Chapitre
[26]	τί δ´ ὅλως πλοῦτον ἐχρῆν	ἐκ	γῆς ἀνατεῖλαί ποτε, εἰ χορηγὸς
[31]	δεομένοις κατατίθησιν, ἄδικον οὖσαν ἀποφαίνων,	ἐκ	δὲ ταύτης τῆς ἀδικίας ἐνὸν
[33]	τὸ ἐπιτίμιον κόλασις ἔμπυρος αἰώνιος·	ἐκ	δὲ τοῦ προΐεσθαι πᾶσιν ἑξῆς
[42]	ἐδύνατο καὶ τοῖς δάκρυσι βαπτιζόμενος	ἐκ	δευτέρου, μόνην ἀποκρύπτων τὴν δεξιάν.
[21]	τῆς προθυμίας. καὶ τὸ δοθὲν	ἐκ	θεοῦ πνεῦμα συνεστάλη· τὸ μὲν
[33]	ἀγαθοὺς μηδὲ τοῖς σπουδαίοις περιπεσεῖν.	ἐκ	μὲν γὰρ τοῦ φείδεσθαι καὶ
[32]	ποίησαι‹ ὁ δὲ φίλος οὐκ	ἐκ	μιᾶς δόσεως γίνεται, ἀλλ´ ἐξ
[10]	πάντα τὰ τοῦ νόμου πληρώσας	ἐκ	νεότητος« καὶ τὰ ὑπέρογκα φρυαξάμενος
[4]	λέγει αὐτῷ· πάντα ταῦτα ἐφύλαξα	ἐκ	νεότητός μου. ὁ δὲ Ἰησοῦς
[8]	μάτην δὲ ὁ πάσας πεποιηκὼς	ἐκ	νεότητος« τὰς νομίμους ἐντολὰς παρὰ
[9]	μὲν αὐτὸν ὡς πάντα τὰ	ἐκ	νόμου μὴ πεπληρωκότα, ἀλλὰ καὶ
[27]	ζωὴν κτητέον. ἐπειδὴ γὰρ οὔτε	ἐκ	παντὸς ἀπόλλυταί τις, ὅτι πλουτεῖ
[27]	τις, ὅτι πλουτεῖ δεδιώς, οὔτε	ἐκ	παντὸς σῴζεται θαρρῶν καὶ πιστεύων
[17]	θησαυροῦ προφέρει τὸ κακόν, ὅτι	ἐκ	περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα
[8]	θεοῦ δὲ τὸν υἱὸν ἱκετεύει.	ἐκ	πίστεως εἰς πίστιν« μετατάσσεται· ὡς
[29]	οὗτος ὁ τὸ ἔλαιον, τὸν	ἐκ	σπλάγχνων πατρὸς ἔλεον, προσενεγκὼν καὶ
[3]	καὶ τῆς ἐντεῦθεν ἐξόδου καθάπερ	ἐκ	σταδίου τοῦ βίου, μετ´ ἀγαθοῦ
[17]	ἀγαθόν, ὁ« γὰρ ἀγαθὸς ἄνθρωπος	ἐκ	τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας
[17]	δὲ πονηρόν, ὁ« γὰρ κακὸς	ἐκ	τοῦ κακοῦ θησαυροῦ προφέρει τὸ
[36]	ᾗ ἧττον ἐπίσημοι, τρόπον τινὰ	ἐκ	τοῦ κλύδωνος τοῦ κόσμου νεωλκοῦντες
[13]	καὶ μαχόμενον; ποιήσατε ἑαυτοῖς φίλους	ἐκ	τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας. ἵν´
[31]	καὶ αὖθις· ποιήσατε ἑαυτοῖς φίλους	ἐκ	τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ἵνα
[30]	τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. πάλιν	ἐκ	τῶν ἐναντίων τοὺς ταῦτα μὴ
[35]	ἀλλὰ τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς ἕκαστος,	οὐκ	ἀδελφῷ λαλεῖν, ἀλλὰ τῷ βασιλεῖ
[20]	προδήλῳ πλούτῳ καὶ ἀνθηρῶν γοητευμάτων,	οὐκ	ἀδύνατον δὲ τὸ καὶ ἐν
[27]	παρεχέσθω. διδασκέτω τοὺς εὐποροῦντας ὡς	οὐκ	ἀμελητέον τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας ὡς
[24]	χρημάτων ἐπίπροσθεν εἶναι; φράσον καὶ	οὐκ	ἀπάγει σε Χριστὸς τῆς κτήσεως,
[31]	πατρί. Ὅρα πρῶτον μὲν ὡς	οὐκ	ἀπαιτεῖσθαί σε κεκέλευκεν οὐδὲ ἐνοχλεῖσθαι
[17]	τὸν πλοῦτον καὶ τὸν θησαυρὸν	οὐκ	ἀπηρτημένους ἴσμεν ἀλλήλων τῇ φύσει.
[3]	τῶν λογίων τοῦ κυρίου διότι	οὐκ	ἀποκέκοπται τέλεον αὐτοῖς ἡ κληρονομία
[31]	ποτήριον ψυχροῦ ὕδατος τὸν μισθὸν	οὐκ	ἀπολέσει. οὐκοῦν οὗτος μόνος ὁ
[31]	οὐκοῦν οὗτος μόνος ὁ μισθὸς	οὐκ	ἀπολλύμενός ἐστι. καὶ αὖθις· ποιήσατε
[14]	μὴ κοινωνεῖν, ὅπερ ἁπάντων ἀλογώτατον.	~Οὐκ	ἄρα ἀπορριπτέον τὰ καὶ τοὺς
[10]	πατρός. ~Εἰ θέλεις τέλειος γενέσθαι.	οὐκ	ἄρα πω τέλειος ἦν· οὐδὲν
[14]	εὑρίσκεται· πέφυκε γὰρ ὑπηρετεῖν, ἀλλ´	οὐκ	ἄρχειν. οὐ χρὴ τοίνυν τὸ
[10]	τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, καὶ	οὐκ	ἀφαιρεθήσεται αὐτῆς. οὕτως καὶ τοῦτον
[31]	κέκτηται ὡς ἰδίαν οὖσαν καὶ	οὐκ	εἰς κοινὸν τοῖς δεομένοις κατατίθησιν,
[42]	οὔτε πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ ὧν	οὐκ	εἶχεν οὔτε ἀπιστεῖν Ἰωάννῃ· ὡς
[32]	δὲ ποίησαι‹ ὁ δὲ φίλος	οὐκ	ἐκ μιᾶς δόσεως γίνεται, ἀλλ´
[42]	πρῶτον ἐξεπλάγη, χρήματα οἰόμενος, ἅπερ	οὐκ	ἔλαβε, συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν
[9]	σωτῆρα μεθορμίζεται. ~Ὁ γοῦν Ἰησοῦς	οὐκ	ἐλέγχει μὲν αὐτὸν ὡς πάντα
[11]	τὸ τηνάλλως ἀπορεῖν χρημάτων μὴ	οὐκ	ἐπὶ λόγῳ ζωῆς (οὕτω μέν
[5]	θαυμαστῷ καὶ ὑπερουρανίῳ διανοίας βάθει,	οὐκ	ἐπιπολαίως δέχεσθαι ταῖς ἀκοαῖς προσῆκεν,
[34]	τῶν ἔνδον ὄντες τυφλοὶ κτημάτων,	οὐκ	ἐπιστάμενοι πηλίκον τινὰ θησαυρὸν ἐν
[38]	φόβον· οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,	οὐκ	ἐπιχαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ
[37]	ἔχει, ἄσπορός ἐστιν, ἄγονός ἐστιν,	οὐκ	ἔστι κλῆμα τῆς ἀεὶ ζώσης
[12]	μόνον ζωοποιοῦν, ὃ τοὺς προτέρους	οὐκ	ἔσωσεν; εἰ δὲ ἐξαίρετόν τι
[37]	σπλάγχνον οὐκ ἔχει, ἐλπίδα κρειττόνων	οὐκ	ἔχει, ἄσπορός ἐστιν, ἄγονός ἐστιν,
[37]	θρέμμα τοῦ διαβόλου, θεοῦ σπλάγχνον	οὐκ	ἔχει, ἐλπίδα κρειττόνων οὐκ ἔχει,
[38]	ἐστὶν ὁ χώραν ἐν οὐρανοῖς	οὐκ	ἔχων καὶ τίνα τρόπον τοῖς
[8]	ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ« καὶ	οὐκ	ἴσα τὰ διὰ δούλου πιστοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008