Livre, Chap.
[8, 2]	πάντες ἐμβαίνετε. Ταῦτα εἰπόντος ὁ	σαλπιστὴς	τὸ ἀνακλητικὸν εἰς τὰς τριήρεις
[8, 3]	εἶπεν ἐγὼ ἐβουλόμην μετ´ ἐμαυτοῦ	σε	ἄγειν, ἀλλὰ μεγάλης πράξεως ὑπηρέτην
[8, 7]	τῇ γυναικί. ἀλλ´ ὁ δῆμός	σε	ἀπέλυσεν, ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ συμβάν.
[8, 1]	ἥτις ἂν ᾖς, οὐ γάρ	σε	βιασόμεθα· ἕξεις δὲ ἄνδρα, ὃν
[8, 5]	τίς ἄρα μοι θεῶν ἀποδέδωκέ	σε,	γύναι φιλτάτη; ἀμφότερα γὰρ ἄπιστα
[8, 1]	πείσεις αὐτὴν ἀναστῆναι· τί γάρ	σε	δεῖ καταλείπειν τὸ κάλλιστον τῶν
[8, 1]	ἔπραξαν, μίαν φωνὴν ἀφιέντες ἔχω	σε,	εἰ ἀληθῶς εἶ Καλλιρόη· εἰ
[8, 5]	καὶ ἀπολομένην εὑρεθῆναι. πῶς δέ	σε	εἰς γῆν καταλιπὼν ἐκ θαλάσσης
[8, 6]	ζῶ, πάτερ, νῦν ἀληθῶς, ὅτι	σε	ζῶντα τεθέαμαι. δάκρυα πᾶσιν ἐχεῖτο
[8, 3]	κόσμος βασιλικός. δεῖ γὰρ ἔχειν	σε	ἵνα καὶ μητρὶ χαρίσῃ καὶ
[8, 5]	παραμύθησαι, βασιλεῦ, Διονύσιον· τοῦτο γάρ	σε	παρακαλεῖ Καλλιρόη. ἐπιστραφεὶς οὖν ὁ
[8, 1]	κατέστην αὐτομολίας. ἀλλ´ οὐ κατῄσχυνά	σε·	πεπλήρωκα γῆν καὶ θάλασσαν τροπαίων.
[8, 4]	καὶ τὸν πάππον θεάσηται. ἀσπάζομαί	σε,	Πλαγγών. ταῦτά σοι γέγραφα τῇ
[8, 3]	διὰ σοῦ. τοῦτο δὲ καὶ	σὲ	ποιήσει τιμιώτερον ἐκείνῳ καὶ τοὺς
[8, 3]	ἄγειν, ἀλλὰ μεγάλης πράξεως ὑπηρέτην	σε	ποιοῦμαι· τὴν γὰρ βασιλίδα τῷ
[8, 1]	δεινὰ διατεθεικὼς βασιλέα μηδὲν ἀδικοῦντά	σε·	σοῦ γὰρ ἀπαλλαγεὶς εἰς ἀνάγκην
[8, 4]	ἕξεις δὲ στρατιώτας ἀγαθοὺς φιλοῦντάς	σε·	τοῦ γὰρ ἐμοὶ συνακολουθεῖν ὡς
[8, 3]	σεαυτῆς· ζῇ γὰρ βασιλεύς, κἀκείνῳ	σε	Χαιρέας πέμπει. ἀνίστασο καὶ σύ,
[8, 4]	ἀλλὰ Καλλιρόην ἀποστέλλειν. ἀνταπαιτοῦμεν δέ	σε	χάριν Αἰγυπτίοις διαλλαγῆναι· πρέπει γὰρ
[8, 3]	καὶ σὺ τὸν ἄνδρα τὸν	σεαυτῆς·	ζῇ γὰρ βασιλεύς, κἀκείνῳ σε
[8, 3]	βάδιζε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν	σεαυτῆς,	καὶ ὅσας ἡ βασιλὶς ἂν
[8, 7]	δὲ εἰς φόνου δίκην ὑπαχθεὶς	σεαυτοῦ	κατεψηφίσω, συναποθανεῖν θέλων τῇ γυναικί.
[8, 2]	τοῦτο δημοσιεύσῃς, μέγαν πόλεμον κινήσεις	σεαυτῷ,	πάντων ἐπισταμένων ἤδη καὶ καταφρονούντων·
[8, 5]	μᾶλλον ἐπέτεινεν αὐτῶν τὴν ἀπορίαν	σημεῖον	ἀρθὲν ἀπὸ τῆς νεὼς τῆς
[8, 4]	τὴν ἐμήν, ἀλλὰ καὶ τὴν	σήν.	οὐκ ἐμιμησάμην δέ σου τὴν
[8, 4]	Διονύσιε, καὶ Καλλιρόης μνημόνευε τῆς	σῆς.	Σφραγίσασα δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν
[8, 2]	τριήρεις· ἀμφότερα δὲ ἡμᾶς εἰς	Σικελίαν	ἄγει καὶ Συρακούσας, ὅπου οὐ
[8, 6]	Χαιρέας ἤνυσε τὸν πλοῦν εἰς	Σικελίαν	εὐτυχῶς (εἱστήκει γὰρ ἀεὶ κατὰ
[8, 6]	πρότερον ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ	Σικελικοῦ	πενίας Ἀττικῆς, ἀλλά, τὸ καινότατον,
[8, 8]	Χαιρέας ἐπιτρέψατέ μοι τὰ ἑξῆς	σιωπᾶν,	σκυθρωπότερα γάρ ἐστι τῶν πρώτων·
[8, 2]	οὐ δήπου γε ἀναπτῆναι δυνάμεθα.	Σιωπῆς	ἐπὶ τούτοις γενομένης Λακεδαιμόνιος ἀνήρ,
[8, 7]	ἔχει χαλεπωτέραν ἐξ αὐτῆς τῆς	σιωπῆς.	πατρίδι λέγεις καὶ γονεῦσιν, ὧν
[8, 8]	δοῦλος Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε	σκάπτειν	ὄντας πεπεδημένους. ἐπεὶ δὲ τὸν
[8, 2]	ἱερείων συναχθέντων εἱστίασε τὴν στρατιάν.	σκεπτομένου	δὲ αὐτοῦ περὶ τῶν ἑξῆς
[8, 1]	γυναῖκα. οὐ στρατιώτης ἔμεινεν ἐν	σκηνῇ,	οὐ ναύτης ἐν τριήρει, οὐ
[8, 4]	δὲ Δημήτριος ἐν τῇ νηὶ	σκηνὴν	βασιλικήν, πορφυρίδα καὶ χρυσοϋφῆ Βαβυλώνια
[8, 6]	συνδρομῆς. βλέποντες δὲ εἰς τὴν	σκηνὴν	ἔνδον ἐνόμιζον οὐκ ἀνθρώπους ἀλλὰ
[8, 6]	Ἑρμοκράτης δὲ ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν	σκηνὴν	καὶ περιπτυξάμενος τὴν θυγατέρα εἶπε
[8, 6]	Χαιρέου πρώτη. εἶχε δὲ ἐπάνω	σκηνὴν	συγκεκαλυμμένην Βαβυλωνίοις παραπετάσμασιν. ἐπεὶ δὲ
[8, 5]	ἡ δὲ Στάτειρα προελθοῦσα τῆς	σκηνῆς	ἔδειξεν ἑαυτήν. εὐθὺς οὖν τὰ
[8, 5]	ταραχθείη, οὕτως κἀκεῖνος ἀκούσας λόγων	σκηπτοῦ	βαρυτέρων, ὅτι Χαιρέας Καλλιρόην εἰς
[8, 6]	περιδεῶς ἔχων μὴ πάλιν αὐτὸν	σκληροῦ	δαίμονος προσβολὴ καταλάβῃ. ἐπεὶ δὲ
[8, 2]	εἰσαχθεὶς δὲ ὁ Αἰγύπτιος, ἔτι	σκότους	ὄντος, τῇ κλίνῃ παραστὰς ἴσθι"
[8, 7]	θέλων {ἐν} τοῖς πρώτοις καὶ	σκυθρωποῖς	τὸν λαόν. ὁ δὲ δῆμος
[8, 1]	οὐ μόνον παράδοξον, ἀλλὰ καὶ	σκυθρωπόν,	ἵνα ἔχων Καλλιρόην Χαιρέας ἀγνοήσῃ
[8, 8]	ἐπιτρέψατέ μοι τὰ ἑξῆς σιωπᾶν,	σκυθρωπότερα	γάρ ἐστι τῶν πρώτων· ὁ
[8, 1]	ἐστι τῶν ἐν τοῖς πρώτοις	σκυθρωπῶν.	οὐκέτι λῃστεία καὶ δουλεία καὶ
[8, 1]	ὡς μόνην οὖσαν. ἐβάδιζε δὲ	σοβαρά,	Χαιρέου καὶ Πολυχάρμου μέσην αὐτὴν
[8, 4]	θεάσηται. ἀσπάζομαί σε, Πλαγγών. ταῦτά	σοι	γέγραφα τῇ ἐμῇ χειρί. ἔρρωσο,
[8, 8]	αὐτὸν σοῦ θελούσης. οὐ μέμφομαί	σοι,	δέσποινα, περὶ ὧν πέπονθα· ταῦτα
[8, 3]	αὐτήν· καὶ γὰρ αὕτη μέ	σοι	διεφύλαξεν ὡς ἀδελφοῦ γυναῖκα παραλαβοῦσα.
[8, 5]	ἔφη, καὶ Καλλιρόην ἂν ἀπέδωκά	σοι,	Διονύσιε· πᾶσαν γὰρ εὔνοιαν εἰς
[8, 4]	υἱόν, ἀλλὰ καὶ θυγατέρα· ἀρκεῖ	σοι	δύο τέκνα. ὧν γάμον ζεῦξον,
[8, 4]	τὸν κοινὸν υἱόν, ὃν παρακατατίθημί	σοι	ἐκτρέφειν τε καὶ παιδεύειν ἀξίως
[8, 5]	ἐμός· τί γὰρ ἄξιον ἐποίησά	σοι;	ἥσθη δὲ τῆς ἐπιστολῆς τῇ
[8, 3]	φησὶν ἕνεκα ἄγω ταύτας, ἀλλὰ	σοὶ	θεραπαινίδας. ἀνέκραγεν ἡ Καλλιρόη μὴ
[8, 4]	ἐμοὶ συνακολουθεῖν ὡς φίλοι παρὰ	σοὶ	μᾶλλον εἵλοντο μένειν. Ταῦτα μὲν
[8, 4]	σου τὴν βραδυτῆτα, ἀλλὰ ταχέως	σοι	μηδὲ ἀπαιτοῦντι Στάτειραν ἀποδίδωμι καθαρὰν
[8, 3]	καταλέλοιπα ἐν Βαβυλῶνι. θεοὶ δέ	σοι	παρέχοιεν εὔπλοιαν καὶ σωτηρίαν καὶ
[8, 5]	τούτου δὲ ὄντος ἀμηχάνου, δίδωμί	σοι	πάσης Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ πρῶτος
[8, 1]	ποῦ Διονύσιον καταλέλοιπας καὶ τί	σοι	πέπρακται πρὸς βασιλέα. ἡ δ´
[8, 7]	ὑπὲρ Καλλιρόης, ἑκούσιος δὲ συνεξέπλευσέ	σοι	Πολύχαρμος ὁ φίλος. ταῦτα ἴσμεν·
[8, 4]	Διονυσίῳ τῷ δυστυχεῖ, ὃν παρατίθημι	σοί	τε καὶ βασιλεῖ. παρηγορήσατε αὐτόν.
[8, 4]	βασιλίδα. ἴσθι δὲ οὐκ ἐμέ	σοι	τὸ δῶρον ἀλλὰ Καλλιρόην ἀποστέλλειν.
[8, 4]	τοῖς θεοῖς τοῖς Ἑλληνικοῖς. συνίστημί	σοι	τὸ τέκνον μου, ὃ καὶ
[8, 8]	λύσασα τὰς κόμας, καταφιλοῦσα χάρις	σοι"	φησίν, Ἀφροδίτη· πάλιν γάρ μοι
[8, 4]	Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην προσεκύνησε. χάρις	σοι"	φησὶν ὦ δέσποινα, τῶν παρόντων.
[8, 3]	πολεμίων χεῖρας ἐμπέπτωκας, ἀλλὰ τῆς	σοὶ	φιλτάτης, ἣν εὐηργέτησας. Χαιρέας ὁ
[8, 4]	γὰρ πάντα βασιλεῖ. κἀγὼ δέ	σοι	χάριν εἴσομαι παρὰ τοῖς γονεῦσί
[8, 8]	Πολυχάρμῳ, φίλῳ πιστῷ, ὁ δῆμός	σοι	χάριν ἐπίσταται. τὴν πατρίδα εὐηργέτηκας
[8, 7]	μετὰ τὸν ἔκπλουν συνενεχθέντα τὸν	σὸν	ἐντεῦθεν. Ὁ δὲ Χαιρέας ἔνθεν
[8, 1]	διατεθεικὼς βασιλέα μηδὲν ἀδικοῦντά σε·	σοῦ	γὰρ ἀπαλλαγεὶς εἰς ἀνάγκην κατέστην
[8, 4]	εἰμὶ γὰρ τῇ ψυχῇ μετὰ	σοῦ	διὰ τὸν κοινὸν υἱόν, ὃν
[8, 8]	ὅπου καὶ παρθένος εἶδον αὐτὸν	σοῦ	θελούσης. οὐ μέμφομαί σοι, δέσποινα,
[8, 3]	οὐδέν ἐστιν" ἔφη Χαιρέας, ὃ	σοῦ	θελούσης οὐκ ἂν ἐγὼ ποιήσαιμι·
[8, 4]	καὶ δουλείας με ἀπαλλάξας. δέομαί	σου,	μηδὲν ὀργισθῇς· εἰμὶ γὰρ τῇ
[8, 8]	πέπονθα· ταῦτα εἵμαρτό μοι. δέομαί	σου,	μηκέτι με Χαιρέου διαζεύξῃς, ἀλλὰ
[8, 4]	φοβερὰ πελάγη, πλὴν οὐ φοβοῦμαι	σοῦ	μοι συμπλεούσης. ἀλλ´ οὐδὲ τῶν
[8, 4]	τὴν σήν. οὐκ ἐμιμησάμην δέ	σου	τὴν βραδυτῆτα, ἀλλὰ ταχέως σοι
[8, 3]	τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ πέμπω διὰ	σοῦ.	τοῦτο δὲ καὶ σὲ ποιήσει
[8, 7]	θέλουσα, ἀνάγκην ἔσχε Διονυσίῳ γαμηθῆναι,	σοφιζομένη	τοῦ τέκνου τὴν γονήν, ἵνα
[8, 2]	συγγενής, κατὰ μεγάλην ἀνάγκην τῆς	Σπάρτης	ἐκπεσών, πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν τί
[8, 2]	Καλλιρόη δὲ αὐτοῦ λαβομένη ποῦ	σπεύδεις"	εἶπε πρὶν βουλεύσασθαι περὶ τῶν
[8, 2]	εἰς τὸ πλῆθος διαπυνθάνεσθαι ἑκάστου	σπεύσατε,	ἵνα μόνον τοὺς ἑκόντας παραλάβωμεν.
[8, 2]	ἐξέπεμψε τοὺς κήρυκας εἰρήνην καὶ	σπονδὰς	τοῖς ἐπιχωρίοις καταγγεῖλαι. δεξαμένων δὲ
[8, 2]	θαλάμου τὴν θύραν ἐμήνυσε τὴν	σπουδήν.	ὡς δὲ στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας
[8, 2]	ἐκβὰς δὲ τοῦ κέλητος μετὰ	σπουδῆς	ἐπυνθάνετο ποῦ Χαιρέας ἐστίν. ἀχθεὶς
[8, 5]	γῆν καταλιπὼν ἐκ θαλάσσης ἀπολαμβάνω;	Στάτειρα	δὲ ἀπεκρίνατο δῶρον ἔχεις με
[8, 5]	δὲ ἅλις ἦν τῶν διηγημάτων	Στάτειρα	εἶπε παραμύθησαι, βασιλεῦ, Διονύσιον· τοῦτο
[8, 4]	ἐμβαίνειν, αὐτὴ χεῖρα δοῦσα τῇ	Στατείρᾳ	εἰς τὸ πλοῖον εἰσήγαγε. κατεσκευάκει
[8, 3]	τὸν κόσμον ἅπαντα τὸν βασιλικὸν	Στατείρᾳ.	ἡ δὲ οὐκ ἠβουλήθη λαβεῖν,
[8, 4]	ἡ Καλλιρόη, ἠρέμα προσκύψασα τῇ	Στατείρᾳ	καὶ ἐρυθριῶσα τὴν ἐπιστολὴν ἐπέδωκε
[8, 3]	δὲ καὶ βύθιον ἀνεστέναξεν ἡ	Στάτειρα	καὶ κλάουσα εἶπεν εἰς ταύτην
[8, 4]	Καλλιρόη ἔρρωσό μοι" φησίν, ὦ	Στάτειρα,	καὶ μέμνησό μου καὶ γράφε
[8, 5]	χάριν γνῶ. εἶπε δ´ ἡ	Στάτειρα	μαθήσῃ πάντα παρ´ ἐμοῦ, ἅμα
[8, 5]	ἐμήνυσε τῇ βασιλίδι. ἡ δὲ	Στάτειρα	προελθοῦσα τῆς σκηνῆς ἔδειξεν ἑαυτήν.
[8, 8]	Καλλιρόην παραθέμενος ἐν τῷ μεταξὺ	Στατείρᾳ	τῇ βασιλίδι. ποσάκις, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[8, 5]	ἐξουσίαν ἔχειν· ἐξιόντι δὲ αὐτῷ	Στάτειρα	τὴν ἐπιστολὴν ἡσυχῆ ἐπιδίδωσιν. Ὑποστρέψας
[8, 3]	θέλῃ, καὶ μέμνησθε Καλλιρόης. Ἐξεπλάγη	Στάτειρα	τούτων ἀκούσασα τῶν λόγων καὶ
[8, 3]	Καλλιρόη γὰρ εἰσδραμοῦσα περιεπλάκη τῇ	Στατείρᾳ.	χαῖρε" φησίν, ὦ βασίλεια· βασιλὶς
[8, 3]	τί" ἔφη βεβούλευσαι, Χαιρέα; καὶ	Στάτειραν	ἄγεις εἰς Συρακούσας καὶ Ῥοδογούνην
[8, 4]	ἀλλὰ ταχέως σοι μηδὲ ἀπαιτοῦντι	Στάτειραν	ἀποδίδωμι καθαρὰν καὶ ἐν αἰχμαλωσίᾳ
[8, 3]	τοῖς ὑπηρέταις ἄγειν αὐτὴν πρὸς	Στάτειραν.	Ἐτύγχανε δὲ ἐκείνη μετὰ τῶν
[8, 5]	ἐπένθουν δὲ Περσῶν οἱ ἐντιμότατοι	Στάτειραν	πρόφασιν, σφῶν δ´ αὐτῶν κήδε´
[8, 3]	ἐγὼ ποιήσαιμι· σὺ γὰρ κυρία	Στατείρας	καὶ πάντων τῶν λαφύρων καὶ
[8, 2]	ἀγωνιᾷ δὲ μάλιστα περὶ τῆς	Στατείρας	τῆς γυναικός. Ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας
[8, 8]	Μιθριδάτης ἐκέλευσε καθαιρεθῆναί με τοῦ	σταυροῦ	σχεδὸν ἤδη πέρας ἔχοντα, καὶ
[8, 1]	μέσην αὐτὴν δορυφορούντων. ἄνθη καὶ	στεφάνους	ἐπέβαλλον αὐτοῖς, καὶ οἶνος καὶ
[8, 5]	ἐπιστολὴν κατεφίλησεν, εἶτα ἀνοίξας τῷ	στήθει	προσεπτύξατο ὡς ἐκείνην παροῦσαν, καὶ
[8, 6]	γὰρ ἦν πεπιστευμένος τὸν ἄλλον	στόλον	ἀπὸ Κύπρου διὰ τὸ μηκέτι
[8, 4]	πρῶτον κοινὸν εἴασεν ἀναχθῆναι τὸν	στόλον,	ὡς ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω τῆς
[8, 8]	ἤγαγον ἐνθάδε. πλεύσεται καὶ ἄλλος	στόλος	ἐξ Ἰωνίας ὑμέτερος· ἄξει δὲ
[8, 6]	γὰρ ἴσμεν εἰ μείζων ἕπεται	στόλος,	πρόδρομοι δέ εἰσιν αἱ βλεπόμεναι.
[8, 6]	μηνύσωμεν Ἑρμοκράτει. καὶ ταχέως ἐμήνυσε	στρατηγέ,	βουλεύου τί ποιήσεις· τοὺς λιμένας
[8, 3]	τοὺς ἄλλους διαλλάξει. ταῦτα εἰπὼν	στρατηγὸν	ἀπέδειξε Δημήτριον τῶν ὀπίσω κομιζομένων
[8, 2]	ἐμήνυσε τὴν σπουδήν. ὡς δὲ	στρατηγὸς	ἀγαθὸς Χαιρέας κάλει" φησί· πόλεμος
[8, 8]	ὁ πριάμενος ἡμᾶς, δοῦλος Μιθριδάτου,	στρατηγοῦ	Καρίας, ἐκέλευσε σκάπτειν ὄντας πεπεδημένους.
[8, 6]	δὲ αὐτῇ παρακαθήμενος, σχῆμα ἔχων	στρατηγοῦ.	οὔτε βροντή ποτε οὕτως ἐξέπληξε
[8, 6]	πολέμου κατέπλεον ἐστεφανωμέναι, χρησάμεναι Συρακοσίῳ	στρατηγῷ·	συνεμίχθησαν δὲ αἱ φωναὶ τῶν
[8, 2]	δὲ ἱερείων συναχθέντων εἱστίασε τὴν	στρατιάν.	σκεπτομένου δὲ αὐτοῦ περὶ τῶν
[8, 2]	ἄνδρες" εἶπε, καὶ τὴν πεζὴν	στρατιὰν	τὴν βασιλέως· οὗτος γὰρ ὁ
[8, 2]	ἀνῄρηκε τὸν Αἰγύπτιον καὶ τὴν	στρατιὰν	τὴν μὲν εἰς Αἴγυπτον πέπομφε
[8, 4]	μάλιστα πάντων ἀνεξικακεῖν. ἕξεις δὲ	στρατιώτας	ἀγαθοὺς φιλοῦντάς σε· τοῦ γὰρ
[8, 1]	ναύαρχος εὕρηκε τὴν γυναῖκα. οὐ	στρατιώτης	ἔμεινεν ἐν σκηνῇ, οὐ ναύτης
[8, 8]	τούσδε τοὺς τριακοσίους, Ἕλληνας ἄνδρας,	στρατὸν	ἐμὸν ἀνδρεῖον, δέομαι ὑμῶν, πολίτας
[8, 1]	βασιλεῖ. κλίνη μὲν ἔκειτο χρυσήλατος,	στρωμνὴ	δὲ Τυρία πορφυρᾶ, ὕφασμα Βαβυλώνιον.
[8, 5]	ἀπώλεσέ με κενὴ ζηλοτυπία καὶ	σύ,	Βαβυλών. ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν
[8, 4]	οὕτως· Καλλιρόη Διονυσίῳ εὐεργέτῃ χαίρειν·	σὺ	γὰρ εἶ ὁ καὶ λῃστείας
[8, 5]	εὐεργέτῃ, οἴμοι" φησὶν οὐκέτ´ ἀνδρί·	σὺ	γὰρ εὐεργέτης ἐμός· τί γὰρ
[8, 3]	θελούσης οὐκ ἂν ἐγὼ ποιήσαιμι·	σὺ	γὰρ κυρία Στατείρας καὶ πάντων
[8, 7]	ὅτι δόξασα τεθνάναι πολυτελῶς ἐκηδεύθη,	σὺ	δὲ εἰς φόνου δίκην ὑπαχθεὶς
[8, 7]	Πολύχαρμος ὁ φίλος. ταῦτα ἴσμεν·	σὺ	δὲ ἡμῖν διήγησαι τὰ μετὰ
[8, 7]	κέλητι καὶ εἰς Ἰωνίαν ἐπώλησε,	σὺ	δὲ κατὰ τὴν ζήτησιν τῆς
[8, 4]	τὸ τέκνον μου, ὃ καὶ	σὺ	ἡδέως εἶδες· νόμιζε ἐκεῖνο παραθήκην
[8, 3]	ἠβουλήθη λαβεῖν, ἀλλὰ τούτῳ" ἔφη	σὺ	κοσμοῦ· πρέπει γὰρ τοιούτῳ σώματι
[8, 4]	Χαιρέας ἐπιστολὴν πρὸς βασιλέα τοιαύτην·	Σὺ	μὲν ἔμελλες τὴν δίκην κρίνειν,
[8, 1]	προσελθεῖν, ἀλλὰ ἀποκαρτεροῦσα· τάχα δὲ	σὺ	πείσεις αὐτὴν ἀναστῆναι· τί γάρ
[8, 3]	σε Χαιρέας πέμπει. ἀνίστασο καὶ	σύ,	Ῥοδογούνη, πρώτη μοι φίλη Περσίδων,
[8, 5]	χερσὶν> ἀπελεύσῃ ποτέ μοι καὶ	σύ,	τέκνον, πρὸς τὴν μητέρα· καὶ
[8, 3]	καὶ ἄπιθι χαίρουσα· ἀπόλαβε καὶ	σὺ	τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς· ζῇ
[8, 2]	τούτοις γενομένης Λακεδαιμόνιος ἀνήρ, Βρασίδου	συγγενής,	κατὰ μεγάλην ἀνάγκην τῆς Σπάρτης
[8, 1]	δὲ καὶ τὸ τελευταῖον τοῦτο	σύγγραμμα	τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἥδιστον γενήσεσθαι· καθάρσιον
[8, 6]	ἐπεκυλίοντο δὲ ἀλλήλοις συνέφηβοι καὶ	συγγυμνασταί,	Χαιρέαν ἀσπάσασθαι θέλοντες, Καλλιρόην δὲ
[8, 2]	γὰρ τῆς χειρὸς τὸν Αἰγύπτιον,	συγκαλέσας	τὸ πλῆθος νικῶμεν, ἄνδρες" εἶπε,
[8, 2]	λόγον· μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ	συγκατατίθεσθαι,	τὸ μῆκος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος,
[8, 6]	πρώτη. εἶχε δὲ ἐπάνω σκηνὴν	συγκεκαλυμμένην	Βαβυλωνίοις παραπετάσμασιν. ἐπεὶ δὲ καθωρμίσθη,
[8, 7]	σε ἀπέλυσεν, ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ	συμβάν.	τὰ δὲ τούτων ἐφεξῆς ἡμῖν
[8, 7]	πολλοῖς τῶν οὐ κατὰ γνώμην	συμβάντων	αἰδούμενος, Ἑρμοκράτης δὲ ἔφη μηδὲν
[8, 2]	μέσοις τοῖς πολεμίοις. εἶτ´ οὖν	συμβουλεύει	τις ἡμῖν ἀπιέναι πρὸς τὸν
[8, 2]	πρώτων βαρύτερα. ταχέως ἐπείσθη τῇ	συμβουλῇ	καὶ τοῦ θαλάμου προῆλθε μετὰ
[8, 4]	πλὴν οὐ φοβοῦμαι σοῦ μοι	συμπλεούσης.	ἀλλ´ οὐδὲ τῶν Αἰγυπτίων οὐδεὶς
[8, 3]	μὴ δοκεῖν εἰρωνεύεσθαι ἐν μεγάλαις	συμφοραῖς·	ὁ δὲ καιρὸς ἐκέλευε ταχέως
[8, 4]	φιλοῦντάς σε· τοῦ γὰρ ἐμοὶ	συνακολουθεῖν	ὡς φίλοι παρὰ σοὶ μᾶλλον
[8, 7]	φόνου δίκην ὑπαχθεὶς σεαυτοῦ κατεψηφίσω,	συναποθανεῖν	θέλων τῇ γυναικί. ἀλλ´ ὁ
[8, 2]	Ἀφροδίτην ἐτίμησε· πολλῶν δὲ ἱερείων	συναχθέντων	εἱστίασε τὴν στρατιάν. σκεπτομένου δὲ
[8, 6]	καὶ πλείονας εἶχον αἰτίας τῆς	συνδρομῆς.	βλέποντες δὲ εἰς τὴν σκηνὴν
[8, 1]	τὴν φωνὴν ἀπεκαλύψατο καὶ ἀμφότεροι	συνεβόησαν	Χαιρέα, Καλλιρόη. περιχυθέντες δὲ ἀλλήλοις,
[8, 8]	κατάνευσον ἡμῖν. Τοσάδε περὶ Καλλιρόης	συνέγραψα.
[8, 6]	κατέπλεον ἐστεφανωμέναι, χρησάμεναι Συρακοσίῳ στρατηγῷ·	συνεμίχθησαν	δὲ αἱ φωναὶ τῶν ἀπὸ
[8, 7]	διήγησαι τὰ μετὰ τὸν ἔκπλουν	συνενεχθέντα	τὸν σὸν ἐντεῦθεν. Ὁ δὲ
[8, 7]	πρεσβευτὰς ὑπὲρ Καλλιρόης, ἑκούσιος δὲ	συνεξέπλευσέ	σοι Πολύχαρμος ὁ φίλος. ταῦτα
[8, 1]	καταλείπειν τὸ κάλλιστον τῶν λαφύρων;	συνεπελάβετο	καὶ Πολύχαρμος τοῦ λόγου, βουλόμενος
[8, 5]	καὶ σύ, Βαβυλών. ταῦτα εἰπὼν	συνεσκευάζετο	τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν,
[8, 4]	Δημητρίου ναυσίν, εἰ μὴ πρότερον	συνετάξατο	Χαιρέᾳ καὶ κεφαλὴν καὶ χεῖρας
[8, 1]	οὐ θυρωρὸς ἐν οἰκίᾳ· πανταχόθεν	συνέτρεχον	λαλοῦντες ὢ γυναικὸς μακαρίας, εἴληφε
[8, 6]	εὐφημίαι τε καὶ ἔπαινοι καὶ	συνευχαὶ	πυκναὶ παρ´ ἀμφοτέρων πρὸς ἀλλήλους.
[8, 6]	παραδόξου χαρᾶς. ἐπεκυλίοντο δὲ ἀλλήλοις	συνέφηβοι	καὶ συγγυμνασταί, Χαιρέαν ἀσπάσασθαι θέλοντες,
[8, 5]	λόγχην ἔμελλεν ἀφιέναι, εἰ μὴ	συνῆκε	Δημήτριος καὶ τοῦτο ἐμήνυσε τῇ
[8, 2]	δὲ Χαιρέας εἰς τὰς τριήρεις	σύνθημα	λεληθὸς τοῖς τριηράρχαις διέδωκεν ἐπὶ
[8, 5]	ἔσπευδεν ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ	σύνθημα	πολεμικὸν ἐδίδου· τριήρεις μὲν γὰρ
[8, 4]	καὶ τοῖς θεοῖς τοῖς Ἑλληνικοῖς.	συνίστημί	σοι τὸ τέκνον μου, ὃ
[8, 4]	πράξεις, πῶς ἀλλήλαις διαφόρους, εὐχομένων,	συντασσομένων,	χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις ἐντολὰς διδόντων,
[8, 6]	κοσμῆσαι τὰς τριήρεις καὶ ἅμα	συντεταγμέναις	πλεῖν· καὶ γὰρ ἦν γαλήνη.
[8, 8]	Στατείρᾳ τῇ βασιλίδι. ποσάκις, ἄνδρες	Συρακόσιοι,	δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος τῆς
[8, 7]	ἐπαξίως. τρέφεται γὰρ ὑμῖν, ἄνδρες	Συρακόσιοι,	πολίτης ἐν Μιλήτῳ πλούσιος ὑπ´
[8, 6]	ὕλης τέχνης τε πολυτέλειαν ἐπέδειξε	Συρακοσίοις	καὶ κλίνην καὶ τράπεζαν τοῦ
[8, 6]	πλέομεν ἔμποροι, φορτία φέροντες, ἃ	Συρακοσίους	εὐφρανεῖ. μὴ ἀθρόοι τοίνυν εἰσπλεῖτε"
[8, 6]	ἐκ πολέμου κατέπλεον ἐστεφανωμέναι, χρησάμεναι	Συρακοσίῳ	στρατηγῷ· συνεμίχθησαν δὲ αἱ φωναὶ
[8, 6]	προσβολὴ καταλάβῃ. ἐπεὶ δὲ ἐφάνησαν	Συρακοῦσαι,	τοῖς τριηράρχαις ἐκέλευσε κοσμῆσαι τὰς
[8, 8]	πάλιν γάρ μοι Χαιρέαν ἐν	Συρακούσαις	ἔδειξας, ὅπου καὶ παρθένος εἶδον
[8, 5]	βαρυτέρων, ὅτι Χαιρέας Καλλιρόην εἰς	Συρακούσας	ἀπάγει, ὅμως εὐσταθὴς ἔμεινε καὶ
[8, 4]	διαλλάττῃ· δὸς δέ μοι καὶ	Συρακούσας	ἰδεῖν. πολλὴ μὲν ἐν μέσῳ
[8, 4]	γένηται, καὶ πέμψον αὐτὸν εἰς	Συρακούσας,	ἵνα καὶ τὸν πάππον θεάσηται.
[8, 3]	Χαιρέα; καὶ Στάτειραν ἄγεις εἰς	Συρακούσας	καὶ Ῥοδογούνην τὴν καλήν; ἠρυθρίασεν
[8, 2]	ἡμᾶς εἰς Σικελίαν ἄγει καὶ	Συρακούσας,	ὅπου οὐ μόνον Πέρσας οὐκ
[8, 7]	εὐγενῆ, πέμψαι δὲ πάλιν εἰς	Συρακούσας	οὐχ ὑπέμεινεν ἧς ἤρα. ἐπεὶ
[8, 4]	καὶ γράφε μοι πολλάκις εἰς	Συρακούσας·	ῥᾴδια γὰρ πάντα βασιλεῖ. κἀγὼ
[8, 2]	ἡμᾶς πλεῖν, ἔνθα ἐκεῖνος ἐκέλευσε.	συσκευασάμενοι	οὖν πάντες ἐμβαίνετε. Ταῦτα εἰπόντος
[8, 2]	αὑτὸν καὶ ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες	συστρατιῶται	καὶ φίλοι, κοινωνοὶ μεγάλων κατορθωμάτων,
[8, 2]	ἀποπειρώμενος εἰ βεβαίως αὐτοῖς δοκεῖ.	σφόδρα	δὲ ἐγκειμένων καὶ πλεῖν ἤδη
[8, 1]	ἂν καὶ ἐγνώρισεν, εἰ μὴ	σφόδρα	πέπειστο Καλλιρόην ἀπειληφέναι Διονύσιον. ἠρέμα
[8, 4]	καὶ Καλλιρόης μνημόνευε τῆς σῆς.	Σφραγίσασα	δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν ἐν
[8, 5]	Περσῶν οἱ ἐντιμότατοι Στάτειραν πρόφασιν,	σφῶν	δ´ αὐτῶν κήδε´ ἕκαστος, ὁ
[8, 8]	ἐκέλευσε καθαιρεθῆναί με τοῦ σταυροῦ	σχεδὸν	ἤδη πέρας ἔχοντα, καὶ ἔσχεν
[8, 6]	πορφύραν, Χαιρέας δὲ αὐτῇ παρακαθήμενος,	σχῆμα	ἔχων στρατηγοῦ. οὔτε βροντή ποτε
[8, 6]	ἐπληροῦτο, καὶ ἦν ἐκεῖνο τὸ	σχῆμα	τὸ μετὰ τὴν ναυμαχίαν τὴν
[8, 1]	ἐκ τῆς ἀναπνοῆς καὶ τοῦ	σχήματος	ἐταράχθη τὴν ψυχὴν καὶ μετέωρος
[8, 6]	τὸ μηκέτι Χαιρέαν ἄλλῳ τινὶ	σχολάζειν	δύνασθαι πλὴν Καλλιρόῃ μόνῃ. ταχέως
[8, 5]	ἔδοξεν ἀσφαλὲς αὐτῷ τὸ λυπεῖσθαι,	σωθείσης	τῆς βασιλίδος. ὁ δὲ Ἀρταξέρξης
[8, 3]	σὺ κοσμοῦ· πρέπει γὰρ τοιούτῳ	σώματι	κόσμος βασιλικός. δεῖ γὰρ ἔχειν
[8, 3]	καὶ τότε ἔμαθε τί αἰχμαλωσία	σωμάτων	εὐγενῶν. ἀλλὰ ταχεῖαν ἐποίησεν ὁ
[8, 7]	Καλλιρόη κύουσαν ἑαυτὴν ἐξ ἐμοῦ,	σῶσαι	τὸν πολίτην ὑμῖν θέλουσα, ἀνάγκην
[8, 3]	δέ σοι παρέχοιεν εὔπλοιαν καὶ	σωτηρίαν	καὶ μηδέποτε διαζευχθῆναι Χαιρέου. πάντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/01/2007