Livre, Chap. |
[3, 11] |
κλίνῃ
ἀναβάδην
ἑζόμενον
εἰσάγουσι
πορφύραν
|
ξαίνοντα |
καὶ
τὰ
λευκὰ
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[3, 2] |
σώφρονα
οὐ
δεῖ
τὰς
τρίχας
|
ξανθὰς |
ποιεῖν,
ἀλλ´
οὐδὲ
τὰς
παρειὰς |
[3, 2] |
κομμωτικῇ
προστετήκασι
θαλαμευόμεναι,
μὴ
ἐλεγχθῶσιν
|
ξανθιζόμεναι, |
ἑσπέρας
δὲ
καθάπερ
ἐκ
φωλεοῦ
|
[3, 2] |
ἐπίθεσιν
αὐτῶν.
Καὶ
τὴν
μὲν
|
ξανθίζουσαν |
τοὺς
πλοκάμους
ὁ
κωμικὸς
Μένανδρος |
[3, 3] |
τριχῶν
καὶ
χρίσματα
πολιῶν
καὶ
|
ξανθίσματα, |
ἀνδρογύνων
ἐξωλῶν
ἐπιτηδεύματα,
καὶ
τοὺς |
[3, 3] |
εὔτριχον
τοῦ
βαρβάρου
καὶ
τὸ
|
ξανθὸν |
αὐτοῦ
πόλεμον
ἀπειλεῖ·
συγγενές
τι |
[3, 2] |
αἱ
αὐλαί·
τοῖχοι
δὲ
ἀποστίλβουσι
|
ξενικοῖς |
λίθοις
καὶ
γραφῆς
ἐντέχνου
{οἷς} |
[3, 12] |
φαγεῖν,
ἐδίψησα
καὶ
ἐποτίσατέ
με,
|
ξένος
|
ἤμην
καὶ
συνηγάγετέ
με,
γυμνὸς |
[3, 3] |
συγκεχώρηται,
ὡς
ἐκείνῃ
τὸ
πάσχειν.
|
Ξηρότερα |
γὰρ
φύσει
καὶ
θερμότερα
τὰ |
[3, 11] |
καὶ
κεχαρισμένον,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
ξηροῦ |
τὸ
ἀνδρῶδες
καὶ
πάγιον,
ἀπὸ |
[3, 11] |
τὸ
προσέχειν
ἀπείρηται,
οὐδὲ
μὴν
|
ξίφος |
ἢ
τόξον
τοῖς
εἰρήνην
διώκουσιν |
[3, 10] |
ὕδωρ
ἀνιμῆσαι
δι´
αὑτοῦ
καὶ
|
ξύλα |
διατεμεῖν,
οἷς
αὐτὸς
χρήσεται.
Ἰακὼβ |
[3, 2] |
χαίρῃ
γελῶσα,
διατελεῖ
τὴν
ἡμέραν
|
ξυλήφιον
|
μυρρίνης
ἔχουσα
λεπτὸν
ὀρθὸν
ἐν |
[3, 3] |
ἁμαρτιῶν
ἀπεσπασμένους,
μόνον
ἐπιφερομένους
τὸ
|
ξύλον |
τῆς
ζωῆς,
μόνον
ἐπέχοντας
τὴν |
[3, 10] |
στυρακίνην»
ἐναλλάττειν
μελετῶν
διὰ
τοῦ
|
ξύλου |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
τὴν
φύσιν. |
[3, 3] |
σωφρονίζων.
Τὸ
γὰρ
ἄνδρας
ὄντας
|
ξύρεσθαι |
καὶ
λεαίνεσθαι
πῶς
οὐκ
ἀγεννές; |
[3, 3] |
τὸ
ἔσοπτρον
διατιθέμενον
τὰς
τρίχας
|
ξύρεσθαί |
τε
καὶ
ἀποτίλλεσθαι
καὶ
λεαίνεσθαι |
[3, 3] |
γοῦν
πλήρεις
αἱ
πόλεις
πιττούντων,
|
ξυρούντων, |
παρατιλλόντων
τοὺς
θηλυδρίας
τούτους·
ἐργαστήρια |
[3, 11] |
κατὰ
τὴν
τροφὴν
περικαρτέον,
οὐ
|
ξυρῷ— |
ἀγεννὲς
γάρ—
ἀλλὰ
ταῖς
δυοῖν
|
[3, 3] |
δὲ
ὄντα
κτενίζεσθαι
καὶ
ἀποκείρεσθαι
|
ξυρῷ |
πρὸς
εὐπρέπειαν
καὶ
πρὸς
τὸ |