Livre, Chap.
[3, 12]	ὑποθήσομαι, δι´ ὧν ἀφίξῃ πρὸς	σωτηρίαν.	Ἄγω δέ σε τὴν ὁδὸν
[3, 12]	προσηνέχθην οἰκονομούμενος τῆς ἐπανορθώσεως τὴν	σωτηρίαν,	ἐμοὶ μὲν λελέχθων, φησὶν ὁ
[3, 2]	τὸ μνημόσυνον τῆς ἐπιτιμίας εἰς	σωτηρίαν	παιδαγωγεῖ. ~Πρὸς τοὺς καλλωπιζομένους τῶν
[3, 8]	οὐ γὰρ μικρὰ ῥοπὴ εἰς	σωτηρίαν	τὰ ὑποδείγματα. Ὅρα· φησὶν ἡ
[3, 3]	τῆς ζωῆς, μόνον ἐπέχοντας τὴν	σωτηρίαν.	~Τίσι συνδιατριπτέον. (Ἀλλὰ γὰρ ἐλελήθειν
[3, 11]	ἡνίας ἄγει καὶ φέρει πρὸς	σωτηρίαν	τὸν ἵππον τὸν ἀνθρώπειον, τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2009