Livre, Chap.
[2, 12]	ἐφ´ οἷς ἥμαρτεν τὴν ἑαυτοῦ	ψυχὴν	ἀγαθοεργεῖ. Ἄφεσις τοίνυν ἁμαρτιῶν μετανοίας
[2, 7]	ἀπὸ σώματος, ἀλλὰ τὸν διαλύοντα	ψυχὴν	ἀπὸ ἀληθείας· δειναὶ γὰρ καὶ
[2, 7]	ψυχῆς, θάνατον, οὐ τὸν διαλύοντα	ψυχὴν	ἀπὸ σώματος, ἀλλὰ τὸν διαλύοντα
[2, 15]	Οὐδὲν οὖν ἦν πῆμα ἐλευθέρου	ψυχὴν	δάκνον οὕτως ἀνδρὸς ὡς ἀτιμία·
[2, 20]	γὰρ ὁ σταυρὸς σημαίνει) τὴν	ψυχὴν	ἐθελήσῃς τῆς ἐν τούτῳ τῷ
[2, 20]	ἀκάθαρτα εἰς τὴν τοῦ ἁμαρτωλοῦ	ψυχὴν	ἐπισπείρειν φαμέν, οὔ μοι δεῖ
[2, 20]	δεδόσθαι γὰρ τῷδε τῷ ζῴῳ	ψυχὴν	πρὸς οὐδὲν ἕτερον ἢ ἕνεκα
[2, 20]	τῶν παθῶν. Ὁ ἀπολέσας τὴν	ψυχὴν	τὴν ἑαυτοῦ» φησὶν ὁ κύριος,
[2, 20]	λύπη προσπασσαλοῖ τῷ σώματι τὴν	ψυχὴν»	τοῦ γε μὴ ἀφορίζοντος καὶ
[2, 20]	ὧν τὰ ἰδιώματα περὶ τὴν	ψυχὴν	φανταζόμενα τὰς ἐπιθυμίας τῆς ψυχῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/03/2010