Livre, Chap. |
[8, 1] |
τὸν
εὐμορφότατον
ἄνδρα.
Καλλιρόης
δὲ
|
φανείσης |
οὐδεὶς
ἔτι
Χαιρέαν
ἐπῄνεσεν,
ἀλλ´ |
[8, 6] |
τριήρεις
προσπλέουσι;
μή
τι
Ἀττικαί;
|
φέρε |
οὖν
μηνύσωμεν
Ἑρμοκράτει.
καὶ
ταχέως |
[8, 2] |
ὁ
ἀνὴρ
τὰ
εὐαγγέλια
ἡμῖν
|
φέρει |
καὶ
γράμματα
παρὰ
τοῦ
Αἰγυπτίου· |
[8, 6] |
πρὸς
ἀλλήλους.
ἧκε
δὲ
μεταξὺ
|
φερόμενος |
καὶ
ὁ
Χαιρέου
πατήρ,
λιποψυχῶν |
[8, 2] |
καὶ
εἰς
τὰς
ἐκείνου
χεῖρας
|
φέροντας |
αὑτοὺς
ἐμβαλεῖν;
ἀνεβόησαν
εὐθὺς
ὡς |
[8, 6] |
ἐξ
Αἰγύπτου
πλέομεν
ἔμποροι,
φορτία
|
φέροντες, |
ἃ
Συρακοσίους
εὐφρανεῖ.
μὴ
ἀθρόοι |
[8, 5] |
πάντα
δὲ
τὰ
ἐν
αὐτῇ
|
φέρουσιν |
αἱ
ναῦς
τῶν
Αἰγυπτίων.
μέγα |
[8, 1] |
Καλλιρόη·
εἰ
ἀληθῶς
εἶ
Χαιρέας.
|
Φήμη |
δὲ
διέτρεχεν
ὅτι
ὁ
ναύαρχος |
[8, 8] |
ψευδῆ
δὲ
ἀκούσας
ἀγγελίαν
ἐγὼ
|
φήσαντός |
τινος
ὅτι
Διονυσίῳ
παρεδόθη,
θέλων |
[8, 5] |
Ἀρταξέρξης
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον
ἐλθέτω"
|
φησὶ
|
Διονύσιος.
καὶ
ἦλθε
ταχέως,
μετέωρος |
[8, 2] |
δὲ
στρατηγὸς
ἀγαθὸς
Χαιρέας
κάλει"
|
φησί· |
πόλεμος
γὰρ
ἀναβολὴν
οὐ
περιμένει. |
[8, 5] |
Ἀρταξάτην
τὸν
εὐνοῦχον
ἄγε
με"
|
φησὶ |
πρὸς
Καλλιρόην,
ἵνα
αὐτῇ
χάριν |
[8, 1] |
δὲ
πάντα
ἀκοῦσαι,
λέγε
μοι"
|
φησὶ |
πῶς
εἰς
Ἄραδον
ἦλθες
καὶ |
[8, 8] |
τὰς
κόμας,
καταφιλοῦσα
χάρις
σοι"
|
φησίν, |
Ἀφροδίτη·
πάλιν
γάρ
μοι
Χαιρέαν |
[8, 3] |
ὁ
Χαιρέας
καὶ
οὐκ
ἐμαυτοῦ"
|
φησὶν |
ἕνεκα
ἄγω
ταύτας,
ἀλλὰ
σοὶ |
[8, 6] |
εὐφρανεῖ.
μὴ
ἀθρόοι
τοίνυν
εἰσπλεῖτε"
|
φησίν, |
ἕως
ἂν
γνῶμεν
εἰ
ἀληθεύετε· |
[8, 2] |
ὄντος,
τῇ
κλίνῃ
παραστὰς
ἴσθι"
|
φησὶν
|
ὅτι
βασιλεὺς
ὁ
Περσῶν
ἀνῄρηκε |
[8, 5] |
εἰς
τὸ
Διονυσίῳ
εὐεργέτῃ,
οἴμοι"
|
φησὶν |
οὐκέτ´
ἀνδρί·
σὺ
γὰρ
εὐεργέτης |
[8, 3] |
εἰσδραμοῦσα
περιεπλάκη
τῇ
Στατείρᾳ.
χαῖρε"
|
φησίν, |
ὦ
βασίλεια·
βασιλὶς
γὰρ
εἶ |
[8, 1] |
Διονύσιον.
ἠρέμα
δὲ
προσελθὼν
θάρρει"
|
φησίν, |
ὦ
γύναι,
ἥτις
ἂν
ᾖς, |
[8, 4] |
τὴν
Ἀφροδίτην
προσεκύνησε.
χάρις
σοι"
|
φησὶν |
ὦ
δέσποινα,
τῶν
παρόντων.
ἤδη |
[8, 4] |
κατακλίνασα
αὐτὴν
Καλλιρόη
ἔρρωσό
μοι"
|
φησίν, |
ὦ
Στάτειρα,
καὶ
μέμνησό
μου |
[8, 7] |
γένος
ἔνδοξον
καὶ
Ἑλληνικόν.
μὴ
|
φθονήσωμεν |
αὐτῷ
μεγάλης
κληρονομίας.
~Ταῦτα
μὲν |
[8, 5] |
δύναιτο
θεάσασθαι.
μάλιστα
δὲ
πάντων
|
φθόνος
|
ἥπτετο
αὐτοῦ,
καὶ
ἔλεγε
μακάριος |
[8, 3] |
καὶ
σύ,
Ῥοδογούνη,
πρώτη
μοι
|
φίλη |
Περσίδων,
καὶ
βάδιζε
πρὸς
τὸν |
[8, 1] |
κεκοινωνηκέναι
δὲ
αὐτῷ
μηδὲ
μέχρι
|
φιλήματος. |
ἄδικος
οὖν"
ἔφη
Χαιρέας
ἐγὼ |
[8, 1] |
πόσων
δὲ
δακρύων
ὁμοῦ
καὶ
|
φιλημάτων; |
πρώτη
μὲν
ἤρξατο
Καλλιρόη
διηγεῖσθαι, |
[8, 2] |
ἔλεξεν
ὧδε·
Ἄνδρες
συστρατιῶται
καὶ
|
φίλοι, |
κοινωνοὶ
μεγάλων
κατορθωμάτων,
ἐμοὶ
καὶ |
[8, 4] |
τοῦ
γὰρ
ἐμοὶ
συνακολουθεῖν
ὡς
|
φίλοι |
παρὰ
σοὶ
μᾶλλον
εἵλοντο
μένειν. |
[8, 8] |
μαχόμενος
ἀνῃρέθη.
τὸ
δὲ
λοιπὸν
|
φίλον |
ὑμῖν
ἐποίησα
τὸν
μέγαν
βασιλέα, |
[8, 8] |
ἔσωσεν,
ὁ
μόνος
ἐν
πᾶσι
|
φίλος |
πιστός;
καὶ
γὰρ
βασιλεὺς
ἠμελήκει |
[8, 7] |
δὲ
συνεξέπλευσέ
σοι
Πολύχαρμος
ὁ
|
φίλος. |
ταῦτα
ἴσμεν·
σὺ
δὲ
ἡμῖν |
[8, 3] |
οὖν
τις
ἐν
Αἰγυπτίοις
Δημήτριος,
|
φιλόσοφος, |
βασιλεῖ
γνώριμος,
ἡλικίᾳ
προήκων,
παιδείᾳ |
[8, 7] |
ἰσόρροπος
ἡ
πρὸς
ἀμφοτέρους
ὑμᾶς
|
φιλοστοργία. |
τὰ
μὲν
οὖν
πρῶτα
τῶν |
[8, 4] |
ἀνεξικακεῖν.
ἕξεις
δὲ
στρατιώτας
ἀγαθοὺς
|
φιλοῦντάς |
σε·
τοῦ
γὰρ
ἐμοὶ
συνακολουθεῖν |
[8, 5] |
μοι
θεῶν
ἀποδέδωκέ
σε,
γύναι
|
φιλτάτη; |
ἀμφότερα
γὰρ
ἄπιστα
καὶ
ἀπολέσθαι |
[8, 3] |
ὑμῖν
ἐστι
πολέμιος.
ἀνίστασο
δέ,
|
φιλτάτη, |
καὶ
ἄπιθι
χαίρουσα·
ἀπόλαβε
καὶ
|
[8, 3] |
χεῖρας
ἐμπέπτωκας,
ἀλλὰ
τῆς
σοὶ
|
φιλτάτης, |
ἣν
εὐηργέτησας.
Χαιρέας
ὁ
ἐμός |
[8, 8] |
ἔχοντα,
καὶ
ἔσχεν
ἐν
τοῖς
|
φιλτάτοις· |
ἀποδοῦναι
δέ
μοι
Καλλιρόην
ἔσπευδε |
[8, 5] |
ὠργίζετο
διὰ
τὴν
ἅλωσιν
τῶν
|
φιλτάτων |
καὶ
μετενόει
διὰ
τὸ
παρασχεῖν |
[8, 8] |
ἔχομεν
ἐφ´
ὑμῶν
Πολυχάρμῳ
τῷ
|
φίλῳ· |
καὶ
γὰρ
εὔνοιαν
ἐπεδείξατο
καὶ |
[8, 8] |
ὁ
δῆμος
ἀγαθῷ
ἀνδρὶ
Πολυχάρμῳ,
|
φίλῳ |
πιστῷ,
ὁ
δῆμός
σοι
χάριν
|
[8, 8] |
ἠμελήκει
τῆς
δίκης,
ἔρωτι
Καλλιρόης
|
φλεγόμενος. |
ἀλλ´
οὔτε
ἔπεισεν
οὔτε
ὕβρισεν· |
[8, 4] |
μέσῳ
θάλασσα,
καὶ
ἐκδέχεταί
με
|
φοβερὰ |
πελάγη,
πλὴν
οὐ
φοβοῦμαι
σοῦ |
[8, 7] |
Θήρωνος
Καλλιρόην
ταλάντου
πριάμενος.
μὴ
|
φοβηθῆτε· |
οὐκ
ἐδούλευσεν·
εὐθὺς
γὰρ
τὴν |
[8, 4] |
τε
καὶ
βασιλεῖ.
παρηγορήσατε
αὐτόν.
|
φοβοῦμαι
|
μὴ
ἐμοῦ
χωρισθεὶς
ἑαυτὸν
ἀνέλῃ. |
[8, 4] |
με
φοβερὰ
πελάγη,
πλὴν
οὐ
|
φοβοῦμαι |
σοῦ
μοι
συμπλεούσης.
ἀλλ´
οὐδὲ |
[8, 3] |
ὅσοι
παρῆσαν,
Αἰγυπτίων
δὲ
καὶ
|
Φοινίκων |
ὅσους
ἔμαθεν
εὐζώνους·
πολλοὶ
καὶ |
[8, 7] |
πολυτελῶς
ἐκηδεύθη,
σὺ
δὲ
εἰς
|
φόνου |
δίκην
ὑπαχθεὶς
σεαυτοῦ
κατεψηφίσω,
συναποθανεῖν |
[8, 6] |
ἡμεῖς
ἐξ
Αἰγύπτου
πλέομεν
ἔμποροι,
|
φορτία |
φέροντες,
ἃ
Συρακοσίους
εὐφρανεῖ.
μὴ
|
[8, 6] |
ἕως
ἂν
γνῶμεν
εἰ
ἀληθεύετε·
|
φορτίδας |
γὰρ
οὐ
βλέπω
ναῦς
ἀλλὰ |
[8, 6] |
ἔνδον
ἐνόμιζον
οὐκ
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
|
φόρτον |
εἶναι
πολυτελῆ,
καὶ
ἄλλος
ἄλλο |
[8, 2] |
οὖσαν
αὐτὴν
προκαταλαβεῖν·
πνεύματι
δὲ
|
φορῷ |
χρησάμενοι
τῆς
ὑστεραίας
κατήχθησαν
εἰς |
[8, 4] |
βασιλεὺς
ἔδωκε
παραθήκην.
~Τίς
ἂν
|
φράσῃ |
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην
πόσας
ἔσχε |
[8, 1] |
πορφυρᾶ,
ὕφασμα
Βαβυλώνιον.
τίς
ἂν
|
φράσῃ |
τὴν
νύκτα
ἐκείνην
πόσων
διηγημάτων |
[8, 1] |
τοιαῦτα
ἐμβοῶντος,
ὥσπερ
τινὲς
ἐν
|
φρέατι |
βαθεῖ
βεβαπτισμένοι
μόλις
ἄνωθεν
φωνὴν
|
[8, 5] |
ἐκείνῳ
δὴ
τῷ
καιρῷ
μάλιστα
|
φρόνησιν |
Διονύσιος
ἐπεδείξατο
καὶ
παιδείαν
ἐξαίρετον. |
[8, 8] |
εἶχον
ἀγαθὰς
ἐλπίδας,
νύκτωρ
δὲ
|
Φρύγες |
λῃσταὶ
καταδραμόντες
ἐπὶ
θάλασσαν
ἐνέπρησαν |
[8, 2] |
εἰπεῖν
τί
δὲ
ζητοῦμεν
ποῦ
|
φύγωμεν |
βασιλέα;
ἔχομεν
γὰρ
θάλασσαν
καὶ |
[8, 6] |
πᾶς
ὁ
λιμὴν
ἀνθρώπων
ἐνεπλήσθη·
|
φύσει |
μὲν
γὰρ
ὄχλος
ἐστὶ
περίεργόν |
[8, 6] |
Συρακοσίῳ
στρατηγῷ·
συνεμίχθησαν
δὲ
αἱ
|
φωναὶ |
τῶν
ἀπὸ
τῆς
θαλάσσης
τοὺς |
[8, 1] |
φρέατι
βαθεῖ
βεβαπτισμένοι
μόλις
ἄνωθεν
|
φωνὴν
|
ἀκούσαντες,
βραδέως
ἀνήνεγκαν,
εἶτα
ἰδόντες |
[8, 1] |
λέγοντος
ἡ
Καλλιρόη
γνωρίσασα
τὴν
|
φωνὴν |
ἀπεκαλύψατο
καὶ
ἀμφότεροι
συνεβόησαν
Χαιρέα, |
[8, 1] |
καὶ
τρίτον
τοῦτο
ἔπραξαν,
μίαν
|
φωνὴν |
ἀφιέντες
ἔχω
σε,
εἰ
ἀληθῶς |