Livre, Chap. |
[3, 7] |
θεὸν
ὁμολογίαν·
πάρεστι
μὲν
γὰρ
|
αὐτῷ |
αἰτεῖσθαι
καὶ
λαμβάνειν
ὧν
ἂν
|
[3, 9] |
τὸ
λουτρόν,
ἤδη
σφᾶς
ἐκλυτέον
|
αὐτῷ· |
ἀνθρωπογναφεῖα
ἐκάλουν
αὐτὰ
οἱ
παλαιοί, |
[3, 7] |
δημιούργημα,
ὁ
δὲ
ἐπὶ
γαστέρα
|
αὐτῷ |
βίος
ἄσεμνός
τε
καὶ
ἐπονείδιστος |
[3, 12] |
αὐτῷ,
καὶ
ἐὰν
μετανοήσῃ,
ἄφες
|
αὐτῷ. |
Ἐὰν
ἑπτάκις
τῆς
ἡμέρας
ἁμάρτῃ |
[3, 3] |
γε
αὐτὸν
ἠκούσατε
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
ἐδιδάχθητε,
καθώς
ἐστιν
ἀλήθεια
ἐν |
[3, 2] |
προέβαλεν
ὁ
Σαμουὴλ
ἡσθεὶς
ἐπ´
|
αὐτῷ, |
εἶπεν»
φησίν,
ὁ
κύριος
αὐτῷ· |
[3, 12] |
Ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
ἐν
|
αὐτῷ |
ἐσμεν·
ὁ
λέγων
ἐν
αὐτῷ
|
[3, 3] |
τις
αὐτό,
οὐ
λήσεται.
Ἔξεστιν
|
αὐτῷ |
καὶ
γυμνῷ
τοῦ
σχήματος
πρὸς |
[3, 12] |
φησίν,
ὁ
ἀδελφός
σου,
ἐπιτίμησον
|
αὐτῷ, |
καὶ
ἐὰν
μετανοήσῃ,
ἄφες
αὐτῷ. |
[3, 12] |
πρός
σε
λέγων·
μετανοῶ,
ἄφες
|
αὐτῷ· |
καὶ
τοῖς
μὲν
στρατευομένοις
διὰ |
[3, 6] |
καὶ
δάκνειν,
εἰ
μή
τις
|
αὐτῷ |
καταμεγαλοφρονῶν
ἐπιστημόνως
χρῷτο,
ἵνα
σὺν |
[3, 7] |
τὴν
ῥάμνον»
καὶ
ὁ
ἄγγελος
|
αὐτῷ |
κομίζει
τροφάς·
ἐγκρυφίας
κρίθινος
ἦν |
[3, 7] |
καὶ
καψάκης
ὕδατος.
Τοιοῦτον
ἄριστον
|
αὐτῷ |
κύριος
ἔπεμψεν.
Ἡμῖν
ἄρα
ἀνάγκη |
[3, 12] |
αὐτῷ
ἐσμεν·
ὁ
λέγων
ἐν
|
αὐτῷ
|
μένειν
ὀφείλει
καθὼς
κἀκεῖνος
περιεπάτησεν |
[3, 2] |
αὐτῷ,
εἶπεν»
φησίν,
ὁ
κύριος
|
αὐτῷ· |
μὴ
ἐπιβλέψῃς
εἰς
τὴν
ὄψιν |
[3, 9] |
διὰ
τὴν
ἄσιν
τὴν
ἐπιφυομένην
|
αὐτῷ, |
οὐ
μὴν
ἀλλ´
ἔσθ´
ὅτε |
[3, 3] |
ἄνδρα
δεικνύει·
καὶ
τὸ
δρᾶν
|
αὐτῷ |
συγκεχώρηται,
ὡς
ἐκείνῃ
τὸ
πάσχειν. |
[3, 11] |
δικαίῳ,
διὸ
καταρᾶται
ὁ
ἐπ´
|
αὐτῷ |
σύλλογος.
Πεπλήθασι
γοῦν
πολλῆς
ἀταξίας
|
[3, 5] |
ἀπτώς
τις
διαμενεῖ,
εἰ
πάντοτε
|
αὐτῷ |
συμπαρεῖναι
νομίζοι
τὸν
θεόν.
~Ὅτι |
[3, 12] |
καὶ
κατὰ
τὰς
ὁδοὺς
ὁμιλεῖν
|
αὐτῷ |
φίλον
τοῖς
παιδίοις
ἄχρις
ἂν |