Livre, Chap. |
[3, 7] |
ἄριστον
αὐτῷ
κύριος
ἔπεμψεν.
Ἡμῖν
|
ἄρα |
ἀνάγκη
πρὸς
ἀλήθειαν
ὁδοιποροῦσιν
εὐζώνοις |
[3, 11] |
πρὸς
τὰ
πολέμου
κοσμήματα.
Εἰρηνικοῖς
|
ἄρα |
ἀνθρώποις
καὶ
φωτεινοῖς
κατάλληλον
τὸ |
[3, 12] |
δὲ
ἡ
σοφία
ταλανίζει,
ὅτι
|
ἄρα
|
ἀπολέσει
καὶ
φρονίμους.
Ἤδη
δὲ |
[3, 11] |
εἰς
τοῦτο
δεδομέναις.
Εἰ
δὲ
|
ἄρα |
δέοι
καὶ
ἡμᾶς
ἐμπολιτευομένους
καὶ
|
[3, 1] |
ὅτι
βούλεται
ὁ
θεός.
(Ὀρθῶς
|
ἄρα |
εἶπεν
Ἡράκλειτος·
Ἄνθρωποι
θεοί,
θεοὶ |
[3, 3] |
τῶν
ἀνδρῶν.
(Εἰς
τοσοῦτον
δὲ
|
ἄρα |
ἐλήλακεν
ἡ
χλιδὴ
ὡς
μὴ |
[3, 11] |
Ὁ
δὲ
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
ἄρα |
ζηλωτὴς
Μωυσέως,
ὁ
πάντα
ἄριστος |
[3, 2] |
~Ὅτι
οὐ
χρὴ
καλλωπίζεσθαι.
Οὐκ
|
ἄρα |
ἡ
πρόσοψις
τοῦ
ἐκτὸς
ἀνθρώπου, |
[3, 3] |
λυττήσαντας
τοὺς
λύκους.
Αἳ
δὲ
|
ἄρα |
ἡμερώτεραι
τῶν
βαρβάρων
οὐ
μνησικακοῦσιν
|
[3, 6] |
φιλαυτίαν
καὶ
ἀπειροκαλίαν,
μή
πῃ
|
ἄρα |
καὶ
πρὸς
ἡμᾶς
φήσῃ
τις· |
[3, 3] |
φέρεται
οἷ
βούλεται·
κάμνων
δὲ
|
ἄρα |
λιμῷ
αἰτεῖ
τὸν
ἵππον
τροφάς, |
[3, 7] |
ὁμολογεῖ
γὰρ
ἡ
γραφή,
ὡς
|
ἄρα
|
λύτρον
ἐστὶν
ἀνδρὸς
ψυχῆς
ὁ |
[3, 11] |
ἔνδον
οὗ
ἤκουσαν,
ἔξωθεν
δὲ
|
ἄρα |
μετὰ
τῶν
ἀθέων
ἀλύουσι,
κρουμάτων |
[3, 5] |
ἴσων
κοινωνοῦσι
λουτρῶν.
Ἔχει
δὲ
|
ἄρα |
ὁ
ῥύπος
τῆς
περιουσίας
βλασφημίας |
[3, 12] |
γυναῖκες,
(φησίν)
ὡς
ἐν
ἀνθρώποις
|
ἄρα
|
οὐ
χρυσός,
οὐ
τυραννίς,
οὐ |
[3, 6] |
τῶν
ἀγαθῶν
πλουσιώτερον
οὐθέν·
πλούσιοι
|
ἄρα |
οὗτοι
μόνοι.
Πλοῦτος
γὰρ
ἀληθινὸς |
[3, 6] |
πλουτεῖ
τὸν
μέγιστον·
ἐὰν
δὲ
|
ἄρα
|
πλουτῇ
μὲν
Κινύρα
τε
καὶ |
[3, 7] |
ἄρτος
ἀληθινός,
ἄρτος
οὐρανῶν.
Οὐκ
|
ἄρα |
ποτὲ
ὁ
ἀγαθὸς
ἀνὴρ
ἄπορος, |
[3, 6] |
ψυχῆς
τὸ
εὐμετάδοτον·
ἐν
ψυχῇ
|
ἄρα |
τὸ
πλούσιον.
Καὶ
μὴν
τὰ |
[3, 6] |
οὔτ´
ἂν
κτήσεως
τύχοι·
μόνοις
|
ἄρα |
τοῖς
Χριστιανοῖς
κτητὰ
τὰ
ἀγαθά. |
[3, 1] |
τοῦ
κάλλους
τοῦ
ἀληθινοῦ.
~Ἦν
|
ἄρα, |
ὡς
ἔοικεν,
πάντων
μέγιστον
μαθημάτων |