Para.
[9]	αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι τοῦ πράττειν	ἢ	ἄγειν ἡσυχίαν, ἀλλ' ἀπειλεῖ καὶ
[40]	εἰσὶν αἱ χεῖρες· προβάλλεσθαι δ'	ἢ	βλέπειν ἐναντίον οὔτ' οἶδεν οὔτ'
[10]	ὑπὲρ τῶν πραγμάτων αἰσχύνην εἶναι.	ἢ	βούλεσθ' εἰπέ μοι, περιιόντες αὑτῶν
[41]	πραγμάτων προορᾶτ' οὐδέν, πρὶν ἂν	ἢ	γεγενημένον ἢ γιγνόμενόν τι πύθησθε.
[41]	οὐδέν, πρὶν ἂν ἢ γεγενημένον	ἢ	γιγνόμενόν τι πύθησθε. Ταῦτα δ'
[36]	ὑμῶν ἐκ πολλοῦ τίς χορηγὸς	ἢ	γυμνασίαρχος τῆς φυλῆς, πότε καὶ
[18]	φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν ἐστιν ἵν'	ἢ	διὰ τὸν φόβον εἰδὼς εὐτρεπεῖς
[15]	πόθεν διαμεῖναι δυνήσεται, ἕως ἂν	ἢ	διαλυσώμεθα πεισθέντες τὸν πόλεμον ἢ
[12]	τύχης ἡμῖν, ἥπερ ἀεὶ βέλτιον	ἢ	ἡμεῖς ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμεθα, καὶ
[4]	μᾶλλον ἡμῖν ἐβούλετ' ἔχειν οἰκείως	ἢ	κείνῳ. ~Εἰ τοίνυν ὁ Φίλιππος
[10]	Γένοιτο γὰρ ἄν τι καινότερον	ἢ	Μακεδὼν ἀνὴρ Αθηναίους καταπολεμῶν καὶ
[18]	πλείους τοῦ δέοντος ἡσυχίαν ἔχῃ,	ἢ	παριδὼν ταῦτ' ἀφύλακτος ληφθῇ, μηδενὸς
[15]	ἢ διαλυσώμεθα πεισθέντες τὸν πόλεμον	ἢ	περιγενώμεθα τῶν ἐχθρῶν· οὕτω γὰρ
[31]	Φίλιππος, καὶ φυλάξας τοὺς ἐτησίας	ἢ	τὸν χειμῶν' ἐπιχειρεῖ, ἡνίκ' ἂν
[38]	ἑαυτούς, καὶ ἅπαντ' ἀναβαλλομένους ἃν	ᾖ	δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν τῶν ἔργων,
[27]	κεχειροτονημένον εἶναι τοῦτον, ὅστις ἂν	ᾖ.	~Ἴσως δὲ ταῦτα μὲν ὀρθῶς
[38]	ἡ τῶν λόγων χάρις, ἂν	ᾖ	μὴ προσήκουσα, ἔργῳ ζημία γίγνεται,
[10]	Ἐπειδὰν νὴ Δί' ἀνάγκη τις	ᾖ.	Νῦν δὲ τί χρὴ τὰ
[27]	ἦν ὡς ἀληθῶς τῆς πόλεως	ἡ	δύναμις Ἀλλ' εἰς μὲν Λῆμνον
[20]	κελεύω. Ἔσται δ' αὕτη τίς	ἡ	δύναμις καὶ πόση, καὶ πόθεν
[22]	ταχειῶν τριήρων ἡμῖν, ὅπως ἀσφαλῶς	ἡ	δύναμις πλέῃ. Πόθεν δὴ τούτοις
[15]	εἴ τις ἄλλος ἐπαγγέλλεταί τι.	Ἡ	μὲν οὖν ὑπόσχεσις οὕτω μεγάλη,
[22]	δύναμις πλέῃ. Πόθεν δὴ τούτοις	ἡ	τροφὴ γενήσετα Ἐγὼ καὶ τοῦτο
[28]	περαίνω. Χρήματα τοίνυν· ἔστι μὲν	ἡ	τροφή, σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει
[38]	πρὸς ἡδονὴν δημηγορεῖν· εἰ δ'	ἡ	τῶν λόγων χάρις, ἂν ᾖ
[19]	Αθηναῖοι, φημὶ προχειρίσασθαι δεῖν ὑμᾶς,	ἣ	συνεχῶς πολεμήσει καὶ κακῶς ἐκεῖνον
[19]	τὰς ἐπιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις, ἀλλ'	ἣ	τῆς πόλεως ἔσται, κἂν ὑμεῖς
[34]	ἐξέλεξε, τὰ τελευταῖ' εἰς Μαραθῶν'	ἀπέβη	καὶ τὴν ἱερὰν ἀπὸ τῆς
[38]	εἰ μέν, ὅσ' ἄν τις	ὑπερβῇ	τῷ λόγῳ, ἵνα μὴ λυπήσῃ,
[32]	ἔτους, ὅτε καὶ πρὸς τῇ	γῇ	γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ τὸ τῶν
[28]	ἔσται, μάλιστα ποθεῖτ' ἀκοῦσαι. Τοῦτο	δὴ	καὶ περαίνω. Χρήματα τοίνυν· ἔστι
[13]	καὶ τάχιστα δοκεῖ παρασκευασθῆναι, καὶ	δὴ	πειράσομαι λέγειν, δεηθεὶς ὑμῶν, ὦ
[21]	προστίθετε, ἂν ἐλάττω φαίνηται. ~Λέγω	δὴ	τοὺς πάντας στρατιώτας δισχιλίους, τούτων
[22]	ἀσφαλῶς ἡ δύναμις πλέῃ. Πόθεν	δὴ	τούτοις ἡ τροφὴ γενήσετα Ἐγὼ
[14]	(οὐ γὰρ ἂν τά γ'	ἤδη	γεγενημένα τῇ νυνὶ βοηθείᾳ κωλῦσαι
[29]	παρ' ὑμῶν κελεύω γενέσθαι οῦτ'	ἤδη	λέξω. Πόρου Απόδειξις ~Ἃ μὲν
[8]	ῥᾳθυμίαν· ἣν ἀποθέσθαι φημὶ δεῖν	ἤδη.	~Ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[37]	ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν	ἤδη	τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων,
[15]	οὕτω μεγάλη, τὸ δὲ πρᾶγμ'	ἤδη	τὸν ἔλεγχον δώσει· κριταὶ δ'
[43]	Φίλιππον, τὴν δὲ τελευτὴν οὖσαν	ἤδη	ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν κακῶς
[1]	καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω λέγειν·	ἐπειδὴ	δ' ὑπὲρ ὧν πολλάκις εἰρήκασιν
[16]	γνώμας ἔχειν ὡς, ἐάν τι	δέῃ,	πλευστέον εἰς ταύτας αὐτοῖς ἐμβᾶσιν.
[22]	ἡμῖν, ὅπως ἀσφαλῶς ἡ δύναμις	πλέῃ.	Πόθεν δὴ τούτοις ἡ τροφὴ
[11]	Καὶ γὰρ ἂν οὗτός τι	πάθῃ,	ταχέως ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε,
[38]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων	ἀληθῆ	μέν ἐστι τὰ πολλά, ὡς
[18]	ἔχῃ, ἢ παριδὼν ταῦτ' ἀφύλακτος	ληφθῇ,	μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν ἐπὶ
[23]	τὴν ἐκείνῳ παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν	ἀνάγκη	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ
[10]	τί γένηται Ἐπειδὰν νὴ Δί'	ἀνάγκη	τις ᾖ. Νῦν δὲ τί
[21]	μακρὸν τοῦτον, ἀλλ' ὅσον ἂν	δοκῇ	καλῶς ἔχειν, ἐκ διαδοχῆς ἀλλήλοις·
[39]	τοὺς βουλευομένους, ἵν' ἃν ἐκείνοις	δοκῇ,	ταῦτα πράττηται καὶ μὴ τὰ
[21]	τινος ὑμῖν ἡλικίας καλῶς ἔχειν	δοκῇ,	χρόνον τακτὸν στρατευομένους, μὴ μακρὸν
[30]	ἐπιχειροτονῆτε τὰς γνώμας, ἂν ὑμῖν	ἀρέσκῃ,	χειροτονήσετε, ἵνα μὴ μόνον ἐν
[15]	Ἡ μὲν οὖν ὑπόσχεσις οὕτω	μεγάλη,	τὸ δὲ πρᾶγμ' ἤδη τὸν
[45]	οἶμαι, μέρος τι τῆς πόλεως	συναποσταλῇ,	κἂν μὴ πᾶσα, καὶ τὸ
[7]	ὑμέτερ' αὐτῶν κομιεῖσθε, ἂν θεὸς	θέλῃ,	καὶ τὰ κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε,
[29]	τῶν συμμάχων, ὥστ' ἔχειν μισθὸν	ἐντελῆ.	Ἐγὼ συμπλέων ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν
[33]	στρατιώτας, τὰς τριήρεις, τοὺς ἱππέας,	ἐντελῆ	πᾶσαν τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητ'
[47]	οἴκαδ' ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν, ὥστε	μὴ	ἀκούειν μόνον ὑμᾶς τὰ ὑμέτερ'
[32]	ἀφικέσθαι. ~Δεῖ τοίνυν ταῦτ' ἐνθυμουμένους	μὴ	βοηθείαις πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν γὰρ ἁπάντων,
[8]	κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε.	~Μὴ	γὰρ ὡς θεῷ νομίζετ' ἐκείνῳ
[44]	τῶν λεγόντων, οὐδέποτ' οὐδὲν ἡμῖν	μὴ	γένηται τῶν δεόντων. ~Ὅποι μὲν
[24]	εἰκότως· οὐ γὰρ ἔστιν ἄρχειν	μὴ	διδόντα μισθόν. ~Τί οὖν κελεύω
[31]	χειμῶν' ἐπιχειρεῖ, ἡνίκ' ἂν ἡμεῖς	μὴ	δυναίμεθ' ἐκεῖσ' ἀφικέσθαι. ~Δεῖ τοίνυν
[51]	εἱλόμην λέγειν ὅ τι ἂν	μὴ	καὶ συνοίσειν πεπεισμένος ὦ, νῦν
[15]	τοίνυν ἐγὼ ταῦτα λέγειν ἔχειν,	μὴ	κωλύων εἴ τις ἄλλος ἐπαγγέλλεταί
[38]	τις ὑπερβῇ τῷ λόγῳ, ἵνα	μὴ	λυπήσῃ, καὶ τὰ πράγμαθ' ὑπερβήσεται,
[21]	ἔχειν δοκῇ, χρόνον τακτὸν στρατευομένους,	μὴ	μακρὸν τοῦτον, ἀλλ' ὅσον ἂν
[19]	πολεμήσει καὶ κακῶς ἐκεῖνον ποιήσει.	Μή	μοι μυρίους μηδὲ δισμυρίους ξένους,
[30]	ἂν ὑμῖν ἀρέσκῃ, χειροτονήσετε, ἵνα	μὴ	μόνον ἐν τοῖς ψηφίσμασι καὶ
[50]	ἐν αὐτοῖς ἡμῖν ἐστί, κἂν	μὴ	νῦν ἐθέλωμεν ἐκεῖ πολεμεῖν αὐτῷ,
[43]	τελευτὴν οὖσαν ἤδη ὑπὲρ τοῦ	μὴ	παθεῖν κακῶς ὑπὸ Φιλίππου. Ἀλλὰ
[42]	ἴσως ἂν ἐκκαλέσαιθ' ὑμᾶς, εἴπερ	μὴ	παντάπασιν ἀπεγνώκατε. ~Θαυμάζω δ' ἔγωγε,
[45]	τι τῆς πόλεως συναποσταλῇ, κἂν	μὴ	πᾶσα, καὶ τὸ τῶν θεῶν
[18]	ὁρμήσαιτε. ~Οὔτοι παντελῶς, οὐδ' εἰ	μὴ	ποιήσαιτ' ἂν τοῦτο, ὡς ἔγωγέ
[20]	Ξένους μὲν λέγω καὶ ὅπως	μὴ	ποιήσεθ' ὃ πολλάκις ὑμᾶς ἔβλαψεν·
[50]	σκοπεῖν, ἀλλ' ὅτι φαῦλα, ἂν	μὴ	προσέχητε τὸν νοῦν καὶ τὰ
[38]	τῶν λόγων χάρις, ἂν ᾖ	μὴ	προσήκουσα, ἔργῳ ζημία γίγνεται, αἰσχρόν
[44]	στρατιωτῶν οἰκείων νῦν, εἰ καὶ	μὴ	πρότερον Οὐκ ἐπὶ τὴν ἐκείνου
[14]	τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν ἅπαντ' ἀκούσητε κρίνατε,	μὴ	πρότερον προλαμβάνετε· μηδ' ἂν ἐξ
[39]	ἐκείνοις δοκῇ, ταῦτα πράττηται καὶ	μὴ	τὰ συμβάντ' ἀναγκάζωνται διώκειν. ~Ὑμεῖς
[29]	ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμος, ἐὰν	μὴ	ταῦθ' οὕτως ἔχῃ. Πόθεν οὖν
[43]	γ' οὐ στήσεται, δῆλον, εἰ	μή	τις κωλύσει. εἶτα τοῦτ' ἀναμενοῦμεν
[1]	ἡσυχίαν ἂν ἦγον, εἰ δὲ	μή,	τότ' ἂν καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ
[6]	γάρ τοι ταύτῃ χρησάμενος τῇ	γνώμῃ	πάντα κατέστραπται καὶ ἔχει, τὰ
[17]	γὰρ ἐκείνῳ τοῦτ' ἐν τῇ	γνώμῃ	παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς ἐκ τῆς
[49]	πολλὰ τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν ἐν τῇ	γνώμῃ,	τήν τ' ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων
[3]	βούλοισθε, παραδείγμασι χρώμενοι τῇ τότε	ῥώμῃ	τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς ἐκρατεῖτ' ἐκ
[10]	πράξετε Ἐπειδὰν τί γένηται Ἐπειδὰν	νὴ	Δί' ἀνάγκη τις ᾖ. Νῦν
[49]	οἶμαι μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	νὴ	τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον μεθύειν τῷ
[28]	μηνὸς ὁ στρατιώτης δραχμὰς σιτηρέσιον	λαμβάνῃ,	τοῖς δ' ἱππεῦσι διακοσίοις οὖσιν,
[28]	οὖσιν, ἐὰν τριάκοντα δραχμὰς ἕκαστος	λαμβάνῃ	τοῦ μηνός, δώδεκα τάλαντα. ~Εἰ
[46]	δ' ὑπὲρ ὧν ἂν ἐκεῖνος	πράξῃ	πρὸς ὑμᾶς ψευδόμενοι ῥᾳδίως ἐνθάδ'
[40]	τῆς πληγῆς ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε	πατάξῃ	τις, ἐκεῖσ' εἰσὶν αἱ χεῖρες·
[15]	κωλῦσαι δυνηθεῖμεν) ~ἀλλ' ὃς ἂν	δείξῃ	τίς πορισθεῖσα παρασκευὴ καὶ πόση
[7]	ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν ἕτοιμος πράττειν	ὑπάρξῃ,	ὁ μὲν χρήματ' ἔχων εἰσφέρειν,
[38]	καὶ ἅπαντ' ἀναβαλλομένους ἃν ᾖ	δυσχερῆ	πάντων ὑστερεῖν τῶν ἔργων, ~καὶ
[34]	ἀπὸ τῆς χώρας ᾤχετ' ἔχων	τριήρη,	ὑμεῖς δ' οὔτε ταῦτα δύνασθε
[6]	παρεσκευασμένους καὶ πράττειν ἐθέλοντας ἃ	χρή.	~Ἂν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[8]	ταῦτα κἀν τοῖς μετ' ἐκείνου	χρὴ	νομίζειν ἐνεῖναι. Κατέπτηχε μέντοι πάντα
[10]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πόθ' ἃ	χρὴ	πράξετε Ἐπειδὰν τί γένηται Ἐπειδὰν
[46]	ἂν τύχητε ψηφίζησθε, τί καὶ	χρὴ	προσδοκᾶν ~Πῶς οὖν ταῦτα παύσεται
[32]	λιμένες καὶ σῖτος καὶ ἃ	χρὴ	στρατεύματι πάνθ' ὑπάρχει· τὴν δ'
[10]	τις ᾖ. Νῦν δὲ τί	χρὴ	τὰ γιγνόμεν' ἡγεῖσθαι Ἐγὼ μὲν
[38]	ὑπερβῇ τῷ λόγῳ, ἵνα μὴ	λυπήσῃ,	καὶ τὰ πράγμαθ' ὑπερβήσεται, δεῖ
[15]	δείξῃ τίς πορισθεῖσα παρασκευὴ καὶ	πόση	καὶ πόθεν διαμεῖναι δυνήσεται, ἕως
[20]	αὕτη τίς ἡ δύναμις καὶ	πόση,	καὶ πόθεν τὴν τροφὴν ἕξει,
[32]	τοῦ ἔτους, ὅτε καὶ πρὸς	τῇ	γῇ γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ τὸ
[6]	~Καὶ γάρ τοι ταύτῃ χρησάμενος	τῇ	γνώμῃ πάντα κατέστραπται καὶ ἔχει,
[17]	δεῖ γὰρ ἐκείνῳ τοῦτ' ἐν	τῇ	γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς ἐκ
[49]	καὶ πολλὰ τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν ἐν	τῇ	γνώμῃ, τήν τ' ἐρημίαν τῶν
[32]	δ' ὑμῖν χειμαδίῳ μὲν χρῆσθαι	τῇ	δυνάμει Λήμνῳ καὶ Θάσῳ καὶ
[33]	μὲν οὖν χρήσεται καὶ πότε	τῇ	δυνάμει, παρὰ τὸν καιρὸν ὁ
[28]	μὲν ἡ τροφή, σιτηρέσιον μόνον,	τῇ	δυνάμει ταύτῃ τάλαντ' ἐνενήκοντα καὶ
[3]	τοῖς πράγμασι τὸν νοῦν, καὶ	τῇ	νῦν ὕβρει τούτου, δι' ἣν
[14]	ἂν τά γ' ἤδη γεγενημένα	τῇ	νυνὶ βοηθείᾳ κωλῦσαι δυνηθεῖμεν) ~ἀλλ'
[4]	τὸ τὰ χωρία πάντ' ἀπολωλέναι	τῇ	πόλει, ὀρθῶς μὲν οἴεται, λογισάσθω
[7]	δύναιτ' ἂν παρασχεῖν αὑτὸν χρήσιμον	τῇ	πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν
[3]	ἂν ὑμεῖς βούλοισθε, παραδείγμασι χρώμενοι	τῇ	τότε ῥώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς
[36]	τοῖς περὶ τοῦ πολέμου καὶ	τῇ	τούτου παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ'
[32]	τῶν πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς αὐτῇ	τῇ	χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς τῶν
[32]	τὸ τῶν πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς	αὐτῇ	τῇ χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς
[20]	ταύτῃ πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ'	αὕτη	τίς ἡ δύναμις καὶ πόση,
[20]	πείσεται καὶ ἀκολουθήσει. ~Καὶ τροφὴν	ταύτῃ	πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ' αὕτη
[28]	τροφή, σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει	ταύτῃ	τάλαντ' ἐνενήκοντα καὶ μικρόν τι
[6]	τῶν ἀμελούντων. ~Καὶ γάρ τοι	ταύτῃ	χρησάμενος τῇ γνώμῃ πάντα κατέστραπται
[36]	τοῦ πολέμου καὶ τῇ τούτου	παρασκευῇ	ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν
[15]	ὃς ἂν δείξῃ τίς πορισθεῖσα	παρασκευὴ	καὶ πόση καὶ πόθεν διαμεῖναι
[32]	πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν γὰρ ἁπάντων, ἀλλὰ	παρασκευῇ	συνεχεῖ καὶ δυνάμει. Ὑπάρχει δ'
[22]	πλέῃ. Πόθεν δὴ τούτοις ἡ	τροφὴ	γενήσετα Ἐγὼ καὶ τοῦτο φράσω
[23]	οὐ γὰρ ἔστι μισθὸς οὐδὲ	τροφή	οὐδὲ παντελῶς ταπεινὴν εἶναι δεῖ.
[28]	Χρήματα τοίνυν· ἔστι μὲν ἡ	τροφή,	σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει ταύτῃ
[9]	ἀεί τι προσπεριβάλλεται καὶ κύκλῳ	πανταχῇ	μέλλοντας ἡμᾶς καὶ καθημένους περιστοιχίζεται.
[18]	αὐτῶν πλείους τοῦ δέοντος ἡσυχίαν	ἔχῃ,	ἢ παριδὼν ταῦτ' ἀφύλακτος ληφθῇ,
[29]	ἕτοιμος, ἐὰν μὴ ταῦθ' οὕτως	ἔχῃ.	Πόθεν οὖν ὁ πόρος τῶν
[51]	πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι.	Νικῴη	δ' ὅ τι πᾶσιν μέλλει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005