Para. |
[25] |
τῶν
στρατηγουμένων
παρακαταστήσαντας·
ἐπεὶ
νῦν
|
γε |
γέλως
ἔσθ'
ὡς
χρώμεθα
τοῖς |
[49] |
οὐ
μέντοι
μὰ
Δί'
οὕτω
|
γε |
προαιρεῖσθαι
πράττειν
ὥστε
τοὺς
ἀνοητοτάτους |
[44] |
ἐμβησόμεθα
Οὐκ
ἔξιμεν
αὐτοὶ
μέρει
|
γέ |
τινι
στρατιωτῶν
οἰκείων
νῦν,
εἰ |
[43] |
μὴ
παντάπασιν
ἀπεγνώκατε.
~Θαυμάζω
δ'
|
ἔγωγε, |
εἰ
μηδεὶς
ὑμῶν
μήτ'
ἐνθυμεῖται |
[18] |
μὴ
ποιήσαιτ'
ἂν
τοῦτο,
ὡς
|
ἔγωγέ |
φημι
δεῖν,
εὐκαταφρόνητόν
ἐστιν
ἵν' |
[28] |
μναῖ
τοῦ
μηνὸς
ἑκάστου,
στρατιώταις
|
δὲ |
δισχιλίοις
τοσαῦθ'
ἕτερα,
ἵνα
δέκα |
[48] |
ἐν
Ιλλυριοῖς
πόλεις
τειχίζειν,
οἱ
|
δὲ |
λόγους
πλάττοντες
ἕκαστος
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ |
[47] |
γάρ
ἐστι
κριθέντ'
ἀποθανεῖν,
στρατηγοῦ
|
δὲ |
μαχόμενον
τοῖς
πολεμίοις.
~Ἡμῶν
δ' |
[1] |
ῥηθέντων,
ἡσυχίαν
ἂν
ἦγον,
εἰ
|
δὲ |
μή,
τότ'
ἂν
καὐτὸς
ἐπειρώμην |
[42] |
ἀκμήν,
ὥστ'
οὐκέτ'
ἐγχωρεῖ.
~Δοκεῖ
|
δέ |
μοι
θεῶν
τις,
ὦ
ἄνδρες |
[31] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἔργοις.
~Δοκεῖτε
|
δέ |
μοι
πολὺ
βέλτιον
ἂν
περὶ |
[12] |
ἐπιστάντες
ὅπως
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς
|
δὲ |
νῦν
ἔχετε,
οὐδὲ
διδόντων
τῶν |
[24] |
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι
δεῖ.
~Πολίτας
|
δὲ |
παρεῖναι
καὶ
συμπλεῖν
διὰ
ταῦτα |
[7] |
οὐδὲν
ἕκαστος
ποιήσειν
ἐλπίζων,
τὸν
|
δὲ |
πλησίον
πάνθ'
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πράξειν, |
[15] |
οὖν
ὑπόσχεσις
οὕτω
μεγάλη,
τὸ
|
δὲ |
πρᾶγμ'
ἤδη
τὸν
ἔλεγχον
δώσει· |
[46] |
καὶ
τὸν
δεῖν'
ἔστι,
τὰ
|
δὲ |
πράγματ'
ἐκ
τούτων
ἀπόλωλεν·
ὅταν |
[33] |
ταμίαι
καὶ
πορισταὶ
γιγνόμενοι,
τῶν
|
δὲ |
πράξεων
παρὰ
τοῦ
στρατηγοῦ
τὸν |
[24] |
πανταχοῖ
μᾶλλον
οἴχεται
πλέοντα,
ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
ἀκολουθεῖ,
εἰκότως·
οὐ
γὰρ |
[6] |
ἑλών
τις
ἔχοι
πολέμῳ,
τὰ
|
δὲ |
σύμμαχα
καὶ
φίλα
ποιησάμενος·
καὶ |
[45] |
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
καταγελῶσιν,
οἱ
|
δὲ |
σύμμαχοι
τεθνᾶσι
τῷ
δέει
τοὺς |
[28] |
τοῦτον,
ὅστις
ἂν
ᾖ.
~Ἴσως
|
δὲ |
ταῦτα
μὲν
ὀρθῶς
ἡγεῖσθε
λέγεσθαι, |
[43] |
περὶ
τοῦ
τιμωρήσασθαι
Φίλιππον,
τὴν
|
δὲ |
τελευτὴν
οὖσαν
ἤδη
ὑπὲρ
τοῦ |
[10] |
Δί'
ἀνάγκη
τις
ᾖ.
Νῦν
|
δὲ |
τί
χρὴ
τὰ
γιγνόμεν'
ἡγεῖσθαι |
[29] |
τοῦ
μηνός,
δώδεκα
τάλαντα.
~Εἰ
|
δέ |
τις
οἴεται
μικρὰν
ἀφορμὴν
εἶναι |
[4] |
μηδὲν
φροντίζειν
ὧν
ἐχρῆν.
~Εἰ
|
δέ |
τις
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[36] |
ἀόριστον
ἐν
τούτοις
ἠμέληται·
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
περὶ
τοῦ
πολέμου
καὶ |
[37] |
ἡμετέραν
βραδυτῆτα
καὶ
εἰρωνείαν.
Ἃς
|
δὲ |
τὸν
μεταξὺ
χρόνον
δυνάμεις
οἰόμεθ' |
[47] |
παρ'
ὑμῖν
περὶ
θανάτου,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἐχθροὺς
οὐδεὶς
οὐδ'
ἅπαξ |
[16] |
εἰς
ταύτας
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τοῖς
ἡμίσεσιν
τῶν
ἱππέων |
[19] |
καὶ
παρεσκευάσθαι
προσήκειν
οἴομαι·
πρὸ
|
δὲ |
τούτων
δύναμίν
τιν'
ὦ
ἄνδρες |
[13] |
καὶ
πεπεισμένων,
παύομαι
λέγων·
τὸν
|
δὲ |
τρόπον
τῆς
παρασκευῆς
ἣν
ἀπαλλάξαι |
[37] |
εἰς
τὸ
παρασκευάζεσθαι
ἀναλίσκομεν,
οἱ
|
δὲ |
τῶν
πραγμάτων
οὐ
μένουσι
καιροὶ |
[28] |
μὲν
ὀρθῶς
ἡγεῖσθε
λέγεσθαι,
τὸ
|
δὲ |
τῶν
χρημάτων,
πόσα
καὶ
πόθεν |
[38] |
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
|
ἡδέ' |
ἀκούειν.
Ἀλλ'
εἰ
μέν,
ὅσ' |
[19] |
ἐκεῖνον
ποιήσει.
Μή
μοι
μυρίους
|
μηδὲ |
δισμυρίους
ξένους,
μηδὲ
τὰς
ἐπιστολιμαίους |
[19] |
μοι
μυρίους
μηδὲ
δισμυρίους
ξένους,
|
μηδὲ |
τὰς
ἐπιστολιμαίους
ταύτας
δυνάμεις,
ἀλλ' |
[39] |
πάντων
ὑστερεῖν
τῶν
ἔργων,
~καὶ
|
μηδὲ |
τοῦτο
δύνασθαι
μαθεῖν,
ὅτι
δεῖ |
[11] |
προσέχητε
τοῖς
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
οὗτος
παρὰ
τὴν
αὑτοῦ |
[12] |
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν
ἔχετε,
|
οὐδὲ |
διδόντων
τῶν
καιρῶν
Αμφίπολιν
δέξασθαι |
[23] |
γὰρ
ἔστι
μισθὸς
οὐδὲ
τροφή
|
οὐδὲ |
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι
δεῖ.
~Πολίτας |
[41] |
αὐτοὶ
συμφέρον
περὶ
τοῦ
πολέμου,
|
οὐδὲ |
πρὸ
τῶν
πραγμάτων
προορᾶτ'
οὐδέν, |
[20] |
ψηφίσμασιν
αἱρούμενοι,
ἐπὶ
τῷ
πράττειν
|
οὐδὲ |
τὰ
μικρὰ
ποιεῖτε·
ἀλλὰ
τὰ |
[5] |
ἂν
ὧν
νυνὶ
πεποίηκεν
ἔπραξεν
|
οὐδὲ |
τοσαύτην
ἐκτήσατο
δύναμιν.
Ἀλλ'
εἶδεν, |
[23] |
αὐτήν
οὐ
γὰρ
ἔστι
μισθὸς
|
οὐδὲ |
τροφή
οὐδὲ
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι |
[29] |
πολέμου,
οὐδένα
τῶν
Ελλήνων
ἀδικοῦν
|
οὐδὲ |
τῶν
συμμάχων,
ὥστ'
ἔχειν
μισθὸν |
[34] |
τριήρη,
ὑμεῖς
δ'
οὔτε
ταῦτα
|
δύνασθε |
κωλύειν
οὔτ'
εἰς
τοὺς
χρόνους, |
[41] |
Χερρονήσῳ
πύθησθε
Φίλιππον,
ἐκεῖσε
βοηθεῖν
|
ψηφίζεσθε, |
ἂν
ἐν
Πύλαις,
ἐκεῖσε,
ἂν |
[43] |
ἐλπίδας
ἂν
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν
|
οἴεσθε |
καλῶς
~Οὐκ
ἐμβησόμεθα
Οὐκ
ἔξιμεν |
[12] |
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
ὅπως
|
βούλεσθε |
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν
ἔχετε, |
[46] |
ταῦθ'
ὑμῖν
πρᾶξαι
πάνθ'
ὅσα
|
βούλεσθε· |
ὑποσχέσθαι
μέντοι
καὶ
φῆσαι
καὶ |
[15] |
ἔλεγχον
δώσει·
κριταὶ
δ'
ὑμεῖς
|
ἔσεσθε. |
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες |
[34] |
Τοῦ
πάσχειν
αὐτοὶ
κακῶς
ἔξω
|
γενήσεσθε, |
οὐχ
ὥσπερ
τὸν
παρελθόντα
χρόνον |
[34] |
τὸν
μέγιστον
τῶν
ἐκείνου
πόρων
|
ἀφαιρήσεσθε. |
Ἔστι
δ'
οὗτος
τίς
Ἀπὸ |
[7] |
τὰ
κατερρᾳθυμημένα
πάλιν
ἀναλήψεσθε,
κἀκεῖνον
|
τιμωρήσεσθε. |
~Μὴ
γὰρ
ὡς
θεῷ
νομίζετ' |
[7] |
θέλῃ,
καὶ
τὰ
κατερρᾳθυμημένα
πάλιν
|
ἀναλήψεσθε, |
κἀκεῖνον
τιμωρήσεσθε.
~Μὴ
γὰρ
ὡς |
[46] |
ἀκούσηθ'
ὅ
τι
ἂν
τύχητε
|
ψηφίζησθε, |
τί
καὶ
χρὴ
προσδοκᾶν
~Πῶς |
[34] |
εἰς
τοὺς
χρόνους,
οὓς
ἂν
|
προθῆσθε, |
βοηθεῖν.
~Καίτοι
τί
δήποτ'
ὦ |
[41] |
ἢ
γεγενημένον
ἢ
γιγνόμενόν
τι
|
πύθησθε. |
Ταῦτα
δ'
ἴσως
πρότερον
μὲν |
[41] |
~Καὶ
ὑμεῖς,
ἂν
ἐν
Χερρονήσῳ
|
πύθησθε |
Φίλιππον,
ἐκεῖσε
βοηθεῖν
ψηφίζεσθε,
ἂν |
[40] |
οὐδενὶ
πώποτ'
εἰς
δέον
τι
|
κέχρησθε, |
οὐδὲν
δ'
ἀπολείπετε,
ὥσπερ
οἱ |
[3] |
εἰδῆτ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
καὶ
|
θεάσησθε, |
ὅτι
οὐδὲν
οὔτε
φυλαττομένοις
ὑμῖν |
[12] |
πράγμασιν
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
ὅπως
βούλεσθε
|
διοικήσαισθε, |
ὡς
δὲ
νῦν
ἔχετε,
οὐδὲ |
[28] |
~Ἴσως
δὲ
ταῦτα
μὲν
ὀρθῶς
|
ἡγεῖσθε |
λέγεσθαι,
τὸ
δὲ
τῶν
χρημάτων, |
[7] |
πράξειν,
καὶ
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν
|
κομιεῖσθε, |
ἂν
θεὸς
θέλῃ,
καὶ
τὰ |
[3] |
ὀλιγωρῆτε,
τοιοῦτον
οἷον
ἂν
ὑμεῖς
|
βούλοισθε, |
παραδείγμασι
χρώμενοι
τῇ
τότε
ῥώμῃ |
[41] |
κάτω,
καὶ
στρατηγεῖσθ'
ὑπ'
ἐκείνου,
|
βεβούλευσθε |
δ'
οὐδὲν
αὐτοὶ
συμφέρον
περὶ |
[39] |
αὐτὸν
τρόπον
ὥσπερ
τῶν
στρατευμάτων
|
ἀξιώσειέ |
τις
ἂν
τὸν
στρατηγὸν
ἡγεῖσθαι, |
[10] |
καὶ
τὰ
τῶν
Ελλήνων
διοικῶν
|
Τέθνηκε |
Φίλιππος
Οὐ
μὰ
Δί'
ἀλλ' |
[2] |
ἐπεί
τοι,
εἰ
πάνθ'
ἃ
|
προσῆκε |
πραττόντων
οὕτως
εἶχεν,
οὐδ'
ἂν |
[50] |
ἡμᾶς
ἀποστερεῖ
καὶ
χρόνον
πολὺν
|
ὕβρικε, |
καὶ
ἅπανθ'
ὅσα
πώποτ'
ἠλπίσαμέν |
[1] |
εἰωθότων
γνώμην
ἀπεφήναντο,
εἰ
μὲν
|
ἤρεσκέ |
τί
μοι
τῶν
ὑπὸ
τούτων |
[42] |
κατέστραπται
καὶ
προείληφεν
ἡσυχίαν
ἔχειν
|
ἤθελε |
καὶ
μηδὲν
ἔπραττεν
ἔτι,
ἀποχρῆν |
[14] |
τινι
καινὴν
παρασκευὴν
λέγειν,
ἀναβάλλειν
|
με |
τὰ
πράγμαθ'
ἡγείσθω.
Οὐ
γὰρ |
[34] |
τὰ
πλοῖα
συλλαβὼν
ἀμύθητα
χρήματ'
|
ἐξέλεξε, |
τὰ
τελευταῖ'
εἰς
Μαραθῶν'
ἀπέβη |
[36] |
μετὰ
ταῦτ'
ἐμβαίνειν
τοὺς
μετοίκους
|
ἔδοξε |
καὶ
τοὺς
χωρὶς
οἰκοῦντας,
εἶτ' |
[10] |
πραγμάτων
αἰσχύνην
εἶναι.
ἢ
βούλεσθ'
|
εἰπέ |
μοι,
περιιόντες
αὑτῶν
πυνθάνεσθαι,
Λέγεταί |
[41] |
βοηθεῖν
ψηφίζεσθε,
ἂν
ἐν
Πύλαις,
|
ἐκεῖσε, |
ἂν
ἄλλοθί
που,
συμπαραθεῖτ'
ἄνω |
[41] |
ἂν
ἐν
Χερρονήσῳ
πύθησθε
Φίλιππον,
|
ἐκεῖσε |
βοηθεῖν
ψηφίζεσθε,
ἂν
ἐν
Πύλαις, |
[40] |
ἀεὶ
τῆς
πληγῆς
ἔχεται,
κἂν
|
ἑτέρωσε |
πατάξῃ
τις,
ἐκεῖσ'
εἰσὶν
αἱ |
[35] |
τοῦ
καθήκοντος
χρόνου
γίγνεσθαι,
ἄν
|
τε |
δεινοὶ
λάχωσιν
ἄν
τ'
ἰδιῶται |
[4] |
τὸν
Φίλιππον
εἶναι,
σκοπῶν
τό
|
τε |
πλῆθος
τῆς
ὑπαρχούσης
αὐτῷ
δυνάμεως |
[42] |
ἐκκαλέσαιθ'
ὑμᾶς,
εἴπερ
μὴ
παντάπασιν
|
ἀπεγνώκατε. |
~Θαυμάζω
δ'
ἔγωγε,
εἰ
μηδεὶς |
[14] |
Αθηναῖοι,
τοσοῦτον.
~Ἐπειδὰν
ἅπαντ'
ἀκούσητε
|
κρίνατε, |
μὴ
πρότερον
προλαμβάνετε·
μηδ'
ἂν |
[3] |
καὶ
προσηκόντως
οὐδὲν
ἀνάξιον
ὑμεῖς
|
ἐπράξατε |
τῆς
πόλεως,
ἀλλ'
ὑπεμείναθ'
ὑπὲρ |
[9] |
ἣν
ἀποθέσθαι
φημὶ
δεῖν
ἤδη.
|
~Ὁρᾶτε |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τὸ |
[35] |
τί
δήποτ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
νομίζετε |
τὴν
μὲν
τῶν
Παναθηναίων
ἑορτὴν |
[20] |
μικρὰ
ποιήσαντες
καὶ
πορίσαντες
τούτοις
|
προστίθετε, |
ἂν
ἐλάττω
φαίνηται.
~Λέγω
δὴ |
[14] |
ἅπαντ'
ἀκούσητε
κρίνατε,
μὴ
πρότερον
|
προλαμβάνετε· |
μηδ'
ἂν
ἐξ
ἀρχῆς
δοκῶ |
[10] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
πόθ'
ἃ
χρὴ
|
πράξετε |
Ἐπειδὰν
τί
γένηται
Ἐπειδὰν
νὴ |
[40] |
δέον
τι
κέχρησθε,
οὐδὲν
δ'
|
ἀπολείπετε, |
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι
πυκτεύουσιν,
οὕτω |
[11] |
πάθῃ,
ταχέως
ὑμεῖς
ἕτερον
Φίλιππον
|
ποιήσετε, |
ἄνπερ
οὕτω
προσέχητε
τοῖς
πράγμασι |
[30] |
τὰς
γνώμας,
ἂν
ὑμῖν
ἀρέσκῃ,
|
χειροτονήσετε, |
ἵνα
μὴ
μόνον
ἐν
τοῖς |
[12] |
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν
|
ἔχετε, |
οὐδὲ
διδόντων
τῶν
καιρῶν
Αμφίπολιν |
[31] |
τῆς
χώρας,
πρὸς
ἣν
πολεμεῖτε,
|
ἐνθυμηθείητε, |
καὶ
λογίσαισθ'
ὅτι
τοῖς
πνεύμασιν |
[50] |
νοῦν
καὶ
τὰ
προσήκοντα
ποιεῖν
|
ἐθέλητε, |
εὖ
εἰδέναι.
~Ἐγὼ
μὲν
οὖν |
[43] |
παρὰ
τοῦ
δεῖνος
ἐλπίδας
ἂν
|
ἀποστείλητε, |
πάντ'
ἔχειν
οἴεσθε
καλῶς
~Οὐκ |
[30] |
τοῖς
ψηφίσμασι
καὶ
ταῖς
ἐπιστολαῖς
|
πολεμῆτε |
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἔργοις. |
[30] |
εὑρεῖν
ταῦτ'
ἐστίν·
ἐπειδὰν
δ'
|
ἐπιχειροτονῆτε |
τὰς
γνώμας,
ἂν
ὑμῖν
ἀρέσκῃ, |
[51] |
ἐπὶ
τῷ
συνοίσειν
ὑμῖν,
ἂν
|
πράξητε, |
ταῦτα
πεπεῖσθαι
λέγειν
αἱροῦμαι.
Νικῴη |
[47] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοὺς
αὐτοὺς
|
ἀποδείξητε |
στρατιώτας
καὶ
μάρτυρας
τῶν
στρατηγουμένων |
[3] |
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
οὔτ'
ἂν
|
ὀλιγωρῆτε, |
τοιοῦτον
οἷον
ἂν
ὑμεῖς
βούλοισθε, |
[7] |
καὶ
ὑμεῖς
ἐπὶ
τῆς
τοιαύτης
|
ἐθελήσητε |
γενέσθαι
γνώμης
νῦν,
ἐπειδήπερ
οὐ |
[7] |
δ'
ἁπλῶς
ἂν
ὑμῶν
αὐτῶν
|
ἐθελήσητε |
γενέσθαι,
καὶ
παύσησθ'
αὐτὸς
μὲν |
[19] |
κἂν
τὸν
δεῖνα
κἂν
ὁντινοῦν
|
χειροτονήσητε |
στρατηγόν,
τούτῳ
πείσεται
καὶ
ἀκολουθήσει. |
[33] |
ἂν
ταῦτ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
πορίσητε, |
τὰ
χρήματα
πρῶτον
ἃ
λέγω, |
[14] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοσοῦτον.
~Ἐπειδὰν
ἅπαντ'
|
ἀκούσητε |
κρίνατε,
μὴ
πρότερον
προλαμβάνετε·
μηδ' |
[11] |
ἕτερον
Φίλιππον
ποιήσετε,
ἄνπερ
οὕτω
|
προσέχητε |
τοῖς
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
οὐδὲ |
[50] |
ἀλλ'
ὅτι
φαῦλα,
ἂν
μὴ
|
προσέχητε |
τὸν
νοῦν
καὶ
τὰ
προσήκοντα |
[46] |
ἂν
ἀκούσηθ'
ὅ
τι
ἂν
|
τύχητε |
ψηφίζησθε,
τί
καὶ
χρὴ
προσδοκᾶν |
[45] |
τὰς
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ἐλπίδας
|
ἐκπέμψητε, |
οὐδὲν
ὑμῖν
τῶν
δεόντων
γίγνεται, |
[17] |
πρώην
εἰς
Πύλας,
ἴσως
ἂν
|
ὁρμήσαιτε. |
~Οὔτοι
παντελῶς,
οὐδ'
εἰ
μὴ |
[20] |
τῷ
πράττειν
οὐδὲ
τὰ
μικρὰ
|
ποιεῖτε· |
ἀλλὰ
τὰ
μικρὰ
ποιήσαντες
καὶ |
[31] |
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἔργοις.
|
~Δοκεῖτε |
δέ
μοι
πολὺ
βέλτιον
ἂν |
[31] |
Αθηναῖοι,
τῆς
χώρας,
πρὸς
ἣν
|
πολεμεῖτε, |
ἐνθυμηθείητε,
καὶ
λογίσαισθ'
ὅτι
τοῖς |
[26] |
τοὺς
πηλίνους,
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
|
χειροτονεῖτε |
τοὺς
ταξιάρχους
καὶ
τοὺς
φυλάρχους, |
[26] |
ἄν,
ἀλλὰ
Φιλίππῳ
πολεμοῦμεν.
~Οὐκ
|
ἐχειροτονεῖτε |
δ'
ἐξ
ὑμῶν
αὐτῶν
δέκα |
[32] |
τὴν
δ'
ὥραν
τοῦ
ἔτους,
|
ὅτε |
καὶ
πρὸς
τῇ
γῇ
γενέσθαι |
[51] |
εἰδέναι.
~Ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὔτ'
|
ἄλλοτε |
πώποτε
πρὸς
χάριν
εἱλόμην
λέγειν |
[36] |
χορηγὸς
ἢ
γυμνασίαρχος
τῆς
φυλῆς,
|
πότε |
καὶ
παρὰ
τοῦ
καὶ
τί |
[46] |
οὐκ
ἔστιν
ἕν'
ἄνδρα
δυνηθῆναί
|
ποτε |
ταῦθ'
ὑμῖν
πρᾶξαι
πάνθ'
ὅσα |
[33] |
~Ἃ
μὲν
οὖν
χρήσεται
καὶ
|
πότε |
τῇ
δυνάμει,
παρὰ
τὸν
καιρὸν |
[17] |
ὥσπερ
εἰς
Εὔβοιαν
καὶ
πρότερόν
|
ποτέ |
φασιν
εἰς
Αλίαρτον
καὶ
τὰ |
[51] |
~Ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὔτ'
ἄλλοτε
|
πώποτε |
πρὸς
χάριν
εἱλόμην
λέγειν
ὅ |
[3] |
ὑμεῖς
βούλοισθε,
παραδείγμασι
χρώμενοι
τῇ
|
τότε |
ῥώμῃ
τῶν
Λακεδαιμονίων,
ἧς
ἐκρατεῖτ' |
[5] |
κείνῳ.
~Εἰ
τοίνυν
ὁ
Φίλιππος
|
τότε |
ταύτην
ἔσχε
τὴν
γνώμην,
ὡς |
[47] |
δικαστὰς
οἴκαδ'
ἐλθόντας
τῶν
εὐθυνῶν,
|
ὥστε |
μὴ
ἀκούειν
μόνον
ὑμᾶς
τὰ |
[49] |
Δί'
οὕτω
γε
προαιρεῖσθαι
πράττειν
|
ὥστε |
τοὺς
ἀνοητοτάτους
τῶν
παρ'
ἡμῖν |
[47] |
τοῦθ'
ἥκει
τὰ
πράγματ'
αἰσχύνης
|
ὥστε |
τῶν
στρατηγῶν
ἕκαστος
δὶς
καὶ |
[34] |
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
ὑμεῖς
δ'
|
οὔτε |
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ'
εἰς |
[3] |
Αθηναῖοι,
καὶ
θεάσησθε,
ὅτι
οὐδὲν
|
οὔτε |
φυλαττομένοις
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
οὔτ' |
[8] |
μετ'
ἐκείνου
χρὴ
νομίζειν
ἐνεῖναι.
|
Κατέπτηχε |
μέντοι
πάντα
ταῦτα
νῦν,
οὐκ |
[4] |
νῦν
ὄντων
ἐθνῶν
αὐτονομούμενα
κἀλεύθερ'
|
ὑπῆρχε, |
καὶ
μᾶλλον
ἡμῖν
ἐβούλετ'
ἔχειν |
[5] |
τοίνυν
ὁ
Φίλιππος
τότε
ταύτην
|
ἔσχε |
τὴν
γνώμην,
ὡς
χαλεπὸν
πολεμεῖν |