Livre, Chap. |
[3, 12] |
γῆς
φάγεσθε»
ὁ
παιδαγωγὸς
πάλιν
|
λέγει, |
γῆς
ἀγαθὰ
τὰ
ἀνθρώπεια
ὀνομάζων |
[3, 11] |
Ἁβροδίαιτον
ὀνειδίζων
νεανίαν
ὁ
Σοφοκλῆς
|
λέγει· |
γυναικομίμοις
ἐμπρέπεις
ἐσθήμασιν.
Ὡς
γὰρ |
[3, 9] |
ἐφ´
οὗ
διαρρήδην
ἡ
προφητεία
|
λέγει· |
Ἐκπλυνεῖ
κύριος
τὸν
ῥύπον
τῶν |
[3, 11] |
γλυκεροῦ»
τὴν
ἐπίκλοπον
ταύτην
Ἀφροδίτην
|
λέγει. |
(Ἐντεῦθεν
ὠφελημένος
ὁ
Βοιώτιος
Πίνδαρος |
[3, 12] |
ἀγαθά»
φησίν,
εὐχὴ
κυρίῳ
δεκτή»
|
λέγει |
ἡ
γραφή.
Καὶ
ὁ
τρόπος
|
[3, 11] |
καὶ
θρασεῖαν
γυναῖκα»
διὰ
Σολομῶντος
|
λέγει, |
ἣ
οὐκ
ἐπίσταται
αἰσχύνην·
ἐκάθισεν |
[3, 4] |
ἄνδρα
ταπεινοῖ·
τὴν
φειδωλίαν
πενίαν
|
λέγει, |
καθ´
ἣν
οἱ
πλούσιοι
πένονται |
[3, 3] |
γὰρ
ἐπιγνωσθήσεται
ἀνήρ»
ἡ
γραφὴ
|
λέγει, |
καὶ
ἀπὸ
ἀπαντήσεως
ἀνθρώπου
ἐπιγνωσθήσεται |
[3, 11] |
ἂν
εἴη
σεμνότητι
καὶ
ἄλλοθι»
|
λέγει |
καὶ
ἐν
ὑφῇ·
βάμματα
δὲ |
[3, 11] |
τὸν
Ἀχέροντα.
Διὰ
τοῦτο
τάδε
|
λέγει |
κύριος
διὰ
Ἡσαΐου·
Ἀνθ´
ὧν
|
[3, 12] |
ἡ
νηστεία,
ἣν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
|
λέγει |
κύριος.
Λῦε
πάντα
σύνδεσμον
ἀδικίας, |
[3, 12] |
ἵνα
τί
μοι»
φησίν,
νηστεύετε;
|
λέγει |
κύριος.
Οὐ
ταύτην
τὴν
νηστείαν |
[3, 12] |
μοι
πλῆθος
τῶν
θυσιῶν
ὑμῶν;
|
λέγει |
κύριος.
Πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων
κριῶν, |
[3, 12] |
χήραν·
καὶ
δεῦτε
καὶ
διαλεχθῶμεν,
|
λέγει
|
κύριος.
Πολλὰς
δ´
ἂν
καὶ |
[3, 11] |
ἐμακάρισαν
ἀνιστάμενα»
ὡς
διὰ
Σολομῶντος
|
λέγει |
ὁ
ἅγιος
λόγος,
ὁ
δὲ |
[3, 3] |
ὡσεὶ
ἔριον
καθαρόν»
ὁ
προφήτης
|
λέγει. |
Οὐδεὶς
δὲ
ἄλλος,
φησὶν
ὁ |
[3, 2] |
παρὰ
τῷ
κωμικῷ
ἐπιλογιστικὴ
γυνὴ
|
λέγει· |
Τί
δ´
ἂν
γυναῖκες
φρόνιμον |