Para.
[29]	συμπλέων ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμος,	ἐὰν	μὴ ταῦθ' οὕτως ἔχῃ. Πόθεν
[16]	οὕτω τὰς γνώμας ἔχειν ὡς,	ἐάν	τι δέῃ, πλευστέον εἰς ταύτας
[28]	τοῖς δ' ἱππεῦσι διακοσίοις οὖσιν,	ἐὰν	τριάκοντα δραχμὰς ἕκαστος λαμβάνῃ τοῦ
[38]	ζημία γίγνεται, αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν	ἑαυτούς,	καὶ ἅπαντ' ἀναβαλλομένους ἃν ᾖ
[20]	μὴ ποιήσεθ' ὃ πολλάκις ὑμᾶς	ἔβλαψεν·	πάντ' ἐλάττω νομίζοντες εἶναι τοῦ
[4]	κἀλεύθερ' ὑπῆρχε, καὶ μᾶλλον ἡμῖν	ἐβούλετ'	ἔχειν οἰκείως ἢ κείνῳ. ~Εἰ
[51]	πάνθ' ἁπλῶς, οὐδὲν ὑποστειλάμενος, πεπαρρησίασμαι.	ἐβουλόμην	δ' ἄν, ὥσπερ ὅτι ὑμῖν
[29]	τοῖς στρατευομένοις ὑπάρχειν, οὐκ ὀρθῶς	ἔγνωκεν·	ἐγὼ γὰρ οἶδα σαφῶς ὅτι,
[50]	εἰδῶμεν, καὶ τὰ δέοντ' ἐσόμεθ'	ἐγνωκότες	καὶ λόγων ματαίων ἀπηλλαγμένοι· οὐ
[13]	ἐθέλοντας ὑπάρχειν ἅπαντας ἑτοίμως, ὡς	ἐγνωκότων	ὑμῶν καὶ πεπεισμένων, παύομαι λέγων·
[41]	ἥκει τὴν ἀκμήν, ὥστ' οὐκέτ'	ἐγχωρεῖ.	~Δοκεῖ δέ μοι θεῶν τις,
[29]	στρατευομένοις ὑπάρχειν, οὐκ ὀρθῶς ἔγνωκεν·	ἐγὼ	γὰρ οἶδα σαφῶς ὅτι, τοῦτ'
[49]	δὲ λόγους πλάττοντες ἕκαστος περιερχόμεθα.	~Ἐγὼ	δ' οἶμαι μέν, ὦ ἄνδρες
[22]	δὴ τούτοις ἡ τροφὴ γενήσετα	Ἐγὼ	καὶ τοῦτο φράσω καὶ δείξω,
[10]	τί χρὴ τὰ γιγνόμεν' ἡγεῖσθαι	Ἐγὼ	μὲν γὰρ οἴομαι τοῖς ἐλευθέροις
[51]	προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλητε, εὖ εἰδέναι.	~Ἐγὼ	μὲν οὖν οὔτ' ἄλλοτε πώποτε
[29]	συμμάχων, ὥστ' ἔχειν μισθὸν ἐντελῆ.	Ἐγὼ	συμπλέων ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμος,
[15]	πάσχοιμεν ἂν κακῶς. Οἶμαι τοίνυν	ἐγὼ	ταῦτα λέγειν ἔχειν, μὴ κωλύων
[20]	καὶ πῶς ταῦτ' ἐθελήσει ποιεῖν	Ἐγὼ	φράσω, καθ' ἕκαστον τούτων διεξιὼν
[43]	μὴ παντάπασιν ἀπεγνώκατε. ~Θαυμάζω δ'	ἔγωγε,	εἰ μηδεὶς ὑμῶν μήτ' ἐνθυμεῖται
[18]	μὴ ποιήσαιτ' ἂν τοῦτο, ὡς	ἔγωγέ	φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν ἐστιν ἵν'
[1]	συνεβούλευσαν, οὐδὲν ἂν ὑμᾶς νῦν	ἔδει	βουλεύεσθαι. ~Πρῶτον μὲν οὖν οὐκ
[27]	ταῦτα λέγω, ἀλλ' ὑφ' ὑμῶν	ἔδει	κεχειροτονημένον εἶναι τοῦτον, ὅστις ἂν
[38]	ἐστι τὰ πολλά, ὡς οὐκ	ἔδει,	οὐ μὴν ἀλλ' ἴσως οὐχ
[36]	μετὰ ταῦτ' ἐμβαίνειν τοὺς μετοίκους	ἔδοξε	καὶ τοὺς χωρὶς οἰκοῦντας, εἶτ'
[40]	βλέπειν ἐναντίον οὔτ' οἶδεν οὔτ'	ἐθέλει.	~Καὶ ὑμεῖς, ἂν ἐν Χερρονήσῳ
[20]	τροφὴν ἕξει, καὶ πῶς ταῦτ'	ἐθελήσει	ποιεῖν Ἐγὼ φράσω, καθ' ἕκαστον
[7]	καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τῆς τοιαύτης	ἐθελήσητε	γενέσθαι γνώμης νῦν, ἐπειδήπερ οὐ
[7]	δ' ἁπλῶς ἂν ὑμῶν αὐτῶν	ἐθελήσητε	γενέσθαι, καὶ παύσησθ' αὐτὸς μὲν
[50]	νοῦν καὶ τὰ προσήκοντα ποιεῖν	ἐθέλητε,	εὖ εἰδέναι. ~Ἐγὼ μὲν οὖν
[6]	ἂν ὁρῶσι παρεσκευασμένους καὶ πράττειν	ἐθέλοντας	ἃ χρή. ~Ἂν τοίνυν, ὦ
[13]	οὖν δεῖ τὰ προσήκοντα ποιεῖν	ἐθέλοντας	ὑπάρχειν ἅπαντας ἑτοίμως, ὡς ἐγνωκότων
[29]	ἔχειν μισθὸν ἐντελῆ. Ἐγὼ συμπλέων	ἐθελοντὴς	πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμος, ἐὰν μὴ
[5]	τὰ τῶν ἀπόντων, καὶ τοῖς	ἐθέλουσι	πονεῖν καὶ κινδυνεύειν τὰ τῶν
[6]	καὶ προσέχειν τὸν νοῦν τούτοις	ἐθέλουσιν	ἅπαντες, οὓς ἂν ὁρῶσι παρεσκευασμένους
[50]	ἡμῖν ἐστί, κἂν μὴ νῦν	ἐθέλωμεν	ἐκεῖ πολεμεῖν αὐτῷ, ἐνθάδ' ἴσως
[4]	τῶν μετ' ἐκείνου νῦν ὄντων	ἐθνῶν	αὐτονομούμενα κἀλεύθερ' ὑπῆρχε, καὶ μᾶλλον
[1]	ἀναστὰς εἰκότως ἂν συγγνώμης τυγχάνειν.	εἰ	γὰρ ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου
[25]	ἔσθ' ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασιν.	Εἰ	γὰρ ἔροιτό τις ὑμᾶς, Εἰρήνην
[42]	τὴν φιλοπραγμοσύνην ταύτην ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ.	Εἰ	γὰρ ἔχων ἃ κατέστραπται καὶ
[38]	ὑπερβήσεται, δεῖ πρὸς ἡδονὴν δημηγορεῖν·	εἰ	δ' ἡ τῶν λόγων χάρις,
[1]	τούτων ῥηθέντων, ἡσυχίαν ἂν ἦγον,	εἰ	δὲ μή, τότ' ἂν καὐτὸς
[29]	λαμβάνῃ τοῦ μηνός, δώδεκα τάλαντα.	~Εἰ	δέ τις οἴεται μικρὰν ἀφορμὴν
[4]	τοῦ μηδὲν φροντίζειν ὧν ἐχρῆν.	~Εἰ	δέ τις ὑμῶν, ὦ ἄνδρες
[44]	γέ τινι στρατιωτῶν οἰκείων νῦν,	εἰ	καὶ μὴ πρότερον Οὐκ ἐπὶ
[1]	πλεῖστοι τῶν εἰωθότων γνώμην ἀπεφήναντο,	εἰ	μὲν ἤρεσκέ τί μοι τῶν
[38]	ἴσως οὐχ ἡδέ' ἀκούειν. Ἀλλ'	εἰ	μέν, ὅσ' ἄν τις ὑπερβῇ
[1]		~Εἰ	μὲν περὶ καινοῦ τινος πράγματος
[18]	ἂν ὁρμήσαιτε. ~Οὔτοι παντελῶς, οὐδ'	εἰ	μὴ ποιήσαιτ' ἂν τοῦτο, ὡς
[43]	ὅτι γ' οὐ στήσεται, δῆλον,	εἰ	μή τις κωλύσει. εἶτα τοῦτ'
[43]	παντάπασιν ἀπεγνώκατε. ~Θαυμάζω δ' ἔγωγε,	εἰ	μηδεὶς ὑμῶν μήτ' ἐνθυμεῖται μήτ'
[2]	τὰ πράγματ' ἔχει· ἐπεί τοι,	εἰ	πάνθ' ἃ προσῆκε πραττόντων οὕτως
[2]	Αθηναῖοι, τοῖς παροῦσι πράγμασιν, οὐδ'	εἰ	πάνυ φαύλως ἔχειν δοκεῖ. Ὅ
[5]	ἐβούλετ' ἔχειν οἰκείως ἢ κείνῳ.	~Εἰ	τοίνυν ὁ Φίλιππος τότε ταύτην
[31]	καὶ ὅλης τῆς παρασκευῆς βουλεύσασθαι,	εἰ	τὸν τόπον, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[12]	ἡμετέραν ἀμέλειαν ~Καίτοι καὶ τοῦτο·	εἴ	τι πάθοι καὶ τὰ τῆς
[35]	καὶ παρασκευὴν ὅσην οὐκ οἶδ'	εἴ	τι τῶν ἁπάντων ἔχει, τοὺς
[15]	ταῦτα λέγειν ἔχειν, μὴ κωλύων	εἴ	τις ἄλλος ἐπαγγέλλεταί τι. Ἡ
[5]	οὐδὲ τοσαύτην ἐκτήσατο δύναμιν. Ἀλλ'	εἶδεν,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῦτο καλῶς
[50]	τὰ προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλητε, εὖ	εἰδέναι.	~Ἐγὼ μὲν οὖν οὔτ' ἄλλοτε
[51]	τὰ βέλτιστ' ἀκούειν οἶδα, οὕτως	εἰδέναι	συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ'
[49]	τοὺς ἀνοητοτάτους τῶν παρ' ἡμῖν	εἰδέναι	τί μέλλει ποιεῖν ἐκεῖνος· ἀνοητότατοι
[3]	οὖν εἵνεκα ταῦτα λέγω Ἳν'	εἰδῆτ'	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ θεάσησθε,
[3]	παρ' ἄλλων ἀκούουσι καὶ τοῖς	εἰδόσιν	αὐτοῖς ἀναμιμνῃσκομένοις, ἡλίκην ποτ' ἐχόντων
[50]	ἀναγκασθησόμεθα τοῦτο ποιεῖν, ἂν ταῦτ'	εἰδῶμεν,	καὶ τὰ δέοντ' ἐσόμεθ' ἐγνωκότες
[50]	~Ἀλλ' ἂν ἀφέντες ταῦτ' ἐκεῖν'	εἰδῶμεν,	ὅτι ἐχθρὸς ἅνθρωπος καὶ τὰ
[18]	ἵν' ἢ διὰ τὸν φόβον	εἰδὼς	εὐτρεπεῖς ὑμᾶς εἴσεται γὰρ ἀκριβῶς·
[22]	τρόπον στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς τούτοις.	~Εἶεν·	τί πρὸς τούτοις ἔτι; ταχείας
[28]	μὲν ναυσὶ ταχείαις τετταράκοντα τάλαντα,	εἴκοσιν	εἰς τὴν ναῦν μναῖ τοῦ
[1]	σκοπεῖν, ἡγοῦμαι καὶ πρῶτος ἀναστὰς	εἰκότως	ἂν συγγνώμης τυγχάνειν. εἰ γὰρ
[24]	πλέοντα, ὁ δὲ στρατηγὸς ἀκολουθεῖ,	εἰκότως·	οὐ γὰρ ἔστιν ἄρχειν μὴ
[51]	οὔτ' ἄλλοτε πώποτε πρὸς χάριν	εἱλόμην	λέγειν ὅ τι ἂν μὴ
[23]	οὐδὲ τροφή οὐδὲ παντελῶς ταπεινὴν	εἶναι	δεῖ. ~Πολίτας δὲ παρεῖναι καὶ
[10]	τὴν ὑπὲρ τῶν πραγμάτων αἰσχύνην	εἶναι.	ἢ βούλεσθ' εἰπέ μοι, περιιόντες
[27]	ἵππαρχον παρ' ὑμῶν, ἄρχοντας οἰκείους	εἶναι,	ἵν' ἦν ὡς ἀληθῶς τῆς
[22]	δύναμιν καὶ πολίτας τοὺς στρατευομένους	εἶναι	κελεύω, διδάξω. ~Τοσαύτην μέν, ὦ
[21]	ἀλλήλοις· τοὺς δ' ἄλλους ξένους	εἶναι	κελεύω. Καὶ μετὰ τούτων ἱππέας
[21]	τούτων δ' Αθηναίους φημὶ δεῖν	εἶναι	πεντακοσίους, ἐξ ἧς ἄν τινος
[29]	δέ τις οἴεται μικρὰν ἀφορμὴν	εἶναι	σιτηρέσιον τοῖς στρατευομένοις ὑπάρχειν, οὐκ
[4]	Αθηναῖοι, δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον	εἶναι,	σκοπῶν τό τε πλῆθος τῆς
[20]	ὑμᾶς ἔβλαψεν· πάντ' ἐλάττω νομίζοντες	εἶναι	τοῦ δέοντος, καὶ τὰ μέγιστ'
[27]	ἀλλ' ὑφ' ὑμῶν ἔδει κεχειροτονημένον	εἶναι	τοῦτον, ὅστις ἂν ᾖ. ~Ἴσως
[39]	τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' αὐτοὺς ἔμπροσθεν	εἶναι	τῶν πραγμάτων, καὶ τὸν αὐτὸν
[3]	πρὸς ἐκείνους πόλεμον. Τίνος οὖν	εἵνεκα	ταῦτα λέγω Ἳν' εἰδῆτ' ὦ
[10]	πραγμάτων αἰσχύνην εἶναι. ἢ βούλεσθ'	εἰπέ	μοι, περιιόντες αὑτῶν πυνθάνεσθαι, Λέγεταί
[42]	ὀρεγόμενος ἴσως ἂν ἐκκαλέσαιθ' ὑμᾶς,	εἴπερ	μὴ παντάπασιν ἀπεγνώκατε. ~Θαυμάζω δ'
[25]	μὰ Δί' οὐχ ἡμεῖς γ'	εἴποιτ'	ἄν, ἀλλὰ Φιλίππῳ πολεμοῦμεν. ~Οὐκ
[14]	γὰρ οἱ ταχὺ καὶ τήμερον	εἰπόντες	μάλιστ' εἰς δέον λέγουσιν (οὐ
[51]	συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ'	εἰπόντι·	πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον εἶχον.
[1]	ἐπειδὴ δ' ὑπὲρ ὧν πολλάκις	εἰρήκασιν	οὗτοι πρότερον συμβαίνει καὶ νυνὶ
[25]	Εἰ γὰρ ἔροιτό τις ὑμᾶς,	Εἰρήνην	ἄγετ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι; μὰ
[37]	καιροὶ τὴν ἡμετέραν βραδυτῆτα καὶ	εἰρωνείαν.	Ἃς δὲ τὸν μεταξὺ χρόνον
[7]	τῇ πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς τὴν	εἰρωνείαν	ἕτοιμος πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ μὲν
[35]	ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι,	εἰς	ἃ τοσαῦτ' ἀναλίσκεται χρήματα, ὅσ'
[17]	Εὔβοιαν καὶ πρότερόν ποτέ φασιν	εἰς	Αλίαρτον καὶ τὰ τελευταῖα πρώην
[14]	ταχὺ καὶ τήμερον εἰπόντες μάλιστ'	εἰς	δέον λέγουσιν (οὐ γὰρ ἂν
[40]	τῆς τήμερον ἡμέρας οὐδενὶ πώποτ'	εἰς	δέον τι κέχρησθε, οὐδὲν δ'
[35]	τοσαῦτ' ἀναλίσκεται χρήματα, ὅσ' οὐδ'	εἰς	ἕνα τῶν ἀποστόλων, καὶ τοσοῦτον
[17]	ἀμελείας ταύτης τῆς ἄγαν, ὥσπερ	εἰς	Εὔβοιαν καὶ πρότερόν ποτέ φασιν
[34]	οὐχ ὥσπερ τὸν παρελθόντα χρόνον	εἰς	Λῆμνον καὶ Ιμβρον ἐμβαλὼν αἰχμαλώτους
[34]	ἀμύθητα χρήματ' ἐξέλεξε, τὰ τελευταῖ'	εἰς	Μαραθῶν' ἀπέβη καὶ τὴν ἱερὰν
[35]	ὑμῖν ὑστερίζειν τῶν καιρῶν, τὸν	εἰς	Μεθώνην, τὸν εἰς Παγασάς, τὸν
[27]	τῆς πόλεως ἡ δύναμις Ἀλλ'	εἰς	μὲν Λῆμνον τὸν παρ' ὑμῶν
[35]	καιρῶν, τὸν εἰς Μεθώνην, τὸν	εἰς	Παγασάς, τὸν εἰς Ποτείδαιαν ~Ὅτι
[35]	Μεθώνην, τὸν εἰς Παγασάς, τὸν	εἰς	Ποτείδαιαν ~Ὅτι ἐκεῖνα μὲν ἅπαντα
[17]	Αλίαρτον καὶ τὰ τελευταῖα πρώην	εἰς	Πύλας, ἴσως ἂν ὁρμήσαιτε. ~Οὔτοι
[17]	τῆς οἰκείας χώρας αὐτοῦ στρατείας	εἰς	Πύλας καὶ Χερρόνησον καὶ Ολυνθον
[16]	ὡς, ἐάν τι δέῃ, πλευστέον	εἰς	ταύτας αὐτοῖς ἐμβᾶσιν. Πρὸς δὲ
[26]	γὰρ οἱ πλάττοντες τοὺς πηλίνους,	εἰς	τὴν ἀγορὰν χειροτονεῖτε τοὺς ταξιάρχους
[28]	ναυσὶ ταχείαις τετταράκοντα τάλαντα, εἴκοσιν	εἰς	τὴν ναῦν μναῖ τοῦ μηνὸς
[37]	τὸν γὰρ τοῦ πράττειν χρόνον	εἰς	τὸ παρασκευάζεσθαι ἀναλίσκομεν, οἱ δὲ
[47]	καὶ παρόντας ὁρᾶν. Νῦν δ'	εἰς	τοῦθ' ἥκει τὰ πράγματ' αἰσχύνης
[37]	τῶν καιρῶν ἐξελέγχονται. Ὁ δ'	εἰς	τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν
[34]	οὔτε ταῦτα δύνασθε κωλύειν οὔτ'	εἰς	τοὺς χρόνους, οὓς ἂν προθῆσθε,
[18]	τὸν φόβον εἰδὼς εὐτρεπεῖς ὑμᾶς	εἴσεται	γὰρ ἀκριβῶς· εἰσὶ γάρ, εἰσὶν
[18]	εὐτρεπεῖς ὑμᾶς εἴσεται γὰρ ἀκριβῶς·	εἰσὶ	γάρ, εἰσὶν οἱ πάντ' ἐξαγγέλλοντες
[40]	κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ τις, ἐκεῖσ'	εἰσὶν	αἱ χεῖρες· προβάλλεσθαι δ' ἢ
[49]	μέλλει ποιεῖν ἐκεῖνος· ἀνοητότατοι γάρ	εἰσιν	οἱ λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ' ἂν ἀφέντες
[18]	εἴσεται γὰρ ἀκριβῶς· εἰσὶ γάρ,	εἰσὶν	οἱ πάντ' ἐξαγγέλλοντες ἐκείνῳ παρ'
[7]	ὑπάρξῃ, ὁ μὲν χρήματ' ἔχων	εἰσφέρειν,	ὁ δ' ἐν ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι,
[36]	χωρὶς οἰκοῦντας, εἶτ' αὐτοὺς πάλιν,	εἶτ'	ἀντεμβιβάζειν. ~Εἶτ' ἐν ὅσῳ ταῦτα
[16]	τριήρεις πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ δεῖν,	εἶτ'	αὐτοὺς οὕτω τὰς γνώμας ἔχειν
[36]	ἔδοξε καὶ τοὺς χωρὶς οἰκοῦντας,	εἶτ'	αὐτοὺς πάλιν, εἶτ' ἀντεμβιβάζειν. ~Εἶτ'
[37]	εἶτ' αὐτοὺς πάλιν, εἶτ' ἀντεμβιβάζειν.	~Εἶτ'	ἐν ὅσῳ ταῦτα μέλλεται, προαπόλωλεν
[33]	τὰ χρήματα πρῶτον ἃ λέγω,	εἶτα	καὶ τἄλλα παρασκευάσαντες, τοὺς στρατιώτας,
[43]	δῆλον, εἰ μή τις κωλύσει.	εἶτα	τοῦτ' ἀναμενοῦμεν Καὶ τριήρεις κενὰς
[2]	πάνθ' ἃ προσῆκε πραττόντων οὕτως	εἶχεν,	οὐδ' ἂν ἐλπὶς ἦν αὐτὰ
[4]	οἴεται, λογισάσθω μέντοι τοῦθ' ὅτι	εἴχομέν	ποθ' ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[51]	εἰπόντι· πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον	εἶχον.	Νῦν δ' ἐπ' ἀδήλοις οὖσι
[1]	ἂν ἕως οἱ πλεῖστοι τῶν	εἰωθότων	γνώμην ἀπεφήναντο, εἰ μὲν ἤρεσκέ
[21]	ὅσον ἂν δοκῇ καλῶς ἔχειν,	ἐκ	διαδοχῆς ἀλλήλοις· τοὺς δ' ἄλλους
[36]	τέτακται, καὶ πρόοιδεν ἕκαστος ὑμῶν	ἐκ	πολλοῦ τίς χορηγὸς ἢ γυμνασίαρχος
[17]	τῇ γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς	ἐκ	τῆς ἀμελείας ταύτης τῆς ἄγαν,
[3]	ὕβρει τούτου, δι' ἣν ταραττόμεθ'	ἐκ	τοῦ μηδὲν φροντίζειν ὧν ἐχρῆν.
[1]	ἂν συγγνώμης τυγχάνειν. εἰ γὰρ	ἐκ	τοῦ παρεληλυθότος χρόνου τὰ δέονθ'
[2]	Ὅ γάρ ἐστι χείριστον αὐτῶν	ἐκ	τοῦ παρεληλυθότος χρόνου, τοῦτο πρὸς
[3]	ῥώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς ἐκρατεῖτ'	ἐκ	τοῦ προσέχειν τοῖς πράγμασι τὸν
[46]	δεῖν' ἔστι, τὰ δὲ πράγματ'	ἐκ	τούτων ἀπόλωλεν· ὅταν γὰρ ἡγῆται
[20]	ἐθελήσει ποιεῖν Ἐγὼ φράσω, καθ'	ἕκαστον	τούτων διεξιὼν χωρίς. Ξένους μὲν
[47]	πράγματ' αἰσχύνης ὥστε τῶν στρατηγῶν	ἕκαστος	δὶς καὶ τρὶς κρίνεται παρ'
[28]	διακοσίοις οὖσιν, ἐὰν τριάκοντα δραχμὰς	ἕκαστος	λαμβάνῃ τοῦ μηνός, δώδεκα τάλαντα.
[48]	τειχίζειν, οἱ δὲ λόγους πλάττοντες	ἕκαστος	περιερχόμεθα. ~Ἐγὼ δ' οἶμαι μέν,
[7]	καὶ παύσησθ' αὐτὸς μὲν οὐδὲν	ἕκαστος	ποιήσειν ἐλπίζων, τὸν δὲ πλησίον
[36]	ἅπαντα νόμῳ τέτακται, καὶ πρόοιδεν	ἕκαστος	ὑμῶν ἐκ πολλοῦ τίς χορηγὸς
[7]	νῦν, ἐπειδήπερ οὐ πρότερον, καὶ	ἕκαστος	ὑμῶν, οὗ δεῖ καὶ δύναιτ'
[28]	τὴν ναῦν μναῖ τοῦ μηνὸς	ἑκάστου,	στρατιώταις δὲ δισχιλίοις τοσαῦθ' ἕτερα,
[35]	ἄν τ' ἰδιῶται οἱ τούτων	ἑκατέρων	ἐπιμελούμενοι, εἰς ἃ τοσαῦτ' ἀναλίσκεται
[50]	ἐστί, κἂν μὴ νῦν ἐθέλωμεν	ἐκεῖ	πολεμεῖν αὐτῷ, ἐνθάδ' ἴσως ἀναγκασθησόμεθα
[50]	λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ' ἂν ἀφέντες ταῦτ'	ἐκεῖν'	εἰδῶμεν, ὅτι ἐχθρὸς ἅνθρωπος καὶ
[36]	Παγασάς, τὸν εἰς Ποτείδαιαν ~Ὅτι	ἐκεῖνα	μὲν ἅπαντα νόμῳ τέτακται, καὶ
[39]	πραγμάτων τοὺς βουλευομένους, ἵν' ἃν	ἐκείνοις	δοκῇ, ταῦτα πράττηται καὶ μὴ
[8]	ἀθάνατα, ἀλλὰ καὶ μισεῖ τις	ἐκεῖνον	καὶ δέδιεν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[49]	ἄνδρες Αθηναῖοι, νὴ τοὺς θεοὺς	ἐκεῖνον	μεθύειν τῷ μεγέθει τῶν πεπραγμένων
[19]	ἣ συνεχῶς πολεμήσει καὶ κακῶς	ἐκεῖνον	ποιήσει. Μή μοι μυρίους μηδὲ
[49]	ἡμῖν εἰδέναι τί μέλλει ποιεῖν	ἐκεῖνος·	ἀνοητότατοι γάρ εἰσιν οἱ λογοποιοῦντες.
[5]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῦτο καλῶς	ἐκεῖνος,	ὅτι ταῦτα μέν ἐστιν ἅπαντα
[46]	οἱ δ' ὑπὲρ ὧν ἂν	ἐκεῖνος	πράξῃ πρὸς ὑμᾶς ψευδόμενοι ῥᾳδίως
[41]	ἄνω κάτω, καὶ στρατηγεῖσθ' ὑπ'	ἐκείνου,	βεβούλευσθε δ' οὐδὲν αὐτοὶ συμφέρον
[22]	τριήρεις δέκα· δεῖ γάρ, ἔχοντος	ἐκείνου	ναυτικόν, καὶ ταχειῶν τριήρων ἡμῖν,
[4]	κύκλῳ, καὶ πολλὰ τῶν μετ'	ἐκείνου	νῦν ὄντων ἐθνῶν αὐτονομούμενα κἀλεύθερ'
[44]	μὴ πρότερον Οὐκ ἐπὶ τὴν	ἐκείνου	πλευσόμεθα Ποῖ οὖν προσορμιούμεθα' Ἤρετό
[34]	ἄνδρες Αθηναῖοι, τὸν μέγιστον τῶν	ἐκείνου	πόρων ἀφαιρήσεσθε. Ἔστι δ' οὗτος
[44]	σαθρά, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν	ἐκείνου	πραγμάτων αὐτὸς ὁ πόλεμος, ἂν
[8]	ἔνι, ταῦτα κἀν τοῖς μετ'	ἐκείνου	χρὴ νομίζειν ἐνεῖναι. Κατέπτηχε μέντοι
[18]	ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν ἐπὶ τὴν	ἐκείνου	χώραν ὑμῖν, ἂν ἐνδῷ καιρόν.
[3]	ὑπὲρ τῶν δικαίων τὸν πρὸς	ἐκείνους	πόλεμον. Τίνος οὖν εἵνεκα ταῦτα
[18]	γάρ, εἰσὶν οἱ πάντ' ἐξαγγέλλοντες	ἐκείνῳ	παρ' ἡμῶν αὐτῶν πλείους τοῦ
[23]	νῦν ἡμῖν πορίσασθαι δύναμιν τὴν	ἐκείνῳ	παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ
[8]	~Μὴ γὰρ ὡς θεῷ νομίζετ'	ἐκείνῳ	τὰ παρόντα πεπηγέναι πράγματ' ἀθάνατα,
[17]	καὶ ὅποι βούλεται· δεῖ γὰρ	ἐκείνῳ	τοῦτ' ἐν τῇ γνώμῃ παραστῆσαι,
[24]	οἱ ξένοι καὶ ὑμεῖς μετ'	ἐκείνων.	Ἐξ οὗ δ' αὐτὰ καθ'
[40]	οὕτω πολεμεῖν Φιλίππῳ. Καὶ γὰρ	ἐκείνων	ὁ πληγεὶς ἀεὶ τῆς πληγῆς
[31]	ἡνίκ' ἂν ἡμεῖς μὴ δυναίμεθ'	ἐκεῖσ'	ἀφικέσθαι. ~Δεῖ τοίνυν ταῦτ' ἐνθυμουμένους
[40]	ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ τις,	ἐκεῖσ'	εἰσὶν αἱ χεῖρες· προβάλλεσθαι δ'
[41]	βοηθεῖν ψηφίζεσθε, ἂν ἐν Πύλαις,	ἐκεῖσε,	ἂν ἄλλοθί που, συμπαραθεῖτ' ἄνω
[41]	ἂν ἐν Χερρονήσῳ πύθησθε Φίλιππον,	ἐκεῖσε	βοηθεῖν ψηφίζεσθε, ἂν ἐν Πύλαις,
[42]	τοῦ πλείονος ὀρεγόμενος ἴσως ἂν	ἐκκαλέσαιθ'	ὑμᾶς, εἴπερ μὴ παντάπασιν ἀπεγνώκατε.
[26]	Πλὴν ἑνὸς ἀνδρός, ὃν ἂν	ἐκπέμψητ'	ἐπὶ τὸν πόλεμον, οἱ λοιποὶ
[45]	τὰς ἀπὸ τοῦ βήματος ἐλπίδας	ἐκπέμψητε,	οὐδὲν ὑμῖν τῶν δεόντων γίγνεται,
[37]	προαπόλωλεν τὸ ἐφ' ὃ ἂν	ἐκπλέωμεν·	τὸν γὰρ τοῦ πράττειν χρόνον
[3]	τότε ῥώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, ἧς	ἐκρατεῖτ'	ἐκ τοῦ προσέχειν τοῖς πράγμασι
[5]	νυνὶ πεποίηκεν ἔπραξεν οὐδὲ τοσαύτην	ἐκτήσατο	δύναμιν. Ἀλλ' εἶδεν, ὦ ἄνδρες
[20]	ὃ πολλάκις ὑμᾶς ἔβλαψεν· πάντ'	ἐλάττω	νομίζοντες εἶναι τοῦ δέοντος, καὶ
[20]	καὶ πορίσαντες τούτοις προστίθετε, ἂν	ἐλάττω	φαίνηται. ~Λέγω δὴ τοὺς πάντας
[15]	τὸ δὲ πρᾶγμ' ἤδη τὸν	ἔλεγχον	δώσει· κριταὶ δ' ὑμεῖς ἔσεσθε.
[10]	Ἐγὼ μὲν γὰρ οἴομαι τοῖς	ἐλευθέροις	μεγίστην ἀνάγκην τὴν ὑπὲρ τῶν
[37]	Ὁ δ' εἰς τοῦθ' ὕβρεως	ἐλήλυθεν	ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας
[47]	τῶν στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδ'	ἐλθόντας	τῶν εὐθυνῶν, ὥστε μὴ ἀκούειν
[29]	ἀπὸ τοῦ πολέμου, οὐδένα τῶν	Ελλήνων	ἀδικοῦν οὐδὲ τῶν συμμάχων, ὥστ'
[10]	Αθηναίους καταπολεμῶν καὶ τὰ τῶν	Ελλήνων	διοικῶν Τέθνηκε Φίλιππος Οὐ μὰ
[43]	καὶ τὰς παρὰ τοῦ δεῖνος	ἐλπίδας	ἂν ἀποστείλητε, πάντ' ἔχειν οἴεσθε
[45]	καὶ τὰς ἀπὸ τοῦ βήματος	ἐλπίδας	ἐκπέμψητε, οὐδὲν ὑμῖν τῶν δεόντων
[7]	αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἕκαστος ποιήσειν	ἐλπίζων,	τὸν δὲ πλησίον πάνθ' ὑπὲρ
[2]	πραττόντων οὕτως εἶχεν, οὐδ' ἂν	ἐλπὶς	ἦν αὐτὰ βελτίω γενέσθαι. ~Ἔπειτ'
[6]	ἔχει, τὰ μὲν ὡς ἂν	ἑλών	τις ἔχοι πολέμῳ, τὰ δὲ
[51]	ἀδήλοις οὖσι τοῖς ἀπὸ τούτων	ἐμαυτῷ	γενησομένοις, ὅμως ἐπὶ τῷ συνοίσειν
[36]	πόρου σκοποῦμεν, καὶ μετὰ ταῦτ'	ἐμβαίνειν	τοὺς μετοίκους ἔδοξε καὶ τοὺς
[42]	πόλεως αἰσχυνόμενος τὴν φιλοπραγμοσύνην ταύτην	ἐμβαλεῖν	Φιλίππῳ. Εἰ γὰρ ἔχων ἃ
[34]	χρόνον εἰς Λῆμνον καὶ Ιμβρον	ἐμβαλὼν	αἰχμαλώτους πολίτας ὑμετέρους ᾤχετ' ἔχων,
[16]	δέῃ, πλευστέον εἰς ταύτας αὐτοῖς	ἐμβᾶσιν.	Πρὸς δὲ τούτοις τοῖς ἡμίσεσιν
[44]	πάντ' ἔχειν οἴεσθε καλῶς ~Οὐκ	ἐμβησόμεθα	Οὐκ ἔξιμεν αὐτοὶ μέρει γέ
[18]	ταῦτ' ἀφύλακτος ληφθῇ, μηδενὸς ὄντος	ἐμποδὼν	πλεῖν ἐπὶ τὴν ἐκείνου χώραν
[32]	χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς τῶν	ἐμπορίων	στόμασιν ῥᾳδίως. ἔσται. ~Ἃ μὲν
[39]	ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' αὐτοὺς	ἔμπροσθεν	εἶναι τῶν πραγμάτων, καὶ τὸν
[32]	ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ νήσοις,	ἐν	αἷς καὶ λιμένες καὶ σῖτος
[50]	ἡμῶν εὕρηται, καὶ τὰ λοιπὰ	ἐν	αὐτοῖς ἡμῖν ἐστί, κἂν μὴ
[36]	οὐδ' ἀόριστον ἐν τούτοις ἠμέληται·	ἐν	δὲ τοῖς περὶ τοῦ πολέμου
[7]	χρήματ' ἔχων εἰσφέρειν, ὁ δ'	ἐν	ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι, συνελόντι δ' ἁπλῶς
[48]	πέπομφεν ὡς βασιλέα, οἱ δ'	ἐν	Ιλλυριοῖς πόλεις τειχίζειν, οἱ δὲ
[24]	πρότερόν ποτ' ἀκούω ξενικὸν τρέφειν	ἐν	Κορίνθῳ τὴν πόλιν, οὗ Πολύστρατος
[5]	χωρί' ἆθλα τοῦ πολέμου κείμεν'	ἐν	μέσῳ, φύσει δ' ὑπάρχει τοῖς
[37]	αὐτοὺς πάλιν, εἶτ' ἀντεμβιβάζειν. ~Εἶτ'	ἐν	ὅσῳ ταῦτα μέλλεται, προαπόλωλεν τὸ
[41]	Φίλιππον, ἐκεῖσε βοηθεῖν ψηφίζεσθε, ἂν	ἐν	Πύλαις, ἐκεῖσε, ἂν ἄλλοθί που,
[17]	βούλεται· δεῖ γὰρ ἐκείνῳ τοῦτ'	ἐν	τῇ γνώμῃ παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς
[49]	πεπραγμένων καὶ πολλὰ τοιαῦτ' ὀνειροπολεῖν	ἐν	τῇ γνώμῃ, τήν τ' ἐρημίαν
[30]	ἀρέσκῃ, χειροτονήσετε, ἵνα μὴ μόνον	ἐν	τοῖς ψηφίσμασι καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς
[20]	τοῦ δέοντος, καὶ τὰ μέγιστ'	ἐν	τοῖς ψηφίσμασιν αἱρούμενοι, ἐπὶ τῷ
[36]	ποιεῖν, οὐδὲν ἀνεξέταστον οὐδ' ἀόριστον	ἐν	τούτοις ἠμέληται· ἐν δὲ τοῖς
[32]	Θάσῳ καὶ Σκιάθῳ καὶ ταῖς	ἐν	τούτῳ τῷ τόπῳ νήσοις, ἐν
[41]	οὔτ' ἐθέλει. ~Καὶ ὑμεῖς, ἂν	ἐν	Χερρονήσῳ πύθησθε Φίλιππον, ἐκεῖσε βοηθεῖν
[46]	~Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστιν	ἕν'	ἄνδρα δυνηθῆναί ποτε ταῦθ' ὑμῖν
[19]	τῆς πόλεως ἔσται, κἂν ὑμεῖς	ἕνα	κἂν πλείους κἂν τὸν δεῖνα
[35]	ἀναλίσκεται χρήματα, ὅσ' οὐδ' εἰς	ἕνα	τῶν ἀποστόλων, καὶ τοσοῦτον ὄχλον
[40]	χεῖρες· προβάλλεσθαι δ' ἢ βλέπειν	ἐναντίον	οὔτ' οἶδεν οὔτ' ἐθέλει. ~Καὶ
[18]	τὴν ἐκείνου χώραν ὑμῖν, ἂν	ἐνδῷ	καιρόν. ~Ταῦτα μέν ἐστιν ἃ
[8]	τοῖς μετ' ἐκείνου χρὴ νομίζειν	ἐνεῖναι.	Κατέπτηχε μέντοι πάντα ταῦτα νῦν,
[28]	μόνον, τῇ δυνάμει ταύτῃ τάλαντ'	ἐνενήκοντα	καὶ μικρόν τι πρός, δέκα
[41]	Ταῦτα δ' ἴσως πρότερον μὲν	ἐνῆν·	νῦν δ' ἐπ' αὐτὴν ἥκει
[50]	νῦν ἐθέλωμεν ἐκεῖ πολεμεῖν αὐτῷ,	ἐνθάδ'	ἴσως ἀναγκασθησόμεθα τοῦτο ποιεῖν, ἂν
[46]	πράξῃ πρὸς ὑμᾶς ψευδόμενοι ῥᾳδίως	ἐνθάδ'	ὦσιν, ὑμεῖς δ' ἐξ ὧν
[43]	ἔγωγε, εἰ μηδεὶς ὑμῶν μήτ'	ἐνθυμεῖται	μήτ' ὀργίζεται, ὁρῶν, ὦ ἄνδρες
[31]	τῆς χώρας, πρὸς ἣν πολεμεῖτε,	ἐνθυμηθείητε,	καὶ λογίσαισθ' ὅτι τοῖς πνεύμασιν
[3]	ἦν αὐτὰ βελτίω γενέσθαι. ~Ἔπειτ'	ἐνθυμητέον	καὶ παρ' ἄλλων ἀκούουσι καὶ
[32]	ἐκεῖσ' ἀφικέσθαι. ~Δεῖ τοίνυν ταῦτ'	ἐνθυμουμένους	μὴ βοηθείαις πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν γὰρ
[23]	Αθηναῖοι, διὰ ταῦτα, ὅτι οὐκ	ἔνι	νῦν ἡμῖν πορίσασθαι δύναμιν τὴν
[8]	περ κἀν ἄλλοις τισὶν ἀνθρώποις	ἔνι,	ταῦτα κἀν τοῖς μετ' ἐκείνου
[24]	ὅτι Λακεδαιμονίους παραταττόμενοι μεθ' ὑμῶν	ἐνίκων	οὗτοι οἱ ξένοι καὶ ὑμεῖς
[42]	καὶ μηδὲν ἔπραττεν ἔτι, ἀποχρῆν	ἐνίοις	ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ, ἐξ
[26]	Τί οὖν οὗτοι ποιοῦσιν Πλὴν	ἑνὸς	ἀνδρός, ὃν ἂν ἐκπέμψητ' ἐπὶ
[29]	τῶν συμμάχων, ὥστ' ἔχειν μισθὸν	ἐντελῆ.	Ἐγὼ συμπλέων ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν
[33]	στρατιώτας, τὰς τριήρεις, τοὺς ἱππέας,	ἐντελῆ	πᾶσαν τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητ'
[14]	μὴ πρότερον προλαμβάνετε· μηδ' ἂν	ἐξ	ἀρχῆς δοκῶ τινι καινὴν παρασκευὴν
[21]	Αθηναίους φημὶ δεῖν εἶναι πεντακοσίους,	ἐξ	ἧς ἄν τινος ὑμῖν ἡλικίας
[24]	ξένοι καὶ ὑμεῖς μετ' ἐκείνων.	Ἐξ	οὗ δ' αὐτὰ καθ' αὑτὰ
[3]	ἡλίκην ποτ' ἐχόντων δύναμιν Λακεδαιμονίων,	ἐξ	οὗ χρόνος οὐ πολύς, ὡς
[26]	Φιλίππῳ πολεμοῦμεν. ~Οὐκ ἐχειροτονεῖτε δ'	ἐξ	ὑμῶν αὐτῶν δέκα ταξιάρχους καὶ
[42]	ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ,	ἐξ	ὧν αἰσχύνην καὶ ἀνανδρίαν καὶ
[46]	ῥᾳδίως ἐνθάδ' ὦσιν, ὑμεῖς δ'	ἐξ	ὧν ἂν ἀκούσηθ' ὅ τι
[18]	εἰσὶ γάρ, εἰσὶν οἱ πάντ'	ἐξαγγέλλοντες	ἐκείνῳ παρ' ἡμῶν αὐτῶν πλείους
[17]	οἶμαι δεῖν ὑπάρχειν ἐπὶ τὰς	ἐξαίφνης	ταύτας ἀπὸ τῆς οἰκείας χώρας
[20]	πόση, καὶ πόθεν τὴν τροφὴν	ἕξει,	καὶ πῶς ταῦτ' ἐθελήσει ποιεῖν
[37]	ποιεῖν ἐπ' αὐτῶν τῶν καιρῶν	ἐξελέγχονται.	Ὁ δ' εἰς τοῦθ' ὕβρεως
[34]	τὰ πλοῖα συλλαβὼν ἀμύθητα χρήματ'	ἐξέλεξε,	τὰ τελευταῖ' εἰς Μαραθῶν' ἀπέβη
[12]	ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμεθα, καὶ τοῦτ'	ἐξεργάσαιτο,	ἴσθ' ὅτι πλησίον μὲν ὄντες,
[44]	οἴεσθε καλῶς ~Οὐκ ἐμβησόμεθα Οὐκ	ἔξιμεν	αὐτοὶ μέρει γέ τινι στρατιωτῶν
[34]	τούτῳ Τοῦ πάσχειν αὐτοὶ κακῶς	ἔξω	γενήσεσθε, οὐχ ὥσπερ τὸν παρελθόντα
[35]	νομίζετε τὴν μὲν τῶν Παναθηναίων	ἑορτὴν	καὶ τὴν τῶν Διονυσίων ἀεὶ
[51]	ἂν ἥδιον εἶχον. Νῦν δ'	ἐπ'	ἀδήλοις οὖσι τοῖς ἀπὸ τούτων
[41]	πρότερον μὲν ἐνῆν· νῦν δ'	ἐπ'	αὐτὴν ἥκει τὴν ἀκμήν, ὥστ'
[37]	οὐδὲν οἷαί τ' οὖσαι ποιεῖν	ἐπ'	αὐτῶν τῶν καιρῶν ἐξελέγχονται. Ὁ
[15]	μὴ κωλύων εἴ τις ἄλλος	ἐπαγγέλλεταί	τι. Ἡ μὲν οὖν ὑπόσχεσις
[25]	ὥσπερ ἐπόπτας τῶν στρατηγουμένων παρακαταστήσαντας·	ἐπεὶ	νῦν γε γέλως ἔσθ' ὡς
[2]	ὑμῶν κακῶς τὰ πράγματ' ἔχει·	ἐπεί	τοι, εἰ πάνθ' ἃ προσῆκε
[14]	ὑμῶν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοσοῦτον.	~Ἐπειδὰν	ἅπαντ' ἀκούσητε κρίνατε, μὴ πρότερον
[30]	Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ' εὑρεῖν ταῦτ' ἐστίν·	ἐπειδὰν	δ' ἐπιχειροτονῆτε τὰς γνώμας, ἂν
[22]	καὶ τοῦτο φράσω καὶ δείξω,	ἐπειδάν,	διότι τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι τὴν
[10]	χρὴ πράξετε Ἐπειδὰν τί γένηται	Ἐπειδὰν	νὴ Δί' ἀνάγκη τις ᾖ.
[10]	Αθηναῖοι, πόθ' ἃ χρὴ πράξετε	Ἐπειδὰν	τί γένηται Ἐπειδὰν νὴ Δί'
[1]	καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω λέγειν·	ἐπειδὴ	δ' ὑπὲρ ὧν πολλάκις εἰρήκασιν
[7]	τοιαύτης ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμης νῦν,	ἐπειδήπερ	οὐ πρότερον, καὶ ἕκαστος ὑμῶν,
[1]	δὲ μή, τότ' ἂν καὐτὸς	ἐπειρώμην	ἃ γιγνώσκω λέγειν· ἐπειδὴ δ'
[3]	ἐλπὶς ἦν αὐτὰ βελτίω γενέσθαι.	~Ἔπειτ'	ἐνθυμητέον καὶ παρ' ἄλλων ἀκούουσι
[34]	φέρων τοὺς πλέοντας τὴν θάλατταν.	Ἔπειτα	τί πρὸς τούτῳ Τοῦ πάσχειν
[49]	κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ τοῖς πεπραγμένοις	ἐπῃρμένον,	οὐ μέντοι μὰ Δί' οὕτω
[11]	παρὰ τὴν αὑτοῦ ῥώμην τοσοῦτον	ἐπηύξηται	ὅσον παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν
[17]	~Ταῦτα μὲν οἶμαι δεῖν ὑπάρχειν	ἐπὶ	τὰς ἐξαίφνης ταύτας ἀπὸ τῆς
[44]	εἰ καὶ μὴ πρότερον Οὐκ	ἐπὶ	τὴν ἐκείνου πλευσόμεθα Ποῖ οὖν
[18]	ληφθῇ, μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν	ἐπὶ	τὴν ἐκείνου χώραν ὑμῖν, ἂν
[7]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς	ἐπὶ	τῆς τοιαύτης ἐθελήσητε γενέσθαι γνώμης
[26]	ἑνὸς ἀνδρός, ὃν ἂν ἐκπέμψητ'	ἐπὶ	τὸν πόλεμον, οἱ λοιποὶ τὰς
[26]	ταξιάρχους καὶ τοὺς φυλάρχους, οὐκ	ἐπὶ	τὸν πόλεμον. ~Οὐ γὰρ ἐχρῆν,
[24]	τοῦ δέοντος γεγόνασιν. Καὶ παρακύψαντ'	ἐπὶ	τὸν τῆς πόλεως πόλεμον, πρὸς
[9]	ἐστιν ἔχων ἃ κατέστραπται μένειν	ἐπὶ	τούτων, ἀλλ' ἀεί τι προσπεριβάλλεται
[33]	πᾶσαν τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητ'	ἐπὶ	τῷ πολέμῳ μένειν, τῶν μὲν
[20]	μέγιστ' ἐν τοῖς ψηφίσμασιν αἱρούμενοι,	ἐπὶ	τῷ πράττειν οὐδὲ τὰ μικρὰ
[51]	ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις, ὅμως	ἐπὶ	τῷ συνοίσειν ὑμῖν, ἂν πράξητε,
[12]	βέλτιον ἢ ἡμεῖς ἡμῶν αὐτῶν	ἐπιμελούμεθα,	καὶ τοῦτ' ἐξεργάσαιτο, ἴσθ' ὅτι
[35]	τ' ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων	ἐπιμελούμενοι,	εἰς ἃ τοσαῦτ' ἀναλίσκεται χρήματα,
[12]	ἅπασιν ἂν τοῖς πράγμασιν τεταραγμένοις	ἐπιστάντες	ὅπως βούλεσθε διοικήσαισθε, ὡς δὲ
[37]	εἰς τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ'	ἐπιστέλλειν	Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς
[30]	ἐν τοῖς ψηφίσμασι καὶ ταῖς	ἐπιστολαῖς	πολεμῆτε Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[37]	ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας	ἐπιστολάς.	~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων, ὦ ἄνδρες
[38]	ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς.	~Επιστολῆς	Ανάγνωσις Τούτων, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[19]	μηδὲ δισμυρίους ξένους, μηδὲ τὰς	ἐπιστολιμαίους	ταύτας δυνάμεις, ἀλλ' ἣ τῆς
[1]	προυτίθετ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, λέγειν,	ἐπισχὼν	ἂν ἕως οἱ πλεῖστοι τῶν
[5]	πολεμεῖν ἐστιν Αθηναίοις ἔχουσι τοσαῦτ'	ἐπιτειχίσματα	τῆς αὑτοῦ χώρας ἔρημον ὄντα
[31]	τοὺς ἐτησίας ἢ τὸν χειμῶν'	ἐπιχειρεῖ,	ἡνίκ' ἂν ἡμεῖς μὴ δυναίμεθ'
[30]	εὑρεῖν ταῦτ' ἐστίν· ἐπειδὰν δ'	ἐπιχειροτονῆτε	τὰς γνώμας, ἂν ὑμῖν ἀρέσκῃ,
[44]	πραγμάτων αὐτὸς ὁ πόλεμος, ἂν	ἐπιχειρῶμεν·	ἂν μέντοι καθώμεθ' οἴκοι, λοιδορουμένων
[42]	ἂν ἦμεν δημοσίᾳ· νῦν δ'	ἐπιχειρῶν	ἀεί τινι καὶ τοῦ πλείονος
[25]	πορίσαντας καὶ στρατιώτας οἰκείους ὥσπερ	ἐπόπτας	τῶν στρατηγουμένων παρακαταστήσαντας· ἐπεὶ νῦν
[3]	καὶ προσηκόντως οὐδὲν ἀνάξιον ὑμεῖς	ἐπράξατε	τῆς πόλεως, ἀλλ' ὑπεμείναθ' ὑπὲρ
[5]	οὐδὲν ἂν ὧν νυνὶ πεποίηκεν	ἔπραξεν	οὐδὲ τοσαύτην ἐκτήσατο δύναμιν. Ἀλλ'
[42]	ἡσυχίαν ἔχειν ἤθελε καὶ μηδὲν	ἔπραττεν	ἔτι, ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἄν
[30]	πολεμῆτε Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ἔργοις.	~Δοκεῖτε δέ μοι πολὺ βέλτιον
[38]	χάρις, ἂν ᾖ μὴ προσήκουσα,	ἔργῳ	ζημία γίγνεται, αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν
[38]	ᾖ δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν τῶν	ἔργων,	~καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν,
[49]	ἐν τῇ γνώμῃ, τήν τ'	ἐρημίαν	τῶν κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ τοῖς
[5]	τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα τῆς αὑτοῦ χώρας	ἔρημον	ὄντα συμμάχων, οὐδὲν ἂν ὧν
[25]	χρώμεθα τοῖς πράγμασιν. Εἰ γὰρ	ἔροιτό	τις ὑμᾶς, Εἰρήνην ἄγετ' ὦ
[15]	ἔλεγχον δώσει· κριταὶ δ' ὑμεῖς	ἔσεσθε.	~Πρῶτον μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες
[25]	παρακαταστήσαντας· ἐπεὶ νῦν γε γέλως	ἔσθ'	ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασιν. Εἰ
[50]	ταῦτ' εἰδῶμεν, καὶ τὰ δέοντ'	ἐσόμεθ'	ἐγνωκότες καὶ λόγων ματαίων ἀπηλλαγμένοι·
[32]	τοῖς τῶν ἐμπορίων στόμασιν ῥᾳδίως.	ἔσται.	~Ἃ μὲν οὖν χρήσεται καὶ
[20]	~Καὶ τροφὴν ταύτῃ πορίσαι κελεύω.	Ἔσται	δ' αὕτη τίς ἡ δύναμις
[50]	ἀπηλλαγμένοι· οὐ γὰρ ἅττα ποτ'	ἔσται	δεῖ σκοπεῖν, ἀλλ' ὅτι φαῦλα,
[19]	δυνάμεις, ἀλλ' ἣ τῆς πόλεως	ἔσται,	κἂν ὑμεῖς ἕνα κἂν πλείους
[28]	τῶν χρημάτων, πόσα καὶ πόθεν	ἔσται,	μάλιστα ποθεῖτ' ἀκοῦσαι. Τοῦτο δὴ
[50]	τὰ λοιπὰ ἐν αὐτοῖς ἡμῖν	ἐστί,	κἂν μὴ νῦν ἐθέλωμεν ἐκεῖ
[47]	τοῦ προσήκοντος· κακούργου μὲν γάρ	ἐστι	κριθέντ' ἀποθανεῖν, στρατηγοῦ δὲ μαχόμενον
[38]	Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν	ἐστι	τὰ πολλά, ὡς οὐκ ἔδει,
[2]	μέλλοντα βέλτιστον ὑπάρχει. Τί οὖν	ἐστι	τοῦτο Ὅτι οὐδέν, ὦ ἄνδρες
[38]	προσήκουσα, ἔργῳ ζημία γίγνεται, αἰσχρόν	ἐστι	φενακίζειν ἑαυτούς, καὶ ἅπαντ' ἀναβαλλομένους
[2]	φαύλως ἔχειν δοκεῖ. Ὅ γάρ	ἐστι	χείριστον αὐτῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότος
[34]	μέγιστον τῶν ἐκείνου πόρων ἀφαιρήσεσθε.	Ἔστι	δ' οὗτος τίς Ἀπὸ τῶν
[28]	δὴ καὶ περαίνω. Χρήματα τοίνυν·	ἔστι	μὲν ἡ τροφή, σιτηρέσιον μόνον,
[23]	τοίνυν ὑπέρογκον αὐτήν οὐ γὰρ	ἔστι	μισθὸς οὐδὲ τροφή οὐδὲ παντελῶς
[46]	δεῖν' αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν'	ἔστι,	τὰ δὲ πράγματ' ἐκ τούτων
[19]	ἂν ἐνδῷ καιρόν. ~Ταῦτα μέν	ἐστιν	ἃ πᾶσι δεδόχθαι φημὶ δεῖν
[33]	ὑπάρξαι δεῖ παρ' ὑμῶν, ταῦτ'	ἐστὶν	ἁγὼ γέγραφα. ἂν ταῦτ' ὦ
[5]	τὴν γνώμην, ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν	ἐστιν	Αθηναίοις ἔχουσι τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα τῆς
[5]	καλῶς ἐκεῖνος, ὅτι ταῦτα μέν	ἐστιν	ἅπαντα τὰ χωρί' ἆθλα τοῦ
[30]	ἄνδρες Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ' εὑρεῖν ταῦτ'	ἐστίν·	ἐπειδὰν δ' ἐπιχειροτονῆτε τὰς γνώμας,
[9]	φασι, λέγει, καὶ οὐχ οἷός	ἐστιν	ἔχων ἃ κατέστραπται μένειν ἐπὶ
[18]	ὡς ἔγωγέ φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν	ἐστιν	ἵν' ἢ διὰ τὸν φόβον
[3]	ὅτι οὐδὲν οὔτε φυλαττομένοις ὑμῖν	ἐστιν	φοβερόν, οὔτ' ἂν ὀλιγωρῆτε, τοιοῦτον
[24]	στρατηγὸς ἀκολουθεῖ, εἰκότως· οὐ γὰρ	ἔστιν	ἄρχειν μὴ διδόντα μισθόν. ~Τί
[46]	ἀποστόλους. ~Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ	ἔστιν	ἕν' ἄνδρα δυνηθῆναί ποτε ταῦθ'
[46]	τοὺς τοιούτους ἀποστόλους. ~Οὐ γὰρ	ἔστιν,	οὐκ ἔστιν ἕν' ἄνδρα δυνηθῆναί
[5]	τοίνυν ὁ Φίλιππος τότε ταύτην	ἔσχε	τὴν γνώμην, ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν
[28]	ἑκάστου, στρατιώταις δὲ δισχιλίοις τοσαῦθ'	ἕτερα,	ἵνα δέκα τοῦ μηνὸς ὁ
[11]	οὗτός τι πάθῃ, ταχέως ὑμεῖς	ἕτερον	Φίλιππον ποιήσετε, ἄνπερ οὕτω προσέχητε
[40]	ἀεὶ τῆς πληγῆς ἔχεται, κἂν	ἑτέρωσε	πατάξῃ τις, ἐκεῖσ' εἰσὶν αἱ
[31]	διαπράττεται Φίλιππος, καὶ φυλάξας τοὺς	ἐτησίας	ἢ τὸν χειμῶν' ἐπιχειρεῖ, ἡνίκ'
[42]	ἔχειν ἤθελε καὶ μηδὲν ἔπραττεν	ἔτι,	ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι
[34]	καὶ πλέον οὐδὲν ποιοῦντες. ~Καὶ	ἔτι	πρὸς τούτῳ πρῶτον μέν, ὦ
[22]	τούτοις. ~Εἶεν· τί πρὸς τούτοις	ἔτι;	ταχείας τριήρεις δέκα· δεῖ γάρ,
[29]	Ἐγὼ συμπλέων ἐθελοντὴς πάσχειν ὁτιοῦν	ἕτοιμος,	ἐὰν μὴ ταῦθ' οὕτως ἔχῃ.
[7]	πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν	ἕτοιμος	πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ μὲν χρήματ'
[13]	προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλοντας ὑπάρχειν ἅπαντας	ἑτοίμως,	ὡς ἐγνωκότων ὑμῶν καὶ πεπεισμένων,
[32]	ὑπάρχει· τὴν δ' ὥραν τοῦ	ἔτους,	ὅτε καὶ πρὸς τῇ γῇ
[31]	πνεύμασιν καὶ ταῖς ὥραις τοῦ	ἔτους	τὰ πολλὰ προλαμβάνων διαπράττεται Φίλιππος,
[50]	καὶ τὰ προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλητε,	εὖ	εἰδέναι. ~Ἐγὼ μὲν οὖν οὔτ'
[37]	τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν	Εὐβοεῦσιν	ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις
[17]	ταύτης τῆς ἄγαν, ὥσπερ εἰς	Εὔβοιαν	καὶ πρότερόν ποτέ φασιν εἰς
[47]	καὶ δικαστὰς οἴκαδ' ἐλθόντας τῶν	εὐθυνῶν,	ὥστε μὴ ἀκούειν μόνον ὑμᾶς
[18]	τοῦτο, ὡς ἔγωγέ φημι δεῖν,	εὐκαταφρόνητόν	ἐστιν ἵν' ἢ διὰ τὸν
[45]	πᾶσα, καὶ τὸ τῶν θεῶν	εὐμενὲς	καὶ τὸ τῆς τύχης συναγωνίζεται·
[30]	ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ'	εὑρεῖν	ταῦτ' ἐστίν· ἐπειδὰν δ' ἐπιχειροτονῆτε
[44]	Ποῖ οὖν προσορμιούμεθα' Ἤρετό τις.	Εὑρήσει	τὰ σαθρά, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[50]	πράξειν ὑπὲρ ἡμῶν καθ' ἡμῶν	εὕρηται,	καὶ τὰ λοιπὰ ἐν αὐτοῖς
[18]	ἢ διὰ τὸν φόβον εἰδὼς	εὐτρεπεῖς	ὑμᾶς εἴσεται γὰρ ἀκριβῶς· εἰσὶ
[16]	ἱππαγωγοὺς τριήρεις καὶ πλοῖ' ἱκανὰ	εὐτρεπίσαι	κελεύω. ~Ταῦτα μὲν οἶμαι δεῖν
[37]	ὅσῳ ταῦτα μέλλεται, προαπόλωλεν τὸ	ἐφ'	ὃ ἂν ἐκπλέωμεν· τὸν γὰρ
[2]	ποιούντων ὑμῶν κακῶς τὰ πράγματ'	ἔχει·	ἐπεί τοι, εἰ πάνθ' ἃ
[6]	τῇ γνώμῃ πάντα κατέστραπται καὶ	ἔχει,	τὰ μὲν ὡς ἂν ἑλών
[35]	οἶδ' εἴ τι τῶν ἁπάντων	ἔχει,	τοὺς δ' ἀποστόλους πάντας ὑμῖν
[2]	πράγμασιν, οὐδ' εἰ πάνυ φαύλως	ἔχειν	δοκεῖ. Ὅ γάρ ἐστι χείριστον
[21]	ἄν τινος ὑμῖν ἡλικίας καλῶς	ἔχειν	δοκῇ, χρόνον τακτὸν στρατευομένους, μὴ
[21]	ἀλλ' ὅσον ἂν δοκῇ καλῶς	ἔχειν,	ἐκ διαδοχῆς ἀλλήλοις· τοὺς δ'
[42]	ἃ κατέστραπται καὶ προείληφεν ἡσυχίαν	ἔχειν	ἤθελε καὶ μηδὲν ἔπραττεν ἔτι,
[8]	τῶν πάνυ νῦν δοκούντων οἰκείως	ἔχειν·	καὶ ἅπανθ' ὅσα περ κἀν
[15]	Οἶμαι τοίνυν ἐγὼ ταῦτα λέγειν	ἔχειν,	μὴ κωλύων εἴ τις ἄλλος
[29]	ἀδικοῦν οὐδὲ τῶν συμμάχων, ὥστ'	ἔχειν	μισθὸν ἐντελῆ. Ἐγὼ συμπλέων ἐθελοντὴς
[43]	δεῖνος ἐλπίδας ἂν ἀποστείλητε, πάντ'	ἔχειν	οἴεσθε καλῶς ~Οὐκ ἐμβησόμεθα Οὐκ
[4]	ὑπῆρχε, καὶ μᾶλλον ἡμῖν ἐβούλετ'	ἔχειν	οἰκείως ἢ κείνῳ. ~Εἰ τοίνυν
[16]	εἶτ' αὐτοὺς οὕτω τὰς γνώμας	ἔχειν	ὡς, ἐάν τι δέῃ, πλευστέον
[26]	ἄν, ἀλλὰ Φιλίππῳ πολεμοῦμεν. ~Οὐκ	ἐχειροτονεῖτε	δ' ἐξ ὑμῶν αὐτῶν δέκα
[40]	ὁ πληγεὶς ἀεὶ τῆς πληγῆς	ἔχεται,	κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ τις, ἐκεῖσ'
[12]	βούλεσθε διοικήσαισθε, ὡς δὲ νῦν	ἔχετε,	οὐδὲ διδόντων τῶν καιρῶν Αμφίπολιν
[18]	αὐτῶν πλείους τοῦ δέοντος ἡσυχίαν	ἔχῃ,	ἢ παριδὼν ταῦτ' ἀφύλακτος ληφθῇ,
[29]	ἕτοιμος, ἐὰν μὴ ταῦθ' οὕτως	ἔχῃ.	Πόθεν οὖν ὁ πόρος τῶν
[45]	δεόντων γίγνεται, ἀλλ' οἱ μὲν	ἐχθροὶ	καταγελῶσιν, οἱ δὲ σύμμαχοι τεθνᾶσι
[24]	καὶ τοὺς συμμάχους, οἱ δ'	ἐχθροὶ	μείζους τοῦ δέοντος γεγόνασιν. Καὶ
[50]	ἀφέντες ταῦτ' ἐκεῖν' εἰδῶμεν, ὅτι	ἐχθρὸς	ἅνθρωπος καὶ τὰ ἡμέτερ' ἡμᾶς
[47]	περὶ θανάτου, πρὸς δὲ τοὺς	ἐχθροὺς	οὐδεὶς οὐδ' ἅπαξ αὐτῶν ἀγωνίσασθαι
[15]	τὸν πόλεμον ἢ περιγενώμεθα τῶν	ἐχθρῶν·	οὕτω γὰρ οὐκέτι τοῦ λοιποῦ
[6]	μὲν ὡς ἂν ἑλών τις	ἔχοι	πολέμῳ, τὰ δὲ σύμμαχα καὶ
[8]	μέντοι πάντα ταῦτα νῦν, οὐκ	ἔχοντ'	ἀποστροφὴν διὰ τὴν ὑμετέραν βραδυτῆτα
[40]	ἄνδρες Αθηναῖοι, πλείστην δύναμιν ἁπάντων	ἔχοντες,	τριήρεις, ὁπλίτας, ἱππέας, χρημάτων πρόσοδον,
[22]	ταχείας τριήρεις δέκα· δεῖ γάρ,	ἔχοντος	ἐκείνου ναυτικόν, καὶ ταχειῶν τριήρων
[3]	εἰδόσιν αὐτοῖς ἀναμιμνῃσκομένοις, ἡλίκην ποτ'	ἐχόντων	δύναμιν Λακεδαιμονίων, ἐξ οὗ χρόνος
[5]	ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν Αθηναίοις	ἔχουσι	τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα τῆς αὑτοῦ χώρας
[3]	ἐκ τοῦ μηδὲν φροντίζειν ὧν	ἐχρῆν.	~Εἰ δέ τις ὑμῶν, ὦ
[27]	ἐπὶ τὸν πόλεμον. ~Οὐ γὰρ	ἐχρῆν,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, ταξιάρχους παρ'
[42]	ταύτην ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ. Εἰ γὰρ	ἔχων	ἃ κατέστραπται καὶ προείληφεν ἡσυχίαν
[9]	λέγει, καὶ οὐχ οἷός ἐστιν	ἔχων	ἃ κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων,
[7]	πράττειν ὑπάρξῃ, ὁ μὲν χρήματ'	ἔχων	εἰσφέρειν, ὁ δ' ἐν ἡλικίᾳ
[34]	ἐμβαλὼν αἰχμαλώτους πολίτας ὑμετέρους ᾤχετ'	ἔχων,	πρὸς τῷ Γεραιστῷ τὰ πλοῖα
[34]	ἱερὰν ἀπὸ τῆς χώρας ᾤχετ'	ἔχων	τριήρη, ὑμεῖς δ' οὔτε ταῦτα
[15]	πόση καὶ πόθεν διαμεῖναι δυνήσεται,	ἕως	ἂν ἢ διαλυσώμεθα πεισθέντες τὸν
[1]	ἄνδρες Αθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν ἂν	ἕως	οἱ πλεῖστοι τῶν εἰωθότων γνώμην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005