HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  110 formes différentes pour 383 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[8, 1]   ψυχὴν καὶ μετέωρος ἐγένετο· πάντως  δ´   ἂν καὶ ἐγνώρισεν, εἰ μὴ
[8, 7]   αἱ δὲ γυναῖκες Καλλιρόην, ποτὲ  δ´   αὖ πάλιν ἀμφοτέρους κοινῇ· καὶ
[8, 5]   οἱ ἐντιμότατοι Στάτειραν πρόφασιν, σφῶν  δ´   αὐτῶν κήδε´ ἕκαστος, μὲν
[8, 5]   τὰ ἐν αὐτῇ βεβαίως, αὐτὸς  δ´   ἔσπευδεν εἰς Ἄραδον πρὸς τὴν
[8, 1]   σοι πέπρακται πρὸς βασιλέα.  δ´   εὐθὺς ἀπώμνυτο μὴ ἑωρακέναι Διονύσιον
[8, 5]   ἵνα αὐτῇ χάριν γνῶ. εἶπε  δ´   Στάτειρα μαθήσῃ πάντα παρ´
[8, 6]   ἔχων μὴ πάλιν αὐτὸν σκληροῦ  δαίμονος   προσβολὴ καταλάβῃ. ἐπεὶ δὲ ἐφάνησαν
[8, 5]   ἀναγινώσκειν μὴ δυνάμενος διὰ τὰ  δάκρυα.   ἀποκλαύσας δὲ μόλις ἀναγινώσκειν ἤρξατο
[8, 5]   τῇ γυναικὶ ἐκ τῆς χαρᾶς  δάκρυα   ἀφῆκε καὶ εἶπε τίς ἄρα
[8, 6]   ἀληθῶς, ὅτι σε ζῶντα τεθέαμαι.  δάκρυα   πᾶσιν ἐχεῖτο μετὰ χαρᾶς. Μεταξὺ
[8, 4]   ἔχειν ἀντ´ ἐμοῦ. ταῦτα λεγούσης  δακρύων   ἐνεπλήσθη καὶ γόον ἤγειρε ταῖς
[8, 5]   χάριν ὁμολογήσας ἔσπευδεν ἀπαλλαγῆναι καὶ  δακρύων   ἐξουσίαν ἔχειν· ἐξιόντι δὲ αὐτῷ
[8, 1]   κατορθώμασιν. ἐπεὶ δὲ ἅλις ἦν  δακρύων   καὶ διηγημάτων, περιπλακέντες ἀλλήλοις ἀσπάσιοι
[8, 1]   πόσων διηγημάτων μεστή, πόσων δὲ  δακρύων   ὁμοῦ καὶ φιλημάτων; πρώτη μὲν
[8, 5]   ἕκαστος, μὲν γυναῖκα,  δὲ   ἀδελφήν, δὲ θυγατέρα, πάντες
[8, 6]   συγγυμνασταί, Χαιρέαν ἀσπάσασθαι θέλοντες, Καλλιρόην  δὲ   αἱ γυναῖκες. ἔδοξε δὲ ἔτι
[8, 6]   ἐστεφανωμέναι, χρησάμεναι Συρακοσίῳ στρατηγῷ· συνεμίχθησαν  δὲ   αἱ φωναὶ τῶν ἀπὸ τῆς
[8, 8]   δὲ ἐδωρήσατο τάλαντον ἑκάστῳ, τοῖς  δὲ   Αἰγυπτίοις ἀπένειμε χώραν Ἑρμοκράτης, ὥστε
[8, 2]   μετανοῆσαι, θεῶν ὑμᾶς προσλαμβανομένων. τοὺς  δὲ   Αἰγυπτίους— πολλοὶ γάρ εἰσιν οὓς
[8, 3]   ἐμός ἐστι ναύαρχος· ναύαρχον  δὲ   Αἰγυπτίων ἐποίησεν αὐτὸν ὀργὴ πρὸς
[8, 8]   οὔτε ἔπεισεν οὔτε ὕβρισεν· εὐκαίρως  δὲ   Αἴγυπτος ἀποστᾶσα βαρὺν ἐκίνησε πόλεμον,
[8, 8]   γὰρ βασιλὶς ἐπήγετο, ψευδῆ  δὲ   ἀκούσας ἀγγελίαν ἐγὼ φήσαντός τινος
[8, 2]   μῆκος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος, τὸ  δὲ   ἀληθὲς ἀποπειρώμενος εἰ βεβαίως αὐτοῖς
[8, 1]   διηγήσατο, ἐναβρυνόμενος τοῖς κατορθώμασιν. ἐπεὶ  δὲ   ἅλις ἦν δακρύων καὶ διηγημάτων,
[8, 5]   μακάριος Χαιρέας, εὐτυχέστερος ἐμοῦ. Ἐπεὶ  δὲ   ἅλις ἦν τῶν διηγημάτων Στάτειρα
[8, 1]   ἀμφότεροι συνεβόησαν Χαιρέα, Καλλιρόη. περιχυθέντες  δὲ   ἀλλήλοις, λιποψυχήσαντες ἔπεσον. ἄφωνος δὲ
[8, 6]   ἐκ τῆς παραδόξου χαρᾶς. ἐπεκυλίοντο  δὲ   ἀλλήλοις συνέφηβοι καὶ συγγυμνασταί, Χαιρέαν
[8, 3]   καὶ Κυπρίων ἐθελονταὶ ἐνέβησαν. τοὺς  δὲ   ἄλλους πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε, διανείμας
[8, 4]   ἐμοῦ χωρισθεὶς ἑαυτὸν ἀνέλῃ. ἔτι  δὲ   ἂν ἐλάλουν αἱ γυναῖκες καὶ
[8, 5]   τὴν ἐπιστολὴν τὴν Χαιρέου. βασιλεὺς  δὲ   ἀναγινώσκων μυρίων παθῶν ἐπληροῦτο· καὶ
[8, 1]   οὐ γάρ σε βιασόμεθα· ἕξεις  δὲ   ἄνδρα, ὃν θέλεις. ἔτι λέγοντος
[8, 8]   μοιχείαν ἐγκαλῶν ἐπέστειλε βασιλεῖ· βασιλεὺς  δὲ   ἀνεδέξατο τὴν δίκην καὶ πάντας
[8, 5]   τις εὑρεθήσεται βασιλεὺς Αἰγυπτίων.  δὲ   ἀνέθορεν ἐκ τοῦ θρόνου καὶ
[8, 6]   ἰδὸν θέαμα λόγου κρεῖττον. Ἑρμοκράτης  δὲ   ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν σκηνὴν καὶ
[8, 2]   βασιλεὺς ἁπάσης τῆς γῆς, ἡμεῖς  δὲ   ἀπειλήμμεθα ἐν μέσοις τοῖς πολεμίοις.
[8, 5]   καταλιπὼν ἐκ θαλάσσης ἀπολαμβάνω; Στάτειρα  δὲ   ἀπεκρίνατο δῶρον ἔχεις με παρὰ
[8, 6]   εἱστήκει μέν, λανθάνων δέ. πάντων  δὲ   ἀπορούντων καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκτετακότων
[8, 6]   ἐξέπεμψε πλοῖον ἀπαντᾶν αὐτοῖς.  δὲ   ἀποσταλεὶς ἐπυνθάνετο πλησίον ἐλθὼν τίνες
[8, 5]   λυπεῖσθαι, σωθείσης τῆς βασιλίδος.  δὲ   Ἀρταξέρξης εἰ μὲν ἐδυνάμην" ἔφη,
[8, 6]   ἀνακειμένη, Τυρίαν ἀμπεχομένη πορφύραν, Χαιρέας  δὲ   αὐτῇ παρακαθήμενος, σχῆμα ἔχων στρατηγοῦ.
[8, 8]   τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν ἀφίκετο. λαβομένη  δὲ   αὐτῆς τῶν ποδῶν καὶ ἐπιθεῖσα
[8, 8]   στόλος ἐξ Ἰωνίας ὑμέτερος· ἄξει  δὲ   αὐτὸν Ἑρμοκράτους ἔκγονος. Εὐχαὶ
[8, 1]   τῆς ἐμφύτου ζηλοτυπίας ἀνεμνήσθη, παρηγόρησε  δὲ   αὐτὸν τὸ περὶ τοῦ τέκνου
[8, 2]   Ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας ἀνέθορε· Καλλιρόη  δὲ   αὐτοῦ λαβομένη ποῦ σπεύδεις" εἶπε
[8, 2]   συναχθέντων εἱστίασε τὴν στρατιάν. σκεπτομένου  δὲ   αὐτοῦ περὶ τῶν ἑξῆς ἀπήγγειλαν
[8, 1]   ἐρᾶν μὲν αὐτῆς, μὴ κεκοινωνηκέναι  δὲ   αὐτῷ μηδὲ μέχρι φιλήματος. ἄδικος
[8, 5]   παρασχεῖν αὐτομολίας ἀνάγκην, καὶ χάριν  δὲ   αὐτῷ πάλιν ἠπίστατο ὅτι Καλλιρόην
[8, 5]   Ἄραδον πρὸς τὴν γυναῖκα. ὄντι  δὲ   αὐτῷ περὶ Χίον καὶ Τύρον
[8, 5]   καὶ δακρύων ἐξουσίαν ἔχειν· ἐξιόντι  δὲ   αὐτῷ Στάτειρα τὴν ἐπιστολὴν ἡσυχῆ
[8, 1]   τὰ πρὸς τὸν πλοῦν. παριόντι  δὲ   αὐτῷ τὴν ἀγορὰν Αἰγύπτιος
[8, 2]   σπονδὰς τοῖς ἐπιχωρίοις καταγγεῖλαι. δεξαμένων  δὲ   αὐτῶν ἐξεβίβασε τὴν δύναμιν ἅπασαν
[8, 8]   ἐκέλευσε. κἀγὼ μὲν ἀπηγόμην· μέλλων  δὲ   βασανίζεσθαι Πολύχαρμος εἶπέ μου τοὔνομα
[8, 2]   μὲν Αἰγύπτιος ἀνῄρηται μαχόμενος, κρατεῖ  δὲ   βασιλεὺς ἁπάσης τῆς γῆς, ἡμεῖς
[8, 5]   τὰ ὅπλα ῥίψαντες προσεκύνησαν·  δὲ   βασιλεὺς οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ πρὶν
[8, 4]   ἔμφυτον ζηλοτυπίαν ἐσπούδαζε λαθεῖν. λαβοῦσα  δὲ   γραμματίδιον ἐχάραξεν οὕτως· Καλλιρόη Διονυσίῳ
[8, 7]   μὲν ἄνδρες ἐπῄνουν Χαιρέαν, αἱ  δὲ   γυναῖκες Καλλιρόην, ποτὲ δ´ αὖ
[8, 1]   ἐκείνην πόσων διηγημάτων μεστή, πόσων  δὲ   δακρύων ὁμοῦ καὶ φιλημάτων; πρώτη
[8, 4]   εἰς τὸ πλοῖον εἰσήγαγε. κατεσκευάκει  δὲ   Δημήτριος ἐν τῇ νηὶ σκηνὴν
[8, 7]   καὶ σκυθρωποῖς τὸν λαόν.  δὲ   δῆμος ἐνεκελεύετο ἐρωτῶμεν, ἄνωθεν ἄρξαι,
[8, 8]   γάρ ἐστι τῶν πρώτων·  δὲ   δῆμος ἐξεβόησε λέγε πάντα. καὶ
[8, 1]   εἰ ἀληθῶς εἶ Χαιρέας. Φήμη  δὲ   διέτρεχεν ὅτι ναύαρχος εὕρηκε
[8, 2]   εἰ βεβαίως αὐτοῖς δοκεῖ. σφόδρα  δὲ   ἐγκειμένων καὶ πλεῖν ἤδη θελόντων,
[8, 8]   ἦσαν τῆς ἐκκλησίας. καὶ Χαιρέας  δὲ   ἐδωρήσατο τάλαντον ἑκάστῳ, τοῖς δὲ
[8, 6]   καὶ γὰρ ἦν γαλήνη. ὡς  δὲ   εἶδον αὐτοὺς οἱ ἐκ τῆς
[8, 1]   ἥδιστα, ἐπινίκια καὶ γάμοι. Χαιρέας  δὲ   εἴθιστο μὲν ἐν τριήρει καθεύδειν
[8, 5]   παλαιῷ πληγὴν ἔλαβε καινήν· βλέψας  δὲ   εἰς Ἀρταξάτην τὸν εὐνοῦχον ἄγε
[8, 6]   εἶχον αἰτίας τῆς συνδρομῆς. βλέποντες  δὲ   εἰς τὴν σκηνὴν ἔνδον ἐνόμιζον
[8, 7]   δόξασα τεθνάναι πολυτελῶς ἐκηδεύθη, σὺ  δὲ   εἰς φόνου δίκην ὑπαχθεὶς σεαυτοῦ
[8, 5]   γυναῖκα, γέρας τῆς ἀριστείας. ἐπεὶ  δὲ   εἰσῆλθε, διηγήσατο αὐτῷ βασιλεὺς ἐξ
[8, 2]   ἀπήγγειλαν οἱ ἱερεῖς (οἱ αὐτοὶ  δέ   εἰσι καὶ μάντεις) ὅτι καλὰ
[8, 6]   εἰ μείζων ἕπεται στόλος, πρόδρομοι  δέ   εἰσιν αἱ βλεπόμεναι. καταδραμὼν οὖν
[8, 8]   ἐμὲ δὲ Μιθριδάτης ἐπηγάγετο· γενόμενοι  δὲ   ἐκεῖ μεγάλην ἐπὶ βασιλέως δίκην
[8, 3]   ἄγειν αὐτὴν πρὸς Στάτειραν. Ἐτύγχανε  δὲ   ἐκείνη μετὰ τῶν ἐνδοξοτάτων Περσίδων
[8, 3]   Καλλιρόη καὶ κατεφίλησεν αὐτόν, εὐθὺς  δὲ   ἐκέλευσε τοῖς ὑπηρέταις ἄγειν αὐτὴν
[8, 6]   πλησίον ἐλθὼν τίνες εἴησαν, Χαιρέας  δὲ   ἐκέλευσεν ἀποκρίνασθαί τινα τῶν Αἰγυπτίων
[8, 8]   γυναῖκας καὶ θυγατέρας πέμψας. αὐτὸς  δὲ   Ἕλληνας τοὺς ἀρίστους Αἰγυπτίων τε
[8, 4]   οἱ κυβερνῆται τὴν ἀναγωγήν. μέλλουσα  δὲ   ἐμβαίνειν εἰς τὴν τριήρη
[8, 2]   ἐπισταμένων ἤδη καὶ καταφρονούντων· πάλιν  δὲ   ἐν χερσὶ γενόμενοι πεισόμεθα τῶν
[8, 8]   τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐμήν· προῖκα  δὲ   ἕξει μέρος τῶν λαφύρων. ἐπευφήμησεν
[8, 7]   κἀκεῖνος μὲν βασανισθεὶς ἀνεσκολοπίσθη, τριήρη  δὲ   ἐξέπεμψεν πόλις καὶ πρεσβευτὰς
[8, 6]   τριήρης Χαιρέου πρώτη. εἶχε  δὲ   ἐπάνω σκηνὴν συγκεκαλυμμένην Βαβυλωνίοις παραπετάσμασιν.
[8, 6]   προῄεσαν ἐκ τῆς οἰκίας, Ἑρμοκράτης  δὲ   ἐπολιτεύετο μέν, ἀλλὰ πενθῶν, καὶ
[8, 1]   Διονύσιον μετὰ τὴν δίκην· βασιλέα  δὲ   ἐρᾶν μὲν αὐτῆς, μὴ κεκοινωνηκέναι
[8, 1]   τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται. ἔμελλε  δὲ   ἔργον Τύχη πράττειν οὐ
[8, 5]   γὰρ αὐτὴ τοῦτο κεκέλευκεν· ἐγὼ  δὲ   ἔρημος βιώσομαι, πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ
[8, 6]   Καλλιρόην δὲ αἱ γυναῖκες. ἔδοξε  δὲ   ἔτι καὶ αὐταῖς Καλλιρόην καλλίω
[8, 6]   σκληροῦ δαίμονος προσβολὴ καταλάβῃ. ἐπεὶ  δὲ   ἐφάνησαν Συρακοῦσαι, τοῖς τριηράρχαις ἐκέλευσε
[8, 7]   κατὰ γνώμην συμβάντων αἰδούμενος, Ἑρμοκράτης  δὲ   ἔφη μηδὲν αἰδεσθῇς, τέκνον,
[8, 8]   ἐπιστολὴν ἔλαβεν αὐτὸς Διονύσιος. ἐμὲ  δὲ   ζῆν οὐκ ἐπίστευεν, ἐπίστευσε δὲ
[8, 2]   ἐκπεσών, πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν τί  δὲ   ζητοῦμεν ποῦ φύγωμεν βασιλέα; ἔχομεν
[8, 4]   ἔμελλες τὴν δίκην κρίνειν, ἐγὼ  δὲ   ἤδη νενίκηκα παρὰ τῷ δικαιοτάτῳ
[8, 3]   πιστεύειν εἶχεν οὔτε ἀπιστεῖν· τὸ  δὲ   ἦθος Καλλιρόης τοιοῦτον ἦν, ὡς
[8, 1]   τούτων Χαιρέας ἀκούων ἔκλαεν· ἐπεὶ  δὲ   ἧκεν εἰς Μίλητον τῷ λόγῳ,
[8, 3]   μηνῦσαί τι τῶν πραττομένων. ὡς  δὲ   ἧκεν ἐπὶ τὴν ναῦν, τοῦ
[8, 5]   γε Καλλιρόης τοὔνομα κατεφίλησεν. ἐπεὶ  δὲ   ἦλθεν εἰς τὸ Διονυσίῳ εὐεργέτῃ,
[8, 2]   γὰρ θάλασσαν καὶ τριήρεις· ἀμφότερα  δὲ   ἡμᾶς εἰς Σικελίαν ἄγει καὶ
[8, 7]   φίλος. ταῦτα ἴσμεν· σὺ  δὲ   ἡμῖν διήγησαι τὰ μετὰ τὸν
[8, 8]   ὥστε ἔχειν αὐτοὺς γεωργεῖν. Ἕως  δὲ   ἦν τὸ πλῆθος ἐν τῷ
[8, 7]   οὐχ ὑπέμεινεν ἧς ἤρα. ἐπεὶ  δὲ   ᾔσθετο Καλλιρόη κύουσαν ἑαυτὴν ἐξ
[8, 7]   καὶ βλέπειν καὶ ἀκούειν· λόγου  δὲ   θᾶττον ἐπληρώθη τὸ θέατρον ἀνδρῶν
[8, 5]   ἐποίησεν, ὡς πολεμίων ὄντων. εὐθὺς  δὲ   θέοντες ἐμήνυον Ἀρταξέρξῃ τάχα δή
[8, 5]   γυναῖκα, δὲ ἀδελφήν,  δὲ   θυγατέρα, πάντες δέ τινα, ἕκαστος
[8, 2]   ἀναθήμασι τὴν Ἀφροδίτην ἐτίμησε· πολλῶν  δὲ   ἱερείων συναχθέντων εἱστίασε τὴν στρατιάν.
[8, 6]   σκηνὴν συγκεκαλυμμένην Βαβυλωνίοις παραπετάσμασιν. ἐπεὶ  δὲ   καθωρμίσθη, πᾶς λιμὴν ἀνθρώπων
[8, 2]   εἰς τὰς τριήρεις ἐσήμαινε. λάφυρα  δὲ   καὶ αἰχμαλώτους τῆς προτεραίας ἦσαν
[8, 3]   τοῦ ναυάρχου γυνὴ παραγίνεται. μέγα  δὲ   καὶ βύθιον ἀνεστέναξεν Στάτειρα
[8, 3]   τὸ βραδέως ἀπολαμβάνειν ἐμέ· πέπαυται  δὲ   καὶ διήλλακται καὶ οὐκέτι ὑμῖν
[8, 8]   μὲν οὖν εὐθὺς ἀπέλυσεν, ἐμοὶ  δὲ   καὶ Διονυσίῳ διαδικασίαν περὶ τῆς
[8, 4]   Ταῦτα μὲν ἔγραψε Χαιρέας, ἔδοξε  δὲ   καὶ Καλλιρόῃ δίκαιον εἶναι καὶ
[8, 5]   τὴν ἐπιστολὴν ἡσυχῆ ἐπιδίδωσιν. Ὑποστρέψας  δὲ   καὶ κατακλείσας ἑαυτόν, γνωρίσας τὰ
[8, 6]   ἐστὶ περίεργόν τι χρῆμα, τότε  δὲ   καὶ πλείονας εἶχον αἰτίας τῆς
[8, 8]   τοὺς δὲ πλείστους κατέσφαξαν, ἐμὲ  δὲ   καὶ Πολύχαρμον δήσαντες ἐπώλησαν εἰς
[8, 1]   δὲ ἀλλήλοις, λιποψυχήσαντες ἔπεσον. ἄφωνος  δὲ   καὶ Πολύχαρμος τὸ πρῶτον εἱστήκει
[8, 3]   βασιλεῖ πέμπω διὰ σοῦ. τοῦτο  δὲ   καὶ σὲ ποιήσει τιμιώτερον ἐκείνῳ
[8, 1]   θαλάσσης, πάλιν ἠθέλησεν ἀποδοῦναι. νομίζω  δὲ   καὶ τὸ τελευταῖον τοῦτο σύγγραμμα
[8, 7]   πάντες ἐπεβόησαν Καλλιρόην παρακάλει. Ἑρμοκράτης  δὲ   καὶ τοῦτο ἐδημαγώγησεν, εἰσαγαγὼν τὴν
[8, 3]   μὲν ἅπαντας ὅσοι παρῆσαν, Αἰγυπτίων  δὲ   καὶ Φοινίκων ὅσους ἔμαθεν εὐζώνους·
[8, 4]   διδόντων, τοῖς οἴκοι γραφόντων; ἔγραφε  δὲ   καὶ Χαιρέας ἐπιστολὴν πρὸς βασιλέα
[8, 3]   εἰρωνεύεσθαι ἐν μεγάλαις συμφοραῖς·  δὲ   καιρὸς ἐκέλευε ταχέως πάντα πράττειν.
[8, 1]   ὕβρισεν εἰς τὴν χάριν. ἐπεὶ  δὲ   καλῶς ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι Χαιρέας
[8, 7]   καὶ εἰς Ἰωνίαν ἐπώλησε, σὺ  δὲ   κατὰ τὴν ζήτησιν τῆς γυναικὸς
[8, 6]   τοῦ λιμένος μετέωροι μεινάτωσαν, μία  δὲ   καταπλευσάτω. ποιήσομεν οὕτως. Εἰσέπλευσεν οὖν
[8, 8]   μὲν οὖν ἔμαθον ὕστερον· τότε  δὲ   καταχθεὶς ἐν τῷ χωρίῳ, μόνον
[8, 7]   ἀπήγαγον ἐκ τοῦ θεάτρου, Χαιρέαν  δὲ   κατεῖχε τὸ πλῆθος, ἀκοῦσαι βουλόμενον
[8, 1]   ἀποδειχθεὶς ἐκράτησε τῆς θαλάσσης, νικήσας  δὲ   κατέσχεν Ἄραδον, ἔνθα βασιλεὺς καὶ
[8, 4]   καὶ χρυσοϋφῆ Βαβυλώνια περιθείς. πάνυ  δὲ   κολακευτικῶς κατακλίνασα αὐτὴν Καλλιρόη ἔρρωσό
[8, 3]   μέν, ὡς ἐκέλευσεν, ἐγίνετο· Καλλιρόη  δὲ   λαβομένη Χαιρέου τῆς δεξιᾶς, μόνον
[8, 2]   πέπομφε καταστησομένην τὰ ἐκεῖ, τὴν  δὲ   λοιπὴν ἄγει πᾶσαν ἐνθάδε καὶ
[8, 8]   χωρὶς ἐμοῦ μαχόμενος ἀνῃρέθη. τὸ  δὲ   λοιπὸν φίλον ὑμῖν ἐποίησα τὸν
[8, 2]   παντὸς ὃν ἐνθάδε καταλέλοιπεν, ἀγωνιᾷ  δὲ   μάλιστα περὶ τῆς Στατείρας τῆς
[8, 6]   ἄλλος ἄλλο τι ἐμαντεύετο, πάντα  δὲ   μᾶλλον τὸ ἀληθὲς εἴκαζον·
[8, 8]   ἀποστᾶσα βαρὺν ἐκίνησε πόλεμον, ἐμοὶ  δὲ   μεγάλων ἀγαθῶν αἴτιον. Καλλιρόην μὲν
[8, 6]   παρ´ ἀμφοτέρων πρὸς ἀλλήλους. ἧκε  δὲ   μεταξὺ φερόμενος καὶ Χαιρέου
[8, 7]   ἐπισκοτεῖ τοῖς προτέροις ἅπασι, τὸ  δὲ   μὴ ῥηθὲν ὑπόνοιαν ἔχει χαλεπωτέραν
[8, 8]   δὲ ζῆν οὐκ ἐπίστευεν, ἐπίστευσε  δὲ   Μιθριδάτην ἐπιβουλεύειν αὐτοῦ τῇ γυναικί,
[8, 8]   τὴν Ἀσίαν ὅλην θαυμαζομένην, ἐμὲ  δὲ   Μιθριδάτης ἐπηγάγετο· γενόμενοι δὲ ἐκεῖ
[8, 3]   τε καὶ ξένην γεγενημένην. εἰ  δέ   μοι θέλεις χαρίζεσθαι, βασιλεῖ πέμψον
[8, 4]   παρόντων. ἤδη μοι διαλλάττῃ· δὸς  δέ   μοι καὶ Συρακούσας ἰδεῖν. πολλὴ
[8, 8]   ἔσχεν ἐν τοῖς φιλτάτοις· ἀποδοῦναι  δέ   μοι Καλλιρόην ἔσπευδε καὶ ἐποίησέ
[8, 5]   δυνάμενος διὰ τὰ δάκρυα. ἀποκλαύσας  δὲ   μόλις ἀναγινώσκειν ἤρξατο καὶ πρῶτόν
[8, 3]   αὐτὸν πατρίδων καὶ τέκνων.  δὲ   μόνας εἴκοσι τριήρεις ἐπελέξατο τὰς
[8, 7]   τεθνεῶτας κατέλαβες ὑπὸ δίψους, Θήρωνα  δὲ   μόνον ἔτι ζῶντα εἰσήγαγες εἰς
[8, 7]   ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν. εἰσελθόντος  δὲ   μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ πάντες
[8, 2]   λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο. ~Ἔτι  δὲ   νυκτὸς κατέπλευσέ τις Αἰγύπτιος οὐ
[8, 2]   γὰρ ἀναβολὴν οὐ περιμένει. εἰσαχθεὶς  δὲ   Αἰγύπτιος, ἔτι σκότους ὄντος,
[8, 2]   ἐνοχλεῖν ἀκαίρως οὐ θέλων· ἐπεὶ  δὲ   ἄνθρωπος κατήπειγε, παρανοίξας τοῦ
[8, 5]   ~Καὶ οὗτοι μὲν ἔπλεον, βασιλεὺς  δὲ   μέγας κρατήσας τῶν πολεμίων
[8, 7]   δόξῃ πάντων Ἰώνων ὑπερέχοντος. οὗτος  δὲ   παρὰ Θήρωνος Καλλιρόην ταλάντου
[8, 5]   ἐμὲ καὶ πίστιν ἐπεδείξω· τούτου  δὲ   ὄντος ἀμηχάνου, δίδωμί σοι πάσης
[8, 2]   ὁμονοοῦντες ἐκρατήσαμεν τῆς θαλάσσης· καιρὸς  δὲ   ὀξὺς ἐφέστηκεν ἡμῖν εἰς τὸ
[8, 5]   μὲν ἀληθὲς ἄδηλον ἦν, ἐθαύμαζον  δὲ   ὁρῶντες, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινεν
[8, 1]   θεοὶ τὰς ἀμφοτέρων εὐχάς. μέμνησθε  δὲ   ὅτι οὐκ ἐν πατρίδι ἐστέ,
[8, 4]   ἐν αἰχμαλωσίᾳ μείνασαν βασιλίδα. ἴσθι  δὲ   οὐκ ἐμέ σοι τὸ δῶρον
[8, 3]   ἅπαντα τὸν βασιλικὸν Στατείρᾳ.  δὲ   οὐκ ἠβουλήθη λαβεῖν, ἀλλὰ τούτῳ"
[8, 7]   οὐκ ἐτόλμησε τὴν εὐγενῆ, πέμψαι  δὲ   πάλιν εἰς Συρακούσας οὐχ ὑπέμεινεν
[8, 1]   περὶ τοῦ τέκνου διήγημα. πρὶν  δὲ   πάντα ἀκοῦσαι, λέγε μοι" φησὶ
[8, 5]   λιμένος εἰς τὰ βασίλεια. τότε  δὲ   πάντας ἀπαλλαγῆναι κελεύσασα καὶ μόνον
[8, 6]   καὶ τότε εἱστήκει μέν, λανθάνων  δέ.   πάντων δὲ ἀπορούντων καὶ τοὺς
[8, 5]   Καλλιρόην μηκέτι δύναιτο θεάσασθαι. μάλιστα  δὲ   πάντων φθόνος ἥπτετο αὐτοῦ, καὶ
[8, 4]   παιδεύειν ἀξίως ἡμῶν. μὴ λάβῃ  δὲ   πεῖραν μητρυιᾶς· ἔχεις οὐ μόνον
[8, 5]   ὡς ἀπολωλυίας τῆς βασιλίδος. ἐπένθουν  δὲ   Περσῶν οἱ ἐντιμότατοι Στάτειραν πρόφασιν,
[8, 8]   ἐνέπρησαν μὲν τὴν τριήρη, τοὺς  δὲ   πλείστους κατέσφαξαν, ἐμὲ δὲ καὶ
[8, 3]   καὶ πατρίοις ἀναθήματα θεοῖς. ἐγὼ  δὲ   πλείω τούτων καταλέλοιπα ἐν Βαβυλῶνι.
[8, 1]   λέξω. Ἑσπέρα μὲν ἦν, ἔτι  δὲ   πολλὰ τῶν αἰχμαλώτων κατελέλειπτο. κεκμηκὼς
[8, 6]   πᾶσιν ἐχεῖτο μετὰ χαρᾶς. Μεταξὺ  δὲ   Πολύχαρμος ἐπικαταπλεῖ ταῖς ἄλλαις τριήρεσιν·
[8, 1]   μεθ´ ἡμέραν πολλὰ πράττων· τότε  δὲ   Πολυχάρμῳ πάντα ἐπιτρέψας, αὐτὸς οὐδὲ
[8, 5]   μαθήσῃ πάντα παρ´ ἐμοῦ, ἅμα  δὲ   προῄεσαν ἐκ τοῦ λιμένος εἰς
[8, 1]   εἱστήκει πρὸς τὸ παράδοξον, χρόνου  δὲ   προϊόντος ἀνάστητε" εἶπεν, ἀπειλήφατε ἀλλήλους·
[8, 1]   πέπειστο Καλλιρόην ἀπειληφέναι Διονύσιον. ἠρέμα  δὲ   προσελθὼν θάρρει" φησίν, γύναι,
[8, 3]   οὐδενός, αἰτήσας παρὰ Χαιρέου. Καλλιρόη  δὲ   προσήνεγκε τὸν κόσμον ἅπαντα τὸν
[8, 5]   βασιλίδα καὶ ἀπολομένην εὑρεθῆναι. πῶς  δέ   σε εἰς γῆν καταλιπὼν ἐκ
[8, 4]   δῶρον ἀλλὰ Καλλιρόην ἀποστέλλειν. ἀνταπαιτοῦμεν  δέ   σε χάριν Αἰγυπτίοις διαλλαγῆναι· πρέπει
[8, 1]   ἀφεώρων, ὡς μόνην οὖσαν. ἐβάδιζε  δὲ   σοβαρά, Χαιρέου καὶ Πολυχάρμου μέσην
[8, 3]   τούτων καταλέλοιπα ἐν Βαβυλῶνι. θεοὶ  δέ   σοι παρέχοιεν εὔπλοιαν καὶ σωτηρίαν
[8, 4]   ῥᾴδια γὰρ πάντα βασιλεῖ. κἀγὼ  δέ   σοι χάριν εἴσομαι παρὰ τοῖς
[8, 4]   καὶ τὴν σήν. οὐκ ἐμιμησάμην  δέ   σου τὴν βραδυτῆτα, ἀλλὰ ταχέως
[8, 5]   τοῦτο ἐμήνυσε τῇ βασιλίδι.  δὲ   Στάτειρα προελθοῦσα τῆς σκηνῆς ἔδειξεν
[8, 2]   θύραν ἐμήνυσε τὴν σπουδήν. ὡς  δὲ   στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας κάλει" φησί·
[8, 4]   βασιλεῖ μάλιστα πάντων ἀνεξικακεῖν. ἕξεις  δὲ   στρατιώτας ἀγαθοὺς φιλοῦντάς σε· τοῦ
[8, 1]   βουλομένη προσελθεῖν, ἀλλὰ ἀποκαρτεροῦσα· τάχα  δὲ   σὺ πείσεις αὐτὴν ἀναστῆναι· τί
[8, 7]   καὶ πρεσβευτὰς ὑπὲρ Καλλιρόης, ἑκούσιος  δὲ   συνεξέπλευσέ σοι Πολύχαρμος φίλος.
[8, 5]   ἐκπεπόρθηται καί ἐστι κενή, πάντα  δὲ   τὰ ἐν αὐτῇ φέρουσιν αἱ
[8, 5]   αἴρεσθαι μόνον πλέοντος βασιλέως· τοῦτο  δὲ   ταραχὴν ἐποίησεν, ὡς πολεμίων ὄντων.
[8, 5]   πρῶτος εἰσεπήδησεν εἰς αὐτήν, περιχυθεὶς  δὲ   τῇ γυναικὶ ἐκ τῆς χαρᾶς
[8, 7]   αὐτὴν μὲν οὐχ εὗρες, ἐν  δὲ   τῇ θαλάσσῃ τῷ πειρατικῷ πλοίῳ
[8, 8]   πάντων ἐπὶ τούτοις ἐπηκολούθησαν. καταπαύσας  δὲ   τὴν βοὴν Χαιρέας εἶπεν ἐγὼ
[8, 4]   Καλλιρόης μνημόνευε τῆς σῆς. Σφραγίσασα  δὲ   τὴν ἐπιστολὴν ἀπέκρυψεν ἐν τοῖς
[8, 1]   ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπαγάγῃ, μόνην  δὲ   τὴν ἰδίαν ἐκεῖ καταλίπῃ οὐχ
[8, 2]   γράμματα παρὰ τοῦ Αἰγυπτίου· δεῖ  δὲ   τὴν ταχίστην ἡμᾶς πλεῖν, ἔνθα
[8, 2]   τὸ ἀπόρρητον δύνασθαι εἰπεῖν, ἐπείγειν  δὲ   τὴν χρείαν ὑπὲρ ἧς ἀφῖκται.
[8, 1]   Καλλιρόη μὲν ἐσιώπησεν αἰδουμένη, Χαιρέας  δὲ   τῆς ἐμφύτου ζηλοτυπίας ἀνεμνήσθη, παρηγόρησε
[8, 5]   γὰρ ἄξιον ἐποίησά σοι; ἥσθη  δὲ   τῆς ἐπιστολῆς τῇ ἀπολογίᾳ καὶ
[8, 4]   γόον ἤγειρε ταῖς γυναιξίν· ἐξιοῦσα  δὲ   τῆς νεὼς Καλλιρόη, ἠρέμα
[8, 5]   ἀδελφήν, δὲ θυγατέρα, πάντες  δέ   τινα, ἕκαστος οἰκεῖον. ἐκπεπλευκότων δὲ
[8, 5]   λιμένος παρεσκευασμένον εἰς μάχην. ἤδη  δέ   τις καὶ τόξον ἐνέτεινε καὶ
[8, 5]   ἔχεις με παρὰ Καλλιρόης. ἀκούσας  δὲ   τὸ ὄνομα βασιλεὺς ὡς ἐπὶ
[8, 5]   καὶ ἀναπείθει ῥᾳδίως ἀντερᾶσθαι. θεασάμενος  δὲ   τὸ παιδίον καὶ πήλας ταῖς
[8, 7]   ἐν εἰρήνῃ λαφύρων Μηδικῶν. ~Ἀθρόον  δὲ   τὸ πλῆθος ἀνεβόησεν ἐξίωμεν εἰς
[8, 5]   γὰρ οὐκ ἦσαν αὐτῷ· πᾶν  δὲ   τὸ πλῆθος ἔστησεν ἐπὶ τοῦ
[8, 1]   καθεύδουσαν, οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ, λάφυρον  δὲ   τοῖς ἑαυτοῦ πολεμίοις. ἀλλὰ ἔδοξέ
[8, 8]   ἐκέλευσε σκάπτειν ὄντας πεπεδημένους. ἐπεὶ  δὲ   τὸν δεσμοφύλακα τῶν δεσμωτῶν ἀπέκτεινάν
[8, 8]   με γράψαι πρὸς αὐτήν. ἀμελείᾳ  δὲ   τοῦ διακονουμένου τὴν ἐπιστολὴν ἔλαβεν
[8, 2]   Αἰγύπτιος οὐ τῶν ἀφανῶν, ἐκβὰς  δὲ   τοῦ κέλητος μετὰ σπουδῆς ἐπυνθάνετο
[8, 7]   ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ συμβάν. τὰ  δὲ   τούτων ἐφεξῆς ἡμῖν ἀπήγγειλαν, ὅτι
[8, 1]   κλίνη μὲν ἔκειτο χρυσήλατος, στρωμνὴ  δὲ   Τυρία πορφυρᾶ, ὕφασμα Βαβυλώνιον. τίς
[8, 5]   περὶ Χαιρέαν ἠπίστατο οὐδέν, μετὰ  δὲ   τῶν ἄλλων γυναικῶν ἐδόκει καὶ
[8, 5]   διὰ ποίας θαλάσσης. Τῇ δευτέρᾳ  δὲ   τῶν ἡμερῶν ὤφθησαν αἱ Αἰγυπτίων
[8, 5]   δέ τινα, ἕκαστος οἰκεῖον. ἐκπεπλευκότων  δὲ   τῶν πολεμίων ἄγνωστον ἦν διὰ
[8, 2]   τε καὶ πίστεως· οὐκ ἐάσω  δὲ   ὑμᾶς μετανοῆσαι, θεῶν ὑμᾶς προσλαμβανομένων.
[8, 1]   εἴληφε τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα. Καλλιρόης  δὲ   φανείσης οὐδεὶς ἔτι Χαιρέαν ἐπῄνεσεν,
[8, 3]   οὐκέτι ὑμῖν ἐστι πολέμιος. ἀνίστασο  δέ,   φιλτάτη, καὶ ἄπιθι χαίρουσα· ἀπόλαβε
[8, 2]   ἀφύλακτον οὖσαν αὐτὴν προκαταλαβεῖν· πνεύματι  δὲ   φορῷ χρησάμενοι τῆς ὑστεραίας κατήχθησαν
[8, 8]   μὲν εἶχον ἀγαθὰς ἐλπίδας, νύκτωρ  δὲ   Φρύγες λῃσταὶ καταδραμόντες ἐπὶ θάλασσαν
[8, 2]   ἄλλος ἄλλο τι ἔπραττε. παριὼν  δὲ   Χαιρέας εἰς τὰς τριήρεις σύνθημα
[8, 7]   συνενεχθέντα τὸν σὸν ἐντεῦθεν.  δὲ   Χαιρέας ἔνθεν ἑλὼν διηγεῖτο πλεύσαντες
[8, 8]   ἐπὶ τούτοις τὸ πλῆθος, εἶπε  δὲ   Χαιρέας ἐπιτρέψατέ μοι τὰ ἑξῆς
[8, 6]   Ἀσίαν ἐν τούτοις ἦν,  δὲ   Χαιρέας ἤνυσε τὸν πλοῦν εἰς
[8, 6]   ἀναδυομένην ἐκ τῆς θαλάσσης. προσελθὼν  δὲ   Χαιρέας τῷ Ἑρμοκράτει καὶ τῷ
[8, 2]   ἔνθα ἐστὶν ἱερὸν Ἀφροδίτης. ἐπεὶ  δὲ   ὡρμίσαντο, Χαιρέας, πρὶν ἐκβῆναί τινα
[8, 1]   Καλλιρόην, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ  δεδήλωται.   ἔμελλε δὲ ἔργον Τύχη
[8, 3]   γὰρ τοιούτῳ σώματι κόσμος βασιλικός.  δεῖ   γὰρ ἔχειν σε ἵνα καὶ
[8, 2]   καὶ γράμματα παρὰ τοῦ Αἰγυπτίου·  δεῖ   δὲ τὴν ταχίστην ἡμᾶς πλεῖν,
[8, 1]   αὐτὴν ἀναστῆναι· τί γάρ σε  δεῖ   καταλείπειν τὸ κάλλιστον τῶν λαφύρων;
[8, 1]   ἀλλ´ ἐν πολεμίᾳ γῇ, καὶ  δεῖ   ταῦτα πρότερον οἰκονομῆσαι καλῶς, ἵνα
[8, 1]   καὶ ὀξὺς εἰς ὀργήν, τηλικαῦτα  δεινὰ   διατεθεικὼς βασιλέα μηδὲν ἀδικοῦντά σε·
[8, 1]   ἑαυτοῦ πολεμίοις. ἀλλὰ ἔδοξέ τι  δεινὸν   Ἀφροδίτῃ· ἤδη γὰρ αὐτῷ διηλλάττετο,
[8, 2]   οὐ μόνον Πέρσας οὐκ ἂν  δείσαιμεν,   ἀλλ´ οὐδὲ Ἀθηναίους. ἐπῄνεσαν πάντες
[8, 2]   καὶ σπονδὰς τοῖς ἐπιχωρίοις καταγγεῖλαι.  δεξαμένων   δὲ αὐτῶν ἐξεβίβασε τὴν δύναμιν
[8, 3]   Καλλιρόη δὲ λαβομένη Χαιρέου τῆς  δεξιᾶς,   μόνον αὐτὸν ἀπαγαγοῦσα τί" ἔφη
[8, 4]   λῃστείας καὶ δουλείας με ἀπαλλάξας.  δέομαί   σου, μηδὲν ὀργισθῇς· εἰμὶ γὰρ
[8, 8]   ὧν πέπονθα· ταῦτα εἵμαρτό μοι.  δέομαί   σου, μηκέτι με Χαιρέου διαζεύξῃς,
[8, 8]   Ἕλληνας ἄνδρας, στρατὸν ἐμὸν ἀνδρεῖον,  δέομαι   ὑμῶν, πολίτας ποιήσατε. πάλιν
[8, 8]   ὄντας πεπεδημένους. ἐπεὶ δὲ τὸν  δεσμοφύλακα   τῶν δεσμωτῶν ἀπέκτεινάν τινες, ἀνασταυρωθῆναι
[8, 8]   ἐπεὶ δὲ τὸν δεσμοφύλακα τῶν  δεσμωτῶν   ἀπέκτεινάν τινες, ἀνασταυρωθῆναι πάντας ἡμᾶς
[8, 8]   σοῦ θελούσης. οὐ μέμφομαί σοι,  δέσποινα,   περὶ ὧν πέπονθα· ταῦτα εἵμαρτό
[8, 4]   προσεκύνησε. χάρις σοι" φησὶν  δέσποινα,   τῶν παρόντων. ἤδη μοι διαλλάττῃ·
[8, 7]   εὐθὺς γὰρ τὴν ἀργυρώνητον αὑτοῦ  δέσποιναν   ἀπέδειξε, καὶ ἐρῶν αὐτῆς βιάσασθαι
[8, 1]   ἔλεξεν ἐνταῦθά ἐστιν γυνή,  δέσποτα,   μὴ βουλομένη προσελθεῖν, ἀλλὰ
[8, 8]   Αἰγύπτιον ἀποδεῖξαι πάσης τῆς Ἀσίας  δεσπότην,   εἰ μὴ χωρὶς ἐμοῦ μαχόμενος
[8, 5]   ἦν διὰ ποίας θαλάσσης. Τῇ  δευτέρᾳ   δὲ τῶν ἡμερῶν ὤφθησαν αἱ
[8, 1]   καὶ καταφιλήσαντες πάλιν παρείθησαν καὶ  δεύτερον   καὶ τρίτον τοῦτο ἔπραξαν, μίαν
[8, 5]   αἱ ναῦς τῶν Αἰγυπτίων. μέγα  δὴ   πένθος κατήγγειλε βασιλεῖ, ὡς ἀπολωλυίας
[8, 5]   δὲ θέοντες ἐμήνυον Ἀρταξέρξῃ τάχα  δή   τις εὑρεθήσεται βασιλεὺς Αἰγυπτίων.
[8, 5]   ἅπαντα τὰ γεγενημένα. ἐν ἐκείνῳ  δὴ   τῷ καιρῷ μάλιστα φρόνησιν Διονύσιος
[8, 3]   διαλλάξει. ταῦτα εἰπὼν στρατηγὸν ἀπέδειξε  Δημήτριον   τῶν ὀπίσω κομιζομένων τριηρῶν. πάντες
[8, 4]   τὸ πλοῖον εἰσήγαγε. κατεσκευάκει δὲ  Δημήτριος   ἐν τῇ νηὶ σκηνὴν βασιλικήν,
[8, 5]   ἔμελλεν ἀφιέναι, εἰ μὴ συνῆκε  Δημήτριος   καὶ τοῦτο ἐμήνυσε τῇ βασιλίδι.
[8, 3]   ἦν οὖν τις ἐν Αἰγυπτίοις  Δημήτριος,   φιλόσοφος, βασιλεῖ γνώριμος, ἡλικίᾳ προήκων,
[8, 5]   ἀρθὲν ἀπὸ τῆς νεὼς τῆς  Δημητρίου   βασιλικόν, ὅπερ εἴωθεν αἴρεσθαι μόνον
[8, 4]   τῶν Αἰγυπτίων οὐδεὶς ἐνέβη ταῖς  Δημητρίου   ναυσίν, εἰ μὴ πρότερον συνετάξατο
[8, 8]   μέρος τῶν λαφύρων. ἐπευφήμησεν  δῆμος   ἀγαθῷ ἀνδρὶ Πολυχάρμῳ, φίλῳ πιστῷ,
[8, 7]   τὴν θυγατέρα. πρῶτον οὖν  δῆμος   εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας εὐφήμει
[8, 7]   σκυθρωποῖς τὸν λαόν. δὲ  δῆμος   ἐνεκελεύετο ἐρωτῶμεν, ἄνωθεν ἄρξαι, πάντα
[8, 8]   ἐστι τῶν πρώτων· δὲ  δῆμος   ἐξεβόησε λέγε πάντα. καὶ ὃς
[8, 8]   ὑμῶν, πολίτας ποιήσατε. πάλιν  δῆμος   ἐπεβόησεν ἄξιοι μεθ´ ἡμῶν πολιτεύεσθαι·
[8, 7]   τῶν διηγημάτων ἤδη καὶ  δῆμος   ἐπίσταται, καὶ γὰρ τὸν γάμον
[8, 7]   θέλων τῇ γυναικί. ἀλλ´  δῆμός   σε ἀπέλυσεν, ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ
[8, 8]   ἀνδρὶ Πολυχάρμῳ, φίλῳ πιστῷ,  δῆμός   σοι χάριν ἐπίσταται. τὴν πατρίδα
[8, 2]   τῶν ἐφεστηκότων; ἂν γὰρ τοῦτο  δημοσιεύσῃς,   μέγαν πόλεμον κινήσεις σεαυτῷ, πάντων
[8, 2]   κρατουμένης ὑπὸ τῶν πολεμίων· οὐ  δήπου   γε ἀναπτῆναι δυνάμεθα. Σιωπῆς ἐπὶ
[8, 8]   κατέσφαξαν, ἐμὲ δὲ καὶ Πολύχαρμον  δήσαντες   ἐπώλησαν εἰς Καρίαν. θρῆνον ἐξέρρηξεν
[8, 2]   διέδωκεν ἐπὶ Κύπρου κρατεῖν, ὡς  δῆτα   ἀναγκαῖον ἔτι ἀφύλακτον οὖσαν αὐτὴν
[8, 1]   τῶν καλλίστων ἥρμοσε ζεῦγος, γυμνάσασα  διὰ   γῆς καὶ θαλάσσης, πάλιν ἠθέλησεν
[8, 1]   Χαιρέας ἀπὸ δύσεως εἰς ἀνατολὰς  διὰ   μυρίων παθῶν πλανηθείς, ἠλέησεν αὐτὸν
[8, 5]   δὲ τῶν πολεμίων ἄγνωστον ἦν  διὰ   ποίας θαλάσσης. Τῇ δευτέρᾳ δὲ
[8, 3]   βασιλίδα τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ πέμπω  διὰ   σοῦ. τοῦτο δὲ καὶ σὲ
[8, 5]   χρόνον κατεῖχεν, ἀναγινώσκειν μὴ δυνάμενος  διὰ   τὰ δάκρυα. ἀποκλαύσας δὲ μόλις
[8, 1]   αὐτῷ διηλλάττετο, πρότερον ὀργισθεῖσα χαλεπῶς  διὰ   τὴν ἄκαιρον ζηλοτυπίαν, ὅτι δῶρον
[8, 5]   παθῶν ἐπληροῦτο· καὶ γὰρ ὠργίζετο  διὰ   τὴν ἅλωσιν τῶν φιλτάτων καὶ
[8, 3]   ἐποίησεν αὐτὸν ὀργὴ πρὸς βασιλέα,  διὰ   τὸ βραδέως ἀπολαμβάνειν ἐμέ· πέπαυται
[8, 6]   τὸν ἄλλον στόλον ἀπὸ Κύπρου  διὰ   τὸ μηκέτι Χαιρέαν ἄλλῳ τινὶ
[8, 5]   ἅλωσιν τῶν φιλτάτων καὶ μετενόει  διὰ   τὸ παρασχεῖν αὐτομολίας ἀνάγκην, καὶ
[8, 4]   γὰρ τῇ ψυχῇ μετὰ σοῦ  διὰ   τὸν κοινὸν υἱόν, ὃν παρακατατίθημί
[8, 8]   ἀπέλυσεν, ἐμοὶ δὲ καὶ Διονυσίῳ  διαδικασίαν   περὶ τῆς γυναικὸς ἐπήγγειλε, Καλλιρόην
[8, 8]   δέομαί σου, μηκέτι με Χαιρέου  διαζεύξῃς,   ἀλλὰ καὶ βίον μακάριον καὶ
[8, 3]   εὔπλοιαν καὶ σωτηρίαν καὶ μηδέποτε  διαζευχθῆναι   Χαιρέου. πάντα πεποίηκας εἰς ἐμὲ
[8, 3]   εὐθὺς ἦν πάντων καὶ ταραχὴ  διαθεόντων.   εἶτά τις ἡσυχῆ πρὸς ἄλλον
[8, 8]   πρὸς αὐτήν. ἀμελείᾳ δὲ τοῦ  διακονουμένου   τὴν ἐπιστολὴν ἔλαβεν αὐτὸς Διονύσιος.
[8, 4]   ἀνταπαιτοῦμεν δέ σε χάριν Αἰγυπτίοις  διαλλαγῆναι·   πρέπει γὰρ βασιλεῖ μάλιστα πάντων
[8, 3]   τιμιώτερον ἐκείνῳ καὶ τοὺς ἄλλους  διαλλάξει.   ταῦτα εἰπὼν στρατηγὸν ἀπέδειξε Δημήτριον
[8, 4]   δέσποινα, τῶν παρόντων. ἤδη μοι  διαλλάττῃ·   δὸς δέ μοι καὶ Συρακούσας
[8, 3]   βασιλὶς γὰρ εἶ καὶ ἀεὶ  διαμένεις.   οὐκ εἰς πολεμίων χεῖρας ἐμπέπτωκας,
[8, 3]   δὲ ἄλλους πάντας ἔπεμψεν οἴκαδε,  διανείμας   αὐτοῖς μέρη τῶν λαφύρων, ἵνα
[8, 2]   κατασπαρέντες οὖν εἰς τὸ πλῆθος  διαπυνθάνεσθαι   ἑκάστου σπεύσατε, ἵνα μόνον τοὺς
[8, 7]   τυμβωρύχος νυκτὸς τὸν τάφον  διασκάψας   Καλλιρόην ζῶσαν εὑρὼν μετὰ τῶν
[8, 1]   οὖν Χαιρέας ἀνίσταται, ἵνα  διατάξηται   τὰ πρὸς τὸν πλοῦν. παριόντι
[8, 1]   ὀξὺς εἰς ὀργήν, τηλικαῦτα δεινὰ  διατεθεικὼς   βασιλέα μηδὲν ἀδικοῦντά σε· σοῦ
[8, 3]   καὶ ἀρετῇ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων  διαφέρων.   τοῦτον καλέσας Χαιρέας εἶπεν ἐγὼ
[8, 4]   πόσας ἔσχε πράξεις, πῶς ἀλλήλαις  διαφόρους,   εὐχομένων, συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις
[8, 1]   καλῶς, ἵνα μηδεὶς ἔτι ὑμᾶς  διαχωρίσῃ.   τοιαῦτα ἐμβοῶντος, ὥσπερ τινὲς ἐν
[8, 4]   συντασσομένων, χαιρόντων, λυπουμένων, ἀλλήλοις ἐντολὰς  διδόντων,   τοῖς οἴκοι γραφόντων; ἔγραφε δὲ
[8, 5]   ἐπεδείξω· τούτου δὲ ὄντος ἀμηχάνου,  δίδωμί   σοι πάσης Ἰωνίας ἄρχειν, καὶ
[8, 2]   τριήρεις σύνθημα λεληθὸς τοῖς τριηράρχαις  διέδωκεν   ἐπὶ Κύπρου κρατεῖν, ὡς δῆτα
[8, 8]   τὸν Αἰγύπτιον αὐτομολήσας ἔργα μεγάλα  διεπραξάμην.   καὶ γὰρ Τύρον δυσάλωτον οὖσαν
[8, 1]   ἀληθῶς εἶ Χαιρέας. Φήμη δὲ  διέτρεχεν   ὅτι ναύαρχος εὕρηκε τὴν
[8, 3]   καὶ γὰρ αὕτη μέ σοι  διεφύλαξεν   ὡς ἀδελφοῦ γυναῖκα παραλαβοῦσα. οὐδέν
[8, 1]   φιλημάτων; πρώτη μὲν ἤρξατο Καλλιρόη  διηγεῖσθαι,   πῶς ἀνέζησεν ἐν τῷ τάφῳ,
[8, 7]   δὲ Χαιρέας ἔνθεν ἑλὼν  διηγεῖτο   πλεύσαντες τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς εἰς
[8, 5]   καὶ μόνον τὸν εὐνοῦχον παρεῖναι,  διηγεῖτο   τὰ ἐν Ἀράδῳ, τὰ ἐν
[8, 1]   αὐτὸν τὸ περὶ τοῦ τέκνου  διήγημα.   πρὶν δὲ πάντα ἀκοῦσαι, λέγε
[8, 7]   βουλόμενον πάντα τὰ τῆς ἀποδημίας  διηγήματα.   κἀκεῖνος ἀπὸ τῶν τελευταίων ἤρξατο,
[8, 7]   τὰ μὲν οὖν πρῶτα τῶν  διηγημάτων   ἤδη καὶ δῆμος ἐπίσταται,
[8, 1]   φράσῃ τὴν νύκτα ἐκείνην πόσων  διηγημάτων   μεστή, πόσων δὲ δακρύων ὁμοῦ
[8, 1]   δὲ ἅλις ἦν δακρύων καὶ  διηγημάτων,   περιπλακέντες ἀλλήλοις ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ
[8, 5]   Ἐπεὶ δὲ ἅλις ἦν τῶν  διηγημάτων   Στάτειρα εἶπε παραμύθησαι, βασιλεῦ, Διονύσιον·
[8, 7]   ταῦτα ἴσμεν· σὺ δὲ ἡμῖν  διήγησαι   τὰ μετὰ τὸν ἔκπλουν συνενεχθέντα
[8, 5]   τῆς ἀριστείας. ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθε,  διηγήσατο   αὐτῷ βασιλεὺς ἐξ ἀρχῆς ἅπαντα
[8, 1]   θάλασσαν τροπαίων. καὶ πάντα ἀκριβῶς  διηγήσατο,   ἐναβρυνόμενος τοῖς κατορθώμασιν. ἐπεὶ δὲ
[8, 3]   ἀπολαμβάνειν ἐμέ· πέπαυται δὲ καὶ  διήλλακται   καὶ οὐκέτι ὑμῖν ἐστι πολέμιος.
[8, 1]   δεινὸν Ἀφροδίτῃ· ἤδη γὰρ αὐτῷ  διηλλάττετο,   πρότερον ὀργισθεῖσα χαλεπῶς διὰ τὴν
[8, 1]   πόλεμος καὶ ἅλωσις, ἀλλὰ ἔρωτες  δίκαιοι   ἐν τούτῳ καὶ νόμιμοι γάμοι.
[8, 4]   Χαιρέας, ἔδοξε δὲ καὶ Καλλιρόῃ  δίκαιον   εἶναι καὶ εὐχάριστον Διονυσίῳ γράψαι.
[8, 4]   δὲ ἤδη νενίκηκα παρὰ τῷ  δικαιοτάτῳ   δικαστῇ· πόλεμος γὰρ ἄριστος κριτὴς
[8, 3]   Χαιρέου. πάντα πεποίηκας εἰς ἐμὲ  δικαίως·   χρηστὸν ἦθος ἐπεδείξω καὶ τοῦ
[8, 4]   ἤδη νενίκηκα παρὰ τῷ δικαιοτάτῳ  δικαστῇ·   πόλεμος γὰρ ἄριστος κριτὴς τοῦ
[8, 1]   οὐκέτι λῃστεία καὶ δουλεία καὶ  δίκη   καὶ μάχη καὶ ἀποκαρτέρησις καὶ
[8, 1]   μὴ ἑωρακέναι Διονύσιον μετὰ τὴν  δίκην·   βασιλέα δὲ ἐρᾶν μὲν αὐτῆς,
[8, 8]   δὲ ἐκεῖ μεγάλην ἐπὶ βασιλέως  δίκην   εἴπομεν. Μιθριδάτην μὲν οὖν εὐθὺς
[8, 8]   βασιλεῖ· βασιλεὺς δὲ ἀνεδέξατο τὴν  δίκην   καὶ πάντας ἐκάλεσε πρὸς αὑτόν.
[8, 4]   τοιαύτην· Σὺ μὲν ἔμελλες τὴν  δίκην   κρίνειν, ἐγὼ δὲ ἤδη νενίκηκα
[8, 7]   ἐκηδεύθη, σὺ δὲ εἰς φόνου  δίκην   ὑπαχθεὶς σεαυτοῦ κατεψηφίσω, συναποθανεῖν θέλων
[8, 8]   καὶ γὰρ βασιλεὺς ἠμελήκει τῆς  δίκης,   ἔρωτι Καλλιρόης φλεγόμενος. ἀλλ´ οὔτε
[8, 4]   τῇ ἐμῇ χειρί. ἔρρωσο, ἀγαθὲ  Διονύσιε,   καὶ Καλλιρόης μνημόνευε τῆς σῆς.
[8, 5]   καὶ Καλλιρόην ἂν ἀπέδωκά σοι,  Διονύσιε·   πᾶσαν γὰρ εὔνοιαν εἰς ἐμὲ
[8, 1]   μὴ σφόδρα πέπειστο Καλλιρόην ἀπειληφέναι  Διονύσιον.   ἠρέμα δὲ προσελθὼν θάρρει" φησίν,
[8, 1]   εἰς Ἄραδον ἦλθες καὶ ποῦ  Διονύσιον   καταλέλοιπας καὶ τί σοι πέπρακται
[8, 1]   δ´ εὐθὺς ἀπώμνυτο μὴ ἑωρακέναι  Διονύσιον   μετὰ τὴν δίκην· βασιλέα δὲ
[8, 5]   διηγημάτων Στάτειρα εἶπε παραμύθησαι, βασιλεῦ,  Διονύσιον·   τοῦτο γάρ σε παρακαλεῖ Καλλιρόη.
[8, 8]   εἰς Βαβυλῶνα. καὶ Καλλιρόην μὲν  Διονύσιος   ἄγων περίβλεπτον ἐποίησε καὶ κατὰ
[8, 8]   διακονουμένου τὴν ἐπιστολὴν ἔλαβεν αὐτὸς  Διονύσιος.   ἐμὲ δὲ ζῆν οὐκ ἐπίστευεν,
[8, 5]   δὴ τῷ καιρῷ μάλιστα φρόνησιν  Διονύσιος   ἐπεδείξατο καὶ παιδείαν ἐξαίρετον. ὥσπερ
[8, 5]   πρὸς τὸν εὐνοῦχον ἐλθέτω" φησὶ  Διονύσιος.   καὶ ἦλθε ταχέως, μετέωρος ταῖς
[8, 5]   τοῦ βασιλέως ἀναγραφῆναι. προσεκύνησεν  Διονύσιος   καὶ χάριν ὁμολογήσας ἔσπευδεν ἀπαλλαγῆναι
[8, 8]   μου τοὔνομα καὶ Μιθριδάτης ἐγνώρισε·  Διονυσίου   γὰρ ξένος γενόμενος ἐν Μιλήτῳ
[8, 7]   τέκνου τὴν γονήν, ἵνα ἐκ  Διονυσίου   δόξῃ γεγεννηκέναι, καὶ τραφῇ τὸ
[8, 7]   εἰς χωρίον κατήχθημεν ἀνδρὸς Μιλησίου,  Διονυσίου   τοὔνομα, πλούτῳ καὶ γένει καὶ
[8, 7]   πολίτην ὑμῖν θέλουσα, ἀνάγκην ἔσχε  Διονυσίῳ   γαμηθῆναι, σοφιζομένη τοῦ τέκνου τὴν
[8, 4]   Καλλιρόῃ δίκαιον εἶναι καὶ εὐχάριστον  Διονυσίῳ   γράψαι. τοῦτο μόνον ἐποίησε δίχα
[8, 8]   εὐθὺς ἀπέλυσεν, ἐμοὶ δὲ καὶ  Διονυσίῳ   διαδικασίαν περὶ τῆς γυναικὸς ἐπήγγειλε,
[8, 5]   ἐπεὶ δὲ ἦλθεν εἰς τὸ  Διονυσίῳ   εὐεργέτῃ, οἴμοι" φησὶν οὐκέτ´ ἀνδρί·
[8, 4]   δὲ γραμματίδιον ἐχάραξεν οὕτως· Καλλιρόη  Διονυσίῳ   εὐεργέτῃ χαίρειν· σὺ γὰρ εἶ
[8, 1]   μὲν οὖν Χαιρέας ὑποπτεύσας Καλλιρόην  Διονυσίῳ   παραδεδόσθαι, θέλων ἀμύνασθαι βασιλέα πρὸς
[8, 8]   ἀγγελίαν ἐγὼ φήσαντός τινος ὅτι  Διονυσίῳ   παρεδόθη, θέλων ἀμύνασθαι βασιλέα, πρὸς
[8, 4]   ἐπέδωκε καὶ ταύτην" εἶπε δὸς  Διονυσίῳ   τῷ δυστυχεῖ, ὃν παρατίθημι σοί
[8, 1]   οὐχ ὡς Ἀριάδνην καθεύδουσαν, οὐδὲ  Διονύσῳ   νυμφίῳ, λάφυρον δὲ τοῖς ἑαυτοῦ
[8, 4]   Διονυσίῳ γράψαι. τοῦτο μόνον ἐποίησε  δίχα   Χαιρέου· εἰδυῖα γὰρ αὐτοῦ τὴν
[8, 7]   ἄλλους λῃστὰς τεθνεῶτας κατέλαβες ὑπὸ  δίψους,   Θήρωνα δὲ μόνον ἔτι ζῶντα
[8, 2]   ἀληθὲς ἀποπειρώμενος εἰ βεβαίως αὐτοῖς  δοκεῖ.   σφόδρα δὲ ἐγκειμένων καὶ πλεῖν
[8, 3]   Καλλιρόης τοιοῦτον ἦν, ὡς μὴ  δοκεῖν   εἰρωνεύεσθαι ἐν μεγάλαις συμφοραῖς·
[8, 8]   τῇ βασιλίδι. ποσάκις, ἄνδρες Συρακόσιοι,  δοκεῖτε   θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος τῆς γυναικός,
[8, 8]   ἀληθεστάτην πρὸς ἡμᾶς· κἂν ὑμῖν  δοκῇ,   δῶμεν αὐτῷ γυναῖκα τὴν ἀδελφὴν
[8, 6]   αὐτῶν ὅτι Χαιρέας τέθνηκε, ζῶντα  δόξαι   καταπλεῖν καὶ μετὰ τοσαύτης πολυτελείας.
[8, 7]   γυναῖκα πᾶντες ἔγνωμεν καὶ ὅτι  δόξασα   τεθνάναι πολυτελῶς ἐκηδεύθη, σὺ δὲ
[8, 8]   τριήρη καὶ τοὺς λῃστάς, κἀμὲ  δόξασα   τεθνάναι, τάφον ἔχωσέ μοι πολυτελῆ.
[8, 7]   τὴν γονήν, ἵνα ἐκ Διονυσίου  δόξῃ   γεγεννηκέναι, καὶ τραφῇ τὸ παιδίον
[8, 7]   τοὔνομα, πλούτῳ καὶ γένει καὶ  δόξῃ   πάντων Ἰώνων ὑπερέχοντος. οὗτος δὲ
[8, 3]   ἐπὶ τὴν ναῦν, τοῦ τριηράρχου  δορυφοροῦντος   αὐτήν, κατάπληξις εὐθὺς ἦν πάντων
[8, 1]   Χαιρέου καὶ Πολυχάρμου μέσην αὐτὴν  δορυφορούντων.   ἄνθη καὶ στεφάνους ἐπέβαλλον αὐτοῖς,
[8, 4]   τῶν παρόντων. ἤδη μοι διαλλάττῃ·  δὸς   δέ μοι καὶ Συρακούσας ἰδεῖν.
[8, 4]   ἐπιστολὴν ἐπέδωκε καὶ ταύτην" εἶπε  δὸς   Διονυσίῳ τῷ δυστυχεῖ, ὃν παρατίθημι
[8, 1]   πρώτοις σκυθρωπῶν. οὐκέτι λῃστεία καὶ  δουλεία   καὶ δίκη καὶ μάχη καὶ
[8, 4]   εἶ καὶ λῃστείας καὶ  δουλείας   με ἀπαλλάξας. δέομαί σου, μηδὲν
[8, 3]   ὥστε τὴν τῆς Ἀσίας βασιλίδα  δούλην   ἔχειν, ἄλλως τε καὶ ξένην
[8, 3]   γὰρ ἴσως ἰδεῖν οἵαν παρείληφε  δούλην.   ἤγειρε θρῆνον ἐπὶ τούτοις καὶ
[8, 8]   ὃς ἔλεγεν πριάμενος ἡμᾶς,  δοῦλος   Μιθριδάτου, στρατηγοῦ Καρίας, ἐκέλευσε σκάπτειν
[8, 4]   τριήρεσι πάντας ἐμβαίνειν, αὐτὴ χεῖρα  δοῦσα   τῇ Στατείρᾳ εἰς τὸ πλοῖον
[8, 1]   βουλόμενος ἐμβαλεῖν αὐτόν, εἴ πως  δύναιτο,   εἰς ἔρωτα καινὸν καὶ Καλλιρόης
[8, 5]   πάλιν ἠπίστατο ὅτι Καλλιρόην μηκέτι  δύναιτο   θεάσασθαι. μάλιστα δὲ πάντων φθόνος
[8, 2]   πολεμίων· οὐ δήπου γε ἀναπτῆναι  δυνάμεθα.   Σιωπῆς ἐπὶ τούτοις γενομένης Λακεδαιμόνιος
[8, 5]   πολὺν χρόνον κατεῖχεν, ἀναγινώσκειν μὴ  δυνάμενος   διὰ τὰ δάκρυα. ἀποκλαύσας δὲ
[8, 2]   δεξαμένων δὲ αὐτῶν ἐξεβίβασε τὴν  δύναμιν   ἅπασαν εἰς γῆν καὶ ἀναθήμασι
[8, 2]   μὲν οὐδενὶ ἔφη τὸ ἀπόρρητον  δύνασθαι   εἰπεῖν, ἐπείγειν δὲ τὴν χρείαν
[8, 6]   μηκέτι Χαιρέαν ἄλλῳ τινὶ σχολάζειν  δύνασθαι   πλὴν Καλλιρόῃ μόνῃ. ταχέως οὖν
[8, 4]   ἀλλὰ καὶ θυγατέρα· ἀρκεῖ σοι  δύο   τέκνα. ὧν γάμον ζεῦξον, ὅταν
[8, 1]   Ἀφροδίτη καὶ ὅπερ ἐξ ἀρχῆς  δύο   τῶν καλλίστων ἥρμοσε ζεῦγος, γυμνάσασα
[8, 8]   μεγάλα διεπραξάμην. καὶ γὰρ Τύρον  δυσάλωτον   οὖσαν ἐχειρωσάμην αὐτὸς καὶ ναύαρχος
[8, 1]   ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ  δύσεως   εἰς ἀνατολὰς διὰ μυρίων παθῶν
[8, 4]   ταύτην" εἶπε δὸς Διονυσίῳ τῷ  δυστυχεῖ,   ὃν παρατίθημι σοί τε καὶ
[8, 8]   πρὸς ἡμᾶς· κἂν ὑμῖν δοκῇ,  δῶμεν   αὐτῷ γυναῖκα τὴν ἀδελφὴν τὴν
[8, 8]   τὸν μέγαν βασιλέα, τὴν γυναῖκα  δωρησάμενος   αὐτῷ καὶ Περσῶν τοῖς ἐντιμοτάτοις
[8, 4]   δὲ οὐκ ἐμέ σοι τὸ  δῶρον   ἀλλὰ Καλλιρόην ἀποστέλλειν. ἀνταπαιτοῦμεν δέ
[8, 5]   θαλάσσης ἀπολαμβάνω; Στάτειρα δὲ ἀπεκρίνατο  δῶρον   ἔχεις με παρὰ Καλλιρόης. ἀκούσας
[8, 1]   διὰ τὴν ἄκαιρον ζηλοτυπίαν, ὅτι  δῶρον   παρ´ αὐτῆς λαβὼν τὸ κάλλιστον,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/01/2007