HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Quel riche peut être sauvé ?

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  52 formes différentes pour 78 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[4]   ἐν δὲ τῷ ἐρχομένῳ {ζωή{  ν}   ἐστιν αἰώνιος. {ἐν δὲ} ἔσονται
[25]   ἐν δὲ τῷ ἐρχομένῳ {ζωή{  ν}   ἐστιν αἰώνιος. ~Ἔσονται οἱ πρῶτοι
[18]   ζήσεται. δὲ φθείρων τὸν  ναὸν   θεοῦ φθαρήσεται. δύναται δέ τις
[8]   ἐν νόμῳ σαλεύων καὶ ἐπικινδύνως  ναυλοχῶν   εἰς τὸν σωτῆρα μεθορμίζεται. ~Ὁ
[34]   στρατηγεῖ θεός, δι´ οὓς καὶ  ναῦς   βαπτιζομένη κουφίζεται, μόναις ἁγίων εὐχαῖς
[26]   σημαίνει, τί δίδωσι τοῖς αὑτοῦ  ναύταις   {τὸ} σύνθημα, ποῦ καὶ πόθεν
[8]   ἄγονον ἀδικημάτων ὧν ἐπιθυμίαι τίκτουσι  νεανικαὶ   ὀργὴ ζέουσα ἔρως
[42]   ἀπιστεῖν Ἰωάννῃ· ὡς δὲ τὸν  νεανίσκον«   εἶπεν ἀπαιτῶ καὶ τὴν ψυχὴν
[42]   πρεσβύτερος ἀναλαβὼν οἴκαδε τὸν παραδοθέντα  νεανίσκον   ἔτρεφε, συνεῖχεν, ἔθαλπε, τὸ τελευταῖον
[42]   πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ,  νεανίσκον   ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ τὴν
[11]   τῆς εἰς λόγους σχολῆς καὶ  νεκρᾶς   σοφίας ἕνεκεν, οἳ δὲ φήμης
[23]   σεαυτῷ πατέρα ἐπὶ γῆς· οἱ  νεκροὶ   τοὺς νεκροὺς θαπτέτωσαν, σὺ δέ
[23]   ἂν εἴποι βλάσφημος ἄνθρωπος καὶ  νεκρὸς   τῇ φύσει. ἑτέρωθεν δὲ ἄκουε
[23]   ἐπὶ γῆς· οἱ νεκροὶ τοὺς  νεκροὺς   θαπτέτωσαν, σὺ δέ μοι ἀκολούθει·
[42]   Χριστοῦ, τοῦ κυρίου ζώντων καὶ  νεκρῶν,   καὶ διὰ τοῦ ἁγίου πνεύματος
[29]   θεῷ, ὅπου δὲ τὰ δευτερεῖα  νέμει   τῷ πλησίον. τίς δ´ ἂν
[26]   τοῦ θεοῦ τοῦ τὴν ψυχὴν  νέμοντος   εἰς οἶκον τοιούτων ἀνθρώπων εἰσῳκίσθη
[17]   ἑκάστοτε τὸ πλεῖον βλέπων, κάτω  νενευκὼς   καὶ τοῖς τοῦ κόσμου θηράτροις
[8]   ἀλλ´ εἴ τις ἐν σκιρτήματι  νεοτησίῳ   καὶ τῷ καύσωνι τῆς ἡλικίας
[10]   τὰ τοῦ νόμου πληρώσας ἐκ  νεότητος«   καὶ τὰ ὑπέρογκα φρυαξάμενος τὸ
[4]   αὐτῷ· πάντα ταῦτα ἐφύλαξα ἐκ  νεότητός   μου. δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας
[8]   δὲ πάσας πεποιηκὼς ἐκ  νεότητος«   τὰς νομίμους ἐντολὰς παρὰ ἄλλου
[26]   βλέμματι, καθάπερ εἰς ἀγαθοῦ κυβερνήτου  νεῦμα   δεδορκότες, τί βούλεται, τί προστάσσει,
[41]   μόνος γὰρ ἀνακρίνει μυελοὺς καὶ  νεφροὺς   καρδίας καὶ τῶν ἐν πυρὶ
[36]   ἐκ τοῦ κλύδωνος τοῦ κόσμου  νεωλκοῦντες   ἑαυτοὺς καὶ ἐπανάγοντες ἐπ´ ἀσφαλές,
[20]   ἀποτεθειμένοις (ἀρτιμαθεῖς γὰρ ἦσαν καὶ  νεωστὶ   πρὸς τοῦ σωτῆρος ἠνδρολογημένοι) περισσῶς
[31]   καὶ τέκνα καὶ παιδία καὶ  νήπια   καὶ φίλους ὀνομάζει καὶ μικροὺς
[4]   διετάρασσεν ἀβασανίστως καὶ διημαρτημένως ὑπὸ  νηπιότητος   ἀκροωμένους. ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν
[42]   τελευτήσαντος ἀπὸ τῆς Πάτμου τῆς  νήσου   μετῆλθεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει
[42]   μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος, συνεχέσι δὲ  νηστείαις   συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ σειρῆσι λόγων
[18]   ταῖς ἐπιθυμίαις, καὶ χρήμασι πλούσιος  νήφων   καὶ πτωχεύων ἡδονῶν, πεπεισμένος, συνετός,
[3]   ἐκείνων μὲν ὅτι δυνήσεται  νικᾶν   καὶ στεφάνων τυγχάνειν ἀπελπίσας οὐδ´
[3]   τοῦ συνειδότος τῷ ἀθλοθέτῃ παραστῇ  νικηφόρος,   ὡμολογημένος τῆς ἄνω πατρίδος ἄξιος,
[23]   πάντων ἐν σοὶ Χριστὸς  νικῶν   ἔστω· ὑπὲρ σοῦ γὰρ ἀγωνίζεται.
[21]   ἄρτι νῦν λέγομεν, τὰ παλαιὰ  νοητὰ   κτήματα καὶ ψυχικὰ νοσήματα ἀπορρίψαντες
[20]   τοῦ αἰσθητοῦ πλούτου ἐπὶ τὸν  νοητὸν   καὶ θεοδίδακτον μεταγάγοι καὶ μάθοι
[19]   τρόπον καὶ γνήσιος πτωχὸς καὶ  νόθος   ἄλλος πτωχὸς καὶ ψευδώνυμος.
[19]   καὶ πιστῶς δυνάμενος· δὲ  νόθος   πλούσιος κατὰ σάρκα πλουτῶν
[5]   ὑπερβολήν. ὅπου δὲ καὶ τὰ  νομιζόμενα   ὑπ´ αὐτοῦ διοῖχθαι τοῖς ἔσω
[8]   πάσας πεποιηκὼς ἐκ νεότητος« τὰς  νομίμους   ἐντολὰς παρὰ ἄλλου αἰτεῖ γονυπετῶν
[23]   διὰ τὴν πνευματικὴν ἔχθραν διαλυσάτω.  ~Νόμισον   εἶναι τὸ πρᾶγμα διαδικασίαν.
[9]   προπαιδείας ἐπὶ τὴν τοῦ Ἰησοῦ  νομοθεσίαν   τὴν ἄκραν καὶ χάριν προχωροῦντα,
[8]   δυναμένου· καὶ πρὸς μὲν τὸν  νόμον   ἄγει παρρησίαν, τοῦ θεοῦ δὲ
[8]   οὐδὲ γὰρ πεπλήρωκε μόνον τὸν  νόμον,   ἀλλὰ καὶ εὐθὺς ἀπὸ πρώτης
[10]   τὸ ἀγαθόν, τὸ ἤδη ὑπὲρ  νόμον,   ὅπερ νόμος οὐ δίδωσιν, ὅπερ
[8]   δὴ κατὰ τὸν ἀπόστολον  νόμος   διὰ Μωσέως ἐδόθη, χάρις
[8]   γοῦν ἱκανὸς ἦν Μωσέως  νόμος   ζωὴν αἰώνιον παρασχεῖν, μάτην μὲν
[10]   τὸ ἤδη ὑπὲρ νόμον, ὅπερ  νόμος   οὐ δίδωσιν, ὅπερ νόμος οὐ
[10]   ὅπερ νόμος οὐ δίδωσιν, ὅπερ  νόμος   οὐ χωρεῖ, τῶν ζώντων
[29]   πάθη πρόρριζα, οὐχ ὥσπερ  νόμος   ψιλὰ τὰ ἀποτελέσματα, τοὺς καρποὺς
[9]   ὡς οὐ τέλεια πεπληρωκότα καὶ  νόμου   μὲν ἐργάτην, ἀργὸν δὲ ζωῆς
[9]   αὐτὸν ὡς πάντα τὰ ἐκ  νόμου   μὴ πεπληρωκότα, ἀλλὰ καὶ ἀγαπᾷ
[10]   ἀμέλει πάντα τὰ τοῦ  νόμου   πληρώσας ἐκ νεότητος« καὶ τὰ
[9]   καὶ χάριν προχωροῦντα, πλήρωμα δὲ  νόμου   Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ
[23]   καὶ μὴ πείθου τῷ Χριστοῦ  νόμῳ‹   καὶ ὁπόσα ἂν εἴποι βλάσφημος
[8]   πίστιν« μετατάσσεται· ὡς σφαλερῶς ἐν  νόμῳ   σαλεύων καὶ ἐπικινδύνως ναυλοχῶν εἰς
[28]   οὐδὲ τὸν ἑνὶ καὶ ταὐτῷ  νόμῳ   χρώμενον· ἀλλὰ ἄνωθεν καταβαίνοντα ἀπὸ
[21]   παλαιὰ νοητὰ κτήματα καὶ ψυχικὰ  νοσήματα   ἀπορρίψαντες ἕπονται κατ´ ἴχνος τοῦ
[1]   ἀφαιρεῖν καὶ περικόπτειν, ὡς σφαλεροῦ  νοσήματος   καὶ θανατηφόρου· τῷ γὰρ ὑψουμένῳ
[11]   τὴν περὶ αὐτὰ πτοίαν καὶ  νόσον,   τὰς μερίμνας, τὰς ἀκάνθας τοῦ
[34]   μόναις ἁγίων εὐχαῖς κυβερνωμένη, καὶ  νόσος   ἀκμάζουσα δαμάζεται, χειρῶν ἐπιβολαῖς διωκομένη,
[40]   δεῖ πολλῆς, ὥσπερ τοῖς μακρᾷ  νόσῳ   πεπονηκόσι σώμασι διαίτης χρεία καὶ
[35]   τὴν σωτηρίαν χρησίμων, δὲ  νουθετῆσαι   μετὰ παρρησίας, δὲ συμβουλεῦσαι
[5]   ἀκοαῖς προσῆκεν, ἀλλὰ καθιέντας τὸν  νοῦν   ἐπ´ αὐτὸ τὸ πνεῦμα τοῦ
[5]   ἀλλὰ τὸν ἐν αὐτοῖς κεκρυμμένον  νοῦν   μετὰ τῆς ἀξίας ζητήσεως καὶ
[14]   αἴτιον ὄν. τοῦτο δ´ ἐστὶ  νοῦς   ἀνθρώπου, καὶ κριτήριον ἐλεύθερον ἔχων
[17]   οἷς εἵλετο; ὅπου γὰρ  νοῦς   τοῦ ἀνθρώπου, ἐκεῖ καὶ
[41]   φθάσον. οὗτος ὑπὲρ σοῦ πολλὰς  νύκτας   ἀγρυπνησάτω, πρεσβεύων ὑπὲρ σοῦ πρὸς
[42]   αὐτὸν ὑπάγονται, εἶτά που καὶ  νύκτωρ   ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά
[5]   ὑπειρημένων οὐδὲν ἥττονος {ἔτι καὶ  νῦν}   ἀλλὰ πλείονος ἔτι καὶ νῦν
[42]   καί, τὸ κεφάλαιον, λῃστής, καὶ  νῦν   ἀντὶ τῆς ἐκκλησίας τὸ ὄρος
[25]   τῆς γνώμης καὶ τὸ ἑπόμενον.  νῦν   δὲ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
[4]   ἡμᾶς ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ἄχρι  νῦν   διετάρασσεν ἀβασανίστως καὶ διημαρτημένως ὑπὸ
[4]   ἕνεκεν τοῦ εὐαγγελίου, ἀπολήψεται ἑκατονταπλασίονα.  νῦν   ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἀγροὺς
[42]   τιμή, κράτος, αἰώνιος μεγαλειότης καὶ  νῦν   καὶ εἰς γενεὰς γενεῶν καὶ
[21]   οὐρανῶν· εἰ δέ, ἅπερ ἄρτι  νῦν   λέγομεν, τὰ παλαιὰ νοητὰ κτήματα
[5]   νῦν} ἀλλὰ πλείονος ἔτι καὶ  νῦν   τῆς ἐπιστάσεως εὑρίσκεται δεόμενα διὰ
[26]   ὥστε τοῦτο μὲν ἀνακείσθω τὰ  νῦν.   τὸ δέ γε προκείμενον ἡμῖν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/05/2008