Livre, Chap.
[8, 2]	τις Αἰγύπτιος οὐ τῶν ἀφανῶν,	ἐκβὰς	δὲ τοῦ κέλητος μετὰ σπουδῆς
[8, 1]	Καλλιρόης παραμύθιον. εἰσέλθωμεν" ἔφη, Χαιρέα.	ὑπερβὰς	οὖν τὸν οὐδὸν καὶ θεασάμενος
[8, 5]	μὲν ἔπλεον, βασιλεὺς δὲ ὁ	μέγας	κρατήσας τῶν πολεμίων εἰς Αἴγυπτον
[8, 3]	ἕνεκα ἄγω ταύτας, ἀλλὰ σοὶ	θεραπαινίδας.	ἀνέκραγεν ἡ Καλλιρόη μὴ ποιήσειαν
[8, 8]	ἱερῷ ἐγὼ μὲν εἶχον ἀγαθὰς	ἐλπίδας,	νύκτωρ δὲ Φρύγες λῃσταὶ καταδραμόντες
[8, 6]	ἕως ἂν γνῶμεν εἰ ἀληθεύετε·	φορτίδας	γὰρ οὐ βλέπω ναῦς ἀλλὰ
[8, 2]	ἐξέπεμψε τοὺς κήρυκας εἰρήνην καὶ	σπονδὰς	τοῖς ἐπιχωρίοις καταγγεῖλαι. δεξαμένων δὲ
[8, 1]	καὶ σκυθρωπόν, ἵνα ἔχων Καλλιρόην	Χαιρέας	ἀγνοήσῃ καὶ τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας
[8, 1]	ἔπλευσε, πῶς ἐπράθη. μέχρι τούτων	Χαιρέας	ἀκούων ἔκλαεν· ἐπεὶ δὲ ἧκεν
[8, 2]	Στατείρας τῆς γυναικός. Ταῦτα ἀκούσας	Χαιρέας	ἀνέθορε· Καλλιρόη δὲ αὐτοῦ λαβομένη
[8, 1]	αἰχμαλώτων κατελέλειπτο. κεκμηκὼς οὖν ὁ	Χαιρέας	ἀνίσταται, ἵνα διατάξηται τὰ πρὸς
[8, 1]	δὲ καλῶς ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι	Χαιρέας	ἀπὸ δύσεως εἰς ἀνατολὰς διὰ
[8, 6]	κλίνης ἀνακειμένη, Τυρίαν ἀμπεχομένη πορφύραν,	Χαιρέας	δὲ αὐτῇ παρακαθήμενος, σχῆμα ἔχων
[8, 8]	μέρος ἦσαν τῆς ἐκκλησίας. καὶ	Χαιρέας	δὲ ἐδωρήσατο τάλαντον ἑκάστῳ, τοῖς
[8, 1]	τὰ ἥδιστα, ἐπινίκια καὶ γάμοι.	Χαιρέας	δὲ εἴθιστο μὲν ἐν τριήρει
[8, 6]	ἐπυνθάνετο πλησίον ἐλθὼν τίνες εἴησαν,	Χαιρέας	δὲ ἐκέλευσεν ἀποκρίνασθαί τινα τῶν
[8, 1]	λόγῳ, Καλλιρόη μὲν ἐσιώπησεν αἰδουμένη,	Χαιρέας	δὲ τῆς ἐμφύτου ζηλοτυπίας ἀνεμνήσθη,
[8, 1]	μέχρι φιλήματος. ἄδικος οὖν" ἔφη	Χαιρέας	ἐγὼ καὶ ὀξὺς εἰς ὀργήν,
[8, 4]	εἵλοντο μένειν. Ταῦτα μὲν ἔγραψε	Χαιρέας,	ἔδοξε δὲ καὶ Καλλιρόῃ δίκαιον
[8, 8]	καὶ Χαιρέου. μετὰ ταῦτα πάλιν	Χαιρέας	εἶπε καὶ τούσδε τοὺς τριακοσίους,
[8, 3]	ἄλλων Αἰγυπτίων διαφέρων. τοῦτον καλέσας	Χαιρέας	εἶπεν ἐγὼ ἐβουλόμην μετ´ ἐμαυτοῦ
[8, 8]	ἐπηκολούθησαν. καταπαύσας δὲ τὴν βοὴν	Χαιρέας	εἶπεν ἐγὼ καὶ Καλλιρόη χάριν
[8, 2]	ἄλλο τι ἔπραττε. παριὼν δὲ	Χαιρέας	εἰς τὰς τριήρεις σύνθημα λεληθὸς
[8, 7]	τὸν σὸν ἐντεῦθεν. Ὁ δὲ	Χαιρέας	ἔνθεν ἑλὼν διηγεῖτο πλεύσαντες τὸν
[8, 4]	οἴκοι γραφόντων; ἔγραφε δὲ καὶ	Χαιρέας	ἐπιστολὴν πρὸς βασιλέα τοιαύτην· Σὺ
[8, 8]	τούτοις τὸ πλῆθος, εἶπε δὲ	Χαιρέας	ἐπιτρέψατέ μοι τὰ ἑξῆς σιωπᾶν,
[8, 2]	κέλητος μετὰ σπουδῆς ἐπυνθάνετο ποῦ	Χαιρέας	ἐστίν. ἀχθεὶς οὖν πρὸς Πολύχαρμον
[8, 5]	ἥπτετο αὐτοῦ, καὶ ἔλεγε μακάριος	Χαιρέας,	εὐτυχέστερος ἐμοῦ. Ἐπεὶ δὲ ἅλις
[8, 6]	ἐν τούτοις ἦν, ὁ δὲ	Χαιρέας	ἤνυσε τὸν πλοῦν εἰς Σικελίαν
[8, 3]	Ῥοδογούνην τὴν καλήν; ἠρυθρίασεν ὁ	Χαιρέας	καὶ οὐκ ἐμαυτοῦ" φησὶν ἕνεκα
[8, 2]	σπουδήν. ὡς δὲ στρατηγὸς ἀγαθὸς	Χαιρέας	κάλει" φησί· πόλεμος γὰρ ἀναβολὴν
[8, 5]	ἀκούσας λόγων σκηπτοῦ βαρυτέρων, ὅτι	Χαιρέας	Καλλιρόην εἰς Συρακούσας ἀπάγει, ὅμως
[8, 3]	τῆς σοὶ φιλτάτης, ἣν εὐηργέτησας.	Χαιρέας	ὁ ἐμός ἐστι ναύαρχος· ναύαρχον
[8, 3]	γυναῖκα παραλαβοῦσα. οὐδέν ἐστιν" ἔφη	Χαιρέας,	ὃ σοῦ θελούσης οὐκ ἂν
[8, 3]	ζῇ γὰρ βασιλεύς, κἀκείνῳ σε	Χαιρέας	πέμπει. ἀνίστασο καὶ σύ, Ῥοδογούνη,
[8, 2]	ἱερὸν Ἀφροδίτης. ἐπεὶ δὲ ὡρμίσαντο,	Χαιρέας,	πρὶν ἐκβῆναί τινα τῶν τριηρῶν,
[8, 2]	ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον· μόνος	Χαιρέας	προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι, τὸ μῆκος
[8, 6]	ἀληθῶς, ἤδη πεπεισμένων αὐτῶν ὅτι	Χαιρέας	τέθνηκε, ζῶντα δόξαι καταπλεῖν καὶ
[8, 6]	ἐκ τῆς θαλάσσης. προσελθὼν δὲ	Χαιρέας	τῷ Ἑρμοκράτει καὶ τῷ πατρὶ
[8, 1]	~Ὡς μὲν οὖν	Χαιρέας	ὑποπτεύσας Καλλιρόην Διονυσίῳ παραδεδόσθαι, θέλων
[8, 1]	εἶ Καλλιρόη· εἰ ἀληθῶς εἶ	Χαιρέας.	Φήμη δὲ διέτρεχεν ὅτι ὁ
[8, 7]	ἡμῖν λέγε, μηδὲν παραλίπῃς. ὤκνει	Χαιρέας,	ὡς ἂν ἐπὶ πολλοῖς τῶν
[8, 8]	ἐν ἱερῷ ἐγὼ μὲν εἶχον	ἀγαθὰς	ἐλπίδας, νύκτωρ δὲ Φρύγες λῃσταὶ
[8, 2]	λάφυρα δὲ καὶ αἰχμαλώτους τῆς	προτεραίας	ἦσαν ἐντεθειμένοι, καὶ οὐδὲν ἐν
[8, 2]	πνεύματι δὲ φορῷ χρησάμενοι τῆς	ὑστεραίας	κατήχθησαν εἰς Πάφον, ἔνθα ἐστὶν
[8, 6]	δόξαι καταπλεῖν καὶ μετὰ τοσαύτης	πολυτελείας.	οἱ μὲν οὖν Χαιρέου γονεῖς
[8, 4]	εἶ ὁ καὶ λῃστείας καὶ	δουλείας	με ἀπαλλάξας. δέομαί σου, μηδὲν
[8, 4]	σὺ γὰρ εἶ ὁ καὶ	λῃστείας	καὶ δουλείας με ἀπαλλάξας. δέομαί
[8, 5]	ἀποδῷ τὴν γυναῖκα, γέρας τῆς	ἀριστείας.	ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθε, διηγήσατο αὐτῷ
[8, 6]	γονεῖς οὐδὲ προῄεσαν ἐκ τῆς	οἰκίας,	Ἑρμοκράτης δὲ ἐπολιτεύετο μέν, ἀλλὰ
[8, 1]	γὰρ ἀπαλλαγεὶς εἰς ἀνάγκην κατέστην	αὐτομολίας.	ἀλλ´ οὐ κατῄσχυνά σε· πεπλήρωκα
[8, 5]	καὶ μετενόει διὰ τὸ παρασχεῖν	αὐτομολίας	ἀνάγκην, καὶ χάριν δὲ αὐτῷ
[8, 7]	ἀκοῦσαι βουλόμενον πάντα τὰ τῆς	ἀποδημίας	διηγήματα. κἀκεῖνος ἀπὸ τῶν τελευταίων
[8, 7]	Ἑλληνικόν. μὴ φθονήσωμεν αὐτῷ μεγάλης	κληρονομίας.	~Ταῦτα μὲν οὖν ἔμαθον ὕστερον·
[8, 6]	ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ Σικελικοῦ	πενίας	Ἀττικῆς, ἀλλά, τὸ καινότατον, ἐν
[8, 7]	ὡς ἂν ἐκ πλοῦ καὶ	ἀγωνίας	εὐθὺς ἀσπασαμένην τὴν πατρίδα ἀπήγαγον
[8, 5]	ὄντος ἀμηχάνου, δίδωμί σοι πάσης	Ἰωνίας	ἄρχειν, καὶ πρῶτος εὐεργέτης’ εἰς
[8, 8]	πλεύσεται καὶ ἄλλος στόλος ἐξ	Ἰωνίας	ὑμέτερος· ἄξει δὲ αὐτὸν ὁ
[8, 3]	Καλλιρόη δὲ λαβομένη Χαιρέου τῆς	δεξιᾶς,	μόνον αὐτὸν ἀπαγαγοῦσα τί" ἔφη
[8, 2]	καὶ χάριν ὑμῖν ἔχω τῆς	εὐνοίας	τε καὶ πίστεως· οὐκ ἐάσω
[8, 5]	τῶν πολεμίων ἄγνωστον ἦν διὰ	ποίας	θαλάσσης. Τῇ δευτέρᾳ δὲ τῶν
[8, 1]	αἰδουμένη, Χαιρέας δὲ τῆς ἐμφύτου	ζηλοτυπίας	ἀνεμνήσθη, παρηγόρησε δὲ αὐτὸν τὸ
[8, 8]	πριάμενος ἡμᾶς, δοῦλος Μιθριδάτου, στρατηγοῦ	Καρίας,	ἐκέλευσε σκάπτειν ὄντας πεπεδημένους. ἐπεὶ
[8, 1]	πανταχόθεν συνέτρεχον λαλοῦντες ὢ γυναικὸς	μακαρίας,	εἴληφε τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα. Καλλιρόης
[8, 1]	Καλλιρόην Χαιρέας ἀγνοήσῃ καὶ τὰς	ἀλλοτρίας	γυναῖκας ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπαγάγῃ,
[8, 3]	γενέσθαι μανίαν, ὥστε τὴν τῆς	Ἀσίας	βασιλίδα δούλην ἔχειν, ἄλλως τε
[8, 8]	τὸν Αἰγύπτιον ἀποδεῖξαι πάσης τῆς	Ἀσίας	δεσπότην, εἰ μὴ χωρὶς ἐμοῦ
[8, 8]	ἐκεῖνοι καθίσαντες μέρος ἦσαν τῆς	ἐκκλησίας.	καὶ Χαιρέας δὲ ἐδωρήσατο τάλαντον
[8, 6]	τότε δὲ καὶ πλείονας εἶχον	αἰτίας	τῆς συνδρομῆς. βλέποντες δὲ εἰς
[8, 5]	δὴ πένθος κατήγγειλε βασιλεῖ, ὡς	ἀπολωλυίας	τῆς βασιλίδος. ἐπένθουν δὲ Περσῶν
[8, 4]	ἡμῶν. μὴ λάβῃ δὲ πεῖραν	μητρυιᾶς·	ἔχεις οὐ μόνον υἱόν, ἀλλὰ
[8, 3]	καὶ μηδέποτε διαζευχθῆναι Χαιρέου. πάντα	πεποίηκας	εἰς ἐμὲ δικαίως· χρηστὸν ἦθος
[8, 3]	με τὴν ἡμέραν, ὦ Τύχη,	τετήρηκας,	ἵνα ἡ βασιλὶς ἴδω κυρίαν·
[8, 8]	σοι χάριν ἐπίσταται. τὴν πατρίδα	εὐηργέτηκας	ἀξίως Ἑρμοκράτους καὶ Χαιρέου. μετὰ
[8, 1]	Χαιρέας ἀγνοήσῃ καὶ τὰς ἀλλοτρίας	γυναῖκας	ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπαγάγῃ, μόνην
[8, 8]	μητέρας τε καὶ ἀδελφὰς καὶ	γυναῖκας	καὶ θυγατέρας πέμψας. αὐτὸς δὲ
[8, 2]	προσήκει ἄκοντας βιάζεσθαι· καὶ γὰρ	γυναῖκας	καὶ τέκνα ἔχουσιν οἱ πλείους,
[8, 2]	τῶν τριηρῶν, πρώτους ἐξέπεμψε τοὺς	κήρυκας	εἰρήνην καὶ σπονδὰς τοῖς ἐπιχωρίοις
[8, 3]	διαμένεις. οὐκ εἰς πολεμίων χεῖρας	ἐμπέπτωκας,	ἀλλὰ τῆς σοὶ φιλτάτης, ἣν
[8, 6]	τὸ πνεῦμα) καὶ ναῦς ἔχων	μεγάλας	ἐπελαγίζετο, περιδεῶς ἔχων μὴ πάλιν
[8, 4]	αἱ γυναῖκες καὶ ἔκλαον καὶ	ἀλλήλας	κατεφίλουν, εἰ μὴ παρήγγειλαν οἱ
[8, 5]	θεασάμενος δὲ τὸ παιδίον καὶ	πήλας	ταῖς χερσὶν> ἀπελεύσῃ ποτέ μοι
[8, 3]	καὶ ὅσας ἡ βασιλὶς ἂν	ἄλλας	θέλῃ, καὶ μέμνησθε Καλλιρόης. Ἐξεπλάγη
[8, 1]	Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ δύσεως εἰς	ἀνατολὰς	διὰ μυρίων παθῶν πλανηθείς, ἠλέησεν
[8, 4]	εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις	ἐντολὰς	διδόντων, τοῖς οἴκοι γραφόντων; ἔγραφε
[8, 8]	καὶ ὃς ἔλεγεν ὁ πριάμενος	ἡμᾶς,	δοῦλος Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε
[8, 2]	θάλασσαν καὶ τριήρεις· ἀμφότερα δὲ	ἡμᾶς	εἰς Σικελίαν ἄγει καὶ Συρακούσας,
[8, 8]	ἐπεδείξατο καὶ πίστιν ἀληθεστάτην πρὸς	ἡμᾶς·	κἂν ὑμῖν δοκῇ, δῶμεν αὐτῷ
[8, 8]	δεσμωτῶν ἀπέκτεινάν τινες, ἀνασταυρωθῆναι πάντας	ἡμᾶς	Μιθριδάτης ἐκέλευσε. κἀγὼ μὲν ἀπηγόμην·
[8, 2]	Αἰγυπτίου· δεῖ δὲ τὴν ταχίστην	ἡμᾶς	πλεῖν, ἔνθα ἐκεῖνος ἐκέλευσε. συσκευασάμενοι
[8, 3]	δὲ ἄλλους πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε,	διανείμας	αὐτοῖς μέρη τῶν λαφύρων, ἵνα
[8, 8]	τὸ πρόσωπον καὶ λύσασα τὰς	κόμας,	καταφιλοῦσα χάρις σοι" φησίν, Ἀφροδίτη·
[8, 1]	οἰκονομῆσαι καλῶς, ἵνα μηδεὶς ἔτι	ὑμᾶς	διαχωρίσῃ. τοιαῦτα ἐμβοῶντος, ὥσπερ τινὲς
[8, 2]	καὶ πίστεως· οὐκ ἐάσω δὲ	ὑμᾶς	μετανοῆσαι, θεῶν ὑμᾶς προσλαμβανομένων. τοὺς
[8, 2]	ἐάσω δὲ ὑμᾶς μετανοῆσαι, θεῶν	ὑμᾶς	προσλαμβανομένων. τοὺς δὲ Αἰγυπτίους— πολλοὶ
[8, 7]	ὧν ἰσόρροπος ἡ πρὸς ἀμφοτέρους	ὑμᾶς	φιλοστοργία. τὰ μὲν οὖν πρῶτα
[8, 6]	στρατηγέ, βουλεύου τί ποιήσεις· τοὺς	λιμένας	ἀποκλείσωμεν ἢ ἐπαναχθῶμεν; οὐ γὰρ
[8, 8]	εἶπε καὶ τούσδε τοὺς τριακοσίους,	Ἕλληνας	ἄνδρας, στρατὸν ἐμὸν ἀνδρεῖον, δέομαι
[8, 3]	μέλλων περαιοῦσθαι, καὶ ταύταις ἐνεβίβασεν	Ἕλληνας	μὲν ἅπαντας ὅσοι παρῆσαν, Αἰγυπτίων
[8, 8]	καὶ θυγατέρας πέμψας. αὐτὸς δὲ	Ἕλληνας	τοὺς ἀρίστους Αἰγυπτίων τε τοὺς
[8, 1]	πάντα ἐπιτρέψας, αὐτὸς οὐδὲ νύκτα	περιμείνας	εἰσῆλθεν εἰς τὸν θάλαμον τὸν
[8, 6]	τι χρῆμα, τότε δὲ καὶ	πλείονας	εἶχον αἰτίας τῆς συνδρομῆς. βλέποντες
[8, 5]	καὶ τὰς ἐν Μιλήτῳ Καλλιρόης	εἰκόνας.	~Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν
[8, 3]	πατρίδων καὶ τέκνων. ὁ δὲ	μόνας	εἴκοσι τριήρεις ἐπελέξατο τὰς ἀρίστας
[8, 4]	καὶ λῃστείας καὶ δουλείας με	ἀπαλλάξας.	δέομαί σου, μηδὲν ὀργισθῇς· εἰμὶ
[8, 7]	ψευδῆ ζηλοτυπίαν καὶ ὡς ἀκαίρως	ἔπληξας	τὴν γυναῖκα πᾶντες ἔγνωμεν καὶ
[8, 8]	γάρ μοι Χαιρέαν ἐν Συρακούσαις	ἔδειξας,	ὅπου καὶ παρθένος εἶδον αὐτὸν
[8, 5]	πρῶτον τὴν ἐπιστολὴν κατεφίλησεν, εἶτα	ἀνοίξας	τῷ στήθει προσεπτύξατο ὡς ἐκείνην
[8, 2]	ἐπεὶ δὲ ὁ ἄνθρωπος κατήπειγε,	παρανοίξας	τοῦ θαλάμου τὴν θύραν ἐμήνυσε
[8, 6]	βροντή ποτε οὕτως ἐξέπληξε τὰς	ἀκοὰς	οὔτε ἀστραπὴ τὰς ὄψεις τῶν
[8, 6]	Βαβυλωνίοις παραπετάσμασιν. ἐπεὶ δὲ καθωρμίσθη,	πᾶς	ὁ λιμὴν ἀνθρώπων ἐνεπλήσθη· φύσει
[8, 1]	Ἄραδον ἦλθες καὶ ποῦ Διονύσιον	καταλέλοιπας	καὶ τί σοι πέπρακται πρὸς
[8, 5]	δὲ τῇ γυναικὶ ἐκ τῆς	χαρᾶς	δάκρυα ἀφῆκε καὶ εἶπε τίς
[8, 6]	πατήρ, λιποψυχῶν ἐκ τῆς παραδόξου	χαρᾶς.	ἐπεκυλίοντο δὲ ἀλλήλοις συνέφηβοι καὶ
[8, 6]	τεθέαμαι. δάκρυα πᾶσιν ἐχεῖτο μετὰ	χαρᾶς.	Μεταξὺ δὲ Πολύχαρμος ἐπικαταπλεῖ ταῖς
[8, 8]	καὶ τούσδε τοὺς τριακοσίους, Ἕλληνας	ἄνδρας,	στρατὸν ἐμὸν ἀνδρεῖον, δέομαι ὑμῶν,
[8, 5]	αὐτόν, ἵνα ἀποδῷ τὴν γυναῖκα,	γέρας	τῆς ἀριστείας. ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθε,
[8, 7]	χάριν ἠπίστατο μᾶλλον ὑπὲρ τῆς	ἡμέρας	ταύτης ἢ τῆς τῶν ἐπινικίων·
[8, 8]	με τοῦ σταυροῦ σχεδὸν ἤδη	πέρας	ἔχοντα, καὶ ἔσχεν ἐν τοῖς
[8, 8]	καὶ ἀδελφὰς καὶ γυναῖκας καὶ	θυγατέρας	πέμψας. αὐτὸς δὲ Ἕλληνας τοὺς
[8, 8]	αὐτῷ καὶ Περσῶν τοῖς ἐντιμοτάτοις	μητέρας	τε καὶ ἀδελφὰς καὶ γυναῖκας
[8, 3]	ἐγὼ ποιήσαιμι· σὺ γὰρ κυρία	Στατείρας	καὶ πάντων τῶν λαφύρων καὶ
[8, 2]	ἀγωνιᾷ δὲ μάλιστα περὶ τῆς	Στατείρας	τῆς γυναικός. Ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας
[8, 4]	συνετάξατο Χαιρέᾳ καὶ κεφαλὴν καὶ	χεῖρας	αὐτοῦ κατεφίλησε· τοσοῦτον ἵμερον πᾶσιν
[8, 3]	ἀεὶ διαμένεις. οὐκ εἰς πολεμίων	χεῖρας	ἐμπέπτωκας, ἀλλὰ τῆς σοὶ φιλτάτης,
[8, 2]	βασιλέα καὶ εἰς τὰς ἐκείνου	χεῖρας	φέροντας αὑτοὺς ἐμβαλεῖν; ἀνεβόησαν εὐθὺς
[8, 6]	γὰρ οὐ βλέπω ναῦς ἀλλὰ	μακρὰς	καὶ ὡς ἐκ πολέμου τριήρεις,
[8, 6]	οὖν ὁ Ἑρμοκράτης ἐκ τῆς	ἀγορᾶς	ἐπὶ τὴν θάλασσαν κωπῆρες ἐξέπεμψε
[8, 2]	ἔπειτα ἔλυον τὰ ἀπόγεια καὶ	ἀγκύρας	ἀνῄρουν καὶ βοῆς καὶ ταραχῆς
[8, 3]	τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων διαφέρων. τοῦτον	καλέσας	Χαιρέας εἶπεν ἐγὼ ἐβουλόμην μετ´
[8, 2]	γὰρ τῆς χειρὸς τὸν Αἰγύπτιον,	συγκαλέσας	τὸ πλῆθος νικῶμεν, ἄνδρες" εἶπε,
[8, 5]	προσεκύνησεν ὁ Διονύσιος καὶ χάριν	ὁμολογήσας	ἔσπευδεν ἀπαλλαγῆναι καὶ δακρύων ἐξουσίαν
[8, 1]	ναύαρχος ἀποδειχθεὶς ἐκράτησε τῆς θαλάσσης,	νικήσας	δὲ κατέσχεν Ἄραδον, ἔνθα βασιλεὺς
[8, 8]	ἀμύνασθαι βασιλέα, πρὸς τὸν Αἰγύπτιον	αὐτομολήσας	ἔργα μεγάλα διεπραξάμην. καὶ γὰρ
[8, 2]	γέγονε τὰ ἰερά. τότε οὖν	θαρρήσας	ἐκάλεσε τοὺς τριηράρχας καὶ ὅσους
[8, 5]	ἔπλεον, βασιλεὺς δὲ ὁ μέγας	κρατήσας	τῶν πολεμίων εἰς Αἴγυπτον μὲν
[8, 3]	ἀλλὰ τῆς σοὶ φιλτάτης, ἣν	εὐηργέτησας.	Χαιρέας ὁ ἐμός ἐστι ναύαρχος·
[8, 3]	γενόμενοι· καὶ οὐδεὶς ἠτύχησεν οὐδενός,	αἰτήσας	παρὰ Χαιρέου. Καλλιρόη δὲ προσήνεγκε
[8, 5]	ἡσυχῆ ἐπιδίδωσιν. Ὑποστρέψας δὲ καὶ	κατακλείσας	ἑαυτόν, γνωρίσας τὰ Καλλιρόης γράμματα
[8, 5]	Ὑποστρέψας δὲ καὶ κατακλείσας ἑαυτόν,	γνωρίσας	τὰ Καλλιρόης γράμματα πρῶτον τὴν
[8, 3]	τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, καὶ	ὅσας	ἡ βασιλὶς ἂν ἄλλας θέλῃ,
[8, 4]	ἂν φράσῃ τὴν ἡμέραν ἐκείνην	πόσας	ἔσχε πράξεις, πῶς ἀλλήλαις διαφόρους,
[8, 2]	καὶ Συρακούσας, ὅπου οὐ μόνον	Πέρσας	οὐκ ἂν δείσαιμεν, ἀλλ´ οὐδὲ
[8, 5]	μὴ δυνάμενος διὰ τὰ δάκρυα.	ἀποκλαύσας	δὲ μόλις ἀναγινώσκειν ἤρξατο καὶ
[8, 8]	παρὰ πάντων ἐπὶ τούτοις ἐπηκολούθησαν.	καταπαύσας	δὲ τὴν βοὴν Χαιρέας εἶπεν
[8, 1]	~Ὡς μὲν οὖν Χαιρέας	ὑποπτεύσας	Καλλιρόην Διονυσίῳ παραδεδόσθαι, θέλων ἀμύνασθαι
[8, 8]	ἡ βασιλὶς ἐπήγετο, ψευδῆ δὲ	ἀκούσας	ἀγγελίαν ἐγὼ φήσαντός τινος ὅτι
[8, 5]	δῶρον ἔχεις με παρὰ Καλλιρόης.	ἀκούσας	δὲ τὸ ὄνομα βασιλεὺς ὡς
[8, 5]	αὐτοῦ μὴ ταραχθείη, οὕτως κἀκεῖνος	ἀκούσας	λόγων σκηπτοῦ βαρυτέρων, ὅτι Χαιρέας
[8, 2]	τῆς Στατείρας τῆς γυναικός. Ταῦτα	ἀκούσας	Χαιρέας ἀνέθορε· Καλλιρόη δὲ αὐτοῦ
[8, 5]	βαρυτέρων, ὅτι Χαιρέας Καλλιρόην εἰς	Συρακούσας	ἀπάγει, ὅμως εὐσταθὴς ἔμεινε καὶ
[8, 4]	διαλλάττῃ· δὸς δέ μοι καὶ	Συρακούσας	ἰδεῖν. πολλὴ μὲν ἐν μέσῳ
[8, 4]	γένηται, καὶ πέμψον αὐτὸν εἰς	Συρακούσας,	ἵνα καὶ τὸν πάππον θεάσηται.
[8, 3]	Χαιρέα; καὶ Στάτειραν ἄγεις εἰς	Συρακούσας	καὶ Ῥοδογούνην τὴν καλήν; ἠρυθρίασεν
[8, 2]	ἡμᾶς εἰς Σικελίαν ἄγει καὶ	Συρακούσας,	ὅπου οὐ μόνον Πέρσας οὐκ
[8, 7]	εὐγενῆ, πέμψαι δὲ πάλιν εἰς	Συρακούσας	οὐχ ὑπέμεινεν ἧς ἤρα. ἐπεὶ
[8, 4]	καὶ γράφε μοι πολλάκις εἰς	Συρακούσας·	ῥᾴδια γὰρ πάντα βασιλεῖ. κἀγὼ
[8, 6]	οὔτε βροντή ποτε οὕτως ἐξέπληξε	τὰς	ἀκοὰς οὔτε ἀστραπὴ τὰς ὄψεις
[8, 1]	ἔχων Καλλιρόην Χαιρέας ἀγνοήσῃ καὶ	τὰς	ἀλλοτρίας γυναῖκας ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν
[8, 1]	ἀπειλήφατε ἀλλήλους· πεπληρώκασιν οἱ θεοὶ	τὰς	ἀμφοτέρων εὐχάς. μέμνησθε δὲ ὅτι
[8, 3]	δὲ μόνας εἴκοσι τριήρεις ἐπελέξατο	τὰς	ἀρίστας καὶ μεγίστας, ὡς ἂν
[8, 2]	πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἰς	τὰς	ἐκείνου χεῖρας φέροντας αὑτοὺς ἐμβαλεῖν;
[8, 5]	καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ	τὰς	ἐν Μιλήτῳ Καλλιρόης εἰκόνας. ~Τὰ
[8, 8]	ἐπιθεῖσα τὸ πρόσωπον καὶ λύσασα	τὰς	κόμας, καταφιλοῦσα χάρις σοι" φησίν,
[8, 6]	ἐξέπληξε τὰς ἀκοὰς οὔτε ἀστραπὴ	τὰς	ὄψεις τῶν ἰδόντων, οὔτε θησαυρὸν
[8, 2]	ὁ σαλπιστὴς τὸ ἀνακλητικὸν εἰς	τὰς	τριήρεις ἐσήμαινε. λάφυρα δὲ καὶ
[8, 6]	Συρακοῦσαι, τοῖς τριηράρχαις ἐκέλευσε κοσμῆσαι	τὰς	τριήρεις καὶ ἅμα συντεταγμέναις πλεῖν·
[8, 2]	ἔπραττε. παριὼν δὲ Χαιρέας εἰς	τὰς	τριήρεις σύνθημα λεληθὸς τοῖς τριηράρχαις
[8, 8]	στρατὸν ἐμὸν ἀνδρεῖον, δέομαι ὑμῶν,	πολίτας	ποιήσατε. πάλιν ὁ δῆμος ἐπεβόησεν
[8, 5]	εἰς τὰ βασίλεια. τότε δὲ	πάντας	ἀπαλλαγῆναι κελεύσασα καὶ μόνον τὸν
[8, 8]	δὲ ἀνεδέξατο τὴν δίκην καὶ	πάντας	ἐκάλεσε πρὸς αὑτόν. οὕτως ἀνέβημεν
[8, 4]	λοιπὸν ἀνάγεσθαι καὶ ταῖς τριήρεσι	πάντας	ἐμβαίνειν, αὐτὴ χεῖρα δοῦσα τῇ
[8, 3]	ἐθελονταὶ ἐνέβησαν. τοὺς δὲ ἄλλους	πάντας	ἔπεμψεν οἴκαδε, διανείμας αὐτοῖς μέρη
[8, 8]	τῶν δεσμωτῶν ἀπέκτεινάν τινες, ἀνασταυρωθῆναι	πάντας	ἡμᾶς Μιθριδάτης ἐκέλευσε. κἀγὼ μὲν
[8, 3]	καὶ ταύταις ἐνεβίβασεν Ἕλληνας μὲν	ἅπαντας	ὅσοι παρῆσαν, Αἰγυπτίων δὲ καὶ
[8, 8]	Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε σκάπτειν	ὄντας	πεπεδημένους. ἐπεὶ δὲ τὸν δεσμοφύλακα
[8, 2]	γάρ εἰσιν οὓς οὐ προσήκει	ἄκοντας	βιάζεσθαι· καὶ γὰρ γυναῖκας καὶ
[8, 2]	ἑκάστου σπεύσατε, ἵνα μόνον τοὺς	ἑκόντας	παραλάβωμεν. ~Ταῦτα μέν, ὡς ἐκέλευσεν,
[8, 8]	τοὺς ἀρίστους Αἰγυπτίων τε τοὺς	θέλοντας	ἤγαγον ἐνθάδε. πλεύσεται καὶ ἄλλος
[8, 2]	καὶ εἰς τὰς ἐκείνου χεῖρας	φέροντας	αὑτοὺς ἐμβαλεῖν; ἀνεβόησαν εὐθὺς ὡς
[8, 4]	ἀνεξικακεῖν. ἕξεις δὲ στρατιώτας ἀγαθοὺς	φιλοῦντάς	σε· τοῦ γὰρ ἐμοὶ συνακολουθεῖν
[8, 2]	ἔτι σκότους ὄντος, τῇ κλίνῃ	παραστὰς	ἴσθι" φησὶν ὅτι βασιλεὺς ὁ
[8, 8]	περὶ τὴν τριήρη καὶ τοὺς	λῃστάς,	κἀμὲ δόξασα τεθνάναι, τάφον ἔχωσέ
[8, 7]	πλοίῳ περιπεσὼν τοὺς μὲν ἄλλους	λῃστὰς	τεθνεῶτας κατέλαβες ὑπὸ δίψους, Θήρωνα
[8, 3]	τριήρεις ἐπελέξατο τὰς ἀρίστας καὶ	μεγίστας,	ὡς ἂν ὑπὲρ τὸν Ἰόνιον
[8, 3]	μόνας εἴκοσι τριήρεις ἐπελέξατο τὰς	ἀρίστας	καὶ μεγίστας, ὡς ἂν ὑπὲρ
[8, 3]	οὐκ ἐμαυτοῦ" φησὶν ἕνεκα ἄγω	ταύτας,	ἀλλὰ σοὶ θεραπαινίδας. ἀνέκραγεν ἡ
[8, 7]	δὲ ἐξέπεμψεν ἡ πόλις καὶ	πρεσβευτὰς	ὑπὲρ Καλλιρόης, ἑκούσιος δὲ συνεξέπλευσέ
[8, 7]	περιπεσὼν τοὺς μὲν ἄλλους λῃστὰς	τεθνεῶτας	κατέλαβες ὑπὸ δίψους, Θήρωνα δὲ
[8, 4]	μάλιστα πάντων ἀνεξικακεῖν. ἕξεις δὲ	στρατιώτας	ἀγαθοὺς φιλοῦντάς σε· τοῦ γὰρ
[8, 8]	τοῖς ἐντιμοτάτοις μητέρας τε καὶ	ἀδελφὰς	καὶ γυναῖκας καὶ θυγατέρας πέμψας.
[8, 2]	τότε οὖν θαρρήσας ἐκάλεσε τοὺς	τριηράρχας	καὶ ὅσους τῶν Αἰγυπτίων εὔνους
[8, 1]	πεπληρώκασιν οἱ θεοὶ τὰς ἀμφοτέρων	εὐχάς.	μέμνησθε δὲ ὅτι οὐκ ἐν
[8, 7]	ὁ τυμβωρύχος νυκτὸς τὸν τάφον	διασκάψας	Καλλιρόην ζῶσαν εὑρὼν μετὰ τῶν
[8, 5]	τραύματι παλαιῷ πληγὴν ἔλαβε καινήν·	βλέψας	δὲ εἰς Ἀρταξάτην τὸν εὐνοῦχον
[8, 7]	ὁ δῆμος εἰς τὸν οὐρανὸν	ἀναβλέψας	εὐφήμει τοὺς θεοὺς καὶ χάριν
[8, 1]	πράττων· τότε δὲ Πολυχάρμῳ πάντα	ἐπιτρέψας,	αὐτὸς οὐδὲ νύκτα περιμείνας εἰσῆλθεν
[8, 5]	Στάτειρα τὴν ἐπιστολὴν ἡσυχῆ ἐπιδίδωσιν.	Ὑποστρέψας	δὲ καὶ κατακλείσας ἑαυτόν, γνωρίσας
[8, 8]	ἀδελφὰς καὶ γυναῖκας καὶ θυγατέρας	πέμψας.	αὐτὸς δὲ Ἕλληνας τοὺς ἀρίστους
[8, 7]	τοὺς μὲν ἄλλους λῃστὰς τεθνεῶτας	κατέλαβες	ὑπὸ δίψους, Θήρωνα δὲ μόνον
[8, 7]	Θήρωνα δὲ μόνον ἔτι ζῶντα	εἰσήγαγες	εἰς τὴν ἐκκλησίαν, κἀκεῖνος μὲν
[8, 8]	εἶχον ἀγαθὰς ἐλπίδας, νύκτωρ δὲ	Φρύγες	λῃσταὶ καταδραμόντες ἐπὶ θάλασσαν ἐνέπρησαν
[8, 4]	μου, ὃ καὶ σὺ ἡδέως	εἶδες·	νόμιζε ἐκεῖνο παραθήκην ἔχειν ἀντ´
[8, 5]	ναῦς προσπλέουσαι. καὶ τὸ μὲν	ἀληθὲς	ἄδηλον ἦν, ἐθαύμαζον δὲ ὁρῶντες,
[8, 2]	τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος, τὸ δὲ	ἀληθὲς	ἀποπειρώμενος εἰ βεβαίως αὐτοῖς δοκεῖ.
[8, 6]	πάντα δὲ μᾶλλον ἢ τὸ	ἀληθὲς	εἴκαζον· καὶ γὰρ ἦν ἄπιστον
[8, 1]	μοι" φησὶ πῶς εἰς Ἄραδον	ἦλθες	καὶ ποῦ Διονύσιον καταλέλοιπας καὶ
[8, 6]	ἀσπάσασθαι θέλοντες, Καλλιρόην δὲ αἱ	γυναῖκες.	ἔδοξε δὲ ἔτι καὶ αὐταῖς
[8, 4]	ἔτι δὲ ἂν ἐλάλουν αἱ	γυναῖκες	καὶ ἔκλαον καὶ ἀλλήλας κατεφίλουν,
[8, 7]	ἄνδρες ἐπῄνουν Χαιρέαν, αἱ δὲ	γυναῖκες	Καλλιρόην, ποτὲ δ´ αὖ πάλιν
[8, 5]	εὐσταθὴς ἔμεινε καὶ οὐκ ἔδοξεν	ἀσφαλὲς	αὐτῷ τὸ λυπεῖσθαι, σωθείσης τῆς
[8, 4]	πρὸς βασιλέα τοιαύτην· Σὺ μὲν	ἔμελλες	τὴν δίκην κρίνειν, ἐγὼ δὲ
[8, 2]	θελόντων, ἀλλ´ ὑμεῖς μέν, ἄνδρες	Ἕλληνες,	βουλεύεσθε καλῶς καὶ χάριν ὑμῖν
[8, 8]	τὸν δεσμοφύλακα τῶν δεσμωτῶν ἀπέκτεινάν	τινες,	ἀνασταυρωθῆναι πάντας ἡμᾶς Μιθριδάτης ἐκέλευσε.
[8, 6]	δὲ ἀποσταλεὶς ἐπυνθάνετο πλησίον ἐλθὼν	τίνες	εἴησαν, Χαιρέας δὲ ἐκέλευσεν ἀποκρίνασθαί
[8, 1]	ὑμᾶς διαχωρίσῃ. τοιαῦτα ἐμβοῶντος, ὥσπερ	τινὲς	ἐν φρέατι βαθεῖ βεβαπτισμένοι μόλις
[8, 6]	Καλλιρόην καλλίω γεγονέναι, ὥστε ἀληθῶς	εἶπες	ἂν αὐτὴν ὁρᾶν τὴν Ἀφροδίτην
[8, 2]	Αἰγύπτιον, συγκαλέσας τὸ πλῆθος νικῶμεν,	ἄνδρες"	εἶπε, καὶ τὴν πεζὴν στρατιὰν
[8, 2]	ἤδη θελόντων, ἀλλ´ ὑμεῖς μέν,	ἄνδρες	Ἕλληνες, βουλεύεσθε καλῶς καὶ χάριν
[8, 7]	μὲν ἐσχίζοντο, καὶ οἱ μὲν	ἄνδρες	ἐπῄνουν Χαιρέαν, αἱ δὲ γυναῖκες
[8, 8]	μεταξὺ Στατείρᾳ τῇ βασιλίδι. ποσάκις,	ἄνδρες	Συρακόσιοι, δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος
[8, 7]	παιδίον ἐπαξίως. τρέφεται γὰρ ὑμῖν,	ἄνδρες	Συρακόσιοι, πολίτης ἐν Μιλήτῳ πλούσιος
[8, 2]	πρὸς αὑτὸν καὶ ἔλεξεν ὧδε·	Ἄνδρες	συστρατιῶται καὶ φίλοι, κοινωνοὶ μεγάλων
[8, 6]	τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ τὴν θάλασσαν	κωπῆρες	ἐξέπεμψε πλοῖον ἀπαντᾶν αὐτοῖς. ὁ
[8, 7]	γυναικὸς ἐξελθὼν αὐτὴν μὲν οὐχ	εὗρες,	ἐν δὲ τῇ θαλάσσῃ τῷ
[8, 1]	Χαιρέαν ἐπῄνεσεν, ἀλλ´ εἰς ἐκείνην	πάντες	ἀφεώρων, ὡς μόνην οὖσαν. ἐβάδιζε
[8, 5]	δὲ ἀδελφήν, ὁ δὲ θυγατέρα,	πάντες	δέ τινα, ἕκαστος οἰκεῖον. ἐκπεπλευκότων
[8, 7]	ὡς ἀκαίρως ἔπληξας τὴν γυναῖκα	πᾶντες	ἔγνωμεν καὶ ὅτι δόξασα τεθνάναι
[8, 2]	ἔνθα ἐκεῖνος ἐκέλευσε. συσκευασάμενοι οὖν	πάντες	ἐμβαίνετε. Ταῦτα εἰπόντος ὁ σαλπιστὴς
[8, 7]	δὲ μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ	πάντες	ἐπεβόησαν Καλλιρόην παρακάλει. Ἑρμοκράτης δὲ
[8, 3]	Δημήτριον τῶν ὀπίσω κομιζομένων τριηρῶν.	πάντες	μὲν οὖν ἤθελον ἀκολουθεῖν Χαιρέᾳ
[8, 2]	δείσαιμεν, ἀλλ´ οὐδὲ Ἀθηναίους. ἐπῄνεσαν	πάντες	τὸν λόγον· μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο
[8, 8]	κατέσφαξαν, ἐμὲ δὲ καὶ Πολύχαρμον	δήσαντες	ἐπώλησαν εἰς Καρίαν. θρῆνον ἐξέρρηξεν
[8, 1]	ἀνήνεγκαν, εἶτα ἰδόντες ἀλλήλους καὶ	καταφιλήσαντες	πάλιν παρείθησαν καὶ δεύτερον καὶ
[8, 1]	Χαιρέα, Καλλιρόη. περιχυθέντες δὲ ἀλλήλοις,	λιποψυχήσαντες	ἔπεσον. ἄφωνος δὲ καὶ Πολύχαρμος
[8, 8]	ψήφισμα ἐγράφη καὶ εὐθὺς ἐκεῖνοι	καθίσαντες	μέρος ἦσαν τῆς ἐκκλησίας. καὶ
[8, 7]	δὲ Χαιρέας ἔνθεν ἑλὼν διηγεῖτο	πλεύσαντες	τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς εἰς χωρίον
[8, 1]	βαθεῖ βεβαπτισμένοι μόλις ἄνωθεν φωνὴν	ἀκούσαντες,	βραδέως ἀνήνεγκαν, εἶτα ἰδόντες ἀλλήλους
[8, 5]	ἑαυτήν. εὐθὺς οὖν τὰ ὅπλα	ῥίψαντες	προσεκύνησαν· ὁ δὲ βασιλεὺς οὐ
[8, 1]	καὶ ἀμφότεροι συνεβόησαν Χαιρέα, Καλλιρόη.	περιχυθέντες	δὲ ἀλλήλοις, λιποψυχήσαντες ἔπεσον. ἄφωνος
[8, 1]	τρίτον τοῦτο ἔπραξαν, μίαν φωνὴν	ἀφιέντες	ἔχω σε, εἰ ἀληθῶς εἶ
[8, 1]	ἅλις ἦν δακρύων καὶ διηγημάτων,	περιπλακέντες	ἀλλήλοις ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν
[8, 2]	ὧν οὐκ ἂν ἡδέως ἀποσπασθεῖεν—	κατασπαρέντες	οὖν εἰς τὸ πλῆθος διαπυνθάνεσθαι
[8, 1]	φωνὴν ἀκούσαντες, βραδέως ἀνήνεγκαν, εἶτα	ἰδόντες	ἀλλήλους καὶ καταφιλήσαντες πάλιν παρείθησαν
[8, 5]	ὡς πολεμίων ὄντων. εὐθὺς δὲ	θέοντες	ἐμήνυον Ἀρταξέρξῃ τάχα δή τις
[8, 6]	συνέφηβοι καὶ συγγυμνασταί, Χαιρέαν ἀσπάσασθαι	θέλοντες,	Καλλιρόην δὲ αἱ γυναῖκες. ἔδοξε
[8, 8]	ἐλπίδας, νύκτωρ δὲ Φρύγες λῃσταὶ	καταδραμόντες	ἐπὶ θάλασσαν ἐνέπρησαν μὲν τὴν
[8, 6]	πλείονας εἶχον αἰτίας τῆς συνδρομῆς.	βλέποντες	δὲ εἰς τὴν σκηνὴν ἔνδον
[8, 6]	ἐξ Αἰγύπτου πλέομεν ἔμποροι, φορτία	φέροντες,	ἃ Συρακοσίους εὐφρανεῖ. μὴ ἀθρόοι
[8, 3]	αὐτοῖς μέρη τῶν λαφύρων, ἵνα	χαίροντες	ἐπανίωσι πρὸς τοὺς ἑαυτῶν, ἐντιμότεροι
[8, 1]	θυρωρὸς ἐν οἰκίᾳ· πανταχόθεν συνέτρεχον	λαλοῦντες	ὢ γυναικὸς μακαρίας, εἴληφε τὸν
[8, 2]	ὑμῶν· πείρᾳ γὰρ μεμαθήκαμεν ὅτι	ὁμονοοῦντες	ἐκρατήσαμεν τῆς θαλάσσης· καιρὸς δὲ
[8, 5]	ἀληθὲς ἄδηλον ἦν, ἐθαύμαζον δὲ	ὁρῶντες,	καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινεν αὐτῶν
[8, 1]	καὶ πόλεμος καὶ ἅλωσις, ἀλλὰ	ἔρωτες	δίκαιοι ἐν τούτῳ καὶ νόμιμοι
[8, 1]	φησίν, ὦ γύναι, ἥτις ἂν	ᾖς,	οὐ γάρ σε βιασόμεθα· ἕξεις
[8, 2]	ἐπείγειν δὲ τὴν χρείαν ὑπὲρ	ἧς	ἀφῖκται. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν
[8, 7]	πάλιν εἰς Συρακούσας οὐχ ὑπέμεινεν	ἧς	ἤρα. ἐπεὶ δὲ ᾔσθετο Καλλιρόη
[8, 6]	ἀπὸ τῆς θαλάσσης τοὺς ἀπὸ	γῆς	ἀσπαζομένων καὶ πάλιν ἐκείνων τοὺς
[8, 2]	κρατεῖ δὲ βασιλεὺς ἁπάσης τῆς	γῆς,	ἡμεῖς δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν μέσοις
[8, 1]	καλλίστων ἥρμοσε ζεῦγος, γυμνάσασα διὰ	γῆς	καὶ θαλάσσης, πάλιν ἠθέλησεν ἀποδοῦναι.
[8, 2]	τῇ θαλάττῃ προσήκει πιστεύειν, τῆς	γῆς	κρατουμένης ὑπὸ τῶν πολεμίων· οὐ
[8, 7]	μηδὲν αἰδεσθῇς, ὦ τέκνον, κἂν	λέγῃς	τι λυπηρότερον ἢ πικρότερον ἡμῖν·
[8, 2]	ἐκβὰς δὲ τοῦ κέλητος μετὰ	σπουδῆς	ἐπυνθάνετο ποῦ Χαιρέας ἐστίν. ἀχθεὶς
[8, 6]	καὶ περιπτυξάμενος τὴν θυγατέρα εἶπε	ζῇς,	τέκνον, ἢ καὶ τοῦτο πεπλάνημαι;
[8, 5]	Καλλιρόην εἰς Συρακούσας ἀπάγει, ὅμως	εὐσταθὴς	ἔμεινε καὶ οὐκ ἔδοξεν ἀσφαλὲς
[8, 7]	αἰδούμενος, Ἑρμοκράτης δὲ ἔφη μηδὲν	αἰδεσθῇς,	ὦ τέκνον, κἂν λέγῃς τι
[8, 4]	με ἀπαλλάξας. δέομαί σου, μηδὲν	ὀργισθῇς·	εἰμὶ γὰρ τῇ ψυχῇ μετὰ
[8, 8]	καὶ γὰρ βασιλεὺς ἠμελήκει τῆς	δίκης,	ἔρωτι Καλλιρόης φλεγόμενος. ἀλλ´ οὔτε
[8, 6]	τοῦ πολέμου τοῦ Σικελικοῦ πενίας	Ἀττικῆς,	ἀλλά, τὸ καινότατον, ἐν εἰρήνῃ
[8, 7]	καὶ Ἑλληνικόν. μὴ φθονήσωμεν αὐτῷ	μεγάλης	κληρονομίας. ~Ταῦτα μὲν οὖν ἔμαθον
[8, 3]	μετ´ ἐμαυτοῦ σε ἄγειν, ἀλλὰ	μεγάλης	πράξεως ὑπηρέτην σε ποιοῦμαι· τὴν
[8, 5]	ἐποίησά σοι; ἥσθη δὲ τῆς	ἐπιστολῆς	τῇ ἀπολογίᾳ καὶ πολλάκις ἀνεγίνωσκε
[8, 6]	ἤλεκτρον καὶ ἐσθῆτα καὶ πᾶσαν	ὕλης	τέχνης τε πολυτέλειαν ἐπέδειξε Συρακοσίοις
[8, 3]	λαφύρων καὶ πρὸ πάντων τῆς	ἐμῆς	ψυχῆς. ἥσθη Καλλιρόη καὶ κατεφίλησεν
[8, 6]	καὶ πλείονας εἶχον αἰτίας τῆς	συνδρομῆς.	βλέποντες δὲ εἰς τὴν σκηνὴν
[8, 2]	τούτοις γενομένης Λακεδαιμόνιος ἀνήρ, Βρασίδου	συγγενής,	κατὰ μεγάλην ἀνάγκην τῆς Σπάρτης
[8, 2]	ἀναπτῆναι δυνάμεθα. Σιωπῆς ἐπὶ τούτοις	γενομένης	Λακεδαιμόνιος ἀνήρ, Βρασίδου συγγενής, κατὰ
[8, 2]	θαλάττῃ προσήκει πιστεύειν, τῆς γῆς	κρατουμένης	ὑπὸ τῶν πολεμίων· οὐ δήπου
[8, 5]	ἡ δὲ Στάτειρα προελθοῦσα τῆς	σκηνῆς	ἔδειξεν ἑαυτήν. εὐθὺς οὖν τὰ
[8, 1]	ποδῶν ἐχεῖτο, καὶ πολέμου καὶ	εἰρήνης	ἦν ὁμοῦ τὰ ἥδιστα, ἐπινίκια
[8, 6]	ὤφθη Καλλιρόη μὲν ἐπὶ χρυσηλάτου	κλίνης	ἀνακειμένη, Τυρίαν ἀμπεχομένη πορφύραν, Χαιρέας
[8, 2]	καὶ τοῦ θαλάμου προῆλθε μετὰ	τέχνης.	κρατῶν γὰρ τῆς χειρὸς τὸν
[8, 6]	καὶ ἐσθῆτα καὶ πᾶσαν ὕλης	τέχνης	τε πολυτέλειαν ἐπέδειξε Συρακοσίοις καὶ
[8, 2]	σκεπτομένου δὲ αὐτοῦ περὶ τῶν	ἑξῆς	ἀπήγγειλαν οἱ ἱερεῖς (οἱ αὐτοὶ
[8, 8]	δὲ Χαιρέας ἐπιτρέψατέ μοι τὰ	ἑξῆς	σιωπᾶν, σκυθρωπότερα γάρ ἐστι τῶν
[8, 7]	τὸ συμβάν. τὰ δὲ τούτων	ἐφεξῆς	ἡμῖν ἀπήγγειλαν, ὅτι Θήρων ὁ
[8, 5]	σωθείσης τῆς βασιλίδος. ὁ δὲ	Ἀρταξέρξης	εἰ μὲν ἐδυνάμην" ἔφη, καὶ
[8, 5]	παρακαλεῖ Καλλιρόη. ἐπιστραφεὶς οὖν ὁ	Ἀρταξέρξης	πρὸς τὸν εὐνοῦχον ἐλθέτω" φησὶ
[8, 8]	δέομαί σου, μηκέτι με Χαιρέου	διαζεύξῃς,	ἀλλὰ καὶ βίον μακάριον καὶ
[8, 2]	ἀπόγεια καὶ ἀγκύρας ἀνῄρουν καὶ	βοῆς	καὶ ταραχῆς ὁ λιμὴν πεπλήρωτο
[8, 1]	καὶ ἐγκεκαλυμμένην εὐθὺς ἐκ τῆς	ἀναπνοῆς	καὶ τοῦ σχήματος ἐταράχθη τὴν
[8, 5]	ἀπεκρίνατο δῶρον ἔχεις με παρὰ	Καλλιρόης.	ἀκούσας δὲ τὸ ὄνομα βασιλεὺς
[8, 5]	καὶ κατακλείσας ἑαυτόν, γνωρίσας τὰ	Καλλιρόης	γράμματα πρῶτον τὴν ἐπιστολὴν κατεφίλησεν,
[8, 1]	μακαρίας, εἴληφε τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα.	Καλλιρόης	δὲ φανείσης οὐδεὶς ἔτι Χαιρέαν
[8, 5]	ἡγεμονίαν καὶ τὰς ἐν Μιλήτῳ	Καλλιρόης	εἰκόνας. ~Τὰ μὲν οὖν περὶ
[8, 7]	ἡ πόλις καὶ πρεσβευτὰς ὑπὲρ	Καλλιρόης,	ἑκούσιος δὲ συνεξέπλευσέ σοι Πολύχαρμος
[8, 3]	ἂν ἄλλας θέλῃ, καὶ μέμνησθε	Καλλιρόης.	Ἐξεπλάγη Στάτειρα τούτων ἀκούσασα τῶν
[8, 8]	τῷ χωρίῳ, μόνον τὴν εἰκόνα	Καλλιρόης	θεασάμενος ἐν ἱερῷ ἐγὼ μὲν
[8, 4]	χειρί. ἔρρωσο, ἀγαθὲ Διονύσιε, καὶ	Καλλιρόης	μνημόνευε τῆς σῆς. Σφραγίσασα δὲ
[8, 1]	δύναιτο, εἰς ἔρωτα καινὸν καὶ	Καλλιρόης	παραμύθιον. εἰσέλθωμεν" ἔφη, Χαιρέα. ὑπερβὰς
[8, 8]	κοινὸν κατάνευσον ἡμῖν. Τοσάδε περὶ	Καλλιρόης	συνέγραψα.
[8, 3]	οὔτε ἀπιστεῖν· τὸ δὲ ἦθος	Καλλιρόης	τοιοῦτον ἦν, ὡς μὴ δοκεῖν
[8, 5]	ἀναγινώσκειν ἤρξατο καὶ πρῶτόν γε	Καλλιρόης	τοὔνομα κατεφίλησεν. ἐπεὶ δὲ ἦλθεν
[8, 8]	βασιλεὺς ἠμελήκει τῆς δίκης, ἔρωτι	Καλλιρόης	φλεγόμενος. ἀλλ´ οὔτε ἔπεισεν οὔτε
[8, 7]	ἄρξαι, πάντα ἡμῖν λέγε, μηδὲν	παραλίπῃς.	ὤκνει Χαιρέας, ὡς ἂν ἐπὶ
[8, 2]	οὐ δήπου γε ἀναπτῆναι δυνάμεθα.	Σιωπῆς	ἐπὶ τούτοις γενομένης Λακεδαιμόνιος ἀνήρ,
[8, 7]	ἔχει χαλεπωτέραν ἐξ αὐτῆς τῆς	σιωπῆς.	πατρίδι λέγεις καὶ γονεῦσιν, ὧν
[8, 6]	καταπλευσάτω. ποιήσομεν οὕτως. Εἰσέπλευσεν οὖν	τριήρης	ἡ Χαιρέου πρώτη. εἶχε δὲ
[8, 4]	Διονύσιε, καὶ Καλλιρόης μνημόνευε τῆς	σῆς.	Σφραγίσασα δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν
[8, 5]	δὲ ὄντος ἀμηχάνου, δίδωμί σοι	πάσης	Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ πρῶτος εὐεργέτης’
[8, 8]	οὖν καὶ τὸν Αἰγύπτιον ἀποδεῖξαι	πάσης	τῆς Ἀσίας δεσπότην, εἰ μὴ
[8, 2]	ἀνῄρηται μαχόμενος, κρατεῖ δὲ βασιλεὺς	ἁπάσης	τῆς γῆς, ἡμεῖς δὲ ἀπειλήμμεθα
[8, 5]	ἔδοξεν ἀσφαλὲς αὐτῷ τὸ λυπεῖσθαι,	σωθείσης	τῆς βασιλίδος. ὁ δὲ Ἀρταξέρξης
[8, 1]	τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα. Καλλιρόης δὲ	φανείσης	οὐδεὶς ἔτι Χαιρέαν ἐπῄνεσεν, ἀλλ´
[8, 5]	σε εἰς γῆν καταλιπὼν ἐκ	θαλάσσης	ἀπολαμβάνω; Στάτειρα δὲ ἀπεκρίνατο δῶρον
[8, 4]	ὡς ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω τῆς	θαλάσσης	ἐπαίνους μεμιγμένους εὐχαῖς. ~Καὶ οὗτοι
[8, 6]	καὶ πάλιν ἐκείνων τοὺς ἐκ	θαλάσσης,	εὐφημίαι τε καὶ ἔπαινοι καὶ
[8, 2]	μεμαθήκαμεν ὅτι ὁμονοοῦντες ἐκρατήσαμεν τῆς	θαλάσσης·	καιρὸς δὲ ὀξὺς ἐφέστηκεν ἡμῖν
[8, 1]	καὶ ναύαρχος ἀποδειχθεὶς ἐκράτησε τῆς	θαλάσσης,	νικήσας δὲ κατέσχεν Ἄραδον, ἔνθα
[8, 1]	ζεῦγος, γυμνάσασα διὰ γῆς καὶ	θαλάσσης,	πάλιν ἠθέλησεν ἀποδοῦναι. νομίζω δὲ
[8, 6]	τὴν Ἀφροδίτην ἀναδυομένην ἐκ τῆς	θαλάσσης.	προσελθὼν δὲ Χαιρέας τῷ Ἑρμοκράτει
[8, 5]	πολεμίων ἄγνωστον ἦν διὰ ποίας	θαλάσσης.	Τῇ δευτέρᾳ δὲ τῶν ἡμερῶν
[8, 6]	αἱ φωναὶ τῶν ἀπὸ τῆς	θαλάσσης	τοὺς ἀπὸ γῆς ἀσπαζομένων καὶ
[8, 2]	τῶν ἐφεστηκότων; ἂν γὰρ τοῦτο	δημοσιεύσῃς,	μέγαν πόλεμον κινήσεις σεαυτῷ, πάντων
[8, 4]	παραθήκην ἔχειν ἀντ´ ἐμοῦ. ταῦτα	λεγούσης	δακρύων ἐνεπλήσθη καὶ γόον ἤγειρε
[8, 4]	πλὴν οὐ φοβοῦμαι σοῦ μοι	συμπλεούσης.	ἀλλ´ οὐδὲ τῶν Αἰγυπτίων οὐδεὶς
[8, 8]	καὶ παρθένος εἶδον αὐτὸν σοῦ	θελούσης.	οὐ μέμφομαί σοι, δέσποινα, περὶ
[8, 3]	ἐστιν" ἔφη Χαιρέας, ὃ σοῦ	θελούσης	οὐκ ἂν ἐγὼ ποιήσαιμι· σὺ
[8, 6]	καταδραμὼν οὖν ὁ Ἑρμοκράτης ἐκ	τῆς	ἀγορᾶς ἐπὶ τὴν θάλασσαν κωπῆρες
[8, 1]	ἐρριμμένην καὶ ἐγκεκαλυμμένην εὐθὺς ἐκ	τῆς	ἀναπνοῆς καὶ τοῦ σχήματος ἐταράχθη
[8, 7]	πλῆθος, ἀκοῦσαι βουλόμενον πάντα τὰ	τῆς	ἀποδημίας διηγήματα. κἀκεῖνος ἀπὸ τῶν
[8, 5]	ἵνα ἀποδῷ τὴν γυναῖκα, γέρας	τῆς	ἀριστείας. ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθε, διηγήσατο
[8, 3]	ἐμοὶ γενέσθαι μανίαν, ὥστε τὴν	τῆς	Ἀσίας βασιλίδα δούλην ἔχειν, ἄλλως
[8, 8]	καὶ τὸν Αἰγύπτιον ἀποδεῖξαι πάσης	τῆς	Ἀσίας δεσπότην, εἰ μὴ χωρὶς
[8, 8]	τὴν οἰκίαν εἰσελθεῖν, εἰς τὸ	τῆς	Ἀφροδίτης ἱερὸν ἀφίκετο. λαβομένη δὲ
[8, 5]	πένθος κατήγγειλε βασιλεῖ, ὡς ἀπολωλυίας	τῆς	βασιλίδος. ἐπένθουν δὲ Περσῶν οἱ
[8, 5]	ἀσφαλὲς αὐτῷ τὸ λυπεῖσθαι, σωθείσης	τῆς	βασιλίδος. ὁ δὲ Ἀρταξέρξης εἰ
[8, 2]	μαχόμενος, κρατεῖ δὲ βασιλεὺς ἁπάσης	τῆς	γῆς, ἡμεῖς δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν
[8, 2]	οὐδὲ τῇ θαλάττῃ προσήκει πιστεύειν,	τῆς	γῆς κρατουμένης ὑπὸ τῶν πολεμίων·
[8, 8]	Συρακόσιοι, δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος	τῆς	γυναικός, εἰ μή με Πολύχαρμος
[8, 7]	σὺ δὲ κατὰ τὴν ζήτησιν	τῆς	γυναικὸς ἐξελθὼν αὐτὴν μὲν οὐχ
[8, 8]	δὲ καὶ Διονυσίῳ διαδικασίαν περὶ	τῆς	γυναικὸς ἐπήγγειλε, Καλλιρόην παραθέμενος ἐν
[8, 2]	δὲ μάλιστα περὶ τῆς Στατείρας	τῆς	γυναικός. Ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας ἀνέθορε·
[8, 3]	ἐγίνετο· Καλλιρόη δὲ λαβομένη Χαιρέου	τῆς	δεξιᾶς, μόνον αὐτὸν ἀπαγαγοῦσα τί"
[8, 5]	σημεῖον ἀρθὲν ἀπὸ τῆς νεὼς	τῆς	Δημητρίου βασιλικόν, ὅπερ εἴωθεν αἴρεσθαι
[8, 8]	πιστός; καὶ γὰρ βασιλεὺς ἠμελήκει	τῆς	δίκης, ἔρωτι Καλλιρόης φλεγόμενος. ἀλλ´
[8, 8]	εὐθὺς ἐκεῖνοι καθίσαντες μέρος ἦσαν	τῆς	ἐκκλησίας. καὶ Χαιρέας δὲ ἐδωρήσατο
[8, 3]	τῶν λαφύρων καὶ πρὸ πάντων	τῆς	ἐμῆς ψυχῆς. ἥσθη Καλλιρόη καὶ
[8, 1]	μὲν ἐσιώπησεν αἰδουμένη, Χαιρέας δὲ	τῆς	ἐμφύτου ζηλοτυπίας ἀνεμνήσθη, παρηγόρησε δὲ
[8, 5]	ἄξιον ἐποίησά σοι; ἥσθη δὲ	τῆς	ἐπιστολῆς τῇ ἀπολογίᾳ καὶ πολλάκις
[8, 2]	καλῶς καὶ χάριν ὑμῖν ἔχω	τῆς	εὐνοίας τε καὶ πίστεως· οὐκ
[8, 7]	καὶ χάριν ἠπίστατο μᾶλλον ὑπὲρ	τῆς	ἡμέρας ταύτης ἢ τῆς τῶν
[8, 4]	στόλον, ὡς ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω	τῆς	θαλάσσης ἐπαίνους μεμιγμένους εὐχαῖς. ~Καὶ
[8, 2]	γὰρ μεμαθήκαμεν ὅτι ὁμονοοῦντες ἐκρατήσαμεν	τῆς	θαλάσσης· καιρὸς δὲ ὀξὺς ἐφέστηκεν
[8, 1]	ἀπέστη καὶ ναύαρχος ἀποδειχθεὶς ἐκράτησε	τῆς	θαλάσσης, νικήσας δὲ κατέσχεν Ἄραδον,
[8, 6]	ὁρᾶν τὴν Ἀφροδίτην ἀναδυομένην ἐκ	τῆς	θαλάσσης. προσελθὼν δὲ Χαιρέας τῷ
[8, 6]	δὲ αἱ φωναὶ τῶν ἀπὸ	τῆς	θαλάσσης τοὺς ἀπὸ γῆς ἀσπαζομένων
[8, 4]	ἤγειρε ταῖς γυναιξίν· ἐξιοῦσα δὲ	τῆς	νεὼς ἡ Καλλιρόη, ἠρέμα προσκύψασα
[8, 5]	τὴν ἀπορίαν σημεῖον ἀρθὲν ἀπὸ	τῆς	νεὼς τῆς Δημητρίου βασιλικόν, ὅπερ
[8, 6]	Χαιρέου γονεῖς οὐδὲ προῄεσαν ἐκ	τῆς	οἰκίας, Ἑρμοκράτης δὲ ἐπολιτεύετο μέν,
[8, 6]	ὁ Χαιρέου πατήρ, λιποψυχῶν ἐκ	τῆς	παραδόξου χαρᾶς. ἐπεκυλίοντο δὲ ἀλλήλοις
[8, 6]	δὲ εἶδον αὐτοὺς οἱ ἐκ	τῆς	πόλεως, εἶπέ τις πόθεν τριήρεις
[8, 2]	ἐσήμαινε. λάφυρα δὲ καὶ αἰχμαλώτους	τῆς	προτεραίας ἦσαν ἐντεθειμένοι, καὶ οὐδὲν
[8, 4]	ἀγαθὲ Διονύσιε, καὶ Καλλιρόης μνημόνευε	τῆς	σῆς. Σφραγίσασα δὲ τὴν ἐπιστολὴν
[8, 7]	ὑπόνοιαν ἔχει χαλεπωτέραν ἐξ αὐτῆς	τῆς	σιωπῆς. πατρίδι λέγεις καὶ γονεῦσιν,
[8, 5]	βασιλίδι. ἡ δὲ Στάτειρα προελθοῦσα	τῆς	σκηνῆς ἔδειξεν ἑαυτήν. εὐθὺς οὖν
[8, 3]	εἰς πολεμίων χεῖρας ἐμπέπτωκας, ἀλλὰ	τῆς	σοὶ φιλτάτης, ἣν εὐηργέτησας. Χαιρέας
[8, 2]	Βρασίδου συγγενής, κατὰ μεγάλην ἀνάγκην	τῆς	Σπάρτης ἐκπεσών, πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[8, 2]	καταλέλοιπεν, ἀγωνιᾷ δὲ μάλιστα περὶ	τῆς	Στατείρας τῆς γυναικός. Ταῦτα ἀκούσας
[8, 6]	δὲ καὶ πλείονας εἶχον αἰτίας	τῆς	συνδρομῆς. βλέποντες δὲ εἰς τὴν
[8, 7]	ὑπὲρ τῆς ἡμέρας ταύτης ἢ	τῆς	τῶν ἐπινικίων· εἶτα ποτὲ μὲν
[8, 2]	προκαταλαβεῖν· πνεύματι δὲ φορῷ χρησάμενοι	τῆς	ὑστεραίας κατήχθησαν εἰς Πάφον, ἔνθα
[8, 5]	περιχυθεὶς δὲ τῇ γυναικὶ ἐκ	τῆς	χαρᾶς δάκρυα ἀφῆκε καὶ εἶπε
[8, 2]	προῆλθε μετὰ τέχνης. κρατῶν γὰρ	τῆς	χειρὸς τὸν Αἰγύπτιον, συγκαλέσας τὸ
[8, 8]	Πολύχαρμος εἶπέ μου τοὔνομα καὶ	Μιθριδάτης	ἐγνώρισε· Διονυσίου γὰρ ξένος γενόμενος
[8, 8]	ἀπέκτεινάν τινες, ἀνασταυρωθῆναι πάντας ἡμᾶς	Μιθριδάτης	ἐκέλευσε. κἀγὼ μὲν ἀπηγόμην· μέλλων
[8, 8]	μοι πολυτελῆ. ταχέως οὖν ὁ	Μιθριδάτης	ἐκέλευσε καθαιρεθῆναί με τοῦ σταυροῦ
[8, 8]	Ἀσίαν ὅλην θαυμαζομένην, ἐμὲ δὲ	Μιθριδάτης	ἐπηγάγετο· γενόμενοι δὲ ἐκεῖ μεγάλην
[8, 6]	ἀπροσδοκήτως ἰδὸν θέαμα λόγου κρεῖττον.	Ἑρμοκράτης	δὲ ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν σκηνὴν
[8, 6]	οὐδὲ προῄεσαν ἐκ τῆς οἰκίας,	Ἑρμοκράτης	δὲ ἐπολιτεύετο μέν, ἀλλὰ πενθῶν,
[8, 7]	οὐ κατὰ γνώμην συμβάντων αἰδούμενος,	Ἑρμοκράτης	δὲ ἔφη μηδὲν αἰδεσθῇς, ὦ
[8, 7]	καὶ πάντες ἐπεβόησαν Καλλιρόην παρακάλει.	Ἑρμοκράτης	δὲ καὶ τοῦτο ἐδημαγώγησεν, εἰσαγαγὼν
[8, 6]	αἱ βλεπόμεναι. καταδραμὼν οὖν ὁ	Ἑρμοκράτης	ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ τὴν
[8, 8]	τοῖς δὲ Αἰγυπτίοις ἀπένειμε χώραν	Ἑρμοκράτης,	ὥστε ἔχειν αὐτοὺς γεωργεῖν. Ἕως
[8, 3]	χεῖρας ἐμπέπτωκας, ἀλλὰ τῆς σοὶ	φιλτάτης,	ἣν εὐηργέτησας. Χαιρέας ὁ ἐμός
[8, 5]	πάσης Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ πρῶτος	εὐεργέτης’	εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως
[8, 5]	φησὶν οὐκέτ´ ἀνδρί· σὺ γὰρ	εὐεργέτης	ἐμός· τί γὰρ ἄξιον ἐποίησά
[8, 2]	εἰς Πάφον, ἔνθα ἐστὶν ἱερὸν	Ἀφροδίτης.	ἐπεὶ δὲ ὡρμίσαντο, Χαιρέας, πρὶν
[8, 8]	οἰκίαν εἰσελθεῖν, εἰς τὸ τῆς	Ἀφροδίτης	ἱερὸν ἀφίκετο. λαβομένη δὲ αὐτῆς
[8, 7]	τρέφεται γὰρ ὑμῖν, ἄνδρες Συρακόσιοι,	πολίτης	ἐν Μιλήτῳ πλούσιος ὑπ´ ἀνδρὸς
[8, 4]	δικαιοτάτῳ δικαστῇ· πόλεμος γὰρ ἄριστος	κριτὴς	τοῦ κρείττονός τε καὶ χείρονος.
[8, 2]	συγγενής, κατὰ μεγάλην ἀνάγκην τῆς	Σπάρτης	ἐκπεσών, πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν τί
[8, 2]	πάντες ἐμβαίνετε. Ταῦτα εἰπόντος ὁ	σαλπιστὴς	τὸ ἀνακλητικὸν εἰς τὰς τριήρεις
[8, 7]	αὑτοῦ δέσποιναν ἀπέδειξε, καὶ ἐρῶν	αὐτῆς	βιάσασθαι οὐκ ἐτόλμησε τὴν εὐγενῆ,
[8, 1]	ἄκαιρον ζηλοτυπίαν, ὅτι δῶρον παρ´	αὐτῆς	λαβὼν τὸ κάλλιστον, οἷον οὐδὲ
[8, 1]	δίκην· βασιλέα δὲ ἐρᾶν μὲν	αὐτῆς,	μὴ κεκοινωνηκέναι δὲ αὐτῷ μηδὲ
[8, 7]	ῥηθὲν ὑπόνοιαν ἔχει χαλεπωτέραν ἐξ	αὐτῆς	τῆς σιωπῆς. πατρίδι λέγεις καὶ
[8, 8]	Ἀφροδίτης ἱερὸν ἀφίκετο. λαβομένη δὲ	αὐτῆς	τῶν ποδῶν καὶ ἐπιθεῖσα τὸ
[8, 3]	καὶ σὺ τὸν ἄνδρα τὸν	σεαυτῆς·	ζῇ γὰρ βασιλεύς, κἀκείνῳ σε
[8, 3]	βάδιζε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν	σεαυτῆς,	καὶ ὅσας ἡ βασιλὶς ἂν
[8, 1]	στρατιώτης ἔμεινεν ἐν σκηνῇ, οὐ	ναύτης	ἐν τριήρει, οὐ θυρωρὸς ἐν
[8, 6]	ζῶντα δόξαι καταπλεῖν καὶ μετὰ	τοσαύτης	πολυτελείας. οἱ μὲν οὖν Χαιρέου
[8, 7]	ἠπίστατο μᾶλλον ὑπὲρ τῆς ἡμέρας	ταύτης	ἢ τῆς τῶν ἐπινικίων· εἶτα
[8, 1]	ναύαρχος εὕρηκε τὴν γυναῖκα. οὐ	στρατιώτης	ἔμεινεν ἐν σκηνῇ, οὐ ναύτης
[8, 2]	ἀγκύρας ἀνῄρουν καὶ βοῆς καὶ	ταραχῆς	ὁ λιμὴν πεπλήρωτο καὶ ἄλλος
[8, 5]	εἰσῆλθε, διηγήσατο αὐτῷ βασιλεὺς ἐξ	ἀρχῆς	ἅπαντα τὰ γεγενημένα. ἐν ἐκείνῳ
[8, 1]	αὐτὸν Ἀφροδίτη καὶ ὅπερ ἐξ	ἀρχῆς	δύο τῶν καλλίστων ἥρμοσε ζεῦγος,
[8, 3]	καὶ πρὸ πάντων τῆς ἐμῆς	ψυχῆς.	ἥσθη Καλλιρόη καὶ κατεφίλησεν αὐτόν,
[8, 3]	ὡς μὴ δοκεῖν εἰρωνεύεσθαι ἐν	μεγάλαις	συμφοραῖς· ὁ δὲ καιρὸς ἐκέλευε
[8, 4]	ἐκείνην πόσας ἔσχε πράξεις, πῶς	ἀλλήλαις	διαφόρους, εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων,
[8, 6]	Μεταξὺ δὲ Πολύχαρμος ἐπικαταπλεῖ ταῖς	ἄλλαις	τριήρεσιν· αὐτὸς γὰρ ἦν πεπιστευμένος
[8, 6]	κοσμῆσαι τὰς τριήρεις καὶ ἅμα	συντεταγμέναις	πλεῖν· καὶ γὰρ ἦν γαλήνη.
[8, 3]	μὴ δοκεῖν εἰρωνεύεσθαι ἐν μεγάλαις	συμφοραῖς·	ὁ δὲ καιρὸς ἐκέλευε ταχέως
[8, 8]	πάλιν γάρ μοι Χαιρέαν ἐν	Συρακούσαις	ἔδειξας, ὅπου καὶ παρθένος εἶδον
[8, 6]	χαρᾶς. Μεταξὺ δὲ Πολύχαρμος ἐπικαταπλεῖ	ταῖς	ἄλλαις τριήρεσιν· αὐτὸς γὰρ ἦν
[8, 4]	δακρύων ἐνεπλήσθη καὶ γόον ἤγειρε	ταῖς	γυναιξίν· ἐξιοῦσα δὲ τῆς νεὼς
[8, 4]	οὐδὲ τῶν Αἰγυπτίων οὐδεὶς ἐνέβη	ταῖς	Δημητρίου ναυσίν, εἰ μὴ πρότερον
[8, 5]	Διονύσιος. καὶ ἦλθε ταχέως, μετέωρος	ταῖς	ἐλπίσι· τῶν γὰρ περὶ Χαιρέαν
[8, 4]	ὅτε ἔδει λοιπὸν ἀνάγεσθαι καὶ	ταῖς	τριήρεσι πάντας ἐμβαίνειν, αὐτὴ χεῖρα
[8, 1]	καὶ τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας ἀναλαβὼν	ταῖς	τριήρεσιν ἀπαγάγῃ, μόνην δὲ τὴν
[8, 5]	δὲ τὸ παιδίον καὶ πήλας	ταῖς	χερσὶν> ἀπελεύσῃ ποτέ μοι καὶ
[8, 3]	αὐτόν, εὐθὺς δὲ ἐκέλευσε τοῖς	ὑπηρέταις	ἄγειν αὐτὴν πρὸς Στάτειραν. Ἐτύγχανε
[8, 6]	γυναῖκες. ἔδοξε δὲ ἔτι καὶ	αὐταῖς	Καλλιρόην καλλίω γεγονέναι, ὥστε ἀληθῶς
[8, 3]	τὸν Ἰόνιον μέλλων περαιοῦσθαι, καὶ	ταύταις	ἐνεβίβασεν Ἕλληνας μὲν ἅπαντας ὅσοι
[8, 2]	τὰς τριήρεις σύνθημα λεληθὸς τοῖς	τριηράρχαις	διέδωκεν ἐπὶ Κύπρου κρατεῖν, ὡς
[8, 6]	ἐπεὶ δὲ ἐφάνησαν Συρακοῦσαι, τοῖς	τριηράρχαις	ἐκέλευσε κοσμῆσαι τὰς τριήρεις καὶ
[8, 4]	πόρρω τῆς θαλάσσης ἐπαίνους μεμιγμένους	εὐχαῖς.	~Καὶ οὗτοι μὲν ἔπλεον, βασιλεὺς
[8, 5]	ὁ μέγας κρατήσας τῶν πολεμίων	εἰς	Αἴγυπτον μὲν ἐξέπεμπε τὸν καταστησόμενον
[8, 2]	καὶ τὴν στρατιὰν τὴν μὲν	εἰς	Αἴγυπτον πέπομφε καταστησομένην τὰ ἐκεῖ,
[8, 1]	ἀδικοῦντά σε· σοῦ γὰρ ἀπαλλαγεὶς	εἰς	ἀνάγκην κατέστην αὐτομολίας. ἀλλ´ οὐ
[8, 1]	τῷ Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ δύσεως	εἰς	ἀνατολὰς διὰ μυρίων παθῶν πλανηθείς,
[8, 1]	ἀκοῦσαι, λέγε μοι" φησὶ πῶς	εἰς	Ἄραδον ἦλθες καὶ ποῦ Διονύσιον
[8, 5]	αὐτῇ βεβαίως, αὐτὸς δ´ ἔσπευδεν	εἰς	Ἄραδον πρὸς τὴν γυναῖκα. ὄντι
[8, 5]	πληγὴν ἔλαβε καινήν· βλέψας δὲ	εἰς	Ἀρταξάτην τὸν εὐνοῦχον ἄγε με"
[8, 5]	τὴν ναῦν καταχθῆναι πρῶτος εἰσεπήδησεν	εἰς	αὐτήν, περιχυθεὶς δὲ τῇ γυναικὶ
[8, 8]	ἐκάλεσε πρὸς αὑτόν. οὕτως ἀνέβημεν	εἰς	Βαβυλῶνα. καὶ Καλλιρόην μὲν Διονύσιος
[8, 2]	αὐτῶν ἐξεβίβασε τὴν δύναμιν ἅπασαν	εἰς	γῆν καὶ ἀναθήμασι τὴν Ἀφροδίτην
[8, 5]	ἀπολομένην εὑρεθῆναι. πῶς δέ σε	εἰς	γῆν καταλιπὼν ἐκ θαλάσσης ἀπολαμβάνω;
[8, 1]	οὐδεὶς ἔτι Χαιρέαν ἐπῄνεσεν, ἀλλ´	εἰς	ἐκείνην πάντες ἀφεώρων, ὡς μόνην
[8, 3]	μηδέποτε διαζευχθῆναι Χαιρέου. πάντα πεποίηκας	εἰς	ἐμὲ δικαίως· χρηστὸν ἦθος ἐπεδείξω
[8, 5]	σοι, Διονύσιε· πᾶσαν γὰρ εὔνοιαν	εἰς	ἐμὲ καὶ πίστιν ἐπεδείξω· τούτου
[8, 1]	ἐμβαλεῖν αὐτόν, εἴ πως δύναιτο,	εἰς	ἔρωτα καινὸν καὶ Καλλιρόης παραμύθιον.
[8, 7]	ἐνέθηκε τῷ πειρατικῷ κέλητι καὶ	εἰς	Ἰωνίαν ἐπώλησε, σὺ δὲ κατὰ
[8, 5]	εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν	εἰς	Ἰωνίαν, μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν
[8, 8]	δὲ καὶ Πολύχαρμον δήσαντες ἐπώλησαν	εἰς	Καρίαν. θρῆνον ἐξέρρηξεν ἐπὶ τούτοις
[8, 5]	ἔστησεν ἐπὶ τοῦ λιμένος παρεσκευασμένον	εἰς	μάχην. ἤδη δέ τις καὶ
[8, 1]	ἀκούων ἔκλαεν· ἐπεὶ δὲ ἧκεν	εἰς	Μίλητον τῷ λόγῳ, Καλλιρόη μὲν
[8, 1]	ἔφη Χαιρέας ἐγὼ καὶ ὀξὺς	εἰς	ὀργήν, τηλικαῦτα δεινὰ διατεθεικὼς βασιλέα
[8, 2]	φορῷ χρησάμενοι τῆς ὑστεραίας κατήχθησαν	εἰς	Πάφον, ἔνθα ἐστὶν ἱερὸν Ἀφροδίτης.
[8, 3]	εἶ καὶ ἀεὶ διαμένεις. οὐκ	εἰς	πολεμίων χεῖρας ἐμπέπτωκας, ἀλλὰ τῆς
[8, 2]	καὶ τριήρεις· ἀμφότερα δὲ ἡμᾶς	εἰς	Σικελίαν ἄγει καὶ Συρακούσας, ὅπου
[8, 6]	δὲ Χαιρέας ἤνυσε τὸν πλοῦν	εἰς	Σικελίαν εὐτυχῶς (εἱστήκει γὰρ ἀεὶ
[8, 5]	σκηπτοῦ βαρυτέρων, ὅτι Χαιρέας Καλλιρόην	εἰς	Συρακούσας ἀπάγει, ὅμως εὐσταθὴς ἔμεινε
[8, 4]	ἀνὴρ γένηται, καὶ πέμψον αὐτὸν	εἰς	Συρακούσας, ἵνα καὶ τὸν πάππον
[8, 3]	βεβούλευσαι, Χαιρέα; καὶ Στάτειραν ἄγεις	εἰς	Συρακούσας καὶ Ῥοδογούνην τὴν καλήν;
[8, 7]	τὴν εὐγενῆ, πέμψαι δὲ πάλιν	εἰς	Συρακούσας οὐχ ὑπέμεινεν ἧς ἤρα.
[8, 4]	μου καὶ γράφε μοι πολλάκις	εἰς	Συρακούσας· ῥᾴδια γὰρ πάντα βασιλεῖ.
[8, 5]	δὲ προῄεσαν ἐκ τοῦ λιμένος	εἰς	τὰ βασίλεια. τότε δὲ πάντας
[8, 2]	ἀπιέναι πρὸς τὸν βασιλέα καὶ	εἰς	τὰς ἐκείνου χεῖρας φέροντας αὑτοὺς
[8, 2]	εἰπόντος ὁ σαλπιστὴς τὸ ἀνακλητικὸν	εἰς	τὰς τριήρεις ἐσήμαινε. λάφυρα δὲ
[8, 2]	τι ἔπραττε. παριὼν δὲ Χαιρέας	εἰς	τὰς τριήρεις σύνθημα λεληθὸς τοῖς
[8, 3]	ἡ Στάτειρα καὶ κλάουσα εἶπεν	εἰς	ταύτην με τὴν ἡμέραν, ὦ
[8, 7]	δὲ τὸ πλῆθος ἀνεβόησεν ἐξίωμεν	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν· ἐπεθύμουν γὰρ αὐτοὺς
[8, 7]	δὲ μόνον ἔτι ζῶντα εἰσήγαγες	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν, κἀκεῖνος μὲν βασανισθεὶς
[8, 8]	ἐν τῷ θεάτρῳ, Καλλιρόη, πρὶν	εἰς	τὴν οἰκίαν εἰσελθεῖν, εἰς τὸ
[8, 6]	αἰτίας τῆς συνδρομῆς. βλέποντες δὲ	εἰς	τὴν σκηνὴν ἔνδον ἐνόμιζον οὐκ
[8, 4]	τὴν ἀναγωγήν. μέλλουσα δὲ ἐμβαίνειν	εἰς	τὴν τριήρη ἡ Καλλιρόη τὴν
[8, 1]	οὐδὲ Ἀλέξανδρος ὁ Πάρις, ὕβρισεν	εἰς	τὴν χάριν. ἐπεὶ δὲ καλῶς
[8, 2]	καιρὸς δὲ ὀξὺς ἐφέστηκεν ἡμῖν	εἰς	τὸ βουλεύσασθαι περὶ τοῦ μέλλοντος
[8, 5]	τοὔνομα κατεφίλησεν. ἐπεὶ δὲ ἦλθεν	εἰς	τὸ Διονυσίῳ εὐεργέτῃ, οἴμοι" φησὶν
[8, 2]	ἂν ἡδέως ἀποσπασθεῖεν— κατασπαρέντες οὖν	εἰς	τὸ πλῆθος διαπυνθάνεσθαι ἑκάστου σπεύσατε,
[8, 4]	αὐτὴ χεῖρα δοῦσα τῇ Στατείρᾳ	εἰς	τὸ πλοῖον εἰσήγαγε. κατεσκευάκει δὲ
[8, 8]	πρὶν εἰς τὴν οἰκίαν εἰσελθεῖν,	εἰς	τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν ἀφίκετο.
[8, 1]	αὐτὸς οὐδὲ νύκτα περιμείνας εἰσῆλθεν	εἰς	τὸν θάλαμον τὸν βασιλικόν· καθ´
[8, 5]	Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ πρῶτος εὐεργέτης’	εἰς	τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως ἀναγραφῆναι.
[8, 7]	θυγατέρα. πρῶτον οὖν ὁ δῆμος	εἰς	τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας εὐφήμει τοὺς
[8, 7]	τεθνάναι πολυτελῶς ἐκηδεύθη, σὺ δὲ	εἰς	φόνου δίκην ὑπαχθεὶς σεαυτοῦ κατεψηφίσω,
[8, 7]	διηγεῖτο πλεύσαντες τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς	εἰς	χωρίον κατήχθημεν ἀνδρὸς Μιλησίου, Διονυσίου
[8, 7]	τήν τε τῶν ἀντιμνηστευομένων ἐπιβουλὴν	εἰς	ψευδῆ ζηλοτυπίαν καὶ ὡς ἀκαίρως
[8, 3]	ἔφη βεβούλευσαι, Χαιρέα; καὶ Στάτειραν	ἄγεις	εἰς Συρακούσας καὶ Ῥοδογούνην τὴν
[8, 1]	μηδὲν ἀδικοῦντά σε· σοῦ γὰρ	ἀπαλλαγεὶς	εἰς ἀνάγκην κατέστην αὐτομολίας. ἀλλ´
[8, 7]	ἐξ αὐτῆς τῆς σιωπῆς. πατρίδι	λέγεις	καὶ γονεῦσιν, ὧν ἰσόρροπος ἡ
[8, 1]	ταῦτα πρότερον οἰκονομῆσαι καλῶς, ἵνα	μηδεὶς	ἔτι ὑμᾶς διαχωρίσῃ. τοιαῦτα ἐμβοῶντος,
[8, 2]	Καλλιρόη δὲ αὐτοῦ λαβομένη ποῦ	σπεύδεις"	εἶπε πρὶν βουλεύσασθαι περὶ τῶν
[8, 4]	συμπλεούσης. ἀλλ´ οὐδὲ τῶν Αἰγυπτίων	οὐδεὶς	ἐνέβη ταῖς Δημητρίου ναυσίν, εἰ
[8, 1]	εὐμορφότατον ἄνδρα. Καλλιρόης δὲ φανείσης	οὐδεὶς	ἔτι Χαιρέαν ἐπῄνεσεν, ἀλλ´ εἰς
[8, 3]	τοὺς ἑαυτῶν, ἐντιμότεροι γενόμενοι· καὶ	οὐδεὶς	ἠτύχησεν οὐδενός, αἰτήσας παρὰ Χαιρέου.
[8, 1]	εἰς ἀνατολὰς διὰ μυρίων παθῶν	πλανηθείς,	ἠλέησεν αὐτὸν Ἀφροδίτη καὶ ὅπερ
[8, 4]	βασιλικήν, πορφυρίδα καὶ χρυσοϋφῆ Βαβυλώνια	περιθείς.	πάνυ δὲ κολακευτικῶς κατακλίνασα αὐτὴν
[8, 7]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν, κἀκεῖνος μὲν	βασανισθεὶς	ἀνεσκολοπίσθη, τριήρη δὲ ἐξέπεμψεν ἡ
[8, 4]	παρηγορήσατε αὐτόν. φοβοῦμαι μὴ ἐμοῦ	χωρισθεὶς	ἑαυτὸν ἀνέλῃ. ἔτι δὲ ἂν
[8, 5]	καταχθῆναι πρῶτος εἰσεπήδησεν εἰς αὐτήν,	περιχυθεὶς	δὲ τῇ γυναικὶ ἐκ τῆς
[8, 2]	σπουδῆς ἐπυνθάνετο ποῦ Χαιρέας ἐστίν.	ἀχθεὶς	οὖν πρὸς Πολύχαρμον ἑτέρῳ μὲν
[8, 7]	σὺ δὲ εἰς φόνου δίκην	ὑπαχθεὶς	σεαυτοῦ κατεψηφίσω, συναποθανεῖν θέλων τῇ
[8, 2]	πόλεμος γὰρ ἀναβολὴν οὐ περιμένει.	εἰσαχθεὶς	δὲ ὁ Αἰγύπτιος, ἔτι σκότους
[8, 8]	οὖν ἔμαθον ὕστερον· τότε δὲ	καταχθεὶς	ἐν τῷ χωρίῳ, μόνον τὴν
[8, 1]	τὸν Αἰγύπτιον ἀπέστη καὶ ναύαρχος	ἀποδειχθεὶς	ἐκράτησε τῆς θαλάσσης, νικήσας δὲ
[8, 8]	οὖσαν ἐχειρωσάμην αὐτὸς καὶ ναύαρχος	ἀποδειχθεὶς	κατεναυμάχησα τὸν μέγαν βασιλέα καὶ
[8, 6]	πλοῖον ἀπαντᾶν αὐτοῖς. ὁ δὲ	ἀποσταλεὶς	ἐπυνθάνετο πλησίον ἐλθὼν τίνες εἴησαν,
[8, 1]	βιασόμεθα· ἕξεις δὲ ἄνδρα, ὃν	θέλεις.	ἔτι λέγοντος ἡ Καλλιρόη γνωρίσασα
[8, 3]	ξένην γεγενημένην. εἰ δέ μοι	θέλεις	χαρίζεσθαι, βασιλεῖ πέμψον αὐτήν· καὶ
[8, 2]	δὲ βασιλεὺς ἁπάσης τῆς γῆς,	ἡμεῖς	δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν μέσοις τοῖς
[8, 6]	ἐκέλευσεν ἀποκρίνασθαί τινα τῶν Αἰγυπτίων	ἡμεῖς	ἐξ Αἰγύπτου πλέομεν ἔμποροι, φορτία
[8, 2]	καὶ πλεῖν ἤδη θελόντων, ἀλλ´	ὑμεῖς	μέν, ἄνδρες Ἕλληνες, βουλεύεσθε καλῶς
[8, 3]	βασιλὶς γὰρ εἶ καὶ ἀεὶ	διαμένεις.	οὐκ εἰς πολεμίων χεῖρας ἐμπέπτωκας,
[8, 6]	πολυτελείας. οἱ μὲν οὖν Χαιρέου	γονεῖς	οὐδὲ προῄεσαν ἐκ τῆς οἰκίας,
[8, 4]	τὴν ἡμέραν ἐκείνην πόσας ἔσχε	πράξεις,	πῶς ἀλλήλαις διαφόρους, εὐχομένων, συντασσομένων,
[8, 1]	ᾖς, οὐ γάρ σε βιασόμεθα·	ἕξεις	δὲ ἄνδρα, ὃν θέλεις. ἔτι
[8, 4]	γὰρ βασιλεῖ μάλιστα πάντων ἀνεξικακεῖν.	ἕξεις	δὲ στρατιώτας ἀγαθοὺς φιλοῦντάς σε·
[8, 2]	περὶ τῶν ἑξῆς ἀπήγγειλαν οἱ	ἱερεῖς	(οἱ αὐτοὶ δέ εἰσι καὶ
[8, 2]	βασιλέα; ἔχομεν γὰρ θάλασσαν καὶ	τριήρεις·	ἀμφότερα δὲ ἡμᾶς εἰς Σικελίαν
[8, 6]	Ἀττικήν· καὶ αὗται γὰρ αἱ	τριήρεις	ἐκ πολέμου κατέπλεον ἐστεφανωμέναι, χρησάμεναι
[8, 3]	τέκνων. ὁ δὲ μόνας εἴκοσι	τριήρεις	ἐπελέξατο τὰς ἀρίστας καὶ μεγίστας,
[8, 2]	σαλπιστὴς τὸ ἀνακλητικὸν εἰς τὰς	τριήρεις	ἐσήμαινε. λάφυρα δὲ καὶ αἰχμαλώτους
[8, 6]	τοῖς τριηράρχαις ἐκέλευσε κοσμῆσαι τὰς	τριήρεις	καὶ ἅμα συντεταγμέναις πλεῖν· καὶ
[8, 5]	θάλασσαν καὶ σύνθημα πολεμικὸν ἐδίδου·	τριήρεις	μὲν γὰρ οὐκ ἦσαν αὐτῷ·
[8, 6]	τῆς πόλεως, εἶπέ τις πόθεν	τριήρεις	προσπλέουσι; μή τι Ἀττικαί; φέρε
[8, 2]	παριὼν δὲ Χαιρέας εἰς τὰς	τριήρεις	σύνθημα λεληθὸς τοῖς τριηράρχαις διέδωκεν
[8, 6]	μακρὰς καὶ ὡς ἐκ πολέμου	τριήρεις,	ὥστε αἱ μὲν πλείους ἔξω
[8, 6]	ταχέως ἐμήνυσε στρατηγέ, βουλεύου τί	ποιήσεις·	τοὺς λιμένας ἀποκλείσωμεν ἢ ἐπαναχθῶμεν;
[8, 2]	γὰρ τοῦτο δημοσιεύσῃς, μέγαν πόλεμον	κινήσεις	σεαυτῷ, πάντων ἐπισταμένων ἤδη καὶ
[8, 1]	ἀλλὰ ἀποκαρτεροῦσα· τάχα δὲ σὺ	πείσεις	αὐτὴν ἀναστῆναι· τί γάρ σε
[8, 2]	(οἱ αὐτοὶ δέ εἰσι καὶ	μάντεις)	ὅτι καλὰ γέγονε τὰ ἰερά.
[8, 5]	τοῦτο γάρ σε παρακαλεῖ Καλλιρόη.	ἐπιστραφεὶς	οὖν ὁ Ἀρταξέρξης πρὸς τὸν
[8, 5]	ἀπολαμβάνω; Στάτειρα δὲ ἀπεκρίνατο δῶρον	ἔχεις	με παρὰ Καλλιρόης. ἀκούσας δὲ
[8, 4]	μὴ λάβῃ δὲ πεῖραν μητρυιᾶς·	ἔχεις	οὐ μόνον υἱόν, ἀλλὰ καὶ
[8, 6]	τὰς ἀκοὰς οὔτε ἀστραπὴ τὰς	ὄψεις	τῶν ἰδόντων, οὔτε θησαυρὸν εὑρών
[8, 5]	τῆς ἐπιστολῆς τῇ ἀπολογίᾳ καὶ	πολλάκις	ἀνεγίνωσκε ταῦτα τὰ ῥήματα· ὑπεδήλου
[8, 4]	μέμνησό μου καὶ γράφε μοι	πολλάκις	εἰς Συρακούσας· ῥᾴδια γὰρ πάντα
[8, 8]	τῷ μεταξὺ Στατείρᾳ τῇ βασιλίδι.	ποσάκις,	ἄνδρες Συρακόσιοι, δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην
[8, 1]	ἐναβρυνόμενος τοῖς κατορθώμασιν. ἐπεὶ δὲ	ἅλις	ἦν δακρύων καὶ διηγημάτων, περιπλακέντες
[8, 5]	Χαιρέας, εὐτυχέστερος ἐμοῦ. Ἐπεὶ δὲ	ἅλις	ἦν τῶν διηγημάτων Στάτειρα εἶπε
[8, 3]	τὸν σεαυτῆς, καὶ ὅσας ἡ	βασιλὶς	ἂν ἄλλας θέλῃ, καὶ μέμνησθε
[8, 3]	Στατείρᾳ. χαῖρε" φησίν, ὦ βασίλεια·	βασιλὶς	γὰρ εἶ καὶ ἀεὶ διαμένεις.
[8, 8]	αἴτιον. Καλλιρόην μὲν γὰρ ἡ	βασιλὶς	ἐπήγετο, ψευδῆ δὲ ἀκούσας ἀγγελίαν
[8, 3]	ὦ Τύχη, τετήρηκας, ἵνα ἡ	βασιλὶς	ἴδω κυρίαν· πάρεστι γὰρ ἴσως
[8, 5]	διὰ τὰ δάκρυα. ἀποκλαύσας δὲ	μόλις	ἀναγινώσκειν ἤρξατο καὶ πρῶτόν γε
[8, 1]	τινὲς ἐν φρέατι βαθεῖ βεβαπτισμένοι	μόλις	ἄνωθεν φωνὴν ἀκούσαντες, βραδέως ἀνήνεγκαν,
[8, 7]	ἀνεσκολοπίσθη, τριήρη δὲ ἐξέπεμψεν ἡ	πόλις	καὶ πρεσβευτὰς ὑπὲρ Καλλιρόης, ἑκούσιος
[8, 6]	βασιλέως, ὥστε ἐνεπλήσθη πᾶσα ἡ	πόλις,	οὐχ ὡς πρότερον ἐκ τοῦ
[8, 3]	ναῦν, τοῦ τριηράρχου δορυφοροῦντος αὐτήν,	κατάπληξις	εὐθὺς ἦν πάντων καὶ ταραχὴ
[8, 3]	μητρὶ χαρίσῃ καὶ πατρίοις ἀναθήματα	θεοῖς.	ἐγὼ δὲ πλείω τούτων καταλέλοιπα
[8, 4]	τοῖς γονεῦσί μου καὶ τοῖς	θεοῖς	τοῖς Ἑλληνικοῖς. συνίστημί σοι τὸ
[8, 1]	νυμφίῳ, λάφυρον δὲ τοῖς ἑαυτοῦ	πολεμίοις.	ἀλλὰ ἔδοξέ τι δεινὸν Ἀφροδίτῃ·
[8, 2]	δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν μέσοις τοῖς	πολεμίοις.	εἶτ´ οὖν συμβουλεύει τις ἡμῖν
[8, 6]	εἶχε δὲ ἐπάνω σκηνὴν συγκεκαλυμμένην	Βαβυλωνίοις	παραπετάσμασιν. ἐπεὶ δὲ καθωρμίσθη, πᾶς
[8, 3]	ἵνα καὶ μητρὶ χαρίσῃ καὶ	πατρίοις	ἀναθήματα θεοῖς. ἐγὼ δὲ πλείω
[8, 2]	κήρυκας εἰρήνην καὶ σπονδὰς τοῖς	ἐπιχωρίοις	καταγγεῖλαι. δεξαμένων δὲ αὐτῶν ἐξεβίβασε
[8, 6]	ὕλης τέχνης τε πολυτέλειαν ἐπέδειξε	Συρακοσίοις	καὶ κλίνην καὶ τράπεζαν τοῦ
[8, 8]	ἐδωρήσατο τάλαντον ἑκάστῳ, τοῖς δὲ	Αἰγυπτίοις	ἀπένειμε χώραν Ἑρμοκράτης, ὥστε ἔχειν
[8, 3]	πράττειν. ἦν οὖν τις ἐν	Αἰγυπτίοις	Δημήτριος, φιλόσοφος, βασιλεῖ γνώριμος, ἡλικίᾳ
[8, 4]	ἀποστέλλειν. ἀνταπαιτοῦμεν δέ σε χάριν	Αἰγυπτίοις	διαλλαγῆναι· πρέπει γὰρ βασιλεῖ μάλιστα
[8, 4]	μου καὶ τοῖς θεοῖς τοῖς	Ἑλληνικοῖς.	συνίστημί σοι τὸ τέκνον μου,
[8, 1]	ἦν δακρύων καὶ διηγημάτων, περιπλακέντες	ἀλλήλοις	ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο.
[8, 4]	διαφόρους, εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων,	ἀλλήλοις	ἐντολὰς διδόντων, τοῖς οἴκοι γραφόντων;
[8, 1]	ἀλήθειαν καὶ τοὺς ἀγνοουμένους ἔδειξεν	ἀλλήλοις	λέξω. Ἑσπέρα μὲν ἦν, ἔτι
[8, 1]	συνεβόησαν Χαιρέα, Καλλιρόη. περιχυθέντες δὲ	ἀλλήλοις,	λιποψυχήσαντες ἔπεσον. ἄφωνος δὲ καὶ
[8, 6]	τῆς παραδόξου χαρᾶς. ἐπεκυλίοντο δὲ	ἀλλήλοις	συνέφηβοι καὶ συγγυμνασταί, Χαιρέαν ἀσπάσασθαι
[8, 7]	ὤκνει Χαιρέας, ὡς ἂν ἐπὶ	πολλοῖς	τῶν οὐ κατὰ γνώμην συμβάντων
[8, 7]	πάλιν ἀμφοτέρους κοινῇ· καὶ τοῦτο	ἐκείνοις	ἥδιον ἦν. Καλλιρόην μὲν οὖν
[8, 4]	τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν ἐν τοῖς	κόλποις	καὶ ὅτε ἔδει λοιπὸν ἀνάγεσθαι
[8, 7]	θέλων {ἐν} τοῖς πρώτοις καὶ	σκυθρωποῖς	τὸν λαόν. ὁ δὲ δῆμος
[8, 7]	τέλος λαμπρὸν γενόμενον ἐπισκοτεῖ τοῖς	προτέροις	ἅπασι, τὸ δὲ μὴ ῥηθὲν
[8, 2]	γῆς, ἡμεῖς δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν	μέσοις	τοῖς πολεμίοις. εἶτ´ οὖν συμβουλεύει
[8, 1]	καὶ τὸ τελευταῖον τοῦτο σύγγραμμα	τοῖς	ἀναγινώσκουσιν ἥδιστον γενήσεσθαι· καθάρσιον γάρ
[8, 4]	δέ σοι χάριν εἴσομαι παρὰ	τοῖς	γονεῦσί μου καὶ τοῖς θεοῖς
[8, 8]	Χαιρέας δὲ ἐδωρήσατο τάλαντον ἑκάστῳ,	τοῖς	δὲ Αἰγυπτίοις ἀπένειμε χώραν Ἑρμοκράτης,
[8, 1]	οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ, λάφυρον δὲ	τοῖς	ἑαυτοῦ πολεμίοις. ἀλλὰ ἔδοξέ τι
[8, 4]	γονεῦσί μου καὶ τοῖς θεοῖς	τοῖς	Ἑλληνικοῖς. συνίστημί σοι τὸ τέκνον
[8, 8]	γυναῖκα δωρησάμενος αὐτῷ καὶ Περσῶν	τοῖς	ἐντιμοτάτοις μητέρας τε καὶ ἀδελφὰς
[8, 2]	τοὺς κήρυκας εἰρήνην καὶ σπονδὰς	τοῖς	ἐπιχωρίοις καταγγεῖλαι. δεξαμένων δὲ αὐτῶν
[8, 4]	παρὰ τοῖς γονεῦσί μου καὶ	τοῖς	θεοῖς τοῖς Ἑλληνικοῖς. συνίστημί σοι
[8, 1]	καὶ πάντα ἀκριβῶς διηγήσατο, ἐναβρυνόμενος	τοῖς	κατορθώμασιν. ἐπεὶ δὲ ἅλις ἦν
[8, 4]	δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν ἐν	τοῖς	κόλποις καὶ ὅτε ἔδει λοιπὸν
[8, 4]	χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις ἐντολὰς διδόντων,	τοῖς	οἴκοι γραφόντων; ἔγραφε δὲ καὶ
[8, 2]	ἡμεῖς δὲ ἀπειλήμμεθα ἐν μέσοις	τοῖς	πολεμίοις. εἶτ´ οὖν συμβουλεύει τις
[8, 7]	γὰρ τέλος λαμπρὸν γενόμενον ἐπισκοτεῖ	τοῖς	προτέροις ἅπασι, τὸ δὲ μὴ
[8, 7]	ἤρξατο, λυπεῖν οὐ θέλων {ἐν}	τοῖς	πρώτοις καὶ σκυθρωποῖς τὸν λαόν.
[8, 1]	καθάρσιον γάρ ἐστι τῶν ἐν	τοῖς	πρώτοις σκυθρωπῶν. οὐκέτι λῃστεία καὶ
[8, 2]	εἰς τὰς τριήρεις σύνθημα λεληθὸς	τοῖς	τριηράρχαις διέδωκεν ἐπὶ Κύπρου κρατεῖν,
[8, 6]	καταλάβῃ. ἐπεὶ δὲ ἐφάνησαν Συρακοῦσαι,	τοῖς	τριηράρχαις ἐκέλευσε κοσμῆσαι τὰς τριήρεις
[8, 3]	κατεφίλησεν αὐτόν, εὐθὺς δὲ ἐκέλευσε	τοῖς	ὑπηρέταις ἄγειν αὐτὴν πρὸς Στάτειραν.
[8, 8]	πέρας ἔχοντα, καὶ ἔσχεν ἐν	τοῖς	φιλτάτοις· ἀποδοῦναι δέ μοι Καλλιρόην
[8, 8]	ἔχοντα, καὶ ἔσχεν ἐν τοῖς	φιλτάτοις·	ἀποδοῦναι δέ μοι Καλλιρόην ἔσπευδε
[8, 8]	δωρησάμενος αὐτῷ καὶ Περσῶν τοῖς	ἐντιμοτάτοις	μητέρας τε καὶ ἀδελφὰς καὶ
[8, 2]	δὲ ἀληθὲς ἀποπειρώμενος εἰ βεβαίως	αὐτοῖς	δοκεῖ. σφόδρα δὲ ἐγκειμένων καὶ
[8, 1]	δορυφορούντων. ἄνθη καὶ στεφάνους ἐπέβαλλον	αὐτοῖς,	καὶ οἶνος καὶ μύρα πρὸ
[8, 3]	ἄλλους πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε, διανείμας	αὐτοῖς	μέρη τῶν λαφύρων, ἵνα χαίροντες
[8, 6]	θάλασσαν κωπῆρες ἐξέπεμψε πλοῖον ἀπαντᾶν	αὐτοῖς.	ὁ δὲ ἀποσταλεὶς ἐπυνθάνετο πλησίον
[8, 2]	γε ἀναπτῆναι δυνάμεθα. Σιωπῆς ἐπὶ	τούτοις	γενομένης Λακεδαιμόνιος ἀνήρ, Βρασίδου συγγενής,
[8, 8]	ἔκγονος. Εὐχαὶ παρὰ πάντων ἐπὶ	τούτοις	ἐπηκολούθησαν. καταπαύσας δὲ τὴν βοὴν
[8, 6]	οὖν περὶ τὴν Ἀσίαν ἐν	τούτοις	ἦν, ὁ δὲ Χαιρέας ἤνυσε
[8, 3]	παρείληφε δούλην. ἤγειρε θρῆνον ἐπὶ	τούτοις	καὶ τότε ἔμαθε τί αἰχμαλωσία
[8, 8]	εἰς Καρίαν. θρῆνον ἐξέρρηξεν ἐπὶ	τούτοις	τὸ πλῆθος, εἶπε δὲ Χαιρέας
[8, 7]	λυπεῖν οὐ θέλων {ἐν} τοῖς	πρώτοις	καὶ σκυθρωποῖς τὸν λαόν. ὁ
[8, 1]	γάρ ἐστι τῶν ἐν τοῖς	πρώτοις	σκυθρωπῶν. οὐκέτι λῃστεία καὶ δουλεία
[8, 1]	κάλλιστον, οἷον οὐδὲ Ἀλέξανδρος ὁ	Πάρις,	ὕβρισεν εἰς τὴν χάριν. ἐπεὶ
[8, 8]	καὶ λύσασα τὰς κόμας, καταφιλοῦσα	χάρις	σοι" φησίν, Ἀφροδίτη· πάλιν γάρ
[8, 4]	ἡ Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην προσεκύνησε.	χάρις	σοι" φησὶν ὦ δέσποινα, τῶν
[8, 8]	τῆς Ἀσίας δεσπότην, εἰ μὴ	χωρὶς	ἐμοῦ μαχόμενος ἀνῃρέθη. τὸ δὲ
[8, 1]	καὶ δίκη καὶ μάχη καὶ	ἀποκαρτέρησις	καὶ πόλεμος καὶ ἅλωσις, ἀλλὰ
[8, 1]	καὶ ἀποκαρτέρησις καὶ πόλεμος καὶ	ἅλωσις,	ἀλλὰ ἔρωτες δίκαιοι ἐν τούτῳ
[8, 5]	τῷ Ἡρακλεῖ τὰ ἐπινίκια προσῆλθέ	τις	ἀγγέλλων ὅτι Ἄραδος ἐκπεπόρθηται καί
[8, 2]	ἵκοντο. ~Ἔτι δὲ νυκτὸς κατέπλευσέ	τις	Αἰγύπτιος οὐ τῶν ἀφανῶν, ἐκβὰς
[8, 4]	καλήν μοι βασιλεὺς ἔδωκε παραθήκην.	~Τίς	ἂν φράσῃ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
[8, 1]	δὲ Τυρία πορφυρᾶ, ὕφασμα Βαβυλώνιον.	τίς	ἂν φράσῃ τὴν νύκτα ἐκείνην
[8, 5]	χαρᾶς δάκρυα ἀφῆκε καὶ εἶπε	τίς	ἄρα μοι θεῶν ἀποδέδωκέ σε,
[8, 3]	ταχέως πάντα πράττειν. ἦν οὖν	τις	ἐν Αἰγυπτίοις Δημήτριος, φιλόσοφος, βασιλεῖ
[8, 5]	θέοντες ἐμήνυον Ἀρταξέρξῃ τάχα δή	τις	εὑρεθήσεται βασιλεὺς Αἰγυπτίων. ὁ δὲ
[8, 2]	τοῖς πολεμίοις. εἶτ´ οὖν συμβουλεύει	τις	ἡμῖν ἀπιέναι πρὸς τὸν βασιλέα
[8, 3]	πάντων καὶ ταραχὴ διαθεόντων. εἶτά	τις	ἡσυχῆ πρὸς ἄλλον ἐλάλησεν ἡ
[8, 5]	παρεσκευασμένον εἰς μάχην. ἤδη δέ	τις	καὶ τόξον ἐνέτεινε καὶ λόγχην
[8, 5]	παιδείαν ἐξαίρετον. ὥσπερ γὰρ εἴ	τις	κεραυνοῦ πεσόντος πρὸ τῶν ποδῶν
[8, 6]	οἱ ἐκ τῆς πόλεως, εἶπέ	τις	πόθεν τριήρεις προσπλέουσι; μή τι
[8, 6]	τῶν ἰδόντων, οὔτε θησαυρὸν εὑρών	τις	χρυσίου τοσοῦτον ἐξεβόησεν, ὡς τότε
[8, 1]	προσελθὼν θάρρει" φησίν, ὦ γύναι,	ἥτις	ἂν ᾖς, οὐ γάρ σε
[8, 8]	δῆμος ἐξεβόησε λέγε πάντα. καὶ	ὃς	ἔλεγεν ὁ πριάμενος ἡμᾶς, δοῦλος
[8, 2]	ἐμήνυσε τὴν σπουδήν. ὡς δὲ	στρατηγὸς	ἀγαθὸς Χαιρέας κάλει" φησί· πόλεμος
[8, 1]	ἀρχῆς δύο τῶν καλλίστων ἥρμοσε	ζεῦγος,	γυμνάσασα διὰ γῆς καὶ θαλάσσης,
[8, 4]	τῶν παρόντων. ἤδη μοι διαλλάττῃ·	δὸς	δέ μοι καὶ Συρακούσας ἰδεῖν.
[8, 4]	ἐπιστολὴν ἐπέδωκε καὶ ταύτην" εἶπε	δὸς	Διονυσίῳ τῷ δυστυχεῖ, ὃν παρατίθημι
[8, 5]	ἐπινίκια προσῆλθέ τις ἀγγέλλων ὅτι	Ἄραδος	ἐκπεπόρθηται καί ἐστι κενή, πάντα
[8, 5]	κατήγγειλε βασιλεῖ, ὡς ἀπολωλυίας τῆς	βασιλίδος.	ἐπένθουν δὲ Περσῶν οἱ ἐντιμότατοι
[8, 5]	αὐτῷ τὸ λυπεῖσθαι, σωθείσης τῆς	βασιλίδος.	ὁ δὲ Ἀρταξέρξης εἰ μὲν
[8, 1]	νόμιμοι γάμοι. πῶς οὖν ἡ	θεὸς	ἐφώτισε τὴν ἀλήθειαν καὶ τοὺς
[8, 3]	εὐγενῶν. ἀλλὰ ταχεῖαν ἐποίησεν ὁ	θεὸς	τὴν μεταβολήν· Καλλιρόη γὰρ εἰσδραμοῦσα
[8, 2]	τὴν σπουδήν. ὡς δὲ στρατηγὸς	ἀγαθὸς	Χαιρέας κάλει" φησί· πόλεμος γὰρ
[8, 3]	πεποίηκας εἰς ἐμὲ δικαίως· χρηστὸν	ἦθος	ἐπεδείξω καὶ τοῦ κάλλους ἄξιον.
[8, 3]	εἶχεν οὔτε ἀπιστεῖν· τὸ δὲ	ἦθος	Καλλιρόης τοιοῦτον ἦν, ὡς μὴ
[8, 2]	Χαιρέας εἰς τὰς τριήρεις σύνθημα	λεληθὸς	τοῖς τριηράρχαις διέδωκεν ἐπὶ Κύπρου
[8, 7]	θεάτρου, Χαιρέαν δὲ κατεῖχε τὸ	πλῆθος,	ἀκοῦσαι βουλόμενον πάντα τὰ τῆς
[8, 7]	λαφύρων Μηδικῶν. ~Ἀθρόον δὲ τὸ	πλῆθος	ἀνεβόησεν ἐξίωμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν·
[8, 6]	τοσοῦτον ἐξεβόησεν, ὡς τότε τὸ	πλῆθος,	ἀπροσδοκήτως ἰδὸν θέαμα λόγου κρεῖττον.
[8, 2]	ἀποσπασθεῖεν— κατασπαρέντες οὖν εἰς τὸ	πλῆθος	διαπυνθάνεσθαι ἑκάστου σπεύσατε, ἵνα μόνον
[8, 8]	θρῆνον ἐξέρρηξεν ἐπὶ τούτοις τὸ	πλῆθος,	εἶπε δὲ Χαιρέας ἐπιτρέψατέ μοι
[8, 8]	γεωργεῖν. Ἕως δὲ ἦν τὸ	πλῆθος	ἐν τῷ θεάτρῳ, Καλλιρόη, πρὶν
[8, 5]	ἦσαν αὐτῷ· πᾶν δὲ τὸ	πλῆθος	ἔστησεν ἐπὶ τοῦ λιμένος παρεσκευασμένον
[8, 2]	χειρὸς τὸν Αἰγύπτιον, συγκαλέσας τὸ	πλῆθος	νικῶμεν, ἄνδρες" εἶπε, καὶ τὴν
[8, 5]	ναῦς τῶν Αἰγυπτίων. μέγα δὴ	πένθος	κατήγγειλε βασιλεῖ, ὡς ἀπολωλυίας τῆς
[8, 3]	διήλλακται καὶ οὐκέτι ὑμῖν ἐστι	πολέμιος.	ἀνίστασο δέ, φιλτάτη, καὶ ἄπιθι
[8, 2]	δυνάμεθα. Σιωπῆς ἐπὶ τούτοις γενομένης	Λακεδαιμόνιος	ἀνήρ, Βρασίδου συγγενής, κατὰ μεγάλην
[8, 5]	φθόνος ἥπτετο αὐτοῦ, καὶ ἔλεγε	μακάριος	Χαιρέας, εὐτυχέστερος ἐμοῦ. Ἐπεὶ δὲ
[8, 4]	τὸ πλοῖον εἰσήγαγε. κατεσκευάκει δὲ	Δημήτριος	ἐν τῇ νηὶ σκηνὴν βασιλικήν,
[8, 5]	ἔμελλεν ἀφιέναι, εἰ μὴ συνῆκε	Δημήτριος	καὶ τοῦτο ἐμήνυσε τῇ βασιλίδι.
[8, 3]	ἦν οὖν τις ἐν Αἰγυπτίοις	Δημήτριος,	φιλόσοφος, βασιλεῖ γνώριμος, ἡλικίᾳ προήκων,
[8, 8]	τὸν μέγαν βασιλέα καὶ Ἀράδου	κύριος	ἐγενόμην, ἔνθα καὶ τὴν βασιλίδα
[8, 8]	εἰς Βαβυλῶνα. καὶ Καλλιρόην μὲν	Διονύσιος	ἄγων περίβλεπτον ἐποίησε καὶ κατὰ
[8, 8]	διακονουμένου τὴν ἐπιστολὴν ἔλαβεν αὐτὸς	Διονύσιος.	ἐμὲ δὲ ζῆν οὐκ ἐπίστευεν,
[8, 5]	δὴ τῷ καιρῷ μάλιστα φρόνησιν	Διονύσιος	ἐπεδείξατο καὶ παιδείαν ἐξαίρετον. ὥσπερ
[8, 5]	πρὸς τὸν εὐνοῦχον ἐλθέτω" φησὶ	Διονύσιος.	καὶ ἦλθε ταχέως, μετέωρος ταῖς
[8, 5]	τοῦ βασιλέως ἀναγραφῆναι. προσεκύνησεν ὁ	Διονύσιος	καὶ χάριν ὁμολογήσας ἔσπευδεν ἀπαλλαγῆναι
[8, 7]	πόλις καὶ πρεσβευτὰς ὑπὲρ Καλλιρόης,	ἑκούσιος	δὲ συνεξέπλευσέ σοι Πολύχαρμος ὁ
[8, 7]	ἄνδρες Συρακόσιοι, πολίτης ἐν Μιλήτῳ	πλούσιος	ὑπ´ ἀνδρὸς ἐνδόξου· καὶ γὰρ
[8, 5]	ἐγὼ δὲ ἔρημος βιώσομαι, πάντων	αἴτιος	ἐμαυτῷ γενόμενος. ἀπώλεσέ με κενὴ
[8, 2]	ἴστε γὰρ ὅτι ὁ μὲν	Αἰγύπτιος	ἀνῄρηται μαχόμενος, κρατεῖ δὲ βασιλεὺς
[8, 1]	δὲ αὐτῷ τὴν ἀγορὰν ὁ	Αἰγύπτιος	ἔλεξεν ἐνταῦθά ἐστιν ἡ γυνή,
[8, 2]	οὐ περιμένει. εἰσαχθεὶς δὲ ὁ	Αἰγύπτιος,	ἔτι σκότους ὄντος, τῇ κλίνῃ
[8, 2]	~Ἔτι δὲ νυκτὸς κατέπλευσέ τις	Αἰγύπτιος	οὐ τῶν ἀφανῶν, ἐκβὰς δὲ
[8, 2]	Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι, τὸ	μῆκος	τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος, τὸ δὲ
[8, 8]	δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος τῆς	γυναικός,	εἰ μή με Πολύχαρμος ἔσωσεν,
[8, 7]	δὲ κατὰ τὴν ζήτησιν τῆς	γυναικὸς	ἐξελθὼν αὐτὴν μὲν οὐχ εὗρες,
[8, 8]	καὶ Διονυσίῳ διαδικασίαν περὶ τῆς	γυναικὸς	ἐπήγγειλε, Καλλιρόην παραθέμενος ἐν τῷ
[8, 1]	οἰκίᾳ· πανταχόθεν συνέτρεχον λαλοῦντες ὢ	γυναικὸς	μακαρίας, εἴληφε τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα.
[8, 2]	μάλιστα περὶ τῆς Στατείρας τῆς	γυναικός.	Ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας ἀνέθορε· Καλλιρόη
[8, 1]	δὲ αὐτῷ μηδὲ μέχρι φιλήματος.	ἄδικος	οὖν" ἔφη Χαιρέας ἐγὼ καὶ
[8, 3]	πρέπει γὰρ τοιούτῳ σώματι κόσμος	βασιλικός.	δεῖ γὰρ ἔχειν σε ἵνα
[8, 1]	βασιλικόν· καθ´ ἑκάστην γὰρ πόλιν	οἶκος	ἐξαίρετος ἀποδέδεικται τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ.
[8, 7]	ἢ πικρότερον ἡμῖν· τὸ γὰρ	τέλος	λαμπρὸν γενόμενον ἐπισκοτεῖ τοῖς προτέροις
[8, 8]	ἔσωσεν, ὁ μόνος ἐν πᾶσι	φίλος	πιστός; καὶ γὰρ βασιλεὺς ἠμελήκει
[8, 7]	δὲ συνεξέπλευσέ σοι Πολύχαρμος ὁ	φίλος.	ταῦτα ἴσμεν· σὺ δὲ ἡμῖν
[8, 6]	ἀλλὰ φόρτον εἶναι πολυτελῆ, καὶ	ἄλλος	ἄλλο τι ἐμαντεύετο, πάντα δὲ
[8, 2]	ταραχῆς ὁ λιμὴν πεπλήρωτο καὶ	ἄλλος	ἄλλο τι ἔπραττε. παριὼν δὲ
[8, 8]	θέλοντας ἤγαγον ἐνθάδε. πλεύσεται καὶ	ἄλλος	στόλος ἐξ Ἰωνίας ὑμέτερος· ἄξει
[8, 8]	ἤγαγον ἐνθάδε. πλεύσεται καὶ ἄλλος	στόλος	ἐξ Ἰωνίας ὑμέτερος· ἄξει δὲ
[8, 6]	γὰρ ἴσμεν εἰ μείζων ἕπεται	στόλος,	πρόδρομοι δέ εἰσιν αἱ βλεπόμεναι.
[8, 8]	ὃς ἔλεγεν ὁ πριάμενος ἡμᾶς,	δοῦλος	Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε σκάπτειν
[8, 6]	ἀνθρώπων ἐνεπλήσθη· φύσει μὲν γὰρ	ὄχλος	ἐστὶ περίεργόν τι χρῆμα, τότε
[8, 3]	φιλτάτης, ἣν εὐηργέτησας. Χαιρέας ὁ	ἐμός	ἐστι ναύαρχος· ναύαρχον δὲ Αἰγυπτίων
[8, 5]	οὐκέτ´ ἀνδρί· σὺ γὰρ εὐεργέτης	ἐμός·	τί γὰρ ἄξιον ἐποίησά σοι;
[8, 2]	ἐμοὶ καὶ εἰρήνη καλλίστη καὶ	πόλεμος	ἀσφαλέστατος μεθ´ ὑμῶν· πείρᾳ γὰρ
[8, 2]	στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας κάλει" φησί·	πόλεμος	γὰρ ἀναβολὴν οὐ περιμένει. εἰσαχθεὶς
[8, 4]	νενίκηκα παρὰ τῷ δικαιοτάτῳ δικαστῇ·	πόλεμος	γὰρ ἄριστος κριτὴς τοῦ κρείττονός
[8, 1]	καὶ μάχη καὶ ἀποκαρτέρησις καὶ	πόλεμος	καὶ ἅλωσις, ἀλλὰ ἔρωτες δίκαιοι
[8, 8]	μέρος τῶν λαφύρων. ἐπευφήμησεν ὁ	δῆμος	ἀγαθῷ ἀνδρὶ Πολυχάρμῳ, φίλῳ πιστῷ,
[8, 7]	τὴν θυγατέρα. πρῶτον οὖν ὁ	δῆμος	εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας εὐφήμει
[8, 7]	σκυθρωποῖς τὸν λαόν. ὁ δὲ	δῆμος	ἐνεκελεύετο ἐρωτῶμεν, ἄνωθεν ἄρξαι, πάντα
[8, 8]	ἐστι τῶν πρώτων· ὁ δὲ	δῆμος	ἐξεβόησε λέγε πάντα. καὶ ὃς
[8, 8]	ὑμῶν, πολίτας ποιήσατε. πάλιν ὁ	δῆμος	ἐπεβόησεν ἄξιοι μεθ´ ἡμῶν πολιτεύεσθαι·
[8, 7]	τῶν διηγημάτων ἤδη καὶ ὁ	δῆμος	ἐπίσταται, καὶ γὰρ τὸν γάμον
[8, 7]	θέλων τῇ γυναικί. ἀλλ´ ὁ	δῆμός	σε ἀπέλυσεν, ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ
[8, 8]	ἀνδρὶ Πολυχάρμῳ, φίλῳ πιστῷ, ὁ	δῆμός	σοι χάριν ἐπίσταται. τὴν πατρίδα
[8, 5]	αὐτὴ τοῦτο κεκέλευκεν· ἐγὼ δὲ	ἔρημος	βιώσομαι, πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ γενόμενος.
[8, 3]	ἐν Αἰγυπτίοις Δημήτριος, φιλόσοφος, βασιλεῖ	γνώριμος,	ἡλικίᾳ προήκων, παιδείᾳ καὶ ἀρετῇ
[8, 8]	μὲν ἀπηγόμην· μέλλων δὲ βασανίζεσθαι	Πολύχαρμος	εἶπέ μου τοὔνομα καὶ Μιθριδάτης
[8, 6]	ἐχεῖτο μετὰ χαρᾶς. Μεταξὺ δὲ	Πολύχαρμος	ἐπικαταπλεῖ ταῖς ἄλλαις τριήρεσιν· αὐτὸς
[8, 8]	τῆς γυναικός, εἰ μή με	Πολύχαρμος	ἔσωσεν, ὁ μόνος ἐν πᾶσι
[8, 7]	Καλλιρόης, ἑκούσιος δὲ συνεξέπλευσέ σοι	Πολύχαρμος	ὁ φίλος. ταῦτα ἴσμεν· σὺ
[8, 2]	καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν ἀνεβάλλετο	Πολύχαρμος	τὴν πρὸς Χαιρέαν εἴσοδον, ἐνοχλεῖν
[8, 1]	λιποψυχήσαντες ἔπεσον. ἄφωνος δὲ καὶ	Πολύχαρμος	τὸ πρῶτον εἱστήκει πρὸς τὸ
[8, 1]	κάλλιστον τῶν λαφύρων; συνεπελάβετο καὶ	Πολύχαρμος	τοῦ λόγου, βουλόμενος ἐμβαλεῖν αὐτόν,
[8, 3]	κοσμοῦ· πρέπει γὰρ τοιούτῳ σώματι	κόσμος	βασιλικός. δεῖ γὰρ ἔχειν σε
[8, 7]	ἐνδόξου· καὶ γὰρ ἐκείνου τὸ	γένος	ἔνδοξον καὶ Ἑλληνικόν. μὴ φθονήσωμεν
[8, 3]	ἐντιμότεροι γενόμενοι· καὶ οὐδεὶς ἠτύχησεν	οὐδενός,	αἰτήσας παρὰ Χαιρέου. Καλλιρόη δὲ
[8, 8]	ἐν Συρακούσαις ἔδειξας, ὅπου καὶ	παρθένος	εἶδον αὐτὸν σοῦ θελούσης. οὐ
[8, 8]	πάντα. καὶ ὃς ἔλεγεν ὁ	πριάμενος	ἡμᾶς, δοῦλος Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας,
[8, 7]	ὁ παρὰ Θήρωνος Καλλιρόην ταλάντου	πριάμενος.	μὴ φοβηθῆτε· οὐκ ἐδούλευσεν· εὐθὺς
[8, 5]	πολὺν χρόνον κατεῖχεν, ἀναγινώσκειν μὴ	δυνάμενος	διὰ τὰ δάκρυα. ἀποκλαύσας δὲ
[8, 6]	ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν σκηνὴν καὶ	περιπτυξάμενος	τὴν θυγατέρα εἶπε ζῇς, τέκνον,
[8, 5]	Ἔρως καὶ ἀναπείθει ῥᾳδίως ἀντερᾶσθαι.	θεασάμενος	δὲ τὸ παιδίον καὶ πήλας
[8, 8]	χωρίῳ, μόνον τὴν εἰκόνα Καλλιρόης	θεασάμενος	ἐν ἱερῷ ἐγὼ μὲν εἶχον
[8, 1]	ὑπερβὰς οὖν τὸν οὐδὸν καὶ	θεασάμενος	ἐρριμμένην καὶ ἐγκεκαλυμμένην εὐθὺς ἐκ
[8, 8]	τὸν μέγαν βασιλέα, τὴν γυναῖκα	δωρησάμενος	αὐτῷ καὶ Περσῶν τοῖς ἐντιμοτάτοις
[8, 8]	ἄνδρες Συρακόσιοι, δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην	ἀπεζευγμένος	τῆς γυναικός, εἰ μή με
[8, 8]	περὶ τῆς γυναικὸς ἐπήγγειλε, Καλλιρόην	παραθέμενος	ἐν τῷ μεταξὺ Στατείρᾳ τῇ
[8, 6]	ἀμπεχομένη πορφύραν, Χαιρέας δὲ αὐτῇ	παρακαθήμενος,	σχῆμα ἔχων στρατηγοῦ. οὔτε βροντή
[8, 5]	ἅμα δὲ προῄεσαν ἐκ τοῦ	λιμένος	εἰς τὰ βασίλεια. τότε δὲ
[8, 6]	αἱ μὲν πλείους ἔξω τοῦ	λιμένος	μετέωροι μεινάτωσαν, μία δὲ καταπλευσάτω.
[8, 5]	τὸ πλῆθος ἔστησεν ἐπὶ τοῦ	λιμένος	παρεσκευασμένον εἰς μάχην. ἤδη δέ
[8, 8]	ἠμελήκει τῆς δίκης, ἔρωτι Καλλιρόης	φλεγόμενος.	ἀλλ´ οὔτε ἔπεισεν οὔτε ὕβρισεν·
[8, 2]	συγκατατίθεσθαι, τὸ μῆκος τοῦ πλοῦ	προφασιζόμενος,	τὸ δὲ ἀληθὲς ἀποπειρώμενος εἰ
[8, 1]	συνεπελάβετο καὶ Πολύχαρμος τοῦ λόγου,	βουλόμενος	ἐμβαλεῖν αὐτόν, εἴ πως δύναιτο,
[8, 5]	ἔρημος βιώσομαι, πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ	γενόμενος.	ἀπώλεσέ με κενὴ ζηλοτυπία καὶ
[8, 8]	Μιθριδάτης ἐγνώρισε· Διονυσίου γὰρ ξένος	γενόμενος	ἐν Μιλήτῳ Χαιρέου θαπτομένου παρῆν·
[8, 1]	τροπαίων. καὶ πάντα ἀκριβῶς διηγήσατο,	ἐναβρυνόμενος	τοῖς κατορθώμασιν. ἐπεὶ δὲ ἅλις
[8, 6]	πρὸς ἀλλήλους. ἧκε δὲ μεταξὺ	φερόμενος	καὶ ὁ Χαιρέου πατήρ, λιποψυχῶν
[8, 8]	δεσπότην, εἰ μὴ χωρὶς ἐμοῦ	μαχόμενος	ἀνῃρέθη. τὸ δὲ λοιπὸν φίλον
[8, 2]	ὅτι ὁ μὲν Αἰγύπτιος ἀνῄρηται	μαχόμενος,	κρατεῖ δὲ βασιλεὺς ἁπάσης τῆς
[8, 2]	ἐνθάδε καὶ ὅσον οὔπω πάρεστι·	πεπυσμένος	γὰρ Ἄραδον ἑαλωκέναι λυπεῖται μὲν
[8, 6]	ἄλλαις τριήρεσιν· αὐτὸς γὰρ ἦν	πεπιστευμένος	τὸν ἄλλον στόλον ἀπὸ Κύπρου
[8, 7]	τῶν οὐ κατὰ γνώμην συμβάντων	αἰδούμενος,	Ἑρμοκράτης δὲ ἔφη μηδὲν αἰδεσθῇς,
[8, 2]	πλοῦ προφασιζόμενος, τὸ δὲ ἀληθὲς	ἀποπειρώμενος	εἰ βεβαίως αὐτοῖς δοκεῖ. σφόδρα
[8, 8]	καὶ Μιθριδάτης ἐγνώρισε· Διονυσίου γὰρ	ξένος	γενόμενος ἐν Μιλήτῳ Χαιρέου θαπτομένου
[8, 5]	ποδῶν αὐτοῦ μὴ ταραχθείη, οὕτως	κἀκεῖνος	ἀκούσας λόγων σκηπτοῦ βαρυτέρων, ὅτι
[8, 7]	πάντα τὰ τῆς ἀποδημίας διηγήματα.	κἀκεῖνος	ἀπὸ τῶν τελευταίων ἤρξατο, λυπεῖν
[8, 7]	ζῶντα εἰσήγαγες εἰς τὴν ἐκκλησίαν,	κἀκεῖνος	μὲν βασανισθεὶς ἀνεσκολοπίσθη, τριήρη δὲ
[8, 2]	τὴν ταχίστην ἡμᾶς πλεῖν, ἔνθα	ἐκεῖνος	ἐκέλευσε. συσκευασάμενοι οὖν πάντες ἐμβαίνετε.
[8, 1]	καὶ στεφάνους ἐπέβαλλον αὐτοῖς, καὶ	οἶνος	καὶ μύρα πρὸ τῶν ποδῶν
[8, 8]	δὲ ἀκούσας ἀγγελίαν ἐγὼ φήσαντός	τινος	ὅτι Διονυσίῳ παρεδόθη, θέλων ἀμύνασθαι
[8, 8]	ἄξει δὲ αὐτὸν ὁ Ἑρμοκράτους	ἔκγονος.	Εὐχαὶ παρὰ πάντων ἐπὶ τούτοις
[8, 5]	δύναιτο θεάσασθαι. μάλιστα δὲ πάντων	φθόνος	ἥπτετο αὐτοῦ, καὶ ἔλεγε μακάριος
[8, 8]	μή με Πολύχαρμος ἔσωσεν, ὁ	μόνος	ἐν πᾶσι φίλος πιστός; καὶ
[8, 2]	Ἀθηναίους. ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον·	μόνος	Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι, τὸ
[8, 6]	ἔχων μὴ πάλιν αὐτὸν σκληροῦ	δαίμονος	προσβολὴ καταλάβῃ. ἐπεὶ δὲ ἐφάνησαν
[8, 4]	κριτὴς τοῦ κρείττονός τε καὶ	χείρονος.	οὗτός μοι Καλλιρόην ἀποδέδωκεν, καὶ
[8, 4]	πόλεμος γὰρ ἄριστος κριτὴς τοῦ	κρείττονός	τε καὶ χείρονος. οὗτός μοι
[8, 1]	ἐν τῷ τάφῳ, πῶς ὑπὸ	Θήρωνος	ἐξήχθη, πῶς ἔπλευσε, πῶς ἐπράθη.
[8, 7]	ὑπερέχοντος. οὗτος δὲ ὁ παρὰ	Θήρωνος	Καλλιρόην ταλάντου πριάμενος. μὴ φοβηθῆτε·
[8, 1]	περιχυθέντες δὲ ἀλλήλοις, λιποψυχήσαντες ἔπεσον.	ἄφωνος	δὲ καὶ Πολύχαρμος τὸ πρῶτον
[8, 7]	πατρίδι λέγεις καὶ γονεῦσιν, ὧν	ἰσόρροπος	ἡ πρὸς ἀμφοτέρους ὑμᾶς φιλοστοργία.
[8, 2]	οὐ θέλων· ἐπεὶ δὲ ὁ	ἄνθρωπος	κατήπειγε, παρανοίξας τοῦ θαλάμου τὴν
[8, 7]	πολίτης ἐν Μιλήτῳ πλούσιος ὑπ´	ἀνδρὸς	ἐνδόξου· καὶ γὰρ ἐκείνου τὸ
[8, 7]	Ἰόνιον ἀσφαλῶς εἰς χωρίον κατήχθημεν	ἀνδρὸς	Μιλησίου, Διονυσίου τοὔνομα, πλούτῳ καὶ
[8, 1]	λαβὼν τὸ κάλλιστον, οἷον οὐδὲ	Ἀλέξανδρος	ὁ Πάρις, ὕβρισεν εἰς τὴν
[8, 8]	ἐγράφη καὶ εὐθὺς ἐκεῖνοι καθίσαντες	μέρος	ἦσαν τῆς ἐκκλησίας. καὶ Χαιρέας
[8, 8]	τὴν ἐμήν· προῖκα δὲ ἕξει	μέρος	τῶν λαφύρων. ἐπευφήμησεν ὁ δῆμος
[8, 8]	καὶ ἄλλος στόλος ἐξ Ἰωνίας	ὑμέτερος·	ἄξει δὲ αὐτὸν ὁ Ἑρμοκράτους
[8, 5]	αὐτοῦ, καὶ ἔλεγε μακάριος Χαιρέας,	εὐτυχέστερος	ἐμοῦ. Ἐπεὶ δὲ ἅλις ἦν
[8, 2]	ὅτι ὁμονοοῦντες ἐκρατήσαμεν τῆς θαλάσσης·	καιρὸς	δὲ ὀξὺς ἐφέστηκεν ἡμῖν εἰς
[8, 3]	ἐν μεγάλαις συμφοραῖς· ὁ δὲ	καιρὸς	ἐκέλευε ταχέως πάντα πράττειν. ἦν
[8, 2]	μετὰ τέχνης. κρατῶν γὰρ τῆς	χειρὸς	τὸν Αἰγύπτιον, συγκαλέσας τὸ πλῆθος
[8, 6]	καὶ συνευχαὶ πυκναὶ παρ´ ἀμφοτέρων	πρὸς	ἀλλήλους. ἧκε δὲ μεταξὺ φερόμενος
[8, 3]	ταραχὴ διαθεόντων. εἶτά τις ἡσυχῆ	πρὸς	ἄλλον ἐλάλησεν ἡ τοῦ ναυάρχου
[8, 7]	καὶ γονεῦσιν, ὧν ἰσόρροπος ἡ	πρὸς	ἀμφοτέρους ὑμᾶς φιλοστοργία. τὰ μὲν
[8, 8]	ἔσπευδε καὶ ἐποίησέ με γράψαι	πρὸς	αὐτήν. ἀμελείᾳ δὲ τοῦ διακονουμένου
[8, 2]	ὅσους τῶν Αἰγυπτίων εὔνους ἑώρα	πρὸς	αὑτὸν καὶ ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες
[8, 8]	τὴν δίκην καὶ πάντας ἐκάλεσε	πρὸς	αὑτόν. οὕτως ἀνέβημεν εἰς Βαβυλῶνα.
[8, 3]	δὲ Αἰγυπτίων ἐποίησεν αὐτὸν ὀργὴ	πρὸς	βασιλέα, διὰ τὸ βραδέως ἀπολαμβάνειν
[8, 1]	καταλέλοιπας καὶ τί σοι πέπρακται	πρὸς	βασιλέα. ἡ δ´ εὐθὺς ἀπώμνυτο
[8, 4]	ἔγραφε δὲ καὶ Χαιρέας ἐπιστολὴν	πρὸς	βασιλέα τοιαύτην· Σὺ μὲν ἔμελλες
[8, 8]	εὔνοιαν ἐπεδείξατο καὶ πίστιν ἀληθεστάτην	πρὸς	ἡμᾶς· κἂν ὑμῖν δοκῇ, δῶμεν
[8, 5]	τὸν εὐνοῦχον ἄγε με" φησὶ	πρὸς	Καλλιρόην, ἵνα αὐτῇ χάριν γνῶ.
[8, 2]	ποῦ Χαιρέας ἐστίν. ἀχθεὶς οὖν	πρὸς	Πολύχαρμον ἑτέρῳ μὲν οὐδενὶ ἔφη
[8, 3]	ἐκέλευσε τοῖς ὑπηρέταις ἄγειν αὐτὴν	πρὸς	Στάτειραν. Ἐτύγχανε δὲ ἐκείνη μετὰ
[8, 5]	αὐτὸς δ´ ἔσπευδεν εἰς Ἄραδον	πρὸς	τὴν γυναῖκα. ὄντι δὲ αὐτῷ
[8, 5]	ποτέ μοι καὶ σύ, τέκνον,	πρὸς	τὴν μητέρα· καὶ γὰρ αὐτὴ
[8, 1]	καὶ Πολύχαρμος τὸ πρῶτον εἱστήκει	πρὸς	τὸ παράδοξον, χρόνου δὲ προϊόντος
[8, 1]	Διονυσίῳ παραδεδόσθαι, θέλων ἀμύνασθαι βασιλέα	πρὸς	τὸν Αἰγύπτιον ἀπέστη καὶ ναύαρχος
[8, 8]	Διονυσίῳ παρεδόθη, θέλων ἀμύνασθαι βασιλέα,	πρὸς	τὸν Αἰγύπτιον αὐτομολήσας ἔργα μεγάλα
[8, 3]	μοι φίλη Περσίδων, καὶ βάδιζε	πρὸς	τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, καὶ
[8, 2]	οὖν συμβουλεύει τις ἡμῖν ἀπιέναι	πρὸς	τὸν βασιλέα καὶ εἰς τὰς
[8, 5]	Καλλιρόη. ἐπιστραφεὶς οὖν ὁ Ἀρταξέρξης	πρὸς	τὸν εὐνοῦχον ἐλθέτω" φησὶ Διονύσιος.
[8, 1]	Χαιρέας ἀνίσταται, ἵνα διατάξηται τὰ	πρὸς	τὸν πλοῦν. παριόντι δὲ αὐτῷ
[8, 3]	τῶν λαφύρων, ἵνα χαίροντες ἐπανίωσι	πρὸς	τοὺς ἑαυτῶν, ἐντιμότεροι γενόμενοι· καὶ
[8, 2]	πολὺ μὲν ἀνεβάλλετο Πολύχαρμος τὴν	πρὸς	Χαιρέαν εἴσοδον, ἐνοχλεῖν ἀκαίρως οὐ
[8, 1]	σχήματος ἐταράχθη τὴν ψυχὴν καὶ	μετέωρος	ἐγένετο· πάντως δ´ ἂν καὶ
[8, 5]	φησὶ Διονύσιος. καὶ ἦλθε ταχέως,	μετέωρος	ταῖς ἐλπίσι· τῶν γὰρ περὶ
[8, 1]	οὐ ναύτης ἐν τριήρει, οὐ	θυρωρὸς	ἐν οἰκίᾳ· πανταχόθεν συνέτρεχον λαλοῦντες
[8, 1]	μεγάλῳ βασιλεῖ. κλίνη μὲν ἔκειτο	χρυσήλατος,	στρωμνὴ δὲ Τυρία πορφυρᾶ, ὕφασμα
[8, 1]	κεκοινωνηκέναι δὲ αὐτῷ μηδὲ μέχρι	φιλήματος.	ἄδικος οὖν" ἔφη Χαιρέας ἐγὼ
[8, 1]	ἐκ τῆς ἀναπνοῆς καὶ τοῦ	σχήματος	ἐταράχθη τὴν ψυχὴν καὶ μετέωρος
[8, 2]	καὶ εἰρήνη καλλίστη καὶ πόλεμος	ἀσφαλέστατος	μεθ´ ὑμῶν· πείρᾳ γὰρ μεμαθήκαμεν
[8, 1]	καθ´ ἑκάστην γὰρ πόλιν οἶκος	ἐξαίρετος	ἀποδέδεικται τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ. κλίνη
[8, 2]	τῶν ἀφανῶν, ἐκβὰς δὲ τοῦ	κέλητος	μετὰ σπουδῆς ἐπυνθάνετο ποῦ Χαιρέας
[8, 1]	μὲν ἐν τριήρει καθεύδειν καὶ	νυκτὸς	καὶ μεθ´ ἡμέραν πολλὰ πράττων·
[8, 2]	παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο. ~Ἔτι δὲ	νυκτὸς	κατέπλευσέ τις Αἰγύπτιος οὐ τῶν
[8, 7]	ἀπήγγειλαν, ὅτι Θήρων ὁ τυμβωρύχος	νυκτὸς	τὸν τάφον διασκάψας Καλλιρόην ζῶσαν
[8, 2]	μὲν καὶ περὶ τοῦ πλούτου	παντὸς	ὃν ἐνθάδε καταλέλοιπεν, ἀγωνιᾷ δὲ
[8, 8]	ψευδῆ δὲ ἀκούσας ἀγγελίαν ἐγὼ	φήσαντός	τινος ὅτι Διονυσίῳ παρεδόθη, θέλων
[8, 5]	καὶ πίστιν ἐπεδείξω· τούτου δὲ	ὄντος	ἀμηχάνου, δίδωμί σοι πάσης Ἰωνίας
[8, 2]	δὲ ὁ Αἰγύπτιος, ἔτι σκότους	ὄντος,	τῇ κλίνῃ παραστὰς ἴσθι" φησὶν
[8, 1]	δὲ ἄνδρα, ὃν θέλεις. ἔτι	λέγοντος	ἡ Καλλιρόη γνωρίσασα τὴν φωνὴν
[8, 5]	βασιλικόν, ὅπερ εἴωθεν αἴρεσθαι μόνον	πλέοντος	βασιλέως· τοῦτο δὲ ταραχὴν ἐποίησεν,
[8, 7]	θέατρον ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν.	εἰσελθόντος	δὲ μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ
[8, 1]	πρὸς τὸ παράδοξον, χρόνου δὲ	προϊόντος	ἀνάστητε" εἶπεν, ἀπειλήφατε ἀλλήλους· πεπληρώκασιν
[8, 2]	εἰς τὸ βουλεύσασθαι περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἀσφαλῶς· ἴστε γὰρ ὅτι ὁ
[8, 2]	συσκευασάμενοι οὖν πάντες ἐμβαίνετε. Ταῦτα	εἰπόντος	ὁ σαλπιστὴς τὸ ἀνακλητικὸν εἰς
[8, 5]	ὥσπερ γὰρ εἴ τις κεραυνοῦ	πεσόντος	πρὸ τῶν ποδῶν αὐτοῦ μὴ
[8, 7]	γένει καὶ δόξῃ πάντων Ἰώνων	ὑπερέχοντος.	οὗτος δὲ ὁ παρὰ Θήρωνος
[8, 3]	ἐπὶ τὴν ναῦν, τοῦ τριηράρχου	δορυφοροῦντος	αὐτήν, κατάπληξις εὐθὺς ἦν πάντων
[8, 1]	μηδεὶς ἔτι ὑμᾶς διαχωρίσῃ. τοιαῦτα	ἐμβοῶντος,	ὥσπερ τινὲς ἐν φρέατι βαθεῖ
[8, 8]	ἔπεισεν οὔτε ὕβρισεν· εὐκαίρως δὲ	Αἴγυπτος	ἀποστᾶσα βαρὺν ἐκίνησε πόλεμον, ἐμοὶ
[8, 5]	πρόφασιν, σφῶν δ´ αὐτῶν κήδε´	ἕκαστος,	ὁ μὲν γυναῖκα, ὁ δὲ
[8, 5]	δὲ θυγατέρα, πάντες δέ τινα,	ἕκαστος	οἰκεῖον. ἐκπεπλευκότων δὲ τῶν πολεμίων
[8, 8]	ὁ μόνος ἐν πᾶσι φίλος	πιστός;	καὶ γὰρ βασιλεὺς ἠμελήκει τῆς
[8, 4]	τῷ δικαιοτάτῳ δικαστῇ· πόλεμος γὰρ	ἄριστος	κριτὴς τοῦ κρείττονός τε καὶ
[8, 6]	Πολύχαρμος ἐπικαταπλεῖ ταῖς ἄλλαις τριήρεσιν·	αὐτὸς	γὰρ ἦν πεπιστευμένος τὸν ἄλλον
[8, 5]	καταστησόμενον τὰ ἐν αὐτῇ βεβαίως,	αὐτὸς	δ´ ἔσπευδεν εἰς Ἄραδον πρὸς
[8, 8]	καὶ γυναῖκας καὶ θυγατέρας πέμψας.	αὐτὸς	δὲ Ἕλληνας τοὺς ἀρίστους Αἰγυπτίων
[8, 8]	τοῦ διακονουμένου τὴν ἐπιστολὴν ἔλαβεν	αὐτὸς	Διονύσιος. ἐμὲ δὲ ζῆν οὐκ
[8, 7]	καὶ γὰρ τὸν γάμον ὑμῶν	αὐτὸς	ἔζευξε· τήν τε τῶν ἀντιμνηστευομένων
[8, 8]	γὰρ Τύρον δυσάλωτον οὖσαν ἐχειρωσάμην	αὐτὸς	καὶ ναύαρχος ἀποδειχθεὶς κατεναυμάχησα τὸν
[8, 1]	τότε δὲ Πολυχάρμῳ πάντα ἐπιτρέψας,	αὐτὸς	οὐδὲ νύκτα περιμείνας εἰσῆλθεν εἰς
[8, 2]	τὴν πεζὴν στρατιὰν τὴν βασιλέως·	οὗτος	γὰρ ὁ ἀνὴρ τὰ εὐαγγέλια
[8, 7]	καὶ δόξῃ πάντων Ἰώνων ὑπερέχοντος.	οὗτος	δὲ ὁ παρὰ Θήρωνος Καλλιρόην
[8, 4]	τοῦ κρείττονός τε καὶ χείρονος.	οὗτός	μοι Καλλιρόην ἀποδέδωκεν, καὶ οὐ
[8, 5]	πρὶν κάλῳς τὴν ναῦν καταχθῆναι	πρῶτος	εἰσεπήδησεν εἰς αὐτήν, περιχυθεὶς δὲ
[8, 2]	μεγάλην ἀνάγκην τῆς Σπάρτης ἐκπεσών,	πρῶτος	ἐτόλμησεν εἰπεῖν τί δὲ ζητοῦμεν
[8, 5]	σοι πάσης Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ	πρῶτος	εὐεργέτης’ εἰς τὸν οἶκον τοῦ
[8, 3]	οὖν τις ἐν Αἰγυπτίοις Δημήτριος,	φιλόσοφος,	βασιλεῖ γνώριμος, ἡλικίᾳ προήκων, παιδείᾳ
[8, 1]	πρὸς τὸν Αἰγύπτιον ἀπέστη καὶ	ναύαρχος	ἀποδειχθεὶς ἐκράτησε τῆς θαλάσσης, νικήσας
[8, 8]	δυσάλωτον οὖσαν ἐχειρωσάμην αὐτὸς καὶ	ναύαρχος	ἀποδειχθεὶς κατεναυμάχησα τὸν μέγαν βασιλέα
[8, 1]	Φήμη δὲ διέτρεχεν ὅτι ὁ	ναύαρχος	εὕρηκε τὴν γυναῖκα. οὐ στρατιώτης
[8, 3]	εὐηργέτησας. Χαιρέας ὁ ἐμός ἐστι	ναύαρχος·	ναύαρχον δὲ Αἰγυπτίων ἐποίησεν αὐτὸν
[8, 7]	ἡμῖν ἀπήγγειλαν, ὅτι Θήρων ὁ	τυμβωρύχος	νυκτὸς τὸν τάφον διασκάψας Καλλιρόην
[8, 6]	ἀληθεύετε· φορτίδας γὰρ οὐ βλέπω	ναῦς	ἀλλὰ μακρὰς καὶ ὡς ἐκ
[8, 6]	κατὰ πρύμναν τὸ πνεῦμα) καὶ	ναῦς	ἔχων μεγάλας ἐπελαγίζετο, περιδεῶς ἔχων
[8, 5]	τῶν ἡμερῶν ὤφθησαν αἱ Αἰγυπτίων	ναῦς	προσπλέουσαι. καὶ τὸ μὲν ἀληθὲς
[8, 5]	τὰ ἐν αὐτῇ φέρουσιν αἱ	ναῦς	τῶν Αἰγυπτίων. μέγα δὴ πένθος
[8, 5]	Ἀρταξέρξῃ τάχα δή τις εὑρεθήσεται	βασιλεὺς	Αἰγυπτίων. ὁ δὲ ἀνέθορεν ἐκ
[8, 2]	Αἰγύπτιος ἀνῄρηται μαχόμενος, κρατεῖ δὲ	βασιλεὺς	ἁπάσης τῆς γῆς, ἡμεῖς δὲ
[8, 8]	καὶ τὸν πλοῦτον ὃν ἑωράκατε	βασιλεὺς	ἀπέθετο. ἐδυνάμην οὖν καὶ τὸν
[8, 5]	ἔδωκε τὴν ἐπιστολὴν τὴν Χαιρέου.	βασιλεὺς	δὲ ἀναγινώσκων μυρίων παθῶν ἐπληροῦτο·
[8, 8]	αὐτῷ μοιχείαν ἐγκαλῶν ἐπέστειλε βασιλεῖ·	βασιλεὺς	δὲ ἀνεδέξατο τὴν δίκην καὶ
[8, 5]	εὐχαῖς. ~Καὶ οὗτοι μὲν ἔπλεον,	βασιλεὺς	δὲ ὁ μέγας κρατήσας τῶν
[8, 3]	τοῦ κάλλους ἄξιον. καλήν μοι	βασιλεὺς	ἔδωκε παραθήκην. ~Τίς ἂν φράσῃ
[8, 5]	ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθε, διηγήσατο αὐτῷ	βασιλεὺς	ἐξ ἀρχῆς ἅπαντα τὰ γεγενημένα.
[8, 8]	πᾶσι φίλος πιστός; καὶ γὰρ	βασιλεὺς	ἠμελήκει τῆς δίκης, ἔρωτι Καλλιρόης
[8, 1]	νικήσας δὲ κατέσχεν Ἄραδον, ἔνθα	βασιλεὺς	καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ
[8, 3]	ἄνδρα τὸν σεαυτῆς· ζῇ γὰρ	βασιλεύς,	κἀκείνῳ σε Χαιρέας πέμπει. ἀνίστασο
[8, 2]	κλίνῃ παραστὰς ἴσθι" φησὶν ὅτι	βασιλεὺς	ὁ Περσῶν ἀνῄρηκε τὸν Αἰγύπτιον
[8, 5]	ὅπλα ῥίψαντες προσεκύνησαν· ὁ δὲ	βασιλεὺς	οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ πρὶν κάλῳς
[8, 5]	Καλλιρόης. ἀκούσας δὲ τὸ ὄνομα	βασιλεὺς	ὡς ἐπὶ τραύματι παλαιῷ πληγὴν
[8, 8]	δίκην εἴπομεν. Μιθριδάτην μὲν οὖν	εὐθὺς	ἀπέλυσεν, ἐμοὶ δὲ καὶ Διονυσίῳ
[8, 1]	πέπρακται πρὸς βασιλέα. ἡ δ´	εὐθὺς	ἀπώμνυτο μὴ ἑωρακέναι Διονύσιον μετὰ
[8, 7]	ἂν ἐκ πλοῦ καὶ ἀγωνίας	εὐθὺς	ἀσπασαμένην τὴν πατρίδα ἀπήγαγον ἐκ
[8, 8]	ἐπιβουλεύειν αὐτοῦ τῇ γυναικί, καὶ	εὐθὺς	αὐτῷ μοιχείαν ἐγκαλῶν ἐπέστειλε βασιλεῖ·
[8, 7]	πριάμενος. μὴ φοβηθῆτε· οὐκ ἐδούλευσεν·	εὐθὺς	γὰρ τὴν ἀργυρώνητον αὑτοῦ δέσποιναν
[8, 3]	ἥσθη Καλλιρόη καὶ κατεφίλησεν αὐτόν,	εὐθὺς	δὲ ἐκέλευσε τοῖς ὑπηρέταις ἄγειν
[8, 5]	ταραχὴν ἐποίησεν, ὡς πολεμίων ὄντων.	εὐθὺς	δὲ θέοντες ἐμήνυον Ἀρταξέρξῃ τάχα
[8, 1]	καὶ θεασάμενος ἐρριμμένην καὶ ἐγκεκαλυμμένην	εὐθὺς	ἐκ τῆς ἀναπνοῆς καὶ τοῦ
[8, 8]	χειροτονείσθω ταῦτα. ψήφισμα ἐγράφη καὶ	εὐθὺς	ἐκεῖνοι καθίσαντες μέρος ἦσαν τῆς
[8, 6]	πλοῦτον τοῦ μεγάλου βασιλέως. καὶ	εὐθὺς	ἐκέλευσεν ἐκκομίζεσθαι ἄργυρόν τε καὶ
[8, 3]	τοῦ τριηράρχου δορυφοροῦντος αὐτήν, κατάπληξις	εὐθὺς	ἦν πάντων καὶ ταραχὴ διαθεόντων.
[8, 5]	προελθοῦσα τῆς σκηνῆς ἔδειξεν ἑαυτήν.	εὐθὺς	οὖν τὰ ὅπλα ῥίψαντες προσεκύνησαν·
[8, 2]	χεῖρας φέροντας αὑτοὺς ἐμβαλεῖν; ἀνεβόησαν	εὐθὺς	ὡς πάντα μᾶλλον ἢ τοῦτο
[8, 1]	οὖν" ἔφη Χαιρέας ἐγὼ καὶ	ὀξὺς	εἰς ὀργήν, τηλικαῦτα δεινὰ διατεθεικὼς
[8, 2]	ἐκρατήσαμεν τῆς θαλάσσης· καιρὸς δὲ	ὀξὺς	ἐφέστηκεν ἡμῖν εἰς τὸ βουλεύσασθαι
[8, 2]	δὲ Αἰγυπτίους— πολλοὶ γάρ εἰσιν	οὓς	οὐ προσήκει ἄκοντας βιάζεσθαι· καὶ
[8, 7]	τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας εὐφήμει τοὺς	θεοὺς	καὶ χάριν ἠπίστατο μᾶλλον ὑπὲρ
[8, 4]	πάντων ἀνεξικακεῖν. ἕξεις δὲ στρατιώτας	ἀγαθοὺς	φιλοῦντάς σε· τοῦ γὰρ ἐμοὶ
[8, 2]	οὐκ ἂν δείσαιμεν, ἀλλ´ οὐδὲ	Ἀθηναίους.	ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον· μόνος
[8, 6]	πολέμου τριήρεις, ὥστε αἱ μὲν	πλείους	ἔξω τοῦ λιμένος μετέωροι μεινάτωσαν,
[8, 2]	γυναῖκας καὶ τέκνα ἔχουσιν οἱ	πλείους,	ὧν οὐκ ἂν ἡδέως ἀποσπασθεῖεν—
[8, 8]	Χαιρέας εἶπε καὶ τούσδε τοὺς	τριακοσίους,	Ἕλληνας ἄνδρας, στρατὸν ἐμὸν ἀνδρεῖον,
[8, 6]	πλέομεν ἔμποροι, φορτία φέροντες, ἃ	Συρακοσίους	εὐφρανεῖ. μὴ ἀθρόοι τοίνυν εἰσπλεῖτε"
[8, 2]	θεῶν ὑμᾶς προσλαμβανομένων. τοὺς δὲ	Αἰγυπτίους—	πολλοὶ γάρ εἰσιν οὓς οὐ
[8, 6]	συνευχαὶ πυκναὶ παρ´ ἀμφοτέρων πρὸς	ἀλλήλους.	ἧκε δὲ μεταξὺ φερόμενος καὶ
[8, 1]	ἀκούσαντες, βραδέως ἀνήνεγκαν, εἶτα ἰδόντες	ἀλλήλους	καὶ καταφιλήσαντες πάλιν παρείθησαν καὶ
[8, 1]	δὲ προϊόντος ἀνάστητε" εἶπεν, ἀπειλήφατε	ἀλλήλους·	πεπληρώκασιν οἱ θεοὶ τὰς ἀμφοτέρων
[8, 3]	ποιήσει τιμιώτερον ἐκείνῳ καὶ τοὺς	ἄλλους	διαλλάξει. ταῦτα εἰπὼν στρατηγὸν ἀπέδειξε
[8, 7]	πειρατικῷ πλοίῳ περιπεσὼν τοὺς μὲν	ἄλλους	λῃστὰς τεθνεῶτας κατέλαβες ὑπὸ δίψους,
[8, 3]	Κυπρίων ἐθελονταὶ ἐνέβησαν. τοὺς δὲ	ἄλλους	πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε, διανείμας αὐτοῖς
[8, 3]	χρηστὸν ἦθος ἐπεδείξω καὶ τοῦ	κάλλους	ἄξιον. καλήν μοι βασιλεὺς ἔδωκε
[8, 6]	πάντων δὲ ἀπορούντων καὶ τοὺς	ὀφθαλμοὺς	ἐκτετακότων αἰφνίδιον εἱλκύσθη τὰ παραπετάσματα,
[8, 1]	μέσην αὐτὴν δορυφορούντων. ἄνθη καὶ	στεφάνους	ἐπέβαλλον αὐτοῖς, καὶ οἶνος καὶ
[8, 7]	ὁ δῆμός σε ἀπέλυσεν, ἀκούσιον	ἐπιγνοὺς	τὸ συμβάν. τὰ δὲ τούτων
[8, 4]	μέχρι πόρρω τῆς θαλάσσης ἐπαίνους	μεμιγμένους	εὐχαῖς. ~Καὶ οὗτοι μὲν ἔπλεον,
[8, 8]	στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε σκάπτειν ὄντας	πεπεδημένους.	ἐπεὶ δὲ τὸν δεσμοφύλακα τῶν
[8, 1]	ἐφώτισε τὴν ἀλήθειαν καὶ τοὺς	ἀγνοουμένους	ἔδειξεν ἀλλήλοις λέξω. Ἑσπέρα μὲν
[8, 4]	ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω τῆς θαλάσσης	ἐπαίνους	μεμιγμένους εὐχαῖς. ~Καὶ οὗτοι μὲν
[8, 2]	τριηράρχας καὶ ὅσους τῶν Αἰγυπτίων	εὔνους	ἑώρα πρὸς αὑτὸν καὶ ἔλεξεν
[8, 3]	δὲ καὶ Φοινίκων ὅσους ἔμαθεν	εὐζώνους·	πολλοὶ καὶ Κυπρίων ἐθελονταὶ ἐνέβησαν.
[8, 6]	τὴν σκηνὴν ἔνδον ἐνόμιζον οὐκ	ἀνθρώπους	ἀλλὰ φόρτον εἶναι πολυτελῆ, καὶ
[8, 7]	Καλλιρόην, ποτὲ δ´ αὖ πάλιν	ἀμφοτέρους	κοινῇ· καὶ τοῦτο ἐκείνοις ἥδιον
[8, 7]	γονεῦσιν, ὧν ἰσόρροπος ἡ πρὸς	ἀμφοτέρους	ὑμᾶς φιλοστοργία. τὰ μὲν οὖν
[8, 4]	πόσας ἔσχε πράξεις, πῶς ἀλλήλαις	διαφόρους,	εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις
[8, 3]	παρῆσαν, Αἰγυπτίων δὲ καὶ Φοινίκων	ὅσους	ἔμαθεν εὐζώνους· πολλοὶ καὶ Κυπρίων
[8, 2]	θαρρήσας ἐκάλεσε τοὺς τριηράρχας καὶ	ὅσους	τῶν Αἰγυπτίων εὔνους ἑώρα πρὸς
[8, 1]	θεὸς ἐφώτισε τὴν ἀλήθειαν καὶ	τοὺς	ἀγνοουμένους ἔδειξεν ἀλλήλοις λέξω. Ἑσπέρα
[8, 3]	σὲ ποιήσει τιμιώτερον ἐκείνῳ καὶ	τοὺς	ἄλλους διαλλάξει. ταῦτα εἰπὼν στρατηγὸν
[8, 6]	φωναὶ τῶν ἀπὸ τῆς θαλάσσης	τοὺς	ἀπὸ γῆς ἀσπαζομένων καὶ πάλιν
[8, 8]	θυγατέρας πέμψας. αὐτὸς δὲ Ἕλληνας	τοὺς	ἀρίστους Αἰγυπτίων τε τοὺς θέλοντας
[8, 2]	ὑμᾶς μετανοῆσαι, θεῶν ὑμᾶς προσλαμβανομένων.	τοὺς	δὲ Αἰγυπτίους— πολλοὶ γάρ εἰσιν
[8, 3]	πολλοὶ καὶ Κυπρίων ἐθελονταὶ ἐνέβησαν.	τοὺς	δὲ ἄλλους πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε,
[8, 8]	θάλασσαν ἐνέπρησαν μὲν τὴν τριήρη,	τοὺς	δὲ πλείστους κατέσφαξαν, ἐμὲ δὲ
[8, 3]	λαφύρων, ἵνα χαίροντες ἐπανίωσι πρὸς	τοὺς	ἑαυτῶν, ἐντιμότεροι γενόμενοι· καὶ οὐδεὶς
[8, 6]	γῆς ἀσπαζομένων καὶ πάλιν ἐκείνων	τοὺς	ἐκ θαλάσσης, εὐφημίαι τε καὶ
[8, 2]	διαπυνθάνεσθαι ἑκάστου σπεύσατε, ἵνα μόνον	τοὺς	ἑκόντας παραλάβωμεν. ~Ταῦτα μέν, ὡς
[8, 8]	Ἕλληνας τοὺς ἀρίστους Αἰγυπτίων τε	τοὺς	θέλοντας ἤγαγον ἐνθάδε. πλεύσεται καὶ
[8, 7]	εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας εὐφήμει	τοὺς	θεοὺς καὶ χάριν ἠπίστατο μᾶλλον
[8, 2]	τινα τῶν τριηρῶν, πρώτους ἐξέπεμψε	τοὺς	κήρυκας εἰρήνην καὶ σπονδὰς τοῖς
[8, 8]	τὰ περὶ τὴν τριήρη καὶ	τοὺς	λῃστάς, κἀμὲ δόξασα τεθνάναι, τάφον
[8, 6]	ἐμήνυσε στρατηγέ, βουλεύου τί ποιήσεις·	τοὺς	λιμένας ἀποκλείσωμεν ἢ ἐπαναχθῶμεν; οὐ
[8, 7]	θαλάσσῃ τῷ πειρατικῷ πλοίῳ περιπεσὼν	τοὺς	μὲν ἄλλους λῃστὰς τεθνεῶτας κατέλαβες
[8, 6]	δέ. πάντων δὲ ἀπορούντων καὶ	τοὺς	ὀφθαλμοὺς ἐκτετακότων αἰφνίδιον εἱλκύσθη τὰ
[8, 8]	πάλιν Χαιρέας εἶπε καὶ τούσδε	τοὺς	τριακοσίους, Ἕλληνας ἄνδρας, στρατὸν ἐμὸν
[8, 2]	ἰερά. τότε οὖν θαρρήσας ἐκάλεσε	τοὺς	τριηράρχας καὶ ὅσους τῶν Αἰγυπτίων
[8, 8]	ὑμέτερος· ἄξει δὲ αὐτὸν ὁ	Ἑρμοκράτους	ἔκγονος. Εὐχαὶ παρὰ πάντων ἐπὶ
[8, 8]	ἐπίσταται. τὴν πατρίδα εὐηργέτηκας ἀξίως	Ἑρμοκράτους	καὶ Χαιρέου. μετὰ ταῦτα πάλιν
[8, 2]	εἰσαχθεὶς δὲ ὁ Αἰγύπτιος, ἔτι	σκότους	ὄντος, τῇ κλίνῃ παραστὰς ἴσθι"
[8, 8]	μὲν τὴν τριήρη, τοὺς δὲ	πλείστους	κατέσφαξαν, ἐμὲ δὲ καὶ Πολύχαρμον
[8, 8]	πέμψας. αὐτὸς δὲ Ἕλληνας τοὺς	ἀρίστους	Αἰγυπτίων τε τοὺς θέλοντας ἤγαγον
[8, 8]	ἀπένειμε χώραν Ἑρμοκράτης, ὥστε ἔχειν	αὐτοὺς	γεωργεῖν. Ἕως δὲ ἦν τὸ
[8, 7]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν· ἐπεθύμουν γὰρ	αὐτοὺς	καὶ βλέπειν καὶ ἀκούειν· λόγου
[8, 6]	ἦν γαλήνη. ὡς δὲ εἶδον	αὐτοὺς	οἱ ἐκ τῆς πόλεως, εἶπέ
[8, 2]	εἰς τὰς ἐκείνου χεῖρας φέροντας	αὑτοὺς	ἐμβαλεῖν; ἀνεβόησαν εὐθὺς ὡς πάντα
[8, 2]	τριήρεις ἐσήμαινε. λάφυρα δὲ καὶ	αἰχμαλώτους	τῆς προτεραίας ἦσαν ἐντεθειμένοι, καὶ
[8, 2]	πρὶν ἐκβῆναί τινα τῶν τριηρῶν,	πρώτους	ἐξέπεμψε τοὺς κήρυκας εἰρήνην καὶ
[8, 7]	ἄλλους λῃστὰς τεθνεῶτας κατέλαβες ὑπὸ	δίψους,	Θήρωνα δὲ μόνον ἔτι ζῶντα
[8, 3]	γὰρ αὕτη μέ σοι διεφύλαξεν	ὡς	ἀδελφοῦ γυναῖκα παραλαβοῦσα. οὐδέν ἐστιν"
[8, 7]	ἐπιβουλὴν εἰς ψευδῆ ζηλοτυπίαν καὶ	ὡς	ἀκαίρως ἔπληξας τὴν γυναῖκα πᾶντες
[8, 4]	κοινὸν εἴασεν ἀναχθῆναι τὸν στόλον,	ὡς	ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω τῆς θαλάσσης
[8, 5]	ταῦτα τὰ ῥήματα· ὑπεδήλου γὰρ	ὡς	ἄκουσα αὐτὸν καταλίποι. οὕτω κοῦφόν
[8, 6]	εἴκαζον· καὶ γὰρ ἦν ἄπιστον	ὡς	ἀληθῶς, ἤδη πεπεισμένων αὐτῶν ὅτι
[8, 7]	ἥδιον ἦν. Καλλιρόην μὲν οὖν	ὡς	ἂν ἐκ πλοῦ καὶ ἀγωνίας
[8, 7]	λέγε, μηδὲν παραλίπῃς. ὤκνει Χαιρέας,	ὡς	ἂν ἐπὶ πολλοῖς τῶν οὐ
[8, 3]	ἐπελέξατο τὰς ἀρίστας καὶ μεγίστας,	ὡς	ἂν ὑπὲρ τὸν Ἰόνιον μέλλων
[8, 5]	μέγα δὴ πένθος κατήγγειλε βασιλεῖ,	ὡς	ἀπολωλυίας τῆς βασιλίδος. ἐπένθουν δὲ
[8, 1]	τὴν ἰδίαν ἐκεῖ καταλίπῃ οὐχ	ὡς	Ἀριάδνην καθεύδουσαν, οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ,
[8, 6]	πλεῖν· καὶ γὰρ ἦν γαλήνη.	ὡς	δὲ εἶδον αὐτοὺς οἱ ἐκ
[8, 3]	οὐ μηνῦσαί τι τῶν πραττομένων.	ὡς	δὲ ἧκεν ἐπὶ τὴν ναῦν,
[8, 2]	τὴν θύραν ἐμήνυσε τὴν σπουδήν.	ὡς	δὲ στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας κάλει"
[8, 2]	τριηράρχαις διέδωκεν ἐπὶ Κύπρου κρατεῖν,	ὡς	δῆτα ἀναγκαῖον ἔτι ἀφύλακτον οὖσαν
[8, 6]	βλέπω ναῦς ἀλλὰ μακρὰς καὶ	ὡς	ἐκ πολέμου τριήρεις, ὥστε αἱ
[8, 5]	εἶτα ἀνοίξας τῷ στήθει προσεπτύξατο	ὡς	ἐκείνην παροῦσαν, καὶ ἐπὶ πολὺν
[8, 3]	τοὺς ἑκόντας παραλάβωμεν. ~Ταῦτα μέν,	ὡς	ἐκέλευσεν, ἐγίνετο· Καλλιρόη δὲ λαβομένη
[8, 5]	ἀκούσας δὲ τὸ ὄνομα βασιλεὺς	ὡς	ἐπὶ τραύματι παλαιῷ πληγὴν ἔλαβε
[8, 1]		~Ὡς	μὲν οὖν Χαιρέας ὑποπτεύσας Καλλιρόην
[8, 3]	δὲ ἦθος Καλλιρόης τοιοῦτον ἦν,	ὡς	μὴ δοκεῖν εἰρωνεύεσθαι ἐν μεγάλαις
[8, 1]	ἀλλ´ εἰς ἐκείνην πάντες ἀφεώρων,	ὡς	μόνην οὖσαν. ἐβάδιζε δὲ σοβαρά,
[8, 2]	φέροντας αὑτοὺς ἐμβαλεῖν; ἀνεβόησαν εὐθὺς	ὡς	πάντα μᾶλλον ἢ τοῦτο ποιητέον.
[8, 5]	βασιλέως· τοῦτο δὲ ταραχὴν ἐποίησεν,	ὡς	πολεμίων ὄντων. εὐθὺς δὲ θέοντες
[8, 6]	ἐνεπλήσθη πᾶσα ἡ πόλις, οὐχ	ὡς	πρότερον ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ
[8, 6]	εὑρών τις χρυσίου τοσοῦτον ἐξεβόησεν,	ὡς	τότε τὸ πλῆθος, ἀπροσδοκήτως ἰδὸν
[8, 4]	σε· τοῦ γὰρ ἐμοὶ συνακολουθεῖν	ὡς	φίλοι παρὰ σοὶ μᾶλλον εἵλοντο
[8, 1]	καὶ θάλασσαν τροπαίων. καὶ πάντα	ἀκριβῶς	διηγήσατο, ἐναβρυνόμενος τοῖς κατορθώμασιν. ἐπεὶ
[8, 6]	μὴ ἀθρόοι τοίνυν εἰσπλεῖτε" φησίν,	ἕως	ἂν γνῶμεν εἰ ἀληθεύετε· φορτίδας
[8, 8]	Ἑρμοκράτης, ὥστε ἔχειν αὐτοὺς γεωργεῖν.	Ἕως	δὲ ἦν τὸ πλῆθος ἐν
[8, 1]	βεβαπτισμένοι μόλις ἄνωθεν φωνὴν ἀκούσαντες,	βραδέως	ἀνήνεγκαν, εἶτα ἰδόντες ἀλλήλους καὶ
[8, 3]	ὀργὴ πρὸς βασιλέα, διὰ τὸ	βραδέως	ἀπολαμβάνειν ἐμέ· πέπαυται δὲ καὶ
[8, 2]	οἱ πλείους, ὧν οὐκ ἂν	ἡδέως	ἀποσπασθεῖεν— κατασπαρέντες οὖν εἰς τὸ
[8, 4]	τέκνον μου, ὃ καὶ σὺ	ἡδέως	εἶδες· νόμιζε ἐκεῖνο παραθήκην ἔχειν
[8, 6]	καὶ ναῦς ἔχων μεγάλας ἐπελαγίζετο,	περιδεῶς	ἔχων μὴ πάλιν αὐτὸν σκληροῦ
[8, 5]	εὐεργέτης’ εἰς τὸν οἶκον τοῦ	βασιλέως	ἀναγραφῆναι. προσεκύνησεν ὁ Διονύσιος καὶ
[8, 8]	γενόμενοι δὲ ἐκεῖ μεγάλην ἐπὶ	βασιλέως	δίκην εἴπομεν. Μιθριδάτην μὲν οὖν
[8, 6]	ἔφη τὸν πλοῦτον τοῦ μεγάλου	βασιλέως.	καὶ εὐθὺς ἐκέλευσεν ἐκκομίζεσθαι ἄργυρόν
[8, 2]	καὶ τὴν πεζὴν στρατιὰν τὴν	βασιλέως·	οὗτος γὰρ ὁ ἀνὴρ τὰ
[8, 5]	ὅπερ εἴωθεν αἴρεσθαι μόνον πλέοντος	βασιλέως·	τοῦτο δὲ ταραχὴν ἐποίησεν, ὡς
[8, 6]	κλίνην καὶ τράπεζαν τοῦ μεγάλου	βασιλέως,	ὥστε ἐνεπλήσθη πᾶσα ἡ πόλις,
[8, 6]	εἶδον αὐτοὺς οἱ ἐκ τῆς	πόλεως,	εἶπέ τις πόθεν τριήρεις προσπλέουσι;
[8, 4]	ταῖς γυναιξίν· ἐξιοῦσα δὲ τῆς	νεὼς	ἡ Καλλιρόη, ἠρέμα προσκύψασα τῇ
[8, 5]	ἀπορίαν σημεῖον ἀρθὲν ἀπὸ τῆς	νεὼς	τῆς Δημητρίου βασιλικόν, ὅπερ εἴωθεν
[8, 3]	ἐμαυτοῦ σε ἄγειν, ἀλλὰ μεγάλης	πράξεως	ὑπηρέτην σε ποιοῦμαι· τὴν γὰρ
[8, 1]	ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ	δύσεως	εἰς ἀνατολὰς διὰ μυρίων παθῶν
[8, 2]	ἔχω τῆς εὐνοίας τε καὶ	πίστεως·	οὐκ ἐάσω δὲ ὑμᾶς μετανοῆσαι,
[8, 6]	φέρε οὖν μηνύσωμεν Ἑρμοκράτει. καὶ	ταχέως	ἐμήνυσε στρατηγέ, βουλεύου τί ποιήσεις·
[8, 2]	γενόμενοι πεισόμεθα τῶν πρώτων βαρύτερα.	ταχέως	ἐπείσθη τῇ συμβουλῇ καὶ τοῦ
[8, 5]	ἐλθέτω" φησὶ Διονύσιος. καὶ ἦλθε	ταχέως,	μετέωρος ταῖς ἐλπίσι· τῶν γὰρ
[8, 6]	σχολάζειν δύνασθαι πλὴν Καλλιρόῃ μόνῃ.	ταχέως	οὖν ὁ λιμὴν ἐπληροῦτο, καὶ
[8, 8]	τεθνάναι, τάφον ἔχωσέ μοι πολυτελῆ.	ταχέως	οὖν ὁ Μιθριδάτης ἐκέλευσε καθαιρεθῆναί
[8, 3]	συμφοραῖς· ὁ δὲ καιρὸς ἐκέλευε	ταχέως	πάντα πράττειν. ἦν οὖν τις
[8, 4]	δέ σου τὴν βραδυτῆτα, ἀλλὰ	ταχέως	σοι μηδὲ ἀπαιτοῦντι Στάτειραν ἀποδίδωμι
[8, 1]	φωνὴν ἀφιέντες ἔχω σε, εἰ	ἀληθῶς	εἶ Καλλιρόη· εἰ ἀληθῶς εἶ
[8, 1]	εἰ ἀληθῶς εἶ Καλλιρόη· εἰ	ἀληθῶς	εἶ Χαιρέας. Φήμη δὲ διέτρεχεν
[8, 6]	αὐταῖς Καλλιρόην καλλίω γεγονέναι, ὥστε	ἀληθῶς	εἶπες ἂν αὐτὴν ὁρᾶν τὴν
[8, 6]	καὶ γὰρ ἦν ἄπιστον ὡς	ἀληθῶς,	ἤδη πεπεισμένων αὐτῶν ὅτι Χαιρέας
[8, 6]	τοῦτο πεπλάνημαι; ζῶ, πάτερ, νῦν	ἀληθῶς,	ὅτι σε ζῶντα τεθέαμαι. δάκρυα
[8, 2]	τὸ δὲ ἀληθὲς ἀποπειρώμενος εἰ	βεβαίως	αὐτοῖς δοκεῖ. σφόδρα δὲ ἐγκειμένων
[8, 5]	τὸν καταστησόμενον τὰ ἐν αὐτῇ	βεβαίως,	αὐτὸς δ´ ἔσπευδεν εἰς Ἄραδον
[8, 3]	Χαιρέου. πάντα πεποίηκας εἰς ἐμὲ	δικαίως·	χρηστὸν ἦθος ἐπεδείξω καὶ τοῦ
[8, 5]	ἐστιν ὁ Ἔρως καὶ ἀναπείθει	ῥᾳδίως	ἀντερᾶσθαι. θεασάμενος δὲ τὸ παιδίον
[8, 8]	χάριν ἐπίσταται. τὴν πατρίδα εὐηργέτηκας	ἀξίως	Ἑρμοκράτους καὶ Χαιρέου. μετὰ ταῦτα
[8, 4]	σοι ἐκτρέφειν τε καὶ παιδεύειν	ἀξίως	ἡμῶν. μὴ λάβῃ δὲ πεῖραν
[8, 7]	γεγεννηκέναι, καὶ τραφῇ τὸ παιδίον	ἐπαξίως.	τρέφεται γὰρ ὑμῖν, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[8, 1]	δὲ πολλὰ τῶν αἰχμαλώτων κατελέλειπτο.	κεκμηκὼς	οὖν ὁ Χαιρέας ἀνίσταται, ἵνα
[8, 1]	ὀξὺς εἰς ὀργήν, τηλικαῦτα δεινὰ	διατεθεικὼς	βασιλέα μηδὲν ἀδικοῦντά σε· σοῦ
[8, 4]	χρυσοϋφῆ Βαβυλώνια περιθείς. πάνυ δὲ	κολακευτικῶς	κατακλίνασα αὐτὴν Καλλιρόη ἔρρωσό μοι"
[8, 1]	εἰς τὴν χάριν. ἐπεὶ δὲ	καλῶς	ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ
[8, 1]	καὶ δεῖ ταῦτα πρότερον οἰκονομῆσαι	καλῶς,	ἵνα μηδεὶς ἔτι ὑμᾶς διαχωρίσῃ.
[8, 2]	ὑμεῖς μέν, ἄνδρες Ἕλληνες, βουλεύεσθε	καλῶς	καὶ χάριν ὑμῖν ἔχω τῆς
[8, 5]	βασιλεὺς οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ πρὶν	κάλῳς	τὴν ναῦν καταχθῆναι πρῶτος εἰσεπήδησεν
[8, 7]	ἑλὼν διηγεῖτο πλεύσαντες τὸν Ἰόνιον	ἀσφαλῶς	εἰς χωρίον κατήχθημεν ἀνδρὸς Μιλησίου,
[8, 2]	τὸ βουλεύσασθαι περὶ τοῦ μέλλοντος	ἀσφαλῶς·	ἴστε γὰρ ὅτι ὁ μὲν
[8, 7]	ἔγνωμεν καὶ ὅτι δόξασα τεθνάναι	πολυτελῶς	ἐκηδεύθη, σὺ δὲ εἰς φόνου
[8, 3]	τῆς Ἀσίας βασιλίδα δούλην ἔχειν,	ἄλλως	τε καὶ ξένην γεγενημένην. εἰ
[8, 3]	ἐνδοξοτάτων Περσίδων ἐν κοίλῃ νηί,	ὅλως	οὐδὲν ἐπισταμένη τῶν γεγενημένων, οὐδ´
[8, 5]	Χαιρέας Καλλιρόην εἰς Συρακούσας ἀπάγει,	ὅμως	εὐσταθὴς ἔμεινε καὶ οὐκ ἔδοξεν
[8, 4]	ἡμέραν ἐκείνην πόσας ἔσχε πράξεις,	πῶς	ἀλλήλαις διαφόρους, εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων,
[8, 1]	πρώτη μὲν ἤρξατο Καλλιρόη διηγεῖσθαι,	πῶς	ἀνέζησεν ἐν τῷ τάφῳ, πῶς
[8, 5]	ἀπολέσθαι βασιλίδα καὶ ἀπολομένην εὑρεθῆναι.	πῶς	δέ σε εἰς γῆν καταλιπὼν
[8, 1]	λόγου, βουλόμενος ἐμβαλεῖν αὐτόν, εἴ	πως	δύναιτο, εἰς ἔρωτα καινὸν καὶ
[8, 1]	πάντα ἀκοῦσαι, λέγε μοι" φησὶ	πῶς	εἰς Ἄραδον ἦλθες καὶ ποῦ
[8, 1]	τάφῳ, πῶς ὑπὸ Θήρωνος ἐξήχθη,	πῶς	ἔπλευσε, πῶς ἐπράθη. μέχρι τούτων
[8, 1]	ὑπὸ Θήρωνος ἐξήχθη, πῶς ἔπλευσε,	πῶς	ἐπράθη. μέχρι τούτων Χαιρέας ἀκούων
[8, 1]	ἐν τούτῳ καὶ νόμιμοι γάμοι.	πῶς	οὖν ἡ θεὸς ἐφώτισε τὴν
[8, 1]	πῶς ἀνέζησεν ἐν τῷ τάφῳ,	πῶς	ὑπὸ Θήρωνος ἐξήχθη, πῶς ἔπλευσε,
[8, 1]	γὰρ αὐτῷ διηλλάττετο, πρότερον ὀργισθεῖσα	χαλεπῶς	διὰ τὴν ἄκαιρον ζηλοτυπίαν, ὅτι
[8, 5]	καταλίποι. οὕτω κοῦφόν ἐστιν ὁ	Ἔρως	καὶ ἀναπείθει ῥᾳδίως ἀντερᾶσθαι. θεασάμενος
[8, 7]	εἰς ψευδῆ ζηλοτυπίαν καὶ ὡς	ἀκαίρως	ἔπληξας τὴν γυναῖκα πᾶντες ἔγνωμεν
[8, 2]	τὴν πρὸς Χαιρέαν εἴσοδον, ἐνοχλεῖν	ἀκαίρως	οὐ θέλων· ἐπεὶ δὲ ὁ
[8, 8]	ἀλλ´ οὔτε ἔπεισεν οὔτε ὕβρισεν·	εὐκαίρως	δὲ Αἴγυπτος ἀποστᾶσα βαρὺν ἐκίνησε
[8, 3]	βασιλὶς ἴδω κυρίαν· πάρεστι γὰρ	ἴσως	ἰδεῖν οἵαν παρείληφε δούλην. ἤγειρε
[8, 6]	ἐξεβόησεν, ὡς τότε τὸ πλῆθος,	ἀπροσδοκήτως	ἰδὸν θέαμα λόγου κρεῖττον. Ἑρμοκράτης
[8, 1]	τὴν ψυχὴν καὶ μετέωρος ἐγένετο·	πάντως	δ´ ἂν καὶ ἐγνώρισεν, εἰ
[8, 8]	καὶ πάντας ἐκάλεσε πρὸς αὑτόν.	οὕτως	ἀνέβημεν εἰς Βαβυλῶνα. καὶ Καλλιρόην
[8, 6]	μεινάτωσαν, μία δὲ καταπλευσάτω. ποιήσομεν	οὕτως.	Εἰσέπλευσεν οὖν τριήρης ἡ Χαιρέου
[8, 6]	ἔχων στρατηγοῦ. οὔτε βροντή ποτε	οὕτως	ἐξέπληξε τὰς ἀκοὰς οὔτε ἀστραπὴ
[8, 5]	τῶν ποδῶν αὐτοῦ μὴ ταραχθείη,	οὕτως	κἀκεῖνος ἀκούσας λόγων σκηπτοῦ βαρυτέρων,
[8, 4]	λαθεῖν. λαβοῦσα δὲ γραμματίδιον ἐχάραξεν	οὕτως·	Καλλιρόη Διονυσίῳ εὐεργέτῃ χαίρειν· σὺ
[8, 6]	ἤνυσε τὸν πλοῦν εἰς Σικελίαν	εὐτυχῶς	(εἱστήκει γὰρ ἀεὶ κατὰ πρύμναν