Livre, Chap. |
[3, 12] |
τὰς
ἐντολάς,
ὥς
φησιν
ὁ
|
κύριος· |
Ἀγαπήσεις
τὸν
θεόν
σου
ἐν |
[3, 11] |
δὲ
ἐλάττων
χρυσίου
οὐκ
ἔστι
|
κύριος |
αὐτοῦ.
Ἀκοσμότερον
δὲ
ὁμολογεῖν
ἑαυτὸν |
[3, 2] |
ἐπ´
αὐτῷ,
εἶπεν»
φησίν,
ὁ
|
κύριος |
αὐτῷ·
μὴ
ἐπιβλέψῃς
εἰς
τὴν |
[3, 7] |
μὴ
βαστάζετε
γάρ»
εἶπεν
ὁ
|
κύριος, |
βαλλάντιον,
μὴ
πήραν
μηδὲ
ὑπόδημα» |
[3, 12] |
τῶν
τῆς
πλάνης
ὁδῶν,
ὅτι
|
κύριος |
γινώσκει
ὁδὸν
δικαίων,
καὶ
ὁδὸς |
[3, 11] |
Ἀχέροντα.
Διὰ
τοῦτο
τάδε
λέγει
|
κύριος |
διὰ
Ἡσαΐου·
Ἀνθ´
ὧν
ἐπορεύθησαν |
[3, 12] |
ἐπᾴδων·
εἷς
δὲ
ὢν
ὁ
|
κύριος |
διὰ
πάντων
τούτων
ὁ
αὐτός |
[3, 2] |
διὰ
εἴδους.
Σαφέστατα
γοῦν
ὁ
|
κύριος |
διὰ
τοῦ
Ἀβραὰμ
διδάσκει
καὶ
|
[3, 3] |
Οὐδεὶς
δὲ
ἄλλος,
φησὶν
ὁ
|
κύριος, |
δύναται
ποιῆσαι
τρίχα
λευκὴν
ἢ |
[3, 2] |
γὰρ
εἰς
ὀφθαλμοὺς
ὄψεται
καὶ
|
κύριος |
εἰς
καρδίαν»
καὶ
οὐκ
ἔχρισε |
[3, 7] |
καψάκης
ὕδατος.
Τοιοῦτον
ἄριστον
αὐτῷ
|
κύριος
|
ἔπεμψεν.
Ἡμῖν
ἄρα
ἀνάγκη
πρὸς |
[3, 3] |
κατέλειψαν
τὴν
τρυφήν.
Τοιούτους
ὁ
|
κύριος |
ἡμᾶς
καλεῖ
γυμνοὺς
ἀπειροκαλίας,
γυμνοὺς |
[3, 3] |
ὑμῶν
πᾶσαι
ἠριθμημέναι»
φησὶν
ὁ
|
κύριος· |
ἠρίθμηνται
δὲ
καὶ
αἱ
ἐπὶ |
[3, 12] |
νηστεία,
ἣν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
λέγει
|
κύριος. |
Λῦε
πάντα
σύνδεσμον
ἀδικίας,
διάλυε |
[3, 11] |
τῆς
πατρῴας
ἐξέβαλεν
αὐλῆς
ὁ
|
κύριος, |
μὴ
βουλόμενος
ἀδίκου
ἐμπορίας
ἢ |
[3, 9] |
καὶ
Φαρισαῖοι
ὑποκριταί»
φησὶν
ὁ
|
κύριος, |
ὅτι
ὅμοιοί
ἐστε
τάφοις
κεκονιαμένοις· |
[3, 12] |
τί
μοι»
φησίν,
νηστεύετε;
λέγει
|
κύριος. |
Οὐ
ταύτην
τὴν
νηστείαν
ἐγὼ |
[3, 12] |
πλῆθος
τῶν
θυσιῶν
ὑμῶν;
λέγει
|
κύριος. |
Πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων
κριῶν,
καὶ |
[3, 12] |
καὶ
δεῦτε
καὶ
διαλεχθῶμεν,
λέγει
|
κύριος. |
Πολλὰς
δ´
ἂν
καὶ
παρὰ |
[3, 11] |
ὀφθαλμοῖς
ἄμεινον
ὀλισθεῖν.
(Ὁ
γοῦν
|
κύριος |
συντομώτατα
ἰᾶται
τὸ
πάθος
τοῦτο, |
[3, 2] |
κάλλος
ἔλαττον
τοῦ
ψυχικοῦ
λογίζεται
|
κύριος, |
τί
περὶ
τοῦ
νόθου
φρονεῖ, |
[3, 11] |
ματαίῳ,
οὐ
γὰρ
μὴ
καθαρίσῃ
|
κύριος |
τὸν
λαμβάνοντα
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ |
[3, 9] |
διαρρήδην
ἡ
προφητεία
λέγει·
Ἐκπλυνεῖ
|
κύριος |
τὸν
ῥύπον
τῶν
υἱῶν
καὶ
|
[3, 10] |
ἡ
ἄγρα,
ἣν
ἐχαρίσατο
ὁ
|
κύριος |
τῷ
μαθητῇ,
καθάπερ
ἰχθῦς
δι´ |