Livre, Chap. |
[7, 3] |
ἀνθρώπους
ἐπιόντας
δεδοίκαμεν·
ψάμμος
τε
|
γὰρ |
ἀδιόδευτος
καὶ
εἴσοδος
ὀλίγη
καὶ |
[7, 3] |
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν·
Ὠ
βασιλεῦ,
σὺ
|
γὰρ |
ἀληθῶς
βασιλεύς,
οὐχ
ὁ
Πέρσης, |
[7, 3] |
περὶ
φυγῆς
ἐν
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
|
γάρ, |
ἂν
θεοὶ
θέλωσι,
καὶ
οὐ |
[7, 4] |
ἢ
πολεμίους
εἶναι
προσδοκῶντες.
τίς
|
γὰρ |
ἂν
καὶ
προσεδόκησε
τοσούτους
ὄντας |
[7, 6] |
προνοήσεταί
σου
φιλανθρώπως·
οὐ
μόνον
|
γὰρ |
ἀνδρεῖος,
ἀλλὰ
καὶ
γυναῖκα
ποιήσεται· |
[7, 1] |
ἀκούσας
Χαιρέας
ἐπίστευσεν
εὐθύς·
εὐεξαπάτητον
|
γὰρ |
ἄνθρωπος
δυστυχῶν.
καταρρηξάμενος
οὖν
τὴν |
[7, 5] |
κοινωνόν
σε
ποιήσομαι.
ἐμοὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἀρκεῖ
Αἴγυπτος,
σοὶ
δὲ
γενήσεται |
[7, 3] |
τοὺς
ἀρίστους,
εἱλόμην
ὑμᾶς·
καὶ
|
γὰρ
|
αὐτὸς
Ἕλλην
εἰμί,
Συρακόσιος,
γένος |
[7, 6] |
οὐδεμία
γέγονε
κάκη,
δέσποτα·
τὴν
|
γὰρ |
γυναῖκα,
ἣν
εὗρον
ὡς
ἐν |
[7, 1] |
Αἰγυπτίους
Χαιρέᾳ
παρήγγειλεν
οὐδείς·
βασιλέως
|
γὰρ |
δοῦλος
οὐκ
ἦν,
ἀλλὰ
τότε |
[7, 3] |
ἐφ´
ἣν
ὑμᾶς
παρακαλῶ,
καὶ
|
γὰρ |
δυνατὴν
εὑρήσομεν
καὶ
ῥᾳδίαν,
δόξῃ |
[7, 5] |
λυποῦ"
φησίν,
ὦ
δέσποτα·
κωλύσω
|
γὰρ |
ἐγὼ
τὸν
Αἰγύπτιον
διαφυγεῖν,
ἄν |
[7, 2] |
καταναυμαχήσαντα.
ἐπένευσεν
ὁ
Αἰγύπτιος,
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἔθνος
ἄπυστον
ἦν
τῆς
Ἀθηναίων |
[7, 3] |
τί
οὖν
χρὴ
πράττειν;
οὔτε
|
γὰρ |
ἑλεῖν
Τύρον
ἔνεστιν,
οὔτε
ὑπερβῆναι, |
[7, 4] |
τοὺς
Τυρίους
ἀπώλεσεν.
οἱ
μὲν
|
γὰρ
|
ἔνδοθεν
ἐξελθεῖν
ἐβιάζοντο,
οἱ
δὲ |
[7, 5] |
νῦν
δὲ
πάντως
τέθνηκεν·
ἐμοῦ
|
γὰρ |
ἐξελθούσης
οὐκ
ἂν
ἔζησεν.
ἀλλ´
|
[7, 6] |
ἀλλὰ
καὶ
γυναῖκα
ποιήσεται·
φύσει
|
γάρ |
ἐστι
φιλογύναιος.
ταῦτα
ἀκούσασα
ἡ |
[7, 2] |
θανάτου
καὶ
ἀμύνης
ἔρωτα·
ἤδη
|
γὰρ |
ἐτεθνήκειν
ὅσον
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς, |
[7, 3] |
ὑμῶν
ἄρχειν
θέλῃ·
πειθόμενόν
με
|
γὰρ |
εὑρήσει,
ἐπεὶ
καὶ
δόξης
οὐκ |
[7, 6] |
συνήθροισαν
εἰς
τὴν
ἀγοράν,
αὕτη
|
γὰρ |
εὐρυχωρίαν
εἶχε.
τοσοῦτο
δὲ
ἦν |
[7, 5] |
αὐτῶν
οὐκ
ἐστρατεύσατο
Χαιρέας,
καὶ
|
γὰρ |
ἐφίλουν
αὐτὸν
ἤδη
καὶ
ἀγαθὰς |
[7, 6] |
χαλεπωτάτη
κατέσχεν
Ἄραδον.
Αἰγύπτιοι
μὲν
|
γὰρ |
ἔχαιρον
ἀπηλλαγμένοι
πολέμου
καὶ
δουλείας
|
[7, 1] |
ὄφελος
αὐτῷ
τῆς
νίκης·
οὐ
|
γὰρ
|
ζήσεται
Καλλιρόη
παρόντος
διαζευχθεῖσα
Χαιρέου, |
[7, 5] |
ἔργον
ἐγένετο
ὁ
λόγος·
κατήπειγε
|
γὰρ |
ἡ
χρεία.
καὶ
ὁ
μὲν |
[7, 6] |
ἀνῆψαν
οὔτε
τροφῆς
ἐγεύσαντο·
πεπεισμέναι
|
γὰρ |
ἦσαν
ἑαλωκέναι
μὲν
βασιλέα
καὶ
|
[7, 3] |
ἐγὼ
Πολύχαρμός
τε
μαχησόμεθα·
σὺν
|
γὰρ |
θεῷ
εἰλήλουθμεν.
δέσθησαν
πάντες
μὴ |
[7, 6] |
μοι
σωφροσύνην
τιμᾶν.
καὶ
αὐτὴ
|
γὰρ |
ἴσως
ἄνδρα
πενθεῖ.
|
[7, 1] |
ποῦ;
τί
γέγονεν;
οὐ
δήπου
|
γὰρ |
καὶ
αὐτὴ
στρατεύεται.
μὴ
εὑρὼν |
[7, 1] |
ἄμυναν
καταχρήσασθαι
τοῦ
τυράννου·
καλὸν
|
γὰρ |
λυπήσαντας
αὐτὸν
ἔργῳ
ποιῆσαι
μετανοεῖν, |
[7, 4] |
οὔτε
ἔθυσεν
οὔτε
ἐστεφανώσατο.
τί
|
γάρ |
μοι
ὄφελος
ἐπινικίων,
ἂν
σύ, |
[7, 6] |
ἐᾶτε
διάγειν
ὡς
προῄρηται·
πρέπει
|
γάρ |
μοι
σωφροσύνην
τιμᾶν.
καὶ
αὐτὴ |
[7, 5] |
ἀμείψασθαι
καιρὸν
οὐκ
ἔσχον·
σὺ
|
γάρ |
μοι
Τύρον
ἔδωκας·
περὶ
δὲ |
[7, 1] |
εἶπεν
ἅπερ
ἦν
δεδιδαγμένος.
θέλων
|
γὰρ |
ὁ
Διονύσιος
ἀπελπίσαι
Χαιρέαν
τὸν |
[7, 5] |
σοι
εἶναι
τὴν
θάλασσαν·
ὑμεῖς
|
γὰρ |
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
Ἀθηναίους
κατεναυμαχήσατε. |
[7, 3] |
ἀπιστεῖς,
ἐμὲ
προθυσάμενος
ἀπέρχου·
ζῶν
|
γὰρ |
οὐ
κοινωνήσω
φυγῆς.
ἂν
δὲ |
[7, 3] |
ἔλεξεν
ὧδε.
Ἄνδρες
σύμμαχοι,
δούλους
|
γὰρ |
οὐκ
ἂν
εἴποιμι
τοὺς
φίλους, |
[7, 6] |
τί
καὶ
πράξειε·
βίαν
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἐτόλμα
προσφέρειν,
πεῖσαι
δὲ |
[7, 6] |
θάρρει,
δέσποινα"
εἶπε,
νῦν
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
οἶδεν
ὁ
ναύαρχος
ὅτι |
[7, 2] |
ὀχυρότητι
τῆς
οἰκήσεως.
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
πόλις
ἐν
θαλάσσῃ
κατῴκισται,
λεπτὴ |
[7, 2] |
φύλακες
ἐξήταζον
τίνες
εἶεν·
σχῆμα
|
γὰρ
|
πρεσβευτῶν
οὐκ
ἔχοντες
ὑπωπτεύοντο
κατάσκοποι |
[7, 6] |
πεποίηκα
ἐν
διπλῷ
μᾶλλον,
καὶ
|
γάρ |
σου
κατεψευσάμην
ὅτι
ἕξεις
αὐτὴν |
[7, 1] |
ὅστις
ἂν
γένοιτο
βελτίων·
ὃν
|
γὰρ |
σὺ
διανοῇ,
φέρει
μέν
τινα |
[7, 1] |
ἑωράκαμεν
λυπῆσαι
δυνάμεθα;
τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
σώματος
αὐτῷ
φυλακαὶ
καὶ
προφυλακαί, |
[7, 6] |
γενέσθαι
τὸ
πολέμιον
ναυτικόν·
οὔτε
|
γὰρ |
τὰς
ἐμβολὰς
ἐδέξαντο
τῶν
Αἰγυπτίων |
[7, 2] |
προσποιούμενοι
ἐθέλειν
ἐκείνῳ
συστρατεύεσθαι·
διὰ
|
γὰρ |
ταύτης
τῆς
προφάσεως
ἤλπιζον
ἀδεῶς |
[7, 4] |
ἐκείνην
τὴν
γαμήλιον
νύκτα.
εἴτε
|
γὰρ |
τέθνηκας,
ἀσεβῶ,
εἴτε
καὶ
ζῇς, |
[7, 5] |
σκεψώμεθα
τί
ποιητέον·
ἐν
ἀμφοτέροις
|
γὰρ |
τοῖς
στοιχείοις
ὁ
πόλεμος
ἀκμάζει. |
[7, 4] |
ταράχῳ
μόνος
ἐσωφρόνησε
Χαιρέας·
βιασάμενος
|
γὰρ |
τοὺς
ἀπαντῶντας
καὶ
εἴσω
τῶν |
[7, 4] |
τάχιστα
τοῖς
πολεμίοις
συμμίξαι.
πυθόμενος
|
γὰρ |
Τύρον
ἑαλωκέναι
περὶ
Σιδῶνος
ἐφοβεῖτο |
[7, 2] |
Χαιρέαν,
εἶτα
καὶ
σύμβουλον·
ἐπεδείκνυτο
|
γὰρ |
φρόνησίν
τε
καὶ
θάρσος,
μετὰ |
[7, 6] |
τὰ
γόνατα
Καλλιρόης
ἔκλαιεν·
ἐκείνη
|
γάρ, |
ὡς
ἂν
Ἑλληνὶς
καὶ
πεπαιδευμένη |
[7, 1] |
τις
ὥσπερ
εὐκαίρως,
καὶ
εἶπεν
|
ἅπερ |
ἦν
δεδιδαγμένος.
θέλων
γὰρ
ὁ |
[7, 3] |
ἑλεῖν
Τύρον
ἔνεστιν,
οὔτε
ὑπερβῆναι,
|
καθάπερ
|
δὲ
τεῖχος
ἐν
μέσῳ
κειμένη |
[7, 1] |
πόλιν
ὅλην
ἐξερευνώμενος
καὶ
συνεχῶς
|
καθάπερ |
ἐμμανὴς
Πολυχάρμου
τοῦ
φίλου
πυνθανόμενος |
[7, 5] |
Βαβυλῶνα
εἰσῄει.
Ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
|
ἐπειδήπερ |
ἤκουσε
βασιλέα
πλησίον
ὄντα
καὶ
|
[7, 6] |
πεῖσαι
δὲ
πάλιν
οὐκ
ἐδύνατο.
|
διόπερ |
ὑποστρέψας
προσῆλθε
τῷ
Χαιρέᾳ
σκυθρωπός. |
[7, 1] |
τὴν
ἐκείνου.
προῆλθεν
οὖν
τις
|
ὥσπερ |
εὐκαίρως,
καὶ
εἶπεν
ἅπερ
ἦν |
[7, 4] |
ἀεικής.
ἄλλος
δὲ
ἄλλον
ἐφόνευεν,
|
ὥσπερ |
λέοντες
εἰς
ἀγέλην
βοῶν
ἐμπεσόντες |
[7, 3] |
φίλους,
ὁρᾶτε
τὴν
ἀπορίαν
ὅτι
|
ὥσπερ |
ναῦς
ἐπὶ
πολὺ
εὐπλοήσασα
ἐναντίῳ
|
[7, 2] |
τῆς
πόλεως
καὶ
λιμέσι
κλειομένης
|
ὥσπερ |
οἰκίας.
~Πάντων
οὖν
τῶν
πέριξ |
[7, 5] |
τριάκοντα,
παλαιὸν
ἱερὸν
ἔχουσα
Ἀφροδίτης.
|
ὥσπερ |
οὖν
ἐν
οἰκίᾳ,
μετὰ
πάσης
|
[7, 5] |
ἐλπίδας
ἐκείνου
στρατηγοῦντος·
ἔδοξεν
οὖν
|
ὥσπερ
|
ὀφθαλμὸς
ἐξῃρῆσθαι
μεγάλου
σώματος.
τὸ |
[7, 1] |
χρησώμεθα
ἀλλοτρίᾳ
δυνάμει
πρὸς
τὴν
|
ὑπὲρ |
ἑαυτῶν
ἄμυναν.
οὔπω
πᾶν
εἴρητο |
[7, 5] |
ἀπεκρίνατο
πᾶς
ἐμοὶ
κίνδυνος
ἡδύς·
|
ὑπὲρ |
σοῦ
δὲ
ἀναδέξομαι
τὸν
πόλεμον |
[7, 5] |
πεπεισμένος
ὅτι
βεβαίως
ἤδη
Καλλιρόης
|
ἀνήρ |
ἐστι.
~Καὶ
ἐν
μὲν
τῇ |
[7, 4] |
ἔρειδε,
κόρυς
κόρυν,
ἀνέρα
δ´
|
ἀνήρ. |
καὶ
τὸ
μὲν
πρῶτον
οὐδὲ |
[7, 5] |
ἐπιστᾶσα
δὲ
Ῥοδογούνη,
Ζωπύρου
μὲν
|
θυγάτηρ, |
γυνὴ
δὲ
Μεγαβύζου,
καὶ
πατρὸς |
[7, 6] |
περὶ
τὴν
βασιλίδα
καὶ
οὔτε
|
πῦρ |
ἀνῆψαν
οὔτε
τροφῆς
ἐγεύσαντο·
πεπεισμέναι |