Livre, Chap.
[1, 1]	κατὰ τὸν μακάριον Δαβὶδ εὐχαριστῶν	ψαλλέτω·	ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι,
[1, 1]	δὲ ἀγαθὴν διὰ φιλοτιμίαν λαμβάνοντος.	ψάλλοντες	γοῦν τὸ ὑπέρτονον τῆς σεμνότητος
[1, 10]	παντὸς γὰρ μᾶλλον ἀληθὴς ὁ	ψαλμὸς	ἐκεῖνος· ὁ δίκαιος ζήσεται εἰς
[1, 23]	τὴν ταφὴν τὴν ἐν τῇ	ψάμμῳ	τοῦ Αἰγυπτίου, ἐπὶ τῆς ἑτέρας
[1, 8]	γένοιντ´ ἂν εὖ λελεγμένοι λόγοι	ψευδεῖς,	ἐπῶν δὲ κάλλεσιν νικῷεν ἂν
[1, 17]	πατὴρ αὐτοῦ. ἐν δὲ τοῖς	ψεύδεσι	καὶ ἀληθῆ τινα ἔλεγον οἱ
[1, 19]	οἰκῶν· ὃς δὲ ἐρείδεται ἐπὶ	ψεύδεσιν,	οὗτος ποιμαίνει ἀνέμους καὶ διώκει
[1, 20]	τὴν ἑαυτοῦ δόξαν αὔξων καὶ	ψευδόμενος	τὴν ἀλήθειαν. οὗτος κλέπτης« ὑπὸ
[1, 24]	δίκαια ποιοῦντας, οἷς ἐμπεριέχεται ἢ	ψευδομένους	ἢ ἀληθεύοντας, ἢ καὶ τούτων
[1, 17]	πάντες ἄνθρωποι, πάντες δὲ οἱ	ψευδοπροφῆται	καὶ πάντες οἱ μὴ κυρίως
[1, 17]	καὶ ἀληθῆ τινα ἔλεγον οἱ	ψευδοπροφῆται,	καὶ τῷ ὄντι οὗτοι ἐν
[1, 17]	ἀποσταλέντες. Εἶχον δὲ καὶ οἱ	ψευδοπροφῆται	τὸ κλέμμα, τὸ ὄνομα τὸ
[1, 17]	καὶ κλέπτης ὁ διάβολος λέγεται	ψευδοπροφήτας	ἐγκαταμίξας τοῖς προφήταις, καθάπερ τῷ
[1, 21]	καὶ Ἱερεμίας. ἐπὶ δὲ Ἱερεμίου	ψευδοπροφήτης	γίνεται Ἀνανίας. ὁ Ἰωσίας οὗτος
[1, 21]	Ἀνανίου. ἐπὶ δὲ Μιχαίου καὶ	ψευδοπροφήτης	ἦν Σεδεκίας ὁ τοῦ Χαναάν.
[1, 17]	μετανοίας» τῷ Ἑρμᾷ περὶ τοῦ	ψευδοπροφήτου·	τινὰ γὰρ ῥήματα ἀληθῆ λαλεῖ·
[1, 17]	ἐν αὐτῷ. ὅταν λαλῇ τὸ	ψεῦδος,	ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι
[1, 18]	τῆς ἀληθείας. διὸ ἀποθέμενοι τὸ	ψεῦδος	λαλεῖτε ἀλήθειαν· μὴ δίδοτε τόπον
[1, 13]	οὔσης τῆς ἀληθείας (τὸ γὰρ	ψεῦδος	μυρίας ἐκτροπὰς ἔχει) καθάπερ αἱ
[1, 8]	ὑγιοῦς λόγου τῷ κοινωνοῦντι τοῦ	ψεύδους	πιστεύειν. τὸ μὲν γὰρ ἐψεῦσθαι
[1, 2]	τὴν φιλοσοφίαν λυμαίνεσθαι τὸν βίον,	ψευδῶν	πραγμάτων καὶ φαύλων ἔργων δημιουργὸν
[1, 8]	φανταστική, διὰ λόγων δοξῶν ἐμποιητικὴ	ψευδῶν	ὡς ἀληθῶν· παρέχει γὰρ πρὸς
[1, 23]	τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου καὶ	ψευσαμένους	λόγῳ ἀποκτείνας. Ἀρτάπανος γοῦν ἐν
[1, 20]	γίνου ψεύστης· ὁδηγεῖ γὰρ τὸ	ψεῦσμα	πρὸς τὴν κλοπήν. ἤδη δὲ
[1, 14]	ἴδιος προφήτης οὕτως· Κρῆτες ἀεὶ	ψεῦσται,	κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί· καὶ
[1, 17]	ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι	ψεύστης	ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
[1, 20]	φησὶ γοῦν· υἱέ, μὴ γίνου	ψεύστης·	ὁδηγεῖ γὰρ τὸ ψεῦσμα πρὸς
[1, 17]	οὐ τοῦ κυρίου, ἀλλὰ τοῦ	ψεύστου·	λέγει ὁ κύριος ὑμεῖς ἐκ
[1, 19]	ζητεῖν τὸ θεῖον, εἰ ἄρα	ψηλαφήσειαν	ἢ εὕροιεν {ἄν} καίτοι οὐ
[1, 2]	καταψηφίσασθαι τῶν Ἑλλήνων οἷόν τε	ψιλῇ	τῇ περὶ τῶν δογματισθέντων αὐτοῖς
[1, 9]	θεωρίαν ἐκμανθάνειν, μόνην δὲ καὶ	ψιλὴν	τὴν πίστιν ἀπαιτοῦσιν, ὥσπερ εἰ
[1, 19]	εἰσὶ γὰρ οἳ καὶ ὕδωρ	ψιλὸν	εὐχαριστοῦσιν. ἀλλὰ ἀποπήδησον, μὴ χρονίσῃς
[1, 17]	δὲ οἱ ἔπαινοι οὔτε οἱ	ψόγοι	οὔθ´ αἱ τιμαὶ οὔθ´ αἱ
[1, 1]	τὰ θρυλούμενα πρός τινων ἀμαθῶς	ψοφοδεῶν	χρῆναι λεγόντων περὶ τὰ ἀναγκαιότατα
[1, 15]	προσβλέπουσαι καὶ ῥευμάτων ἑλιγμοῖς καὶ	ψόφοις	τεκμαίρονται καὶ προθεσπίζουσι τὰ μέλλοντα.
[1, 21]	ὅμως δολοφονηθείς, καίτοι προσημήναντος τοῦ	ψόφου,	ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τῇ
[1, 21]	δύο δακτυλίους φορῶν γεγοητευμένους τῷ	ψόφῳ	τῷ πρὸς ἀλλήλους διῃσθάνετο τοὺς
[1, 2]	συνίστησιν. ἀξιόπιστος δὲ ἡ τοιαύτη	ψυχαγωγία,	δι´ ἧς κεκαλυμμένην οἱ φιλομαθεῖς
[1, 10]	ἀπατηλὸν δὲ τὴν ἄλλην διελέγχων	ψυχαγωγίαν.	Σειρῆνας δὲ παραπλεύσας εἷς ἀρκεῖ,
[1, 8]	κῳδίοις ἐγκεκρυμμένοι, ἀνδραποδισταί τε καὶ	ψυχαγωγοὶ	εὔγλωσσοι, κλέπτοντες μὲν ἀφανῶς, διελεγχόμενοι
[1, 21]	λεγούσης· ἦσαν δὲ πᾶσαι αἱ	ψυχαὶ	ἐξ Ἰακὼβ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα
[1, 1]	ἄρτου διανομῇ. εἰσὶ γὰρ καὶ	ψυχαὶ	ἰδίας ἔχουσαι τροφάς, αἳ μὲν
[1, 1]	χρῆμα ταῖς τῶν ἀκροωμένων ἐνεγέννησε	ψυχαῖς.	Ἀλλ´ οἳ μὲν τὴν ἀληθῆ
[1, 29]	ἐστε, οὐδ´ ἡντινοῦν ἐν ταῖς	ψυχαῖς	ἔχοντες δι´ ἀρχαίαν ἀκοὴν παλαιὰν
[1, 20]	ἔνθεν οὐδ´ ὡσαύτως κινοῦσι τὰς	ψυχάς,	ἀλλὰ διαφόρῳ διδασκαλίᾳ. εἰ δὲ
[1, 15]	τε καὶ διδασκάλους θεοὺς προσειπόντες.	ψυχὰς	γὰρ ἀγαθὰς κατὰ Πλάτωνα καταλιπούσας
[1, 15]	λόγον ἐξαγγέλλοντα πρὸς τὰς κληρουμένας	ψυχὰς	καὶ προθεσπίζοντα. κἀν τῷ Τιμαίῳ
[1, 19]	φυλακῆς φροντιστέον. γνωστῶς δὲ ἐπιγνώσῃ	ψυχὰς	ποιμνίου σου. ὅταν γὰρ ἔθνη
[1, 1]	εἰς νουθέτησιν τῷ υἱῷ σου.	ψυχὴ	γάρ, οἶμαι, ψυχῇ καὶ πνεῦμα
[1, 6]	τῶν αἰσθητῶν καὶ ἀναζωπυρεῖται ἡ	ψυχή,	ἵνα δή ποτε ἀλήθειαν διιδεῖν
[1, 1]	ἐν γῇ τῇ τοῦ μανθάνοντος	ψυχῇ,	καὶ αὕτη πνευματικὴ φυτεία. διὸ
[1, 1]	υἱῷ σου. ψυχὴ γάρ, οἶμαι,	ψυχῇ	καὶ πνεῦμα πνεύματι συναπτόμενα κατὰ
[1, 27]	μᾶλλον ἂν εἴη κηδεμών, ὅσῳπερ	ψυχὴ	σώματος ἐντιμότερον. ἀλλ´ ἄρα τῆς
[1, 24]	δι´ ἐμψύχων τε καὶ ἀψύχων	ψυχὴ	τὸ τάττον ἐστὶ καὶ νοῦς,
[1, 6]	λόγος ἀκριβῆ πίστιν ἐντίθησι τῇ	ψυχῇ	τοῦ παρακολουθοῦντος, ὥστε μηδ´ ἂν
[1, 15]	μέλλοντος δήλωσιν γράφει, τὴν δὲ	ψυχὴν	αὐτῆς εἶναι τὸ ἐν τῇ
[1, 27]	σώματος νόσον ἀπάγων εὐεργέτης δόξει,	ψυχὴν	δὲ ἀδικίας ὁ πειρώμενος ἀπαλλάττειν
[1, 19]	συγγυμνάζειν πρὸς τὰ νοητὰ τὴν	ψυχήν.	Εἴτ´ οὖν κατὰ περίπτωσίν φασιν
[1, 20]	καὶ εὐδαίμονα τὸν κεκοσμημένον τὴν	ψυχὴν	ἐναρέτως. εἰ δὲ καὶ πόρρωθεν
[1, 15]	φαίνεται, οἳ λέγονται ἀθανατίζειν τὴν	ψυχήν.	Ἱστορεῖται δὲ Πυθαγόρας μὲν Σώγχιδι
[1, 10]	γοῦν καὶ ὁ λόγος τὴν	ψυχὴν	καὶ ἐπὶ καλοκἀγαθίαν προτρέπει· μακάριος
[1, 1]	ὠγκωμένων, τοῖς προκατειλημμένοις ἤδη τὴν	ψυχὴν	καὶ μὴ προκεκενωμένοις. ὅταν δ´
[1, 26]	γὰρ} ὁ ἀγαθὸς ποιμὴν τὴν	ψυχὴν	τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων, οὕτω
[1, 6]	οἰκονομία, ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν	ψυχήν,	τίνα τε ἐπινεμητέον αὐτῇ καὶ
[1, 1]	οἱ μέν γε παῖδες σωμάτων,	ψυχῆς	δὲ ἔγγονοι οἱ λόγοι. αὐτίκα
[1, 6]	ἀγαθὸν νοητέον, μαθήσει παιδευθείσης τῆς	ψυχῆς	ἐθέλειν αἱρεῖσθαι τὸ κάλλιστον. ἀλλὰ
[1, 24]	τὸ μόνῳ τῷ θυμοειδεῖ τῆς	ψυχῆς	εἰς βασιλείαν συγχρώμενον, καθ´ ὃ
[1, 27]	ἰατροῦ τὴν τέχνην· τῆς δὲ	ψυχῆς	ἕνεκα οὐχ ὁμοίως ὑποστησόμεθα ἐάν
[1, 26]	δὲ δικαία οὖσα διόρθωσίς ἐστι	ψυχῆς.	ἔστι δὲ ὡς ἔπος εἰπεῖν
[1, 17]	αἱ κολάσεις δίκαιαι, μὴ τῆς	ψυχῆς	ἐχούσης τὴν ἐξουσίαν τῆς ὁρμῆς
[1, 1]	ἡ γραφὴ τὸ ζώπυρον τῆς	ψυχῆς	καὶ συντείνει τὸ οἰκεῖον ὄμμα
[1, 26]	τὸ προσῆκον ἑκάστῳ μέρει τῆς	ψυχῆς	καὶ τοῖς τούτων ἔργοις ἀπονέμων,
[1, 17]	μὴ κωλύσας τὴν αἵρεσιν τῆς	ψυχῆς	κρίνει δικαίως, ἵν´ ὅτι μάλιστα
[1, 1]	τε καὶ διδασκαλίᾳ τὸ τῆς	ψυχῆς	ὄμμα» πρὸς τὸ οἰκεῖον φῶς,
[1, 24]	νοῦς, ἐν δὲ τοῖς τῆς	ψυχῆς	πάθεσιν, ὧν ἐπικρατοῦμεν τῇ ἀρετῇ,
[1, 15]	Αἰγυπτίῳ. ἐν δὲ τῷ περὶ	ψυχῆς	Πλάτων πάλιν προφητείαν γνωρίζων φαίνεται,
[1, 28]	θείῳ λόγῳ τοῦ ὁρατικοῦ τῆς	ψυχῆς	τὴν ἐπιχυθεῖσαν ἐκ φαύλης ἀναστροφῆς
[1, 1]	ὑποσημείωσιν τηρήσει. ποθούσης γὰρ οἶμαι	ψυχῆς	τὴν μακαρίαν παράδοσιν ἀδιάδραστον φυλάττειν
[1, 24]	φιλόκαλον, εἰς καλὸν καταχρωμένης τῆς	ψυχῆς	τῷ θυμῷ. τετάρτη δὲ ἡ
[1, 12]	εὐφυεῖς θαυμασιώτερά τε καὶ ἐνθουσιαστικώτερα.	ψυχικὸς	δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010