| Paragraphes |
|---|
| [118] |
ἀληθείας
ἀποτρέπει,
ἀπάγει
τῆς
ζωῆς,
|
παγίς |
ἐστιν,
βάραθρόν
ἐστιν,
βόθρος
ἐστί, |
| [80] |
ἀποτρέπων
εἰδωλολατρείας
ἁπάσης
ὁ
θεσπέσιος
|
παγκάλως |
ἀνακέκραγε
Μωυσῆς·
Ἄκουε
Ἰσραήλ·
κύριος |
| [63] |
πρὸς
μὲν
τὴν
οὐρανοῦ
θέαν
|
παγκάλως |
γεγονέναι
τὸν
ἄνθρωπον
ὁμολογούντων,
τὰ |
| [43] |
ὕστατον
γοῦν,
ὦ
Κροῖσε,
τῷ
|
πάθει |
μεταμαθών·
ἀχάριστός
ἐστιν
ὃν
προσκυνεῖς, |
| [102] |
ἔστι
θεὸς
ἡ
ἶρις,
ἀλλὰ
|
πάθη |
ἀέρων
καὶ
νεφῶν,
καὶ
ὃν |
| [22] |
καὶ
τὸ
πῦρ
ἐλέγχει
τὰ
|
πάθη |
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον,
ὦ
ἱεροφάντα,
τὸ |
| [32] |
τ'
αὖ
καὶ
δάκρυα
καὶ
|
πάθη |
καὶ
(μαχλώσας
ἡδονάς.
Κάλει
μοι |
| [32] |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ὑμῶν
ἐστενοχωρεῖτο
τὰ
|
πάθη. |
Κάλει
μοι
καὶ
τὸν
Ἀπόλλω· |
| [102] |
θεὼ
διδυμάονε
παρ'
ὑμῖν
νομίζοιντο,
|
πάθη |
ταῦτα
περὶ
τὰ
ζῷα
συμβαίνοντα |
| [20] |
οἱ
βάρβαροι
αἰσχροῖς
οὕτως
τελίσκονται
|
παθήμασιν, |
ὅπου
γε
Ἀθηναίοις
καὶ
τῇ |
| [36] |
ἕπεται
τοὺς
ἐρωτικοὺς
ὑμῶν
καὶ
|
παθητικοὺς |
τούτους
θεοὺς
ἀνθρωποπαθεῖς
ἐκ
παντὸς |
| [106] |
καὶ
θεῷ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
|
παθόντι |
καὶ
(προσκυνουμένῳ,
θεῷ
ζῶντι
πιστεύσατε |
| [102] |
διᾴσσοντες
καὶ
οἱ
κομῆται
διὰ
|
πάθος |
ἀέρος
γεγενημένοι;
Ὁ
δὲ
τὴν |
| [103] |
ἢ
δένδρον
ἢ
πρᾶξιν
ἢ
|
πάθος |
ἢ
νόσον
ἢ
φόβον
ἰνδάλλεσθαι |
| [34] |
(ἐκτελῶν
τῷ
νεκρῷ.
Ὑπόμνημα
τοῦ
|
πάθους |
τούτου
μυστικὸν
φαλλοὶ
κατὰ
πόλεις |
| [115] |
τοῦ
θεοῦ
πιστεύσαντες
ἀπαλλαγῆναι
μὲν
|
παθῶν, |
ἃ
δὴ
ψυχῆς
νόσοι,
ἀποσπασθῆναι |
| [26] |
τοὺς
ποιητικοὺς
τῶν
ἐν
ὑμῖν
|
παθῶν |
ἀνειδωλο
ποιοῦσι
τύπους
τὸν
Φόβον |
| [35] |
οἱ
τοιοίδε
ὑμῶν
θεοὶ
δοῦλοι
|
παθῶν |
γεγονότες,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸ
τῶν |
| [90] |
μετάνοιαν
κενὴν
ἅμα
τιμωρίᾳ
προστρίβεται,
|
παθὼν |
δέ
τε
νήπιος
ἔγνω"
ὡς |
| [17] |
Θρᾴκιος·
κῶνος
καὶ
ῥόμβος
καὶ
|
παίγνια |
καμπεσίγυια,
μῆλά
τε
χρύσεα
καλὰ |
| [36] |
Ἀρκὰς
ὁ
ἑστιάτωρ
αὐτοῦ
τὸν
|
παῖδα |
κατασφάξας
τὸν
αὑτοῦ
(Νύκτιμος
ὄνομα |
| [40] |
παροιμιῶδες
ἐπιφθέγξασθαι
ἁρμόττει
πατὴρ
ἀνουθέτητος
|
παῖδα |
νουθετεῖ.
~Εἰ
δ'
ἄρα
καὶ |
| [17] |
μυστήρια
τέλεον
ἀπάνθρωπα·
ὃν
εἰσέτι
|
παῖδα |
ὄντα
ἐνόπλῳ
κινήσει
περιχο
ρευόντων |
| [16] |
Διός.
Κυεῖ
καὶ
ἡ
Φερέφαττα
|
παῖδα |
ταυρόμορφον·
ἀμέλει,
φησί
τις
ποιητὴς |
| [30] |
(Καὶ
Εὐριπίδης·
Ζεὺς
γὰρ
κατακτὰς
|
παῖδα |
τὸν
ἐμὸν
αἴτιος
Ἀσκληπιόν,
στέρνοισιν |
| [88] |
ἡ
πεῖρα
διδάξει,
ἡ
γραφὴ
|
παιδαγωγήσει |
δεῦτε,
ὦ
τέκνα,
λέγουσα,
ἀκούσατέ |
| [89] |
σφᾶς
αὐτούς,
καὶ
εἰ
μὴ
|
παιδαγωγῶν |
ἐτύχομεν
ἀγαθῶν,
ἐπανωρθώσαμεν;
(Εἶτα
ἐπὶ |
| [95] |
κύριος
σῴζει,
φόβῳ
καὶ
χάριτι
|
παιδαγωγῶν |
τὸν
ἄνθρωπον·
τί
μέλλομεν;
Τί |
| [17] |
δὲ
ὑποδύντων
Τιτάνων,
ἀπατή
σαντες
|
παιδαριώδεσιν |
ἀθύρμασιν,
οὗτοι
δὴ
οἱ
Τιτᾶνες |
| [108] |
δεισιδαιμονίαν,
νέοι
ἀφίκεσθε
(πρὸς
θεοσέβειαν·
|
παῖδας |
ἀκάκους
ἐγκρινεῖ
θεός.
Ὁ
μὲν |
| [67] |
τοιούτων
λόγων,
οἷς
μηδὲ
τοὺς
|
παῖδας |
τοὺς
ἑαυτῶν,
τοῦτο
δὴ
τὸ |
| [28] |
τὼ
δὲ
λοιπὼ
τοῦ
Κρόνου
|
παῖδε, |
τούτοιν
τὸν
μὲν
ἐν
Κρήτῃ, |
| [87] |
πρὸς
ἔλεγχον,
πρὸς
ἐπανόρθωσιν,
πρὸς
|
παιδείαν |
τὴν
ἐν
δικαιοσύνῃ,
ἵνα
ἄρτιος |
| [82] |
μηκέτι,
φησίν,
υἱέ
μου,
ὀλιγώρει
|
παιδείας |
κυρίου,
μηδ'
ἐκλύου
ὑπ'
αὐτοῦ |
| [80] |
ψαλμῳδὸν
ἐκεῖνον
τὸν
Δαβίδ·
Δράξασθε
|
παιδείας, |
μή
ποτε
ὀργισθῇ
κύριος,
καὶ |
| [37] |
ἐρωτικός·
οὐχ
ἵπταται
θεός,
οὐ
|
παιδεραστεῖ, |
οὐ
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται,
καίτοι |
| [29] |
μιν
Ὦτος
κρατερός
τ'
Ἐπιάλτης,
|
παῖδες |
Ἀλωῆος,
δῆσαν
κρατηρῷ
ἐνὶ
δεσμῷ· |
| [108] |
τοσούτων
ἡλικιῶν
ἐν
ἀθεότητι
κατατέτριφθε;
|
Παῖδες |
γεγόνατε,
εἶτα
μειράκια,
εἶτα
ἔφηβοι, |
| [25] |
ὅσα
ἄλλα
τοιαῦτα
ποιητῶν
ᾄδουσι
|
παῖδες. |
Ἔννοιαι
δὲ
ἡμαρτημέναι
καὶ
παρηγμέναι |
| [82] |
μυριάσιν
ἀγγέλων"
συμπανηγυρίζοντα·
πρωτότοκοι
δὲ
|
παῖδες |
ἡμεῖς
οἱ
τρόφιμοι
τοῦ
θεοῦ, |
| [122] |
~Οὐ
γὰρ
ἀπὸ
τρόπου
φιλοσόφων
|
παῖδες |
πάντα
ὅσα
πράττουσιν
οἱ
ἀνόητοι, |
| [109] |
τῆς
συνηθείας,
καθάπερ
καὶ
οἱ
|
παῖδες |
τὰ
ἀθύρματα
ἄνδρες
γενόμενοι
ἀπέρριψαν. |
| [33] |
ἐζηλω
κότες·
τούτους
ἐθιζόντων
οἱ
|
παῖδες |
ὑμῶν
σέβειν,
ἵνα
καὶ
ἄνδρες |
| [6] |
τοῦ
θεοῦ·
ὁ
κύριος
ἐλεεῖ,
|
παιδεύει, |
προτρέπει,
νουθετεῖ,
σῴζει,
φυλάττει
καὶ |
| [37] |
δήπου
μετανοεῖ
τοῖς
ἐρωτικοῖς
οὐδὲ
|
παιδεύεται |
σωφρονεῖν.
Γυμνοῦται
δὲ
ὑμῖν
ὁ |
| [7] |
θεοῦ
σωτήριος
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἐπεφάνη,
|
παιδεύουσα |
ἡμᾶς,
ἵνα
ἀρνησάμενοι
τὴν
ἀσέβειαν |
| [113] |
θεόν·
σώσει
σου
τὰ
διηγήματα,
|
παιδεύσει |
με
ἡ
ᾠδή.
Ὡς
μέχρι |
| [94] |
πατήρ,
οὐ
παύεται
προτρέπων,
νουθετῶν,
|
παιδεύων, |
φιλῶν·
οὐδὲ
γὰρ
σῴζων
παύεται, |
| [115] |
σεβασμιώτατον
εὐσεβεῖ
τε
καὶ
ἀγαθῷ
|
παιδὶ |
ἀγαθοῦ
πατρὸς
ὄνομα
εἰς
γνῶσιν |
| [115] |
ἀφίκηται,
προστάττοντος
ἤπια
καὶ
τῷ
|
παιδὶ |
(ἐγκελευομένου
τὰ
σωτήρια.
Ὁ
δὲ |
| [18] |
μέλη
τοῦ
Διονύσου
Ἀπόλλωνι
τῷ
|
παιδὶ |
παρακατατίθεται
κατα
θάψαι.
Ὃ
δέ, |
| [82] |
γὰρ
μὴ
αὖθις
ὡς
τὰ
|
παιδία |
γένησθε
καὶ
ἀναγεννηθῆτε,
ὥς
φησιν |
| [34] |
τὰ
Ἴσθμια·
Νεμέασι
δὲ
ἄλλο
|
παιδίον |
Ἀρχέμορος
κεκήδευται
καὶ
τοῦ
παιδίου |
| [23] |
μὲν
ὄντως
ὄντα
θεὸν
ἠγνοήκασιν,
|
παιδίον |
δὲ
ὑπὸ
Τιτάνων
διασπώμενον
καὶ |
| [94] |
ζῷά
σοι
χαρίζομαι·
μόνον,
ὦ
|
παιδίον, |
δίψησον
τοῦ
πατρός,
ἀμισθεί
σοι |
| [111] |
ἐν
παραδείσῳ
ἔπαιζε
λελυμένος,
ἔτι
|
παιδίον |
ἦν
τοῦ
θεοῦ·
ὅτε
δὲ |
| [94] |
ὠνήσεται
ὁ
νόθος,
ἀπωλείας
ἐστὶ
|
παιδίον, |
ὃς
μαμωνᾷ
δουλεύειν"
προῄρηται,
σοὶ |
| [94] |
γῆν
σοι
δίδωμι
καὶ
θάλατταν,
|
παιδίον, |
οὐρανόν
τε
καὶ
τὰ
ἐν |
| [34] |
παιδίον
Ἀρχέμορος
κεκήδευται
καὶ
τοῦ
|
παιδίου |
ὁ
ἐπιτάφιος
προσαγορεύεται
Νέμεα·
Πῖσα |
| [82] |
ἡ
ἐκ
πολλῶν
ἀγαθῶν
συγκειμένη
|
παιδίων· |
ταῦτ'
ἔστι
τὰ
πρωτότοκα
τὰ |
| [113] |
εἰ
γαμητέον,
εἰ
πολιτευτέον,
εἰ
|
παιδοποιητέον· |
καθολικὴ
δὲ
ἄρα
προτροπὴ
μόνη |
| [58] |
Γάμοι
τε
οὖν
ἔτι
καὶ
|
παιδοποιίαι |
καὶ
λοχεῖαι
θεῶν
μνημονευόμεναι
καὶ |
| [36] |
ἂν
ἀφροδισίοις
χρωμένων
ἀνθρωπίνοις
οὐδὲ
|
παιδοποιουμένων |
οὐδὲ
μὴν
ὑπνωσσόντων,
εἰ
ἀθάνατοι |
| [80] |
ἀναγγέλλω
μυστήρια
καὶ
ῥήσεις
ἐκ
|
παιδὸς |
Ἑβραίου
σεσοφισμένου;
Κύριος
ἔκτισέν
με |
| [108] |
Οὐ
φονεύσεις,
οὐ
μοιχεύσεις,
οὐ
|
παιδοφθορήσεις, |
οὐ
κλέψεις,
οὐ
ψευδο
μαρτυρήσεις, |
| [33] |
διηγεῖσθαι
φθοράς.
Οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
|
παίδων |
ἀπέσχοντο
οἱ
παρ'
ὑμῖν
θεοί, |
| [33] |
εἴη
μοιχείας
αὐτοῦ
παντοδαπὰς
καὶ
|
(παίδων |
διηγεῖσθαι
φθοράς.
Οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ |
| [88] |
ἀληθινὴν
ἀσπάζεται
παρὰ
τῶν
αὑτοῦ
|
παίδων |
πρώτην
καρπούμενος.
~(Ἀλλ'
ἐκ
πατέρων, |
| [39] |
θεοί,
τοιοίδε
δὲ>
καὶ
αὐτοί,
|
παίζοντες |
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον
δὲ
ἐμπαίζοντες |
| [111] |
ὕλας
στρεφομένη)
παρήγετο
ἐπιθυμίαις,
ὁ
|
παῖς |
ἀνδριζόμενος
ἀπειθείᾳ
καὶ
παρακούσας
τοῦ |
| [21] |
πάντα
σώματος
οὐδὲ
πρέποντα
τύπον·
|
παῖς |
δ'
ἦεν
Ἴακχος,
χειρί
τέ |
| [85] |
ὠνήσασθε
ἄν;
Οὐδὲ
εἰ
τὸν
|
Πακτωλόν |
τις
ὅλον,
τοῦ
χρυσίου
τὸ |
| [7] |
ὁ
Χριστός,
καὶ
τοῦ
εἶναι
|
πάλαι |
ἡμᾶς
(ἦν
γὰρ
ἐν
θεῷ) |
| [6] |
δὲ
νῦν
ὄνομα
ἔλαβεν
τὸ
|
πάλαι |
καθωσιωμένον,
δυνάμεως
ἄξιον,
ὁ
Χριστός, |
| [22] |
γυναικεῖον.
Ὢ
τῆς
ἐμφανοῦς
ἀναισχυντίας.
|
Πάλαι |
μὲν
ἀνθρώποις
σωφρονοῦσιν
ἐπικάλυμμα
ἡδονῆς |
| [46] |
ἔργα
χειρῶν
ἀνθρώπων"
ἀναίσθητα
προστρεπόμενοι.
|
Πάλαι |
μὲν
οὖν
οἱ
Σκύθαι
τὸν |
| [6] |
καὶ
θεὸς
ἦν
ὁ
λόγος"
|
(Παλαιὰ |
δὲ
ἡ
πλάνη,
καινὸν
δὲ |
| [54] |
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐνεφυρᾶτο
παστῷ,
τῇ
|
παλαιᾷ |
παρθένῳ
τὰ
τῆς
νέας
ἐπιδεικνὺς |
| [31] |
καὶ
κιθαρίζειν
τὰς
πράξεις
τὰς
|
παλαιὰς |
ἐμμελῶς.
Αἳ
δὲ
συνεχῶς
κιθαρίζουσαι |
| [103] |
δίκην
(Λὼτ
ἐκάλουν
αὐτὴν
οἱ
|
παλαιοὶ) |
εἰς
ἀναισθησίαν
μετατρέπεσθε;
Λελιθωμένην
ταύτην |
| [54] |
οἶμαι,
κινηθέντες
οἱ
βασιλεῖς
οἱ
|
παλαιοί, |
καταφρονοῦντες
τῶν
μύθων
τούτων,
ἀνέδην |
| [55] |
καὶ
θαυμάζεσθαι.
Αὐτίκα
γοῦν
οἱ
|
παλαιοὶ |
νεκροὶ
τῷ
πολλῷ
τῆς
πλάνης |
| [85] |
τῆς
ἀπειλῆς
αἰνιγματωδῶς
ἀπειλήφασιν
οἱ
|
παλαιοὶ |
τῶν
Ἑβραίων
πλανῆται·
οὐ
γὰρ |
| [46] |
ἐκαρπώσατο.
Ἐν
Ῥώμῃ
δὲ
τὸ
|
παλαιὸν |
δόρυ
φησὶ
γεγονέναι
τοῦ
Ἄρεως |
| [69] |
δὴ
θεός,
ὥσπερ
καὶ
ὁ
|
παλαιὸς |
λόγος,
ἀρχὴν
καὶ
τελευτὴν
καὶ |
| [26] |
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
Ἐπιμενίδης
ὁ
|
παλαιὸς |
(Ὕβρεως
καὶ
Ἀναιδείας
Ἀθήνησιν
ἀναστήσας |
| [46] |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
οἱ
ἔτι
|
παλαιότεροι |
ξύλα
ἱδρύοντο
περιφανῆ
καὶ
κίονας |
| [38] |
οὐ
γὰρ
ἀπὸ
δρυός
εἰσι
|
παλαιφάτου |
οὐδ'
ἀπὸ
πέτρης,
ἀλλ'
ἀνδρῶν |
| [121] |
πῶλον
ὑποζύγιον
ἤγαγε
σὺν
τῷ
|
παλαιῷ· |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
συνωρίδα |
| [78] |
αὐτοῖς
λέγει·
ἡ
γῆ"
φησί,
|
παλαιωθήσεται |
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
παρελεύσεται"
τὸ |
| [26] |
τὰς
Ἐρινύας
καὶ
τὰς
Εὐμενίδας
|
Παλαμναίους |
τε
καὶ
Προστροπαίους,
ἔτι
δὲ |
| [88] |
σπεύσωμεν
εἰς
σωτηρίαν,
ἐπὶ
τὴν
|
παλιγγενεσίαν· |
εἰς
μίαν
ἀγάπην
συναχθῆναι
οἱ |
| [4] |
Αὖθις
οὖν
ἰοβόλους
τινὰς
καὶ
|
παλιμβόλους |
ὑποκριτὰς
ἐφοδεύοντας
δικαιοσύνῃ
γεννήματα
ἐχιδνῶν" |
| [74] |
μέλλων,
βροτὲ
ποικιλόμητι,
βράδυνε,
ἀλλὰ
|
παλίμπλαγκτος |
στρέψας
θεὸν
ἱλάσκοιο.
(Εἰ
γὰρ |
| [52] |
παραπλήσιον
ἐκείνῳ
(πετάλοις
κεχρυσωμένον
ἀναθεῖναι
|
πάλιν. |
Αἱ
δὲ
χελιδόνες
καὶ
τῶν |
| [38] |
Ἀπόλλωνος
(οἶδεν
ἄγαλμα,
καὶ
Ὀψοφάγου
|
πάλιν |
Ἀπόλλωνος
ἄλλο
ἐν
Ἤλιδι
τιμώμενον. |
| [56] |
οὖν,
ὦ
μάταιοι
καὶ
κενόφρονες
|
(πάλιν |
γὰρ
δὴ
ἐπαναλήψομαι)
τὸν
ὑπερουράνιον |
| [78] |
γῆν
ἐγὼ
πληρῶ;
Λέγει
(κύριος.
|
Πάλιν |
δὲ
αὖ
διὰ
Ἡσαΐου
Τίς |
| [75] |
θεῶν,
ἣν
οἱ
θεοὶ
τρέφωσιν"
|
Πάλιν |
δὲ
ὁ
αὐτὸς
κωμῳδιοποιὸς
ἐν |
| [79] |
τὸν
αἰῶνα.
~Τί
δὲ
ὅταν
|
πάλιν |
ἑαυτὸν
δεικνύναι
ὁ
θεὸς
βουληθῇ |
| [28] |
Κρήτῃ,
θάτερον
δὲ
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
|
(πάλιν. |
Εἰσὶ
δὲ
οἳ
πέντε
Ἀθηνᾶς |
| [47] |
Διὸς
καὶ
Ἀπόλλωνος
εἰ>
Φειδίας
|
πάλιν |
ἐκεῖνα
τὰ
ἀγάλματα
καθάπερ
τοὺς |
| [39] |
τὴν
Ἡρακλέους
γένεσιν.
Τί
δὲ
|
πάλιν |
Θετταλοί;
Μύρμηκας
ἱστοροῦνται
σέβειν,
ἐπεὶ |
| [81] |
καὶ
πῶς
οὐκ
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε
|
πάλιν |
προφήτου
λέγοντος
ἐκλείψει
μὲν
ὁ |
| [43] |
καὶ
μετὰ
τὸ
χρυσίον
ψεύδεται
|
πάλιν. |
Τέλος
ὅρα"
οὐχ
ὁ
δαίμων, |
| [27] |
τῆς
πλάνης
λήξητε,
αὖθις
δὲ
|
παλινδρομήσητε |
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
που |
| [43] |
ὅτε
τίς
τε
δράκοντα
ἰδὼν
|
παλίνορσος |
ἀπέστη
οὔρεος
ἐν
βήσσῃς,
ὑπό |
| [74] |
καὶ
τῶν
εἰδώλων
τὴν
θεολογίαν,
|
παλινῳδίαν |
ἀληθείας
εἰσάγει,
τὸν
ἱερὸν
ὄντως |
| [48] |
τὸ
χωρίον.
Βλιστίχην
δὲ
τὴν
|
παλλα |
κίδα
τελευτήσασαν
ἐν
Κανώβῳ
μεταγαγὼν |
| [47] |
Δελφικοῖς
δύο
φησὶ
γεγονέναι
τὰ
|
Παλλάδια, |
ἄμφω
δ'
ὑπ'
ἀνθρώπων
δεδημιουργῆσθαι. |
| [47] |
που
θαυμάσειαν,
εἰ
μάθοιεν
τὸ
|
Παλλάδιον |
τὸ
διοπετὲς
καλούμενον,
ὃ
Διομήδης |
| [28] |
ἐπικεκλή
κασιν·
ἐπὶ
πᾶσι
τὴν
|
Πάλλαντος |
καὶ
Τιτανίδος
τῆς
Ὠκεανοῦ,
ἣ |
| [18] |
τὴν
καρδίαν
τοῦ
Διονύσου
ὑφελομένη
|
Παλλὰς |
ἐκ
τοῦ
πάλλειν
τὴν
καρδίαν |
| [18] |
Διονύσου
ὑφελομένη
Παλλὰς
ἐκ
τοῦ
|
πάλλειν |
τὴν
καρδίαν
προσηγορεύθη·
οἱ
δὲ |
| [40] |
ἀκμαζόντων
ἀγώνων.
Ἔστι
καὶ
ἄλλους
|
παμπόλ |
λους
συνιδεῖν
δαίμονας
τῷ
γε |
| [35] |
γὰρ
πρὸς
τούτοις
καὶ
ἄλλους
|
παμπόλλους |
ἀνθρώποις
λατρεῦσαι
θεοὺς
ἱστορεῖ
ὧδέ |
| [71] |
μορφήν,
ἀφανής·
οὐδὲ
μὴν
ὁ
|
παμφαὴς |
δοκῶν
εἶναι
ἥλιος
οὐδ'
αὐτὸς |
| [9] |
φωνὰ
ἡ
γραφὴ
σαφηνίζει
τὸ
|
πᾶν· |
Ἀκουσάτω
ἡ
οὐ
τίκτουσα·
ῥηξάτω |
| [120] |
καὶ
βάρβαροι
καὶ
Ἕλληνες·
τὸ
|
πᾶν |
ἀνθρώπων
γένος
καλῶ,
ὧν
ἐγὼ |
| [9] |
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλεῖ
καὶ
τὸ
|
πᾶν |
γίνεται
φωνὴ
προτρεπτική;
Πυθώμεθα
τοίνυν |
| [5] |
ἀνεβίωσαν.
~Τοῦτό
τοι
καὶ
τὸ
|
πᾶν |
ἐκόσμησεν
ἐμμελῶς
καὶ
τῶν
στοιχείων |
| [87] |
ὁ
τοῦ
θεοῦ
ἄνθρωπος
πρὸς
|
πᾶν |
ἔργον
ἀγαθὸν
ἐξηρτημένος.
(Οὐκ
ἄν |
| [112] |
ὁ
διδάσκαλος
κατηχεῖ,
καὶ
τὸ
|
πᾶν |
ἤδη
Ἀθῆναι
καὶ
Ἑλλὰς
γέγονεν |
| [59] |
δὲ
τοῦ
ἄνωθεν
ἐλθόντος
τὸ
|
πᾶν |
μεμαθηκότες,
οἱ
τὴν
οἰκονομίαν
τοῦ |
| [110] |
γῆν
σωτηρίου
σπέρματος
ἐνέπλησε
τὸ
|
πᾶν. |
Οὐ
γὰρ
ἂν
οὕτως
ἐν |
| [5] |
μέσα
διαταθέν,
ἡρμόσατο
τόδε
τὸ
|
πᾶν, |
οὐ
κατὰ
τὴν
Θρᾴκιον
μουσικήν, |
| [110] |
λόγος,
πηγὴ
ζωοποιός,
εἰρηνική,
ἐπὶ
|
πᾶν |
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
χεόμενος, |
| [44] |
ἐπιθυμίαν.
(Ἀθηναῖοι
δὲ
οὐδὲ
τὸν
|
Πᾶνα |
ᾔδεσαν
ὅστις
ἦν,
πρὶν
ἢ |
| [5] |
αὐτὸς
ὄργανόν
ἐστι
τοῦ
θεοῦ
|
παναρμόνιον, |
ἐμμελὲς
καὶ
ἅγιον,
σοφία
ὑπερκόσμιος, |
| [58] |
κατ'
ἀγροὺς
μὲν
Σατύρους
καὶ
|
Πᾶνας, |
ἀνὰ
δὲ
τὰς
ὕλας
Νύμφας |
| [61] |
ἀκολασίας
ὅλης
τὰ
σχήματα
ἀνάγραπτα
|
πανδημεὶ |
θεώμενοι
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
φυλάττετε
δὲ |
| [118] |
ἐν
αὐτῇ
πορνίδιον
ὡραῖον,
ἡδονή,
|
πανδήμῳ |
τερπόμενον
μουσικῇ.
δεῦρ'
ἄγ'
ἰών, |
| [34] |
δὲ
ὑμῖν
τάφος
ἐστίν,
ὦ
|
Πανέλληνες, |
ἡνιόχου
Φρυγός,
καὶ
τοῦ
Πέλοπος |
| [55] |
αὐτὰ
ὑμῶν
τὰ
μυστήρια,
αἱ
|
πανηγύρεις, |
δεσμὰ
καὶ
τραύματα
καὶ
δακρύοντες |
| [44] |
καθίσταται
δαιμόνων,
ἑκατόμβας
θύουσα
καὶ
|
πανηγύρεις |
ἐπιτελοῦσα
καὶ
ἀγάλματα
ἀνιστᾶσα
καὶ |
| [34] |
περιοδεύσωμεν
καὶ
τὰς
ἐπιτυμβίους
ταυτασὶ
|
πανηγύρεις |
καταλύσωμεν,
Ἴσθμιά
τε
καὶ
Νέμεα |
| [74] |
θυσίας
τε
τούτοις
καὶ
κενὰς
|
πανηγύρεις |
νέμοντες,
οὕτως
εὐσεβεῖν
νομίζομεν.
Οὑτοσὶ |
| [48] |
δὲ
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν
μετὰ
τιμῆς
|
πανηγυρικῆς. |
Ἰσίδωρος
μόνος
παρὰ
Σελευκέων
τῶν |
| [1] |
Λοκρὸν
καὶ
τέττιγα
τὸν
Πυθικόν·
|
πανήγυρις |
Ἑλληνικὴ
ἐπὶ
νεκρῷ
δράκοντι
συνεκροτεῖτο |
| [34] |
θρῃσκεύεται
καὶ
τοῦ
ὄφεως
ἡ
|
πανήγυρις |
καταγγέλλεται
Πύθια·
Ἰσθμοῖ
δὲ
σκύβαλον |
| [68] |
ποῖον
εἰπέ
μοι
νοητέον;
Τὸν
|
πάνθ' |
ὁρῶντα
καὐτὸν
οὐχ
ὁρώμενον,
(Εὐριπίδης |
| [61] |
αὖ
καὶ
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες,
|
πανίσκοι |
τινὲς
καὶ
γυμναὶ
κόραι
καὶ |
| [37] |
ὁ
ἱκέσιος,
ὁ
μειλίχιος,
ὁ
|
πανομφαῖος, |
ὁ
προστροπαῖος·
μᾶλλον
δὲ
ὁ> |
| [78] |
~Ἱερεμίας
δὲ
ὁ
προφήτης
ὁ
|
πάνσοφος, |
μᾶλλον
δὲ
ἐν
Ἱερεμίᾳ
τὸ |
| [109] |
ἡμῶν,
ᾗ
φησιν
αἰνιττόμενος
ὁ
|
πάνσοφος |
Μωυσῆς,
τρισὶ
τοῖς
καθ'
ἡμᾶς |
| [8] |
δὲ
καὶ
διὰ
Μωσέως
τοῦ
|
πανσόφου |
καὶ
τοῦ
φιλαλήθους
Ἡσαΐα
καὶ |
| [1] |
Πυθικῷ,
ἀλλὰ
τῷ
θεῷ
τῷ
|
πανσόφῳ |
αὐτόνομον
ᾠδήν,
τῶν
Εὐνόμου
βελτίονα |
| [39] |
τὸν
τράγον.
Ὑμεῖς
δὲ
οἱ
|
πάντ' |
ἀμείνους
Αἰγυπτίων
(ὀκνῶ
δὲ
εἰπεῖν |
| [68] |
αἰνίττεται
περὶ
τὸν
πάντων
βασιλέα
|
πάντ' |
ἐστί,
κἀκεῖνο
αἴτιον
ἁπάντων
καλῶν. |
| [77] |
ᾆσμα
τὸ
σωτήριον·
οὗτος
ἰδοὺ
|
πάντ' |
ἐστὶ
σαφής,
ἀπλάνητος
ὑπάρχει·
ἔλθετε, |
| [61] |
ἔνθεον
τοῦ
πλάσματος
ἐλέγχει
ἀπαράξαντες,
|
πάντα |
ἀπιστεῖτε,
ἵνα
ἐκπαθαίνησθε·
καὶ
πιστεύετε |
| [4] |
ἀνθρώπων
μορφαῖς
ἁρπακτικοὺς
αἰνιττόμενος.
Καὶ
|
πάντα |
ἄρα
ταῦτα
ἀγριώτατα
θηρία
καὶ |
| [122] |
χρὴ
τῷ
θεῷ
σωφρονοῦντας
καὶ
|
πάντα |
αὐτοῦ
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
πρὸς |
| [7] |
θεόν,
διδάσκαλος,
ἐπεφάνη
ᾧ
τὰ
|
πάντα |
δεδημιούργηται
λόγος·
καὶ
τὸ
ζῆν |
| [115] |
Ὁ
δὲ
πειθόμενος
αὐτῷ
κατὰ
|
πάντα |
δὴ
πλεονεκτεῖ·
ἕπεται
τῷ
θεῷ, |
| [68] |
νῦν
ἠέρα
καλέομεν
οἱ
Ἕλληνες,
|
πάντα |
Δία
μυθεῖσθαι,
καὶ
πάντα
οὗτος |
| [48] |
κηδείας
ὑπολελειμμένῳ
φαρμάκῳ
φυράσας
τὰ
|
πάντα |
διέπλασεν
τὸν
Σάραπιν·
οὗ
καὶ |
| [112] |
ὁ
διδάσκαλος
ὁ
πληρώσας
τὰ
|
πάντα |
δυνάμεσιν
ἁγίαις,
δημιουργίᾳ
σωτηρίᾳ
εὐεργεσίᾳ, |
| [31] |
μητρὸς
ἀνέθηκε
χαλκᾶς
καὶ
ἀνὰ
|
πάντα |
ἐκέλευσε
τιμᾶσθαι
τὰ
ἱερά.
Καὶ |
| [94] |
τε
καὶ
τὰ
ἐν
αὐτοῖς
|
πάντα |
ζῷά
σοι
χαρίζομαι·
μόνον,
ὦ |
| [110] |
ὃν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τὰ
|
πάντα |
ἤδη
πέλαγος
γέγονεν
ἀγαθῶν.
~Μικρὸν |
| [73] |
ἡ
περὶ
τὸ
ψεῦδος
τὰ
|
πάντα |
ἠσχο
λημένη,
μόλις
ποτὲ
ἤδη |
| [114] |
καινὴ
βεβούληται·
ὁ
γὰρ
τὰ
|
πάντα |
καθιππεύων
δικαιοσύνης
ἥλιος"
ἐπ'
ἴσης |
| [48] |
καὶ
τοπαζίου.
Λεάνας
οὖν
τὰ
|
πάντα |
καὶ
ἀναμίξας
ἔχρωσε
κυάνῳ,
οὗ |
| [69] |
καὶ
ὡσαύτως
ἔχων,
μετρεῖ
τε
|
πάντα |
καὶ
σταθμᾶται,
οἱονεὶ
τρυτάνῃ
τῇ |
| [112] |
σωτηρίᾳ
εὐεργεσίᾳ,
νομοθεσίᾳ
προφητείᾳ
διδασκαλίᾳ,
|
πάντα |
νῦν
ὁ
διδάσκαλος
κατηχεῖ,
καὶ |
| [122] |
γὰρ
ἀπὸ
τρόπου
φιλοσόφων
παῖδες
|
πάντα |
ὅσα
πράττουσιν
οἱ
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν |
| [68] |
Ἕλληνες,
πάντα
Δία
μυθεῖσθαι,
καὶ
|
πάντα |
οὗτος
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
καὶ |
| [113] |
ἄστρων
νὺξ
ἂν
ἦν
τὰ
|
πάντα" |
οὕτως
εἰ
μὴ
τὸν
λόγον |
| [21] |
εἰποῦσα
πέπλους
ἀνεσύρατο,
δεῖξε
δὲ
|
πάντα |
σώματος
οὐδὲ
πρέποντα
τύπον·
παῖς |
| [56] |
μητρὸς
(ἔκγονα,
τῆς
γῆς,
τὰ
|
πάντα |
ταῦτα
ὅσα
ὁρᾷς;
Τί
δὴ |
| [74] |
εἷς
ἔστ'
αὐτογενής,
ἑνὸς
ἔκγονα
|
πάντα |
τέτυκται·
ἐν
δ'
αὐτοῖς
αὐτὸς |
| [79] |
θέλεις
χρησμῳδοῦ;
Ἔχεις
τὸν
χορὸν
|
πάντα |
τὸν
προφητικόν,
τοὺς
συνθιασώτας
τοῦ |
| [122] |
λόγου)
γίνεται
δὴ
οὖν
τὰ
|
πάντα |
τοῦ
ἀνθρώπου,
ὅτι
τὰ
πάντα |
| [122] |
κοινὰ
ἀμφοῖν
τοῖν
φίλοιν
τὰ
|
(πάντα, |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
ἀνθρώπου.
Ὥρα |
| [122] |
πάντα
τοῦ
ἀνθρώπου,
ὅτι
τὰ
|
πάντα |
τοῦ
θεοῦ,
καὶ
κοινὰ
ἀμφοῖν |
| [39] |
ἀθέου
χλεύης,
ὦ
δείλαιοι,
τὸν
|
πάντα |
ὑμῶν
ἀβίωτον
ὄντως
(βίον
ἐμπεπληκότες. |
| [71] |
ἧττον
αἰνίττεται.
Ὁ
γοῦν
τὰ
|
πάντα" |
φησί,
σείων
καὶ
ἀτρεμίζων
ὡς |
| [73] |
θεοῦ
διήκειν
νοεῖ,
ὄφρ'
ἔμπεδα
|
πάντα |
φύωνται,
τῷ
μιν
ἀεὶ
πρῶτόν |
| [114] |
παραχωρεῖ
τῇ
ἡμέρᾳ
κυρίου·
τὰ
|
πάντα |
φῶς
ἀκοίμητον
γέγονεν
καὶ
ἡ |
| [85] |
ἐπίγνωσις;
Θεοσέβεια·
θεοσέβεια
δὲ
πρὸς
|
πάντα |
ὠφέλιμος"
κατὰ
τὸν
Παῦλον,
ἐπαγγελίαν |
| [68] |
συνεργὸν
τῆς
ζητήσεως;
οὐ
γὰρ
|
παντάπασιν |
ἀπεγνώκαμέν
σε.
Εἰ
βούλει,
τὸν |
| [91] |
καὶ
κατερρωγυίᾳ
καθυβρισμένους,
λουτρῶν
μὲν
|
παντάπασιν |
ἀπειράτους,
ταῖς
δὲ
τῶν
ὀνύχων |
| [53] |
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Ὀλυμπίου
ἐπιγράψας
|
Παντάρκης |
καλός"
οὐ
γὰρ
καλὸς
αὐτῷ |
| [114] |
τὸν
πατέρα
μιμούμενος,
ὃς
ἐπὶ
|
πάντας |
ἀνθρώπους
ἀνατέλλει
τὸν
ἥλιον
αὐτοῦ" |
| [110] |
πλάσματος
συναγωνιστής,
τάχιστα
δὲ
εἰς
|
πάντας |
ἀνθρώπους
διαδοθεὶς
θᾶττον
ἡλίου
ἐξ |
| [85] |
Φιλάνθρωπος
δὲ
ὢν
ὁ
κύριος
|
πάντας |
ἀνθρώπους
εἰς
ἐπίγνωσιν
τῆς
ἀληθείας" |
| [62] |
κατὰ
τὴν
Σίβυλλαν
οἳ
ναοὺς
|
πάντας |
ἀπαρνήσονται
ἰδόντες
καὶ
βωμούς,
εἰκαῖα |
| [74] |
εἰσορᾷ
θνητῶν,
αὐτὸς
δέ
γε
|
πάντας |
ὁρᾶται.
Οὕτως
μὲν
δὴ
Ὀρφεὺς |
| [54] |
ἱερόν
ἐστι
Δημητρίου,
βωμοὶ
δὲ
|
πανταχοῦ· |
καὶ
γάμος
ὑπὸ
Ἀθηναίων
αὐτῷ |
| [105] |
τοῦτο
εἴρηται·
ὁ
χρηστός
ἐστι
|
πανταχοῦ |
σωτήριος·
(ὁ
γὰρ
τοῦ
δικαίου |
| [106] |
πιστεύσατε
οἱ
δοῦλοι
τῷ
νεκρῷ·
|
πάντες |
ἄνθρωποι
πιστεύσατε
μόνῳ
τῷ
πάντων |
| [114] |
αὐτούς.
Τίνας
ὑπογράφει
νόμους;
Ὅτι
|
πάντες |
εἴσονται
τὸν
θεὸν
ἀπὸ
μικροῦ |
| [122] |
θεοί
ἐστε
καὶ
υἱοὶ
ὑψίστου
|
πάντες. |
Ἡμᾶς
γάρ,
ἡμᾶς
εἰσπεποίηται
καὶ |
| [62] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
ὁμοθυμαδὸν
ἐκεῖνοι
|
πάντες |
κατὰ
τὴν
Σίβυλλαν
οἳ
ναοὺς |
| [107] |
καὶ
εὐφρανθή
τωσαν
ἐπὶ
σοὶ
|
πάντες |
οἱ
ζητοῦντές
σε
καὶ
λεγέτωσαν |
| [62] |
ἐλέγχει
τὴν
συνήθειαν
λόγος
ὅτι
|
πάντες |
οἱ
θεοὶ
τῶν
ἐθνῶν
δαιμονίων |
| [120] |
θεὸν
ἀναβαίνετε.
Δεῦτε
πρός
με
|
πάντες |
οἱ
κοπιῶντες
καὶ
πεφορτισμένοι,
κἀγὼ |
| [80] |
τάχει
ὁ
θυμὸς
αὐτοῦ.
Μακάριοι
|
πάντες |
οἱ
πεποιθότες
ἐπ'
αὐτῷ.
~Ἤδη |
| [74] |
ἐστί·
θύρας
δ'
ἐπίθεσθε
βέβηλοι
|
πάντες |
ὁμῶς·
σὺ
δ'
ἄκουε,
φαεσφόρου |
| [53] |
ἑταίρα
ἡ
Θεσπιακή,
οἱ
ζωγράφοι
|
πάντες |
τῆς
Ἀφροδίτης
εἰκόνας
πρὸς
τὸ |
| [2] |
μάλιστα
τηλαυγὲς
ἀποστίλβουσα
φῶς
καταυγαζέτω
|
πάντῃ |
τοὺς
ἐν
σκότει
κυλινδουμένους
καὶ |
| [113] |
ὅλον
δηλαδὴ
τὸν
βίον,
ἐν
|
παντὶ |
καιρῷ,
ἐν
πάσῃ
περιστάσει
πρὸς |
| [47] |
χρυσοῦ
καὶ
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι
Φειδίαν
|
παντί |
που
σαφές·
τὸ
δὲ
ἐν |
| [122] |
Ἐχομένους
δὲ
ἀπρὶξ
τῆς
ἀληθείας
|
παντὶ |
σθένει
ἕπεσθαι
χρὴ
τῷ
θεῷ |
| [75] |
τοῦ
τέλους.
~Ἤδη
γὰρ
οἶμαι
|
παντί |
τῳ
δῆλον
γεγονέναι
ὡς
τῶν |
| [102] |
Ἀνδοκίδου
καὶ
τὸν
Ἀμύητον;
Ἦ
|
παντί |
τῳ
δῆλονὅτι
λίθους,
ὥσπερ
καὶ |
| [33] |
δ'
ἂν
εἴη
μοιχείας
αὐτοῦ
|
παντοδαπὰς |
καὶ
(παίδων
διηγεῖσθαι
φθοράς.
Οὐδὲ |
| [81] |
οὐρανὸς
σκοτισθήσεται,
λάμψει
δὲ
ὁ
|
παντοκράτωρ |
εἰς
τὸν
αἰῶνα,
καὶ
δυνάμεις |
| [36] |
παθητικοὺς
τούτους
θεοὺς
ἀνθρωποπαθεῖς
ἐκ
|
παντὸς |
εἰσάγειν
τρόπου.
Καὶ
γάρ
θην |
| [51] |
οὐχ
ὕβρεως·
τὰ
δὲ
καὶ
|
παντός |
ἐστιν
ἀτιμότερα
ζῴου,
τὰ
(ἀγάλματα. |
| [68] |
πατέρα
καὶ
ποιητὴν
τοῦδε
τοῦ
|
παντὸς |
εὑρεῖν
τε
ἔργον
καὶ
εὑρόντα |
| [2] |
ὁ
γνήσιος
ἀγωνιστὴς
ἐπὶ
τῷ
|
(παντὸς |
κόσμου
θεάτρῳ
στεφανούμενος.
Αἴδει
δέ |
| [90] |
κεναί,
καὶ
οὐκ
ἴστε
ὡς
|
παντὸς |
μᾶλλον
τοῦτο
ἀληθές,
ὅτι
ἄρα |
| [105] |
οὐδὲ
σιδήρῳ·
εὖ
γάρ
τοι
|
παντὸς |
μᾶλλον
τοῦτο
εἴρηται·
ὁ
χρηστός |
| [107] |
ζητοῦντές
σε
καὶ
λεγέτωσαν
διὰ
|
παντός, |
μεγαλυνθήτω
ὁ
θεός.
Καλὸς
ὕμνος |
| [66] |
καλούμενον
ὕπατον"
ψυχὴν
εἶναι
τοῦ
|
παντὸς |
οἴεται·
τουτέστι
τοῦ
κόσμου
τὴν |
| [62] |
γὰρ
ποιήσεις,
φησὶν
ὁ
προφήτης,
|
παντὸς |
ὁμοίωμα,
ὅσα
ἐν
τῷ
οὐρανῷ |
| [8] |
καὶ
τοῦ
φιλαλήθους
Ἡσαΐα
καὶ
|
παντὸς |
τοῦ
προφητικοῦ
χοροῦ
λογικώτερον
ἐπὶ |
| [106] |
πάντες
ἄνθρωποι
πιστεύσατε
μόνῳ
τῷ
|
πάντων |
ἀνθρώπων
θεῷ·
πιστεύσατε
καὶ
μισθὸν |
| [86] |
θεῷ
ζῶντι,
ὅς
ἐστι
σωτὴρ
|
πάντων |
ἀνθρώπων,
μάλιστα
(πιστῶν.
Οἱ
δὲ |
| [5] |
τῶν
ὅλων
καὶ
ἁρμονία
τῶν
|
πάντων, |
ἀπὸ
τῶν
μέσων
ἐπὶ
τὰ |
| [66] |
μέλειν
οἴεται
τῷ
θεῷ,
διὰ
|
πάντων |
ἀσεβῶν.
Τί
γὰρ
Ἡρακλείδης
ὁ |
| [68] |
τὸν
θεὸν
αἰνίττεται
περὶ
τὸν
|
πάντων |
βασιλέα
πάντ'
ἐστί,
κἀκεῖνο
αἴτιον |
| [73] |
Ἡσίοδος
τὸν
θεόν·
αὐτὸς
γὰρ
|
πάντων |
βασιλεὺς
καὶ
κοίρανός
ἐστιν·
ἀθανάτων |
| [119] |
τὸ
ᾆσμα
ὕμνος
ἐστὶ
τοῦ
|
πάντων |
βασιλέως·
ψάλλουσιν
αἱ
κόραι,
δοξάζουσιν |
| [105] |
ποιητὴν
ἐπεθυμήσατε,
οὐδὲ
τὸν
τῶν
|
πάντων |
δημιουργὸν
καὶ
πατέρα
ἀκοῦσαι
καὶ |
| [6] |
λόγος
ἄνωθεν,
ἀρχὴ
θεία
τῶν
|
πάντων |
ἦν
τε
καὶ
ἔστιν·
ὅτι |
| [69] |
~Τίς
οὖν
ὁ
βασιλεὺς
τῶν
|
πάντων; |
Θεὸς
τῆς
τῶν
ὄντων
ἀληθείας |
| [91] |
οὐχὶ
πρὸς
τὸν
δεσπότην
τῶν
|
πάντων |
καὶ
κύριον
τῶν
ὅλων
ἀναβλέψετε; |
| [72] |
καὶ
ψύχωσις
τῷ
ὅλῳ
κύκλῳ,
|
(πάντων |
κίνασις.
Ἀπόχρη
καὶ
τάδε
εἰς |
| [55] |
ὄντως
καὶ
πνεύματα
ἀκάθαρτα,
πρὸς
|
πάντων |
ὁμολογούμενα
γήινα
καὶ
δεισαλέα,
κάτω |
| [72] |
ἁπάντων
ἐν
οὐρανῷ
φωστὴρ
καὶ
|
πάντων |
πατήρ,
νοῦς
καὶ
ψύχωσις
τῷ |
| [65] |
αὐτοῖς
μεμαθήκασιν
ἀρχῶν,
ἄρχοντα
τὸν
|
πάντων |
ποιητὴν
καὶ
τῶν
ἀρχῶν
αὐτῶν |
| [48] |
ὃν
δὴ
κατ'
ἐξοχὴν
πρὸς
|
πάντων |
σεβασμοῦ
κατηξιωμένον
ἀκούομεν,
τοῦτον
ἀχειροποίητον |
| [68] |
ἀφαιρεῖται,
καὶ
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν
|
πάντων" |
Ταύτῃ
πῃ
καὶ
Πλάτων
διανοούμενος |
| [73] |
πρῶτος.
Ἄρατος
μὲν
οὖν
διὰ
|
πάντων |
τὴν
δύναμιν
τοῦ
θεοῦ
διήκειν |
| [66] |
πλανήτας,
ὄγδοον
δὲ
τὸν
ἐκ
|
πάντων |
τῶν
ἀπλανῶν
συνεστῶτα
(κόσμον
αἰνίττεται. |
| [62] |
τοῖς
ἀνδριᾶσιν
ἀποτελεσθῆτε,
οὐ
φροντίζετε·
|
(πάνυ |
γοῦν
ἐμφανῶς
καὶ
συντόμως
ὁ |
| [57] |
προσόψεως
ἐλέγχηται·
ἐναπο
μέμακται
γὰρ
|
πάνυ |
δὴ
σαφῶς
τὰ
εἴδη
τῶν |
| [35] |
ὅπως
αὐτὸν
εἰς
(συνουσίαν
ὑπαγάγηται.
|
Πανύασσις |
γὰρ
πρὸς
τούτοις
καὶ
ἄλλους |
| [36] |
αὐτοῦ
Ἡρακλέους
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
|
Πανύασσις |
ἐν
Πύλῳ
ἠμαθόεντι"
Σωσίβιος
δὲ |
| [36] |
λέγει
καὶ
τὸν
Ἥλιον
{Αὐγέαν}
|
Πανύασσις |
ἱστορεῖ.
Ἤδη
δὲ
καὶ
τὴν |
| [70] |
διδασκάλους,
κἂν
ἀποκρύπτειν
ἐθέλῃς·
γεωμετρίαν
|
παρ' |
Αἰγυπτίων
μανθάνεις,
ἀστρονομίαν
παρὰ
Βαβυλωνίων, |
| [60] |
νομίζοντες·
κἀπὶ
τοῦ
σκίμποδος
κατακείμενοι
|
παρ' |
αὐτὰς
ἔτι
τὰς
περιπλοκὰς
ἀφορῶσιν |
| [108] |
δὲ
τὴν
ἀλήθειαν·
οὐκ
ἔστι
|
παρ' |
αὐτοῖς
κολάκων
γένη,
οὐ
δεισιδαι |
| [42] |
κατοικοῦντες,
οὓς
ἂν
τῶν
ξένων
|
παρ' |
αὑτοῖς
ἕλωσι,
τούτων
δὴ
τῶν |
| [92] |
ἀνθρώπους
ἐπιγεγονότας
τοῦ
θεοῦ
καὶ
|
παρ' |
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν
εἰληφότας
καὶ |
| [70] |
καὶ
δόξαν
τὴν
τοῦ
θεοῦ
|
παρ' |
αὐτῶν
ὠφέλησαι
τῶν
Ἑβραίων,
(οἵτινες |
| [72] |
εἰς
δόξαν
βλέπει,
ὡς
δὴ
|
παρ' |
ἐκείνης
τευξόμενος
καλοῦ
τινος.
(Ἐνταῦθα |
| [24] |
κατετόξευσεν,
ὡς
ἄνανδρον
αὐτόν
τε
|
παρ' |
Ἕλλησι
γεγενη
μένον
καὶ
τῆς |
| [48] |
Αἰγύπτιον
βασιλέα,
τὰ
πλεῖστα
τῶν
|
παρ' |
Ἕλλησι
παραστησάμενον
ἐθνῶν,
ἐπανελθόντα
εἰς |
| [49] |
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ὀλίγου
δεῖν
καὶ
|
παρ' |
Ἕλλησι,
σεβασμίως
τεθείακεν
θεὸν
ὁ |
| [17] |
καμπεσίγυια,
μῆλά
τε
χρύσεα
καλὰ
|
παρ' |
Ἑσπερίδων
λιγυφώνων.
~Καὶ
τῆσδε
ὑμῖν |
| [122] |
κύριον
τὸν
θεὸν
καὶ
τοῦτο
|
(παρ' |
ὅλον
τὸν
βίον
ἔργον
ἡγουμένους. |
| [7] |
ἄνθρωπος,
ἁπάντων
ἡμῖν
αἴτιος
ἀγαθῶν·
|
παρ' |
οὗ
τὸ
εὖ
ζῆν
ἐκδιδασκόμενοι |
| [50] |
ὕπτια
δ'
οἰμῴξει
Ἔφεσος
κλαίουσα
|
παρ' |
ὄχθαις
καὶ
νηὸν
ζητοῦσα
τὸν |
| [55] |
Ἵππωνος·
νοήσωμεν
αὐτόν.
(Οἱ
προσκυνούμενοι
|
παρ' |
ὑμῖν,
ἄνθρωποι
γενόμενοί
ποτε,
εἶτα |
| [33] |
γὰρ
οὐδὲ
παίδων
ἀπέσχοντο
οἱ
|
παρ' |
ὑμῖν
θεοί,
ὃ
μέν
τις |
| [32] |
Λεσβίῳ.
~Ἀκούετε
δὴ
οὖν
τῶν
|
παρ' |
ὑμῖν
θεῶν
τοὺς
ἔρωτας
καὶ |
| [102] |
ὕπνος
καὶ
θάνατος
θεὼ
διδυμάονε
|
παρ' |
ὑμῖν
νομίζοιντο,
πάθη
ταῦτα
περὶ |
| [41] |
καὶ
ὀψαρτυτικῆς
φίλην;
τοιοίδε
μέντοι
|
παρ' |
ὑμῖν
οἵ
τε
δαίμονες
καὶ |
| [37] |
πολυπραγμόνει.
Ὁ
Κρής
σοι
διηγήσεται,
|
παρ' |
ᾧ
καὶ
τέθαπται·
Καλλίμαχος
ἐν |
| [52] |
Ἀθηνᾶς
Πολιάδος
ἢ
Σαράπιδος
Αἰγυπτίου·
|
παρ' |
ὧν
οὐδὲ
αὐτῶν
τὴν
ἀναισθησίαν |
| [65] |
Πέρσας
ἢ
Σαυρομάτας
ἢ
Μάγους,
|
παρ' |
ὧν
τὴν
ἀθεότητα
τῶν
σεβασμίων |
| [8] |
γενόμενος,
ἵνα
δὴ
καὶ
σὺ
|
παρὰ |
ἀνθρώπου
μάθῃς,
πῇ
ποτε
ἄρα |
| [28] |
τὸν
Σιληνοῦ·
Νόμιος
οὗτος
κέκληται
|
παρὰ |
Ἀρκάσιν·
ἐπὶ
τούτοις
τὸν
Λίβυν |
| [70] |
γεωμετρίαν
παρ'
Αἰγυπτίων
μανθάνεις,
ἀστρονομίαν
|
παρὰ |
Βαβυλωνίων,
ἐπῳ
δὰς
τὰς
ὑγιεῖς |
| [59] |
οὐκ
ὄντες
ἐκ
τῶν
κάτω"
|
παρὰ |
δὲ
τοῦ
ἄνωθεν
ἐλθόντος
τὸ |
| [106] |
γε
κατεπᾴσθητε
τὴν
ἀγριότητα
καὶ
|
παρα |
δέξασθε
τὸν
ἥμερον
καὶ
ἡμέτερον |
| [40] |
Κυθνίοις
Μενέδημον,
παρὰ
Τηνίοις
Καλλισταγόραν,
|
παρὰ |
Δηλίοις
Ἄνιον,
παρὰ
Λάκωσιν
Ἀστράβακον. |
| [64] |
καὶ
δαιμόνια
ἄττα
ἐκθειάζουσαν
κατὰ
|
παρα |
δρομὴν
παραστῆσαι
δυνηθῶμεν
ὀνειρώττουσαν
τὴν |
| [107] |
Ὁ
μισθὸς
τῆς
εὑρέσεως
ζωὴ
|
παρὰ |
θεῷ.
Ἀγαλλιάσθωσαν
καὶ
εὐφρανθή
τωσαν |
| [35] |
τλῆ
δ'
ἀργυρότοξος
Ἀπόλλων
ἀνδρὶ
|
παρὰ |
θνητῷ
θητευέμεν
εἰς
ἐνιαυτόν·
τλῆ |
| [70] |
Βαβυλωνίων,
ἐπῳ
δὰς
τὰς
ὑγιεῖς
|
παρὰ |
Θρᾳκῶν
λαμβάνεις,
πολλά
σε
καὶ |
| [100] |
ἐρῶν,
ἀλλὰ
τὸν
οὐράνιον
κυβερνήτην
|
παρα |
καλῶν·
στρατευόμενόν
σε
κατείληφεν
ἡ |
| [7] |
ἤδη
καὶ
ἐναργῶς
εἰς
σωτηρίαν
|
παρα |
καλῶν.
~Φύγωμεν
οὖν
ἀποστολικῇ
πειθόμενοι |
| [24] |
τὸν
πολίτην
τὸν
ἑαυτοῦ,
τὴν
|
παρὰ |
Κυζικηνοῖς
Μητρὸς
τῶν
θεῶν
τελετὴν |
| [40] |
πόλεις
δαίμονας
ἐπιχωρίους
τιμὴν
ἐπιδρεπομένους,
|
παρὰ |
Κυθνίοις
Μενέδημον,
παρὰ
Τηνίοις
Καλλισταγόραν, |
| [35] |
πρὸ
τῶν
Εἱλώτων
καλουμένων
τῶν
|
παρὰ |
Λακεδαιμονίοις
δούλειον
ὑπεισῆλθεν
ζυγὸν
Ἀπόλλων |
| [40] |
Τηνίοις
Καλλισταγόραν,
παρὰ
Δηλίοις
Ἄνιον,
|
παρὰ |
Λάκωσιν
Ἀστράβακον.
Τιμᾶται
δέ
τις |
| [36] |
καὶ
ἀθέσμου
αὐτὸς
ὁ
Ζεὺς
|
παρὰ |
Λυκάονι
τῷ
Ἀρκάδι
ἑστιώμενος·
ἀνθρωπείων |
| [8] |
εἴ
πως
οἷόν
τε
(κἂν
|
παρὰ |
μέρος
ἢ
μέλος
τὸν
ἄνθρωπον |
| [31] |
Μοῦσαι
τοιαίδε·
ἡ
δὲ
ἱστορία
|
παρὰ |
Μυρσίλῳ
τῷ
Λεσβίῳ.
~Ἀκούετε
δὴ |
| [118] |
οἰκτείραιμι
παροινοῦντα
καὶ
τὸν
οὕτω
|
παρα |
νοοῦντα
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλέσαιμι
σωφρονοῦσαν, |
| [58] |
καὶ
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
καὶ
γέλωτες
|
παρὰ |
πότον
εἰσαγόμενοι
προτρέπουσι
δή
με |
| [48] |
μετὰ
τιμῆς
πανηγυρικῆς.
Ἰσίδωρος
μόνος
|
παρὰ |
Σελευκέων
τῶν
πρὸς
Ἀντιοχείᾳ
τὸ |
| [24] |
τοῦτον
ἆθλον
καὶ
Διαγόρᾳ
τοὔψον
|
παρα |
σκευάσαι"
κᾆτ'
αὐτὸν
εἰς
τὸ |
| [24] |
τῶν
θεῶν
τελετὴν
ἀπομιμού
μενον
|
παρὰ |
Σκύθαις
τύμπανόν
τε
ἐπικτυποῦντα
καὶ |
| [113] |
σοῦ
καὶ
τὸν
πατέρα
ἀπολαμβάνω
|
παρὰ |
σοῦ,
γίνομαί
σου
συγκληρονόμος,
ἐπεὶ |
| [68] |
τοῦ
θεοῦ.
~Τίνα
δὴ
λάβω
|
παρὰ |
σοῦ
συνεργὸν
τῆς
ζητήσεως;
οὐ |
| [100] |
αὐτοῦ
καὶ
ἐξαίρετον
καὶ
ἰδιωματικὸν
|
παρὰ |
τὰ
ἄλλα
ζῷα
κατειλημμένοι,
αὔταρκες |
| [104] |
τῆς
ἀκοῆς
ἡ
κώφωσις
ἀλγεινοτέρα
|
παρὰ |
τὰς
λοιπὰς
τοῦ
πονηροῦ
πλεονεξίας· |
| [40] |
τιμὴν
ἐπιδρεπομένους,
παρὰ
Κυθνίοις
Μενέδημον,
|
παρὰ |
Τηνίοις
Καλλισταγόραν,
παρὰ
Δηλίοις
Ἄνιον, |
| [100] |
βαλόμενος
καὶ
τῇ
ψυχῇ
παρακούσας>
|
παρὰ |
τῆς
γνώμης
φέρει
τὴν
ἀπείθειαν, |
| [71] |
τοῦ
Γρύλλου
σοφίζεται
ἢ
δηλαδὴ
|
(παρὰ |
τῆς
προφήτιδος
τῆς
Ἑβραίων
θεσπιζούσης |
| [53] |
μᾶλλον
ἢ
τὰς
ψηφῖδας
τὰς
|
παρὰ |
τοῖς
αἰγιαλοῖς
(σεσωρευμένας
τὰ
κύματα. |
| [36] |
(Μετέλαβεν
δὲ
καὶ
τραπέζης
ἀνθρωπίνης
|
παρὰ |
τοῖς
Αἰθίοψιν,
ἀπανθρώπου
δὲ
καὶ |
| [91] |
θεοσέβεια.
~Ἰδέτω
τις
ὑμῶν
τοὺς
|
παρὰ |
τοῖς
εἰδώλοις
λατρεύοντας,
κόμῃ
ῥυπῶντας, |
| [29] |
διελέγχουσιν.
Ἄρης
γοῦν
ὁ
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
ποιηταῖς,
ὡς
οἷόν
τε, |
| [11] |
καὶ
κριθομάντεις
καὶ
τοὺς
εἰσέτι
|
παρὰ |
τοῖς
πολλοῖς
τετιμη
μένους
ἐγγαστριμύθους· |
| [81] |
ἀνθρώπου,
καὶ
ἐλάτρευσαν
τῇ
κτίσει
|
παρὰ |
τὸν
(κτίσαντα.
Καὶ
μὴν
ὅ |
| [11] |
σὺν
αὐτοῖς
στῆσον
δὲ
ὁμοῦ
|
παρὰ |
τὸν
Πύθιον
τοὺς
ἀλευρομάντεις
ἄγων |
| [42] |
ἀποσφάττοντες
ἀνθρώπους.
(Οὐ
γὰρ
οὖν
|
παρὰ |
τὸν
τόπον
ἱερεῖον
γίνεται
ὁ |
| [56] |
πῶς
ἂν
ἐνδίκως
οἱ
ἄνθρωποι
|
παρὰ |
τοῦ
Διὸς
αἰτήσονται
τὴν
εὐτεκνίαν, |
| [104] |
Οἰκτρότατον
δὲ
(τὸ
στέρεσθαι
τῆς
|
παρὰ |
τοῦ
θεοῦ
ἐπικουρίας.
Ὀμμάτων
μὲν |
| [13] |
Φρὺξ
ἐκεῖνος
ὁ
Μίδας,
ὁ
|
παρὰ |
τοῦ
Ὀδρύσου
μαθών,
ἔπειτα
διαδοὺς |
| [35] |
μηδὲ
ἐλευθερίας
δήπουθεν
δυνηθεὶς
τυχεῖν
|
παρὰ |
τοῦ
προτέρου
δεσπότου·
τότε
καὶ |
| [56] |
ἐστιν,
ἐὰν
ἄνωθεν
νοήσῃς,
μορφὴν
|
παρὰ |
τοῦ
τεχνίτου
προσλαβοῦσα.
Γῆν
δὲ |
| [88] |
τὴν
φωνὴν
τὴν
ἀληθινὴν
ἀσπάζεται
|
παρὰ |
τῶν
αὑτοῦ
παίδων
πρώτην
καρπούμενος. |
| [42] |
εὐφημούμενοι,
οἳ
δὲ
σωτηρίαν
αἰτούμενοι
|
παρὰ |
τῶν
ἐπιβούλων
σωτηρίας.
Καλλιερεῖν
γοῦν |
| [39] |
οὐ
μοιχικά,
ἀλλ'
οὐ
μάχλα,
|
παρὰ |
φύσιν
δὲ
θηρεύει
ἡδονὴν
οὐδὲ |
| [56] |
τούτοις
χωλαὶ"
ἐκεῖναι
καὶ
ῥυσαί,
|
παραβλῶπες |
ὀφθαλμῶν"
αἱ
Λιταὶ
αἱ
Θερσίτου |
| [8] |
καλῶν.
~Φύγωμεν
οὖν
ἀποστολικῇ
πειθόμενοι
|
παραγγελίᾳ |
τὸν
ἄρχοντα
τῆς
ἐξουσίας
τοῦ |
| [74] |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
|
παραγυμνοῦσι |
τὴν
ἀλήθειαν·
ὃ
μὲν
καὶ |
| [89] |
καρπούμενος.
~(Ἀλλ'
ἐκ
πατέρων,
φατέ,
|
παραδεδομένον |
ἡμῖν
ἔθος
ἀνατρέπειν
οὐκ
εὔλογον. |
| [78] |
τί
φησὶν
προφή
της
οὗτος;
|
Παραδειγμα |
τισθήσονται
ἔμπροσθεν
τοῦ
ἡλίου"
καὶ |
| [92] |
εἶναι
δυνάμενος
ἔρεβος
διώκει,
ἐξὸν
|
παράδεισον |
γεωργεῖν
καὶ
οὐρανὸν
περιπολεῖν
καὶ |
| [111] |
ἄνθρωπος
καὶ
ὁ
ἐκ
τοῦ
|
παραδείσου |
πεσὼν
μεῖζον
ὑπακοῆς
ἆθλον,
οὐρανούς, |
| [111] |
σίαν.
Ὁ
πρῶτος
ὅτε
ἐν
|
παραδείσῳ |
ἔπαιζε
λελυμένος,
ἔτι
παιδίον
ἦν |
| [11] |
Αἰγυπτίων
καὶ
(Τυρρηνῶν
νεκυομαντεῖαι
σκότῳ
|
παραδιδόσθων. |
Μανικὰ
ταῦτα
ὡς
ἀληθῶς
ἀνθρώπων |
| [111] |
ἐδουλώσατο,
τὸν
θάνατον,
καί,
τὸ
|
παραδοξότατον, |
ἐκεῖνον
τὸν
ἄνθρωπον
τὸν
ἡδονῇ |
| [32] |
θεῶν
τοὺς
ἔρωτας
καὶ
τὰς
|
παραδόξους |
τῆς
ἀκρασίας
μυθολογίας
καὶ
τραύματα |
| [13] |
μαχλῶντα
ὄργια
ἐκ
νυκτὸς
ἡμέρᾳ
|
παραδοῦναι |
τολμήσας,
φιλοτιμούμενος
θειάσαι
πόρνην
(πολίτιδα. |
| [36] |
τὸν
αὑτοῦ
(Νύκτιμος
ὄνομα
αὐτῷ)
|
παραθείη |
ὄψον
τῷ
Διί.
~Καλός
γε |
| [46] |
ὑμῖν
τὰ
ἀγάλματα
αὐτὰ
ἐπισκοπεῖν
|
παραθείην, |
ἐπιόντες
ὡς
ἀληθῶς
λῆρον
εὑρήσετε |
| [35] |
ἀνέγνωμεν,
οἷον
ἀκόλαστόν
τι
θεραπαινίδιον,
|
παραθεῖναι |
φέρουσαν
τῇ
Ἑλένῃ
τὸν
δίφρον |
| [77] |
ἡλίῳ
καὶ
φωτί,
ἄμφω
δὲ
|
παραθεμένη |
τῇ
συγκρίσει
τὴν
ἐκλογὴν
διδάσκει· |
| [19] |
διδασκαλίαν
αἰδοῖα
καὶ
κίστην
θρῃσκεύειν
|
παραθεμένω |
Τυρρηνοῖς.
Δι'
ἣν
αἰτίαν
οὐκ |
| [77] |
γὰρ
ψεῦδος
οὐ
ψιλῇ
τῇ
|
παραθέσει |
τἀληθοῦς
διασκεδάννυται,
τῇ
δὲ
χρήσει |
| [18] |
σύμβολα
οὐκ
ἀχρεῖον
εἰς
κατάγνωσιν
|
παραθέσθαι· |
ἀστράγαλος,
σφαῖρα,
στρόβιλος,
μῆλα,
ῥόμβος, |
| [21] |
Ταῦτά
τοι
καὶ
Ὀρφεὺς
ἀναγράφει.
|
Παραθήσομαι |
δέ
σοι
αὐτὰ
τοῦ
Ὀρφέως |
| [96] |
περιουσίας
τὴν
περὶ
τοῦ
λόγου
|
παραθήσομαι |
(πειθώ.
Ὑμεῖς
δέ,
οὐ
γὰρ |
| [30] |
αὐτῷ.
Καί
σοι
τὸν
σὸν
|
παραθήσομαι |
ποιητήν,
τὸν
Βοιώτιον
Πίνδαρον·
ἔτραπε |
| [50] |
τῶν
θεῶν.
~Διδάσκαλον
δὲ
ὑμῖν
|
παραθήσομαι |
τὴν
προφῆτιν
Σίβυλλαν
οὐ
ψευδοῦς |
| [47] |
καὶ
ταῦτά
με
ἀγνοίᾳ
παρεικέναι,
|
παραθήσομαι |
τοῦ
Μορύχου
Διονύσου
τὸ
ἄγαλμα |
| [84] |
Οὐ
κάμνει
δὲ
ὁ
κύριος
|
παραινῶν, |
ἐκφοβῶν,
προτρέπων,
διεγείρων,
νουθετῶν·
ἀφυπνίζει |
| [47] |
ποσῆς
(ἐπιδεομένου
τοῦ
τόπου
οὐ
|
παραιτητέον. |
Τὸν
μὲν
οὖν
Ὀλυμπίασι
Δία |
| [8] |
λοιδορούμενος
ἐπιστρέφει,
θρηνῶν
ἐλεεῖ,
ψάλλων
|
παρακαλεῖ, |
διὰ
βάτου
λαλεῖ
(σημείων
ἐκεῖνοι |
| [9] |
οὐχὶ
καὶ
Ἰωάννης
ἐπὶ
σωτηρίαν
|
παρακαλεῖ |
καὶ
τὸ
πᾶν
γίνεται
φωνὴ |
| [94] |
τὴν
σωτηρίαν,
ἐπὶ
τὸν
φωτισμὸν
|
παρακαλεῖ |
μονονουχὶ
βοῶν
καὶ
λέγων·
γῆν |
| [85] |
ἀνθρώπους
εἰς
ἐπίγνωσιν
τῆς
ἀληθείας"
|
παρακαλεῖ, |
ὁ
τὸν
παράκλητον
ἀποστέλλων.
Τίς |
| [118] |
οὕτω
παρα
νοοῦντα
ἐπὶ
σωτηρίαν
|
παρακαλέσαιμι |
σωφρονοῦσαν,
ὅτι
καὶ
κύριος
μετάνοιαν |
| [100] |
ὡς
ἀληθῶς,
ἐπὶ
τὴν
γνῶσιν
|
παρακαλοῦμεν |
τοῦ
θεοῦ,
τὸ
οἰκεῖον
αὐτοῦ |
| [123] |
μέγιστον
τῶν
ἀγαθῶν,
τὴν
σωτηρίαν,
|
παρακαλῶν· |
περὶ
γάρ
τοι
τῆς
παῦλαν |
| [87] |
καὶ
ὁ
ἀπόστολος
τοῦ
κυρίου
|
παρακαλῶν |
τοὺς
Μακεδόνας
ἑρμηνεὺς
γίνεται
τῆς |
| [47] |
ἱστοροῦνται
μὲν
ὑφελέσθαι
ἀπὸ
Ἰλίου,
|
παρακαταθέσθαι |
δὲ
Δημοφῶντι,
ἐκ
τῶν
Πέλοπος |
| [18] |
τοῦ
Διονύσου
Ἀπόλλωνι
τῷ
παιδὶ
|
παρακατατίθεται |
κατα
θάψαι.
Ὃ
δέ,
οὐ |
| [74] |
νομίζομεν.
Οὑτοσὶ
μὲν
ἤδη
καὶ
|
παρακεκινδυνευμένως |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
(τὴν
ἀλήθειαν |
| [9] |
φωνὴ
πρόδρομος
τοῦ
λόγου,
φωνὴ
|
παρακλητική, |
προετοιμάζουσα
εἰς
σωτηρίαν,
φωνὴ
προτρέπουσα |
| [85] |
τῆς
ἀληθείας"
παρακαλεῖ,
ὁ
τὸν
|
παράκλητον |
ἀποστέλλων.
Τίς
οὖν
ἡ
ἐπίγνωσις; |
| [95] |
μάχαιρα
ὑμᾶς
καὶ
πῦρ
κατέδεται,
|
παρακοῆς |
ἡ
κρίσις.
Τὸ
γὰρ
στόμα |
| [100] |
ὦτα
βαλόμενος
καὶ
τῇ
ψυχῇ
|
παρακούσας> |
παρὰ
τῆς
γνώμης
φέρει
τὴν |
| [111] |
ὁ
παῖς
ἀνδριζόμενος
ἀπειθείᾳ
καὶ
|
παρακούσας |
τοῦ
πατρὸς
ᾐσχύνετο
τὸν
θεόν. |
| [116] |
δικαιοσύνης
τὸ
κήρυγμα
ὑπακούουσιν
εὐαγγέλιον,
|
παρακούσασιν |
κριτήριον.
(Ἀλλὰ
σάλπιγξ
μὲν
ἡ |
| [8] |
ἐὰν
ὑπακούσῃς,
τὸ
φῶς,
ἐὰν
|
παρακούσῃς, |
τὸ
πῦρ.
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ |
| [33] |
εἰκόνα
πορνείας
ἐναργῆ
τοὺς
θεοὺς
|
(παραλαμβάνοντες. |
Ἀλλ'
οἱ
μὲν
ἄρρενες
αὐτοῖς |
| [63] |
τὸν
ἄλλον
τῶν
ἀστέρων
χορόν,
|
παραλόγως |
τούτους
θεοὺς
ὑπολαμβάνοντες,
τὰ
ὄργανα |
| [99] |
Σὺ
δὲ
ἔτι
ταῖς
ἁμαρτίαις
|
παραμένεις, |
προστετηκὼς
ἡδοναῖς;
Τίνι
λαλήσει
κύριος |
| [117] |
φίλων
μέχρι
τῆς
ἐσχάτης
ἀναπνοῆς
|
παραμένουσα |
καὶ
παραπομπὸς
ἀγαθὴ
ὅλῳ
καὶ |
| [96] |
δεισιδαιμονίας
ἄθεοι
χορευταί,
ἀνοίᾳ
καὶ
|
παρανοίᾳ |
ἐς
αὐτὸ
ὠθούμενοι
τὸ
βάραθρον, |
| [13] |
ὁ
Κύπριος
ὁ
νησιώτης
Κινύρας
|
παραπείσαι |
ποτ'
ἄν,
τὰ
περὶ
τὴν |
| [7] |
ζῆν
ἐκδιδασκόμενοι
εἰς
ἀίδιον
ζωὴν
|
παραπεμπόμεθα. |
(Κατὰ
γὰρ
τὸν
θεσπέσιον
ἐκεῖνον |
| [42] |
Φωκαεῖς
δέ
(οὐδὲ
γὰρ
αὐτοὺς
|
παραπέμψομαι) |
τούτους
Πυθοκλῆς
ἐν
τρίτῳ
Περὶ |
| [84] |
καρδίας
ὑμῶν
ὡς
ἐν
τῷ
|
παραπικρασμῷ |
κατὰ
τὴν
ἡμέραν
τοῦ
πειρασμοῦ |
| [118] |
αἱμύλα
κωτίλλουσα,
τεὴν
διφῶσα
καλιήν.
|
(Παράπλει |
τὴν
ᾠδήν,
θάνατον
ἐργάζεται·
ἐὰν |
| [119] |
οὐχὶ
θάνατον
ἀσπάζεται.
~Ἧκε,
ὦ
|
παραπλήξ, |
μὴ
θύρσῳ
σκηριπτόμενος,
μὴ
κιττῷ |
| [108] |
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
τούτων
τὰ
|
παραπληρώματα, |
λόγιοι
νόμοι
καὶ
ἅγιοι
λόγοι |
| [52] |
ἄλλης
τῆς
ἀτιμοτέρας
ὕλης
ἄγαλμα
|
παραπλήσιον |
ἐκείνῳ
(πετάλοις
κεχρυσωμένον
ἀναθεῖναι
πάλιν. |
| [5] |
κατὰ
τὴν
Θρᾴκιον
μουσικήν,
τὴν
|
παραπλήσιον |
Ἰουβάλ,
κατὰ
δὲ
τὴν
πάτριον |
| [53] |
τῷ
Κρατίνης
τῆς
ἐρωμένης
εἴδει
|
παραπλήσιον |
πεποίηκεν
αὐτήν,
ἵν'
ἔχοιεν
οἱ |
| [28] |
ἐπίκηροί
τινες
ἄνθρωποι,
εἰσίν,
οἱ
|
παραπλησίως |
τοῖς
προειρημένοις
ἐκείνοις
κεκλημένοι;
~Τί |
| [5] |
τὴν
ἀέρος
ἀπηνῆ
ψυχρότητα
τῇ
|
παραπλοκῇ |
τοῦ
πυρὸς
ἐτιθάσευεν,
τοὺς
(νεάτους |
| [117] |
τῆς
ἐσχάτης
ἀναπνοῆς
παραμένουσα
καὶ
|
παραπομπὸς |
ἀγαθὴ
ὅλῳ
καὶ
τελείῳ
τῷ |
| [91] |
τὸ
πλάσμα
καὶ
ἰᾶται
τὸ
|
παράπτωμα |
καὶ
διώκει
τὸ
θηρίον
καὶ |
| [27] |
ἡμᾶς,
ὄντας
ἤδη
νεκροὺς
τοῖς
|
παραπτώμασιν |
συνεζωοποίησεν
τῷ
Χριστῷ.
Ζῶν
γὰρ |
| [80] |
ἀλήθειαν.
Καὶ
αὕτη
πρώτη
τοῦ
|
παραπτώματος |
ἀνάστασις·
ὅθεν
ἀποτρέπων
εἰδωλολατρείας
ἁπάσης |
| [100] |
κατειλημμένοι,
αὔταρκες
ἐφόδιον
αἰώνων,
θεοσέβειαν,
|
παρασκευάζεσθαι |
συμβουλεύοντες.
Γεώργει,
φαμέν,
εἰ
γεωργὸς |
| [103] |
ξύλινοι
δεσπόται
ἀνθρώπων,
ὑβρίζοντες
καὶ
|
παρασπον |
(δοῦντες
τὸν
βίον
διὰ
τῆς |
| [64] |
ἄττα
ἐκθειάζουσαν
κατὰ
παρα
δρομὴν
|
παραστῆσαι |
δυνηθῶμεν
ὀνειρώττουσαν
τὴν
ἀλήθειαν.
(Στοιχεῖα |
| [44] |
αὐτοῖς,
πρὸς
δὲ
καὶ
θυσίας
|
(παραστῆσαι |
πρῶτοι
μεμύθευνται.
Καὶ
γὰρ
δὴ |
| [71] |
Πλάτωνα,
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἄλλους
|
παραστῆσαι |
σπούδασον,
τὸν
ἕνα
ὄντως
μόνον |
| [48] |
τὰ
πλεῖστα
τῶν
παρ'
Ἕλλησι
|
παραστησάμενον |
ἐθνῶν,
ἐπανελθόντα
εἰς
Αἴγυπτον
ἐπαγαγέσθαι |
| [110] |
δι'
ὧν
ἐδίδαξεν
καὶ
ἐνεδείξατο,
|
παραστησάμενος, |
ὁ
σπονδοφόρος
καὶ
διαλλακτὴς
καὶ |
| [56] |
τὴν
εὐτεκνίαν,
ἣν
(οὐδ'
αὑτῷ
|
παρασχεῖν |
ἴσχυσεν;
Οἴμοι
τῆς
ἀθεότητος·
τὴν |
| [7] |
ἐν
ἀρχῇ
μετὰ
τοῦ
πλάσαι
|
παρασχὼν |
ὡς
δημιουργός,
τὸ
εὖ
ζῆν |
| [116] |
ὅπλα
τὰ
ἄτρωτα·
τούτοις
ἐξοπλισάμενοι
|
παραταξώμεθα |
τῷ
πονηρῷ·
τὰ
πεπυρακτωμένα
τοῦ |
| [15] |
τῆς
μυήσεως
ταύτης
ἐκ
περιουσίας
|
παρατε |
θέντα
οἶδ'
ὅτι
κινήσει
γέλωτα |
| [39] |
σοι
κομίζεσθαι
τὰ
ὑφ'
ἡμῶν
|
παρατιθέμενα; |
Οὐδὲ
τοὺς
σοὺς
γνωρίζειν
ἔοικας |
| [120] |
τὸν
μύστην
σφραγίζεται
φωταγωγῶν,
καὶ
|
παρατίθεται |
(τῷ
πατρὶ
τὸν
πεπιστευκότα
αἰῶσι |
| [63] |
ἕπεται
τὸ
γεγενῆσθαι.
Ἐνταῦθα
φιλοσόφων
|
παρατρέπεται |
χορὸς
πρὸς
μὲν
τὴν
οὐρανοῦ |
| [96] |
προκαταλαμβανέτω,
ἥτ'
ἄνδρας
μέγα
σίνεται,
|
(παρατρέπουσα |
σωτηρίας.
Ἀποδυσάμενοι
δ'
οὖν
περιφανῶς |
| [55] |
νεῖσθαι,
τὰ
δὲ
παρῳχηκότα
τοῦ
|
παραυτίκα |
ἐλέγχου
κεχω
ρισμένα
χρόνων
ἀδηλίᾳ |
| [57] |
ἀγάλματα
περινοστῶν
θεῷτο,
γνωριεῖ
ὑμῶν
|
παραυτίκα |
τοὺς
θεοὺς
ἐκ
τῶν
ἐπονειδίστων |
| [35] |
δὲ
τὴν
Ἀθηνᾶν
οὐκ
αἰσχύνεται
|
παραφαίνειν |
λέγων
τῷ
Ὀδυσσεῖ
χρύσεον
λύχνον |
| [82] |
μυρίας
ἂν
ἔχοιμί
σοι
γραφὰς
|
παραφέρειν, |
ὧν
οὐδὲ
κεραία
παρελεύσεται
μία" |
| [19] |
θεσμοφοριάζουσαι
τῆς
ῥοιᾶς
τοὺς
κόκκους
|
παραφυλάττουσιν |
ἐσθίειν·
τοὺς
γὰρ>
ἀποπεπτωκότας
χαμαὶ |
| [114] |
καὶ
δύνουσα
διὰ
τὸν
φόβον
|
παραχωρεῖ |
τῇ
ἡμέρᾳ
κυρίου·
τὰ
πάντα |
| [74] |
πολλοὶ
καρδίᾳ
πλανώμενοι
ἱδρυσάμεσθα
πημάτων
|
παραψυχὴν |
θεῶν
ἀγάλματ'
ἐκ
λίθων,
ἢ |
| [39] |
βήττειν
χελύττειν
καλοῦσιν.
~Οἴει
ποθὲν
|
παρέγγραπτα |
ταῦτά
σοι
κομίζεσθαι
τὰ
ὑφ' |
| [27] |
προφητικὴ
παρεγγυᾷ
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
|
παρεγγυᾷ |
δὲ
καὶ
ἡ
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα |
| [27] |
λάβεσθε.
(Ταῦτα
ἡμῖν
ἡ
προφητικὴ
|
παρεγγυᾷ |
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
δὲ |
| [24] |
σπέρμα·
ὧν
ὃ
μέν
τις
|
παρεγγυᾷ |
τοῖς
Αἰγυπτίοις,
εἰ
θεοὺς
νομίζετε, |
| [83] |
τῆς
καρδίας
αὐτῶν·
οἵτινες
ἑαυτοὺς
|
παρέδωκαν |
ἀπηλγηκότες
τῇ
ἀσελγείᾳ
εἰς
ἐργασίαν |
| [98] |
κατὰ
καρδίαν
φρονήσει
τῷ
θείῳ
|
παρεικαζόμενος |
λόγῳ
καὶ
ταύτῃ
λογικός.
Ἀνθρώπου |
| [47] |
ὑπολάβῃ
καὶ
ταῦτά
με
ἀγνοίᾳ
|
παρεικέναι, |
παραθήσομαι
τοῦ
Μορύχου
Διονύσου
τὸ |
| [89] |
καὶ
οὐχὶ
τὴν
ἴσην,
ὡς
|
παρειλήφαμεν, |
διαφυλάττομεν;
Τί
δὲ
οὐκέτι
τοῖς |
| [103] |
εἰς
ἀναισθησίαν
μετατρέπεσθε;
Λελιθωμένην
ταύτην
|
παρειλήφαμεν |
τὴν
γυναῖκα
διὰ
τὸ
Σοδόμων |
| [116] |
λαλοῦντός
σου
ἐρεῖ"
φησίν,
ἰδοὺ
|
πάρειμι. |
~Ὢ
τῆς
ἁγίας
καὶ
μακαρίας |
| [36] |
Ἀνάγκη
τοίνυν
θεραπείας
καὶ
(τροφὰς
|
παρεισάγειν |
αὐτοῖς,
ὧν
εἰσιν
ἐνδεεῖς.
Διὸ |
| [58] |
πολύν
τινα
καὶ
τοιοῦτον
ὄχλον
|
παρεισάγοντες, |
κατ'
ἀγροὺς
μὲν
Σατύρους
καὶ |
| [67] |
ὄχλος,
οἱονεὶ
μορμώ
τινα
δαιμονίων
|
παρεισάγων |
ξένων
ἄτοπον
σκιαγραφίαν,
μυθολογῶν
ὕθλῳ |
| [36] |
μάλα
ἀκριβῶς,
Ἀφροδίτην
ἐπὶ
τῷτραύματι
|
παρεισάγων |
ὀξὺ
καὶ
μέγα
ἰάχουσαν
αὐτόν |
| [74] |
σκηνῆς
(τὴν
ἀλήθειαν
τοῖς
θεαταῖς
|
παρεισήγαγεν. |
Ὁ
δὲ
Θρᾴκιος
ἱεροφάντης
καὶ |
| [75] |
μετὰ
γραός,
οὐδ'
εἰς
οἰκίας
|
παρεισιὼν |
ἐπὶ
τοῦ
σανιδίου
(μητραγύρτης·
τοιοῦτοι |
| [10] |
κῆρυξ
τοῦ
λόγου,
ταύτῃ
πῃ
|
παρεκάλει |
ἑτοίμους
γίνεσθαι
εἰς
θεοῦ
τοῦ |
| [89] |
(Εἶτα
ἐπὶ
τῶν
πάτων
αἱ
|
παρεκβάσεις |
καίτοι
ἐπιζήμιοι
καὶ
ἐπισφαλεῖς
οὖσαι, |
| [27] |
αἱ
ὀλισθηραί
τε
καὶ
ἐπιβλαβεῖς
|
παρεκβάσεις |
τῆς
ἀληθείας,
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν |
| [73] |
ἐξομολογουμένη
τῷ
θεῷ
τὴν
μυθώδη
|
παρέκβασιν· |
παρίτω
(δὴ
ὅστις
καὶ
βούλεται |
| [66] |
μὴν
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
Στοᾶς
|
παρελεύ |
σομαι
διὰ
πάσης
ὕλης
καὶ |
| [82] |
γραφὰς
παραφέρειν,
ὧν
οὐδὲ
κεραία
|
παρελεύσεται |
μία"
μὴ
οὐχὶ
ἐπιτελὴς
γενομένη· |
| [78] |
φησί,
παλαιωθήσεται
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
|
παρελεύσεται" |
τὸ
δὲ
ῥῆμα
κυρίου
μένει |
| [45] |
Λευκοφρύνης
τὸ
μνημεῖον
οὐκ
ἄξιον
|
παρελθεῖν |
ἑπομένους
Ζήνωνι
τῷ
Μυνδίῳ,
ἣ |
| [79] |
δίκαιος,
καὶ
σωτὴρ
οὐκ
ἔστι
|
πάρεξ |
ἐμοῦ·
ἐπιστράφητε
πρός
με
καὶ |
| [34] |
ἡ
αἴτησις,
καὶ
δὴ
ὑπισχνεῖται
|
παρέξειν |
αὐτῷ,
εἰ
ἀναζεύξοι,
ὅρκῳ
πιστωσάμενος |
| [13] |
δεδόξασται
τὰ
μυστήρια
ἐπιτυμβίῳ
τιμῇ.
|
Πάρεστι |
δὲ
καὶ
ἄλλως
μυθήριά
σοι |
| [108] |
τύπτοντί
σε
εἰς
τὴν
σιαγόνα
|
πάρεχε |
καὶ
τὴν
ἄλλην"
καὶ
οὐκ |
| [85] |
ἃς
εὐθείας
ποιεῖν
καὶ
εὐτρεπίζειν
|
παρήγγειλεν |
Ἰωάννης,
τούτοις
δὴ
(προσώχθισεν
ὁ |
| [111] |
κακία
γηΐνη,
εἰς
ὕλας
στρεφομένη)
|
παρήγετο |
ἐπιθυμίαις,
ὁ
παῖς
ἀνδριζόμενος
ἀπειθείᾳ |
| [25] |
παῖδες.
Ἔννοιαι
δὲ
ἡμαρτημέναι
καὶ
|
παρηγμέναι |
τῆς
εὐθείας,
ὀλέθριαι
ὡς
ἀληθῶς, |
| [67] |
δὴ
τὸ
λεγόμενον,
κλαυθμυριζομένους
ἐθίζομεν
|
παρηγορεῖσθαι |
μυθίζοντες,
ὀρρωδοῦντες
συνανατρέφειν
αὐτοῖς
ἀθεότητα |
| [12] |
ἐκείνην,
δι'
ἣν
ἡ
πλάνη
|
παρηκολούθησεν· |
καὶ
σημεῖον
ὀργίων
βακχικῶν
ὄφις |
| [59] |
δὲ
ἡμεῖς
καὶ
τὰ
ὦτα
|
παρῃτήμεθα· |
ἡμεῖς
γάρ,
ἡμεῖς
ἐσμεν
οἱ |
| [28] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
(ἐνταῦθα
δὴ
οὐκέτι
|
παρθένος |
ἡ
Ἀθηνᾶ)
δεύτερον
ἐν
Κρήτῃ |
| [54] |
Ἀθηνᾶς
ἐνεφυρᾶτο
παστῷ,
τῇ
παλαιᾷ
|
παρθένῳ |
τὰ
τῆς
νέας
ἐπιδεικνὺς
ἑταίρας |
| [33] |
ὁμοῦ
καὶ
νυμφίος
τοσούτων
γενόμενος
|
παρθένων. |
Οὔκουν
ἀπεικότως
οἱ
ποιηταὶ
σχέτλιον" |
| [118] |
νεκρούς,
πνεῦμά
σοι
οὐράνιον
βοηθεῖ·
|
πάριθι |
τὴν
ἡδονήν,
βουκολεῖ·
μηδὲ
γυνή |
| [56] |
βαθυτέρῳ
περιπεπτώκατε
ζόφῳ;
Καλὸς
ὁ
|
Πάριος |
λίθος,
ἀλλ'
οὐδέπω
Ποσειδῶν·
καλὸς |
| [47] |
τῷ
πέμπτῳ
μέρει
τοῦ
Κύκλου
|
παρίστημι. |
(Ἀπελλᾶς
δὲ
ἐν
τοῖς
Δελφικοῖς |
| [65] |
αὐτοὺς
Βήρωσσος
ἐν
τρίτῃ
Χαλδαϊκῶν
|
παρίστησι, |
τοῦτο
Ἀρταξέρξου
τοῦ
Δαρείου
τοῦ |
| [73] |
τῷ
θεῷ
τὴν
μυθώδη
παρέκβασιν·
|
παρίτω |
(δὴ
ὅστις
καὶ
βούλεται
ποιητὴς |
| [4] |
ἀγνοίᾳ
βεβαπτισμένος.
Μάρτυς
ἡμῖν
προφητικὴ
|
παρίτω |
φωνή,
συνῳδὸς
ἀληθείας,
τοὺς
ἐν |
| [64] |
ὕστερον
ὁ
Ἀπολλωνιάτης
κατηκο
λούθησεν.
|
Παρμενίδης |
δὲ
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο |
| [18] |
γὰρ
ἠπείθησε
Διί,
εἰς
τὸν
|
Παρνασσὸν |
φέρων
κατατίθεται
διεσπασμένον
τὸν
νεκρόν. |
| [40] |
οὐ
πεπειραμένοι.
Ἐνταῦθα
δὴ
τὸ
|
παροιμιῶδες |
ἐπιφθέγξασθαι
ἁρμόττει
πατὴρ
ἀνουθέτητος
παῖδα |
| [118] |
ἀκράτῳ
ἐγὼ
δ'
αὐτὸν
οἰκτείραιμι
|
παροινοῦντα |
καὶ
τὸν
οὕτω
παρα
νοοῦντα |
| [2] |
τοὺς
ληναΐζοντας
ποιητάς,
τέλεον
ἤδη
|
παροινοῦντας, |
κιττῷ
που
ἀναδήσαντες,
ἀφραίνοντας
ἐκτόπως |
| [55] |
Φιλεῖ
γάρ
πως
τὰ
μὲν
|
παρόντα |
συνηθείᾳ
καταφρο
νεῖσθαι,
τὰ
δὲ |
| [91] |
ἀναλαμβάνει
ἐπὶ
τὴν
καλιὰν
ἀναπτῆναι
|
παρορμῶν. |
~Εἶτα
κύνες
μὲν
ἤδη
πεπλανημένοι |
| [10] |
γίνεσθαι
εἰς
θεοῦ
τοῦ
Χριστοῦ
|
παρουσίαν, |
καὶ
τοῦτο
ἦν
ὃ
ᾐνίσσετο |
| [55] |
συνηθείᾳ
καταφρο
νεῖσθαι,
τὰ
δὲ
|
παρῳχηκότα |
τοῦ
παραυτίκα
ἐλέγχου
κεχω
ρισμένα |
| [45] |
τάφους
ἐμοὶ
μὲν
οὐδ'
ὁ
|
πᾶς |
ἂν
ἀρκέσῃ
χρόνος·
ὑμᾶς
δὲ |
| [97] |
δικαιότατος.
(Βᾶτ'
εἰς
ὁδὸν
δὴ
|
πᾶς |
ὁ
χειρῶναξ
λεώς,
οἳ
τὴν |
| [72] |
χρονιζόμενον,
ἄμεμπτον,
ἀεὶ
διαμένον.
Ἀνελεύθερος
|
πᾶς |
ὅστις
εἰς
δόξαν
βλέπει,
ὡς |
| [112] |
καὶ
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ
καὶ
|
πᾶς, |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
ὁ
Χριστὸς |
| [94] |
τῇ
φθορᾷ·
ἐμὴ
γάρ
ἐστιν
|
πᾶσα |
ἡ
γῆ,
ἔστι
δὲ
καὶ |
| [63] |
τῷ
πνεύματι
τοῦ
(στόματος
αὐτοῦ
|
πᾶσα |
ἡ
δύναμις
αὐτῶν.
Ἀλλ'
ἡ |
| [106] |
θεόν.
Ἐλπίσατε
ἐπ'
αὐτόν"
φησί,
|
πᾶσα |
συναγωγὴ
λαοῦ,
ἐκχέετε
ἐνώπιον
αὐτοῦ |
| [120] |
Ὦ
πᾶσαι
μὲν
εἰκόνες,
οὐ
|
πᾶσαι |
δὲ
ἐμφερεῖς·
διορθώσασθαι
ὑμᾶς
πρὸς |
| [76] |
ἠγάθεον
Νυσήιον·
αἳ
δ'
ἅμα
|
πᾶσαι |
θύσθλα
χαμαὶ
κατέχευαν
ὑπ'
ἀνδροφόνοιο |
| [120] |
τὸ
θέλημα
τοῦ
πατρός.
Ὦ
|
πᾶσαι |
μὲν
εἰκόνες,
οὐ
πᾶσαι
δὲ |
| [78] |
φησί,
τὸν
οὐρανὸν
σπιθαμῇ
καὶ
|
πᾶσαν |
τὴν
γῆν
δρακί;
Ὅρα
τὸ |
| [72] |
ἐν
ὅλῳ
τῷ
κύκλῳ
ἐπίσκοπος
|
πάσας |
γενέσιος,
κρᾶσις
τῶν
ὅλων,
ἀεὶ |
| [51] |
καί
τινα
τῶν
ζῴων
οὐχὶ
|
πάσας |
ἔχει
τὰς
αἰσθήσεις,
ὥσπερ
εὐλαὶ |
| [106] |
συναγωγὴ
λαοῦ,
ἐκχέετε
ἐνώπιον
αὐτοῦ
|
πάσας |
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
Πρὸς
τοὺς |
| [32] |
μὲν
πασῶν,
ἐκπληροῦν
δὲ
εἰς
|
πάσας |
τὴν
ἐπιθυμίαν.
Ἐνεπίμπλατο
γοῦν
γυναικῶν |
| [113] |
βίον,
ἐν
παντὶ
καιρῷ,
ἐν
|
πάσῃ |
περιστάσει
πρὸς
τὸ
κυριώτατον
τέλος, |
| [83] |
τῇ
ἀσελγείᾳ
εἰς
ἐργασίαν
ἀκαθαρσίας
|
πάσης |
καὶ
πλεονεξίας.
~Τοιούτου
μάρτυρος
ἐλέγχοντος |
| [66] |
τῆς
Στοᾶς
παρελεύ
σομαι
διὰ
|
πάσης |
ὕλης
καὶ
διὰ
τῆς
ἀτιμοτάτης |
| [80] |
ἐπάγων
τὸ
(φῶς,
τὴν
πίστιν
|
πᾶσι |
καὶ
σωτηρίαν.
Κύριος"
γὰρ
ὁ |
| [109] |
Σύμβολον
τοῦτο
γνήσιον
τρισὶ
τοῖς
|
πᾶσι |
συμπληρουμένης
τῆς
ἀληθείας,
βουλῇ
καὶ |
| [28] |
τῆς
μητρὸς
ἐπικεκλή
κασιν·
ἐπὶ
|
πᾶσι |
τὴν
Πάλλαντος
καὶ
Τιτανίδος
τῆς |
| [7] |
χάρις
ἡ
τοῦ
θεοῦ
σωτήριος
|
πᾶσιν |
ἀνθρώποις
ἐπεφάνη,
παιδεύουσα
ἡμᾶς,
ἵνα |
| [88] |
λόγος·
φῶς
ἐστι
κοινόν,
ἐπιλάμπει
|
πᾶσιν |
ἀνθρώποις·
οὐδεὶς
Κιμμέριος
ἐν
λόγῳ· |
| [68] |
λαβοῦ
τῆς
ζητήσεως
τἀγαθοῦ
πέρι·
|
πᾶσιν |
γὰρ
ἁπαξαπλῶς
ἀνθρώποις,
μάλιστα
δὲ |
| [32] |
Αὐτός
τε
ὁ
Ζεὺς
ἐπὶ
|
πᾶσιν |
ἡκέτω,
ὁ
πατὴρ"
καθ'
ὑμᾶς |
| [15] |
κυμβάλου
ἔπιον·
ἐκιρνοφόρησα·
ὑπὸ
τὸν
|
παστὸν |
ὑπέδυν.
Ταῦτα
οὐχ
ὕβρις
τὰ |
| [54] |
καὶ
τῷ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐνεφυρᾶτο
|
παστῷ, |
τῇ
παλαιᾷ
παρθένῳ
τὰ
τῆς |
| [45] |
ἆ
δειλοί,
τί
κακὸν
τόδε
|
πάσχετε; |
νυκτὶ
μὲν
ὑμῶν
εἰλύαται
κεφαλαί. |
| [34] |
ἐπὶ
τὸ
μνημεῖον
ὁρμᾷ
καὶ
|
πασχητιᾷ. |
Κλάδον
οὖν
συκῆς,
ὡς
ἔτυχεν, |
| [60] |
τοὺς
τῶν
δαιμόνων
ἐγγρά
φονται
|
πασχητιασμούς. |
Πινακίοις
γοῦν
τισὶ
καταγράφοις
μετεωρότερον |
| [32] |
δίσια
ἐξεχύθη,
ὡς
ἐπιθυμεῖν
μὲν
|
πασῶν, |
ἐκπληροῦν
δὲ
εἰς
πάσας
τὴν |
| [79] |
Ἐγὼ
ἀποκτενῶ
καὶ
ζῆν
ποιήσω·
|
πατάξω |
κἀγὼ
ἰάσομαι,
καὶ
οὐκ
ἔστιν |
| [47] |
Πρὸς
Τίμαιον·
μηδὲ
τὰ
ἐν
|
Πατάροις |
τῆς
Λυκίας
ἀγάλματα
Διὸς
καὶ |
| [56] |
τεχνίτου
προσλαβοῦσα.
Γῆν
δὲ
ἐγὼ
|
πατεῖν, |
οὐ
προσκυνεῖν
μεμελέτηκα·
οὐ
γάρ |
| [73] |
τε
καὶ
ὕστατον
ἱλάσκονται·
χαῖρε,
|
πάτερ, |
μέγα
θαῦμα,
μέγ'
ἀνθρώποισιν
ὄνειαρ. |
| [105] |
τὸν
τῶν
πάντων
δημιουργὸν
καὶ
|
πατέρα |
ἀκοῦσαι
καὶ
μαθεῖν
ἐξεζητήσατε,
τὴν |
| [82] |
ἐγγραφῇ
καὶ
πολιτευθῇ
καὶ
τὸν
|
πατέρα |
ἀπολάβῃ,
τότε
ἐν
τοῖς
τοῦ |
| [113] |
εὑρίσκω
διὰ
σοῦ
καὶ
τὸν
|
πατέρα |
ἀπολαμβάνω
παρὰ
σοῦ,
γίνομαί
σου |
| [94] |
γνησίῳ
λέγω,
τῷ
φιλοῦντι
τὸν
|
πατέρα, |
δι'
ὃν
ἔτι
ἐργάζεται,
ᾧ |
| [28] |
Τιτανίδος
τῆς
Ὠκεανοῦ,
ἣ
τὸν
|
πατέρα |
δυσσεβῶς
καταθύσασα
τῷ
πατρῴῳ
κεκόσμηται |
| [89] |
ἐκκλινοῦμεν
καὶ
τὸν
ὄντως
ὄντα
|
πατέρα |
ἐπιζη
τήσομεν,
οἷον
δηλητήριον
φάρμακον |
| [68] |
θεόν,
ὦ
Πλάτων;
Τὸν
γὰρ
|
πατέρα |
καὶ
ποιητὴν
τοῦδε
τοῦ
παντὸς |
| [114] |
ἴσης
περιπολεῖ
τὴν
ἀνθρωπότητα,
τὸν
|
πατέρα |
μιμούμενος,
ὃς
ἐπὶ
πάντας
ἀνθρώπους |
| [82] |
ἡ
γραφή,
τὸν
ὄντως
ὄντα
|
πατέρα |
οὐ
μὴ
ἀπολάβητε,
οὐδ'
οὐ |
| [119] |
θίασον
διώκουσιν,
σπεύδουσιν
οἱ
κεκλημένοι
|
(πατέρα |
ποθοῦντες
ἀπολαβεῖν.
Ἧκέ
μοι,
ὦ |
| [113] |
Ὕμνησον
καὶ
διήγησαί
μοι
τὸν
|
πατέρα |
σου
τὸν
θεόν·
σώσει
σου |
| [99] |
(εἶ,
τὸ
ἰδιαίτατον,
ἀναγνώρισον
τὸν
|
πατέρα. |
Σὺ
δὲ
ἔτι
ταῖς
ἁμαρτίαις |
| [66] |
τῶν
ὅλων
οὐ
νοήσας
τὸν
|
πατέρα, |
τὸν
καλούμενον
ὕπατον"
ψυχὴν
εἶναι |
| [25] |
τῆς
πόρνης
τοὺς
πολλοὺς
ἐπιγράφεται
|
πατέρας |
ἀγνοίᾳ
τοῦ
πρὸς
ἀλήθειαν
πατρός. |
| [13] |
μύθων
ἀθέων
καὶ
δεισιδαιμονίας
ὀλεθρίου
|
πατέρας, |
σπέρμα
κακίας
καὶ
φθορᾶς
ἐγκαταφυτεύσαντας |
| [107] |
νομίζειν·
(δι'
ἣν
ἀγαθοὶ
μὲν
|
πατέρες |
τέκνων
οἱ
τῷ
πατρὶ
προσδεδρα |
| [84] |
τῇ
ἐρήμῳ,
οὗ
ἐπείρασαν
οἱ
|
(πατέρες |
ὑμῶν
ἐν
δοκιμασίᾳ.
Ἡ
δὲ |
| [89] |
ἐμπαθὲς
καὶ
ἄθεον,
κἂν
οἱ
|
πατέρες |
χαλεπαίνωσιν,
ἐπὶ
τὴν
ἀλήθειαν
ἐκκλινοῦμεν |
| [89] |
παίδων
πρώτην
καρπούμενος.
~(Ἀλλ'
ἐκ
|
πατέρων, |
φατέ,
παραδεδομένον
ἡμῖν
ἔθος
ἀνατρέπειν |
| [40] |
δὴ
τὸ
παροιμιῶδες
ἐπιφθέγξασθαι
ἁρμόττει
|
πατὴρ |
ἀνουθέτητος
παῖδα
νουθετεῖ.
~Εἰ
δ' |
| [94] |
ταῖς
εὐχαρίστοις
τρυφαῖς
δεδημιούργηκεν
ὁ
|
(πατήρ. |
Ἀργυρίῳ
μὲν
ὠνήσεται
ὁ
νόθος, |
| [82] |
κύριος
οὐδ'
ὡς
θεὸς
ἀνθρώποις,
|
(πατὴρ |
δὲ
ὣς
ἤπιος"
νουθετεῖ
υἱούς. |
| [16] |
φησί
τις
ποιητὴς
εἰδωλικός,
ταῦρος
|
πατὴρ |
δράκοντος
καὶ
πατὴρ
ταύρου
δράκων, |
| [32] |
Ζεὺς
ἐπὶ
πᾶσιν
ἡκέτω,
ὁ
|
πατὴρ" |
καθ'
ὑμᾶς
ἀνδρῶν
τε
θεῶν |
| [91] |
φίλα
τέκνα·
ὁ
δὲ
θεὸς
|
πατὴρ |
καὶ
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
καὶ |
| [16] |
Δηώ,
ἐκλαθόμενος
τοῦ
προτέρου
μύσους,
|
πατὴρ |
καὶ
φθορεὺς
κόρης
ὁ
Ζεύς, |
| [72] |
ἐν
οὐρανῷ
φωστὴρ
καὶ
πάντων
|
πατήρ, |
νοῦς
καὶ
ψύχωσις
τῷ
ὅλῳ |
| [94] |
ὁ
δὲ
φιλόστοργος
οὗτος
ἡμῶν
|
πατήρ, |
ὁ
ὄντως
πατήρ,
οὐ
παύεται |
| [94] |
οὗτος
ἡμῶν
πατήρ,
ὁ
ὄντως
|
πατήρ, |
οὐ
παύεται
προτρέπων,
νουθετῶν,
παιδεύων, |
| [122] |
καὶ
ἡμῶν
ἐθέλει
μόνων
κεκλῆσθαι
|
πατήρ, |
οὐ
τῶν
ἀπειθούντων.
Καὶ
γὰρ |
| [95] |
τὴν
ζωήν,
συμβουλεύει
σοι
ὡς
|
πατὴρ |
πείθεσθαι
τῷ
θεῷ.
Ἐὰν
γὰρ |
| [16] |
εἰδωλικός,
ταῦρος
πατὴρ
δράκοντος
καὶ
|
πατὴρ |
ταύρου
δράκων,
ἐν
ὄρει
τὸ |
| [88] |
ἀλήθειαν
ἀναπαυομένη,
Ἀββᾶ"
λέγουσα
ὁ
|
πατήρ" |
ταύτην
ὁ
θεὸς
τὴν
φωνὴν |
| [98] |
τῶν
ὅλων
δημιουργός,
ὁ
ἀριστοτέχνας
|
πατήρ, |
τοιοῦτον
ἄγαλμα
ἔμψυχον
ἡμᾶς
τὸν |
| [66] |
καὶ
ὅ
γε
τῆς
αἱρέσεως
|
πατήρ, |
τῶν
ὅλων
οὐ
νοήσας
τὸν |
| [113] |
Τοῦτό
τοι
καὶ
ἐπήγγελται
τῷ
|
πατρὶ |
διηγήσομαι
τὸ
ὄνομά
σου
τοῖς |
| [86] |
ἀληθείας
καὶ
τῆς
ἐν
οὐρανῷ
|
πατρί |
δος,
πρὸς
δὲ
καὶ
τοῦ |
| [115] |
ἕπεται
τῷ
θεῷ,
πείθεται
τῷ
|
πατρί, |
ἔγνω
πλανώμενος
αὐτόν,
ἠγάπησε
τὸν |
| [107] |
μὲν
πατέρες
τέκνων
οἱ
τῷ
|
πατρὶ |
προσδεδρα
μηκότες,
ἀγαθοὶ
δὲ
γονεῦσιν |
| [120] |
σφραγίζεται
φωταγωγῶν,
καὶ
παρατίθεται
(τῷ
|
πατρὶ |
τὸν
πεπιστευκότα
αἰῶσι
τηρούμενον.
Ταῦτα |
| [121] |
εἰσελαύνων
οὐρανούς,
(κάλλιστον
θέαμα
τῷ
|
πατρὶ |
υἱὸς
ἀίδιος
νικηφόρος.
Φιλότιμοι
τοίνυν |
| [6] |
νικῆσαι
θάνατον,
(υἱοὺς
ἀπειθεῖς
διαλλάξαι
|
πατρί. |
Φιλάνθρωπον
τὸ
ὄργανον
τοῦ
θεοῦ· |
| [96] |
Ὑμεῖς
δέ,
οὐ
γὰρ
τὰ
|
πάτρια |
ὑμᾶς
ἔτι
τῆς
ἀληθείας
ἀπασχολεῖ |
| [29] |
ἐπικλύζων
ὀνόμασιν;
Ἀλλ'
αἵ
γε
|
πατρίδες |
αὐτοὺς
καὶ
αἱ
τέχναι
καὶ |
| [30] |
ἐν
Λακεδαίμονι
αὖθι,
φίλῃ
ἐν
|
πατρίδι |
γαίῃ.
(Προσίτω
δὲ
καὶ
ὁ |
| [110] |
ἡλίου
ἐξ
αὐτῆς
ἀνατείλας
τῆς
|
πατρικῆς |
βουλήσεως,
ῥᾷστα
ἡμῖν
ἐπέλαμψε,
τὸν |
| [80] |
ἄμητός
σου"
ὁ
λόγος
ὁ
|
πατρικός, |
ὁ
ἀγαθὸς
λύχνος,
ὁ
κύριος |
| [5] |
παραπλήσιον
Ἰουβάλ,
κατὰ
δὲ
τὴν
|
πάτριον |
τοῦ
θεοῦ
βούλησιν,
ἣν
ἐζήλωσε |
| [108] |
θεοῦ,
οὐρανὸς
μέν
σοι
ἡ
|
πατρίς, |
(ὁ
δὲ
θεὸς
νομοθέτης.
Τίνες |
| [30] |
Σικελίαν
καὶ
ἐνταῦθα
αὐτὸν
(τεθάφθαι.
|
Πατροκλῆς |
τε
ὁ
Θούριος
καὶ
Σοφοκλῆς |
| [55] |
Σαρπηδόνα
φίλτατον
ἀνδρῶν
μοῖρ'
ὑπὸ
|
Πατρόκλοιο |
Μενοιτιάδαο
δαμῆναι.
(Κεκράτηται
τὸ
θέλημα |
| [94] |
μόνον,
ὦ
παιδίον,
δίψησον
τοῦ
|
πατρός, |
ἀμισθεί
σοι
δειχθήσεται
ὁ
θεός· |
| [35] |
τλῆ
δ'
ὀβριμόθυμος
Ἄρης
ὑπὸ
|
πατρὸς |
ἀνάγκης,
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις. |
| [82] |
ἀπολάβῃ,
τότε
ἐν
τοῖς
τοῦ
|
πατρὸς" |
γενήσεται,
τότε
κληρονομῆσαι
καταξιωθήσεται,
τότε |
| [120] |
καλῶ,
ὧν
ἐγὼ
δημιουργὸς
θελήματι
|
(πατρός. |
Ἥκετε
ὡς
ἐμέ,
ὑφ'
ἕνα |
| [25] |
πατέρας
ἀγνοίᾳ
τοῦ
πρὸς
ἀλήθειαν
|
πατρός. |
(Ἦν
δέ
τις
ἔμφυτος
ἀρχαία |
| [111] |
ἀνδριζόμενος
ἀπειθείᾳ
καὶ
παρακούσας
τοῦ
|
πατρὸς |
ᾐσχύνετο
τὸν
θεόν.
Οἷον
ἴσχυσεν |
| [114] |
καὶ
θεῖον
καὶ
ἀναφαίρετον
τοῦ
|
πατρὸς |
κλῆρον
χαρι
ζόμενος
ἡμῖν,
οὐρανίῳ |
| [115] |
τε
καὶ
ἀγαθῷ
παιδὶ
ἀγαθοῦ
|
πατρὸς |
ὄνομα
εἰς
γνῶσιν
ἀφίκηται,
προστάττοντος |
| [120] |
τοῦτο
συμφωνία
ἐστί,
τοῦτο
ἁρμονία
|
πατρός, |
τοῦτο
υἱός,
τοῦτο
Χριστός,
τοῦτο |
| [120] |
τε
ἑνὸς
τοῦ
αὐτοῦ
καὶ
|
πατρός, |
ὑπὲρ
ἀνθρώπων
εὔχεται
καὶ
ἀνθρώποις |
| [120] |
τῶν
ὅλων,
τὸ
θέλημα
τοῦ
|
πατρός. |
Ὦ
πᾶσαι
μὲν
εἰκόνες,
οὐ |
| [89] |
δὲ
αὐξάνομεν
ἢ
μειοῦμεν
τὴν
|
πατρῴαν |
οὐσίαν,
καὶ
οὐχὶ
τὴν
ἴσην, |
| [82] |
καταξιωθήσεται,
τότε
τῆς
βασιλείας
τῆς
|
πατρῴας |
κοινωνήσει
τῷ
γνησίῳ,
τῷ
ἠγαπημένῳ" |
| [89] |
δὲ
οὐκέτι
τοῖς
κόλποις
τοῖς
|
πατρῴοις |
ἐναποβλύζομεν,
ἢ
καὶ
τὰ
ἄλλα, |
| [28] |
τὸν
πατέρα
δυσσεβῶς
καταθύσασα
τῷ
|
πατρῴῳ |
κεκόσμηται
(δέρματι
ὥσπερ
κῳδίῳ.
Ναὶ |
| [89] |
ἀγαθῶν,
ἐπανωρθώσαμεν;
(Εἶτα
ἐπὶ
τῶν
|
πάτων |
αἱ
παρεκβάσεις
καίτοι
ἐπιζήμιοι
καὶ |
| [39] |
τοὺς
Αἰγυπτίους
ὁσημέραι
γελῶντες
οὐ
|
παύεσθε, |
ὁποῖοί
τινες
καὶ
περὶ
τὰ |
| [29] |
δὲ
τοὺς
ὄνους
ἱερεύοντες
μὴ
|
παυέσθων, |
ὡς
Ἀπολλόδωρός
φησι
καὶ
Καλλίμαχος, |
| [94] |
πατήρ,
ὁ
ὄντως
πατήρ,
οὐ
|
παύεται |
προτρέπων,
νουθετῶν,
παιδεύων,
φιλῶν·
οὐδὲ |
| [94] |
παιδεύων,
φιλῶν·
οὐδὲ
γὰρ
σῴζων
|
παύεται, |
συμβουλεύει
δὲ
τὰ
ἄριστα·
δίκαιοι |
| [123] |
παρακαλῶν·
περὶ
γάρ
τοι
τῆς
|
παῦλαν |
οὐδαμῇ
οὐδαμῶς
ἐχούσης
ζωῆς
οὐκ |
| [85] |
πρὸς
πάντα
ὠφέλιμος"
κατὰ
τὸν
|
Παῦλον, |
ἐπαγγελίαν
ἔχουσα
ζωῆς
(τῆς
νῦν |
| [87] |
πειθόμενοι
τῷ
κυρίῳ
μήτε
τῷ
|
Παύλῳ, |
καὶ
ταῦτα
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ. |
| [6] |
χειραγωγῆσαι,
θεὸν
ἀνθρώποις
ἀφραίνουσιν
ἐπιδεῖξαι,
|
παῦσαι |
φθοράν,
νικῆσαι
θάνατον,
(υἱοὺς
ἀπειθεῖς |
| [123] |
οὐκ
ἐθέλουσιν
οὐδ'
οἱ
λόγοι
|
παύσασθαί |
ποτε
ἱεροφαντοῦντες.
Ὑμῖν
δὲ
ἔτι |
| [53] |
καὶ
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ
βούλει
|
παύσασθαι |
τῆς
ἀνοίας,
φωταγωγήσει
σε
τὸ |
| [106] |
αἰθέρα,
ἀναβλέψατε
εἰς
οὐρανόν,
θαυμάσατε,
|
παύσασθε |
καραδοκοῦντες
τῶν
δικαίων
τὴν
πτέρναν |
| [27] |
καὶ
σκολόπων.
Τί
πλανᾶσθε,
βροτοί;
|
παύσασθε, |
μάταιοι,
καλλίπετε
σκοτίην
νυκτός,
φωτὸς |
| [45] |
τῶν
περὶ
τὸν
Φιλοπάτορα
ἐν
|
Πάφῳ |
λέγει
ἐν
τῷ
τῆς
Ἀφροδίτης |
| [96] |
ἵνα
ζήσητε.
Εἰ
δὲ
καὶ
|
πείθεσθαι |
βούλεσθε
τὴν
ἐναργῆ
τῶν
ἀρρήτων |
| [101] |
κατελεῶσιν
ὑμᾶς
τῆς
πλάνης
ἐπιτήδειοι
|
πείθεσθαι |
γίνεσθε,
συνηθείᾳ
κακῇ
δεδου
λωμένοι, |
| [95] |
ζωήν,
συμβουλεύει
σοι
ὡς
πατὴρ
|
πείθεσθαι |
τῷ
θεῷ.
Ἐὰν
γὰρ
ἀκούσητέ |
| [115] |
δὴ
πλεονεκτεῖ·
ἕπεται
τῷ
θεῷ,
|
πείθεται |
τῷ
πατρί,
ἔγνω
πλανώμενος
αὐτόν, |
| [8] |
παρα
καλῶν.
~Φύγωμεν
οὖν
ἀποστολικῇ
|
πειθόμενοι |
παραγγελίᾳ
τὸν
ἄρχοντα
τῆς
ἐξουσίας |
| [87] |
μᾶλλον
δὲ
ἄπιστοι,
μήτε
αὐτῷ
|
πειθόμενοι |
τῷ
κυρίῳ
μήτε
τῷ
Παύλῳ, |
| [115] |
(ἐγκελευομένου
τὰ
σωτήρια.
Ὁ
δὲ
|
πειθόμενος |
αὐτῷ
κατὰ
πάντα
δὴ
πλεονεκτεῖ· |
| [76] |
στόμα
νέμων
σαφέστατα,
διελέγχων,
(κείνῳ
|
πειθόμενος |
τὴν
τεκοῦσαν
ἔκτανον,
ἐκεῖνον
ἡγεῖσθ' |
| [2] |
τι
καὶ
ἀληθινὸν
φάρμα
κον
|
πειθοῦς |
ἐγκέκραται
τῷ
ᾄσματι.
~Ἐμοὶ
μὲν |
| [96] |
τὴν
περὶ
τοῦ
λόγου
παραθήσομαι
|
(πειθώ. |
Ὑμεῖς
δέ,
οὐ
γὰρ
τὰ |
| [88] |
θεός.
Ἡ
πίστις
εἰσάξει,
ἡ
|
πεῖρα |
διδάξει,
ἡ
γραφὴ
παιδαγωγήσει
δεῦτε, |
| [22] |
σιωπωμένη·
νυνὶ
δὲ
τοῖς
μυουμένοις
|
πεῖρα |
τῆς
ἀκρασίας
νύξ
ἐστι
λαλουμένη, |
| [95] |
τὸν
θάνατον
καὶ
τὴν
ζωήν.
|
Πειράζει |
σε
ὁ
κύριος
ἐκλέξασθαι
τὴν |
| [84] |
παραπικρασμῷ
κατὰ
τὴν
ἡμέραν
τοῦ
|
πειρασμοῦ |
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ,
οὗ
ἐπείρασαν |
| [75] |
χαλεπαίνων
πρὸς
τὴν
συνήθειαν
διελέγχειν
|
πειρᾶται |
τὸν
ἄθεον
τῆς
πλάνης
τῦφον, |
| [105] |
οὐ
σής,
οὐ
λῃστής,
οὐ
|
πειρατής, |
(ἀλλ'
ὁ
τῶν
ἀγαθῶν
ἀίδιος |
| [115] |
~Δεξώμεθα
τοὺς
νόμους
τῆς
ζωῆς,
|
πεισθῶμεν |
προτρε
πομένῳ
θεῷ,
μάθωμεν
αὐτόν, |
| [14] |
ἐν
ταῖς
τελεταῖς
ταύτης
τῆς
|
πελαγίας |
ἡδονῆς
τεκμήριον
τῆς
γονῆς
ἁλῶν |
| [110] |
ἔπος
εἰπεῖν
τὰ
πάντα
ἤδη
|
πέλαγος |
γέγονεν
ἀγαθῶν.
~Μικρὸν
δέ,
εἰ |
| [39] |
ζῷα;
Θεσσαλοὶ
μὲν
ὑμῶν
τοὺς
|
πελαργοὺς |
τετιμήκασι
διὰ
τὴν
συνήθειαν,
Θηβαῖοι |
| [57] |
δι'
ὁμοιότητα
σκιαγραφίας
περιστερᾶς,
προσέπτησαν
|
πελειάδες |
καὶ
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις
προσεχρεμέτισαν |
| [57] |
Ἕστηκεν
ὁ
ἵππος
ἡσυχῇ,
ἡ
|
πελειὰς |
ἀτρεμής,
ἀργὸν
τὸ
πτερόν,
ἡ |
| [42] |
Τῶν
Θαυμα
σίων
Συναγωγῇ
ἐν
|
Πέλλῃ |
τῆς
Θετταλίας
Ἀχαιὸν
ἄνθρωπον
(Πηλεῖ |
| [54] |
μὲν
τὸν
Μακεδόνα
τὸν
ἐκ
|
Πέλλης |
τὸν
Ἀμύντου
Φίλιππον
ἐν
Κυνοσάργει |
| [33] |
ὃ
δὲ
Ὑακίνθου,
ὃ
δὲ
|
Πέλοπος, |
ὃ
δὲ
Χρυσίππου,
ὃ
δὲ |
| [47] |
παρακαταθέσθαι
δὲ
Δημοφῶντι,
ἐκ
τῶν
|
Πέλοπος |
ὀστῶν
κατεσκευάσθαι,
καθάπερ
τὸν
Ὀλύμπιον |
| [34] |
Πανέλληνες,
ἡνιόχου
Φρυγός,
καὶ
τοῦ
|
Πέλοπος |
τὰς
χοάς,
τὰ
Ὀλύμπια,
ὁ |
| [47] |
τὸν
ἱστοροῦντα
Διονύσιον
ἐν
τῷ
|
πέμπτῳ |
μέρει
τοῦ
Κύκλου
παρίστημι.
(Ἀπελλᾶς |
| [48] |
Πτολεμαίῳ
τῷ
Φιλαδέλφῳ
τῷ
Αἰγυπτίων
|
πεμφθῆναι |
βασιλεῖ,
ὃς
λιμῷ
τρυχομένους
αὐτοὺς |
| [48] |
τρυχομένους
αὐτοὺς
ἀπ'
Αἰγύπτου
μετα
|
πεμψαμένους |
σῖτον
{ὁ
Πτολεμαῖος}
ἀνεκτήσατο,
εἶναι |
| [91] |
ἢ
δεσμωτήρια·
οὗτοί
μοι
δοκοῦσι
|
πενθεῖν, |
οὐ
θρῃσκεύειν
τοὺς
θεούς,
ἐλέου |
| [24] |
αὐτοὺς
μηδὲ
κόπτεσθε·
εἰ
δὲ
|
πενθεῖτε |
αὐτούς,
μηκέτι
(τούτους
ἡγεῖσθε
εἶναι |
| [3] |
δαιμονῶντες
εἰς
διαφθοράς,
ὕβρεις
ὀργιάζοντες,
|
πένθη |
ἐκθειάζοντες,
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐπὶ
τὰ |
| [20] |
λαβεῖν
καὶ
πιεῖν
οὐκ
ἐθελούσης
|
(πενθήρης |
γὰρ
ἦν)
περιαλγὴς
ἡ
Βαυβὼ |
| [12] |
καὶ
τὴν
ἁρπαγὴν
καὶ
τὸ
|
πένθος |
αὐταῖν
Ἐλευσὶς
δᾳδουχεῖ.
~Καί
μοι |
| [13] |
τῇ
Ἑλλάδι
τὰς
Δηοῦς
ἑορτάς,
|
πένθος |
ὑμνούμενον.
Τούτους
ἔγωγ'
ἂν
ἀρχεκάκους |
| [23] |
ὑπὸ
Τιτάνων
διασπώμενον
καὶ
γύναιον
|
πενθοῦν |
καὶ
μόρια
ἄρρητα
ὡς
ἀληθῶς |
| [105] |
γνῶσιν
θεοῦ,
οὐκ
ἀπαιδευσία,
οὐ
|
πενία, |
οὐκ
ἀδοξία,
οὐκ
ἀκτημοσύνη·
οὐδέ |
| [41] |
οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
ὀνομάτων
ὑμῖν
|
πενία |
πρὸς
τὰς
τῆς
ἀσεβείας
συνθέσεις. |
| [28] |
Ἀρκαδίᾳ
(πάλιν.
Εἰσὶ
δὲ
οἳ
|
πέντε |
Ἀθηνᾶς
ὑποτίθενται,
τὴν
μὲν
Ἡφαίστου, |
| [52] |
Διὸς
τὸ
ἄγαλμα
τὸ
χρυσοῦν,
|
πεντεκαίδεκα |
πηχῶν
τὸ
μέγεθος
ὄν,
προσέταξε |
| [30] |
ὁ
Ἡρακλῆς
δύο
πρὸς
τοῖς
|
πεντήκοντα |
ἔτη
βεβιωκὼς
κατέστρεψε
τὸν
βίον |
| [33] |
πολλῷ
ταλαιπωρησάμενος
χρόνῳ,
τὰς
δὲ
|
πεντήκοντα |
Θεστίου
θυγατέρας
νυκτὶ
διαφθείρας
μιᾷ, |
| [70] |
λαμβάνεις,
πολλά
σε
καὶ
Ἀσσύριοι
|
πεπαιδεύκασι, |
νόμους
δὲ
τοὺς
ὅσοι
ἀληθεῖς |
| [40] |
ἴσως,
οἱ
ἁμαρτιῶν
δῆτα
οὐ
|
πεπειραμένοι. |
Ἐνταῦθα
δὴ
τὸ
παροιμιῶδες
ἐπιφθέγξασθαι |
| [54] |
κλεῖν
κατεαγότα
καὶ
τὸ
σκέλος
|
πεπηρωμένον" |
ὃς
ἐξεκόπη
τὸν
(ὀφθαλμόν·
αὖθις |
| [55] |
γὰρ
καὶ
λαλοῦντί
σοι
μὴ
|
πεπιστεύκασι, |
νεκροῦ
γενέσθωσαν
μαθηταί.
Χρησμὸς
οὗτός |
| [2] |
~Πῇ
δὴ
οὖν
μύθοις
κενοῖς
|
πεπιστεύκατε, |
θέλγεσθαι
μουσικῇ
τὰ
ζῷα
ὑπολαμβάνοντες; |
| [88] |
διδάξω
ὑμᾶς.
Εἶτα
ὡς
ἤδη
|
πεπιστευκόσι |
συντόμως
ἐπιλέγει
τίς
ἐστιν
ἄνθρωπος |
| [94] |
ἡ
γραφὴ
εἰκότως
εὐαγγελίζεται
τοῖς
|
πεπιστευκόσιν· |
οἱ
δὲ
ἅγιοι
κυρίου
κληρονομήσουσι |
| [120] |
καὶ
παρατίθεται
(τῷ
πατρὶ
τὸν
|
πεπιστευκότα |
αἰῶσι
τηρούμενον.
Ταῦτα
τῶν
ἐμῶν |
| [67] |
πρὸς
τῆς
ἀληθείας,
τοὺς
σοὶ
|
πεπιστευκότας |
δεικνύεις
ῥύσει
καὶ
φορᾷ
δίναις |
| [85] |
(σωθῆναι,
μὴ
οὐχὶ
ὡς
Ἰησοῦς
|
πεπιστευκότας. |
Φιλάνθρωπος
δὲ
ὢν
ὁ
κύριος |
| [45] |
ἄρα
τέλεον
ὄντες
νεκροῖς
ὄντως
|
πεπιστευκότες |
περιέρχεσθε·
ἆ
δειλοί,
τί
κακὸν |
| [115] |
(Εἶθ'
οἱ
μὲν
τοῖς
γόησι
|
πεπιστευκότες |
τὰ
περίαπτα
καὶ
τὰς
ἐπαοιδὰς |
| [26] |
ἀπατώ
μενοι
καὶ
ὄψει
μόνῃ
|
πεπιστευκότες |
τῶν
ἀστέρων
τὰς
κινήσεις
ἐπιθεώμενοι |
| [4] |
(ἐκ
λίθων
ἐκείνων,
τῶν
λίθοις
|
πεπιστευκότων |
ἐθνῶν.
Αὖθις
οὖν
ἰοβόλους
τινὰς |
| [44] |
ποτὲ
φαντασίαις
ἀπαχθέντες
οἱ
πρῶτοι
|
πεπλανημένοι |
δεισιδαιμονίαν
ἀνθρώ
ποις
κατήγγειλαν,
δαίμονας |
| [92] |
παρορμῶν.
~Εἶτα
κύνες
μὲν
ἤδη
|
πεπλανημένοι |
ὀδμαῖς
ῥινηλα
τοῦντες
ἐξίχνευσαν
τὸν |
| [67] |
ἀστέρας
τοὺς
πλανήτας,
τοῖς
ὄντως
|
πεπλανημένοις |
τῶν
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς
πολυθρυ |
| [111] |
ἐκεῖνον
τὸν
ἄνθρωπον
τὸν
ἡδονῇ
|
πεπλανημένον, |
τὸν
τῇ
φθορᾷ
δεδεμένον,
χερσὶν |
| [74] |
Ὀρφεὺς
χρόνῳ
τέ
ποτε
συνῆκεν
|
πεπλανημένος. |
(Ἀλλὰ
σὺ
μὴ
μέλλων,
βροτὲ |
| [84] |
καὶ
τοῦ
σκότους
αὐτοῦ
τοὺς
|
πεπλανημένους |
(διανίστησιν·
ἔγειρε,
φησίν,
ὁ
καθεύδων |
| [68] |
καὐτὸν
οὐχ
ὁρώμενον,
(Εὐριπίδης
λέγει.
|
Πεπλανῆσθαι |
γοῦν
ὁ
Μένανδρός
μοι
δοκεῖ, |
| [27] |
μὲν
δὴ
πλεῖστα
μεμύθευται
καὶ
|
πέπλασται |
περὶ
θεῶν
ὑμῖν·
τὰ
δὲ |
| [21] |
ἀναισχυντίας
τὸν
μυσταγωγόν·
ὣς
εἰποῦσα
|
πέπλους |
ἀνεσύρατο,
δεῖξε
δὲ
πάντα
σώματος |
| [79] |
μᾶλλον
δὲ
οἱ
ἐπ'
αὐτοῖς
|
πεποι |
θότες,
ἀναίσθητος
γὰρ
ἡ
ὕλη. |
| [58] |
θέλω·
οἴμοι
(τῆς
ἀθεότητος.
Σκηνὴν
|
πεποιήκατε |
τὸν
οὐρανὸν
καὶ
τὸ
θεῖον |
| [53] |
Κρατίνης
τῆς
ἐρωμένης
εἴδει
παραπλήσιον
|
πεποίηκεν |
αὐτήν,
ἵν'
ἔχοιεν
οἱ
δείλαιοι |
| [4] |
λίθων
καὶ
ἀνθρώπους
ἐκ
θηρίων
|
πεποίηκεν. |
Οἱ
δὲ
τηνάλλως
νεκροί,
οἱ |
| [58] |
κατηναγκασμένους
δούλους
ταῖς
ἐπαοι
δαῖς
|
πεποιηκότες. |
Γάμοι
τε
οὖν
ἔτι
καὶ |
| [108] |
τῶν
ἀλόγων
σφᾶς
αὐτοὺς
ἀλογωτέρους
|
πεποιηκότες, |
οἳ
διὰ
τοσούτων
ἡλικιῶν
ἐν |
| [65] |
τὰ
εἰς
τὴν
ἀνθρώπων
ὑπηρεσίαν
|
πεποιημένα |
στοιχεῖα"
προστρε
πόμενοι.
~Τῶν
δὲ |
| [57] |
Δαιδάλου
ἡ
ἐκ
τοῦ
ξύλου
|
πεποιημένη |
ταῦρον
εἷλεν
ἄγριον
καὶ
κατηνάγκασεν |
| [47] |
Ἥρας
ξόανον
Σμίλιδι
τῷ
Εὐκλείδου
|
πεποιῆσθαι |
Ὀλύμπιχος
(ἐν
Σαμιακοῖς
ἱστορεῖ.
Μὴ |
| [80] |
θυμὸς
αὐτοῦ.
Μακάριοι
πάντες
οἱ
|
πεποιθότες |
ἐπ'
αὐτῷ.
~Ἤδη
δὲ
ὑπεροικτείρων |
| [10] |
ταινιῶν
τινων
ἐρίῳ
καὶ
πορφύρᾳ
|
πεποικιλμένων, |
δικαιοσύνην
δὲ
ἀναδησάμενος
καὶ
τῆς |
| [3] |
ἐκείνην
ἐλευθερίαν
τῶν
ὑπ'
οὐρανὸν
|
πεπολιτευμένων |
ᾠδαῖς
καὶ
ἐπῳδαῖς
ἐσχάτῃ
δουλείᾳ |
| [64] |
τὸ
πῦρ
ὡς
ἀρχέγονον
σέβοντες
|
πεπόνθασιν· |
τὸ
γὰρ
πῦρ
τοῦτο
ἕτεροι |
| [91] |
ἐλέου
μᾶλλον
ἢ
θεοσεβείας
ἄξια
|
πεπονθότες. |
Καὶ
ταῦτα
ὁρῶντες
ἔτι
τυφλώττετε |
| [10] |
πρότερον,
εἰ
μὴ
διὰ
Χριστοῦ
|
πεπορευμένοις, |
δι'
οὗ
μόνου
θεὸς
ἐποπτεύεται. |
| [61] |
καταγγέλλομεν.
Ἡταίρηκεν
ὑμῖν
τὰ
ὦτα,
|
πεπορνεύκασιν |
οἱ
ὀφθαλμοὶ
καὶ
τὸ
καινότερον |
| [30] |
θνητός,
θανάτου
δέ
οἱ
αἶσα
|
πέπρωται· |
αὐτὰρ
ὅ
γ'
ἀθάνατος
Πολυδεύκης, |
| [116] |
ἐξοπλισάμενοι
παραταξώμεθα
τῷ
πονηρῷ·
τὰ
|
πεπυρακτωμένα |
τοῦ
πονηροῦ
ἀποσβέσωμεν
βέλη
ταῖς |
| [103] |
μανδραγόραν
ἤ
τι
ἄλλο
φάρμακον
|
πεπωκόσιν |
ἀνθρώποις
(ἐοίκατε
οἱ
ἀνόητοι·
θεὸς |
| [72] |
τοῦ
θεοῦ
πέρι
ὅ
τί
|
περ |
εἶχεν
φρονῶν·
(τἀγαθὸν
ἐρωτᾷς
μ' |
| [123] |
προῆλθον
ὑπὸ
φιλανθρωπίας
ὅ
τι
|
περ |
εἶχον
ἐκ
θεοῦ
ἐκχέων,
ὡς |
| [70] |
βροτῶν
εἴδωλα
θανόντων
τιμῶσιν,
ὅσα
|
πέρ |
τε
βροτοὶ
κενεόφρονι
βουλῇ·
ἀλλὰ |
| [69] |
τῶν
ὄντων
ἁπάντων
ἔχων,
εὐθεῖαν
|
περαίνει |
κατὰ
φύσιν
περιπορευόμενος·
τῷ
δ' |
| [101] |
ματαίας
ὑμῶν
ἐλπίδος
εὑρόμενοι
τὸ
|
πέρας, |
οὐδὲ
αὑτοὺς
οἷοί
τε
ὄντες |
| [123] |
Ὑμῖν
δὲ
ἔτι
τοῦτο
περιλείπεται
|
πέρας |
τὸ
λυσιτελοῦν
ἑλέσθαι,
ἢ
κρίσιν |
| [5] |
ἀπὸ
τῶν
μέσων
ἐπὶ
τὰ
|
πέρατα |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἐπὶ |
| [116] |
Χριστὸς
δὲ
εἰρηνικὸν
ἐπὶ
τὰ
|
πέρατα |
τῆς
γῆς
ἐπιπνεύσας
μέλος
οὐ |
| [55] |
τάφους
καὶ
τὰ
μνημεῖα
καλινδούμενα"
|
περὶ |
ἃ
δὴ
καὶ
ὑποφαίνονται
ἀμυδρῶς |
| [30] |
Ὅμηρος
δὲ
ἀξιοπιστότερος
αὐτοῦ
εἰπὼν
|
περὶ |
ἀμφοῖν
τοῖν
Διοσκούροιν,
πρὸς
δὲ |
| [30] |
τρισὶ
τραγῳδίαις
ἱστορεῖτον
τοῖν
Διοσκούροιν
|
πέρι· |
ἀνθρώπω
τινὲ
τούτω
τὼ
Διοσκούρω |
| [27] |
ὅσα
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
ταῦτα
δὲ
|
περὶ |
ἀνθρώπων
αἰσχρῶν
καὶ
ἀσελγῶς
βεβιωκότων |
| [123] |
τῶν
ἀγαθῶν,
τὴν
σωτηρίαν,
παρακαλῶν·
|
περὶ |
γάρ
τοι
τῆς
παῦλαν
οὐδαμῇ |
| [121] |
ἡμεῖς
τὰ
μὲν
πλείστου
ἄξια
|
περὶ |
ἐλαχίστου
ποιούμεθα,
ἀνοίας
δὲ
καὶ |
| [95] |
μὲν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνθρωποι,
αὐτοῦ
|
πέρι |
ἐννοουμένους
τοῦ
ἀγαθοῦ
ἔμφυτον
ἐπάγεσθαι |
| [103] |
ἀναισθήτων
πλασμάτων,
πρόνοια
δέ
τις
|
περὶ |
ἡμᾶς
καταφαίνεται
δυνάμεως
θεϊκῆς,
λείπεται |
| [97] |
κενὰς
τῶν
ἀνθρώπων
ἃς
εἶχον
|
περὶ |
θεῶν,
πρὸς
τοὺς
πολίτας
ἄνδρες, |
| [27] |
δὴ
πλεῖστα
μεμύθευται
καὶ
πέπλασται
|
περὶ |
θεῶν
ὑμῖν·
τὰ
δὲ
καὶ |
| [53] |
δέ,
ὡς
Ποσίδιππος
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Κνίδου
διασαφεῖ,
τὸ
τῆς
Ἀφροδίτης |
| [57] |
ὁ
δὲ
ἕτερος
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Κνίδου.
Τοσοῦτον
ἴσχυσεν
ἀπατῆσαι
τέχνη |
| [57] |
ὁ
μὲν
πρότερος
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Κύπρου,
ὁ
δὲ
ἕτερος
ἐν |
| [68] |
ἁπαξαπλῶς
ἀνθρώποις,
μάλιστα
δὲ
τοῖς
|
περὶ |
λόγους
ἐνδια
(τρίβουσιν
ἐνέστακταί
τις |
| [64] |
ὥς
φησιν
Ἱκέσιος
ἐν
τῷ
|
Περὶ |
μυστηρίων,
ἀκινάκην
σέβουσιν.
(Τοῦτο
τοι |
| [72] |
ἐνδείκνυται.
Οὐκ
ἀπεκρύψατο
τοῦ
θεοῦ
|
πέρι |
ὅ
τί
περ
εἶχεν
φρονῶν· |
| [42] |
παραπέμψομαι)
τούτους
Πυθοκλῆς
ἐν
τρίτῳ
|
Περὶ |
ὁμονοίας
τῇ
Ταυροπόλῳ
Ἀρτέμιδι
ἄνθρωπον |
| [68] |
μοι
λαβοῦ
τῆς
ζητήσεως
τἀγαθοῦ
|
πέρι· |
πᾶσιν
γὰρ
ἁπαξαπλῶς
ἀνθρώποις,
μάλιστα |
| [121] |
περιφανεῖς
καὶ
τὴν
ἐσχάτην
δυσσέβειαν
|
περὶ |
πλείονος
αἱρούμεθα.
~Οὐ
γὰρ
ἀπὸ |
| [39] |
οὐ
παύεσθε,
ὁποῖοί
τινες
καὶ
|
περὶ |
τὰ
ἄλογα
ζῷα;
Θεσσαλοὶ
μὲν |
| [32] |
ἀνδρῶν
τε
θεῶν
τε"
τοσοῦτος
|
περὶ |
τὰ
ἀφρο
δίσια
ἐξεχύθη,
ὡς |
| [33] |
τῶν
θεῶν
ἴσως
μόνοι
ᾄττουσι
|
περὶ |
τὰ
ἀφροδίσια·
θηλύτεραι
δὲ
θεαὶ |
| [102] |
παρ'
ὑμῖν
νομίζοιντο,
πάθη
ταῦτα
|
περὶ |
τὰ
ζῷα
συμβαίνοντα
φυσικῶς·
οὐδὲ |
| [68] |
καὶ
ἀγένητον
τοῦτον,
ἄνω
που
|
περὶ |
τὰ
νῶτα
τοῦ
οὐρανοῦ
ἐν |
| [58] |
ἁμαδρυάδας,
ναὶ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τὰ
ὕδατα
καὶ
περὶ
τοὺς |
| [48] |
ξόανον
ἐν
Σικυῶνι.
~Καὶ
τί
|
περὶ |
ταῦτα
διατρίβω,
ἐξὸν
αὐτὸν
τὸν |
| [92] |
σωτήριον;
Οἱ
δὲ
σκωλήκων
δίκην
|
περὶ |
τέλματα
καὶ
βορβόρους,
τὰ
ἡδονῆς |
| [39] |
Ἡρακλείδης
δὲ
ἐν
Κτίσεσιν
ἱερῶν
|
περὶ |
τὴν
Ἀκαρνανίαν
φησίν,
ἔνθα
τὸ |
| [13] |
Κινύρας
παραπείσαι
ποτ'
ἄν,
τὰ
|
περὶ |
τὴν
Ἀφροδίτην
μαχλῶντα
ὄργια
ἐκ |
| [20] |
καὶ
λέγειν,
αἰσχύνης
ἔμπλεως
ἡ
|
περὶ |
τὴν
Δηὼ
μυθολογία;
Ἀλωμένη
γὰρ |
| [20] |
ζήτησιν
τῆς
θυγατρὸς
τῆς
Κόρης
|
περὶ |
τὴν
Ἐλευσῖνα
(τῆς
Ἀττικῆς
δέ |
| [58] |
τὰς
πηγὰς
τὰς
Ναΐδας
καὶ
|
περὶ |
τὴν
θάλατταν
(τὰς
Νηρεΐδας.
Μάγοι |
| [42] |
(Ταῦροι
δὲ
τὸ
ἔθνος,
οἱ
|
περὶ |
τὴν
Ταυρικὴν
χερρόνησον
κατοικοῦντες,
οὓς |
| [99] |
ἔδοξέ
μοι
γεγονέναι,
τοσαύτῃ
σπουδῇ
|
περὶ |
τὴν
ὕλην
καταγινόμενος.
Ἐπιτέτριπται
δὲ |
| [101] |
οἱ
προσκυνούμενοι
λίθοι
καὶ
ἃ
|
περὶ |
τὴν
ὕλην
κενοσπούδως
δαπανᾶτε·
εἰς |
| [71] |
Ἀθηναῖος
διαρρήδην
ἂν
καὶ
αὐτὸς
|
περὶ |
τῆς
ἀληθείας
ἐγεγράφει
τι
μαρτυρῶν |
| [73] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
ποιητικὴ
ἡ
|
περὶ |
τὸ
ψεῦδος
τὰ
πάντα
ἠσχο |
| [13] |
ἀπὸ
τοῦ
μύσους
τοῦ
συμβεβηκότος
|
περὶ |
τὸν
Διόνυσον·
εἰ
δὲ
καὶ |
| [68] |
Πλάτων
διανοούμενος
τὸν
θεὸν
αἰνίττεται
|
περὶ |
τὸν
πάντων
βασιλέα
πάντ'
ἐστί, |
| [45] |
Ἀγησάρχου
ἐν
τῷ
αʹ
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Φιλοπάτορα
ἐν
Πάφῳ
λέγει |
| [93] |
σὴς
καὶ
λῃστής
που
καταδύεται
|
περὶ |
τὸν
χαμαίζηλον
πλοῦτον
ὀφθαλμιῶν,
ἀλλ' |
| [96] |
φέρε
ὑμῖν
ἐκ
περιουσίας
τὴν
|
περὶ |
τοῦ
λόγου
παραθήσομαι
(πειθώ.
Ὑμεῖς |
| [82] |
ἔμφοβος
εἶναι
καὶ
ἔντρομος"
ἀκούων
|
περὶ |
τοῦ
λόγου,
σὺ
δὲ
τοῦ |
| [38] |
οὖν
συνιέντες
τὴν
πλάνην
τὴν
|
περὶ |
τοὺς
θεούς·
οὐ
γὰρ
ἀπὸ |
| [75] |
σε
εἰς
σωτηρίαν
καὶ
οἱ
|
περὶ |
τοὺς
θεοὺς
ὑμῶν
ἔλεγχοι,
οὓς |
| [58] |
καὶ
περὶ
τὰ
ὕδατα
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
ποταμοὺς
καὶ
τὰς
πηγὰς |
| [55] |
γήινα
καὶ
δεισαλέα,
κάτω
βρίθοντα,
|
περὶ |
τοὺς
τάφους
καὶ
τὰ
μνημεῖα |
| [78] |
τρόμος
σε
λήψεται.
Βούλει
καὶ
|
περὶ |
τῶν
εἰδώλων
ἀκοῦσαι
τί
φησὶν |
| [113] |
τε
καὶ
ὑποθῆκαι
λυπραὶ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἐπὶ
μέρους
εἰσίν,
εἰ |
| [64] |
φιλοσόφων
τὰς
δόξας,
ὅσας
αὐχοῦσι
|
περὶ |
τῶν
θεῶν,
εἴ
πως
καὶ |
| [54] |
ὑποδυόμεναι,
ἐξευτελίζουσιν
τοὺς
μύθους
τοὺς
|
περὶ |
τῶν
θεῶν,
ἰσοθέους
ἄνθρωποι
κατασχηματίζοντες |
| [20] |
οὐκ
ἐθελούσης
(πενθήρης
γὰρ
ἦν)
|
περιαλγὴς |
ἡ
Βαυβὼ
γενομένη,
ὡς
ὑπεροραθεῖσα |
| [115] |
μὲν
τοῖς
γόησι
πεπιστευκότες
τὰ
|
περίαπτα |
καὶ
τὰς
ἐπαοιδὰς
ὡς
σωτηρίους |
| [33] |
Ὅμηρε,
τὸν
Δία
καὶ
νεῦμα
|
περιάπτεις |
αὐτῷ
τετιμημένον.
Ἀλλ'
ἐὰν
ἐπιδείξῃς |
| [115] |
οὐ
βούλεσθε
τὸν
οὐράνιον
αὐτὸν
|
περιάψασθαι, |
τὸν
σωτῆρα
λόγον,
καὶ
τῇ |
| [39] |
Κύπρῳ
τετίμησθον;
Οὐχὶ
δὲ
Ἀφροδίτῃ
|
περιβασοῖ |
μὲν
Ἀργεῖοι,
ἑταίρᾳ
δὲ
Ἀθηναῖοι |
| [56] |
δὲ
ἀνενδεής.
Προῆλθεν
ἡ
τέχνη,
|
περιβέβληται |
τὸ
σχῆμα
ἡ
ὕλη,
καὶ |
| [45] |
καὶ
Δαείρας
οὐχὶ
ἐν
τῷ
|
περιβόλῳ |
τοῦ
Ἐλευσινίου
τοῦ
ὑπὸ
τῇ |
| [100] |
πέφυκε
δὲ
ἕκαστον
τῶν
ζῴων
|
περιέλκομεν, |
οὕτως
ἀμέλει
καὶ
τὸν
ἄνθρωπον |
| [52] |
ὁ
νεώτερος
θοἰμάτιον
τὸ
χρύσεον
|
περιελόμενος |
τοῦ
Διὸς
ἐν
Σικελίᾳ
προσέταξεν |
| [48] |
Σάραπιν
βουληθεὶς
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
|
περιέπεσεν, |
ἐλέγξας
αὐτὸν
ἄγαλμα
εἶναι
γενητόν· |
| [99] |
μὲν
(γεύσασα
ὑμᾶς
καὶ
ἀλόγου
|
περιεργασίας· |
νομίμων
δὲ
ἀνόμων
καὶ
ἀπατηλῶν |
| [45] |
τέλεον
ὄντες
νεκροῖς
ὄντως
πεπιστευκότες
|
περιέρχεσθε· |
ἆ
δειλοί,
τί
κακὸν
τόδε |
| [114] |
καὶ
ἡ
(δύσις
εἰς
ἀνατολὴν
|
περιέστηκεν. |
Τοῦτο
ἡ
κτίσις
ἡ
καινὴ |
| [98] |
ἐν
αὐταῖς
ἢ
τίς
δέρμα
|
περιέτεινεν; |
Ποῦ
δ'
ἄν
τις
αὐτῶν |
| [79] |
τέκτων,
ἢ
χρυσοχόος
χωνεύσας
χρυσίον
|
περιεχρύσωσεν |
(αὐτόν;
Καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις. |
| [116] |
καὶ
τὴν
κόρυν
τοῦ
σωτηρίου
|
περιθέμενοι |
καὶ
τὴν
μάχαιραν
τοῦ
πνεύματος, |
| [10] |
καὶ
τῆς
ἐγκρατείας
τὰ
πέταλα
|
περιθέμενος |
πολυπραγμόνει
Χριστόν·
ἐγὼ
γάρ
εἰμι |
| [115] |
ἢ
ἐσθίοντες
ἐν
σκότῳ
διαιτᾶσθε,
|
περικαταρρέοντες |
τῇ
φθορᾷ.
Ἀλλ'
ἔστιν,
ἔστιν |
| [69] |
σύνῃ
τὴν
τῶν
ὅλων
ἀρρεπῶς
|
περιλαμβάνων |
καὶ
ἀνέχων
(φύσιν.
Ὁ
μὲν |
| [9] |
νῦν
καὶ
στεῖρα
καὶ
ἔρημος
|
περιλείπεται. |
~Ὁ
μὲν
Ἰωάννης,
ὁ
κῆρυξ |
| [123] |
ἱεροφαντοῦντες.
Ὑμῖν
δὲ
ἔτι
τοῦτο
|
περιλείπεται |
πέρας
τὸ
λυσιτελοῦν
ἑλέσθαι,
ἢ |
| [74] |
τέτυκται·
ἐν
δ'
αὐτοῖς
αὐτὸς
|
περινίσσεται, |
οὐδέ
τις
αὐτὸν
εἰσορᾷ
θνητῶν, |
| [57] |
τὰς
γραφὰς
καὶ
τὰ
ἀγάλματα
|
περινοστῶν |
θεῷτο,
γνωριεῖ
ὑμῶν
παραυτίκα
τοὺς |
| [25] |
τόνδ'
ἄπειρον
αἰθέρα
καὶ
γῆν
|
πέριξ |
ἔχονθ'
ὑγραῖς
ἐν
ἀγκάλαις;
Καὶ |
| [51] |
καὶ
προσπήγνυται,
χωνεύεται,
ῥινᾶται,
πρίεται,
|
περιξέεται, |
(γλύφεται.
Κωφὴν
μὲν
δὴ
γαῖαν |
| [34] |
καὶ
τοὺς
ἀγῶνας
ἐν
βραχεῖ
|
περιοδεύσωμεν |
καὶ
τὰς
ἐπιτυμβίους
ταυτασὶ
πανηγύρεις |
| [64] |
καθάπερ
Εὔδοξος
ἐν
δευτέρᾳ
Γῆς
|
περιόδου |
λέγει.
Σκυθῶν
δὲ
οἱ
Σαυρομάται, |
| [65] |
φιλόσοφοι.
(Μετὰ
πολλὰς
μέντοι
ὕστερον
|
περιόδους |
ἐτῶν
ἀνθρωποειδῆ
ἀγάλματα
σέβειν
αὐτοὺς |
| [6] |
μισθὸν
ἡμῖν
τῆς
μαθήσεως
ἐκ
|
περιου |
σίας
βασιλείαν
οὐρανῶν
ἐπαγγέλλεται,
τοῦτο |
| [15] |
σύμβολα
τῆς
μυήσεως
ταύτης
ἐκ
|
περιουσίας |
παρατε
θέντα
οἶδ'
ὅτι
κινήσει |
| [96] |
ἐποπτεύσαντες
πίστιν,
φέρε
ὑμῖν
ἐκ
|
περιουσίας |
τὴν
περὶ
τοῦ
λόγου
παραθήσομαι |
| [59] |
βασίλειον
ἱεράτευμα,
ἔθνος
ἅγιον,
λαὸς
|
περιούσιος, |
οἱ
ποτὲ
οὐ
λαός,
νῦν |
| [41] |
οὐκ
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
ὑμᾶς
|
περιπαθεῖς, |
τῆς
δὲ
ὑμεδαπῆς
ἀπωλείας
ἐχόμενοι, |
| [83] |
περιπατεῖν,
καθὼς
καὶ
τὰ
ἔθνη
|
περιπατεῖ |
ἐν
ματαιότητι
τοῦ
νοὸς
αὐτῶν, |
| [83] |
ἐν
κυρίῳ,
φησίν,
μηκέτι
ὑμᾶς
|
περιπατεῖν, |
καθὼς
καὶ
τὰ
ἔθνη
περιπατεῖ |
| [59] |
κατανενοηκότες,
οἱ
ἐν
καινότητι
ζωῆς
|
περιπατεῖν" |
μεμελετηκότες.
~Ἀλλ'
οὐ
ταῦτα
φρονοῦσιν |
| [66] |
γενόμενος
καὶ
τῶν
ἐκ
τοῦ
|
Περιπάτου |
μνησθῆναι·
καὶ
ὅ
γε
τῆς |
| [75] |
δράματι
οὐδείς
μ'
ἀρέσκει
(φησὶ)
|
περιπατῶν |
ἔξω
θεὸς
μετὰ
γραός,
οὐδ' |
| [18] |
μέλη,
καθήψουν
πρότερον·
ἔπειτα
ὀβελίσκοις
|
(περιπείραντες |
ὑπείρεχον
Ἡφαίστοιο.
Ζεὺς
δὲ
ὕστερον |
| [66] |
ψυχὴν
θεὸν
ὑπολαμβάνων
αὐτὸς
αὑτῷ
|
περιπείρεται. |
Ὁ
γάρ
τοι
μέχρι
τῆς |
| [56] |
τοῦ
ἀγενήτου
μετιόντες
(θεοῦ
βαθυτέρῳ
|
περιπεπτώκατε |
ζόφῳ;
Καλὸς
ὁ
Πάριος
λίθος, |
| [86] |
μάλιστα
(πιστῶν.
Οἱ
δὲ
ἄλλοι
|
περιπεφυκότες |
τῷ
κόσμῳ,
οἷα
φυκία
τινὰ |
| [60] |
κατακείμενοι
παρ'
αὐτὰς
ἔτι
τὰς
|
περιπλοκὰς |
ἀφορῶσιν
εἰς
τὴν
Ἀφροδίτην
ἐκείνην |
| [26] |
ἐστὶν
εἰσηγητικὸς
τρόπος
ἀπάτης,
θεῶν
|
περιποιητικός, |
καθ'
ὃν
ἀριθμοῦσι
θεοὺς
τοὺς |
| [114] |
καθιππεύων
δικαιοσύνης
ἥλιος"
ἐπ'
ἴσης
|
περιπολεῖ |
τὴν
ἀνθρωπότητα,
τὸν
πατέρα
μιμούμενος, |
| [92] |
ἐξὸν
παράδεισον
γεωργεῖν
καὶ
οὐρανὸν
|
περιπολεῖν |
καὶ
τῆς
ζωτικῆς
καὶ
ἀκηράτου |
| [69] |
ἔχων,
εὐθεῖαν
περαίνει
κατὰ
φύσιν
|
περιπορευόμενος· |
τῷ
δ'
ἀεὶ
ξυνέπεται
δίκη |
| [60] |
συμπλοκῇ
δεδεμένην,
καὶ
τῇ
Λήδᾳ
|
περιποτώμενον |
τὸν
ὄρνιν
τὸν
ἐρωτικὸν
τῆς |
| [99] |
ὕδωρ
λογικόν,
λούσασθε
οἱ
μεμολυσμένοι,
|
περιρράνατε |
αὑτοὺς
ἀπὸ
τῆς
συνηθείας
ταῖς |
| [7] |
νῦν
δὲ
ἤδη
ἀπολλυμένους
ἐπιφανεὶς
|
περισέσωκεν. |
Τὸ
γὰρ
πονηρὸν
καὶ
ἑρπηστικὸν |
| [113] |
ἐν
παντὶ
καιρῷ,
ἐν
πάσῃ
|
περιστάσει |
πρὸς
τὸ
κυριώτατον
τέλος,
τὴν |
| [52] |
ἔμπαλιν
ἐν
αὐταῖς
που
ταῖς
|
περιστάσεσιν |
οἱ
δεισιδαίμονες,
οἱ
τῶν
λίθων |
| [39] |
κατοικούντων,
ὧν
οἳ
μὲν
τὰς
|
περιστεράς, |
οἳ
δὲ
τοὺς
ἰχθῦς
οὕτω |
| [57] |
μὲν
γὰρ,
δι'
ὁμοιότητα
σκιαγραφίας
|
περιστερᾶς, |
προσέπτησαν
πελειάδες
καὶ
ἵπποις
καλῶς |
| [62] |
θεοδοξίας
τὸ
σχῆμα
τῇ
ὕλῃ
|
περιτεθείκασιν; |
Ἀλλ'
ὑμεῖς
μὲν
ὅπως
ποτὲ |
| [52] |
ἐν
Σικελίᾳ
προσέταξεν
αὐτῷ
ἐρεοῦν
|
περιτεθῆναι, |
χαριέντως
φήσας
τοῦτο
ἄμεινον
εἶναι |
| [66] |
ἔπειτα
τὸν
κόσμον
θεὸν
ἡγούμενος
|
περιτρέπεται, |
τὸν
ἄμοιρον
τοῦ
(θεοῦ
θεὸν |
| [27] |
τὸν
ἄνθρωπον
καὶ
εἰς
βάραθρον
|
περιτρέπουσαι. |
Ἐθέλω
δὲ
ὑμῖν
ἐν
χρῷ |
| [29] |
Ἡφαίστους
τοὺς
μυθολογουμένους;
Μὴ
καὶ
|
περιττὸς |
εἶναι
δόξω
τὰς
ἀκοὰς
ὑμῶν |
| [66] |
βάντες
ἐπολυπραγμόνησάν
τι
ὑψηλότερον
καὶ
|
περιττότερον, |
οἳ
μὲν
αὐτῶν
τὸ
ἄπειρον |
| [39] |
δὲ
τοὺς
ἰχθῦς
οὕτω
σέβουσι
|
περιττῶς |
ὡς
Ἠλεῖοι
τὸν
Δία.
~Εἶεν |
| [43] |
περιφεύγομεν
τὰ
ἀνήμερα,
κἄν
που
|
περιτύ |
χωμεν
ἄρκῳ
ἢ
λέοντι,
ἐκτρεπόμεθα, |
| [121] |
ῥᾳθυμίας
καὶ
εἰδω
λολατρείας
ὕβρεις
|
περιφανεῖς |
καὶ
τὴν
ἐσχάτην
δυσσέβειαν
περὶ |
| [46] |
οἱ
ἔτι
παλαιότεροι
ξύλα
ἱδρύοντο
|
περιφανῆ |
καὶ
κίονας
ἵστων
ἐκ
λίθων· |
| [95] |
πίστιν,
μάρτυρα
ἀξιόχρεων
αὐτόθεν
οἴκοθεν,
|
περιφανῶς |
αἱρουμένην
τὸ
βέλτιστον,
μηδὲ
ζητεῖν |
| [96] |
(παρατρέπουσα
σωτηρίας.
Ἀποδυσάμενοι
δ'
οὖν
|
περιφανῶς |
ἐν
τῷ
τῆς
ἀληθείας
σταδίῳ |
| [59] |
οἱ
τὴν
εἰκόνα
τοῦ
θεοῦ
|
περιφέροντες |
ἐν
τῷ
ζῶντι
καὶ
κινουμένῳ |
| [43] |
ζῴων
ἄνθρωποι,
τὰ
μὲν
θηρία
|
περιφεύγομεν |
τὰ
ἀνήμερα,
κἄν
που
περιτύ |
| [84] |
(χαρισάμενος
ἀκτῖσιν
ἰδίαις.
Μὴ
οὖν
|
περιφρονείτω |
τις
τοῦ
λόγου,
μὴ
λάθῃ |
| [52] |
δὲ
μὴ
βουλόμενοι
αὐτῶν
ὅλως
|
περιφρονοῦντες, |
ἐλέγχονται
ὑπ'
αὐτῶν
τῶν
θεῶν, |
| [91] |
δέ
που
καὶ
θηρίον
ἑρπηστικὸν
|
περιχάνοι |
τῷ
νεοττῷ,
μήτηρ
δ'
ἀμφιποτᾶται |
| [17] |
εἰσέτι
παῖδα
ὄντα
ἐνόπλῳ
κινήσει
|
περιχο |
ρευόντων
Κουρήτων,
δόλῳ
δὲ
ὑποδύντων |
| [68] |
ἐν
τῇ
ἰδίᾳ
καὶ
οἰκείᾳ
|
περιωπῇ |
ὄντως
ὄντα
ἀεί·
θεὸν
δὲ |
| [34] |
ἐν
Ἁλιμοῦντι
τῆς
Ἀττικῆς
Ἀθήνησι
|
περιώρισται· |
αἶσχος
δὲ
ἤδη
κοσμικὸν
οἵ |
| [46] |
οἱ
Ἄραβες
τὸν
λίθον,
οἱ
|
Πέρσαι |
τὸν
ποταμὸν
προσεκύνουν,
καὶ
τῶν |
| [65] |
καὶ
Σούσοις
καὶ
Ἐκβα
τάνοις
|
Πέρσαις |
καὶ
Βάκτροις
καὶ
Δαμασκῷ
καὶ |
| [65] |
φιλόσοφοι
τοὺς
διδασκάλους
τοὺς
σφῶν
|
Πέρσας |
ἢ
Σαυρομάτας
ἢ
Μάγους,
παρ' |
| [65] |
πῦρ
σέβειν
ἱστορεῖ,
ἢ
τοὺς
|
Πέρσας |
καὶ
τοὺς
Μήδους
καὶ
τοὺς |
| [65] |
ὥς
φησι
Διογένης
ἐν
αʹ
|
Περσικῶν. |
Τί
μοι
Σαυρομάτας
κατα
λέγειν, |
| [65] |
πῦρ
τοῦτο
ἕτεροι
Ἥφαιστον
ὠνόμασαν.
|
~Περσῶν |
δὲ
οἱ
Μάγοι
τὸ
πῦρ |
| [37] |
ἔτι
γυναῖκες
καὶ
Λήδας
εὐπρε
|
πέστεραι |
καὶ
Σεμέλης
ἀκμαιότεραι,
μειράκια
δὲ |
| [111] |
καὶ
ὁ
ἐκ
τοῦ
παραδείσου
|
πεσὼν |
μεῖζον
ὑπακοῆς
ἆθλον,
οὐρανούς,
ἀπολαμβάνει. |
| [10] |
ἀναδησάμενος
καὶ
τῆς
ἐγκρατείας
τὰ
|
πέταλα |
περιθέμενος
πολυπραγμόνει
Χριστόν·
ἐγὼ
γάρ |
| [1] |
ὁπηνίκα
οἱ
τέττιγες
ὑπὸ
τοῖς
|
πετάλοις |
ᾖδον
ἀνὰ
τὰ
ὄρη
θερόμενοι |
| [52] |
ἀτιμοτέρας
ὕλης
ἄγαλμα
παραπλήσιον
ἐκείνῳ
|
(πετάλοις |
κεχρυσωμένον
ἀναθεῖναι
πάλιν.
Αἱ
δὲ |
| [10] |
καθαρσίων
μεταλάμβανε
θεοπρεπῶν,
οὐ
δάφνης
|
πετάλων |
καὶ
ταινιῶν
τινων
ἐρίῳ
καὶ |
| [78] |
τὰ
θνησιμαῖα
αὐτῶν
βρώματα
τοῖς
|
πετεινοῖς |
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
τοῖς
θηρίοις |
| [38] |
καὶ
δρύες
(ὄντες
εὑρεθήσονται
καὶ
|
πέτραι. |
Ἀγαμέμνονα
γοῦν
τινα
Δία
ἐν |
| [86] |
κόσμῳ,
οἷα
φυκία
τινὰ
ἐνάλοις
|
πέτραις, |
ἀθανασίας
ὀλιγωροῦσιν,
καθάπερ
ὁ
Ἰθακήσιος |
| [38] |
δρυός
εἰσι
παλαιφάτου
οὐδ'
ἀπὸ
|
πέτρης, |
ἀλλ'
ἀνδρῶν
γένος
εἰσί"
μικρὸν |
| [119] |
εἰκόνα.
Ὄρος
ἐστὶ
τοῦτο
θεῷ
|
πεφιλημένον, |
οὐ
τραγῳδίαις
ὡς
Κιθαιρὼν
ὑποκείμενον, |
| [120] |
με
πάντες
οἱ
κοπιῶντες
καὶ
|
πεφορτισμένοι, |
κἀγὼ
ἀναπαύσω
ὑμᾶς·
ἄρατε
τὸν |
| [100] |
κατηγόρῳ
τὸ
βέλτιστον
οὐχ
ἑλόμενος·
|
πέφυκε |
(γὰρ
ὡς
ἄνθρωπος
οἰκείως
ἔχειν |
| [100] |
τὸν
ταῦρον
κυνηγετεῖν,
πρὸς
ὃ
|
πέφυκε |
δὲ
ἕκαστον
τῶν
ζῴων
περιέλκομεν, |
| [54] |
ἄνθρωποι
κατασχηματίζοντες
ἑαυτούς,
ὑπὸ
δόξης
|
πεφυσημένοι, |
ἐπιψηφιζόμενοι
τιμὰς
ἑαυτοῖς
ὑπερόγκους;
Νῦν |
| [101] |
δὴ
χρήματα
πολλὰ
φέρω
τάδε;
|
Πῇ |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
πλάζομαι;
(Οὐ |
| [66] |
Ἀριστοτέλους
γνώριμος
πῇ
μὲν
οὐρανόν,
|
πῇ |
δὲ
πνεῦμα
τὸν
θεὸν
ὑπονοεῖ. |
| [68] |
σε.
Εἰ
βούλει,
τὸν
Πλάτωνα.
|
Πῇ |
δὴ
οὖν
ἐξιχνευτέον
τὸν
θεόν, |
| [2] |
δ'
ἐδόκει
ὑποκριτὴς
γεγονέναι
μουσικῆς.
|
~Πῇ |
δὴ
οὖν
μύθοις
κενοῖς
πεπιστεύκατε, |
| [101] |
ἐπιφθεγγομένους
τὸ
ποιητικὸν
δὴ
τοῦτο·
|
πῇ |
δὴ
χρήματα
πολλὰ
φέρω
τάδε; |
| [68] |
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν
πάντων"
Ταύτῃ
|
πῃ |
καὶ
Πλάτων
διανοούμενος
τὸν
θεὸν |
| [66] |
ἐκεῖνος
Θεόφραστος
ὁ
Ἀριστοτέλους
γνώριμος
|
πῇ |
μὲν
οὐρανόν,
πῇ
δὲ
πνεῦμα |
| [10] |
ὁ
κῆρυξ
τοῦ
λόγου,
ταύτῃ
|
πῃ |
παρεκάλει
ἑτοίμους
γίνεσθαι
εἰς
θεοῦ |
| [8] |
καὶ
σὺ
παρὰ
ἀνθρώπου
μάθῃς,
|
πῇ |
ποτε
ἄρα
ἄνθρωπος
γένηται
θεός. |
| [58] |
περὶ
τοὺς
ποταμοὺς
καὶ
τὰς
|
πηγὰς |
τὰς
Ναΐδας
καὶ
περὶ
τὴν |
| [44] |
μονία
λαβοῦσα
κακίας
ἀνοήτου
γέγονε
|
πηγή· |
εἶτα
δὲ
μὴ
ἀνακοπεῖσα,
ἀλλ' |
| [110] |
διαλλακτὴς
καὶ
σωτὴρ
ἡμῶν
λόγος,
|
πηγὴ |
ζωοποιός,
εἰρηνική,
ἐπὶ
πᾶν
τὸ |
| [11] |
Σεσίγη
ται
γοῦν
ἡ
Κασταλίας
|
πηγὴ |
καὶ
Κολοφῶνος
ἄλλη
πηγή,
καὶ |
| [11] |
Κασταλίας
πηγὴ
καὶ
Κολοφῶνος
ἄλλη
|
πηγή, |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ὁμοίως
τέθνηκε |
| [80] |
ἄοκνος
ᾖς,
ἥξει
σοι
ὥσπερ
|
πηγὴ |
ὁ
ἄμητός
σου"
ὁ
λόγος |
| [92] |
τῆς
ζωτικῆς
καὶ
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν
|
πηγῆς, |
κατ'
ἴχνος
ἐκείνης
τῆς
φωτεινῆς |
| [72] |
θνητοὶ
γεγαῶτες.
~Κλεάνθης
δὲ
ὁ
|
Πηδασεύς, |
ὁ
ἀπὸ
τῆς
Στοᾶς
φιλόσοφος, |
| [33] |
Νηρηῒς
ἐπὶ
Αἰακῷ
καὶ
ἐπὶ
|
Πηλεῖ |
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ
Ἰασίωνι
Δημήτηρ |
| [42] |
Πέλλῃ
τῆς
Θετταλίας
Ἀχαιὸν
ἄνθρωπον
|
(Πηλεῖ |
καὶ
Χείρωνι
καταθύεσθαι·
Λυκτίους
γὰρ |
| [58] |
τεθαυμάκασιν,
ὅτι
τῶν
κηρίνων
ἢ
|
πηλίνων |
ὁμοιωμάτων
καὶ
κοροκοσμίων
ἀπατᾷ
τούτους |
| [74] |
δὲ
πολλοὶ
καρδίᾳ
πλανώμενοι
ἱδρυσάμεσθα
|
πημάτων |
παραψυχὴν
θεῶν
ἀγάλματ'
ἐκ
λίθων, |
| [118] |
συνήθειαν,
φύγωμεν
οἷον
ἄκραν
χαλε
|
πὴν |
ἢ
Χαρύβδεως
ἀπειλὴν
ἢ
Σειρῆνας |
| [64] |
πολλοὶ
μάλιστα
τὸ
ξίφος
μόνον
|
πήξαντες |
ἐπιθύειν
ὡς
Ἄρει·
ἔστι
δὲ |
| [29] |
θεσπεσίοιο"
ἐν
Λήμνῳ
καταπεσὼν
ἐχάλκευε,
|
πηρωθεὶς |
τὼ
πόδε,
ὑπὸ
δὲ
κνῆμαι |
| [104] |
ἐπικουρίας.
Ὀμμάτων
μὲν
οὖν
ἡ
|
πήρωσις |
καὶ
τῆς
ἀκοῆς
ἡ
κώφωσις |
| [52] |
τὸ
ἄγαλμα
τὸ
χρυσοῦν,
πεντεκαίδεκα
|
πηχῶν |
τὸ
μέγεθος
ὄν,
προσέταξε
χωνεῦσαι |
| [113] |
σιτευομένων
ὀρνίθων
ἐλειπόμεθα,
ἐν
σκότει
|
πιαινόμενοι |
καὶ
θανάτῳ
(τρεφόμενοι.
Χωρήσωμεν
τὸ |
| [6] |
τὴν
ἐπαγγελίαν,
ἔχεις
τὴν
φιλανθρω
|
πίαν· |
τῆς
χάριτος
μεταλάμβανε.
Καί
μου |
| [44] |
ὅστις
ἦν,
πρὶν
ἢ
Φιλιπ
|
πίδην |
εἰπεῖν
αὐτοῖς.
Εἰκότως
ἄρα
ἀρχήν |
| [20] |
τῆς
δὲ
ἀναινομένης
λαβεῖν
καὶ
|
πιεῖν |
οὐκ
ἐθελούσης
(πενθήρης
γὰρ
ἦν) |
| [94] |
ἀργύριον,
βαδίσατε
καὶ
ἀγοράσατε
καὶ
|
πίετε |
ἄνευ
ἀργυρίου.
(Ἐπὶ
τὸ
λουτρόν, |
| [58] |
τοις
ἐνεποίησαν.
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
|
πιθήκους |
οἱ
τούτων
τροφεῖς
καὶ
μελεδωνοὶ |
| [58] |
οὐδέν·
ὑμεῖς
δὲ
ἄρα
καὶ
|
πιθήκων |
χείρους
γενήσεσθε
λιθίνοις
καὶ
ξυλίνοις |
| [109] |
δὲ
ἡμᾶς
καὶ
ὑγιάζει
τὰ
|
πικρὰ |
τραχύνοντα
τὴν
αἴσθησιν,
ἀλλὰ
τοὺς |
| [3] |
καταλύσων
ἀφῖκται
τὴν
δουλείαν
τὴν
|
πικρὰν |
τῶν
τυραννούντων
δαιμό
νων,
ὡς |
| [60] |
τῶν
δαιμόνων
ἐγγρά
φονται
πασχητιασμούς.
|
Πινακίοις |
γοῦν
τισὶ
καταγράφοις
μετεωρότερον
ἀνακειμένοις |
| [91] |
εἰδώλοις
λατρεύοντας,
κόμῃ
ῥυπῶντας,
ἐσθῆτι
|
πιναρᾷ |
καὶ
κατερρωγυίᾳ
καθυβρισμένους,
λουτρῶν
μὲν |
| [30] |
σὸν
παραθήσομαι
ποιητήν,
τὸν
Βοιώτιον
|
Πίνδαρον· |
ἔτραπε
κἀκεῖνον
ἀγάνορι
μισθῷ
χρυσὸς |
| [115] |
δίδωσι
τὴν
τοσαύτην
γεωργεῖν,
ὕδωρ
|
πίνειν |
καὶ
ἄλλο
πλεῖν,
ἀέρα
ἀναπνεῖν, |
| [34] |
παιδίου
ὁ
ἐπιτάφιος
προσαγορεύεται
Νέμεα·
|
Πῖσα |
δὲ
ὑμῖν
τάφος
ἐστίν,
ὦ |
| [86] |
σωτηρίαν
οἰκείῳ
θησαυρῷ,
ἀγάπῃ
καὶ
|
πίστει, |
ζωῆς
ὅς
ἐστιν
ἀξιόλογος
μισθός. |
| [122] |
μεθ'
ὁμοιώσεως,
καὶ
λέγειν
καὶ
|
πιστεύειν |
δίκαιον
καὶ
ὅσιον
μετὰ
φρονήσεως" |
| [8] |
δὲ
ἀλλ'
εἰ
προφήταις
μὴ
|
πιστεύεις, |
μῦθον
δ'
ὑπολαμβάνεις
καὶ
τοὺς |
| [61] |
πάντα
ἀπιστεῖτε,
ἵνα
ἐκπαθαίνησθε·
καὶ
|
πιστεύετε |
μὲν
τοῖς
εἰδώλοις
ζηλοῦντες
αὐτῶν |
| [104] |
τὴν
κόλασιν
ἐκτρεπόμενοι.
(Οὐ
γὰρ
|
πιστεύουσι |
τῷ
θεῷ
οὐδὲ
ἐκμανθάνουσι
τὴν |
| [99] |
προαίρεσιν
ἐσχηκότων·
ὑμῶν,
ἐὰν
ἐθελήσητε
|
πιστεῦσαι |
μόνον
καὶ
τῇ
συντομίᾳ
τοῦ |
| [115] |
καὶ
τῇ
ἐπῳδῇ
τοῦ
θεοῦ
|
πιστεύσαντες |
ἀπαλλαγῆναι
μὲν
παθῶν,
ἃ
δὴ |
| [85] |
καταυγαζόμεθα
τὸν
θεόν.
~Εἰκότως
ἄρα
|
πιστεύσασι |
μὲν
καὶ
ὑπακούουσιν
ἡ
χάρις |
| [96] |
ὅ
τι
ποτέ
ἐστι,
νενοηκότες.
|
~Πιστεύσατε |
ἡμῖν
κἂν
ὡς
μέθῃ,
ἵνα |
| [106] |
μόνῳ
τῷ
πάντων
ἀνθρώπων
θεῷ·
|
πιστεύσατε |
καὶ
μισθὸν
λάβετε
σωτηρίαν·
ἐκζητήσατε |
| [96] |
κἂν
ὡς
μέθῃ,
ἵνα
σωφρονήσητε·
|
πιστεύσατε |
κἂν
ὡς
ὕβρει,
ἵνα
ζήσητε. |
| [106] |
δοῦλοι
τῷ
νεκρῷ·
πάντες
ἄνθρωποι
|
πιστεύσατε |
μόνῳ
τῷ
πάντων
ἀνθρώπων
θεῷ· |
| [106] |
παθόντι
καὶ
(προσκυνουμένῳ,
θεῷ
ζῶντι
|
πιστεύσατε |
οἱ
δοῦλοι
τῷ
νεκρῷ·
πάντες |
| [106] |
λέγει·
ἐλεεῖ
καὶ
δικαιοσύνης
πληροῖ·
|
πίστευσον, |
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
καὶ
θεῷ· |
| [106] |
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
καὶ
θεῷ·
|
πίστευσον, |
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι
καὶ
(προσκυνουμένῳ, |
| [119] |
ἐπερεί
δεσθαι
δίδωμι·
σπεῦσον,
Τειρεσία,
|
πίστευσον· |
ὄψει.
Χριστὸς
ἐπιλάμπει
φαιδρότερον
ἡλίου, |
| [98] |
τὰ
τῇδε
πράγματα,
ὅταν
ἀνδριᾶσι
|
(πιστεύσωσιν. |
Ἡκόντων
οὖν
αὖθις,
οὐ
γὰρ |
| [120] |
ὅμοιοι
γένησθε.
Χρίσω
ὑμᾶς
τῷ
|
πίστεως |
ἀλείμματι,
δι'
οὗ
τὴν
φθορὰν |
| [116] |
δικαιοσύνης"
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
τῆς
|
πίστεως |
ἀναλαβόντες
καὶ
τὴν
κόρυν
τοῦ |
| [10] |
γὰρ
αἱ
τοῦ
λόγου
πύλαι,
|
πίστεως |
ἀνοιγνύμεναι
κλειδί·
θεὸν
οὐδεὶς
ἔγνω, |
| [115] |
Χρύσεα
χαλκείων,
ἑκατόμβοι'
ἐννεαβοίων,
ὀλίγης
|
πίστεως |
γῆν
σοι
δίδωσι
τὴν
τοσαύτην |
| [87] |
σε
σοφίσαι
εἰς
σωτηρίαν
διὰ
|
πίστεως |
ἐν
Χριστῷ.
Ἱερὰ
γὰρ
ὡς |
| [115] |
σοι
δημιουργήματα
καὶ
χαρίσματα
ὀλίγης
|
πίστεως |
μεμίσθωκεν.
(Εἶθ'
οἱ
μὲν
τοῖς |
| [95] |
ἐννοουμένους
τοῦ
ἀγαθοῦ
ἔμφυτον
ἐπάγεσθαι
|
πίστιν, |
μάρτυρα
ἀξιόχρεων
αὐτόθεν
οἴκοθεν,
περιφανῶς |
| [80] |
κύριος
ἐπάγων
τὸ
(φῶς,
τὴν
|
πίστιν |
πᾶσι
καὶ
σωτηρίαν.
Κύριος"
γὰρ |
| [96] |
τὴν
ἐναργῆ
τῶν
ἀρρήτων
ἐποπτεύσαντες
|
πίστιν, |
φέρε
ὑμῖν
ἐκ
περιουσίας
τὴν |
| [88] |
ὅτι
χρηστὸς
ὁ
θεός.
Ἡ
|
πίστις |
εἰσάξει,
ἡ
πεῖρα
διδάξει,
ἡ |
| [55] |
σεμνυνόμενοι
τοῖς
ἔπειτα
νομίζονται
θεοί.
|
Πίστις |
ὑμῖν
τῶνδε
αὐτὰ
ὑμῶν
τὰ |
| [117] |
ἡ
τῆς
ἀληθείας
προτροπὴ
τοῖς
|
πιστοτάτοις |
ἀπείκασται
τῶν
φίλων
μέχρι
τῆς |
| [9] |
ἣ
μὲν
καρπῶν,
ἣ
δὲ
|
πιστῶν, |
ἄμφω
δὲ
μητέρες
διὰ
τὸν |
| [86] |
ἐστι
σωτὴρ
πάντων
ἀνθρώπων,
μάλιστα
|
(πιστῶν. |
Οἱ
δὲ
ἄλλοι
περιπεφυκότες
τῷ |
| [34] |
παρέξειν
αὐτῷ,
εἰ
ἀναζεύξοι,
ὅρκῳ
|
πιστωσάμενος |
τὴν
(ὑπόσχεσιν.
Μαθὼν
ἀπῆρεν·
ἐπανῆλθεν |
| [30] |
ἐπικήρω
ἐγενέσθην,
εἴ
τῳ
ἱκανὸς
|
πιστώσασθαι |
Ὅμηρος
τὸ
λελεγμένον·
τοὺς
δ' |
| [101] |
τάδε;
Πῇ
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
πλάζομαι; |
(Οὐ
βούλεσθε
οὖν
τὰς
φαντασίας |
| [27] |
δι'
ἀκανθῶν
καὶ
σκολόπων.
Τί
|
πλανᾶσθε, |
βροτοί;
παύσασθε,
μάταιοι,
καλλίπετε
σκοτίην |
| [6] |
ὁ
λόγος"
(Παλαιὰ
δὲ
ἡ
|
πλάνη, |
καινὸν
δὲ
ἡ
ἀλήθεια
φαίνεται. |
| [57] |
τῶν
ἀγαλμάτων,
ὡς
οἰκεία
ἡ
|
πλάνη |
κἀκ
τῆς
προσόψεως
ἐλέγχηται·
ἐναπο |
| [12] |
Εὔαν
ἐκείνην,
δι'
ἣν
ἡ
|
πλάνη |
παρηκολούθησεν·
καὶ
σημεῖον
ὀργίων
βακχικῶν |
| [23] |
ἑτέρᾳ
δὲ
καὶ
δευτέρᾳ
ταύτῃ
|
πλάνῃ |
τοὺς
οὐκ
ὄντας
ὡς
ὄντας |
| [46] |
ἤνθησεν
ἡ
τέχνη,
ηὔξησεν
ἡ
|
πλάνη. |
~Ὡς
μὲν
οὖν
τοὺς
λίθους |
| [24] |
τὴν
ἀμφὶ
τοὺς
θεοὺς
τούτους
|
πλάνην, |
ἀθέους
ἐπικεκλή
κασιν,
εἰ
καὶ |
| [24] |
αὐτὴν
μὴ
νενοηκότας,
ἀλλὰ
τὴν
|
πλάνην |
γε
ὑπωπτευκότας,
ὅπερ
οὐ
σμικρὸν |
| [55] |
Ἵππων,
ἐπιδεικνύεις
ἡμῖν
τὴν
ἀνθρωπίνην
|
πλάνην. |
Εἰ
γὰρ
καὶ
λαλοῦντί
σοι |
| [12] |
ἤδη
ἐγενέσθην
μυστικόν,
καὶ
τὴν
|
πλάνην |
καὶ
τὴν
ἁρπαγὴν
καὶ
τὸ |
| [38] |
ὅμως
δ'
οὖν
συνιέντες
τὴν
|
πλάνην |
τὴν
περὶ
τοὺς
θεούς·
οὐ |
| [11] |
ἀληθῶς
ἀνθρώπων
ἀπίστων
σοφιστήρια
καὶ
|
πλάνης |
ἀκράτου
κυβευτήρια·
συνέμποροι
τῆσδε
τῆς |
| [7] |
γε
πρῶτον
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς
τῆς
|
πλάνης, |
ἀλλ'
ἄνωθεν
ἀρχῆθεν,
νῦν
δὲ |
| [65] |
τὰ
μάλιστα
ἀποφεύγειν
οἴονται
τῆς
|
πλάνης, |
ἀλλ'
εἰς
ἑτέραν
κατολισθαί
νουσιν |
| [27] |
ὀργῆς
θρέμματα
ἔτι,
οἱ
τῆς
|
πλάνης |
ἀπεσπασμένοι,
ᾄσσοντες
δὲ
ἐπὶ
τὴν |
| [101] |
οὐδὲ
τοῖς
κατελεῶσιν
ὑμᾶς
τῆς
|
πλάνης |
ἐπιτήδειοι
πείθεσθαι
γίνεσθε,
συνηθείᾳ
κακῇ |
| [100] |
ἄπυστος
τοῦ
λόγου
συγγνώμην
τῆς
|
πλάνης |
ἔχει
τὴν
ἄγνοιαν,
ὁ
δὲ |
| [27] |
τινες,
ἵν'
ἤδη
ποτὲ
τῆς
|
πλάνης |
λήξητε,
αὖθις
δὲ
παλινδρομήσητε
εἰς |
| [108] |
~Ὢ
μακαριώτερα
τῆς
ἐν
ἀνθρώποις
|
πλάνης |
τὰ
θηρία·
ἐπινέμεται
τὴν
ἄγνοιαν, |
| [2] |
ὄρη
καὶ
Θρᾳκῶν
τελεστήρια,
τῆς
|
πλάνης |
τὰ
μυστήρια,
τεθείασται
καὶ
(καθύμνηται. |
| [2] |
ἐν
σκότει
κυλινδουμένους
καὶ
τῆς
|
πλάνης |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀπαλλαττέτω,
τὴν
ὑπερτάτην |
| [75] |
διελέγχειν
πειρᾶται
τὸν
ἄθεον
τῆς
|
πλάνης |
τῦφον,
ἐπιφθεγγόμενος
ἐμφρόνως
εἰ
γὰρ |
| [55] |
παλαιοὶ
νεκροὶ
τῷ
πολλῷ
τῆς
|
πλάνης |
χρόνῳ
σεμνυνόμενοι
τοῖς
ἔπειτα
νομίζονται |
| [57] |
κατηνάγκασεν
τὸ
θηρίον
ἡ
τέχνη
|
πλανήσασα |
ἐρώσης
ἐπιβῆναι
γυναικός.
~Τοσοῦτον
οἶστρον |
| [85] |
ἀπειλήφασιν
οἱ
παλαιοὶ
τῶν
Ἑβραίων
|
πλανῆται· |
οὐ
γὰρ
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν |
| [66] |
οὗτος)
ἑπτὰ
μὲν
θεοὺς
τοὺς
|
πλανήτας, |
ὄγδοον
δὲ
τὸν
ἐκ
πάντων |
| [67] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀστέρας
τοὺς
|
πλανήτας, |
τοῖς
ὄντως
πεπλανημένοις
τῶν
ἀνθρώπων |
| [63] |
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ
οὐρανῷ.
|
~Πλανώμενοι |
γοῦν
τινες
ἐντεῦθεν
οὐκ
οἶδ' |
| [4] |
ποτε
καὶ
ἡμεῖς
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
|
πλανώμενοι, |
δουλεύοντες
ἡδοναῖς
καὶ
ἐπιθυμίαις
ποικίλαις, |
| [74] |
βίας·
θνητοὶ
δὲ
πολλοὶ
καρδίᾳ
|
πλανώμενοι |
ἱδρυσάμεσθα
πημάτων
παραψυχὴν
θεῶν
ἀγάλματ' |
| [85] |
χάρις
ὑπερπλεονάσει,
ἀπειθήσασι
δὲ
καὶ
|
πλανωμένοις |
κατὰ
καρδίαν,
ὁδούς
τε
τὰς |
| [115] |
θεῷ,
πείθεται
τῷ
πατρί,
ἔγνω
|
πλανώμενος |
αὐτόν,
ἠγάπησε
τὸν
θεόν,
ἠγάπησε |
| [6] |
καὶ
σκάζοντας
τὼ
πόδε
ἢ
|
πλανωμένους |
εἰς
δικαιοσύνην
χειραγωγῆσαι,
θεὸν
ἀνθρώποις |
| [51] |
ἔπεισί
μοι
καὶ
κατελεεῖν
τοὺς
|
πλανωμένους |
τῆς
ἀνοίας
ὡς
δειλαίους·
εἰ |
| [84] |
γενεᾷ
ταύτῃ
καὶ
εἶπον·
ἀεὶ
|
πλανῶνται |
τῇ
καρδίᾳ·
αὐτοὶ
δὲ
οὐκ |
| [7] |
ζῆν
ἐν
ἀρχῇ
μετὰ
τοῦ
|
πλάσαι |
παρασχὼν
ὡς
δημιουργός,
τὸ
εὖ |
| [91] |
θεὸς
πατὴρ
καὶ
ζητεῖ
τὸ
|
πλάσμα |
καὶ
ἰᾶται
τὸ
παράπτωμα
καὶ |
| [103] |
σου
τὸν
δεσπότην·
ἴδιον
εἶ
|
πλάσμα |
τοῦ
θεοῦ·
τὸ
δὲ
οἰκεῖον |
| [92] |
εἰ
οὐκ
ἄτοπον
ὑμῖν
δοκεῖ
|
πλάσμα |
ὑμᾶς
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐπιγεγονότας
τοῦ |
| [25] |
γῆς,
γηΐνοις
προσα
νέχειν
ἀναπείσασαι
|
πλάσμασιν. |
~Οἳ
μὲν
γὰρ
εὐθέως
ἀμφὶ |
| [6] |
τοῦ
θεοῦ
λόγου
τὰ
λογικὰ
|
πλάσματα |
ἡμεῖς,
δι'
ὃν
ἀρχαΐζομεν,
ὅτι |
| [55] |
ρισμένα
χρόνων
ἀδηλίᾳ
τετιμῆσθαι
τῷ
|
πλάσματι, |
καὶ
τὰ
(μὲν
ἀπιστεῖσθαι,
τὰ |
| [61] |
ἄνθρωπον
καὶ
τὸ
ἔνθεον
τοῦ
|
πλάσματος |
ἐλέγχει
ἀπαράξαντες,
πάντα
ἀπιστεῖτε,
ἵνα |
| [110] |
γὰρ
ἦν
ἀγωνιστὴς
καὶ
τοῦ
|
πλάσματος |
συναγωνιστής,
τάχιστα
δὲ
εἰς
πάντας |
| [103] |
ἐκείνων
τῶν
χειροκμήτων
καὶ
ἀναισθήτων
|
πλασμάτων, |
πρόνοια
δέ
τις
περὶ
ἡμᾶς |
| [40] |
καὶ
ἡ
Πυθία
συνέταξε
θύειν
|
Πλαταιεῦσιν |
Ἀνδρο
κράτει
καὶ
Δημοκράτει
καὶ |
| [100] |
ἀναπέμπουσα·
στενὴ
ἐπὶ
γῆς
ὑπερορωμένη,
|
(πλατεῖα |
ἐν
οὐρανοῖς
προσκυνουμένη.
Εἶθ'
ὁ |
| [70] |
θείου
νόμου
τιμωρός.
~Πόθεν,
ὦ
|
Πλάτων, |
ἀλήθειαν
αἰνίττῃ;
Πόθεν
ἡ
τῶν |
| [68] |
τῶν
πάντων"
Ταύτῃ
πῃ
καὶ
|
Πλάτων |
διανοούμενος
τὸν
θεὸν
αἰνίττεται
περὶ |
| [68] |
οὐδαμῶς
ἐστίν.
Εὖ
γε,
ὦ
|
Πλάτων, |
ἐπαφᾶσαι
τῆς
ἀληθείας·
ἀλλὰ
μὴ |
| [68] |
οὖν
ἐξιχνευτέον
τὸν
θεόν,
ὦ
|
Πλάτων; |
Τὸν
γὰρ
πατέρα
καὶ
ποιητὴν |
| [68] |
ἀπεγνώκαμέν
σε.
Εἰ
βούλει,
τὸν
|
Πλάτωνα. |
Πῇ
δὴ
οὖν
ἐξιχνευτέον
τὸν |
| [71] |
μόνον,
ὦ
φιλοσοφία,
ἕνα
τοῦτον
|
Πλάτωνα, |
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἄλλους
παραστῆσαι |
| [100] |
γνῶθι
τὸν
θεὸν
γεωργῶν,
καὶ
|
πλεῖθι |
ὁ
τῆς
ναυτιλίας
ἐρῶν,
ἀλλὰ |
| [115] |
γεωργεῖν,
ὕδωρ
πίνειν
καὶ
ἄλλο
|
πλεῖν, |
ἀέρα
ἀναπνεῖν,
πῦρ
ὑπουργεῖν,
κόσμον |
| [9] |
φωνὴν
ἡ
οὐκ
ὠδίνουσα,
ὅτι
|
πλείονα |
τὰ
τέκνα
τῆς
ἐρήμου
μᾶλλον |
| [121] |
καὶ
τὴν
ἐσχάτην
δυσσέβειαν
περὶ
|
πλείονος |
αἱρούμεθα.
~Οὐ
γὰρ
ἀπὸ
τρόπου |
| [52] |
χελιδόνες
καὶ
τῶν
ὀρνέων
τὰ
|
πλεῖστα |
κατεξερῶσιν
αὐτῶν
τῶν
ἀγαλμάτων
εἰσπετόμενα, |
| [27] |
λωφήσετε
θυμόν.
(Τὰ
μὲν
δὴ
|
πλεῖστα |
μεμύθευται
καὶ
πέπλασται
περὶ
θεῶν |
| [48] |
φησι
τὸν
Αἰγύπτιον
βασιλέα,
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
παρ'
Ἕλλησι
παραστησάμενον
ἐθνῶν, |
| [121] |
ἀρεστόν,
εἰ
ἡμεῖς
τὰ
μὲν
|
πλείστου |
ἄξια
περὶ
ἐλαχίστου
ποιούμεθα,
ἀνοίας |
| [120] |
μὴ
μόνον
τῶν
ἀλόγων
ζῴων
|
πλεο |
νεκτεῖτε
τῷ
λόγῳ,
ἐκ
δὲ |
| [115] |
πειθόμενος
αὐτῷ
κατὰ
πάντα
δὴ
|
πλεονεκτεῖ· |
ἕπεται
τῷ
θεῷ,
πείθεται
τῷ |
| [53] |
ἐκλήσομαί
τι
τῆσδε
τῆς
κακουργίας,
|
πλεονεξίας |
ἔργα,
οὐχὶ
δὲ
ἀδρανείας
τῶν |
| [104] |
παρὰ
τὰς
λοιπὰς
τοῦ
πονηροῦ
|
πλεονεξίας· |
ἣ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἀφῄρηται |
| [83] |
εἰς
ἐργασίαν
ἀκαθαρσίας
πάσης
καὶ
|
πλεονεξίας. |
~Τοιούτου
μάρτυρος
ἐλέγχοντος
τὴν
τῶν |
| [64] |
Ἐμπεδοκλῆς
γὰρ
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
εἰς
|
πλῆθος |
ἐμπεσὼν
πρὸς
τοῖς
τέτταρσι
στοιχείοις |
| [63] |
οἶδ'
ὅπως
θείαν
μὲν
τέχνην,
|
πλὴν |
ἀλλ'
οὐ
θεὸν
προσκυνοῦσιν
ἥλιόν |
| [79] |
ὁ
θεός,
καὶ
οὐκ
ἔστι
|
πλὴν |
ἐμοῦ
δίκαιος,
καὶ
σωτὴρ
οὐκ |
| [79] |
καὶ
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἕτερος
|
πλὴν |
ἐμοῦ.
Ἐγὼ
ἀποκτενῶ
καὶ
ζῆν |
| [66] |
καὶ
αὐτὼ
ἀρχὰς
ἀπελιπέτην
τὸ
|
(πλῆρες |
καὶ
τὸ
κενόν·
προσέθηκε
δὲ |
| [106] |
πονηρίας
λέγει·
ἐλεεῖ
καὶ
δικαιοσύνης
|
πληροῖ· |
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
καὶ |
| [78] |
οὐρανοὺς
καὶ
τὴν
γῆν
ἐγὼ
|
πληρῶ; |
Λέγει
(κύριος.
Πάλιν
δὲ
αὖ |
| [103] |
τοῦ
κυρίου,
φησί,
καὶ
τὸ
|
πλήρωμα |
αὐτῆς"
εἶτα
τί
τολμᾷς
ἐν |
| [121] |
ἅρμα,
σπεύδων
πρὸς
τὸν
θεὸν
|
πληρῶσαι |
ἐναργῶς
ὃ
ᾐνίξατο,
πρότε
ρον |
| [112] |
γὰρ
ἡμῖν
ὁ
διδάσκαλος
ὁ
|
πληρώσας |
τὰ
πάντα
δυνάμεσιν
ἁγίαις,
δημιουργίᾳ |
| [87] |
τῶν
οὐρανῶν·
ἐπιστρέφει
τοὺς
ἀνθρώπους
|
πλησιάζοντας |
(τῷ
φόβῳ.
Ταύτῃ
καὶ
ὁ |
| [115] |
ἠγάπησε
τὸν
θεόν,
ἠγάπησε
τὸν
|
πλησίον, |
ἐπλήρωσε
τὴν
ἐντολήν,
τὸ
ἆθλον |
| [108] |
ἐγγραφόμενοι
ταῖς
καρδίαις·
ἀγαπήσεις
τὸν
|
πλησίον |
σου
ὡς
σεαυτόν"
καὶ
τῷ |
| [122] |
μόνον
θεοσεβῆ
τὸν
Χριστιανὸν
εἰπεῖν
|
πλούσιόν |
τε
καὶ
σώφρονα
καὶ
εὐγενῆ |
| [56] |
σχῆμα
ἡ
ὕλη,
καὶ
τὸ
|
πλούσιον |
τῆς
οὐσίας
πρὸς
μὲν
τὸ |
| [27] |
οἱ
λοιποί·
ὁ
δὲ
θεὸς
|
πλούσιος |
ὢν
ἐν
ἐλέει,
διὰ
τὴν |
| [51] |
λίθῳ
καὶ
ξύλῳ
καὶ
χρυσίῳ
|
πλουσίῳ |
οὐθ'
ὁτιοῦν
μέλει,
οὐ
κνίσης, |
| [101] |
καὶ
τὸν
τῦφον
καὶ
τὸν
|
πλοῦτον |
καὶ
τὸν
φόβον,
ἐπιφθεγγομένους
τὸ |
| [93] |
που
καταδύεται
περὶ
τὸν
χαμαίζηλον
|
πλοῦτον |
ὀφθαλμιῶν,
ἀλλ'
ἐκεῖνος
ὁ
θησαυρὸς |
| [102] |
μηδὲ
πολιτεία
μηδὲ
δόξα
μηδὲ
|
πλοῦτος |
θεοί,
ὃν
καὶ
ζωγράφοι
τυφλὸν |
| [40] |
ἡ
Δημήτηρ,
ἡ
Κόρη,
ὁ
|
Πλούτων, |
ὁ
Ἡρακλῆς,
αὐτὸς
ὁ
Ζεύς. |
| [48] |
δὲ
τὸ
ξόανον
τοῦτο
ἄγαλμα
|
Πλούτωνος· |
ὅς,
δεξάμενος
τὸν
ἀνδριάντα,
καθίδρυσεν |
| [82] |
γὰρ
στόμα
κυρίου"
τὸ
ἅγιον
|
πνεῦμα, |
ἐλάλησεν
ταῦτα.
Μὴ
τοίνυν
μηκέτι, |
| [84] |
θέλεις
μαθεῖν,
τὸ
ἅγιόν
σοι
|
πνεῦμα |
ἐξηγήσεται·
καὶ
εἶδον
τὰ
ἔργα |
| [78] |
δὲ
ἐν
Ἱερεμίᾳ
τὸ
ἅγιον
|
πνεῦμα |
ἐπιδείκνυσι
τὸν
θεόν.
Θεὸς
ἐγγίζων |
| [5] |
τὴν
ἁρμονίαν,
αὐλὸς
διὰ
τὸ
|
πνεῦμα, |
ναὸς
διὰ
τὸν
λόγον,
ἵν' |
| [79] |
ἐγὼ
στερεῶν
βροντὴν
καὶ
κτίζων
|
πνεῦμα" |
οὗ
αἱ
χεῖρες
τὴν
στρατιὰν |
| [118] |
ἔασον
αὐτὴν
ἐπινέμεσθαι
τοὺς
νεκρούς,
|
πνεῦμά |
σοι
οὐράνιον
βοηθεῖ·
πάριθι
τὴν |
| [79] |
Μωυσέως.
Τί
φησὶν
αὐτοῖς
τὸ
|
πνεῦμα |
τὸ
ἅγιον
διὰ
Ὠσηέ;
Οὐκ |
| [118] |
λιμέσι
καθορμίσει
τῶν
οὐρανῶν
τὸ
|
πνεῦμα |
τὸ
ἅγιον·
τότε
μου
κατοπτεύσεις |
| [66] |
πῇ
μὲν
οὐρανόν,
πῇ
δὲ
|
πνεῦμα |
τὸν
θεὸν
ὑπονοεῖ.
Ἐπικούρου
μὲν |
| [55] |
οἱ
δαίμονες,
βδελυρὰ
ὄντως
καὶ
|
πνεύματα |
ἀκάθαρτα,
πρὸς
πάντων
ὁμολογούμενα
γήινα |
| [112] |
θῆλυ·
καινὸς
δὲ
ἄνθρωπος
θεοῦ
|
πνεύματι |
ἁγίῳ
μεταπεπλασμένος.
~Εἶθ'
αἱ
μὲν |
| [5] |
τε
καὶ
σῶμα
αὐτοῦ,
ἁγίῳ
|
πνεύματι |
ἁρμοσάμενος,
ψάλλει
τῷ
θεῷ
διὰ |
| [117] |
καὶ
τελείῳ
τῷ
τῆς
ψυχῆς
|
πνεύματι |
τοῖς
εἰς
οὐρανὸν
ἀπαίρουσι
γινομένη. |
| [63] |
λόγῳ
αὐτοῦ
ἐστερεώθησαν
καὶ
τῷ
|
πνεύματι |
τοῦ
(στόματος
αὐτοῦ
πᾶσα
ἡ |
| [116] |
περιθέμενοι
καὶ
τὴν
μάχαιραν
τοῦ
|
πνεύματος, |
ὅ
ἐστι
ῥῆμα
θεοῦ"
ἀκονήσωμεν. |
| [8] |
τῆς
ἐξουσίας
τοῦ
ἀέρος,
τοῦ
|
πνεύματος |
τοῦ
νῦν
ἐνεργοῦντος
ἐν
τοῖς |
| [67] |
καὶ
ἀδολεσχοῦσα;
Τὸν
κύριον
τῶν
|
πνευμάτων |
ποθῶ,
τὸν
κύριον
τοῦ
πυρός, |
| [38] |
ἑτέρα
τετίμηται
Ἄρτεμις.
Ἔστιδὲ
καὶ
|
Ποδάγρας |
ἄλλης
Ἀρτέμιδος
ἐν
τῇ
Λακωνικῇ |
| [6] |
ἀνοῖξαι
κωφῶν
καὶ
σκάζοντας
τὼ
|
πόδε |
ἢ
πλανωμένους
εἰς
δικαιοσύνην
χειραγωγῆσαι, |
| [29] |
Λήμνῳ
καταπεσὼν
ἐχάλκευε,
πηρωθεὶς
τὼ
|
πόδε, |
ὑπὸ
δὲ
κνῆμαι
ῥώοντο
ἀραιαί. |
| [76] |
ἡ
Ἑλένη
φησὶ
μηκέτι
σοῖσι
|
πόδεσσιν |
ὑποστρέψειας
Ὄλυμπον.
(Ἐπὶ
δὲ
τοῦ |
| [113] |
ὑπὲρ
χρυσίον
καὶ
λίθον
τίμιον·
|
ποθεινός |
ἐστιν
ὑπὲρ
μέλι
καὶ
κηρίον. |
| [113] |
καὶ
κηρίον.
Πῶς
γὰρ
οὐ
|
ποθεινὸς |
ὁ
τὸν
ἐν
σκότει
κατορωρυγμένον |
| [10] |
εὐαγγέλιον
γενόμενος.
(Σὺ
δὲ
εἰ
|
ποθεῖς |
ἰδεῖν
ὡς
ἀληθῶς
τὸν
θεόν, |
| [17] |
ὗς
τὰς
Εὐβουλέως
τὰς
συγκατα
|
ποθείσας |
ταῖν
θεαῖν,
δι'
ἣν
αἰτίαν |
| [71] |
αὐτὸν
θεάσηται,
τὴν
ὄψιν
ἀφαιρεῖται.
|
Πόθεν |
ἄρα
ὁ
τοῦ
Γρύλλου
σοφίζεται |
| [9] |
προτρεπτική;
Πυθώμεθα
τοίνυν
αὐτοῦ·
τίς
|
πόθεν |
εἶς
ἀνδρῶν;
Ἠλίας
μὲν
οὐκ |
| [44] |
εἰπεῖν
αὐτοῖς.
Εἰκότως
ἄρα
ἀρχήν
|
ποθεν |
ἡ
δεισιδαι
μονία
λαβοῦσα
κακίας |
| [70] |
~Πόθεν,
ὦ
Πλάτων,
ἀλήθειαν
αἰνίττῃ;
|
Πόθεν |
ἡ
τῶν
λόγων
ἄφθονος
χορηγία |
| [39] |
τὸ
βήττειν
χελύττειν
καλοῦσιν.
~Οἴει
|
ποθὲν |
παρέγγραπτα
ταῦτά
σοι
κομίζεσθαι
τὰ |
| [70] |
ἀπολειπομένων
τοῦ
θείου
νόμου
τιμωρός.
|
~Πόθεν, |
ὦ
Πλάτων,
ἀλήθειαν
αἰνίττῃ;
Πόθεν |
| [121] |
καὶ
χρυσοῦ,
μὴ
δόξης
ἐπέλθῃ
|
πόθος, |
ὅσος
αὐτοῦ
(τοῦ
τῆς
ἀληθείας |
| [119] |
διώκουσιν,
σπεύδουσιν
οἱ
κεκλημένοι
(πατέρα
|
ποθοῦντες |
ἀπολαβεῖν.
Ἧκέ
μοι,
ὦ
πρέσβυ, |
| [67] |
ἀδολεσχοῦσα;
Τὸν
κύριον
τῶν
πνευμάτων
|
ποθῶ, |
τὸν
κύριον
τοῦ
πυρός,
τὸν |
| [94] |
θεοῦ
καὶ
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ.
|
Ποίαν, |
ὦ
μακάριε,
δόξαν,
εἰπέ
μοι· |
| [104] |
τὴν
κόλασιν
ἐπὶ
ἁμαρτίᾳ,
εὖ
|
ποιεῖ |
δὲ
ἐπὶ
μετανοίᾳ
ἡ
φιλανθρωπία. |
| [63] |
δὲ
πῶς
ἂν
εἴποιμι
ὅσα
|
ποιεῖ; |
Ὅλον
ἴδε
τὸν
κόσμον,
ἐκείνου |
| [85] |
κυριακὰς
μὴ
ἐγνωκόσιν,
ἃς
εὐθείας
|
ποιεῖν |
καὶ
εὐτρεπίζειν
παρήγγειλεν
Ἰωάννης,
τούτοις |
| [9] |
φωνή;
Εἰπὲ
καὶ
ἡμῖν.
(Εὐθείας
|
ποιεῖτε |
τὰς
ὁδοὺς
κυρίου"
Πρόδρομος
Ἰωάννης |
| [30] |
δὲ
καὶ
ὁ
τὰ
Κυπριακὰ
|
ποιήματα |
γράψας·
Κάστωρ
μὲν
θνητός,
θανάτου |
| [33] |
σοῦ,
ὦ
Ὅμηρε,
τεθαύμακα
τὰ
|
ποιήματα· |
ἦ,
καὶ
κυανέῃσιν
ἐπ'
ὀφρύσι |
| [98] |
δ'
ἄν
τις
αὐτῶν
ὀφθαλμοὺς
|
ποιήσαι |
βλέποντας;
Τίς
ἐνεφύσησε
ψυχήν;
Τίς |
| [113] |
ἐν
σκότει
κατορωρυγμένον
νοῦν
ἐναργῆ
|
ποιησάμενος |
καὶ
τὰ
φωσφόρα"
τῆς
ψυχῆς |
| [80] |
καὶ
σωτηρίαν.
Κύριος"
γὰρ
ὁ
|
ποιήσας |
τὴν
γῆν
ἐν
τῇ
ἰσχύι |
| [78] |
καὶ
οὐχὶ
θεὸς
πόρρωθεν.
Εἰ
|
ποιήσει |
τι
ἄνθρωπος
ἐν
κρυφαίοις,
καὶ |
| [62] |
ἀπατηλὸν
ἐργάζεσθαι
τέχνην.
Οὐ
γὰρ
|
ποιήσεις, |
φησὶν
ὁ
προφήτης,
παντὸς
ὁμοίωμα, |
| [79] |
ἐμοῦ.
Ἐγὼ
ἀποκτενῶ
καὶ
ζῆν
|
ποιήσω· |
πατάξω
κἀγὼ
ἰάσομαι,
καὶ
οὐκ |
| [76] |
καὶ
Εὐριπίδης
καὶ
ἄλλοι
συχνοὶ
|
ποιηταὶ |
διελέγχουσιν
ὑμῶν
τοὺς
θεοὺς
καὶ |
| [6] |
τοὺς
Ἀρκάδας
οἱ
προσελήνους
ἀναγράφοντες
|
ποιηταί, |
εἴτε
μὴν
αὖ
τοὺς
Αἰγυπτίους |
| [96] |
αὐτὸ
ὠθούμενοι
τὸ
βάραθρον,
εἰδώλων
|
ποιηταὶ |
καὶ
λίθων
προσκυνηταί·
οἵδε
γὰρ |
| [31] |
Μνημοσύνης
γενεαλογεῖ
καὶ
οἱ
λοιποὶ
|
ποιηταὶ |
καὶ
συγγραφεῖς
ἐκθειά
ζουσιν
καὶ |
| [75] |
διὰ
τὴν
ἀλήθειαν
ἐκβιαζόμενοι
(κωμῳδοῦσι
|
ποιηταί. |
Μένανδρος
γοῦν
ὁ
κωμικὸς
ἐν |
| [58] |
τε
αὖ
καὶ
τέκτονες
καὶ
|
ποιηταί, |
πολύν
τινα
καὶ
τοιοῦτον
ὄχλον |
| [33] |
γενόμενος
παρθένων.
Οὔκουν
ἀπεικότως
οἱ
|
ποιηταὶ |
σχέτλιον"
τοῦτον
καὶ
αἰσυλοεργὸν"
ἀπο |
| [26] |
ἀναπεπλάκασιν
(οἱ
ἀμφὶ
τὴν
σκηνὴν
|
ποιηταί. |
Φιλοσόφων
δὲ
ἤδη
τινὲς
καὶ |
| [29] |
γοῦν
ὁ
καὶ
παρὰ
τοῖς
|
ποιηταῖς, |
ὡς
οἷόν
τε,
τετιμημένος,
Ἆρες, |
| [2] |
μὲν
δράματα
καὶ
τοὺς
ληναΐζοντας
|
ποιητάς, |
τέλεον
ἤδη
παροινοῦντας,
κιττῷ
που |
| [47] |
τὴν
ὕλην
(ὄγχνην
καὶ
τὸν
|
ποιητὴν |
Ἄργον
ἀναγράφει.
Πολλοὶ
δ'
ἂν |
| [105] |
ἰδεῖν
καὶ
τὸν
τοῦ
οὐρανοῦ
|
ποιητὴν |
ἐπεθυμήσατε,
οὐδὲ
τὸν
τῶν
πάντων |
| [63] |
ὑμῶν
προσκυνείτω,
ἀλλὰ
τὸν
ἡλίου
|
ποιητὴν |
ἐπιποθείτω,
μηδὲ
τὸν
κόσμον
ἐκθειαζέτω, |
| [65] |
μεμαθήκασιν
ἀρχῶν,
ἄρχοντα
τὸν
πάντων
|
ποιητὴν |
καὶ
τῶν
ἀρχῶν
αὐτῶν
δημιουργὸν |
| [30] |
Καί
σοι
τὸν
σὸν
παραθήσομαι
|
ποιητήν, |
τὸν
Βοιώτιον
Πίνδαρον·
ἔτραπε
κἀκεῖνον |
| [68] |
Πλάτων;
Τὸν
γὰρ
πατέρα
καὶ
|
ποιητὴν |
τοῦδε
τοῦ
παντὸς
εὑρεῖν
τε |
| [74] |
Ὁ
δὲ
Θρᾴκιος
ἱεροφάντης
καὶ
|
ποιητὴς |
ἅμα,
ὁ
τοῦ
Οἰάγρου
Ὀρφεύς, |
| [16] |
παῖδα
ταυρόμορφον·
ἀμέλει,
φησί
τις
|
ποιητὴς |
εἰδωλικός,
ταῦρος
πατὴρ
δράκοντος
καὶ |
| [39] |
θύουσιν
Συρακούσσιοι,
ἣν
Νίκανδρος
ὁ
|
ποιητὴς |
καλλίγλου
(τόν"
που
κέκληκεν;
Διόνυσον |
| [27] |
δὲ
καὶ
ὁ
ὑμέτερος
ὑποδύεται
|
ποιητὴς |
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
Ἐμπεδοκλῆς·
τοιγάρτοι
χαλεπῇσιν |
| [17] |
ὄντα,
ὡς
ὁ
τῆς
Τελετῆς
|
ποιητὴς |
Ὀρφεύς
φησιν
ὁ
Θρᾴκιος·
κῶνος |
| [73] |
παρίτω
(δὴ
ὅστις
καὶ
βούλεται
|
ποιητὴς |
πρῶτος.
Ἄρατος
μὲν
οὖν
διὰ |
| [73] |
ἡ
φιλοσοφία)
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὴ
|
ποιητικὴ |
ἡ
περὶ
τὸ
ψεῦδος
τὰ |
| [27] |
ἡμῖν
ἡ
προφητικὴ
παρεγγυᾷ
καὶ
|
ποιητικὴ |
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
δὲ
καὶ
ἡ |
| [72] |
τῆς
Στοᾶς
φιλόσοφος,
οὐ
θεογονίαν
|
ποιητικήν, |
θεολογίαν
δὲ
ἀληθινὴν
ἐνδείκνυται.
Οὐκ |
| [41] |
τὴν
Ὁμηρι
κήν
τε
καὶ
|
ποιητικήν, |
τῆς
κνίσης
τε
καὶ
ὀψαρτυτικῆς |
| [36] |
αἵματα·
οἱ
γὰρ
ἰχῶρες
οἱ
|
ποιητικοὶ |
εἰδεχθέστεροι
καὶ
τῶν
αἱμάτων,
σῆψις |
| [101] |
καὶ
τὸν
φόβον,
ἐπιφθεγγομένους
τὸ
|
ποιητικὸν |
δὴ
τοῦτο·
πῇ
δὴ
χρήματα |
| [26] |
τινὲς
καὶ
αὐτοὶ
μετὰ
τοὺς
|
ποιητικοὺς |
τῶν
ἐν
ὑμῖν
παθῶν
ἀνειδωλο |
| [112] |
γὰρ
δὴ
μύθῳ
μὲν
ἐπιστεύετε
|
ποιητικῷ |
τὸν
Μίνω
τὸν
Κρῆτα
τοῦ |
| [30] |
Πολυδεύκης,
ὄζος
Ἄρηος.
(Τοῦτο
μὲν
|
ποιητικῶς |
ἐψεύσατο·
Ὅμηρος
δὲ
ἀξιοπιστότερος
αὐτοῦ |
| [25] |
εἰσιδεῖν,
(καὶ
ὅσα
ἄλλα
τοιαῦτα
|
ποιητῶν |
ᾄδουσι
παῖδες.
Ἔννοιαι
δὲ
ἡμαρτημέναι |
| [4] |
πλανώμενοι,
δουλεύοντες
ἡδοναῖς
καὶ
ἐπιθυμίαις
|
ποικίλαις, |
ἐν
κακίᾳ
καὶ
φθόνῳ
διάγοντες, |
| [48] |
κατακέχρηται
εἰς
δημιουργίαν
μικτῇ
καὶ
|
ποικίλῃ. |
Ῥίνημα
γὰρ
χρυσοῦ
ἦν
αὐτῷ |
| [74] |
(Ἀλλὰ
σὺ
μὴ
μέλλων,
βροτὲ
|
ποικιλόμητι, |
βράδυνε,
ἀλλὰ
παλίμπλαγκτος
στρέψας
θεὸν |
| [17] |
Ταύτην
τὴν
μυθολογίαν
αἱ
γυναῖκες
|
ποικίλως |
κατὰ
πόλιν
ἑορτάζουσι,
Θεσμοφόρια,
Σκιροφόρια, |
| [116] |
σῴζειν.
Ταύτῃ
καὶ
τὸν
ἀγαθὸν
|
ποιμένα |
ὁ
ἀγαθὸς
ἀπέστειλεν
θεός·
ἁπλώσας |
| [33] |
αἱ
θεαὶ
γυμναὶ
προσεῖχον
τῷ
|
ποιμένι, |
ἥτις
αὐτῶν
δόξει
καλή.
~Ἴθι |
| [20] |
Εὐβουλεύς·
βουκόλος
ὁ
Τριπτόλεμος
ἦν,
|
ποιμὴν |
δὲ
ὁ
Εὔμολπος,
συβώτης
δὲ |
| [51] |
δὴ
γαῖαν
ἀεικίζουσιν
οἱ
ἀγαλματο
|
ποιοί, |
τῆς
οἰκείας
ἐξιστάντες
φύσεως,
ὑπὸ |
| [68] |
ὄντως
ὄντα
ἀεί·
θεὸν
δὲ
|
ποῖον |
εἰπέ
μοι
νοητέον;
Τὸν
πάνθ' |
| [121] |
μὲν
πλείστου
ἄξια
περὶ
ἐλαχίστου
|
ποιούμεθα, |
ἀνοίας
δὲ
καὶ
ἀμαθίας
καὶ |
| [26] |
τῶν
ἐν
ὑμῖν
παθῶν
ἀνειδωλο
|
ποιοῦσι |
τύπους
τὸν
Φόβον
καὶ
τὸν |
| [44] |
οἱ
πρῶτοι
πεπλανημένοι
δεισιδαιμονίαν
ἀνθρώ
|
ποις |
κατήγγειλαν,
δαίμονας
ἀλιτηρίους
νομοθετοῦντες
σέβειν, |
| [117] |
τὸν
θάνατον,
ὁ
ἐν
ἀνθρώ
|
ποις |
οἰκοδομήσας
νεών,
ἵνα
ἐν
ἀνθρώποις |
| [75] |
εἰς
ὃ
βούλεται,
ὁ
τοῦτο
|
ποιῶν |
ἐστι
μείζων
τοῦ
θεοῦ·
ἀλλ' |
| [18] |
σφαῖρα,
στρόβιλος,
μῆλα,
ῥόμβος,
ἔσοπτρον,
|
πόκος. |
Ἀθηνᾶ
μὲν
οὖν
τὴν
καρδίαν |
| [53] |
(δὲ
οὐδὲ
τοῦ
ἐν
Ἀλεξανδρέων
|
πόλει |
Σαράπιδος
ἱεροῦ.
Ἀθήνησι
γὰρ
τοῦ |
| [34] |
πάθους
τούτου
μυστικὸν
φαλλοὶ
κατὰ
|
πόλεις |
ἀνίστανται
Διονύσῳ·
εἰ
μὴ
γὰρ |
| [54] |
γε
καὶ
ὅλα
ἔθνη
καὶ
|
πόλεις |
αὔτανδροι,
κολακείαν
ὑποδυόμεναι,
ἐξευτελίζουσιν
τοὺς |
| [40] |
ἐφευρεῖν
καὶ
ἀναφανδὸν
οὕτω
κατὰ
|
πόλεις |
δαίμονας
ἐπιχωρίους
τιμὴν
ἐπιδρεπομένους,
παρὰ |
| [63] |
οἰκίας
τε
καὶ
ναῦς
καὶ
|
πόλεις |
καὶ
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς
δὲ |
| [42] |
ἐμφορεῖσθαι
φόνων·
ἤδη
δὲ
κατὰ
|
πόλεις |
καὶ
ἔθνη,
οἱονεὶ
λοιμοὶ
ἐπισκήψαντες, |
| [79] |
Ἔτι
φησίν·
ὁ
κύριος
σείσει
|
πόλεις |
κατοικουμένας
καὶ
τὴν
οἰκουμένην
ὅλην |
| [31] |
σέβουσιν,
ἤδη
δὲ
καὶ
ὅλαι
|
πόλεις |
μουσεῖα
τεμε
νίζουσιν
αὐταῖς,
Μυσὰς |
| [39] |
βελτίους
Αἰγύπτιοι
κωμηδὸν
καὶ
κατὰ
|
πόλεις |
τὰ
ἄλογα
τῶν
ζῴων
ἐκτετιμηκότες |
| [36] |
μέγα
ἰάχουσαν
αὐτόν
τε
τὸν
|
πολεμικώτατον |
Ἄρη
ὑπὸ
τοῦ
Διομήδους
κατὰ |
| [52] |
εἰσὶ
μὲν
κακοῦργοί
τινες
ἢ
|
πολέμιοι |
ἐπιθέμενοι,
οἳ
δι'
αἰσχροκέρδειαν
ἐδῄωσαν |
| [64] |
πόσεως
ὀνοματοποιουμένη;
ὥσπερ
ἀμέλει
ὁ
|
πολέμιος |
Ἄρης
ἀπὸ
(τῆς
ἄρσεως
καὶ |
| [39] |
καλοῦσιν,
ὅτι
τὰς
νευρὰς
τῶν
|
πολεμίων |
διέ
τρωγον
τῶν
τόξων·
καὶ |
| [42] |
φιλονικίας,
νυνὶ
δὲ
τὰς
ἐν
|
πολέμοις |
ἀναρίθμους
φιλοτιμίας
ἀφορμὰς
σφίσιν
ἡδονῆς |
| [116] |
μεγαλόκλονος
ἠχήσασα
στρατιώτας
συνήγαγεν
καὶ
|
πόλεμον |
κατήγγειλεν·
Χριστὸς
δὲ
εἰρηνικὸν
ἐπὶ |
| [28] |
Αἰγυπτίαν·
τρίτην
τοῦ
Κρόνου,
τὴν
|
πολέμου |
εὑρέτιν·
τετάρτην
τὴν
Διός,
ἣν |
| [36] |
κατὰ
τοῦ
κενεῶνος
(οὐτασμένον
διηγούμενος.
|
Πολέμων |
δὲ
καὶ
τὴν
Ἀθηνᾶν
ὑπὸ |
| [38] |
Λακωνικῇ
ἱερόν,
(ὥς
φησι
Σωσίβιος.
|
Πολέμων |
δὲ
Κεχηνότος
Ἀπόλλωνος
(οἶδεν
ἄγαλμα, |
| [39] |
Εὐρυμεδούσῃ
(μιγῆναι
καὶ
Μυρμιδόνα
γεννῆσαι·
|
Πολέμων |
δὲ
τοὺς
ἀμφὶ
τὴν
Τρωάδα |
| [47] |
Σίκωνος
τοῦ
Εὐπαλάμου,
ὥς
φησι
|
Πολέμων |
ἔν
τινι
(ἐπιστολῇ.
Ἐγενέσθην
δὲ |
| [47] |
μέσην
αὐταῖν·
ἱστοροῦντα
ἔχω
σοι
|
Πολέμωνα |
δεικνύναι
(ἐν
τῇ
τετάρτῃ
τῶν |
| [47] |
Ὀλυμπίασι
Δία
καὶ
τὴν
Ἀθήνησι
|
Πολιάδα |
ἐκ
χρυσοῦ
καὶ
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι |
| [52] |
Ἐπιδαυρίου
Ἀσκληπιοῦ
οὐδὲ
μὴν
Ἀθηνᾶς
|
Πολιάδος |
ἢ
Σαράπιδος
Αἰγυπτίου·
παρ'
ὧν |
| [45] |
Οὐχὶ
ἐν
τῷ
νεῲ
τῆς
|
Πολιάδος |
κεκήδευται;
Ἰμμάραδος
δὲ
ὁ
Εὐμόλπου |
| [17] |
μυθολογίαν
αἱ
γυναῖκες
ποικίλως
κατὰ
|
πόλιν |
ἑορτάζουσι,
Θεσμοφόρια,
Σκιροφόρια,
Ἀρρητοφόρια,
πολυτρόπως |
| [78] |
αὐτοὶ
(ἐδούλευσαν,
καὶ
ἐμπρησθήσεται
ἡ
|
πόλις |
αὐτῶν.
Φθαρήσεσθαι
δὲ
καὶ
τὰ |
| [49] |
ἐρωμένου,
νεώς
ἐστιν
Ἀντινόου
καὶ
|
πόλις· |
καθάπερ
δέ,
οἶμαι,
οἱ
ναοί, |
| [97] |
εἶχον
περὶ
θεῶν,
πρὸς
τοὺς
|
πολίτας |
ἄνδρες,
εἶπεν,
θαρρεῖτε
ἄχρις
ἂν |
| [102] |
μοῖραι
οὐδὲ
εἱμαρμένη,
ἐπεὶ
μηδὲ
|
πολιτεία |
μηδὲ
δόξα
μηδὲ
πλοῦτος
θεοί, |
| [77] |
γραφαὶ
δὲ
αἱ
θεῖαι
καὶ
|
πολιτεῖαι |
σώφρονες
σύντομοι
σωτηρίας
ὁδοί·
γυμναὶ |
| [82] |
Ἀλλ'
ὅταν,
οἶμαι,
ἐγγραφῇ
καὶ
|
πολιτευθῇ |
καὶ
τὸν
πατέρα
ἀπολάβῃ,
τότε |
| [113] |
μέρους
εἰσίν,
εἰ
γαμητέον,
εἰ
|
πολιτευτέον, |
εἰ
παιδοποιητέον·
καθολικὴ
δὲ
ἄρα |
| [24] |
ποτὲ
ἦν
{Ἀνάχαρσις}
Οὗτος
τὸν
|
πολίτην |
τὸν
ἑαυτοῦ,
τὴν
παρὰ
Κυζικηνοῖς |
| [92] |
δουλεύειν
ἥδεται;
Ἢ
τίς
οὐρανοῦ
|
πολίτης |
εἶναι
δυνάμενος
ἔρεβος
διώκει,
ἐξὸν |
| [13] |
παραδοῦναι
τολμήσας,
φιλοτιμούμενος
θειάσαι
πόρνην
|
(πολίτιδα. |
Μελάμποδα
δὲ
τὸν
Ἀμυθάονος
ἄλλοι |
| [37] |
ἀκμαιότεραι,
μειράκια
δὲ
ὡραιότερα
(καὶ
|
πολιτικώτερα |
τοῦ
Φρυγίου
βουκόλου.
Ποῦ
νῦν |
| [59] |
μίγησαν
ἐν
Ἡφαίστοιο
δόμοισι
λάθρῃ·
|
πολλὰ |
δ'
ἔδωκε,
λέχος
δ'
ᾔσχυνε |
| [51] |
μιᾶς
(αἰσθήσεως
μετέχει,
τὰ
ἀγάλματα.
|
Πολλὰ |
δέ
ἐστι
τῶν
ζῴων,
ὅσα |
| [77] |
μιᾷ
καὶ
τῇ
αὐτῇ
φωνῇ
|
πολλὰ |
θεραπεύουσαι,
ἀποτρέπουσαι
μὲν
ἡμᾶς
τῆς |
| [24] |
καὶ
ἄθεοι
ἐν
τῷ
κόσμῳ"
|
~Πολλὰ |
κἀγαθὰ
γένοιτο
τῷ
τῶν
Σκυθῶν |
| [29] |
ἐν
κεράμῳ
δέδετο
τρισκαίδεκα
μῆνας.
|
(Πολλὰ |
κἀγαθὰ
Κᾶρες
σχοῖεν,
οἳ
καταθύουσιν |
| [109] |
τόδε
δείμαινε,
μή
σε
τὰ
|
πολλὰ |
καὶ
ἐπιτερπῆ
φανταζόμενα
ἀφέληται
σοφίας· |
| [70] |
τὰς
ὑγιεῖς
παρὰ
Θρᾳκῶν
λαμβάνεις,
|
πολλά |
σε
καὶ
Ἀσσύριοι
πεπαιδεύκασι,
νόμους |
| [9] |
καὶ
τὴν
ἔρημον.
Ἐπεὶ
γὰρ
|
πολλὰ |
τὰ
τέκνα
τῆς
εὐγενοῦς,
ἄπαις |
| [101] |
δὴ
τοῦτο·
πῇ
δὴ
χρήματα
|
πολλὰ |
φέρω
τάδε;
Πῇ
δὲ
καὶ |
| [37] |
οὐ
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται,
καίτοι
|
πολλαὶ |
καὶ
καλαὶ
καὶ
νῦν
ἔτι |
| [53] |
καὶ
τὸἐν
Ῥώμῃ
Καπιτώλιον
ἐπινενέμηται
|
πολλάκις· |
οὐκ
ἀπέσχετο
(δὲ
οὐδὲ
τοῦ |
| [65] |
καὶ
ὕδωρ
ὡς
φιλόσοφοι.
(Μετὰ
|
πολλὰς |
μέντοι
ὕστερον
περιόδους
ἐτῶν
ἀνθρωποειδῆ |
| [99] |
κηρῶν
ὀλεθρίων
καὶ
εἰδώλων
ἐπιστυγῶν
|
πολλὰς |
τῶν
δαιμόνων
ἐπινοήσασα
μορφάς,
κηλῖδα |
| [44] |
ἀλλ'
εἰς
ἐπίδοσιν
ἐλθοῦσα
καὶ
|
πολλὴ |
δὴ
ῥυεῖσα,
δημιουργὸς
πολλῶν
καθίσταται |
| [27] |
ὢν
ἐν
ἐλέει,
διὰ
τὴν
|
πολλὴν |
ἀγάπην
αὐτοῦ,
ἣν
ἠγάπησεν
ἡμᾶς, |
| [4] |
Ὃς
κατελεήσας
τὴν
ἀμαθίαν
τὴν
|
πολλὴν |
καὶ
τὴν
σκληροκαρδίαν
τῶν
εἰς |
| [91] |
οὐρανῶν;
(Ὁ
γὰρ
θεὸς
ἐκ
|
πολλῆς |
τῆς
φιλανθρωπίας
ἀντέχεται
τοῦ
ἀνθρώπου, |
| [83] |
ὑπερηφανήκασιν.
Ὢ
τῆς
(ἀπονοίας
τῆς
|
πολλῆς· |
τὸν
κύριον
ἐπαισχύνεσθε.
Ἐλευθερίαν
ἐπαγγέλλεται, |
| [60] |
~Ἀλλ'
οὐ
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
|
πολλοί· |
ἀπορρίψαντες
δὲ
τὴν
αἰδῶ
καὶ |
| [47] |
καὶ
τὸν
ποιητὴν
Ἄργον
ἀναγράφει.
|
Πολλοὶ |
δ'
ἂν
τάχα
που
θαυμάσειαν, |
| [74] |
καὶ
ἀνέμων
βίας·
θνητοὶ
δὲ
|
πολλοὶ |
καρδίᾳ
πλανώμενοι
ἱδρυσάμεσθα
πημάτων
παραψυχὴν |
| [88] |
εἰς
μίαν
ἀγάπην
συναχθῆναι
οἱ
|
πολλοὶ |
κατὰ
τὴν
τῆς
μοναδικῆς
οὐσίας |
| [64] |
κεκλημένος.
Ἧι
καὶ
δοκοῦσί
μοι
|
πολλοὶ |
μάλιστα
τὸ
ξίφος
μόνον
πήξαντες |
| [65] |
καὶ
τῶν
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούντων
|
πολλοί, |
πρὸς
δὲ
καὶ
Μακεδόνες,
ὥς |
| [11] |
καὶ
τοὺς
εἰσέτι
παρὰ
τοῖς
|
πολλοῖς |
τετιμη
μένους
ἐγγαστριμύθους·
ναὶ
μὴν |
| [29] |
δόξω
τὰς
ἀκοὰς
ὑμῶν
τοῖς
|
πολλοῖς |
τούτοις
ἐπικλύζων
ὀνόμασιν;
Ἀλλ'
αἵ |
| [67] |
ἄτοπον
σκιαγραφίαν,
μυθολογῶν
ὕθλῳ
γραϊκῷ·
|
πολλοῦ |
γε
δεῖ
ἀνδράσιν
ἐπιτρέπειν
ἀκροᾶσθαι |
| [5] |
τὴν
ἀλήθειαν,
ἀπέτρεπε
δὲ
εἰδώλων,
|
πολλοῦ |
γε
ἔδει
ὑμνεῖν
αὐτὸν
τοὺς |
| [71] |
ὦ
φιλοσοφία,
ἕνα
τοῦτον
Πλάτωνα,
|
πολλοὺς |
δὲ
καὶ
ἄλλους
παραστῆσαι
σπούδασον, |
| [91] |
δὲ
τῶν
ὀνύχων
ἀκμαῖς
ἐκτεθηριωμένους,
|
πολλοὺς |
δὲ
καὶ
τῶν
αἰδοίων
ἀφῃρημένους, |
| [29] |
~Τί
δ'
εἴ
σοι
τοὺς
|
πολλοὺς |
εἴποιμι
Ἀσκληπιοὺς
ἢ
τοὺς
Ἑρμᾶς |
| [25] |
ὁ
ἐκ
τῆς
πόρνης
τοὺς
|
πολλοὺς |
ἐπιγράφεται
πατέρας
ἀγνοίᾳ
τοῦ
πρὸς |
| [25] |
τοῦ
λοιποῦ
τοῦ
τρίτου
τὸν
|
πολλοὺς |
ἐπιγραφόμενον
ψευδωνύμους
θεοὺς
ἀντὶ
τοῦ |
| [50] |
σύ,
Σάραπι
λίθους
ἀργοὺς
ἐπικείμενε
|
πολλούς, |
κεῖσαι
πτῶμα
μέγιστον
ἐν
Αἰγύπτῳ |
| [122] |
(οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
μεμηνέναι
τοὺς
|
πολλοὺς |
ὁμολογοῦσιν.
Οὐ
δὴ
οὖν
ἀμφιβάλλειν |
| [33] |
τοὺς
μὲν
ἄθλους
τοὺς
δώδεκα
|
πολλῷ |
ταλαιπωρησάμενος
χρόνῳ,
τὰς
δὲ
πεντήκοντα |
| [55] |
γοῦν
οἱ
παλαιοὶ
νεκροὶ
τῷ
|
πολλῷ |
τῆς
πλάνης
χρόνῳ
σεμνυνόμενοι
τοῖς |
| [82] |
πρωτό
τοκος
ἐκκλησία
ἡ
ἐκ
|
πολλῶν |
ἀγαθῶν
συγκειμένη
παιδίων·
ταῦτ'
ἔστι |
| [93] |
ὁ
κίνδυνος
αὐτομολεῖν
πρὸς
θεόν.
|
Πολλῶν |
δὲ
καὶ
ἄλλων
ἔστιν
ἀπολαῦσαι |
| [88] |
ἐκζητοῦντες
μονάδα.
Ἡ
δὲ
ἐκ
|
πολλῶν |
ἕνωσις
ἐκ
πολυφωνίας
καὶ
διασπορᾶς |
| [44] |
καὶ
πολλὴ
δὴ
ῥυεῖσα,
δημιουργὸς
|
πολλῶν |
καθίσταται
δαιμόνων,
ἑκατόμβας
θύουσα
καὶ |
| [71] |
ὀφθαλμοῖς
ἰδεῖν
θεὸν
ἄμβροτον,
ὃς
|
πόλον |
οἰκεῖ;
Ἀλλ'
οὐδ'
ἀκτίνων
κατεναντίον |
| [104] |
καὶ
ὄφεις,
ἀνθρώπους
δὲ
μή"
|
πολὺ |
δὲ
τοὐναντίον
ἱεροὺς
μὲν
ὄντως |
| [98] |
δὲ
Ὀλύμπιος
ὑμῶν,
εἰκόνος
εἰκών,
|
πολύ |
τι
τῆς
ἀληθείας
ἀπᾴδων,
ἔργον |
| [118] |
τερπόμενον
μουσικῇ.
δεῦρ'
ἄγ'
ἰών,
|
πολύαιν' |
Ὀδυσεῦ,
μέγα
κῦδος
Ἀχαιῶν,
νῆα |
| [30] |
πέπρωται·
αὐτὰρ
ὅ
γ'
ἀθάνατος
|
Πολυδεύκης, |
ὄζος
Ἄρηος.
(Τοῦτο
μὲν
ποιητικῶς |
| [67] |
πεπλανημένοις
τῶν
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς
|
πολυθρυ |
λήτου
ταύτης
ἀστρολογίας,
οὐκ
ἀστρονομίας, |
| [98] |
~Ὁ
Φειδίας
ὑμῶν
καὶ
ὁ
|
Πολύκλειτος |
ἡκόντων
Πραξιτέλης
τε
αὖ
καὶ |
| [58] |
αὖ
καὶ
τέκτονες
καὶ
ποιηταί,
|
πολύν |
τινα
καὶ
τοιοῦτον
ὄχλον
παρεισάγοντες, |
| [22] |
πυραμίδες
καὶ
τολύπαι
καὶ
πόπανα
|
πολυόμφαλα |
χόνδροι
τε
ἁλῶν
καὶ
δράκων, |
| [9] |
δὲ
ἦν
διὰ
ἀπείθειαν
ἡ
|
πολύπαις |
ἀνέκαθεν
Ἑβραία
γυνή,
ἡ
στεῖρα |
| [37] |
τὸν
οὐρανόν,
ἀλλὰ
τὴν
γῆν
|
πολυπραγμόνει. |
Ὁ
Κρής
σοι
διηγήσεται,
παρ' |
| [106] |
ἐκζητῶν
τὸν
θεὸν
τὴν
ἰδίαν
|
πολυπραγμονεῖ |
σωτηρίαν·
εὗρες
τὸν
θεόν,
ἔχεις |
| [10] |
τῆς
ἐγκρατείας
τὰ
πέταλα
περιθέμενος
|
πολυπραγμόνει |
Χριστόν·
ἐγὼ
γάρ
εἰμι
ἡ |
| [95] |
μεθύετε·
καὶ
εἰ
ὑβριστέον,
οὐ
|
πολυπραγμονεῖτε, |
ἀλλ'
ᾗ
τάχος
ὑβρίζετε.
Μόνον |
| [11] |
ἐποπτεύεται.
~(Ἄδυτα
τοίνυν
ἄθεα
μὴ
|
πολυπραγμονεῖτε |
μηδὲ
βαρά
θρων
στόματα
τερατείας |
| [112] |
Ἑλλάδα,
πρὸς
δὲ
καὶ
Ἰωνίαν
|
πολυπραγμονοῦντας. |
Εἰ
γὰρ
ἡμῖν
ὁ
διδάσκαλος |
| [67] |
καὶ
αὐτὸς
κατασύρεται
εἴδωλα.
~(Καὶ
|
πολύς |
μοι
ἐπιρρεῖ
τοιοῦτος
ὄχλος,
οἱονεὶ |
| [48] |
τὸν
αὑτοῦ
δαιδαλθῆναι
ἐκέλευσεν
αὐτὸς
|
πολυτελῶς, |
κατασκευάζει
δὲ
αὐτὸν
Βρύαξις
ὁ |
| [19] |
κἀνταῦθα
διετριβέτην,
φυγάδε
ὄντε,
τὴν
|
πολυτίμητον |
εὐσεβείας
διδασκαλίαν
αἰδοῖα
καὶ
κίστην |
| [86] |
ἢν
ἐθέλητε,
ἐξω
νήσασθαι
τὴν
|
πολυτίμητον |
σωτηρίαν
οἰκείῳ
θησαυρῷ,
ἀγάπῃ
καὶ |
| [8] |
Πολύφωνός
γε
ὁ
σωτὴρ
καὶ
|
πολύτροπος |
εἰς
ἀνθρώπων
σωτηρίαν·
ἀπειλῶν
νουθετεῖ, |
| [17] |
πόλιν
ἑορτάζουσι,
Θεσμοφόρια,
Σκιροφόρια,
Ἀρρητοφόρια,
|
πολυτρόπως |
τὴν
Φερεφάττης
(ἐκτραγῳδοῦσαι
ἁρπαγήν.
Τὰ |
| [118] |
(Ἐπαινεῖ
σε,
ὦ
ναῦτα,
καὶ
|
πολυύμνητον |
λέγει,
καὶ
τὸ
κῦδος
τῶν |
| [88] |
δὲ
ἐκ
πολλῶν
ἕνωσις
ἐκ
|
πολυφωνίας |
καὶ
διασπορᾶς
ἁρμονίαν
λαβοῦσα
θεϊκὴν |
| [8] |
ἢ
μέλος
τὸν
ἄνθρωπον
ὑγιᾶναι.
|
Πολύφωνός |
γε
ὁ
σωτὴρ
καὶ
πολύτροπος |
| [5] |
ψάλλει
τῷ
θεῷ
διὰ
τοῦ
|
πολυφώνου |
ὀργάνου
καὶ
προσᾴδει
τῷ
ὀργάνῳ |
| [113] |
δέ,
ᾗ
φασιν
οἱ
πρεσβύτεροι,
|
πολυχρόνιός |
ἐστι
συμβουλή,
σοφίας
ἀίδιον
μνηστευομένη |
| [15] |
γορευθῆναι
λέγεται,
ἱκετηρίαι
Διὸς
καὶ
|
πόμα |
χολῆς
καὶ
καρδιουλκίαι
καὶ
ἀρρητουργίαι· |
| [65] |
ἀνθρώπων
ὑπηρεσίαν
πεποιημένα
στοιχεῖα"
προστρε
|
πόμενοι. |
~Τῶν
δὲ
ἄλλων
φιλοσόφων
ὅσοι |
| [115] |
νόμους
τῆς
ζωῆς,
πεισθῶμεν
προτρε
|
πομένῳ |
θεῷ,
μάθωμεν
αὐτόν,
ἵνα
ἵλεως |
| [34] |
Διονύσῳ·
εἰ
μὴ
γὰρ
Διονύσῳ
|
πομπὴν |
ἐποιοῦντο
καὶ
ὕμνεον
ᾆσμα
αἰδοίοισιν, |
| [115] |
ἔνδον
ἐκφαίνουσαι
καὶ
ἀποστίλβουσαι
ἄνθρω
|
πον, |
τὸν
μαθητὴν
τοῦ
φωτός,
τὸν |
| [118] |
τοῦτο,
πῦρ
ἐρεύγεται,
νῆσός
ἐστι
|
πονηρὰ |
ὀστοῖς
καὶ
νεκροῖς
σεσωρευ
μένη, |
| [106] |
ὑμῶν.
Πρὸς
τοὺς
κενοὺς
τῆς
|
πονηρίας |
λέγει·
ἐλεεῖ
καὶ
δικαιοσύνης
πληροῖ· |
| [90] |
οἱ
δὲ
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
|
πονηροὶ |
τῆς
καταλλήλου
τιμωρίας,
καὶ
τῷ |
| [89] |
οὐχὶ
τὸ
ἔθος
καταλιπόντες
τὸ
|
πονηρὸν |
καὶ
ἐμπαθὲς
καὶ
ἄθεον,
κἂν |
| [7] |
ἀπολλυμένους
ἐπιφανεὶς
περισέσωκεν.
Τὸ
γὰρ
|
πονηρὸν |
καὶ
ἑρπηστικὸν
θηρίον
γοητεῦον
καταδουλοῦται |
| [90] |
γὰρ
ζωὴν
χαρίζεται,
ἔθος
δὲ
|
πονηρὸν |
μετὰ
τὴν
ἐνθένδε
ἀπαλλαγὴν
μετάνοιαν |
| [92] |
ἀντὶ
δὲ
τοῦ
ἀγαθοῦ
τὸν
|
πονηρόν. |
Τίς
γάρ,
ὢ
πρὸς
τῆς |
| [7] |
αὐτοῖς
καὶ
συσσαπῶσιν.
Ὁ
γοῦν
|
πονηρὸς |
οὑτοσὶ
τύραννος
καὶ
δράκων,
οὓς |
| [116] |
τῷ
πονηρῷ·
τὰ
πεπυρακτωμένα
τοῦ
|
πονηροῦ |
ἀποσβέσωμεν
βέλη
ταῖς
ὑδατίναις
ἀκμαῖς |
| [95] |
τὰ
βελτίονα,
θεὸν
ἀντὶ
τοῦ
|
πονηροῦ, |
καὶ
σοφίαν
εἰδωλολατρείας
προκρίνομεν,
καὶ |
| [104] |
ἀλγεινοτέρα
παρὰ
τὰς
λοιπὰς
τοῦ
|
πονηροῦ |
πλεονεξίας·
ἣ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
| [116] |
ἄτρωτα·
τούτοις
ἐξοπλισάμενοι
παραταξώμεθα
τῷ
|
πονηρῷ· |
τὰ
πεπυρακτωμένα
τοῦ
πονηροῦ
ἀποσβέσωμεν |
| [54] |
Διόνυσος
ἐκαλεῖτο·
καὶ
Μιθριδάτης
ὁ
|
Ποντι |
κὸς
Διόνυσος
καὶ
αὐτός·
ἐβούλετο |
| [48] |
προδεδηλωμένον
σηκόν.
Ἄλλοι
δέ
φασι
|
Ποντικὸν |
εἶναι
βρέτας
τὸν
Σάραπιν,
μετῆχθαι |
| [66] |
ἀσεβῶν.
Τί
γὰρ
Ἡρακλείδης
ὁ
|
Ποντικός; |
Ἔσθ'
ὅπῃ
οὐκ
ἐπὶ
τὰ |
| [74] |
τ'
ἔτευξε
καὶ
γαῖαν
μακρὴν
|
πόντου |
τε
χαροπὸν
οἶδμα
καὶ
ἀνέμων |
| [22] |
καὶ
πυραμίδες
καὶ
τολύπαι
καὶ
|
πόπανα |
πολυόμφαλα
χόνδροι
τε
ἁλῶν
καὶ |
| [94] |
γένεσθε,
λέγει
κύριος·
οἱ
διψῶντες
|
πορεύεσθε |
ἐφ'
ὕδωρ,
καὶ
ὅσοι
μὴ |
| [42] |
ἀναρίθμους
φιλοτιμίας
ἀφορμὰς
σφίσιν
ἡδονῆς
|
ποριζόμενοι, |
ὅπως
ὅτι
μάλιστα
ἔχοιεν
ἀνθρωπείων |
| [49] |
Τί
μοι
θεὸν
καταλέγεις
τὸν
|
πορνείᾳ |
τετιμημένον;
τί
δὲ
καὶ
ὡς |
| [33] |
ἵνα
καὶ
ἄνδρες
γενήσονται
εἰκόνα
|
πορνείας |
ἐναργῆ
τοὺς
θεοὺς
(παραλαμβάνοντες.
Ἀλλ' |
| [59] |
οὐκ
ἔστι
καλή,
μοιχείαν
διδάσκει·
|
πορνεύειν |
δὲ
ἡμεῖς
καὶ
τὰ
ὦτα |
| [118] |
τὸ
κῦδος
τῶν
Ἑλλήνων
ἡ
|
πόρνη |
σφετερίζεται·
ἔασον
αὐτὴν
ἐπινέμεσθαι
τοὺς |
| [13] |
ἡμέρᾳ
παραδοῦναι
τολμήσας,
φιλοτιμούμενος
θειάσαι
|
πόρνην |
(πολίτιδα.
Μελάμποδα
δὲ
τὸν
Ἀμυθάονος |
| [25] |
ἐκκλησιάζειν,
καὶ
προσέτι
τὸν
ἐκ
|
πόρνης; |
Αἰνίττεται
δὲ
διὰ
μὲν
τῶν |
| [25] |
θεοῦ,
ὥσπερ
ὁ
ἐκ
τῆς
|
πόρνης |
τοὺς
πολλοὺς
ἐπιγράφεται
πατέρας
ἀγνοίᾳ |
| [118] |
μένη,
ᾄδει
δὲ
ἐν
αὐτῇ
|
πορνίδιον |
ὡραῖον,
ἡδονή,
πανδήμῳ
τερπόμενον
μουσικῇ. |
| [98] |
γήινος
εἰκὼν
τὰ
ἀγάλματα
ἀνδρείκελα,
|
πόρρω |
τῆς
ἀληθείας
ἐπίκαιρον
ἐκμαγεῖον,
καταφαίνεται. |
| [78] |
εἰμι"
φησί,
καὶ
οὐχὶ
θεὸς
|
πόρρωθεν. |
Εἰ
ποιήσει
τι
ἄνθρωπος
ἐν |
| [10] |
καὶ
ταινιῶν
τινων
ἐρίῳ
καὶ
|
πορφύρᾳ |
πεποικιλμένων,
δικαιοσύνην
δὲ
ἀναδησάμενος
καὶ |
| [35] |
δὲ
κλυτὸς
Ἀμφιγυήεις,
τλῆ
δὲ
|
Ποσειδάων, |
τλῆ
δ'
ἀργυρότοξος
Ἀπόλλων
ἀνδρὶ |
| [57] |
Ἰνώ,
ἀπὸ
τῆς
τριαίνης
τὸν
|
Ποσειδῶ, |
ἀπὸ
τοῦ
κύκνου
τὸν
Δία· |
| [32] |
(μαχλώσας
ἡδονάς.
Κάλει
μοι
τὸν
|
Ποσειδῶ |
καὶ
τὸν
χορὸν
τῶν
διεφθαρμένων |
| [76] |
δώσετ'
ἀνθρώποις
γάμων,
σὺ
καὶ
|
Ποσειδῶν |
Ζεὺς
δ'
ὃς
οὐρανοῦ
κρατεῖ, |
| [64] |
Τί
γάρ
ἐστί
ποτε
ἕτερον
|
Ποσειδῶν |
ἢ
ὑγρά
τις
οὐσία
ἐκ |
| [35] |
Σάρδεσιν
Ὀμφάλῃ,
Λαομέδοντι
δ'
ἐθήτευε
|
Ποσειδῶν |
καὶ
Ἀπόλλων,
καθάπερ
ἀχρεῖος
οἰκέτης, |
| [56] |
ὁ
Πάριος
λίθος,
ἀλλ'
οὐδέπω
|
Ποσειδῶν· |
καλὸς
ὁ
ἐλέφας,
ἀλλ'
οὐδέπω |
| [64] |
τὴν
τούτων
μητέρα
ἐκθειάσαντες
καὶ
|
Ποσειδῶνα |
μὲν
(οὐκ
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ
δὲ |
| [30] |
(ὁρίοις.
Φιλόχορος
δὲ
ἐν
Τήνῳ
|
Ποσειδῶνά |
φησι
τιμᾶσθαι
ἰατρόν,
Κρόνῳ
δὲ |
| [47] |
Φιλόχορος,
ἔργον
εἰσὶν
ἀγάλματα
ἐννεαπήχη
|
Ποσειδῶνος |
καὶ
Ἀμφιτρίτης
ἐν
Τήνῳ
προσκυνούμενα. |
| [32] |
καὶ
τοσαύταις
οὔσαις
ἔτι
τοῦ
|
Ποσειδῶνος |
ὑμῶν
ἐστενοχωρεῖτο
τὰ
πάθη.
Κάλει |
| [64] |
ὑγρά
τις
οὐσία
ἐκ
τῆς
|
πόσεως |
ὀνοματοποιουμένη;
ὥσπερ
ἀμέλει
ὁ
πολέμιος |
| [47] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
ἀποδείξεως
|
ποσῆς |
(ἐπιδεομένου
τοῦ
τόπου
οὐ
παραιτητέον. |
| [53] |
ἦν·
ὁ
Πραξιτέλης
δέ,
ὡς
|
Ποσίδιππος |
ἐν
τῷ
περὶ
Κνίδου
διασαφεῖ, |
| [57] |
ταύτης
καὶ
μίγνυται
τῇ
λίθῳ·
|
Ποσίδιππος |
ἱστορεῖ,
ὁ
μὲν
πρότερος
ἐν |
| [28] |
τούτοις
ἕκτον
ἐπιφέρει
τὸν
Μάγνητος.
|
Πόσοι |
δὲ
καὶ
νῦν
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι |
| [85] |
(τῆς
νῦν
καὶ
τῆς
μελλούσης.
|
Πόσου, |
ὁμολογήσατε,
ὦ
ἄνθρωποι,
εἰ
ἐπιπράσκετο |
| [39] |
καὶ
ἐνυβρίζοντες
(σφίσιν
αὐτοῖς.
Καὶ
|
πόσῳ |
βελτίους
Αἰγύπτιοι
κωμηδὸν
καὶ
κατὰ |
| [109] |
ἐπιθυμήσεις,
ἐπιθυμίᾳ
γὰρ
μόνῃ
μεμοίχευκας.
|
~Πόσῳ |
γοῦν
ἄμεινον
τοῖς
ἀνθρώποις
τοῦ |
| [13] |
Κύπριος
ὁ
νησιώτης
Κινύρας
παραπείσαι
|
ποτ' |
ἄν,
τὰ
περὶ
τὴν
Ἀφροδίτην |
| [68] |
θεούς·
οὐδὲ
γὰρ
ἥλιος
ἐπιδείξει
|
ποτ' |
ἂν
τὸν
θεὸν
τὸν
ἀληθῆ, |
| [25] |
κἀπὶ
γῆς
ἔχων
ἕδραν,
ὅστις
|
ποτ' |
εἶ
σύ,
δυστόπαστος
εἰσιδεῖν,
(καὶ |
| [46] |
τὸν
λίθον,
οἱ
Πέρσαι
τὸν
|
ποταμὸν |
προσεκύνουν,
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων |
| [58] |
τὰ
ὕδατα
καὶ
περὶ
τοὺς
|
ποταμοὺς |
καὶ
τὰς
πηγὰς
τὰς
Ναΐδας |
| [8] |
σὺ
παρὰ
ἀνθρώπου
μάθῃς,
πῇ
|
ποτε |
ἄρα
ἄνθρωπος
γένηται
θεός.
~Εἶτ' |
| [81] |
ἐμβατήριον
ῥυθμόν·
Υἱοὶ
ἀνθρώπων,
ἕως
|
πότε |
βαρυκάρδιοι;
Ἵνα
τί
ἀγαπᾶτε
ματαιότητα |
| [80] |
σύνεσις"
Ἕως
πότε,
ὀκνηρέ,
κατάκεισαι;
|
Πότε |
δὲ
ἐξ
ὕπνου
ἐγερθήσῃ;
Ἐὰν |
| [27] |
τοιγάρτοι
χαλεπῇσιν
ἀλύοντες
κακότησιν
οὔ
|
ποτε |
δειλαίων
ἀχέων
λωφήσετε
θυμόν.
(Τὰ |
| [20] |
ὄψει
ἡ
Δηὼ
καὶ
μόλις
|
ποτὲ |
δέχεται
τὸ
(ποτόν,
ἡσθεῖσα
τῷ |
| [27] |
ἡμεῖς
οἱ
τῆς
ἀνομίας
υἱοί
|
ποτε |
διὰ
τὴν
φιλανθρωπίαν
τοῦ
λόγου |
| [82] |
ἀπολάβητε,
οὐδ'
οὐ
μὴ
εἰσελεύσεσθέ
|
ποτε |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν. |
| [55] |
προσκυνούμενοι
παρ'
ὑμῖν,
ἄνθρωποι
γενόμενοί
|
ποτε, |
εἶτα
μέντοι
τεθνᾶσιν·
τετίμηκεν
δὲ |
| [85] |
κατακολουθήσαντας
τῷ
Μωυσέως
διαδόχῳ
ὀψέ
|
ποτε |
ἔργῳ
μαθεῖν,
οὐκ
ἂν
ἄλλως |
| [95] |
ὃ
πρέπει
θεῷ,
ὅ
τι
|
ποτέ |
ἐστι,
νενοηκότες.
~Πιστεύσατε
ἡμῖν
κἂν |
| [64] |
αὐτὸ
προστρεπόμενοι.
Τί
γάρ
ἐστί
|
ποτε |
ἕτερον
Ποσειδῶν
ἢ
ὑγρά
τις |
| [89] |
θεοσέβεια·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐμισήθη
|
ποτὲ |
ἢ
ἀπηγορεύθη
ἀγαθὸν
τοσοῦτον,
οὗ |
| [56] |
ἀλλ'
οὐδέπω
Ὀλύμπιος·
ἐνδεὴς
ἀεί
|
ποτε |
ἡ
ὕλη
τῆς
τέχνης,
ὁ |
| [73] |
τὰ
πάντα
ἠσχο
λημένη,
μόλις
|
ποτὲ |
ἤδη
ἀλήθειαν
μαρτυρήσουσα,
μᾶλλον
δὲ |
| [121] |
λόγος·
θαρρῶμεν
αὐτῷ
καὶ
μή
|
ποτε |
ἡμᾶς
τοσοῦτος
ἀργύρου
καὶ
χρυσοῦ, |
| [24] |
τῷ
τῶν
Σκυθῶν
βασιλεῖ,
ὅστις
|
ποτὲ |
ἦν
{Ἀνάχαρσις}
Οὗτος
τὸν
πολίτην |
| [123] |
ἐθέλουσιν
οὐδ'
οἱ
λόγοι
παύσασθαί
|
ποτε |
ἱεροφαντοῦντες.
Ὑμῖν
δὲ
ἔτι
τοῦτο |
| [4] |
ἀνθρώπους
ἡμέρους.
(Ἦμεν
γάρ,
ἦμέν
|
ποτε |
καὶ
ἡμεῖς
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι, |
| [76] |
Διονύσου
ἀναφανδὸν
Ὅμηρος
γράφει
ὅς
|
ποτε |
μαινομένοιο
Διωνύσοιο
τιθήνας
σεῦε
κατ' |
| [76] |
ἀπιδὼν
καὶ
τοὺς
θεατὰς
ὑπεριδών,
|
ποτὲ |
μὲν
τὸν
Ἀπόλλωνα,
ὃς
μεσομφάλους |
| [62] |
περιτεθείκασιν;
Ἀλλ'
ὑμεῖς
μὲν
ὅπως
|
ποτὲ |
ὁ
ἀνδριὰς
ὅτι
μάλιστα
ὡραιότατος |
| [80] |
αὐτοῦ
γνῶσις
καὶ
σύνεσις"
Ἕως
|
πότε, |
ὀκνηρέ,
κατάκεισαι;
Πότε
δὲ
ἐξ |
| [74] |
εἰσάγει,
τὸν
ἱερὸν
ὄντως
ὀψέ
|
ποτε, |
ὅμως
δ'
οὖν
ᾄδων
λόγον· |
| [80] |
τὸν
Δαβίδ·
Δράξασθε
παιδείας,
μή
|
ποτε |
ὀργισθῇ
κύριος,
καὶ
ἀπολεῖσθε
ἐξ |
| [59] |
ἔθνος
ἅγιον,
λαὸς
περιούσιος,
οἱ
|
ποτὲ |
οὐ
λαός,
νῦν
δὲ
λαὸς |
| [74] |
μὲν
δὴ
Ὀρφεὺς
χρόνῳ
τέ
|
ποτε |
συνῆκεν
πεπλανημένος.
(Ἀλλὰ
σὺ
μὴ |
| [27] |
καὶ
εἴ
τινες,
ἵν'
ἤδη
|
ποτὲ |
τῆς
πλάνης
λήξητε,
αὖθις
δὲ |
| [56] |
οὐ
γάρ
μοι
θέμις
ἐμπιστεῦσαί
|
ποτε |
τοῖς
ἀψύχοις
τὰς
τῆς
ψυχῆς |
| [103] |
θεὸς
δὲ
ὑμῖν
ἀνανῆψαι
δοίη
|
ποτὲ |
τοῦδε
τοῦ
ὕπνου
καὶ
συνιέναι |
| [106] |
τὸ
φάρμακον
τῆς
ἀθανασίας·
στήσατέ
|
ποτε |
τοὺς
ὁλκοὺς
τοὺς
ἑρπηστικούς.
Οἱ |
| [44] |
~Ὅθεν
ἔπεισί
μοι
θαυμάζειν
τίσι
|
ποτὲ |
φαντασίαις
ἀπαχθέντες
οἱ
πρῶτοι
πεπλανημένοι |
| [123] |
ὡς
ἔγωγε
οὐδ'
ἀμφιβάλλειν
ἀξιῶ,
|
πότερον |
ἄμεινον
αὐτοῖν·
οὐδὲ
μὴν
συγκρίνεσθαι |
| [58] |
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
καὶ
γέλωτες
παρὰ
|
πότον |
εἰσαγόμενοι
προτρέπουσι
δή
με
ἀνακραγεῖν, |
| [20] |
καὶ
μόλις
ποτὲ
δέχεται
τὸ
|
(ποτόν, |
ἡσθεῖσα
τῷ
θεάματι.
~Ταῦτ'
ἔστι |
| [107] |
ἐν
σώφρονι
ψυχῇ
δικαιοσύνην
ἐγγραπτέον;
|
Ποῦ |
ἀγάπην;
(αἰδῶ
δὲ
ποῦ;
πραότητα |
| [4] |
ἐφοδεύοντας
δικαιοσύνῃ
γεννήματα
ἐχιδνῶν"
κέκληκέ
|
που· |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
εἴ
τις |
| [2] |
ποιητάς,
τέλεον
ἤδη
παροινοῦντας,
κιττῷ
|
που |
ἀναδήσαντες,
ἀφραίνοντας
ἐκτόπως
τελετῇ
βακχικῇ, |
| [62] |
ἐν
τῇ
(γῇ
κάτω.
Ἦ
|
πού |
γ'
ἂν
ἔτι
τὴν
Πραξιτέλους |
| [107] |
τὰ
λόγια
τῆς
ἀληθείας
ἐγκεχάρακται.
|
Ποῦ |
γὰρ
ἀλλαχόθι
ἢ
ἐν
σώφρονι |
| [98] |
αὐταῖς
ἢ
τίς
δέρμα
περιέτεινεν;
|
Ποῦ |
δ'
ἄν
τις
αὐτῶν
ὀφθαλμοὺς |
| [37] |
ἀετός;
Ποῦ
δὲ
ὁ
κύκνος;
|
Ποῦ |
δὲ
αὐτὸς
ὁ
Ζεύς;
Γεγήρακε |
| [37] |
Ποῦ
νῦν
ἐκεῖνος
ὁ
ἀετός;
|
Ποῦ |
δὲ
ὁ
κύκνος;
Ποῦ
δὲ |
| [25] |
ἀγνοίᾳ
μὲν
ἐσκοτισμένη,
ἄφνω
δέ
|
που |
διεκθρῴσκουσα
τοῦ
σκότους
καὶ
ἀναλάμπουσα, |
| [41] |
τῷ
βίῳ,
δελεαζόμενοι
καπνῷ.
Αὐτοί
|
που |
ἐξομολογοῦνται
οἱ
δαίμονες
τὴν
γαστριμαργίαν |
| [84] |
λάθῃ
καταφρονῶν
ἑαυτοῦ.
Λέγει
γάρ
|
που |
ἡ
γραφή·
σήμερον
ἐὰν
τῆς |
| [10] |
γάρ
εἰμι
ἡ
θύρα"
φησί
|
που· |
ἣν
ἐκμαθεῖν
δεῖ
νοῆσαι
θελήσασι |
| [47] |
ἀναγράφει.
Πολλοὶ
δ'
ἂν
τάχα
|
που |
θαυμάσειαν,
εἰ
μάθοιεν
τὸ
Παλλάδιον |
| [27] |
παλινδρομήσητε
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
|
που |
καὶ
ἡμεῖς
τέκνα
ὀργῆς,
ὡς |
| [91] |
μήτηρ
ὄρνις
ἐφίπταται·
εἰ
δέ
|
που |
καὶ
θηρίον
ἑρπηστικὸν
περιχάνοι
τῷ |
| [93] |
ἔνθα
που
σὴς
καὶ
λῃστής
|
που |
καταδύεται
περὶ
τὸν
χαμαίζηλον
πλοῦτον |
| [39] |
Νίκανδρος
ὁ
ποιητὴς
καλλίγλου
(τόν"
|
που |
κέκληκεν;
Διόνυσον
δὲ
ἤδη
σιωπῶ |
| [37] |
(καὶ
πολιτικώτερα
τοῦ
Φρυγίου
βουκόλου.
|
Ποῦ |
νῦν
ἐκεῖνος
ὁ
ἀετός;
Ποῦ |
| [106] |
(φρόνιμοι
γένεσθε
καὶ
ἀβλαβεῖς·
τάχα
|
που |
ὁ
κύριος
ἁπλότητος
ὑμῖν
δωρήσεται |
| [68] |
ἀνώλεθρον
καὶ
ἀγένητον
τοῦτον,
ἄνω
|
που |
περὶ
τὰ
νῶτα
τοῦ
οὐρανοῦ |
| [43] |
θηρία
περιφεύγομεν
τὰ
ἀνήμερα,
κἄν
|
που |
περιτύ
χωμεν
ἄρκῳ
ἢ
λέοντι, |
| [107] |
ἐγγραπτέον;
Ποῦ
ἀγάπην;
(αἰδῶ
δὲ
|
ποῦ; |
πραότητα
δὲ
ποῦ;
Ταύτας,
οἶμαι, |
| [47] |
καὶ
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι
Φειδίαν
παντί
|
που |
σαφές·
τὸ
δὲ
ἐν
Σάμῳ |
| [93] |
ἐσθής,
τὰ
τῆς
γῆς,
ἔνθα
|
που |
σὴς
καὶ
λῃστής
που
καταδύεται |
| [92] |
ἵπποι
τὸν
ἀναβάτην
ἀποσεισάμενοι
ἑνί
|
που |
συρίγματι
ὑπήκουσαν
τῷ
δεσπότῃ·
ἔγνω |
| [52] |
~Καὶ
δὴ
ἔμπαλιν
ἐν
αὐταῖς
|
που |
ταῖς
περιστάσεσιν
οἱ
δεισιδαίμονες,
οἱ |
| [107] |
(αἰδῶ
δὲ
ποῦ;
πραότητα
δὲ
|
ποῦ; |
Ταύτας,
οἶμαι,
τὰς
θείας
γραφὰς |
| [117] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ὅταν
ἐν
αὐτῇ
|
που |
τῇ
ψυχῇ
τὸ
ὄντως
καλὸν |
| [71] |
θεὸν
κατ'
ἐπίπνοιαν
(αὐτοῦ,
εἴ
|
που |
τῆς
ἀληθείας
ἐπιδράξαιντο.
Ἀντισθένης
μὲν |
| [18] |
ἐπιφανείς
(εἰ
θεὸς
ἦν,
τάχα
|
που |
τῆς
κνίσης
τῶν
ὀπτωμένων
κρεῶν |
| [98] |
ἀνήσω
καλῶν,
οἱ
μικροτέχναι.
Οὐδείς
|
που |
τούτων
ἔμπνουν
εἰκόνα
δεδημιούργηκεν,
οὐδὲ |
| [24] |
βεβιω
κότας
καὶ
καθεωρακότας
ὀξύτερόν
|
που |
τῶν
λοιπῶν
ἀνθρώ
πων
τὴν |
| [40] |
γὰρ
μύριοί
εἰσιν
ἐπὶ
χθονὶ
|
πουλυβοτείρῃ |
δαίμονες
ἀθάνατοι,
φύλακες
μερόπων
ἀνθρώπων. |
| [103] |
εἰσιν"
ὡς
ἀληθῶς
ἐπὶ
χθονὶ
|
πουλυβοτείρῃ |
δαίμονες"
οὐκ
ἀθάνατοι"
οὐδὲ
μὴν |
| [96] |
λίθων
προσκυνηταί·
οἵδε
γὰρ
ἀνθρώ
|
πους |
ἀποθεοῦν
τετολμήκασι,
τρισκαιδέκατον
Ἀλέξανδρον
τὸν |
| [98] |
τις
προφητεία,
δυστυχήσειν
τὰ
τῇδε
|
πράγματα, |
ὅταν
ἀνδριᾶσι
(πιστεύσωσιν.
Ἡκόντων
οὖν |
| [26] |
οἳδὲ
ἐξ
αὐτῶν
ὁρμώμενοι
τῶν
|
πραγμάτων |
ἐκθεοῦνται
τοῖς
ἀνθρώποις
καὶ
σωματικῶς |
| [94] |
λέγων·
καὶ
ἡ
γῆ
οὐ
|
πραθήσεται |
εἰς
βεβαίωσιν·
οὐ
γὰρ
κυροῦται |
| [109] |
συμπληρουμένης
τῆς
ἀληθείας,
βουλῇ
καὶ
|
πράξει |
καὶ
λόγῳ
μηδὲ
γὰρ
τόδε |
| [122] |
οἱ
λόγοι,
τοιαίδε
καὶ
αἱ
|
πράξεις, |
καὶ
ὁποῖα
τὰ
ἔργα,
τοιοῦτος |
| [31] |
ἐδιδάξατο
ᾄδειν
καὶ
κιθαρίζειν
τὰς
|
πράξεις |
τὰς
παλαιὰς
ἐμμελῶς.
Αἳ
δὲ |
| [103] |
ἢ
λίθον
ἢ
δένδρον
ἢ
|
πρᾶξιν |
ἢ
πάθος
ἢ
νόσον
ἢ |
| [102] |
τύχην
θεὸν
λέγων
καὶ
τὴν
|
πρᾶξιν |
λεγέτω
θεόν.
~Εἰ
δὴ
οὖν |
| [53] |
ἀλλ'
ὁ
(ἐρώμενος
ἦν·
ὁ
|
Πραξιτέλης |
δέ,
ὡς
Ποσίδιππος
ἐν
τῷ |
| [98] |
ὑμῶν
καὶ
ὁ
Πολύκλειτος
ἡκόντων
|
Πραξιτέλης |
τε
αὖ
καὶ
Ἀπελλῆς
καὶ |
| [62] |
πού
γ'
ἂν
ἔτι
τὴν
|
Πραξιτέλους |
Δήμητρα
καὶ
Κόρην
καὶ
τὸν |
| [53] |
ἵν'
ἔχοιεν
οἱ
δείλαιοι
τὴν
|
Πραξιτέλους |
(ἐρωμένην
προσκυνεῖν.
Φρύνη
δὲ
ὁπηνίκα |
| [3] |
δαιμό
νων,
ὡς
δὲ
τὸν
|
πρᾶον |
καὶ
φιλάνθρωπον
τῆς
θεοσεβείας
μετάγων |
| [72] |
ἔντιμον,
ὁμολογούμενον
εὐκλεές,
ἄτυφον,
ἐπιμελές,
|
πρᾶον, |
σφοδρόν,
χρονιζόμενον,
ἄμεμπτον,
ἀεὶ
διαμένον. |
| [107] |
Ποῦ
ἀγάπην;
(αἰδῶ
δὲ
ποῦ;
|
πραότητα |
δὲ
ποῦ;
Ταύτας,
οἶμαι,
τὰς |
| [122] |
τρόπου
φιλοσόφων
παῖδες
πάντα
ὅσα
|
πράττουσιν |
οἱ
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν
καὶ
ἀσεβεῖν |
| [120] |
καὶ
μάθετε
ἀπ'
ἐμοῦ,
ὅτι
|
πραΰς |
εἰμι
καὶ
ταπεινὸς
τῇ
καρδίᾳ, |
| [46] |
τῆς
Κιθαιρωνίας
Ἥρας
ἐν
Θεσπείᾳ
|
πρέμνον |
ἐκκεκομ
μένον·
καὶ
τὸ
τῆς |
| [117] |
καὶ
χάρις
ᾖς
τοῦ
θεοῦ·
|
πρέπει |
δὲ
ἄμφω
τῷ
Χριστοῦ
γνωρίμῳ, |
| [95] |
καὶ
σκέψεως
ἀξιοῦτε,
οὐδ'
ὃ
|
πρέπει |
θεῷ,
ὅ
τι
ποτέ
ἐστι, |
| [22] |
γε
τὰ
θεάματα
καὶ
θεᾷ
|
πρέποντα. |
Ἄξια
μὲν
οὖν
νυκτὸς
τὰ |
| [21] |
δεῖξε
δὲ
πάντα
σώματος
οὐδὲ
|
πρέποντα |
τύπον·
παῖς
δ'
ἦεν
Ἴακχος, |
| [119] |
ποθοῦντες
ἀπολαβεῖν.
Ἧκέ
μοι,
ὦ
|
πρέσβυ, |
καὶ
σύ,
τὰς
Θήβας
λιπὼν |
| [44] |
τὸν
Ἔρωτα
τοῦτον
ἐν
τοῖς
|
πρεσβυτάτοις |
τῶν
θεῶν
εἶναι
λεγόμενον
ἐτίμα |
| [113] |
φιλοσοφία
δέ,
ᾗ
φασιν
οἱ
|
πρεσβύτεροι, |
πολυχρόνιός
ἐστι
συμβουλή,
σοφίας
ἀίδιον |
| [51] |
προσκαθηλοῦται
καὶ
προσπήγνυται,
χωνεύεται,
ῥινᾶται,
|
πρίεται, |
περιξέεται,
(γλύφεται.
Κωφὴν
μὲν
δὴ |
| [74] |
γὰρ
ἀληθέα,
μηδέ
σε
τὰ
|
πρὶν |
ἐν
στήθεσσι
φανέντα
φίλης
αἰῶνος |
| [95] |
εἰπεῖν,
ἀμφιβάλλειν
χρή·
ὑμεῖς
δὲ
|
πρὶν |
ἢ
ἐπισκέψασθαι
μεθύετε·
καὶ
εἰ |
| [85] |
κατάπαυσιν
λέγονται
διὰ
τὴν
ἀπιστίαν,
|
πρὶν |
ἢ
σφᾶς
αὐτοὺς
κατακολουθήσαντας
τῷ |
| [44] |
τὸν
Πᾶνα
ᾔδεσαν
ὅστις
ἦν,
|
πρὶν |
ἢ
Φιλιπ
πίδην
εἰπεῖν
αὐτοῖς. |
| [44] |
λεγόμενον
ἐτίμα
πρότερον
οὐδὲ
εἷς
|
πρὶν |
ἢ
Χάρμον
μειράκιόν
τι
ἑλεῖν |
| [5] |
(Ὁ
δὲ
ἐκ
Δαβὶδ
καὶ
|
πρὸ |
αὐτοῦ,
ὁ
τοῦ
θεοῦ
λόγος, |
| [6] |
καὶ
ἀνθρώπους
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
οὐ
|
πρό |
γε
τοῦ
κόσμου
τοῦδε
τούτων |
| [6] |
κόσμου
τοῦδε
τούτων
οὐδὲ
εἷς,
|
πρὸ |
δὲ
τῆς
τοῦ
κόσμου
καταβολῆς |
| [6] |
ὡς
σκεῦος
ἢ
ὡς
οἰκίαν·
|
πρὸ |
ἑωσφόρου"
γὰρ
ἦν,
καὶ
ἐν |
| [84] |
ὁ
τῆς
ἀναστάσεως
ἥλιος,
ὁ
|
πρὸ |
ἑωσφόρου"
γεννώμενος,
ὁ
ζωὴν
(χαρισάμενος |
| [95] |
ζωὴν
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
(Ἰδοὺ
τέθεικα
|
πρὸ |
προσώπου
ὑμῶν"
φησί,
τὸν
θάνατον |
| [61] |
οἱ
ὀφθαλμοὶ
καὶ
τὸ
καινότερον
|
πρὸ |
τῆς
(συμπλοκῆς
αἱ
ὄψεις
ὑμῖν |
| [56] |
θεοὺς
καὶ
τὰ
γενητὰ
ταῦτα
|
πρὸ |
τοῦ
ἀγενήτου
μετιόντες
(θεοῦ
βαθυτέρῳ |
| [35] |
δοῦλοι
παθῶν
γεγονότες,
ἀλλὰ
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
Εἱλώτων
καλουμένων
τῶν
παρὰ |
| [50] |
λίθους
προστρεπόμενοι,
εἶτα
μέντοι
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
πυλῶν
ἱστάντες
αὐτοὺς
ὡς |
| [57] |
Κνίδου.
Τοσοῦτον
ἴσχυσεν
ἀπατῆσαι
τέχνη
|
προαγωγὸς |
ἀνθρώποις
ἐρωτικοῖς
εἰς
βάραθρον
γενομένη. |
| [117] |
συντρέχει,
ὁμοζυγούντων,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
|
προαιρέσεως |
καὶ
ζωῆς.
Τοιγάρτοι
μόνη
αὕτη |
| [99] |
τῶν
πρὸς
τὸν
θεὸν
τὴν
|
προαίρεσιν |
ἐσχηκότων·
ὑμῶν,
ἐὰν
ἐθελήσητε
πιστεῦσαι |
| [105] |
ἀκοῦσαι
καὶ
μαθεῖν
ἐξεζητήσατε,
τὴν
|
προαίρεσιν |
τῇ
(σωτηρίᾳ
συνάψαντες·
ἐμποδὼν
γὰρ |
| [43] |
καὶ
μισανθρώπους
καὶ
λυμεῶνας
ὄντας
|
προαισθόμενοι |
καὶ
(συνιέντες
οὐκ
ἐκτρέπεσθε
οὐδὲ |
| [39] |
Σαῗ
ται
δὲ
καὶ
Θηβαῖοι
|
πρόβατον, |
Λυκοπολῖται
δὲ
λύκον,
Κυνοπολῖται
(δὲ |
| [39] |
βοῦν.
Οὐδὲ
μὴν
Σαμίων
ἐκλήσομαι
|
(πρόβατον, |
ὥς
φησιν
Εὐφορίων,
σέβουσι
Σάμιοι) |
| [4] |
θεοῦ"
Λύκους"
δὲ
ἄλλους
ἀλληγορεῖ
|
προβάτων |
κῳδίοις
ἠμφιεσμένους,
τοὺς
ἐν
ἀνθρώπων |
| [48] |
ὁ
Πτολεμαῖος
(ἔθαψεν
ὑπὸ
τὸν
|
προδεδηλωμένον |
σηκόν.
Ἄλλοι
δέ
φασι
Ποντικὸν |
| [77] |
τῶν
ἄλλων
ἡμῖν
τῇ
τάξει
|
προδιηνυσμένων |
ἐπὶ
τὰς
προφητικὰς
ἰέναι
γραφάς· |
| [9] |
καὶ
ἡ
ἔρημος
καρποφορεῖ·
αἱ
|
πρόδρομοι |
τοῦ
κυρίου
φωναὶ
δύο,
ἀγγέλου |
| [10] |
ἡ
Ζαχαρίου
σιωπή,
ἀναμένουσα
τὸν
|
πρόδρομον |
τοῦ
Χριστοῦ
καρπόν,
ἵνα
τῆς |
| [9] |
τὴν
κυοφορίαν
προεθέσπισεν
ἀγγέλου
φωνή·
|
πρόδρομος |
ἦν
κἀκείνη
τοῦ
κυρίου,
στεῖραν |
| [9] |
(Εὐθείας
ποιεῖτε
τὰς
ὁδοὺς
κυρίου"
|
Πρόδρομος |
Ἰωάννης
καὶ
ἡ
φωνὴ
πρόδρομος |
| [9] |
Πρόδρομος
Ἰωάννης
καὶ
ἡ
φωνὴ
|
πρόδρομος |
τοῦ
λόγου,
φωνὴ
παρακλητική,
προετοιμάζουσα |
| [9] |
οὐκέτι.
Ταύτην
μοι
τὴν
κυοφορίαν
|
προεθέσπισεν |
ἀγγέλου
φωνή·
πρόδρομος
ἦν
κἀκείνη |
| [28] |
ἄνθρωποι,
εἰσίν,
οἱ
παραπλησίως
τοῖς
|
προειρημένοις |
ἐκείνοις
κεκλημένοι;
~Τί
δ'
εἴ |
| [102] |
οὐδὲ
σελήνη,
οἷς
ἕκαστον
τῶν
|
προειρημένων |
(διορίζεται.
Τίς
ἂν
οὖν
τὴν |
| [110] |
θεῷ"
οὔθ'
ὅτε
τὸ
πρῶτον
|
προεκηρύχθη, |
ἀπιστηθείς,
οὔθ'
ὅτε
τὸ
ἀνθρώπου |
| [9] |
πρόδρομος
τοῦ
λόγου,
φωνὴ
παρακλητική,
|
προετοιμάζουσα |
εἰς
σωτηρίαν,
φωνὴ
προτρέπουσα
εἰς |
| [56] |
τέχνης,
ὁ
θεὸς
δὲ
ἀνενδεής.
|
Προῆλθεν |
ἡ
τέχνη,
περιβέβληται
τὸ
σχῆμα |
| [123] |
τῶν
λόγων,
εἰ
καὶ
μακροτέρω
|
προῆλθον |
ὑπὸ
φιλανθρωπίας
ὅ
τι
περ |
| [94] |
ἐστὶ
παιδίον,
ὃς
μαμωνᾷ
δουλεύειν"
|
προῄρηται, |
σοὶ
δὲ
τὰ
σὰ
ἐπιτρέπει, |
| [106] |
ἁπλότητος
ὑμῖν
δωρήσεται
πτερόν
(πτερῶσαι
|
προῄρηται |
τοὺς
γηγενεῖς)
ἵνα
δὴ
τοὺς |
| [41] |
θεοί,
οἷα
αἴλουροι
καὶ
γαλαῖ,
|
προήσονται |
ἢ
τὴν
Ὁμηρι
κήν
τε |
| [32] |
οὐδὲ
ἡ
Ζευξίππη
οὐδὲ
ἡ
|
Προθόη |
οὐδὲ
ἡ
Μάρπησσα
οὐδὲ
ἡ |
| [39] |
Ἀκτίου
τὸ
ἱερόν,
ταῖς
μυίαις
|
προθύεσθαι |
βοῦν.
Οὐδὲ
μὴν
Σαμίων
ἐκλήσομαι |
| [96] |
ὑμᾶς
τοῦδε
τοῦ
ὀνόματος
αἰσχύνη
|
προκαταλαμβανέτω, |
ἥτ'
ἄνδρας
μέγα
σίνεται,
(παρατρέπουσα |
| [96] |
ἔτι
τῆς
ἀληθείας
ἀπασχολεῖ
ἔθη
|
προκατηχημένους, |
ἀκούοιτ'
ἂν
ἤδη
τὸ
μετὰ |
| [116] |
ἆθλον
ἐπιζητεῖ,
τὴν
ἐπαγγελίαν
ἀπαιτεῖ.
|
~Πρόκειται |
δὲ
ἀεὶ
τῷ
θεῷ
τὴν |
| [96] |
σμικρὸν
ἡμῖν
τὸ
ἆθλον
ἀθανασία
|
(πρόκειται. |
Μὴ
οὖν
ἔτι
φροντίζετε
μηδὲ |
| [46] |
ἦν
σανίς,
ὕστερον
δὲ
ἐπὶ
|
Προκλέους |
ἄρχοντος
ἀνδριαντοειδὲς
ἐγένετο.
Ἐπεὶ
δὲ |
| [95] |
τοῦ
πονηροῦ,
καὶ
σοφίαν
εἰδωλολατρείας
|
προκρίνομεν, |
καὶ
ζωὴν
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
(Ἰδοὺ |
| [27] |
βαδίζετε
καὶ
τρίβον
ὀρθὴν
εὐθεῖαν
|
προλιπόντες |
ἀπήλθετε
τὴν
δι'
ἀκανθῶν
καὶ |
| [50] |
Ἀρτέμιδος
χάσμασι
καὶ
σεισμοῖς"
καταποθήσεσθαι
|
προμηνύουσα |
οὕτως,
ὕπτια
δ'
οἰμῴξει
Ἔφεσος |
| [7] |
καὶ
βοηθὸς
ἡμῖν
ὁ
κύριος,
|
προμηνύων |
ἀρχῆθεν
προφητικῶς,
νῦν
δὲ
ἤδη |
| [103] |
τῶν
χειροκμήτων
καὶ
ἀναισθήτων
πλασμάτων,
|
πρόνοια |
δέ
τις
περὶ
ἡμᾶς
καταφαίνεται |
| [66] |
τῆς
σελήνης
αὐτῆς
διορίζων
τὴν
|
πρόνοιαν, |
ἔπειτα
τὸν
κόσμον
θεὸν
ἡγούμενος |
| [53] |
ἠφάνισε
πῦρ
σωφρονοῦν.
Τοῦτό
σοι
|
προοίμιον |
ἐπιδείκνυται
ὧν
ὑπισχνεῖται
τὸ
πῦρ. |
| [7] |
τοῦ
ἐν
ἀρχῇ
ὄντος
καὶ
|
προόντος |
λόγου·
ἐπεφάνη
δὲ
ἔναγχος
ὁ |
| [48] |
ἱκανούς·
τὸν
οὖν
Ὄσιριν
τὸν
|
προπάτορα |
τὸν
αὑτοῦ
δαιδαλθῆναι
ἐκέλευσεν
αὐτὸς |
| [25] |
πολλοὺς
ἐπιγράφεται
πατέρας
ἀγνοίᾳ
τοῦ
|
πρὸς |
ἀλήθειαν
πατρός.
(Ἦν
δέ
τις |
| [119] |
καὶ
τὴν
βακχικὴν
ἀπορ
ρίψας
|
πρὸς |
ἀλήθειαν
χειραγωγοῦ·
ἰδού
σοι
τὸ |
| [53] |
οἱ
λιθοξόοι
τοὺς
Ἑρμᾶς
Ἀθήνησι
|
πρὸς |
Ἀλκιβιάδην
ἀπείκαζον.
Ὑπλείπεται
τῆς
σῆς |
| [48] |
Ἰσίδωρος
μόνος
παρὰ
Σελευκέων
τῶν
|
πρὸς |
Ἀντιοχείᾳ
τὸ
ἄγαλμα
μεταχθῆναι
λέγει, |
| [5] |
ὑμνεῖν
αὐτὸν
τοὺς
δαίμονας
ἀληθεῖ
|
πρὸς |
αὐτοῦ
διωκομένους
μουσικῇ,
ᾗ
τοῦ |
| [68] |
ἀδύνατον.
Διὰ
τί
δῆτα,
(ὢ
|
πρὸς |
αὐτοῦ;
Ῥητέον
γὰρ
οὐδαμῶς
ἐστίν. |
| [72] |
εἰς
ἐπίγνωσιν
θεοῦ
ἐπιπνοίᾳ
θεοῦ
|
πρὸς |
αὐτῶν
μὲν
ἀναγεγραμμένα,
πρὸς
δὲ |
| [105] |
γὰρ
ἵσταται
οὐδὲν
τῷ
σπεύδοντι
|
πρὸς |
γνῶσιν
θεοῦ,
οὐκ
ἀπαιδευσία,
οὐ |
| [29] |
αἱ
τέχναι
καὶ
οἱ
βίοι,
|
πρὸς |
δέ
γε
(καὶ
οἱ
τάφοι |
| [72] |
θεοῦ
πρὸς
αὐτῶν
μὲν
ἀναγεγραμμένα,
|
πρὸς |
δὲ
ἡμῶν
ἐξειλεγμένα
τῷ
γε |
| [42] |
ἐπιχαίροντες
τῇ
φρενοβλαβείᾳ
τῶν
ἀνθρώπων,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
ἀνθρωποκτονίας
ἀπολαύοντες·
νυνὶ |
| [44] |
γὰρ
οὐδὲ
τούτους
σιωπή
σομαι,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
αὐτοὺς
ἐξελέγξω–
νεὼς |
| [122] |
πάντα
αὐτοῦ
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
ἡμᾶς
τὸ
κάλλιστον |
| [92] |
τοῦ
θεοῦ
ἑτέρῳ
δουλεύειν
δεσπότῃ,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
θεραπεύειν
ἀντὶ
μὲν |
| [44] |
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
θυσίας
(παραστῆσαι
πρῶτοι |
| [112] |
Ἀθήνας
καὶ
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
Ἰωνίαν
πολυπραγμονοῦντας.
Εἰ |
| [48] |
τε
καὶ
σιδήρου
καὶ
μολίβδου,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
κασσιτέρου,
λίθων
δὲ |
| [4] |
δὲ
καὶ
ξύλα
οἱ
ἄφρονες·
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
λίθων
ἀναισθητότερος
ἄνθρωπος |
| [65] |
τῶν
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούντων
πολλοί,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
Μακεδόνες,
ὥς
φησι |
| [51] |
ἀλλὰ
ζῇ
γε
καὶ
αὔξεται,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
τῇ
σελήνῃ
συμπάσχει· |
| [61] |
Τούτων
οὐ
μόνον
τῆς
χρήσεως,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
τῆς
ὄψεως
καὶ |
| [30] |
εἰπὼν
περὶ
ἀμφοῖν
τοῖν
Διοσκούροιν,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
εἴδωλον" |
| [86] |
τῆς
ἐν
οὐρανῷ
πατρί
δος,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
τοῦ
ὄντως
ὄντος |
| [22] |
μᾶλλον
δὲ
ματαιόφρονος
Ἐρεχθειδῶν
δήμου,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων, |
| [22] |
κράδαι
νάρθηκές
τε
καὶ
κιττοί,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
φθοῖς
καὶ
μήκωνες; |
| [108] |
βίου
ἀρχὴν
ἀναλάβοι
σωτηρίας.
Γηράσατε
|
πρὸς |
δεισιδαιμονίαν,
νέοι
ἀφίκεσθε
(πρὸς
θεοσέβειαν· |
| [13] |
τῆς
ὀργῆς
τῆς
Δηοῦς
τῆς
|
πρὸς |
Δία
γεγενημένης,
τὰ
δὲ
ἀπὸ |
| [87] |
ἀπόστολος
θεοπνεύστους"
καλεῖ,
ὠφελίμους
οὔσας
|
πρὸς |
διδασκαλίαν,
πρὸς
ἔλεγχον,
πρὸς
ἐπανόρθωσιν, |
| [87] |
καλεῖ,
ὠφελίμους
οὔσας
πρὸς
διδασκαλίαν,
|
πρὸς |
ἔλεγχον,
πρὸς
ἐπανόρθωσιν,
πρὸς
παιδείαν |
| [0] |
~ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ
ΣΤΡΩΜΑΤΕΩΣ
ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΟΣ
|
ΠΡΟΣ |
ΕΛΛΗΝΑΣ.
~Ἀμφίων
ὁ
Θηβαῖος
καὶ |
| [87] |
οὔσας
πρὸς
διδασκαλίαν,
πρὸς
ἔλεγχον,
|
πρὸς |
ἐπανόρθωσιν,
πρὸς
παιδείαν
τὴν
ἐν |
| [93] |
(θεόν.
Καλὸς
ὁ
κίνδυνος
αὐτομολεῖν
|
πρὸς |
θεόν.
Πολλῶν
δὲ
καὶ
ἄλλων |
| [100] |
(γὰρ
ὡς
ἄνθρωπος
οἰκείως
ἔχειν
|
πρὸς |
θεόν.
Ὥσπερ
οὖν
τὸν
ἵππον |
| [108] |
Γηράσατε
πρὸς
δεισιδαιμονίαν,
νέοι
ἀφίκεσθε
|
(πρὸς |
θεοσέβειαν·
παῖδας
ἀκάκους
ἐγκρινεῖ
θεός. |
| [100] |
ὅσῳ
γε
φρονιμώτερος
εἶναι
δόξει,
|
πρὸς |
κακοῦ
ἡ
σύνεσις
αὐτῷ,
ὅτι |
| [79] |
οὐκ
ἔστι
πάρεξ
ἐμοῦ·
ἐπιστράφητε
|
πρός |
με
καὶ
σωθήσεσθε
οἱ
ἀπ' |
| [120] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
ἀναβαίνετε.
Δεῦτε
|
πρός |
με
πάντες
οἱ
κοπιῶντες
καὶ |
| [63] |
γεγενῆσθαι.
Ἐνταῦθα
φιλοσόφων
παρατρέπεται
χορὸς
|
πρὸς |
μὲν
τὴν
οὐρανοῦ
θέαν
παγκάλως |
| [56] |
καὶ
τὸ
πλούσιον
τῆς
οὐσίας
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
κέρδος
ἀγώγιμον,
μόνῳ |
| [15] |
~Δηοῦς
δὲ
μυστήρια
καὶ
Διὸς
|
πρὸς |
μητέρα
Δήμητρα
ἀφροδίσιοι
συμπλοκαὶ
καὶ |
| [100] |
βιαζόμεθα
οὐδὲ
τὸν
ταῦρον
κυνηγετεῖν,
|
πρὸς |
ὃ
πέφυκε
δὲ
ἕκαστον
τῶν |
| [113] |
δὲ
ἄρα
προτροπὴ
μόνη
καὶ
|
πρὸς |
ὅλον
δηλαδὴ
τὸν
βίον,
ἐν |
| [93] |
ἐκεῖνος
ὁ
θησαυρὸς
τῆς
σωτηρίας,
|
πρὸς |
ὅν
γε
ἐπείγεσθαι
χρὴ
φιλολόγους |
| [25] |
(Ἦν
δέ
τις
ἔμφυτος
ἀρχαία
|
πρὸς |
οὐρανὸν
ἀνθρώποις
κοινωνία,
ἀγνοίᾳ
μὲν |
| [70] |
κενεόφρονι
βουλῇ·
ἀλλὰ
γὰρ
αἴρουσι
|
πρὸς |
οὐρανὸν
ὠλένας
ἁγνάς,
ὄρθριοι
ἐξ |
| [87] |
διδασκαλίαν,
πρὸς
ἔλεγχον,
πρὸς
ἐπανόρθωσιν,
|
πρὸς |
παιδείαν
τὴν
ἐν
δικαιοσύνῃ,
ἵνα |
| [87] |
ᾖ
ὁ
τοῦ
θεοῦ
ἄνθρωπος
|
πρὸς |
πᾶν
ἔργον
ἀγαθὸν
ἐξηρτημένος.
(Οὐκ |
| [85] |
ἡ
ἐπίγνωσις;
Θεοσέβεια·
θεοσέβεια
δὲ
|
πρὸς |
πάντα
ὠφέλιμος"
κατὰ
τὸν
Παῦλον, |
| [55] |
βδελυρὰ
ὄντως
καὶ
πνεύματα
ἀκάθαρτα,
|
πρὸς |
πάντων
ὁμολογούμενα
γήινα
καὶ
δεισαλέα, |
| [48] |
ἦν,
ὃν
δὴ
κατ'
ἐξοχὴν
|
πρὸς |
πάντων
σεβασμοῦ
κατηξιωμένον
ἀκούομεν,
τοῦτον |
| [121] |
υἱὸς
ἀίδιος
νικηφόρος.
Φιλότιμοι
τοίνυν
|
πρὸς |
τὰ
καλὰ
καὶ
θεοφιλεῖς
ἄνθρωποι |
| [41] |
γὰρ
οὐδὲ
ὀνομάτων
ὑμῖν
πενία
|
πρὸς |
τὰς
τῆς
ἀσεβείας
συνθέσεις.
~(Φέρε |
| [105] |
θείας
μαθήσεως
ἐστέρηται.
~Ὑμεῖς
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
ἀλήθειαν
ἀνάπηροι
καὶ
τυφλοὶ |
| [103] |
δὲ
οἱ
ἄθεοι
καὶ
οἱ
|
πρὸς |
τὴν
ἀσέβειαν
ἐπιστρεφόμενοι
σκληροκάρδιοί
τε |
| [31] |
μὲν
ἐβασίλευεν,
διεφέρετο
δὲ
ἀεὶ
|
πρὸς |
τὴν
γυναῖκα,
ἠγα
νάκτει
δὲ |
| [75] |
ἐν
Ἱερείᾳ
τῷ
δράματι
χαλεπαίνων
|
πρὸς |
τὴν
συνήθειαν
διελέγχειν
πειρᾶται
τὸν |
| [92] |
τὸν
πονηρόν.
Τίς
γάρ,
ὢ
|
πρὸς |
τῆς
ἀληθείας,
σωφρονῶν
γε
τἀγαθὸν |
| [67] |
τἀληθὲς
εἰδότων.
(Τί
γάρ,
ὢ
|
πρὸς |
τῆς
ἀληθείας,
τοὺς
σοὶ
πεπιστευκότας |
| [47] |
δεικνύναι
(ἐν
τῇ
τετάρτῃ
τῶν
|
Πρὸς |
Τίμαιον·
μηδὲ
τὰ
ἐν
Πατάροις |
| [120] |
πᾶσαι
δὲ
ἐμφερεῖς·
διορθώσασθαι
ὑμᾶς
|
πρὸς |
τὸ
ἀρχέτυπον
βούλομαι,
ἵνα
μοι |
| [53] |
ζωγράφοι
πάντες
τῆς
Ἀφροδίτης
εἰκόνας
|
πρὸς |
τὸ
κάλλος
ἀπεμιμοῦντο
Φρύνης,
ὥσπερ |
| [113] |
παντὶ
καιρῷ,
ἐν
πάσῃ
περιστάσει
|
πρὸς |
τὸ
κυριώτατον
τέλος,
τὴν
ζωήν, |
| [30] |
Οὗτος
οὖν
ὁ
Ἡρακλῆς
δύο
|
πρὸς |
τοῖς
πεντήκοντα
ἔτη
βεβιωκὼς
κατέστρεψε |
| [64] |
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
εἰς
πλῆθος
ἐμπεσὼν
|
πρὸς |
τοῖς
τέτταρσι
στοιχείοις
τούτοις
νεῖκος |
| [22] |
Διονύσου
Βασσάρου;
Οὐχὶ
δὲ
ῥοιαὶ
|
πρὸς |
τοῖσδε
καὶ
κράδαι
νάρθηκές
τε |
| [91] |
ὁρῶντες
ἔτι
τυφλώττετε
καὶ
οὐχὶ
|
πρὸς |
τὸν
δεσπότην
τῶν
πάντων
καὶ |
| [120] |
ἐπιδείξω
τὸ
σχῆμα,
δι'
οὗ
|
πρὸς |
τὸν
θεὸν
ἀναβαίνετε.
Δεῦτε
πρός |
| [7] |
ὤν,
ὅτι
ὁ
λόγος
ἦν
|
πρὸς |
τὸν
θεόν,
διδάσκαλος,
ἐπεφάνη
ᾧ |
| [6] |
λόγος
καὶ
ὁ
λόγος
ἦν
|
πρὸς |
τὸν
θεὸν
καὶ
θεὸς
ἦν |
| [121] |
ἀθανασίαν
κατιθύνει
τὸ
ἅρμα,
σπεύδων
|
πρὸς |
τὸν
θεὸν
πληρῶσαι
ἐναργῶς
ὃ |
| [99] |
Ὑμῶν
ἐστιν,
ἐὰν
θελήσητε,
τῶν
|
πρὸς |
τὸν
θεὸν
τὴν
προαίρεσιν
ἐσχηκότων· |
| [105] |
ὄφεσιν
ἐκείνοις,
οἷς
τὰ
ὦτα
|
πρὸς |
τοὺς
κατεπᾴδοντας
ἀποκέκλεισται.
Θυμὸς
γὰρ |
| [106] |
αὐτοῦ
πάσας
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
|
Πρὸς |
τοὺς
κενοὺς
τῆς
πονηρίας
λέγει· |
| [97] |
ἀνθρώπων
ἃς
εἶχον
περὶ
θεῶν,
|
πρὸς |
τοὺς
πολίτας
ἄνδρες,
εἶπεν,
θαρρεῖτε |
| [35] |
εἰς
(συνουσίαν
ὑπαγάγηται.
Πανύασσις
γὰρ
|
πρὸς |
τούτοις
καὶ
ἄλλους
παμπόλλους
ἀνθρώποις |
| [46] |
εἰλύαται
κεφαλαί.
~(Εἰ
δ'
ἔτι
|
πρὸς |
τούτοις
φέρων
ὑμῖν
τὰ
ἀγάλματα |
| [56] |
τὰ
εἴδωλα,
αἱ
σκιαὶ
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
χωλαὶ"
ἐκεῖναι
καὶ
ῥυσαί, |
| [54] |
εἶναι
δοκεῖν
καὶ
κερασφόρος
ἀναπλάττεσθαι
|
πρὸς |
τῶν
ἀγαλματοποιῶν,
τὸ
καλὸν
ἀνθρώπου |
| [67] |
ὀρρωδοῦντες
συνανατρέφειν
αὐτοῖς
ἀθεότητα
τὴν
|
πρὸς |
τῶν
δοκήσει
σοφῶν
δὴ
τούτων |
| [36] |
Σωσίβιος
δὲ
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
|
πρὸς |
τῶν
Ἱπποκοωντιδῶν
κατὰ
τῆς
χειρὸς |
| [103] |
τινά,
μᾶλλον
δὲ
ἵνα
μυστικώτερον
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ἀποφθέγξωμαι,
γυναικὸς
τῆς
Ἑβραίας |
| [41] |
φύλακες
οὗτοι,
οὐκ
εὐνοίᾳ
τῇ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
περιπαθεῖς,
τῆς
δὲ
ὑμεδαπῆς |
| [15] |
Δηοῦς,
ἧς
δὴ
χάριν
Βριμὼ
|
προσα |
γορευθῆναι
λέγεται,
ἱκετηρίαι
Διὸς
καὶ |
| [25] |
καὶ
ἐξετάνυσαν
ἐπὶ
γῆς,
γηΐνοις
|
προσα |
νέχειν
ἀναπείσασαι
πλάσμασιν.
~Οἳ
μὲν |
| [42] |
καὶ
Λεσβίους
Διονύσῳ
τὴν
(ὁμοίαν
|
προσάγειν |
θυσίαν
Δωσίδας
λέγει·
Φωκαεῖς
δέ |
| [50] |
(Αὕτη
μέντοι
ἐρείπια
τοὺς
νεὼς
|
προσαγορεύει, |
τὸν
μὲν
τῆς
Ἐφεσίας
Ἀρτέμιδος |
| [19] |
ἀπεικότως
τὸν
Διόνυσόν
τινες
Ἄττιν
|
προσαγορεύεσθαι |
θέλουσιν,
αἰδοίων
ἐστερημένον.
~Καὶ
τί |
| [34] |
καὶ
τοῦ
παιδίου
ὁ
ἐπιτάφιος
|
προσαγορεύεται |
Νέμεα·
Πῖσα
δὲ
ὑμῖν
τάφος |
| [54] |
αὖθις
ὑπὸ
τοῦ
ἀνδρὸς
Ἥρα
|
προσαγορευομένη. |
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ
τέταρτος
Διόνυσος |
| [57] |
καὶ
μὴ
ἐπὶ
τὸ
ἐρᾶν
|
προσάγουσα, |
ἀλλ'
ἐπὶ
τὸ
τιμᾶν
καὶ |
| [5] |
διὰ
τοῦ
πολυφώνου
ὀργάνου
καὶ
|
προσᾴδει |
τῷ
ὀργάνῳ
τῷ
ἀνθρώπῳ.
Σὺ |
| [58] |
καὶ
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
καὶ
(γραφαῖς
|
προσανέχοντες. |
Τοσούτων
ὑμῖν
οἱ
δημιουργοὶ
ἀθυρμάτων |
| [117] |
καὶ
θεῖος
ὄντως
ἔρως
ταύτῃ
|
προσγίνεται |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ὅταν
ἐν
αὐτῇ |
| [118] |
τὴν
ἀπώλειαν
καὶ
τῷ
ξύλῳ
|
προσδεδεμένος |
ἁπάσης
ἔσῃ
τῆς
φθορᾶς
λελυμένος, |
| [107] |
πατέρες
τέκνων
οἱ
τῷ
πατρὶ
|
προσδεδρα |
μηκότες,
ἀγαθοὶ
δὲ
γονεῦσιν
υἱοὶ |
| [51] |
δὲ
ἀγάλματα
ἀργά,
ἄπρακτα,
ἀναίσθητα,
|
προσδεῖται |
καὶ
προσκαθηλοῦται
καὶ
προσπήγνυται,
χωνεύεται, |
| [7] |
ζήσωμεν
ἐν
τῷ
νῦν
αἰῶνι,
|
προσδεχόμενοι |
τὴν
μακαρίαν
ἐλπίδα
καὶ
ἐπιφάνειαν |
| [99] |
ἧς
ὑπακούσαντες
οἱ
Νινευῖται
τῆς
|
προσδοκηθείσης |
ἁλώσεως
μετανοίᾳ
γνησίῳ
τὴν
καλὴν |
| [8] |
καὶ
τῷ
σωτῆρι
τῷ
κυρίῳ
|
προσδράμωμεν, |
ὃς
καὶ
νῦν
καὶ
ἀεὶ |
| [74] |
δὲ
λόγον
θεῖον
βλέψας
τούτῳ
|
προσέδρευε, |
ἰθύνων
κραδίης
νοερὸν
κύτος·
εὖ |
| [66] |
τὸ
(πλῆρες
καὶ
τὸ
κενόν·
|
προσέθηκε |
δὲ
λαβὼν
τούτοιν
τοῖν
δυεῖν |
| [33] |
διὰ
μῆλον
αἱ
θεαὶ
γυμναὶ
|
προσεῖχον |
τῷ
ποιμένι,
ἥτις
αὐτῶν
δόξει |
| [114] |
δὲ
τῆς
ἀπωλείας
τὸν
ἄνθρωπον
|
προσεκρέμασεν |
αἰθέρι,
μεταφυτεύων
τὴν
φθορὰν
εἰς |
| [26] |
θεῖν
ὀνομάσαντες
τοὺς
ἀστέρας,
καὶ
|
προσεκύνησαν |
ἥλιον,
ὡς
(Ἰνδοί,
καὶ
σελήνην, |
| [46] |
λίθον,
οἱ
Πέρσαι
τὸν
ποταμὸν
|
προσεκύνουν, |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
οἱ |
| [6] |
εἴτε
αὖ
τοὺς
Ἀρκάδας
οἱ
|
προσελήνους |
ἀναγράφοντες
ποιηταί,
εἴτε
μὴν
αὖ |
| [56] |
τοῦ
θεοῦ
τοῖς
οὐ
θεοῖς
|
προσενείματε |
γέρα;
Τί
δὲ
κατα
λιπόντες |
| [19] |
Ἀνακτοτελεστὰς
οἷς
μέλον
καλεῖν
καλοῦσι,
|
προσεπιτερατεύονται |
τῇ
συμφορᾷ,
ὁλόριζον
ἀπαγορεύοντες
σέλινον |
| [57] |
γὰρ,
δι'
ὁμοιότητα
σκιαγραφίας
περιστερᾶς,
|
προσέπτησαν |
πελειάδες
καὶ
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις |
| [34] |
καταγγέλλεται
Πύθια·
Ἰσθμοῖ
δὲ
σκύβαλον
|
προσέπτυσεν |
ἐλεεινὸν
ἡ
θάλαττα
καὶ
Μελικέρτην |
| [60] |
γοῦν
τισὶ
καταγράφοις
μετεωρότερον
ἀνακειμένοις
|
προσεσχηκότες |
ἀσελγείᾳ
τοὺς
θαλάμους
κεκοσμήκασι,
τὴν |
| [97] |
τούτων
ὄχλον
ὁ
προσκυνῶν
καὶ
|
προσεταιριζόμενος, |
αὐτῶν
ἐκείνων
τῶν
δαιμόνων
ἀθλιώτερος |
| [49] |
δὲ
καὶ
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
|
προσέταξας; |
τί
δὲ
καὶ
τὸ
κάλλος |
| [52] |
πεντεκαίδεκα
πηχῶν
τὸ
μέγεθος
ὄν,
|
προσέταξε |
χωνεῦσαι
καὶ
τῆς
ἄλλης
τῆς |
| [52] |
περιελόμενος
τοῦ
Διὸς
ἐν
Σικελίᾳ
|
προσέταξεν |
αὐτῷ
ἐρεοῦν
περιτεθῆναι,
χαριέντως
φήσας |
| [22] |
ἔστιν
αὐτῶν
τὰ
ἅγια.
(Καὶ
|
προσέτι |
τῆς
Θέμιδος
τὰ
ἀπόρρητα
σύμβολα |
| [25] |
καὶ
ἀποκεκομμένον
(μὴ
ἐκκλησιάζειν,
καὶ
|
προσέτι |
τὸν
ἐκ
πόρνης;
Αἰνίττεται
δὲ |
| [79] |
τὸ
ξύλον
γλύμμα
αὐτῶν,
καὶ
|
προσευχόμενοι |
θεοῖς
οἳ
οὐ
σώσουσιν
αὐτούς. |
| [57] |
πελειάδες
καὶ
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις
|
προσεχρεμέτισαν |
ἵπποι.
Ἐρασθῆναι
κόρην
εἰκόνος
λέγουσιν |
| [46] |
λίθων·
ἃ
δὴ
καὶ
ξόανα
|
(προσηγορεύετο |
διὰ
τὸ
ἀπεξέσθαι
τῆς
ὕλης. |
| [54] |
τοὺς
Ἀλεξάνδρου
γεγονὼς
χρόνους·
Ἑρμῆς
|
προσηγορεύετο |
ὁ
Νικαγόρας
καὶ
τῇ
(στολῇ |
| [18] |
ἐκ
τοῦ
πάλλειν
τὴν
καρδίαν
|
προσηγορεύθη· |
οἱ
δὲ
Τιτᾶνες,
οἱ
καὶ |
| [26] |
Διόνυσον
τὴν
ἄμπελον,
ὡς
Θηβαῖοι,
|
προσηγόρευσαν. |
Ἄλλοι
τὰς
ἀμοιβὰς
τῆς
κακίας |
| [55] |
θεοὺς
κακίᾳ
τιμήσας
Ὅμηρος
δαίμονας
|
προσηγόρευσεν· |
ἡ
δ'
Οὐλυμπόνδε
βεβήκει
δώματ' |
| [54] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἰδιῶται
θείαις
|
προσηγορίαις |
σφᾶς
αὐτοὺς
ἐσέμνυνον,
ὡς
Μενεκράτης |
| [16] |
δ'
εἰ
καὶ
τὰ
ἐπίλοιπα
|
προσθείην; |
Κυεῖ
μὲν
ἡ
Δημήτηρ,
ἀνατρέφεται |
| [5] |
βασιλεύς,
ὁ
κιθαριστής,
οὗ
μικρῷ
|
πρόσθεν |
ἐμνήσθημεν,
προὔτρεπεν
ὡς
τὴν
ἀλήθειαν, |
| [42] |
~(Φέρε
δὴ
οὖν
καὶ
τοῦτο
|
προσθῶμεν, |
ὡς
ἀπάνθρωποι
καὶ
μισάνθρωποι
δαίμονες |
| [30] |
αὖθι,
φίλῃ
ἐν
πατρίδι
γαίῃ.
|
(Προσίτω |
δὲ
καὶ
ὁ
τὰ
Κυπριακὰ |
| [51] |
ἀργά,
ἄπρακτα,
ἀναίσθητα,
προσδεῖται
καὶ
|
προσκαθηλοῦται |
καὶ
προσπήγνυται,
χωνεύεται,
ῥινᾶται,
πρίεται, |
| [62] |
ἀνδριὰς
ὅτι
μάλιστα
ὡραιότατος
τεκταίνηται,
|
προσκαρτερεῖτε, |
ὅπως
δὲ
αὐτοὶ
μὴ
ὅμοιοι |
| [83] |
ἀναμένετε,
καὶ
τὸ
πῦρ"
δὲ
|
προσκοπεῖτε, |
ὃ
ἡτοίμασεν
ὁ
κύριος
τῷ |
| [63] |
οὐρανῷ
φαινόμενα
καὶ
ὄψει
καταλαμβανόμενα
|
προσκυ |
νούντων.
Εἰ
γὰρ
καὶ
μὴ |
| [51] |
ἐξιστάντες
φύσεως,
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
|
προσκυνεῖν |
ἀναπείθοντες·
προσκυνοῦσιν
δὲ
οἱ
θεοποιοὶ |
| [53] |
εἰ
βούλει
καὶ
τὰς
ἑταίρας
|
προσκυνεῖν. |
~Ἐντεῦθεν,
οἶμαι,
κινηθέντες
οἱ
βασιλεῖς |
| [56] |
Γῆν
δὲ
ἐγὼ
πατεῖν,
οὐ
|
προσκυνεῖν |
μεμελέτηκα·
οὐ
γάρ
μοι
θέμις |
| [14] |
οὐκ
αἰδού
(μενος
λέγειν
ἃ
|
προσκυνεῖν |
οὐκ
αἰσχύνεσθε.
Ἡ
μὲν
οὖν |
| [68] |
φησίν
ἥλιε,
σὲ
γὰρ
δεῖ
|
προσκυνεῖν |
πρῶτον
θεῶν,
δι'
ὃν
θεωρεῖν |
| [57] |
ἀλλ'
ἐπὶ
τὸ
τιμᾶν
καὶ
|
προσκυνεῖν |
τά
τε
ἀγάλματα
καὶ
τὰς |
| [54] |
Ἀμύντου
Φίλιππον
ἐν
Κυνοσάργει
νομοθετοῦντες
|
προσκυνεῖν, |
τὸν
τὴν
κλεῖν
κατεαγότα
καὶ |
| [53] |
οἱ
δείλαιοι
τὴν
Πραξιτέλους
(ἐρωμένην
|
προσκυνεῖν. |
Φρύνη
δὲ
ὁπηνίκα
ἤνθει
ἡ |
| [81] |
οὐ
νοεῖς,
τὸν
(δὲ
οὐρανὸν
|
προσκυνεῖς, |
καὶ
πῶς
οὐκ
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε |
| [43] |
πάθει
μεταμαθών·
ἀχάριστός
ἐστιν
ὃν
|
προσκυνεῖς, |
λαμβάνει
τὸν
μισθὸν
καὶ
μετὰ |
| [63] |
μὴ
τὸν
ἥλιόν
τις
ὑμῶν
|
προσκυνείτω, |
ἀλλὰ
τὸν
ἡλίου
ποιητὴν
ἐπιποθείτω, |
| [64] |
σοφίᾳ
τινὶ
ἀσόφῳ
τὴν
ὕλην
|
προσκυνήσαντες |
καὶ
λίθους
μὲν
ἢ
ξύλα |
| [80] |
καὶ
κύριον
τὸν
θεόν
σου
|
προσκυνήσεις |
καὶ
αὐτῷ
μόνῳ
λατρεύσεις"
νῦν |
| [49] |
καθαρὰν
τετήρηκας
τὴν
εἰκόνα·
τότε
|
προσκυνήσω |
τὸ
(κάλλος,
ὅτε
ἀληθινὸν
ἀρχέτυπόν |
| [78] |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
καταπλάγηθι.
Τοῦτον
|
προσκυνήσωμεν, |
ἐφ'
οὗ
φησιν
ὁ
προφήτης |
| [52] |
οἱ
δεισιδαίμονες,
οἱ
τῶν
λίθων
|
προσκυνηταί, |
ἔργῳ
μαθόντες
ἀναίσθητον
ὕλην
μὴ |
| [97] |
τῶν
λίθων
δημιουργοί
τε
καὶ
|
προσκυνηταί. |
~Ὁ
Φειδίας
ὑμῶν
καὶ
ὁ |
| [88] |
Ἡμεῖς
ἐσμεν,
φήσομεν,
οἱ
τἀγαθοῦ
|
προσκυνηταί, |
οἱ
(τῶν
ἀγαθῶν
ζηλωταί.
Ἀκούσατε |
| [96] |
βάραθρον,
εἰδώλων
ποιηταὶ
καὶ
λίθων
|
προσκυνηταί· |
οἵδε
γὰρ
ἀνθρώ
πους
ἀποθεοῦν |
| [44] |
χρόνους
ὕστερον
ἀνέπλαττον
θεούς,
οἷς
|
προσκυνοῖεν. |
Ἀμέλει
τὸν
Ἔρωτα
τοῦτον
ἐν |
| [47] |
Ποσειδῶνος
καὶ
Ἀμφιτρίτης
ἐν
Τήνῳ
|
προσκυνούμενα. |
Δημήτριος
γὰρ
ἐν
δευτέρῳ
τῶν |
| [100] |
γῆς
ὑπερορωμένη,
(πλατεῖα
ἐν
οὐρανοῖς
|
προσκυνουμένη. |
Εἶθ'
ὁ
μὲν
ἄπυστος
τοῦ |
| [101] |
ἐννοήθητε,
τί
θέλουσιν
ὑμῖν
οἱ
|
προσκυνούμενοι |
λίθοι
καὶ
ἃ
περὶ
τὴν |
| [55] |
ἐστιν
Ἵππωνος·
νοήσωμεν
αὐτόν.
(Οἱ
|
προσκυνούμενοι |
παρ'
ὑμῖν,
ἄνθρωποι
γενόμενοί
ποτε, |
| [110] |
κύριος,
ὄψει
καταφρο
νούμενος,
ἔργῳ
|
προσκυνούμενος, |
ὁ
καθάρσιος
καὶ
σωτήριος
καὶ |
| [45] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἐπιόντι
μοι
τοὺς
|
προσκυνουμένους |
ὑμῖν
τάφους
ἐμοὶ
μὲν
οὐδ' |
| [106] |
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι
καὶ
|
(προσκυνουμένῳ, |
θεῷ
ζῶντι
πιστεύσατε
οἱ
δοῦλοι |
| [39] |
ζῴων
ἐκτετιμηκότες
ἤπερ
Ἕλληνες
τοιούτους
|
προσκυνοῦντες |
θεούς;
Τὰ
μὲν
γὰρ
εἰ |
| [26] |
κακίας
ἐπισκοπήσαντες
θεοποιοῦσι
τὰς
ἀντιδόσεις
|
προσκυνοῦντες |
καὶ
τὰς
συμφοράς.
Ἐντεῦθεν
τὰς |
| [33] |
ἐρῶντες.
(Τούτους
ὑμῶν
αἱ
γυναῖκες
|
προσκυνούντων |
τοὺς
θεούς,
τοιούτους
δὲ
εὐχέσθων |
| [49] |
καὶ
νύκτας
ἱερὰς
τὰς
Ἀντινόου
|
προσκυνοῦσιν |
ἄνθρωποι
νῦν,
ἃς
αἰσχρὰς
ἠπίστατο |
| [51] |
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
προσκυνεῖν
ἀναπείθοντες·
|
προσκυνοῦσιν |
δὲ
οἱ
θεοποιοὶ
οὐ
θεοὺς |
| [39] |
σιωπῶ
τὸν
χοιροψάλαν·
Σικυώνιοι
τοῦτον
|
προσκυνοῦσιν |
ἐπὶ
τῶν
γυναικείων
τάξαντες
τὸν |
| [63] |
τέχνην,
πλὴν
ἀλλ'
οὐ
θεὸν
|
προσκυνοῦσιν |
ἥλιόν
τε
καὶ
σελήνην
καὶ |
| [50] |
ἱστάντες
αὐτοὺς
ὡς
ἐνεργεῖς;
Ἑρμῆν
|
προσκυνοῦσιν |
ὡς
θεὸν
καὶ
τὸν
Ἀγυιέα |
| [50] |
γὰρ
ὡς
ἀναισθήτους
ὑβρίζουσιν,
τί
|
προσκυνοῦσιν |
ὡς
θεούς;
Εἰ
δὲ
αἰσθήσεως |
| [97] |
τῶν
γενητῶν
τούτων
ὄχλον
ὁ
|
προσκυνῶν |
καὶ
προσεταιριζόμενος,
αὐτῶν
ἐκείνων
τῶν |
| [56] |
νοήσῃς,
μορφὴν
παρὰ
τοῦ
τεχνίτου
|
προσλαβοῦσα. |
Γῆν
δὲ
ἐγὼ
πατεῖν,
οὐ |
| [74] |
ὀλίγα
ἄττα
τῆς
ἀληθείας
ἐφθέγξαντο,
|
προσμαρτυροῦσι |
μὲν
τὴν
δύναμιν
αὐτῆς
οὐκ |
| [57] |
οἰκεία
ἡ
πλάνη
κἀκ
τῆς
|
προσόψεως |
ἐλέγχηται·
ἐναπο
μέμακται
γὰρ
πάνυ |
| [104] |
γὰρ
αὐτῶν
ἀφῄρηται
τῆς
οὐρανίου
|
προσόψεως, |
ἣ
δὲ
τῆς
θείας
μαθήσεως |
| [90] |
τῷ
δαλῷ
τῷ
θανατηφόρῳ
τούτῳ
|
προσπεφεύγασιν, |
μεθ'
οὗ
καταφλεχθήσονται,
ἐξὸν
βιῶναι |
| [51] |
ἀναίσθητα,
προσδεῖται
καὶ
προσκαθηλοῦται
καὶ
|
προσπήγνυται, |
χωνεύεται,
ῥινᾶται,
πρίεται,
περιξέεται,
(γλύφεται. |
| [89] |
ἐπισφαλεῖς
οὖσαι,
ὅμως
γλυκεῖαί
πως
|
προσπίπτουσιν, |
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
βίου
οὐχὶ |
| [7] |
ἀγάλμασιν
καὶ
τοιούτοις
τισὶν
εἰδώλοις
|
προσσφίγξας |
τῷ
δεισιδαιμονίας
ἀθλίῳ
δεσμῷ,
τοῦτο |
| [25] |
τὸν
ἱεροφάντην
τῆς
ἀληθείας
Μωσέα
|
προστάττοντα |
θλαδίαν
καὶ
ἀποκεκομμένον
(μὴ
ἐκκλησιάζειν, |
| [115] |
πατρὸς
ὄνομα
εἰς
γνῶσιν
ἀφίκηται,
|
προστάττοντος |
ἤπια
καὶ
τῷ
παιδὶ
(ἐγκελευομένου |
| [99] |
δὲ
ἔτι
ταῖς
ἁμαρτίαις
παραμένεις,
|
προστετηκὼς |
ἡδοναῖς;
Τίνι
λαλήσει
κύριος
ὑμῶν |
| [65] |
τὴν
ἀνθρώπων
ὑπηρεσίαν
πεποιημένα
στοιχεῖα"
|
προστρε |
πόμενοι.
~Τῶν
δὲ
ἄλλων
φιλοσόφων |
| [97] |
γοργῶπιν
Ἐργάνην
θεὸν
στατοῖσι
λίκνοις
|
προστρέπεσθε, |
ἠλίθιοι
τῶν
λίθων
δημιουργοί
τε |
| [50] |
γὰρ
οὐχὶ
τερατώδεις
οἱ
λίθους
|
προστρεπόμενοι, |
εἶτα
μέντοι
καὶ
πρὸ
τῶν |
| [46] |
συνήθειαν,
ἔργα
χειρῶν
ἀνθρώπων"
ἀναίσθητα
|
προστρεπόμενοι. |
Πάλαι
μὲν
οὖν
οἱ
Σκύθαι |
| [64] |
(οὐκ
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ
δὲ
αὐτὸ
|
προστρεπόμενοι. |
Τί
γάρ
ἐστί
ποτε
ἕτερον |
| [22] |
ἀνορ
(γιάστους
τελετὰς
εὐσεβείᾳ
νόθῳ
|
προστρεπομένων. |
Οἷαι
δὲ
καὶ
αἱ
κίσται |
| [90] |
ἀπαλλαγὴν
μετάνοιαν
κενὴν
ἅμα
τιμωρίᾳ
|
προστρίβεται, |
παθὼν
δέ
τε
νήπιος
ἔγνω" |
| [37] |
ὁ
μειλίχιος,
ὁ
πανομφαῖος,
ὁ
|
προστροπαῖος· |
μᾶλλον
δὲ
ὁ>
ἄδικος,
ὁ |
| [26] |
τὰς
Εὐμενίδας
Παλαμναίους
τε
καὶ
|
Προστροπαίους, |
ἔτι
δὲ
Ἀλάστορας
ἀναπεπλάκασιν
(οἱ |
| [34] |
αὖθις·
οὐ
κατα
λαμβάνει
τὸν
|
Πρόσυμνον |
(ἐτεθνήκει
γάρ)
ἀφοσιούμενος
τῷ
ἐραστῇ |
| [34] |
ὁδόν,
ὑπισχνεῖται
δ'
αὐτῷ
φράσειν,
|
Πρόσυμνος |
τοὔνομα,
οὐκ
ἀμισθί·
ὁ
δὲ |
| [3] |
τινὲς
οὐκ
ἄνδρες,
ἀπατηλοὶ
γεγονέναι,
|
προσχήματι |
μουσικῆς
λυμηνάμενοι
τὸν
βίον,
ἐντέχνῳ |
| [58] |
δρᾶμα
γεγένηται
καὶ
τὸ
ἅγιον
|
προσωπείοις |
δαιμονίων
κεκωμῳδήκατε,
τὴν
ἀληθῆ
θεοσέβειαν |
| [110] |
ἀπιστηθείς,
οὔθ'
ὅτε
τὸ
ἀνθρώπου
|
προσωπεῖον |
ἀναλαβὼν
καὶ
σαρκὶ
ἀναπλασάμενος
τὸ |
| [27] |
τῶν
καταπληκτικῶν
τουτωνὶ
καὶ
ἐκπληκτικῶν
|
προσωπείων |
τὸν
ὄχλον
τῶν
θεῶν,
συνωνυμίαις |
| [35] |
τὸν
δίφρον
τοῦ
μοιχοῦ
κατὰ
|
πρόσωπον, |
ὅπως
αὐτὸν
εἰς
(συνουσίαν
ὑπαγάγηται. |
| [110] |
ζωοποιός,
εἰρηνική,
ἐπὶ
πᾶν
τὸ
|
πρόσωπον |
τῆς
γῆς
χεόμενος,
δι'
ὃν |
| [2] |
ὑπολαμβάνοντες;
Ἀληθείας
δὲ
ὑμῖν
τὸ
|
πρόσωπον |
τὸ
φαιδρὸν
μόνον,
ὡς
ἔοικεν, |
| [54] |
τῶν
ἀγαλματοποιῶν,
τὸ
καλὸν
ἀνθρώπου
|
πρόσωπον |
(ὑβρίσαι
σπεύδων
κέρατι.
Καὶ
οὔτι |
| [80] |
Κύριος
δίδωσι
σοφίαν
(καὶ
ἀπὸ
|
προσώπου |
αὐτοῦ
γνῶσις
καὶ
σύνεσις"
Ἕως |
| [81] |
καὶ
ἡ
γῆ
φεύξεται
ἀπὸ
|
προσώπου |
κυρίου.
~(Καὶ
μυρίας
ἂν
ἔχοιμί |
| [78] |
ὄρη
τακή
σονται,
ὡς
ἀπὸ
|
προσώπου |
πυρὸς
τήκεται
κηρός.
Οὗτος,
φησίν, |
| [78] |
οὗ
φησιν
ὁ
προφήτης
ἀπὸ
|
προσώπου |
σου
ὄρη
τακή
σονται,
ὡς |
| [95] |
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
(Ἰδοὺ
τέθεικα
πρὸ
|
προσώπου |
ὑμῶν"
φησί,
τὸν
θάνατον
καὶ |
| [84] |
μου,
φησί,
τεσσαράκοντα
ἔτη·
διὸ
|
προσώχθισα |
τῇ
γενεᾷ
ταύτῃ
καὶ
εἶπον· |
| [85] |
εὐτρεπίζειν
παρήγγειλεν
Ἰωάννης,
τούτοις
δὴ
|
(προσώχθισεν |
ὁ
θεὸς
καὶ
ἀπειλεῖ·
καὶ |
| [121] |
θεὸν
πληρῶσαι
ἐναργῶς
ὃ
ᾐνίξατο,
|
πρότε |
ρον
μὲν
εἰς
Ἱερουσαλήμ,
νῦν |
| [77] |
τὴν
θεοσέβειαν
ἡμῖν
ἀφορμὰς
ἐναργέστατα
|
προτείνοντες |
θεμελιοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν·
γραφαὶ
δὲ |
| [23] |
σέβουσιν,
διττῇ
ἐνεσχημένοι
τῇ
ἀθεότητι,
|
προτέρᾳ |
μέν,
καθ'
ἣν
ἀγνοοῦσι
τὸν |
| [6] |
τῷ
δεῖν
ἔσεσθαι
ἐν
αὐτῷ
|
πρότερον |
γεγεννημένοι
τῷ
θεῷ,
τοῦ
θεοῦ |
| [10] |
μηδὲ
γνῶναι
οἷόν
τε
ἦν
|
πρότερον, |
εἰ
μὴ
διὰ
Χριστοῦ
πεπορευμένοις, |
| [18] |
Διονύσου
ἐμβαλόντες
τὰ
μέλη,
καθήψουν
|
πρότερον· |
ἔπειτα
ὀβελίσκοις
(περιπείραντες
ὑπείρεχον
Ἡφαίστοιο. |
| [53] |
τὸν
ἐν
Δελφοῖς
τοῦ
Ἀπόλλωνος
|
πρότερον |
ἥρπασεν
θύελλα,
ἔπειτα
ἠφάνισε
πῦρ |
| [46] |
Σαμίας
Ἥρας,
ὥς
φησιν
Ἀέθλιος,
|
πρότερον |
μὲν
ἦν
σανίς,
ὕστερον
δὲ |
| [44] |
τῶν
θεῶν
εἶναι
λεγόμενον
ἐτίμα
|
πρότερον |
οὐδὲ
εἷς
πρὶν
ἢ
Χάρμον |
| [97] |
ἄχρις
ἂν
ὁρᾶτε
τοὺς
θεοὺς
|
πρότερον |
τῶν
ἀνθρώπων
ἀποθνῄσκοντας.
Θεοὺς
δὲ |
| [57] |
λίθῳ·
Ποσίδιππος
ἱστορεῖ,
ὁ
μὲν
|
πρότερος |
ἐν
τῷ
περὶ
Κύπρου,
ὁ |
| [35] |
δήπουθεν
δυνηθεὶς
τυχεῖν
παρὰ
τοῦ
|
προτέρου |
δεσπότου·
τότε
καὶ
τὰ
Ἰλίου |
| [16] |
μητέρα
τὴν
Δηώ,
ἐκλαθόμενος
τοῦ
|
προτέρου |
μύσους,
πατὴρ
καὶ
φθορεὺς
κόρης |
| [25] |
Αἰνίττεται
δὲ
διὰ
μὲν
τῶν
|
προτέρων |
τὸν
ἄθεον
τρόπον
τὸν
τῆς |
| [109] |
διὰ
τὴν
λειότητα
τῆς
ἡδονῆς
|
προτιμῶντες, |
ἰᾶται
δὲ
ἡμᾶς
καὶ
ὑγιάζει |
| [115] |
τοὺς
νόμους
τῆς
ζωῆς,
πεισθῶμεν
|
προτρε |
πομένῳ
θεῷ,
μάθωμεν
αὐτόν,
ἵνα |
| [6] |
θεοῦ·
ὁ
κύριος
ἐλεεῖ,
παιδεύει,
|
προτρέπει, |
νουθετεῖ,
σῴζει,
φυλάττει
καὶ
μισθὸν |
| [9] |
φίλοι,
τὸν
μὲν
θεὸν
ἀεὶ
|
προτρέπειν |
ἡμᾶς
ἐπ'
ἀρετήν,
ἡμᾶς
δὲ |
| [9] |
παρακλητική,
προετοιμάζουσα
εἰς
σωτηρίαν,
φωνὴ
|
προτρέπουσα |
εἰς
κληρονομίαν
οὐρανῶν·
δι'
ἣν |
| [77] |
μὲν
ἡμᾶς
τῆς
ἐπιζημίου
ἀπάτης,
|
προτρέπουσαι |
δὲ
ἐμφανῶς
εἰς
προὖπτον
(σωτηρίαν. |
| [58] |
καὶ
γέλωτες
παρὰ
πότον
εἰσαγόμενοι
|
προτρέπουσι |
δή
με
ἀνακραγεῖν,
κἂν
σιωπῆσαι |
| [9] |
ἐξέστω
εἰπεῖν,
φωνὴ
τοῦ
λόγου
|
προτρεπτικὴ |
ἐν
ἐρήμῳ
βοῶσα.
Τί
βοᾷς, |
| [9] |
καὶ
τὸ
πᾶν
γίνεται
φωνὴ
|
προτρεπτική; |
Πυθώμεθα
τοίνυν
αὐτοῦ·
τίς
πόθεν |
| [0] |
~ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ
ΣΤΡΩΜΑΤΕΩΣ
|
ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΟΣ |
ΠΡΟΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ.
~Ἀμφίων
ὁ
Θηβαῖος |
| [117] |
ἀπαίρουσι
γινομένη.
Τί
δή
σε
|
προτρέπω; |
Σωθῆναί
σε
ἐπείγομαι.
Τοῦτο
Χριστὸς |
| [84] |
δὲ
ὁ
κύριος
παραινῶν,
ἐκφοβῶν,
|
προτρέπων, |
διεγείρων,
νουθετῶν·
ἀφυπνίζει
γέ
τοι |
| [94] |
ὁ
ὄντως
πατήρ,
οὐ
παύεται
|
προτρέπων, |
νουθετῶν,
παιδεύων,
φιλῶν·
οὐδὲ
γὰρ |
| [87] |
ἐκπλαγείη
τῶν
ἄλλων
ἁγίων
τὰς
|
προτροπὰς |
ὡς
αὐτὸν
τὸν
κύριον
τὸν |
| [113] |
εἰ
παιδοποιητέον·
καθολικὴ
δὲ
ἄρα
|
προτροπὴ |
μόνη
καὶ
πρὸς
ὅλον
δηλαδὴ |
| [117] |
μόνη
αὕτη
ἡ
τῆς
ἀληθείας
|
προτροπὴ |
τοῖς
πιστοτάτοις
ἀπείκασται
τῶν
φίλων |
| [84] |
Ὁρᾶτε
τὴν
ἀπειλήν·
ὁρᾶτε
τὴν
|
προτροπήν· |
ὁρᾶτε
τὴν
τιμήν·
τί
δὴ |
| [43] |
ὁ
Φοῖβος,
ἀλλ'
οὐ
φιλάνθρωπος.
|
Προὔδωκε |
τὸν
Κροῖσον
τὸν
φίλον
καὶ |
| [77] |
ἀπάτης,
προτρέπουσαι
δὲ
ἐμφανῶς
εἰς
|
προὖπτον |
(σωτηρίαν.
Αὐτίκα
γοῦν
ἡ
προφῆτις |
| [8] |
ὃς
καὶ
νῦν
καὶ
ἀεὶ
|
προὔτρεπεν |
εἰς
σωτηρίαν,
διὰ
τεράτων
καὶ |
| [8] |
δὴ
τῷ
φόβῳ
τοὺς
σκληροκαρδίους
|
προὔτρεπεν· |
ἤδη
δὲ
καὶ
διὰ
Μωσέως |
| [9] |
ἄνδρα.
Ἡμῖν
εὐηγγελίζετο
ἄγγελος,
ἡμᾶς
|
προὔτρεπεν |
Ἰωάννης
(νοῆσαι
τὸν
γεωργόν,
ζητῆσαι |
| [5] |
κιθαριστής,
οὗ
μικρῷ
πρόσθεν
ἐμνήσθημεν,
|
προὔτρεπεν |
ὡς
τὴν
ἀλήθειαν,
ἀπέτρεπε
δὲ |
| [78] |
τῶν
εἰδώλων
ἀκοῦσαι
τί
φησὶν
|
προφή |
της
οὗτος;
Παραδειγμα
τισθήσονται
ἔμπροσθεν |
| [119] |
ψάλλουσιν
αἱ
κόραι,
δοξάζουσιν
ἄγγελοι,
|
προφῆται |
λαλοῦσιν,
ἦχος
στέλλεται
μουσικῆς,
δρόμῳ |
| [8] |
καὶ
βάτου
ἡ
σὰρξ
τιμιωτέρα,
|
προφῆται |
μετ'
ἐκεῖνα
φθέγγονται,
αὐτὸς
ἐν |
| [8] |
αὐτός·
σὺ
δὲ
ἀλλ'
εἰ
|
προφήταις |
μὴ
πιστεύεις,
μῦθον
δ'
ὑπολαμβάνεις |
| [112] |
ἁγίαις,
δημιουργίᾳ
σωτηρίᾳ
εὐεργεσίᾳ,
νομοθεσίᾳ
|
προφητείᾳ |
διδασκαλίᾳ,
πάντα
νῦν
ὁ
διδάσκαλος |
| [98] |
ἐργάται.
Τότε
γάρ,
φησί
τις
|
προφητεία, |
δυστυχήσειν
τὰ
τῇδε
πράγματα,
ὅταν |
| [78] |
προσκυνήσωμεν,
ἐφ'
οὗ
φησιν
ὁ
|
προφήτης |
ἀπὸ
προσώπου
σου
ὄρη
τακή |
| [90] |
κόλασις.
Ἀπειλεῖ
γοῦν
αὐτῷ
ὁ
|
προφήτης |
Ζαχαρίας
ἐπιτιμήσαι
ἐν
σοὶ
ὁ |
| [78] |
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται.
~Ἱερεμίας
δὲ
ὁ
|
προφήτης |
ὁ
πάνσοφος,
μᾶλλον
δὲ
ἐν |
| [62] |
Οὐ
γὰρ
ποιήσεις,
φησὶν
ὁ
|
προφήτης, |
παντὸς
ὁμοίωμα,
ὅσα
ἐν
τῷ |
| [122] |
θεῷ.
(Οὐκ
ἀποκρύπτεται
γοῦν
ὁ
|
προφήτης |
τὴν
χάριν
λέγων,
ἐγὼ
εἶπον |
| [50] |
(Σὺ
δὲ
ἀλλ'
εἰ
μὴ
|
προφήτιδος |
ἐπακούεις,
τοῦ
γε
σοῦ
ἄκουσον |
| [71] |
σοφίζεται
ἢ
δηλαδὴ
(παρὰ
τῆς
|
προφήτιδος |
τῆς
Ἑβραίων
θεσπιζούσης
ὧδέ
πως; |
| [81] |
καὶ
συστελλόμενοι"
(αὗται
γὰρ
αἱ
|
προφητικαὶ |
φωναί)
καὶ
ἡ
γῆ
φεύξεται |
| [77] |
τῇ
τάξει
προδιηνυσμένων
ἐπὶ
τὰς
|
προφητικὰς |
ἰέναι
γραφάς·
καὶ
γὰρ
οἱ |
| [27] |
δὲ
λάβεσθε.
(Ταῦτα
ἡμῖν
ἡ
|
προφητικὴ |
παρεγγυᾷ
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ |
| [4] |
ἄνθρωπος
ἀγνοίᾳ
βεβαπτισμένος.
Μάρτυς
ἡμῖν
|
προφητικὴ |
παρίτω
φωνή,
συνῳδὸς
ἀληθείας,
τοὺς |
| [2] |
καὶ
χορὸν
τὸν
ἅγιον
τὸν
|
προφητικόν. |
Ἣ
δὲ
ὡς
ὅτι
μάλιστα |
| [79] |
Ἔχεις
τὸν
χορὸν
πάντα
τὸν
|
προφητικόν, |
τοὺς
συνθιασώτας
τοῦ
Μωυσέως.
Τί |
| [62] |
γοῦν
ἐμφανῶς
καὶ
συντόμως
ὁ
|
προφητικὸς |
ἐλέγχει
τὴν
συνήθειαν
λόγος
ὅτι |
| [8] |
φιλαλήθους
Ἡσαΐα
καὶ
παντὸς
τοῦ
|
προφητικοῦ |
χοροῦ
λογικώτερον
ἐπὶ
τὸν
λόγον |
| [10] |
τὸ
φῶς,
ὁ
λόγος,
τῶν
|
προφητικῶν |
αἰνιγμάτων
τὴν
μυστικὴν
ἀπολύ
σηται |
| [7] |
ἡμῖν
ὁ
κύριος,
προμηνύων
ἀρχῆθεν
|
προφητικῶς, |
νῦν
δὲ
ἤδη
καὶ
ἐναργῶς |
| [50] |
~Διδάσκαλον
δὲ
ὑμῖν
παραθήσομαι
τὴν
|
προφῆτιν |
Σίβυλλαν
οὐ
ψευδοῦς
Φοίβου
χρησμηγόρον, |
| [77] |
προὖπτον
(σωτηρίαν.
Αὐτίκα
γοῦν
ἡ
|
προφῆτις |
ἡμῖν
ᾀσάτω
πρώτη
Σίβυλλα
τὸ |
| [81] |
πῶς
οὐκ
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε
πάλιν
|
προφήτου |
λέγοντος
ἐκλείψει
μὲν
ὁ
ἥλιος |
| [8] |
(αὐτὸς
ἐν
Ἠλίᾳ,
ἐν
στόματι
|
προφητῶν |
αὐτός·
σὺ
δὲ
ἀλλ'
εἰ |
| [7] |
λόγου·
ἐπεφάνη
δὲ
ἔναγχος
ὁ
|
προὼν |
σωτήρ,
ἐπεφάνη
ὁ
ἐν
τῷ |
| [40] |
δέ
τις
καὶ
Φαληροῖ
κατὰ
|
πρύμναν |
ἥρως·
καὶ
ἡ
Πυθία
συνέταξε |
| [59] |
ἐυστεφάνου
τ'
Ἀφροδίτης
ὡς
τὰ
|
πρῶτα |
μίγησαν
ἐν
Ἡφαίστοιο
δόμοισι
λάθρῃ· |
| [77] |
γοῦν
ἡ
προφῆτις
ἡμῖν
ᾀσάτω
|
πρώτη |
Σίβυλλα
τὸ
ᾆσμα
τὸ
σωτήριον· |
| [80] |
ἐπὶ
τὴν
ἀλήθειαν.
Καὶ
αὕτη
|
πρώτη |
τοῦ
παραπτώματος
ἀνάστασις·
ὅθεν
ἀποτρέπων |
| [42] |
τῇ
Φερεφάττῃ,
ὡς
Δημάρατος
ἐν
|
πρώτῃ |
Τραγῳδουμένων,
ὃ
δὲ
τοῖς
Ἀποτροπαίοις, |
| [89] |
Καὶ
τί
δὴ
οὐχὶ
τῇ
|
πρώτῃ |
τροφῇ,
τῷ
γάλακτι,
χρώμεθα,
ᾧ |
| [88] |
ἀσπάζεται
παρὰ
τῶν
αὑτοῦ
παίδων
|
πρώτην |
καρπούμενος.
~(Ἀλλ'
ἐκ
πατέρων,
φατέ, |
| [6] |
αὖ
τοὺς
Αἰγυπτίους
οἱ
καὶ
|
πρώτην |
ταύτην
ἀναφῆναι
τὴν
γῆν
θεούς |
| [51] |
κάμπαι
καὶ
ὅσα
διὰ
τῆς
|
πρώτης |
γενέσεως
εὐθὺς
ἀνάπηρα
φαίνεται,
καθάπερ |
| [82] |
τῷ
ἠγαπημένῳ"
Αὕτη
γὰρ
ἡ
|
πρωτό |
τοκος
ἐκκλησία
ἡ
ἐκ
πολλῶν |
| [44] |
πρὸς
δὲ
καὶ
θυσίας
(παραστῆσαι
|
πρῶτοι |
μεμύθευνται.
Καὶ
γὰρ
δὴ
καὶ |
| [3] |
ἀνθρώπους
ἐπὶ
τὰ
εἴδωλα
χειραγωγῆσαι
|
πρῶτοι, |
ναὶ
μὴν
λίθοις
καὶ
ξύλοις, |
| [44] |
τίσι
ποτὲ
φαντασίαις
ἀπαχθέντες
οἱ
|
πρῶτοι |
πεπλανημένοι
δεισιδαιμονίαν
ἀνθρώ
ποις
κατήγγειλαν, |
| [82] |
πρῶτοι
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἀπεσπασμένοι,
οἱ
|
πρῶτοι |
τοῦ
διαβόλου
κεχωρισμένοι.
~Νυνὶ
δὲ |
| [82] |
τοῦ
πρωτοτόκου"
γνήσιοι
φίλοι,
οἱ
|
πρῶτοι |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
τὸν
θεὸν |
| [82] |
ἀνθρώπων
τὸν
θεὸν
νενοηκότες,
οἱ
|
πρῶτοι |
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἀπεσπασμένοι,
οἱ
πρῶτοι |
| [109] |
ἡ
ἀλήθεια,
τραχεῖα"
μὲν
τὸ
|
πρῶτον, |
ἀλλ'
ἀγαθὴ
κουροτρόφος"
καὶ
σεμνὴ |
| [114] |
ὄντα
θεὸν
ἐποπτεύσωμεν,
ταύτην
αὐτῷ
|
πρῶτον |
ἀνυμνήσαντες
τὴν
φωνήν
χαῖρε
φῶς" |
| [28] |
μὴν
Ἀπόλλωνα
ὁ
μὲν
Ἀριστοτέλης
|
πρῶτον |
Ἡφαίστου
καὶ
Ἀθηνᾶς
(ἐνταῦθα
δὴ |
| [68] |
ἥλιε,
σὲ
γὰρ
δεῖ
προσκυνεῖν
|
πρῶτον |
θεῶν,
δι'
ὃν
θεωρεῖν
ἔστι |
| [110] |
τῷ
θεῷ"
οὔθ'
ὅτε
τὸ
|
πρῶτον |
προεκηρύχθη,
ἀπιστηθείς,
οὔθ'
ὅτε
τὸ |
| [73] |
πάντα
φύωνται,
τῷ
μιν
ἀεὶ
|
πρῶτόν |
τε
καὶ
ὕστατον
ἱλάσκονται·
χαῖρε, |
| [7] |
Ὃ
δὲ
οὐ
νῦν
γε
|
πρῶτον |
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς
τῆς
πλάνης,
ἀλλ' |
| [73] |
(δὴ
ὅστις
καὶ
βούλεται
ποιητὴς
|
πρῶτος. |
Ἄρατος
μὲν
οὖν
διὰ
πάντων |
| [111] |
τὴν
θείαν
εὐεργε)
σίαν.
Ὁ
|
πρῶτος |
ὅτε
ἐν
παραδείσῳ
ἔπαιζε
λελυμένος, |
| [65] |
Δαρείου
τοῦ
Ὤχου
εἰσηγησαμένου,
ὃς
|
πρῶτος |
τῆς
Ἀφροδίτης
Ἀναΐτιδος
τὸ
ἄγαλμα |
| [82] |
συγκειμένη
παιδίων·
ταῦτ'
ἔστι
τὰ
|
πρωτότοκα |
τὰ
ἐναπογεγραμμένα
ἐν
οὐρα
νοῖς" |
| [82] |
καὶ
τοσαύταις
μυριάσιν
ἀγγέλων"
συμπανηγυρίζοντα·
|
πρωτότοκοι |
δὲ
παῖδες
ἡμεῖς
οἱ
τρόφιμοι |
| [82] |
τρόφιμοι
τοῦ
θεοῦ,
οἱ
τοῦ
|
πρωτοτόκου" |
γνήσιοι
φίλοι,
οἱ
πρῶτοι
τῶν |
| [106] |
παύσασθε
καραδοκοῦντες
τῶν
δικαίων
τὴν
|
πτέρναν |
καὶ
τὴν
ὁδὸν
τῆς
ἀληθείας" |
| [57] |
ἡ
πελειὰς
ἀτρεμής,
ἀργὸν
τὸ
|
πτερόν, |
ἡ
δὲ
βοῦς
ἡ
Δαιδάλου |
| [106] |
ὁ
κύριος
ἁπλότητος
ὑμῖν
δωρήσεται
|
πτερόν |
(πτερῶσαι
προῄρηται
τοὺς
γηγενεῖς)
ἵνα |
| [37] |
ὁ
Ζεύς;
Γεγήρακε
μετὰ
τοῦ
|
πτεροῦ· |
οὐ
γὰρ
δήπου
μετανοεῖ
τοῖς |
| [93] |
καὶ
συνίπταται
τῷ
τῆς
ἀληθείας
|
πτερῷ. |
~Ταύτην
ἡμῖν
τὴν
κληρονομίαν
ἐγχειρίζει |
| [106] |
κύριος
ἁπλότητος
ὑμῖν
δωρήσεται
πτερόν
|
(πτερῶσαι |
προῄρηται
τοὺς
γηγενεῖς)
ἵνα
δὴ |
| [94] |
ἀλήθεια,
δίδωσί
σοι
καὶ
τὰ
|
πτηνὰ |
καὶ
τὰ
νηκτὰ
καὶ
τὰ |
| [4] |
ἀργαλεώτατα
θηρία,
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἐτιθάσευεν,
|
πτηνὰ |
μὲν
τοὺς
κούφους
αὐτῶν,
ἑρπετὰ |
| [62] |
μεμιασμένα
καὶ
θυσίαισι
τετραπόδων,
διπόδων,
|
πτηνῶν |
θηρῶν
τε
φόνοισιν.
(Καὶ
γὰρ |
| [48] |
Αἰγύπτου
μετα
πεμψαμένους
σῖτον
{ὁ
|
Πτολεμαῖος} |
ἀνεκτήσατο,
εἶναι
δὲ
τὸ
ξόανον |
| [54] |
ὑπὸ
τοῦ
ἀνδρὸς
Ἥρα
προσαγορευομένη.
|
Πτολεμαῖος |
δὲ
ὁ
τέταρτος
Διόνυσος
ἐκαλεῖτο· |
| [45] |
τοῦτον
Τελμισσέως
τοῦ
(μάντεως
ἱστοροῦσιν.
|
Πτολεμαῖος |
δὲ
ὁ
τοῦ
Ἀγησάρχου
ἐν |
| [48] |
τελευτήσασαν
ἐν
Κανώβῳ
μεταγαγὼν
ὁ
|
Πτολεμαῖος |
(ἔθαψεν
ὑπὸ
τὸν
προδεδηλωμένον
σηκόν. |
| [48] |
καὶ
αὐτῶν
γενομένων
καὶ
ὑπὸ
|
Πτολεμαίου |
(διατραφέντων.
Ἀλλ'
ὅ
γε
Ἀθηνόδωρος |
| [48] |
αὐτὸν
ἱστοροῦσιν
χαριστήριον
ὑπὸ
Σινωπέων
|
Πτολεμαίῳ |
τῷ
Φιλαδέλφῳ
τῷ
Αἰγυπτίων
πεμφθῆναι |
| [50] |
λίθους
ἀργοὺς
ἐπικείμενε
πολλούς,
κεῖσαι
|
πτῶμα |
μέγιστον
ἐν
Αἰγύπτῳ
τριταλαίνῃ.
(Σὺ |
| [65] |
τὸν
ἄναρχον
θεόν,
τὰ
δὲ
|
πτωχὰ" |
ταῦτα
καὶ
ἀσθενῆ"
ᾗ
φησιν |
| [57] |
νοεῖ.
Οὕτως
ὁ
Κύπριος
ὁ
|
Πυγ |
μαλίων
ἐκεῖνος
ἐλεφαντίνου
ἠράσθη
ἀγάλματος· |
| [118] |
βουκολεῖ·
μηδὲ
γυνή
σε
νόον
|
πυγοστόλος |
ἐξαπατάτω,
αἱμύλα
κωτίλλουσα,
τεὴν
διφῶσα |
| [72] |
ἀποκρυπτέον
οὐδὲ
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν
|
Πυθαγόραν, |
οἵ
φασιν
ὁ
μὲν
θεὸς |
| [34] |
τοῦ
ὄφεως
ἡ
πανήγυρις
καταγγέλλεται
|
Πύθια· |
Ἰσθμοῖ
δὲ
σκύβαλον
προσέπτυσεν
ἐλεεινὸν |
| [34] |
Ἴσθμιά
τε
καὶ
Νέμεα
καὶ
|
Πύθια |
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις
Ὀλύμπια. |
| [40] |
κατὰ
πρύμναν
ἥρως·
καὶ
ἡ
|
Πυθία |
συνέταξε
θύειν
Πλαταιεῦσιν
Ἀνδρο
κράτει |
| [1] |
τὸν
Λοκρὸν
καὶ
τέττιγα
τὸν
|
Πυθικόν· |
πανήγυρις
Ἑλληνικὴ
ἐπὶ
νεκρῷ
δράκοντι |
| [1] |
τῷ
δράκοντι
τῷ
νεκρῷ,
τῷ
|
Πυθικῷ, |
ἀλλὰ
τῷ
θεῷ
τῷ
πανσόφῳ |
| [11] |
ἄχρηστα
χρηστήρια,
τὸν
Κλάριον,
τὸν
|
Πύθιον, |
τὸν
Διδυμέα,
τὸν
Ἀμφιάρεω,
τὸν |
| [11] |
στῆσον
δὲ
ὁμοῦ
παρὰ
τὸν
|
Πύθιον |
τοὺς
ἀλευρομάντεις
ἄγων
καὶ
κριθομάντεις |
| [34] |
μὲν
οὖν
ὁ
δράκων
ὁ
|
Πύθιος |
θρῃσκεύεται
καὶ
τοῦ
ὄφεως
ἡ |
| [1] |
Ἑλληνικὴ
ἐπὶ
νεκρῷ
δράκοντι
συνεκροτεῖτο
|
Πυθοῖ, |
ἐπιτάφιον
ἑρπετοῦ
ᾄδοντος
Εὐνόμου·
ὕμνος |
| [34] |
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις
Ὀλύμπια.
|
Πυθοῖ |
μὲν
οὖν
ὁ
δράκων
ὁ |
| [1] |
ὁ
μῦθος
βούλεται,
χαλκοῦν
ἀναστήσας
|
Πυθοῖ |
τὸν
Εὔνομον
αὐτῇ
τῇ
κιθάρᾳ |
| [42] |
(οὐδὲ
γὰρ
αὐτοὺς
παραπέμψομαι)
τούτους
|
Πυθοκλῆς |
ἐν
τρίτῳ
Περὶ
ὁμονοίας
τῇ |
| [9] |
τὸ
πᾶν
γίνεται
φωνὴ
προτρεπτική;
|
Πυθώμεθα |
τοίνυν
αὐτοῦ·
τίς
πόθεν
εἶς |
| [10] |
λογικαὶ
γὰρ
αἱ
τοῦ
λόγου
|
πύλαι, |
πίστεως
ἀνοιγνύμεναι
κλειδί·
θεὸν
οὐδεὶς |
| [10] |
ἡμῖν
ἀθρόας
τῶν
οὐρανῶν
ἀναπετάσῃ
|
πύλας· |
λογικαὶ
γὰρ
αἱ
τοῦ
λόγου |
| [36] |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
Πανύασσις
ἐν
|
Πύλῳ |
ἠμαθόεντι"
Σωσίβιος
δὲ
καὶ
τὸν |
| [50] |
εἶτα
μέντοι
καὶ
πρὸ
τῶν
|
πυλῶν |
ἱστάντες
αὐτοὺς
ὡς
ἐνεργεῖς;
Ἑρμῆν |
| [22] |
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον,
ὦ
ἱεροφάντα,
τὸ
|
πῦρ· |
αἰδέσθητι,
δᾳδοῦχε,
τὰς
λαμπάδας·
ἐλέγχει |
| [43] |
(οἱ
δαίμονες
ὁδηγοῦσιν
εἰς
τὸ
|
πῦρ. |
Ἀλλ'
ὦ
φιλανθρωπότερε
καὶ
ἀληθέστερε |
| [8] |
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
τὸ
|
πῦρ, |
αὐτός
σοι
λαλήσει
ὁ
κύριος, |
| [83] |
τὴν
κόλασιν
ἀναμένετε,
καὶ
τὸ
|
πῦρ" |
δὲ
προσκοπεῖτε,
ὃ
ἡτοίμασεν
ὁ |
| [53] |
(σεσωρευμένας
τὰ
κύματα.
Οἶδα
ἐγὼ
|
πῦρ |
ἐλεγκτικὸν
καὶ
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ |
| [22] |
νύξ
ἐστι
λαλουμένη,
καὶ
τὸ
|
πῦρ |
ἐλέγχει
τὰ
πάθη
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον, |
| [24] |
σκευάσαι"
κᾆτ'
αὐτὸν
εἰς
τὸ
|
πῦρ |
ἐνέθηκεν
ὡς
ξύλον"
~Ἀκρότητες
ἄρα |
| [8] |
τὸ
φῶς,
ἐὰν
παρακούσῃς,
τὸ
|
πῦρ. |
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
κίονος
καὶ |
| [118] |
συνναῦται,
φεύγωμεν
τὸ
κῦμα
τοῦτο,
|
πῦρ |
ἐρεύγεται,
νῆσός
ἐστι
πονηρὰ
ὀστοῖς |
| [67] |
ἀνέμους
τε
ἢ
ἀέρα
ἢ
|
πῦρ |
ἢ
γῆν
ἢ
λίθους
ἢ |
| [64] |
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν
μόνον,
τὸ
|
πῦρ, |
θεὸν
ὑπειλή
φατον
Ἵππασός
τε |
| [64] |
δὲ
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο
|
πῦρ |
καὶ
γῆν,
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν |
| [53] |
νομίζων.
Ἀλλ'
οὔτι
γε
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
οἱ
σεισμοὶ
κερδαλέοι,
οὐδὲ |
| [102] |
ὄμβροι
οὐ
θεοί,
πῶς
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
Πῶς |
| [53] |
σε
τὸ
πῦρ.
Τοῦτο
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
τὸν
ἐν
Ἄργει
νεὼν |
| [65] |
λέγει,
θεῶν
(ἀγάλματα
μόνα
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
ὕδωρ
νομίζοντας.
Οὐκ
ἀπεκρυ |
| [95] |
μηδὲ
θελήσητε,
μάχαιρα
ὑμᾶς
καὶ
|
πῦρ |
κατέδεται,
παρακοῆς
ἡ
κρίσις.
Τὸ |
| [53] |
προοίμιον
ἐπιδείκνυται
ὧν
ὑπισχνεῖται
τὸ
|
πῦρ. |
(Οἱ
δὲ
τῶν
ἀγαλμάτων
δημιουργοὶ |
| [22] |
τετι
μήσθω
τὰ
ὄργια·
τὸ
|
πῦρ |
οὐχ
ὑποκρίνεται,
ἐλέγχειν
καὶ
κολάζειν |
| [65] |
Νυμφόδωρος
ἐν
Νομίμοις
βαρβαρικοῖς
τὸ
|
πῦρ |
σέβειν
ἱστορεῖ,
ἢ
τοὺς
Πέρσας |
| [53] |
πρότερον
ἥρπασεν
θύελλα,
ἔπειτα
ἠφάνισε
|
πῦρ |
σωφρονοῦν.
Τοῦτό
σοι
προοίμιον
ἐπιδείκνυται |
| [22] |
μετὰ
θάνατον,
τούτοις
μαντεύεται
τὸ
|
πῦρ· |
τὰ
γὰρ
νομιζόμενα
κατὰ
ἀνθρώπους |
| [65] |
καὶ
ἰχνεύμονας
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
|
πῦρ |
τε
καὶ
ὕδωρ
ὡς
φιλόσοφοι. |
| [65] |
~Περσῶν
δὲ
οἱ
Μάγοι
τὸ
|
πῦρ |
τετιμήκασι
καὶ
τῶν
τὴν
Ἀσίαν |
| [64] |
ἀρχέγονον
σέβοντες
πεπόνθασιν·
τὸ
γὰρ
|
πῦρ |
τοῦτο
ἕτεροι
Ἥφαιστον
ὠνόμασαν.
~Περσῶν |
| [53] |
τῆς
ἀνοίας,
φωταγωγήσει
σε
τὸ
|
πῦρ. |
Τοῦτο
τὸ
πῦρ
καὶ
τὸν |
| [115] |
καὶ
ἄλλο
πλεῖν,
ἀέρα
ἀναπνεῖν,
|
πῦρ |
ὑπουργεῖν,
κόσμον
οἰκεῖν·
ἐντεῦθεν
εἰς |
| [119] |
τυφλῶν
ἀναβλέπουσιν·
νύξ
σε
φεύξεται,
|
πῦρ |
φοβηθήσεται,
θάνατος
οἰχήσεται·
ὄψει
τοὺς |
| [64] |
οἱ
ἀμφὶ
τὸν
Ἡράκλειτον
τὸ
|
πῦρ |
ὡς
ἀρχέγονον
σέβοντες
πεπόνθασιν·
τὸ |
| [57] |
τὸν
δὲ
Ἡρακλέα
δείκνυσιν
ἡ
|
πυρά, |
κἂν
γυμνὴν
ἴδῃ
τις
ἀνάγραπτον |
| [49] |
καὶ
οἱ
τάφοι
θαυμά
ζονται,
|
πυραμίδες |
καὶ
μαυσώλεια
καὶ
λαβύρινθοι,
ἄλλοι |
| [22] |
ἐξειπεῖν.
Οὐ
σησαμαῖ
ταῦτα
καὶ
|
πυραμίδες |
καὶ
τολύπαι
καὶ
πόπανα
πολυόμφαλα |
| [43] |
διὰ
τοῦ
Ἅλυος
ἐπὶ
τὴν
|
πυράν. |
Οὕτω
φιλοῦντες
(οἱ
δαίμονες
ὁδηγοῦσιν |
| [43] |
ὦ
Κῦρε,
κέλευσον
ἀποσβεσθῆναι
τὴν
|
πυράν. |
Σωφρόνησον
ὕστατον
γοῦν,
ὦ
Κροῖσε, |
| [43] |
τὸν
χρησμόν·
τοῦτον
ἐπὶ
τῆς
|
πυρᾶς |
δοκιμάσεις.
~Ὅθεν
ἔπεισί
μοι
θαυμάζειν |
| [30] |
βίον
διὰ
τῆς
ἐν
Οἴτῃ
|
πυρᾶς |
κεκηδευμένος.
~Τὰς
δὲ
Μούσας,
ἃς |
| [43] |
Ἀπόλλωνος
ἄνθρωπε,
τὸν
ἐπὶ
τῆς
|
πυρᾶς |
οἴκτειρον
δεδεμένον,
καὶ
σὺ
μέν, |
| [38] |
ἨλεῖοιῬωμαῖοι
δὲ
Ἀπομυίῳ
Ἡρακλεῖ
καὶ
|
Πυρετῷ |
δὲ
καὶ
Φόβῳθύουσιν,
οὓς
καὶ |
| [8] |
καὶ
τεράτων
ἔχρῃζον)
καὶ
τῷ
|
πυρὶ |
δεδίττεται
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἀνάπτων
ἐκ |
| [117] |
ἄνθος
ἐφήμερον
καταλίμπανε
ἀνέμῳ
καὶ
|
πυρί, |
σωφροσύνης
δὲ
τοὺς
καρποὺς
γεώργησον |
| [5] |
ἀπηνῆ
ψυχρότητα
τῇ
παραπλοκῇ
τοῦ
|
πυρὸς |
ἐτιθάσευεν,
τοὺς
(νεάτους
τῶν
ὅλων |
| [22] |
οὖν
νυκτὸς
τὰ
τελέσματα
καὶ
|
πυρὸς |
καὶ
τοῦ
μεγαλήτορος"
μᾶλλον
δὲ |
| [5] |
ἔπηξεν
θαλάττης·
ναὶ
μὴν
καὶ
|
πυρὸς |
ὁρμὴν
ἐμάλαξεν
ἀέρι,
οἱονεὶ
Δώριον |
| [78] |
τακή
σονται,
ὡς
ἀπὸ
προσώπου
|
πυρὸς |
τήκεται
κηρός.
Οὗτος,
φησίν,
ἐστὶν |
| [90] |
ἰδοὺ
τοῦτο
δαλὸς
ἐξεσπασμένος
ἐκ
|
πυρός; |
Τίς
οὖν
ἔτι
τοῖς
ἀνθρώποις |
| [67] |
πνευμάτων
ποθῶ,
τὸν
κύριον
τοῦ
|
πυρός, |
τὸν
κόσμου
δημιουργόν,
τὸν
ἡλίου |
| [89] |
μεῖζον
οὐδὲν
ἐκ
θεοῦ
δεδώρηταί
|
πω |
τῇ
τῶν
ἀνθρώπων
γενέσει,
εἰ |
| [121] |
ἀνθρώπων
τὸν
Χριστὸν
ἀγαπήσωμεν·
τὸν
|
πῶλον |
ὑποζύγιον
ἤγαγε
σὺν
τῷ
παλαιῷ· |
| [24] |
ὀξύτερόν
που
τῶν
λοιπῶν
ἀνθρώ
|
πων |
τὴν
ἀμφὶ
τοὺς
θεοὺς
τούτους |
| [4] |
γῆν
ἐρριμμένους.
~Μόνος
γοῦν
τῶν
|
πώποτε |
τὰ
ἀργαλεώτατα
θηρία,
τοὺς
ἀνθρώπους, |
| [83] |
οὖσαν
ἐν
αὐτοῖς,
διὰ
τὴν
|
πώρωσιν |
τῆς
καρδίας
αὐτῶν·
οἵτινες
ἑαυτοὺς |
| [63] |
καὶ
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς
δὲ
|
πῶς |
ἂν
εἴποιμι
ὅσα
ποιεῖ;
Ὅλον |
| [103] |
θεοῦ·
τὸ
δὲ
οἰκεῖον
αὐτοῦ
|
πῶς |
ἂν
ἐνδίκως
ἀλλότριον
γένοιτο;
Τὸ |
| [56] |
δοκεῖν
χαριέντως
φάναι
τὸν
Βίωνα,
|
πῶς |
ἂν
ἐνδίκως
οἱ
ἄνθρωποι
παρὰ |
| [82] |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν.
|
(Πῶς |
γὰρ
εἰσελθεῖν
ἐπιτέτραπται
τῷ
ξένῳ; |
| [113] |
ἐστιν
ὑπὲρ
μέλι
καὶ
κηρίον.
|
Πῶς |
γὰρ
οὐ
ποθεινὸς
ὁ
τὸν |
| [76] |
καὶ
μεθύοντα
ἀλλαχόθι
καὶ
ἄπληστον·
|
πῶς |
γὰρ
οὐχί;
Ὃς
ἑστιώμενος
τοῖς |
| [35] |
ἀνθρώποις
λατρεῦσαι
θεοὺς
ἱστορεῖ
ὧδέ
|
πως |
γράφων·
τλῆ
μὲν
Δημήτηρ,
τλῆ |
| [102] |
πῦρ
καὶ
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
|
Πῶς |
δὲ
καὶ
οἱ
διᾴσσοντες
καὶ |
| [42] |
ἐκ
τούτων
καταφαίνονται
οἱ
δαίμονες·
|
πῶς |
δὲ
οὐχ
ὅσιοι
ἀναλόγως
οἱ |
| [122] |
ἀπειθούντων.
Καὶ
γὰρ
οὖν
ὧδέ
|
πως |
ἔχει
τὰ
ἡμέτερα
τῶν
Χριστοῦ |
| [64] |
αὐχοῦσι
περὶ
τῶν
θεῶν,
εἴ
|
πως |
καὶ
φιλοσο
φίαν
αὐτὴν
κενοδοξίας |
| [8] |
δ'
οὗ
καὶ
ἀποπρίων,
εἴ
|
πως |
οἷόν
τε
(κἂν
παρὰ
μέρος |
| [81] |
τὸν
(δὲ
οὐρανὸν
προσκυνεῖς,
καὶ
|
πῶς |
οὐκ
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε
πάλιν
προφήτου |
| [100] |
γνησίῳ
τὴν
καλὴν
ἀντικατηλλάξαντο
σωτηρίαν.
|
~Πῶς |
οὖν
ἀνέλθω,
φησίν,
εἰς
οὐρανούς; |
| [76] |
ἐκκυκλεῖ
τῷ
θεάτρῳ
τοὺς
θεούς·
|
πῶς |
οὖν
δίκαιον
τοὺς
νόμους
ὑμᾶς |
| [55] |
αἰγιόχοιο
Διὸς
μετὰ
δαίμονας
ἄλλους.
|
(Πῶς |
οὖν
ἔτι
θεοὶ
τὰ
εἴδωλα |
| [89] |
καὶ
ἐπισφαλεῖς
οὖσαι,
ὅμως
γλυκεῖαί
|
πως |
προσπίπτουσιν,
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
βίου |
| [55] |
καὶ
ὁ
χρόνος.
Φιλεῖ
γάρ
|
πως |
τὰ
μὲν
παρόντα
συνηθείᾳ
καταφρο |
| [71] |
προφήτιδος
τῆς
Ἑβραίων
θεσπιζούσης
ὧδέ
|
πως; |
Τίς
γὰρ
σὰρξ
δύναται
τὸν |
| [102] |
καὶ
οἱ
ὄμβροι
οὐ
θεοί,
|
πῶς |
τὸ
πῦρ
καὶ
τὸ
ὕδωρ |
