Paragraphes |
[22] |
τὰς
λαμπάδας·
ἐλέγχει
σου
τὸν
|
Ἴακχον |
τὸ
φῶς·
ἐπίτρεψον
ἀποκρύψαι
τῇ |
[62] |
Δήμητρα
καὶ
Κόρην
καὶ
τὸν
|
Ἴακχον |
τὸν
μυστικὸν
θεοὺς
ὑπολάβοιμεν
ἢ |
[21] |
πρέποντα
τύπον·
παῖς
δ'
ἦεν
|
Ἴακχος, |
χειρί
τέ
μιν
ῥίπτασκε
γελῶν |
[5] |
ἐνεργουμένου
ἐκεῖνος
ᾄδων
μόνον
αὐτὸν
|
ἰάσατο. |
Καλὸν
ὁ
κύριος
ὄργανον
ἔμπνουν |
[33] |
ἐπὶ
Πηλεῖ
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ
|
Ἰασίωνι |
Δημήτηρ
καὶ
ἐπὶ
Ἀδώνιδι
Φερέφαττα. |
[79] |
καὶ
ζῆν
ποιήσω·
πατάξω
κἀγὼ
|
ἰάσομαι, |
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ὃς
ἐξελεῖται |
[109] |
τὴν
λειότητα
τῆς
ἡδονῆς
προτιμῶντες,
|
ἰᾶται |
δὲ
ἡμᾶς
καὶ
ὑγιάζει
τὰ |
[91] |
καὶ
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
καὶ
|
ἰᾶται |
τὸ
παράπτωμα
καὶ
διώκει
τὸ |
[53] |
ἐγὼ
πῦρ
ἐλεγκτικὸν
καὶ
δεισιδαιμονίας
|
ἰατικόν· |
εἰ
βούλει
παύσασθαι
τῆς
ἀνοίας, |
[26] |
καὶ
Ἡρακλέα
ἀλεξίκακον
καὶ
Ἀσκληπιὸν
|
ἰατρόν. |
~Αὗται
μὲν
αἱ
ὀλισθηραί
τε |
[30] |
ἐν
Τήνῳ
Ποσειδῶνά
φησι
τιμᾶσθαι
|
ἰατρόν, |
Κρόνῳ
δὲ
ἐπικεῖσθαι
Σικελίαν
καὶ |
[30] |
κνῆμαι
ῥώοντο
ἀραιαί.
~Ἔχεις
καὶ
|
ἰατρόν, |
οὐχὶ
χαλκέα
μόνον
ἐν
θεοῖς· |
[8] |
ἀνθρώπων·
ᾄδει
δὲ
ἄλλοις,
καθάπερ
|
ἰατρὸς |
ἀγαθὸς
τῶν
νοσούντων
σωμάτων
τὰ |
[54] |
αὐτοὺς
ἐσέμνυνον,
ὡς
Μενεκράτης
ὁ
|
ἰατρός, |
Ζεὺς
οὗτος
ἐπικεκλημένος.
Τί
με |
[30] |
μόνον
ἐν
θεοῖς·
ὁ
δὲ
|
ἰατρὸς |
φιλάργυρος
ἦν,
Ἀσκληπιὸς
ὄνομα
αὐτῷ. |
[36] |
τῷτραύματι
παρεισάγων
ὀξὺ
καὶ
μέγα
|
ἰάχουσαν |
αὐτόν
τε
τὸν
πολεμικώτατον
Ἄρη |
[65] |
ὑπειλήφασιν
ὥσπερ
Ἕλληνες
οὐδὲ
μὴν
|
ἴβιδας |
καὶ
ἰχνεύμονας
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ |
[63] |
ἂν
εἴποιμι
ὅσα
ποιεῖ;
Ὅλον
|
ἴδε |
τὸν
κόσμον,
ἐκείνου
ἔργον
ἐστίν· |
[88] |
ὁ
θέλων
ζωήν,
ἀγαπῶν
ἡμέρας
|
ἰδεῖν |
ἀγα
θάς"
Ἡμεῖς
ἐσμεν,
φήσομεν, |
[71] |
τὸν
ἐπουράνιον
καὶ
ἀληθῆ
ὀφθαλμοῖς
|
ἰδεῖν |
θεὸν
ἄμβροτον,
ὃς
πόλον
οἰκεῖ; |
[105] |
οὐκ
ἀγανακτεῖτε,
οὐ
τὸν
οὐρανὸν
|
ἰδεῖν |
καὶ
τὸν
τοῦ
οὐρανοῦ
ποιητὴν |
[33] |
αἱ
θεαὶ
διὰ
σεμνότητα
Ἀφροδίτην
|
(ἰδεῖν |
μεμοιχευμένην.
Αἳ
δὲ
ἀκολασταίνουσιν
ἐμπαθέστερον |
[10] |
γενόμενος.
(Σὺ
δὲ
εἰ
ποθεῖς
|
ἰδεῖν |
ὡς
ἀληθῶς
τὸν
θεόν,
καθαρσίων |
[79] |
ὁ
θεὸς
βουληθῇ
διὰ
Μωυσέως;
|
Ἴδετε |
ἴδετε
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
καὶ |
[79] |
θεὸς
βουληθῇ
διὰ
Μωυσέως;
Ἴδετε
|
ἴδετε |
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
καὶ
οὐκ |
[88] |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε
καὶ
|
ἴδετε |
ὅτι
χρηστὸς
ὁ
θεός.
Ἡ |
[91] |
ἀπολλύει
δεισιδαιμονία
καὶ
σῴζει
θεοσέβεια.
|
~Ἰδέτω |
τις
ὑμῶν
τοὺς
παρὰ
τοῖς |
[57] |
δείκνυσιν
ἡ
πυρά,
κἂν
γυμνὴν
|
ἴδῃ |
τις
ἀνάγραπτον
γυναῖκα,
(τὴν
χρυσῆν" |
[16] |
οὑτοσὶ
Ζεὺς
τῇ
Φερεφάττῃ,
τῇ
|
ἰδίᾳ |
θυγατρί,
μετὰ
τὴν
μητέρα
τὴν |
[68] |
νῶτα
τοῦ
οὐρανοῦ
ἐν
τῇ
|
ἰδίᾳ |
καὶ
οἰκείᾳ
περιωπῇ
ὄντως
ὄντα |
[84] |
γεννώμενος,
ὁ
ζωὴν
(χαρισάμενος
ἀκτῖσιν
|
ἰδίαις. |
Μὴ
οὖν
περιφρονείτω
τις
τοῦ |
[99] |
δημιουργήσαντά
σε·
υἱὸς
(εἶ,
τὸ
|
ἰδιαίτατον, |
ἀναγνώρισον
τὸν
πατέρα.
Σὺ
δὲ |
[106] |
Ὁ
ἐκζητῶν
τὸν
θεὸν
τὴν
|
ἰδίαν |
πολυπραγμονεῖ
σωτηρίαν·
εὗρες
τὸν
θεόν, |
[11] |
ὅμως
δ'
οὖν
διελήλεγκται
τοῖς
|
ἰδίοις |
(συνεκρεύσαντα
μύθοις.
Διήγησαι
ἡμῖν
καὶ |
[103] |
θεῷ·
ἐπίγνωθί
σου
τὸν
δεσπότην·
|
ἴδιον |
εἶ
πλάσμα
τοῦ
θεοῦ·
τὸ |
[100] |
οἰκεῖον
αὐτοῦ
καὶ
ἐξαίρετον
καὶ
|
ἰδιωματικὸν |
παρὰ
τὰ
ἄλλα
ζῷα
κατειλημμένοι, |
[54] |
γε
βασιλεῖς
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἰδιῶται |
θείαις
προσηγορίαις
σφᾶς
αὐτοὺς
ἐσέμνυνον, |
[62] |
Σίβυλλαν
οἳ
ναοὺς
πάντας
ἀπαρνήσονται
|
ἰδόντες |
καὶ
βωμούς,
εἰκαῖα
λίθων
ἱδρύματα |
[79] |
διὰ
Ὠσηέ;
Οὐκ
ὀκνήσω
λέγειν
|
ἰδού, |
ἐγὼ
στερεῶν
βροντὴν
καὶ
κτίζων |
[77] |
τὸ
ᾆσμα
τὸ
σωτήριον·
οὗτος
|
ἰδοὺ |
πάντ'
ἐστὶ
σαφής,
ἀπλάνητος
ὑπάρχει· |
[116] |
γὰρ
λαλοῦντός
σου
ἐρεῖ"
φησίν,
|
ἰδοὺ |
πάρειμι.
~Ὢ
τῆς
ἁγίας
καὶ |
[119] |
ἀπορ
ρίψας
πρὸς
ἀλήθειαν
χειραγωγοῦ·
|
ἰδού |
σοι
τὸ
ξύλον
ἐπερεί
δεσθαι |
[95] |
προκρίνομεν,
καὶ
ζωὴν
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
|
(Ἰδοὺ |
τέθεικα
πρὸ
προσώπου
ὑμῶν"
φησί, |
[90] |
ὁ
ἐκλεξάμενος
τὴν
Ἱερουσαλήμ·
οὐκ
|
ἰδοὺ |
τοῦτο
δαλὸς
ἐξεσπασμένος
ἐκ
πυρός; |
[77] |
καὶ
ζόφον
αἰεί.
Ἠελίου
γλυκυδερκές,
|
ἰδού, |
φάος
ἔξοχα
λάμπει.
Γνῶτε
δὲ |
[62] |
ἰδόντες
καὶ
βωμούς,
εἰκαῖα
λίθων
|
ἱδρύματα |
κωφῶν,
καὶ
λίθινα
ξόανα
καὶ |
[46] |
ἀνθρώπων
οἱ
ἔτι
παλαιότεροι
ξύλα
|
ἱδρύοντο |
περιφανῆ
καὶ
κίονας
ἵστων
ἐκ |
[74] |
θνητοὶ
δὲ
πολλοὶ
καρδίᾳ
πλανώμενοι
|
ἱδρυσάμεσθα |
πημάτων
παραψυχὴν
θεῶν
ἀγάλματ'
ἐκ |
[44] |
μειράκιόν
τι
ἑλεῖν
καὶ
βωμὸν
|
ἱδρύσασθαι |
ἐν
Ἀκαδημίᾳ
χαριστήριον
ἐπιτελοῦς
γενομένης |
[117] |
οἰκοδομήσας
νεών,
ἵνα
ἐν
ἀνθρώποις
|
ἱδρύσῃ |
τὸν
θεόν.
(Ἅγνισον
τὸν
νεών, |
[43] |
δ'
ὅτε
τίς
τε
δράκοντα
|
ἰδὼν |
παλίνορσος
ἀπέστη
οὔρεος
ἐν
βήσσῃς, |
[77] |
τάξει
προδιηνυσμένων
ἐπὶ
τὰς
προφητικὰς
|
ἰέναι |
γραφάς·
καὶ
γὰρ
οἱ
χρησμοὶ |
[112] |
ὁ
λόγος,
ἡμᾶς
ἐπ'
ἀνθρωπίνην
|
ἰέναι |
μὴ
χρῆναι
διδασκαλίαν
ἔτι,
Ἀθήνας |
[87] |
σωτηρίαν
διὰ
πίστεως
ἐν
Χριστῷ.
|
Ἱερὰ |
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
τὰ
ἱεροποιοῦντα |
[87] |
ὦ
Τιμόθεε,
φησίν,
ἀπὸ
βρέφους
|
ἱερὰ |
γράμματα
οἶδας,
τὰ
δυνάμενά
σε |
[31] |
ἀνὰ
πάντα
ἐκέλευσε
τιμᾶσθαι
τὰ
|
ἱερά. |
Καὶ
αἱ
μὲν
Μοῦσαι
τοιαίδε· |
[104] |
γὰρ
οἴου
λίθους
μὲν
εἶναι
|
ἱερὰ |
καὶ
ξύλα
καὶ
ὄρνεα
καὶ |
[52] |
οἳ
δι'
αἰσχροκέρδειαν
ἐδῄωσαν
τὰ
|
ἱερὰ |
καὶ
τὰ
ἀναθήματα
ἐσύλησαν
ἢ |
[49] |
φόβον
οὐκ
ἔχουσα·
καὶ
νύκτας
|
ἱερὰς |
τὰς
Ἀντινόου
προσκυνοῦσιν
ἄνθρωποι
νῦν, |
[59] |
γένος
τὸ
ἐκλεκτόν,
τὸ
βασίλειον
|
ἱεράτευμα, |
ἔθνος
ἅγιον,
λαὸς
περιούσιος,
οἱ |
[53] |
Ἄργει
νεὼν
σὺν
καὶ
τῇ
|
ἱερείᾳ |
κατέφλεξεν
Χρυσίδι,
καὶ
τὸν
ἐν |
[75] |
δὲ
ὁ
αὐτὸς
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
|
Ἱερείᾳ |
τῷ
δράματι
χαλεπαίνων
πρὸς
τὴν |
[42] |
γὰρ
οὖν
παρὰ
τὸν
τόπον
|
ἱερεῖον |
γίνεται
ὁ
φόνος,
οὐδ'
εἰ |
[42] |
ὁδοῖς
ἀποσφάττοι
τὸν
ἄνθρωπον,
{ἱερὸν}
|
ἱερεῖον |
ἐπιφη
μίσας,
ἀλλὰ
φόνος
ἐστὶ |
[42] |
καὶ
Θεόπομπος
ἦν
Λακεδαιμονίων
βασιλεύς,
|
ἱερεῖον |
εὐγενές.
(Ταῦροι
δὲ
τὸ
ἔθνος, |
[19] |
φόνοι
καὶ
τάφοι)
Οἱ
δὲ
|
ἱερεῖς |
οἱ
τῶνδε,
οὓς
Ἀνακτοτελεστὰς
οἷς |
[78] |
ὁ
πάνσοφος,
μᾶλλον
δὲ
ἐν
|
Ἱερεμίᾳ |
τὸ
ἅγιον
πνεῦμα
ἐπιδείκνυσι
τὸν |
[80] |
τῇ
ἰσχύι
αὐτοῦ,
ὥς
φησιν
|
Ἱερεμίας, |
ἀνώρθωσεν
τὴν
οἰκουμένην
ἐν
τῇ |
[78] |
χρήσει
τῆς
ἀληθείας
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται.
|
~Ἱερεμίας |
δὲ
ὁ
προφήτης
ὁ
πάνσοφος, |
[29] |
κύνας.
Σκύθαι
δὲ
τοὺς
ὄνους
|
ἱερεύοντες |
μὴ
παυέσθων,
ὡς
Ἀπολλόδωρός
φησι |
[12] |
μαινόλην
ὀργιάζουσι
Βάκχοι
ὠμοφαγίᾳ
τὴν
|
ἱερομανίαν |
ἄγοντες
καὶ
τελίσκουσι
τὰς
κρεονομίας |
[54] |
τοῦ
ἵππου
Ἀθήναζε
εἰσιών,
Καταιβάτου
|
ἱερόν |
ἐστι
Δημητρίου,
βωμοὶ
δὲ
πανταχοῦ· |
[42] |
ἐν
ὁδοῖς
ἀποσφάττοι
τὸν
ἄνθρωπον,
|
{ἱερὸν} |
ἱερεῖον
ἐπιφη
μίσας,
ἀλλὰ
φόνος |
[74] |
θεολογίαν,
παλινῳδίαν
ἀληθείας
εἰσάγει,
τὸν
|
ἱερὸν |
ὄντως
ὀψέ
ποτε,
ὅμως
δ' |
[39] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Ἀκτίου
τὸ
|
ἱερόν, |
ταῖς
μυίαις
προθύεσθαι
βοῦν.
Οὐδὲ |
[48] |
Ῥακῶτιν
καλοῦσιν,
ἔνθα
καὶ
τὸ
|
ἱερὸν |
τετίμηται
τοῦ
Σαράπιδος,
γειτνιᾷ
δὲ |
[38] |
ἄλλης
Ἀρτέμιδος
ἐν
τῇ
Λακωνικῇ
|
ἱερόν, |
(ὥς
φησι
Σωσίβιος.
Πολέμων
δὲ |
[87] |
Ἱερὰ
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
τὰ
|
ἱεροποιοῦντα |
καὶ
θεοποιοῦντα
γράμματα,
ἐξ
ὧν |
[69] |
καταλαμβάνεται
ἡ
ἀλήθεια.
Ὁ
δὲ
|
ἱερὸς |
ὄντως
Μωυσῆς
οὐκ
ἔσται"
φησίν, |
[53] |
τοῦ
ἐν
Ἀλεξανδρέων
πόλει
Σαράπιδος
|
ἱεροῦ. |
Ἀθήνησι
γὰρ
τοῦ
Διονύσου
τοῦ |
[2] |
νόμος,
καὶ
λόγος
κυρίου
ἐξ
|
Ἱερου |
σαλήμ"
λόγος
οὐράνιος,
ὁ
γνήσιος |
[63] |
σοφία
θεϊκή·
ἐντεῦθεν
ὥσπερ
ἐξ
|
ἱεροῦ |
τινος
ἀσύλου
οὐδενὶ
οὐκέτι
ἀγώγιμος |
[104] |
δὲ
μή"
πολὺ
δὲ
τοὐναντίον
|
ἱεροὺς |
μὲν
ὄντως
τοὺς
ἀνθρώπους
ὑπολαμβάνετε, |
[121] |
ᾐνίξατο,
πρότε
ρον
μὲν
εἰς
|
Ἱερουσαλήμ, |
νῦν
δὲ
εἰσελαύνων
οὐρανούς,
(κάλλιστον |
[90] |
ἐν
σοὶ
ὁ
ἐκλεξάμενος
τὴν
|
Ἱερουσαλήμ· |
οὐκ
ἰδοὺ
τοῦτο
δαλὸς
ἐξεσπασμένος |
[22] |
τὰ
πάθη
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον,
ὦ
|
ἱεροφάντα, |
τὸ
πῦρ·
αἰδέσθητι,
δᾳδοῦχε,
τὰς |
[120] |
ἐποπ
τεῦσαι,
ἅγιος
γίνομαι
μυούμενος,
|
ἱεροφαντεῖ |
δὲ
ὁ
κύριος
καὶ
τὸν |
[25] |
μένειν
σπουδαστέον.
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
|
ἱεροφάντην |
τῆς
ἀληθείας
Μωσέα
προστάττοντα
θλαδίαν |
[74] |
θεαταῖς
παρεισήγαγεν.
Ὁ
δὲ
Θρᾴκιος
|
ἱεροφάντης |
καὶ
ποιητὴς
ἅμα,
ὁ
τοῦ |
[34] |
διὰ
τὴν
ἐπονείδιστον
τῆς
ἀσελγείας
|
ἱεροφαντίαν. |
~Εἰκότως
ἄρα
οἱ
τοιοίδε
ὑμῶν |
[74] |
Ὀρφεύς,
μετὰ
τὴν
τῶν
ὀργίων
|
ἱεροφαντίαν |
καὶ
τῶν
εἰδώλων
τὴν
θεολογίαν, |
[20] |
Εὐμολπιδῶν
καὶ
τὸ
Κηρύκων
τὸ
|
ἱεροφαντικὸν |
δὴ
(τοῦτο
Ἀθήνησι
γένος
ἤνθησεν. |
[123] |
οὐδ'
οἱ
λόγοι
παύσασθαί
ποτε
|
ἱεροφαντοῦντες. |
Ὑμῖν
δὲ
ἔτι
τοῦτο
περιλείπεται |
[42] |
Ἀρτέμιδί
τις
καὶ
Διὶ
ἐν
|
ἱερῷ |
δῆθεν
χωρίῳ
μᾶλλον
ἢ
ὀργῇ |
[45] |
λέγει
ἐν
τῷ
τῆς
Ἀφροδίτης
|
ἱερῷ |
Κινύραν
τε
καὶ
τοὺς
Κινύρου |
[45] |
τῷ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Δηλίου
ἐστὶν
|
ἱερῷ. |
Λεάνδριος
δὲ
Κλέοχον
(ἐν
Μιλήτῳ |
[45] |
τῷ
Μυνδίῳ,
ἣ
ἐν
τῷ
|
ἱερῷ |
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἐν
Μαγνησίᾳ
κεκήδευται, |
[39] |
ἐπεφήμισαν.
Ἡρακλείδης
δὲ
ἐν
Κτίσεσιν
|
ἱερῶν |
περὶ
τὴν
Ἀκαρνανίαν
φησίν,
ἔνθα |
[87] |
ὧν
γραμμάτων
καὶ
συλλαβῶν
τῶν
|
ἱερῶν |
τὰς
συγκειμένας
γραφάς,
τὰ
συντάγματα, |
[30] |
αὐτὸς
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
ἄνθρωπον,
|
Ἱερώνυμος |
δὲ
ὁ
φιλόσοφος
καὶ
τὴν |
[122] |
μετὰ
φρονήσεως"
γενόμενον
ὑπὸ
Χριστοῦ
|
Ἰησοῦ |
καὶ
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη |
[7] |
μεγάλου
θεοῦ
καὶ
(σωτῆρος
ἡμῶν
|
Ἰησοῦ |
Χριστοῦ.
Τοῦτό
ἐστι
τὸ
ᾆσμα |
[120] |
τοῦ
θεοῦ
λόγου.
Ἀίδιος
οὗτος
|
Ἰησοῦς, |
εἷς
ὁ
μέγας
ἀρχιερεὺς
θεοῦ |
[85] |
ἄλλως
(σωθῆναι,
μὴ
οὐχὶ
ὡς
|
Ἰησοῦς |
πεπιστευκότας.
Φιλάνθρωπος
δὲ
ὢν
ὁ |
[86] |
πέτραις,
ἀθανασίας
ὀλιγωροῦσιν,
καθάπερ
ὁ
|
Ἰθακήσιος |
γέρων
οὐ
τῆς
ἀληθείας
καὶ |
[34] |
ποιμένι,
ἥτις
αὐτῶν
δόξει
καλή.
|
~Ἴθι |
δὴ
καὶ
τοὺς
ἀγῶνας
ἐν |
[74] |
λόγον
θεῖον
βλέψας
τούτῳ
προσέδρευε,
|
ἰθύνων |
κραδίης
νοερὸν
κύτος·
εὖ
δ' |
[42] |
Ἀριστομένης
γοῦν
ὁ
Μεσσήνιος
τῷ
|
Ἰθωμήτῃ |
Διὶ
τριακοσίους
ἀπέσφαξεν,
τοσαύτας
ὁμοῦ |
[30] |
Διοσκούρω
ἐπικήρω
ἐγενέσθην,
εἴ
τῳ
|
ἱκανὸς |
πιστώσασθαι
Ὅμηρος
τὸ
λελεγμένον·
τοὺς |
[48] |
ἐπανελθόντα
εἰς
Αἴγυπτον
ἐπαγαγέσθαι
(τεχνίτας
|
ἱκανούς· |
τὸν
οὖν
Ὄσιριν
τὸν
προπάτορα |
[46] |
ἀπεξέσθαι
τῆς
ὕλης.
Ἀμέλει
ἐν
|
Ἰκάρῳ |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἄγαλμα
ξύλον |
[64] |
δὲ
οἱ
Σαυρομάται,
ὥς
φησιν
|
Ἱκέσιος |
ἐν
τῷ
Περὶ
μυστηρίων,
ἀκινάκην |
[37] |
ὁ
μαντικός,
ὁ
ξένιος,
ὁ
|
ἱκέσιος, |
ὁ
μειλίχιος,
ὁ
πανομφαῖος,
ὁ |
[15] |
χάριν
Βριμὼ
προσα
γορευθῆναι
λέγεται,
|
ἱκετηρίαι |
Διὸς
καὶ
πόμα
χολῆς
καὶ |
[74] |
βράδυνε,
ἀλλὰ
παλίμπλαγκτος
στρέψας
θεὸν
|
ἱλάσκοιο. |
(Εἰ
γὰρ
καὶ
τὰ
μάλιστα |
[73] |
ἀεὶ
πρῶτόν
τε
καὶ
ὕστατον
|
ἱλάσκονται· |
χαῖρε,
πάτερ,
μέγα
θαῦμα,
μέγ' |
[115] |
πομένῳ
θεῷ,
μάθωμεν
αὐτόν,
ἵνα
|
ἵλεως |
ᾖ,
ἀποδῶμεν
καὶ
μὴ
δεομένῳ |
[114] |
ἀπὸ
μικροῦ
ἕως
μεγάλου,
καὶ
|
ἵλεως" |
φησὶν
ὁ
θεός,
ἔσομαι
αὐτοῖς |
[47] |
Ὀδυσσεὺς
ἱστοροῦνται
μὲν
ὑφελέσθαι
ἀπὸ
|
Ἰλίου, |
παρακαταθέσθαι
δὲ
Δημοφῶντι,
ἐκ
τῶν |
[35] |
προτέρου
δεσπότου·
τότε
καὶ
τὰ
|
Ἰλίου |
τείχη
(ἀνῳκοδομησάτην
τῷ
Φρυγί.
Ὅμηρος |
[86] |
δὲ
καὶ
τοῦ
ὄντως
ὄντος
|
ἱμειρόμενοι |
φωτός,
ἀλλὰ
τοῦ
καπνοῦ.
Θεοσέβεια |
[45] |
τῷ
νεῲ
τῆς
Πολιάδος
κεκήδευται;
|
Ἰμμάραδος |
δὲ
ὁ
Εὐμόλπου
καὶ
Δαείρας |
[21] |
αὐτὰ
τοῦ
Ὀρφέως
τὰ
ἔπη,
|
ἵν' |
ἔχῃς
μάρτυρα
τῆς
ἀναισχυντίας
τὸν |
[53] |
ἐρωμένης
εἴδει
παραπλήσιον
πεποίηκεν
αὐτήν,
|
ἵν' |
ἔχοιεν
οἱ
δείλαιοι
τὴν
Πραξιτέλους |
[5] |
πνεῦμα,
ναὸς
διὰ
τὸν
λόγον,
|
ἵν' |
ἣ
μὲν
κρέκῃ,
τὸ
δὲ |
[27] |
ὁποῖοί
τινες
καὶ
εἴ
τινες,
|
ἵν' |
ἤδη
ποτὲ
τῆς
πλάνης
λήξητε, |
[33] |
ἄνδρας
τοὺς
ἑαυτῶν,
οὕτω
σώφρονας,
|
ἵν' |
ὦσιν
ὅμοιοι
τοῖς
θεοῖς
τὰ |
[7] |
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἐπεφάνη,
παιδεύουσα
ἡμᾶς,
|
ἵνα |
ἀρνησάμενοι
τὴν
ἀσέβειαν
καὶ
τὰς |
[87] |
πρὸς
παιδείαν
τὴν
ἐν
δικαιοσύνῃ,
|
ἵνα |
ἄρτιος
ᾖ
ὁ
τοῦ
θεοῦ |
[33] |
ὁ
βίος
ἀκρασίᾳ
βραχὺς
ἦν)
|
ἵνα |
δὴ
ἡμῖν
τὸν
ἀλεξίκακον
(σπείρῃ |
[8] |
ὁ
τοῦ
θεοῦ
ἄνθρωπος
γενόμενος,
|
ἵνα |
δὴ
καὶ
σὺ
παρὰ
ἀνθρώπου |
[5] |
διαφωνίαν
εἰς
τάξιν
ἐνέτεινε
συμφωνίας,
|
ἵνα |
δὴ
ὅλος
ὁ
κόσμος
αὐτῷ |
[106] |
πτερόν
(πτερῶσαι
προῄρηται
τοὺς
γηγενεῖς)
|
ἵνα |
δὴ
τοὺς
χηραμοὺς
καταλίποντες
οἰκήσητε |
[82] |
τὴν
χάριν,
ζηλώσας
τὴν
ἐλπίδα,
|
ἵνα |
ἐκκλίνῃς
(τὴν
κρίσιν;
Ἥκετε
ἥκετε, |
[61] |
πλάσματος
ἐλέγχει
ἀπαράξαντες,
πάντα
ἀπιστεῖτε,
|
ἵνα |
ἐκπαθαίνησθε·
καὶ
πιστεύετε
μὲν
τοῖς |
[117] |
ἐν
ἀνθρώ
ποις
οἰκοδομήσας
νεών,
|
ἵνα |
ἐν
ἀνθρώποις
ἱδρύσῃ
τὸν
θεόν. |
[96] |
σωφρονήσητε·
πιστεύσατε
κἂν
ὡς
ὕβρει,
|
ἵνα |
ζήσητε.
Εἰ
δὲ
καὶ
πείθεσθαι |
[113] |
καὶ
μόνον
ἐπάναγκές
ἐστι
ζῆν,
|
ἵνα |
ζήσωμεν
ἀεί·
φιλοσοφία
δέ,
ᾗ |
[49] |
τῷ
νέῳ·
τήρησον
αὐτὸ
καθαρόν,
|
ἵνα |
ᾖ
καλόν.
Βασιλεὺς
τοῦ
κάλλους |
[118] |
μέγα
κῦδος
Ἀχαιῶν,
νῆα
κατάστησον,
|
ἵνα |
θειοτέρην
ὄπ'
ἀκούσῃς.
(Ἐπαινεῖ
σε, |
[115] |
προτρε
πομένῳ
θεῷ,
μάθωμεν
αὐτόν,
|
ἵνα |
ἵλεως
ᾖ,
ἀποδῶμεν
καὶ
μὴ |
[33] |
ἐθιζόντων
οἱ
παῖδες
ὑμῶν
σέβειν,
|
ἵνα |
καὶ
ἄνδρες
γενήσονται
εἰκόνα
πορνείας |
[107] |
ἔχεις
τὴν
ζωήν.
~Ζητήσωμεν
οὖν,
|
ἵνα |
καὶ
ζήσωμεν.
Ὁ
μισθὸς
τῆς |
[103] |
μὴν
θνητοί
(οὐδὲ
γὰρ
αἰσθήσεως,
|
ἵνα |
καὶ
θανάτου,
μετειλήφασιν)
λίθινοι
δὲ |
[20] |
τοῖς
μυουμένοις
ἀπαγορεύεται
εἰσέτι
νῦν,
|
ἵνα |
μὴ
δοκοῖεν
οἱ
τετελεσμένοι
μιμεῖσθαι |
[120] |
ὑμᾶς
πρὸς
τὸ
ἀρχέτυπον
βούλομαι,
|
ἵνα |
μοι
(καὶ
ὅμοιοι
γένησθε.
Χρίσω |
[103] |
Νιόβη
τρόπον
τινά,
μᾶλλον
δὲ
|
ἵνα |
μυστικώτερον
πρὸς
ὑμᾶς
ἀποφθέγξωμαι,
γυναικὸς |
[96] |
~Πιστεύσατε
ἡμῖν
κἂν
ὡς
μέθῃ,
|
ἵνα |
σωφρονήσητε·
πιστεύσατε
κἂν
ὡς
ὕβρει, |
[10] |
τὸν
πρόδρομον
τοῦ
Χριστοῦ
καρπόν,
|
ἵνα |
τῆς
ἀληθείας
τὸ
φῶς,
ὁ |
[81] |
Υἱοὶ
ἀνθρώπων,
ἕως
πότε
βαρυκάρδιοι;
|
Ἵνα |
τί
ἀγαπᾶτε
ματαιότητα
καὶ
ζητεῖτε |
[7] |
ζῆν
ἐδίδαξεν
ἐπιφανεὶς
ὡς
διδάσκαλος,
|
(ἵνα |
τὸ
ἀεὶ
ζῆν
ὕστερον
ὡς |
[113] |
θανάτῳ
(τρεφόμενοι.
Χωρήσωμεν
τὸ
φῶς,
|
ἵνα |
χωρήσωμεν
τὸν
θεόν·
χωρήσωμεν
τὸ |
[103] |
πάθος
ἢ
νόσον
ἢ
φόβον
|
ἰνδάλλεσθαι |
ὡς
θεόν.
Τρὶς
γὰρ
μύριοί |
[47] |
τὸν
Ὀλύμπιον
ἐξ
ἄλλων
ὀστῶν
|
Ἰνδικοῦ |
θηρίου.
Καὶ
δὴ
τὸν
ἱστοροῦντα |
[26] |
ἀστέρας,
καὶ
προσεκύνησαν
ἥλιον,
ὡς
|
(Ἰνδοί, |
καὶ
σελήνην,
ὡς
Φρύγες·
οἳ |
[57] |
συμφορᾶς,
ἀπὸ
τοῦ
κρηδέμνου
τὴν
|
Ἰνώ, |
ἀπὸ
τῆς
τριαίνης
τὸν
Ποσειδῶ, |
[4] |
λίθοις
πεπιστευκότων
ἐθνῶν.
Αὖθις
οὖν
|
ἰοβόλους |
τινὰς
καὶ
παλιμβόλους
ὑποκριτὰς
ἐφοδεύοντας |
[106] |
καὶ
ἡμέτερον
λόγον
καὶ
τὸν
|
ἰὸν |
ἀποπτύσατε
τὸν
δηλητήριον,
ὅπως
ὅτι |
[5] |
τὴν
Θρᾴκιον
μουσικήν,
τὴν
παραπλήσιον
|
Ἰουβάλ, |
κατὰ
δὲ
τὴν
πάτριον
τοῦ |
[112] |
μερίζεται·
οὔτε
βάρβαρός
ἐστιν
οὔτε
|
Ἰουδαῖος |
οὔτε
Ἕλλην,
οὐκ
ἄρρεν,
οὐ |
[64] |
τὸ
πῦρ,
θεὸν
ὑπειλή
φατον
|
Ἵππασός |
τε
ὁ
Μεταποντῖνος
καὶ
ὁ |
[32] |
τὴν
Μελανίππην,
τὴν
Ἀλκυόνην,
τὴν
|
Ἱπποθόην, |
τὴν
Χιόνην,
τὰς
ἄλλας
τὰς |
[57] |
καὶ
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις
προσεχρεμέτισαν
|
ἵπποι. |
Ἐρασθῆναι
κόρην
εἰκόνος
λέγουσιν
καὶ |
[89] |
ἀποβύσαντες
τὰ
ὦτα
ἡμῖν,
οἷον
|
ἵπποι |
σκληραύχενες
ἀφηνιάζοντες,
τοὺς
χαλινοὺς
ἐνδακόντες, |
[92] |
τοῦντες
ἐξίχνευσαν
τὸν
δεσπότην
καὶ
|
ἵπποι |
τὸν
ἀναβάτην
ἀποσεισάμενοι
ἑνί
που |
[57] |
σκιαγραφίας
περιστερᾶς,
προσέπτησαν
πελειάδες
καὶ
|
ἵπποις |
καλῶς
γεγραμμέναις
προσεχρεμέτισαν
ἵπποι.
Ἐρασθῆναι |
[36] |
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
πρὸς
τῶν
|
Ἱπποκοωντιδῶν |
κατὰ
τῆς
χειρὸς
(οὐτασθῆναι
λέγει. |
[100] |
πρὸς
θεόν.
Ὥσπερ
οὖν
τὸν
|
ἵππον |
ἀροῦν
οὐ
βιαζόμεθα
οὐδὲ
τὸν |
[57] |
ἄνθρωπον
ὡς
ἀλήθεια.
Ἕστηκεν
ὁ
|
ἵππος |
ἡσυχῇ,
ἡ
πελειὰς
ἀτρεμής,
ἀργὸν |
[54] |
καὶ
ἔνθα
μὲν
ἀπέβη
τοῦ
|
ἵππου |
Ἀθήναζε
εἰσιών,
Καταιβάτου
ἱερόν
ἐστι |
[55] |
ἐποίησεν
Μοῖρα
καταφθίμενον.
Εὖ
γε,
|
Ἵππων, |
ἐπιδεικνύεις
ἡμῖν
τὴν
ἀνθρωπίνην
πλάνην. |
[55] |
τὸν
θάνατον
τὸν
ἑαυτοῦ·
ὁ
|
Ἵππων |
οὗτος
ἐπιγραφῆναι
ἐκέλευσεν
τῷ
μνήματι |
[24] |
τὸν
Κύπριον
καὶ
Διαγόραν
καὶ
|
Ἵππωνα |
τὼ
Μηλίω
τόν
τε
Κυρηναῖον |
[55] |
σχήματα.
~Οὐ
νέμεσις
τοίνυν
οὐδὲ
|
Ἵππωνι |
ἀπαθανατίζοντι
τὸν
θάνατον
τὸν
ἑαυτοῦ· |
[55] |
γενέσθωσαν
μαθηταί.
Χρησμὸς
οὗτός
ἐστιν
|
Ἵππωνος· |
νοήσωμεν
αὐτόν.
(Οἱ
προσκυνούμενοι
παρ' |
[55] |
τῷ
ἑαυτοῦ
τόδε
τὸ
ἐλεγεῖον·
|
Ἵππωνος |
τόδε
σῆμα,
τὸν
ἀθανάτοισι
θεοῖσιν |
[37] |
ἀετός,
οὐκ
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
οὐχ
|
ἵπταται |
θεός,
οὐ
παιδεραστεῖ,
οὐ
φιλεῖ, |
[102] |
ὡς
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἡ
|
ἶρις, |
ἀλλὰ
πάθη
ἀέρων
καὶ
νεφῶν, |
[29] |
Καλλίμαχος,
Φοῖβος
Ὑπερβορέοισιν
ὄνων
ἐπιτέλλεται
|
ἱροῖς. |
Ὁ
αὐτὸς
δὲ
ἀλλαχοῦ
τέρπουσιν |
[33] |
ὦσιν
ὅμοιοι
τοῖς
θεοῖς
τὰ
|
ἴσα |
ἐζηλω
κότες·
τούτους
ἐθιζόντων
οἱ |
[8] |
οὐχ
ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
|
ἴσα |
θεῷ·
ἐκένωσεν
δὲ
ἑαυτόν"
ὁ |
[89] |
πατρῴαν
οὐσίαν,
καὶ
οὐχὶ
τὴν
|
ἴσην, |
ὡς
παρειλήφαμεν,
διαφυλάττομεν;
Τί
δὲ |
[61] |
ἀναισχυν
τίας
καθιερώσαντες
οἴκοι,
ἐπ'
|
ἴσης |
ἐγγραφόμενοι
τὰ
Φιλαινίδος
σχήματα
ὡς |
[114] |
πάντα
καθιππεύων
δικαιοσύνης
ἥλιος"
ἐπ'
|
ἴσης |
περιπολεῖ
τὴν
ἀνθρωπότητα,
τὸν
πατέρα |
[34] |
θάλαττα
καὶ
Μελικέρτην
ὀδύρεται
τὰ
|
Ἴσθμια· |
Νεμέασι
δὲ
ἄλλο
παιδίον
Ἀρχέμορος |
[34] |
τὰς
ἐπιτυμβίους
ταυτασὶ
πανηγύρεις
καταλύσωμεν,
|
Ἴσθμιά |
τε
καὶ
Νέμεα
καὶ
Πύθια |
[34] |
ὄφεως
ἡ
πανήγυρις
καταγγέλλεται
Πύθια·
|
Ἰσθμοῖ |
δὲ
σκύβαλον
προσέπτυσεν
ἐλεεινὸν
ἡ |
[50] |
Αἰγύπτῳ
κατενεχθήσεσθαί
φησι
καὶ
ἐμπρησθήσεσθαι·
|
Ἶσι, |
θεὰ
τριτάλαινα,
μένεις
ἐπὶ
χεύματα |
[50] |
τὸν
οὐκέτι
ναιετάοντα·
(τὸν
δὲ
|
Ἴσιδος |
καὶ
Σαράπιδος
ἐν
Αἰγύπτῳ
κατενεχθήσεσθαί |
[48] |
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν
μετὰ
τιμῆς
πανηγυρικῆς.
|
Ἰσίδωρος |
μόνος
παρὰ
Σελευκέων
τῶν
πρὸς |
[54] |
μύθους
τοὺς
περὶ
τῶν
θεῶν,
|
ἰσοθέους |
ἄνθρωποι
κατασχηματίζοντες
ἑαυτούς,
ὑπὸ
δόξης |
[55] |
τόδε
σῆμα,
τὸν
ἀθανάτοισι
θεοῖσιν
|
ἶσον |
ἐποίησεν
Μοῖρα
καταφθίμενον.
Εὖ
γε, |
[69] |
μέτρον,
ὁ
μόνος
ὄντως
θεός,
|
ἴσος |
ἀεὶ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
καὶ |
[92] |
τὴν
φάτνην
τοῦ
κυρίου
αὐτοῦ,
|
Ἰσραὴλ |
δέ
με
οὐκ
ἔγνω.
Τί |
[80] |
θεσπέσιος
παγκάλως
ἀνακέκραγε
Μωυσῆς·
Ἄκουε
|
Ἰσραήλ· |
κύριος
ὁ
θεός
σου,
κύριος |
[50] |
μέντοι
καὶ
πρὸ
τῶν
πυλῶν
|
ἱστάντες |
αὐτοὺς
ὡς
ἐνεργεῖς;
Ἑρμῆν
προσκυνοῦσιν |
[50] |
θεὸν
καὶ
τὸν
Ἀγυιέα
θυρωρὸν
|
ἱστάντες. |
Εἰ
γὰρ
ὡς
ἀναισθήτους
ὑβρίζουσιν, |
[38] |
τὸν
Ἑλλήνων
βασιλέαἈργύννου
νεὼν
Ἀφροδίτης
|
ἵστασθαι |
ἐπ'
Ἀργύννῳ
τῷ
(ἐρωμένῳ.
Ἄρτεμιν |
[50] |
αὐτοὺς
μετέχειν
οἴονται,
τί
τούτους
|
(ἱστᾶσι |
θυρωρούς;
~Ῥωμαῖοι
δὲ
τὰ
μέγιστα |
[105] |
τῇ
(σωτηρίᾳ
συνάψαντες·
ἐμποδὼν
γὰρ
|
ἵσταται |
οὐδὲν
τῷ
σπεύδοντι
πρὸς
γνῶσιν |
[90] |
ἀχρεῖα,
φροντίδες
κεναί,
καὶ
οὐκ
|
ἴστε |
ὡς
παντὸς
μᾶλλον
τοῦτο
ἀληθές, |
[54] |
οὗτος
τὴν
ἐπιστήμην
γεγονώς,
ὡς
|
ἱστορεῖ |
Ἄριστος
ὁ
Σαλαμίνιος,
αὑτὸν
κατεσχημάτιζεν |
[57] |
τῷ
ἀγάλματι,
καὶ
τοῦτο
Φιλοστέφανος
|
ἱστορεῖ· |
Ἀφροδίτη
δὲ
ἄλλη
ἐν
Κνίδῳ |
[42] |
(ἐπὶ
σκηνῆς
τραγῳδεῖ.
Μόνιμος
δ'
|
ἱστορεῖ |
ἐν
τῇ
Τῶν
Θαυμα
σίων |
[42] |
τῇ
Ταυροπόλῳ
Ἀρτέμιδι
ἄνθρωπον
ὁλοκαυτεῖν
|
(ἱστορεῖ. |
Ἐρεχθεὺς
δὲ
ὁ
Ἀττικὸς
καὶ |
[65] |
Νομίμοις
βαρβαρικοῖς
τὸ
πῦρ
σέβειν
|
ἱστορεῖ, |
ἢ
τοὺς
Πέρσας
καὶ
τοὺς |
[36] |
καὶ
τὸν
Ἥλιον
{Αὐγέαν}
Πανύασσις
|
ἱστορεῖ. |
Ἤδη
δὲ
καὶ
τὴν
Ἥραν |
[47] |
Εὐκλείδου
πεποιῆσθαι
Ὀλύμπιχος
(ἐν
Σαμιακοῖς
|
ἱστορεῖ. |
Μὴ
οὖν
ἀμφιβάλλετε,
εἰ
τῶν |
[57] |
καὶ
μίγνυται
τῇ
λίθῳ·
Ποσίδιππος
|
ἱστορεῖ, |
ὁ
μὲν
πρότερος
ἐν
τῷ |
[39] |
τοὺς
ἀμφὶ
τὴν
Τρωάδα
κατοικοῦντας
|
ἱστορεῖ |
τοὺς
ἐπιχωρίους
μῦς
οὓς
σμίνθους |
[36] |
καὶ
τὴν
Ἥραν
τὴν
ζυγίαν
|
ἱστορεῖ |
ὑπὸ
τοῦ
αὐτοῦ
Ἡρακλέους
ὁ |
[38] |
Δία
ἐν
Σπάρτῃ
τιμᾶσθαι
Στάφυλος
|
ἱστορεῖ· |
Φανοκλῆς
δὲ
ἐν
Ἔρωσιν
ἢ |
[42] |
Δωρόθεος
ἐν
τῇ
τετάρτῃ
(Ἰταλικῶν
|
ἱστορεῖ. |
Φιλάνθρωποί
γε
ἐκ
τούτων
καταφαίνονται |
[35] |
ἄλλους
παμπόλλους
ἀνθρώποις
λατρεῦσαι
θεοὺς
|
ἱστορεῖ |
ὧδέ
πως
γράφων·
τλῆ
μὲν |
[30] |
ὁ
νεώτερος
ἐν
τρισὶ
τραγῳδίαις
|
ἱστορεῖτον |
τοῖν
Διοσκούροιν
πέρι·
ἀνθρώπω
τινὲ |
[31] |
μὲν
Μοῦσαι
τοιαίδε·
ἡ
δὲ
|
ἱστορία |
παρὰ
Μυρσίλῳ
τῷ
Λεσβίῳ.
~Ἀκούετε |
[45] |
Ἀντίοχος
ἐν
τῷ
ἐνάτῳ
τῶν
|
Ἱστοριῶν. |
Τί
δὲ
Ἐριχθόνιος;
Οὐχὶ
ἐν |
[47] |
Ἰνδικοῦ
θηρίου.
Καὶ
δὴ
τὸν
|
ἱστοροῦντα |
Διονύσιον
ἐν
τῷ
πέμπτῳ
μέρει |
[47] |
Κάλως
δὲ
τὴν
μέσην
αὐταῖν·
|
ἱστοροῦντα |
ἔχω
σοι
Πολέμωνα
δεικνύναι
(ἐν |
[47] |
καλούμενον,
ὃ
Διομήδης
καὶ
Ὀδυσσεὺς
|
ἱστοροῦνται |
μὲν
ὑφελέσθαι
ἀπὸ
Ἰλίου,
παρακαταθέσθαι |
[39] |
Τί
δὲ
πάλιν
Θετταλοί;
Μύρμηκας
|
ἱστοροῦνται |
σέβειν,
ἐπεὶ
τὸν
Δία
μεμαθήκασιν |
[45] |
καὶ
τοῦτον
Τελμισσέως
τοῦ
(μάντεως
|
ἱστοροῦσιν. |
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ
τοῦ
Ἀγησάρχου |
[48] |
Σάραπιν;
Οἳ
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
|
ἱστοροῦσιν |
χαριστήριον
ὑπὸ
Σινωπέων
Πτολεμαίῳ
τῷ |
[46] |
ξύλα
ἱδρύοντο
περιφανῆ
καὶ
κίονας
|
ἵστων |
ἐκ
λίθων·
ἃ
δὴ
καὶ |
[80] |
ποιήσας
τὴν
γῆν
ἐν
τῇ
|
ἰσχύι |
αὐτοῦ,
ὥς
φησιν
Ἱερεμίας,
ἀνώρθωσεν |
[4] |
τὸ
ᾆσμα
τὸ
καινὸν
ὅσον
|
ἴσχυσεν· |
ἀνθρώπους
ἐκ
λίθων
καὶ
ἀνθρώπους |
[57] |
ἐν
τῷ
περὶ
Κνίδου.
Τοσοῦτον
|
ἴσχυσεν |
ἀπατῆσαι
τέχνη
προαγωγὸς
ἀνθρώποις
ἐρωτικοῖς |
[111] |
πατρὸς
ᾐσχύνετο
τὸν
θεόν.
Οἷον
|
ἴσχυσεν |
ἡδονή·
ὁ
δι'
ἁπλότητα
λελυμένος |
[56] |
εὐτεκνίαν,
ἣν
(οὐδ'
αὑτῷ
παρασχεῖν
|
ἴσχυσεν; |
Οἴμοι
τῆς
ἀθεότητος·
τὴν
ἀκήρατον |
[33] |
μὲν
ἄρρενες
αὐτοῖς
τῶν
θεῶν
|
ἴσως |
μόνοι
ᾄττουσι
περὶ
τὰ
ἀφροδίσια· |
[40] |
φυλάττουσιν,
Ἀσκραῖε,
μὴ
ἁμαρτάνειν
δὲ
|
ἴσως, |
οἱ
ἁμαρτιῶν
δῆτα
οὐ
πεπειραμένοι. |
[42] |
ὡς
Δωρόθεος
ἐν
τῇ
τετάρτῃ
|
(Ἰταλικῶν |
ἱστορεῖ.
Φιλάνθρωποί
γε
ἐκ
τούτων |
[57] |
ἀψύχοις
τὰς
τῆς
ψυχῆς
ἐλπίδας.
|
~Ἰτέον |
οὖν
ὡς
ἔνι
μάλιστα
ἐγγυτάτω |
[73] |
καὶ
σμικρὸν
διαθρεῖν
ἀλήθειαν
δυναμένῳ.
|
~(Ἴτω |
δὲ
ἡμῖν
(οὐ
γὰρ
αὐταρκεῖ |
[108] |
κολάκων
γένη,
οὐ
δεισιδαι
μονοῦσιν
|
ἰχθύες, |
οὐκ
εἰδωλολατρεῖ
τὰ
ὄρνεα,
ἕνα |
[1] |
τέχνῃ
τῇ
μουσικῇ
ὃ
μὲν
|
ἰχθὺν |
δελεάσας,
ὃ
δὲ
Θήβας
τειχίσας. |
[39] |
φερώνυμον
τῆς
χώρας
αὐτῶν
ὁμοίως
|
ἰχθύν, |
ἔτι
γε
μὴν
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα, |
[39] |
δὲ
αὐτῶν
Συηνῖται
φάγρον
τὸν
|
ἰχθύν, |
μαιώτην
δὲ
(ἄλλος
οὗτος
ἰχθύς) |
[39] |
ἰχθύν,
μαιώτην
δὲ
(ἄλλος
οὗτος
|
ἰχθύς) |
οἱ
τὴν
Ἐλεφαντίνην
οἰκοῦν
τες, |
[39] |
τὰς
περιστεράς,
οἳ
δὲ
τοὺς
|
ἰχθῦς |
οὕτω
σέβουσι
περιττῶς
ὡς
Ἠλεῖοι |
[39] |
ἰχθύν,
ἔτι
γε
μὴν
Ἡρακλεοπολῖται
|
ἰχνεύμονα, |
Σαῗ
ται
δὲ
καὶ
Θηβαῖοι |
[65] |
Ἕλληνες
οὐδὲ
μὴν
ἴβιδας
καὶ
|
ἰχνεύμονας |
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
πῦρ
τε |
[92] |
καὶ
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν
πηγῆς,
κατ'
|
ἴχνος |
ἐκείνης
τῆς
φωτεινῆς
ἀεροβατοῦντα
νεφέλης, |
[36] |
τῶν
αἱμάτων,
σῆψις
γὰρ
αἵματος
|
ἰχὼρ |
νοεῖται.
Ἀνάγκη
τοίνυν
θεραπείας
καὶ |
[36] |
τραύματα,
καὶ
αἵματα·
οἱ
γὰρ
|
ἰχῶρες |
οἱ
ποιητικοὶ
εἰδεχθέστεροι
καὶ
τῶν |
[59] |
τοῦ
θεοῦ"
οἱ
κατὰ
τὸν
|
Ἰωάννην |
οὐκ
ὄντες
ἐκ
τῶν
κάτω" |
[9] |
σωτηρίαν;
Ἦ
γὰρ
οὐχὶ
καὶ
|
Ἰωάννης |
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλεῖ
καὶ
τὸ |
[9] |
ποιεῖτε
τὰς
ὁδοὺς
κυρίου"
Πρόδρομος
|
Ἰωάννης |
καὶ
ἡ
φωνὴ
πρόδρομος
τοῦ |
[9] |
Ἡμῖν
εὐηγγελίζετο
ἄγγελος,
ἡμᾶς
προὔτρεπεν
|
Ἰωάννης |
(νοῆσαι
τὸν
γεωργόν,
ζητῆσαι
τὸν |
[10] |
καὶ
ἔρημος
περιλείπεται.
~Ὁ
μὲν
|
Ἰωάννης, |
ὁ
κῆρυξ
τοῦ
λόγου,
ταύτῃ |
[9] |
κυρίου,
στεῖραν
εὐαγγελιζομένη
γυναῖκα,
ὡς
|
Ἰωάννης |
τὴν
ἔρημον.
Διὰ
ταύτην
τοίνυν |
[85] |
εὐθείας
ποιεῖν
καὶ
εὐτρεπίζειν
παρήγγειλεν
|
Ἰωάννης, |
τούτοις
δὴ
(προσώχθισεν
ὁ
θεὸς |
[9] |
ἐρήμῳ
βοῶσα.
Τίς
οὖν
ἔστιν
|
Ἰωάννης; |
Ὡς
τύπῳ
λαβεῖν,
ἐξέστω
εἰπεῖν, |
[9] |
κυρίου
φωναὶ
δύο,
ἀγγέλου
καὶ
|
Ἰωάννου, |
αἰνίσσονταί
μοι
τὴν
ἐναποκειμένην
σωτηρίαν, |
[118] |
πανδήμῳ
τερπόμενον
μουσικῇ.
δεῦρ'
ἄγ'
|
ἰών, |
πολύαιν'
Ὀδυσεῦ,
μέγα
κῦδος
Ἀχαιῶν, |
[76] |
βαρβάρῳ
μαθεῖν.
(Ἥδη
δὲ
ἐν
|
Ἴωνι |
τῷ
δράματι
γυμνῇ
τῇ
κεφαλῇ |
[112] |
ἄλλην
Ἑλλάδα,
πρὸς
δὲ
καὶ
|
Ἰωνίαν |
πολυπραγμονοῦντας.
Εἰ
γὰρ
ἡμῖν
ὁ |