Livre, Chap.
[3, 7]	ἦν καὶ καψάκης ὕδατος. Τοιοῦτον	ἄριστον	αὐτῷ κύριος ἔπεμψεν. Ἡμῖν ἄρα
[3, 9]	ἔξωθεν καθαρόν. Τὸ μὲν οὖν	ἄριστον	λουτρὸν τῆς ψυχῆς ἀποσμήχει τὸν
[3, 6]	θησαυρὸς αὐτοῦ— κτῆμα τῷ κεκτημένῳ	ἄριστον,	μακάριον τῇ ἀληθείᾳ παρεχόμενον τὸν
[3, 10]	Ὡς γὰρ πόνους σιτίων ἡγεῖσθαι	ἄριστον,	οὕτως τὸ ὑπὲρ τὸ μέτρον
[3, 11]	αὐταῖς κομμωτικὴν σώφρονα· κάλλος γὰρ	ἄριστον	πρῶτον μὲν τὸ ψυχικόν, ὡς
[3, 10]	αὐτοῖς» φησίν, Ἀβραὰμ τοῖς τρισὶν	ἄριστον	ὑπὸ τὸ δένδρον καὶ παρέστη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2009