Livre, Chap.
[2, 7]	ὅτι μόνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα, ὅς	ῥ´	ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε
[2, 2]	αὑτῶν. Καὶ γὰρ ὁ κελαρυσμὸς	ῥαγδαίου	τοῦ ποτοῦ φερομένου σὺν πολλῷ
[2, 3]	χρώμενοι εὐκόλως ἐπαινοῦμεν καὶ φυλάττομεν	ῥᾳδίως	καὶ κοινωνοῦμεν εὐκόλως αὐτῶν, ἀμείνω〉
[2, 2]	ἁμαρτία, δι´ ἣν οὐδὲ σωθήσεται	ῥᾳδίως	τὸ ὕφος τὸ ἀπεσπασμένον πάντοθεν
[2, 9]	φημι δεῖν αὐτὸν οὐκ ἐπὶ	ῥᾳθυμίᾳ,	ἀλλ´ ἐπὶ τῇ τῶν πράξεων
[2, 4]	καὶ κροτάλοις Αἰγυπτίων καὶ τοιαύταις	ῥᾳθυμίαις	σάλοι ἄτακτοι καὶ ἀπρεπεῖς καὶ
[2, 10]	πᾶν ἁλουργὲς εἰργάσαντο ἐκφλέγουσαι τὰς	ῥᾳθυμίας,	καὶ δῆτα αὐτὰς περὶ τὰς
[2, 8]	Ἐξοκέλλει γὰρ εἰς ἡδονὰς καὶ	ῥᾳθυμίας,	μάλιστα γειτνιώσης τῆς νυκτός. Οἶδ´
[2, 8]	ἐπιτήδευσις τῆς εὐωδίας δέλεάρ ἐστι	ῥᾳθυμίας,	πόρρωθεν εἰς λίχνον ἐπιθυμίαν ἐπισπωμένης.
[2, 2]	βίον, εἰ βίον καλεῖν χρή,	ῥᾴθυμον	ὄντα καὶ περὶ τὰς ἡδυπαθείας
[2, 9]	ὕπνου γυμνάσιον τοῦτο ἔχοντες φυσικόν,	ῥᾷον	κατατάττουσι τὰς τροφὰς καὶ σφᾶς
[2, 2]	ἐπιθυμιῶν τὴν καταιγίζουσαν ἐκ μέθης	ῥᾷον	φέρουσιν, οἷς ἴσως καὶ χαριεντίσασθαί
[2, 9]	τροφαῖς οἱ ῥωχμοὶ καὶ τὸ	ῥέγχειν	τοῖς στρώμασιν ἐνειλημένον γαστέρων τε
[2, 10]	τῆς ἐπιθυμίας, τὸ εἰς ἀσέλγειαν	ῥέον,	ἐγκρατείᾳ παιδαγωγούμενον, ἀνέραστον γενόμενον τῆς
[2, 5]	λόγων ἀπὸ διανοίας καὶ ἤθους	ῥεόντων	οὐχ οἷόν τέ ἐστι γελοίους
[2, 2]	συντεινόντων ζωὴν ἐπὶ τὴν φθορὰν	ῥέπει.	Εἰκότως οὖν στερρότατα ὁ παιδαγωγὸς
[2, 8]	ὅτι πάμπολυ τῆς ὀδωδῆς ἀφίησι	ῥεῦμα·	διὸ καὶ θᾶττον μαραίνεται. ~Ἀλλ´
[2, 10]	ἀποκλύζειν τῷ ῥυπαρῷ τῆς ὕλης	ῥεύματι	καὶ ἀποκαθάρματι σπέρμα {δὲ} γενέσεως
[2, 2]	δυναμένη. Καὶ αἱ βάσεις καθάπερ	ῥεύματι	ὑποφέρονται λυγμοί τε καὶ ἔμετοι
[2, 9]	αὐτὴν ἐποπτεύσαντες καὶ τῶν ταύτης	ῥευμάτων	μεταλαμβάνοντες, τοὺς ἀληθεῖς τῶν ὀνείρων
[2, 8]	καὶ ὡς ῥόδον πεφυτευμένον ἐπὶ	ῥευμάτων	ὑδάτων βλαστήσατε, ὡς λίβανος εὐωδιάσατε
[2, 9]	τοὺς πολυτιμήτους τά τε ποιητικὰ	ῥήγεα	τὰ πορφυρᾶ χλαίνας τε ἐφύπερθεν
[2, 7]	τε ἀκοῦσαί σε μὴ ἀποκρίνου	ῥῆμα.	Ἀλλὰ καὶ τὸ τεθρυμμένον τῆς
[2, 1]	καρπῶν τρέφουσιν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ	ῥῆμά	σου τοὺς σοὶ πιστεύοντας διατηρεῖ·
[2, 7]	τὰ μὴ ἀνήκοντα προΐεσθαι ἡμᾶς	ῥήματα.	Εἰ γὰρ δι´ ἀγάπην αἱ
[2, 10]	αἴσθηται τῆς καταγνώσεως ὁ κόρος.	~Ῥημάτων	δὲ ἀκολάστων καὶ σχημάτων ἀσχημόνων
[2, 6]	ἀφεκτέον τῶν αἰσχρῶν ἀκουσμάτων καὶ	ῥημάτων	καὶ θεαμάτων, πολὺ δὲ μᾶλλον
[2, 2]	κρύος πίνειν μέχρι τοῦ μὴ	ῥιγοῦν,	οἷς εὐχερὲς τὸ ῥιγοῦν, τοῦ
[2, 2]	μὴ ῥιγοῦν, οἷς εὐχερὲς τὸ	ῥιγοῦν,	τοῦ δὲ ἄλλου καιροῦ διὰ
[2, 8]	ὁ Χριστός. Καθάπερ δὲ αἱ	ῥίζαι	καὶ αἱ βοτάναι, οὕτως δὲ
[2, 3]	φιλαργυρία εὕρηται, ἣν ὁ ἀπόστολος	ῥίζαν	ἁπάντων εἶναι τῶν κακῶν φησίν,
[2, 6]	ἀκολασίαν. Δεινὸς γὰρ ἀεὶ τὰς	ῥίζας	τῶν ἁμαρτημάτων ἐκκόπτειν, τὸ οὐ
[2, 6]	τῆς ἐπιθυμίας ἡ μοιχεία τῆς	ῥίζης	τῆς κακῆς. Ὁμοίως οὖν κἀνταῦθα
[2, 10]	ὅτι μήποτε φύσιν τὴν αὑτοῦ	ῥιζωθὲν	λήψεται γόνιμον» Πάνυ γοῦν ἐμφανέστατα
[2, 10]	εἰς ὦτα, μύξαι ἐπὶ τὰς	ῥῖνας	καταφέρονται· συνεχὴς δὲ ἡ ἕδρα
[2, 8]	φησί που· μύροις ὑπαλείφεται τὰς	ῥῖνας·	ὑγιείας μέρος μέγιστον ὀδμὰς ἐγκεφάλῳ
[2, 8]	πολιάς; Καθάπερ δὲ οἱ κύνες	ῥινηλατοῦντες	ἐκ τῆς ὀδμῆς ἀνιχνεύουσι τὰ
[2, 9]	ἐπιτηδεύειν εὕδειν, ὑπὸ δ´ ἔστρωται	ῥινὸν	βοὸς ἀγραύλοιο, πλὴν εἰ μὴ
[2, 1]	ἐξ οὐρανῶν ἐπὶ τοὺς ζωμοὺς	ῥίπτεσθαι	χαμαί. Κᾷτ´ οἴει με δεῖπνον
[2, 8]	ἢ οἱ κάνθαροι— τούτους γὰρ	ῥοδίνῳ	χρισθέντας μύρῳ τελευτᾶν λέγουσιν— καὶ
[2, 10]	ἄλλο ὀμφάκινον καὶ χλωρὸν ἕτερον	ῥοδομιγές	τε καὶ κοκκοβαφὲς καὶ ἄλλα
[2, 8]	τὰ περιττεύματα. Ἐντεῦθεν καὶ τὸ	ῥόδον	ἐπωνόμασται, φασίν, ὅτι πάμπολυ τῆς
[2, 8]	Εἰσακούσατέ μου» φησί, καὶ ὡς	ῥόδον	πεφυτευμένον ἐπὶ ῥευμάτων ὑδάτων βλαστήσατε,
[2, 8]	στεφάνωμα» προσεῖπε, τῶν χθονίων λέγων·	ῥόδῳ	δὲ τὰς Μούσας Σαπφὼ καταστέφει·
[2, 8]	αὐτοῖς καὶ τὸ ἀπὸ τῶν	ῥόδων	ἄλειμμα καὶ τὰ ἄλλα, οἷς
[2, 10]	ἐπιτερπέστερον κρίνων {ἢ μύρων} ἢ	ῥόδων;	Εἰ δὲ τὸν χόρτον σήμερον
[2, 8]	σώματος ἀποφοράς· τὸ δὲ ἐκ	ῥόδων	ἐμψυκτικόν. Καθόλου γὰρ καὶ ταῦτα
[2, 8]	τοῖς νεύροις. Αἱ δὲ τῶν	ῥόδων	καὶ τῶν ἴων ἀποφοραὶ ἡσυχῇ
[2, 8]	οὐ σωφρόνων· οὐ γὰρ ἁρμόδιον	ῥόδων	κάλυξιν ἢ ἴοις ἢ κρίνοις
[2, 8]	καταστέφει· οὐ γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς	ῥόδων	τῶν ἐκ Πιερίας· κρίνῳ δὲ
[2, 1]	παιδαγωγουμένῳ πρὸς τὸ λυσιτελὲς ἐνδίδωσι	ῥοπήν,	καὶ τό γε {ἔστιν} ἐπιτήδειον
[2, 2]	ἠχοῦντος τοῦ λαιμοῦ διὰ τὸν	ῥοώδη	καταβροχθισμόν, αἰσχρόν, καὶ ἀπρεπὲς τὸ
[2, 11]	ὡς ἂν ἐκ τῆς ἐπιβάσεως	ῥυθμίζουσαι	τὴν γῆν, τὸ ἑταιρικὸν τοῦ
[2, 10]	καὶ τῶν σχημάτων οἱ περίεργοι	ῥυθμοὶ	βλακείας μικρολόγου ἐπισυρμὸν ἐμφαίνουσιν. Κἂν
[2, 4]	μελῶν γάρ τοι κατεαγότων καὶ	ῥυθμῶν	γοερῶν τῆς μούσης τῆς Καρικῆς
[2, 4]	φρονήματος διὰ τῶν τοιούτων ἐπανίστασθαι	ῥυθμῶν.	Ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ παρὰ
[2, 10]	μολύνειν οὐδὲ μὴν ἀποκλύζειν τῷ	ῥυπαρῷ	τῆς ὕλης ῥεύματι καὶ ἀποκαθάρματι
[2, 10]	εἰς ὄμμα, αἷμα εἰς φλέβας,	ῥύπος	εἰς ὦτα, μύξαι ἐπὶ τὰς
[2, 8]	αὐτὸς γὰρ τῷ ἰδίῳ πάθει	ῥυσάμενος	ἡμᾶς ἀπὸ σκανδάλων καὶ ἁμαρτιῶν
[2, 1]	τὴν ἡγιασμένην, κυθριδίοις καὶ ζωμοῦ	ῥύσει	καθυβρίζοντες ποτῷ τε καὶ τρυφῇ
[2, 10]	τῷ χρόνῳ γίνεται, αἱ δὲ	ῥύψεις	καὶ αἱ στύψεις τοῖς φαρμακώδεσι
[2, 1]	γεωργοὶ κτητόρων· καὶ οὐ μόνον	ῥωμαλεώτεροι,	ἀλλὰ καὶ φρονιμώτεροι, ὡς φιλόσοφοι
[2, 8]	ἐγκέφαλον ὑποτρέφουσαι, ὁπηνίκα ἂν καχεκτῇ,	ῥωννύουσαι	δὲ καὶ τὸν στόμαχον. {Πολλοῦ
[2, 9]	τῶν ἀποσεσαγμένων ταῖς τροφαῖς οἱ	ῥωχμοὶ	καὶ τὸ ῥέγχειν τοῖς στρώμασιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/12/2009