Paragraphes
[30]	οἱ αἶσα πέπρωται· αὐτὰρ ὅ	γ'	ἀθάνατος Πολυδεύκης, ὄζος Ἄρηος. (Τοῦτο
[62]	τῇ (γῇ κάτω. Ἦ πού	γ'	ἂν ἔτι τὴν Πραξιτέλους Δήμητρα
[51]	περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν μὲν δὴ	γαῖαν	ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο ποιοί, τῆς
[74]	ὃς οὐρανόν τ' ἔτευξε καὶ	γαῖαν	μακρὴν πόντου τε χαροπὸν οἶδμα
[30]	Λακεδαίμονι αὖθι, φίλῃ ἐν πατρίδι	γαίῃ.	(Προσίτω δὲ καὶ ὁ τὰ
[77]	καθ' ἓν ἐξαγορεύω; Οὐρανοῦ ἡγεῖται,	γαίης	κρατεῖ, αὐτὸς ὑπάρχει. (ἐνθέως σφόδρα
[41]	τίων θεοί, οἷα αἴλουροι καὶ	γαλαῖ,	προήσονται ἢ τὴν Ὁμηρι κήν
[89]	οὐχὶ τῇ πρώτῃ τροφῇ, τῷ	γάλακτι,	χρώμεθα, ᾧ δήπουθεν συνείθισαν ἡμᾶς
[39]	τὴν συνήθειαν, Θηβαῖοι δὲ τὰς	γαλᾶς	διὰ τὴν Ἡρακλέους γένεσιν. Τί
[113]	τῶν ἐπὶ μέρους εἰσίν, εἰ	γαμητέον,	εἰ πολιτευτέον, εἰ παιδοποιητέον· καθολικὴ
[58]	δούλους ταῖς ἐπαοι δαῖς πεποιηκότες.	Γάμοι	τε οὖν ἔτι καὶ παιδοποιίαι
[54]	Δημητρίου, βωμοὶ δὲ πανταχοῦ· καὶ	γάμος	ὑπὸ Ἀθηναίων αὐτῷ ὁ τῆς
[76]	χρήσομαι, δίκας βιαίων δώσετ' ἀνθρώποις	γάμων,	σὺ καὶ Ποσειδῶν Ζεὺς δ'
[49]	Ἀντίνοον, ὃν ἀνιέρωσεν οὕτως ὡς	Γανυμήδην	ὁ Ζεύς· οὐ γὰρ κωλύεται
[33]	ὃ δὲ Χρυσίππου, ὃ δὲ	Γανυμήδους	ἐρῶντες. (Τούτους ὑμῶν αἱ γυναῖκες
[69]	ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ μὲν	γὰρ	ἄδικα καὶ ἄνισα εἴδωλα οἴκοι
[33]	Ἀλκμήνης τοσαύτας ἡδυπαθήσας νύκτας; οὐδὲ	γὰρ	αἱ νύκτες αἱ ἐννέα τῷ
[81]	δέρρις ἐκτεινόμενοι καὶ συστελλόμενοι" (αὗται	γὰρ	αἱ προφητικαὶ φωναί) καὶ ἡ
[10]	τῶν οὐρανῶν ἀναπετάσῃ πύλας· λογικαὶ	γὰρ	αἱ τοῦ λόγου πύλαι, πίστεως
[84]	τοῦ θείου λόγου· ἡ σήμερον	γὰρ	ἀίδιος· αἰώνων ἐστὶν εἰκών, σύμβολον
[115]	νόσοι, ἀποσπασθῆναι δὲ ἁμαρτίας; (Θάνατος	γὰρ	ἀίδιος ἁμαρτία. Ἦ τέλεον νωδοὶ
[36]	εἰδεχθέστεροι καὶ τῶν αἱμάτων, σῆψις	γὰρ	αἵματος ἰχὼρ νοεῖται. Ἀνάγκη τοίνυν
[70]	τε βροτοὶ κενεόφρονι βουλῇ· ἀλλὰ	γὰρ	αἴρουσι πρὸς οὐρανὸν ὠλένας ἁγνάς,
[103]	ἀθάνατοι" οὐδὲ μὴν θνητοί (οὐδὲ	γὰρ	αἰσθήσεως, ἵνα καὶ θανάτου, μετειλήφασιν)
[51]	ἀγαλμάτων τέλεον ὄντων κωφῶν· ἔχουσιν	γὰρ	αἴσθησιν μίαν γέ τινα, φέρε
[95]	πατὴρ πείθεσθαι τῷ θεῷ. Ἐὰν	γὰρ	ἀκούσητέ μου" φησί, καὶ θελήσητε,
[74]	φαεσφόρου ἔκγονε Μήνης, Μουσαῖε, ἐξερέω	γὰρ	ἀληθέα, μηδέ σε τὰ πρὶν
[87]	τὸν κύριον τὸν φιλάνθρωπον· οὐδὲν	γὰρ	ἀλλ' ἢ τοῦτο ἔργον μόνον
[107]	λόγια τῆς ἀληθείας ἐγκεχάρακται. Ποῦ	γὰρ	ἀλλαχόθι ἢ ἐν σώφρονι ψυχῇ
[89]	ἔθους ἐμισήθη ἡ θεοσέβεια· οὐ	γὰρ	ἂν ἐμισήθη ποτὲ ἢ ἀπηγορεύθη
[57]	ἠπατημέναι ὑπὸ τῆς τέχνης. Οὐδὲ	γὰρ	ἂν θεᾷ τις συνεπλάκη, οὐδ'
[110]	σπέρματος ἐνέπλησε τὸ πᾶν. Οὐ	γὰρ	ἂν οὕτως ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ
[51]	ἀφεδρῶνα νείμαντες τῇ θεῷ. (Ἀλλὰ	γὰρ	ἀναισθήτῳ λίθῳ καὶ ξύλῳ καὶ
[98]	(πιστεύσωσιν. Ἡκόντων οὖν αὖθις, οὐ	γὰρ	ἀνήσω καλῶν, οἱ μικροτέχναι. Οὐδείς
[20]	γένος ἤνθησεν. Καὶ δὴ (οὐ	γὰρ	ἀνήσω μὴ οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα
[96]	ποιηταὶ καὶ λίθων προσκυνηταί· οἵδε	γὰρ	ἀνθρώ πους ἀποθεοῦν τετολμήκασι, τρισκαιδέκατον
[68]	τῆς ζητήσεως τἀγαθοῦ πέρι· πᾶσιν	γὰρ	ἁπαξαπλῶς ἀνθρώποις, μάλιστα δὲ τοῖς
[103]	ἂν ἐνδίκως ἀλλότριον γένοιτο; Τὸ	γὰρ	ἀπηλλοτριωμένον (στερόμενον τῆς οἰκειότητος στέρεται
[38]	τὴν περὶ τοὺς θεούς· οὐ	γὰρ	ἀπὸ δρυός εἰσι παλαιφάτου οὐδ'
[122]	δυσσέβειαν περὶ πλείονος αἱρούμεθα. ~Οὐ	γὰρ	ἀπὸ τρόπου φιλοσόφων παῖδες πάντα
[22]	καὶ αἱ κίσται μυστικαί· δεῖ	γὰρ	ἀπογυμνῶσαι τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ
[19]	τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς	γὰρ>	ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν τοῦ
[73]	δυναμένῳ. ~(Ἴτω δὲ ἡμῖν (οὐ	γὰρ	αὐταρκεῖ μόνον ἡ φιλοσοφία) ἀλλὰ
[105]	πρὸς τοὺς κατεπᾴδοντας ἀποκέκλεισται. Θυμὸς	γὰρ	αὐτοῖς, φησὶν ἡ γραφή, κατὰ
[48]	τὸν Αἰγύπτιον Σάραπιν; Οἳ μὲν	γὰρ	αὐτὸν ἱστοροῦσιν χαριστήριον ὑπὸ Σινωπέων
[42]	Δωσίδας λέγει· Φωκαεῖς δέ (οὐδὲ	γὰρ	αὐτοὺς παραπέμψομαι) τούτους Πυθοκλῆς ἐν
[104]	τοῦ πονηροῦ πλεονεξίας· ἣ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ἀφῄρηται τῆς οὐρανίου προσόψεως,
[34]	κατα λαμβάνει τὸν Πρόσυμνον (ἐτεθνήκει	γάρ)	ἀφοσιούμενος τῷ ἐραστῇ ὁ Διόνυσος
[61]	ὑμῖν θεῶν αἱ διδασκαλίαι· ὃ	γὰρ	βούλεται, τοῦθ' ἕκαστος καὶ οἴεται"
[68]	δοκεῖ, ἔνθα φησίν ἥλιε, σὲ	γὰρ	δεῖ προσκυνεῖν πρῶτον θεῶν, δι'
[19]	σέλινον ἐπὶ τραπέζης τιθέναι· οἴονται	γὰρ	δὴ ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ
[56]	ὦ μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν	γὰρ	δὴ ἐπαναλήψομαι) τὸν ὑπερουράνιον βλασφημήσαντες
[62]	πτηνῶν θηρῶν τε φόνοισιν. (Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ ἀπηγόρευται ἡμῖν ἀναφανδὸν
[44]	θυσίας (παραστῆσαι πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ κατὰ χρόνους ὕστερον
[112]	Ἑλλὰς γέγονεν τῷ (λόγῳ. Οὐ	γὰρ	δὴ μύθῳ μὲν ἐπιστεύετε ποιητικῷ
[19]	καὶ τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν· αὐτὼ	γὰρ	δὴ τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν
[37]	Γεγήρακε μετὰ τοῦ πτεροῦ· οὐ	γὰρ	δήπου μετανοεῖ τοῖς ἐρωτικοῖς οὐδὲ
[57]	κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας μὲν	γὰρ,	δι' ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς, προσέπτησαν
[17]	τὴν Φερεφάττης (ἐκτραγῳδοῦσαι ἁρπαγήν. Τὰ	γὰρ	Διονύσου μυστήρια τέλεον ἀπάνθρωπα· ὃν
[34]	πόλεις ἀνίστανται Διονύσῳ· εἰ μὴ	γὰρ	Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ ὕμνεον
[120]	ἀθανασίαν μόνοις καρπώσασθαι δίδωμι. Ἐθέλω	γάρ,	ἐθέλω καὶ ταύτης ὑμῖν μεταδοῦναι
[13]	τῶν γραμμάτων τὰ μυστήρια· θηρεύουσι	γὰρ	εἰ καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ
[39]	τοιούτους προσκυνοῦντες θεούς; Τὰ μὲν	γὰρ	εἰ καὶ θηρία, ἀλλ' οὐ
[95]	τὸ δ' ἀγαθὸν> (ἐκπονεῖν. Καὶ	γὰρ	εἴ τῳ μεθυστέον, φέρε εἰπεῖν,
[5]	τῷ ὀργάνῳ τῷ ἀνθρώπῳ. Σὺ	γὰρ	εἶ κιθάρα καὶ αὐλὸς καὶ
[10]	πέταλα περιθέμενος πολυπραγμόνει Χριστόν· ἐγὼ	γάρ	εἰμι ἡ θύρα" φησί που·
[85]	παλαιοὶ τῶν Ἑβραίων πλανῆται· οὐ	γὰρ	εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν λέγονται
[82]	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. (Πῶς	γὰρ	εἰσελθεῖν ἐπιτέτραπται τῷ ξένῳ; Ἀλλ'
[83]	θρωπότερος ὁ θεός· ὃ μὲν	γὰρ	ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς γενέσθαι
[75]	πλάνης τῦφον, ἐπιφθεγγόμενος ἐμφρόνως εἰ	γὰρ	ἕλκει τὸν θεὸν τοῖς κυμβάλοις
[47]	Ἀμφιτρίτης ἐν Τήνῳ προσκυνούμενα. Δημήτριος	γὰρ	ἐν δευτέρῳ τῶν Ἀργολικῶν τοῦ
[7]	τοῦ εἶναι πάλαι ἡμᾶς (ἦν	γὰρ	ἐν θεῷ) καὶ τοῦ εὖ
[32]	Μάρπησσα οὐδὲ ἡ Ὑψιπύλη· Δάφνη	γὰρ	ἐξέφυγε μόνη καὶ τὸν μάντιν
[86]	τιμὴν ὁ θεὸς λαμβάνει. Ἠλπίκαμεν	γὰρ	ἐπὶ θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι
[45]	τοὺς Κινύρου ἀπογόνους (κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ	γὰρ	ἐπιόντι μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν
[76]	ἀδικίας ὀφλισκάνειν; Εἰ δ' οὐ	γὰρ	ἔσται, τῷ λόγῳ δὲ χρήσομαι,
[64]	ὕδωρ δὲ αὐτὸ προστρεπόμενοι. Τί	γάρ	ἐστί ποτε ἕτερον Ποσειδῶν ἢ
[94]	γὰρ κυροῦται τῇ φθορᾷ· ἐμὴ	γάρ	ἐστιν πᾶσα ἡ γῆ, ἔστι
[26]	τοὺς ἀνθρώπους καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν	γὰρ	εὐεργετοῦντα μὴ συνιέντες θεὸν ἀνέπλασάν
[26]	νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ μὲν	γὰρ	εὐθέως ἀμφὶ τὴν οὐρανοῦ θέαν
[106]	τοὺς ὁλκοὺς τοὺς ἑρπηστικούς. Οἱ	γὰρ	ἐχθροὶ κυρίου χοῦν λείξουσι" φησίν
[120]	σιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ	γὰρ	ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ
[90]	(κατὰ τὸ ἔθος; Θεὸς μὲν	γὰρ	ζωὴν χαρίζεται, ἔθος δὲ πονηρὸν
[20]	περὶ τὴν Δηὼ μυθολογία; Ἀλωμένη	γὰρ	ἡ Δηὼ κατὰ ζήτησιν τῆς
[82]	τῷ γνησίῳ, τῷ ἠγαπημένῳ" Αὕτη	γὰρ	ἡ πρωτό τοκος ἐκκλησία ἡ
[79]	ἐπ' αὐτοῖς πεποι θότες, ἀναίσθητος	γὰρ	ἡ ὕλη. Ἔτι φησίν· ὁ
[102]	χαίρετ' οὐδὲν ἦτ' ἄρα; ~Τί	γὰρ	ἡγεῖσθε, ὦ ἄνθρωποι, τὸν Τύχωνα
[68]	ἔστι τοὺς ἄλλους θεούς· οὐδὲ	γὰρ	ἥλιος ἐπιδείξει ποτ' ἂν τὸν
[122]	καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες. Ἡμᾶς	γάρ,	ἡμᾶς εἰσπεποίηται καὶ ἡμῶν ἐθέλει
[80]	ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας	γὰρ	ἡμᾶς ἐπὶ τὰ εἴδωλα ἡ
[59]	καὶ τὰ ὦτα παρῃτήμεθα· ἡμεῖς	γάρ,	ἡμεῖς ἐσμεν οἱ τὴν εἰκόνα
[4]	μετεμόρφωσεν εἰς ἀνθρώπους ἡμέρους. (Ἦμεν	γάρ,	ἦμέν ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι,
[112]	δὲ καὶ Ἰωνίαν πολυπραγμονοῦντας. Εἰ	γὰρ	ἡμῖν ὁ διδάσκαλος ὁ πληρώσας
[110]	τῆς ἀνθρωπότητος ὑπεκρίνετο, ἀγνοηθείς· γνήσιος	γὰρ	ἦν ἀγωνιστὴς καὶ τοῦ πλάσματος
[6]	ἢ ὡς οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου"	γὰρ	ἦν, καὶ ἐν ἀρχῇ ἦν
[20]	καὶ πιεῖν οὐκ ἐθελούσης (πενθήρης	γὰρ	ἦν) περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη,
[18]	κατα θάψαι. Ὃ δέ, οὐ	γὰρ	ἠπείθησε Διί, εἰς τὸν Παρνασσὸν
[66]	θεῷ, διὰ πάντων ἀσεβῶν. Τί	γὰρ	Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός; Ἔσθ' ὅπῃ
[30]	τὸν Ἡρακλέα εἴδωλον" ἐλέγξας· φῶτα"	γὰρ	Ἡρακλῆα (μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων" Ἡρακλέα
[91]	ἔλεον τὸν ἐξ οὐρανῶν; (Ὁ	γὰρ	θεὸς ἐκ πολλῆς τῆς φιλανθρωπίας
[36]	ἐκ παντὸς εἰσάγειν τρόπου. Καὶ	γάρ	θην κείνοις θνητὸς χρώς" Τεκμηριοῖ
[105]	προαίρεσιν τῇ (σωτηρίᾳ συνάψαντες· ἐμποδὼν	γὰρ	ἵσταται οὐδὲν τῷ σπεύδοντι πρὸς
[36]	δὴ τραύματα, καὶ αἵματα· οἱ	γὰρ	ἰχῶρες οἱ ποιητικοὶ εἰδεχθέστεροι καὶ
[55]	ἡμῖν τὴν ἀνθρωπίνην πλάνην. Εἰ	γὰρ	καὶ λαλοῦντί σοι μὴ πεπιστεύκασι,
[63]	ὄψει καταλαμβανόμενα προσκυ νούντων. Εἰ	γὰρ	καὶ μὴ ἀνθρώπινα τὰ ἔργα
[9]	γεωργόν, ζητῆσαι τὸν ἄνδρα. Εἷς	γὰρ	καὶ ὁ αὐτὸς οὗτος, ὁ
[65]	οὐδὲ τὴν τούτων ἄγνοιαν. Εἰ	γὰρ	καὶ τὰ μάλιστα ἀποφεύγειν οἴονται
[74]	παλίμπλαγκτος στρέψας θεὸν ἱλάσκοιο. (Εἰ	γὰρ	καὶ τὰ μάλιστα ἐναύσματά τινα
[51]	τῆς ἀνοίας ὡς δειλαίους· εἰ	γὰρ	καί τινα τῶν ζῴων οὐχὶ
[14]	τὰ μυστήρια. ~Ἤδη δέ, καὶ	γὰρ	καιρός, αὐτὰ ὑμῶν τὰ ὄργια
[53]	Ὀλυμπίου ἐπιγράψας Παντάρκης καλός" οὐ	γὰρ	καλὸς αὐτῷ ὁ Ζεύς, ἀλλ'
[30]	ἔσκηψε μόρον. (Καὶ Εὐριπίδης· Ζεὺς	γὰρ	κατακτὰς παῖδα τὸν ἐμὸν αἴτιος
[34]	κακῶς ἐπινενεμημένοι τὸν βίον. (Διόνυσος	γὰρ	κατελθεῖν εἰς Ἅιδου γλιχόμενος ἠγνόει
[42]	(Πηλεῖ καὶ Χείρωνι καταθύεσθαι· Λυκτίους	γὰρ	(Κρητῶν δὲ ἔθνος εἰσὶν οὗτοι)
[94]	οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν· οὐ	γὰρ	κυροῦται τῇ φθορᾷ· ἐμὴ γάρ
[49]	ὡς Γανυμήδην ὁ Ζεύς· οὐ	γὰρ	κωλύεται ῥᾳδίως ἐπιθυμία φόβον οὐκ
[116]	τῷ θείῳ γεραίροντες λόγῳ. Ἔτι	γὰρ	λαλοῦντός σου ἐρεῖ" φησίν, ἰδοὺ
[41]	λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ	γὰρ	λάχομεν γέρας ἡμεῖς, (λέγοντες. Τίνα
[63]	τὰ ὄργανα τοῦ χρόνου. Τῷ	γὰρ	λόγῳ αὐτοῦ ἐστερεώθησαν καὶ τῷ
[103]	μόνος ὄντως ὑπάρχων θεός. Ἀλλὰ	γὰρ	μανδραγόραν ἤ τι ἄλλο φάρμακον
[13]	τοῖς ὑποτεταγμένοις ἔντεχνον ἀπάτην. (Οὐ	γάρ	με ὁ Κύπριος ὁ νησιώτης
[82]	ὦ νεολαία ἡ ἐμή· ἢν	γὰρ	μὴ αὖθις ὡς τὰ παιδία
[117]	ὁμοῦ καὶ θεραπευτὴν γενέσθαι· οὐ	γὰρ	μιμεῖσθαί τις δυνήσεται τὸν θεὸν
[56]	πατεῖν, οὐ προσκυνεῖν μεμελέτηκα· οὐ	γάρ	μοι θέμις ἐμπιστεῦσαί ποτε τοῖς
[108]	ἄλλην" καὶ οὐκ ἐπιθυμήσεις, ἐπιθυμίᾳ	γὰρ	μόνῃ μεμοίχευκας. ~Πόσῳ γοῦν ἄμεινον
[66]	τὸν θεὸν ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου μὲν	γὰρ	μόνου καὶ ἑκὼν ἐκλήσομαι, ὃς
[40]	σμικρὸν διαθρεῖν δυνα μένῳ· τρὶς	γὰρ	μύριοί εἰσιν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
[103]	φόβον ἰνδάλλεσθαι ὡς θεόν. Τρὶς	γὰρ	μύριοί εἰσιν" ὡς ἀληθῶς ἐπὶ
[22]	τούτοις μαντεύεται τὸ πῦρ· τὰ	γὰρ	νομιζόμενα κατὰ ἀνθρώπους (μυστήρια ἀνιερωστὶ
[64]	καὶ ὁ Ἐφέσιος Ἡράκλειτος· Ἐμπεδοκλῆς	γὰρ	ὁ Ἀκραγαντῖνος εἰς πλῆθος ἐμπεσὼν
[7]	συμφθαρῶσιν. Οὗ δὴ χάριν (εἷς	γὰρ	ὁ ἀπατεὼν ἄνωθεν μὲν τὴν
[37]	ἄνα, σεῖο Κρῆτες ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε	γὰρ	ὁ Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς
[4]	καὶ ἀνοίᾳ κατατετριμμένους οἰκτείρουσα· Δυνατὸς	γὰρ	ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων
[63]	αὐτοῦ τὸ βούλημα κοσμοποιία· μόνος	γὰρ	ὁ θεὸς ἐποίησεν, ἐπεὶ καὶ
[36]	ἐνεφορεῖτο σαρκῶν οὐχ ἑκών. Ἠγνόει	γὰρ	ὁ θεὸς ὡς ἄρα Λυκάων
[27]	παραπτώμασιν συνεζωοποίησεν τῷ Χριστῷ. Ζῶν	γὰρ	ὁ λόγος" καὶ συνταφεὶς Χριστῷ
[80]	πίστιν πᾶσι καὶ σωτηρίαν. Κύριος"	γὰρ	ὁ ποιήσας τὴν γῆν ἐν
[52]	(τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν	γὰρ	ὁ τύραννος ὁ νεώτερος θοἰμάτιον
[26]	Ὅμηρος. Τελευταῖος δὲ ὑπολείπεται (ἑπτὰ	γὰρ	οἱ ἅπαντες οὗτοι τρόποι) ὁ
[75]	ἐπὶ τοῦ σανιδίου (μητραγύρτης· τοιοῦτοι	γὰρ	οἱ μητραγύρται. Ὅθεν εἰκότως ὁ
[77]	τὰς προφητικὰς ἰέναι γραφάς· καὶ	γὰρ	οἱ χρησμοὶ τὰς εἰς τὴν
[75]	οὐκ ἐφικόμενοι τοῦ τέλους. ~Ἤδη	γὰρ	οἶμαι παντί τῳ δῆλον γεγονέναι
[104]	ἐπιλέγεσθαί σοι τὰς φωνάς· μὴ	γὰρ	οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱερὰ
[71]	τῆς ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης μὲν	γὰρ	οὐ Κυνικὸν δὴ τοῦτο ἐνενόησεν,
[113]	ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. Πῶς	γὰρ	οὐ ποθεινὸς ὁ τὸν ἐν
[102]	εὖ φρονῶν ὑπολάβοι θεούς; Οὐδὲ	γὰρ	οὐδ' ἐρινῦς οὐδὲ μοῖραι οὐδὲ
[97]	τῶν δαιμόνων ἀθλιώτερος μακρῷ. Θεὸς"	γὰρ	οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἄδικος" ὥσπερ οἱ
[24]	(νόσου. Ὧν δὴ χάριν (οὐ	γὰρ	οὐδαμῶς ἀποκρυπτέον) θαυμά ζειν ἔπεισί
[68]	δῆτα, (ὢ πρὸς αὐτοῦ; Ῥητέον	γὰρ	οὐδαμῶς ἐστίν. Εὖ γε, ὦ
[41]	ἡμίθεοι ὥσπερ ἡμίονοι κέκληνται· οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ ὀνομάτων ὑμῖν πενία πρὸς
[33]	καὶ (παίδων διηγεῖσθαι φθοράς. Οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ παίδων ἀπέσχοντο οἱ παρ'
[44]	(νεὼς ἀνοικοδομοῦσα, τοὺς δή– οὐ	γὰρ	οὐδὲ τούτους σιωπή σομαι, πρὸς
[121]	(τοῦ τῆς ἀληθείας λόγου. Οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ τῷ θεῷ αὐτῷ ἀρεστόν,
[40]	ὑμεῖς φατέ, ἐγκαταλεγόμενοι τάξει. Εἰ	γὰρ	οὖν (δαίμονες, λίχνοι τε καὶ
[42]	αὐτοὺς λελήθασιν ἀποσφάττοντες ἀνθρώπους. (Οὐ	γὰρ	οὖν παρὰ τὸν τόπον ἱερεῖον
[122]	θεοφιλὴς δὲ ὁ ἄνθρωπος (καὶ	γὰρ	οὖν φίλος τῷ θεῷ, μεσιτεύοντος
[122]	πατήρ, οὐ τῶν ἀπειθούντων. Καὶ	γὰρ	οὖν ὧδέ πως ἔχει τὰ
[103]	οἰκειότητος στέρεται τῆς ἀληθείας. Ἦ	γὰρ	οὐχ ᾗ Νιόβη τρόπον τινά,
[9]	καὶ ἀναβάλλεσθαι τὴν σωτηρίαν; Ἦ	γὰρ	οὐχὶ καὶ Ἰωάννης ἐπὶ σωτηρίαν
[76]	μεθύοντα ἀλλαχόθι καὶ ἄπληστον· πῶς	γὰρ	οὐχί; Ὃς ἑστιώμενος τοῖς κρέασι
[50]	εἴ τις δόμοις λεσχηνεύοιτο" Ἦ	γὰρ	οὐχὶ τερατώδεις οἱ λίθους προστρεπόμενοι,
[68]	σοῦ συνεργὸν τῆς ζητήσεως; οὐ	γὰρ	παντάπασιν ἀπεγνώκαμέν σε. Εἰ βούλει,
[73]	αἰνίττεται Ἡσίοδος τὸν θεόν· αὐτὸς	γὰρ	πάντων βασιλεὺς καὶ κοίρανός ἐστιν·
[57]	τῆς προσόψεως ἐλέγχηται· ἐναπο μέμακται	γὰρ	πάνυ δὴ σαφῶς τὰ εἴδη
[68]	τὸν θεόν, ὦ Πλάτων; Τὸν	γὰρ	πατέρα καὶ ποιητὴν τοῦδε τοῦ
[104]	οὔτε τὴν κόλασιν ἐκτρεπόμενοι. (Οὐ	γὰρ	πιστεύουσι τῷ θεῷ οὐδὲ ἐκμανθάνουσι
[62]	ἀναφανδὸν ἀπατηλὸν ἐργάζεσθαι τέχνην. Οὐ	γὰρ	ποιήσεις, φησὶν ὁ προφήτης, παντὸς
[9]	στεῖραν καὶ τὴν ἔρημον. Ἐπεὶ	γὰρ	πολλὰ τὰ τέκνα τῆς εὐγενοῦς,
[7]	ἤδη ἀπολλυμένους ἐπιφανεὶς περισέσωκεν. Τὸ	γὰρ	πονηρὸν καὶ ἑρπηστικὸν θηρίον γοητεῦον
[84]	μὴ λάθῃ καταφρονῶν ἑαυτοῦ. Λέγει	γάρ	που ἡ γραφή· σήμερον ἐὰν
[27]	δὲ παλινδρομήσητε εἰς (οὐρανόν. Ἦμεν	γάρ	που καὶ ἡμεῖς τέκνα ὀργῆς,
[35]	αὐτὸν εἰς (συνουσίαν ὑπαγάγηται. Πανύασσις	γὰρ	πρὸς τούτοις καὶ ἄλλους παμπόλλους
[64]	ὡς ἀρχέγονον σέβοντες πεπόνθασιν· τὸ	γὰρ	πῦρ τοῦτο ἕτεροι Ἥφαιστον ὠνόμασαν.
[55]	μῦθος καὶ ὁ χρόνος. Φιλεῖ	γάρ	πως τὰ μὲν παρόντα συνηθείᾳ
[71]	Ἑβραίων θεσπιζούσης ὧδέ πως; Τίς	γὰρ	σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ
[2]	καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ Σιών· Ἐκ	γὰρ	Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος, καὶ λόγος
[96]	τοῦ δεσπότου τῶν ὅλων. Οὐ	γὰρ	σμικρὸν ἡμῖν τὸ ἆθλον ἀθανασία
[95]	κατέδεται, παρακοῆς ἡ κρίσις. Τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου ἐλάλησεν ταῦτα" νόμος
[82]	μὴ οὐχὶ ἐπιτελὴς γενομένη· τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου" τὸ ἅγιον πνεῦμα,
[94]	προτρέπων, νουθετῶν, παιδεύων, φιλῶν· οὐδὲ	γὰρ	σῴζων παύεται, συμβουλεύει δὲ τὰ
[79]	νῦν φυλάξασθε τὰς ἀπειλάς· ὀλολύξει	γὰρ	τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χειροποίητα,
[2]	οἱ ὑποκριταὶ θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ	γὰρ	τὰ μὲν δράματα καὶ τοὺς
[114]	κτίσις ἡ καινὴ βεβούληται· ὁ	γὰρ	τὰ πάντα καθιππεύων δικαιοσύνης ἥλιος"
[96]	παραθήσομαι (πειθώ. Ὑμεῖς δέ, οὐ	γὰρ	τὰ πάτρια ὑμᾶς ἔτι τῆς
[37]	τέθαπται· Καλλίμαχος ἐν ὕμνοις· καὶ	γὰρ	τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο Κρῆτες
[6]	ἡμῶν, ὃ σῳζόμεθα. Κακία μὲν	γὰρ	τὴν ἀνθρώπων ἐπιβόσκεται φθοράν, ἡ
[84]	ταῖς ψυχαῖς τὸν θεόν; Μεγάλη	γὰρ	τῆς ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἡ χάρις,
[109]	καὶ πράξει καὶ λόγῳ μηδὲ	γὰρ	τόδε δείμαινε, μή σε τὰ
[104]	τοὺς (λίθους ὅπερ εἰσίν. Οἱ	γάρ	τοι δείλαιοι τῶν ἀνθρώπων καὶ
[66]	εἴδωλα ὁ Ἀβδηρίτης Δημόκριτος. Ὁ	γάρ	τοι Κροτωνιάτης Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο
[66]	ὑπολαμβάνων αὐτὸς αὑτῷ περιπείρεται. Ὁ	γάρ	τοι μέχρι τῆς σελήνης αὐτῆς
[105]	μεταλλάξαι εὔχεται οὐδὲ σιδήρῳ· εὖ	γάρ	τοι παντὸς μᾶλλον τοῦτο εἴρηται·
[123]	ἀγαθῶν, τὴν σωτηρίαν, παρακαλῶν· περὶ	γάρ	τοι τῆς παῦλαν οὐδαμῇ οὐδαμῶς
[89]	τὴν συνήθειαν ἀπωσάμενοι; Τοῦτ' αὐτὸ	γάρ	τοι τὸ κάλλιστον τῶν ἐγχειρουμένων
[7]	εἰς ἀίδιον ζωὴν παραπεμπόμεθα. (Κατὰ	γὰρ	τὸν θεσπέσιον ἐκεῖνον τοῦ κυρίου
[105]	χρηστός ἐστι πανταχοῦ σωτήριος· (ὁ	γὰρ	τοῦ δικαίου ζηλωτής, ὡς ἂν
[53]	Ἀλεξανδρέων πόλει Σαράπιδος ἱεροῦ. Ἀθήνησι	γὰρ	τοῦ Διονύσου τοῦ Ἐλευθερέως κατήρειψε
[98]	κωφὸν (χειρῶν Ἀττικῶν. Εἰκὼν" μὲν	γὰρ	τοῦ θεοῦ" ὁ λόγος αὐτοῦ
[98]	γήινοι γῆς ὄντες ἐργάται. Τότε	γάρ,	φησί τις προφητεία, δυστυχήσειν τὰ
[92]	τρυφάς, ὑώδεις τινὲς ἄνθρωποι. Ὕες	γάρ,	φησίν, ἥδονται βορβόρῳ" μᾶλλον ἢ
[48]	δημιουργίαν μικτῇ καὶ ποικίλῃ. Ῥίνημα	γὰρ	χρυσοῦ ἦν αὐτῷ καὶ ἀργύρου
[77]	συγκρίσει τὴν ἐκλογὴν διδάσκει· τὸ	γὰρ	ψεῦδος οὐ ψιλῇ τῇ παραθέσει
[92]	τοῦ ἀγαθοῦ τὸν πονηρόν. Τίς	γάρ,	ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, σωφρονῶν
[67]	νηπίων μᾶλλον τἀληθὲς εἰδότων. (Τί	γάρ,	ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, τοὺς
[87]	διὰ πίστεως ἐν Χριστῷ. Ἱερὰ	γὰρ	ὡς ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα καὶ
[51]	τὰ ἀγάλματα ὅπερ ἐστίν. Ἔστιν	γὰρ	ὡς ἀληθῶς τὸ ἄγαλμα ὕλη
[50]	τὸν Ἀγυιέα θυρωρὸν ἱστάντες. Εἰ	γὰρ	ὡς ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν
[100]	τὸ βέλτιστον οὐχ ἑλόμενος· πέφυκε	(γὰρ	ὡς ἄνθρωπος οἰκείως ἔχειν πρὸς
[113]	τῆς ψυχῆς ἀποξύνας (ὄμματα" Καὶ	γὰρ	ὥσπερ ἡλίου μὴ ὄντος ἕνεκα
[109]	αὐστηρία, οὕτως ἥδει μὲν καὶ	γαργαλίζει	ἡ συνήθεια, ἀλλ' ἣ μὲν
[111]	ἡδονῇ (ὄφις ἀλληγορεῖται ἡδονὴ ἐπὶ	γαστέρα	ἕρπουσα, κακία γηΐνη, εἰς ὕλας
[41]	που ἐξομολογοῦνται οἱ δαίμονες τὴν	γαστριμαργίαν	τὴν αὑτῶν, λοιβῆς τε κνίσης
[20]	αἰσχροῖς οὕτως τελίσκονται παθήμασιν, ὅπου	γε	Ἀθηναίοις καὶ τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι,
[48]	ὑπὸ Πτολεμαίου (διατραφέντων. Ἀλλ' ὅ	γε	Ἀθηνόδωρος ὁ τοῦ Σάνδωνος ἀρχαΐζειν
[39]	(ἀποχρώντως αὐτῶν διεληλεγμένων; Ἀλλ' οὖν	γε	Αἰγύπτιοι, ὧν νῦν δὴ ἐμνήσθην,
[51]	οὐ θεοὺς καὶ δαίμονας κατά	γε	αἴσθησιν τὴν ἐμήν, γῆν δὲ
[51]	τυφλήν τε σμερδνήν (τε" ἀλλά	γε	ἀμείνους εἰσὶ τῶν ξοάνων τούτων
[66]	ὁ Ἀθηναῖος Ἀρχέλαος. Τούτω μέν	γε	ἄμφω τὸν νοῦν ἐπεστησάτην τῇ
[90]	τῆς καταλλήλου τιμωρίας, καὶ τῷ	γε	ἄρχοντι τῆς κακίας ἐπήρτηται κόλασις.
[54]	(ὑβρίσαι σπεύδων κέρατι. Καὶ οὔτι	γε	βασιλεῖς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἰδιῶται
[67]	σκιαγραφίαν, μυθολογῶν ὕθλῳ γραϊκῷ· πολλοῦ	γε	δεῖ ἀνδράσιν ἐπιτρέπειν ἀκροᾶσθαι τοιούτων
[5]	ἀλήθειαν, ἀπέτρεπε δὲ εἰδώλων, πολλοῦ	γε	ἔδει ὑμνεῖν αὐτὸν τοὺς δαίμονας
[42]	τῇ τετάρτῃ (Ἰταλικῶν ἱστορεῖ. Φιλάνθρωποί	γε	ἐκ τούτων καταφαίνονται οἱ δαίμονες·
[93]	θησαυρὸς τῆς σωτηρίας, πρὸς ὅν	γε	ἐπείγεσθαι χρὴ φιλολόγους γενο μένους,
[122]	καὶ ἀσεβεῖν νομίζουσιν, καὶ αὐτήν	γε	ἔτι τὴν ἄγνοιαν μανίας εἶδος
[57]	ἀγάλματα καὶ τὰς (γραφάς. Ὁμοία	γε	ἡ γραφή· ἐπαινείσθω μὲν ἡ
[63]	ἔργα τῶν δακτύλων αὐτοῦ. (Ὅση	γε	ἡ δύναμις τοῦ θεοῦ. Μόνον
[81]	τὸν (κτίσαντα. Καὶ μὴν ὅ	γε	θεὸς οὗτος, ὃς ἐν ἀρχῇ
[55]	ἶσον ἐποίησεν Μοῖρα καταφθίμενον. Εὖ	γε,	Ἵππων, ἐπιδεικνύεις ἡμῖν τὴν ἀνθρωπίνην
[51]	τῶν ὀστρέων γένος, ἀλλὰ ζῇ	γε	καὶ αὔξεται, πρὸς δὲ καὶ
[93]	κληρονομία τοῖς θεραπεύουσι κύριον" καλή	γε	καὶ ἐράσμιος ἡ κληρονομία, οὐ
[29]	καὶ οἱ βίοι, πρὸς δέ	γε	(καὶ οἱ τάφοι ἀνθρώπους γεγονότας
[54]	ἐκέχρητο, ὡς αὐτὸς μαρτυρεῖ) ὅπου	γε	καὶ ὅλα ἔθνη καὶ πόλεις
[72]	πρὸς δὲ ἡμῶν ἐξειλεγμένα τῷ	γε	καὶ σμικρὸν διαθρεῖν ἀλήθειαν δυναμένῳ.
[40]	παμπόλ λους συνιδεῖν δαίμονας τῷ	γε	καὶ σμικρὸν διαθρεῖν δυνα μένῳ·
[106]	εἰσακούσεται φωνῆς ἐπᾳδόντων. ~Ἀλλ' ὑμεῖς	γε	κατεπᾴσθητε τὴν ἀγριότητα καὶ παρα
[39]	χώρας αὐτῶν ὁμοίως ἰχθύν, ἔτι	γε	μὴν Ἡρακλεοπολῖται ἰχνεύμονα, Σαῗ ται
[2]	κόσμου θεάτρῳ στεφανούμενος. Αἴδει δέ	γε	ὁ Εὔνομος ὁ ἐμὸς οὐ
[37]	παραθείη ὄψον τῷ Διί. ~Καλός	γε	ὁ Ζεὺς ὁ μαντικός, ὁ
[8]	μέλος τὸν ἄνθρωπον ὑγιᾶναι. Πολύφωνός	γε	ὁ σωτὴρ καὶ πολύτροπος εἰς
[74]	αὐτὸν εἰσορᾷ θνητῶν, αὐτὸς δέ	γε	πάντας ὁρᾶται. Οὕτως μὲν δὴ
[29]	τούτοις ἐπικλύζων ὀνόμασιν; Ἀλλ' αἵ	γε	πατρίδες αὐτοὺς καὶ αἱ τέχναι
[7]	χορηγήσῃ. Ὃ δὲ οὐ νῦν	γε	πρῶτον ᾤκτειρεν ἡμᾶς τῆς πλάνης,
[50]	εἰ μὴ προφήτιδος ἐπακούεις, τοῦ	γε	σοῦ ἄκουσον φιλοσόφου, τοῦ Ἐφεσίου
[22]	ἐκ καλάθου εἰς κίστην. ~Καλά	γε	τὰ θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα.
[92]	ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, σωφρονῶν	γε	τἀγαθὸν καταλείπων κακίᾳ σύνεστιν; Τίς
[51]	ζῴου, τὰ (ἀγάλματα. Καὶ ὅπως	γε	τεθείασται τὰ ἀναίσθητα, ἀπορεῖν ἔπεισί
[66]	τοῦ Περιπάτου μνησθῆναι· καὶ ὅ	γε	τῆς αἱρέσεως πατήρ, τῶν ὅλων
[51]	κωφῶν· ἔχουσιν γὰρ αἴσθησιν μίαν	γέ	τινα, φέρε εἰπεῖν ἀκουστικὴν ἢ
[53]	εἰδώλων ἔλεγχον νομίζων. Ἀλλ' οὔτι	γε	τὸ πῦρ καὶ οἱ σεισμοὶ
[84]	ἐκφοβῶν, προτρέπων, διεγείρων, νουθετῶν· ἀφυπνίζει	γέ	τοι καὶ τοῦ σκότους αὐτοῦ
[117]	σέβειν ἢ μιμού (μενος. Ὅ	γέ	τοι οὐράνιος καὶ θεῖος ὄντως
[6]	ἀνθρώπους ὀνειρώσσοντες· ἀλλ' οὐ πρό	γε	τοῦ κόσμου τοῦδε τούτων οὐδὲ
[12]	τὴν ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς καὶ αὐτούς	γε	τοὺς καλουμένους ὑμῶν θεούς, ὧν
[39]	φησιν Εὐφορίων, σέβουσι Σάμιοι) οὐδέ	γε	τῶν τὴν Φοινίκην Σύρων κατοικούντων,
[24]	μὴ νενοηκότας, ἀλλὰ τὴν πλάνην	γε	ὑπωπτευκότας, ὅπερ οὐ σμικρὸν εἰς
[100]	φέρει τὴν ἀπείθειαν, καὶ ὅσῳ	γε	φρονιμώτερος εἶναι δόξει, πρὸς κακοῦ
[68]	Ῥητέον γὰρ οὐδαμῶς ἐστίν. Εὖ	γε,	ὦ Πλάτων, ἐπαφᾶσαι τῆς ἀληθείας·
[71]	ἠελίοιο ἄνθρωποι στῆναι δυνατοί, θνητοὶ	γεγαῶτες.	~Κλεάνθης δὲ ὁ Πηδασεύς, ὁ
[24]	ἄνανδρον αὐτόν τε παρ' Ἕλλησι	γεγενη	μένον καὶ τῆς θηλείας τοῖς
[13]	τῆς Δηοῦς τῆς πρὸς Δία	γεγενημένης,	τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ μύσους
[102]	οἱ κομῆται διὰ πάθος ἀέρος	γεγενημένοι;	Ὁ δὲ τὴν τύχην θεὸν
[61]	μὲν θεαταί, κακίας δὲ ἀγωνισταὶ	γεγενημένοι.	~Ὄλβιοι" μόνοι τοίνυν, ὡς ἔπος
[63]	(μόνον ἐθελῆσαι αὐτὸν ἕπεται τὸ	γεγενῆσθαι.	Ἐνταῦθα φιλοσόφων παρατρέπεται χορὸς πρὸς
[98]	καὶ καθ' ὁμοίωσιν" διὰ τοῦτο	γεγενῆσθαι	λεγόμενος, τῇ κατὰ καρδίαν φρονήσει
[27]	ὑμῖν· τὰ δὲ καὶ ὅσα	γεγενῆσθαι	ὑπείληπται, ταῦτα δὲ περὶ ἀνθρώπων
[58]	καὶ τὸ θεῖον ὑμῖν δρᾶμα	γεγένηται	καὶ τὸ ἅγιον προσωπείοις δαιμονίων
[6]	δεῖν ἔσεσθαι ἐν αὐτῷ πρότερον	γεγεννημένοι	τῷ θεῷ, τοῦ θεοῦ λόγου
[37]	Ποῦ δὲ αὐτὸς ὁ Ζεύς;	Γεγήρακε	μετὰ τοῦ πτεροῦ· οὐ γὰρ
[37]	δοκοῦσι (καὶ οἱ μῦθοι ὑμῖν	γεγηρακέναι.	Δράκων ὁ Ζεὺς οὐκέτι, οὐ
[11]	μαντεῖον αὐτῇ δρυῒ μεμαρασμένον μύθοις	γεγηρακόσι	καταλείψατε. Σεσίγη ται γοῦν ἡ
[2]	χορῷ, Ἑλικῶνι καὶ Κιθαιρῶνι κατακλείσωμεν	γεγηρακόσιν,	κατάγωμεν δὲ ἄνωθεν ἐξ οὐρανῶν
[27]	φιλανθρωπίαν τοῦ λόγου νῦν υἱοὶ	γεγόναμεν	τοῦ θεοῦ· ὑμῖν δὲ καὶ
[59]	συνόμιλον, συνέστιον, συμπαθῆ, ὑπερπαθῆ· ἀνάθημα	γεγόναμεν	τῷ θεῷ ὑπὲρ Χριστοῦ· (ἡμεῖς
[2]	καὶ τῶν κακῶν αἱ ἀναγραφαὶ	γεγόνασι	δράματα καὶ τῶν δραμάτων οἱ
[108]	ἡλικιῶν ἐν ἀθεότητι κατατέτριφθε; Παῖδες	γεγόνατε,	εἶτα μειράκια, εἶτα ἔφηβοι, εἶτα
[44]	δεισιδαι μονία λαβοῦσα κακίας ἀνοήτου	γέγονε	πηγή· εἶτα δὲ μὴ ἀνακοπεῖσα,
[110]	εἰπεῖν τὰ πάντα ἤδη πέλαγος	γέγονεν	ἀγαθῶν. ~Μικρὸν δέ, εἰ βούλει,
[34]	Διόνυσος· βουλομένῳ δὲ τῷ θεῷ	γέγονεν	ἡ αἴτησις, καὶ δὴ ὑπισχνεῖται
[114]	κυρίου· τὰ πάντα φῶς ἀκοίμητον	γέγονεν	καὶ ἡ (δύσις εἰς ἀνατολὴν
[112]	πᾶν ἤδη Ἀθῆναι καὶ Ἑλλὰς	γέγονεν	τῷ (λόγῳ. Οὐ γὰρ δὴ
[47]	Μορύχου Διονύσου τὸ ἄγαλμα Ἀθήνησι	γεγονέναι	μὲν ἐκ τοῦ φελλάτα καλουμένου
[1]	ἑκών. Ἕλλησι δ' ἐδόκει ὑποκριτὴς	γεγονέναι	μουσικῆς. ~Πῇ δὴ οὖν μύθοις
[3]	ἄνδρες τινὲς οὐκ ἄνδρες, ἀπατηλοὶ	γεγονέναι,	προσχήματι μουσικῆς λυμηνάμενοι τὸν βίον,
[47]	ἐν τοῖς Δελφικοῖς δύο φησὶ	γεγονέναι	τὰ Παλλάδια, ἄμφω δ' ὑπ'
[63]	μὲν τὴν οὐρανοῦ θέαν παγκάλως	γεγονέναι	τὸν ἄνθρωπον ὁμολογούντων, τὰ δὲ
[99]	ἔμπλεως ὁ βίος ἔδοξέ μοι	γεγονέναι,	τοσαύτῃ σπουδῇ περὶ τὴν ὕλην
[46]	δὲ τὸ παλαιὸν δόρυ φησὶ	γεγονέναι	τοῦ Ἄρεως τὸ ξόανον Οὐάρρων
[75]	γὰρ οἶμαι παντί τῳ δῆλον	γεγονέναι	ὡς τῶν χωρὶς τοῦ λόγου
[29]	γε (καὶ οἱ τάφοι ἀνθρώπους	γεγονότας	διελέγχουσιν. Ἄρης γοῦν ὁ καὶ
[112]	ἡμᾶς δὲ ἀπιστήσετε μαθητὰς θεοῦ	γεγονότας,	τὴν ὄντως ἀληθῆ σοφίαν ἐπανῃρημένους,
[35]	τοιοίδε ὑμῶν θεοὶ δοῦλοι παθῶν	γεγονότες,	ἀλλὰ καὶ πρὸ τῶν Εἱλώτων
[54]	γένος ἦν κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου	γεγονὼς	χρόνους· Ἑρμῆς προσηγορεύετο ὁ Νικαγόρας
[54]	Ἀλέξαρχον (γραμματικὸς οὗτος τὴν ἐπιστήμην	γεγονώς,	ὡς ἱστορεῖ Ἄριστος ὁ Σαλαμίνιος,
[57]	προσέπτησαν πελειάδες καὶ ἵπποις καλῶς	γεγραμμέναις	προσεχρεμέτισαν ἵπποι. Ἐρασθῆναι κόρην εἰκόνος
[48]	τὸ ἱερὸν τετίμηται τοῦ Σαράπιδος,	γειτνιᾷ	δὲ τοῖς τόποις τὸ χωρίον.
[15]	ὅτι κινήσει γέλωτα καὶ μὴ	γελασείουσιν	ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους· Ἐκ
[52]	τὸν Αἰγύπτιόν τις ἀπέκτεινεν Ἆπιν,	γελῶ	μὲν ὅτι τὸν θεὸν ἀπέκτεινεν
[21]	Ἴακχος, χειρί τέ μιν ῥίπτασκε	γελῶν	Βαυβοῦς ὑπὸ κόλποις· ἡ δ'
[39]	χείρους) οἳ τοὺς Αἰγυπτίους ὁσημέραι	γελῶντες	οὐ παύεσθε, ὁποῖοί τινες καὶ
[15]	παρατε θέντα οἶδ' ὅτι κινήσει	γέλωτα	καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ
[89]	νηπιάζοντες ὑπὸ μητράσιν τε ἐκτρεφόμενοι	γέλωτα	ὤφλομεν, ἐπιτελοῦμεν ἔτι, ἀλλὰ σφᾶς
[32]	τραύματα αὐτῶν καὶ δεσμὰ καὶ	γέλωτας	καὶ μάχας δουλείας τε ἔτι
[36]	Διὸ τράπεζαι καὶ μέθαι καὶ	γέλωτες	καὶ συνουσίαι, οὐκ ἂν ἀφροδισίοις
[58]	ᾀδόμεναι καὶ εὐωχίαι κωμῳδούμεναι καὶ	γέλωτες	παρὰ πότον εἰσαγόμενοι προτρέπουσι δή
[84]	τεσσαράκοντα ἔτη· διὸ προσώχθισα τῇ	γενεᾷ	ταύτῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται
[31]	ἃς Ἀλκμὰν Διὸς καὶ Μνημοσύνης	γενεαλογεῖ	καὶ οἱ λοιποὶ ποιηταὶ καὶ
[89]	δεδώρηταί πω τῇ τῶν ἀνθρώπων	γενέσει,	εἰ μὴ συναρπα ζόμενοι τῷ
[51]	καὶ ὅσα διὰ τῆς πρώτης	γενέσεως	εὐθὺς ἀνάπηρα φαίνεται, καθάπερ οἱ
[83]	γὰρ ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς	γενέσθαι	βούλεται, οἳ δὲ καὶ υἱοὶ
[117]	οὐσίας μιμητὴν ὁμοῦ καὶ θεραπευτὴν	γενέσθαι·	οὐ γὰρ μιμεῖσθαί τις δυνήσεται
[83]	βούλεται, οἳ δὲ καὶ υἱοὶ	γενέσθαι	ὑπερηφανήκασιν. Ὢ τῆς (ἀπονοίας τῆς
[106]	ὁδὸν τῆς ἀληθείας" ἐμποδίζοντες· (φρόνιμοι	γένεσθε	καὶ ἀβλαβεῖς· τάχα που ὁ
[94]	συμβουλεύει δὲ τὰ ἄριστα· δίκαιοι	γένεσθε,	λέγει κύριος· οἱ διψῶντες πορεύεσθε
[55]	λαλοῦντί σοι μὴ πεπιστεύκασι, νεκροῦ	γενέσθωσαν	μαθηταί. Χρησμὸς οὗτός ἐστιν Ἵππωνος·
[39]	τὰς γαλᾶς διὰ τὴν Ἡρακλέους	γένεσιν.	Τί δὲ πάλιν Θετταλοί; Μύρμηκας
[72]	ὅλῳ τῷ κύκλῳ ἐπίσκοπος πάσας	γενέσιος,	κρᾶσις τῶν ὅλων, ἀεὶ ὢν
[89]	ᾧ δήπουθεν συνείθισαν ἡμᾶς ἐκ	γενετῆς	αἱ τίτθαι; Τί δὲ αὐξάνομεν
[7]	ἂν οἷός τε εἴη ἐκ	γενετῆς	σφετερίσασθαι, λίθοις καὶ ξύλοις καὶ
[70]	τερα, φησίν, τούτων βαρβάρων τὰ	γένη.	Οἶδά σου τοὺς διδασκάλους, κἂν
[108]	οὐκ ἔστι παρ' αὐτοῖς κολάκων	γένη,	οὐ δεισιδαι μονοῦσιν ἰχθύες, οὐκ
[58]	δὲ ἄρα καὶ πιθήκων χείρους	γενήσεσθε	λιθίνοις καὶ ξυλίνοις καὶ χρυσέοις
[82]	τότε ἐν τοῖς τοῦ πατρὸς"	γενήσεται,	τότε κληρονομῆσαι καταξιωθήσεται, τότε τῆς
[82]	μὴ αὖθις ὡς τὰ παιδία	γένησθε	καὶ ἀναγεννηθῆτε, ὥς φησιν ἡ
[120]	βούλομαι, ἵνα μοι (καὶ ὅμοιοι	γένησθε.	Χρίσω ὑμᾶς τῷ πίστεως ἀλείμματι,
[33]	ὑμῶν σέβειν, ἵνα καὶ ἄνδρες	γενήσονται	εἰκόνα πορνείας ἐναργῆ τοὺς θεοὺς
[56]	ὑμῖν ἀναπλάττοντες θεοὺς καὶ τὰ	γενητὰ	ταῦτα πρὸ τοῦ ἀγενήτου μετιόντες
[8]	μάθῃς, πῇ ποτε ἄρα ἄνθρωπος	γένηται	θεός. ~Εἶτ' οὐκ ἄτοπον, ὦ
[5]	ὅλος ὁ κόσμος αὐτῷ ἁρμονία	γένηται.	Καὶ θάλατταν μὲν ἀνῆκεν λελυμένην,
[97]	οὐδὲν ἢ ὃς ἂν ἡμῶν	γένηται	ὅτι δικαιότατος. (Βᾶτ' εἰς ὁδὸν
[48]	περιέπεσεν, ἐλέγξας αὐτὸν ἄγαλμα εἶναι	γενητόν·	Σέσωστρίν φησι τὸν Αἰγύπτιον βασιλέα,
[97]	ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα τῶν	γενητῶν	τούτων ὄχλον ὁ προσκυνῶν καὶ
[4]	καὶ παλιμβόλους ὑποκριτὰς ἐφοδεύοντας δικαιοσύνῃ	γεννήματα	ἐχιδνῶν" κέκληκέ που· ἀλλὰ καὶ
[39]	θυγατρὶ Εὐρυμεδούσῃ (μιγῆναι καὶ Μυρμιδόνα	γεννῆσαι·	Πολέμων δὲ τοὺς ἀμφὶ τὴν
[16]	Κόρη, μίγνυται δ' αὖθις ὁ	γεννήσας	οὑτοσὶ Ζεὺς τῇ Φερεφάττῃ, τῇ
[33]	ὡς ἀληθῶς, ὁ ἐκ μακρᾶς	γεννώμενος	νυκτός, τοὺς μὲν ἄθλους τοὺς
[84]	ἀναστάσεως ἥλιος, ὁ πρὸ ἑωσφόρου"	γεννώμενος,	ὁ ζωὴν (χαρισάμενος ἀκτῖσιν ἰδίαις.
[93]	ὅν γε ἐπείγεσθαι χρὴ φιλολόγους	γενο	μένους, συναπαίρει δὲ ἡμῖν ἐνθένδε
[103]	αὐτοῦ πῶς ἂν ἐνδίκως ἀλλότριον	γένοιτο;	Τὸ γὰρ ἀπηλλοτριωμένον (στερόμενον τῆς
[24]	ἐν τῷ κόσμῳ" ~Πολλὰ κἀγαθὰ	γένοιτο	τῷ τῶν Σκυθῶν βασιλεῖ, ὅστις
[57]	προαγωγὸς ἀνθρώποις ἐρωτικοῖς εἰς βάραθρον	γενομένη.	Δραστήριος μὲν ἡ δημιουργική, ἀλλ'
[82]	παρελεύσεται μία" μὴ οὐχὶ ἐπιτελὴς	γενομένη·	τὸ γὰρ στόμα κυρίου" τὸ
[20]	γὰρ ἦν) περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ	γενομένη,	ὡς ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ
[44]	ἱδρύσασθαι ἐν Ἀκαδημίᾳ χαριστήριον ἐπιτελοῦς	γενομένης	ἐπιθυμίας· καὶ τῆς νόσου τὴν
[109]	οἱ παῖδες τὰ ἀθύρματα ἄνδρες	γενόμενοι	ἀπέρριψαν. ~Τάχει μὲν δὴ ἀνυπερβλήτῳ
[55]	(Οἱ προσκυνούμενοι παρ' ὑμῖν, ἄνθρωποι	γενόμενοί	ποτε, εἶτα μέντοι τεθνᾶσιν· τετίμηκεν
[108]	αἰδέσθητε, ἐπὶ δυσμαῖς τοῦ βίου	γενόμενοι	σωφρονήσατε, κἂν ἐπὶ τέλει τοῦ
[4]	οὔσης ἀμέτοχοι ζωῆς, ἀκροαταὶ μόνον	γενόμενοι	τοῦ ᾄσματος ἀνεβίωσαν. ~Τοῦτό τοι
[49]	Ῥωμαίων τὸν ἐρώμενον ὡραιότατον σφόδρα	γενόμενον,	Ἀντίνοον, ὃν ἀνιέρωσεν οὕτως ὡς
[100]	τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τὴν οὐρανοῦ	γενόμενον	θέαν, φυτὸν οὐράνιον" ὡς ἀληθῶς,
[48]	ἀπό τε Ὀσίριδος καὶ Ἄπιος	γενόμενον	Ὀσίραπις. ~Καινὸν δὲ ἄλλον ἐν
[122]	δίκαιον καὶ ὅσιον μετὰ φρονήσεως"	γενόμενον	ὑπὸ Χριστοῦ Ἰησοῦ καὶ εἰς
[8]	λόγος ὁ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος	γενόμενος,	ἵνα δὴ καὶ σὺ παρὰ
[66]	Οὐδὲν δὲ οἶμαι χαλεπὸν ἐνταῦθα	γενόμενος	καὶ τῶν ἐκ τοῦ Περιπάτου
[16]	ὁ Ζεύς, καὶ μίγνυται δράκων	(γενόμενος,	ὃς ἦν ἐλεγχθείς. Σαβαζίων γοῦν
[33]	μοιχὸς ὁμοῦ καὶ νυμφίος τοσούτων	γενόμενος	παρθένων. Οὔκουν ἀπεικότως οἱ ποιηταὶ
[10]	μυστικὴν ἀπολύ σηται σιωπήν, εὐαγγέλιον	γενόμενος.	(Σὺ δὲ εἰ ποθεῖς ἰδεῖν
[44]	μὲν εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους δὲ	γενομένους	{τουτέστι τοὺς τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους}
[48]	λέγει, ἐν σιτοδείᾳ καὶ αὐτῶν	γενομένων	καὶ ὑπὸ Πτολεμαίου (διατραφέντων. Ἀλλ'
[51]	οἷον καὶ τὸ τῶν ὀστρέων	γένος,	ἀλλὰ ζῇ γε καὶ αὔξεται,
[38]	οὐδ' ἀπὸ πέτρης, ἀλλ' ἀνδρῶν	γένος	εἰσί" μικρὸν δὲ ὕστερον καὶ
[54]	καὶ Νικαγόρου μεμνῆσθαι (Ζελείτης τὸ	γένος	ἦν κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου γεγονὼς
[20]	τὸ ἱεροφαντικὸν δὴ (τοῦτο Ἀθήνησι	γένος	ἤνθησεν. Καὶ δὴ (οὐ γὰρ
[120]	καὶ Ἕλληνες· τὸ πᾶν ἀνθρώπων	γένος	καλῶ, ὧν ἐγὼ δημιουργὸς θελήματι
[99]	δὴ κατασκευασθεῖσα τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος	κηρῶν ὀλεθρίων καὶ εἰδώλων ἐπιστυγῶν
[59]	θεῷ ὑπὲρ Χριστοῦ· (ἡμεῖς τὸ	γένος	τὸ ἐκλεκτόν, τὸ βασίλειον ἱεράτευμα,
[49]	ᾖ καλόν. Βασιλεὺς τοῦ κάλλους	γενοῦ,	μὴ τύραννος· ἐλεύθερον μεινάτω· τότε
[95]	λόγος κυρίου· βούλεσθε ὑμῖν ἀγαθὸς	γένωμαι	(σύμβουλος; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν ἀκούσατε·
[92]	μὴ δῆτα ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις	γενώμεθα,	ἀλλ' ὡς τέκνα φωτὸς" γνήσια
[121]	τὰ καλὰ καὶ θεοφιλεῖς ἄνθρωποι	γενώμεθα,	καὶ τῶν ἀγαθῶν τὰ μέγιστα,
[56]	θεοῦ τοῖς οὐ θεοῖς προσενείματε	γέρα;	Τί δὲ κατα λιπόντες τὸν
[116]	καὶ τὸν θεὸν τῷ θείῳ	γεραίροντες	λόγῳ. Ἔτι γὰρ λαλοῦντός σου
[11]	τρίποδα Κιρραῖον ἢ Δωδωναῖον χαλκεῖον·	γεράνδρυον	δὲ ψάμμοις ἐρήμαις τετιμημένον καὶ
[41]	κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν	γέρας	ἡμεῖς, (λέγοντες. Τίνα δ' ἂν
[18]	κρεῶν μεταλαβών, ἧς δὴ τὸ	γέρας	λαχεῖν" ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ θεοί)
[119]	οἰχήσεται· ὄψει τοὺς οὐρανούς, ὦ	γέρον,	ὁ Θήβας μὴ βλέπων. ~Ὢ
[109]	γυναικωνῖτις αὕτη, σώφρων δὲ ἡ	γερουσία·	οὐδέ ἐστι δυσπρόσιτος οὐδὲ ἀδύνατος
[86]	ἀθανασίας ὀλιγωροῦσιν, καθάπερ ὁ Ἰθακήσιος	γέρων	οὐ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς
[99]	δόξης ἡ συνήθεια δουλείας μὲν	(γεύσασα	ὑμᾶς καὶ ἀλόγου περιεργασίας· νομίμων
[88]	καὶ ταῦτα ὑπὲρ Χριστοῦ δεομένῳ.	~Γεύσασθε	καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ
[51]	ἀναλογοῦσαν τῇ ὀσφρήσει ἢ τῇ	γεύσει·	τὰ δὲ οὐδὲ μιᾶς (αἰσθήσεως
[70]	τοὺς διδασκάλους, κἂν ἀποκρύπτειν ἐθέλῃς·	γεωμετρίαν	παρ' Αἰγυπτίων μανθάνεις, ἀστρονομίαν παρὰ
[100]	ἐφόδιον αἰώνων, θεοσέβειαν, παρασκευάζεσθαι συμβουλεύοντες.	Γεώργει,	φαμέν, εἰ γεωργὸς εἶ, ἀλλὰ
[92]	δυνάμενος ἔρεβος διώκει, ἐξὸν παράδεισον	γεωργεῖν	καὶ οὐρανὸν περιπολεῖν καὶ τῆς
[115]	γῆν σοι δίδωσι τὴν τοσαύτην	γεωργεῖν,	ὕδωρ πίνειν καὶ ἄλλο πλεῖν,
[117]	πυρί, σωφροσύνης δὲ τοὺς καρποὺς	γεώργησον	ἐμφρόνως, καὶ σεαυτὸν ἀκρο θίνιον
[9]	λαμβάνει καὶ ἡ ἔρημος τὸν	γεωργόν·	εἶτα ἣ μὲν καρπῶν, ἣ
[9]	ἡμᾶς προὔτρεπεν Ἰωάννης (νοῆσαι τὸν	γεωργόν,	ζητῆσαι τὸν ἄνδρα. Εἷς γὰρ
[114]	εἰς οὐρανούς, ὁ τοῦ θεοῦ	γεωργός,	δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ' ἐπὶ
[100]	παρασκευάζεσθαι συμβουλεύοντες. Γεώργει, φαμέν, εἰ	γεωργὸς	εἶ, ἀλλὰ γνῶθι τὸν θεὸν
[9]	στείρας ἀνήρ, ὁ τῆς ἐρήμου	γεωργός,	ὁ τῆς θείας ἐμπλήσας δυνάμεως
[103]	ἀναδίδωμι, τῶν καρπῶν ὧν ἐγὼ	γεωργῶ,	μὴ μεταλάμβανε· ἀπόδος, ἄνθρωπε, τὰ
[100]	εἶ, ἀλλὰ γνῶθι τὸν θεὸν	γεωργῶν,	καὶ πλεῖθι ὁ τῆς ναυτιλίας
[103]	βίον διὰ τῆς συνηθείας. Ἡ	γῆ	δὲ τοῦ κυρίου, φησί, καὶ
[94]	ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα ἡ	γῆ,	ἔστι δὲ καὶ σή, ἐὰν
[56]	σου, ξύλον ἐστίν, λίθος ἐστίν,	γῆ	ἐστιν, ἐὰν ἄνωθεν νοήσῃς, μορφὴν
[62]	ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ	(γῇ	κάτω. Ἦ πού γ' ἂν
[78]	οὐρανός, ὑποπό διον δὲ ἡ	γῆ"	ὃς ἐὰν ἀνοίξῃ τὸν οὐρανόν,
[94]	καὶ ὑπισχνεῖται λέγων· καὶ ἡ	γῆ	οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν· οὐ
[56]	ἐλέφας ἢ λίθοι τίμιοι; Οὐχὶ	γῆ	τε καὶ ἐκ γῆς; οὐχὶ
[81]	αἱ προφητικαὶ φωναί) καὶ ἡ	γῆ	φεύξεται ἀπὸ προσώπου κυρίου. ~(Καὶ
[78]	σὺν καὶ αὐτοῖς λέγει· ἡ	γῆ"	φησί, παλαιωθήσεται καὶ ὁ οὐρανὸς
[106]	δωρήσεται πτερόν (πτερῶσαι προῄρηται τοὺς	γηγενεῖς)	ἵνα δὴ τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες
[20]	δὲ τηνικάδε τὴν Ἐλευσῖνα οἱ	γηγενεῖς·	ὀνόματα αὐτοῖς Βαυβὼ καὶ Δυσαύλης
[98]	Ἀνθρώπου δὲ τοῦ ὁρωμένου τοῦ	γηγενοῦς	γήινος εἰκὼν τὰ ἀγάλματα ἀνδρείκελα,
[55]	πνεύματα ἀκάθαρτα, πρὸς πάντων ὁμολογούμενα	γήινα	καὶ δεισαλέα, κάτω βρίθοντα, περὶ
[111]	ἡδονὴ ἐπὶ γαστέρα ἕρπουσα, κακία	γηΐνη,	εἰς ὕλας στρεφομένη) παρήγετο ἐπιθυμίαις,
[98]	ὅσοι τὰς βαναύσους μετέρχονται τέχνας,	γήινοι	γῆς ὄντες ἐργάται. Τότε γάρ,
[25]	διαίτης καὶ ἐξετάνυσαν ἐπὶ γῆς,	γηΐνοις	προσα νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ
[98]	δὲ τοῦ ὁρωμένου τοῦ γηγενοῦς	γήινος	εἰκὼν τὰ ἀγάλματα ἀνδρείκελα, πόρρω
[54]	μὲν θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα	γῆμαι	μὴ δυνά μενος· Λάμιαν δὲ
[5]	γῆς δὲ ἐπιβαίνειν κεκώλυκεν αὐτήν,	γῆν	δ' ἔμπαλιν ἐστερέωσεν φερομένην καὶ
[56]	μορφὴν παρὰ τοῦ τεχνίτου προσλαβοῦσα.	Γῆν	δὲ ἐγὼ πατεῖν, οὐ προσκυνεῖν
[51]	κατά γε αἴσθησιν τὴν ἐμήν,	γῆν	δὲ καὶ τέχνην, τὰ ἀγάλματα
[64]	μὲν ἢ ξύλα οὐ τιμήσαντες,	γῆν	δὲ τὴν τούτων μητέρα ἐκθειάσαντες
[78]	οὐρανὸν σπιθαμῇ καὶ πᾶσαν τὴν	γῆν	δρακί; Ὅρα τὸ μέγεθος τοῦ
[78]	Οὐχὶ τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὴν	γῆν	ἐγὼ πληρῶ; Λέγει (κύριος. Πάλιν
[80]	Κύριος" γὰρ ὁ ποιήσας τὴν	γῆν	ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ, ὥς
[3]	εἰς οὐρανοὺς ἀνακαλεῖται τοὺς (εἰς	γῆν	ἐρριμμένους. ~Μόνος γοῦν τῶν πώποτε
[67]	ἢ ἀέρα ἢ πῦρ ἢ	γῆν	ἢ λίθους ἢ ξύλα ἢ
[64]	Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ	γῆν,	θάτερον δὲ αὐτοῖν μόνον, τὸ
[6]	καὶ πρώτην ταύτην ἀναφῆναι τὴν	γῆν	θεούς τε καὶ ἀνθρώπους ὀνειρώσσοντες·
[114]	τὴν φθορὰν εἰς ἀφθαρσίαν καὶ	γῆν	μεταβάλλων εἰς οὐρανούς, ὁ τοῦ
[25]	ὑψοῦ τόνδ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ	γῆν	πέριξ ἔχονθ' ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις;
[37]	μὴ τὸν οὐρανόν, ἀλλὰ τὴν	γῆν	πολυπραγμόνει. Ὁ Κρής σοι διηγήσεται,
[94]	παρακαλεῖ μονονουχὶ βοῶν καὶ λέγων·	γῆν	σοι δίδωμι καὶ θάλατταν, παιδίον,
[115]	χαλκείων, ἑκατόμβοι' ἐννεαβοίων, ὀλίγης πίστεως	γῆν	σοι δίδωσι τὴν τοσαύτην γεωργεῖν,
[81]	ἐποίησε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν	γῆν"	σὺ δὲ τὸν μὲν θεὸν
[110]	δύναμις ἡ θεϊκὴ ἐπιλάμψασα τὴν	γῆν	σωτηρίου σπέρματος ἐνέπλησε τὸ πᾶν.
[56]	κατα λιπόντες τὸν οὐρανὸν τὴν	γῆν	τετιμήκατε; Τί δ' ἄλλο χρυσὸς
[103]	ἀγνοεῖν τὸν δεσπότην; Κατάλειπε τὴν	γῆν	τὴν ἐμήν, ἐρεῖ σοι ὁ
[108]	χρηστοὶ (δὲ οὐδέποτε. Κἂν τὸ	γῆρας	αἰδέσθητε, ἐπὶ δυσμαῖς τοῦ βίου
[106]	τὴν φθοράν, ὡς ἐκείνοις τὸ	γῆρας,	ἀποδύσασθαι δοθῇ. Ἀκούσατέ μου καὶ
[108]	τοῦ βίου ἀρχὴν ἀναλάβοι σωτηρίας.	Γηράσατε	πρὸς δεισιδαιμονίαν, νέοι ἀφίκεσθε (πρὸς
[25]	ἐξέτρεψαν διαίτης καὶ ἐξετάνυσαν ἐπὶ	γῆς,	γηΐνοις προσα νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν.
[5]	Καὶ θάλατταν μὲν ἀνῆκεν λελυμένην,	γῆς	δὲ ἐπιβαίνειν κεκώλυκεν αὐτήν, γῆν
[79]	σωθήσεσθε οἱ ἀπ' ἐσχάτου τῆς	γῆς.	Ἐγώ εἰμι ὁ (θεὸς καὶ
[106]	{ἡ γραφὴ λέγει} ἀνανεύσατε τῆς	γῆς	εἰς αἰθέρα, ἀναβλέψατε εἰς οὐρανόν,
[93]	ἄργυρος, οὐκ ἐσθής, τὰ τῆς	γῆς,	ἔνθα που σὴς καὶ λῃστής
[116]	εἰρηνικὸν ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς	γῆς	ἐπιπνεύσας μέλος οὐ συνάξει ἄρα
[25]	τὸ ὦ γῆς ὄχημα κἀπὶ	γῆς	ἔχων ἕδραν, ὅστις ποτ' εἶ
[78]	οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς	γῆς"	καὶ σαπήσεται ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[17]	Ἀιδωνέως καὶ τὸ σχίσμα τῆς	γῆς	καὶ τὰς ὗς τὰς Εὐβουλέως
[98]	εἰκόνα δεδημιούργηκεν, οὐδὲ μὴν ἐκ	γῆς	μαλθακὴν ἐμάλαξε σάρκα. Τίς ἔτηξε
[98]	τὰς βαναύσους μετέρχονται τέχνας, γήινοι	γῆς	ὄντες ἐργάται. Τότε γάρ, φησί
[56]	Οὐχὶ γῆ τε καὶ ἐκ	γῆς;	οὐχὶ δὲ μιᾶς μητρὸς (ἔκγονα,
[25]	ἐν ἀγκάλαις; Καὶ τὸ ὦ	γῆς	ὄχημα κἀπὶ γῆς ἔχων ἕδραν,
[64]	τοιοῦτον, καθάπερ Εὔδοξος ἐν δευτέρᾳ	Γῆς	περιόδου λέγει. Σκυθῶν δὲ οἱ
[56]	δὲ μιᾶς μητρὸς (ἔκγονα, τῆς	γῆς,	τὰ πάντα ταῦτα ὅσα ὁρᾷς;
[94]	νηκτὰ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς	γῆς·	ταῦτά σου ταῖς εὐχαρίστοις τρυφαῖς
[100]	εἰς οὐρανοὺς ἀναπέμπουσα· στενὴ ἐπὶ	γῆς	ὑπερορωμένη, (πλατεῖα ἐν οὐρανοῖς προσκυνουμένη.
[95]	καὶ θελήσητε, τὰ ἀγαθὰ τῆς	γῆς	φάγεσθε, ὑπακοῆς ἡ χάρις· ἐὰν
[26]	Φρύγες· οἳ δὲ τῶν ἐκ	γῆς	φυομένων τοὺς ἡμέρους δρεπόμενοι καρποὺς
[110]	ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς	γῆς	χεόμενος, δι' ὃν ὡς ἔπος
[9]	εἶναι ἀρνήσεται· φωνὴ δὲ ὁμολο	γήσει	ἐν ἐρήμῳ βοῶσα. Τίς οὖν
[22]	ὄντως μυήσεις καὶ τὰς ἀνορ	(γιάστους	τελετὰς εὐσεβείᾳ νόθῳ προστρεπομένων. Οἷαι
[10]	λόγου, ταύτῃ πῃ παρεκάλει ἑτοίμους	γίνεσθαι	εἰς θεοῦ τοῦ Χριστοῦ παρουσίαν,
[101]	ὑμᾶς τῆς πλάνης ἐπιτήδειοι πείθεσθαι	γίνεσθε,	συνηθείᾳ κακῇ δεδου λωμένοι, ἧς
[122]	τῷ θεῷ, μεσιτεύοντος τοῦ λόγου)	γίνεται	δὴ οὖν τὰ πάντα τοῦ
[4]	ἑπόμενος δὴ τῷ λόγῳ ἄνθρωπος"	γίνεται	θεοῦ" Λύκους" δὲ ἄλλους ἀλληγορεῖ
[14]	ἀσελγῶν ὑμῖν μορίων ἄξιος {Ἀφροδίτη}	γίνεται	καρπός, ἐν ταῖς τελεταῖς ταύτης
[42]	οὖν παρὰ τὸν τόπον ἱερεῖον	γίνεται	ὁ φόνος, οὐδ' εἰ Ἀρτέμιδί
[56]	ἀγώγιμον, μόνῳ δὲ τῷ σχήματι	γίνεται	σεβάσμιον. (Χρυσός ἐστι τὸ ἄγαλμά
[63]	ἀγώγιμος τῶν δαιμόνων ὁ ἄνθρωπος	γίνεται	σπεύδων εἰς σωτηρίαν. ~(Ἐπιδράμωμεν δέ,
[88]	διασπορᾶς ἁρμονίαν λαβοῦσα θεϊκὴν μία	γίνεται	συμφωνία, ἑνὶ χορηγῷ καὶ διδασκάλῳ
[87]	κυρίου παρακαλῶν τοὺς Μακεδόνας ἑρμηνεὺς	γίνεται	τῆς θείας φωνῆς, ὁ κύριος
[9]	σωτηρίαν παρακαλεῖ καὶ τὸ πᾶν	γίνεται	φωνὴ προτρεπτική; Πυθώμεθα τοίνυν αὐτοῦ·
[120]	τὸν θεὸν ἐποπ τεῦσαι, ἅγιος	γίνομαι	μυούμενος, ἱεροφαντεῖ δὲ ὁ κύριος
[113]	τὸν πατέρα ἀπολαμβάνω παρὰ σοῦ,	γίνομαί	σου συγκληρονόμος, ἐπεὶ τὸν ἀδελφὸν
[117]	πνεύματι τοῖς εἰς οὐρανὸν ἀπαίρουσι	γινομένη.	Τί δή σε προτρέπω; Σωθῆναί
[113]	σου τὸ φῶς, ὄφρ' εὖ	γινώσκοις	ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα.
[34]	(Διόνυσος γὰρ κατελθεῖν εἰς Ἅιδου	γλιχόμενος	ἠγνόει τὴν ὁδόν, ὑπισχνεῖται δ'
[8]	φιλοικτίρμων θεός, σῶσαι τὸν ἄνθρωπον	γλιχόμενος·	καὶ αὐτὸς ἤδη σοὶ ἐναργῶς
[89]	ἐπιζήμιοι καὶ ἐπισφαλεῖς οὖσαι, ὅμως	γλυκεῖαί	πως προσπίπτουσιν, ἐπὶ δὲ τοῦ
[109]	καθάπερ δὲ τῶν σιτίων τοῖς	γλυκέσιν	ἡδόμεθα διὰ τὴν λειότητα τῆς
[2]	ἄχολόν τε, κακῶν ἐπίληθες ἁπάντων"	γλυκύ	τι καὶ ἀληθινὸν φάρμα κον
[77]	διώκετε καὶ ζόφον αἰεί. Ἠελίου	γλυκυδερκές,	ἰδού, φάος ἔξοχα λάμπει. Γνῶτε
[113]	ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα.	Γλυκὺς"	ὁ λόγος ὁ φωτίσας ἡμᾶς
[114]	ἡλίου καθαρώτερον, ζωῆς τῆς ἐνταῦθα	γλυκύτερον.	Τὸ φῶς ἐκεῖνο ζωή ἐστιν
[79]	ἔγνωσαν οἱ αἴροντες τὸ ξύλον	γλύμμα	αὐτῶν, καὶ προσευχόμενοι θεοῖς οἳ
[79]	τὰς ἀπειλάς· ὀλολύξει γὰρ τὰ	γλυπτὰ	καὶ τὰ χειροποίητα, μᾶλλον δὲ
[51]	προσπήγνυται, χωνεύεται, ῥινᾶται, πρίεται, περιξέεται,	(γλύφεται.	Κωφὴν μὲν δὴ γαῖαν ἀεικίζουσιν
[92]	γενώμεθα, ἀλλ' ὡς τέκνα φωτὸς"	γνήσια	ἀναθρήσωμεν καὶ ἀναβλέψωμεν εἰς τὸ
[82]	τοῦ θεοῦ, οἱ τοῦ πρωτοτόκου"	γνήσιοι	φίλοι, οἱ πρῶτοι τῶν ἄλλων
[109]	στόματι καὶ καρδίᾳ. Σύμβολον τοῦτο	γνήσιον	τρισὶ τοῖς πᾶσι συμπληρουμένης τῆς
[2]	Ἱερου σαλήμ" λόγος οὐράνιος, ὁ	γνήσιος	ἀγωνιστὴς ἐπὶ τῷ (παντὸς κόσμου
[110]	δρᾶμα τῆς ἀνθρωπότητος ὑπεκρίνετο, ἀγνοηθείς·	γνήσιος	γὰρ ἦν ἀγωνιστὴς καὶ τοῦ
[98]	αὐτοῦ (καὶ υἱὸς τοῦ νοῦ	γνήσιος	ὁ θεῖος λόγος, φωτὸς ἀρχέτυπον
[94]	δὲ τὰ σὰ ἐπιτρέπει, τῷ	γνησίῳ	λέγω, τῷ φιλοῦντι τὸν πατέρα,
[99]	Νινευῖται τῆς προσδοκηθείσης ἁλώσεως μετανοίᾳ	γνησίῳ	τὴν καλὴν ἀντικατηλλάξαντο σωτηρίαν. ~Πῶς
[82]	βασιλείας τῆς πατρῴας κοινωνήσει τῷ	γνησίῳ,	τῷ ἠγαπημένῳ" Αὕτη γὰρ ἡ
[96]	ἐν τῷ τῆς ἀληθείας σταδίῳ	γνησίως	ἀγωνιζώμεθα, βραβεύοντος μὲν τοῦ λόγου
[117]	τὸ μέγιστον ἅμα τῷ βουληθῆναι	γνησίως	τὸ σωθῆναι συντρέχει, ὁμοζυγούντων, ὡς
[81]	Ἕλληνας αἰτιώμενος ἐξηγήσεταί σοι· ὅτι	γνόντες	τὸν θεὸν οὐχ ὡς θεὸν
[100]	φαμέν, εἰ γεωργὸς εἶ, ἀλλὰ	γνῶθι	τὸν θεὸν γεωργῶν, καὶ πλεῖθι
[100]	τῇ ψυχῇ παρακούσας> παρὰ τῆς	γνώμης	φέρει τὴν ἀπείθειαν, καὶ ὅσῳ
[10]	τἄνδον καὶ δείκνυσιν ἃ μηδὲ	γνῶναι	οἷόν τε ἦν πρότερον, εἰ
[57]	καὶ τὰ ἀγάλματα περινοστῶν θεῷτο,	γνωριεῖ	ὑμῶν παραυτίκα τοὺς θεοὺς ἐκ
[39]	ἡμῶν παρατιθέμενα; Οὐδὲ τοὺς σοὺς	γνωρίζειν	ἔοικας συγγραφεῖς, οὓς ἐγὼ μάρτυρας
[23]	θεόν, τὸν ὄντα ὄντως μὴ	γνωρίζοντες	θεόν, ἑτέρᾳ δὲ καὶ δευτέρᾳ
[115]	μαθητὴν τοῦ φωτός, τὸν Χριστοῦ	γνώριμόν	τε καὶ συγκληρονόμον, μάλιστα ἐπειδὰν
[71]	τοῦτο ἐνενόησεν, Σωκράτους δὲ ἅτε	γνώριμος	θεὸν οὐδενὶ ἐοικέναι" φησίν· διόπερ
[66]	Ἐρέσιος ἐκεῖνος Θεόφραστος ὁ Ἀριστοτέλους	γνώριμος	πῇ μὲν οὐρανόν, πῇ δὲ
[117]	πρέπει δὲ ἄμφω τῷ Χριστοῦ	γνωρίμῳ,	καὶ βασιλείας ἄξιον φανῆναι καὶ
[49]	τύραννος· ἐλεύθερον μεινάτω· τότε σου	γνωρίσω	τὸ κάλλος, ὅτε καθαρὰν τετήρηκας
[115]	καρδίᾳ, τὸ φῶς, καὶ τῆς	γνώσεως	αἱ ἀκτῖνες ἀνατειλάτωσαν τὸν ἐγκεκρυμμένον
[115]	παιδὶ ἀγαθοῦ πατρὸς ὄνομα εἰς	γνῶσιν	ἀφίκηται, προστάττοντος ἤπια καὶ τῷ
[77]	σκότει, τὴν δὲ τοῦ θεοῦ	γνῶσιν	ἡλίῳ καὶ φωτί, ἄμφω δὲ
[105]	ἵσταται οὐδὲν τῷ σπεύδοντι πρὸς	γνῶσιν	θεοῦ, οὐκ ἀπαιδευσία, οὐ πενία,
[100]	οὐράνιον" ὡς ἀληθῶς, ἐπὶ τὴν	γνῶσιν	παρακαλοῦμεν τοῦ θεοῦ, τὸ οἰκεῖον
[120]	καὶ λόγον χαρίζομαι ὑμῖν, τὴν	(γνῶσιν	τοῦ θεοῦ, τέλειον ἐμαυτὸν χαρίζομαι.
[80]	σοφίαν (καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ	γνῶσις	καὶ σύνεσις" Ἕως πότε, ὀκνηρέ,
[100]	καλῶν· στρατευόμενόν σε κατείληφεν ἡ	γνῶσις·	τοῦ δίκαια σημαίνοντος ἄκουε στρατηγοῦ.
[77]	γλυκυδερκές, ἰδού, φάος ἔξοχα λάμπει.	Γνῶτε	δὲ κατθέμενοι σοφίην ἐν στήθεσιν
[115]	μεμίσθωκεν. (Εἶθ' οἱ μὲν τοῖς	γόησι	πεπιστευκότες τὰ περίαπτα καὶ τὰς
[57]	ἄνθρωπος σωφρονῶν. Ὑμᾶς δὲ ἄλλῃ	γοητείᾳ	ἀπατᾷ ἡ τέχνη, εἰ καὶ
[3]	λυμηνάμενοι τὸν βίον, ἐντέχνῳ τινὶ	γοητείᾳ	δαιμονῶντες εἰς διαφθοράς, ὕβρεις ὀργιάζοντες,
[12]	τὸν τῆς ἀληθείας λόγον τὴν	γοητείαν	τὴν ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς καὶ αὐτούς
[11]	ἀκράτου κυβευτήρια· συνέμποροι τῆσδε τῆς	γοητείας	αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν ἠσκημέναι
[7]	γὰρ πονηρὸν καὶ ἑρπηστικὸν θηρίον	γοητεῦον	καταδουλοῦται καὶ αἰκίζεται εἰσέτι νῦν
[107]	πατρὶ προσδεδρα μηκότες, ἀγαθοὶ δὲ	γονεῦσιν	υἱοὶ οἱ τὸν υἱὸν νενοηκότες,
[14]	τῆς πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον τῆς	γονῆς	ἁλῶν χόνδρος καὶ φαλλὸς τοῖς
[25]	τρόπον τὸν τῆς θείας καὶ	γονίμου	δυνάμεως ἐστερημένον, διὰ δὲ τοῦ
[97]	χειρῶναξ λεώς, οἳ τὴν Διὸς	γοργῶπιν	Ἐργάνην θεὸν στατοῖσι λίκνοις προστρέπεσθε,
[15]	ἧς δὴ χάριν Βριμὼ προσα	γορευθῆναι	λέγεται, ἱκετηρίαι Διὸς καὶ πόμα
[109]	ἐπιθυμίᾳ γὰρ μόνῃ μεμοίχευκας. ~Πόσῳ	γοῦν	ἄμεινον τοῖς ἀνθρώποις τοῦ τυγχάνειν
[63]	ἔργα τὰ ἐν οὐρανῷ, (ἀλλὰ	γοῦν	ἀνθρώποις δεδημιούργηται. Καὶ μὴ τὸν
[90]	τῆς κακίας ἐπήρτηται κόλασις. Ἀπειλεῖ	γοῦν	αὐτῷ ὁ προφήτης Ζαχαρίας ἐπιτιμήσαι
[32]	εἰς πάσας τὴν ἐπιθυμίαν. Ἐνεπίμπλατο	γοῦν	γυναικῶν οὐχ ἧττον ἢ αἰγῶν
[55]	διὰ Σαρπηδόνα οἰμῴζει νενικημένος. Εἴδωλα	γοῦν	εἰκότως αὐτοὺς καὶ δαίμονας ὑμεῖς
[28]	τισὶ τὰς δοξοποιίας διελέγχουσα. ~Αὐτίκα	γοῦν	εἰσὶν οἳ τρεῖς τοὺς Ζῆνας
[62]	ἀνδριᾶσιν ἀποτελεσθῆτε, οὐ φροντίζετε· (πάνυ	γοῦν	ἐμφανῶς καὶ συντόμως ὁ προφητικὸς
[36]	Λυκάονι τῷ Ἀρκάδι ἑστιώμενος· ἀνθρωπείων	γοῦν	ἐνεφορεῖτο σαρκῶν οὐχ ἑκών. Ἠγνόει
[87]	αὐτῷ σῴζεσθαι τὸν ἄνθρωπον. Βοᾷ	γοῦν	ἐπείγων εἰς σωτηρίαν αὐτὸς ἤγγικεν
[9]	καρπὸν (ἀπενέγκασθαι, ζωὴν ἀίδιον. Ἄμφω	γοῦν	ἐς ταὐτὸν ἀγαγοῦσα τὰ φωνὰ
[43]	ἢ τίνα ἂν ὠφελήσαιεν; Αὐτίκα	γοῦν	ἔχω σοι βελτίονα, τῶν ὑμεδαπῶν
[11]	μύθοις γεγηρακόσι καταλείψατε. Σεσίγη ται	γοῦν	ἡ Κασταλίας πηγὴ καὶ Κολοφῶνος
[77]	ἐμφανῶς εἰς προὖπτον (σωτηρίαν. Αὐτίκα	γοῦν	ἡ προφῆτις ἡμῖν ᾀσάτω πρώτη
[12]	βακχικῶν ὄφις ἐστὶ τετελεσμένος. Αὐτίκα	γοῦν	κατὰ τὴν ἀκριβῆ τῶν Ἑβραίων
[16]	(γενόμενος, ὃς ἦν ἐλεγχθείς. Σαβαζίων	γοῦν	μυστηρίων σύμβολον τοῖς μυουμένοις ὁ
[29]	τάφοι ἀνθρώπους γεγονότας διελέγχουσιν. Ἄρης	γοῦν	ὁ καὶ παρὰ τοῖς ποιηταῖς,
[75]	ἀλήθειαν ἐκβιαζόμενοι (κωμῳδοῦσι ποιηταί. Μένανδρος	γοῦν	ὁ κωμικὸς ἐν Ἡνιόχῳ {ἐν
[7]	καινὸν ᾆσμά (μοι κέκληται. ~Αἴτιος	γοῦν	ὁ λόγος, ὁ Χριστός, καὶ
[68]	οὐχ ὁρώμενον, (Εὐριπίδης λέγει. Πεπλανῆσθαι	γοῦν	ὁ Μένανδρός μοι δοκεῖ, ἔνθα
[42]	ἐπισκήψαντες, (σπονδὰς ἀπῄτησαν ἀνημέρους. Ἀριστομένης	γοῦν	ὁ Μεσσήνιος τῷ Ἰθωμήτῃ Διὶ
[122]	ἤδη καὶ θεῷ. (Οὐκ ἀποκρύπτεται	γοῦν	ὁ προφήτης τὴν χάριν λέγων,
[55]	τὰ δὲ καὶ θαυμάζεσθαι. Αὐτίκα	γοῦν	οἱ παλαιοὶ νεκροὶ τῷ πολλῷ
[7]	ἂν αὐτοῖς καὶ συσσαπῶσιν. Ὁ	γοῦν	πονηρὸς οὑτοσὶ τύραννος καὶ δράκων,
[71]	οὐδὲν δὲ ἧττον αἰνίττεται. Ὁ	γοῦν	τὰ πάντα" φησί, σείων καὶ
[38]	(ὄντες εὑρεθήσονται καὶ πέτραι. Ἀγαμέμνονα	γοῦν	τινα Δία ἐν Σπάρτῃ τιμᾶσθαι
[63]	τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ. ~Πλανώμενοι	γοῦν	τινες ἐντεῦθεν οὐκ οἶδ' ὅπως
[57]	τὴν (διάθεσιν τῶν δαιμόνων. Εἰ	γοῦν	τις τὰς γραφὰς καὶ τὰ
[60]	δαιμόνων ἐγγρά φονται πασχητιασμούς. Πινακίοις	γοῦν	τισὶ καταγράφοις μετεωρότερον ἀνακειμένοις προσεσχηκότες
[42]	παρὰ τῶν ἐπιβούλων σωτηρίας. Καλλιερεῖν	γοῦν	τοπάζοντες αὐτοῖς σφᾶς αὐτοὺς λελήθασιν
[4]	τοὺς (εἰς γῆν ἐρριμμένους. ~Μόνος	γοῦν	τῶν πώποτε τὰ ἀργαλεώτατα θηρία,
[43]	ἀποσβεσθῆναι τὴν πυράν. Σωφρόνησον ὕστατον	γοῦν,	ὦ Κροῖσε, τῷ πάθει μεταμαθών·
[67]	ταύτης ἀστρολογίας, οὐκ ἀστρονομίας, μετεωρολο	γοῦσα	καὶ ἀδολεσχοῦσα; Τὸν κύριον τῶν
[67]	ξένων ἄτοπον σκιαγραφίαν, μυθολογῶν ὕθλῳ	γραϊκῷ·	πολλοῦ γε δεῖ ἀνδράσιν ἐπιτρέπειν
[87]	ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα καὶ θεοποιοῦντα	γράμματα,	ἐξ ὧν γραμμάτων καὶ συλλαβῶν
[87]	Τιμόθεε, φησίν, ἀπὸ βρέφους ἱερὰ	γράμματα	οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι
[54]	Τί με δεῖ καταλέγειν Ἀλέξαρχον	(γραμματικὸς	οὗτος τὴν ἐπιστήμην γεγονώς, ὡς
[28]	Ἄμμωνος· ὁ δὲ Δίδυμος ὁ	γραμματικὸς	τούτοις ἕκτον ἐπιφέρει τὸν Μάγνητος.
[87]	καὶ θεοποιοῦντα γράμματα, ἐξ ὧν	γραμμάτων	καὶ συλλαβῶν τῶν ἱερῶν τὰς
[13]	μυθήριά σοι νοεῖν ἀντιστοιχούντων τῶν	γραμμάτων	τὰ μυστήρια· θηρεύουσι γὰρ εἰ
[75]	(φησὶ) περιπατῶν ἔξω θεὸς μετὰ	γραός,	οὐδ' εἰς οἰκίας παρεισιὼν ἐπὶ
[77]	ἐναργέστατα προτείνοντες θεμελιοῦσι τὴν ἀλήθειαν·	γραφαὶ	δὲ αἱ θεῖαι καὶ πολιτεῖαι
[61]	τες καὶ μορίων ἐντάσεις, ταῖς	γραφαῖς	ἀπογυμνούμεναι, (ἀπὸ τῆς ἀκρασίας ἐλεγχόμεναι.
[58]	χρυσέοις καὶ ἐλεφαντίνοις ἀγαλματίοις καὶ	(γραφαῖς	προσανέχοντες. Τοσούτων ὑμῖν οἱ δημιουργοὶ
[63]	καὶ ναῦς καὶ πόλεις καὶ	γραφὰς	δημιουργεῖ, θεὸς δὲ πῶς ἂν
[107]	ποῦ; Ταύτας, οἶμαι, τὰς θείας	γραφὰς	ἐναποσφραγισαμένους χρὴ τῇ ψυχῇ καλὸν
[77]	προδιηνυσμένων ἐπὶ τὰς προφητικὰς ἰέναι	γραφάς·	καὶ γὰρ οἱ χρησμοὶ τὰς
[57]	δαιμόνων. Εἰ γοῦν τις τὰς	γραφὰς	καὶ τὰ ἀγάλματα περινοστῶν θεῷτο,
[57]	τά τε ἀγάλματα καὶ τὰς	(γραφάς.	Ὁμοία γε ἡ γραφή· ἐπαινείσθω
[82]	~(Καὶ μυρίας ἂν ἔχοιμί σοι	γραφὰς	παραφέρειν, ὧν οὐδὲ κεραία παρελεύσεται
[87]	συλλαβῶν τῶν ἱερῶν τὰς συγκειμένας	γραφάς,	τὰ συντάγματα, ὁ αὐτὸς ἀκολούθως
[76]	δὲ τοῦ Διονύσου ἀναφανδὸν Ὅμηρος	γράφει	ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνας
[58]	οἱ λιθοξόοι καὶ οἱ ἀνδριαντοποιοὶ	γραφεῖς	τε αὖ καὶ τέκτονες καὶ
[94]	(ἀπολάβῃς τὸν θεόν. Ὅθεν ἡ	γραφὴ	εἰκότως εὐαγγελίζεται τοῖς πεπιστευκόσιν· οἱ
[57]	τὰς (γραφάς. Ὁμοία γε ἡ	γραφή·	ἐπαινείσθω μὲν ἡ τέχνη, μὴ
[105]	Θυμὸς γὰρ αὐτοῖς, φησὶν ἡ	γραφή,	κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ὄφεως,
[106]	κυρίου χοῦν λείξουσι" φησίν {ἡ	γραφὴ	λέγει} ἀνανεύσατε τῆς γῆς εἰς
[4]	ἀλλήλους" ᾗ φησιν ἡ ἀποστολικὴ	γραφή·	ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ
[88]	εἰσάξει, ἡ πεῖρα διδάξει, ἡ	γραφὴ	παιδαγωγήσει δεῦτε, ὦ τέκνα, λέγουσα,
[9]	ταὐτὸν ἀγαγοῦσα τὰ φωνὰ ἡ	γραφὴ	σαφηνίζει τὸ πᾶν· Ἀκουσάτω ἡ
[84]	ἑαυτοῦ. Λέγει γάρ που ἡ	γραφή·	σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ
[82]	καὶ ἀναγεννηθῆτε, ὥς φησιν ἡ	γραφή,	τὸν ὄντως ὄντα πατέρα οὐ
[60]	ἐρωτικὸν τῆς θηλύτητος, ἀποδεχόμενοι τὴν	γραφήν,	ἀποτυποῦσι ταῖς σφενδόναις, σφραγῖδι χρώμενοι
[114]	διάνοιαν αὐτῶν καὶ ἐπὶ καρδίαν	(γράφων	αὐτούς. Τίνας ὑπογράφει νόμους; Ὅτι
[35]	λατρεῦσαι θεοὺς ἱστορεῖ ὧδέ πως	γράφων·	τλῆ μὲν Δημήτηρ, τλῆ δὲ
[76]	δίκαιον τοὺς νόμους ὑμᾶς βροτοῖς	γράψαντας	αὐτοὺς ἀδικίας ὀφλισκάνειν; Εἰ δ'
[30]	καὶ ὁ τὰ Κυπριακὰ ποιήματα	γράψας·	Κάστωρ μὲν θνητός, θανάτου δέ
[71]	ἀφαιρεῖται. Πόθεν ἄρα ὁ τοῦ	Γρύλλου	σοφίζεται ἢ δηλαδὴ (παρὰ τῆς
[30]	Δικαίαρχος δὲ σχιζίαν, νευρώδη, μέλανα,	γρυπόν,	ὑποχαροπόν, τετανότριχα. Οὗτος οὖν ὁ
[43]	βήσσῃς, ὑπό τε τρόμος ἔλλαβε	γυῖα,	ἄψ τ' ἀνεχώρησεν· δαίμονας δὲ
[77]	πολιτεῖαι σώφρονες σύντομοι σωτηρίας ὁδοί·	γυμναὶ	κομμωτικῆς καὶ τῆς ἐκτὸς καλλιφωνίας
[61]	ὑμῶν εἰκόνες, πανίσκοι τινὲς καὶ	γυμναὶ	κόραι καὶ σάτυροι μεθύον τες
[33]	ἀποδυσάμεναι διὰ μῆλον αἱ θεαὶ	γυμναὶ	προσεῖχον τῷ ποιμένι, ἥτις αὐτῶν
[57]	τὸ ἄγαλμα Ἀφροδίτης ἦν καὶ	γυμνὴ	ἦν· νικᾶται ὁ Κύπριος τῷ
[76]	δὲ ἐν Ἴωνι τῷ δράματι	γυμνῇ	τῇ κεφαλῇ ἐκκυκλεῖ τῷ θεάτρῳ
[1]	μῦθος Ἑλληνικός) ἐτιθάσευε τὰ θηρία	γυμνῇ	τῇ ᾠδῇ καὶ δὴ τὰ
[57]	Ἡρακλέα δείκνυσιν ἡ πυρά, κἂν	γυμνὴν	ἴδῃ τις ἀνάγραπτον γυναῖκα, (τὴν
[60]	εἰς τὴν Ἀφροδίτην ἐκείνην τὴν	γυμνήν,	τὴν ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην,
[120]	οὗ τὴν φθορὰν ἀποβάλλετε, καὶ	γυμνὸν	δικαιοσύνης ἐπιδείξω τὸ σχῆμα, δι'
[27]	παρεγγυᾷ δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια,	γυμνοῦσα	τῶν καταπληκτικῶν τουτωνὶ καὶ ἐκπληκτικῶν
[37]	τοῖς ἐρωτικοῖς οὐδὲ παιδεύεται σωφρονεῖν.	Γυμνοῦται	δὲ ὑμῖν ὁ μῦθος· ἀπέθανεν
[103]	μετατρέπεσθε; Λελιθωμένην ταύτην παρειλήφαμεν τὴν	γυναῖκα	διὰ τὸ Σοδόμων ἐρᾶν· Σοδομῖται
[31]	διεφέρετο δὲ ἀεὶ πρὸς τὴν	γυναῖκα,	ἠγα νάκτει δὲ ἡ Μεγακλὼ
[57]	κἂν γυμνὴν ἴδῃ τις ἀνάγραπτον	γυναῖκα,	(τὴν χρυσῆν" Ἀφροδίτην νοεῖ. Οὕτως
[9]	κἀκείνη τοῦ κυρίου, στεῖραν εὐαγγελιζομένη	γυναῖκα,	ὡς Ἰωάννης τὴν ἔρημον. Διὰ
[45]	Τί σοι καταλέγω τὰς Ὑπερβορέων	γυναῖκας;	Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη κέκλησθον, ἐν
[22]	εὐφήμως καὶ μυστικῶς εἰπεῖν μόριον	γυναικεῖον.	Ὢ τῆς ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας. Πάλαι
[22]	σύμβολα ὀρίγανον, λύχνος, ξίφος, κτεὶς	γυναικεῖος,	ὅ ἐστιν εὐφήμως καὶ μυστικῶς
[39]	Σικυώνιοι τοῦτον προσκυνοῦσιν ἐπὶ τῶν	γυναικείων	τάξαντες τὸν Διόνυσον μορίων, ἔφορον
[37]	καὶ καλαὶ καὶ νῦν ἔτι	γυναῖκες	καὶ Λήδας εὐπρε πέστεραι καὶ
[17]	ἐμβάλλουσιν; Ταύτην τὴν μυθολογίαν αἱ	γυναῖκες	ποικίλως κατὰ πόλιν ἑορτάζουσι, Θεσμοφόρια,
[33]	Γανυμήδους ἐρῶντες. (Τούτους ὑμῶν αἱ	γυναῖκες	προσκυνούντων τοὺς θεούς, τοιούτους δὲ
[54]	Ζεὺς ὑπὸ τῆς Ἀλκυόνης τῆς	γυναικός,	Ἀλκυόνη (δὲ αὖθις ὑπὸ τοῦ
[15]	τι φῶ λοιπὸν μητρὸς ἢ	γυναικός)	τῆς Δηοῦς, ἧς δὴ χάριν
[103]	ἵνα μυστικώτερον πρὸς ὑμᾶς ἀποφθέγξωμαι,	γυναικὸς	τῆς Ἑβραίας δίκην (Λὼτ ἐκάλουν
[57]	ἡ τέχνη πλανήσασα ἐρώσης ἐπιβῆναι	γυναικός.	~Τοσοῦτον οἶστρον αἱ τέχναι κακοτεχνοῦσαι
[107]	υἱὸν νενοηκότες, ἀγαθοὶ δὲ ἄνδρες	γυναικῶν	οἱ μεμνημένοι τοῦ νυμφίου, ἀγαθοὶ
[32]	πάσας τὴν ἐπιθυμίαν. Ἐνεπίμπλατο γοῦν	γυναικῶν	οὐχ ἧττον ἢ αἰγῶν ὁ
[109]	κουροτρόφος" καὶ σεμνὴ μὲν ἡ	γυναικωνῖτις	αὕτη, σώφρων δὲ ἡ γερουσία·
[23]	δὲ ὑπὸ Τιτάνων διασπώμενον καὶ	γύναιον	πενθοῦν καὶ μόρια ἄρρητα ὡς
[9]	ἀπείθειαν ἡ πολύπαις ἀνέκαθεν Ἑβραία	γυνή,	ἡ στεῖρα τὸν ἄνδρα λαμβάνει
[118]	πάριθι τὴν ἡδονήν, βουκολεῖ· μηδὲ	γυνή	σε νόον πυγοστόλος ἐξαπατάτω, αἱμύλα