Livre, Chap. |
[3, 8] |
οὖσα
ἀνελλιπὴς
ἐν
δαπάναις
ταῖς
|
εἰς |
ἃ
χρὴ
καὶ
ἐφ´
ὅσον |
[3, 9] |
πολλάκις
τῆς
ἡμέρας
λούεσθαι
καθάπερ
|
εἰς |
ἀγορὰν
θαμίζοντας.
Ἀλλὰ
καὶ
τὸ |
[3, 11] |
ἡ
ἀπαιδευσία
πολλὴν
ἐνδίδωσι
ῥοπὴν
|
εἰς |
ἀδικίαν,
σφραγίδων
ἐδεήθημεν.
Ἀλλ´
ἔστιν |
[3, 11] |
τοὺς
χρωμένους
αὐτῇ
μετὰ
θανάτου
|
εἰς
|
Ἅιδην.
Σαμψὼν
γοῦν
τὸν
γεννάδαν |
[3, 12] |
τὴν
ὀργὴν
συνεχέτω,
ἀὴρ
τοῦτο,
|
εἰς |
αἰθέρα
πλανάσθω·
γῆ
δὲ
καὶ |
[3, 3] |
ὑφ´
ἑαυτῶν
λελώβηται,
κελευόμενα
δὲ
|
εἰς |
αἰσχροκέρδειαν
τὰ
δύστηνα
καλλωπίζεται.
Οἱ |
[3, 11] |
Ἴχνη
δὲ
πορνικὰ
οὐκ
ἐρείδεται
|
εἰς
|
ἀλήθειαν·
ὁδοὺς
γὰρ
ζωῆς
οὐκ |
[3, 12] |
κολλώμενοι
τῷ
ἀγαθῷ·
τῇ
φιλαδελφίᾳ
|
εἰς |
ἀλλήλους
φιλόστοργοι,
τῇ
τιμῇ
ἀλλήλους |
[3, 12] |
ὑμῶν
σὺν
πάσῃ
κακίᾳ.
Γίνεσθε
|
εἰς |
ἀλλήλους
χρηστοί,
εὔσπλαγχνοι,
χαριζόμενοι
ἑαυτοῖς, |
[3, 8] |
γυμνάσματα
συνεχῶς
ποιούμενος
διωγμῶν,
ὁπότ´
|
εἰς |
ἀναγκαίους
ἔλθῃ
πόνους
καὶ
φόβους |
[3, 2] |
Ὅρον
γοῦν
ἐπιθυμίας
οὐκ
ἔχουσαι
|
εἰς |
ἀναισχυντίαν
ἐξοκέλλουσιν·
δεῖ
γὰρ
αὐταῖς |
[3, 11] |
ὥσπερ
ἐκ
κοιλίας
τῆς
διανοίας
|
εἰς
|
ἀνάμνησιν
λογικήν.
Μηρυκάζει
δὲ
ὁ |
[3, 11] |
ὅσον
ἐπ´
αὐταῖς
ἑταιρικῶς
κοσμούμεναι
|
εἰς |
ἀπάτην
ἀληθείας
καὶ
τὴν
ὄντως |
[3, 4] |
ψιθυρίζοντες
καὶ
τὸ
πορνικὸν
ἀνέδην
|
εἰς |
ἀσέλγειαν
διὰ
ῥινῶν
ἐπιψοφοῦντες
ἐπικιναίδισμα, |
[3, 2] |
λογισμοῦ
μὴ
παιδαγωγούμενον
τῷ
λόγῳ
|
εἰς |
ἀσέλγειαν
κατολισθαίνει
καὶ
μισθὸν
τοῦ |
[3, 8] |
Σοδομῖται
ὑπὸ
πολλῆς
τρυφῆς
ἐξοκείλαντες
|
εἰς |
ἀσέλγειαν,
μοιχεύοντες
μὲν
ἀδεῶς,
περὶ |
[3, 6] |
λόγος
διὰ
τοῦ
παιδαγωγοῦ
παραδιδόμενος
|
εἰς |
ἄσκησιν·
λόγος
οὗτος
ὁ
τὴν |
[3, 10] |
περίπατος
αὐτάρκης
ἀγρόνδε
βαδίζουσιν
ἢ
|
εἰς |
ἄστυ
κατιοῦσιν.
Εἰ
δὲ
καὶ |
[3, 10] |
τὰς
χεῖρας
δὲ
αὐτῆς
ἐρείδεται
|
εἰς |
ἄτρακτον·
χεῖρας
δὲ
αὐτῆς
διήνοιξεν |
[3, 4] |
τῆς
αὐλαίας
περιβλέπουσαι
δριμύτερον
τοὺς
|
εἰς |
αὐτὰς
ἀφορῶντας
διελέγχονται
τὸν
τρόπον, |
[3, 11] |
εἰς
τοὺς
ἀπαντῶντας,
εἰ
ἀποβλέπουσιν
|
εἰς |
αὐτόν,
καθάπερ
ἐπὶ
σκηνῆς
ἐμπομπεύοντα |
[3, 2] |
ἕνα
χρῖσαι
τῶν
υἱῶν
Ἰεσσαὶ
|
εἰς |
βασιλέα,
{καὶ}
τὸν
πρεσβύτατον
τῶν |
[3, 11] |
οὐ
κληρονομήσουσιν.
Εἰ
δὲ
καὶ
|
εἰς
|
βασιλείαν
θεοῦ
κεκλήμεθα,
ἀξίως
τῆς |
[3, 8] |
ὁδόν,
εἶτα
μέντοι
τοῦ
προτέρου
|
εἰς |
βόθρον
ἐμπεσόντος,
μὴ
οὐχὶ
ἀποκλῖναι |
[3, 4] |
καὶ
σχήμασι
τέρπειν
πειρώμενοι
καὶ
|
εἰς |
γέλωτα
ἐκκαλούμενοι
πορνείας
πρόδρομον·
ἔστι |
[3, 11] |
ποτέ·
πολλοὺς
δὲ
καὶ
βλασφημοῦντες
|
εἰς |
γέλωτα
οὐ
παύονται.
Κωλυτέα
γε |
[3, 10] |
μὴ
φιλονικίας
ἀχρήστου
παραλαμβανέσθω
χάριν,
|
εἰς |
δὲ
ἱδρώτων
ἀνδρωδῶν
ἐκκρίσεις·
καὶ |
[3, 11] |
τοῖς
ἀνδράσι—
γυναικεῖον
γὰρ
τοῦτο—
|
εἰς |
δὲ
τὸν
μικρὸν
δάκτυλον,
καὶ |
[3, 12] |
ἐπὶ
δικαίους
καὶ
ὦτα
αὐτοῦ
|
εἰς |
δέησιν
αὐτῶν,
πρόσωπον
δὲ
κυρίου |
[3, 11] |
ἃς
ἡ
κόμη
σπόγγου
τρόπον
|
εἰς |
ἑαυτὴν
ἀναλαμβάνουσα,
ἐγκατασκήπτει
τῷ
ἐγκεφάλῳ |
[3, 11] |
πνεῦμα
τὸ
ψυχρόν·
ὁλκὸν
δὲ
|
εἰς |
ἑαυτὴν
ἡ
θερμότης
ἐκριπιζομένη
κινήσεσιν. |
[3, 12] |
εὐποιίαν
{καὶ}
τῶν
ἀδελφῶν
ἀγαπητικῶς
|
εἰς |
ἑαυτὸν
μετατρέπων
καὶ
λέγων·
Ἐφ´ |
[3, 11] |
τῆς
σαρκὸς
πρόνοιαν
μὴ
ποιεῖσθαι
|
εἰς |
ἐπιθυμίας»
Κωλύει
δὲ
βιαζομένους
τὴν |
[3, 2] |
τὸ
βαλλάντιον
ἐκτρέπουσι
τὰς
χορηγίας
|
εἰς |
ἐπιθυμίας,
ὡς
πολλοὺς
ἔχοιεν
τοῦ |
[3, 12] |
ἐποιήσατε.
Καὶ
ἀπελεύσονται
οἱ
τοιοῦτοι
|
εἰς |
ζωὴν
αἰώνιον.
(Τοιοίδε
μὲν
οἱ |
[3, 7] |
Χριστιανῷ
ἡ
εὐτέλεια.
(Τρυφὴ
δὲ
|
εἰς |
ἡδονὰς
ἀλωμένη
χαλεπὸν
ἀνθρώποις
ναυάγιον |
[3, 4] |
τοῦ
μὴ
δύνασθαι
φιληδεῖν
τοῖς
|
εἰς
|
ἡδονὰς
ἐθέλουσιν
ῥᾳθυμεῖν
ἀνυπόπτως
διακονούμενοι. |
[3, 8] |
γενόμενον
πλατείας
ἀναπετάσῃ
κλισιάδας
τοῖς
|
εἰς |
ἡδυπάθειαν
φερομένοις.
Γέγονεν
τοίνυν
ἡ |
[3, 11] |
τοὺς
σφετέρους
νεκρούς,
τουτέστιν
αὑτοὺς
|
εἰς |
θάνατον
κατορύττοντες.
Ἀντιτάσσεται
δὲ
αὐτοῖς |
[3, 2] |
οἰκουρίας
γίνονται,
καθάπερ
ἐζωγραφημέναι,
καθεζόμεναι
|
εἰς |
θέαν,
οὐκ
εἰς
οἰκουρίαν
γεγενημέναι. |
[3, 11] |
μέρει
παραλαμβάνεσθαι
φήσουσι
τὰς
θέας
|
εἰς |
θυμηδίαν,
οὐ
σωφρονεῖν
φήσαιμ´
ἂν |
[3, 11] |
τὸν
αὐχένα,
ἀφελεῖ
θεραπείᾳ
συναυξούσαις
|
εἰς |
κάλλος
γνήσιον
τὰς
σώφρονας
κόμας. |
[3, 2] |
εἰς
ὀφθαλμοὺς
ὄψεται
καὶ
κύριος
|
εἰς |
καρδίαν»
καὶ
οὐκ
ἔχρισε
τὸν |
[3, 11] |
ἐξαρπάσασαι·
δεινὴ
γὰρ
ἡ
τρυφὴ
|
εἰς |
κόρον
ἐξοκείλασα
σκιρτῆσαι
καὶ
ἀναχαιτίσαι
|
[3, 11] |
δακτύλιον
ἐκ
χρυσίου,
οὐδὲ
τοῦτον
|
εἰς |
κόσμον,
ἀλλ´
εἰς
τὸ
ἀποσημαίνεσθαι |
[3, 8] |
ἀλλὰ
ἀπολιπόντας
τὸ
ἴδιον
οἰκητήριον
|
εἰς |
κρίσιν
μεγάλης
ἡμέρας
δεσμοῖς
ἀιδίοις |
[3, 4] |
θυγατέρας
ὑμῶν
εἰς
μυρεψοὺς
καὶ
|
εἰς |
μαγειρίσσας
καὶ
εἰς
πεσσούσας»
νόμῳ |
[3, 2] |
χρίσῃ
στίμμι
τοὺς
ὀφθαλμούς
σου,
|
εἰς |
μάτην
ὁ
ὡραϊσμός
σου»
ὁ |
[3, 3] |
ἂν
ἐπιτηδεύσειαν
αἱ
γυναῖκες
αἱ
|
εἰς |
μαχλοσύνην
σπεύδουσαι,
τοιαῦτα
τολμῶσιν
ἐνοπτριζόμεναι |
[3, 4] |
καὶ
τραπεζοποιῶν
καὶ
τῶν
ἐντέχνως
|
εἰς |
μοίρας
κατατεμνόντων
τὰ
κρέα
τὸν |
[3, 2] |
ὁ
Μὴ
ἐπιθυμήσῃς»
λέγων
μηδὲ
|
εἰς |
μοιχείαν
ὁδεύσῃς
δι´
ἐπιθυμίας,
ἀλλὰ |
[3, 1] |
δαίμονα
ποικίλον,
ἄλλοτε
ἄλλως
μετασχηματιζόμενον,
|
εἰς |
μοιχείας
καὶ
λαγνείας
καὶ
εἰς |
[3, 4] |
λήψεται»
φησί,
τὰς
θυγατέρας
ὑμῶν
|
εἰς
|
μυρεψοὺς
καὶ
εἰς
μαγειρίσσας
καὶ |
[3, 2] |
ἐζωγραφημέναι,
καθεζόμεναι
εἰς
θέαν,
οὐκ
|
εἰς
|
οἰκουρίαν
γεγενημέναι.
(Διὰ
τοῦτό
τοι |
[3, 4] |
αὐτοὶ
ἢ
καὶ
κιναίδων
ὄχλον
|
εἰς |
ὄλεθρον
ἐζηλωκότες,
ἐπικροτοῦσι
τῇ
ῥινὶ |
[3, 11] |
τὴν
ἀμπεχόνην
θεμένη
οὐδὲ
ἄλλον
|
εἰς |
ὄλισθον
ἁμαρτίας
ἐκκαλέσεται
τὸ
πρόσωπον |
[3, 7] |
παραπλησίως
ὁδοιπορικῶς,
καλὸν
ἐφόδιον
τῆς
|
εἰς |
οὐρανοὺς
πορείας
εὐτέλειαν
ἐπιφερομένους
ἅμα |
[3, 7] |
τῆς
γαστριμαργίας
οἱ
κοπρῶνες
ἐλέγχουσιν,
|
εἰς |
οὓς
ἀποπτύουσιν
ἡμῶν
αἱ
γαστέρες |
[3, 2] |
ἀπῶσμαι
αὐτόν.
Ἄνθρωπος
μὲν
γὰρ
|
εἰς |
ὀφθαλμοὺς
ὄψεται
καὶ
κύριος
εἰς |
[3, 12] |
τὼ
νόμω
διηκόνουν
τῷ
λόγῳ
|
εἰς |
παιδαγωγίαν
τῆς
ἀνθρωπότητος,
ὃ
μὲν |
[3, 4] |
μυρεψοὺς
καὶ
εἰς
μαγειρίσσας
καὶ
|
εἰς |
πεσσούσας»
νόμῳ
πολέμου
κρατήσας,
οὐκ |
[3, 11] |
τηκτέον
ταύτην
τὴν
περιττείαν
καὶ
|
εἰς |
πέψιν
ἀναχυτέον,
δι´
ἧς
τὸ |
[3, 12] |
ὑπεκλύειν
βούλεται
τὸ
ἑκούσιον
ἐλευθερώσας
|
εἰς |
πίστιν.
Ἄκουε,
φησίν,
ὦ
παιδίον
|
[3, 3] |
πολυπειρίας,
ἄνθος
ἀξιέραστον
φρονήσεως
σεμνῆς
|
εἰς |
πίστιν
εὔλογον
προτείνοντες
τὴν
πολιάν. |
[3, 11] |
τῆς
κεφαλῆς
μὴ
καθικέσθωσαν
ἄγαν
|
εἰς |
πλοκάμους
κατολισθαίνουσαι
γυναικείους·
ἀπόχρη
γὰρ |
[3, 2] |
ἐνερευξάμενος
ἰὸν
μετεσκεύασεν
τὰς
γυναῖκας
|
εἰς |
πόρνας
ὁ
προαγωγὸς
οὗτος
δράκων— |
[3, 5] |
τε
καὶ
ἀργύρου,
τὰ
μὲν
|
εἰς |
προπόσεις,
τὰ
δὲ
εἰς
τροφάς, |
[3, 12] |
ἀδικία.
Μυρίαι
δὲ
ὅσαι
ὑποθῆκαι
|
εἰς |
πρόσωπα
ἐκλεκτὰ
διατείνουσαι
ἐγγεγράφαται
ταῖς |
[3, 11] |
τούτου
φιλία
ὡς
πῦρ
ἀνακαίεται,
|
εἰς |
πῦρ
ἄγουσα
ἀκατάπαυστον
διὰ
τὴν |
[3, 12] |
Ἐὰν
ἑπτάκις
τῆς
ἡμέρας
ἁμάρτῃ
|
εἰς |
σὲ
καὶ
τὸ
ἑπτάκις
ἐπιστρέφῃ |
[3, 11] |
αὐγὰς
τοῦ
θεοῦ
τὸ
τίμημα
|
εἰς |
σέβασμα
τῶν
νέων·
καὶ
γὰρ |
[3, 3] |
τὰς
τρίχας
ὁ
φιλάνθρωπος
πατὴρ
|
εἰς |
σήν,
ἄνθρωπε,
ὑπουργίαν
κεῖραι
διδάξας |
[3, 2] |
καὶ
τὸ
μνημόσυνον
τῆς
ἐπιτιμίας
|
εἰς |
σωτηρίαν
παιδαγωγεῖ.
~Πρὸς
τοὺς
καλλωπιζομένους |
[3, 8] |
ὑποθησόμεθα·
οὐ
γὰρ
μικρὰ
ῥοπὴ
|
εἰς |
σωτηρίαν
τὰ
ὑποδείγματα.
Ὅρα·
φησὶν |
[3, 10] |
ὄψον
παραθείη,
εὐσχημονέστατα
μεντἂν
καὶ
|
εἰς |
σώφρονα
ὑγίειαν
γυμνασθείη·
τὴν
τοιαύτην |
[3, 4] |
εἰς
τὰς
ἐξιτήλους
βαφὰς
καὶ
|
εἰς |
τὰ
ἀργυρώνητα
ἀνδράποδα
σπαθῶσι
καὶ
|
[3, 11] |
τῷ
σώματι
τῆς
τροφῆς,
ἀλλὰ
|
εἰς |
τὰ
περιττὰ
ἐκχεομένης.
(Ἐντεῦθεν
καὶ |
[3, 9] |
τούτου·
διψήσαντες
πολλάκις
ἔπειτα
ἐμβάντες
|
εἰς |
τὰ
ὕδατα
τὴν
δίψαν
ἠκέσαντο. |
[3, 10] |
ἀποδέχεται,
ἣ
τοὺς
πήχεις
ἐκτενεῖ
|
εἰς |
τὰ
χρήσιμα,
τὰς
χεῖρας
δὲ |
[3, 4] |
τὰς
Ἰνδικάς·
ναὶ
μὴν
καὶ
|
εἰς |
τὰς
ἐξιτήλους
βαφὰς
καὶ
εἰς |
[3, 2] |
ἄν
τε
μή.
(Ταῦτα
ὑμῖν
|
εἰς |
τὴν
ἀποτροπὴν
τῆς
φιλοκόσμου
κακομηχανίας |
[3, 1] |
πάρδαλις
ἠδὲ
μέγας
σῦς·
κατώλισθεν
|
εἰς |
τὴν
ἀσέλγειαν
ἡ
φιλοκοσμία.
Οὐκέτι
|
[3, 3] |
ἀπαιωροῦσι.
(Σόφισμα
τοῦτο
κατεαγότων
ἀνθρώπων
|
εἰς |
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατασυρομένων,
ἀμφιβίων
καὶ |
[3, 12] |
τοὺς
αἰῶνας.
Ἀμήν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
εἰς |
τὴν
ἐκκλησίαν
ἡμᾶς
καταστήσας
ὁ |
[3, 12] |
διδάσκειν
ἔτι
ταῦτα,
διδασκάλου
δὲ
|
εἰς |
τὴν
ἐξήγησιν
τῶν
ἁγίων
ἐκείνων
|
[3, 2] |
ἐπισκώπτει
τὰ
κοινὰ
πάσαις
ῥήματα
|
εἰς |
τὴν
κατατριβὴν
ἐξηυρημένα
λέγων·
Ἔρχεται, |
[3, 2] |
ὁ
κύριος
αὐτῷ·
μὴ
ἐπιβλέψῃς
|
εἰς |
τὴν
ὄψιν
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[3, 12] |
ἡμᾶς.
Τῷ
τύπτοντί
σε»
φησίν,
|
εἰς |
τὴν
σιαγόνα
πάρεχε
καὶ
τὴν |
[3, 12] |
τῇ
ἀνεκφράστῳ·
νύκτωρ,
καθ´
ἡμέραν,
|
εἰς |
τὴν
τελείαν
ἡμέραν,
αἰνοῦντας
εὐχάριστον |
[3, 11] |
τὰς
ἀλόγους
τῶν
ὁρμῶν,
μὴ
|
εἰς |
τὸ
ἁβροδίαιτον
ἡμᾶς
ἐνσείσωσιν
φέρουσαι
|
[3, 11] |
ἡ
τοῦ
εἰδώλου
τοῦ
ἐπιπλάστου
|
εἰς |
τὸ
ἀληθὲς
μετάβασις
κατὰ
τὸ |
[3, 11] |
οὐδὲ
τοῦτον
εἰς
κόσμον,
ἀλλ´
|
εἰς |
τὸ
ἀποσημαίνεσθαι
τὰ
οἴκοι
φυλακῆς
|
[3, 7] |
φρεάτων
ὅσα
πέφυκεν
βρύειν
ἀπαντλούμενα
|
εἰς |
τὸ
ἀρχαῖον
ἀναπιδύει
μέτρον,
οὕτως |
[3, 2] |
ἐπισκιάζεται
πέπλοις·
ἀλλ´
ἢν
παρεισέλθῃς
|
εἰς |
τὸ
βάθος
τοῦ
περιβόλου
σπεύδων |
[3, 8] |
ἐπαιδεύοντο
τῷ
ἐπονειδίστῳ
τῶν
μεθυόντων
|
εἰς |
τὸ
ἑαυτῶν
ἀναμάρτητον
ὠφελούμενοι.
Τῶν |
[3, 3] |
κατὰ
τὸν
μακάριον
ἀπόστολον
ὥρισεν
|
εἰς |
τὸ
εἶναι
αὐτὸν
πρωτότοκον
ἐν |
[3, 11] |
τοῦ
σώματος
ἐργάζεται,
τὸ
δὲ
|
εἰς |
τὸ
ἐκτὸς
τοῦ
σώματος
ἐξανθῆσαν |
[3, 5] |
δὲ
εἰς
τροφάς,
τὰ
δὲ
|
εἰς |
τὸ
λούσασθαι
περιφερόμενα·
ναὶ
μὴν |
[3, 11] |
ἀκολασταίνουσιν
σαφὲς
γίνεται
τεκμήριον
γνώμης
|
εἰς |
τὸ
ὅμοιον
ἐκτρεπομένης.
Οἵα
γὰρ |
[3, 2] |
τῆς
κοιλίας
ὡσπερεὶ
κοντοῖσι
τούτοις
|
εἰς |
τὸ
(πρόσθ(
εν)
ἀπήγαγον.
Τὰς |
[3, 3] |
καὶ
τῆς
φύσεως
τὰ
ἀπόρρητα
|
εἰς |
τὸ
συμφανὲς
ἀπογυμνοῦντας,
ἐξορχουμένους
καὶ |
[3, 6] |
πένησιν,
ἡ
δικαιοσύνη
αὐτοῦ
μένει
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
Ὥστε
οὐχ
ὁ |
[3, 11] |
τῶν
πρὸς
τὸ
ἀνελλιπὲς
ἐξαρκούντων
|
εἰς |
τὸν
κατὰ
λόγον,
τὸν
ὑγιῆ |
[3, 11] |
δικαιοσύνη
εἰκότως,
κἀνταῦθα
ἁγιάζουσα
καὶ
|
εἰς |
τὸν
μέλλοντα
παραπέμπουσα
αἰῶνα.
Οὐκοῦν |
[3, 12] |
σου,
καὶ
πτωχοὺς
ἀστέγους
εἴσαγε
|
εἰς |
τὸν
οἶκόν
σου·
ἐὰν
ἴδῃς |
[3, 4] |
παραινεῖ·
Μὴ
πάντα
ἄνθρωπον
εἴσαγε
|
εἰς |
τὸν
οἶκόν
σου,
πολλὰ
γὰρ |
[3, 3] |
οὐ
κατάπτυστοι;
Καὶ
νῦν
μὲν
|
εἰς |
τοσοῦτον
ἀκολασίας
ἐλήλακεν
ὁ
βίος
|
[3, 5] |
τὰ
λουτρά.
Αἳ
δὲ
μὴ
|
εἰς
|
τοσοῦτον
ἀπερυθριῶσαι
τοὺς
μὲν
ὀθνείους |
[3, 5] |
ναὶ
μὴν
καὶ
ἐσχαρίδες
ἀνθράκων·
|
εἰς |
τοσοῦτον
γὰρ
ἀκρασίας
ἥκουσιν
ὡς
|
[3, 2] |
θηρείου
φύσεως
ἡ
γυνὴ
ἀκαλλὴς
|
εἰς |
τοσοῦτον
εἶναι
οἴεται,
ὡς
ὀθνείου |
[3, 11] |
γὰρ
παιδιαὶ
αἱ
φιλοδοξίαι
ἀνηλεεῖς
|
εἰς |
τοσοῦτον
θανατῶσαι,
ἀλλ´
οὐδὲ
αἱ |
[3, 2] |
ἀδιάτρεπτον
τῆς
ἀναισχυντίας·
οὐ
γὰρ
|
εἰς |
τοσοῦτον
περίεργος
ἦν·
ἐγὼ
δὲ |
[3, 2] |
κατὰ
ἀνάκλασιν
ἀπομιμούμεναι
τὰς
εἰκόνας
|
εἰς |
τοῦ
προσώπου
τὴν
ψευδοποιίαν;
Ἀλλὰ |
[3, 12] |
ἡ
δόξα
καὶ
νῦν
καὶ
|
εἰς |
τοὺς
αἰῶνας.
Ἀμήν.
Ἐπεὶ
δὲ |
[3, 11] |
ὁδοῖς
σαλεύειν
καὶ
ἐξυπτιάζοντα
παραβλέπειν
|
εἰς |
τοὺς
ἀπαντῶντας,
εἰ
ἀποβλέπουσιν
εἰς |
[3, 4] |
σωφροσύνης,
τὰς
ἑαυτῶν
οὐσίας
ἀπολιθοῦσαι
|
εἰς |
τοὺς
μαργαρίτας
καὶ
τὰς
σμαράγδους |
[3, 7] |
Χρὴ
δὲ
τὸν
ἀναβαίνειν
βιαζόμενον
|
εἰς |
τοὺς
οὐρανοὺς
καλὴν
βακτηρίαν
τὴν |
[3, 9] |
πλειόνων
οἰκετῶν
καταιονεῖσθαι
ἐξυβρίζειν
ἐστὶν
|
εἰς |
τοὺς
πλησίον,
πλεονεκτούντων
τῇ
τρυφῇ |
[3, 11] |
τὸν
μικρὸν
δάκτυλον,
καὶ
τούτου
|
εἰς |
τοὔσχατον
καθιέναι·
ἔσται
γὰρ
οὕτως |
[3, 11] |
τὴν
οἰκουρίαν
αὐταῖς
ἐπιτρέπειν
βοηθοῖς
|
εἰς |
τοῦτο
δεδομέναις.
Εἰ
δὲ
ἄρα |
[3, 11] |
ἀποσφραγίζεσθαί
τινα,
δίδωσιν
καὶ
ἡμῖν
|
εἰς |
τοῦτο
μόνον
σημαντῆρα,
τοὺς
δὲ |
[3, 5] |
μὲν
εἰς
προπόσεις,
τὰ
δὲ
|
εἰς |
τροφάς,
τὰ
δὲ
εἰς
τὸ |
[3, 2] |
ἐπιρρέουσαν,
πᾶσι
δι´
ἀσέλγειαν
πορνικὴν
|
εἰς |
τρυφὴν
ἐκχεομένην·
ἀπὸ
ὕδατος
ἀλλοτρίου |
[3, 3] |
αὐτοῖς
τὴν
σάρκα
τὴν
ἑαυτῶν
|
εἰς |
ὕβριν
ἡδονῆς
πιπράσκουσαι
γυναῖκες,
καὶ |
[3, 3] |
τῶν
ἀνδραποδοκαπήλων
τὰ
παιδάρια
ἐλεῶ
|
εἰς |
ὕβριν
κοσμούμενα,
ἀλλ´
οὐχ
ὑφ´ |
[3, 3] |
καὶ
μαλθακὸν
ἀφείλετο
τῆς
πλευρᾶς
|
εἰς |
ὑποδοχὴν
σπέρματος
εὐαφῆ
τὴν
Εὔαν |
[3, 8] |
τὰ
ἴσα
τολμῶντας
ἐκώλυσεν,
ἄλλους
|
εἰς |
ὑπομονὴν
ἐθεμελίωσεν,
ἑτέρους
ἔπαυσε
κακίας, |
[3, 4] |
σώματα,
μιαροὶ
δὲ
τὰ
φθέγματα,
|
εἰς |
ὑπουργίας
ἀκολάστους
ἠνδρωμένοι,
μοιχείας
διάκονοι, |
[3, 4] |
ζηλώσας.
Οἳ
δὲ
τὰ
φορεῖα
|
εἰς |
ὕψος
αἴροντες
τῶν
γυναικῶν
καὶ |
[3, 1] |
εἰς
μοιχείας
καὶ
λαγνείας
καὶ
|
εἰς |
φθορὰς
ἐξαρεσκευόμενον·
ἤτοι
μὲν
πρώτιστα |
[3, 6] |
ἀλαζονικῶς,
οὐδὲ
ἐκτρεπτέον
τὸ
φιλόκαλον
|
εἰς |
φιλαυτίαν
καὶ
ἀπειροκαλίαν,
μή
πῃ |