Para.
[1]	μή, τότ' ἂν καὐτὸς ἐπειρώμην	ἃ	γιγνώσκω λέγειν· ἐπειδὴ δ' ὑπὲρ
[51]	συνοίσειν πεπεισμένος ὦ, νῦν θ'	ἃ	γιγνώσκω πάνθ' ἁπλῶς, οὐδὲν ὑποστειλάμενος,
[33]	κύριος καταστὰς ὑφ' ὑμῶν βουλεύσεται·	ἃ	δ' ὑπάρξαι δεῖ παρ' ὑμῶν,
[42]	ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ. Εἰ γὰρ ἔχων	ἃ	κατέστραπται καὶ προείληφεν ἡσυχίαν ἔχειν
[9]	καὶ οὐχ οἷός ἐστιν ἔχων	ἃ	κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων, ἀλλ'
[33]	Αθηναῖοι, πορίσητε, τὰ χρήματα πρῶτον	ἃ	λέγω, εἶτα καὶ τἄλλα παρασκευάσαντες,
[30]	οῦτ' ἤδη λέξω. Πόρου Απόδειξις	~Ἃ	μὲν ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[33]	τῶν ἐμπορίων στόμασιν ῥᾳδίως. ἔσται.	~Ἃ	μὲν οὖν χρήσεται καὶ πότε
[29]	οὖν ὁ πόρος τῶν χρημάτων,	ἃ	παρ' ὑμῶν κελεύω γενέσθαι οῦτ'
[19]	ἐνδῷ καιρόν. ~Ταῦτα μέν ἐστιν	ἃ	πᾶσι δεδόχθαι φημὶ δεῖν καὶ
[2]	ἔχει· ἐπεί τοι, εἰ πάνθ'	ἃ	προσῆκε πραττόντων οὕτως εἶχεν, οὐδ'
[35]	οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι, εἰς	ἃ	τοσαῦτ' ἀναλίσκεται χρήματα, ὅσ' οὐδ'
[6]	ὁρῶσι παρεσκευασμένους καὶ πράττειν ἐθέλοντας	ἃ	χρή. ~Ἂν τοίνυν, ὦ ἄνδρες
[10]	οὖν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πόθ'	ἃ	χρὴ πράξετε Ἐπειδὰν τί γένηται
[32]	καὶ λιμένες καὶ σῖτος καὶ	ἃ	χρὴ στρατεύματι πάνθ' ὑπάρχει· τὴν
[17]	ἐκ τῆς ἀμελείας ταύτης τῆς	ἄγαν,	ὥσπερ εἰς Εὔβοιαν καὶ πρότερόν
[9]	ὑμῖν δίδωσι τοῦ πράττειν ἢ	ἄγειν	ἡσυχίαν, ἀλλ' ἀπειλεῖ καὶ λόγους
[25]	γὰρ ἔροιτό τις ὑμᾶς, Εἰρήνην	ἄγετ'	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι; μὰ Δί'
[26]	πλάττοντες τοὺς πηλίνους, εἰς τὴν	ἀγορὰν	χειροτονεῖτε τοὺς ταξιάρχους καὶ τοὺς
[33]	δεῖ παρ' ὑμῶν, ταῦτ' ἐστὶν	ἁγὼ	γέγραφα. ἂν ταῦτ' ὦ ἄνδρες
[34]	τῶν ὑμετέρων ὑμῖν πολεμεῖ συμμάχων,	ἄγων	καὶ φέρων τοὺς πλέοντας τὴν
[27]	ὑπὲρ τῶν τῆς πόλεως κτημάτων	ἀγωνιζομένων	Μενέλαον ἱππαρχεῖν. Καὶ οὐ τὸν
[47]	ἐχθροὺς οὐδεὶς οὐδ' ἅπαξ αὐτῶν	ἀγωνίσασθαι	περὶ θανάτου τολμᾷ, ἀλλὰ τὸν
[51]	ἥδιον εἶχον. Νῦν δ' ἐπ'	ἀδήλοις	οὖσι τοῖς ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ
[29]	τοῦ πολέμου, οὐδένα τῶν Ελλήνων	ἀδικοῦν	οὐδὲ τῶν συμμάχων, ὥστ' ἔχειν
[36]	καὶ τῇ τούτου παρασκευῇ ἄτακτα,	ἀδιόρθωτα,	ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν ἅμ' ἀκηκόαμέν
[12]	τὰ τῆς τύχης ἡμῖν, ἥπερ	ἀεὶ	βέλτιον ἢ ἡμεῖς ἡμῶν αὐτῶν
[33]	στρατηγοῦ τὸν λόγον ζητοῦντες, παύσεσθ'	ἀεὶ	περὶ τῶν αὐτῶν βουλευόμενοι καὶ
[40]	Καὶ γὰρ ἐκείνων ὁ πληγεὶς	ἀεὶ	τῆς πληγῆς ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε
[9]	κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων, ἀλλ'	ἀεί	τι προσπεριβάλλεται καὶ κύκλῳ πανταχῇ
[42]	ἦμεν δημοσίᾳ· νῦν δ' ἐπιχειρῶν	ἀεί	τινι καὶ τοῦ πλείονος ὀρεγόμενος
[35]	ἑορτὴν καὶ τὴν τῶν Διονυσίων	ἀεὶ	τοῦ καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι, ἄν
[8]	ἐκείνῳ τὰ παρόντα πεπηγέναι πράγματ'	ἀθάνατα,	ἀλλὰ καὶ μισεῖ τις ἐκεῖνον
[30]	~Ἃ μὲν ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	δεδυνήμεθ' εὑρεῖν ταῦτ' ἐστίν· ἐπειδὰν
[23]	διδάξω. ~Τοσαύτην μέν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	διὰ ταῦτα, ὅτι οὐκ ἔνι
[4]	δέ τις ὑμῶν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον εἶναι,
[3]	λέγω Ἳν' εἰδῆτ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	καὶ θεάσησθε, ὅτι οὐδὲν οὔτε
[7]	χρή. ~Ἂν τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τῆς τοιαύτης
[8]	ἐκεῖνον καὶ δέδιεν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	καὶ φθονεῖ, καὶ τῶν πάνυ
[1]	τινος πράγματος προυτίθετ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	λέγειν, ἐπισχὼν ἂν ἕως οἱ
[25]	ὑμᾶς, Εἰρήνην ἄγετ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι;	μὰ Δί' οὐχ ἡμεῖς γ'
[49]	δ' οἶμαι μέν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	νὴ τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον μεθύειν
[35]	~Καίτοι τί δήποτ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	νομίζετε τὴν μὲν τῶν Παναθηναίων
[40]	διώκειν. ~Ὑμεῖς δ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	πλείστην δύναμιν ἁπάντων ἔχοντες, τριήρεις,
[10]	περιστοιχίζεται. ~Πότ' οὖν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	πόθ' ἃ χρὴ πράξετε Ἐπειδὰν
[33]	γέγραφα. ἂν ταῦτ' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	πορίσητε, τὰ χρήματα πρῶτον ἃ
[4]	εἴχομέν ποθ' ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	Πύδναν καὶ Ποτείδαιαν καὶ Μεθώνην
[27]	~Οὐ γὰρ ἐχρῆν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	ταξιάρχους παρ' ὑμῶν, ἵππαρχον παρ'
[43]	μήτ' ὀργίζεται, ὁρῶν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου
[31]	εἰ τὸν τόπον, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τῆς χώρας, πρὸς ἣν πολεμεῖτε,
[9]	ἤδη. ~Ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τὸ πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ' ἀσελγείας
[42]	μοι θεῶν τις, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τοῖς γιγνομένοις ὑπὲρ τῆς πόλεως
[2]	οὖν οὐκ ἀθυμητέον, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τοῖς παροῦσι πράγμασιν, οὐδ' εἰ
[34]	τούτῳ πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τὸν μέγιστον τῶν ἐκείνου πόρων
[13]	λέγειν, δεηθεὶς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν ἅπαντ' ἀκούσητε κρίνατε,
[47]	παύσεται Ὅταν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ
[5]	δύναμιν. Ἀλλ' εἶδεν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τοῦτο καλῶς ἐκεῖνος, ὅτι ταῦτα
[16]	~Πρῶτον μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τριήρεις πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ δεῖν,
[38]	~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν ἐστι
[2]	τοῦτο Ὅτι οὐδέν, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τῶν δεόντων ποιούντων ὑμῶν κακῶς
[44]	Εὑρήσει τὰ σαθρά, ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	τῶν ἐκείνου πραγμάτων αὐτὸς ὁ
[19]	τούτων δύναμίν τιν' ὦ ἄνδρες	Αθηναῖοι,	φημὶ προχειρίσασθαι δεῖν ὑμᾶς, ἣ
[5]	γνώμην, ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν	Αθηναίοις	ἔχουσι τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα τῆς αὑτοῦ
[10]	τι καινότερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ	Αθηναίους	καταπολεμῶν καὶ τὰ τῶν Ελλήνων
[21]	ἱππέας διακοσίους, καὶ τούτων πεντήκοντ'	Αθηναίους	τοὐλάχιστον, ὥσπερ τοὺς πεζούς, τὸν
[21]	πάντας στρατιώτας δισχιλίους, τούτων δ'	Αθηναίους	φημὶ δεῖν εἶναι πεντακοσίους, ἐξ
[5]	μέν ἐστιν ἅπαντα τὰ χωρί'	ἆθλα	τοῦ πολέμου κείμεν' ἐν μέσῳ,
[46]	γὰρ ἡγῆται μὲν ὁ στρατηγὸς	ἀθλίων	ἀπομίσθων ξένων, οἱ δ' ὑπὲρ
[2]	βουλεύεσθαι. ~Πρῶτον μὲν οὖν οὐκ	ἀθυμητέον,	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῖς παροῦσι
[40]	ἑτέρωσε πατάξῃ τις, ἐκεῖσ' εἰσὶν	αἱ	χεῖρες· προβάλλεσθαι δ' ἢ βλέπειν
[9]	προελήλυθ' ἀσελγείας ἅνθρωπος, ὃς οὐδ'	αἵρεσιν	ὑμῖν δίδωσι τοῦ πράττειν ἢ
[51]	ἂν πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν	αἱροῦμαι.	Νικῴη δ' ὅ τι πᾶσιν
[20]	τὰ μέγιστ' ἐν τοῖς ψηφίσμασιν	αἱρούμενοι,	ἐπὶ τῷ πράττειν οὐδὲ τὰ
[47]	ἀνδραποδιστῶν καὶ λωποδυτῶν θάνατον μᾶλλον	αἱροῦνται	τοῦ προσήκοντος· κακούργου μὲν γάρ
[32]	τούτῳ τῷ τόπῳ νήσοις, ἐν	αἷς	καὶ λιμένες καὶ σῖτος καὶ
[42]	καὶ ἀνανδρίαν καὶ πάντα τὰ	αἴσχιστ'	ὠφληκότες ἂν ἦμεν δημοσίᾳ· νῦν
[38]	μὴ προσήκουσα, ἔργῳ ζημία γίγνεται,	αἰσχρόν	ἐστι φενακίζειν ἑαυτούς, καὶ ἅπαντ'
[10]	ἀνάγκην τὴν ὑπὲρ τῶν πραγμάτων	αἰσχύνην	εἶναι. ἢ βούλεσθ' εἰπέ μοι,
[42]	ἄν μοι δοκεῖ, ἐξ ὧν	αἰσχύνην	καὶ ἀνανδρίαν καὶ πάντα τὰ
[47]	εἰς τοῦθ' ἥκει τὰ πράγματ'	αἰσχύνης	ὥστε τῶν στρατηγῶν ἕκαστος δὶς
[42]	τοῖς γιγνομένοις ὑπὲρ τῆς πόλεως	αἰσχυνόμενος	τὴν φιλοπραγμοσύνην ταύτην ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ.
[46]	καὶ φῆσαι καὶ τὸν δεῖν'	αἰτιάσασθαι	καὶ τὸν δεῖν' ἔστι, τὰ
[44]	καθώμεθ' οἴκοι, λοιδορουμένων ἀκούοντες καὶ	αἰτιωμένων	ἀλλήλους τῶν λεγόντων, οὐδέποτ' οὐδὲν
[34]	εἰς Λῆμνον καὶ Ιμβρον ἐμβαλὼν	αἰχμαλώτους	πολίτας ὑμετέρους ᾤχετ' ἔχων, πρὸς
[36]	ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν ἅμ'	ἀκηκόαμέν	τι καὶ τριηράρχους καθίσταμεν καὶ
[41]	δ' ἐπ' αὐτὴν ἥκει τὴν	ἀκμήν,	ὥστ' οὐκέτ' ἐγχωρεῖ. ~Δοκεῖ δέ
[24]	οἴχεται πλέοντα, ὁ δὲ στρατηγὸς	ἀκολουθεῖ,	εἰκότως· οὐ γὰρ ἔστιν ἄρχειν
[39]	τοὺς ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ	ἀκολουθεῖν	τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' αὐτοὺς ἔμπροσθεν
[19]	χειροτονήσητε στρατηγόν, τούτῳ πείσεται καὶ	ἀκολουθήσει.	~Καὶ τροφὴν ταύτῃ πορίσαι κελεύω.
[38]	μὴν ἀλλ' ἴσως οὐχ ἡδέ'	ἀκούειν.	Ἀλλ' εἰ μέν, ὅσ' ἄν
[47]	ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν, ὥστε μὴ	ἀκούειν	μόνον ὑμᾶς τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν,
[51]	ὅτι ὑμῖν συμφέρει τὰ βέλτιστ'	ἀκούειν	οἶδα, οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ
[44]	ἂν μέντοι καθώμεθ' οἴκοι, λοιδορουμένων	ἀκούοντες	καὶ αἰτιωμένων ἀλλήλους τῶν λεγόντων,
[3]	~Ἔπειτ' ἐνθυμητέον καὶ παρ' ἄλλων	ἀκούουσι	καὶ τοῖς εἰδόσιν αὐτοῖς ἀναμιμνῃσκομένοις,
[28]	καὶ πόθεν ἔσται, μάλιστα ποθεῖτ'	ἀκοῦσαι.	Τοῦτο δὴ καὶ περαίνω. Χρήματα
[46]	ὑμεῖς δ' ἐξ ὧν ἂν	ἀκούσηθ'	ὅ τι ἂν τύχητε ψηφίζησθε,
[14]	ἄνδρες Αθηναῖοι, τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν ἅπαντ'	ἀκούσητε	κρίνατε, μὴ πρότερον προλαμβάνετε· μηδ'
[24]	κελεύω, ὅτι καὶ πρότερόν ποτ'	ἀκούω	ξενικὸν τρέφειν ἐν Κορίνθῳ τὴν
[24]	αὐτοὺς ὑμᾶς συστρατεύεσθαι· καὶ οἶδ'	ἀκούων	ὅτι Λακεδαιμονίους παραταττόμενοι μεθ' ὑμῶν
[18]	εἰδὼς εὐτρεπεῖς ὑμᾶς εἴσεται γὰρ	ἀκριβῶς·	εἰσὶ γάρ, εἰσὶν οἱ πάντ'
[38]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων	ἀληθῆ	μέν ἐστι τὰ πολλά, ὡς
[27]	οἰκείους εἶναι, ἵν' ἦν ὡς	ἀληθῶς	τῆς πόλεως ἡ δύναμις Ἀλλ'
[17]	καὶ πρότερόν ποτέ φασιν εἰς	Αλίαρτον	καὶ τὰ τελευταῖα πρώην εἰς
[9]	ἃ κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων,	ἀλλ'	ἀεί τι προσπεριβάλλεται καὶ κύκλῳ
[50]	ἀνοητότατοι γάρ εἰσιν οἱ λογοποιοῦντες.	~Ἀλλ'	ἂν ἀφέντες ταῦτ' ἐκεῖν' εἰδῶμεν,
[9]	τοῦ πράττειν ἢ ἄγειν ἡσυχίαν,	ἀλλ'	ἀπειλεῖ καὶ λόγους ὑπερηφάνους, ὥς
[10]	Τέθνηκε Φίλιππος Οὐ μὰ Δί'	ἀλλ'	ἀσθενεῖ. ~Τί δ' ὑμῖν διαφέρει
[39]	χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν,	ἀλλ'	αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων,
[38]	ἀλλ' ἴσως οὐχ ἡδέ' ἀκούειν.	Ἀλλ'	εἰ μέν, ὅσ' ἄν τις
[5]	ἔπραξεν οὐδὲ τοσαύτην ἐκτήσατο δύναμιν.	Ἀλλ'	εἶδεν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῦτο
[27]	ἀληθῶς τῆς πόλεως ἡ δύναμις	Ἀλλ'	εἰς μὲν Λῆμνον τὸν παρ'
[19]	μηδὲ τὰς ἐπιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις,	ἀλλ'	ἣ τῆς πόλεως ἔσται, κἂν
[38]	ὡς οὐκ ἔδει, οὐ μὴν	ἀλλ'	ἴσως οὐχ ἡδέ' ἀκούειν. Ἀλλ'
[45]	οὐδὲν ὑμῖν τῶν δεόντων γίγνεται,	ἀλλ'	οἱ μὲν ἐχθροὶ καταγελῶσιν, οἱ
[15]	τῇ νυνὶ βοηθείᾳ κωλῦσαι δυνηθεῖμεν)	~ἀλλ'	ὃς ἂν δείξῃ τίς πορισθεῖσα
[21]	τακτὸν στρατευομένους, μὴ μακρὸν τοῦτον,	ἀλλ'	ὅσον ἂν δοκῇ καλῶς ἔχειν,
[50]	ἅττα ποτ' ἔσται δεῖ σκοπεῖν,	ἀλλ'	ὅτι φαῦλα, ἂν μὴ προσέχητε
[3]	ἀνάξιον ὑμεῖς ἐπράξατε τῆς πόλεως,	ἀλλ'	ὑπεμείναθ' ὑπὲρ τῶν δικαίων τὸν
[27]	τὸν ἄνδρα μεμφόμενος ταῦτα λέγω,	ἀλλ'	ὑφ' ὑμῶν ἔδει κεχειροτονημένον εἶναι
[8]	τὰ παρόντα πεπηγέναι πράγματ' ἀθάνατα,	ἀλλὰ	καὶ μισεῖ τις ἐκεῖνον καὶ
[47]	μόνον ὑμᾶς τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν,	ἀλλὰ	καὶ παρόντας ὁρᾶν. Νῦν δ'
[30]	καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς πολεμῆτε Φιλίππῳ,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἔργοις. ~Δοκεῖτε δέ
[23]	πορίσασθαι δύναμιν τὴν ἐκείνῳ παραταξομένην,	ἀλλὰ	λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ τούτῳ τῷ
[43]	μὴ παθεῖν κακῶς ὑπὸ Φιλίππου.	Ἀλλὰ	μὴν ὅτι γ' οὐ στήσεται,
[32]	βοηθείαις πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν γὰρ ἁπάντων,	ἀλλὰ	παρασκευῇ συνεχεῖ καὶ δυνάμει. Ὑπάρχει
[20]	πράττειν οὐδὲ τὰ μικρὰ ποιεῖτε·	ἀλλὰ	τὰ μικρὰ ποιήσαντες καὶ πορίσαντες
[47]	αὐτῶν ἀγωνίσασθαι περὶ θανάτου τολμᾷ,	ἀλλὰ	τὸν τῶν ἀνδραποδιστῶν καὶ λωποδυτῶν
[25]	οὐχ ἡμεῖς γ' εἴποιτ' ἄν,	ἀλλὰ	Φιλίππῳ πολεμοῦμεν. ~Οὐκ ἐχειροτονεῖτε δ'
[21]	δοκῇ καλῶς ἔχειν, ἐκ διαδοχῆς	ἀλλήλοις·	τοὺς δ' ἄλλους ξένους εἶναι
[44]	οἴκοι, λοιδορουμένων ἀκούοντες καὶ αἰτιωμένων	ἀλλήλους	τῶν λεγόντων, οὐδέποτ' οὐδὲν ἡμῖν
[41]	ἂν ἐν Πύλαις, ἐκεῖσε, ἂν	ἄλλοθί	που, συμπαραθεῖτ' ἄνω κάτω, καὶ
[24]	καὶ Ιφικράτης καὶ Χαβρίας καὶ	ἄλλοι	τινές, καὶ αὐτοὺς ὑμᾶς συστρατεύεσθαι·
[8]	καὶ ἅπανθ' ὅσα περ κἀν	ἄλλοις	τισὶν ἀνθρώποις ἔνι, ταῦτα κἀν
[15]	ἔχειν, μὴ κωλύων εἴ τις	ἄλλος	ἐπαγγέλλεταί τι. Ἡ μὲν οὖν
[51]	εἰδέναι. ~Ἐγὼ μὲν οὖν οὔτ'	ἄλλοτε	πώποτε πρὸς χάριν εἱλόμην λέγειν
[21]	ἐκ διαδοχῆς ἀλλήλοις· τοὺς δ'	ἄλλους	ξένους εἶναι κελεύω. Καὶ μετὰ
[3]	γενέσθαι. ~Ἔπειτ' ἐνθυμητέον καὶ παρ'	ἄλλων	ἀκούουσι καὶ τοῖς εἰδόσιν αὐτοῖς
[36]	ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν	ἅμ'	ἀκηκόαμέν τι καὶ τριηράρχους καθίσταμεν
[11]	ἐπηύξηται ὅσον παρὰ τὴν ἡμετέραν	ἀμέλειαν	~Καίτοι καὶ τοῦτο· εἴ τι
[17]	παραστῆσαι, ὡς ὑμεῖς ἐκ τῆς	ἀμελείας	ταύτης τῆς ἄγαν, ὥσπερ εἰς
[5]	πονεῖν καὶ κινδυνεύειν τὰ τῶν	ἀμελούντων.	~Καὶ γάρ τοι ταύτῃ χρησάμενος
[34]	τῷ Γεραιστῷ τὰ πλοῖα συλλαβὼν	ἀμύθητα	χρήματ' ἐξέλεξε, τὰ τελευταῖ' εἰς
[12]	ἔχετε, οὐδὲ διδόντων τῶν καιρῶν	Αμφίπολιν	δέξασθαι δύναισθ' ἄν, ἀπηρτημένοι καὶ
[25]	Δί' οὐχ ἡμεῖς γ' εἴποιτ'	ἄν,	ἀλλὰ Φιλίππῳ πολεμοῦμεν. ~Οὐκ ἐχειροτονεῖτε
[12]	τῶν καιρῶν Αμφίπολιν δέξασθαι δύναισθ'	ἄν,	ἀπηρτημένοι καὶ ταῖς παρασκευαῖς καὶ
[13]	οὕστινας χρημάτων, καὶ τἄλλ' ὡς	ἄν	μοι βέλτιστα καὶ τάχιστα δοκεῖ
[42]	ἔπραττεν ἔτι, ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν	ἄν	μοι δοκεῖ, ἐξ ὧν αἰσχύνην
[45]	τῶν δεόντων. ~Ὅποι μὲν γὰρ	ἄν,	οἶμαι, μέρος τι τῆς πόλεως
[35]	γίγνεσθαι, ἄν τε δεινοὶ λάχωσιν	ἄν	τ' ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων
[35]	ἀεὶ τοῦ καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι,	ἄν	τε δεινοὶ λάχωσιν ἄν τ'
[10]	Λέγεταί τι καινόν Γένοιτο γὰρ	ἄν	τι καινότερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ
[21]	δεῖν εἶναι πεντακοσίους, ἐξ ἧς	ἄν	τινος ὑμῖν ἡλικίας καλῶς ἔχειν
[38]	ἀκούειν. Ἀλλ' εἰ μέν, ὅσ'	ἄν	τις ὑπερβῇ τῷ λόγῳ, ἵνα
[51]	οὐδὲν ὑποστειλάμενος, πεπαρρησίασμαι. ἐβουλόμην δ'	ἄν,	ὥσπερ ὅτι ὑμῖν συμφέρει τὰ
[46]	ὦσιν, ὑμεῖς δ' ἐξ ὧν	ἂν	ἀκούσηθ' ὅ τι ἂν τύχητε
[41]	ψηφίζεσθε, ἂν ἐν Πύλαις, ἐκεῖσε,	ἂν	ἄλλοθί που, συμπαραθεῖτ' ἄνω κάτω,
[43]	τὰς παρὰ τοῦ δεῖνος ἐλπίδας	ἂν	ἀποστείλητε, πάντ' ἔχειν οἴεσθε καλῶς
[50]	γάρ εἰσιν οἱ λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ'	ἂν	ἀφέντες ταῦτ' ἐκεῖν' εἰδῶμεν, ὅτι
[29]	γὰρ οἶδα σαφῶς ὅτι, τοῦτ'	ἂν	γένηται, προσποριεῖ τὰ λοιπὰ αὐτὸ
[15]	βοηθείᾳ κωλῦσαι δυνηθεῖμεν) ~ἀλλ' ὃς	ἂν	δείξῃ τίς πορισθεῖσα παρασκευὴ καὶ
[21]	μὴ μακρὸν τοῦτον, ἀλλ' ὅσον	ἂν	δοκῇ καλῶς ἔχειν, ἐκ διαδοχῆς
[46]	ξένων, οἱ δ' ὑπὲρ ὧν	ἂν	ἐκεῖνος πράξῃ πρὸς ὑμᾶς ψευδόμενοι
[42]	καὶ τοῦ πλείονος ὀρεγόμενος ἴσως	ἂν	ἐκκαλέσαιθ' ὑμᾶς, εἴπερ μὴ παντάπασιν
[26]	ποιοῦσιν Πλὴν ἑνὸς ἀνδρός, ὃν	ἂν	ἐκπέμψητ' ἐπὶ τὸν πόλεμον, οἱ
[37]	μέλλεται, προαπόλωλεν τὸ ἐφ' ὃ	ἂν	ἐκπλέωμεν· τὸν γὰρ τοῦ πράττειν
[20]	ποιήσαντες καὶ πορίσαντες τούτοις προστίθετε,	ἂν	ἐλάττω φαίνηται. ~Λέγω δὴ τοὺς
[2]	προσῆκε πραττόντων οὕτως εἶχεν, οὐδ'	ἂν	ἐλπὶς ἦν αὐτὰ βελτίω γενέσθαι.
[6]	καὶ ἔχει, τὰ μὲν ὡς	ἂν	ἑλών τις ἔχοι πολέμῳ, τὰ
[41]	πύθησθε Φίλιππον, ἐκεῖσε βοηθεῖν ψηφίζεσθε,	ἂν	ἐν Πύλαις, ἐκεῖσε, ἂν ἄλλοθί
[41]	οἶδεν οὔτ' ἐθέλει. ~Καὶ ὑμεῖς,	ἂν	ἐν Χερρονήσῳ πύθησθε Φίλιππον, ἐκεῖσε
[18]	ἐπὶ τὴν ἐκείνου χώραν ὑμῖν,	ἂν	ἐνδῷ καιρόν. ~Ταῦτα μέν ἐστιν
[14]	κρίνατε, μὴ πρότερον προλαμβάνετε· μηδ'	ἂν	ἐξ ἀρχῆς δοκῶ τινι καινὴν
[44]	ἐκείνου πραγμάτων αὐτὸς ὁ πόλεμος,	ἂν	ἐπιχειρῶμεν· ἂν μέντοι καθώμεθ' οἴκοι,
[1]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν	ἂν	ἕως οἱ πλεῖστοι τῶν εἰωθότων
[41]	τῶν πραγμάτων προορᾶτ' οὐδέν, πρὶν	ἂν	ἢ γεγενημένον ἢ γιγνόμενόν τι
[15]	καὶ πόθεν διαμεῖναι δυνήσεται, ἕως	ἂν	ἢ διαλυσώμεθα πεισθέντες τὸν πόλεμον
[27]	ἔδει κεχειροτονημένον εἶναι τοῦτον, ὅστις	ἂν	ᾖ. ~Ἴσως δὲ ταῦτα μὲν
[38]	δ' ἡ τῶν λόγων χάρις,	ἂν	ᾖ μὴ προσήκουσα, ἔργῳ ζημία
[1]	τῶν ὑπὸ τούτων ῥηθέντων, ἡσυχίαν	ἂν	ἦγον, εἰ δὲ μή, τότ'
[51]	τὰ βέλτιστ' εἰπόντι· πολλῷ γὰρ	ἂν	ἥδιον εἶχον. Νῦν δ' ἐπ'
[31]	ἢ τὸν χειμῶν' ἐπιχειρεῖ, ἡνίκ'	ἂν	ἡμεῖς μὴ δυναίμεθ' ἐκεῖσ' ἀφικέσθαι.
[42]	καὶ πάντα τὰ αἴσχιστ' ὠφληκότες	ἂν	ἦμεν δημοσίᾳ· νῦν δ' ἐπιχειρῶν
[7]	καὶ τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν κομιεῖσθε,	ἂν	θεὸς θέλῃ, καὶ τὰ κατερρᾳθυμημένα
[15]	γὰρ οὐκέτι τοῦ λοιποῦ πάσχοιμεν	ἂν	κακῶς. Οἶμαι τοίνυν ἐγὼ ταῦτα
[1]	ἦγον, εἰ δὲ μή, τότ'	ἂν	καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω λέγειν·
[44]	αὐτὸς ὁ πόλεμος, ἂν ἐπιχειρῶμεν·	ἂν	μέντοι καθώμεθ' οἴκοι, λοιδορουμένων ἀκούοντες
[51]	χάριν εἱλόμην λέγειν ὅ τι	ἂν	μὴ καὶ συνοίσειν πεπεισμένος ὦ,
[50]	δεῖ σκοπεῖν, ἀλλ' ὅτι φαῦλα,	ἂν	μὴ προσέχητε τὸν νοῦν καὶ
[3]	φυλαττομένοις ὑμῖν ἐστιν φοβερόν, οὔτ'	ἂν	ὀλιγωρῆτε, τοιοῦτον οἷον ἂν ὑμεῖς
[17]	τελευταῖα πρώην εἰς Πύλας, ἴσως	ἂν	ὁρμήσαιτε. ~Οὔτοι παντελῶς, οὐδ' εἰ
[6]	νοῦν τούτοις ἐθέλουσιν ἅπαντες, οὓς	ἂν	ὁρῶσι παρεσκευασμένους καὶ πράττειν ἐθέλοντας
[11]	δ' ὑμῖν διαφέρει Καὶ γὰρ	ἂν	οὗτός τι πάθῃ, ταχέως ὑμεῖς
[7]	ὑμῶν, οὗ δεῖ καὶ δύναιτ'	ἂν	παρασχεῖν αὑτὸν χρήσιμον τῇ πόλει,
[31]	~Δοκεῖτε δέ μοι πολὺ βέλτιον	ἂν	περὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅλης
[51]	ὅμως ἐπὶ τῷ συνοίσειν ὑμῖν,	ἂν	πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι.
[34]	οὔτ' εἰς τοὺς χρόνους, οὓς	ἂν	προθῆσθε, βοηθεῖν. ~Καίτοι τί δήποτ'
[45]	τῆς τύχης συναγωνίζεται· ὅποι δ'	ἂν	στρατηγὸν καὶ ψήφισμα κενὸν καὶ
[1]	ἡγοῦμαι καὶ πρῶτος ἀναστὰς εἰκότως	ἂν	συγγνώμης τυγχάνειν. εἰ γὰρ ἐκ
[14]	εἰς δέον λέγουσιν (οὐ γὰρ	ἂν	τά γ' ἤδη γεγενημένα τῇ
[50]	ἐνθάδ' ἴσως ἀναγκασθησόμεθα τοῦτο ποιεῖν,	ἂν	ταῦτ' εἰδῶμεν, καὶ τὰ δέοντ'
[33]	ὑμῶν, ταῦτ' ἐστὶν ἁγὼ γέγραφα.	ἂν	ταῦτ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πορίσητε,
[7]	καὶ πράττειν ἐθέλοντας ἃ χρή.	~Ἂν	τοίνυν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ
[12]	ὅτι πλησίον μὲν ὄντες, ἅπασιν	ἂν	τοῖς πράγμασιν τεταραγμένοις ἐπιστάντες ὅπως
[39]	ὥσπερ τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ τις	ἂν	τὸν στρατηγὸν ἡγεῖσθαι, οὕτω καὶ
[18]	παντελῶς, οὐδ' εἰ μὴ ποιήσαιτ'	ἂν	τοῦτο, ὡς ἔγωγέ φημι δεῖν,
[46]	ὧν ἂν ἀκούσηθ' ὅ τι	ἂν	τύχητε ψηφίζησθε, τί καὶ χρὴ
[13]	τρόπον τῆς παρασκευῆς ἣν ἀπαλλάξαι	ἂν	τῶν τοιούτων πραγμάτων ὑμᾶς οἴομαι,
[1]	τὰ δέονθ' οὗτοι συνεβούλευσαν, οὐδὲν	ἂν	ὑμᾶς νῦν ἔδει βουλεύεσθαι. ~Πρῶτον
[3]	οὔτ' ἂν ὀλιγωρῆτε, τοιοῦτον οἷον	ἂν	ὑμεῖς βούλοισθε, παραδείγμασι χρώμενοι τῇ
[30]	ἐπειδὰν δ' ἐπιχειροτονῆτε τὰς γνώμας,	ἂν	ὑμῖν ἀρέσκῃ, χειροτονήσετε, ἵνα μὴ
[7]	ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι, συνελόντι δ' ἁπλῶς	ἂν	ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι, καὶ
[5]	χώρας ἔρημον ὄντα συμμάχων, οὐδὲν	ἂν	ὧν νυνὶ πεποίηκεν ἔπραξεν οὐδὲ
[39]	τῶν πραγμάτων τοὺς βουλευομένους, ἵν'	ἃν	ἐκείνοις δοκῇ, ταῦτα πράττηται καὶ
[38]	φενακίζειν ἑαυτούς, καὶ ἅπαντ' ἀναβαλλομένους	ἃν	ᾖ δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν τῶν
[14]	δοκῶ τινι καινὴν παρασκευὴν λέγειν,	ἀναβάλλειν	με τὰ πράγμαθ' ἡγείσθω. Οὐ
[38]	ἐστι φενακίζειν ἑαυτούς, καὶ ἅπαντ'	ἀναβαλλομένους	ἃν ᾖ δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν
[39]	πράττηται καὶ μὴ τὰ συμβάντ'	ἀναγκάζωνται	διώκειν. ~Ὑμεῖς δ' ὦ ἄνδρες
[50]	ἐκεῖ πολεμεῖν αὐτῷ, ἐνθάδ' ἴσως	ἀναγκασθησόμεθα	τοῦτο ποιεῖν, ἂν ταῦτ' εἰδῶμεν,
[23]	τὴν ἐκείνῳ παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν	ἀνάγκη	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ
[10]	τί γένηται Ἐπειδὰν νὴ Δί'	ἀνάγκη	τις ᾖ. Νῦν δὲ τί
[10]	γὰρ οἴομαι τοῖς ἐλευθέροις μεγίστην	ἀνάγκην	τὴν ὑπὲρ τῶν πραγμάτων αἰσχύνην
[38]	Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς	Ανάγνωσις	Τούτων, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν
[7]	θέλῃ, καὶ τὰ κατερρᾳθυμημένα πάλιν	ἀναλήψεσθε,	κἀκεῖνον τιμωρήσεσθε. ~Μὴ γὰρ ὡς
[35]	ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι, εἰς ἃ τοσαῦτ'	ἀναλίσκεται	χρήματα, ὅσ' οὐδ' εἰς ἕνα
[37]	πράττειν χρόνον εἰς τὸ παρασκευάζεσθαι	ἀναλίσκομεν,	οἱ δὲ τῶν πραγμάτων οὐ
[43]	μή τις κωλύσει. εἶτα τοῦτ'	ἀναμενοῦμεν	Καὶ τριήρεις κενὰς καὶ τὰς
[3]	ἀκούουσι καὶ τοῖς εἰδόσιν αὐτοῖς	ἀναμιμνῃσκομένοις,	ἡλίκην ποτ' ἐχόντων δύναμιν Λακεδαιμονίων,
[42]	δοκεῖ, ἐξ ὧν αἰσχύνην καὶ	ἀνανδρίαν	καὶ πάντα τὰ αἴσχιστ' ὠφληκότες
[3]	ὡς καλῶς καὶ προσηκόντως οὐδὲν	ἀνάξιον	ὑμεῖς ἐπράξατε τῆς πόλεως, ἀλλ'
[1]	νυνὶ σκοπεῖν, ἡγοῦμαι καὶ πρῶτος	ἀναστὰς	εἰκότως ἂν συγγνώμης τυγχάνειν. εἰ
[46]	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστιν ἕν'	ἄνδρα	δυνηθῆναί ποτε ταῦθ' ὑμῖν πρᾶξαι
[27]	Μενέλαον ἱππαρχεῖν. Καὶ οὐ τὸν	ἄνδρα	μεμφόμενος ταῦτα λέγω, ἀλλ' ὑφ'
[47]	θανάτου τολμᾷ, ἀλλὰ τὸν τῶν	ἀνδραποδιστῶν	καὶ λωποδυτῶν θάνατον μᾶλλον αἱροῦνται
[30]	Απόδειξις ~Ἃ μὲν ἡμεῖς, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, δεδυνήμεθ' εὑρεῖν ταῦτ' ἐστίν·
[23]	κελεύω, διδάξω. ~Τοσαύτην μέν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, διὰ ταῦτα, ὅτι οὐκ
[4]	~Εἰ δέ τις ὑμῶν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον
[3]	ταῦτα λέγω Ἳν' εἰδῆτ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, καὶ θεάσησθε, ὅτι οὐδὲν
[7]	ἃ χρή. ~Ἂν τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τῆς
[8]	τις ἐκεῖνον καὶ δέδιεν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, καὶ φθονεῖ, καὶ τῶν
[1]	καινοῦ τινος πράγματος προυτίθετ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν ἂν ἕως
[25]	τις ὑμᾶς, Εἰρήνην ἄγετ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι; μὰ Δί' οὐχ ἡμεῖς
[49]	~Ἐγὼ δ' οἶμαι μέν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, νὴ τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον
[35]	βοηθεῖν. ~Καίτοι τί δήποτ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, νομίζετε τὴν μὲν τῶν
[40]	ἀναγκάζωνται διώκειν. ~Ὑμεῖς δ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, πλείστην δύναμιν ἁπάντων ἔχοντες,
[10]	καθημένους περιστοιχίζεται. ~Πότ' οὖν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, πόθ' ἃ χρὴ πράξετε
[33]	ἁγὼ γέγραφα. ἂν ταῦτ' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, πορίσητε, τὰ χρήματα πρῶτον
[4]	ὅτι εἴχομέν ποθ' ἡμεῖς, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, Πύδναν καὶ Ποτείδαιαν καὶ
[27]	πόλεμον. ~Οὐ γὰρ ἐχρῆν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, ταξιάρχους παρ' ὑμῶν, ἵππαρχον
[43]	ἐνθυμεῖται μήτ' ὀργίζεται, ὁρῶν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ
[31]	βουλεύσασθαι, εἰ τὸν τόπον, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τῆς χώρας, πρὸς ἣν
[9]	δεῖν ἤδη. ~Ὁρᾶτε γάρ, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τὸ πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ'
[42]	δέ μοι θεῶν τις, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τοῖς γιγνομένοις ὑπὲρ τῆς
[2]	μὲν οὖν οὐκ ἀθυμητέον, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τοῖς παροῦσι πράγμασιν, οὐδ'
[34]	πρὸς τούτῳ πρῶτον μέν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τὸν μέγιστον τῶν ἐκείνου
[13]	πειράσομαι λέγειν, δεηθεὶς ὑμῶν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν ἅπαντ' ἀκούσητε
[47]	ταῦτα παύσεται Ὅταν ὑμεῖς, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας
[5]	ἐκτήσατο δύναμιν. Ἀλλ' εἶδεν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τοῦτο καλῶς ἐκεῖνος, ὅτι
[16]	ἔσεσθε. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τριήρεις πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ
[38]	ἐπιστολάς. ~Επιστολῆς Ανάγνωσις Τούτων, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν
[2]	ἐστι τοῦτο Ὅτι οὐδέν, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τῶν δεόντων ποιούντων ὑμῶν
[44]	τις. Εὑρήσει τὰ σαθρά, ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, τῶν ἐκείνου πραγμάτων αὐτὸς
[19]	δὲ τούτων δύναμίν τιν' ὦ	ἄνδρες	Αθηναῖοι, φημὶ προχειρίσασθαι δεῖν ὑμᾶς,
[26]	οὖν οὗτοι ποιοῦσιν Πλὴν ἑνὸς	ἀνδρός,	ὃν ἂν ἐκπέμψητ' ἐπὶ τὸν
[38]	Τούτων, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν	ἀνεγνωσμένων	ἀληθῆ μέν ἐστι τὰ πολλά,
[36]	λαβόντα τί δεῖ ποιεῖν, οὐδὲν	ἀνεξέταστον	οὐδ' ἀόριστον ἐν τούτοις ἠμέληται·
[10]	ἄν τι καινότερον ἢ Μακεδὼν	ἀνὴρ	Αθηναίους καταπολεμῶν καὶ τὰ τῶν
[8]	ὅσα περ κἀν ἄλλοις τισὶν	ἀνθρώποις	ἔνι, ταῦτα κἀν τοῖς μετ'
[50]	ταῦτ' ἐκεῖν' εἰδῶμεν, ὅτι ἐχθρὸς	ἅνθρωπος	καὶ τὰ ἡμέτερ' ἡμᾶς ἀποστερεῖ
[9]	τὸ πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ' ἀσελγείας	ἅνθρωπος,	ὃς οὐδ' αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι
[49]	εἰδέναι τί μέλλει ποιεῖν ἐκεῖνος·	ἀνοητότατοι	γάρ εἰσιν οἱ λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ'
[49]	γε προαιρεῖσθαι πράττειν ὥστε τοὺς	ἀνοητοτάτους	τῶν παρ' ἡμῖν εἰδέναι τί
[11]	ταχέως ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε,	ἄνπερ	οὕτω προσέχητε τοῖς πράγμασι τὸν
[36]	οἰκοῦντας, εἶτ' αὐτοὺς πάλιν, εἶτ'	ἀντεμβιβάζειν.	~Εἶτ' ἐν ὅσῳ ταῦτα μέλλεται,
[36]	καὶ τριηράρχους καθίσταμεν καὶ τούτοις	ἀντιδόσεις	ποιούμεθα καὶ περὶ χρημάτων πόρου
[41]	ἐκεῖσε, ἂν ἄλλοθί που, συμπαραθεῖτ'	ἄνω	κάτω, καὶ στρατηγεῖσθ' ὑπ' ἐκείνου,
[39]	αὐτὸν τρόπον ὥσπερ τῶν στρατευμάτων	ἀξιώσειέ	τις ἂν τὸν στρατηγὸν ἡγεῖσθαι,
[36]	τῇ τούτου παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα,	ἀόρισθ'	ἅπαντα. τοιγαροῦν ἅμ' ἀκηκόαμέν τι
[36]	δεῖ ποιεῖν, οὐδὲν ἀνεξέταστον οὐδ'	ἀόριστον	ἐν τούτοις ἠμέληται· ἐν δὲ
[13]	δὲ τρόπον τῆς παρασκευῆς ἣν	ἀπαλλάξαι	ἂν τῶν τοιούτων πραγμάτων ὑμᾶς
[8]	νῦν δοκούντων οἰκείως ἔχειν· καὶ	ἅπανθ'	ὅσα περ κἀν ἄλλοις τισὶν
[50]	καὶ χρόνον πολὺν ὕβρικε, καὶ	ἅπανθ'	ὅσα πώποτ' ἠλπίσαμέν τινα πράξειν
[14]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοσοῦτον. ~Ἐπειδὰν	ἅπαντ'	ἀκούσητε κρίνατε, μὴ πρότερον προλαμβάνετε·
[38]	αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν ἑαυτούς, καὶ	ἅπαντ'	ἀναβαλλομένους ἃν ᾖ δυσχερῆ πάντων
[36]	εἰς Ποτείδαιαν ~Ὅτι ἐκεῖνα μὲν	ἅπαντα	νόμῳ τέτακται, καὶ πρόοιδεν ἕκαστος
[5]	ἐκεῖνος, ὅτι ταῦτα μέν ἐστιν	ἅπαντα	τὰ χωρί' ἆθλα τοῦ πολέμου
[36]	τούτου παρασκευῇ ἄτακτα, ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ'	ἅπαντα.	τοιγαροῦν ἅμ' ἀκηκόαμέν τι καὶ
[13]	τὰ προσήκοντα ποιεῖν ἐθέλοντας ὑπάρχειν	ἅπαντας	ἑτοίμως, ὡς ἐγνωκότων ὑμῶν καὶ
[6]	προσέχειν τὸν νοῦν τούτοις ἐθέλουσιν	ἅπαντες,	οὓς ἂν ὁρῶσι παρεσκευασμένους καὶ
[32]	μὴ βοηθείαις πολεμεῖν, ὑστεριοῦμεν γὰρ	ἁπάντων,	ἀλλὰ παρασκευῇ συνεχεῖ καὶ δυνάμει.
[35]	οὐκ οἶδ' εἴ τι τῶν	ἁπάντων	ἔχει, τοὺς δ' ἀποστόλους πάντας
[40]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πλείστην δύναμιν	ἁπάντων	ἔχοντες, τριήρεις, ὁπλίτας, ἱππέας, χρημάτων
[47]	δὲ τοὺς ἐχθροὺς οὐδεὶς οὐδ'	ἅπαξ	αὐτῶν ἀγωνίσασθαι περὶ θανάτου τολμᾷ,
[12]	ἴσθ' ὅτι πλησίον μὲν ὄντες,	ἅπασιν	ἂν τοῖς πράγμασιν τεταραγμένοις ἐπιστάντες
[34]	ἐξέλεξε, τὰ τελευταῖ' εἰς Μαραθῶν'	ἀπέβη	καὶ τὴν ἱερὰν ἀπὸ τῆς
[42]	ἐκκαλέσαιθ' ὑμᾶς, εἴπερ μὴ παντάπασιν	ἀπεγνώκατε.	~Θαυμάζω δ' ἔγωγε, εἰ μηδεὶς
[9]	πράττειν ἢ ἄγειν ἡσυχίαν, ἀλλ'	ἀπειλεῖ	καὶ λόγους ὑπερηφάνους, ὥς φασι,
[1]	οἱ πλεῖστοι τῶν εἰωθότων γνώμην	ἀπεφήναντο,	εἰ μὲν ἤρεσκέ τί μοι
[50]	ἐσόμεθ' ἐγνωκότες καὶ λόγων ματαίων	ἀπηλλαγμένοι·	οὐ γὰρ ἅττα ποτ' ἔσται
[12]	καιρῶν Αμφίπολιν δέξασθαι δύναισθ' ἄν,	ἀπηρτημένοι	καὶ ταῖς παρασκευαῖς καὶ ταῖς
[7]	ἐν ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι, συνελόντι δ'	ἁπλῶς	ἂν ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι,
[51]	νῦν θ' ἃ γιγνώσκω πάνθ'	ἁπλῶς,	οὐδὲν ὑποστειλάμενος, πεπαρρησίασμαι. ἐβουλόμην δ'
[17]	ὑπάρχειν ἐπὶ τὰς ἐξαίφνης ταύτας	ἀπὸ	τῆς οἰκείας χώρας αὐτοῦ στρατείας
[34]	Μαραθῶν' ἀπέβη καὶ τὴν ἱερὰν	ἀπὸ	τῆς χώρας ᾤχετ' ἔχων τριήρη,
[45]	καὶ ψήφισμα κενὸν καὶ τὰς	ἀπὸ	τοῦ βήματος ἐλπίδας ἐκπέμψητε, οὐδὲν
[29]	τὰ λοιπὰ αὐτὸ τὸ στράτευμ'	ἀπὸ	τοῦ πολέμου, οὐδένα τῶν Ελλήνων
[51]	δ' ἐπ' ἀδήλοις οὖσι τοῖς	ἀπὸ	τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις, ὅμως ἐπὶ
[34]	ἀφαιρήσεσθε. Ἔστι δ' οὗτος τίς	Ἀπὸ	τῶν ὑμετέρων ὑμῖν πολεμεῖ συμμάχων,
[47]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοὺς αὐτοὺς	ἀποδείξητε	στρατιώτας καὶ μάρτυρας τῶν στρατηγουμένων
[29]	γενέσθαι οῦτ' ἤδη λέξω. Πόρου	Απόδειξις	~Ἃ μὲν ἡμεῖς, ὦ ἄνδρες
[47]	κακούργου μὲν γάρ ἐστι κριθέντ'	ἀποθανεῖν,	στρατηγοῦ δὲ μαχόμενον τοῖς πολεμίοις.
[8]	ὑμετέραν βραδυτῆτα καὶ ῥᾳθυμίαν· ἣν	ἀποθέσθαι	φημὶ δεῖν ἤδη. ~Ὁρᾶτε γάρ,
[40]	δέον τι κέχρησθε, οὐδὲν δ'	ἀπολείπετε,	ὥσπερ οἱ βάρβαροι πυκτεύουσιν, οὕτω
[46]	τὰ δὲ πράγματ' ἐκ τούτων	ἀπόλωλεν·	ὅταν γὰρ ἡγῆται μὲν ὁ
[4]	καὶ τὸ τὰ χωρία πάντ'	ἀπολωλέναι	τῇ πόλει, ὀρθῶς μὲν οἴεται,
[46]	ἡγῆται μὲν ὁ στρατηγὸς ἀθλίων	ἀπομίσθων	ξένων, οἱ δ' ὑπὲρ ὧν
[5]	ὑπάρχει τοῖς παροῦσι τὰ τῶν	ἀπόντων,	καὶ τοῖς ἐθέλουσι πονεῖν καὶ
[43]	παρὰ τοῦ δεῖνος ἐλπίδας ἂν	ἀποστείλητε,	πάντ' ἔχειν οἴεσθε καλῶς ~Οὐκ
[50]	ἅνθρωπος καὶ τὰ ἡμέτερ' ἡμᾶς	ἀποστερεῖ	καὶ χρόνον πολὺν ὕβρικε, καὶ
[45]	τεθνᾶσι τῷ δέει τοὺς τοιούτους	ἀποστόλους.	~Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστιν
[35]	τῶν ἁπάντων ἔχει, τοὺς δ'	ἀποστόλους	πάντας ὑμῖν ὑστερίζειν τῶν καιρῶν,
[35]	ὅσ' οὐδ' εἰς ἕνα τῶν	ἀποστόλων,	καὶ τοσοῦτον ὄχλον καὶ παρασκευὴν
[8]	πάντα ταῦτα νῦν, οὐκ ἔχοντ'	ἀποστροφὴν	διὰ τὴν ὑμετέραν βραδυτῆτα καὶ
[42]	ἤθελε καὶ μηδὲν ἔπραττεν ἔτι,	ἀποχρῆν	ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ,
[22]	καὶ δείξω, ἐπειδάν, διότι τηλικαύτην	ἀποχρῆν	οἶμαι τὴν δύναμιν καὶ πολίτας
[30]	ἐπιχειροτονῆτε τὰς γνώμας, ἂν ὑμῖν	ἀρέσκῃ,	χειροτονήσετε, ἵνα μὴ μόνον ἐν
[24]	τὸν τῆς πόλεως πόλεμον, πρὸς	Αρτάβαζον	καὶ πανταχοῖ μᾶλλον οἴχεται πλέοντα,
[24]	ἀκολουθεῖ, εἰκότως· οὐ γὰρ ἔστιν	ἄρχειν	μὴ διδόντα μισθόν. ~Τί οὖν
[43]	ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τὴν μὲν	ἀρχὴν	τοῦ πολέμου γεγενημένην περὶ τοῦ
[14]	πρότερον προλαμβάνετε· μηδ' ἂν ἐξ	ἀρχῆς	δοκῶ τινι καινὴν παρασκευὴν λέγειν,
[27]	παρ' ὑμῶν, ἵππαρχον παρ' ὑμῶν,	ἄρχοντας	οἰκείους εἶναι, ἵν' ἦν ὡς
[37]	τὴν ἡμετέραν βραδυτῆτα καὶ εἰρωνείαν.	Ἃς	δὲ τὸν μεταξὺ χρόνον δυνάμεις
[9]	Αθηναῖοι, τὸ πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ'	ἀσελγείας	ἅνθρωπος, ὃς οὐδ' αἵρεσιν ὑμῖν
[10]	Φίλιππος Οὐ μὰ Δί' ἀλλ'	ἀσθενεῖ.	~Τί δ' ὑμῖν διαφέρει Καὶ
[32]	ῥᾴδιον καὶ τὸ τῶν πνευμάτων	ἀσφαλές,	πρὸς αὐτῇ τῇ χώρᾳ καὶ
[22]	καὶ ταχειῶν τριήρων ἡμῖν, ὅπως	ἀσφαλῶς	ἡ δύναμις πλέῃ. Πόθεν δὴ
[36]	πολέμου καὶ τῇ τούτου παρασκευῇ	ἄτακτα,	ἀδιόρθωτα, ἀόρισθ' ἅπαντα. τοιγαροῦν ἅμ'
[50]	λόγων ματαίων ἀπηλλαγμένοι· οὐ γὰρ	ἅττα	ποτ' ἔσται δεῖ σκοπεῖν, ἀλλ'
[2]	εἶχεν, οὐδ' ἂν ἐλπὶς ἦν	αὐτὰ	βελτίω γενέσθαι. ~Ἔπειτ' ἐνθυμητέον καὶ
[24]	μετ' ἐκείνων. Ἐξ οὗ δ'	αὐτὰ	καθ' αὑτὰ τὰ ξενικὰ ὑμῖν
[24]	Ἐξ οὗ δ' αὐτὰ καθ'	αὑτὰ	τὰ ξενικὰ ὑμῖν στρατεύεται, τοὺς
[32]	τὸ τῶν πνευμάτων ἀσφαλές, πρὸς	αὐτῇ	τῇ χώρᾳ καὶ πρὸς τοῖς
[20]	ταύτῃ πορίσαι κελεύω. Ἔσται δ'	αὕτη	τίς ἡ δύναμις καὶ πόση,
[41]	μὲν ἐνῆν· νῦν δ' ἐπ'	αὐτὴν	ἥκει τὴν ἀκμήν, ὥστ' οὐκέτ'
[23]	τὴν πρώτην· οὐ τοίνυν ὑπέρογκον	αὐτήν	οὐ γὰρ ἔστι μισθὸς οὐδὲ
[29]	ἂν γένηται, προσποριεῖ τὰ λοιπὰ	αὐτὸ	τὸ στράτευμ' ἀπὸ τοῦ πολέμου,
[34]	τί πρὸς τούτῳ Τοῦ πάσχειν	αὐτοὶ	κακῶς ἔξω γενήσεσθε, οὐχ ὥσπερ
[44]	καλῶς ~Οὐκ ἐμβησόμεθα Οὐκ ἔξιμεν	αὐτοὶ	μέρει γέ τινι στρατιωτῶν οἰκείων
[41]	ὑπ' ἐκείνου, βεβούλευσθε δ' οὐδὲν	αὐτοὶ	συμφέρον περὶ τοῦ πολέμου, οὐδὲ
[33]	πολέμῳ μένειν, τῶν μὲν χρημάτων	αὐτοὶ	ταμίαι καὶ πορισταὶ γιγνόμενοι, τῶν
[3]	ἄλλων ἀκούουσι καὶ τοῖς εἰδόσιν	αὐτοῖς	ἀναμιμνῃσκομένοις, ἡλίκην ποτ' ἐχόντων δύναμιν
[16]	τι δέῃ, πλευστέον εἰς ταύτας	αὐτοῖς	ἐμβᾶσιν. Πρὸς δὲ τούτοις τοῖς
[50]	εὕρηται, καὶ τὰ λοιπὰ ἐν	αὐτοῖς	ἡμῖν ἐστί, κἂν μὴ νῦν
[21]	τοὐλάχιστον, ὥσπερ τοὺς πεζούς, τὸν	αὐτὸν	τρόπον στρατευομένους· καὶ ἱππαγωγοὺς τούτοις.
[39]	εἶναι τῶν πραγμάτων, καὶ τὸν	αὐτὸν	τρόπον ὥσπερ τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ
[7]	δεῖ καὶ δύναιτ' ἂν παρασχεῖν	αὑτὸν	χρήσιμον τῇ πόλει, πᾶσαν ἀφεὶς
[4]	μετ' ἐκείνου νῦν ὄντων ἐθνῶν	αὐτονομούμενα	κἀλεύθερ' ὑπῆρχε, καὶ μᾶλλον ἡμῖν
[7]	αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι, καὶ παύσησθ'	αὐτὸς	μὲν οὐδὲν ἕκαστος ποιήσειν ἐλπίζων,
[44]	ἄνδρες Αθηναῖοι, τῶν ἐκείνου πραγμάτων	αὐτὸς	ὁ πόλεμος, ἂν ἐπιχειρῶμεν· ἂν
[7]	τὸν δὲ πλησίον πάνθ' ὑπὲρ	αὐτοῦ	πράξειν, καὶ τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν
[17]	ταύτας ἀπὸ τῆς οἰκείας χώρας	αὐτοῦ	στρατείας εἰς Πύλας καὶ Χερρόνησον
[11]	οὐδὲ γὰρ οὗτος παρὰ τὴν	αὑτοῦ	ῥώμην τοσοῦτον ἐπηύξηται ὅσον παρὰ
[5]	Αθηναίοις ἔχουσι τοσαῦτ' ἐπιτειχίσματα τῆς	αὑτοῦ	χώρας ἔρημον ὄντα συμμάχων, οὐδὲν
[47]	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοὺς	αὐτοὺς	ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας τῶν
[39]	οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ'	αὐτοὺς	ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων, καὶ
[16]	πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ δεῖν, εἶτ'	αὐτοὺς	οὕτω τὰς γνώμας ἔχειν ὡς,
[36]	καὶ τοὺς χωρὶς οἰκοῦντας, εἶτ'	αὐτοὺς	πάλιν, εἶτ' ἀντεμβιβάζειν. ~Εἶτ' ἐν
[24]	Χαβρίας καὶ ἄλλοι τινές, καὶ	αὐτοὺς	ὑμᾶς συστρατεύεσθαι· καὶ οἶδ' ἀκούων
[4]	τό τε πλῆθος τῆς ὑπαρχούσης	αὐτῷ	δυνάμεως καὶ τὸ τὰ χωρία
[50]	μὴ νῦν ἐθέλωμεν ἐκεῖ πολεμεῖν	αὐτῷ,	ἐνθάδ' ἴσως ἀναγκασθησόμεθα τοῦτο ποιεῖν,
[47]	τοὺς ἐχθροὺς οὐδεὶς οὐδ' ἅπαξ	αὐτῶν	ἀγωνίσασθαι περὶ θανάτου τολμᾷ, ἀλλὰ
[47]	ἀκούειν μόνον ὑμᾶς τὰ ὑμέτερ'	αὐτῶν,	ἀλλὰ καὶ παρόντας ὁρᾶν. Νῦν
[33]	ζητοῦντες, παύσεσθ' ἀεὶ περὶ τῶν	αὐτῶν	βουλευόμενοι καὶ πλέον οὐδὲν ποιοῦντες.
[26]	~Οὐκ ἐχειροτονεῖτε δ' ἐξ ὑμῶν	αὐτῶν	δέκα ταξιάρχους καὶ στρατηγοὺς καὶ
[7]	συνελόντι δ' ἁπλῶς ἂν ὑμῶν	αὐτῶν	ἐθελήσητε γενέσθαι, καὶ παύσησθ' αὐτὸς
[2]	δοκεῖ. Ὅ γάρ ἐστι χείριστον	αὐτῶν	ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου, τοῦτο
[12]	ἀεὶ βέλτιον ἢ ἡμεῖς ἡμῶν	αὐτῶν	ἐπιμελούμεθα, καὶ τοῦτ' ἐξεργάσαιτο, ἴσθ'
[7]	αὐτοῦ πράξειν, καὶ τὰ ὑμέτερ'	αὐτῶν	κομιεῖσθε, ἂν θεὸς θέλῃ, καὶ
[18]	πάντ' ἐξαγγέλλοντες ἐκείνῳ παρ' ἡμῶν	αὐτῶν	πλείους τοῦ δέοντος ἡσυχίαν ἔχῃ,
[37]	οἷαί τ' οὖσαι ποιεῖν ἐπ'	αὐτῶν	τῶν καιρῶν ἐξελέγχονται. Ὁ δ'
[10]	ἢ βούλεσθ' εἰπέ μοι, περιιόντες	αὑτῶν	πυνθάνεσθαι, Λέγεταί τι καινόν Γένοιτο
[34]	τὸν μέγιστον τῶν ἐκείνου πόρων	ἀφαιρήσεσθε.	Ἔστι δ' οὗτος τίς Ἀπὸ
[7]	αὑτὸν χρήσιμον τῇ πόλει, πᾶσαν	ἀφεὶς	τὴν εἰρωνείαν ἕτοιμος πράττειν ὑπάρξῃ,
[25]	~Τί οὖν κελεύω Τὰς προφάσεις	ἀφελεῖν	καὶ τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν
[50]	εἰσιν οἱ λογοποιοῦντες. ~Ἀλλ' ἂν	ἀφέντες	ταῦτ' ἐκεῖν' εἰδῶμεν, ὅτι ἐχθρὸς
[31]	ἂν ἡμεῖς μὴ δυναίμεθ' ἐκεῖσ'	ἀφικέσθαι.	~Δεῖ τοίνυν ταῦτ' ἐνθυμουμένους μὴ
[29]	~Εἰ δέ τις οἴεται μικρὰν	ἀφορμὴν	εἶναι σιτηρέσιον τοῖς στρατευομένοις ὑπάρχειν,
[18]	ἡσυχίαν ἔχῃ, ἢ παριδὼν ταῦτ'	ἀφύλακτος	ληφθῇ, μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005