Livre, Chap. |
[3, 2] |
τοῦ
νεώ,
παστοφόρος
{δὲ}
ἤ
|
τις |
ἄλλος
τῶν
ἱεροποιούντων
περὶ
τὸ |
[3, 11] |
τὰ
θέατρα
καθέδραν
λοιμῶν»
προσείποι
|
τις |
ἄν·
βουλὴ»
γὰρ
κἀνταῦθα
πονηρὰ |
[3, 3] |
κοινωνεῖ
τῷ
πνεύματι,
κἂν
ἀδικήσῃ
|
τις |
αὐτό,
οὐ
λήσεται.
Ἔξεστιν
αὐτῷ |
[3, 3] |
οὐ
γυναικεῖον;
Καὶ
εἰ
μή
|
τις |
αὐτοὺς
γυμνοὺς
ἴδοι,
κἂν
γυναῖκας |
[3, 6] |
προσφῦναι
καὶ
δάκνειν,
εἰ
μή
|
τις |
αὐτῷ
καταμεγαλοφρονῶν
ἐπιστημόνως
χρῷτο,
ἵνα |
[3, 2] |
τὸν
πλοῦτον.
Οὐδ´
ἂν
Μίδας
|
τις |
αὐτῶν
γένηται,
πεπλήρωται,
ἀλλὰ
ἔτι |
[3, 11] |
μοι
δοκοῦσιν,
μή,
ἢν
ἀφέληταί
|
τις |
αὐτῶν
τὰ
χρυσία,
δοῦλαι
νομισθῶσιν
|
[3, 2] |
ἃς
ἑταίρας
καλῶν
οὐκ
ἄν
|
τις |
ἀφαμάρτοι
προσωπεῖα
ποιούσας
τὰ
πρόσωπα. |
[3, 2] |
ἐν
ταῖς
βαυκίσιν
ἐγκεκάττυται.
Μακρά
|
τις· |
διάβαθρον
λεπτὸν
φορεῖ
τήν
τε |
[3, 5] |
ἕν»
Οὕτως
γὰρ
μόνως
ἀπτώς
|
τις |
διαμενεῖ,
εἰ
πάντοτε
αὐτῷ
συμπαρεῖναι |
[3, 1] |
τὸ
γνῶναι
αὑτόν·
ἑαυτὸν
γάρ
|
τις |
ἐὰν
γνῷ,
θεὸν
εἴσεται,
θεὸν
|
[3, 3] |
εἰκόνα
οὐκ
ἂν
ἑκὼν
βουληθείη
|
τις. |
Εἰ
γὰρ
τοὺς
κατὰ
πρόθεσιν |
[3, 9] |
ἑκάστοτε
λουτέον,
ἀλλ´
εἴτε
λίαν
|
τις |
εἴη
κενὸς
ἢ
αὖ
πλήρης |
[3, 1] |
ὁ
Παῦλος
μαρτυρεῖ,
πῶς
ἄν
|
τις |
εἰκότως
τὴν
θεράπαιναν
κοσμοίη
προαγωγοῦ
|
[3, 6] |
πλοῦτος
ἑρπετῷ,
οὗ
εἰ
μή
|
τις |
ἐπίσταιτο
λαβέσθαι
ἀβλαβῶς,
πόρρωθεν
ἀκινδύνως |
[3, 11] |
γὰρ
ἡ
ἀργία·
ματαίων
δέ
|
τις |
ἐρᾷ
τῶν
ἐκτὸς
τῆς
ἀληθείας |
[3, 2] |
μέλαιναν·
κατέπλασε
ψιμυθίῳ·
λευκόχρως
λίαν
|
τις |
ἐστίν·
παιδέρωτ´
ἐντρίβεται.
Καλὸν
ἔχει |
[3, 3] |
φημί·
οὐκ
ἂν
δὲ
ἠθέλησέ
|
τις |
εὖ
φρονῶν
πόρνος
εἶναι
δοκεῖν, |
[3, 2] |
ἀπήγαγον.
Τὰς
ὀφρῦς
πυρρὰς
ἔχει
|
τις· |
ζωγραφοῦσιν
ἀσβόλῳ.
(Συμβέβηκ(
εν)
εἶναι |
[3, 11] |
ἐνεχαράττετο
τῇ
γλυφῇ,
κἂν
ἁλιεύων
|
τις |
ᾖ,
ἀποστόλου
μεμνήσεται
καὶ
τῶν |
[3, 11] |
κακόφρονι
κάλλος.
Καθόλου
γὰρ
εἴ
|
τις |
ἡγεῖται
κοσμεῖσθαι
χρυσίῳ,
ἐλάττων
ἐστὶν
|
[3, 11] |
ὥς
φησιν
ὁ
ἀπόστολος,
μή
|
τις |
ἡμᾶς
μωμήσηται·
προνοούμενοι
γὰρ
καλὰ |
[3, 2] |
τοῦ
μήκους
ἀφεῖλεν.
Οὐκ
ἔχει
|
τις |
ἰσχία·
ὑπενέδυς´
ἐρραμμένα
αὐτήν,
ὥστε |
[3, 11] |
ἠυγένειον»
τοῖς
ἀνδράσιν.
Εἰ
δέ
|
τις |
καὶ
κείραιτό
τι
τοῦ
γενείου, |
[3, 12] |
μακροθυμεῖτε
πρὸς
πάντας.
Ὁρᾶτε
μή
|
τις
|
κακὸν
ἀντὶ
κακοῦ
τινι
ἀποδῷ. |
[3, 8] |
ἐν
οἴκοις
ὑγιὲς
εὐναστήριον.
Ὀνειδίζων
|
τις |
μοιχείαν
ἀσελγῆ
καλὴν
εἰκόνα
σωφροσύνης
|
[3, 6] |
ἄρα
καὶ
πρὸς
ἡμᾶς
φήσῃ
|
τις· |
ὁ
ἵππος
αὐτοῦ
πεντεκαίδεκα
ταλάντων |
[3, 2] |
αὐταῖς
πάρεργα
γίγνεται.
Τυγχάνει
μικρά
|
τις |
οὖσα·
φελλὸς
ἐν
ταῖς
βαυκίσιν
|
[3, 11] |
παρέχει,
εἰ
δὲ
καὶ
ἐμπέσοι
|
τις, |
συλλαβοῦσα
αὐτὴν
ἐν
αὑτῇ
ἔχει |
[3, 2] |
δεισιδαίμονας
ἐραστάς.
Ἀλλ´
ἢν
ἀποκαλύψῃ
|
τις |
τὸ
καταπέτασμα
τοῦ
νεώ,
τὸν
|
[3, 12] |
ἄλλην,
καὶ
ἐὰν
ἄρῃ
σού
|
τις |
τὸν
χιτῶνα,
μὴ
κωλύσῃς
καὶ |
[3, 8] |
ὀρθῆς
εἰσι
διδασκαλίας.
(Εἰ
δέ
|
τις |
ὑμῶν
φεύξεται
διὰ
τέλους
τρυφὴν |
[3, 7] |
εὐπορίας
ἁπάσης
αἴτιος.
(Εἰ
δέ
|
τις |
φαίη
ἑωρακέναι
πολλάκις
ἄρτου
πενόμενον
|
[3, 3] |
τρώγοντες,
ὄζοντες
μύρου.
Τί
ἄν
|
τις |
φαίη
τούτους
ἰδών;
Ἀτεχνῶς
καθάπερ |