Livre, Chap. |
[8, 1] |
παριόντι
δὲ
αὐτῷ
τὴν
ἀγορὰν
|
ὁ |
Αἰγύπτιος
ἔλεξεν
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἡ |
[8, 2] |
ἀναβολὴν
οὐ
περιμένει.
εἰσαχθεὶς
δὲ
|
ὁ |
Αἰγύπτιος,
ἔτι
σκότους
ὄντος,
τῇ |
[8, 2] |
στρατιὰν
τὴν
βασιλέως·
οὗτος
γὰρ
|
ὁ |
ἀνὴρ
τὰ
εὐαγγέλια
ἡμῖν
φέρει |
[8, 2] |
ἀκαίρως
οὐ
θέλων·
ἐπεὶ
δὲ
|
ὁ |
ἄνθρωπος
κατήπειγε,
παρανοίξας
τοῦ
θαλάμου
|
[8, 5] |
σε
παρακαλεῖ
Καλλιρόη.
ἐπιστραφεὶς
οὖν
|
ὁ |
Ἀρταξέρξης
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον
ἐλθέτω" |
[8, 5] |
κήδε´
ἕκαστος,
ὁ
μὲν
γυναῖκα,
|
ὁ |
δὲ
ἀδελφήν,
ὁ
δὲ
θυγατέρα, |
[8, 5] |
δή
τις
εὑρεθήσεται
βασιλεὺς
Αἰγυπτίων.
|
ὁ |
δὲ
ἀνέθορεν
ἐκ
τοῦ
θρόνου |
[8, 6] |
κωπῆρες
ἐξέπεμψε
πλοῖον
ἀπαντᾶν
αὐτοῖς.
|
ὁ |
δὲ
ἀποσταλεὶς
ἐπυνθάνετο
πλησίον
ἐλθὼν |
[8, 5] |
τὸ
λυπεῖσθαι,
σωθείσης
τῆς
βασιλίδος.
|
ὁ |
δὲ
Ἀρταξέρξης
εἰ
μὲν
ἐδυνάμην" |
[8, 5] |
οὖν
τὰ
ὅπλα
ῥίψαντες
προσεκύνησαν·
|
ὁ |
δὲ
βασιλεὺς
οὐ
κατέσχεν,
ἀλλὰ
|
[8, 7] |
πρώτοις
καὶ
σκυθρωποῖς
τὸν
λαόν.
|
ὁ |
δὲ
δῆμος
ἐνεκελεύετο
ἐρωτῶμεν,
ἄνωθεν |
[8, 8] |
σκυθρωπότερα
γάρ
ἐστι
τῶν
πρώτων·
|
ὁ |
δὲ
δῆμος
ἐξεβόησε
λέγε
πάντα. |
[8, 5] |
μὲν
γυναῖκα,
ὁ
δὲ
ἀδελφήν,
|
ὁ |
δὲ
θυγατέρα,
πάντες
δέ
τινα, |
[8, 3] |
δοκεῖν
εἰρωνεύεσθαι
ἐν
μεγάλαις
συμφοραῖς·
|
ὁ |
δὲ
καιρὸς
ἐκέλευε
ταχέως
πάντα |
[8, 3] |
προετίμων
αὐτὸν
πατρίδων
καὶ
τέκνων.
|
ὁ |
δὲ
μόνας
εἴκοσι
τριήρεις
ἐπελέξατο |
[8, 7] |
ἔκπλουν
συνενεχθέντα
τὸν
σὸν
ἐντεῦθεν.
|
Ὁ |
δὲ
Χαιρέας
ἔνθεν
ἑλὼν
διηγεῖτο |
[8, 6] |
τὴν
Ἀσίαν
ἐν
τούτοις
ἦν,
|
ὁ |
δὲ
Χαιρέας
ἤνυσε
τὸν
πλοῦν |
[8, 8] |
ἕξει
μέρος
τῶν
λαφύρων.
ἐπευφήμησεν
|
ὁ
|
δῆμος
ἀγαθῷ
ἀνδρὶ
Πολυχάρμῳ,
φίλῳ |
[8, 7] |
εἰσαγαγὼν
τὴν
θυγατέρα.
πρῶτον
οὖν
|
ὁ |
δῆμος
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
ἀναβλέψας |
[8, 8] |
δέομαι
ὑμῶν,
πολίτας
ποιήσατε.
πάλιν
|
ὁ |
δῆμος
ἐπεβόησεν
ἄξιοι
μεθ´
ἡμῶν
|
[8, 7] |
πρῶτα
τῶν
διηγημάτων
ἤδη
καὶ
|
ὁ |
δῆμος
ἐπίσταται,
καὶ
γὰρ
τὸν |
[8, 7] |
συναποθανεῖν
θέλων
τῇ
γυναικί.
ἀλλ´
|
ὁ |
δῆμός
σε
ἀπέλυσεν,
ἀκούσιον
ἐπιγνοὺς |
[8, 8] |
ἀγαθῷ
ἀνδρὶ
Πολυχάρμῳ,
φίλῳ
πιστῷ,
|
ὁ |
δῆμός
σοι
χάριν
ἐπίσταται.
τὴν |
[8, 5] |
οἶκον
τοῦ
βασιλέως
ἀναγραφῆναι.
προσεκύνησεν
|
ὁ |
Διονύσιος
καὶ
χάριν
ὁμολογήσας
ἔσπευδεν |
[8, 3] |
σοὶ
φιλτάτης,
ἣν
εὐηργέτησας.
Χαιρέας
|
ὁ |
ἐμός
ἐστι
ναύαρχος·
ναύαρχον
δὲ |
[8, 6] |
εἰσιν
αἱ
βλεπόμεναι.
καταδραμὼν
οὖν
|
ὁ |
Ἑρμοκράτης
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπὶ |
[8, 8] |
Ἰωνίας
ὑμέτερος·
ἄξει
δὲ
αὐτὸν
|
ὁ |
Ἑρμοκράτους
ἔκγονος.
Εὐχαὶ
παρὰ
πάντων |
[8, 5] |
αὐτὸν
καταλίποι.
οὕτω
κοῦφόν
ἐστιν
|
ὁ |
Ἔρως
καὶ
ἀναπείθει
ῥᾳδίως
ἀντερᾶσθαι. |
[8, 3] |
σωμάτων
εὐγενῶν.
ἀλλὰ
ταχεῖαν
ἐποίησεν
|
ὁ |
θεὸς
τὴν
μεταβολήν·
Καλλιρόη
γὰρ |
[8, 4] |
εὐεργέτῃ
χαίρειν·
σὺ
γὰρ
εἶ
|
ὁ |
καὶ
λῃστείας
καὶ
δουλείας
με |
[8, 6] |
παραπετάσμασιν.
ἐπεὶ
δὲ
καθωρμίσθη,
πᾶς
|
ὁ |
λιμὴν
ἀνθρώπων
ἐνεπλήσθη·
φύσει
μὲν |
[8, 6] |
πλὴν
Καλλιρόῃ
μόνῃ.
ταχέως
οὖν
|
ὁ |
λιμὴν
ἐπληροῦτο,
καὶ
ἦν
ἐκεῖνο |
[8, 2] |
ἀνῄρουν
καὶ
βοῆς
καὶ
ταραχῆς
|
ὁ |
λιμὴν
πεπλήρωτο
καὶ
ἄλλος
ἄλλο |
[8, 5] |
οὗτοι
μὲν
ἔπλεον,
βασιλεὺς
δὲ
|
ὁ |
μέγας
κρατήσας
τῶν
πολεμίων
εἰς |
[8, 2] |
μέλλοντος
ἀσφαλῶς·
ἴστε
γὰρ
ὅτι
|
ὁ |
μὲν
Αἰγύπτιος
ἀνῄρηται
μαχόμενος,
κρατεῖ |
[8, 5] |
σφῶν
δ´
αὐτῶν
κήδε´
ἕκαστος,
|
ὁ |
μὲν
γυναῖκα,
ὁ
δὲ
ἀδελφήν, |
[8, 8] |
ἔχωσέ
μοι
πολυτελῆ.
ταχέως
οὖν
|
ὁ |
Μιθριδάτης
ἐκέλευσε
καθαιρεθῆναί
με
τοῦ
|
[8, 8] |
εἰ
μή
με
Πολύχαρμος
ἔσωσεν,
|
ὁ |
μόνος
ἐν
πᾶσι
φίλος
πιστός; |
[8, 1] |
Χαιρέας.
Φήμη
δὲ
διέτρεχεν
ὅτι
|
ὁ |
ναύαρχος
εὕρηκε
τὴν
γυναῖκα.
οὐ
|
[8, 7] |
πάντων
Ἰώνων
ὑπερέχοντος.
οὗτος
δὲ
|
ὁ |
παρὰ
Θήρωνος
Καλλιρόην
ταλάντου
πριάμενος. |
[8, 1] |
τὸ
κάλλιστον,
οἷον
οὐδὲ
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
Πάρις,
ὕβρισεν
εἰς
τὴν
χάριν. |
[8, 2] |
παραστὰς
ἴσθι"
φησὶν
ὅτι
βασιλεὺς
|
ὁ |
Περσῶν
ἀνῄρηκε
τὸν
Αἰγύπτιον
καὶ |
[8, 8] |
λέγε
πάντα.
καὶ
ὃς
ἔλεγεν
|
ὁ |
πριάμενος
ἡμᾶς,
δοῦλος
Μιθριδάτου,
στρατηγοῦ |
[8, 2] |
οὖν
πάντες
ἐμβαίνετε.
Ταῦτα
εἰπόντος
|
ὁ |
σαλπιστὴς
τὸ
ἀνακλητικὸν
εἰς
τὰς |
[8, 7] |
ἐφεξῆς
ἡμῖν
ἀπήγγειλαν,
ὅτι
Θήρων
|
ὁ |
τυμβωρύχος
νυκτὸς
τὸν
τάφον
διασκάψας |
[8, 7] |
ἑκούσιος
δὲ
συνεξέπλευσέ
σοι
Πολύχαρμος
|
ὁ |
φίλος.
ταῦτα
ἴσμεν·
σὺ
δὲ |
[8, 1] |
τῶν
αἰχμαλώτων
κατελέλειπτο.
κεκμηκὼς
οὖν
|
ὁ |
Χαιρέας
ἀνίσταται,
ἵνα
διατάξηται
τὰ |
[8, 3] |
καὶ
Ῥοδογούνην
τὴν
καλήν;
ἠρυθρίασεν
|
ὁ |
Χαιρέας
καὶ
οὐκ
ἐμαυτοῦ"
φησὶν |
[8, 6] |
ἧκε
δὲ
μεταξὺ
φερόμενος
καὶ
|
ὁ |
Χαιρέου
πατήρ,
λιποψυχῶν
ἐκ
τῆς |
[8, 4] |
συνίστημί
σοι
τὸ
τέκνον
μου,
|
ὃ |
καὶ
σὺ
ἡδέως
εἶδες·
νόμιζε |
[8, 3] |
παραλαβοῦσα.
οὐδέν
ἐστιν"
ἔφη
Χαιρέας,
|
ὃ |
σοῦ
θελούσης
οὐκ
ἂν
ἐγὼ |
[8, 5] |
Ἰωνίαν,
μέγα
νομίζων
παραμύθιον
πολλὴν
|
ὁδὸν |
καὶ
πολλῶν
πόλεων
ἡγεμονίαν
καὶ
|
[8, 2] |
τῶν
ἑξῆς
ἀπήγγειλαν
οἱ
ἱερεῖς
|
(οἱ |
αὐτοὶ
δέ
εἰσι
καὶ
μάντεις) |
[8, 6] |
γαλήνη.
ὡς
δὲ
εἶδον
αὐτοὺς
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
πόλεως,
εἶπέ
τις |
[8, 5] |
τῆς
βασιλίδος.
ἐπένθουν
δὲ
Περσῶν
|
οἱ |
ἐντιμότατοι
Στάτειραν
πρόφασιν,
σφῶν
δ´ |
[8, 1] |
ἀνάστητε"
εἶπεν,
ἀπειλήφατε
ἀλλήλους·
πεπληρώκασιν
|
οἱ |
θεοὶ
τὰς
ἀμφοτέρων
εὐχάς.
μέμνησθε |
[8, 3] |
ἀνέκραγεν
ἡ
Καλλιρόη
μὴ
ποιήσειαν
|
οἱ |
θεοὶ
τοσαύτην
ἐμοὶ
γενέσθαι
μανίαν, |
[8, 2] |
αὐτοῦ
περὶ
τῶν
ἑξῆς
ἀπήγγειλαν
|
οἱ |
ἱερεῖς
(οἱ
αὐτοὶ
δέ
εἰσι |
[8, 4] |
ἀλλήλας
κατεφίλουν,
εἰ
μὴ
παρήγγειλαν
|
οἱ |
κυβερνῆται
τὴν
ἀναγωγήν.
μέλλουσα
δὲ |
[8, 7] |
εἶτα
ποτὲ
μὲν
ἐσχίζοντο,
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ἄνδρες
ἐπῄνουν
Χαιρέαν,
αἱ |
[8, 6] |
καταπλεῖν
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
πολυτελείας.
|
οἱ |
μὲν
οὖν
Χαιρέου
γονεῖς
οὐδὲ |
[8, 2] |
γὰρ
γυναῖκας
καὶ
τέκνα
ἔχουσιν
|
οἱ |
πλείους,
ὧν
οὐκ
ἂν
ἡδέως
|
[8, 3] |
κυρίαν·
πάρεστι
γὰρ
ἴσως
ἰδεῖν
|
οἵαν |
παρείληφε
δούλην.
ἤγειρε
θρῆνον
ἐπὶ |
[8, 3] |
τοὺς
δὲ
ἄλλους
πάντας
ἔπεμψεν
|
οἴκαδε, |
διανείμας
αὐτοῖς
μέρη
τῶν
λαφύρων, |
[8, 5] |
θυγατέρα,
πάντες
δέ
τινα,
ἕκαστος
|
οἰκεῖον. |
ἐκπεπλευκότων
δὲ
τῶν
πολεμίων
ἄγνωστον |
[8, 1] |
ἐν
τριήρει,
οὐ
θυρωρὸς
ἐν
|
οἰκίᾳ· |
πανταχόθεν
συνέτρεχον
λαλοῦντες
ὢ
γυναικὸς |
[8, 8] |
θεάτρῳ,
Καλλιρόη,
πρὶν
εἰς
τὴν
|
οἰκίαν |
εἰσελθεῖν,
εἰς
τὸ
τῆς
Ἀφροδίτης |
[8, 6] |
γονεῖς
οὐδὲ
προῄεσαν
ἐκ
τῆς
|
οἰκίας, |
Ἑρμοκράτης
δὲ
ἐπολιτεύετο
μέν,
ἀλλὰ |
[8, 4] |
λυπουμένων,
ἀλλήλοις
ἐντολὰς
διδόντων,
τοῖς
|
οἴκοι |
γραφόντων;
ἔγραφε
δὲ
καὶ
Χαιρέας |
[8, 5] |
καὶ
πρῶτος
εὐεργέτης’
εἰς
τὸν
|
οἶκον |
τοῦ
βασιλέως
ἀναγραφῆναι.
προσεκύνησεν
ὁ |
[8, 1] |
γῇ,
καὶ
δεῖ
ταῦτα
πρότερον
|
οἰκονομῆσαι |
καλῶς,
ἵνα
μηδεὶς
ἔτι
ὑμᾶς |
[8, 1] |
βασιλικόν·
καθ´
ἑκάστην
γὰρ
πόλιν
|
οἶκος |
ἐξαίρετος
ἀποδέδεικται
τῷ
μεγάλῳ
βασιλεῖ. |
[8, 5] |
ἦλθεν
εἰς
τὸ
Διονυσίῳ
εὐεργέτῃ,
|
οἴμοι" |
φησὶν
οὐκέτ´
ἀνδρί·
σὺ
γὰρ |
[8, 1] |
καὶ
στεφάνους
ἐπέβαλλον
αὐτοῖς,
καὶ
|
οἶνος
|
καὶ
μύρα
πρὸ
τῶν
ποδῶν |
[8, 1] |
παρ´
αὐτῆς
λαβὼν
τὸ
κάλλιστον,
|
οἷον
|
οὐδὲ
Ἀλέξανδρος
ὁ
Πάρις,
ὕβρισεν |
[8, 8] |
ἐποίησε
καὶ
κατὰ
τὴν
Ἀσίαν
|
ὅλην |
θαυμαζομένην,
ἐμὲ
δὲ
Μιθριδάτης
ἐπηγάγετο· |
[8, 3] |
ἐνδοξοτάτων
Περσίδων
ἐν
κοίλῃ
νηί,
|
ὅλως |
οὐδὲν
ἐπισταμένη
τῶν
γεγενημένων,
οὐδ´ |
[8, 5] |
προσεκύνησεν
ὁ
Διονύσιος
καὶ
χάριν
|
ὁμολογήσας |
ἔσπευδεν
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
δακρύων
ἐξουσίαν |
[8, 2] |
ὑμῶν·
πείρᾳ
γὰρ
μεμαθήκαμεν
ὅτι
|
ὁμονοοῦντες |
ἐκρατήσαμεν
τῆς
θαλάσσης·
καιρὸς
δὲ |
[8, 1] |
διηγημάτων
μεστή,
πόσων
δὲ
δακρύων
|
ὁμοῦ |
καὶ
φιλημάτων;
πρώτη
μὲν
ἤρξατο |
[8, 1] |
καὶ
πολέμου
καὶ
εἰρήνης
ἦν
|
ὁμοῦ
|
τὰ
ἥδιστα,
ἐπινίκια
καὶ
γάμοι. |
[8, 5] |
Χαιρέας
Καλλιρόην
εἰς
Συρακούσας
ἀπάγει,
|
ὅμως |
εὐσταθὴς
ἔμεινε
καὶ
οὐκ
ἔδοξεν |
[8, 2] |
καὶ
περὶ
τοῦ
πλούτου
παντὸς
|
ὃν
|
ἐνθάδε
καταλέλοιπεν,
ἀγωνιᾷ
δὲ
μάλιστα |
[8, 8] |
τὴν
βασιλίδα
καὶ
τὸν
πλοῦτον
|
ὃν |
ἑωράκατε
βασιλεὺς
ἀπέθετο.
ἐδυνάμην
οὖν |
[8, 1] |
σε
βιασόμεθα·
ἕξεις
δὲ
ἄνδρα,
|
ὃν |
θέλεις.
ἔτι
λέγοντος
ἡ
Καλλιρόη |
[8, 4] |
σοῦ
διὰ
τὸν
κοινὸν
υἱόν,
|
ὃν |
παρακατατίθημί
σοι
ἐκτρέφειν
τε
καὶ |
[8, 4] |
εἶπε
δὸς
Διονυσίῳ
τῷ
δυστυχεῖ,
|
ὃν |
παρατίθημι
σοί
τε
καὶ
βασιλεῖ. |
[8, 5] |
παρὰ
Καλλιρόης.
ἀκούσας
δὲ
τὸ
|
ὄνομα |
βασιλεὺς
ὡς
ἐπὶ
τραύματι
παλαιῷ |
[8, 8] |
Μιθριδάτου,
στρατηγοῦ
Καρίας,
ἐκέλευσε
σκάπτειν
|
ὄντας |
πεπεδημένους.
ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δεσμοφύλακα |
[8, 5] |
εἰς
Ἄραδον
πρὸς
τὴν
γυναῖκα.
|
ὄντι |
δὲ
αὐτῷ
περὶ
Χίον
καὶ |
[8, 5] |
καὶ
πίστιν
ἐπεδείξω·
τούτου
δὲ
|
ὄντος |
ἀμηχάνου,
δίδωμί
σοι
πάσης
Ἰωνίας
|
[8, 2] |
δὲ
ὁ
Αἰγύπτιος,
ἔτι
σκότους
|
ὄντος, |
τῇ
κλίνῃ
παραστὰς
ἴσθι"
φησὶν
|
[8, 5] |
δὲ
ταραχὴν
ἐποίησεν,
ὡς
πολεμίων
|
ὄντων. |
εὐθὺς
δὲ
θέοντες
ἐμήνυον
Ἀρταξέρξῃ |
[8, 1] |
οὖν"
ἔφη
Χαιρέας
ἐγὼ
καὶ
|
ὀξὺς |
εἰς
ὀργήν,
τηλικαῦτα
δεινὰ
διατεθεικὼς |
[8, 2] |
ἐκρατήσαμεν
τῆς
θαλάσσης·
καιρὸς
δὲ
|
ὀξὺς |
ἐφέστηκεν
ἡμῖν
εἰς
τὸ
βουλεύσασθαι |
[8, 5] |
τῆς
νεὼς
τῆς
Δημητρίου
βασιλικόν,
|
ὅπερ |
εἴωθεν
αἴρεσθαι
μόνον
πλέοντος
βασιλέως· |
[8, 1] |
πλανηθείς,
ἠλέησεν
αὐτὸν
Ἀφροδίτη
καὶ
|
ὅπερ |
ἐξ
ἀρχῆς
δύο
τῶν
καλλίστων |
[8, 3] |
εἰπὼν
στρατηγὸν
ἀπέδειξε
Δημήτριον
τῶν
|
ὀπίσω
|
κομιζομένων
τριηρῶν.
πάντες
μὲν
οὖν |
[8, 5] |
ἔδειξεν
ἑαυτήν.
εὐθὺς
οὖν
τὰ
|
ὅπλα |
ῥίψαντες
προσεκύνησαν·
ὁ
δὲ
βασιλεὺς |
[8, 8] |
μοι
Χαιρέαν
ἐν
Συρακούσαις
ἔδειξας,
|
ὅπου |
καὶ
παρθένος
εἶδον
αὐτὸν
σοῦ |
[8, 2] |
εἰς
Σικελίαν
ἄγει
καὶ
Συρακούσας,
|
ὅπου |
οὐ
μόνον
Πέρσας
οὐκ
ἂν |
[8, 6] |
ὥστε
ἀληθῶς
εἶπες
ἂν
αὐτὴν
|
ὁρᾶν |
τὴν
Ἀφροδίτην
ἀναδυομένην
ἐκ
τῆς |
[8, 3] |
ναύαρχον
δὲ
Αἰγυπτίων
ἐποίησεν
αὐτὸν
|
ὀργὴ |
πρὸς
βασιλέα,
διὰ
τὸ
βραδέως
|
[8, 1] |
Χαιρέας
ἐγὼ
καὶ
ὀξὺς
εἰς
|
ὀργήν, |
τηλικαῦτα
δεινὰ
διατεθεικὼς
βασιλέα
μηδὲν |
[8, 1] |
ἤδη
γὰρ
αὐτῷ
διηλλάττετο,
πρότερον
|
ὀργισθεῖσα |
χαλεπῶς
διὰ
τὴν
ἄκαιρον
ζηλοτυπίαν, |
[8, 4] |
με
ἀπαλλάξας.
δέομαί
σου,
μηδὲν
|
ὀργισθῇς· |
εἰμὶ
γὰρ
τῇ
ψυχῇ
μετὰ |
[8, 5] |
ἀληθὲς
ἄδηλον
ἦν,
ἐθαύμαζον
δὲ
|
ὁρῶντες, |
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
ἐπέτεινεν
αὐτῶν |
[8, 8] |
δῆμος
ἐξεβόησε
λέγε
πάντα.
καὶ
|
ὃς |
ἔλεγεν
ὁ
πριάμενος
ἡμᾶς,
δοῦλος
|
[8, 3] |
τὸν
ἄνδρα
τὸν
σεαυτῆς,
καὶ
|
ὅσας |
ἡ
βασιλὶς
ἂν
ἄλλας
θέλῃ, |
[8, 3] |
ταύταις
ἐνεβίβασεν
Ἕλληνας
μὲν
ἅπαντας
|
ὅσοι |
παρῆσαν,
Αἰγυπτίων
δὲ
καὶ
Φοινίκων |
[8, 2] |
λοιπὴν
ἄγει
πᾶσαν
ἐνθάδε
καὶ
|
ὅσον |
οὔπω
πάρεστι·
πεπυσμένος
γὰρ
Ἄραδον |
[8, 3] |
παρῆσαν,
Αἰγυπτίων
δὲ
καὶ
Φοινίκων
|
ὅσους |
ἔμαθεν
εὐζώνους·
πολλοὶ
καὶ
Κυπρίων |
[8, 2] |
θαρρήσας
ἐκάλεσε
τοὺς
τριηράρχας
καὶ
|
ὅσους |
τῶν
Αἰγυπτίων
εὔνους
ἑώρα
πρὸς |
[8, 4] |
δύο
τέκνα.
ὧν
γάμον
ζεῦξον,
|
ὅταν |
ἀνὴρ
γένηται,
καὶ
πέμψον
αὐτὸν |
[8, 4] |
ἀπέκρυψεν
ἐν
τοῖς
κόλποις
καὶ
|
ὅτε |
ἔδει
λοιπὸν
ἀνάγεσθαι
καὶ
ταῖς |
[8, 5] |
τὰ
ἐπινίκια
προσῆλθέ
τις
ἀγγέλλων
|
ὅτι |
Ἄραδος
ἐκπεπόρθηται
καί
ἐστι
κενή, |
[8, 2] |
τῇ
κλίνῃ
παραστὰς
ἴσθι"
φησὶν
|
ὅτι |
βασιλεὺς
ὁ
Περσῶν
ἀνῄρηκε
τὸν |
[8, 8] |
ἀκούσας
ἀγγελίαν
ἐγὼ
φήσαντός
τινος
|
ὅτι |
Διονυσίῳ
παρεδόθη,
θέλων
ἀμύνασθαι
βασιλέα, |
[8, 7] |
τὴν
γυναῖκα
πᾶντες
ἔγνωμεν
καὶ
|
ὅτι |
δόξασα
τεθνάναι
πολυτελῶς
ἐκηδεύθη,
σὺ |
[8, 1] |
χαλεπῶς
διὰ
τὴν
ἄκαιρον
ζηλοτυπίαν,
|
ὅτι |
δῶρον
παρ´
αὐτῆς
λαβὼν
τὸ |
[8, 7] |
δὲ
τούτων
ἐφεξῆς
ἡμῖν
ἀπήγγειλαν,
|
ὅτι |
Θήρων
ὁ
τυμβωρύχος
νυκτὸς
τὸν |
[8, 2] |
αὐτοὶ
δέ
εἰσι
καὶ
μάντεις)
|
ὅτι
|
καλὰ
γέγονε
τὰ
ἰερά.
τότε |
[8, 3] |
οὐδὲν
ἐπισταμένη
τῶν
γεγενημένων,
οὐδ´
|
ὅτι |
Καλλιρόη
Χαιρέαν
ἀπείληφε·
πολλὴ
γὰρ |
[8, 5] |
χάριν
δὲ
αὐτῷ
πάλιν
ἠπίστατο
|
ὅτι |
Καλλιρόην
μηκέτι
δύναιτο
θεάσασθαι.
μάλιστα |
[8, 2] |
τοῦ
μέλλοντος
ἀσφαλῶς·
ἴστε
γὰρ
|
ὅτι |
ὁ
μὲν
Αἰγύπτιος
ἀνῄρηται
μαχόμενος, |
[8, 1] |
εἶ
Χαιρέας.
Φήμη
δὲ
διέτρεχεν
|
ὅτι |
ὁ
ναύαρχος
εὕρηκε
τὴν
γυναῖκα. |
[8, 2] |
μεθ´
ὑμῶν·
πείρᾳ
γὰρ
μεμαθήκαμεν
|
ὅτι |
ὁμονοοῦντες
ἐκρατήσαμεν
τῆς
θαλάσσης·
καιρὸς |
[8, 1] |
τὰς
ἀμφοτέρων
εὐχάς.
μέμνησθε
δὲ
|
ὅτι |
οὐκ
ἐν
πατρίδι
ἐστέ,
ἀλλ´ |
[8, 6] |
πεπλάνημαι;
ζῶ,
πάτερ,
νῦν
ἀληθῶς,
|
ὅτι |
σε
ζῶντα
τεθέαμαι.
δάκρυα
πᾶσιν |
[8, 5] |
κἀκεῖνος
ἀκούσας
λόγων
σκηπτοῦ
βαρυτέρων,
|
ὅτι
|
Χαιρέας
Καλλιρόην
εἰς
Συρακούσας
ἀπάγει, |
[8, 6] |
ὡς
ἀληθῶς,
ἤδη
πεπεισμένων
αὐτῶν
|
ὅτι |
Χαιρέας
τέθνηκε,
ζῶντα
δόξαι
καταπλεῖν |
[8, 6] |
γνῶμεν
εἰ
ἀληθεύετε·
φορτίδας
γὰρ
|
οὐ |
βλέπω
ναῦς
ἀλλὰ
μακρὰς
καὶ |
[8, 6] |
τοὺς
λιμένας
ἀποκλείσωμεν
ἢ
ἐπαναχθῶμεν;
|
οὐ |
γὰρ
ἴσμεν
εἰ
μείζων
ἕπεται |
[8, 1] |
ὦ
γύναι,
ἥτις
ἂν
ᾖς,
|
οὐ |
γάρ
σε
βιασόμεθα·
ἕξεις
δὲ |
[8, 2] |
γῆς
κρατουμένης
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων·
|
οὐ |
δήπου
γε
ἀναπτῆναι
δυνάμεθα.
Σιωπῆς |
[8, 7] |
ἀπὸ
τῶν
τελευταίων
ἤρξατο,
λυπεῖν
|
οὐ |
θέλων
{ἐν}
τοῖς
πρώτοις
καὶ |
[8, 2] |
πρὸς
Χαιρέαν
εἴσοδον,
ἐνοχλεῖν
ἀκαίρως
|
οὐ |
θέλων·
ἐπεὶ
δὲ
ὁ
ἄνθρωπος |
[8, 1] |
σκηνῇ,
οὐ
ναύτης
ἐν
τριήρει,
|
οὐ |
θυρωρὸς
ἐν
οἰκίᾳ·
πανταχόθεν
συνέτρεχον |
[8, 7] |
ὡς
ἂν
ἐπὶ
πολλοῖς
τῶν
|
οὐ |
κατὰ
γνώμην
συμβάντων
αἰδούμενος,
Ἑρμοκράτης |
[8, 5] |
ῥίψαντες
προσεκύνησαν·
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
οὐ |
κατέσχεν,
ἀλλὰ
πρὶν
κάλῳς
τὴν |
[8, 1] |
εἰς
ἀνάγκην
κατέστην
αὐτομολίας.
ἀλλ´
|
οὐ |
κατῄσχυνά
σε·
πεπλήρωκα
γῆν
καὶ |
[8, 8] |
παρθένος
εἶδον
αὐτὸν
σοῦ
θελούσης.
|
οὐ |
μέμφομαί
σοι,
δέσποινα,
περὶ
ὧν |
[8, 3] |
οὐδενὶ
ἐξῆν
προσελθεῖν,
οὐκ
ἰδεῖν,
|
οὐ |
μηνῦσαί
τι
τῶν
πραττομένων.
ὡς |
[8, 1] |
δὲ
ἔργον
ἡ
Τύχη
πράττειν
|
οὐ |
μόνον
παράδοξον,
ἀλλὰ
καὶ
σκυθρωπόν, |
[8, 2] |
Σικελίαν
ἄγει
καὶ
Συρακούσας,
ὅπου
|
οὐ |
μόνον
Πέρσας
οὐκ
ἂν
δείσαιμεν, |
[8, 4] |
οὗτός
μοι
Καλλιρόην
ἀποδέδωκεν,
καὶ
|
οὐ |
μόνον
τὴν
γυναῖκα
τὴν
ἐμήν, |
[8, 4] |
λάβῃ
δὲ
πεῖραν
μητρυιᾶς·
ἔχεις
|
οὐ |
μόνον
υἱόν,
ἀλλὰ
καὶ
θυγατέρα· |
[8, 1] |
οὐ
στρατιώτης
ἔμεινεν
ἐν
σκηνῇ,
|
οὐ |
ναύτης
ἐν
τριήρει,
οὐ
θυρωρὸς |
[8, 2] |
κάλει"
φησί·
πόλεμος
γὰρ
ἀναβολὴν
|
οὐ |
περιμένει.
εἰσαχθεὶς
δὲ
ὁ
Αἰγύπτιος, |
[8, 2] |
Αἰγυπτίους—
πολλοὶ
γάρ
εἰσιν
οὓς
|
οὐ |
προσήκει
ἄκοντας
βιάζεσθαι·
καὶ
γὰρ |
[8, 1] |
ὁ
ναύαρχος
εὕρηκε
τὴν
γυναῖκα.
|
οὐ
|
στρατιώτης
ἔμεινεν
ἐν
σκηνῇ,
οὐ |
[8, 2] |
δὲ
νυκτὸς
κατέπλευσέ
τις
Αἰγύπτιος
|
οὐ |
τῶν
ἀφανῶν,
ἐκβὰς
δὲ
τοῦ |
[8, 4] |
ἐκδέχεταί
με
φοβερὰ
πελάγη,
πλὴν
|
οὐ |
φοβοῦμαι
σοῦ
μοι
συμπλεούσης.
ἀλλ´
|
[8, 3] |
ὅλως
οὐδὲν
ἐπισταμένη
τῶν
γεγενημένων,
|
οὐδ´ |
ὅτι
Καλλιρόη
Χαιρέαν
ἀπείληφε·
πολλὴ |
[8, 2] |
Πέρσας
οὐκ
ἂν
δείσαιμεν,
ἀλλ´
|
οὐδὲ
|
Ἀθηναίους.
ἐπῄνεσαν
πάντες
τὸν
λόγον· |
[8, 1] |
αὐτῆς
λαβὼν
τὸ
κάλλιστον,
οἷον
|
οὐδὲ |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Πάρις,
ὕβρισεν
εἰς |
[8, 1] |
καταλίπῃ
οὐχ
ὡς
Ἀριάδνην
καθεύδουσαν,
|
οὐδὲ |
Διονύσῳ
νυμφίῳ,
λάφυρον
δὲ
τοῖς |
[8, 1] |
δὲ
Πολυχάρμῳ
πάντα
ἐπιτρέψας,
αὐτὸς
|
οὐδὲ |
νύκτα
περιμείνας
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸν |
[8, 6] |
οἱ
μὲν
οὖν
Χαιρέου
γονεῖς
|
οὐδὲ |
προῄεσαν
ἐκ
τῆς
οἰκίας,
Ἑρμοκράτης |
[8, 2] |
ἐστιν
ἡμῖν
πολέμια
καὶ
οὐκέτι
|
οὐδὲ |
τῇ
θαλάττῃ
προσήκει
πιστεύειν,
τῆς |
[8, 4] |
φοβοῦμαι
σοῦ
μοι
συμπλεούσης.
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
τῶν
Αἰγυπτίων
οὐδεὶς
ἐνέβη
ταῖς |
[8, 4] |
συμπλεούσης.
ἀλλ´
οὐδὲ
τῶν
Αἰγυπτίων
|
οὐδεὶς |
ἐνέβη
ταῖς
Δημητρίου
ναυσίν,
εἰ |
[8, 1] |
εὐμορφότατον
ἄνδρα.
Καλλιρόης
δὲ
φανείσης
|
οὐδεὶς
|
ἔτι
Χαιρέαν
ἐπῄνεσεν,
ἀλλ´
εἰς |
[8, 3] |
τοὺς
ἑαυτῶν,
ἐντιμότεροι
γενόμενοι·
καὶ
|
οὐδεὶς |
ἠτύχησεν
οὐδενός,
αἰτήσας
παρὰ
Χαιρέου. |
[8, 2] |
τῆς
προτεραίας
ἦσαν
ἐντεθειμένοι,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἐν
τῇ
νήσῳ
καταλέλειπτο,
πλὴν |
[8, 3] |
Περσίδων
ἐν
κοίλῃ
νηί,
ὅλως
|
οὐδὲν |
ἐπισταμένη
τῶν
γεγενημένων,
οὐδ´
ὅτι |
[8, 3] |
διεφύλαξεν
ὡς
ἀδελφοῦ
γυναῖκα
παραλαβοῦσα.
|
οὐδέν |
ἐστιν"
ἔφη
Χαιρέας,
ὃ
σοῦ |
[8, 5] |
τῶν
γὰρ
περὶ
Χαιρέαν
ἠπίστατο
|
οὐδέν, |
μετὰ
δὲ
τῶν
ἄλλων
γυναικῶν |
[8, 3] |
πολλὴ
γὰρ
ἦν
παραφυλακὴ
καὶ
|
οὐδενὶ |
ἐξῆν
προσελθεῖν,
οὐκ
ἰδεῖν,
οὐ |
[8, 2] |
οὖν
πρὸς
Πολύχαρμον
ἑτέρῳ
μὲν
|
οὐδενὶ |
ἔφη
τὸ
ἀπόρρητον
δύνασθαι
εἰπεῖν, |
[8, 3] |
ἐντιμότεροι
γενόμενοι·
καὶ
οὐδεὶς
ἠτύχησεν
|
οὐδενός, |
αἰτήσας
παρὰ
Χαιρέου.
Καλλιρόη
δὲ |
[8, 1] |
ἔφη,
Χαιρέα.
ὑπερβὰς
οὖν
τὸν
|
οὐδὸν |
καὶ
θεασάμενος
ἐρριμμένην
καὶ
ἐγκεκαλυμμένην |
[8, 2] |
Συρακούσας,
ὅπου
οὐ
μόνον
Πέρσας
|
οὐκ |
ἂν
δείσαιμεν,
ἀλλ´
οὐδὲ
Ἀθηναίους. |
[8, 3] |
ἔφη
Χαιρέας,
ὃ
σοῦ
θελούσης
|
οὐκ |
ἂν
ἐγὼ
ποιήσαιμι·
σὺ
γὰρ |
[8, 2] |
τέκνα
ἔχουσιν
οἱ
πλείους,
ὧν
|
οὐκ |
ἂν
ἡδέως
ἀποσπασθεῖεν—
κατασπαρέντες
οὖν |
[8, 6] |
εἰς
τὴν
σκηνὴν
ἔνδον
ἐνόμιζον
|
οὐκ |
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
φόρτον
εἶναι
πολυτελῆ, |
[8, 2] |
τῆς
εὐνοίας
τε
καὶ
πίστεως·
|
οὐκ |
ἐάσω
δὲ
ὑμᾶς
μετανοῆσαι,
θεῶν |
[8, 5] |
ἀπάγει,
ὅμως
εὐσταθὴς
ἔμεινε
καὶ
|
οὐκ |
ἔδοξεν
ἀσφαλὲς
αὐτῷ
τὸ
λυπεῖσθαι, |
[8, 7] |
Καλλιρόην
ταλάντου
πριάμενος.
μὴ
φοβηθῆτε·
|
οὐκ |
ἐδούλευσεν·
εὐθὺς
γὰρ
τὴν
ἀργυρώνητον |
[8, 3] |
γὰρ
εἶ
καὶ
ἀεὶ
διαμένεις.
|
οὐκ |
εἰς
πολεμίων
χεῖρας
ἐμπέπτωκας,
ἀλλὰ |
[8, 3] |
καλήν;
ἠρυθρίασεν
ὁ
Χαιρέας
καὶ
|
οὐκ |
ἐμαυτοῦ"
φησὶν
ἕνεκα
ἄγω
ταύτας, |
[8, 4] |
αἰχμαλωσίᾳ
μείνασαν
βασιλίδα.
ἴσθι
δὲ
|
οὐκ |
ἐμέ
σοι
τὸ
δῶρον
ἀλλὰ |
[8, 4] |
ἐμήν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
σήν.
|
οὐκ |
ἐμιμησάμην
δέ
σου
τὴν
βραδυτῆτα, |
[8, 1] |
ἀμφοτέρων
εὐχάς.
μέμνησθε
δὲ
ὅτι
|
οὐκ
|
ἐν
πατρίδι
ἐστέ,
ἀλλ´
ἐν |
[8, 8] |
αὐτὸς
Διονύσιος.
ἐμὲ
δὲ
ζῆν
|
οὐκ |
ἐπίστευεν,
ἐπίστευσε
δὲ
Μιθριδάτην
ἐπιβουλεύειν |
[8, 7] |
ἀπέδειξε,
καὶ
ἐρῶν
αὐτῆς
βιάσασθαι
|
οὐκ |
ἐτόλμησε
τὴν
εὐγενῆ,
πέμψαι
δὲ |
[8, 3] |
τὸν
βασιλικὸν
Στατείρᾳ.
ἡ
δὲ
|
οὐκ |
ἠβουλήθη
λαβεῖν,
ἀλλὰ
τούτῳ"
ἔφη |
[8, 5] |
πολεμικὸν
ἐδίδου·
τριήρεις
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἦσαν
αὐτῷ·
πᾶν
δὲ
τὸ |
[8, 3] |
παραφυλακὴ
καὶ
οὐδενὶ
ἐξῆν
προσελθεῖν,
|
οὐκ |
ἰδεῖν,
οὐ
μηνῦσαί
τι
τῶν |
[8, 5] |
τὸ
Διονυσίῳ
εὐεργέτῃ,
οἴμοι"
φησὶν
|
οὐκέτ´ |
ἀνδρί·
σὺ
γὰρ
εὐεργέτης
ἐμός· |
[8, 1] |
τῶν
ἐν
τοῖς
πρώτοις
σκυθρωπῶν.
|
οὐκέτι |
λῃστεία
καὶ
δουλεία
καὶ
δίκη |
[8, 2] |
γάρ
ἐστιν
ἡμῖν
πολέμια
καὶ
|
οὐκέτι
|
οὐδὲ
τῇ
θαλάττῃ
προσήκει
πιστεύειν, |
[8, 3] |
πέπαυται
δὲ
καὶ
διήλλακται
καὶ
|
οὐκέτι |
ὑμῖν
ἐστι
πολέμιος.
ἀνίστασο
δέ, |
[8, 2] |
οὐκ
ἂν
ἡδέως
ἀποσπασθεῖεν—
κατασπαρέντες
|
οὖν |
εἰς
τὸ
πλῆθος
διαπυνθάνεσθαι
ἑκάστου |
[8, 8] |
αὐτῷ
μεγάλης
κληρονομίας.
~Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἔμαθον
ὕστερον·
τότε
δὲ
καταχθεὶς |
[8, 8] |
βασιλέως
δίκην
εἴπομεν.
Μιθριδάτην
μὲν
|
οὖν |
εὐθὺς
ἀπέλυσεν,
ἐμοὶ
δὲ
καὶ
|
[8, 1] |
αὐτῷ
μηδὲ
μέχρι
φιλήματος.
ἄδικος
|
οὖν" |
ἔφη
Χαιρέας
ἐγὼ
καὶ
ὀξὺς |
[8, 1] |
τούτῳ
καὶ
νόμιμοι
γάμοι.
πῶς
|
οὖν |
ἡ
θεὸς
ἐφώτισε
τὴν
ἀλήθειαν |
[8, 3] |
ὀπίσω
κομιζομένων
τριηρῶν.
πάντες
μὲν
|
οὖν |
ἤθελον
ἀκολουθεῖν
Χαιρέᾳ
καὶ
προετίμων |
[8, 2] |
καλὰ
γέγονε
τὰ
ἰερά.
τότε
|
οὖν |
θαρρήσας
ἐκάλεσε
τοὺς
τριηράρχας
καὶ |
[8, 8] |
ὃν
ἑωράκατε
βασιλεὺς
ἀπέθετο.
ἐδυνάμην
|
οὖν |
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἀποδεῖξαι
πάσης |
[8, 6] |
προσπλέουσι;
μή
τι
Ἀττικαί;
φέρε
|
οὖν |
μηνύσωμεν
Ἑρμοκράτει.
καὶ
ταχέως
ἐμήνυσε |
[8, 5] |
γάρ
σε
παρακαλεῖ
Καλλιρόη.
ἐπιστραφεὶς
|
οὖν |
ὁ
Ἀρταξέρξης
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον |
[8, 7] |
ἐδημαγώγησεν,
εἰσαγαγὼν
τὴν
θυγατέρα.
πρῶτον
|
οὖν |
ὁ
δῆμος
εἰς
τὸν
οὐρανὸν |
[8, 6] |
δέ
εἰσιν
αἱ
βλεπόμεναι.
καταδραμὼν
|
οὖν |
ὁ
Ἑρμοκράτης
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς |
[8, 6] |
δύνασθαι
πλὴν
Καλλιρόῃ
μόνῃ.
ταχέως
|
οὖν |
ὁ
λιμὴν
ἐπληροῦτο,
καὶ
ἦν |
[8, 8] |
τάφον
ἔχωσέ
μοι
πολυτελῆ.
ταχέως
|
οὖν |
ὁ
Μιθριδάτης
ἐκέλευσε
καθαιρεθῆναί
με |
[8, 1] |
πολλὰ
τῶν
αἰχμαλώτων
κατελέλειπτο.
κεκμηκὼς
|
οὖν |
ὁ
Χαιρέας
ἀνίσταται,
ἵνα
διατάξηται |
[8, 2] |
πλεῖν,
ἔνθα
ἐκεῖνος
ἐκέλευσε.
συσκευασάμενοι
|
οὖν |
πάντες
ἐμβαίνετε.
Ταῦτα
εἰπόντος
ὁ |
[8, 6] |
Μιλήτῳ
Καλλιρόης
εἰκόνας.
~Τὰ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν
ἐν
τούτοις |
[8, 2] |
ἐπυνθάνετο
ποῦ
Χαιρέας
ἐστίν.
ἀχθεὶς
|
οὖν |
πρὸς
Πολύχαρμον
ἑτέρῳ
μὲν
οὐδενὶ |
[8, 7] |
ἀμφοτέρους
ὑμᾶς
φιλοστοργία.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
πρῶτα
τῶν
διηγημάτων
ἤδη
καὶ |
[8, 2] |
ἐν
μέσοις
τοῖς
πολεμίοις.
εἶτ´
|
οὖν |
συμβουλεύει
τις
ἡμῖν
ἀπιέναι
πρὸς |
[8, 5] |
τῆς
σκηνῆς
ἔδειξεν
ἑαυτήν.
εὐθὺς
|
οὖν |
τὰ
ὅπλα
ῥίψαντες
προσεκύνησαν·
ὁ |
[8, 3] |
ἐκέλευε
ταχέως
πάντα
πράττειν.
ἦν
|
οὖν |
τις
ἐν
Αἰγυπτίοις
Δημήτριος,
φιλόσοφος, |
[8, 1] |
παραμύθιον.
εἰσέλθωμεν"
ἔφη,
Χαιρέα.
ὑπερβὰς
|
οὖν |
τὸν
οὐδὸν
καὶ
θεασάμενος
ἐρριμμένην |
[8, 6] |
δὲ
καταπλευσάτω.
ποιήσομεν
οὕτως.
Εἰσέπλευσεν
|
οὖν |
τριήρης
ἡ
Χαιρέου
πρώτη.
εἶχε |
[8, 1] |
~Ὡς
μὲν
|
οὖν |
Χαιρέας
ὑποπτεύσας
Καλλιρόην
Διονυσίῳ
παραδεδόσθαι, |
[8, 6] |
μετὰ
τοσαύτης
πολυτελείας.
οἱ
μὲν
|
οὖν |
Χαιρέου
γονεῖς
οὐδὲ
προῄεσαν
ἐκ |
[8, 7] |
ἐκείνοις
ἥδιον
ἦν.
Καλλιρόην
μὲν
|
οὖν |
ὡς
ἂν
ἐκ
πλοῦ
καὶ |
[8, 2] |
ἄγει
πᾶσαν
ἐνθάδε
καὶ
ὅσον
|
οὔπω |
πάρεστι·
πεπυσμένος
γὰρ
Ἄραδον
ἑαλωκέναι |
[8, 7] |
οὖν
ὁ
δῆμος
εἰς
τὸν
|
οὐρανὸν |
ἀναβλέψας
εὐφήμει
τοὺς
θεοὺς
καὶ |
[8, 2] |
δὲ
Αἰγυπτίους—
πολλοὶ
γάρ
εἰσιν
|
οὓς |
οὐ
προσήκει
ἄκοντας
βιάζεσθαι·
καὶ |
[8, 2] |
ὡς
δῆτα
ἀναγκαῖον
ἔτι
ἀφύλακτον
|
οὖσαν |
αὐτὴν
προκαταλαβεῖν·
πνεύματι
δὲ
φορῷ |
[8, 1] |
ἐκείνην
πάντες
ἀφεώρων,
ὡς
μόνην
|
οὖσαν. |
ἐβάδιζε
δὲ
σοβαρά,
Χαιρέου
καὶ |
[8, 8] |
διεπραξάμην.
καὶ
γὰρ
Τύρον
δυσάλωτον
|
οὖσαν |
ἐχειρωσάμην
αὐτὸς
καὶ
ναύαρχος
ἀποδειχθεὶς
|
[8, 3] |
λόγων
καὶ
οὔτε
πιστεύειν
εἶχεν
|
οὔτε |
ἀπιστεῖν·
τὸ
δὲ
ἦθος
Καλλιρόης |
[8, 6] |
ποτε
οὕτως
ἐξέπληξε
τὰς
ἀκοὰς
|
οὔτε |
ἀστραπὴ
τὰς
ὄψεις
τῶν
ἰδόντων, |
[8, 6] |
αὐτῇ
παρακαθήμενος,
σχῆμα
ἔχων
στρατηγοῦ.
|
οὔτε |
βροντή
ποτε
οὕτως
ἐξέπληξε
τὰς |
[8, 8] |
δίκης,
ἔρωτι
Καλλιρόης
φλεγόμενος.
ἀλλ´
|
οὔτε
|
ἔπεισεν
οὔτε
ὕβρισεν·
εὐκαίρως
δὲ |
[8, 6] |
ἀστραπὴ
τὰς
ὄψεις
τῶν
ἰδόντων,
|
οὔτε |
θησαυρὸν
εὑρών
τις
χρυσίου
τοσοῦτον |
[8, 3] |
τούτων
ἀκούσασα
τῶν
λόγων
καὶ
|
οὔτε |
πιστεύειν
εἶχεν
οὔτε
ἀπιστεῖν·
τὸ |
[8, 8] |
Καλλιρόης
φλεγόμενος.
ἀλλ´
οὔτε
ἔπεισεν
|
οὔτε |
ὕβρισεν·
εὐκαίρως
δὲ
Αἴγυπτος
ἀποστᾶσα |
[8, 5] |
θαλάσσης
ἐπαίνους
μεμιγμένους
εὐχαῖς.
~Καὶ
|
οὗτοι |
μὲν
ἔπλεον,
βασιλεὺς
δὲ
ὁ |
[8, 2] |
τὴν
πεζὴν
στρατιὰν
τὴν
βασιλέως·
|
οὗτος |
γὰρ
ὁ
ἀνὴρ
τὰ
εὐαγγέλια
|
[8, 7] |
καὶ
δόξῃ
πάντων
Ἰώνων
ὑπερέχοντος.
|
οὗτος
|
δὲ
ὁ
παρὰ
Θήρωνος
Καλλιρόην |
[8, 4] |
τοῦ
κρείττονός
τε
καὶ
χείρονος.
|
οὗτός |
μοι
Καλλιρόην
ἀποδέδωκεν,
καὶ
οὐ |
[8, 5] |
γὰρ
ὡς
ἄκουσα
αὐτὸν
καταλίποι.
|
οὕτω |
κοῦφόν
ἐστιν
ὁ
Ἔρως
καὶ |
[8, 8] |
καὶ
πάντας
ἐκάλεσε
πρὸς
αὑτόν.
|
οὕτως |
ἀνέβημεν
εἰς
Βαβυλῶνα.
καὶ
Καλλιρόην |
[8, 6] |
μεινάτωσαν,
μία
δὲ
καταπλευσάτω.
ποιήσομεν
|
οὕτως. |
Εἰσέπλευσεν
οὖν
τριήρης
ἡ
Χαιρέου |
[8, 6] |
ἔχων
στρατηγοῦ.
οὔτε
βροντή
ποτε
|
οὕτως |
ἐξέπληξε
τὰς
ἀκοὰς
οὔτε
ἀστραπὴ |
[8, 5] |
τῶν
ποδῶν
αὐτοῦ
μὴ
ταραχθείη,
|
οὕτως |
κἀκεῖνος
ἀκούσας
λόγων
σκηπτοῦ
βαρυτέρων, |
[8, 4] |
λαθεῖν.
λαβοῦσα
δὲ
γραμματίδιον
ἐχάραξεν
|
οὕτως· |
Καλλιρόη
Διονυσίῳ
εὐεργέτῃ
χαίρειν·
σὺ |
[8, 7] |
τῆς
γυναικὸς
ἐξελθὼν
αὐτὴν
μὲν
|
οὐχ |
εὗρες,
ἐν
δὲ
τῇ
θαλάσσῃ |
[8, 7] |
πέμψαι
δὲ
πάλιν
εἰς
Συρακούσας
|
οὐχ |
ὑπέμεινεν
ἧς
ἤρα.
ἐπεὶ
δὲ |
[8, 1] |
δὲ
τὴν
ἰδίαν
ἐκεῖ
καταλίπῃ
|
οὐχ |
ὡς
Ἀριάδνην
καθεύδουσαν,
οὐδὲ
Διονύσῳ |
[8, 6] |
ὥστε
ἐνεπλήσθη
πᾶσα
ἡ
πόλις,
|
οὐχ |
ὡς
πρότερον
ἐκ
τοῦ
πολέμου |
[8, 6] |
πάντων
δὲ
ἀπορούντων
καὶ
τοὺς
|
ὀφθαλμοὺς |
ἐκτετακότων
αἰφνίδιον
εἱλκύσθη
τὰ
παραπετάσματα, |
[8, 6] |
ἀνθρώπων
ἐνεπλήσθη·
φύσει
μὲν
γὰρ
|
ὄχλος
|
ἐστὶ
περίεργόν
τι
χρῆμα,
τότε |
[8, 6] |
τὰς
ἀκοὰς
οὔτε
ἀστραπὴ
τὰς
|
ὄψεις |
τῶν
ἰδόντων,
οὔτε
θησαυρὸν
εὑρών
|