Livre, Chap. |
[3, 6] |
νοσηλότερον
ἀνατεθράφθαι.
Ἄριστον
γοῦν
δογμάτων
|
τοῦτο
|
ᾄδειν
παρ´
ἕκαστα
χρή,
ὡς |
[3, 3] |
τοῖς
λασίοις
ἤνδρωσε
στήθεσι·
δεῖγμα
|
τοῦτο |
ἀλκῆς
καὶ
ἀρχῆς.
Ταύτῃ
καὶ |
[3, 8] |
φόβος
μὴ
ἐξυβρίζειν
διατηρεῖ.
Διὰ
|
τοῦτο |
γὰρ
αἱ
κολάσεις
καὶ
αἱ |
[3, 2] |
Καλὸν
ἔχει
τοῦ
σώματός
τι·
|
τοῦτο |
γυμνὸν
δεικνύει.
Εὐφυεῖς
ὀδόντας
ἔσχεν· |
[3, 11] |
οἰκουρίαν
αὐταῖς
ἐπιτρέπειν
βοηθοῖς
εἰς
|
τοῦτο |
δεδομέναις.
Εἰ
δὲ
ἄρα
δέοι |
[3, 11] |
μέθης
καὶ
παντὸς
ἀναπιμπλάμενοι
συρφετοῦ·
|
τοῦτο |
δὴ
ᾄδοντες
καὶ
ἀντᾴδοντες
αὐτοὶ
|
[3, 10] |
ἀνταποδοῦναι
τῷ
τρίψαντι
ἐναλλὰξ
καὶ
|
τοῦτο
|
δικαιοσύνης
ἐστὶ
κοινωνικῆς
τὸ
γυμνάσιον |
[3, 3] |
ἐξετάζεται,
ἀσχημονοῦντας,
τὸ
παρὰ
φύσιν
|
τοῦτο |
διώκοντας
ἐπιτήδευμα,
πῶς
οὐχὶ
τῆς |
[3, 11] |
κύριος
συντομώτατα
ἰᾶται
τὸ
πάθος
|
τοῦτο, |
εἰ
σκανδαλίζει
σε
ὁ
ὀφθαλμός |
[3, 12] |
τοῦτο,
τὴν
ὀργὴν
συνεχέτω,
ἀὴρ
|
τοῦτο, |
εἰς
αἰθέρα
πλανάσθω·
γῆ
δὲ |
[3, 11] |
φορητέον
τοῖς
ἀνδράσι—
γυναικεῖον
γὰρ
|
τοῦτο— |
εἰς
δὲ
τὸν
μικρὸν
δάκτυλον, |
[3, 11] |
αὐτό.
Καὶ
γὰρ
δὴ
καὶ
|
τοῦτο |
ἐκπέπληκεν
ὑπονοίας
αἰσχρᾶς
καὶ
βλασφημίας |
[3, 12] |
ὢ
τῶν
θείων
παραγγελμάτων·
ὕδωρ
|
τοῦτο, |
ἐν
ἑαυτῷ
κυμαινέτω·
πῦρ
τοῦτο, |
[3, 12] |
μοι
ὁλοκαυτώματα
καὶ
θυσίας·
ἀλλὰ
|
τοῦτο |
ἐνετειλάμην
αὐτοῖς·
ἕκαστος
ὑμῶν
κατὰ |
[3, 11] |
ἐπιτηδείους
προσεύξασθαι
τῷ
θεῷ.
Πλεῖον
|
τοῦτο |
ἐχέτω
ἡ
γυνή·
κεκαλύφθω
τὰ |
[3, 4] |
κόρακας
ἡ
πορνεία·
εὖ
γὰρ
|
τοῦτο
|
ἴστε»
φησὶν
ὁ
ἀπόστολος,
ὅτι |
[3, 7] |
ἄρτου
πενόμενον
δίκαιον,
σπάνιον
μὲν
|
τοῦτο, |
καὶ
ἔνθα
οὐκ
ἄλλος
δίκαιος, |
[3, 11] |
κεφαλαιώδης
τοῦ
ἀρίστου
βίου.
(Διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
τὸ
χρυσοφορεῖν
καὶ
τὸ |
[3, 2] |
ποιήσας
αὐτὸν
ἔπηλυν,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
φίλον»
αὐτὸν
ὠνόμασεν
τῆς |
[3, 3] |
ἀπαρτῶνται
καὶ
τραχήλων
ἀπαιωροῦσι.
(Σόφισμα
|
τοῦτο |
κατεαγότων
ἀνθρώπων
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν |
[3, 7] |
τὸν
υἱόν·
πάρεστι
δὲ
καὶ
|
τοῦτο, |
μηδεμιᾶς
ἐνδείας
αἰσθάνεσθαι.
Ὁ
παιδαγωγικὸς |
[3, 11] |
τινα,
δίδωσιν
καὶ
ἡμῖν
εἰς
|
τοῦτο |
μόνον
σημαντῆρα,
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[3, 8] |
οἱ
πεισθέντες
τῷ
λόγῳ·
διὰ
|
τοῦτο
|
ὃ
μὲν
ἤκουσεν
φίλος,
οἱ |
[3, 11] |
φανῆναι.
Καὶ
γὰρ
οὖν
καὶ
|
τοῦτο |
παραφυλακτέον,
ὥς
φησιν
ὁ
ἀπόστολος, |
[3, 10] |
καὶ
σκαπάνης
ἅψαιντο,
οὐκ
ἀγεννὲς
|
τοῦτο |
παρεμπόρευμα
οἰκονομικὸν
γυμνασίου
γεωργικοῦ.
Ἀλλὰ |
[3, 12] |
οἶδας»
ἀπεκρίνατο·
τοῦ
δὲ
καταφήσαντος,
|
τοῦτο |
ποίει»
φησὶ
καὶ
σωθήσῃ»
Οὐ |
[3, 2] |
πρὸς
τὸν
λύχνον
τὸ
νόθον
|
τοῦτο |
προσέρπει
κάλλος·
συνεργεῖ
γὰρ
καὶ |
[3, 7] |
πᾶσαν
πάντως
παρέχειν
πλησμονήν»
Διὰ
|
τοῦτο |
σπανιαίτατα
τὴν
βασιλείαν
τοῦ
θεοῦ |
[3, 11] |
καὶ
ὑπερβήσῃ
τὸν
Ἀχέροντα.
Διὰ
|
τοῦτο |
τάδε
λέγει
κύριος
διὰ
Ἡσαΐου· |
[3, 1] |
τὴν
ἀφθαρσίαν
περιέθηκεν
αὐτῇ,
ἅγιον
|
τοῦτο |
τῇ
σαρκὶ
{καὶ}
ἀιδιότητος
καλλώπισμα
|
[3, 12] |
τοῦτο,
ἐν
ἑαυτῷ
κυμαινέτω·
πῦρ
|
τοῦτο, |
τὴν
ὀργὴν
συνεχέτω,
ἀὴρ
τοῦτο, |
[3, 2] |
ἐπὶ
τὸν
ὦμον
καταβαλοῦσα
ἐξέρχεται·
|
τοῦτο |
τοῦ
μήκους
ἀφεῖλεν.
Οὐκ
ἔχει |