Livre, Chap. |
[8, 1] |
ψυχὴν
καὶ
μετέωρος
ἐγένετο·
πάντως
|
δ´ |
ἂν
καὶ
ἐγνώρισεν,
εἰ
μὴ |
[8, 7] |
αἱ
δὲ
γυναῖκες
Καλλιρόην,
ποτὲ
|
δ´ |
αὖ
πάλιν
ἀμφοτέρους
κοινῇ·
καὶ |
[8, 5] |
οἱ
ἐντιμότατοι
Στάτειραν
πρόφασιν,
σφῶν
|
δ´ |
αὐτῶν
κήδε´
ἕκαστος,
ὁ
μὲν |
[8, 5] |
τὰ
ἐν
αὐτῇ
βεβαίως,
αὐτὸς
|
δ´ |
ἔσπευδεν
εἰς
Ἄραδον
πρὸς
τὴν |
[8, 1] |
σοι
πέπρακται
πρὸς
βασιλέα.
ἡ
|
δ´ |
εὐθὺς
ἀπώμνυτο
μὴ
ἑωρακέναι
Διονύσιον |
[8, 5] |
ἵνα
αὐτῇ
χάριν
γνῶ.
εἶπε
|
δ´ |
ἡ
Στάτειρα
μαθήσῃ
πάντα
παρ´ |
[8, 6] |
ἔχων
μὴ
πάλιν
αὐτὸν
σκληροῦ
|
δαίμονος |
προσβολὴ
καταλάβῃ.
ἐπεὶ
δὲ
ἐφάνησαν
|
[8, 5] |
ἀναγινώσκειν
μὴ
δυνάμενος
διὰ
τὰ
|
δάκρυα. |
ἀποκλαύσας
δὲ
μόλις
ἀναγινώσκειν
ἤρξατο |
[8, 5] |
τῇ
γυναικὶ
ἐκ
τῆς
χαρᾶς
|
δάκρυα |
ἀφῆκε
καὶ
εἶπε
τίς
ἄρα |
[8, 6] |
ἀληθῶς,
ὅτι
σε
ζῶντα
τεθέαμαι.
|
δάκρυα |
πᾶσιν
ἐχεῖτο
μετὰ
χαρᾶς.
Μεταξὺ |
[8, 4] |
ἔχειν
ἀντ´
ἐμοῦ.
ταῦτα
λεγούσης
|
δακρύων
|
ἐνεπλήσθη
καὶ
γόον
ἤγειρε
ταῖς |
[8, 5] |
χάριν
ὁμολογήσας
ἔσπευδεν
ἀπαλλαγῆναι
καὶ
|
δακρύων |
ἐξουσίαν
ἔχειν·
ἐξιόντι
δὲ
αὐτῷ
|
[8, 1] |
κατορθώμασιν.
ἐπεὶ
δὲ
ἅλις
ἦν
|
δακρύων |
καὶ
διηγημάτων,
περιπλακέντες
ἀλλήλοις
ἀσπάσιοι |
[8, 1] |
πόσων
διηγημάτων
μεστή,
πόσων
δὲ
|
δακρύων |
ὁμοῦ
καὶ
φιλημάτων;
πρώτη
μὲν |
[8, 5] |
ἕκαστος,
ὁ
μὲν
γυναῖκα,
ὁ
|
δὲ |
ἀδελφήν,
ὁ
δὲ
θυγατέρα,
πάντες |
[8, 6] |
συγγυμνασταί,
Χαιρέαν
ἀσπάσασθαι
θέλοντες,
Καλλιρόην
|
δὲ |
αἱ
γυναῖκες.
ἔδοξε
δὲ
ἔτι |
[8, 6] |
ἐστεφανωμέναι,
χρησάμεναι
Συρακοσίῳ
στρατηγῷ·
συνεμίχθησαν
|
δὲ |
αἱ
φωναὶ
τῶν
ἀπὸ
τῆς |
[8, 8] |
δὲ
ἐδωρήσατο
τάλαντον
ἑκάστῳ,
τοῖς
|
δὲ |
Αἰγυπτίοις
ἀπένειμε
χώραν
Ἑρμοκράτης,
ὥστε |
[8, 2] |
μετανοῆσαι,
θεῶν
ὑμᾶς
προσλαμβανομένων.
τοὺς
|
δὲ |
Αἰγυπτίους—
πολλοὶ
γάρ
εἰσιν
οὓς |
[8, 3] |
ὁ
ἐμός
ἐστι
ναύαρχος·
ναύαρχον
|
δὲ |
Αἰγυπτίων
ἐποίησεν
αὐτὸν
ὀργὴ
πρὸς |
[8, 8] |
οὔτε
ἔπεισεν
οὔτε
ὕβρισεν·
εὐκαίρως
|
δὲ |
Αἴγυπτος
ἀποστᾶσα
βαρὺν
ἐκίνησε
πόλεμον, |
[8, 8] |
γὰρ
ἡ
βασιλὶς
ἐπήγετο,
ψευδῆ
|
δὲ |
ἀκούσας
ἀγγελίαν
ἐγὼ
φήσαντός
τινος
|
[8, 2] |
μῆκος
τοῦ
πλοῦ
προφασιζόμενος,
τὸ
|
δὲ |
ἀληθὲς
ἀποπειρώμενος
εἰ
βεβαίως
αὐτοῖς |
[8, 1] |
διηγήσατο,
ἐναβρυνόμενος
τοῖς
κατορθώμασιν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἅλις
ἦν
δακρύων
καὶ
διηγημάτων, |
[8, 5] |
μακάριος
Χαιρέας,
εὐτυχέστερος
ἐμοῦ.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
ἅλις
ἦν
τῶν
διηγημάτων
Στάτειρα |
[8, 1] |
ἀμφότεροι
συνεβόησαν
Χαιρέα,
Καλλιρόη.
περιχυθέντες
|
δὲ |
ἀλλήλοις,
λιποψυχήσαντες
ἔπεσον.
ἄφωνος
δὲ |
[8, 6] |
ἐκ
τῆς
παραδόξου
χαρᾶς.
ἐπεκυλίοντο
|
δὲ |
ἀλλήλοις
συνέφηβοι
καὶ
συγγυμνασταί,
Χαιρέαν |
[8, 3] |
καὶ
Κυπρίων
ἐθελονταὶ
ἐνέβησαν.
τοὺς
|
δὲ |
ἄλλους
πάντας
ἔπεμψεν
οἴκαδε,
διανείμας |
[8, 4] |
ἐμοῦ
χωρισθεὶς
ἑαυτὸν
ἀνέλῃ.
ἔτι
|
δὲ |
ἂν
ἐλάλουν
αἱ
γυναῖκες
καὶ |
[8, 5] |
τὴν
ἐπιστολὴν
τὴν
Χαιρέου.
βασιλεὺς
|
δὲ |
ἀναγινώσκων
μυρίων
παθῶν
ἐπληροῦτο·
καὶ
|
[8, 1] |
οὐ
γάρ
σε
βιασόμεθα·
ἕξεις
|
δὲ |
ἄνδρα,
ὃν
θέλεις.
ἔτι
λέγοντος |
[8, 8] |
μοιχείαν
ἐγκαλῶν
ἐπέστειλε
βασιλεῖ·
βασιλεὺς
|
δὲ |
ἀνεδέξατο
τὴν
δίκην
καὶ
πάντας |
[8, 5] |
τις
εὑρεθήσεται
βασιλεὺς
Αἰγυπτίων.
ὁ
|
δὲ |
ἀνέθορεν
ἐκ
τοῦ
θρόνου
καὶ |
[8, 6] |
ἰδὸν
θέαμα
λόγου
κρεῖττον.
Ἑρμοκράτης
|
δὲ |
ἀνεπήδησεν
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
καὶ |
[8, 2] |
βασιλεὺς
ἁπάσης
τῆς
γῆς,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἀπειλήμμεθα
ἐν
μέσοις
τοῖς
πολεμίοις. |
[8, 5] |
καταλιπὼν
ἐκ
θαλάσσης
ἀπολαμβάνω;
Στάτειρα
|
δὲ |
ἀπεκρίνατο
δῶρον
ἔχεις
με
παρὰ |
[8, 6] |
εἱστήκει
μέν,
λανθάνων
δέ.
πάντων
|
δὲ
|
ἀπορούντων
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκτετακότων |
[8, 6] |
ἐξέπεμψε
πλοῖον
ἀπαντᾶν
αὐτοῖς.
ὁ
|
δὲ |
ἀποσταλεὶς
ἐπυνθάνετο
πλησίον
ἐλθὼν
τίνες |
[8, 5] |
λυπεῖσθαι,
σωθείσης
τῆς
βασιλίδος.
ὁ
|
δὲ |
Ἀρταξέρξης
εἰ
μὲν
ἐδυνάμην"
ἔφη, |
[8, 6] |
ἀνακειμένη,
Τυρίαν
ἀμπεχομένη
πορφύραν,
Χαιρέας
|
δὲ |
αὐτῇ
παρακαθήμενος,
σχῆμα
ἔχων
στρατηγοῦ. |
[8, 8] |
τῆς
Ἀφροδίτης
ἱερὸν
ἀφίκετο.
λαβομένη
|
δὲ |
αὐτῆς
τῶν
ποδῶν
καὶ
ἐπιθεῖσα |
[8, 8] |
στόλος
ἐξ
Ἰωνίας
ὑμέτερος·
ἄξει
|
δὲ |
αὐτὸν
ὁ
Ἑρμοκράτους
ἔκγονος.
Εὐχαὶ |
[8, 1] |
τῆς
ἐμφύτου
ζηλοτυπίας
ἀνεμνήσθη,
παρηγόρησε
|
δὲ |
αὐτὸν
τὸ
περὶ
τοῦ
τέκνου |
[8, 2] |
Ταῦτα
ἀκούσας
Χαιρέας
ἀνέθορε·
Καλλιρόη
|
δὲ |
αὐτοῦ
λαβομένη
ποῦ
σπεύδεις"
εἶπε |
[8, 2] |
συναχθέντων
εἱστίασε
τὴν
στρατιάν.
σκεπτομένου
|
δὲ |
αὐτοῦ
περὶ
τῶν
ἑξῆς
ἀπήγγειλαν |
[8, 1] |
ἐρᾶν
μὲν
αὐτῆς,
μὴ
κεκοινωνηκέναι
|
δὲ |
αὐτῷ
μηδὲ
μέχρι
φιλήματος.
ἄδικος |
[8, 5] |
παρασχεῖν
αὐτομολίας
ἀνάγκην,
καὶ
χάριν
|
δὲ |
αὐτῷ
πάλιν
ἠπίστατο
ὅτι
Καλλιρόην |
[8, 5] |
Ἄραδον
πρὸς
τὴν
γυναῖκα.
ὄντι
|
δὲ
|
αὐτῷ
περὶ
Χίον
καὶ
Τύρον |
[8, 5] |
καὶ
δακρύων
ἐξουσίαν
ἔχειν·
ἐξιόντι
|
δὲ |
αὐτῷ
Στάτειρα
τὴν
ἐπιστολὴν
ἡσυχῆ |
[8, 1] |
τὰ
πρὸς
τὸν
πλοῦν.
παριόντι
|
δὲ |
αὐτῷ
τὴν
ἀγορὰν
ὁ
Αἰγύπτιος |
[8, 2] |
σπονδὰς
τοῖς
ἐπιχωρίοις
καταγγεῖλαι.
δεξαμένων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἐξεβίβασε
τὴν
δύναμιν
ἅπασαν |
[8, 8] |
ἐκέλευσε.
κἀγὼ
μὲν
ἀπηγόμην·
μέλλων
|
δὲ |
βασανίζεσθαι
Πολύχαρμος
εἶπέ
μου
τοὔνομα |
[8, 2] |
μὲν
Αἰγύπτιος
ἀνῄρηται
μαχόμενος,
κρατεῖ
|
δὲ |
βασιλεὺς
ἁπάσης
τῆς
γῆς,
ἡμεῖς |
[8, 5] |
τὰ
ὅπλα
ῥίψαντες
προσεκύνησαν·
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
οὐ
κατέσχεν,
ἀλλὰ
πρὶν |
[8, 4] |
ἔμφυτον
ζηλοτυπίαν
ἐσπούδαζε
λαθεῖν.
λαβοῦσα
|
δὲ |
γραμματίδιον
ἐχάραξεν
οὕτως·
Καλλιρόη
Διονυσίῳ |
[8, 7] |
μὲν
ἄνδρες
ἐπῄνουν
Χαιρέαν,
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκες
Καλλιρόην,
ποτὲ
δ´
αὖ |
[8, 1] |
ἐκείνην
πόσων
διηγημάτων
μεστή,
πόσων
|
δὲ |
δακρύων
ὁμοῦ
καὶ
φιλημάτων;
πρώτη
|
[8, 4] |
εἰς
τὸ
πλοῖον
εἰσήγαγε.
κατεσκευάκει
|
δὲ
|
Δημήτριος
ἐν
τῇ
νηὶ
σκηνὴν |
[8, 7] |
καὶ
σκυθρωποῖς
τὸν
λαόν.
ὁ
|
δὲ |
δῆμος
ἐνεκελεύετο
ἐρωτῶμεν,
ἄνωθεν
ἄρξαι, |
[8, 8] |
γάρ
ἐστι
τῶν
πρώτων·
ὁ
|
δὲ |
δῆμος
ἐξεβόησε
λέγε
πάντα.
καὶ |
[8, 1] |
εἰ
ἀληθῶς
εἶ
Χαιρέας.
Φήμη
|
δὲ |
διέτρεχεν
ὅτι
ὁ
ναύαρχος
εὕρηκε |
[8, 2] |
εἰ
βεβαίως
αὐτοῖς
δοκεῖ.
σφόδρα
|
δὲ |
ἐγκειμένων
καὶ
πλεῖν
ἤδη
θελόντων, |
[8, 8] |
ἦσαν
τῆς
ἐκκλησίας.
καὶ
Χαιρέας
|
δὲ
|
ἐδωρήσατο
τάλαντον
ἑκάστῳ,
τοῖς
δὲ |
[8, 6] |
καὶ
γὰρ
ἦν
γαλήνη.
ὡς
|
δὲ |
εἶδον
αὐτοὺς
οἱ
ἐκ
τῆς |
[8, 1] |
ἥδιστα,
ἐπινίκια
καὶ
γάμοι.
Χαιρέας
|
δὲ |
εἴθιστο
μὲν
ἐν
τριήρει
καθεύδειν |
[8, 5] |
παλαιῷ
πληγὴν
ἔλαβε
καινήν·
βλέψας
|
δὲ |
εἰς
Ἀρταξάτην
τὸν
εὐνοῦχον
ἄγε |
[8, 6] |
εἶχον
αἰτίας
τῆς
συνδρομῆς.
βλέποντες
|
δὲ |
εἰς
τὴν
σκηνὴν
ἔνδον
ἐνόμιζον |
[8, 7] |
δόξασα
τεθνάναι
πολυτελῶς
ἐκηδεύθη,
σὺ
|
δὲ |
εἰς
φόνου
δίκην
ὑπαχθεὶς
σεαυτοῦ |
[8, 5] |
γυναῖκα,
γέρας
τῆς
ἀριστείας.
ἐπεὶ
|
δὲ |
εἰσῆλθε,
διηγήσατο
αὐτῷ
βασιλεὺς
ἐξ |
[8, 2] |
ἀπήγγειλαν
οἱ
ἱερεῖς
(οἱ
αὐτοὶ
|
δέ |
εἰσι
καὶ
μάντεις)
ὅτι
καλὰ |
[8, 6] |
εἰ
μείζων
ἕπεται
στόλος,
πρόδρομοι
|
δέ
|
εἰσιν
αἱ
βλεπόμεναι.
καταδραμὼν
οὖν |
[8, 8] |
ἐμὲ
δὲ
Μιθριδάτης
ἐπηγάγετο·
γενόμενοι
|
δὲ |
ἐκεῖ
μεγάλην
ἐπὶ
βασιλέως
δίκην |
[8, 3] |
ἄγειν
αὐτὴν
πρὸς
Στάτειραν.
Ἐτύγχανε
|
δὲ |
ἐκείνη
μετὰ
τῶν
ἐνδοξοτάτων
Περσίδων |
[8, 3] |
Καλλιρόη
καὶ
κατεφίλησεν
αὐτόν,
εὐθὺς
|
δὲ |
ἐκέλευσε
τοῖς
ὑπηρέταις
ἄγειν
αὐτὴν |
[8, 6] |
πλησίον
ἐλθὼν
τίνες
εἴησαν,
Χαιρέας
|
δὲ |
ἐκέλευσεν
ἀποκρίνασθαί
τινα
τῶν
Αἰγυπτίων |
[8, 8] |
γυναῖκας
καὶ
θυγατέρας
πέμψας.
αὐτὸς
|
δὲ |
Ἕλληνας
τοὺς
ἀρίστους
Αἰγυπτίων
τε |
[8, 4] |
οἱ
κυβερνῆται
τὴν
ἀναγωγήν.
μέλλουσα
|
δὲ |
ἐμβαίνειν
εἰς
τὴν
τριήρη
ἡ
|
[8, 2] |
ἐπισταμένων
ἤδη
καὶ
καταφρονούντων·
πάλιν
|
δὲ |
ἐν
χερσὶ
γενόμενοι
πεισόμεθα
τῶν |
[8, 8] |
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
ἐμήν·
προῖκα
|
δὲ |
ἕξει
μέρος
τῶν
λαφύρων.
ἐπευφήμησεν |
[8, 7] |
κἀκεῖνος
μὲν
βασανισθεὶς
ἀνεσκολοπίσθη,
τριήρη
|
δὲ |
ἐξέπεμψεν
ἡ
πόλις
καὶ
πρεσβευτὰς |
[8, 6] |
τριήρης
ἡ
Χαιρέου
πρώτη.
εἶχε
|
δὲ |
ἐπάνω
σκηνὴν
συγκεκαλυμμένην
Βαβυλωνίοις
παραπετάσμασιν. |
[8, 6] |
προῄεσαν
ἐκ
τῆς
οἰκίας,
Ἑρμοκράτης
|
δὲ |
ἐπολιτεύετο
μέν,
ἀλλὰ
πενθῶν,
καὶ |
[8, 1] |
Διονύσιον
μετὰ
τὴν
δίκην·
βασιλέα
|
δὲ |
ἐρᾶν
μὲν
αὐτῆς,
μὴ
κεκοινωνηκέναι |
[8, 1] |
τῷ
πρόσθεν
λόγῳ
δεδήλωται.
ἔμελλε
|
δὲ |
ἔργον
ἡ
Τύχη
πράττειν
οὐ |
[8, 5] |
γὰρ
αὐτὴ
τοῦτο
κεκέλευκεν·
ἐγὼ
|
δὲ |
ἔρημος
βιώσομαι,
πάντων
αἴτιος
ἐμαυτῷ
|
[8, 6] |
Καλλιρόην
δὲ
αἱ
γυναῖκες.
ἔδοξε
|
δὲ
|
ἔτι
καὶ
αὐταῖς
Καλλιρόην
καλλίω |
[8, 6] |
σκληροῦ
δαίμονος
προσβολὴ
καταλάβῃ.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐφάνησαν
Συρακοῦσαι,
τοῖς
τριηράρχαις
ἐκέλευσε |
[8, 7] |
κατὰ
γνώμην
συμβάντων
αἰδούμενος,
Ἑρμοκράτης
|
δὲ |
ἔφη
μηδὲν
αἰδεσθῇς,
ὦ
τέκνον, |
[8, 8] |
ἐπιστολὴν
ἔλαβεν
αὐτὸς
Διονύσιος.
ἐμὲ
|
δὲ |
ζῆν
οὐκ
ἐπίστευεν,
ἐπίστευσε
δὲ |
[8, 2] |
ἐκπεσών,
πρῶτος
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
τί
|
δὲ |
ζητοῦμεν
ποῦ
φύγωμεν
βασιλέα;
ἔχομεν
|
[8, 4] |
ἔμελλες
τὴν
δίκην
κρίνειν,
ἐγὼ
|
δὲ |
ἤδη
νενίκηκα
παρὰ
τῷ
δικαιοτάτῳ |
[8, 3] |
πιστεύειν
εἶχεν
οὔτε
ἀπιστεῖν·
τὸ
|
δὲ |
ἦθος
Καλλιρόης
τοιοῦτον
ἦν,
ὡς
|
[8, 1] |
τούτων
Χαιρέας
ἀκούων
ἔκλαεν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἧκεν
εἰς
Μίλητον
τῷ
λόγῳ, |
[8, 3] |
μηνῦσαί
τι
τῶν
πραττομένων.
ὡς
|
δὲ |
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
ναῦν,
τοῦ |
[8, 5] |
γε
Καλλιρόης
τοὔνομα
κατεφίλησεν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἦλθεν
εἰς
τὸ
Διονυσίῳ
εὐεργέτῃ, |
[8, 2] |
γὰρ
θάλασσαν
καὶ
τριήρεις·
ἀμφότερα
|
δὲ |
ἡμᾶς
εἰς
Σικελίαν
ἄγει
καὶ |
[8, 7] |
ὁ
φίλος.
ταῦτα
ἴσμεν·
σὺ
|
δὲ |
ἡμῖν
διήγησαι
τὰ
μετὰ
τὸν |
[8, 8] |
ὥστε
ἔχειν
αὐτοὺς
γεωργεῖν.
Ἕως
|
δὲ |
ἦν
τὸ
πλῆθος
ἐν
τῷ |
[8, 7] |
οὐχ
ὑπέμεινεν
ἧς
ἤρα.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ᾔσθετο
Καλλιρόη
κύουσαν
ἑαυτὴν
ἐξ |
[8, 7] |
καὶ
βλέπειν
καὶ
ἀκούειν·
λόγου
|
δὲ |
θᾶττον
ἐπληρώθη
τὸ
θέατρον
ἀνδρῶν |
[8, 5] |
ἐποίησεν,
ὡς
πολεμίων
ὄντων.
εὐθὺς
|
δὲ |
θέοντες
ἐμήνυον
Ἀρταξέρξῃ
τάχα
δή |
[8, 5] |
γυναῖκα,
ὁ
δὲ
ἀδελφήν,
ὁ
|
δὲ |
θυγατέρα,
πάντες
δέ
τινα,
ἕκαστος |
[8, 2] |
ἀναθήμασι
τὴν
Ἀφροδίτην
ἐτίμησε·
πολλῶν
|
δὲ
|
ἱερείων
συναχθέντων
εἱστίασε
τὴν
στρατιάν. |
[8, 6] |
σκηνὴν
συγκεκαλυμμένην
Βαβυλωνίοις
παραπετάσμασιν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καθωρμίσθη,
πᾶς
ὁ
λιμὴν
ἀνθρώπων |
[8, 2] |
εἰς
τὰς
τριήρεις
ἐσήμαινε.
λάφυρα
|
δὲ |
καὶ
αἰχμαλώτους
τῆς
προτεραίας
ἦσαν |
[8, 3] |
τοῦ
ναυάρχου
γυνὴ
παραγίνεται.
μέγα
|
δὲ |
καὶ
βύθιον
ἀνεστέναξεν
ἡ
Στάτειρα |
[8, 3] |
τὸ
βραδέως
ἀπολαμβάνειν
ἐμέ·
πέπαυται
|
δὲ |
καὶ
διήλλακται
καὶ
οὐκέτι
ὑμῖν |
[8, 8] |
μὲν
οὖν
εὐθὺς
ἀπέλυσεν,
ἐμοὶ
|
δὲ |
καὶ
Διονυσίῳ
διαδικασίαν
περὶ
τῆς |
[8, 4] |
Ταῦτα
μὲν
ἔγραψε
Χαιρέας,
ἔδοξε
|
δὲ |
καὶ
Καλλιρόῃ
δίκαιον
εἶναι
καὶ |
[8, 5] |
τὴν
ἐπιστολὴν
ἡσυχῆ
ἐπιδίδωσιν.
Ὑποστρέψας
|
δὲ |
καὶ
κατακλείσας
ἑαυτόν,
γνωρίσας
τὰ |
[8, 6] |
ἐστὶ
περίεργόν
τι
χρῆμα,
τότε
|
δὲ |
καὶ
πλείονας
εἶχον
αἰτίας
τῆς
|
[8, 8] |
τοὺς
δὲ
πλείστους
κατέσφαξαν,
ἐμὲ
|
δὲ |
καὶ
Πολύχαρμον
δήσαντες
ἐπώλησαν
εἰς |
[8, 1] |
δὲ
ἀλλήλοις,
λιποψυχήσαντες
ἔπεσον.
ἄφωνος
|
δὲ |
καὶ
Πολύχαρμος
τὸ
πρῶτον
εἱστήκει |
[8, 3] |
βασιλεῖ
πέμπω
διὰ
σοῦ.
τοῦτο
|
δὲ |
καὶ
σὲ
ποιήσει
τιμιώτερον
ἐκείνῳ |
[8, 1] |
θαλάσσης,
πάλιν
ἠθέλησεν
ἀποδοῦναι.
νομίζω
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τελευταῖον
τοῦτο
σύγγραμμα |
[8, 7] |
πάντες
ἐπεβόησαν
Καλλιρόην
παρακάλει.
Ἑρμοκράτης
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
ἐδημαγώγησεν,
εἰσαγαγὼν
τὴν |
[8, 3] |
μὲν
ἅπαντας
ὅσοι
παρῆσαν,
Αἰγυπτίων
|
δὲ |
καὶ
Φοινίκων
ὅσους
ἔμαθεν
εὐζώνους· |
[8, 4] |
διδόντων,
τοῖς
οἴκοι
γραφόντων;
ἔγραφε
|
δὲ |
καὶ
Χαιρέας
ἐπιστολὴν
πρὸς
βασιλέα |
[8, 3] |
εἰρωνεύεσθαι
ἐν
μεγάλαις
συμφοραῖς·
ὁ
|
δὲ |
καιρὸς
ἐκέλευε
ταχέως
πάντα
πράττειν. |
[8, 1] |
ὕβρισεν
εἰς
τὴν
χάριν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καλῶς
ἀπελογήσατο
τῷ
Ἔρωτι
Χαιρέας |
[8, 7] |
καὶ
εἰς
Ἰωνίαν
ἐπώλησε,
σὺ
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ζήτησιν
τῆς
γυναικὸς |
[8, 6] |
τοῦ
λιμένος
μετέωροι
μεινάτωσαν,
μία
|
δὲ |
καταπλευσάτω.
ποιήσομεν
οὕτως.
Εἰσέπλευσεν
οὖν |
[8, 8] |
μὲν
οὖν
ἔμαθον
ὕστερον·
τότε
|
δὲ |
καταχθεὶς
ἐν
τῷ
χωρίῳ,
μόνον |
[8, 7] |
ἀπήγαγον
ἐκ
τοῦ
θεάτρου,
Χαιρέαν
|
δὲ |
κατεῖχε
τὸ
πλῆθος,
ἀκοῦσαι
βουλόμενον |
[8, 1] |
ἀποδειχθεὶς
ἐκράτησε
τῆς
θαλάσσης,
νικήσας
|
δὲ |
κατέσχεν
Ἄραδον,
ἔνθα
βασιλεὺς
καὶ |
[8, 4] |
καὶ
χρυσοϋφῆ
Βαβυλώνια
περιθείς.
πάνυ
|
δὲ |
κολακευτικῶς
κατακλίνασα
αὐτὴν
Καλλιρόη
ἔρρωσό |
[8, 3] |
μέν,
ὡς
ἐκέλευσεν,
ἐγίνετο·
Καλλιρόη
|
δὲ |
λαβομένη
Χαιρέου
τῆς
δεξιᾶς,
μόνον |
[8, 2] |
πέπομφε
καταστησομένην
τὰ
ἐκεῖ,
τὴν
|
δὲ
|
λοιπὴν
ἄγει
πᾶσαν
ἐνθάδε
καὶ |
[8, 8] |
χωρὶς
ἐμοῦ
μαχόμενος
ἀνῃρέθη.
τὸ
|
δὲ
|
λοιπὸν
φίλον
ὑμῖν
ἐποίησα
τὸν |
[8, 2] |
παντὸς
ὃν
ἐνθάδε
καταλέλοιπεν,
ἀγωνιᾷ
|
δὲ |
μάλιστα
περὶ
τῆς
Στατείρας
τῆς
|
[8, 6] |
ἄλλος
ἄλλο
τι
ἐμαντεύετο,
πάντα
|
δὲ |
μᾶλλον
ἢ
τὸ
ἀληθὲς
εἴκαζον· |
[8, 8] |
ἀποστᾶσα
βαρὺν
ἐκίνησε
πόλεμον,
ἐμοὶ
|
δὲ |
μεγάλων
ἀγαθῶν
αἴτιον.
Καλλιρόην
μὲν |
[8, 6] |
παρ´
ἀμφοτέρων
πρὸς
ἀλλήλους.
ἧκε
|
δὲ |
μεταξὺ
φερόμενος
καὶ
ὁ
Χαιρέου |
[8, 7] |
ἐπισκοτεῖ
τοῖς
προτέροις
ἅπασι,
τὸ
|
δὲ |
μὴ
ῥηθὲν
ὑπόνοιαν
ἔχει
χαλεπωτέραν |
[8, 8] |
δὲ
ζῆν
οὐκ
ἐπίστευεν,
ἐπίστευσε
|
δὲ |
Μιθριδάτην
ἐπιβουλεύειν
αὐτοῦ
τῇ
γυναικί, |
[8, 8] |
τὴν
Ἀσίαν
ὅλην
θαυμαζομένην,
ἐμὲ
|
δὲ |
Μιθριδάτης
ἐπηγάγετο·
γενόμενοι
δὲ
ἐκεῖ |
[8, 3] |
τε
καὶ
ξένην
γεγενημένην.
εἰ
|
δέ |
μοι
θέλεις
χαρίζεσθαι,
βασιλεῖ
πέμψον |
[8, 4] |
παρόντων.
ἤδη
μοι
διαλλάττῃ·
δὸς
|
δέ |
μοι
καὶ
Συρακούσας
ἰδεῖν.
πολλὴ |
[8, 8] |
ἔσχεν
ἐν
τοῖς
φιλτάτοις·
ἀποδοῦναι
|
δέ |
μοι
Καλλιρόην
ἔσπευδε
καὶ
ἐποίησέ |
[8, 5] |
δυνάμενος
διὰ
τὰ
δάκρυα.
ἀποκλαύσας
|
δὲ |
μόλις
ἀναγινώσκειν
ἤρξατο
καὶ
πρῶτόν |
[8, 3] |
αὐτὸν
πατρίδων
καὶ
τέκνων.
ὁ
|
δὲ |
μόνας
εἴκοσι
τριήρεις
ἐπελέξατο
τὰς |
[8, 7] |
τεθνεῶτας
κατέλαβες
ὑπὸ
δίψους,
Θήρωνα
|
δὲ |
μόνον
ἔτι
ζῶντα
εἰσήγαγες
εἰς |
[8, 7] |
ἀνδρῶν
τε
καὶ
γυναικῶν.
εἰσελθόντος
|
δὲ |
μόνου
Χαιρέου
πᾶσαι
καὶ
πάντες |
[8, 2] |
λέκτροιο
παλαιοῦ
θεσμὸν
ἵκοντο.
~Ἔτι
|
δὲ |
νυκτὸς
κατέπλευσέ
τις
Αἰγύπτιος
οὐ |
[8, 2] |
γὰρ
ἀναβολὴν
οὐ
περιμένει.
εἰσαχθεὶς
|
δὲ |
ὁ
Αἰγύπτιος,
ἔτι
σκότους
ὄντος, |
[8, 2] |
ἐνοχλεῖν
ἀκαίρως
οὐ
θέλων·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ὁ
ἄνθρωπος
κατήπειγε,
παρανοίξας
τοῦ |
[8, 5] |
~Καὶ
οὗτοι
μὲν
ἔπλεον,
βασιλεὺς
|
δὲ |
ὁ
μέγας
κρατήσας
τῶν
πολεμίων |
[8, 7] |
δόξῃ
πάντων
Ἰώνων
ὑπερέχοντος.
οὗτος
|
δὲ |
ὁ
παρὰ
Θήρωνος
Καλλιρόην
ταλάντου |
[8, 5] |
ἐμὲ
καὶ
πίστιν
ἐπεδείξω·
τούτου
|
δὲ |
ὄντος
ἀμηχάνου,
δίδωμί
σοι
πάσης |
[8, 2] |
ὁμονοοῦντες
ἐκρατήσαμεν
τῆς
θαλάσσης·
καιρὸς
|
δὲ |
ὀξὺς
ἐφέστηκεν
ἡμῖν
εἰς
τὸ |
[8, 5] |
μὲν
ἀληθὲς
ἄδηλον
ἦν,
ἐθαύμαζον
|
δὲ |
ὁρῶντες,
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
ἐπέτεινεν |
[8, 1] |
θεοὶ
τὰς
ἀμφοτέρων
εὐχάς.
μέμνησθε
|
δὲ |
ὅτι
οὐκ
ἐν
πατρίδι
ἐστέ, |
[8, 4] |
ἐν
αἰχμαλωσίᾳ
μείνασαν
βασιλίδα.
ἴσθι
|
δὲ |
οὐκ
ἐμέ
σοι
τὸ
δῶρον |
[8, 3] |
ἅπαντα
τὸν
βασιλικὸν
Στατείρᾳ.
ἡ
|
δὲ |
οὐκ
ἠβουλήθη
λαβεῖν,
ἀλλὰ
τούτῳ" |
[8, 7] |
οὐκ
ἐτόλμησε
τὴν
εὐγενῆ,
πέμψαι
|
δὲ |
πάλιν
εἰς
Συρακούσας
οὐχ
ὑπέμεινεν |
[8, 1] |
περὶ
τοῦ
τέκνου
διήγημα.
πρὶν
|
δὲ |
πάντα
ἀκοῦσαι,
λέγε
μοι"
φησὶ |
[8, 5] |
λιμένος
εἰς
τὰ
βασίλεια.
τότε
|
δὲ |
πάντας
ἀπαλλαγῆναι
κελεύσασα
καὶ
μόνον |
[8, 6] |
καὶ
τότε
εἱστήκει
μέν,
λανθάνων
|
δέ. |
πάντων
δὲ
ἀπορούντων
καὶ
τοὺς |
[8, 5] |
Καλλιρόην
μηκέτι
δύναιτο
θεάσασθαι.
μάλιστα
|
δὲ |
πάντων
φθόνος
ἥπτετο
αὐτοῦ,
καὶ |
[8, 4] |
παιδεύειν
ἀξίως
ἡμῶν.
μὴ
λάβῃ
|
δὲ |
πεῖραν
μητρυιᾶς·
ἔχεις
οὐ
μόνον |
[8, 5] |
ὡς
ἀπολωλυίας
τῆς
βασιλίδος.
ἐπένθουν
|
δὲ |
Περσῶν
οἱ
ἐντιμότατοι
Στάτειραν
πρόφασιν, |
[8, 8] |
ἐνέπρησαν
μὲν
τὴν
τριήρη,
τοὺς
|
δὲ |
πλείστους
κατέσφαξαν,
ἐμὲ
δὲ
καὶ |
[8, 3] |
καὶ
πατρίοις
ἀναθήματα
θεοῖς.
ἐγὼ
|
δὲ |
πλείω
τούτων
καταλέλοιπα
ἐν
Βαβυλῶνι. |
[8, 1] |
λέξω.
Ἑσπέρα
μὲν
ἦν,
ἔτι
|
δὲ |
πολλὰ
τῶν
αἰχμαλώτων
κατελέλειπτο.
κεκμηκὼς |
[8, 6] |
πᾶσιν
ἐχεῖτο
μετὰ
χαρᾶς.
Μεταξὺ
|
δὲ |
Πολύχαρμος
ἐπικαταπλεῖ
ταῖς
ἄλλαις
τριήρεσιν· |
[8, 1] |
μεθ´
ἡμέραν
πολλὰ
πράττων·
τότε
|
δὲ |
Πολυχάρμῳ
πάντα
ἐπιτρέψας,
αὐτὸς
οὐδὲ |
[8, 5] |
μαθήσῃ
πάντα
παρ´
ἐμοῦ,
ἅμα
|
δὲ |
προῄεσαν
ἐκ
τοῦ
λιμένος
εἰς |
[8, 1] |
εἱστήκει
πρὸς
τὸ
παράδοξον,
χρόνου
|
δὲ |
προϊόντος
ἀνάστητε"
εἶπεν,
ἀπειλήφατε
ἀλλήλους· |
[8, 1] |
πέπειστο
Καλλιρόην
ἀπειληφέναι
Διονύσιον.
ἠρέμα
|
δὲ |
προσελθὼν
θάρρει"
φησίν,
ὦ
γύναι, |
[8, 3] |
οὐδενός,
αἰτήσας
παρὰ
Χαιρέου.
Καλλιρόη
|
δὲ |
προσήνεγκε
τὸν
κόσμον
ἅπαντα
τὸν |
[8, 5] |
βασιλίδα
καὶ
ἀπολομένην
εὑρεθῆναι.
πῶς
|
δέ |
σε
εἰς
γῆν
καταλιπὼν
ἐκ |
[8, 4] |
δῶρον
ἀλλὰ
Καλλιρόην
ἀποστέλλειν.
ἀνταπαιτοῦμεν
|
δέ |
σε
χάριν
Αἰγυπτίοις
διαλλαγῆναι·
πρέπει |
[8, 1] |
ἀφεώρων,
ὡς
μόνην
οὖσαν.
ἐβάδιζε
|
δὲ |
σοβαρά,
Χαιρέου
καὶ
Πολυχάρμου
μέσην |
[8, 3] |
τούτων
καταλέλοιπα
ἐν
Βαβυλῶνι.
θεοὶ
|
δέ |
σοι
παρέχοιεν
εὔπλοιαν
καὶ
σωτηρίαν |
[8, 4] |
ῥᾴδια
γὰρ
πάντα
βασιλεῖ.
κἀγὼ
|
δέ |
σοι
χάριν
εἴσομαι
παρὰ
τοῖς |
[8, 4] |
καὶ
τὴν
σήν.
οὐκ
ἐμιμησάμην
|
δέ |
σου
τὴν
βραδυτῆτα,
ἀλλὰ
ταχέως |
[8, 5] |
τοῦτο
ἐμήνυσε
τῇ
βασιλίδι.
ἡ
|
δὲ |
Στάτειρα
προελθοῦσα
τῆς
σκηνῆς
ἔδειξεν |
[8, 2] |
θύραν
ἐμήνυσε
τὴν
σπουδήν.
ὡς
|
δὲ |
στρατηγὸς
ἀγαθὸς
Χαιρέας
κάλει"
φησί· |
[8, 4] |
βασιλεῖ
μάλιστα
πάντων
ἀνεξικακεῖν.
ἕξεις
|
δὲ |
στρατιώτας
ἀγαθοὺς
φιλοῦντάς
σε·
τοῦ |
[8, 1] |
βουλομένη
προσελθεῖν,
ἀλλὰ
ἀποκαρτεροῦσα·
τάχα
|
δὲ |
σὺ
πείσεις
αὐτὴν
ἀναστῆναι·
τί |
[8, 7] |
καὶ
πρεσβευτὰς
ὑπὲρ
Καλλιρόης,
ἑκούσιος
|
δὲ |
συνεξέπλευσέ
σοι
Πολύχαρμος
ὁ
φίλος. |
[8, 5] |
ἐκπεπόρθηται
καί
ἐστι
κενή,
πάντα
|
δὲ |
τὰ
ἐν
αὐτῇ
φέρουσιν
αἱ |
[8, 5] |
αἴρεσθαι
μόνον
πλέοντος
βασιλέως·
τοῦτο
|
δὲ |
ταραχὴν
ἐποίησεν,
ὡς
πολεμίων
ὄντων. |
[8, 5] |
πρῶτος
εἰσεπήδησεν
εἰς
αὐτήν,
περιχυθεὶς
|
δὲ |
τῇ
γυναικὶ
ἐκ
τῆς
χαρᾶς |
[8, 7] |
αὐτὴν
μὲν
οὐχ
εὗρες,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
θαλάσσῃ
τῷ
πειρατικῷ
πλοίῳ |
[8, 8] |
πάντων
ἐπὶ
τούτοις
ἐπηκολούθησαν.
καταπαύσας
|
δὲ
|
τὴν
βοὴν
Χαιρέας
εἶπεν
ἐγὼ |
[8, 4] |
Καλλιρόης
μνημόνευε
τῆς
σῆς.
Σφραγίσασα
|
δὲ |
τὴν
ἐπιστολὴν
ἀπέκρυψεν
ἐν
τοῖς |
[8, 1] |
ἀναλαβὼν
ταῖς
τριήρεσιν
ἀπαγάγῃ,
μόνην
|
δὲ |
τὴν
ἰδίαν
ἐκεῖ
καταλίπῃ
οὐχ |
[8, 2] |
γράμματα
παρὰ
τοῦ
Αἰγυπτίου·
δεῖ
|
δὲ |
τὴν
ταχίστην
ἡμᾶς
πλεῖν,
ἔνθα |
[8, 2] |
τὸ
ἀπόρρητον
δύνασθαι
εἰπεῖν,
ἐπείγειν
|
δὲ |
τὴν
χρείαν
ὑπὲρ
ἧς
ἀφῖκται. |
[8, 1] |
Καλλιρόη
μὲν
ἐσιώπησεν
αἰδουμένη,
Χαιρέας
|
δὲ |
τῆς
ἐμφύτου
ζηλοτυπίας
ἀνεμνήσθη,
παρηγόρησε |
[8, 5] |
γὰρ
ἄξιον
ἐποίησά
σοι;
ἥσθη
|
δὲ |
τῆς
ἐπιστολῆς
τῇ
ἀπολογίᾳ
καὶ |
[8, 4] |
γόον
ἤγειρε
ταῖς
γυναιξίν·
ἐξιοῦσα
|
δὲ |
τῆς
νεὼς
ἡ
Καλλιρόη,
ἠρέμα |
[8, 5] |
ἀδελφήν,
ὁ
δὲ
θυγατέρα,
πάντες
|
δέ |
τινα,
ἕκαστος
οἰκεῖον.
ἐκπεπλευκότων
δὲ |
[8, 5] |
λιμένος
παρεσκευασμένον
εἰς
μάχην.
ἤδη
|
δέ |
τις
καὶ
τόξον
ἐνέτεινε
καὶ |
[8, 5] |
ἔχεις
με
παρὰ
Καλλιρόης.
ἀκούσας
|
δὲ |
τὸ
ὄνομα
βασιλεὺς
ὡς
ἐπὶ |
[8, 5] |
καὶ
ἀναπείθει
ῥᾳδίως
ἀντερᾶσθαι.
θεασάμενος
|
δὲ |
τὸ
παιδίον
καὶ
πήλας
ταῖς |
[8, 7] |
ἐν
εἰρήνῃ
λαφύρων
Μηδικῶν.
~Ἀθρόον
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
ἀνεβόησεν
ἐξίωμεν
εἰς |
[8, 5] |
γὰρ
οὐκ
ἦσαν
αὐτῷ·
πᾶν
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
ἔστησεν
ἐπὶ
τοῦ |
[8, 1] |
καθεύδουσαν,
οὐδὲ
Διονύσῳ
νυμφίῳ,
λάφυρον
|
δὲ |
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολεμίοις.
ἀλλὰ
ἔδοξέ |
[8, 8] |
ἐκέλευσε
σκάπτειν
ὄντας
πεπεδημένους.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸν
δεσμοφύλακα
τῶν
δεσμωτῶν
ἀπέκτεινάν |
[8, 8] |
με
γράψαι
πρὸς
αὐτήν.
ἀμελείᾳ
|
δὲ |
τοῦ
διακονουμένου
τὴν
ἐπιστολὴν
ἔλαβεν |
[8, 2] |
Αἰγύπτιος
οὐ
τῶν
ἀφανῶν,
ἐκβὰς
|
δὲ |
τοῦ
κέλητος
μετὰ
σπουδῆς
ἐπυνθάνετο |
[8, 7] |
ἀκούσιον
ἐπιγνοὺς
τὸ
συμβάν.
τὰ
|
δὲ |
τούτων
ἐφεξῆς
ἡμῖν
ἀπήγγειλαν,
ὅτι |
[8, 1] |
κλίνη
μὲν
ἔκειτο
χρυσήλατος,
στρωμνὴ
|
δὲ |
Τυρία
πορφυρᾶ,
ὕφασμα
Βαβυλώνιον.
τίς |
[8, 5] |
περὶ
Χαιρέαν
ἠπίστατο
οὐδέν,
μετὰ
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
γυναικῶν
ἐδόκει
καὶ |
[8, 5] |
διὰ
ποίας
θαλάσσης.
Τῇ
δευτέρᾳ
|
δὲ |
τῶν
ἡμερῶν
ὤφθησαν
αἱ
Αἰγυπτίων |
[8, 5] |
δέ
τινα,
ἕκαστος
οἰκεῖον.
ἐκπεπλευκότων
|
δὲ |
τῶν
πολεμίων
ἄγνωστον
ἦν
διὰ
|
[8, 2] |
τε
καὶ
πίστεως·
οὐκ
ἐάσω
|
δὲ |
ὑμᾶς
μετανοῆσαι,
θεῶν
ὑμᾶς
προσλαμβανομένων. |
[8, 1] |
εἴληφε
τὸν
εὐμορφότατον
ἄνδρα.
Καλλιρόης
|
δὲ |
φανείσης
οὐδεὶς
ἔτι
Χαιρέαν
ἐπῄνεσεν, |
[8, 3] |
οὐκέτι
ὑμῖν
ἐστι
πολέμιος.
ἀνίστασο
|
δέ, |
φιλτάτη,
καὶ
ἄπιθι
χαίρουσα·
ἀπόλαβε |
[8, 2] |
ἀφύλακτον
οὖσαν
αὐτὴν
προκαταλαβεῖν·
πνεύματι
|
δὲ |
φορῷ
χρησάμενοι
τῆς
ὑστεραίας
κατήχθησαν |
[8, 8] |
μὲν
εἶχον
ἀγαθὰς
ἐλπίδας,
νύκτωρ
|
δὲ |
Φρύγες
λῃσταὶ
καταδραμόντες
ἐπὶ
θάλασσαν |
[8, 2] |
ἄλλος
ἄλλο
τι
ἔπραττε.
παριὼν
|
δὲ |
Χαιρέας
εἰς
τὰς
τριήρεις
σύνθημα |
[8, 7] |
συνενεχθέντα
τὸν
σὸν
ἐντεῦθεν.
Ὁ
|
δὲ |
Χαιρέας
ἔνθεν
ἑλὼν
διηγεῖτο
πλεύσαντες |
[8, 8] |
ἐπὶ
τούτοις
τὸ
πλῆθος,
εἶπε
|
δὲ |
Χαιρέας
ἐπιτρέψατέ
μοι
τὰ
ἑξῆς |
[8, 6] |
Ἀσίαν
ἐν
τούτοις
ἦν,
ὁ
|
δὲ |
Χαιρέας
ἤνυσε
τὸν
πλοῦν
εἰς |
[8, 6] |
ἀναδυομένην
ἐκ
τῆς
θαλάσσης.
προσελθὼν
|
δὲ |
Χαιρέας
τῷ
Ἑρμοκράτει
καὶ
τῷ |
[8, 2] |
ἔνθα
ἐστὶν
ἱερὸν
Ἀφροδίτης.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ὡρμίσαντο,
Χαιρέας,
πρὶν
ἐκβῆναί
τινα |
[8, 1] |
Καλλιρόην,
ἐν
τῷ
πρόσθεν
λόγῳ
|
δεδήλωται. |
ἔμελλε
δὲ
ἔργον
ἡ
Τύχη |
[8, 3] |
γὰρ
τοιούτῳ
σώματι
κόσμος
βασιλικός.
|
δεῖ |
γὰρ
ἔχειν
σε
ἵνα
καὶ |
[8, 2] |
καὶ
γράμματα
παρὰ
τοῦ
Αἰγυπτίου·
|
δεῖ |
δὲ
τὴν
ταχίστην
ἡμᾶς
πλεῖν, |
[8, 1] |
αὐτὴν
ἀναστῆναι·
τί
γάρ
σε
|
δεῖ |
καταλείπειν
τὸ
κάλλιστον
τῶν
λαφύρων; |
[8, 1] |
ἀλλ´
ἐν
πολεμίᾳ
γῇ,
καὶ
|
δεῖ |
ταῦτα
πρότερον
οἰκονομῆσαι
καλῶς,
ἵνα |
[8, 1] |
καὶ
ὀξὺς
εἰς
ὀργήν,
τηλικαῦτα
|
δεινὰ |
διατεθεικὼς
βασιλέα
μηδὲν
ἀδικοῦντά
σε· |
[8, 1] |
ἑαυτοῦ
πολεμίοις.
ἀλλὰ
ἔδοξέ
τι
|
δεινὸν |
Ἀφροδίτῃ·
ἤδη
γὰρ
αὐτῷ
διηλλάττετο, |
[8, 2] |
οὐ
μόνον
Πέρσας
οὐκ
ἂν
|
δείσαιμεν, |
ἀλλ´
οὐδὲ
Ἀθηναίους.
ἐπῄνεσαν
πάντες |
[8, 2] |
καὶ
σπονδὰς
τοῖς
ἐπιχωρίοις
καταγγεῖλαι.
|
δεξαμένων |
δὲ
αὐτῶν
ἐξεβίβασε
τὴν
δύναμιν
|
[8, 3] |
Καλλιρόη
δὲ
λαβομένη
Χαιρέου
τῆς
|
δεξιᾶς, |
μόνον
αὐτὸν
ἀπαγαγοῦσα
τί"
ἔφη |
[8, 4] |
λῃστείας
καὶ
δουλείας
με
ἀπαλλάξας.
|
δέομαί |
σου,
μηδὲν
ὀργισθῇς·
εἰμὶ
γὰρ
|
[8, 8] |
ὧν
πέπονθα·
ταῦτα
εἵμαρτό
μοι.
|
δέομαί |
σου,
μηκέτι
με
Χαιρέου
διαζεύξῃς, |
[8, 8] |
Ἕλληνας
ἄνδρας,
στρατὸν
ἐμὸν
ἀνδρεῖον,
|
δέομαι |
ὑμῶν,
πολίτας
ποιήσατε.
πάλιν
ὁ |
[8, 8] |
ὄντας
πεπεδημένους.
ἐπεὶ
δὲ
τὸν
|
δεσμοφύλακα |
τῶν
δεσμωτῶν
ἀπέκτεινάν
τινες,
ἀνασταυρωθῆναι |
[8, 8] |
ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δεσμοφύλακα
τῶν
|
δεσμωτῶν |
ἀπέκτεινάν
τινες,
ἀνασταυρωθῆναι
πάντας
ἡμᾶς |
[8, 8] |
σοῦ
θελούσης.
οὐ
μέμφομαί
σοι,
|
δέσποινα, |
περὶ
ὧν
πέπονθα·
ταῦτα
εἵμαρτό |
[8, 4] |
προσεκύνησε.
χάρις
σοι"
φησὶν
ὦ
|
δέσποινα, |
τῶν
παρόντων.
ἤδη
μοι
διαλλάττῃ· |
[8, 7] |
εὐθὺς
γὰρ
τὴν
ἀργυρώνητον
αὑτοῦ
|
δέσποιναν |
ἀπέδειξε,
καὶ
ἐρῶν
αὐτῆς
βιάσασθαι |
[8, 1] |
ἔλεξεν
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἡ
γυνή,
|
δέσποτα, |
ἡ
μὴ
βουλομένη
προσελθεῖν,
ἀλλὰ |
[8, 8] |
Αἰγύπτιον
ἀποδεῖξαι
πάσης
τῆς
Ἀσίας
|
δεσπότην, |
εἰ
μὴ
χωρὶς
ἐμοῦ
μαχόμενος |
[8, 5] |
ἦν
διὰ
ποίας
θαλάσσης.
Τῇ
|
δευτέρᾳ |
δὲ
τῶν
ἡμερῶν
ὤφθησαν
αἱ |
[8, 1] |
καὶ
καταφιλήσαντες
πάλιν
παρείθησαν
καὶ
|
δεύτερον |
καὶ
τρίτον
τοῦτο
ἔπραξαν,
μίαν |
[8, 5] |
αἱ
ναῦς
τῶν
Αἰγυπτίων.
μέγα
|
δὴ
|
πένθος
κατήγγειλε
βασιλεῖ,
ὡς
ἀπολωλυίας |
[8, 5] |
δὲ
θέοντες
ἐμήνυον
Ἀρταξέρξῃ
τάχα
|
δή |
τις
εὑρεθήσεται
βασιλεὺς
Αἰγυπτίων.
ὁ |
[8, 5] |
ἅπαντα
τὰ
γεγενημένα.
ἐν
ἐκείνῳ
|
δὴ |
τῷ
καιρῷ
μάλιστα
φρόνησιν
Διονύσιος |
[8, 3] |
διαλλάξει.
ταῦτα
εἰπὼν
στρατηγὸν
ἀπέδειξε
|
Δημήτριον |
τῶν
ὀπίσω
κομιζομένων
τριηρῶν.
πάντες |
[8, 4] |
τὸ
πλοῖον
εἰσήγαγε.
κατεσκευάκει
δὲ
|
Δημήτριος |
ἐν
τῇ
νηὶ
σκηνὴν
βασιλικήν, |
[8, 5] |
ἔμελλεν
ἀφιέναι,
εἰ
μὴ
συνῆκε
|
Δημήτριος |
καὶ
τοῦτο
ἐμήνυσε
τῇ
βασιλίδι. |
[8, 3] |
ἦν
οὖν
τις
ἐν
Αἰγυπτίοις
|
Δημήτριος, |
φιλόσοφος,
βασιλεῖ
γνώριμος,
ἡλικίᾳ
προήκων, |
[8, 5] |
ἀρθὲν
ἀπὸ
τῆς
νεὼς
τῆς
|
Δημητρίου |
βασιλικόν,
ὅπερ
εἴωθεν
αἴρεσθαι
μόνον |
[8, 4] |
τῶν
Αἰγυπτίων
οὐδεὶς
ἐνέβη
ταῖς
|
Δημητρίου |
ναυσίν,
εἰ
μὴ
πρότερον
συνετάξατο |
[8, 8] |
μέρος
τῶν
λαφύρων.
ἐπευφήμησεν
ὁ
|
δῆμος |
ἀγαθῷ
ἀνδρὶ
Πολυχάρμῳ,
φίλῳ
πιστῷ, |
[8, 7] |
τὴν
θυγατέρα.
πρῶτον
οὖν
ὁ
|
δῆμος |
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
ἀναβλέψας
εὐφήμει |
[8, 7] |
σκυθρωποῖς
τὸν
λαόν.
ὁ
δὲ
|
δῆμος |
ἐνεκελεύετο
ἐρωτῶμεν,
ἄνωθεν
ἄρξαι,
πάντα |
[8, 8] |
ἐστι
τῶν
πρώτων·
ὁ
δὲ
|
δῆμος
|
ἐξεβόησε
λέγε
πάντα.
καὶ
ὃς |
[8, 8] |
ὑμῶν,
πολίτας
ποιήσατε.
πάλιν
ὁ
|
δῆμος |
ἐπεβόησεν
ἄξιοι
μεθ´
ἡμῶν
πολιτεύεσθαι· |
[8, 7] |
τῶν
διηγημάτων
ἤδη
καὶ
ὁ
|
δῆμος |
ἐπίσταται,
καὶ
γὰρ
τὸν
γάμον
|
[8, 7] |
θέλων
τῇ
γυναικί.
ἀλλ´
ὁ
|
δῆμός |
σε
ἀπέλυσεν,
ἀκούσιον
ἐπιγνοὺς
τὸ |
[8, 8] |
ἀνδρὶ
Πολυχάρμῳ,
φίλῳ
πιστῷ,
ὁ
|
δῆμός |
σοι
χάριν
ἐπίσταται.
τὴν
πατρίδα |
[8, 2] |
τῶν
ἐφεστηκότων;
ἂν
γὰρ
τοῦτο
|
δημοσιεύσῃς, |
μέγαν
πόλεμον
κινήσεις
σεαυτῷ,
πάντων
|
[8, 2] |
κρατουμένης
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων·
οὐ
|
δήπου |
γε
ἀναπτῆναι
δυνάμεθα.
Σιωπῆς
ἐπὶ |
[8, 8] |
κατέσφαξαν,
ἐμὲ
δὲ
καὶ
Πολύχαρμον
|
δήσαντες |
ἐπώλησαν
εἰς
Καρίαν.
θρῆνον
ἐξέρρηξεν |
[8, 2] |
διέδωκεν
ἐπὶ
Κύπρου
κρατεῖν,
ὡς
|
δῆτα |
ἀναγκαῖον
ἔτι
ἀφύλακτον
οὖσαν
αὐτὴν |
[8, 1] |
τῶν
καλλίστων
ἥρμοσε
ζεῦγος,
γυμνάσασα
|
διὰ |
γῆς
καὶ
θαλάσσης,
πάλιν
ἠθέλησεν |
[8, 1] |
Χαιρέας
ἀπὸ
δύσεως
εἰς
ἀνατολὰς
|
διὰ |
μυρίων
παθῶν
πλανηθείς,
ἠλέησεν
αὐτὸν |
[8, 5] |
δὲ
τῶν
πολεμίων
ἄγνωστον
ἦν
|
διὰ
|
ποίας
θαλάσσης.
Τῇ
δευτέρᾳ
δὲ |
[8, 3] |
βασιλίδα
τῷ
μεγάλῳ
βασιλεῖ
πέμπω
|
διὰ |
σοῦ.
τοῦτο
δὲ
καὶ
σὲ |
[8, 5] |
χρόνον
κατεῖχεν,
ἀναγινώσκειν
μὴ
δυνάμενος
|
διὰ |
τὰ
δάκρυα.
ἀποκλαύσας
δὲ
μόλις |
[8, 1] |
αὐτῷ
διηλλάττετο,
πρότερον
ὀργισθεῖσα
χαλεπῶς
|
διὰ |
τὴν
ἄκαιρον
ζηλοτυπίαν,
ὅτι
δῶρον |
[8, 5] |
παθῶν
ἐπληροῦτο·
καὶ
γὰρ
ὠργίζετο
|
διὰ |
τὴν
ἅλωσιν
τῶν
φιλτάτων
καὶ |
[8, 3] |
ἐποίησεν
αὐτὸν
ὀργὴ
πρὸς
βασιλέα,
|
διὰ |
τὸ
βραδέως
ἀπολαμβάνειν
ἐμέ·
πέπαυται |
[8, 6] |
τὸν
ἄλλον
στόλον
ἀπὸ
Κύπρου
|
διὰ |
τὸ
μηκέτι
Χαιρέαν
ἄλλῳ
τινὶ |
[8, 5] |
ἅλωσιν
τῶν
φιλτάτων
καὶ
μετενόει
|
διὰ |
τὸ
παρασχεῖν
αὐτομολίας
ἀνάγκην,
καὶ |
[8, 4] |
γὰρ
τῇ
ψυχῇ
μετὰ
σοῦ
|
διὰ |
τὸν
κοινὸν
υἱόν,
ὃν
παρακατατίθημί |
[8, 8] |
ἀπέλυσεν,
ἐμοὶ
δὲ
καὶ
Διονυσίῳ
|
διαδικασίαν |
περὶ
τῆς
γυναικὸς
ἐπήγγειλε,
Καλλιρόην
|
[8, 8] |
δέομαί
σου,
μηκέτι
με
Χαιρέου
|
διαζεύξῃς, |
ἀλλὰ
καὶ
βίον
μακάριον
καὶ |
[8, 3] |
εὔπλοιαν
καὶ
σωτηρίαν
καὶ
μηδέποτε
|
διαζευχθῆναι |
Χαιρέου.
πάντα
πεποίηκας
εἰς
ἐμὲ |
[8, 3] |
εὐθὺς
ἦν
πάντων
καὶ
ταραχὴ
|
διαθεόντων. |
εἶτά
τις
ἡσυχῆ
πρὸς
ἄλλον |
[8, 8] |
πρὸς
αὐτήν.
ἀμελείᾳ
δὲ
τοῦ
|
διακονουμένου |
τὴν
ἐπιστολὴν
ἔλαβεν
αὐτὸς
Διονύσιος. |
[8, 4] |
ἀνταπαιτοῦμεν
δέ
σε
χάριν
Αἰγυπτίοις
|
διαλλαγῆναι· |
πρέπει
γὰρ
βασιλεῖ
μάλιστα
πάντων |
[8, 3] |
τιμιώτερον
ἐκείνῳ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
διαλλάξει. |
ταῦτα
εἰπὼν
στρατηγὸν
ἀπέδειξε
Δημήτριον |
[8, 4] |
δέσποινα,
τῶν
παρόντων.
ἤδη
μοι
|
διαλλάττῃ· |
δὸς
δέ
μοι
καὶ
Συρακούσας |
[8, 3] |
βασιλὶς
γὰρ
εἶ
καὶ
ἀεὶ
|
διαμένεις. |
οὐκ
εἰς
πολεμίων
χεῖρας
ἐμπέπτωκας, |
[8, 3] |
δὲ
ἄλλους
πάντας
ἔπεμψεν
οἴκαδε,
|
διανείμας |
αὐτοῖς
μέρη
τῶν
λαφύρων,
ἵνα |
[8, 2] |
κατασπαρέντες
οὖν
εἰς
τὸ
πλῆθος
|
διαπυνθάνεσθαι
|
ἑκάστου
σπεύσατε,
ἵνα
μόνον
τοὺς |
[8, 7] |
ὁ
τυμβωρύχος
νυκτὸς
τὸν
τάφον
|
διασκάψας |
Καλλιρόην
ζῶσαν
εὑρὼν
μετὰ
τῶν
|
[8, 1] |
οὖν
ὁ
Χαιρέας
ἀνίσταται,
ἵνα
|
διατάξηται |
τὰ
πρὸς
τὸν
πλοῦν.
παριόντι |
[8, 1] |
ὀξὺς
εἰς
ὀργήν,
τηλικαῦτα
δεινὰ
|
διατεθεικὼς |
βασιλέα
μηδὲν
ἀδικοῦντά
σε·
σοῦ |
[8, 3] |
καὶ
ἀρετῇ
τῶν
ἄλλων
Αἰγυπτίων
|
διαφέρων. |
τοῦτον
καλέσας
Χαιρέας
εἶπεν
ἐγὼ |
[8, 4] |
πόσας
ἔσχε
πράξεις,
πῶς
ἀλλήλαις
|
διαφόρους, |
εὐχομένων,
συντασσομένων,
χαιρόντων,
λυπουμένων,
ἀλλήλοις |
[8, 1] |
καλῶς,
ἵνα
μηδεὶς
ἔτι
ὑμᾶς
|
διαχωρίσῃ. |
τοιαῦτα
ἐμβοῶντος,
ὥσπερ
τινὲς
ἐν |
[8, 4] |
συντασσομένων,
χαιρόντων,
λυπουμένων,
ἀλλήλοις
ἐντολὰς
|
διδόντων, |
τοῖς
οἴκοι
γραφόντων;
ἔγραφε
δὲ |
[8, 5] |
ἐπεδείξω·
τούτου
δὲ
ὄντος
ἀμηχάνου,
|
δίδωμί |
σοι
πάσης
Ἰωνίας
ἄρχειν,
καὶ |
[8, 2] |
τριήρεις
σύνθημα
λεληθὸς
τοῖς
τριηράρχαις
|
διέδωκεν |
ἐπὶ
Κύπρου
κρατεῖν,
ὡς
δῆτα |
[8, 8] |
τὸν
Αἰγύπτιον
αὐτομολήσας
ἔργα
μεγάλα
|
διεπραξάμην. |
καὶ
γὰρ
Τύρον
δυσάλωτον
οὖσαν |
[8, 1] |
ἀληθῶς
εἶ
Χαιρέας.
Φήμη
δὲ
|
διέτρεχεν |
ὅτι
ὁ
ναύαρχος
εὕρηκε
τὴν |
[8, 3] |
καὶ
γὰρ
αὕτη
μέ
σοι
|
διεφύλαξεν |
ὡς
ἀδελφοῦ
γυναῖκα
παραλαβοῦσα.
οὐδέν |
[8, 1] |
φιλημάτων;
πρώτη
μὲν
ἤρξατο
Καλλιρόη
|
διηγεῖσθαι, |
πῶς
ἀνέζησεν
ἐν
τῷ
τάφῳ, |
[8, 7] |
Ὁ
δὲ
Χαιρέας
ἔνθεν
ἑλὼν
|
διηγεῖτο |
πλεύσαντες
τὸν
Ἰόνιον
ἀσφαλῶς
εἰς |
[8, 5] |
καὶ
μόνον
τὸν
εὐνοῦχον
παρεῖναι,
|
διηγεῖτο |
τὰ
ἐν
Ἀράδῳ,
τὰ
ἐν |
[8, 1] |
αὐτὸν
τὸ
περὶ
τοῦ
τέκνου
|
διήγημα. |
πρὶν
δὲ
πάντα
ἀκοῦσαι,
λέγε |
[8, 7] |
βουλόμενον
πάντα
τὰ
τῆς
ἀποδημίας
|
διηγήματα. |
κἀκεῖνος
ἀπὸ
τῶν
τελευταίων
ἤρξατο, |
[8, 7] |
τὰ
μὲν
οὖν
πρῶτα
τῶν
|
διηγημάτων |
ἤδη
καὶ
ὁ
δῆμος
ἐπίσταται, |
[8, 1] |
φράσῃ
τὴν
νύκτα
ἐκείνην
πόσων
|
διηγημάτων |
μεστή,
πόσων
δὲ
δακρύων
ὁμοῦ |
[8, 1] |
δὲ
ἅλις
ἦν
δακρύων
καὶ
|
διηγημάτων, |
περιπλακέντες
ἀλλήλοις
ἀσπάσιοι
λέκτροιο
παλαιοῦ |
[8, 5] |
Ἐπεὶ
δὲ
ἅλις
ἦν
τῶν
|
διηγημάτων |
Στάτειρα
εἶπε
παραμύθησαι,
βασιλεῦ,
Διονύσιον· |
[8, 7] |
ταῦτα
ἴσμεν·
σὺ
δὲ
ἡμῖν
|
διήγησαι |
τὰ
μετὰ
τὸν
ἔκπλουν
συνενεχθέντα
|
[8, 5] |
τῆς
ἀριστείας.
ἐπεὶ
δὲ
εἰσῆλθε,
|
διηγήσατο |
αὐτῷ
βασιλεὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἅπαντα |
[8, 1] |
θάλασσαν
τροπαίων.
καὶ
πάντα
ἀκριβῶς
|
διηγήσατο, |
ἐναβρυνόμενος
τοῖς
κατορθώμασιν.
ἐπεὶ
δὲ |
[8, 3] |
ἀπολαμβάνειν
ἐμέ·
πέπαυται
δὲ
καὶ
|
διήλλακται |
καὶ
οὐκέτι
ὑμῖν
ἐστι
πολέμιος. |
[8, 1] |
δεινὸν
Ἀφροδίτῃ·
ἤδη
γὰρ
αὐτῷ
|
διηλλάττετο, |
πρότερον
ὀργισθεῖσα
χαλεπῶς
διὰ
τὴν
|
[8, 1] |
πόλεμος
καὶ
ἅλωσις,
ἀλλὰ
ἔρωτες
|
δίκαιοι |
ἐν
τούτῳ
καὶ
νόμιμοι
γάμοι. |
[8, 4] |
Χαιρέας,
ἔδοξε
δὲ
καὶ
Καλλιρόῃ
|
δίκαιον |
εἶναι
καὶ
εὐχάριστον
Διονυσίῳ
γράψαι. |
[8, 4] |
δὲ
ἤδη
νενίκηκα
παρὰ
τῷ
|
δικαιοτάτῳ |
δικαστῇ·
πόλεμος
γὰρ
ἄριστος
κριτὴς |
[8, 3] |
Χαιρέου.
πάντα
πεποίηκας
εἰς
ἐμὲ
|
δικαίως· |
χρηστὸν
ἦθος
ἐπεδείξω
καὶ
τοῦ |
[8, 4] |
ἤδη
νενίκηκα
παρὰ
τῷ
δικαιοτάτῳ
|
δικαστῇ· |
πόλεμος
γὰρ
ἄριστος
κριτὴς
τοῦ |
[8, 1] |
οὐκέτι
λῃστεία
καὶ
δουλεία
καὶ
|
δίκη |
καὶ
μάχη
καὶ
ἀποκαρτέρησις
καὶ |
[8, 1] |
μὴ
ἑωρακέναι
Διονύσιον
μετὰ
τὴν
|
δίκην· |
βασιλέα
δὲ
ἐρᾶν
μὲν
αὐτῆς, |
[8, 8] |
δὲ
ἐκεῖ
μεγάλην
ἐπὶ
βασιλέως
|
δίκην |
εἴπομεν.
Μιθριδάτην
μὲν
οὖν
εὐθὺς |
[8, 8] |
βασιλεῖ·
βασιλεὺς
δὲ
ἀνεδέξατο
τὴν
|
δίκην |
καὶ
πάντας
ἐκάλεσε
πρὸς
αὑτόν. |
[8, 4] |
τοιαύτην·
Σὺ
μὲν
ἔμελλες
τὴν
|
δίκην |
κρίνειν,
ἐγὼ
δὲ
ἤδη
νενίκηκα |
[8, 7] |
ἐκηδεύθη,
σὺ
δὲ
εἰς
φόνου
|
δίκην |
ὑπαχθεὶς
σεαυτοῦ
κατεψηφίσω,
συναποθανεῖν
θέλων |
[8, 8] |
καὶ
γὰρ
βασιλεὺς
ἠμελήκει
τῆς
|
δίκης, |
ἔρωτι
Καλλιρόης
φλεγόμενος.
ἀλλ´
οὔτε
|
[8, 4] |
τῇ
ἐμῇ
χειρί.
ἔρρωσο,
ἀγαθὲ
|
Διονύσιε, |
καὶ
Καλλιρόης
μνημόνευε
τῆς
σῆς. |
[8, 5] |
καὶ
Καλλιρόην
ἂν
ἀπέδωκά
σοι,
|
Διονύσιε· |
πᾶσαν
γὰρ
εὔνοιαν
εἰς
ἐμὲ |
[8, 1] |
μὴ
σφόδρα
πέπειστο
Καλλιρόην
ἀπειληφέναι
|
Διονύσιον. |
ἠρέμα
δὲ
προσελθὼν
θάρρει"
φησίν, |
[8, 1] |
εἰς
Ἄραδον
ἦλθες
καὶ
ποῦ
|
Διονύσιον |
καταλέλοιπας
καὶ
τί
σοι
πέπρακται |
[8, 1] |
δ´
εὐθὺς
ἀπώμνυτο
μὴ
ἑωρακέναι
|
Διονύσιον |
μετὰ
τὴν
δίκην·
βασιλέα
δὲ |
[8, 5] |
διηγημάτων
Στάτειρα
εἶπε
παραμύθησαι,
βασιλεῦ,
|
Διονύσιον· |
τοῦτο
γάρ
σε
παρακαλεῖ
Καλλιρόη. |
[8, 8] |
εἰς
Βαβυλῶνα.
καὶ
Καλλιρόην
μὲν
|
Διονύσιος
|
ἄγων
περίβλεπτον
ἐποίησε
καὶ
κατὰ |
[8, 8] |
διακονουμένου
τὴν
ἐπιστολὴν
ἔλαβεν
αὐτὸς
|
Διονύσιος. |
ἐμὲ
δὲ
ζῆν
οὐκ
ἐπίστευεν, |
[8, 5] |
δὴ
τῷ
καιρῷ
μάλιστα
φρόνησιν
|
Διονύσιος |
ἐπεδείξατο
καὶ
παιδείαν
ἐξαίρετον.
ὥσπερ |
[8, 5] |
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον
ἐλθέτω"
φησὶ
|
Διονύσιος. |
καὶ
ἦλθε
ταχέως,
μετέωρος
ταῖς |
[8, 5] |
τοῦ
βασιλέως
ἀναγραφῆναι.
προσεκύνησεν
ὁ
|
Διονύσιος |
καὶ
χάριν
ὁμολογήσας
ἔσπευδεν
ἀπαλλαγῆναι |
[8, 8] |
μου
τοὔνομα
καὶ
Μιθριδάτης
ἐγνώρισε·
|
Διονυσίου |
γὰρ
ξένος
γενόμενος
ἐν
Μιλήτῳ
|
[8, 7] |
τέκνου
τὴν
γονήν,
ἵνα
ἐκ
|
Διονυσίου |
δόξῃ
γεγεννηκέναι,
καὶ
τραφῇ
τὸ |
[8, 7] |
εἰς
χωρίον
κατήχθημεν
ἀνδρὸς
Μιλησίου,
|
Διονυσίου |
τοὔνομα,
πλούτῳ
καὶ
γένει
καὶ |
[8, 7] |
πολίτην
ὑμῖν
θέλουσα,
ἀνάγκην
ἔσχε
|
Διονυσίῳ |
γαμηθῆναι,
σοφιζομένη
τοῦ
τέκνου
τὴν
|
[8, 4] |
Καλλιρόῃ
δίκαιον
εἶναι
καὶ
εὐχάριστον
|
Διονυσίῳ |
γράψαι.
τοῦτο
μόνον
ἐποίησε
δίχα |
[8, 8] |
εὐθὺς
ἀπέλυσεν,
ἐμοὶ
δὲ
καὶ
|
Διονυσίῳ |
διαδικασίαν
περὶ
τῆς
γυναικὸς
ἐπήγγειλε, |
[8, 5] |
ἐπεὶ
δὲ
ἦλθεν
εἰς
τὸ
|
Διονυσίῳ |
εὐεργέτῃ,
οἴμοι"
φησὶν
οὐκέτ´
ἀνδρί· |
[8, 4] |
δὲ
γραμματίδιον
ἐχάραξεν
οὕτως·
Καλλιρόη
|
Διονυσίῳ |
εὐεργέτῃ
χαίρειν·
σὺ
γὰρ
εἶ |
[8, 1] |
μὲν
οὖν
Χαιρέας
ὑποπτεύσας
Καλλιρόην
|
Διονυσίῳ |
παραδεδόσθαι,
θέλων
ἀμύνασθαι
βασιλέα
πρὸς |
[8, 8] |
ἀγγελίαν
ἐγὼ
φήσαντός
τινος
ὅτι
|
Διονυσίῳ |
παρεδόθη,
θέλων
ἀμύνασθαι
βασιλέα,
πρὸς |
[8, 4] |
ἐπέδωκε
καὶ
ταύτην"
εἶπε
δὸς
|
Διονυσίῳ |
τῷ
δυστυχεῖ,
ὃν
παρατίθημι
σοί |
[8, 1] |
οὐχ
ὡς
Ἀριάδνην
καθεύδουσαν,
οὐδὲ
|
Διονύσῳ |
νυμφίῳ,
λάφυρον
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ |
[8, 4] |
Διονυσίῳ
γράψαι.
τοῦτο
μόνον
ἐποίησε
|
δίχα |
Χαιρέου·
εἰδυῖα
γὰρ
αὐτοῦ
τὴν |
[8, 7] |
ἄλλους
λῃστὰς
τεθνεῶτας
κατέλαβες
ὑπὸ
|
δίψους, |
Θήρωνα
δὲ
μόνον
ἔτι
ζῶντα |
[8, 2] |
ἀληθὲς
ἀποπειρώμενος
εἰ
βεβαίως
αὐτοῖς
|
δοκεῖ. |
σφόδρα
δὲ
ἐγκειμένων
καὶ
πλεῖν |
[8, 3] |
Καλλιρόης
τοιοῦτον
ἦν,
ὡς
μὴ
|
δοκεῖν |
εἰρωνεύεσθαι
ἐν
μεγάλαις
συμφοραῖς·
ὁ |
[8, 8] |
τῇ
βασιλίδι.
ποσάκις,
ἄνδρες
Συρακόσιοι,
|
δοκεῖτε |
θάνατον
ἐβουλευσάμην
ἀπεζευγμένος
τῆς
γυναικός, |
[8, 8] |
ἀληθεστάτην
πρὸς
ἡμᾶς·
κἂν
ὑμῖν
|
δοκῇ, |
δῶμεν
αὐτῷ
γυναῖκα
τὴν
ἀδελφὴν
|
[8, 6] |
αὐτῶν
ὅτι
Χαιρέας
τέθνηκε,
ζῶντα
|
δόξαι |
καταπλεῖν
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
πολυτελείας. |
[8, 7] |
γυναῖκα
πᾶντες
ἔγνωμεν
καὶ
ὅτι
|
δόξασα |
τεθνάναι
πολυτελῶς
ἐκηδεύθη,
σὺ
δὲ |
[8, 8] |
τριήρη
καὶ
τοὺς
λῃστάς,
κἀμὲ
|
δόξασα |
τεθνάναι,
τάφον
ἔχωσέ
μοι
πολυτελῆ. |
[8, 7] |
τὴν
γονήν,
ἵνα
ἐκ
Διονυσίου
|
δόξῃ |
γεγεννηκέναι,
καὶ
τραφῇ
τὸ
παιδίον
|
[8, 7] |
τοὔνομα,
πλούτῳ
καὶ
γένει
καὶ
|
δόξῃ |
πάντων
Ἰώνων
ὑπερέχοντος.
οὗτος
δὲ |
[8, 3] |
ἐπὶ
τὴν
ναῦν,
τοῦ
τριηράρχου
|
δορυφοροῦντος |
αὐτήν,
κατάπληξις
εὐθὺς
ἦν
πάντων |
[8, 1] |
Χαιρέου
καὶ
Πολυχάρμου
μέσην
αὐτὴν
|
δορυφορούντων. |
ἄνθη
καὶ
στεφάνους
ἐπέβαλλον
αὐτοῖς, |
[8, 4] |
τῶν
παρόντων.
ἤδη
μοι
διαλλάττῃ·
|
δὸς |
δέ
μοι
καὶ
Συρακούσας
ἰδεῖν. |
[8, 4] |
ἐπιστολὴν
ἐπέδωκε
καὶ
ταύτην"
εἶπε
|
δὸς |
Διονυσίῳ
τῷ
δυστυχεῖ,
ὃν
παρατίθημι |
[8, 1] |
πρώτοις
σκυθρωπῶν.
οὐκέτι
λῃστεία
καὶ
|
δουλεία
|
καὶ
δίκη
καὶ
μάχη
καὶ |
[8, 4] |
εἶ
ὁ
καὶ
λῃστείας
καὶ
|
δουλείας |
με
ἀπαλλάξας.
δέομαί
σου,
μηδὲν |
[8, 3] |
ὥστε
τὴν
τῆς
Ἀσίας
βασιλίδα
|
δούλην |
ἔχειν,
ἄλλως
τε
καὶ
ξένην
|
[8, 3] |
γὰρ
ἴσως
ἰδεῖν
οἵαν
παρείληφε
|
δούλην. |
ἤγειρε
θρῆνον
ἐπὶ
τούτοις
καὶ
|
[8, 8] |
ὃς
ἔλεγεν
ὁ
πριάμενος
ἡμᾶς,
|
δοῦλος
|
Μιθριδάτου,
στρατηγοῦ
Καρίας,
ἐκέλευσε
σκάπτειν |
[8, 4] |
τριήρεσι
πάντας
ἐμβαίνειν,
αὐτὴ
χεῖρα
|
δοῦσα |
τῇ
Στατείρᾳ
εἰς
τὸ
πλοῖον |
[8, 1] |
βουλόμενος
ἐμβαλεῖν
αὐτόν,
εἴ
πως
|
δύναιτο, |
εἰς
ἔρωτα
καινὸν
καὶ
Καλλιρόης |
[8, 5] |
πάλιν
ἠπίστατο
ὅτι
Καλλιρόην
μηκέτι
|
δύναιτο |
θεάσασθαι.
μάλιστα
δὲ
πάντων
φθόνος
|
[8, 2] |
πολεμίων·
οὐ
δήπου
γε
ἀναπτῆναι
|
δυνάμεθα. |
Σιωπῆς
ἐπὶ
τούτοις
γενομένης
Λακεδαιμόνιος |
[8, 5] |
πολὺν
χρόνον
κατεῖχεν,
ἀναγινώσκειν
μὴ
|
δυνάμενος |
διὰ
τὰ
δάκρυα.
ἀποκλαύσας
δὲ |
[8, 2] |
δεξαμένων
δὲ
αὐτῶν
ἐξεβίβασε
τὴν
|
δύναμιν
|
ἅπασαν
εἰς
γῆν
καὶ
ἀναθήμασι |
[8, 2] |
μὲν
οὐδενὶ
ἔφη
τὸ
ἀπόρρητον
|
δύνασθαι
|
εἰπεῖν,
ἐπείγειν
δὲ
τὴν
χρείαν |
[8, 6] |
μηκέτι
Χαιρέαν
ἄλλῳ
τινὶ
σχολάζειν
|
δύνασθαι |
πλὴν
Καλλιρόῃ
μόνῃ.
ταχέως
οὖν |
[8, 4] |
ἀλλὰ
καὶ
θυγατέρα·
ἀρκεῖ
σοι
|
δύο
|
τέκνα.
ὧν
γάμον
ζεῦξον,
ὅταν |
[8, 1] |
Ἀφροδίτη
καὶ
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
|
δύο
|
τῶν
καλλίστων
ἥρμοσε
ζεῦγος,
γυμνάσασα |
[8, 8] |
μεγάλα
διεπραξάμην.
καὶ
γὰρ
Τύρον
|
δυσάλωτον |
οὖσαν
ἐχειρωσάμην
αὐτὸς
καὶ
ναύαρχος |
[8, 1] |
ἀπελογήσατο
τῷ
Ἔρωτι
Χαιρέας
ἀπὸ
|
δύσεως |
εἰς
ἀνατολὰς
διὰ
μυρίων
παθῶν |
[8, 4] |
ταύτην"
εἶπε
δὸς
Διονυσίῳ
τῷ
|
δυστυχεῖ, |
ὃν
παρατίθημι
σοί
τε
καὶ |
[8, 8] |
πρὸς
ἡμᾶς·
κἂν
ὑμῖν
δοκῇ,
|
δῶμεν |
αὐτῷ
γυναῖκα
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν |
[8, 8] |
τὸν
μέγαν
βασιλέα,
τὴν
γυναῖκα
|
δωρησάμενος |
αὐτῷ
καὶ
Περσῶν
τοῖς
ἐντιμοτάτοις |
[8, 4] |
δὲ
οὐκ
ἐμέ
σοι
τὸ
|
δῶρον |
ἀλλὰ
Καλλιρόην
ἀποστέλλειν.
ἀνταπαιτοῦμεν
δέ |
[8, 5] |
θαλάσσης
ἀπολαμβάνω;
Στάτειρα
δὲ
ἀπεκρίνατο
|
δῶρον |
ἔχεις
με
παρὰ
Καλλιρόης.
ἀκούσας |
[8, 1] |
διὰ
τὴν
ἄκαιρον
ζηλοτυπίαν,
ὅτι
|
δῶρον |
παρ´
αὐτῆς
λαβὼν
τὸ
κάλλιστον, |