Livre, Chap. |
[8, 1] |
οἷον
οὐδὲ
Ἀλέξανδρος
ὁ
Πάρις,
|
ὕβρισεν |
εἰς
τὴν
χάριν.
ἐπεὶ
δὲ |
[8, 8] |
φλεγόμενος.
ἀλλ´
οὔτε
ἔπεισεν
οὔτε
|
ὕβρισεν· |
εὐκαίρως
δὲ
Αἴγυπτος
ἀποστᾶσα
βαρὺν |
[8, 4] |
πεῖραν
μητρυιᾶς·
ἔχεις
οὐ
μόνον
|
υἱόν, |
ἀλλὰ
καὶ
θυγατέρα·
ἀρκεῖ
σοι |
[8, 4] |
μετὰ
σοῦ
διὰ
τὸν
κοινὸν
|
υἱόν, |
ὃν
παρακατατίθημί
σοι
ἐκτρέφειν
τε |
[8, 6] |
ἤλεκτρον
καὶ
ἐσθῆτα
καὶ
πᾶσαν
|
ὕλης |
τέχνης
τε
πολυτέλειαν
ἐπέδειξε
Συρακοσίοις |
[8, 1] |
οἰκονομῆσαι
καλῶς,
ἵνα
μηδεὶς
ἔτι
|
ὑμᾶς |
διαχωρίσῃ.
τοιαῦτα
ἐμβοῶντος,
ὥσπερ
τινὲς |
[8, 2] |
καὶ
πίστεως·
οὐκ
ἐάσω
δὲ
|
ὑμᾶς |
μετανοῆσαι,
θεῶν
ὑμᾶς
προσλαμβανομένων.
τοὺς
|
[8, 2] |
ἐάσω
δὲ
ὑμᾶς
μετανοῆσαι,
θεῶν
|
ὑμᾶς |
προσλαμβανομένων.
τοὺς
δὲ
Αἰγυπτίους—
πολλοὶ |
[8, 7] |
ὧν
ἰσόρροπος
ἡ
πρὸς
ἀμφοτέρους
|
ὑμᾶς |
φιλοστοργία.
τὰ
μὲν
οὖν
πρῶτα
|
[8, 2] |
καὶ
πλεῖν
ἤδη
θελόντων,
ἀλλ´
|
ὑμεῖς |
μέν,
ἄνδρες
Ἕλληνες,
βουλεύεσθε
καλῶς |
[8, 8] |
καὶ
ἄλλος
στόλος
ἐξ
Ἰωνίας
|
ὑμέτερος· |
ἄξει
δὲ
αὐτὸν
ὁ
Ἑρμοκράτους |
[8, 7] |
τὸ
παιδίον
ἐπαξίως.
τρέφεται
γὰρ
|
ὑμῖν, |
ἄνδρες
Συρακόσιοι,
πολίτης
ἐν
Μιλήτῳ |
[8, 8] |
πίστιν
ἀληθεστάτην
πρὸς
ἡμᾶς·
κἂν
|
ὑμῖν |
δοκῇ,
δῶμεν
αὐτῷ
γυναῖκα
τὴν |
[8, 8] |
ἀνῃρέθη.
τὸ
δὲ
λοιπὸν
φίλον
|
ὑμῖν |
ἐποίησα
τὸν
μέγαν
βασιλέα,
τὴν |
[8, 3] |
δὲ
καὶ
διήλλακται
καὶ
οὐκέτι
|
ὑμῖν |
ἐστι
πολέμιος.
ἀνίστασο
δέ,
φιλτάτη, |
[8, 2] |
Ἕλληνες,
βουλεύεσθε
καλῶς
καὶ
χάριν
|
ὑμῖν |
ἔχω
τῆς
εὐνοίας
τε
καὶ |
[8, 7] |
ἐξ
ἐμοῦ,
σῶσαι
τὸν
πολίτην
|
ὑμῖν |
θέλουσα,
ἀνάγκην
ἔσχε
Διονυσίῳ
γαμηθῆναι, |
[8, 7] |
ἐπίσταται,
καὶ
γὰρ
τὸν
γάμον
|
ὑμῶν |
αὐτὸς
ἔζευξε·
τήν
τε
τῶν |
[8, 2] |
καλλίστη
καὶ
πόλεμος
ἀσφαλέστατος
μεθ´
|
ὑμῶν· |
πείρᾳ
γὰρ
μεμαθήκαμεν
ὅτι
ὁμονοοῦντες |
[8, 8] |
ἄνδρας,
στρατὸν
ἐμὸν
ἀνδρεῖον,
δέομαι
|
ὑμῶν, |
πολίτας
ποιήσατε.
πάλιν
ὁ
δῆμος |
[8, 8] |
καὶ
Καλλιρόη
χάριν
ἔχομεν
ἐφ´
|
ὑμῶν
|
Πολυχάρμῳ
τῷ
φίλῳ·
καὶ
γὰρ |
[8, 7] |
Συρακόσιοι,
πολίτης
ἐν
Μιλήτῳ
πλούσιος
|
ὑπ´ |
ἀνδρὸς
ἐνδόξου·
καὶ
γὰρ
ἐκείνου |
[8, 7] |
σὺ
δὲ
εἰς
φόνου
δίκην
|
ὑπαχθεὶς |
σεαυτοῦ
κατεψηφίσω,
συναποθανεῖν
θέλων
τῇ
|
[8, 5] |
πολλάκις
ἀνεγίνωσκε
ταῦτα
τὰ
ῥήματα·
|
ὑπεδήλου |
γὰρ
ὡς
ἄκουσα
αὐτὸν
καταλίποι. |
[8, 7] |
δὲ
πάλιν
εἰς
Συρακούσας
οὐχ
|
ὑπέμεινεν |
ἧς
ἤρα.
ἐπεὶ
δὲ
ᾔσθετο
|
[8, 2] |
εἰπεῖν,
ἐπείγειν
δὲ
τὴν
χρείαν
|
ὑπὲρ |
ἧς
ἀφῖκται.
καὶ
ἐπὶ
πολὺ |
[8, 7] |
ἐξέπεμψεν
ἡ
πόλις
καὶ
πρεσβευτὰς
|
ὑπὲρ
|
Καλλιρόης,
ἑκούσιος
δὲ
συνεξέπλευσέ
σοι |
[8, 7] |
θεοὺς
καὶ
χάριν
ἠπίστατο
μᾶλλον
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡμέρας
ταύτης
ἢ
τῆς |
[8, 3] |
ἀρίστας
καὶ
μεγίστας,
ὡς
ἂν
|
ὑπὲρ |
τὸν
Ἰόνιον
μέλλων
περαιοῦσθαι,
καὶ |
[8, 1] |
Καλλιρόης
παραμύθιον.
εἰσέλθωμεν"
ἔφη,
Χαιρέα.
|
ὑπερβὰς |
οὖν
τὸν
οὐδὸν
καὶ
θεασάμενος |
[8, 7] |
γένει
καὶ
δόξῃ
πάντων
Ἰώνων
|
ὑπερέχοντος. |
οὗτος
δὲ
ὁ
παρὰ
Θήρωνος |
[8, 3] |
αὐτόν,
εὐθὺς
δὲ
ἐκέλευσε
τοῖς
|
ὑπηρέταις |
ἄγειν
αὐτὴν
πρὸς
Στάτειραν.
Ἐτύγχανε |
[8, 3] |
σε
ἄγειν,
ἀλλὰ
μεγάλης
πράξεως
|
ὑπηρέτην |
σε
ποιοῦμαι·
τὴν
γὰρ
βασιλίδα |
[8, 7] |
μὲν
ἄλλους
λῃστὰς
τεθνεῶτας
κατέλαβες
|
ὑπὸ |
δίψους,
Θήρωνα
δὲ
μόνον
ἔτι |
[8, 1] |
ἀνέζησεν
ἐν
τῷ
τάφῳ,
πῶς
|
ὑπὸ |
Θήρωνος
ἐξήχθη,
πῶς
ἔπλευσε,
πῶς |
[8, 2] |
προσήκει
πιστεύειν,
τῆς
γῆς
κρατουμένης
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων·
οὐ
δήπου
γε |
[8, 7] |
ἅπασι,
τὸ
δὲ
μὴ
ῥηθὲν
|
ὑπόνοιαν |
ἔχει
χαλεπωτέραν
ἐξ
αὐτῆς
τῆς |
[8, 1] |
~Ὡς
μὲν
οὖν
Χαιρέας
|
ὑποπτεύσας |
Καλλιρόην
Διονυσίῳ
παραδεδόσθαι,
θέλων
ἀμύνασθαι |
[8, 5] |
Στάτειρα
τὴν
ἐπιστολὴν
ἡσυχῆ
ἐπιδίδωσιν.
|
Ὑποστρέψας |
δὲ
καὶ
κατακλείσας
ἑαυτόν,
γνωρίσας |
[8, 2] |
πνεύματι
δὲ
φορῷ
χρησάμενοι
τῆς
|
ὑστεραίας |
κατήχθησαν
εἰς
Πάφον,
ἔνθα
ἐστὶν |
[8, 8] |
κληρονομίας.
~Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἔμαθον
|
ὕστερον· |
τότε
δὲ
καταχθεὶς
ἐν
τῷ
|
[8, 1] |
χρυσήλατος,
στρωμνὴ
δὲ
Τυρία
πορφυρᾶ,
|
ὕφασμα |
Βαβυλώνιον.
τίς
ἂν
φράσῃ
τὴν |