Para.
[30]	Πόρου Απόδειξις ~Ἃ μὲν ἡμεῖς,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ' εὑρεῖν ταῦτ'
[23]	εἶναι κελεύω, διδάξω. ~Τοσαύτην μέν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, διὰ ταῦτα, ὅτι
[4]	ἐχρῆν. ~Εἰ δέ τις ὑμῶν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, δυσπολέμητον οἴεται τὸν
[3]	εἵνεκα ταῦτα λέγω Ἳν' εἰδῆτ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ θεάσησθε, ὅτι
[7]	ἐθέλοντας ἃ χρή. ~Ἂν τοίνυν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς ἐπὶ
[8]	μισεῖ τις ἐκεῖνον καὶ δέδιεν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ φθονεῖ, καὶ
[1]	περὶ καινοῦ τινος πράγματος προυτίθετ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν ἂν
[25]	ἔροιτό τις ὑμᾶς, Εἰρήνην ἄγετ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι; μὰ Δί' οὐχ
[49]	περιερχόμεθα. ~Ἐγὼ δ' οἶμαι μέν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, νὴ τοὺς θεοὺς
[35]	προθῆσθε, βοηθεῖν. ~Καίτοι τί δήποτ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, νομίζετε τὴν μὲν
[40]	συμβάντ' ἀναγκάζωνται διώκειν. ~Ὑμεῖς δ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, πλείστην δύναμιν ἁπάντων
[10]	καὶ καθημένους περιστοιχίζεται. ~Πότ' οὖν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, πόθ' ἃ χρὴ
[33]	ἐστὶν ἁγὼ γέγραφα. ἂν ταῦτ'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, πορίσητε, τὰ χρήματα
[4]	τοῦθ' ὅτι εἴχομέν ποθ' ἡμεῖς,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, Πύδναν καὶ Ποτείδαιαν
[27]	τὸν πόλεμον. ~Οὐ γὰρ ἐχρῆν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, ταξιάρχους παρ' ὑμῶν,
[43]	μήτ' ἐνθυμεῖται μήτ' ὀργίζεται, ὁρῶν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τὴν μὲν ἀρχὴν
[31]	παρασκευῆς βουλεύσασθαι, εἰ τὸν τόπον,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τῆς χώρας, πρὸς
[9]	φημὶ δεῖν ἤδη. ~Ὁρᾶτε γάρ,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τὸ πρᾶγμα, οἷ
[42]	~Δοκεῖ δέ μοι θεῶν τις,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῖς γιγνομένοις ὑπὲρ
[2]	~Πρῶτον μὲν οὖν οὐκ ἀθυμητέον,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῖς παροῦσι πράγμασιν,
[34]	ἔτι πρὸς τούτῳ πρῶτον μέν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τὸν μέγιστον τῶν
[13]	δὴ πειράσομαι λέγειν, δεηθεὶς ὑμῶν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν ἅπαντ'
[47]	οὖν ταῦτα παύσεται Ὅταν ὑμεῖς,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε
[5]	τοσαύτην ἐκτήσατο δύναμιν. Ἀλλ' εἶδεν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῦτο καλῶς ἐκεῖνος,
[16]	ὑμεῖς ἔσεσθε. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τριήρεις πεντήκοντα παρασκευάσασθαι
[38]	τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ
[2]	οὖν ἐστι τοῦτο Ὅτι οὐδέν,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν δεόντων ποιούντων
[44]	Ἤρετό τις. Εὑρήσει τὰ σαθρά,	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἐκείνου πραγμάτων
[19]	πρὸ δὲ τούτων δύναμίν τιν'	ὦ	ἄνδρες Αθηναῖοι, φημὶ προχειρίσασθαι δεῖν
[51]	ἂν μὴ καὶ συνοίσειν πεπεισμένος	ὦ,	νῦν θ' ἃ γιγνώσκω πάνθ'
[42]	ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ, ἐξ	ὧν	αἰσχύνην καὶ ἀνανδρίαν καὶ πάντα
[46]	ἐνθάδ' ὦσιν, ὑμεῖς δ' ἐξ	ὧν	ἂν ἀκούσηθ' ὅ τι ἂν
[46]	ἀπομίσθων ξένων, οἱ δ' ὑπὲρ	ὧν	ἂν ἐκεῖνος πράξῃ πρὸς ὑμᾶς
[3]	ταραττόμεθ' ἐκ τοῦ μηδὲν φροντίζειν	ὧν	ἐχρῆν. ~Εἰ δέ τις ὑμῶν,
[5]	ἔρημον ὄντα συμμάχων, οὐδὲν ἂν	ὧν	νυνὶ πεποίηκεν ἔπραξεν οὐδὲ τοσαύτην
[1]	γιγνώσκω λέγειν· ἐπειδὴ δ' ὑπὲρ	ὧν	πολλάκις εἰρήκασιν οὗτοι πρότερον συμβαίνει
[31]	ὅτι τοῖς πνεύμασιν καὶ ταῖς	ὥραις	τοῦ ἔτους τὰ πολλὰ προλαμβάνων
[32]	στρατεύματι πάνθ' ὑπάρχει· τὴν δ'	ὥραν	τοῦ ἔτους, ὅτε καὶ πρὸς
[27]	ἄρχοντας οἰκείους εἶναι, ἵν' ἦν	ὡς	ἀληθῶς τῆς πόλεως ἡ δύναμις
[13]	πόρους οὕστινας χρημάτων, καὶ τἄλλ'	ὡς	ἄν μοι βέλτιστα καὶ τάχιστα
[6]	κατέστραπται καὶ ἔχει, τὰ μὲν	ὡς	ἂν ἑλών τις ἔχοι πολέμῳ,
[48]	οἱ δ' ὡς πρέσβεις πέπομφεν	ὡς	βασιλέα, οἱ δ' ἐν Ιλλυριοῖς
[12]	τεταραγμένοις ἐπιστάντες ὅπως βούλεσθε διοικήσαισθε,	ὡς	δὲ νῦν ἔχετε, οὐδὲ διδόντων
[16]	αὐτοὺς οὕτω τὰς γνώμας ἔχειν	ὡς,	ἐάν τι δέῃ, πλευστέον εἰς
[13]	ποιεῖν ἐθέλοντας ὑπάρχειν ἅπαντας ἑτοίμως,	ὡς	ἐγνωκότων ὑμῶν καὶ πεπεισμένων, παύομαι
[18]	εἰ μὴ ποιήσαιτ' ἂν τοῦτο,	ὡς	ἔγωγέ φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν ἐστιν
[8]	ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε. ~Μὴ γὰρ	ὡς	θεῷ νομίζετ' ἐκείνῳ τὰ παρόντα
[3]	ἐξ οὗ χρόνος οὐ πολύς,	ὡς	καλῶς καὶ προσηκόντως οὐδὲν ἀνάξιον
[13]	ταῖς παρασκευαῖς καὶ ταῖς γνώμαις.	~Ὡς	μὲν οὖν δεῖ τὰ προσήκοντα
[38]	ἀληθῆ μέν ἐστι τὰ πολλά,	ὡς	οὐκ ἔδει, οὐ μὴν ἀλλ'
[48]	τὰς πολιτείας διασπᾶν, οἱ δ'	ὡς	πρέσβεις πέπομφεν ὡς βασιλέα, οἱ
[17]	τοῦτ' ἐν τῇ γνώμῃ παραστῆσαι,	ὡς	ὑμεῖς ἐκ τῆς ἀμελείας ταύτης
[5]	τότε ταύτην ἔσχε τὴν γνώμην,	ὡς	χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν Αθηναίοις ἔχουσι
[25]	ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ'	ὡς	χρώμεθα τοῖς πράγμασιν. Εἰ γὰρ
[9]	ἀλλ' ἀπειλεῖ καὶ λόγους ὑπερηφάνους,	ὥς	φασι, λέγει, καὶ οὐχ οἷός
[46]	πρὸς ὑμᾶς ψευδόμενοι ῥᾳδίως ἐνθάδ'	ὦσιν,	ὑμεῖς δ' ἐξ ὧν ἂν
[26]	πέμπουσιν ὑμῖν μετὰ τῶν ἱεροποιῶν·	ὥσπερ	γὰρ οἱ πλάττοντες τοὺς πηλίνους,
[17]	τῆς ἀμελείας ταύτης τῆς ἄγαν,	ὥσπερ	εἰς Εὔβοιαν καὶ πρότερόν ποτέ
[25]	μισθὸν πορίσαντας καὶ στρατιώτας οἰκείους	ὥσπερ	ἐπόπτας τῶν στρατηγουμένων παρακαταστήσαντας· ἐπεὶ
[40]	τι κέχρησθε, οὐδὲν δ' ἀπολείπετε,	ὥσπερ	οἱ βάρβαροι πυκτεύουσιν, οὕτω πολεμεῖν
[51]	ὑποστειλάμενος, πεπαρρησίασμαι. ἐβουλόμην δ' ἄν,	ὥσπερ	ὅτι ὑμῖν συμφέρει τὰ βέλτιστ'
[34]	αὐτοὶ κακῶς ἔξω γενήσεσθε, οὐχ	ὥσπερ	τὸν παρελθόντα χρόνον εἰς Λῆμνον
[21]	καὶ τούτων πεντήκοντ' Αθηναίους τοὐλάχιστον,	ὥσπερ	τοὺς πεζούς, τὸν αὐτὸν τρόπον
[39]	πραγμάτων, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον	ὥσπερ	τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ τις ἂν
[37]	δ' εἰς τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν	ὥστ'	ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς.
[29]	Ελλήνων ἀδικοῦν οὐδὲ τῶν συμμάχων,	ὥστ'	ἔχειν μισθὸν ἐντελῆ. Ἐγὼ συμπλέων
[41]	ἐπ' αὐτὴν ἥκει τὴν ἀκμήν,	ὥστ'	οὐκέτ' ἐγχωρεῖ. ~Δοκεῖ δέ μοι
[47]	δικαστὰς οἴκαδ' ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν,	ὥστε	μὴ ἀκούειν μόνον ὑμᾶς τὰ
[49]	Δί' οὕτω γε προαιρεῖσθαι πράττειν	ὥστε	τοὺς ἀνοητοτάτους τῶν παρ' ἡμῖν
[47]	τοῦθ' ἥκει τὰ πράγματ' αἰσχύνης	ὥστε	τῶν στρατηγῶν ἕκαστος δὶς καὶ
[42]	ἀνανδρίαν καὶ πάντα τὰ αἴσχιστ'	ὠφληκότες	ἂν ἦμεν δημοσίᾳ· νῦν δ'
[34]	Ιμβρον ἐμβαλὼν αἰχμαλώτους πολίτας ὑμετέρους	ᾤχετ'	ἔχων, πρὸς τῷ Γεραιστῷ τὰ
[34]	τὴν ἱερὰν ἀπὸ τῆς χώρας	ᾤχετ'	ἔχων τριήρη, ὑμεῖς δ' οὔτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005