Chapitre
[20]	τυχεῖν ἠδύνατο, τὸ δύσκολον ποιήσας	ἀδύνατον	αὐτὸς ἑαυτῷ. δύσκολον γὰρ ἦν
[20]	πλούτῳ καὶ ἀνθηρῶν γοητευμάτων, οὐκ	ἀδύνατον	δὲ τὸ καὶ ἐν τούτῳ
[21]	ἀποκρίνεται διότι τὸ ἐν ἀνθρώποις	ἀδύνατον	δυνατὸν θεῷ« πάλιν καὶ τοῦτο
[2]	διδάσκαλος προσαγορεύει μήτε ὅπως τὸ	ἀδύνατον	ἐν ἀνθρώποις δυνατὸν γίνεται. ἄλλοι
[40]	διαλελύσθαι φθάνων. ἔστιν μὲν οὖν	ἀδύνατον	ἴσως ἀθρόως ἀποκόψαι πάθη σύντροφα,
[4]	εἶπεν· ὅ τι παρὰ ἀνθρώποις	ἀδύνατον,	παρὰ θεῷ δυνατόν. ἤρξατο ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008