Chapitre
[21]	δὲ βεβαίως ἀντεχομένους {συνεχώρησεν} εἶξεν·	χαίρει	γὰρ ὁ θεὸς τὰ τοιαῦτα
[31]	γὰρ δότην· ἀγαπᾷ ὁ θεός«	χαίροντα	τῷ διδόναι καὶ μὴ φειδομένως
[39]	τε ἐπίρρητον τοῦ πλούτου καὶ	χαλεπὸν	εἰς ζωὴν διαφύγοι καὶ δύναιτο
[25]	τοὺς πιστοὺς ἐλαυνόντων· ὁ δὲ	χαλεπώτατος	ἔνδοθέν ἐστι διωγμός, ἐξ αὐτῆς
[42]	ἕτοιμος λῄσταρχος ἦν, βιαιότατος, μιαιφονώτατος,	χαλεπώτατος.	χρόνος ἐν μέσῳ, καί τινος
[2]	τὸ αἴτιον τοῦ τὴν σωτηρίαν	χαλεπωτέραν	τοῖς πλουτοῦσι δοκεῖν ἢ τοῖς
[25]	οὗτος ὁ διωγμὸς βαρύτερος καὶ	χαλεπώτερος,	ἔνδοθεν ὁρμώμενος, ἀεὶ συνών, ὃν
[42]	ἵππος ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ τὸν	χαλινὸν	ἐνδακὼν μειζόνως κατὰ τῶν βαράθρων
[39]	γάρ φησι καὶ ἀνυπέρβλητον εἶναι	χαρὰν	καὶ ἑορτὴν ἐν οὐρανοῖς τῷ
[4]	τῆς ἐλπίδος προσαγωγήν. ὃ δὲ	χαρίζεται	δεομένοις καὶ αἰτοῦντας διδάσκει καὶ
[2]	οὐ βιωσόμενοι, τῷ κόσμῳ πάντα	χαριζόμενοι	καὶ τῆς ἐνταῦθα ζωῆς ὡς
[21]	ἐστὶ βιαζομένου, τὸ δὲ αἱρουμένους	χαριζομένου.	οὐδὲ τῶν καθευδόντων καὶ βλακευόντων
[42]	δέ, ἐπεὶ τὰ ἄλλα ὧν	χάριν	ἧκεν κατεστήσατο, ἄγε δή« ἔφη,
[9]	Ἰησοῦ νομοθεσίαν τὴν ἄκραν καὶ	χάριν	προχωροῦντα, πλήρωμα δὲ νόμου Χριστὸς
[27]	καὶ τιμιώτερον, ἐκτίνοντας μόνην τὴν	χάριν	ταύτην μικρὰν ἐπὶ μεγίστοις, ἄλλο
[8]	νόμος διὰ Μωσέως ἐδόθη, ἡ	χάρις	καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ
[16]	εἰς δὲ ἀκάθαρτον ψυχὴν θεοῦ	χάρις	οὐ παραδύεται· ἀκάθαρτος δὲ ἡ
[11]	καινὸν τὸ ἀπείπασθαι πλοῦτον καὶ	χαρίσασθαι	πτωχοῖς ἢ πατρίσιν, ὃ πολλοὶ
[1]	δοκοῖεν, ὡς ἐπὶ πολλῷ προσποιούμενοι	χαρίσασθαι	τὰ ἀχάριστα, ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖς
[10]	ἑνὶ προστετηκέναι καὶ προσκαθέζεσθαι, τῇ	χάριτι	τοῦ ζωὴν αἰώνιον προστιθέντος. ~Τί
[8]	ἐκεῖνον καὶ τὴν καινότητα τῆς	χάριτος	μαθεῖν, ὅτι δὴ κατὰ τὸν
[1]	τοῦτο δὲ λόγῳ διὰ τῆς	χάριτος	τοῦ σωτῆρος ἰωμένους τὰς ψυχὰς
[1]	περιουσίας καθ´ αὑτὴν ἱκανῆς οὔσης	χαυνῶσαι	τὰς ψυχὰς τῶν κεκτημένων καὶ
[24]	ἢ ὁλοκλήρῳ τὸ πῦρ· κἂν	χεὶρ	κἂν ποὺς κἂν ἡ ψυχή,
[40]	δράματος ἐξάθλῳ γενομένῳ, τῷ τε	χεῖρον	καὶ ἐπισεσυρμένως βιώσαντι πρότερον ἔστιν
[34]	κυβερνωμένη, καὶ νόσος ἀκμάζουσα δαμάζεται,	χειρῶν	ἐπιβολαῖς διωκομένη, καὶ προσβολὴ λῃστῶν
[34]	ἀμίαντον, γέροντας θεοσεβεῖς, ὀρφανοὺς θεοφιλεῖς,	χήρας	πραότητι ὡπλισμένας, ἄνδρας ἀγάπῃ κεκοσμημένους.
[39]	ὑμῶν ὡς φοινικοῦν ἔριον, ὡς	χιόνα	λευκανῶ, κἂν μελάντερον τοῦ σκότους,
[19]	ἕτερον πλοῦτον θεοποιὸν καὶ ζωῆς	χορηγὸν	αἰωνίου, τὰς κατὰ τὴν ἐντολὴν
[26]	ἐκ γῆς ἀνατεῖλαί ποτε, εἰ	χορηγὸς	καὶ πρόξενός ἐστι θανάτου; ἀλλ´
[40]	μακρᾷ νόσῳ πεπονηκόσι σώμασι διαίτης	χρεία	καὶ προσοχῆς πλείονος. ὁ κλέπτης,
[13]	τῷ οἴκῳ τούτῳ. οὕτω τὴν	χρείαν	αὐτῶν ἐπαινεῖ, ὥστε καὶ μετὰ
[15]	κύριος καὶ τὴν τῶν ἐκτὸς	χρείαν	εἰσάγει, κελεύων ἀποθέσθαι οὐ τὰ
[42]	ἐν μέσῳ, καί τινος ἐπιπεσούσης	χρείας	ἀνακαλοῦσι τὸν Ἰωάννην. ὃ δέ,
[13]	τὸν γυμνόν. εἰ δὲ τὰς	χρείας	οὐχ οἷόν τε ἐκπληροῦν ταύτας
[14]	τοῖς εἰδόσι. τὸ ὄργανον, ἐὰν	χρῇ	τεχνικῶς, τεχνικόν ἐστιν, ἐὰν ὑστερῇς
[14]	ὑπηρετεῖν, ἀλλ´ οὐκ ἄρχειν. οὐ	χρὴ	τοίνυν τὸ ἐξ ἑαυτοῦ μὴ
[3]	τῆς ἀληθείας ὀλίγον μοι μέλει.	~Χρὴ	τοίνυν τοὺς φιλαλήθως καὶ φιλαδέλφως
[29]	θεοῦ. τοῦτον οὖν ἀγαπᾶν ἴσα	χρὴ	τῷ θεῷ. ἀγαπᾷ δὲ Χριστὸν
[5]	τέκνοις ὑπ´ αὐτοῦ καλουμένοις ἔτι	χρῄζει	φροντίδος πλείονος, ἦ πού γε
[33]	τοῦ προΐεσθαι πᾶσιν ἑξῆς τοῖς	χρῄζουσιν	ἀνάγκη πάντως εὑρεῖν τινα καὶ
[18]	ἂν μεθύων ταῖς ἐπιθυμίαις, καὶ	χρήμασι	πλούσιος νήφων καὶ πτωχεύων ἡδονῶν,
[4]	δύσκολόν ἐστι τοὺς πεποιθότας ἐπὶ	χρήμασιν	εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ
[26]	εἰσῳκίσθη καὶ γένος ἀμφιλαφές, τοῖς	χρήμασιν	ἰσχῦον καὶ τῷ πλούτῳ κρατοῦν;
[19]	αὐτῶν ἀποστῇς; πωλήσας. τί οὖν;	χρήματα	ἀντὶ κτημάτων λάβῃς; ἀντίδοσιν πλούτου
[13]	καὶ τελώναις, καὶ τὰ μὲν	χρήματα	αὐτοὺς οὐ κελεύει μεθεῖναι, τὴν
[4]	καὶ γονεῖς καὶ ἀδελφοὺς καὶ	χρήματα	ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ
[22]	καὶ γονεῖς καὶ ἀδελφοὺς καὶ	χρήματα	ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ
[4]	αὐτοῦ· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ	χρήματα	ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν
[20]	τί δήποτε; ἆρά γε ὅτι	χρήματα	καὶ αὐτοὶ ἐκέκτηντο πολλά; ἀλλὰ
[20]	καὶ πλούσιος καὶ ἔχειν τε	χρήματα	καὶ μὴ ἔχειν καὶ χρῆσθαι
[25]	τῷ καιρῷ τούτῳ ἀγροὺς καὶ	χρήματα	καὶ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς ἔχειν
[4]	τῷ καιρῷ τούτῳ ἀγροὺς καὶ	χρήματα	καὶ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς ἔχειν
[20]	φόβου πάντως, εἰ καὶ ὁ	χρήματα	κεκτημένος καὶ ὁ τῶν παθῶν
[14]	τὰ καὶ τοὺς πέλας ὠφελοῦντα	χρήματα·	κτήματα γάρ ἐστι κτητὰ ὄντα
[42]	δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη,	χρήματα	οἰόμενος, ἅπερ οὐκ ἔλαβε, συκοφαντεῖσθαι,
[4]	ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων	χρήματα	πολλὰ καὶ ἀγρούς. περιβλεψάμενος δὲ
[14]	γάρ ἐστι κτητὰ ὄντα καὶ	χρήματα	χρήσιμα ὄντα καὶ εἰς χρῆσιν
[20]	τῶν λόγων. ἕνεκα μὲν οὖν	χρημάτων	ἀκτημοσύνης εὐέλπιδες ἦσαν πρὸς σωτηρίαν·
[8]	ἢ ὀργὴ ζέουσα ἢ ἔρως	χρημάτων;	ἀλλ´ εἴ τις ἐν σκιρτήματι
[11]	ἀπορρῖψαι προστάσσει καὶ ἀποστῆναι τῶν	χρημάτων,	ἀλλὰ τὰ δόγματα τὰ περὶ
[13]	μὴ ἀπὸ χρημάτων, τῶν δὲ	χρημάτων	ἀφίστασθαι κελεύει, τί ἂν ἕτερον
[26]	ἐλεύθερος, ἀήττητος, ἄνοσος, ἄτρωτος ὑπὸ	χρημάτων·	εἰ δὲ μή, θᾶττον κάμηλος
[11]	ἀλλὰ τὰ δόγματα τὰ περὶ	χρημάτων	ἐξορίσαι τῆς ψυχῆς, τὴν πρὸς
[24]	γὰρ ἀγωνίζεται. ~Δύνασαι καὶ τῶν	χρημάτων	ἐπίπροσθεν εἶναι; φράσον καὶ οὐκ
[12]	ἐπιθυμίαν καὶ τὴν ὄρεξιν τῶν	χρημάτων	ἔχειν ἐντετηκυῖαν καὶ συζῶσαν καὶ
[11]	καὶ ζηλωτὸν τὸ τηνάλλως ἀπορεῖν	χρημάτων	μὴ οὐκ ἐπὶ λόγῳ ζωῆς
[15]	οὖν προὔργου γέγονεν αὐτῷ πτωχεύειν	χρημάτων	πλουτοῦντι τῶν παθῶν. οὐ γὰρ
[32]	ἐμπορίας, ὢ θείας ἀγορᾶς· ὠνεῖται	χρημάτων	τις ἀφθαρσίαν, καὶ δοὺς τὰ
[13]	τε ἐκπληροῦν ταύτας μὴ ἀπὸ	χρημάτων,	τῶν δὲ χρημάτων ἀφίστασθαι κελεύει,
[20]	χρῆσθαι τῷ κόσμῳ καὶ μὴ	χρῆσθαι,	ἀπῆλθε στυγνὸς καὶ κατηφής, λιπὼν
[14]	ὁ πλοῦτος ὄργανόν ἐστι. δύνασαι	χρῆσθαι	δικαίως αὐτῷ· πρὸς δικαιοσύνην καθυπηρετεῖ·
[14]	γενόμενος καὶ τούτοις τοῖς κτήμασι	χρῆσθαι	δυνηθῇ καλῶς. τὸ οὖν ἀποτάξασθαι
[14]	τὸ δυνάμενον καὶ καλῶς τούτοις	χρῆσθαι	καὶ κακῶς, ἀφ´ ὧν ἂν
[20]	μεταγάγοι καὶ μάθοι τοῖς ἀδιαφόροις	χρῆσθαι	καλῶς καὶ ἰδίως καὶ ὡς
[19]	ἀρετῶν πλούσιος καὶ πάσῃ τύχῃ	χρῆσθαι	ὁσίως καὶ πιστῶς δυνάμενος· ὁ
[20]	χρήματα καὶ μὴ ἔχειν καὶ	χρῆσθαι	τῷ κόσμῳ καὶ μὴ χρῆσθαι,
[15]	ὧν ἀναιρεθέντων καὶ τὰ κτήματα	χρήσιμα	γίνεται; ὁ τοίνυν ἀποβαλὼν τὴν
[14]	ἐστι κτητὰ ὄντα καὶ χρήματα	χρήσιμα	ὄντα καὶ εἰς χρῆσιν ἀνθρώπων
[35]	τι τῶν πρὸς τὴν σωτηρίαν	χρησίμων,	ὃ δὲ νουθετῆσαι μετὰ παρρησίας,
[13]	ταῦτα πειρώμενον ἐκπορίζειν. ~Καὶ πόσῳ	χρησιμώτερον	τὸ ἐναντίον, ἱκανὰ κεκτημένον αὐτόν
[14]	ὕλη τις καὶ ὄργανα πρὸς	χρῆσιν	ἀγαθὴν τοῖς εἰδόσι. τὸ ὄργανον,
[14]	χρήματα χρήσιμα ὄντα καὶ εἰς	χρῆσιν	ἀνθρώπων ὑπὸ τοῦ θεοῦ παρεσκευασμένα,
[12]	καὶ συζῶσαν καὶ τὴν μὲν	χρῆσιν	ἀποβεβληκέναι, ἀπορῶν δὲ ἅμα καὶ
[13]	κελεύει μεθεῖναι, τὴν δὲ δικαίαν	χρῆσιν	ἐπιθεὶς καὶ τὴν ἄδικον ἀφελὼν
[15]	ἐὰν ἐπίστηταί τις τὴν ὀρθὴν	χρῆσιν	καὶ συνωφελεῖν δυναμένοις. ὠφελεῖ δὲ
[14]	τὰ μὴ συγχωροῦντα τὴν ἀμείνω	χρῆσιν	τῶν ὑπαρχόντων, ἵνα καλὸς καὶ
[27]	τίνα τρόπον καὶ πῶς πλούτῳ	χρηστέον	καὶ τὴν ζωὴν κτητέον. ἐπειδὴ
[1]	συμμεμετρημένης καὶ ἡ πολιτεία διαθέσεως	χρηστῆς	καὶ μονίμου καὶ πάσαις ταῖς
[15]	ἐκτός, κἂν μὲν ἡ ψυχὴ	χρῆται	καλῶς, καλὰ καὶ ταῦτα δοκεῖ,
[14]	δικαιοσύνην καθυπηρετεῖ· ἀδίκως τις αὐτῷ	χρῆται·	πάλιν ὑπηρέτης ἀδικίας εὑρίσκεται· πέφυκε
[30]	μὲν οὖν οὗτός ἐστιν ὁ	Χριστὸν	ἀγαπῶν, δεύτερος δὲ ὁ τοὺς
[29]	χρὴ τῷ θεῷ. ἀγαπᾷ δὲ	Χριστὸν	Ἰησοῦν ὁ τὸ θέλημα αὐτοῦ
[9]	χάριν προχωροῦντα, πλήρωμα δὲ νόμου	Χριστὸς	εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι«
[42]	ἀντιδώσω τὴν ἐμήν. στῆθι, πίστευσον·	Χριστός	με ἀπέστειλεν. ὃ δὲ ἀκούσας
[23]	ὁστισοῦν, πρὸ πάντων ἐν σοὶ	Χριστὸς	ὁ νικῶν ἔστω· ὑπὲρ σοῦ
[42]	ἣν ἐγώ τε καὶ ὁ	Χριστός	σοι παρακατεθέμεθα ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας,
[24]	φράσον καὶ οὐκ ἀπάγει σε	Χριστὸς	τῆς κτήσεως, ὁ κύριος οὐ
[24]	ἂν γὰρ ἐνταῦθα ἀπόληται ὑπὲρ	Χριστοῦ,	ἐκεῖ σωθήσεται. ~Ταύτης δὲ ὁμοίως
[8]	καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ	Χριστοῦ«	καὶ οὐκ ἴσα τὰ διὰ
[42]	ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ	Χριστοῦ	μάρτυρος« τοῦ δὲ δεχομένου καὶ
[23]	συναδίκει καὶ μὴ πείθου τῷ	Χριστοῦ	νόμῳ‹ καὶ ὁπόσα ἂν εἴποι
[22]	μήτε ἐχθρὸν ἀμυνόμενος μήτε πατέρα	Χριστοῦ	πλέον αἰδούμενος. ἐν ἐκείνῳ μὲν
[42]	ᾧ διὰ τοῦ παιδὸς Ἰησοῦ	Χριστοῦ,	τοῦ κυρίου ζώντων καὶ νεκρῶν,
[42]	ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας· ἐγὼ	Χριστῷ	λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ· ἂν
[25]	ἀλλ´ ὁμονοοῦντας ἀλλήλοις τε καὶ	Χριστῷ.	τὸ δὲ μετὰ διωγμῶν« ταῦτα
[3]	τῷ λόγῳ, ἀγωνοθέτῃ δὲ τῷ	Χριστῷ·	τροφὴ δὲ αὐτῷ καὶ ποτὸν
[41]	τοῖς ὀφθαλμοῖς συμφέρει τὸν ἀεὶ	χρόνον	ἀκολάστοις μένειν, ἀλλὰ καὶ δακρῦσαι
[42]	λῄσταρχος ἦν, βιαιότατος, μιαιφονώτατος, χαλεπώτατος.	χρόνος	ἐν μέσῳ, καί τινος ἐπιπεσούσης
[8]	φρόνημα πεπανὸν καὶ πρεσβύτερον τοῦ	χρόνου,	θαυμαστὸς οὗτος ἀγωνιστὴς καὶ διαπρεπὴς
[32]	καὶ οἰκία, τροφὴ πυρὸς ἢ	χρόνου	παίγνιον ἢ σεισμοῦ πάρεργον ἢ
[40]	πρότερον ἔστιν ὕστερον μετανοήσαντι πολλοῦ	χρόνου	πολιτείαν πονηρὰν ἐκνικῆσαι τῷ μετὰ
[40]	ἐκνικῆσαι τῷ μετὰ τὴν μετάνοιαν	χρόνω·	ἀκριβείας δὲ δεῖ πολλῆς, ὥσπερ
[25]	καὶ ἐν μὲν τῷ παρόντι	χρόνῳ	ὠκύμορα καὶ ἀβέβαια, ἐν δὲ
[16]	μὲν γὰρ ἔχων κτήματα καὶ	χρυσὸν	καὶ ἄργυρον καὶ οἰκίας ὡς
[17]	θεοῦ πνεύματος ἐν τῇ καρδίᾳ	χρυσὸν	φέρων ἢ ἀγρὸν καὶ τὴν
[15]	βιωτικά, ἀλλὰ τὰ τούτοις κακῶς	χρώμενα·	~ταῦτα δὲ ἦν τὰ τῆς
[18]	ἀπολλύει, ἀλλ´ ἡ τούτοις ψυχὴ	χρωμένη	τὴν αἰτίαν ἐφ´ ἑκάτερα παρέχεται.
[28]	τὸν ἑνὶ καὶ ταὐτῷ νόμῳ	χρώμενον·	ἀλλὰ ἄνωθεν καταβαίνοντα ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ
[38]	καὶ τίνα τρόπον τοῖς οὖσι	χρώμενος	~ἄν τις τό τε ἐπίρρητον
[18]	σώματι ἁγνῶς καὶ κατὰ θεὸν	χρώμενος	ζήσεται. ὁ δὲ φθείρων τὸν
[38]	πλούσιον μάθοις ὅστις ἐστὶν ὁ	χώραν	ἐν οὐρανοῖς οὐκ ἔχων καὶ
[10]	οὐ δίδωσιν, ὅπερ νόμος οὐ	χωρεῖ,	ὃ τῶν ζώντων ἴδιόν ἐστιν.
[42]	ἐκκλησίας. ἐλθὼν δὲ εἰς τὸ	χωρίον	ὑπὸ τῆς προφυλακῆς τῶν λῃστῶν
[31]	τοῦ κυρίου λελεγμένος ἐν ἄλλῳ	χωρίῳ·	παντὶ τῷ αἰτοῦντί σε δίδου·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008