Para. |
[37] |
ἐπ'
αὐτῶν
τῶν
καιρῶν
ἐξελέγχονται.
|
Ὁ |
δ'
εἰς
τοῦθ'
ὕβρεως
ἐλήλυθεν |
[7] |
ὁ
μὲν
χρήματ'
ἔχων
εἰσφέρειν,
|
ὁ |
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ
στρατεύεσθαι,
συνελόντι |
[24] |
καὶ
πανταχοῖ
μᾶλλον
οἴχεται
πλέοντα,
|
ὁ |
δὲ
στρατηγὸς
ἀκολουθεῖ,
εἰκότως·
οὐ |
[7] |
τὴν
εἰρωνείαν
ἕτοιμος
πράττειν
ὑπάρξῃ,
|
ὁ |
μὲν
χρήματ'
ἔχων
εἰσφέρειν,
ὁ |
[40] |
πολεμεῖν
Φιλίππῳ.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνων
|
ὁ |
πληγεὶς
ἀεὶ
τῆς
πληγῆς
ἔχεται, |
[44] |
Αθηναῖοι,
τῶν
ἐκείνου
πραγμάτων
αὐτὸς
|
ὁ |
πόλεμος,
ἂν
ἐπιχειρῶμεν·
ἂν
μέντοι |
[29] |
ταῦθ'
οὕτως
ἔχῃ.
Πόθεν
οὖν
|
ὁ |
πόρος
τῶν
χρημάτων,
ἃ
παρ' |
[46] |
ἀπόλωλεν·
ὅταν
γὰρ
ἡγῆται
μὲν
|
ὁ |
στρατηγὸς
ἀθλίων
ἀπομίσθων
ξένων,
οἱ |
[28] |
ἕτερα,
ἵνα
δέκα
τοῦ
μηνὸς
|
ὁ |
στρατιώτης
δραχμὰς
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
τοῖς |
[33] |
τῇ
δυνάμει,
παρὰ
τὸν
καιρὸν
|
ὁ |
τούτων
κύριος
καταστὰς
ὑφ'
ὑμῶν |
[5] |
οἰκείως
ἢ
κείνῳ.
~Εἰ
τοίνυν
|
ὁ |
Φίλιππος
τότε
ταύτην
ἔσχε
τὴν |
[2] |
εἰ
πάνυ
φαύλως
ἔχειν
δοκεῖ.
|
Ὅ |
γάρ
ἐστι
χείριστον
αὐτῶν
ἐκ |
[51] |
πώποτε
πρὸς
χάριν
εἱλόμην
λέγειν
|
ὅ |
τι
ἂν
μὴ
καὶ
συνοίσειν |
[46] |
δ'
ἐξ
ὧν
ἂν
ἀκούσηθ'
|
ὅ |
τι
ἂν
τύχητε
ψηφίζησθε,
τί |
[51] |
πεπεῖσθαι
λέγειν
αἱροῦμαι.
Νικῴη
δ'
|
ὅ |
τι
πᾶσιν
μέλλει
συνοίσειν.
|
[37] |
ταῦτα
μέλλεται,
προαπόλωλεν
τὸ
ἐφ'
|
ὃ |
ἂν
ἐκπλέωμεν·
τὸν
γὰρ
τοῦ |
[20] |
λέγω
καὶ
ὅπως
μὴ
ποιήσεθ'
|
ὃ |
πολλάκις
ὑμᾶς
ἔβλαψεν·
πάντ'
ἐλάττω |
[40] |
κέχρησθε,
οὐδὲν
δ'
ἀπολείπετε,
ὥσπερ
|
οἱ |
βάρβαροι
πυκτεύουσιν,
οὕτω
πολεμεῖν
Φιλίππῳ. |
[48] |
ὡς
πρέσβεις
πέπομφεν
ὡς
βασιλέα,
|
οἱ |
δ'
ἐν
Ιλλυριοῖς
πόλεις
τειχίζειν, |
[24] |
φίλους
νικᾷ
καὶ
τοὺς
συμμάχους,
|
οἱ |
δ'
ἐχθροὶ
μείζους
τοῦ
δέοντος |
[46] |
ὁ
στρατηγὸς
ἀθλίων
ἀπομίσθων
ξένων,
|
οἱ |
δ'
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
ἐκεῖνος |
[48] |
κατάλυσιν
καὶ
τὰς
πολιτείας
διασπᾶν,
|
οἱ |
δ'
ὡς
πρέσβεις
πέπομφεν
ὡς |
[48] |
δ'
ἐν
Ιλλυριοῖς
πόλεις
τειχίζειν,
|
οἱ |
δὲ
λόγους
πλάττοντες
ἕκαστος
περιερχόμεθα. |
[45] |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
καταγελῶσιν,
|
οἱ |
δὲ
σύμμαχοι
τεθνᾶσι
τῷ
δέει |
[37] |
χρόνον
εἰς
τὸ
παρασκευάζεσθαι
ἀναλίσκομεν,
|
οἱ |
δὲ
τῶν
πραγμάτων
οὐ
μένουσι |
[49] |
ποιεῖν
ἐκεῖνος·
ἀνοητότατοι
γάρ
εἰσιν
|
οἱ |
λογοποιοῦντες.
~Ἀλλ'
ἂν
ἀφέντες
ταῦτ' |
[26] |
ἂν
ἐκπέμψητ'
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
|
οἱ |
λοιποὶ
τὰς
πομπὰς
πέμπουσιν
ὑμῖν |
[45] |
ὑμῖν
τῶν
δεόντων
γίγνεται,
ἀλλ'
|
οἱ |
μὲν
ἐχθροὶ
καταγελῶσιν,
οἱ
δὲ |
[48] |
μαχόμενον
τοῖς
πολεμίοις.
~Ἡμῶν
δ'
|
οἱ |
μὲν
περιιόντες
μετὰ
Λακεδαιμονίων
φασὶ |
[24] |
παραταττόμενοι
μεθ'
ὑμῶν
ἐνίκων
οὗτοι
|
οἱ |
ξένοι
καὶ
ὑμεῖς
μετ'
ἐκείνων. |
[18] |
γὰρ
ἀκριβῶς·
εἰσὶ
γάρ,
εἰσὶν
|
οἱ |
πάντ'
ἐξαγγέλλοντες
ἐκείνῳ
παρ'
ἡμῶν |
[26] |
μετὰ
τῶν
ἱεροποιῶν·
ὥσπερ
γὰρ
|
οἱ |
πλάττοντες
τοὺς
πηλίνους,
εἰς
τὴν |
[1] |
Αθηναῖοι,
λέγειν,
ἐπισχὼν
ἂν
ἕως
|
οἱ |
πλεῖστοι
τῶν
εἰωθότων
γνώμην
ἀπεφήναντο, |
[14] |
τὰ
πράγμαθ'
ἡγείσθω.
Οὐ
γὰρ
|
οἱ |
ταχὺ
καὶ
τήμερον
εἰπόντες
μάλιστ' |
[35] |
δεινοὶ
λάχωσιν
ἄν
τ'
ἰδιῶται
|
οἱ |
τούτων
ἑκατέρων
ἐπιμελούμενοι,
εἰς
ἃ |
[9] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τὸ
πρᾶγμα,
|
οἷ |
προελήλυθ'
ἀσελγείας
ἅνθρωπος,
ὃς
οὐδ' |
[37] |
δυνάμεις
οἰόμεθ'
ἡμῖν
ὑπάρχειν,
οὐδὲν
|
οἷαί |
τ'
οὖσαι
ποιεῖν
ἐπ'
αὐτῶν |
[24] |
καὶ
αὐτοὺς
ὑμᾶς
συστρατεύεσθαι·
καὶ
|
οἶδ' |
ἀκούων
ὅτι
Λακεδαιμονίους
παραταττόμενοι
μεθ' |
[35] |
ὄχλον
καὶ
παρασκευὴν
ὅσην
οὐκ
|
οἶδ' |
εἴ
τι
τῶν
ἁπάντων
ἔχει, |
[51] |
ὑμῖν
συμφέρει
τὰ
βέλτιστ'
ἀκούειν
|
οἶδα, |
οὕτως
εἰδέναι
συνοῖσον
καὶ
τῷ |
[29] |
οὐκ
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
|
οἶδα |
σαφῶς
ὅτι,
τοῦτ'
ἂν
γένηται, |
[40] |
δ'
ἢ
βλέπειν
ἐναντίον
οὔτ'
|
οἶδεν |
οὔτ'
ἐθέλει.
~Καὶ
ὑμεῖς,
ἂν |
[43] |
ἐλπίδας
ἂν
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν
|
οἴεσθε |
καλῶς
~Οὐκ
ἐμβησόμεθα
Οὐκ
ἔξιμεν |
[4] |
ἀπολωλέναι
τῇ
πόλει,
ὀρθῶς
μὲν
|
οἴεται, |
λογισάσθω
μέντοι
τοῦθ'
ὅτι
εἴχομέν |
[29] |
δώδεκα
τάλαντα.
~Εἰ
δέ
τις
|
οἴεται |
μικρὰν
ἀφορμὴν
εἶναι
σιτηρέσιον
τοῖς |
[4] |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
δυσπολέμητον
|
οἴεται |
τὸν
Φίλιππον
εἶναι,
σκοπῶν
τό |
[47] |
μάρτυρας
τῶν
στρατηγουμένων
καὶ
δικαστὰς
|
οἴκαδ' |
ἐλθόντας
τῶν
εὐθυνῶν,
ὥστε
μὴ |
[17] |
τὰς
ἐξαίφνης
ταύτας
ἀπὸ
τῆς
|
οἰκείας |
χώρας
αὐτοῦ
στρατείας
εἰς
Πύλας |
[4] |
καὶ
πάντα
τὸν
τόπον
τοῦτον
|
οἰκεῖον |
κύκλῳ,
καὶ
πολλὰ
τῶν
μετ' |
[27] |
ὑμῶν,
ἵππαρχον
παρ'
ὑμῶν,
ἄρχοντας
|
οἰκείους |
εἶναι,
ἵν'
ἦν
ὡς
ἀληθῶς |
[25] |
στρατιωτῶν,
μισθὸν
πορίσαντας
καὶ
στρατιώτας
|
οἰκείους |
ὥσπερ
ἐπόπτας
τῶν
στρατηγουμένων
παρακαταστήσαντας· |
[44] |
αὐτοὶ
μέρει
γέ
τινι
στρατιωτῶν
|
οἰκείων |
νῦν,
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον |
[8] |
καὶ
τῶν
πάνυ
νῦν
δοκούντων
|
οἰκείως |
ἔχειν·
καὶ
ἅπανθ'
ὅσα
περ |
[4] |
καὶ
μᾶλλον
ἡμῖν
ἐβούλετ'
ἔχειν
|
οἰκείως |
ἢ
κείνῳ.
~Εἰ
τοίνυν
ὁ |
[44] |
ἂν
ἐπιχειρῶμεν·
ἂν
μέντοι
καθώμεθ'
|
οἴκοι, |
λοιδορουμένων
ἀκούοντες
καὶ
αἰτιωμένων
ἀλλήλους |
[36] |
μετοίκους
ἔδοξε
καὶ
τοὺς
χωρὶς
|
οἰκοῦντας, |
εἶτ'
αὐτοὺς
πάλιν,
εἶτ'
ἀντεμβιβάζειν. |
[17] |
ἱκανὰ
εὐτρεπίσαι
κελεύω.
~Ταῦτα
μὲν
|
οἶμαι |
δεῖν
ὑπάρχειν
ἐπὶ
τὰς
ἐξαίφνης |
[49] |
πλάττοντες
ἕκαστος
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ
δ'
|
οἶμαι |
μέν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
νὴ |
[45] |
δεόντων.
~Ὅποι
μὲν
γὰρ
ἄν,
|
οἶμαι, |
μέρος
τι
τῆς
πόλεως
συναποσταλῇ, |
[22] |
δείξω,
ἐπειδάν,
διότι
τηλικαύτην
ἀποχρῆν
|
οἶμαι |
τὴν
δύναμιν
καὶ
πολίτας
τοὺς |
[15] |
τοῦ
λοιποῦ
πάσχοιμεν
ἂν
κακῶς.
|
Οἶμαι |
τοίνυν
ἐγὼ
ταῦτα
λέγειν
ἔχειν, |
[13] |
ἂν
τῶν
τοιούτων
πραγμάτων
ὑμᾶς
|
οἴομαι, |
καὶ
τὸ
πλῆθος
ὅσον,
καὶ |
[19] |
φημὶ
δεῖν
καὶ
παρεσκευάσθαι
προσήκειν
|
οἴομαι· |
πρὸ
δὲ
τούτων
δύναμίν
τιν' |
[10] |
γιγνόμεν'
ἡγεῖσθαι
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
οἴομαι |
τοῖς
ἐλευθέροις
μεγίστην
ἀνάγκην
τὴν |
[37] |
δὲ
τὸν
μεταξὺ
χρόνον
δυνάμεις
|
οἰόμεθ' |
ἡμῖν
ὑπάρχειν,
οὐδὲν
οἷαί
τ' |
[3] |
φοβερόν,
οὔτ'
ἂν
ὀλιγωρῆτε,
τοιοῦτον
|
οἷον |
ἂν
ὑμεῖς
βούλοισθε,
παραδείγμασι
χρώμενοι |
[9] |
ὥς
φασι,
λέγει,
καὶ
οὐχ
|
οἷός |
ἐστιν
ἔχων
ἃ
κατέστραπται
μένειν |
[24] |
πρὸς
Αρτάβαζον
καὶ
πανταχοῖ
μᾶλλον
|
οἴχεται |
πλέοντα,
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
ἀκολουθεῖ, |
[31] |
ἂν
περὶ
τοῦ
πολέμου
καὶ
|
ὅλης |
τῆς
παρασκευῆς
βουλεύσασθαι,
εἰ
τὸν |
[3] |
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
οὔτ'
ἂν
|
ὀλιγωρῆτε, |
τοιοῦτον
οἷον
ἂν
ὑμεῖς
βούλοισθε, |
[17] |
εἰς
Πύλας
καὶ
Χερρόνησον
καὶ
|
Ολυνθον |
καὶ
ὅποι
βούλεται·
δεῖ
γὰρ |
[51] |
τοῖς
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ
γενησομένοις,
|
ὅμως |
ἐπὶ
τῷ
συνοίσειν
ὑμῖν,
ἂν |
[26] |
οὗτοι
ποιοῦσιν
Πλὴν
ἑνὸς
ἀνδρός,
|
ὃν |
ἂν
ἐκπέμψητ'
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον, |
[49] |
τῶν
πεπραγμένων
καὶ
πολλὰ
τοιαῦτ'
|
ὀνειροπολεῖν |
ἐν
τῇ
γνώμῃ,
τήν
τ' |
[5] |
ἐπιτειχίσματα
τῆς
αὑτοῦ
χώρας
ἔρημον
|
ὄντα |
συμμάχων,
οὐδὲν
ἂν
ὧν
νυνὶ |
[12] |
ἐξεργάσαιτο,
ἴσθ'
ὅτι
πλησίον
μὲν
|
ὄντες, |
ἅπασιν
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις |
[19] |
πλείους
κἂν
τὸν
δεῖνα
κἂν
|
ὁντινοῦν |
χειροτονήσητε
στρατηγόν,
τούτῳ
πείσεται
καὶ |
[18] |
παριδὼν
ταῦτ'
ἀφύλακτος
ληφθῇ,
μηδενὸς
|
ὄντος |
ἐμποδὼν
πλεῖν
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνου |
[4] |
πολλὰ
τῶν
μετ'
ἐκείνου
νῦν
|
ὄντων |
ἐθνῶν
αὐτονομούμενα
κἀλεύθερ'
ὑπῆρχε,
καὶ |
[40] |
πλείστην
δύναμιν
ἁπάντων
ἔχοντες,
τριήρεις,
|
ὁπλίτας, |
ἱππέας,
χρημάτων
πρόσοδον,
τούτων
μὲν |
[17] |
καὶ
Χερρόνησον
καὶ
Ολυνθον
καὶ
|
ὅποι |
βούλεται·
δεῖ
γὰρ
ἐκείνῳ
τοῦτ' |
[45] |
καὶ
τὸ
τῆς
τύχης
συναγωνίζεται·
|
ὅποι |
δ'
ἂν
στρατηγὸν
καὶ
ψήφισμα |
[45] |
ἡμῖν
μὴ
γένηται
τῶν
δεόντων.
|
~Ὅποι |
μὲν
γὰρ
ἄν,
οἶμαι,
μέρος |
[22] |
ναυτικόν,
καὶ
ταχειῶν
τριήρων
ἡμῖν,
|
ὅπως |
ἀσφαλῶς
ἡ
δύναμις
πλέῃ.
Πόθεν |
[12] |
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
|
ὅπως |
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν |
[20] |
χωρίς.
Ξένους
μὲν
λέγω
καὶ
|
ὅπως |
μὴ
ποιήσεθ'
ὃ
πολλάκις
ὑμᾶς |
[47] |
ὑμέτερ'
αὐτῶν,
ἀλλὰ
καὶ
παρόντας
|
ὁρᾶν. |
Νῦν
δ'
εἰς
τοῦθ'
ἥκει |
[9] |
ἣν
ἀποθέσθαι
φημὶ
δεῖν
ἤδη.
|
~Ὁρᾶτε |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τὸ |
[43] |
μηδεὶς
ὑμῶν
μήτ'
ἐνθυμεῖται
μήτ'
|
ὀργίζεται, |
ὁρῶν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τὴν |
[42] |
ἀεί
τινι
καὶ
τοῦ
πλείονος
|
ὀρεγόμενος |
ἴσως
ἂν
ἐκκαλέσαιθ'
ὑμᾶς,
εἴπερ |
[29] |
σιτηρέσιον
τοῖς
στρατευομένοις
ὑπάρχειν,
οὐκ
|
ὀρθῶς |
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
οἶδα
σαφῶς |
[28] |
ᾖ.
~Ἴσως
δὲ
ταῦτα
μὲν
|
ὀρθῶς |
ἡγεῖσθε
λέγεσθαι,
τὸ
δὲ
τῶν |
[4] |
χωρία
πάντ'
ἀπολωλέναι
τῇ
πόλει,
|
ὀρθῶς |
μὲν
οἴεται,
λογισάσθω
μέντοι
τοῦθ' |
[39] |
δύνασθαι
μαθεῖν,
ὅτι
δεῖ
τοὺς
|
ὀρθῶς |
πολέμῳ
χρωμένους
οὐκ
ἀκολουθεῖν
τοῖς |
[17] |
πρώην
εἰς
Πύλας,
ἴσως
ἂν
|
ὁρμήσαιτε. |
~Οὔτοι
παντελῶς,
οὐδ'
εἰ
μὴ |
[43] |
ὑμῶν
μήτ'
ἐνθυμεῖται
μήτ'
ὀργίζεται,
|
ὁρῶν, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τὴν
μὲν |
[49] |
τήν
τ'
ἐρημίαν
τῶν
κωλυσόντων
|
ὁρῶντα |
καὶ
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐπῃρμένον,
οὐ |
[6] |
τούτοις
ἐθέλουσιν
ἅπαντες,
οὓς
ἂν
|
ὁρῶσι |
παρεσκευασμένους
καὶ
πράττειν
ἐθέλοντας
ἃ |
[38] |
ἡδέ'
ἀκούειν.
Ἀλλ'
εἰ
μέν,
|
ὅσ' |
ἄν
τις
ὑπερβῇ
τῷ
λόγῳ, |
[35] |
εἰς
ἃ
τοσαῦτ'
ἀναλίσκεται
χρήματα,
|
ὅσ' |
οὐδ'
εἰς
ἕνα
τῶν
ἀποστόλων, |
[15] |
νυνὶ
βοηθείᾳ
κωλῦσαι
δυνηθεῖμεν)
~ἀλλ'
|
ὃς |
ἂν
δείξῃ
τίς
πορισθεῖσα
παρασκευὴ |
[9] |
πρᾶγμα,
οἷ
προελήλυθ'
ἀσελγείας
ἅνθρωπος,
|
ὃς |
οὐδ'
αἵρεσιν
ὑμῖν
δίδωσι
τοῦ |
[46] |
ποτε
ταῦθ'
ὑμῖν
πρᾶξαι
πάνθ'
|
ὅσα |
βούλεσθε·
ὑποσχέσθαι
μέντοι
καὶ
φῆσαι |
[8] |
δοκούντων
οἰκείως
ἔχειν·
καὶ
ἅπανθ'
|
ὅσα |
περ
κἀν
ἄλλοις
τισὶν
ἀνθρώποις |
[50] |
χρόνον
πολὺν
ὕβρικε,
καὶ
ἅπανθ'
|
ὅσα |
πώποτ'
ἠλπίσαμέν
τινα
πράξειν
ὑπὲρ |
[35] |
καὶ
τοσοῦτον
ὄχλον
καὶ
παρασκευὴν
|
ὅσην |
οὐκ
οἶδ'
εἴ
τι
τῶν |
[21] |
στρατευομένους,
μὴ
μακρὸν
τοῦτον,
ἀλλ'
|
ὅσον |
ἂν
δοκῇ
καλῶς
ἔχειν,
ἐκ |
[13] |
ὑμᾶς
οἴομαι,
καὶ
τὸ
πλῆθος
|
ὅσον, |
καὶ
πόρους
οὕστινας
χρημάτων,
καὶ |
[11] |
τὴν
αὑτοῦ
ῥώμην
τοσοῦτον
ἐπηύξηται
|
ὅσον |
παρὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἀμέλειαν
~Καίτοι |
[27] |
ὑμῶν
ἔδει
κεχειροτονημένον
εἶναι
τοῦτον,
|
ὅστις |
ἂν
ᾖ.
~Ἴσως
δὲ
ταῦτα |
[37] |
πάλιν,
εἶτ'
ἀντεμβιβάζειν.
~Εἶτ'
ἐν
|
ὅσῳ |
ταῦτα
μέλλεται,
προαπόλωλεν
τὸ
ἐφ' |
[46] |
δὲ
πράγματ'
ἐκ
τούτων
ἀπόλωλεν·
|
ὅταν |
γὰρ
ἡγῆται
μὲν
ὁ
στρατηγὸς |
[47] |
προσδοκᾶν
~Πῶς
οὖν
ταῦτα
παύσεται
|
Ὅταν |
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοὺς |
[32] |
τὴν
δ'
ὥραν
τοῦ
ἔτους,
|
ὅτε |
καὶ
πρὸς
τῇ
γῇ
γενέσθαι |
[43] |
κακῶς
ὑπὸ
Φιλίππου.
Ἀλλὰ
μὴν
|
ὅτι |
γ'
οὐ
στήσεται,
δῆλον,
εἰ |
[39] |
~καὶ
μηδὲ
τοῦτο
δύνασθαι
μαθεῖν,
|
ὅτι |
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
πολέμῳ
χρωμένους |
[4] |
μὲν
οἴεται,
λογισάσθω
μέντοι
τοῦθ'
|
ὅτι |
εἴχομέν
ποθ'
ἡμεῖς,
ὦ
ἄνδρες |
[36] |
εἰς
Παγασάς,
τὸν
εἰς
Ποτείδαιαν
|
~Ὅτι |
ἐκεῖνα
μὲν
ἅπαντα
νόμῳ
τέτακται, |
[50] |
ἂν
ἀφέντες
ταῦτ'
ἐκεῖν'
εἰδῶμεν,
|
ὅτι |
ἐχθρὸς
ἅνθρωπος
καὶ
τὰ
ἡμέτερ' |
[24] |
καὶ
συμπλεῖν
διὰ
ταῦτα
κελεύω,
|
ὅτι |
καὶ
πρότερόν
ποτ'
ἀκούω
ξενικὸν |
[24] |
ὑμᾶς
συστρατεύεσθαι·
καὶ
οἶδ'
ἀκούων
|
ὅτι |
Λακεδαιμονίους
παραταττόμενοι
μεθ'
ὑμῶν
ἐνίκων |
[3] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
καὶ
θεάσησθε,
|
ὅτι |
οὐδὲν
οὔτε
φυλαττομένοις
ὑμῖν
ἐστιν |
[2] |
ὑπάρχει.
Τί
οὖν
ἐστι
τοῦτο
|
Ὅτι |
οὐδέν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῶν |
[23] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
διὰ
ταῦτα,
|
ὅτι |
οὐκ
ἔνι
νῦν
ἡμῖν
πορίσασθαι |
[12] |
ἐπιμελούμεθα,
καὶ
τοῦτ'
ἐξεργάσαιτο,
ἴσθ'
|
ὅτι |
πλησίον
μὲν
ὄντες,
ἅπασιν
ἂν |
[5] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῦτο
καλῶς
ἐκεῖνος,
|
ὅτι |
ταῦτα
μέν
ἐστιν
ἅπαντα
τὰ |
[31] |
ἣν
πολεμεῖτε,
ἐνθυμηθείητε,
καὶ
λογίσαισθ'
|
ὅτι |
τοῖς
πνεύμασιν
καὶ
ταῖς
ὥραις |
[29] |
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
οἶδα
σαφῶς
|
ὅτι, |
τοῦτ'
ἂν
γένηται,
προσποριεῖ
τὰ |
[51] |
πεπαρρησίασμαι.
ἐβουλόμην
δ'
ἄν,
ὥσπερ
|
ὅτι |
ὑμῖν
συμφέρει
τὰ
βέλτιστ'
ἀκούειν |
[50] |
ποτ'
ἔσται
δεῖ
σκοπεῖν,
ἀλλ'
|
ὅτι |
φαῦλα,
ἂν
μὴ
προσέχητε
τὸν |
[29] |
ἐντελῆ.
Ἐγὼ
συμπλέων
ἐθελοντὴς
πάσχειν
|
ὁτιοῦν |
ἕτοιμος,
ἐὰν
μὴ
ταῦθ'
οὕτως |
[14] |
εἰπόντες
μάλιστ'
εἰς
δέον
λέγουσιν
|
(οὐ |
γὰρ
ἂν
τά
γ'
ἤδη |
[50] |
ἐγνωκότες
καὶ
λόγων
ματαίων
ἀπηλλαγμένοι·
|
οὐ |
γὰρ
ἅττα
ποτ'
ἔσται
δεῖ |
[23] |
πρώτην·
οὐ
τοίνυν
ὑπέρογκον
αὐτήν
|
οὐ |
γὰρ
ἔστι
μισθὸς
οὐδὲ
τροφή |
[24] |
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
ἀκολουθεῖ,
εἰκότως·
|
οὐ |
γὰρ
ἔστιν
ἄρχειν
μὴ
διδόντα |
[46] |
τῷ
δέει
τοὺς
τοιούτους
ἀποστόλους.
|
~Οὐ |
γὰρ
ἔστιν,
οὐκ
ἔστιν
ἕν' |
[27] |
φυλάρχους,
οὐκ
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον.
|
~Οὐ |
γὰρ
ἐχρῆν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[14] |
ἀναβάλλειν
με
τὰ
πράγμαθ'
ἡγείσθω.
|
Οὐ |
γὰρ
οἱ
ταχὺ
καὶ
τήμερον |
[10] |
τῶν
Ελλήνων
διοικῶν
Τέθνηκε
Φίλιππος
|
Οὐ |
μὰ
Δί'
ἀλλ'
ἀσθενεῖ.
~Τί |
[37] |
ἀναλίσκομεν,
οἱ
δὲ
τῶν
πραγμάτων
|
οὐ |
μένουσι
καιροὶ
τὴν
ἡμετέραν
βραδυτῆτα |
[49] |
ὁρῶντα
καὶ
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐπῃρμένον,
|
οὐ |
μέντοι
μὰ
Δί'
οὕτω
γε |
[38] |
τὰ
πολλά,
ὡς
οὐκ
ἔδει,
|
οὐ |
μὴν
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
ἡδέ' |
[3] |
δύναμιν
Λακεδαιμονίων,
ἐξ
οὗ
χρόνος
|
οὐ |
πολύς,
ὡς
καλῶς
καὶ
προσηκόντως |
[7] |
ἐθελήσητε
γενέσθαι
γνώμης
νῦν,
ἐπειδήπερ
|
οὐ |
πρότερον,
καὶ
ἕκαστος
ὑμῶν,
οὗ |
[43] |
Φιλίππου.
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γ'
|
οὐ |
στήσεται,
δῆλον,
εἰ
μή
τις |
[23] |
τοῦ
πολέμου
χρῆσθαι
τὴν
πρώτην·
|
οὐ |
τοίνυν
ὑπέρογκον
αὐτήν
οὐ
γὰρ |
[27] |
κτημάτων
ἀγωνιζομένων
Μενέλαον
ἱππαρχεῖν.
Καὶ
|
οὐ |
τὸν
ἄνδρα
μεμφόμενος
ταῦτα
λέγω, |
[24] |
καὶ
ὑμεῖς
μετ'
ἐκείνων.
Ἐξ
|
οὗ |
δ'
αὐτὰ
καθ'
αὑτὰ
τὰ |
[7] |
οὐ
πρότερον,
καὶ
ἕκαστος
ὑμῶν,
|
οὗ |
δεῖ
καὶ
δύναιτ'
ἂν
παρασχεῖν |
[24] |
τρέφειν
ἐν
Κορίνθῳ
τὴν
πόλιν,
|
οὗ |
Πολύστρατος
ἡγεῖτο
καὶ
Ιφικράτης
καὶ |
[3] |
ποτ'
ἐχόντων
δύναμιν
Λακεδαιμονίων,
ἐξ
|
οὗ |
χρόνος
οὐ
πολύς,
ὡς
καλῶς |
[9] |
οἷ
προελήλυθ'
ἀσελγείας
ἅνθρωπος,
ὃς
|
οὐδ' |
αἵρεσιν
ὑμῖν
δίδωσι
τοῦ
πράττειν |
[2] |
ἃ
προσῆκε
πραττόντων
οὕτως
εἶχεν,
|
οὐδ' |
ἂν
ἐλπὶς
ἦν
αὐτὰ
βελτίω |
[36] |
τί
δεῖ
ποιεῖν,
οὐδὲν
ἀνεξέταστον
|
οὐδ' |
ἀόριστον
ἐν
τούτοις
ἠμέληται·
ἐν |
[47] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
οὐδεὶς
|
οὐδ' |
ἅπαξ
αὐτῶν
ἀγωνίσασθαι
περὶ
θανάτου |
[18] |
ἴσως
ἂν
ὁρμήσαιτε.
~Οὔτοι
παντελῶς,
|
οὐδ' |
εἰ
μὴ
ποιήσαιτ'
ἂν
τοῦτο, |
[2] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν,
|
οὐδ' |
εἰ
πάνυ
φαύλως
ἔχειν
δοκεῖ. |
[35] |
ἃ
τοσαῦτ'
ἀναλίσκεται
χρήματα,
ὅσ'
|
οὐδ' |
εἰς
ἕνα
τῶν
ἀποστόλων,
καὶ |
[11] |
προσέχητε
τοῖς
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
οὗτος
παρὰ
τὴν
αὑτοῦ |
[12] |
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν
ἔχετε,
|
οὐδὲ |
διδόντων
τῶν
καιρῶν
Αμφίπολιν
δέξασθαι |
[23] |
γὰρ
ἔστι
μισθὸς
οὐδὲ
τροφή
|
οὐδὲ |
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι
δεῖ.
~Πολίτας |
[41] |
αὐτοὶ
συμφέρον
περὶ
τοῦ
πολέμου,
|
οὐδὲ |
πρὸ
τῶν
πραγμάτων
προορᾶτ'
οὐδέν, |
[20] |
ψηφίσμασιν
αἱρούμενοι,
ἐπὶ
τῷ
πράττειν
|
οὐδὲ |
τὰ
μικρὰ
ποιεῖτε·
ἀλλὰ
τὰ |
[5] |
ἂν
ὧν
νυνὶ
πεποίηκεν
ἔπραξεν
|
οὐδὲ |
τοσαύτην
ἐκτήσατο
δύναμιν.
Ἀλλ'
εἶδεν, |
[23] |
αὐτήν
οὐ
γὰρ
ἔστι
μισθὸς
|
οὐδὲ |
τροφή
οὐδὲ
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι |
[29] |
πολέμου,
οὐδένα
τῶν
Ελλήνων
ἀδικοῦν
|
οὐδὲ |
τῶν
συμμάχων,
ὥστ'
ἔχειν
μισθὸν |
[47] |
θανάτου,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
οὐδεὶς |
οὐδ'
ἅπαξ
αὐτῶν
ἀγωνίσασθαι
περὶ |
[1] |
χρόνου
τὰ
δέονθ'
οὗτοι
συνεβούλευσαν,
|
οὐδὲν |
ἂν
ὑμᾶς
νῦν
ἔδει
βουλεύεσθαι. |
[5] |
αὑτοῦ
χώρας
ἔρημον
ὄντα
συμμάχων,
|
οὐδὲν |
ἂν
ὧν
νυνὶ
πεποίηκεν
ἔπραξεν |
[3] |
πολύς,
ὡς
καλῶς
καὶ
προσηκόντως
|
οὐδὲν |
ἀνάξιον
ὑμεῖς
ἐπράξατε
τῆς
πόλεως, |
[36] |
τί
λαβόντα
τί
δεῖ
ποιεῖν,
|
οὐδὲν |
ἀνεξέταστον
οὐδ'
ἀόριστον
ἐν
τούτοις |
[41] |
στρατηγεῖσθ'
ὑπ'
ἐκείνου,
βεβούλευσθε
δ'
|
οὐδὲν |
αὐτοὶ
συμφέρον
περὶ
τοῦ
πολέμου, |
[40] |
πώποτ'
εἰς
δέον
τι
κέχρησθε,
|
οὐδὲν |
δ'
ἀπολείπετε,
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι |
[7] |
γενέσθαι,
καὶ
παύσησθ'
αὐτὸς
μὲν
|
οὐδὲν |
ἕκαστος
ποιήσειν
ἐλπίζων,
τὸν
δὲ |
[44] |
αἰτιωμένων
ἀλλήλους
τῶν
λεγόντων,
οὐδέποτ'
|
οὐδὲν |
ἡμῖν
μὴ
γένηται
τῶν
δεόντων. |
[37] |
χρόνον
δυνάμεις
οἰόμεθ'
ἡμῖν
ὑπάρχειν,
|
οὐδὲν |
οἷαί
τ'
οὖσαι
ποιεῖν
ἐπ' |
[3] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
καὶ
θεάσησθε,
ὅτι
|
οὐδὲν |
οὔτε
φυλαττομένοις
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν, |
[33] |
τῶν
αὐτῶν
βουλευόμενοι
καὶ
πλέον
|
οὐδὲν |
ποιοῦντες.
~Καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτῳ |
[41] |
οὐδὲ
πρὸ
τῶν
πραγμάτων
προορᾶτ'
|
οὐδέν, |
πρὶν
ἂν
ἢ
γεγενημένον
ἢ |
[45] |
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ἐλπίδας
ἐκπέμψητε,
|
οὐδὲν |
ὑμῖν
τῶν
δεόντων
γίγνεται,
ἀλλ' |
[51] |
θ'
ἃ
γιγνώσκω
πάνθ'
ἁπλῶς,
|
οὐδὲν |
ὑποστειλάμενος,
πεπαρρησίασμαι.
ἐβουλόμην
δ'
ἄν, |
[2] |
Τί
οὖν
ἐστι
τοῦτο
Ὅτι
|
οὐδέν, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῶν
δεόντων |
[29] |
τὸ
στράτευμ'
ἀπὸ
τοῦ
πολέμου,
|
οὐδένα |
τῶν
Ελλήνων
ἀδικοῦν
οὐδὲ
τῶν |
[40] |
μὲν
μέχρι
τῆς
τήμερον
ἡμέρας
|
οὐδενὶ |
πώποτ'
εἰς
δέον
τι
κέχρησθε, |
[44] |
καὶ
αἰτιωμένων
ἀλλήλους
τῶν
λεγόντων,
|
οὐδέποτ' |
οὐδὲν
ἡμῖν
μὴ
γένηται
τῶν |
[2] |
ἔδει
βουλεύεσθαι.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἀθυμητέον,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῖς |
[39] |
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
πολέμῳ
χρωμένους
|
οὐκ |
ἀκολουθεῖν
τοῖς
πράγμασιν,
ἀλλ'
αὐτοὺς |
[38] |
μέν
ἐστι
τὰ
πολλά,
ὡς
|
οὐκ |
ἔδει,
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἴσως |
[44] |
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν
οἴεσθε
καλῶς
|
~Οὐκ |
ἐμβησόμεθα
Οὐκ
ἔξιμεν
αὐτοὶ
μέρει |
[23] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
διὰ
ταῦτα,
ὅτι
|
οὐκ |
ἔνι
νῦν
ἡμῖν
πορίσασθαι
δύναμιν |
[44] |
ἔχειν
οἴεσθε
καλῶς
~Οὐκ
ἐμβησόμεθα
|
Οὐκ |
ἔξιμεν
αὐτοὶ
μέρει
γέ
τινι |
[44] |
νῦν,
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον
|
Οὐκ |
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνου
πλευσόμεθα
Ποῖ |
[26] |
τοὺς
ταξιάρχους
καὶ
τοὺς
φυλάρχους,
|
οὐκ |
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον.
~Οὐ
γὰρ |
[46] |
τοιούτους
ἀποστόλους.
~Οὐ
γὰρ
ἔστιν,
|
οὐκ |
ἔστιν
ἕν'
ἄνδρα
δυνηθῆναί
ποτε |
[26] |
εἴποιτ'
ἄν,
ἀλλὰ
Φιλίππῳ
πολεμοῦμεν.
|
~Οὐκ |
ἐχειροτονεῖτε
δ'
ἐξ
ὑμῶν
αὐτῶν |
[8] |
Κατέπτηχε
μέντοι
πάντα
ταῦτα
νῦν,
|
οὐκ |
ἔχοντ'
ἀποστροφὴν
διὰ
τὴν
ὑμετέραν |
[35] |
τοσοῦτον
ὄχλον
καὶ
παρασκευὴν
ὅσην
|
οὐκ |
οἶδ'
εἴ
τι
τῶν
ἁπάντων |
[29] |
εἶναι
σιτηρέσιον
τοῖς
στρατευομένοις
ὑπάρχειν,
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
οἶδα |
[41] |
αὐτὴν
ἥκει
τὴν
ἀκμήν,
ὥστ'
|
οὐκέτ' |
ἐγχωρεῖ.
~Δοκεῖ
δέ
μοι
θεῶν |
[15] |
περιγενώμεθα
τῶν
ἐχθρῶν·
οὕτω
γὰρ
|
οὐκέτι |
τοῦ
λοιποῦ
πάσχοιμεν
ἂν
κακῶς. |
[13] |
καὶ
ταῖς
γνώμαις.
~Ὡς
μὲν
|
οὖν |
δεῖ
τὰ
προσήκοντα
ποιεῖν
ἐθέλοντας |
[3] |
τὸν
πρὸς
ἐκείνους
πόλεμον.
Τίνος
|
οὖν |
εἵνεκα
ταῦτα
λέγω
Ἳν'
εἰδῆτ' |
[2] |
τὰ
μέλλοντα
βέλτιστον
ὑπάρχει.
Τί
|
οὖν |
ἐστι
τοῦτο
Ὅτι
οὐδέν,
ὦ |
[25] |
ἄρχειν
μὴ
διδόντα
μισθόν.
~Τί
|
οὖν |
κελεύω
Τὰς
προφάσεις
ἀφελεῖν
καὶ |
[29] |
μὴ
ταῦθ'
οὕτως
ἔχῃ.
Πόθεν
|
οὖν |
ὁ
πόρος
τῶν
χρημάτων,
ἃ |
[2] |
νῦν
ἔδει
βουλεύεσθαι.
~Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
ἀθυμητέον,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[51] |
ἐθέλητε,
εὖ
εἰδέναι.
~Ἐγὼ
μὲν
|
οὖν |
οὔτ'
ἄλλοτε
πώποτε
πρὸς
χάριν |
[26] |
φυλάρχους
καὶ
ἱππάρχους
δύο
Τί
|
οὖν |
οὗτοι
ποιοῦσιν
Πλὴν
ἑνὸς
ἀνδρός, |
[44] |
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνου
πλευσόμεθα
Ποῖ
|
οὖν |
προσορμιούμεθα'
Ἤρετό
τις.
Εὑρήσει
τὰ |
[47] |
τί
καὶ
χρὴ
προσδοκᾶν
~Πῶς
|
οὖν |
ταῦτα
παύσεται
Ὅταν
ὑμεῖς,
ὦ |
[15] |
ἄλλος
ἐπαγγέλλεταί
τι.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
ὑπόσχεσις
οὕτω
μεγάλη,
τὸ
δὲ |
[33] |
στόμασιν
ῥᾳδίως.
ἔσται.
~Ἃ
μὲν
|
οὖν |
χρήσεται
καὶ
πότε
τῇ
δυνάμει, |
[10] |
ἡμᾶς
καὶ
καθημένους
περιστοιχίζεται.
~Πότ'
|
οὖν, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
πόθ'
ἃ |
[6] |
τὸν
νοῦν
τούτοις
ἐθέλουσιν
ἅπαντες,
|
οὓς |
ἂν
ὁρῶσι
παρεσκευασμένους
καὶ
πράττειν |
[34] |
κωλύειν
οὔτ'
εἰς
τοὺς
χρόνους,
|
οὓς |
ἂν
προθῆσθε,
βοηθεῖν.
~Καίτοι
τί |
[37] |
ἡμῖν
ὑπάρχειν,
οὐδὲν
οἷαί
τ'
|
οὖσαι |
ποιεῖν
ἐπ'
αὐτῶν
τῶν
καιρῶν |
[43] |
τιμωρήσασθαι
Φίλιππον,
τὴν
δὲ
τελευτὴν
|
οὖσαν |
ἤδη
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
παθεῖν |
[51] |
εἶχον.
Νῦν
δ'
ἐπ'
ἀδήλοις
|
οὖσι |
τοῖς
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ
γενησομένοις, |
[28] |
λαμβάνῃ,
τοῖς
δ'
ἱππεῦσι
διακοσίοις
|
οὖσιν, |
ἐὰν
τριάκοντα
δραχμὰς
ἕκαστος
λαμβάνῃ |
[13] |
τὸ
πλῆθος
ὅσον,
καὶ
πόρους
|
οὕστινας |
χρημάτων,
καὶ
τἄλλ'
ὡς
ἄν |
[29] |
ἃ
παρ'
ὑμῶν
κελεύω
γενέσθαι
|
οῦτ' |
ἤδη
λέξω.
Πόρου
Απόδειξις
~Ἃ |
[51] |
εὖ
εἰδέναι.
~Ἐγὼ
μὲν
οὖν
|
οὔτ' |
ἄλλοτε
πώποτε
πρὸς
χάριν
εἱλόμην |
[3] |
οὔτε
φυλαττομένοις
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
|
οὔτ' |
ἂν
ὀλιγωρῆτε,
τοιοῦτον
οἷον
ἂν |
[40] |
ἢ
βλέπειν
ἐναντίον
οὔτ'
οἶδεν
|
οὔτ' |
ἐθέλει.
~Καὶ
ὑμεῖς,
ἂν
ἐν |
[34] |
δ'
οὔτε
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
|
οὔτ' |
εἰς
τοὺς
χρόνους,
οὓς
ἂν |
[40] |
προβάλλεσθαι
δ'
ἢ
βλέπειν
ἐναντίον
|
οὔτ' |
οἶδεν
οὔτ'
ἐθέλει.
~Καὶ
ὑμεῖς, |
[34] |
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
ὑμεῖς
δ'
|
οὔτε |
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ'
εἰς |
[3] |
Αθηναῖοι,
καὶ
θεάσησθε,
ὅτι
οὐδὲν
|
οὔτε |
φυλαττομένοις
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
οὔτ' |
[18] |
εἰς
Πύλας,
ἴσως
ἂν
ὁρμήσαιτε.
|
~Οὔτοι |
παντελῶς,
οὐδ'
εἰ
μὴ
ποιήσαιτ' |
[24] |
Λακεδαιμονίους
παραταττόμενοι
μεθ'
ὑμῶν
ἐνίκων
|
οὗτοι |
οἱ
ξένοι
καὶ
ὑμεῖς
μετ' |
[26] |
καὶ
ἱππάρχους
δύο
Τί
οὖν
|
οὗτοι |
ποιοῦσιν
Πλὴν
ἑνὸς
ἀνδρός,
ὃν |
[1] |
δ'
ὑπὲρ
ὧν
πολλάκις
εἰρήκασιν
|
οὗτοι |
πρότερον
συμβαίνει
καὶ
νυνὶ
σκοπεῖν, |
[1] |
τοῦ
παρεληλυθότος
χρόνου
τὰ
δέονθ'
|
οὗτοι |
συνεβούλευσαν,
οὐδὲν
ἂν
ὑμᾶς
νῦν |
[11] |
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
οὐδὲ
γὰρ
|
οὗτος |
παρὰ
τὴν
αὑτοῦ
ῥώμην
τοσοῦτον |
[11] |
ὑμῖν
διαφέρει
Καὶ
γὰρ
ἂν
|
οὗτός |
τι
πάθῃ,
ταχέως
ὑμεῖς
ἕτερον |
[34] |
ἐκείνου
πόρων
ἀφαιρήσεσθε.
Ἔστι
δ'
|
οὗτος |
τίς
Ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
ὑμῖν |
[15] |
πόλεμον
ἢ
περιγενώμεθα
τῶν
ἐχθρῶν·
|
οὕτω |
γὰρ
οὐκέτι
τοῦ
λοιποῦ
πάσχοιμεν |
[49] |
ἐπῃρμένον,
οὐ
μέντοι
μὰ
Δί'
|
οὕτω |
γε
προαιρεῖσθαι
πράττειν
ὥστε
τοὺς |
[39] |
τις
ἂν
τὸν
στρατηγὸν
ἡγεῖσθαι,
|
οὕτω |
καὶ
τῶν
πραγμάτων
τοὺς
βουλευομένους, |
[15] |
τι.
Ἡ
μὲν
οὖν
ὑπόσχεσις
|
οὕτω |
μεγάλη,
τὸ
δὲ
πρᾶγμ'
ἤδη |
[40] |
ἀπολείπετε,
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι
πυκτεύουσιν,
|
οὕτω |
πολεμεῖν
Φιλίππῳ.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνων |
[11] |
ὑμεῖς
ἕτερον
Φίλιππον
ποιήσετε,
ἄνπερ
|
οὕτω |
προσέχητε
τοῖς
πράγμασι
τὸν
νοῦν· |
[16] |
παρασκευάσασθαι
φημὶ
δεῖν,
εἶτ'
αὐτοὺς
|
οὕτω |
τὰς
γνώμας
ἔχειν
ὡς,
ἐάν |
[51] |
συμφέρει
τὰ
βέλτιστ'
ἀκούειν
οἶδα,
|
οὕτως |
εἰδέναι
συνοῖσον
καὶ
τῷ
τὰ |
[2] |
εἰ
πάνθ'
ἃ
προσῆκε
πραττόντων
|
οὕτως |
εἶχεν,
οὐδ'
ἂν
ἐλπὶς
ἦν |
[29] |
ὁτιοῦν
ἕτοιμος,
ἐὰν
μὴ
ταῦθ'
|
οὕτως |
ἔχῃ.
Πόθεν
οὖν
ὁ
πόρος |
[38] |
ἔδει,
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἴσως
|
οὐχ |
ἡδέ'
ἀκούειν.
Ἀλλ'
εἰ
μέν, |
[25] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι;
μὰ
Δί'
|
οὐχ |
ἡμεῖς
γ'
εἴποιτ'
ἄν,
ἀλλὰ |
[9] |
ὑπερηφάνους,
ὥς
φασι,
λέγει,
καὶ
|
οὐχ |
οἷός
ἐστιν
ἔχων
ἃ
κατέστραπται |
[34] |
πάσχειν
αὐτοὶ
κακῶς
ἔξω
γενήσεσθε,
|
οὐχ |
ὥσπερ
τὸν
παρελθόντα
χρόνον
εἰς |
[35] |
ἕνα
τῶν
ἀποστόλων,
καὶ
τοσοῦτον
|
ὄχλον |
καὶ
παρασκευὴν
ὅσην
οὐκ
οἶδ' |