Chapitre |
[4] |
ἐν
δὲ
τῷ
ἐρχομένῳ
{ζωή{
|
ν} |
ἐστιν
αἰώνιος.
{ἐν
δὲ}
ἔσονται |
[25] |
ἐν
δὲ
τῷ
ἐρχομένῳ
{ζωή{
|
ν} |
ἐστιν
αἰώνιος.
~Ἔσονται
οἱ
πρῶτοι |
[18] |
ζήσεται.
ὁ
δὲ
φθείρων
τὸν
|
ναὸν |
θεοῦ
φθαρήσεται.
δύναται
δέ
τις |
[8] |
ἐν
νόμῳ
σαλεύων
καὶ
ἐπικινδύνως
|
ναυλοχῶν |
εἰς
τὸν
σωτῆρα
μεθορμίζεται.
~Ὁ |
[34] |
στρατηγεῖ
θεός,
δι´
οὓς
καὶ
|
ναῦς |
βαπτιζομένη
κουφίζεται,
μόναις
ἁγίων
εὐχαῖς |
[26] |
σημαίνει,
τί
δίδωσι
τοῖς
αὑτοῦ
|
ναύταις |
{τὸ}
σύνθημα,
ποῦ
καὶ
πόθεν |
[8] |
ἄγονον
ἀδικημάτων
ὧν
ἐπιθυμίαι
τίκτουσι
|
νεανικαὶ |
ἢ
ὀργὴ
ζέουσα
ἢ
ἔρως |
[42] |
ἀπιστεῖν
Ἰωάννῃ·
ὡς
δὲ
τὸν
|
νεανίσκον« |
εἶπεν
ἀπαιτῶ
καὶ
τὴν
ψυχὴν |
[42] |
πρεσβύτερος
ἀναλαβὼν
οἴκαδε
τὸν
παραδοθέντα
|
νεανίσκον |
ἔτρεφε,
συνεῖχεν,
ἔθαλπε,
τὸ
τελευταῖον |
[42] |
πᾶσι
τῷ
καθεστῶτι
προσβλέψας
ἐπισκόπῳ,
|
νεανίσκον |
ἱκανὸν
τῷ
σώματι
καὶ
τὴν |
[11] |
τῆς
εἰς
λόγους
σχολῆς
καὶ
|
νεκρᾶς |
σοφίας
ἕνεκεν,
οἳ
δὲ
φήμης
|
[23] |
σεαυτῷ
πατέρα
ἐπὶ
γῆς·
οἱ
|
νεκροὶ |
τοὺς
νεκροὺς
θαπτέτωσαν,
σὺ
δέ |
[23] |
ἂν
εἴποι
βλάσφημος
ἄνθρωπος
καὶ
|
νεκρὸς |
τῇ
φύσει.
ἑτέρωθεν
δὲ
ἄκουε |
[23] |
ἐπὶ
γῆς·
οἱ
νεκροὶ
τοὺς
|
νεκροὺς |
θαπτέτωσαν,
σὺ
δέ
μοι
ἀκολούθει· |
[42] |
Χριστοῦ,
τοῦ
κυρίου
ζώντων
καὶ
|
νεκρῶν, |
καὶ
διὰ
τοῦ
ἁγίου
πνεύματος |
[29] |
θεῷ,
ὅπου
δὲ
τὰ
δευτερεῖα
|
νέμει |
τῷ
πλησίον.
τίς
δ´
ἂν |
[26] |
τοῦ
θεοῦ
τοῦ
τὴν
ψυχὴν
|
νέμοντος |
εἰς
οἶκον
τοιούτων
ἀνθρώπων
εἰσῳκίσθη |
[17] |
ἑκάστοτε
τὸ
πλεῖον
βλέπων,
κάτω
|
νενευκὼς |
καὶ
τοῖς
τοῦ
κόσμου
θηράτροις |
[8] |
ἀλλ´
εἴ
τις
ἐν
σκιρτήματι
|
νεοτησίῳ |
καὶ
τῷ
καύσωνι
τῆς
ἡλικίας |
[10] |
τὰ
τοῦ
νόμου
πληρώσας
ἐκ
|
νεότητος« |
καὶ
τὰ
ὑπέρογκα
φρυαξάμενος
τὸ |
[4] |
αὐτῷ·
πάντα
ταῦτα
ἐφύλαξα
ἐκ
|
νεότητός |
μου.
ὁ
δὲ
Ἰησοῦς
ἐμβλέψας |
[8] |
δὲ
ὁ
πάσας
πεποιηκὼς
ἐκ
|
νεότητος« |
τὰς
νομίμους
ἐντολὰς
παρὰ
ἄλλου |
[26] |
βλέμματι,
καθάπερ
εἰς
ἀγαθοῦ
κυβερνήτου
|
νεῦμα |
δεδορκότες,
τί
βούλεται,
τί
προστάσσει, |
[41] |
μόνος
γὰρ
ἀνακρίνει
μυελοὺς
καὶ
|
νεφροὺς |
καρδίας
καὶ
τῶν
ἐν
πυρὶ |
[36] |
ἐκ
τοῦ
κλύδωνος
τοῦ
κόσμου
|
νεωλκοῦντες
|
ἑαυτοὺς
καὶ
ἐπανάγοντες
ἐπ´
ἀσφαλές, |
[20] |
ἀποτεθειμένοις
(ἀρτιμαθεῖς
γὰρ
ἦσαν
καὶ
|
νεωστὶ |
πρὸς
τοῦ
σωτῆρος
ἠνδρολογημένοι)
περισσῶς
|
[31] |
καὶ
τέκνα
καὶ
παιδία
καὶ
|
νήπια |
καὶ
φίλους
ὀνομάζει
καὶ
μικροὺς |
[4] |
διετάρασσεν
ἀβασανίστως
καὶ
διημαρτημένως
ὑπὸ
|
νηπιότητος |
ἀκροωμένους.
ἐκπορευομένου
αὐτοῦ
εἰς
ὁδὸν |
[42] |
τελευτήσαντος
ἀπὸ
τῆς
Πάτμου
τῆς
|
νήσου |
μετῆλθεν
ἐπὶ
τὴν
Ἔφεσον,
ἀπῄει |
[42] |
μὲν
εὐχαῖς
ἐξαιτούμενος,
συνεχέσι
δὲ
|
νηστείαις
|
συναγωνιζόμενος,
ποικίλαις
δὲ
σειρῆσι
λόγων |
[18] |
ταῖς
ἐπιθυμίαις,
καὶ
χρήμασι
πλούσιος
|
νήφων |
καὶ
πτωχεύων
ἡδονῶν,
πεπεισμένος,
συνετός, |
[3] |
ἐκείνων
ὁ
μὲν
ὅτι
δυνήσεται
|
νικᾶν |
καὶ
στεφάνων
τυγχάνειν
ἀπελπίσας
οὐδ´ |
[3] |
τοῦ
συνειδότος
τῷ
ἀθλοθέτῃ
παραστῇ
|
νικηφόρος, |
ὡμολογημένος
τῆς
ἄνω
πατρίδος
ἄξιος, |
[23] |
πάντων
ἐν
σοὶ
Χριστὸς
ὁ
|
νικῶν |
ἔστω·
ὑπὲρ
σοῦ
γὰρ
ἀγωνίζεται. |
[21] |
ἄρτι
νῦν
λέγομεν,
τὰ
παλαιὰ
|
νοητὰ |
κτήματα
καὶ
ψυχικὰ
νοσήματα
ἀπορρίψαντες |
[20] |
τοῦ
αἰσθητοῦ
πλούτου
ἐπὶ
τὸν
|
νοητὸν |
καὶ
θεοδίδακτον
μεταγάγοι
καὶ
μάθοι |
[19] |
τρόπον
καὶ
γνήσιος
πτωχὸς
καὶ
|
νόθος |
ἄλλος
πτωχὸς
καὶ
ψευδώνυμος.
ὃ |
[19] |
καὶ
πιστῶς
δυνάμενος·
ὁ
δὲ
|
νόθος |
πλούσιος
ὁ
κατὰ
σάρκα
πλουτῶν |
[5] |
ὑπερβολήν.
ὅπου
δὲ
καὶ
τὰ
|
νομιζόμενα |
ὑπ´
αὐτοῦ
διοῖχθαι
τοῖς
ἔσω |
[8] |
πάσας
πεποιηκὼς
ἐκ
νεότητος«
τὰς
|
νομίμους |
ἐντολὰς
παρὰ
ἄλλου
αἰτεῖ
γονυπετῶν |
[23] |
διὰ
τὴν
πνευματικὴν
ἔχθραν
διαλυσάτω.
|
~Νόμισον |
εἶναι
τὸ
πρᾶγμα
διαδικασίαν.
ὁ |
[9] |
προπαιδείας
ἐπὶ
τὴν
τοῦ
Ἰησοῦ
|
νομοθεσίαν |
τὴν
ἄκραν
καὶ
χάριν
προχωροῦντα, |
[8] |
δυναμένου·
καὶ
πρὸς
μὲν
τὸν
|
νόμον |
ἄγει
παρρησίαν,
τοῦ
θεοῦ
δὲ |
[8] |
οὐδὲ
γὰρ
πεπλήρωκε
μόνον
τὸν
|
νόμον, |
ἀλλὰ
καὶ
εὐθὺς
ἀπὸ
πρώτης |
[10] |
τὸ
ἀγαθόν,
τὸ
ἤδη
ὑπὲρ
|
νόμον, |
ὅπερ
νόμος
οὐ
δίδωσιν,
ὅπερ |
[8] |
δὴ
κατὰ
τὸν
ἀπόστολον
ὁ
|
νόμος
|
διὰ
Μωσέως
ἐδόθη,
ἡ
χάρις |
[8] |
γοῦν
ἱκανὸς
ἦν
ὁ
Μωσέως
|
νόμος |
ζωὴν
αἰώνιον
παρασχεῖν,
μάτην
μὲν |
[10] |
τὸ
ἤδη
ὑπὲρ
νόμον,
ὅπερ
|
νόμος |
οὐ
δίδωσιν,
ὅπερ
νόμος
οὐ
|
[10] |
ὅπερ
νόμος
οὐ
δίδωσιν,
ὅπερ
|
νόμος |
οὐ
χωρεῖ,
ὃ
τῶν
ζώντων |
[29] |
πάθη
πρόρριζα,
οὐχ
ὥσπερ
ὁ
|
νόμος |
ψιλὰ
τὰ
ἀποτελέσματα,
τοὺς
καρποὺς |
[9] |
ὡς
οὐ
τέλεια
πεπληρωκότα
καὶ
|
νόμου |
μὲν
ἐργάτην,
ἀργὸν
δὲ
ζωῆς |
[9] |
αὐτὸν
ὡς
πάντα
τὰ
ἐκ
|
νόμου |
μὴ
πεπληρωκότα,
ἀλλὰ
καὶ
ἀγαπᾷ |
[10] |
ἀμέλει
ὁ
πάντα
τὰ
τοῦ
|
νόμου
|
πληρώσας
ἐκ
νεότητος«
καὶ
τὰ |
[9] |
καὶ
χάριν
προχωροῦντα,
πλήρωμα
δὲ
|
νόμου |
Χριστὸς
εἰς
δικαιοσύνην
παντὶ
τῷ |
[23] |
καὶ
μὴ
πείθου
τῷ
Χριστοῦ
|
νόμῳ‹ |
καὶ
ὁπόσα
ἂν
εἴποι
βλάσφημος |
[8] |
πίστιν«
μετατάσσεται·
ὡς
σφαλερῶς
ἐν
|
νόμῳ |
σαλεύων
καὶ
ἐπικινδύνως
ναυλοχῶν
εἰς |
[28] |
οὐδὲ
τὸν
ἑνὶ
καὶ
ταὐτῷ
|
νόμῳ |
χρώμενον·
ἀλλὰ
ἄνωθεν
καταβαίνοντα
ἀπὸ |
[21] |
παλαιὰ
νοητὰ
κτήματα
καὶ
ψυχικὰ
|
νοσήματα |
ἀπορρίψαντες
ἕπονται
κατ´
ἴχνος
τοῦ |
[1] |
ἀφαιρεῖν
καὶ
περικόπτειν,
ὡς
σφαλεροῦ
|
νοσήματος |
καὶ
θανατηφόρου·
τῷ
γὰρ
ὑψουμένῳ |
[11] |
τὴν
περὶ
αὐτὰ
πτοίαν
καὶ
|
νόσον, |
τὰς
μερίμνας,
τὰς
ἀκάνθας
τοῦ |
[34] |
μόναις
ἁγίων
εὐχαῖς
κυβερνωμένη,
καὶ
|
νόσος |
ἀκμάζουσα
δαμάζεται,
χειρῶν
ἐπιβολαῖς
διωκομένη, |
[40] |
δεῖ
πολλῆς,
ὥσπερ
τοῖς
μακρᾷ
|
νόσῳ |
πεπονηκόσι
σώμασι
διαίτης
χρεία
καὶ |
[35] |
τὴν
σωτηρίαν
χρησίμων,
ὃ
δὲ
|
νουθετῆσαι |
μετὰ
παρρησίας,
ὃ
δὲ
συμβουλεῦσαι |
[5] |
ἀκοαῖς
προσῆκεν,
ἀλλὰ
καθιέντας
τὸν
|
νοῦν |
ἐπ´
αὐτὸ
τὸ
πνεῦμα
τοῦ |
[5] |
ἀλλὰ
τὸν
ἐν
αὐτοῖς
κεκρυμμένον
|
νοῦν |
μετὰ
τῆς
ἀξίας
ζητήσεως
καὶ |
[14] |
αἴτιον
ὄν.
τοῦτο
δ´
ἐστὶ
|
νοῦς |
ἀνθρώπου,
καὶ
κριτήριον
ἐλεύθερον
ἔχων |
[17] |
οἷς
εἵλετο;
ὅπου
γὰρ
ὁ
|
νοῦς |
τοῦ
ἀνθρώπου,
ἐκεῖ
καὶ
ὁ |
[41] |
φθάσον.
οὗτος
ὑπὲρ
σοῦ
πολλὰς
|
νύκτας |
ἀγρυπνησάτω,
πρεσβεύων
ὑπὲρ
σοῦ
πρὸς |
[42] |
αὐτὸν
ὑπάγονται,
εἶτά
που
καὶ
|
νύκτωρ |
ἐπὶ
λωποδυσίαν
ἐξιόντες
συνεπάγονται,
εἶτά |
[5] |
ὑπειρημένων
οὐδὲν
ἥττονος
{ἔτι
καὶ
|
νῦν} |
ἀλλὰ
πλείονος
ἔτι
καὶ
νῦν |
[42] |
καί,
τὸ
κεφάλαιον,
λῃστής,
καὶ
|
νῦν |
ἀντὶ
τῆς
ἐκκλησίας
τὸ
ὄρος |
[25] |
τῆς
γνώμης
καὶ
τὸ
ἑπόμενον.
|
νῦν |
δὲ
ἐν
τῷ
καιρῷ
τούτῳ |
[4] |
ἡμᾶς
ἐν
τοῖς
εὐαγγελίοις
ἄχρι
|
νῦν |
διετάρασσεν
ἀβασανίστως
καὶ
διημαρτημένως
ὑπὸ |
[4] |
ἕνεκεν
τοῦ
εὐαγγελίου,
ἀπολήψεται
ἑκατονταπλασίονα.
|
νῦν |
ἐν
τῷ
καιρῷ
τούτῳ
ἀγροὺς |
[42] |
τιμή,
κράτος,
αἰώνιος
μεγαλειότης
καὶ
|
νῦν |
καὶ
εἰς
γενεὰς
γενεῶν
καὶ |
[21] |
οὐρανῶν·
εἰ
δέ,
ἅπερ
ἄρτι
|
νῦν |
λέγομεν,
τὰ
παλαιὰ
νοητὰ
κτήματα |
[5] |
νῦν}
ἀλλὰ
πλείονος
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
τῆς
ἐπιστάσεως
εὑρίσκεται
δεόμενα
διὰ |
[26] |
ὥστε
τοῦτο
μὲν
ἀνακείσθω
τὰ
|
νῦν. |
τὸ
δέ
γε
προκείμενον
ἡμῖν |