Chapitre |
[13] |
ἀλλὰ
μὴν
αὐτός
τε
ἐπιξενοῦται
|
Ζακχαίῳ |
καὶ
Λευεὶ
καὶ
Ματθαίῳ
τοῖς |
[25] |
καὶ
Ἰάκωβον
μετὰ
Ἰωάννου,
τοὺς
|
Ζεβεδαίου
|
παῖδας,
ἀλλ´
ὁμονοοῦντας
ἀλλήλοις
τε |
[8] |
ἐπιθυμίαι
τίκτουσι
νεανικαὶ
ἢ
ὀργὴ
|
ζέουσα |
ἢ
ἔρως
χρημάτων;
ἀλλ´
εἴ |
[11] |
συμπνίγουσιν.
οὔτε
γὰρ
μέγα
καὶ
|
ζηλωτὸν |
τὸ
τηνάλλως
ἀπορεῖν
χρημάτων
μὴ |
[16] |
ἕτοιμος
οὐρανοῦ
βασιλείας,
οὐ
πλούσιος
|
ζῆσαι |
μὴ
δυνάμενος·
~ὁ
δὲ
ἐν |
[18] |
ἁγνῶς
καὶ
κατὰ
θεὸν
χρώμενος
|
ζήσεται. |
ὁ
δὲ
φθείρων
τὸν
ναὸν |
[18] |
οὐδὲ
γὰρ
διὰ
κάλλος
σώματος
|
ζήσεταί |
τις
ἢ
τοὐναντίον
ἀπολεῖται·
ἀλλ´ |
[18] |
κεκολασμένος.
εἰ
τοίνυν
ἐστὶ
τὸ
|
ζησόμενον
|
μάλιστα
καὶ
πρῶτον
ἡ
ψυχὴ |
[8] |
~Τοῦτον
οὖν
πρῶτον
ἐπιγνῶναι
τῷ
|
ζησομένῳ |
τὴν
ὄντως
ζωὴν
παρακελεύεται,
ὃν |
[38] |
ἡ
ἀγάπη
τὰ
ἑαυτῆς
οὐ
|
ζητεῖ« |
ἀλλ´
ἐπὶ
τὸν
ἀδελφὸν
ἐκκέχυται· |
[26] |
καὶ
σωφρονεῖν
καὶ
θεὸν
μόνον
|
ζητεῖν |
καὶ
θεὸν
ἀναπνεῖν
καὶ
θεῷ |
[31] |
οὐδὲ
ἐνοχλεῖσθαι
περιμένειν,
ἀλλὰ
αὐτὸν
|
ζητεῖν |
τοὺς
εὖ
πεισομένους
ἀξίους
τε |
[5] |
κεκρυμμένον
νοῦν
μετὰ
τῆς
ἀξίας
|
ζητήσεως |
καὶ
συνέσεως
ἐρευνᾶν
καὶ
καταμανθάνειν. |
[26] |
ἔν
γε
τῷ
παρόντι
τὴν
|
ζήτησιν |
ἀπαιτεῖ·
οὐ
γὰρ
μόνον
ῥέπει |
[10] |
γὰρ
ἐχθρὸν
θεῷ,
ἀλλὰ
τοῖς
|
ζητοῦσι |
πορίζει
καὶ
τοῖς
αἰτοῦσι
παρέχει |
[18] |
ἐπιτρίβει
πλοῦτος
θανατοῦται·
καὶ
μηκέτι
|
ζητῶμεν |
ἀλλαχοῦ
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
τέλους |
[4] |
ποῦ;
ἐν
δὲ
τῷ
ἐρχομένῳ
|
{ζωή{ |
ν}
ἐστιν
αἰώνιος.
{ἐν
δὲ} |
[25] |
ἀβέβαια,
ἐν
δὲ
τῷ
ἐρχομένῳ
|
{ζωή{ |
ν}
ἐστιν
αἰώνιος.
~Ἔσονται
οἱ |
[6] |
σωτὴρ
ἐρώτημα
καταλληλότατον
αὐτῷ,
ἡ
|
ζωὴ |
περὶ
ζωῆς,
ὁ
σωτὴρ
περὶ |
[7] |
αὐτὸν
ἀγάπη
καὶ
ἐξομοίωσις
μόνη
|
ζωή. |
~Τοῦτον
οὖν
πρῶτον
ἐπιγνῶναι
τῷ |
[10] |
τοῦ
σωτῆρος
ἐξαίρετον,
ἵνα
λάβῃ
|
ζωὴν |
αἰώνιον,
ἣν
ποθεῖ·
ἀλλὰ
δυσχεράνας |
[4] |
διδάσκαλε
ἀγαθέ,
τί
ποιήσω,
ἵνα
|
ζωὴν |
αἰώνιον
κληρονομήσω;
ὁ
δὲ
Ἰησοῦς |
[20] |
ἰδίως
καὶ
ὡς
ἂν
εἰς
|
ζωὴν |
αἰώνιον
ὁρμήσαι.
καὶ
οἱ
μαθηταὶ |
[8] |
ἱκανὸς
ἦν
ὁ
Μωσέως
νόμος
|
ζωὴν |
αἰώνιον
παρασχεῖν,
μάτην
μὲν
ὁ |
[10] |
καὶ
προσκαθέζεσθαι,
τῇ
χάριτι
τοῦ
|
ζωὴν |
αἰώνιον
προστιθέντος.
~Τί
τοίνυν
ἦν |
[16] |
ὁρίζων
καὶ
περιγράφων
τὴν
ἑαυτοῦ
|
ζωήν, |
ἀλλά
τι
καὶ
καλὸν
ἔργον |
[23] |
ἰασάμην,
ἐλυτρωσάμην·
ἐγώ
σοι
παρέξω
|
ζωὴν
|
ἄπαυστον,
αἰώνιον,
ὑπερκόσμιον·
ἐγώ
σοι |
[21] |
θεὸν
βιάσασθαι
καὶ
παρὰ
θεοῦ
|
ζωὴν |
ἁρπάσαι,
ὁ
δὲ
γνοὺς
τοὺς |
[39] |
τοῦ
πλούτου
καὶ
χαλεπὸν
εἰς
|
ζωὴν |
διαφύγοι
καὶ
δύναιτο
τῶν
αἰωνίων |
[42] |
τοῦ
πατρός,
εἰς
τὴν
αἰώνιον
|
ζωήν, |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν. |
[19] |
κατὰ
σάρκα
πλουτῶν
καὶ
τὴν
|
ζωὴν |
εἰς
τὴν
ἔξω
κτῆσιν
μετενηνοχὼς |
[11] |
μακαριώτατοι
καὶ
θεοφιλέστατοι
καὶ
μόνοι
|
ζωὴν |
ἔχοντες
αἰώνιον)
οὔτε
καινὸν
τὸ |
[10] |
ἧς
ἱκέτευεν.
οὐ
γὰρ
ἀληθῶς
|
ζωὴν
|
ἤθελεν,
ὡς
ἔφασκεν,
ἀλλὰ
δόξαν |
[12] |
βλάψοντα
καὶ
λυμανούμενα
πρὸς
τὴν
|
ζωήν, |
ἣν
ἐπαγγέλλεται;
καὶ
γὰρ
αὖ |
[26] |
τῶν
προσκαίρων
προτιμῷεν
τὴν
ἑαυτῶν
|
ζωὴν |
καὶ
βλέποιεν
πρὸς
τὸν
κύριον
|
[25] |
ἀνεστίους
οὔτε
ἀναδέλφους
ἐπὶ
τὴν
|
ζωὴν |
καλεῖ,
ἐπεὶ
καὶ
πλουσίους
κέκληκεν, |
[27] |
πῶς
πλούτῳ
χρηστέον
καὶ
τὴν
|
ζωὴν |
κτητέον.
ἐπειδὴ
γὰρ
οὔτε
ἐκ |
[7] |
καὶ
κορυφαιότατον
τῶν
πρὸς
τὴν
|
ζωὴν
|
μαθημάτων
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
εὐθὺς |
[42] |
ἀληθινὴν
κάθαρσιν
καὶ
τὴν
ἄτρεπτον
|
ζωὴν |
ὁ
πατὴρ
ὁ
ἀγαθὸς
ὁ |
[8] |
ἐπιγνῶναι
τῷ
ζησομένῳ
τὴν
ὄντως
|
ζωὴν
|
παρακελεύεται,
ὃν
οὐδεὶς
ἐπιγινώσκει
εἰ |
[9] |
φησιν
ὡς
πρὸς
τὴν
αἰώνιον
|
ζωὴν |
ὡς
οὐ
τέλεια
πεπληρωκότα
καὶ |
[26] |
ἀκούσιον
ἐν
πλούτῳ
γένεσιν
ἀπελήλαται
|
ζωῆς, |
ἀδικεῖται
μᾶλλον
ὑπὸ
τοῦ
γειναμένου |
[20] |
κτήσεως
περιεχομένου,
ἥν
γε
προέκρινεν
|
ζωῆς |
αἰωνίου.
ἄξιον
οὖν
ἦν
τοῖς |
[6] |
ἀγαθὸν
καὶ
πρῶτον
καὶ
μόνον
|
ζωῆς |
αἰωνίου
ταμίαν,
ἣν
ὁ
υἱὸς |
[9] |
νόμου
μὲν
ἐργάτην,
ἀργὸν
δὲ
|
ζωῆς |
ἀληθινῆς.
καλὰ
μὲν
οὖν
κἀκεῖνα |
[1] |
μόνος
τὸ
βραβεῖον
τῆς
αἰωνίου
|
ζωῆς
|
ἀναιρήσεται.
δεῖται
δὲ
καὶ
ἡ |
[26] |
μὲν
ἡδυπαθείας
κατηξιωμένος,
ἀιδίου
δὲ
|
ζωῆς |
ἀπεστερημένος,
τί
δ´
ὅλως
πλοῦτον |
[25] |
ἐξαιμάσσηται
πρὸς
σπουδὰς
μανιώδεις
καὶ
|
ζωῆς |
ἀπόγνωσιν
καὶ
θεοῦ
καταφρόνησιν.
οὗτος |
[8] |
πρὸς
μὲν
δικαιοσύνην
οὐδὲν
ἐνδεῖ,
|
ζωῆς |
δὲ
ὅλως
προσδεῖ·
διὸ
αὐτὴν |
[42] |
τέκνον,
μὴ
φοβοῦ·
ἔχεις
ἔτι
|
ζωῆς |
ἐλπίδας·
ἐγὼ
Χριστῷ
λόγον
δώσω
|
[27] |
πλοῦτον
οὐδὲ
καταδικαστέον
ὡς
τῆς
|
ζωῆς |
ἐπίβουλον
καὶ
πολέμιον,
ἀλλὰ
μαθητέον |
[7] |
καὶ
ἀσάλευτος
ἀρχὴ
καὶ
κρηπὶς
|
ζωῆς, |
ἐπιστήμη
θεοῦ
τοῦ
ὄντως
ὄντος |
[10] |
τὸ
δὲ
ἕν,
τὸ
τῆς
|
ζωῆς |
ἔργον,
ἀδύνατος
καὶ
ἀπρόθυμος
καὶ |
[20] |
κατηφής,
λιπὼν
τὴν
τάξιν
τῆς
|
ζωῆς, |
ἧς
ἐπιθυμεῖν
μόνον,
ἀλλ´
οὐχὶ |
[6] |
καταλληλότατον
αὐτῷ,
ἡ
ζωὴ
περὶ
|
ζωῆς, |
ὁ
σωτὴρ
περὶ
σωτηρίας,
ὁ |
[11] |
χρημάτων
μὴ
οὐκ
ἐπὶ
λόγῳ
|
ζωῆς |
(οὕτω
μέν
γ´
ἂν
ἦσαν |
[6] |
ὑπόθεσιν,
ὅτι
δόσις
ἐστὶν
αἰωνίου
|
ζωῆς. |
πρόοιδε
δὲ
ὡς
θεὸς
καὶ |
[42] |
τὴν
ἐνταῦθα
τρυφὴν
τῆς
αἰωνίου
|
ζωῆς |
προτιμᾷ
καὶ
διδόντος
τοῦ
σωτῆρος |
[11] |
βίου,
αἳ
τὸ
σπέρμα
τῆς
|
ζωῆς |
συμπνίγουσιν.
οὔτε
γὰρ
μέγα
καὶ |
[25] |
ψυχῆς,
τὸν
τῆς
ἀπείρου
πρύτανιν
|
ζωῆς. |
τὰ
γὰρ
βλεπόμενα
πρόσκαιρα,
τὰ
|
[22] |
γένοιτο
καὶ
ἐμπόδιον
τῆς
ἄνω
|
ζωῆς, |
τούτῳ
μὴ
συμφερέσθω
μηδὲ
ὁμονοείτω, |
[11] |
τῆς
ἱκετείας,
τῆς
ἐλπίδος,
τῆς
|
ζωῆς, |
τῶν
προπεπονημένων;
πώλησον
τὰ
ὑπάρχοντά |
[10] |
ἀπῆλθεν,
ἀχθεσθεὶς
τῷ
παραγγέλματι
τῆς
|
ζωῆς, |
ὑπὲρ
ἧς
ἱκέτευεν.
οὐ
γὰρ |
[19] |
ἀντεισαγόμενος
ἕτερον
πλοῦτον
θεοποιὸν
καὶ
|
ζωῆς |
χορηγὸν
αἰωνίου,
τὰς
κατὰ
τὴν |
[2] |
πάντα
χαριζόμενοι
καὶ
τῆς
ἐνταῦθα
|
ζωῆς |
ὡς
μόνης
ἑαυτοῖς
ὑπολειπομένης
ἐκκρεμασθέντες |
[10] |
νόμος
οὐ
χωρεῖ,
ὃ
τῶν
|
ζώντων |
ἴδιόν
ἐστιν.
ἀμέλει
ὁ
πάντα |
[42] |
παιδὸς
Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
τοῦ
κυρίου
|
ζώντων |
καὶ
νεκρῶν,
καὶ
διὰ
τοῦ |
[18] |
οὐδὲ
ἰσχὺς
καὶ
μέγεθος
σώματος
|
ζωοποιεῖ
|
οὐδὲ
τῶν
μελῶν
οὐδενία
ἀπολλύει, |
[12] |
ἴδιον
θεοῦ
παραγγέλλει
καὶ
μόνον
|
ζωοποιοῦν, |
ὃ
τοὺς
προτέρους
οὐκ
ἔσωσεν; |
[37] |
οὐκ
ἔστι
κλῆμα
τῆς
ἀεὶ
|
ζώσης |
ὑπερουρανίας
ἀμπέλου,
ἐκκόπτεται,
τὸ
πῦρ
|