Para.
[49]	ὀνειροπολεῖν ἐν τῇ γνώμῃ, τήν	τ'	ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ
[35]	ἄν τε δεινοὶ λάχωσιν ἄν	τ'	ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι,
[37]	οἰόμεθ' ἡμῖν ὑπάρχειν, οὐδὲν οἷαί	τ'	οὖσαι ποιεῖν ἐπ' αὐτῶν τῶν
[42]	αἰσχύνην καὶ ἀνανδρίαν καὶ πάντα	τὰ	αἴσχιστ' ὠφληκότες ἂν ἦμεν δημοσίᾳ·
[51]	ἄν, ὥσπερ ὅτι ὑμῖν συμφέρει	τὰ	βέλτιστ' ἀκούειν οἶδα, οὕτως εἰδέναι
[51]	οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ τῷ	τὰ	βέλτιστ' εἰπόντι· πολλῷ γὰρ ἂν
[14]	δέον λέγουσιν (οὐ γὰρ ἂν	τά	γ' ἤδη γεγενημένα τῇ νυνὶ
[10]	ᾖ. Νῦν δὲ τί χρὴ	τὰ	γιγνόμεν' ἡγεῖσθαι Ἐγὼ μὲν γὰρ
[46]	αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν' ἔστι,	τὰ	δὲ πράγματ' ἐκ τούτων ἀπόλωλεν·
[6]	ἂν ἑλών τις ἔχοι πολέμῳ,	τὰ	δὲ σύμμαχα καὶ φίλα ποιησάμενος·
[1]	γὰρ ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου	τὰ	δέονθ' οὗτοι συνεβούλευσαν, οὐδὲν ἂν
[50]	ποιεῖν, ἂν ταῦτ' εἰδῶμεν, καὶ	τὰ	δέοντ' ἐσόμεθ' ἐγνωκότες καὶ λόγων
[50]	εἰδῶμεν, ὅτι ἐχθρὸς ἅνθρωπος καὶ	τὰ	ἡμέτερ' ἡμᾶς ἀποστερεῖ καὶ χρόνον
[7]	κομιεῖσθε, ἂν θεὸς θέλῃ, καὶ	τὰ	κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε.
[29]	ὅτι, τοῦτ' ἂν γένηται, προσποριεῖ	τὰ	λοιπὰ αὐτὸ τὸ στράτευμ' ἀπὸ
[50]	ἡμῶν καθ' ἡμῶν εὕρηται, καὶ	τὰ	λοιπὰ ἐν αὐτοῖς ἡμῖν ἐστί,
[20]	νομίζοντες εἶναι τοῦ δέοντος, καὶ	τὰ	μέγιστ' ἐν τοῖς ψηφίσμασιν αἱρούμενοι,
[2]	τοῦ παρεληλυθότος χρόνου, τοῦτο πρὸς	τὰ	μέλλοντα βέλτιστον ὑπάρχει. Τί οὖν
[6]	γνώμῃ πάντα κατέστραπται καὶ ἔχει,	τὰ	μὲν ὡς ἂν ἑλών τις
[20]	αἱρούμενοι, ἐπὶ τῷ πράττειν οὐδὲ	τὰ	μικρὰ ποιεῖτε· ἀλλὰ τὰ μικρὰ
[20]	οὐδὲ τὰ μικρὰ ποιεῖτε· ἀλλὰ	τὰ	μικρὰ ποιήσαντες καὶ πορίσαντες τούτοις
[24]	οὗ δ' αὐτὰ καθ' αὑτὰ	τὰ	ξενικὰ ὑμῖν στρατεύεται, τοὺς φίλους
[8]	γὰρ ὡς θεῷ νομίζετ' ἐκείνῳ	τὰ	παρόντα πεπηγέναι πράγματ' ἀθάνατα, ἀλλὰ
[34]	ᾤχετ' ἔχων, πρὸς τῷ Γεραιστῷ	τὰ	πλοῖα συλλαβὼν ἀμύθητα χρήματ' ἐξέλεξε,
[31]	καὶ ταῖς ὥραις τοῦ ἔτους	τὰ	πολλὰ προλαμβάνων διαπράττεται Φίλιππος, καὶ
[38]	τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν ἐστι	τὰ	πολλά, ὡς οὐκ ἔδει, οὐ
[14]	καινὴν παρασκευὴν λέγειν, ἀναβάλλειν με	τὰ	πράγμαθ' ἡγείσθω. Οὐ γὰρ οἱ
[38]	λόγῳ, ἵνα μὴ λυπήσῃ, καὶ	τὰ	πράγμαθ' ὑπερβήσεται, δεῖ πρὸς ἡδονὴν
[47]	Νῦν δ' εἰς τοῦθ' ἥκει	τὰ	πράγματ' αἰσχύνης ὥστε τῶν στρατηγῶν
[2]	τῶν δεόντων ποιούντων ὑμῶν κακῶς	τὰ	πράγματ' ἔχει· ἐπεί τοι, εἰ
[50]	μὴ προσέχητε τὸν νοῦν καὶ	τὰ	προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλητε, εὖ εἰδέναι.
[13]	γνώμαις. ~Ὡς μὲν οὖν δεῖ	τὰ	προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλοντας ὑπάρχειν ἅπαντας
[44]	οὖν προσορμιούμεθα' Ἤρετό τις. Εὑρήσει	τὰ	σαθρά, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν
[39]	δοκῇ, ταῦτα πράττηται καὶ μὴ	τὰ	συμβάντ' ἀναγκάζωνται διώκειν. ~Ὑμεῖς δ'
[34]	πλοῖα συλλαβὼν ἀμύθητα χρήματ' ἐξέλεξε,	τὰ	τελευταῖ' εἰς Μαραθῶν' ἀπέβη καὶ
[17]	ποτέ φασιν εἰς Αλίαρτον καὶ	τὰ	τελευταῖα πρώην εἰς Πύλας, ἴσως
[12]	τοῦτο· εἴ τι πάθοι καὶ	τὰ	τῆς τύχης ἡμῖν, ἥπερ ἀεὶ
[5]	τοῖς ἐθέλουσι πονεῖν καὶ κινδυνεύειν	τὰ	τῶν ἀμελούντων. ~Καὶ γάρ τοι
[5]	φύσει δ' ὑπάρχει τοῖς παροῦσι	τὰ	τῶν ἀπόντων, καὶ τοῖς ἐθέλουσι
[10]	Μακεδὼν ἀνὴρ Αθηναίους καταπολεμῶν καὶ	τὰ	τῶν Ελλήνων διοικῶν Τέθνηκε Φίλιππος
[47]	ὥστε μὴ ἀκούειν μόνον ὑμᾶς	τὰ	ὑμέτερ' αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ παρόντας
[7]	πάνθ' ὑπὲρ αὐτοῦ πράξειν, καὶ	τὰ	ὑμέτερ' αὐτῶν κομιεῖσθε, ἂν θεὸς
[33]	ταῦτ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πορίσητε,	τὰ	χρήματα πρῶτον ἃ λέγω, εἶτα
[5]	ὅτι ταῦτα μέν ἐστιν ἅπαντα	τὰ	χωρί' ἆθλα τοῦ πολέμου κείμεν'
[4]	ὑπαρχούσης αὐτῷ δυνάμεως καὶ τὸ	τὰ	χωρία πάντ' ἀπολωλέναι τῇ πόλει,
[12]	ἀπηρτημένοι καὶ ταῖς παρασκευαῖς καὶ	ταῖς	γνώμαις. ~Ὡς μὲν οὖν δεῖ
[32]	καὶ Θάσῳ καὶ Σκιάθῳ καὶ	ταῖς	ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ νήσοις,
[30]	μόνον ἐν τοῖς ψηφίσμασι καὶ	ταῖς	ἐπιστολαῖς πολεμῆτε Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ
[12]	δέξασθαι δύναισθ' ἄν, ἀπηρτημένοι καὶ	ταῖς	παρασκευαῖς καὶ ταῖς γνώμαις. ~Ὡς
[31]	λογίσαισθ' ὅτι τοῖς πνεύμασιν καὶ	ταῖς	ὥραις τοῦ ἔτους τὰ πολλὰ
[21]	ἡλικίας καλῶς ἔχειν δοκῇ, χρόνον	τακτὸν	στρατευομένους, μὴ μακρὸν τοῦτον, ἀλλ'
[28]	σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει ταύτῃ	τάλαντ'	ἐνενήκοντα καὶ μικρόν τι πρός,
[28]	ἕκαστος λαμβάνῃ τοῦ μηνός, δώδεκα	τάλαντα.	~Εἰ δέ τις οἴεται μικρὰν
[28]	δέκα μὲν ναυσὶ ταχείαις τετταράκοντα	τάλαντα,	εἴκοσιν εἰς τὴν ναῦν μναῖ
[13]	καὶ πόρους οὕστινας χρημάτων, καὶ	τἄλλ'	ὡς ἄν μοι βέλτιστα καὶ
[33]	πρῶτον ἃ λέγω, εἶτα καὶ	τἄλλα	παρασκευάσαντες, τοὺς στρατιώτας, τὰς τριήρεις,
[33]	μένειν, τῶν μὲν χρημάτων αὐτοὶ	ταμίαι	καὶ πορισταὶ γιγνόμενοι, τῶν δὲ
[26]	δ' ἐξ ὑμῶν αὐτῶν δέκα	ταξιάρχους	καὶ στρατηγοὺς καὶ φυλάρχους καὶ
[26]	εἰς τὴν ἀγορὰν χειροτονεῖτε τοὺς	ταξιάρχους	καὶ τοὺς φυλάρχους, οὐκ ἐπὶ
[27]	γὰρ ἐχρῆν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	ταξιάρχους	παρ' ὑμῶν, ἵππαρχον παρ' ὑμῶν,
[23]	μισθὸς οὐδὲ τροφή οὐδὲ παντελῶς	ταπεινὴν	εἶναι δεῖ. ~Πολίτας δὲ παρεῖναι
[3]	νῦν ὕβρει τούτου, δι' ἣν	ταραττόμεθ'	ἐκ τοῦ μηδὲν φροντίζειν ὧν
[45]	στρατηγὸν καὶ ψήφισμα κενὸν καὶ	τὰς	ἀπὸ τοῦ βήματος ἐλπίδας ἐκπέμψητε,
[30]	ταῦτ' ἐστίν· ἐπειδὰν δ' ἐπιχειροτονῆτε	τὰς	γνώμας, ἂν ὑμῖν ἀρέσκῃ, χειροτονήσετε,
[16]	φημὶ δεῖν, εἶτ' αὐτοὺς οὕτω	τὰς	γνώμας ἔχειν ὡς, ἐάν τι
[17]	μὲν οἶμαι δεῖν ὑπάρχειν ἐπὶ	τὰς	ἐξαίφνης ταύτας ἀπὸ τῆς οἰκείας
[19]	μυρίους μηδὲ δισμυρίους ξένους, μηδὲ	τὰς	ἐπιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις, ἀλλ' ἣ
[43]	ἀναμενοῦμεν Καὶ τριήρεις κενὰς καὶ	τὰς	παρὰ τοῦ δεῖνος ἐλπίδας ἂν
[48]	πράττειν τὴν Θηβαίων κατάλυσιν καὶ	τὰς	πολιτείας διασπᾶν, οἱ δ' ὡς
[26]	ἐπὶ τὸν πόλεμον, οἱ λοιποὶ	τὰς	πομπὰς πέμπουσιν ὑμῖν μετὰ τῶν
[25]	διδόντα μισθόν. ~Τί οὖν κελεύω	Τὰς	προφάσεις ἀφελεῖν καὶ τοῦ στρατηγοῦ
[33]	καὶ τἄλλα παρασκευάσαντες, τοὺς στρατιώτας,	τὰς	τριήρεις, τοὺς ἱππέας, ἐντελῆ πᾶσαν
[29]	πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμος, ἐὰν μὴ	ταῦθ'	οὕτως ἔχῃ. Πόθεν οὖν ὁ
[46]	ἔστιν ἕν' ἄνδρα δυνηθῆναί ποτε	ταῦθ'	ὑμῖν πρᾶξαι πάνθ' ὅσα βούλεσθε·
[18]	δέοντος ἡσυχίαν ἔχῃ, ἢ παριδὼν	ταῦτ'	ἀφύλακτος ληφθῇ, μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν
[20]	τὴν τροφὴν ἕξει, καὶ πῶς	ταῦτ'	ἐθελήσει ποιεῖν Ἐγὼ φράσω, καθ'
[50]	ἴσως ἀναγκασθησόμεθα τοῦτο ποιεῖν, ἂν	ταῦτ'	εἰδῶμεν, καὶ τὰ δέοντ' ἐσόμεθ'
[50]	οἱ λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ' ἂν ἀφέντες	ταῦτ'	ἐκεῖν' εἰδῶμεν, ὅτι ἐχθρὸς ἅνθρωπος
[36]	χρημάτων πόρου σκοποῦμεν, καὶ μετὰ	ταῦτ'	ἐμβαίνειν τοὺς μετοίκους ἔδοξε καὶ
[32]	δυναίμεθ' ἐκεῖσ' ἀφικέσθαι. ~Δεῖ τοίνυν	ταῦτ'	ἐνθυμουμένους μὴ βοηθείαις πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν
[33]	δ' ὑπάρξαι δεῖ παρ' ὑμῶν,	ταῦτ'	ἐστὶν ἁγὼ γέγραφα. ἂν ταῦτ'
[30]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ' εὑρεῖν	ταῦτ'	ἐστίν· ἐπειδὰν δ' ἐπιχειροτονῆτε τὰς
[33]	ταῦτ' ἐστὶν ἁγὼ γέγραφα. ἂν	ταῦτ'	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πορίσητε, τὰ
[41]	γεγενημένον ἢ γιγνόμενόν τι πύθησθε.	Ταῦτα	δ' ἴσως πρότερον μὲν ἐνῆν·
[34]	ἔχων τριήρη, ὑμεῖς δ' οὔτε	ταῦτα	δύνασθε κωλύειν οὔτ' εἰς τοὺς
[8]	κἀν ἄλλοις τισὶν ἀνθρώποις ἔνι,	ταῦτα	κἀν τοῖς μετ' ἐκείνου χρὴ
[24]	δὲ παρεῖναι καὶ συμπλεῖν διὰ	ταῦτα	κελεύω, ὅτι καὶ πρότερόν ποτ'
[15]	ἂν κακῶς. Οἶμαι τοίνυν ἐγὼ	ταῦτα	λέγειν ἔχειν, μὴ κωλύων εἴ
[27]	Καὶ οὐ τὸν ἄνδρα μεμφόμενος	ταῦτα	λέγω, ἀλλ' ὑφ' ὑμῶν ἔδει
[3]	ἐκείνους πόλεμον. Τίνος οὖν εἵνεκα	ταῦτα	λέγω Ἳν' εἰδῆτ' ὦ ἄνδρες
[37]	εἶτ' ἀντεμβιβάζειν. ~Εἶτ' ἐν ὅσῳ	ταῦτα	μέλλεται, προαπόλωλεν τὸ ἐφ' ὃ
[19]	χώραν ὑμῖν, ἂν ἐνδῷ καιρόν.	~Ταῦτα	μέν ἐστιν ἃ πᾶσι δεδόχθαι
[5]	Αθηναῖοι, τοῦτο καλῶς ἐκεῖνος, ὅτι	ταῦτα	μέν ἐστιν ἅπαντα τὰ χωρί'
[17]	καὶ πλοῖ' ἱκανὰ εὐτρεπίσαι κελεύω.	~Ταῦτα	μὲν οἶμαι δεῖν ὑπάρχειν ἐπὶ
[28]	ὅστις ἂν ᾖ. ~Ἴσως δὲ	ταῦτα	μὲν ὀρθῶς ἡγεῖσθε λέγεσθαι, τὸ
[8]	νομίζειν ἐνεῖναι. Κατέπτηχε μέντοι πάντα	ταῦτα	νῦν, οὐκ ἔχοντ' ἀποστροφὴν διὰ
[23]	μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, διὰ	ταῦτα,	ὅτι οὐκ ἔνι νῦν ἡμῖν
[47]	καὶ χρὴ προσδοκᾶν ~Πῶς οὖν	ταῦτα	παύσεται Ὅταν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες
[51]	τῷ συνοίσειν ὑμῖν, ἂν πράξητε,	ταῦτα	πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι. Νικῴη δ'
[39]	βουλευομένους, ἵν' ἃν ἐκείνοις δοκῇ,	ταῦτα	πράττηται καὶ μὴ τὰ συμβάντ'
[17]	δεῖν ὑπάρχειν ἐπὶ τὰς ἐξαίφνης	ταύτας	ἀπὸ τῆς οἰκείας χώρας αὐτοῦ
[16]	ἐάν τι δέῃ, πλευστέον εἰς	ταύτας	αὐτοῖς ἐμβᾶσιν. Πρὸς δὲ τούτοις
[19]	δισμυρίους ξένους, μηδὲ τὰς ἐπιστολιμαίους	ταύτας	δυνάμεις, ἀλλ' ἣ τῆς πόλεως
[20]	πείσεται καὶ ἀκολουθήσει. ~Καὶ τροφὴν	ταύτῃ	πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ' αὕτη
[28]	τροφή, σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει	ταύτῃ	τάλαντ' ἐνενήκοντα καὶ μικρόν τι
[6]	τῶν ἀμελούντων. ~Καὶ γάρ τοι	ταύτῃ	χρησάμενος τῇ γνώμῃ πάντα κατέστραπται
[42]	τῆς πόλεως αἰσχυνόμενος τὴν φιλοπραγμοσύνην	ταύτην	ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ. Εἰ γὰρ ἔχων
[5]	~Εἰ τοίνυν ὁ Φίλιππος τότε	ταύτην	ἔσχε τὴν γνώμην, ὡς χαλεπὸν
[17]	ὡς ὑμεῖς ἐκ τῆς ἀμελείας	ταύτης	τῆς ἄγαν, ὥσπερ εἰς Εὔβοιαν
[28]	τι πρός, δέκα μὲν ναυσὶ	ταχείαις	τετταράκοντα τάλαντα, εἴκοσιν εἰς τὴν
[22]	~Εἶεν· τί πρὸς τούτοις ἔτι;	ταχείας	τριήρεις δέκα· δεῖ γάρ, ἔχοντος
[22]	γάρ, ἔχοντος ἐκείνου ναυτικόν, καὶ	ταχειῶν	τριήρων ἡμῖν, ὅπως ἀσφαλῶς ἡ
[11]	γὰρ ἂν οὗτός τι πάθῃ,	ταχέως	ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε, ἄνπερ
[13]	ὡς ἄν μοι βέλτιστα καὶ	τάχιστα	δοκεῖ παρασκευασθῆναι, καὶ δὴ πειράσομαι
[14]	πράγμαθ' ἡγείσθω. Οὐ γὰρ οἱ	ταχὺ	καὶ τήμερον εἰπόντες μάλιστ' εἰς
[35]	τοῦ καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι, ἄν	τε	δεινοὶ λάχωσιν ἄν τ' ἰδιῶται
[4]	τὸν Φίλιππον εἶναι, σκοπῶν τό	τε	πλῆθος τῆς ὑπαρχούσης αὐτῷ δυνάμεως
[45]	ἐχθροὶ καταγελῶσιν, οἱ δὲ σύμμαχοι	τεθνᾶσι	τῷ δέει τοὺς τοιούτους ἀποστόλους.
[10]	καὶ τὰ τῶν Ελλήνων διοικῶν	Τέθνηκε	Φίλιππος Οὐ μὰ Δί' ἀλλ'
[48]	οἱ δ' ἐν Ιλλυριοῖς πόλεις	τειχίζειν,	οἱ δὲ λόγους πλάττοντες ἕκαστος
[34]	συλλαβὼν ἀμύθητα χρήματ' ἐξέλεξε, τὰ	τελευταῖ'	εἰς Μαραθῶν' ἀπέβη καὶ τὴν
[17]	φασιν εἰς Αλίαρτον καὶ τὰ	τελευταῖα	πρώην εἰς Πύλας, ἴσως ἂν
[43]	τοῦ τιμωρήσασθαι Φίλιππον, τὴν δὲ	τελευτὴν	οὖσαν ἤδη ὑπὲρ τοῦ μὴ
[36]	~Ὅτι ἐκεῖνα μὲν ἅπαντα νόμῳ	τέτακται,	καὶ πρόοιδεν ἕκαστος ὑμῶν ἐκ
[12]	ὄντες, ἅπασιν ἂν τοῖς πράγμασιν	τεταραγμένοις	ἐπιστάντες ὅπως βούλεσθε διοικήσαισθε, ὡς
[28]	πρός, δέκα μὲν ναυσὶ ταχείαις	τετταράκοντα	τάλαντα, εἴκοσιν εἰς τὴν ναῦν
[32]	τοῦ ἔτους, ὅτε καὶ πρὸς	τῇ	γῇ γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ τὸ
[6]	~Καὶ γάρ τοι ταύτῃ χρησάμενος	τῇ	γνώμῃ πάντα κατέστραπται καὶ ἔχει,
[17]	δεῖ γὰρ ἐκείνῳ τοῦτ' ἐν	τῇ	γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς ἐκ
[49]	καὶ πολλὰ τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν ἐν	τῇ	γνώμῃ, τήν τ' ἐρημίαν τῶν
[32]	δ' ὑμῖν χειμαδίῳ μὲν χρῆσθαι	τῇ	δυνάμει Λήμνῳ καὶ Θάσῳ καὶ
[33]	μὲν οὖν χρήσεται καὶ πότε	τῇ	δυνάμει, παρὰ τὸν καιρὸν ὁ
[28]	μὲν ἡ τροφή, σιτηρέσιον μόνον,	τῇ	δυνάμει ταύτῃ τάλαντ' ἐνενήκοντα καὶ
[3]	τοῖς πράγμασι τὸν νοῦν, καὶ	τῇ	νῦν ὕβρει τούτου, δι' ἣν
[14]	ἂν τά γ' ἤδη γεγενημένα	τῇ	νυνὶ βοηθείᾳ κωλῦσαι δυνηθεῖμεν) ~ἀλλ'
[4]	τὸ τὰ χωρία πάντ' ἀπολωλέναι	τῇ	πόλει, ὀρθῶς μὲν οἴεται, λογισάσθω
[7]	δύναιτ' ἂν παρασχεῖν αὑτὸν χρήσιμον	τῇ	πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν
[3]	ἂν ὑμεῖς βούλοισθε, παραδείγμασι χρώμενοι	τῇ	τότε ῥώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς
[36]	τοῖς περὶ τοῦ πολέμου καὶ	τῇ	τούτου παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ'
[32]	τῶν πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς αὐτῇ	τῇ	χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς τῶν
[22]	φράσω καὶ δείξω, ἐπειδάν, διότι	τηλικαύτην	ἀποχρῆν οἶμαι τὴν δύναμιν καὶ
[14]	Οὐ γὰρ οἱ ταχὺ καὶ	τήμερον	εἰπόντες μάλιστ' εἰς δέον λέγουσιν
[40]	πρόσοδον, τούτων μὲν μέχρι τῆς	τήμερον	ἡμέρας οὐδενὶ πώποτ' εἰς δέον
[26]	οἱ πλάττοντες τοὺς πηλίνους, εἰς	τὴν	ἀγορὰν χειροτονεῖτε τοὺς ταξιάρχους καὶ
[41]	νῦν δ' ἐπ' αὐτὴν ἥκει	τὴν	ἀκμήν, ὥστ' οὐκέτ' ἐγχωρεῖ. ~Δοκεῖ
[11]	νοῦν· οὐδὲ γὰρ οὗτος παρὰ	τὴν	αὑτοῦ ῥώμην τοσοῦτον ἐπηύξηται ὅσον
[5]	ὁ Φίλιππος τότε ταύτην ἔσχε	τὴν	γνώμην, ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν
[32]	ἃ χρὴ στρατεύματι πάνθ' ὑπάρχει·	τὴν	δ' ὥραν τοῦ ἔτους, ὅτε
[43]	γεγενημένην περὶ τοῦ τιμωρήσασθαι Φίλιππον,	τὴν	δὲ τελευτὴν οὖσαν ἤδη ὑπὲρ
[22]	ἐπειδάν, διότι τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι	τὴν	δύναμιν καὶ πολίτας τοὺς στρατευομένους
[33]	τριήρεις, τοὺς ἱππέας, ἐντελῆ πᾶσαν	τὴν	δύναμιν νόμῳ κατακλείσητ' ἐπὶ τῷ
[7]	χρήσιμον τῇ πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς	τὴν	εἰρωνείαν ἕτοιμος πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ
[44]	καὶ μὴ πρότερον Οὐκ ἐπὶ	τὴν	ἐκείνου πλευσόμεθα Ποῖ οὖν προσορμιούμεθα'
[18]	μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν ἐπὶ	τὴν	ἐκείνου χώραν ὑμῖν, ἂν ἐνδῷ
[23]	ἔνι νῦν ἡμῖν πορίσασθαι δύναμιν	τὴν	ἐκείνῳ παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν ἀνάγκη
[11]	ῥώμην τοσοῦτον ἐπηύξηται ὅσον παρὰ	τὴν	ἡμετέραν ἀμέλειαν ~Καίτοι καὶ τοῦτο·
[37]	τῶν πραγμάτων οὐ μένουσι καιροὶ	τὴν	ἡμετέραν βραδυτῆτα καὶ εἰρωνείαν. Ἃς
[34]	ἄγων καὶ φέρων τοὺς πλέοντας	τὴν	θάλατταν. Ἔπειτα τί πρὸς τούτῳ
[48]	μετὰ Λακεδαιμονίων φασὶ Φίλιππον πράττειν	τὴν	Θηβαίων κατάλυσιν καὶ τὰς πολιτείας
[34]	τελευταῖ' εἰς Μαραθῶν' ἀπέβη καὶ	τὴν	ἱερὰν ἀπὸ τῆς χώρας ᾤχετ'
[43]	ὀργίζεται, ὁρῶν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τὴν	μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου γεγενημένην
[35]	δήποτ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, νομίζετε	τὴν	μὲν τῶν Παναθηναίων ἑορτὴν καὶ
[28]	ταχείαις τετταράκοντα τάλαντα, εἴκοσιν εἰς	τὴν	ναῦν μναῖ τοῦ μηνὸς ἑκάστου,
[24]	ἀκούω ξενικὸν τρέφειν ἐν Κορίνθῳ	τὴν	πόλιν, οὗ Πολύστρατος ἡγεῖτο καὶ
[23]	τῷ τρόπῳ τοῦ πολέμου χρῆσθαι	τὴν	πρώτην· οὐ τοίνυν ὑπέρογκον αὐτήν
[49]	τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν ἐν τῇ γνώμῃ,	τήν	τ' ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶντα
[20]	δύναμις καὶ πόση, καὶ πόθεν	τὴν	τροφὴν ἕξει, καὶ πῶς ταῦτ'
[35]	μὲν τῶν Παναθηναίων ἑορτὴν καὶ	τὴν	τῶν Διονυσίων ἀεὶ τοῦ καθήκοντος
[8]	νῦν, οὐκ ἔχοντ' ἀποστροφὴν διὰ	τὴν	ὑμετέραν βραδυτῆτα καὶ ῥᾳθυμίαν· ἣν
[10]	οἴομαι τοῖς ἐλευθέροις μεγίστην ἀνάγκην	τὴν	ὑπὲρ τῶν πραγμάτων αἰσχύνην εἶναι.
[42]	γιγνομένοις ὑπὲρ τῆς πόλεως αἰσχυνόμενος	τὴν	φιλοπραγμοσύνην ταύτην ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ. Εἰ
[17]	ὑμεῖς ἐκ τῆς ἀμελείας ταύτης	τῆς	ἄγαν, ὥσπερ εἰς Εὔβοιαν καὶ
[17]	γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς ἐκ	τῆς	ἀμελείας ταύτης τῆς ἄγαν, ὥσπερ
[5]	ἐστιν Αθηναίοις ἔχουσι τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα	τῆς	αὑτοῦ χώρας ἔρημον ὄντα συμμάχων,
[17]	ἐπὶ τὰς ἐξαίφνης ταύτας ἀπὸ	τῆς	οἰκείας χώρας αὐτοῦ στρατείας εἰς
[31]	περὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅλης	τῆς	παρασκευῆς βουλεύσασθαι, εἰ τὸν τόπον,
[13]	παύομαι λέγων· τὸν δὲ τρόπον	τῆς	παρασκευῆς ἣν ἀπαλλάξαι ἂν τῶν
[40]	γὰρ ἐκείνων ὁ πληγεὶς ἀεὶ	τῆς	πληγῆς ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ
[42]	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῖς γιγνομένοις ὑπὲρ	τῆς	πόλεως αἰσχυνόμενος τὴν φιλοπραγμοσύνην ταύτην
[3]	προσηκόντως οὐδὲν ἀνάξιον ὑμεῖς ἐπράξατε	τῆς	πόλεως, ἀλλ' ὑπεμείναθ' ὑπὲρ τῶν
[19]	ἐπιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις, ἀλλ' ἣ	τῆς	πόλεως ἔσται, κἂν ὑμεῖς ἕνα
[27]	εἶναι, ἵν' ἦν ὡς ἀληθῶς	τῆς	πόλεως ἡ δύναμις Ἀλλ' εἰς
[27]	πλεῖν, τῶν δ' ὑπὲρ τῶν	τῆς	πόλεως κτημάτων ἀγωνιζομένων Μενέλαον ἱππαρχεῖν.
[24]	γεγόνασιν. Καὶ παρακύψαντ' ἐπὶ τὸν	τῆς	πόλεως πόλεμον, πρὸς Αρτάβαζον καὶ
[45]	γὰρ ἄν, οἶμαι, μέρος τι	τῆς	πόλεως συναποσταλῇ, κἂν μὴ πᾶσα,
[40]	χρημάτων πρόσοδον, τούτων μὲν μέχρι	τῆς	τήμερον ἡμέρας οὐδενὶ πώποτ' εἰς
[7]	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς ἐπὶ	τῆς	τοιαύτης ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμης νῦν,
[12]	εἴ τι πάθοι καὶ τὰ	τῆς	τύχης ἡμῖν, ἥπερ ἀεὶ βέλτιον
[45]	τῶν θεῶν εὐμενὲς καὶ τὸ	τῆς	τύχης συναγωνίζεται· ὅποι δ' ἂν
[4]	εἶναι, σκοπῶν τό τε πλῆθος	τῆς	ὑπαρχούσης αὐτῷ δυνάμεως καὶ τὸ
[36]	πολλοῦ τίς χορηγὸς ἢ γυμνασίαρχος	τῆς	φυλῆς, πότε καὶ παρὰ τοῦ
[31]	τὸν τόπον, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τῆς	χώρας, πρὸς ἣν πολεμεῖτε, ἐνθυμηθείητε,
[34]	ἀπέβη καὶ τὴν ἱερὰν ἀπὸ	τῆς	χώρας ᾤχετ' ἔχων τριήρη, ὑμεῖς
[51]	πρὸς χάριν εἱλόμην λέγειν ὅ	τι	ἂν μὴ καὶ συνοίσειν πεπεισμένος
[46]	ἐξ ὧν ἂν ἀκούσηθ' ὅ	τι	ἂν τύχητε ψηφίζησθε, τί καὶ
[10]	πόθ' ἃ χρὴ πράξετε Ἐπειδὰν	τί	γένηται Ἐπειδὰν νὴ Δί' ἀνάγκη
[11]	Οὐ μὰ Δί' ἀλλ' ἀσθενεῖ.	~Τί	δ' ὑμῖν διαφέρει Καὶ γὰρ
[16]	τὰς γνώμας ἔχειν ὡς, ἐάν	τι	δέῃ, πλευστέον εἰς ταύτας αὐτοῖς
[36]	παρὰ τοῦ καὶ τί λαβόντα	τί	δεῖ ποιεῖν, οὐδὲν ἀνεξέταστον οὐδ'
[35]	οὓς ἂν προθῆσθε, βοηθεῖν. ~Καίτοι	τί	δήποτ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, νομίζετε
[15]	κωλύων εἴ τις ἄλλος ἐπαγγέλλεταί	τι.	Ἡ μὲν οὖν ὑπόσχεσις οὕτω
[36]	ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν ἅμ' ἀκηκόαμέν	τι	καὶ τριηράρχους καθίσταμεν καὶ τούτοις
[46]	ὅ τι ἂν τύχητε ψηφίζησθε,	τί	καὶ χρὴ προσδοκᾶν ~Πῶς οὖν
[10]	μοι, περιιόντες αὑτῶν πυνθάνεσθαι, Λέγεταί	τι	καινόν Γένοιτο γὰρ ἄν τι
[10]	τι καινόν Γένοιτο γὰρ ἄν	τι	καινότερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ Αθηναίους
[40]	ἡμέρας οὐδενὶ πώποτ' εἰς δέον	τι	κέχρησθε, οὐδὲν δ' ἀπολείπετε, ὥσπερ
[36]	πότε καὶ παρὰ τοῦ καὶ	τί	λαβόντα τί δεῖ ποιεῖν, οὐδὲν
[49]	ἀνοητοτάτους τῶν παρ' ἡμῖν εἰδέναι	τί	μέλλει ποιεῖν ἐκεῖνος· ἀνοητότατοι γάρ
[1]	γνώμην ἀπεφήναντο, εἰ μὲν ἤρεσκέ	τί	μοι τῶν ὑπὸ τούτων ῥηθέντων,
[2]	πρὸς τὰ μέλλοντα βέλτιστον ὑπάρχει.	Τί	οὖν ἐστι τοῦτο Ὅτι οὐδέν,
[25]	ἔστιν ἄρχειν μὴ διδόντα μισθόν.	~Τί	οὖν κελεύω Τὰς προφάσεις ἀφελεῖν
[26]	καὶ φυλάρχους καὶ ἱππάρχους δύο	Τί	οὖν οὗτοι ποιοῦσιν Πλὴν ἑνὸς
[11]	διαφέρει Καὶ γὰρ ἂν οὗτός	τι	πάθῃ, ταχέως ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον
[12]	ἀμέλειαν ~Καίτοι καὶ τοῦτο· εἴ	τι	πάθοι καὶ τὰ τῆς τύχης
[51]	λέγειν αἱροῦμαι. Νικῴη δ' ὅ	τι	πᾶσιν μέλλει συνοίσειν.
[28]	ταύτῃ τάλαντ' ἐνενήκοντα καὶ μικρόν	τι	πρός, δέκα μὲν ναυσὶ ταχείαις
[22]	στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς τούτοις. ~Εἶεν·	τί	πρὸς τούτοις ἔτι; ταχείας τριήρεις
[34]	τοὺς πλέοντας τὴν θάλατταν. Ἔπειτα	τί	πρὸς τούτῳ Τοῦ πάσχειν αὐτοὶ
[9]	μένειν ἐπὶ τούτων, ἀλλ' ἀεί	τι	προσπεριβάλλεται καὶ κύκλῳ πανταχῇ μέλλοντας
[41]	ἂν ἢ γεγενημένον ἢ γιγνόμενόν	τι	πύθησθε. Ταῦτα δ' ἴσως πρότερον
[45]	μὲν γὰρ ἄν, οἶμαι, μέρος	τι	τῆς πόλεως συναποσταλῇ, κἂν μὴ
[35]	παρασκευὴν ὅσην οὐκ οἶδ' εἴ	τι	τῶν ἁπάντων ἔχει, τοὺς δ'
[10]	ἀνάγκη τις ᾖ. Νῦν δὲ	τί	χρὴ τὰ γιγνόμεν' ἡγεῖσθαι Ἐγὼ
[43]	τοῦ πολέμου γεγενημένην περὶ τοῦ	τιμωρήσασθαι	Φίλιππον, τὴν δὲ τελευτὴν οὖσαν
[7]	τὰ κατερρᾳθυμημένα πάλιν ἀναλήψεσθε, κἀκεῖνον	τιμωρήσεσθε.	~Μὴ γὰρ ὡς θεῷ νομίζετ'
[19]	οἴομαι· πρὸ δὲ τούτων δύναμίν	τιν'	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, φημὶ προχειρίσασθαι
[50]	καὶ ἅπανθ' ὅσα πώποτ' ἠλπίσαμέν	τινα	πράξειν ὑπὲρ ἡμῶν καθ' ἡμῶν
[24]	Ιφικράτης καὶ Χαβρίας καὶ ἄλλοι	τινές,	καὶ αὐτοὺς ὑμᾶς συστρατεύεσθαι· καὶ
[42]	δημοσίᾳ· νῦν δ' ἐπιχειρῶν ἀεί	τινι	καὶ τοῦ πλείονος ὀρεγόμενος ἴσως
[14]	μηδ' ἂν ἐξ ἀρχῆς δοκῶ	τινι	καινὴν παρασκευὴν λέγειν, ἀναβάλλειν με
[44]	Οὐκ ἔξιμεν αὐτοὶ μέρει γέ	τινι	στρατιωτῶν οἰκείων νῦν, εἰ καὶ
[3]	δικαίων τὸν πρὸς ἐκείνους πόλεμον.	Τίνος	οὖν εἵνεκα ταῦτα λέγω Ἳν'
[1]	~Εἰ μὲν περὶ καινοῦ	τινος	πράγματος προυτίθετ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[21]	εἶναι πεντακοσίους, ἐξ ἧς ἄν	τινος	ὑμῖν ἡλικίας καλῶς ἔχειν δοκῇ,
[15]	λέγειν ἔχειν, μὴ κωλύων εἴ	τις	ἄλλος ἐπαγγέλλεταί τι. Ἡ μὲν
[39]	τρόπον ὥσπερ τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ	τις	ἂν τὸν στρατηγὸν ἡγεῖσθαι, οὕτω
[34]	πόρων ἀφαιρήσεσθε. Ἔστι δ' οὗτος	τίς	Ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ὑμῖν πολεμεῖ
[8]	πράγματ' ἀθάνατα, ἀλλὰ καὶ μισεῖ	τις	ἐκεῖνον καὶ δέδιεν, ὦ ἄνδρες
[40]	πληγῆς ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ	τις,	ἐκεῖσ' εἰσὶν αἱ χεῖρες· προβάλλεσθαι
[44]	πλευσόμεθα Ποῖ οὖν προσορμιούμεθα' Ἤρετό	τις.	Εὑρήσει τὰ σαθρά, ὦ ἄνδρες
[6]	τὰ μὲν ὡς ἂν ἑλών	τις	ἔχοι πολέμῳ, τὰ δὲ σύμμαχα
[10]	γένηται Ἐπειδὰν νὴ Δί' ἀνάγκη	τις	ᾖ. Νῦν δὲ τί χρὴ
[20]	πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ' αὕτη	τίς	ἡ δύναμις καὶ πόση, καὶ
[43]	οὐ στήσεται, δῆλον, εἰ μή	τις	κωλύσει. εἶτα τοῦτ' ἀναμενοῦμεν Καὶ
[29]	μηνός, δώδεκα τάλαντα. ~Εἰ δέ	τις	οἴεται μικρὰν ἀφορμὴν εἶναι σιτηρέσιον
[15]	δυνηθεῖμεν) ~ἀλλ' ὃς ἂν δείξῃ	τίς	πορισθεῖσα παρασκευὴ καὶ πόση καὶ
[25]	τοῖς πράγμασιν. Εἰ γὰρ ἔροιτό	τις	ὑμᾶς, Εἰρήνην ἄγετ' ὦ ἄνδρες
[4]	φροντίζειν ὧν ἐχρῆν. ~Εἰ δέ	τις	ὑμῶν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, δυσπολέμητον
[38]	Ἀλλ' εἰ μέν, ὅσ' ἄν	τις	ὑπερβῇ τῷ λόγῳ, ἵνα μὴ
[36]	πρόοιδεν ἕκαστος ὑμῶν ἐκ πολλοῦ	τίς	χορηγὸς ἢ γυμνασίαρχος τῆς φυλῆς,
[42]	ἐγχωρεῖ. ~Δοκεῖ δέ μοι θεῶν	τις,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῖς γιγνομένοις
[8]	ἅπανθ' ὅσα περ κἀν ἄλλοις	τισὶν	ἀνθρώποις ἔνι, ταῦτα κἀν τοῖς
[15]	μὲν οὖν ὑπόσχεσις οὕτω μεγάλη,	τὸ	δὲ πρᾶγμ' ἤδη τὸν ἔλεγχον
[28]	ταῦτα μὲν ὀρθῶς ἡγεῖσθε λέγεσθαι,	τὸ	δὲ τῶν χρημάτων, πόσα καὶ
[37]	ἐν ὅσῳ ταῦτα μέλλεται, προαπόλωλεν	τὸ	ἐφ' ὃ ἂν ἐκπλέωμεν· τὸν
[37]	γὰρ τοῦ πράττειν χρόνον εἰς	τὸ	παρασκευάζεσθαι ἀναλίσκομεν, οἱ δὲ τῶν
[13]	τοιούτων πραγμάτων ὑμᾶς οἴομαι, καὶ	τὸ	πλῆθος ὅσον, καὶ πόρους οὕστινας
[9]	~Ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τὸ	πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ' ἀσελγείας ἅνθρωπος,
[29]	γένηται, προσποριεῖ τὰ λοιπὰ αὐτὸ	τὸ	στράτευμ' ἀπὸ τοῦ πολέμου, οὐδένα
[4]	τῆς ὑπαρχούσης αὐτῷ δυνάμεως καὶ	τὸ	τὰ χωρία πάντ' ἀπολωλέναι τῇ
[4]	οἴεται τὸν Φίλιππον εἶναι, σκοπῶν	τό	τε πλῆθος τῆς ὑπαρχούσης αὐτῷ
[45]	τὸ τῶν θεῶν εὐμενὲς καὶ	τὸ	τῆς τύχης συναγωνίζεται· ὅποι δ'
[45]	συναποσταλῇ, κἂν μὴ πᾶσα, καὶ	τὸ	τῶν θεῶν εὐμενὲς καὶ τὸ
[32]	τῇ γῇ γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ	τὸ	τῶν πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς αὐτῇ
[2]	κακῶς τὰ πράγματ' ἔχει· ἐπεί	τοι,	εἰ πάνθ' ἃ προσῆκε πραττόντων
[6]	τὰ τῶν ἀμελούντων. ~Καὶ γάρ	τοι	ταύτῃ χρησάμενος τῇ γνώμῃ πάντα
[49]	μεγέθει τῶν πεπραγμένων καὶ πολλὰ	τοιαῦτ'	ὀνειροπολεῖν ἐν τῇ γνώμῃ, τήν
[37]	ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη	τοιαύτας	ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων, ὦ
[7]	Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τῆς	τοιαύτης	ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμης νῦν, ἐπειδήπερ
[36]	παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα.	τοιγαροῦν	ἅμ' ἀκηκόαμέν τι καὶ τριηράρχους
[15]	λοιποῦ πάσχοιμεν ἂν κακῶς. Οἶμαι	τοίνυν	ἐγὼ ταῦτα λέγειν ἔχειν, μὴ
[28]	Τοῦτο δὴ καὶ περαίνω. Χρήματα	τοίνυν·	ἔστι μὲν ἡ τροφή, σιτηρέσιον
[5]	ἔχειν οἰκείως ἢ κείνῳ. ~Εἰ	τοίνυν	ὁ Φίλιππος τότε ταύτην ἔσχε
[32]	μὴ δυναίμεθ' ἐκεῖσ' ἀφικέσθαι. ~Δεῖ	τοίνυν	ταῦτ' ἐνθυμουμένους μὴ βοηθείαις πολεμεῖν,
[23]	πολέμου χρῆσθαι τὴν πρώτην· οὐ	τοίνυν	ὑπέρογκον αὐτήν οὐ γὰρ ἔστι
[7]	πράττειν ἐθέλοντας ἃ χρή. ~Ἂν	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς
[16]	δ' ὑμεῖς ἔσεσθε. ~Πρῶτον μὲν	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τριήρεις πεντήκοντα
[3]	ἐστιν φοβερόν, οὔτ' ἂν ὀλιγωρῆτε,	τοιοῦτον	οἷον ἂν ὑμεῖς βούλοισθε, παραδείγμασι
[45]	σύμμαχοι τεθνᾶσι τῷ δέει τοὺς	τοιούτους	ἀποστόλους. ~Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ
[13]	παρασκευῆς ἣν ἀπαλλάξαι ἂν τῶν	τοιούτων	πραγμάτων ὑμᾶς οἴομαι, καὶ τὸ
[51]	Νῦν δ' ἐπ' ἀδήλοις οὖσι	τοῖς	ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις, ὅμως
[42]	θεῶν τις, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τοῖς	γιγνομένοις ὑπὲρ τῆς πόλεως αἰσχυνόμενος
[28]	ὁ στρατιώτης δραχμὰς σιτηρέσιον λαμβάνῃ,	τοῖς	δ' ἱππεῦσι διακοσίοις οὖσιν, ἐὰν
[5]	παροῦσι τὰ τῶν ἀπόντων, καὶ	τοῖς	ἐθέλουσι πονεῖν καὶ κινδυνεύειν τὰ
[3]	καὶ παρ' ἄλλων ἀκούουσι καὶ	τοῖς	εἰδόσιν αὐτοῖς ἀναμιμνῃσκομένοις, ἡλίκην ποτ'
[10]	ἡγεῖσθαι Ἐγὼ μὲν γὰρ οἴομαι	τοῖς	ἐλευθέροις μεγίστην ἀνάγκην τὴν ὑπὲρ
[30]	ἐπιστολαῖς πολεμῆτε Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	ἔργοις. ~Δοκεῖτε δέ μοι πολὺ
[16]	αὐτοῖς ἐμβᾶσιν. Πρὸς δὲ τούτοις	τοῖς	ἡμίσεσιν τῶν ἱππέων ἱππαγωγοὺς τριήρεις
[8]	τισὶν ἀνθρώποις ἔνι, ταῦτα κἀν	τοῖς	μετ' ἐκείνου χρὴ νομίζειν ἐνεῖναι.
[2]	οὐκ ἀθυμητέον, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τοῖς	παροῦσι πράγμασιν, οὐδ' εἰ πάνυ
[5]	ἐν μέσῳ, φύσει δ' ὑπάρχει	τοῖς	παροῦσι τὰ τῶν ἀπόντων, καὶ
[49]	ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ	τοῖς	πεπραγμένοις ἐπῃρμένον, οὐ μέντοι μὰ
[36]	ἐν τούτοις ἠμέληται· ἐν δὲ	τοῖς	περὶ τοῦ πολέμου καὶ τῇ
[31]	πολεμεῖτε, ἐνθυμηθείητε, καὶ λογίσαισθ' ὅτι	τοῖς	πνεύμασιν καὶ ταῖς ὥραις τοῦ
[47]	κριθέντ' ἀποθανεῖν, στρατηγοῦ δὲ μαχόμενον	τοῖς	πολεμίοις. ~Ἡμῶν δ' οἱ μὲν
[3]	ἧς ἐκρατεῖτ' ἐκ τοῦ προσέχειν	τοῖς	πράγμασι τὸν νοῦν, καὶ τῇ
[11]	Φίλιππον ποιήσετε, ἄνπερ οὕτω προσέχητε	τοῖς	πράγμασι τὸν νοῦν· οὐδὲ γὰρ
[39]	ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν	τοῖς	πράγμασιν, ἀλλ' αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι
[25]	γε γέλως ἔσθ' ὡς χρώμεθα	τοῖς	πράγμασιν. Εἰ γὰρ ἔροιτό τις
[12]	πλησίον μὲν ὄντες, ἅπασιν ἂν	τοῖς	πράγμασιν τεταραγμένοις ἐπιστάντες ὅπως βούλεσθε
[29]	οἴεται μικρὰν ἀφορμὴν εἶναι σιτηρέσιον	τοῖς	στρατευομένοις ὑπάρχειν, οὐκ ὀρθῶς ἔγνωκεν·
[32]	αὐτῇ τῇ χώρᾳ καὶ πρὸς	τοῖς	τῶν ἐμπορίων στόμασιν ῥᾳδίως. ἔσται.
[30]	χειροτονήσετε, ἵνα μὴ μόνον ἐν	τοῖς	ψηφίσμασι καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς πολεμῆτε
[20]	δέοντος, καὶ τὰ μέγιστ' ἐν	τοῖς	ψηφίσμασιν αἱρούμενοι, ἐπὶ τῷ πράττειν
[47]	ἅπαξ αὐτῶν ἀγωνίσασθαι περὶ θανάτου	τολμᾷ,	ἀλλὰ τὸν τῶν ἀνδραποδιστῶν καὶ
[27]	ἀγωνιζομένων Μενέλαον ἱππαρχεῖν. Καὶ οὐ	τὸν	ἄνδρα μεμφόμενος ταῦτα λέγω, ἀλλ'
[21]	Αθηναίους τοὐλάχιστον, ὥσπερ τοὺς πεζούς,	τὸν	αὐτὸν τρόπον στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς
[39]	ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων, καὶ	τὸν	αὐτὸν τρόπον ὥσπερ τῶν στρατευμάτων
[37]	τὸ ἐφ' ὃ ἂν ἐκπλέωμεν·	τὸν	γὰρ τοῦ πράττειν χρόνον εἰς
[7]	μὲν οὐδὲν ἕκαστος ποιήσειν ἐλπίζων,	τὸν	δὲ πλησίον πάνθ' ὑπὲρ αὐτοῦ
[13]	ὑμῶν καὶ πεπεισμένων, παύομαι λέγων·	τὸν	δὲ τρόπον τῆς παρασκευῆς ἣν
[46]	ὑποσχέσθαι μέντοι καὶ φῆσαι καὶ	τὸν	δεῖν' αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν'
[46]	καὶ τὸν δεῖν' αἰτιάσασθαι καὶ	τὸν	δεῖν' ἔστι, τὰ δὲ πράγματ'
[19]	ὑμεῖς ἕνα κἂν πλείους κἂν	τὸν	δεῖνα κἂν ὁντινοῦν χειροτονήσητε στρατηγόν,
[35]	πάντας ὑμῖν ὑστερίζειν τῶν καιρῶν,	τὸν	εἰς Μεθώνην, τὸν εἰς Παγασάς,
[35]	τῶν καιρῶν, τὸν εἰς Μεθώνην,	τὸν	εἰς Παγασάς, τὸν εἰς Ποτείδαιαν
[35]	εἰς Μεθώνην, τὸν εἰς Παγασάς,	τὸν	εἰς Ποτείδαιαν ~Ὅτι ἐκεῖνα μὲν
[15]	μεγάλη, τὸ δὲ πρᾶγμ' ἤδη	τὸν	ἔλεγχον δώσει· κριταὶ δ' ὑμεῖς
[33]	καὶ πότε τῇ δυνάμει, παρὰ	τὸν	καιρὸν ὁ τούτων κύριος καταστὰς
[33]	δὲ πράξεων παρὰ τοῦ στρατηγοῦ	τὸν	λόγον ζητοῦντες, παύσεσθ' ἀεὶ περὶ
[34]	πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τὸν	μέγιστον τῶν ἐκείνου πόρων ἀφαιρήσεσθε.
[37]	βραδυτῆτα καὶ εἰρωνείαν. Ἃς δὲ	τὸν	μεταξὺ χρόνον δυνάμεις οἰόμεθ' ἡμῖν
[50]	ὅτι φαῦλα, ἂν μὴ προσέχητε	τὸν	νοῦν καὶ τὰ προσήκοντα ποιεῖν
[3]	ἐκ τοῦ προσέχειν τοῖς πράγμασι	τὸν	νοῦν, καὶ τῇ νῦν ὕβρει
[11]	ἄνπερ οὕτω προσέχητε τοῖς πράγμασι	τὸν	νοῦν· οὐδὲ γὰρ οὗτος παρὰ
[6]	καὶ γὰρ συμμαχεῖν καὶ προσέχειν	τὸν	νοῦν τούτοις ἐθέλουσιν ἅπαντες, οὓς
[27]	δύναμις Ἀλλ' εἰς μὲν Λῆμνον	τὸν	παρ' ὑμῶν ἵππαρχον δεῖ πλεῖν,
[34]	κακῶς ἔξω γενήσεσθε, οὐχ ὥσπερ	τὸν	παρελθόντα χρόνον εἰς Λῆμνον καὶ
[15]	ἕως ἂν ἢ διαλυσώμεθα πεισθέντες	τὸν	πόλεμον ἢ περιγενώμεθα τῶν ἐχθρῶν·
[26]	ἀνδρός, ὃν ἂν ἐκπέμψητ' ἐπὶ	τὸν	πόλεμον, οἱ λοιποὶ τὰς πομπὰς
[26]	καὶ τοὺς φυλάρχους, οὐκ ἐπὶ	τὸν	πόλεμον. ~Οὐ γὰρ ἐχρῆν, ὦ
[3]	ἀλλ' ὑπεμείναθ' ὑπὲρ τῶν δικαίων	τὸν	πρὸς ἐκείνους πόλεμον. Τίνος οὖν
[39]	τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ τις ἂν	τὸν	στρατηγὸν ἡγεῖσθαι, οὕτω καὶ τῶν
[24]	δέοντος γεγόνασιν. Καὶ παρακύψαντ' ἐπὶ	τὸν	τῆς πόλεως πόλεμον, πρὸς Αρτάβαζον
[4]	Ποτείδαιαν καὶ Μεθώνην καὶ πάντα	τὸν	τόπον τοῦτον οἰκεῖον κύκλῳ, καὶ
[31]	ὅλης τῆς παρασκευῆς βουλεύσασθαι, εἰ	τὸν	τόπον, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῆς
[47]	ἀγωνίσασθαι περὶ θανάτου τολμᾷ, ἀλλὰ	τὸν	τῶν ἀνδραποδιστῶν καὶ λωποδυτῶν θάνατον
[4]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, δυσπολέμητον οἴεται	τὸν	Φίλιππον εἶναι, σκοπῶν τό τε
[18]	εὐκαταφρόνητόν ἐστιν ἵν' ἢ διὰ	τὸν	φόβον εἰδὼς εὐτρεπεῖς ὑμᾶς εἴσεται
[31]	καὶ φυλάξας τοὺς ἐτησίας ἢ	τὸν	χειμῶν' ἐπιχειρεῖ, ἡνίκ' ἂν ἡμεῖς
[4]	καὶ Μεθώνην καὶ πάντα τὸν	τόπον	τοῦτον οἰκεῖον κύκλῳ, καὶ πολλὰ
[31]	τῆς παρασκευῆς βουλεύσασθαι, εἰ τὸν	τόπον,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῆς χώρας,
[32]	καὶ ταῖς ἐν τούτῳ τῷ	τόπῳ	νήσοις, ἐν αἷς καὶ λιμένες
[28]	μηνὸς ἑκάστου, στρατιώταις δὲ δισχιλίοις	τοσαῦθ'	ἕτερα, ἵνα δέκα τοῦ μηνὸς
[35]	τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι, εἰς ἃ	τοσαῦτ'	ἀναλίσκεται χρήματα, ὅσ' οὐδ' εἰς
[5]	χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν Αθηναίοις ἔχουσι	τοσαῦτ'	ἐπιτειχίσματα τῆς αὑτοῦ χώρας ἔρημον
[5]	ὧν νυνὶ πεποίηκεν ἔπραξεν οὐδὲ	τοσαύτην	ἐκτήσατο δύναμιν. Ἀλλ' εἶδεν, ὦ
[23]	τοὺς στρατευομένους εἶναι κελεύω, διδάξω.	~Τοσαύτην	μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, διὰ
[13]	δεηθεὶς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τοσοῦτον.	~Ἐπειδὰν ἅπαντ' ἀκούσητε κρίνατε, μὴ
[11]	οὗτος παρὰ τὴν αὑτοῦ ῥώμην	τοσοῦτον	ἐπηύξηται ὅσον παρὰ τὴν ἡμετέραν
[35]	εἰς ἕνα τῶν ἀποστόλων, καὶ	τοσοῦτον	ὄχλον καὶ παρασκευὴν ὅσην οὐκ
[1]	ἂν ἦγον, εἰ δὲ μή,	τότ'	ἂν καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω
[3]	ὑμεῖς βούλοισθε, παραδείγμασι χρώμενοι τῇ	τότε	ῥώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς ἐκρατεῖτ'
[5]	κείνῳ. ~Εἰ τοίνυν ὁ Φίλιππος	τότε	ταύτην ἔσχε τὴν γνώμην, ὡς
[45]	ψήφισμα κενὸν καὶ τὰς ἀπὸ	τοῦ	βήματος ἐλπίδας ἐκπέμψητε, οὐδὲν ὑμῖν
[43]	τριήρεις κενὰς καὶ τὰς παρὰ	τοῦ	δεῖνος ἐλπίδας ἂν ἀποστείλητε, πάντ'
[24]	συμμάχους, οἱ δ' ἐχθροὶ μείζους	τοῦ	δέοντος γεγόνασιν. Καὶ παρακύψαντ' ἐπὶ
[18]	ἐκείνῳ παρ' ἡμῶν αὐτῶν πλείους	τοῦ	δέοντος ἡσυχίαν ἔχῃ, ἢ παριδὼν
[20]	ἔβλαψεν· πάντ' ἐλάττω νομίζοντες εἶναι	τοῦ	δέοντος, καὶ τὰ μέγιστ' ἐν
[32]	πάνθ' ὑπάρχει· τὴν δ' ὥραν	τοῦ	ἔτους, ὅτε καὶ πρὸς τῇ
[31]	τοῖς πνεύμασιν καὶ ταῖς ὥραις	τοῦ	ἔτους τὰ πολλὰ προλαμβάνων διαπράττεται
[35]	καὶ τὴν τῶν Διονυσίων ἀεὶ	τοῦ	καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι, ἄν τε
[36]	τῆς φυλῆς, πότε καὶ παρὰ	τοῦ	καὶ τί λαβόντα τί δεῖ
[15]	τῶν ἐχθρῶν· οὕτω γὰρ οὐκέτι	τοῦ	λοιποῦ πάσχοιμεν ἂν κακῶς. Οἶμαι
[43]	δὲ τελευτὴν οὖσαν ἤδη ὑπὲρ	τοῦ	μὴ παθεῖν κακῶς ὑπὸ Φιλίππου.
[3]	τούτου, δι' ἣν ταραττόμεθ' ἐκ	τοῦ	μηδὲν φροντίζειν ὧν ἐχρῆν. ~Εἰ
[28]	ἐὰν τριάκοντα δραχμὰς ἕκαστος λαμβάνῃ	τοῦ	μηνός, δώδεκα τάλαντα. ~Εἰ δέ
[28]	εἴκοσιν εἰς τὴν ναῦν μναῖ	τοῦ	μηνὸς ἑκάστου, στρατιώταις δὲ δισχιλίοις
[28]	δισχιλίοις τοσαῦθ' ἕτερα, ἵνα δέκα	τοῦ	μηνὸς ὁ στρατιώτης δραχμὰς σιτηρέσιον
[1]	συγγνώμης τυγχάνειν. εἰ γὰρ ἐκ	τοῦ	παρεληλυθότος χρόνου τὰ δέονθ' οὗτοι
[2]	γάρ ἐστι χείριστον αὐτῶν ἐκ	τοῦ	παρεληλυθότος χρόνου, τοῦτο πρὸς τὰ
[34]	θάλατταν. Ἔπειτα τί πρὸς τούτῳ	Τοῦ	πάσχειν αὐτοὶ κακῶς ἔξω γενήσεσθε,
[42]	δ' ἐπιχειρῶν ἀεί τινι καὶ	τοῦ	πλείονος ὀρεγόμενος ἴσως ἂν ἐκκαλέσαιθ'
[43]	ἄνδρες Αθηναῖοι, τὴν μὲν ἀρχὴν	τοῦ	πολέμου γεγενημένην περὶ τοῦ τιμωρήσασθαι
[31]	μοι πολὺ βέλτιον ἂν περὶ	τοῦ	πολέμου καὶ ὅλης τῆς παρασκευῆς
[36]	ἠμέληται· ἐν δὲ τοῖς περὶ	τοῦ	πολέμου καὶ τῇ τούτου παρασκευῇ
[5]	ἐστιν ἅπαντα τὰ χωρί' ἆθλα	τοῦ	πολέμου κείμεν' ἐν μέσῳ, φύσει
[41]	δ' οὐδὲν αὐτοὶ συμφέρον περὶ	τοῦ	πολέμου, οὐδὲ πρὸ τῶν πραγμάτων
[29]	λοιπὰ αὐτὸ τὸ στράτευμ' ἀπὸ	τοῦ	πολέμου, οὐδένα τῶν Ελλήνων ἀδικοῦν
[23]	ἀνάγκη καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ	τοῦ	πολέμου χρῆσθαι τὴν πρώτην· οὐ
[9]	ὃς οὐδ' αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι	τοῦ	πράττειν ἢ ἄγειν ἡσυχίαν, ἀλλ'
[37]	ὃ ἂν ἐκπλέωμεν· τὸν γὰρ	τοῦ	πράττειν χρόνον εἰς τὸ παρασκευάζεσθαι
[3]	τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς ἐκρατεῖτ' ἐκ	τοῦ	προσέχειν τοῖς πράγμασι τὸν νοῦν,
[47]	καὶ λωποδυτῶν θάνατον μᾶλλον αἱροῦνται	τοῦ	προσήκοντος· κακούργου μὲν γάρ ἐστι
[25]	κελεύω Τὰς προφάσεις ἀφελεῖν καὶ	τοῦ	στρατηγοῦ καὶ τῶν στρατιωτῶν, μισθὸν
[33]	γιγνόμενοι, τῶν δὲ πράξεων παρὰ	τοῦ	στρατηγοῦ τὸν λόγον ζητοῦντες, παύσεσθ'
[43]	ἀρχὴν τοῦ πολέμου γεγενημένην περὶ	τοῦ	τιμωρήσασθαι Φίλιππον, τὴν δὲ τελευτὴν
[47]	παρόντας ὁρᾶν. Νῦν δ' εἰς	τοῦθ'	ἥκει τὰ πράγματ' αἰσχύνης ὥστε
[4]	ὀρθῶς μὲν οἴεται, λογισάσθω μέντοι	τοῦθ'	ὅτι εἴχομέν ποθ' ἡμεῖς, ὦ
[37]	καιρῶν ἐξελέγχονται. Ὁ δ' εἰς	τοῦθ'	ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν
[21]	διακοσίους, καὶ τούτων πεντήκοντ' Αθηναίους	τοὐλάχιστον,	ὥσπερ τοὺς πεζούς, τὸν αὐτὸν
[49]	οὕτω γε προαιρεῖσθαι πράττειν ὥστε	τοὺς	ἀνοητοτάτους τῶν παρ' ἡμῖν εἰδέναι
[47]	Ὅταν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τοὺς	αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας
[39]	ἡγεῖσθαι, οὕτω καὶ τῶν πραγμάτων	τοὺς	βουλευομένους, ἵν' ἃν ἐκείνοις δοκῇ,
[21]	καλῶς ἔχειν, ἐκ διαδοχῆς ἀλλήλοις·	τοὺς	δ' ἄλλους ξένους εἶναι κελεύω.
[35]	εἴ τι τῶν ἁπάντων ἔχει,	τοὺς	δ' ἀποστόλους πάντας ὑμῖν ὑστερίζειν
[31]	προλαμβάνων διαπράττεται Φίλιππος, καὶ φυλάξας	τοὺς	ἐτησίας ἢ τὸν χειμῶν' ἐπιχειρεῖ,
[47]	ὑμῖν περὶ θανάτου, πρὸς δὲ	τοὺς	ἐχθροὺς οὐδεὶς οὐδ' ἅπαξ αὐτῶν
[49]	μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, νὴ	τοὺς	θεοὺς ἐκεῖνον μεθύειν τῷ μεγέθει
[33]	παρασκευάσαντες, τοὺς στρατιώτας, τὰς τριήρεις,	τοὺς	ἱππέας, ἐντελῆ πᾶσαν τὴν δύναμιν
[36]	σκοποῦμεν, καὶ μετὰ ταῦτ' ἐμβαίνειν	τοὺς	μετοίκους ἔδοξε καὶ τοὺς χωρὶς
[39]	τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ	τοὺς	ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν
[21]	ἂν ἐλάττω φαίνηται. ~Λέγω δὴ	τοὺς	πάντας στρατιώτας δισχιλίους, τούτων δ'
[21]	τούτων πεντήκοντ' Αθηναίους τοὐλάχιστον, ὥσπερ	τοὺς	πεζούς, τὸν αὐτὸν τρόπον στρατευομένους·
[26]	ἱεροποιῶν· ὥσπερ γὰρ οἱ πλάττοντες	τοὺς	πηλίνους, εἰς τὴν ἀγορὰν χειροτονεῖτε
[34]	πολεμεῖ συμμάχων, ἄγων καὶ φέρων	τοὺς	πλέοντας τὴν θάλατταν. Ἔπειτα τί
[22]	οἶμαι τὴν δύναμιν καὶ πολίτας	τοὺς	στρατευομένους εἶναι κελεύω, διδάξω. ~Τοσαύτην
[33]	λέγω, εἶτα καὶ τἄλλα παρασκευάσαντες,	τοὺς	στρατιώτας, τὰς τριήρεις, τοὺς ἱππέας,
[24]	στρατεύεται, τοὺς φίλους νικᾷ καὶ	τοὺς	συμμάχους, οἱ δ' ἐχθροὶ μείζους
[26]	πηλίνους, εἰς τὴν ἀγορὰν χειροτονεῖτε	τοὺς	ταξιάρχους καὶ τοὺς φυλάρχους, οὐκ
[45]	δὲ σύμμαχοι τεθνᾶσι τῷ δέει	τοὺς	τοιούτους ἀποστόλους. ~Οὐ γὰρ ἔστιν,
[24]	αὑτὰ τὰ ξενικὰ ὑμῖν στρατεύεται,	τοὺς	φίλους νικᾷ καὶ τοὺς συμμάχους,
[26]	ἀγορὰν χειροτονεῖτε τοὺς ταξιάρχους καὶ	τοὺς	φυλάρχους, οὐκ ἐπὶ τὸν πόλεμον.
[34]	ταῦτα δύνασθε κωλύειν οὔτ' εἰς	τοὺς	χρόνους, οὓς ἂν προθῆσθε, βοηθεῖν.
[36]	ἐμβαίνειν τοὺς μετοίκους ἔδοξε καὶ	τοὺς	χωρὶς οἰκοῦντας, εἶτ' αὐτοὺς πάλιν,
[29]	ἐγὼ γὰρ οἶδα σαφῶς ὅτι,	τοῦτ'	ἂν γένηται, προσποριεῖ τὰ λοιπὰ
[43]	εἰ μή τις κωλύσει. εἶτα	τοῦτ'	ἀναμενοῦμεν Καὶ τριήρεις κενὰς καὶ
[17]	ὅποι βούλεται· δεῖ γὰρ ἐκείνῳ	τοῦτ'	ἐν τῇ γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς
[12]	ἡμεῖς ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμεθα, καὶ	τοῦτ'	ἐξεργάσαιτο, ἴσθ' ὅτι πλησίον μὲν
[28]	πόθεν ἔσται, μάλιστα ποθεῖτ' ἀκοῦσαι.	Τοῦτο	δὴ καὶ περαίνω. Χρήματα τοίνυν·
[39]	ὑστερεῖν τῶν ἔργων, ~καὶ μηδὲ	τοῦτο	δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺς
[12]	τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν ~Καίτοι καὶ	τοῦτο·	εἴ τι πάθοι καὶ τὰ
[5]	Ἀλλ' εἶδεν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τοῦτο	καλῶς ἐκεῖνος, ὅτι ταῦτα μέν
[2]	βέλτιστον ὑπάρχει. Τί οὖν ἐστι	τοῦτο	Ὅτι οὐδέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[50]	πολεμεῖν αὐτῷ, ἐνθάδ' ἴσως ἀναγκασθησόμεθα	τοῦτο	ποιεῖν, ἂν ταῦτ' εἰδῶμεν, καὶ
[2]	αὐτῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου,	τοῦτο	πρὸς τὰ μέλλοντα βέλτιστον ὑπάρχει.
[22]	ἡ τροφὴ γενήσετα Ἐγὼ καὶ	τοῦτο	φράσω καὶ δείξω, ἐπειδάν, διότι
[18]	οὐδ' εἰ μὴ ποιήσαιτ' ἂν	τοῦτο,	ὡς ἔγωγέ φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν
[36]	τι καὶ τριηράρχους καθίσταμεν καὶ	τούτοις	ἀντιδόσεις ποιούμεθα καὶ περὶ χρημάτων
[6]	συμμαχεῖν καὶ προσέχειν τὸν νοῦν	τούτοις	ἐθέλουσιν ἅπαντες, οὓς ἂν ὁρῶσι
[21]	αὐτὸν τρόπον στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς	τούτοις.	~Εἶεν· τί πρὸς τούτοις ἔτι;
[22]	ἱππαγωγοὺς τούτοις. ~Εἶεν· τί πρὸς	τούτοις	ἔτι; ταχείας τριήρεις δέκα· δεῖ
[22]	ἡ δύναμις πλέῃ. Πόθεν δὴ	τούτοις	ἡ τροφὴ γενήσετα Ἐγὼ καὶ
[36]	οὐδὲν ἀνεξέταστον οὐδ' ἀόριστον ἐν	τούτοις	ἠμέληται· ἐν δὲ τοῖς περὶ
[20]	τὰ μικρὰ ποιήσαντες καὶ πορίσαντες	τούτοις	προστίθετε, ἂν ἐλάττω φαίνηται. ~Λέγω
[16]	ταύτας αὐτοῖς ἐμβᾶσιν. Πρὸς δὲ	τούτοις	τοῖς ἡμίσεσιν τῶν ἱππέων ἱππαγωγοὺς
[21]	χρόνον τακτὸν στρατευομένους, μὴ μακρὸν	τοῦτον,	ἀλλ' ὅσον ἂν δοκῇ καλῶς
[4]	Μεθώνην καὶ πάντα τὸν τόπον	τοῦτον	οἰκεῖον κύκλῳ, καὶ πολλὰ τῶν
[27]	ὑφ' ὑμῶν ἔδει κεχειροτονημένον εἶναι	τοῦτον,	ὅστις ἂν ᾖ. ~Ἴσως δὲ
[3]	νοῦν, καὶ τῇ νῦν ὕβρει	τούτου,	δι' ἣν ταραττόμεθ' ἐκ τοῦ
[36]	περὶ τοῦ πολέμου καὶ τῇ	τούτου	παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα.
[19]	δεῖνα κἂν ὁντινοῦν χειροτονήσητε στρατηγόν,	τούτῳ	πείσεται καὶ ἀκολουθήσει. ~Καὶ τροφὴν
[34]	οὐδὲν ποιοῦντες. ~Καὶ ἔτι πρὸς	τούτῳ	πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[34]	τὴν θάλατταν. Ἔπειτα τί πρὸς	τούτῳ	Τοῦ πάσχειν αὐτοὶ κακῶς ἔξω
[32]	καὶ Σκιάθῳ καὶ ταῖς ἐν	τούτῳ	τῷ τόπῳ νήσοις, ἐν αἷς
[23]	παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ	τούτῳ	τῷ τρόπῳ τοῦ πολέμου χρῆσθαι
[9]	ἔχων ἃ κατέστραπται μένειν ἐπὶ	τούτων,	ἀλλ' ἀεί τι προσπεριβάλλεται καὶ
[46]	ἔστι, τὰ δὲ πράγματ' ἐκ	τούτων	ἀπόλωλεν· ὅταν γὰρ ἡγῆται μὲν
[21]	δὴ τοὺς πάντας στρατιώτας δισχιλίους,	τούτων	δ' Αθηναίους φημὶ δεῖν εἶναι
[20]	ποιεῖν Ἐγὼ φράσω, καθ' ἕκαστον	τούτων	διεξιὼν χωρίς. Ξένους μὲν λέγω
[19]	παρεσκευάσθαι προσήκειν οἴομαι· πρὸ δὲ	τούτων	δύναμίν τιν' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[35]	λάχωσιν ἄν τ' ἰδιῶται οἱ	τούτων	ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι, εἰς ἃ τοσαῦτ'
[51]	ἐπ' ἀδήλοις οὖσι τοῖς ἀπὸ	τούτων	ἐμαυτῷ γενησομένοις, ὅμως ἐπὶ τῷ
[21]	ξένους εἶναι κελεύω. Καὶ μετὰ	τούτων	ἱππέας διακοσίους, καὶ τούτων πεντήκοντ'
[33]	δυνάμει, παρὰ τὸν καιρὸν ὁ	τούτων	κύριος καταστὰς ὑφ' ὑμῶν βουλεύσεται·
[40]	τριήρεις, ὁπλίτας, ἱππέας, χρημάτων πρόσοδον,	τούτων	μὲν μέχρι τῆς τήμερον ἡμέρας
[21]	μετὰ τούτων ἱππέας διακοσίους, καὶ	τούτων	πεντήκοντ' Αθηναίους τοὐλάχιστον, ὥσπερ τοὺς
[1]	ἤρεσκέ τί μοι τῶν ὑπὸ	τούτων	ῥηθέντων, ἡσυχίαν ἂν ἦγον, εἰ
[38]	ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις	Τούτων,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων
[24]	καὶ πρότερόν ποτ' ἀκούω ξενικὸν	τρέφειν	ἐν Κορίνθῳ τὴν πόλιν, οὗ
[28]	δ' ἱππεῦσι διακοσίοις οὖσιν, ἐὰν	τριάκοντα	δραχμὰς ἕκαστος λαμβάνῃ τοῦ μηνός,
[36]	τοιγαροῦν ἅμ' ἀκηκόαμέν τι καὶ	τριηράρχους	καθίσταμεν καὶ τούτοις ἀντιδόσεις ποιούμεθα
[22]	τί πρὸς τούτοις ἔτι; ταχείας	τριήρεις	δέκα· δεῖ γάρ, ἔχοντος ἐκείνου
[16]	τοῖς ἡμίσεσιν τῶν ἱππέων ἱππαγωγοὺς	τριήρεις	καὶ πλοῖ' ἱκανὰ εὐτρεπίσαι κελεύω.
[43]	κωλύσει. εἶτα τοῦτ' ἀναμενοῦμεν Καὶ	τριήρεις	κενὰς καὶ τὰς παρὰ τοῦ
[40]	Αθηναῖοι, πλείστην δύναμιν ἁπάντων ἔχοντες,	τριήρεις,	ὁπλίτας, ἱππέας, χρημάτων πρόσοδον, τούτων
[16]	μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τριήρεις	πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ δεῖν, εἶτ'
[33]	τἄλλα παρασκευάσαντες, τοὺς στρατιώτας, τὰς	τριήρεις,	τοὺς ἱππέας, ἐντελῆ πᾶσαν τὴν
[34]	ἀπὸ τῆς χώρας ᾤχετ' ἔχων	τριήρη,	ὑμεῖς δ' οὔτε ταῦτα δύνασθε
[22]	ἔχοντος ἐκείνου ναυτικόν, καὶ ταχειῶν	τριήρων	ἡμῖν, ὅπως ἀσφαλῶς ἡ δύναμις
[47]	τῶν στρατηγῶν ἕκαστος δὶς καὶ	τρὶς	κρίνεται παρ' ὑμῖν περὶ θανάτου,
[21]	ὥσπερ τοὺς πεζούς, τὸν αὐτὸν	τρόπον	στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς τούτοις. ~Εἶεν·
[13]	πεπεισμένων, παύομαι λέγων· τὸν δὲ	τρόπον	τῆς παρασκευῆς ἣν ἀπαλλάξαι ἂν
[39]	τῶν πραγμάτων, καὶ τὸν αὐτὸν	τρόπον	ὥσπερ τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ τις
[23]	λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ τούτῳ τῷ	τρόπῳ	τοῦ πολέμου χρῆσθαι τὴν πρώτην·
[22]	πλέῃ. Πόθεν δὴ τούτοις ἡ	τροφὴ	γενήσετα Ἐγὼ καὶ τοῦτο φράσω
[23]	οὐ γὰρ ἔστι μισθὸς οὐδὲ	τροφή	οὐδὲ παντελῶς ταπεινὴν εἶναι δεῖ.
[28]	Χρήματα τοίνυν· ἔστι μὲν ἡ	τροφή,	σιτηρέσιον μόνον, τῇ δυνάμει ταύτῃ
[20]	καὶ πόση, καὶ πόθεν τὴν	τροφὴν	ἕξει, καὶ πῶς ταῦτ' ἐθελήσει
[20]	τούτῳ πείσεται καὶ ἀκολουθήσει. ~Καὶ	τροφὴν	ταύτῃ πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ'
[1]	πρῶτος ἀναστὰς εἰκότως ἂν συγγνώμης	τυγχάνειν.	εἰ γὰρ ἐκ τοῦ παρεληλυθότος
[12]	τι πάθοι καὶ τὰ τῆς	τύχης	ἡμῖν, ἥπερ ἀεὶ βέλτιον ἢ
[45]	θεῶν εὐμενὲς καὶ τὸ τῆς	τύχης	συναγωνίζεται· ὅποι δ' ἂν στρατηγὸν
[46]	ἂν ἀκούσηθ' ὅ τι ἂν	τύχητε	ψηφίζησθε, τί καὶ χρὴ προσδοκᾶν
[34]	πολίτας ὑμετέρους ᾤχετ' ἔχων, πρὸς	τῷ	Γεραιστῷ τὰ πλοῖα συλλαβὼν ἀμύθητα
[45]	καταγελῶσιν, οἱ δὲ σύμμαχοι τεθνᾶσι	τῷ	δέει τοὺς τοιούτους ἀποστόλους. ~Οὐ
[38]	μέν, ὅσ' ἄν τις ὑπερβῇ	τῷ	λόγῳ, ἵνα μὴ λυπήσῃ, καὶ
[49]	νὴ τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον μεθύειν	τῷ	μεγέθει τῶν πεπραγμένων καὶ πολλὰ
[33]	τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητ' ἐπὶ	τῷ	πολέμῳ μένειν, τῶν μὲν χρημάτων
[20]	ἐν τοῖς ψηφίσμασιν αἱρούμενοι, ἐπὶ	τῷ	πράττειν οὐδὲ τὰ μικρὰ ποιεῖτε·
[51]	τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις, ὅμως ἐπὶ	τῷ	συνοίσειν ὑμῖν, ἂν πράξητε, ταῦτα
[51]	οἶδα, οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ	τῷ	τὰ βέλτιστ' εἰπόντι· πολλῷ γὰρ
[32]	Σκιάθῳ καὶ ταῖς ἐν τούτῳ	τῷ	τόπῳ νήσοις, ἐν αἷς καὶ
[23]	ἀλλὰ λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ τούτῳ	τῷ	τρόπῳ τοῦ πολέμου χρῆσθαι τὴν
[5]	ἐθέλουσι πονεῖν καὶ κινδυνεύειν τὰ	τῶν	ἀμελούντων. ~Καὶ γάρ τοι ταύτῃ
[47]	περὶ θανάτου τολμᾷ, ἀλλὰ τὸν	τῶν	ἀνδραποδιστῶν καὶ λωποδυτῶν θάνατον μᾶλλον
[38]	Ανάγνωσις Τούτων, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τῶν	ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν ἐστι τὰ
[35]	ὅσην οὐκ οἶδ' εἴ τι	τῶν	ἁπάντων ἔχει, τοὺς δ' ἀποστόλους
[5]	δ' ὑπάρχει τοῖς παροῦσι τὰ	τῶν	ἀπόντων, καὶ τοῖς ἐθέλουσι πονεῖν
[35]	χρήματα, ὅσ' οὐδ' εἰς ἕνα	τῶν	ἀποστόλων, καὶ τοσοῦτον ὄχλον καὶ
[33]	λόγον ζητοῦντες, παύσεσθ' ἀεὶ περὶ	τῶν	αὐτῶν βουλευόμενοι καὶ πλέον οὐδὲν
[27]	παρ' ὑμῶν ἵππαρχον δεῖ πλεῖν,	τῶν	δ' ὑπὲρ τῶν τῆς πόλεως
[33]	αὐτοὶ ταμίαι καὶ πορισταὶ γιγνόμενοι,	τῶν	δὲ πράξεων παρὰ τοῦ στρατηγοῦ
[45]	βήματος ἐλπίδας ἐκπέμψητε, οὐδὲν ὑμῖν	τῶν	δεόντων γίγνεται, ἀλλ' οἱ μὲν
[44]	οὐδέποτ' οὐδὲν ἡμῖν μὴ γένηται	τῶν	δεόντων. ~Ὅποι μὲν γὰρ ἄν,
[2]	Ὅτι οὐδέν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τῶν	δεόντων ποιούντων ὑμῶν κακῶς τὰ
[3]	τῆς πόλεως, ἀλλ' ὑπεμείναθ' ὑπὲρ	τῶν	δικαίων τὸν πρὸς ἐκείνους πόλεμον.
[35]	τῶν Παναθηναίων ἑορτὴν καὶ τὴν	τῶν	Διονυσίων ἀεὶ τοῦ καθήκοντος χρόνου
[1]	ἐπισχὼν ἂν ἕως οἱ πλεῖστοι	τῶν	εἰωθότων γνώμην ἀπεφήναντο, εἰ μὲν
[34]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τὸν μέγιστον	τῶν	ἐκείνου πόρων ἀφαιρήσεσθε. Ἔστι δ'
[44]	τὰ σαθρά, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	τῶν	ἐκείνου πραγμάτων αὐτὸς ὁ πόλεμος,
[29]	στράτευμ' ἀπὸ τοῦ πολέμου, οὐδένα	τῶν	Ελλήνων ἀδικοῦν οὐδὲ τῶν συμμάχων,
[10]	ἀνὴρ Αθηναίους καταπολεμῶν καὶ τὰ	τῶν	Ελλήνων διοικῶν Τέθνηκε Φίλιππος Οὐ
[32]	τῇ χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς	τῶν	ἐμπορίων στόμασιν ῥᾳδίως. ἔσται. ~Ἃ
[38]	ἃν ᾖ δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν	τῶν	ἔργων, ~καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι
[47]	στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδ' ἐλθόντας	τῶν	εὐθυνῶν, ὥστε μὴ ἀκούειν μόνον
[15]	πεισθέντες τὸν πόλεμον ἢ περιγενώμεθα	τῶν	ἐχθρῶν· οὕτω γὰρ οὐκέτι τοῦ
[45]	κἂν μὴ πᾶσα, καὶ τὸ	τῶν	θεῶν εὐμενὲς καὶ τὸ τῆς
[26]	τὰς πομπὰς πέμπουσιν ὑμῖν μετὰ	τῶν	ἱεροποιῶν· ὥσπερ γὰρ οἱ πλάττοντες
[16]	Πρὸς δὲ τούτοις τοῖς ἡμίσεσιν	τῶν	ἱππέων ἱππαγωγοὺς τριήρεις καὶ πλοῖ'
[12]	δὲ νῦν ἔχετε, οὐδὲ διδόντων	τῶν	καιρῶν Αμφίπολιν δέξασθαι δύναισθ' ἄν,
[37]	τ' οὖσαι ποιεῖν ἐπ' αὐτῶν	τῶν	καιρῶν ἐξελέγχονται. Ὁ δ' εἰς
[35]	δ' ἀποστόλους πάντας ὑμῖν ὑστερίζειν	τῶν	καιρῶν, τὸν εἰς Μεθώνην, τὸν
[49]	τῇ γνώμῃ, τήν τ' ἐρημίαν	τῶν	κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ τοῖς πεπραγμένοις
[3]	παραδείγμασι χρώμενοι τῇ τότε ῥώμῃ	τῶν	Λακεδαιμονίων, ἧς ἐκρατεῖτ' ἐκ τοῦ
[44]	λοιδορουμένων ἀκούοντες καὶ αἰτιωμένων ἀλλήλους	τῶν	λεγόντων, οὐδέποτ' οὐδὲν ἡμῖν μὴ
[38]	ἡδονὴν δημηγορεῖν· εἰ δ' ἡ	τῶν	λόγων χάρις, ἂν ᾖ μὴ
[33]	κατακλείσητ' ἐπὶ τῷ πολέμῳ μένειν,	τῶν	μὲν χρημάτων αὐτοὶ ταμίαι καὶ
[4]	τοῦτον οἰκεῖον κύκλῳ, καὶ πολλὰ	τῶν	μετ' ἐκείνου νῦν ὄντων ἐθνῶν
[35]	ἄνδρες Αθηναῖοι, νομίζετε τὴν μὲν	τῶν	Παναθηναίων ἑορτὴν καὶ τὴν τῶν
[8]	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ φθονεῖ, καὶ	τῶν	πάνυ νῦν δοκούντων οἰκείως ἔχειν·
[49]	προαιρεῖσθαι πράττειν ὥστε τοὺς ἀνοητοτάτους	τῶν	παρ' ἡμῖν εἰδέναι τί μέλλει
[49]	θεοὺς ἐκεῖνον μεθύειν τῷ μεγέθει	τῶν	πεπραγμένων καὶ πολλὰ τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν
[32]	γῇ γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ τὸ	τῶν	πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς αὐτῇ τῇ
[10]	ἐλευθέροις μεγίστην ἀνάγκην τὴν ὑπὲρ	τῶν	πραγμάτων αἰσχύνην εἶναι. ἢ βούλεσθ'
[39]	πράγμασιν, ἀλλ' αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι	τῶν	πραγμάτων, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον
[37]	τὸ παρασκευάζεσθαι ἀναλίσκομεν, οἱ δὲ	τῶν	πραγμάτων οὐ μένουσι καιροὶ τὴν
[41]	περὶ τοῦ πολέμου, οὐδὲ πρὸ	τῶν	πραγμάτων προορᾶτ' οὐδέν, πρὶν ἂν
[39]	τὸν στρατηγὸν ἡγεῖσθαι, οὕτω καὶ	τῶν	πραγμάτων τοὺς βουλευομένους, ἵν' ἃν
[39]	καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ	τῶν	στρατευμάτων ἀξιώσειέ τις ἂν τὸν
[47]	αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας	τῶν	στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδ' ἐλθόντας
[25]	καὶ στρατιώτας οἰκείους ὥσπερ ἐπόπτας	τῶν	στρατηγουμένων παρακαταστήσαντας· ἐπεὶ νῦν γε
[47]	ἥκει τὰ πράγματ' αἰσχύνης ὥστε	τῶν	στρατηγῶν ἕκαστος δὶς καὶ τρὶς
[25]	ἀφελεῖν καὶ τοῦ στρατηγοῦ καὶ	τῶν	στρατιωτῶν, μισθὸν πορίσαντας καὶ στρατιώτας
[29]	οὐδένα τῶν Ελλήνων ἀδικοῦν οὐδὲ	τῶν	συμμάχων, ὥστ' ἔχειν μισθὸν ἐντελῆ.
[27]	δεῖ πλεῖν, τῶν δ' ὑπὲρ	τῶν	τῆς πόλεως κτημάτων ἀγωνιζομένων Μενέλαον
[13]	τῆς παρασκευῆς ἣν ἀπαλλάξαι ἂν	τῶν	τοιούτων πραγμάτων ὑμᾶς οἴομαι, καὶ
[34]	Ἔστι δ' οὗτος τίς Ἀπὸ	τῶν	ὑμετέρων ὑμῖν πολεμεῖ συμμάχων, ἄγων
[1]	εἰ μὲν ἤρεσκέ τί μοι	τῶν	ὑπὸ τούτων ῥηθέντων, ἡσυχίαν ἂν
[29]	ἔχῃ. Πόθεν οὖν ὁ πόρος	τῶν	χρημάτων, ἃ παρ' ὑμῶν κελεύω
[28]	ὀρθῶς ἡγεῖσθε λέγεσθαι, τὸ δὲ	τῶν	χρημάτων, πόσα καὶ πόθεν ἔσται,