Chapitre
[32]	παίγνιον ἢ σεισμοῦ πάρεργον ἢ	ὕβρισμα	τυράννου; ἐπιθύμησον ἐν οὐρανοῖς οἰκῆσαι
[29]	ἐπιδαψιλευόμενος, οὗτος ὁ τοὺς τῆς	ὑγείας	καὶ σωτηρίας δεσμοὺς ἀλύτους ἐπιδείξας,
[41]	καὶ δηχθῆναί ποτε ὑπὲρ τῆς	ὑγείας	τῆς πλείονος. οὕτω καὶ ψυχῇ
[31]	εἰς ὄνομα μαθητοῦ ποτήριον ψυχροῦ	ὕδατος	τὸν μισθὸν οὐκ ἀπολέσει. οὐκοῦν
[39]	θύραι καὶ δέχεται τρισάσμενος πατὴρ	υἱὸν	ἀληθῶς μετανοοῦντα· ἡ δ´ ἀληθινὴ
[8]	παρρησίαν, τοῦ θεοῦ δὲ τὸν	υἱὸν	ἱκετεύει. ἐκ πίστεως εἰς πίστιν«
[8]	υἱὸς καὶ ᾧ ἂν ὁ	υἱὸς	ἀποκαλύψῃ« ἔπειτα τὸ μέγεθος τοῦ
[6]	ζωῆς αἰωνίου ταμίαν, ἣν ὁ	υἱὸς	δίδωσιν ἡμῖν παρ´ ἐκείνου λαβών.
[22]	ἄθεος εἴη τινὶ πατὴρ ἢ	υἱὸς	ἢ ἀδελφὸς καὶ κώλυμα τῆς
[8]	οὐδεὶς ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ	υἱὸς	καὶ ᾧ ἂν ὁ υἱὸς
[12]	τι ἡ καινὴ κτίσις« ὁ	υἱὸς	τοῦ θεοῦ, μηνύει καὶ διδάσκει,
[8]	πιστοῦ διδόμενα τοῖς ὑπὸ {τοῦ}	υἱοῦ	γνησίου δωρουμένοις. εἰ γοῦν ἱκανὸς
[9]	ποιῶν ὡς δοῦλος, ἀλλὰ καὶ	υἱοὺς	καὶ ἀδελφοὺς καὶ συγκληρονόμους τοὺς
[29]	τὴν ἀποκάλυψιν τῆς δόξης τῶν	υἱῶν	τοῦ θεοῦ. τοῦτον οὖν ἀγαπᾶν
[14]	δὴ παράκειται καὶ ὑποβέβληται καθάπερ	ὕλη	τις καὶ ὄργανα πρὸς χρῆσιν
[15]	ἑαυτὸν περιέκοψεν, ἐξέκαυσε δὲ τὴν	ὕλην	τῆς κακίας τὴν ἔμφυτον τῇ
[15]	πλουτεῖν τῶν παθῶν καὶ τῆς	ὕλης	μὴ παρούσης· ἡ γάρ τοι
[30]	μὴ παρεσχηκότας. καὶ ἀλλαχοῦ· ὁ	ὑμᾶς	δεχόμενος ἐμὲ δέχεται, ὁ ὑμᾶς
[13]	ἀδικίας. ἵν´ ὅταν ἐκλίπῃ, δέξωνται	ὑμᾶς	εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς. κτήσασθε
[31]	ἀδικίας, ἵνα ὅταν ἐκλίπῃ, δέξωνται	ὑμᾶς	εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς. φύσει
[30]	ὑμᾶς δεχόμενος ἐμὲ δέχεται, ὁ	ὑμᾶς	μὴ δεχόμενος ἐμὲ ἀθετεῖ. ~Τούτους
[40]	ἐφ´ οἷς γὰρ ἂν εὕρω	ὑμᾶς«	φησίν, ἐπὶ τούτοις καὶ κρινῶ·
[29]	οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω; καί·	ὑμεῖς	μακάριοι οἱ ὁρῶντες καὶ ἀκούοντες
[30]	πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην	ὑμῖν	βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. ἐπείνασα
[31]	μὴ φοβεῖσθε, τὸ μικρὸν ποίμνιον·	ὑμῖν	γὰρ εὐδόκησεν ὁ πατὴρ παραδοῦναι
[37]	καινὴν ἡμῖν διαθήκην καταλιμπάνει· ἀγάπην	ὑμῖν	δίδωμι τὴν ἐμήν. τίς δέ
[30]	βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω	ὑμῖν,	ἐφ´ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων
[4]	δὲ ὁ Ἰησοῦς {λέγει} ἀμὴν	ὑμῖν	λέγω, ὃς ἂν ἀφῇ τὰ
[22]	διατιθέντα. ~Ἀποκριθεὶς δὲ Ἰησοῦς· ἀμὴν	ὑμῖν	λέγω, ὃς ἂν ἀφῇ τὰ
[42]	τρόπαιον ἀναστάσεως βλεπομένης. φαιδροῖς γεγηθότες,	ὑμνοῦντες,	ἀνοιγνύντες τοὺς οὐρανούς. πρὸ δὲ
[42]	τοῦτ´ ἐλήλυθα, ἐπὶ τὸν ἄρχοντα	ὑμῶν	ἀγάγετέ με. ὃς τέως, ὥσπερ
[39]	μετάνοιαν· κἂν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι	ὑμῶν	ὡς φοινικοῦν ἔριον, ὡς χιόνα
[5]	ὅπου δὲ καὶ τὰ νομιζόμενα	ὑπ´	αὐτοῦ διοῖχθαι τοῖς ἔσω καὶ
[5]	αὐτοῖς τοῖς τῆς βασιλείας τέκνοις	ὑπ´	αὐτοῦ καλουμένοις ἔτι χρῄζει φροντίδος
[5]	καὶ καταμανθάνειν. καὶ γὰρ τὰ	ὑπ´	αὐτοῦ τοῦ κυρίου δοκοῦντα ἡπλῶσθαι
[24]	φθονεῖ. ἀλλ´ ὁρᾷς σεαυτὸν ἡττώμενον	ὑπ´	αὐτῶν καὶ ἀνατρεπόμενον; ἄφες, ῥῖψον.
[42]	μὲν δι´ ἑστιάσεων πολυτελῶν αὐτὸν	ὑπάγονται,	εἶτά που καὶ νύκτωρ ἐπὶ
[18]	καταστάσει καὶ διαθέσει πρός τε	ὑπακοὴν	θεοῦ καὶ καθαρότητα πρός τε
[18]	ἰσχυρός τις ὢν καὶ εὐεκτῶν	ὑπακοῦσαι	καὶ πάλιν ἀσθενικός τις ὢν
[3]	τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐὰν	ὑπακούσωσι	ταῖς ἐντολαῖς· εἶθ´ ὁπόταν μάθωσιν
[7]	καὶ τὸ εἶναι τοῖς ἄλλοις	ὑπάρχει	καὶ τὸ μεῖναι λαβεῖν. ἡ
[26]	θεολογίας ἐξηγήσει μυστήριον τοῦ σωτῆρος	ὑπάρχει	μαθεῖν· ~οὐ μὴν ἀλλὰ τό
[15]	πονηρά, ὁ κελεύων ἀπαλλοτριοῦν τὰ	ὑπάρχοντα	{π{ ρ} ότερον ταῦτα παραιτεῖται
[11]	ζωῆς, τῶν προπεπονημένων; πώλησον τὰ	ὑπάρχοντά	σου. τί δὲ τοῦτό ἐστιν;
[19]	ἀφθαρσία. οὕτως καλῶς πωλεῖς τὰ	ὑπάρχοντα,	τὰ πολλὰ καὶ περισσὰ καὶ
[14]	ὑπάρχουσι καὶ πωλῆσαι πάντα τὰ	ὑπάρχοντα	τοῦτον τὸν τρόπον ἐκδεκτέον ὡς
[19]	θεὸν πλούσιος ἀπόστηθι‹ φησί τῶν	ὑπαρχόντων	ἐν τῇ ψυχῇ σου κτημάτων
[14]	συγχωροῦντα τὴν ἀμείνω χρῆσιν τῶν	ὑπαρχόντων,	ἵνα καλὸς καὶ ἀγαθὸς γενόμενος
[26]	εἰ δύναταί τις ἐνδοτέρω τῶν	ὑπαρχόντων	κάμπτειν τῆς ἐξουσίας καὶ μέτρια
[11]	ὃ προχείρως δέχονταί τινες, τὴν	ὑπάρχουσαν	οὐσίαν ἀπορρῖψαι προστάσσει καὶ ἀποστῆναι
[14]	τὸ οὖν ἀποτάξασθαι πᾶσι τοῖς	ὑπάρχουσι	καὶ πωλῆσαι πάντα τὰ ὑπάρχοντα
[15]	ἐκτὸς ἀπορίᾳ. ἀποτακτέον οὖν τοῖς	ὑπάρχουσι	τοῖς βλαβεροῖς, οὐχὶ τοῖς ἐὰν
[16]	μᾶλλον ἢ ἑαυτὸν καὶ κρείττων	ὑπάρχων	τῆς κτήσεως αὐτῶν, μὴ δοῦλος
[5]	πρὸς τοὺς μαθητὰς τῶν ᾐνιγμένως	ὑπειρημένων	οὐδὲν ἥττονος {ἔτι καὶ νῦν}
[39]	τισιν ἁμαρτήμασιν ἢ παραπτώμασιν, ὡς	ὑπενηνέχθαι	τέλεον, ὅτι οὗτος κατεψήφισται παντάπασιν
[37]	ἀνταξίαν τῶν ὅλων· ταύτην ἡμᾶς	ὑπὲρ	ἀλλήλων ἀνταπαιτεῖ. εἰ δὲ τὰς
[12]	ἄλλων ἀνθρώπων ὡς αὐτοί τι	ὑπὲρ	ἄνθρωπον ἐργασάμενοι. πῶς ἂν οὖν
[31]	φιλοδωρία. οὑτοσὶ δὲ ὁ λόγος	ὑπὲρ	ἅπασάν ἐστι θεότητα, μηδὲ αἰτεῖσθαι
[33]	καὶ ὁ τούτου παῖς ὁ	ὑπὲρ	ἡμῶν ἀποθανὼν καὶ μεθ´ ἡμῶν
[37]	δέ ἐστιν αὕτη καὶ πόση;	ὑπὲρ	ἡμῶν ἑκάστου κατέθηκε τὴν ψυχὴν
[42]	ὑπομενῶ, ὡς ὁ κύριος τὸν	ὑπὲρ	ἡμῶν· ὑπὲρ σοῦ τὴν ψυχὴν
[10]	ἀχθεσθεὶς τῷ παραγγέλματι τῆς ζωῆς,	ὑπὲρ	ἧς ἱκέτευεν. οὐ γὰρ ἀληθῶς
[10]	ἐμόν, τὸ ἀγαθόν, τὸ ἤδη	ὑπὲρ	νόμον, ὅπερ νόμος οὐ δίδωσιν,
[21]	ἐξαίρετος, ὁ πρῶτος τῶν μαθητῶν,	ὑπὲρ	οὗ μόνου καὶ ἑαυτοῦ τὸν
[28]	ὡς σεαυτόν· οὐκοῦν τὸν θεὸν	ὑπὲρ	σεαυτόν. πυνθανομένου δὲ τοῦ προσδιαλεγομένου
[23]	τούτων τῶν λόγων ἑκατέρωθεν διακούσας	ὑπὲρ	σεαυτοῦ δίκασον καὶ τὴν ψῆφον
[42]	ἐλπίδας· ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω	ὑπὲρ	σοῦ· ἂν δέῃ, τὸν σὸν
[23]	σοὶ Χριστὸς ὁ νικῶν ἔστω·	ὑπὲρ	σοῦ γὰρ ἀγωνίζεται. ~Δύνασαι καὶ
[41]	καὶ κόλασιν παραιτούμενον φθάσον. οὗτος	ὑπὲρ	σοῦ πολλὰς νύκτας ἀγρυπνησάτω, πρεσβεύων
[41]	σοῦ πολλὰς νύκτας ἀγρυπνησάτω, πρεσβεύων	ὑπὲρ	σοῦ πρὸς θεὸν καὶ λιτανείαις
[23]	ἀθανασίας· ἐγὼ διδάσκαλος ὑπερουρανίων παιδευμάτων·	ὑπὲρ	σοῦ πρὸς τὸν θάνατον διηγωνισάμην
[35]	δὲ δακρῦσαι καὶ στενάξαι συμπαθῶς	ὑπὲρ	σοῦ πρὸς τὸν κύριον τῶν
[42]	ὁ κύριος τὸν ὑπὲρ ἡμῶν·	ὑπὲρ	σοῦ τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν
[41]	μηδὲν ὑπὸ σοῦ λυπούμενος, ἀλλ´	ὑπὲρ	σοῦ. τοῦτό ἐστι μετάνοια ἀνυπόκριτος.
[41]	καὶ δακρῦσαι καὶ δηχθῆναί ποτε	ὑπὲρ	τῆς ὑγείας τῆς πλείονος. οὕτω
[24]	αὐτήν. ἂν γὰρ ἐνταῦθα ἀπόληται	ὑπὲρ	Χριστοῦ, ἐκεῖ σωθήσεται. ~Ταύτης δὲ
[6]	βεβαίας ἀφθαρσίας. ἠρώτηται περὶ τούτων	ὑπὲρ	ὧν καὶ κατελήλυθεν. ἃ παιδεύει,
[42]	συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν εἶχεν	ὑπὲρ	ὧν οὐκ εἶχεν οὔτε ἀπιστεῖν
[11]	τὴν πρὸς αὐτὰ συμπάθειαν τὴν	ὑπεράγαν	ἐπιθυμίαν, τὴν περὶ αὐτὰ πτοίαν
[9]	πεπληρωκότα, ἀλλὰ καὶ ἀγαπᾷ καὶ	ὑπερασπάζεται	τῆς ἐν οἷς ἔμαθεν εὐπειθείας,
[5]	ἐπιστάσεως εὑρίσκεται δεόμενα διὰ τὴν	ὑπερβάλλουσαν	τῆς φρονήσεως ἐν αὐτοῖς ὑπερβολήν.
[38]	~Σὺ δὲ μάθε τὴν καθ´	ὑπερβολὴν	ὁδόν« ἣν δείκνυσι Παῦλος ἐπὶ
[5]	ὑπερβάλλουσαν τῆς φρονήσεως ἐν αὐτοῖς	ὑπερβολήν.	ὅπου δὲ καὶ τὰ νομιζόμενα
[33]	μέτρον καλόν, πεπιεσμένον καὶ σεσαλευμένον,	ὑπερεκχυνόμενον,	ἀποδοθήσεταί σοι. πᾶσιν ἄνοιξον τὰ
[21]	ἀνύει, ἐὰν δὲ γένηται δῆλος	ὑπερεπιθυμῶν	τούτου καὶ διεσπουδακώς, τῇ προσθήκῃ
[10]	κυρίῳ. δίδωσι δὲ βουλομένοις καὶ	ὑπερεσπουδακόσι	καὶ δεομένοις, ἵν´ οὕτως ἴδιον
[36]	μυστήρια, καὶ τὴν αὑτῶν εὐγένειαν	ὑπερηφανοῦντες	ἐν κόσμῳ βλέπεσθαι, οὓς ὁ
[23]	σοι παρέξω ζωὴν ἄπαυστον, αἰώνιον,	ὑπερκόσμιον·	ἐγώ σοι δείξω θεοῦ πατρὸς
[8]	ἐπεὶ καὶ τί μέγα ἢ	ὑπέρλαμπρον	γῆρας ἄγονον ἀδικημάτων ὧν ἐπιθυμίαι
[10]	πληρώσας ἐκ νεότητος« καὶ τὰ	ὑπέρογκα	φρυαξάμενος τὸ ἓν τοῦτο προσθεῖναι
[33]	ἀπογεγραμμένοις, μὴ πρὸς σῶμα ἀπιδὼν	ὑπερόπτως,	μὴ πρὸς ἡλικίαν ἀμελῶς διατεθείς,
[37]	ἔστι κλῆμα τῆς ἀεὶ ζώσης	ὑπερουρανίας	ἀμπέλου, ἐκκόπτεται, τὸ πῦρ ἄθρουν
[5]	διαφέροντα, ἐσκεπασμένα δὲ θαυμαστῷ καὶ	ὑπερουρανίῳ	διανοίας βάθει, οὐκ ἐπιπολαίως δέχεσθαι
[23]	ἡμέραν ἐνδιδοὺς ἀθανασίας· ἐγὼ διδάσκαλος	ὑπερουρανίων	παιδευμάτων· ὑπὲρ σοῦ πρὸς τὸν
[12]	οἶμαι ὅτι καὶ προσεπέτειναν· ἐν	ὑπεροψίᾳ	γὰρ ἐγένοντο καὶ ἀλαζονείᾳ καὶ
[7]	δοτῆρα αἰωνίων καὶ πρῶτον καὶ	ὑπέρτατον	καὶ ἕνα καὶ ἀγαθὸν θεόν.
[1]	πλούτου, δι´ ὃν θαυμάζονται, παρασκευάζοντες	ὑπερφρονεῖν,	τὸ δὴ τοῦ λόγου πῦρ
[42]	τούτοις συζῶν καὶ τὰ ὦτα	ὑπέχων	καὶ τὰ ἔργα ἀσκῶν ἐπ´
[12]	διπλῇ λυπεῖσθαι, καὶ τῇ τῆς	ὑπηρεσίας	ἀπουσίᾳ καὶ τῇ τῆς μετανοίας
[14]	ὑπηρέτης ἀδικίας εὑρίσκεται· πέφυκε γὰρ	ὑπηρετεῖν,	ἀλλ´ οὐκ ἄρχειν. οὐ χρὴ
[10]	δὲ ἀδελφὴν αἰτιωμένην, ὅτι τὸ	ὑπηρετεῖν	ἀπολιποῦσα τοῖς ποσὶν αὐτοῦ παρακάθηται
[14]	ἀδίκως τις αὐτῷ χρῆται· πάλιν	ὑπηρέτης	ἀδικίας εὑρίσκεται· πέφυκε γὰρ ὑπηρετεῖν,
[20]	δικτύφια καὶ ἄγκιστρα καὶ τὰ	ὑπηρετικὰ	σκαφίδια ἀφῆκαν πάλαι, ἅπερ ἦν
[15]	τὰ ἀδιάφορα, καὶ τῶν μὲν	ὑπηρετικῶν	ἑαυτὸν περιέκοψεν, ἐξέκαυσε δὲ τὴν
[42]	τοῦ δὲ δεχομένου καὶ πάνθ´	ὑπισχνουμένου	καὶ πάλιν τὰ αὐτὰ διετείνατο
[25]	τῶν πλειόνων ὀρεγομένη καὶ λυσσῶσα	ὑπὸ	ἀγρίων ἐρώτων καὶ φλεγομένη, καθάπερ
[28]	ἱερέως παροδευόμενον, ὑπὸ Λευίτου παρορώμενον,	ὑπὸ	δὲ τοῦ Σαμαρείτου τοῦ ἐξωνειδισμένου
[25]	ἑκάστῳ τῆς ψυχῆς προπεμπόμενος λυμαινομένης	ὑπὸ	ἐπιθυμιῶν ἀθέων καὶ ἡδονῶν ποικίλων
[28]	ἐρριμμένον ἡμιθνῆτα ἐπὶ τῆς ὁδοῦ,	ὑπὸ	ἱερέως παροδευόμενον, ὑπὸ Λευίτου παρορώμενον,
[23]	σωτῆρος· ἐγώ σε ἀνεγέννησα, κακῶς	ὑπὸ	κόσμου πρὸς θάνατον γεγεννημένον, ἠλευθέρωσα,
[28]	τῆς ὁδοῦ, ὑπὸ ἱερέως παροδευόμενον,	ὑπὸ	Λευίτου παρορώμενον, ὑπὸ δὲ τοῦ
[28]	εἰς Ἱεριχὼ καὶ τοῦτον δείκνυσιν	ὑπὸ	λῃστῶν συγκεκεντημένον, ἐρριμμένον ἡμιθνῆτα ἐπὶ
[36]	ἐπί τινα ξενιτείαν ἐνταῦθα πεμπόμενον	ὑπὸ	μεγάλης οἰκονομίας καὶ ἀναλογίας τοῦ
[4]	νῦν διετάρασσεν ἀβασανίστως καὶ διημαρτημένως	ὑπὸ	νηπιότητος ἀκροωμένους. ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς
[18]	καὶ πτωχεύουσα ὧν ἄν τις	ὑπὸ	πλούτου διαφθείρηται σῴζεται, καὶ πλουτοῦσα
[41]	ἄγγελος τοῦ θεοῦ καὶ μηδὲν	ὑπὸ	σοῦ λυπούμενος, ἀλλ´ ὑπὲρ σοῦ.
[41]	σπλάγχνα δεομένοις. δεήσεται δὲ καθαρῶς	ὑπὸ	σοῦ προτιμώμενος ὡς ἄγγελος τοῦ
[42]	γονυπετῶν, αὐτὴν τὴν δεξιὰν ὡς	ὑπὸ	τῆς μετανοίας κεκαθαρμένην καταφιλῶν, ἐπὶ
[42]	ἐλθὼν δὲ εἰς τὸ χωρίον	ὑπὸ	τῆς προφυλακῆς τῶν λῃστῶν ἁλίσκεται,
[26]	γένεσιν ἀπελήλαται ζωῆς, ἀδικεῖται μᾶλλον	ὑπὸ	τοῦ γειναμένου θεοῦ, προσκαίρου μὲν
[39]	τέλεον, ὅτι οὗτος κατεψήφισται παντάπασιν	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ. παντὶ γὰρ τῷ
[14]	ὄντα καὶ εἰς χρῆσιν ἀνθρώπων	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ παρεσκευασμένα, ἃ δὴ
[26]	τούτου μᾶλλον ἀνέγκλητον, εἰ εὐθὺς	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ τοῦ τὴν ψυχὴν
[20]	τοῦ παραβολικῶς καὶ ἀσαφῶς λεχθέντος	ὑπὸ	τοῦ κυρίου καὶ ᾔσθοντο τοῦ
[16]	περιουσίαν, οὗτός ἐστιν ὁ μακαριζόμενος	ὑπὸ	τοῦ κυρίου καὶ πτωχὸς τῷ
[42]	ἕνα γέ τινα κληρώσων τῶν	ὑπὸ	τοῦ πνεύματος σημαινομένων. ἐλθὼν οὖν
[8]	διὰ δούλου πιστοῦ διδόμενα τοῖς	ὑπὸ	{τοῦ} υἱοῦ γνησίου δωρουμένοις. εἰ
[27]	ὃν τὰ σῳζόμενα πάλιν ἐπανέρχεται.	ὑπὸ	τούτου τοίνυν προαγαπηθέντας καὶ τοῦ
[29]	μᾶλλον ἡμᾶς ἐλεήσας ἐκείνου, τοὺς	ὑπὸ	τῶν κοσμοκρατόρων τοῦ σκότους ὀλίγου
[20]	περιάγεσθαι μηδὲ καταστράπτεσθαι τὴν ψυχὴν	ὑπὸ	τῶν προσόντων ἁβρῶν τῷ προδήλῳ
[26]	ἐντολαῖς, ἐλεύθερος, ἀήττητος, ἄνοσος, ἄτρωτος	ὑπὸ	χρημάτων· εἰ δὲ μή, θᾶττον
[3]	ἀφθαρσίας ἐλπιζέτω μεταλαβεῖν· ἀλλ´ αὑτὸν	ὑποβαλέτω	φέρων γυμναστῇ μὲν τῷ λόγῳ,
[14]	παρεσκευασμένα, ἃ δὴ παράκειται καὶ	ὑποβέβληται	καθάπερ ὕλη τις καὶ ὄργανα
[27]	τὴν ἐλπίδα αὐτοῖς ὁ σωτὴρ	ὑπογράφει	καὶ πῶς ἂν τὸ μὲν
[13]	παραινῶν, τρέφειν καὶ μὴ τρέφειν,	ὑποδέχεσθαι	καὶ ἀποκλείειν, κοινωνεῖν καὶ μὴ
[13]	διψῶντα, ἄρτον διδόναι τῷ πεινῶντι,	ὑποδέχεσθαι	τὸν ἄστεγον, ἀμφιεννύναι τὸν γυμνόν.
[6]	ἵνα δείξῃ τὴν τοῦ εὐαγγελίου	ὑπόθεσιν,	ὅτι δόσις ἐστὶν αἰωνίου ζωῆς.
[1]	ἐνασ! βίῳ κυλινδουμένοις τὸ κεφάλαιον	ὑποκείμενον	τῇ κρίσει τοῦ θεοῦ· ἐπίβουλοι
[26]	εἴ γε δύναιντο καὶ βούλοιντο	ὑποκύπτειν	τοῦ θεοῦ ταῖς ἐντολαῖς καὶ
[2]	ἐνταῦθα ζωῆς ὡς μόνης ἑαυτοῖς	ὑπολειπομένης	ἐκκρεμασθέντες ἀπέστησαν πλέον τῆς ἐκεῖ
[32]	καρτερία μιᾶς ἡμέρας, ἀλλ´ ὁ	ὑπομείνας	εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται« ~Πῶς
[38]	πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει. πάντα	ὑπομένει.	ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει, προφητεῖαι
[42]	δέῃ, τὸν σὸν θάνατον ἑκὼν	ὑπομενῶ,	ὡς ὁ κύριος τὸν ὑπὲρ
[26]	πολύχουν μέν ἐστι κατὰ τὴν	ὑπόνοιαν	καὶ τὸν σαφηνισμόν, οὐ μὴν
[12]	καὶ τὴν διάθεσιν γυμνῶσαι τῶν	ὑπόντων	παθῶν καὶ πρόρριζα τὰ ἀλλότρια
[3]	πλουσίων κλητῶν μήτε αὖ πάλιν	ὑποπίπτοντας	αὐτοῖς διὰ οἰκείαν φιλοκέρδειαν, πρῶτον
[3]	ἵν´, ὅταν ἡ ἐσχάτη σάλπιγξ	ὑποσημήνῃ	τοῦ δρόμου καὶ τῆς ἐντεῦθεν
[18]	τὴν αἰτίαν ἐφ´ ἑκάτερα παρέχεται.	ὑπόφερε	γοῦν, φησί, παιόμενος τὸ πρόσωπον,
[4]	αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἕν σοι	ὑστερεῖ·	εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, πώλησον
[14]	χρῇ τεχνικῶς, τεχνικόν ἐστιν, ἐὰν	ὑστερῇς	τῆς τέχνης, ἀπολαύει τῆς σῆς
[40]	καὶ ἐπισεσυρμένως βιώσαντι πρότερον ἔστιν	ὕστερον	μετανοήσαντι πολλοῦ χρόνου πολιτείαν πονηρὰν
[13]	πάντων αὐτὸς ἕκαστος φθάνοι τούτων	ὑστερῶν;	ἀλλὰ μὴν αὐτός τε ἐπιξενοῦται
[42]	τελευταῖον ἐφώτισε· καὶ μετὰ τοῦτο	ὑφῆκε	τῆς πλείονος ἐπιμελείας καὶ παραφυλακῆς,
[26]	σημαινέτω μὲν οὖν τι καὶ	ὑψηλότερον	ἡ κάμηλος διὰ στενῆς ὁδοῦ
[1]	νοσήματος καὶ θανατηφόρου· τῷ γὰρ	ὑψουμένῳ	καὶ μεγαλυνομένῳ παραπέπηγεν ἀντίστροφος ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008