Livre, Chap. |
[8, 3] |
Στατείρᾳ.
ἡ
δὲ
οὐκ
ἠβουλήθη
|
λαβεῖν, |
ἀλλὰ
τούτῳ"
ἔφη
σὺ
κοσμοῦ· |
[8, 4] |
καὶ
παιδεύειν
ἀξίως
ἡμῶν.
μὴ
|
λάβῃ |
δὲ
πεῖραν
μητρυιᾶς·
ἔχεις
οὐ |
[8, 8] |
τὸ
τῆς
Ἀφροδίτης
ἱερὸν
ἀφίκετο.
|
λαβομένη
|
δὲ
αὐτῆς
τῶν
ποδῶν
καὶ |
[8, 2] |
Χαιρέας
ἀνέθορε·
Καλλιρόη
δὲ
αὐτοῦ
|
λαβομένη
|
ποῦ
σπεύδεις"
εἶπε
πρὶν
βουλεύσασθαι |
[8, 3] |
ὡς
ἐκέλευσεν,
ἐγίνετο·
Καλλιρόη
δὲ
|
λαβομένη
|
Χαιρέου
τῆς
δεξιᾶς,
μόνον
αὐτὸν |
[8, 4] |
τὴν
ἔμφυτον
ζηλοτυπίαν
ἐσπούδαζε
λαθεῖν.
|
λαβοῦσα |
δὲ
γραμματίδιον
ἐχάραξεν
οὕτως·
Καλλιρόη |
[8, 1] |
ζηλοτυπίαν,
ὅτι
δῶρον
παρ´
αὐτῆς
|
λαβὼν |
τὸ
κάλλιστον,
οἷον
οὐδὲ
Ἀλέξανδρος |
[8, 4] |
αὐτοῦ
τὴν
ἔμφυτον
ζηλοτυπίαν
ἐσπούδαζε
|
λαθεῖν. |
λαβοῦσα
δὲ
γραμματίδιον
ἐχάραξεν
οὕτως· |
[8, 2] |
δυνάμεθα.
Σιωπῆς
ἐπὶ
τούτοις
γενομένης
|
Λακεδαιμόνιος |
ἀνήρ,
Βρασίδου
συγγενής,
κατὰ
μεγάλην |
[8, 1] |
θυρωρὸς
ἐν
οἰκίᾳ·
πανταχόθεν
συνέτρεχον
|
λαλοῦντες |
ὢ
γυναικὸς
μακαρίας,
εἴληφε
τὸν |
[8, 7] |
πικρότερον
ἡμῖν·
τὸ
γὰρ
τέλος
|
λαμπρὸν |
γενόμενον
ἐπισκοτεῖ
τοῖς
προτέροις
ἅπασι, |
[8, 6] |
πενθῶν,
καὶ
τότε
εἱστήκει
μέν,
|
λανθάνων |
δέ.
πάντων
δὲ
ἀπορούντων
καὶ |
[8, 7] |
τοῖς
πρώτοις
καὶ
σκυθρωποῖς
τὸν
|
λαόν. |
ὁ
δὲ
δῆμος
ἐνεκελεύετο
ἐρωτῶμεν, |
[8, 2] |
ἀνακλητικὸν
εἰς
τὰς
τριήρεις
ἐσήμαινε.
|
λάφυρα |
δὲ
καὶ
αἰχμαλώτους
τῆς
προτεραίας |
[8, 1] |
Ἀριάδνην
καθεύδουσαν,
οὐδὲ
Διονύσῳ
νυμφίῳ,
|
λάφυρον |
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολεμίοις.
ἀλλὰ |
[8, 8] |
προῖκα
δὲ
ἕξει
μέρος
τῶν
|
λαφύρων. |
ἐπευφήμησεν
ὁ
δῆμος
ἀγαθῷ
ἀνδρὶ |
[8, 3] |
οἴκαδε,
διανείμας
αὐτοῖς
μέρη
τῶν
|
λαφύρων, |
ἵνα
χαίροντες
ἐπανίωσι
πρὸς
τοὺς |
[8, 3] |
κυρία
Στατείρας
καὶ
πάντων
τῶν
|
λαφύρων |
καὶ
πρὸ
πάντων
τῆς
ἐμῆς |
[8, 6] |
ἀλλά,
τὸ
καινότατον,
ἐν
εἰρήνῃ
|
λαφύρων
|
Μηδικῶν.
~Ἀθρόον
δὲ
τὸ
πλῆθος |
[8, 1] |
δεῖ
καταλείπειν
τὸ
κάλλιστον
τῶν
|
λαφύρων; |
συνεπελάβετο
καὶ
Πολύχαρμος
τοῦ
λόγου, |
[8, 7] |
ἐρωτῶμεν,
ἄνωθεν
ἄρξαι,
πάντα
ἡμῖν
|
λέγε, |
μηδὲν
παραλίπῃς.
ὤκνει
Χαιρέας,
ὡς |
[8, 1] |
διήγημα.
πρὶν
δὲ
πάντα
ἀκοῦσαι,
|
λέγε |
μοι"
φησὶ
πῶς
εἰς
Ἄραδον |
[8, 8] |
πρώτων·
ὁ
δὲ
δῆμος
ἐξεβόησε
|
λέγε |
πάντα.
καὶ
ὃς
ἔλεγεν
ὁ |
[8, 7] |
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
σιωπῆς.
πατρίδι
|
λέγεις |
καὶ
γονεῦσιν,
ὧν
ἰσόρροπος
ἡ |
[8, 7] |
μηδὲν
αἰδεσθῇς,
ὦ
τέκνον,
κἂν
|
λέγῃς |
τι
λυπηρότερον
ἢ
πικρότερον
ἡμῖν· |
[8, 1] |
δὲ
ἄνδρα,
ὃν
θέλεις.
ἔτι
|
λέγοντος |
ἡ
Καλλιρόη
γνωρίσασα
τὴν
φωνὴν |
[8, 4] |
παραθήκην
ἔχειν
ἀντ´
ἐμοῦ.
ταῦτα
|
λεγούσης |
δακρύων
ἐνεπλήσθη
καὶ
γόον
ἤγειρε |
[8, 1] |
καὶ
διηγημάτων,
περιπλακέντες
ἀλλήλοις
ἀσπάσιοι
|
λέκτροιο |
παλαιοῦ
θεσμὸν
ἵκοντο.
~Ἔτι
δὲ |
[8, 2] |
Χαιρέας
εἰς
τὰς
τριήρεις
σύνθημα
|
λεληθὸς |
τοῖς
τριηράρχαις
διέδωκεν
ἐπὶ
Κύπρου |
[8, 1] |
καὶ
τοὺς
ἀγνοουμένους
ἔδειξεν
ἀλλήλοις
|
λέξω. |
Ἑσπέρα
μὲν
ἦν,
ἔτι
δὲ |
[8, 8] |
ἀγαθὰς
ἐλπίδας,
νύκτωρ
δὲ
Φρύγες
|
λῃσταὶ |
καταδραμόντες
ἐπὶ
θάλασσαν
ἐνέπρησαν
μὲν |
[8, 8] |
περὶ
τὴν
τριήρη
καὶ
τοὺς
|
λῃστάς, |
κἀμὲ
δόξασα
τεθνάναι,
τάφον
ἔχωσέ |
[8, 7] |
πλοίῳ
περιπεσὼν
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
λῃστὰς |
τεθνεῶτας
κατέλαβες
ὑπὸ
δίψους,
Θήρωνα |
[8, 1] |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
σκυθρωπῶν.
οὐκέτι
|
λῃστεία |
καὶ
δουλεία
καὶ
δίκη
καὶ |
[8, 4] |
σὺ
γὰρ
εἶ
ὁ
καὶ
|
λῃστείας
|
καὶ
δουλείας
με
ἀπαλλάξας.
δέομαί |
[8, 6] |
στρατηγέ,
βουλεύου
τί
ποιήσεις·
τοὺς
|
λιμένας |
ἀποκλείσωμεν
ἢ
ἐπαναχθῶμεν;
οὐ
γὰρ |
[8, 5] |
ἅμα
δὲ
προῄεσαν
ἐκ
τοῦ
|
λιμένος |
εἰς
τὰ
βασίλεια.
τότε
δὲ |
[8, 6] |
αἱ
μὲν
πλείους
ἔξω
τοῦ
|
λιμένος |
μετέωροι
μεινάτωσαν,
μία
δὲ
καταπλευσάτω. |
[8, 5] |
τὸ
πλῆθος
ἔστησεν
ἐπὶ
τοῦ
|
λιμένος |
παρεσκευασμένον
εἰς
μάχην.
ἤδη
δέ |
[8, 6] |
ἐπεὶ
δὲ
καθωρμίσθη,
πᾶς
ὁ
|
λιμὴν |
ἀνθρώπων
ἐνεπλήσθη·
φύσει
μὲν
γὰρ |
[8, 6] |
Καλλιρόῃ
μόνῃ.
ταχέως
οὖν
ὁ
|
λιμὴν |
ἐπληροῦτο,
καὶ
ἦν
ἐκεῖνο
τὸ |
[8, 2] |
καὶ
βοῆς
καὶ
ταραχῆς
ὁ
|
λιμὴν |
πεπλήρωτο
καὶ
ἄλλος
ἄλλο
τι |
[8, 1] |
Χαιρέα,
Καλλιρόη.
περιχυθέντες
δὲ
ἀλλήλοις,
|
λιποψυχήσαντες |
ἔπεσον.
ἄφωνος
δὲ
καὶ
Πολύχαρμος |
[8, 6] |
φερόμενος
καὶ
ὁ
Χαιρέου
πατήρ,
|
λιποψυχῶν |
ἐκ
τῆς
παραδόξου
χαρᾶς.
ἐπεκυλίοντο |
[8, 2] |
οὐδὲ
Ἀθηναίους.
ἐπῄνεσαν
πάντες
τὸν
|
λόγον· |
μόνος
Χαιρέας
προσεποιεῖτο
μὴ
συγκατατίθεσθαι, |
[8, 1] |
λαφύρων;
συνεπελάβετο
καὶ
Πολύχαρμος
τοῦ
|
λόγου, |
βουλόμενος
ἐμβαλεῖν
αὐτόν,
εἴ
πως |
[8, 7] |
αὐτοὺς
καὶ
βλέπειν
καὶ
ἀκούειν·
|
λόγου |
δὲ
θᾶττον
ἐπληρώθη
τὸ
θέατρον |
[8, 6] |
τὸ
πλῆθος,
ἀπροσδοκήτως
ἰδὸν
θέαμα
|
λόγου |
κρεῖττον.
Ἑρμοκράτης
δὲ
ἀνεπήδησεν
ἐπὶ |
[8, 5] |
τις
καὶ
τόξον
ἐνέτεινε
καὶ
|
λόγχην |
ἔμελλεν
ἀφιέναι,
εἰ
μὴ
συνῆκε |
[8, 1] |
καὶ
Καλλιρόην,
ἐν
τῷ
πρόσθεν
|
λόγῳ |
δεδήλωται.
ἔμελλε
δὲ
ἔργον
ἡ |
[8, 1] |
δὲ
ἧκεν
εἰς
Μίλητον
τῷ
|
λόγῳ, |
Καλλιρόη
μὲν
ἐσιώπησεν
αἰδουμένη,
Χαιρέας |
[8, 3] |
Ἐξεπλάγη
Στάτειρα
τούτων
ἀκούσασα
τῶν
|
λόγων |
καὶ
οὔτε
πιστεύειν
εἶχεν
οὔτε |
[8, 5] |
μὴ
ταραχθείη,
οὕτως
κἀκεῖνος
ἀκούσας
|
λόγων |
σκηπτοῦ
βαρυτέρων,
ὅτι
Χαιρέας
Καλλιρόην |
[8, 2] |
καταστησομένην
τὰ
ἐκεῖ,
τὴν
δὲ
|
λοιπὴν |
ἄγει
πᾶσαν
ἐνθάδε
καὶ
ὅσον |
[8, 4] |
τοῖς
κόλποις
καὶ
ὅτε
ἔδει
|
λοιπὸν |
ἀνάγεσθαι
καὶ
ταῖς
τριήρεσι
πάντας |
[8, 8] |
ἐμοῦ
μαχόμενος
ἀνῃρέθη.
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
φίλον
ὑμῖν
ἐποίησα
τὸν
μέγαν |
[8, 7] |
κἀκεῖνος
ἀπὸ
τῶν
τελευταίων
ἤρξατο,
|
λυπεῖν |
οὐ
θέλων
{ἐν}
τοῖς
πρώτοις |
[8, 5] |
οὐκ
ἔδοξεν
ἀσφαλὲς
αὐτῷ
τὸ
|
λυπεῖσθαι, |
σωθείσης
τῆς
βασιλίδος.
ὁ
δὲ |
[8, 2] |
πάρεστι·
πεπυσμένος
γὰρ
Ἄραδον
ἑαλωκέναι
|
λυπεῖται |
μὲν
καὶ
περὶ
τοῦ
πλούτου |
[8, 7] |
ὦ
τέκνον,
κἂν
λέγῃς
τι
|
λυπηρότερον |
ἢ
πικρότερον
ἡμῖν·
τὸ
γὰρ |
[8, 4] |
ἀλλήλαις
διαφόρους,
εὐχομένων,
συντασσομένων,
χαιρόντων,
|
λυπουμένων, |
ἀλλήλοις
ἐντολὰς
διδόντων,
τοῖς
οἴκοι |
[8, 8] |
καὶ
ἐπιθεῖσα
τὸ
πρόσωπον
καὶ
|
λύσασα |
τὰς
κόμας,
καταφιλοῦσα
χάρις
σοι" |