Livre, Chap.
[7, 5]	γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον διαφυγεῖν,	ἄν	μοι δῷς ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε
[7, 1]	σκεψώμεθα δὲ θανάτου τρόπον, ὅστις	ἂν	γένοιτο βελτίων· ὃν γὰρ σὺ
[7, 3]	ζῶν γὰρ οὐ κοινωνήσω φυγῆς.	ἂν	δὲ καὶ πάντως θέλῃς, ὀλίγους
[7, 5]	τέθνηκεν· ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης οὐκ	ἂν	ἔζησεν. ἀλλ´ οὐκ ἔχω παρὰ
[7, 3]	Ἄνδρες σύμμαχοι, δούλους γὰρ οὐκ	ἂν	εἴποιμι τοὺς φίλους, ὁρᾶτε τὴν
[7, 6]	Καλλιρόης ἔκλαιεν· ἐκείνη γάρ, ὡς	ἂν	Ἑλληνὶς καὶ πεπαιδευμένη καὶ οὐκ
[7, 6]	παρακλήσεσιν, ἐπαίνοις, ἐπαγγελίαις, μάλιστα δέ,	ἂν	ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ βίαν
[7, 1]	οὐκ αἰσθήσεται τῆς βλάβης. ὀρθῶς	ἂν"	ἔφη Πολύχαρμος ταῦτα ἔλεγες, εἰ
[7, 5]	καὶ τούτους καὶ ἄλλους, ὅσους	ἂν	θέλῃς. καὶ εὐθὺς ἔργον ἐγένετο
[7, 3]	φυγῆς ἐν ἐπινικίοις· νικῶμεν γάρ,	ἂν	θεοὶ θέλωσι, καὶ οὐ μόνον
[7, 5]	Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα δ´	ἂν	καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ Διονύσιος
[7, 4]	πολεμίους εἶναι προσδοκῶντες. τίς γὰρ	ἂν	καὶ προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ
[7, 4]	τί γάρ μοι ὄφελος ἐπινικίων,	ἂν	σύ, Καλλιρόη, μὴ βλέπῃς; οὐκέτι
[7, 3]	στρατηγίας, ἀλλ´ ἕτοιμος ἀκολουθεῖν ὅστις	ἂν	ὑμῶν ἄρχειν θέλῃ· πειθόμενόν με
[7, 1]	δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες ἀντελύπησαν τὸν	μέγαν	βασιλέα καὶ ἀπέθανον ὡς ἄνδρες.
[7, 5]	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν, καλέσας	Χαιρέαν	εἶπε τὰ μὲν πρῶτά σου
[7, 2]	πολὺ δὲ καὶ ὁμοτράπεζον ἐποιήσατο	Χαιρέαν,	εἶτα καὶ σύμβουλον· ἐπεδείκνυτο γὰρ
[7, 1]	μάχην κατέλιπε τὸν ἀπαγγελοῦντα πρὸς	Χαιρέαν	ὅτι βασιλεὺς ὁ Περσῶν χρείαν
[7, 1]	τὴν συμφορὰν καὶ ἀδύνατον σωθῆναι	Χαιρέαν	πάλαι μὲν" ἔφη παρεμυθούμην σε,
[7, 3]	Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν. τότε πρῶτον	Χαιρέαν	παρεκάλεσεν εἰς τὸ συμβούλιον καὶ
[7, 1]	θέλων γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι	Χαιρέαν	τὸν Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι
[7, 6]	οὐκ ἀγεννές. μηδεὶς αὐτῇ προσφερέτω	βίαν,	ἀλλὰ ἐᾶτε διάγειν ὡς προῄρηται·
[7, 6]	ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ	βίαν	ἴσως προσῆγες καὶ ὕβριν. οὒ"
[7, 6]	τῷ Αἰγυπτίῳ τί καὶ πράξειε·	βίαν	μὲν γὰρ οὐκ ἐτόλμα προσφέρειν,
[7, 3]	καὶ γὰρ δυνατὴν εὑρήσομεν καὶ	ῥᾳδίαν,	δόξῃ μᾶλλον ἢ πείρᾳ δύσκολον.
[7, 6]	τὴν βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον	θρησκείαν	τῶν βαρβάρων πρὸς τὸ ὄνομα
[7, 6]	σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον δέ,	δουλείαν·	ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν
[7, 2]	πιστούς, δύο τὰ προτρεπτικώτατα εἰς	ἀνδρείαν	ἔχοντες, θανάτου καὶ ἀμύνης ἔρωτα·
[7, 1]	Χαιρέαν ὅτι βασιλεὺς ὁ Περσῶν	χρείαν	ἔχων συμμάχων πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι
[7, 4]	τείχη καλέσωμεν ὑμᾶς. οὕτως" ἔφη	ποιήσειαν	οἱ θεοί. συνεσπειραμένους οὖν ὁ
[7, 1]	μέλλον αἰσχύνην, οὐ μεγάλην δὲ	ἐκδικίαν	ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι
[7, 4]	στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον τὴν ἄχρηστον	ἡλικίαν	αὐτοῦ κατέλιπε μετὰ τῆς βασιλίδος
[7, 1]	ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν	οἰκίαν	τὴν ἐκείνου. προῆλθεν οὖν τις
[7, 3]	Νεῖλος Αἰγυπτίους φιλῶν. ταῦτα εἰπόντος	λίαν	εὐλαβῶς σιωπὴ πάντων ἐγένετο καὶ
[7, 5]	καὶ στρατιῶται πάντες ὁμοίως, τίς	προθυμίαν	ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος. τῆς δὲ
[7, 2]	ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ τὴν	δεξιὰν	ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις" φησίν,
[7, 3]	Τύριοι τῶν Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν	εὔνοιαν	καὶ πίστιν τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες.
[7, 3]	μὴ μετανοεῖν τὴν πρὸς ἐμὲ	εὔνοιάν	τε καὶ πίστιν ᾑρημένους. ἀλλ´
[7, 3]	εἴποιμι τοὺς φίλους, ὁρᾶτε τὴν	ἀπορίαν	ὅτι ὥσπερ ναῦς ἐπὶ πολὺ
[7, 1]	μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι,	Συρίαν	δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ δὲ ὁ
[7, 2]	ἠκολούθουν. ἐπεὶ δὲ ἧκον εἰς	Συρίαν,	ηὐτομόλησαν πρὸς τὸν Αἰγύπτιον. λαβόντες
[7, 6]	εἰς τὴν ἀγοράν, αὕτη γὰρ	εὐρυχωρίαν	εἶχε. τοσοῦτο δὲ ἦν τὸ
[7, 3]	τεῖχος ἐν μέσῳ κειμένη τὴν	Ἀσίαν	ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ
[7, 3]	Ἄνδρες Ἕλληνες, ἐμοὶ τοῦ βασιλέως	ἐξουσίαν	παρασχόντος ἐπιλέξασθαι τῆς στρατιᾶς τοὺς
[7, 4]	δὲ ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ πολλὴν	ἐξουσίαν	παρεῖχον τοῖς φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ
[7, 5]	μὲν Αἰγύπτιος ἔχων τὴν πεζὴν	στρατιὰν	ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις, ὁ δὲ
[7, 2]	ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν μὲν πεζὴν	στρατιὰν	ἐκ τῆς θαλάσσης, ἀρκούσης αὐτῇ
[7, 4]	σὺ δὲ ἔχε τὴν ἄλλην	στρατιὰν	ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ μὴ
[7, 1]	ἔχων συμμάχων πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι	στρατιὰν	ἐπὶ τὸν Αἰγύπτιον καί, ἵνα
[7, 2]	τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν	στρατιὰν	ἐπὶ τῷ ποταμῷ καὶ προσμίξαντες
[7, 1]	σώματος αὐτῷ φυλακαὶ καὶ προφυλακαί,	κἂν	ἀποκτείνωμεν δέ τινα τῶν ἐκείνου,
[7, 1]	ἀποκτείνωμεν δέ τινα τῶν ἐκείνου,	κἂν	ἐμπρήσωμέν τι τῶν ἐκείνου κτημάτων,
[7, 4]	ἑορτάζειν δύναμαι δίχα σοῦ κατακείμενος,	κἂν	ἐν τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ
[7, 6]	πράγματα, τὸν δὲ Αἰγύπτιον πανταχοῦ	νικᾶν.	Ἡ νὺξ ἐκείνη καὶ ἡδίστη
[7, 5]	καὶ Πέρσαις, εἶτα πλήθει βιασθέντες	ἐνέδωκαν.	καὶ βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε διώκων.
[7, 2]	τὸ λυπῆσαι τὸν ἐχθρόν. Μὴ	μὰν	ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην,
[7, 6]	προῄρηται· πρέπει γάρ μοι σωφροσύνην	τιμᾶν.	καὶ αὐτὴ γὰρ ἴσως ἄνδρα
[7, 1]	ὡρισμένον θάνατον ὑφ´ ἡμῶν εἰς	ἄμυναν	καταχρήσασθαι τοῦ τυράννου· καλὸν γὰρ
[7, 1]	δυνάμει πρὸς τὴν ὑπὲρ ἑαυτῶν	ἄμυναν.	οὔπω πᾶν εἴρητο ἔπος καὶ
[7, 1]	τὴν ὑπὲρ ἑαυτῶν ἄμυναν. οὔπω	πᾶν	εἴρητο ἔπος καὶ Χαιρέας ἀνεβόησε
[7, 2]	καὶ ἐπὶ γῆς τεθεικυίᾳ τὴν	ἐπιβάθραν.	πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς τὸν πόλεμον
[7, 4]	ὁ Αἰγύπτιος ἐθαύμασε καὶ ἄλλους	ὁρᾶν	ὑπελάμβανεν, οὐ τοὺς συνήθεις, ἐπηγγείλατο
[7, 6]	εὐωνότερα σώματα συνήθροισαν εἰς τὴν	ἀγοράν,	αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε. τοσοῦτο
[7, 1]	δὲ ἰδὼν ἀπαρηγόρητον αὑτῷ τὴν	συμφορὰν	καὶ ἀδύνατον σωθῆναι Χαιρέαν πάλαι
[7, 3]	μέσῳ κειμένη τὴν Ἀσίαν ἡμῖν	πᾶσαν	ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι τὴν
[7, 4]	καὶ θρῆνος κατεῖχε τὴν πόλιν	ἅπασαν,	ὀλίγων μὲν τὸ γινόμενον ὁρώντων,
[7, 4]	τῶν πολεμίων· ὡς δ´ ἐγγὺς	ἦσαν,	βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἀπὸ τῶν
[7, 6]	οὔτε τροφῆς ἐγεύσαντο· πεπεισμέναι γὰρ	ἦσαν	ἑαλωκέναι μὲν βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι
[7, 3]	τῷ στρατοπέδῳ. πλείονες μὲν οὖν	εὑρέθησαν	οἱ μισθοφοροῦντες, ἐξελέξατο δὲ Λακεδαιμονίους
[7, 3]	μαχησόμεθα· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.	δέσθησαν	πάντες μὴ συγκαταθέσθαι τῇ Χαιρέου
[7, 5]	ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι καὶ φρονήματος	ἐνεπλήσθησαν,	ὅτι τὸν ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον
[7, 2]	ὄφελος αὐτῷ κομίζοντες. ἐπεὶ δὲ	ἤχθησαν,	Χαιρέας εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές ἐσμεν
[7, 2]	ἐπεὶ δὲ ἧκον εἰς Συρίαν,	ηὐτομόλησαν	πρὸς τὸν Αἰγύπτιον. λαβόντες δὲ
[7, 3]	πάντες ἀνέκραγον ἡγοῦ, καὶ πάντες	ὥρμησαν	ἐπὶ τὰ ὅπλα. ~Κοσμήσας δὲ
[7, 3]	ἐμῆς ἀλλὰ κοινῆς ὀρέγομαι. πάντες	ἐπεβόησαν	σὺ στρατήγει. Βουλομένων, ἔφη στρατηγῶ
[7, 6]	κατέστησαν, ἀλλὰ αἳ μὲν εὐθὺς	ἀνετράπησαν,	ἃς δὲ καὶ πρὸς τὴν
[7, 1]	καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες	ἀντελύπησαν	τὸν μέγαν βασιλέα καὶ ἀπέθανον
[7, 4]	Αἰγυπτίους. οἱ δὲ λόγου θᾶττον	παρῆσαν	καὶ Τύρος ἑαλώκει. Τύρου δὲ
[7, 3]	Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην	ὑπέστησαν.	Τύριοι δὲ οὐκ εἰσὶ πεντακόσιαι
[7, 6]	Αἰγυπτίων τριηρῶν, οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι	κατέστησαν,	ἀλλὰ αἳ μὲν εὐθὺς ἀνετράπησαν,
[7, 2]	ἦν τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν	ἐδυστύχησαν	ἐν τῷ πολέμῳ τῷ Σικελικῷ.
[7, 6]	καὶ πάντα τὰ εὐωνότερα σώματα	συνήθροισαν	εἰς τὴν ἀγοράν, αὕτη γὰρ
[7, 5]	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλασσαν	ἡ μάχη συνήφθη. χρόνον μὲν
[7, 5]	παρεσκευασμένον κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλασσαν,	καλέσας Χαιρέαν εἶπε τὰ μὲν
[7, 5]	δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι τὴν	θάλασσαν·	ὑμεῖς γὰρ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 2]	ὑπωπτεύοντο κατάσκοποι μᾶλλον. ἔνθα καὶ	παρεκινδύνευσαν,	εἰ μὴ εἷς γέ τις
[7, 6]	ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι	διενυκτέρευσαν.	τοὺς δ´ ἀξιώματός τι μετέχοντας
[7, 6]	ὑπομένω· θάνατον εὔχομαι. κεντείτωσαν καὶ	καέτωσαν·	ἐντεῦθεν οὐκ ἀναστήσομαι· τάφος ἐμός
[7, 6]	γάμον οὐχ ὑπομένω· θάνατον εὔχομαι.	κεντείτωσαν	καὶ καέτωσαν· ἐντεῦθεν οὐκ ἀναστήσομαι·
[7, 3]	οὐ φρονήματι μετ´ εὐβουλίας χρώμενοι.	γνώτωσαν	οὖν πόσον Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν.
[7, 1]	αἷμα ταῖς θύραις τοῦ δικαστοῦ;	γνώτωσαν	Πέρσαι καὶ Μῆδοι, πῶς βασιλεὺς
[7, 6]	ἀλλ´ οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε τὴν	ἧτταν	τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ τῶν
[7, 6]	τὴν βασιλίδα καὶ οὔτε πῦρ	ἀνῆψαν	οὔτε τροφῆς ἐγεύσαντο· πεπεισμέναι γὰρ
[7, 5]	φέρ´ οὖν σκεψώμεθα τί ποιητέον·	ἐν	ἀμφοτέροις γὰρ τοῖς στοιχείοις ὁ
[7, 6]	Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος κρατεῖν	ἐν	ἀμφοτέροις. ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας
[7, 4]	πύλας δυνατὸν ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων	ἐν	αὐταῖς τῶν νεκρῶν. Ἐν δὲ
[7, 1]	οὐκ ἦν, ἀλλὰ τότε μόνος	ἐν	Βαβυλῶνι ἐλεύθερος. ἔχαιρε δὲ ἐλπίζων
[7, 6]	μὲν τῇ γῇ ταῦτα ἐπράσσετο·	ἐν	δὲ τῇ θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν,
[7, 4]	σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς τῶν νεκρῶν.	Ἐν	δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ τούτῳ ταράχῳ
[7, 6]	δὲ ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηκα	ἐν	διπλῷ μᾶλλον, καὶ γάρ σου
[7, 3]	λελύπηκάς με σκεπτόμενος περὶ φυγῆς	ἐν	ἐπινικίοις· νικῶμεν γάρ, ἂν θεοὶ
[7, 2]	οἰκήσεως. ἡ μὲν γὰρ πόλις	ἐν	θαλάσσῃ κατῴκισται, λεπτὴ δὲ εἴσοδος
[7, 3]	μᾶλλον ἢ πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες	ἐν	Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην ὑπέστησαν. Τύριοι
[7, 6]	τὴν μὲν νῆσον ἐκέλευσε περιπλέοντας	ἐν	κύκλῳ παραφυλάττειν· ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας
[7, 6]	ἤδη Καλλιρόης ἀνήρ ἐστι. ~Καὶ	ἐν	μὲν τῇ γῇ ταῦτα ἐπράσσετο·
[7, 3]	οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ τεῖχος	ἐν	μέσῳ κειμένη τὴν Ἀσίαν ἡμῖν
[7, 5]	ἱερὸν ἔχουσα Ἀφροδίτης. ὥσπερ οὖν	ἐν	οἰκίᾳ, μετὰ πάσης ἀδείας αἱ
[7, 3]	Τυρίους, τοὺς νῦν καταγελῶντας, γυμνοὺς	ἐν	πέδαις παραστήσω. εἰ δὲ ἀπιστεῖς,
[7, 6]	γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον ὡς	ἐν	Πλαταιαῖς τεταγμένην, οὐ βούλεται ἐλθεῖν,
[7, 1]	δικαστοῦ· προαγωγὸς γέγονεν ἀλλοτρίας γυναικός.	ἐν	πολέμῳ γάμοι. καὶ ἐγὼ μὲν
[7, 3]	ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ δὲ	ἐν	πολέμῳ καὶ {τὰ} ἐμπόδια γίνεται,
[7, 4]	πάλιν ἔφευγον, ἀπαντῶντες δὲ ἀλλήλοις	ἐν	στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν παρεῖχον τοῖς
[7, 6]	τὸ πλῆθος, ὥστε οὐ μόνον	ἐν	ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι
[7, 6]	τῶν ἰδίων οὔτε Χαιρέας τὴν	ἐν	τῇ γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε
[7, 6]	βασιλεὺς ἐγίνωσκε τὴν ἧτταν τὴν	ἐν	τῇ θαλάσσῃ τῶν ἰδίων οὔτε
[7, 5]	Σικελικῶν· μίμησαι τὸν κηδεστὴν Ἑρμοκράτην	ἐν	τῇ θαλάσσῃ. Χαιρέας δὲ ἀπεκρίνατο
[7, 3]	προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν ἡμῖν	ἐν	τῇ πολεμίᾳ. τὸ δὲ Πηλούσιον
[7, 5]	Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. καὶ	ἐν	τῇ συμβολῇ ἠγωνίσατο λαμπρῶς, ἀεὶ
[7, 4]	δύναμαι δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν	ἐν	τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν
[7, 4]	δὲ ἔχε τὴν ἄλλην στρατιὰν	ἐν	τοῖς ὅπλοις καὶ μὴ πρότερον
[7, 6]	στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος φυλάττειν τοὺς	ἐν	τῷ οἰκήματι, γνοὺς ἔνδον εἶναι
[7, 1]	Χαιρέας ἀνεβόησε σπεύδωμεν, ἀπίωμεν. δίκας	ἐν	τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ τοῦ
[7, 2]	τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν	ἐν	τῷ πολέμῳ τῷ Σικελικῷ. τετυράννηκε
[7, 3]	ἀνηρεύνα εἴ τινες εἶεν Ἕλληνες	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ. πλείονες μὲν οὖν
[7, 6]	εἰς οἴκημα τῆς ἀγορᾶς εἰσήγαγον,	ἐν	ᾧ συνήθως οἱ ἄρχοντες ἐχρημάτιζον.
[7, 3]	τε καὶ πίστιν ᾑρημένους. ἀλλ´	ἔν	τε τῷ παρόντι σὺν θεοῖς
[7, 4]	ὁ Χαιρέας ταῖς καλλίσταις πανοπλίαις	ἤγαγεν	ἐπὶ τὴν βασιλέως σκηνήν. ἰδὼν
[7, 4]	συνεσπειραμένους οὖν ὁ Χαιρέας ἐκείνους	ἤγαγεν	ἐπὶ τὴν Τύρον, ὥστε πολὺ
[7, 1]	τρίχας, τὸ στέρνον ἅμα παίων	ἔλεγεν	ἄπιστε Βαβυλών, κακὴ ξενοδόχε, ἐπ´
[7, 5]	καταλαβεῖν· τάχα δ´ ἂν καὶ	διέφυγεν,	εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν
[7, 4]	θεραπείας ὁδεύειν, ἀλλὰ εὐζωνότερον, ἵνα	μηδὲν	ἐμπόδιον ᾖ τῷ τάχει. παραλαβὼν
[7, 6]	εἶπε, νῦν μὲν γὰρ οὐκ	οἶδεν	ὁ ναύαρχος ὅτι καὶ σὺ
[7, 4]	ὁ Περσῶν διαβὰς τὸν Εὐφράτην	ἔσπευδεν	ὡς τάχιστα τοῖς πολεμίοις συμμίξαι.
[7, 5]	εἶχον ἡγούμενον. ὀλίγον τε ἐπενόουν	οὐδέν,	ἀλλὰ ὥρμηντο καὶ τριήραρχοι καὶ
[7, 2]	Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα. ἐπένευσεν ὁ Αἰγύπτιος,	οὐδὲν	γὰρ ἔθνος ἄπυστον ἦν τῆς
[7, 1]	καὶ Διονύσιος νενίκηκε σιγῶν. ἀλλ´	οὐδὲν	ὄφελος αὐτῷ τῆς νίκης· οὐ
[7, 1]	Καλλιρόη μένει. τῆς οὖν ὑστεραίας	ἦλθεν	ἐπὶ τὰ βασίλεια, ζητῶν τὴν
[7, 4]	ἔνδον καὶ ἀνοίξας τὰς πύλας	προῆλθεν	ὁ στρατηγὸς μετ´ ὀλίγων. τοῦτον
[7, 1]	ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου.	προῆλθεν	οὖν τις ὥσπερ εὐκαίρως, καὶ
[7, 4]	Τυρίους ἀπώλεσεν. οἱ μὲν γὰρ	ἔνδοθεν	ἐξελθεῖν ἐβιάζοντο, οἱ δὲ ἔξω
[7, 2]	ἐπὶ γῆς τεθεικυίᾳ τὴν ἐπιβάθραν.	πανταχόθεν	οὖν αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι
[7, 3]	δοκεῖ δέ μοι τὴν ταχίστην	ἐντεῦθεν	ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν Περσῶν
[7, 6]	θάνατον εὔχομαι. κεντείτωσαν καὶ καέτωσαν·	ἐντεῦθεν	οὐκ ἀναστήσομαι· τάφος ἐμός ἐστιν
[7, 4]	τὰ τείχη δέκατος αὐτὸς καὶ	ἄνωθεν	ἐσήμαινε καλῶν τοὺς Αἰγυπτίους. οἱ
[7, 6]	κεφαλὴν εἰς τὰ γόνατα Καλλιρόης	ἔκλαιεν·	ἐκείνη γάρ, ὡς ἂν Ἑλληνὶς
[7, 5]	τὸ μὲν πρῶτον ἐσιώπα καὶ	ἔκλαιεν,	ὀνειδίζουσα τῇ θεῷ τὰ δάκρυα·
[7, 3]	αὐτό, πρῶτον ἀνηρεύνα εἴ τινες	εἶεν	Ἕλληνες ἐν τῷ στρατοπέδῳ. πλείονες
[7, 4]	τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες	εἶεν	καὶ τί βούλοιντο. Χαιρέας δὲ
[7, 2]	αὐτοὺς οἱ φύλακες ἐξήταζον τίνες	εἶεν·	σχῆμα γὰρ πρεσβευτῶν οὐκ ἔχοντες
[7, 1]	ἐζήτει Διονύσιον τὸν ἀντεραστὴν καὶ	ἧκεν	ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου.
[7, 5]	Χαιρέας ἦν. νῦν δὲ πάντως	τέθνηκεν·	ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης οὐκ ἂν
[7, 1]	τὸν πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους Χαιρέᾳ	παρήγγειλεν	οὐδείς· βασιλέως γὰρ δοῦλος οὐκ
[7, 5]	Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη. τοῦτο πρῶτον	μὲν	ἀθυμοτέρους ἐποίησε τοὺς πεζούς, ὅτι
[7, 5]	γὰρ ἡ χρεία. καὶ ὁ	μὲν	Αἰγύπτιος ἔχων τὴν πεζὴν στρατιὰν
[7, 2]	οὖν ἔργον ἐπεδείξατο μέγα. τῷ	μὲν	Αἰγυπτίῳ τὰ μὲν ἄλλα προκεχωρήκει
[7, 2]	μέγα. τῷ μὲν Αἰγυπτίῳ τὰ	μὲν	ἄλλα προκεχωρήκει ῥᾳδίως καὶ κύριος
[7, 4]	ἑαλώκει. Τύρου δὲ ἁλούσης οἱ	μὲν	ἄλλοι πάντες ἑώρταζον, μόνος δὲ
[7, 6]	τὸ ὄνομα τὸ βασιλικὸν ἐγγὺς	μὲν	αὐτῇ προσελθεῖν οὐκ ἐτόλμησε, στὰς
[7, 1]	ἦν· νῦν δὲ ἀκούομεν Αἴγυπτον	μὲν	ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι, Συρίαν
[7, 6]	ἐγεύσαντο· πεπεισμέναι γὰρ ἦσαν ἑαλωκέναι	μὲν	βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν
[7, 5]	ὧν κοινωνόν σε ποιήσομαι. ἐμοὶ	μὲν	γὰρ ἀρκεῖ Αἴγυπτος, σοὶ δὲ
[7, 4]	μάλιστα τοὺς Τυρίους ἀπώλεσεν. οἱ	μὲν	γὰρ ἔνδοθεν ἐξελθεῖν ἐβιάζοντο, οἱ
[7, 6]	καὶ χαλεπωτάτη κατέσχεν Ἄραδον. Αἰγύπτιοι	μὲν	γὰρ ἔχαιρον ἀπηλλαγμένοι πολέμου καὶ
[7, 6]	Αἰγυπτίῳ τί καὶ πράξειε· βίαν	μὲν	γὰρ οὐκ ἐτόλμα προσφέρειν, πεῖσαι
[7, 6]	κεκλεισμένῃ θάρρει, δέσποινα" εἶπε, νῦν	μὲν	γὰρ οὐκ οἶδεν ὁ ναύαρχος
[7, 2]	καὶ ὀχυρότητι τῆς οἰκήσεως. ἡ	μὲν	γὰρ πόλις ἐν θαλάσσῃ κατῴκισται,
[7, 1]	ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα; τοῦ	μὲν	γὰρ σώματος αὐτῷ φυλακαὶ καὶ
[7, 5]	ἐπιπεσὼν τοῖς Αἰγυπτίοις ἀπροσδόκητος πολλοὺς	μὲν	ἐζώγρησε, πλείονας δὲ ἀπέκτεινεν. ὁ
[7, 1]	ἐν πολέμῳ γάμοι. καὶ ἐγὼ	μὲν	ἐμμελετῶν τὴν δίκην καὶ πάνυ
[7, 6]	ὅλως ἀντίπρῳροι κατέστησαν, ἀλλὰ αἳ	μὲν	εὐθὺς ἀνετράπησαν, ἃς δὲ καὶ
[7, 6]	λόγον τῷ δεσπότῃ. κἀκεῖνοι τοὺς	μὲν	εὐνούχους καὶ θεραπαινίδας καὶ πάντα
[7, 1]	καὶ ἀδύνατον σωθῆναι Χαιρέαν πάλαι	μὲν"	ἔφη παρεμυθούμην σε, φίλτατε, καὶ
[7, 4]	δὲ αὐτοῖς μεγάλας δωρεάς. ταῦτα	μὲν"	ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ δὲ
[7, 5]	ἀπῄει. ἐπιστᾶσα δὲ Ῥοδογούνη, Ζωπύρου	μὲν	θυγάτηρ, γυνὴ δὲ Μεγαβύζου, καὶ
[7, 6]	εἰς Ἄραδον ὁ Χαιρέας τὴν	μὲν	νῆσον ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν κύκλῳ
[7, 2]	νεανία, σεαυτῷ τε κἀμοί. παραυτίκα	μὲν	οὖν αὐτοῖς ἐκέλευσεν ὅπλα δοθῆναι
[7, 2]	ἐσμεν Συρακόσιοι τῶν εὐπατριδῶν. οὗτος	μὲν	οὖν εἰς Βαβυλῶνα φίλος ἐμὸς
[7, 3]	Ἕλληνες ἐν τῷ στρατοπέδῳ. πλείονες	μὲν	οὖν εὑρέθησαν οἱ μισθοφοροῦντες, ἐξελέξατο
[7, 5]	θάλασσαν ἡ μάχη συνήφθη. χρόνον	μὲν	οὖν πολὺν πολὺν ἀντέσχεν ἡ
[7, 2]	τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν	μὲν	πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς θαλάσσης,
[7, 5]	θάλασσαν, καλέσας Χαιρέαν εἶπε τὰ	μὲν	πρῶτά σου τῶν κατορθωμάτων ἀμείψασθαι
[7, 5]	τὴν Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ τὸ	μὲν	πρῶτον ἐσιώπα καὶ ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα
[7, 4]	ἀνέρα δ´ ἀνήρ. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ τῶν
[7, 6]	Καλλιρόης ἀνήρ ἐστι. ~Καὶ ἐν	μὲν	τῇ γῇ ταῦτα ἐπράσσετο· ἐν
[7, 1]	ὃν γὰρ σὺ διανοῇ, φέρει	μέν	τινα φθόνον βασιλεῖ καὶ πρὸς
[7, 4]	κατεῖχε τὴν πόλιν ἅπασαν, ὀλίγων	μὲν	τὸ γινόμενον ὁρώντων, πάντων δὲ
[7, 1]	οὐ μεγάλην δὲ ἐκδικίαν ὧν	πεπόνθαμεν.	δοκεῖ δέ μοι τὸν ἅπαξ
[7, 1]	ἐθνῶν καὶ δύναμιν ἔχοντα ἣν	ἑωράκαμεν	λυπῆσαι δυνάμεθα; τοῦ μὲν γὰρ
[7, 3]	Μήδους οὔτε πάντας ἀνθρώπους ἐπιόντας	δεδοίκαμεν·	ψάμμος τε γὰρ ἀδιόδευτος καὶ
[7, 3]	τε μαχησόμεθα· σὺν γὰρ θεῷ	εἰλήλουθμεν.	δέσθησαν πάντες μὴ συγκαταθέσθαι τῇ
[7, 2]	πάντα διηγήσαντο. φέροντες οὖν ἑαυτοὺς	δίδομέν	σοι φίλους πιστούς, δύο τὰ
[7, 3]	θέλωσι, καὶ οὐ μόνον Τύρον	ἕξομεν,	ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ δὲ
[7, 3]	ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ γὰρ δυνατὴν	εὑρήσομεν	καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον ἢ
[7, 4]	δωρεάς. ταῦτα μὲν" ἔφη Χαιρέας	πιστεύομεν·	σὺ δὲ ἔχε τὴν ἄλλην
[7, 1]	μὴ πόλεμος ἦν· νῦν δὲ	ἀκούομεν	Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ
[7, 1]	οἱ δύο μόνοι, τοσούτους δὲ	ἔχομεν	συμμάχους ὅσους ὁ Αἰγύπτιος ἄγει,
[7, 1]	τοῦ διαβῆναι τὸν Εὐφράτην. οὐκ	ἐσμὲν	οὖν οἱ δύο μόνοι, τοσούτους
[7, 2]	ἤχθησαν, Χαιρέας εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές	ἐσμεν	Συρακόσιοι τῶν εὐπατριδῶν. οὗτος μὲν
[7, 4]	ἀπολαμβάνοντες ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλευθέντες ἀπολέσθαι	πάρεσμεν	πρὸς ὑμᾶς, μεθ´ ὑμῶν ἀμύνεσθαι
[7, 1]	εἴρητο ἔπος καὶ Χαιρέας ἀνεβόησε	σπεύδωμεν,	ἀπίωμεν. δίκας ἐν τῷ πολέμῳ
[7, 1]	ἔπος καὶ Χαιρέας ἀνεβόησε σπεύδωμεν,	ἀπίωμεν.	δίκας ἐν τῷ πολέμῳ λήψομαι
[7, 3]	σκεπτόμενος περὶ φυγῆς ἐν ἐπινικίοις·	νικῶμεν	γάρ, ἂν θεοὶ θέλωσι, καὶ
[7, 1]	αὐτῷ φυλακαὶ καὶ προφυλακαί, κἂν	ἀποκτείνωμεν	δέ τινα τῶν ἐκείνου, κἂν
[7, 4]	καὶ ἀναβάντες ἐπὶ τὰ τείχη	καλέσωμεν	ὑμᾶς. οὕτως" ἔφη ποιήσειαν οἱ
[7, 5]	δὲ τῶν ἑξῆς παρακαλῶ, μὴ	ἀπολέσωμεν	ἕτοιμα ἀγαθά, ὧν κοινωνόν σε
[7, 1]	δέ τινα τῶν ἐκείνου, κἂν	ἐμπρήσωμέν	τι τῶν ἐκείνου κτημάτων, οὐκ
[7, 4]	πρότερον ἐπέλθῃς τῇ Τύρῳ, πρὶν	κρατήσωμεν	αὐτῆς καὶ ἀναβάντες ἐπὶ τὰ
[7, 4]	Αἰγύπτιος ἐθαύμασε καὶ ἄλλους ὁρᾶν	ὑπελάμβανεν,	οὐ τοὺς συνήθεις, ἐπηγγείλατο δὲ
[7, 5]	πολλοὺς μὲν ἐζώγρησε, πλείονας δὲ	ἀπέκτεινεν.	ὁ δὲ Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμβανόμενος
[7, 5]	τὸ δυστυχὲς κάλλος, ὀλέθρου μοι	γέγονεν	αἴτιον. ὃ μόνον ἔλιπέ μου
[7, 1]	ἐρήμη. ὢ καλοῦ δικαστοῦ· προαγωγὸς	γέγονεν	ἀλλοτρίας γυναικός. ἐν πολέμῳ γάμοι.
[7, 1]	πυνθανόμενος Καλλιρόη δὲ ποῦ; τί	γέγονεν;	οὐ δήπου γὰρ καὶ αὐτὴ
[7, 5]	ὁ δὲ Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμβανόμενος	ἀπέσφαξεν	ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος τὴν κεφαλὴν
[7, 3]	ποιήσας οὖν τριακοσίους τὸν ἀριθμὸν	ἔλεξεν	ὧδε· Ἄνδρες Ἕλληνες, ἐμοὶ τοῦ
[7, 3]	παρεκάλεσεν εἰς τὸ συμβούλιον καὶ	ἔλεξεν	ὧδε. Ἄνδρες σύμμαχοι, δούλους γὰρ
[7, 4]	τὰς πόλεις κατειλήφει ὁ πόλεμος,	ἔδοξεν	ἀσφαλέστερον εἶναι τοὺς καταλειπομένους εἰς
[7, 4]	πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ τοῦτο	ἔδοξεν	αὐτῷ μηκέτι μετὰ πάσης τῆς
[7, 5]	Διονύσιος δὲ προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον	ἔδοξεν	ἑαυτόν, πεπεισμένος ὅτι βεβαίως ἤδη
[7, 5]	ἀγαθὰς εἶχον ἐλπίδας ἐκείνου στρατηγοῦντος·	ἔδοξεν	οὖν ὥσπερ ὀφθαλμὸς ἐξῃρῆσθαι μεγάλου
[7, 1]	οὖν τις ὥσπερ εὐκαίρως, καὶ	εἶπεν	ἅπερ ἦν δεδιδαγμένος. θέλων γὰρ
[7, 5]	θεασάμενος δὲ ἐκεῖνος ἀναγράφω σε"	εἶπεν	εὐεργέτην εἰς τὸν οἶκον τὸν
[7, 2]	κομίζοντες. ἐπεὶ δὲ ἤχθησαν, Χαιρέας	εἶπεν	ἡμεῖς Ἕλληνές ἐσμεν Συρακόσιοι τῶν
[7, 6]	χαίροντες αὐτὸ πράξουσιν. ὡς οὖν	εἶπεν	ὁ Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε κάκη,
[7, 6]	ἀποθανεῖν βουλομένη. γελάσας ὁ Χαιρέας	εἶπεν	ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε, οὐκ
[7, 6]	ἀποκτεινάτω. δεήσεις αὐτῇ πάλιν ἐκεῖνος	προσέφερεν,	ἡ δ´ οὐκ ἀνίστατο, ἀλλὰ
[7, 1]	Πέρσαι καὶ Μῆδοι, πῶς βασιλεὺς	ἐδίκασεν	ἐνταῦθα. Πολύχαρμος δὲ ἰδὼν ἀπαρηγόρητον
[7, 3]	συνήγαγε βουλήν. τότε πρῶτον Χαιρέαν	παρεκάλεσεν	εἰς τὸ συμβούλιον καὶ ἔλεξεν
[7, 4]	συμβεβηκός. τοῦτο μάλιστα τοὺς Τυρίους	ἀπώλεσεν.	οἱ μὲν γὰρ ἔνδοθεν ἐξελθεῖν
[7, 4]	καὶ εἴσω τῶν πυλῶν γενόμενος	ἀνεπήδησεν	ἐπὶ τὰ τείχη δέκατος αὐτὸς
[7, 5]	ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης οὐκ ἂν	ἔζησεν.	ἀλλ´ οὐκ ἔχω παρὰ τίνος
[7, 2]	δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον	ἐποίησεν	ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία καὶ
[7, 6]	ἐν δὲ τῇ θαλάσσῃ Χαιρέας	ἐνίκησεν,	ὥστε μηδὲ ἀντίπαλον αὐτῷ γενέσθαι
[7, 3]	καὶ κατήφεια· μόνος δὲ Χαιρέας	ἐτόλμησεν	εἰπεῖν· Ὠ βασιλεῦ, σὺ γὰρ
[7, 4]	ὀλίγων. τοῦτον πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας	ὥρμησεν	ἐπὶ τοὺς ἄλλους, τύπτε δ´
[7, 6]	καὶ πρὸς τὴν γῆν ἐξενεχθείσας	ἐζώγρησεν	αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη δὲ ἡ θάλασσα
[7, 4]	πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε	ἐθάρρησεν	ἐλθεῖν οὐδὲ πᾶσα ἡ τῶν
[7, 3]	δὲ θαυμάσας αὐτοῦ τὸ φρόνημα	συνεχώρησεν	ὁπόσον βούλεται τῆς στρατιᾶς ἐπίλεκτον
[7, 6]	πρὶν ἰδεῖν ἀπεστράφη με καὶ	ἐμίσησεν.	ἔοικε δὲ φρόνημα εἶναι τῆς
[7, 1]	Χαιρέου, εἰ καὶ τὸ πρῶτον	ἐξηπάτησεν	αὐτὴν τῷ δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι.
[7, 6]	ἡ δὲ πρὸς τοῦτο μάλιστα	ἠγανάκτησεν.	ὁ δὲ Χαιρέας ἐπαφρόδιτος ἄρα"
[7, 2]	κἀμοί. παραυτίκα μὲν οὖν αὐτοῖς	ἐκέλευσεν	ὅπλα δοθῆναι καὶ σκηνήν, μετ´
[7, 2]	ἀκούεις στρατηγὸν τὸν Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα.	ἐπένευσεν	ὁ Αἰγύπτιος, οὐδὲν γὰρ ἔθνος
[7, 1]	Καλλιρόην ἀπέδωκε. ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας	ἐπίστευσεν	εὐθύς· εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν.
[7, 4]	ἑώρταζον, μόνος δὲ Χαιρέας οὔτε	ἔθυσεν	οὔτε ἐστεφανώσατο. τί γάρ μοι
[7, 4]	ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος δὲ ἄλλον	ἐφόνευεν,	ὥσπερ λέοντες εἰς ἀγέλην βοῶν
[7, 6]	ἐκείνη καὶ ἡδίστη καὶ χαλεπωτάτη	κατέσχεν	Ἄραδον. Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ ἔχαιρον
[7, 5]	χρόνον μὲν οὖν πολὺν πολὺν	ἀντέσχεν	ἡ πεζὴ στρατιὰ τῶν Αἰγυπτίων
[7, 1]	οὐδείς· βασιλέως γὰρ δοῦλος οὐκ	ἦν,	ἀλλὰ τότε μόνος ἐν Βαβυλῶνι
[7, 2]	Συρίας ἐξ ἐπιδρομῆς, ὑποχείριος δὲ	ἦν	αὐτῷ καὶ Φοινίκη πλὴν Τύρου.
[7, 1]	ὥσπερ εὐκαίρως, καὶ εἶπεν ἅπερ	ἦν	δεδιδαγμένος. θέλων γὰρ ὁ Διονύσιος
[7, 2]	τὸ δεῖξαι θέλειν ὅτι οὐκ	ἦν	εὐκαταφρόνητος, ἀλλ´ ἄξιος τιμῆς. εὐθὺς
[7, 5]	ἀνδρὸς Περσῶν ἀρίστων. αὕτη δὲ	ἦν	ἡ Καλλιρόῃ ἀπαντήσασα πρώτη Περσίδων,
[7, 4]	οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας δυνατὸν	ἦν	κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς τῶν
[7, 6]	δὲ ἰδὼν τοῦτο ἄλλο" φησὶν	ἦν.	κλέπτουσί τινες τὰ κάλλιστα τῶν
[7, 5]	πρὸς τὴν σύγκρισιν τῶν παρόντων	ἦν	μοι καὶ Βαβυλὼν φιλάνθρωπος. ἐγγὺς
[7, 1]	ταῦτα ἔλεγες, εἰ μὴ πόλεμος	ἦν·	νῦν δὲ ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν
[7, 5]	Βαβυλὼν φιλάνθρωπος. ἐγγὺς ἐκεῖ Χαιρέας	ἦν.	νῦν δὲ πάντως τέθνηκεν· ἐμοῦ
[7, 2]	Αἰγύπτιος, οὐδὲν γὰρ ἔθνος ἄπυστον	ἦν	τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν
[7, 6]	γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε. τοσοῦτο δὲ	ἦν	τὸ πλῆθος, ὥστε οὐ μόνον
[7, 5]	δὲ ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ	ἦν	τοῦ Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον,
[7, 2]	ἄπυστον ἦν τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας,	ἣν	ἐδυστύχησαν ἐν τῷ πολέμῳ τῷ
[7, 6]	κάκη, δέσποτα· τὴν γὰρ γυναῖκα,	ἣν	εὗρον ὡς ἐν Πλαταιαῖς τεταγμένην,
[7, 1]	τοσούτων ἐθνῶν καὶ δύναμιν ἔχοντα	ἣν	ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα; τοῦ μὲν
[7, 4]	τὴν δυνατωτάτην πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς	ἣν	οὐδέποτε ἐθάρρησεν ἐλθεῖν οὐδὲ πᾶσα
[7, 3]	οὖν καταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν ἐφ´	ἣν	ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ γὰρ δυνατὴν
[7, 6]	ἃς δὲ καὶ πρὸς τὴν	γῆν	ἐξενεχθείσας ἐζώγρησεν αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη δὲ
[7, 5]	δὲ αὐτῆς ἡμέρας καὶ κατὰ	γῆν	καὶ κατὰ θάλασσαν ἡ μάχη
[7, 5]	πλησίον ὄντα καὶ παρεσκευασμένον κατὰ	γῆν	καὶ κατὰ θάλασσαν, καλέσας Χαιρέαν
[7, 4]	ἐπὶ τοὺς ἄλλους, τύπτε δ´	ἐπιστροφάδην·	τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής.
[7, 5]	ὁ μὲν Αἰγύπτιος ἔχων τὴν	πεζὴν	στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις, ὁ
[7, 2]	πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν μὲν	πεζὴν	στρατιὰν ἐκ τῆς θαλάσσης, ἀρκούσης
[7, 3]	ἀλλὰ ἐγχειρεῖν προβαλλομένους ἀεὶ τὴν	ἀγαθὴν	ἐλπίδα. τούτους δὲ ἐγώ σοι
[7, 1]	ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ	κατεκρίθην	καὶ Διονύσιος νενίκηκε σιγῶν. ἀλλ´
[7, 1]	γάμον καὶ μηκέτι μένειν τὴν	δίκην,	ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν
[7, 1]	καὶ ἐγὼ μὲν ἐμμελετῶν τὴν	δίκην	καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν·
[7, 5]	ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε τὴν	δίκην	ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ κάλλιστον
[7, 1]	δὲ ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι,	Φοινίκην	δὲ ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι.
[7, 1]	πρὸς τὸ μέλλον αἰσχύνην, οὐ	μεγάλην	δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ
[7, 6]	ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν	κεφαλὴν	εἰς τὰ γόνατα Καλλιρόης ἔκλαιεν·
[7, 5]	ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος τὴν	κεφαλὴν	ἐκόμισε πρὸς βασιλέα. θεασάμενος δὲ
[7, 4]	ἄλλον ἐφόνευεν, ὥσπερ λέοντες εἰς	ἀγέλην	βοῶν ἐμπεσόντες ἀφύλακτον· οἰμωγὴ δὲ
[7, 4]	πιστεύομεν· σὺ δὲ ἔχε τὴν	ἄλλην	στρατιὰν ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ
[7, 3]	εἱλόμην ὑμᾶς· καὶ γὰρ αὐτὸς	Ἕλλην	εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. δεῖ
[7, 2]	εἰ μὴ εἷς γέ τις	Ἕλλην	ἐκεῖ κατὰ τύχην εὑρεθεὶς συνῆκε
[7, 4]	ἀπαντῶντες δὲ ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ	πολλὴν	ἐξουσίαν παρεῖχον τοῖς φονεύουσιν. οὔκουν
[7, 1]	τοὺς φυλάσσοντας περιῄει τὴν πόλιν	ὅλην	ἐξερευνώμενος καὶ συνεχῶς καθάπερ ἐμμανὴς
[7, 2]	δὲ ἦν αὐτῷ καὶ Φοινίκη	πλὴν	Τύρου. Τύριοι δὲ φύσει γένος
[7, 3]	τούτῳ δυσχεραίνων ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε	βουλήν.	τότε πρῶτον Χαιρέαν παρεκάλεσεν εἰς
[7, 6]	διπλῷ μᾶλλον, καὶ γάρ σου	κατεψευσάμην	ὅτι ἕξεις αὐτὴν γυναῖκα· ἡ
[7, 1]	καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν·	ἐρήμην	δὲ κατεκρίθην καὶ Διονύσιος νενίκηκε
[7, 2]	μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς	ἀπολοίμην,	ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι καὶ
[7, 3]	ἐπιλέξασθαι τῆς στρατιᾶς τοὺς ἀρίστους,	εἱλόμην	ὑμᾶς· καὶ γὰρ αὐτὸς Ἕλλην
[7, 1]	ἐμμελετῶν τὴν δίκην καὶ πάνυ	ἐπεπείσμην	δίκαια ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην
[7, 1]	σωθῆναι Χαιρέαν πάλαι μὲν" ἔφη	παρεμυθούμην	σε, φίλτατε, καὶ πολλάκις ἀποθανεῖν
[7, 6]	ἣν εὗρον ὡς ἐν Πλαταιαῖς	τεταγμένην,	οὐ βούλεται ἐλθεῖν, ἀλλ´ ἔρριπται
[7, 4]	πανοπλίαις ἤγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλέως	σκηνήν.	ἰδὼν δὲ ὁ Αἰγύπτιος ἐθαύμασε
[7, 2]	αὐτοῖς ἐκέλευσεν ὅπλα δοθῆναι καὶ	σκηνήν,	μετ´ οὐ πολὺ δὲ καὶ
[7, 4]	μὴ βλέπῃς; οὐκέτι στεφανώσομαι μετ´	ἐκείνην	τὴν γαμήλιον νύκτα. εἴτε γὰρ
[7, 6]	ὡς προῄρηται· πρέπει γάρ μοι	σωφροσύνην	τιμᾶν. καὶ αὐτὴ γὰρ ἴσως
[7, 1]	βασιλεῖ καὶ πρὸς τὸ μέλλον	αἰσχύνην,	οὐ μεγάλην δὲ ἐκδικίαν ὧν
[7, 3]	δύσκολον. Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι	Ξέρξην	ὑπέστησαν. Τύριοι δὲ οὐκ εἰσὶ
[7, 1]	πιστῶς αὐτῷ καὶ προθύμως ἐξυπηρετῆται,	Καλλιρόην	ἀπέδωκε. ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας ἐπίστευσεν
[7, 5]	οὗ μάλιστα πάντων αὐτὸς ἐπιθυμεῖς,	Καλλιρόην	γυναῖκα. κέκρικε τὴν δίκην ὁ
[7, 1]	αὐτὴ στρατεύεται. μὴ εὑρὼν δὲ	Καλλιρόην	ἐζήτει Διονύσιον τὸν ἀντεραστὴν καὶ
[7, 3]	ἀποκνεῖν, ἀλλὰ ἐγχειρεῖν προβαλλομένους ἀεὶ	τὴν	ἀγαθὴν ἐλπίδα. τούτους δὲ ἐγώ
[7, 6]	τὰ εὐωνότερα σώματα συνήθροισαν εἰς	τὴν	ἀγοράν, αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε.
[7, 5]	πόλεμος ἀκμάζει. σοὶ δὲ ἐπιτρέπω	τὴν	αἵρεσιν, εἴτε τῆς πεζῆς θέλεις
[7, 4]	Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ δὲ ἔχε	τὴν	ἄλλην στρατιὰν ἐν τοῖς ὅπλοις
[7, 3]	ἂν εἴποιμι τοὺς φίλους, ὁρᾶτε	τὴν	ἀπορίαν ὅτι ὥσπερ ναῦς ἐπὶ
[7, 3]	στρατήγει. Βουλομένων, ἔφη στρατηγῶ καὶ	τὴν	ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ
[7, 3]	δὲ τεῖχος ἐν μέσῳ κειμένη	τὴν	Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ
[7, 5]	ἐνταῦθα διῆγον. θεασαμένη δὲ Καλλιρόη	τὴν	Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ τὸ μὲν
[7, 4]	δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον	τὴν	ἄχρηστον ἡλικίαν αὐτοῦ κατέλιπε μετὰ
[7, 4]	ταῖς καλλίσταις πανοπλίαις ἤγαγεν ἐπὶ	τὴν	βασιλέως σκηνήν. ἰδὼν δὲ ὁ
[7, 6]	δὲ γυναῖκες χαμαὶ ἐκαθέζοντο περὶ	τὴν	βασιλίδα καὶ οὔτε πῦρ ἀνῆψαν
[7, 6]	τῷ οἰκήματι, γνοὺς ἔνδον εἶναι	τὴν	βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν
[7, 6]	οὐκ ἀμελέτητος κακῶν, παρεμυθεῖτο μάλιστα	τὴν	βασιλίδα. συνέβη δέ τι τοιοῦτον.
[7, 4]	βλέπῃς; οὐκέτι στεφανώσομαι μετ´ ἐκείνην	τὴν	γαμήλιον νύκτα. εἴτε γὰρ τέθνηκας,
[7, 6]	Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε κάκη, δέσποτα·	τὴν	γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον ὡς
[7, 6]	ἀνετράπησαν, ἃς δὲ καὶ πρὸς	τὴν	γῆν ἐξενεχθείσας ἐζώγρησεν αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη
[7, 1]	ἦλθεν ἐπὶ τὰ βασίλεια, ζητῶν	τὴν	γυναῖκα. κεκλεισμένα δὲ ἰδὼν καὶ
[7, 2]	ἀκούσας ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ	τὴν	δεξιὰν ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις"
[7, 1]	Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι μένειν	τὴν	δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον.
[7, 1]	γάμοι. καὶ ἐγὼ μὲν ἐμμελετῶν	τὴν	δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια
[7, 5]	αὐτὸς ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε	τὴν	δίκην ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ
[7, 4]	καὶ προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ	τὴν	δυνατωτάτην πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν
[7, 1]	καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν	τὴν	ἐκείνου. προῆλθεν οὖν τις ὥσπερ
[7, 6]	ἔνδον εἶναι τὴν βασιλίδα, κατὰ	τὴν	ἔμφυτον θρησκείαν τῶν βαρβάρων πρὸς
[7, 6]	θαλάσσῃ τῶν ἰδίων οὔτε Χαιρέας	τὴν	ἐν τῇ γῇ τῶν Αἰγυπτίων,
[7, 6]	οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε τὴν ἧτταν	τὴν	ἐν τῇ θαλάσσῃ τῶν ἰδίων
[7, 2]	καθωρμισμένῃ καὶ ἐπὶ γῆς τεθεικυίᾳ	τὴν	ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς τὸν
[7, 2]	ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα,	τὴν	Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ τινα Ἑρμοκράτην
[7, 1]	γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν. καταρρηξάμενος οὖν	τὴν	ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς τρίχας,
[7, 3]	οἱ Τύριοι τῶν Αἰγυπτίων κατεφρόνουν,	τὴν	εὔνοιαν καὶ πίστιν τῷ Πέρσῃ
[7, 6]	Μηδικῶν. ἀλλ´ οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε	τὴν	ἧτταν τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ
[7, 5]	οἴομαι δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι	τὴν	θάλασσαν· ὑμεῖς γὰρ οἱ Συρακόσιοι
[7, 6]	δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα	τὴν	κεφαλὴν εἰς τὰ γόνατα Καλλιρόης
[7, 5]	καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος	τὴν	κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα. θεασάμενος
[7, 1]	τι στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν ἐπὶ	τὴν	μάχην κατέλιπε τὸν ἀπαγγελοῦντα πρὸς
[7, 6]	καταπλεύσας εἰς Ἄραδον ὁ Χαιρέας	τὴν	μὲν νῆσον ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν
[7, 2]	αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον·	τὴν	μὲν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς
[7, 1]	τὸν ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ	τὴν	οἰκίαν τὴν ἐκείνου. προῆλθεν οὖν
[7, 5]	καὶ ὁ μὲν Αἰγύπτιος ἔχων	τὴν	πεζὴν στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις,
[7, 3]	ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ	τὴν	Περσῶν δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι.
[7, 4]	οἰμωγὴ δὲ καὶ θρῆνος κατεῖχε	τὴν	πόλιν ἅπασαν, ὀλίγων μὲν τὸ
[7, 2]	καὶ ᾧ μόνῳ σχεδὸν ἀνατεθείκασι	τὴν	πόλιν. θαρροῦσι δὲ καὶ ὀχυρότητι
[7, 1]	ἐπὶ θύραις τοὺς φυλάσσοντας περιῄει	τὴν	πόλιν ὅλην ἐξερευνώμενος καὶ συνεχῶς
[7, 3]	ἀρετῇ διαφέρειν. μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ	τὴν	πρᾶξιν ἐφ´ ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ,
[7, 3]	πράττειν, ὥστε ὑμᾶς μὴ μετανοεῖν	τὴν	πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν τε καὶ
[7, 2]	διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ	τὴν	στρατιὰν ἐπὶ τῷ ποταμῷ καὶ
[7, 5]	ἤδη καὶ πολέμου πεπείραμαι. πρὸς	τὴν	σύγκρισιν τῶν παρόντων ἦν μοι
[7, 1]	Πολύχαρμος δὲ ἰδὼν ἀπαρηγόρητον αὑτῷ	τὴν	συμφορὰν καὶ ἀδύνατον σωθῆναι Χαιρέαν
[7, 3]	πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι	τὴν	ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ
[7, 4]	ὁ Χαιρέας ἐκείνους ἤγαγεν ἐπὶ	τὴν	Τύρον, ὥστε πολὺ ἐλάττονας δόξαι·
[7, 1]	τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς	τὴν	ὑπὲρ ἑαυτῶν ἄμυναν. οὔπω πᾶν
[7, 6]	ὁ στρατηγός, ταύτην μοι δότω	τὴν	χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω. δεήσεις
[7, 3]	ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ γὰρ	δυνατὴν	εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον
[7, 2]	τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ τινα	Ἑρμοκράτην	ἀκούεις στρατηγὸν τὸν Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα.
[7, 5]	τῶν Σικελικῶν· μίμησαι τὸν κηδεστὴν	Ἑρμοκράτην	ἐν τῇ θαλάσσῃ. Χαιρέας δὲ
[7, 4]	δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς τὸν	Εὐφράτην	ἔσπευδεν ὡς τάχιστα τοῖς πολεμίοις
[7, 2]	προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν	Εὐφράτην.	κατέλαβον δὲ τὴν στρατιὰν ἐπὶ
[7, 1]	καὶ πρὸ τοῦ διαβῆναι τὸν	Εὐφράτην.	οὐκ ἐσμὲν οὖν οἱ δύο
[7, 4]	προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ τὴν	δυνατωτάτην	πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε
[7, 5]	δὲ ἐκεῖνος ἀναγράφω σε" εἶπεν	εὐεργέτην	εἰς τὸν οἶκον τὸν ἐμὸν
[7, 5]	διῆγον. θεασαμένη δὲ Καλλιρόη τὴν	Ἀφροδίτην,	στᾶσα καταντικρὺ τὸ μὲν πρῶτον
[7, 1]	δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον τὸν	ἀντεραστὴν	καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν
[7, 5]	πλείονας τῶν Σικελικῶν· μίμησαι τὸν	κηδεστὴν	Ἑρμοκράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ. Χαιρέας
[7, 3]	ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι τὴν	ταχίστην	ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν
[7, 6]	γάρ σου κατεψευσάμην ὅτι ἕξεις	αὐτὴν	γυναῖκα· ἡ δὲ πρὸς τοῦτο
[7, 2]	θαλάσσῃ κατῴκισται, λεπτὴ δὲ εἴσοδος	αὐτὴν	συνάπτουσα τῇ γῇ κωλύει τὸ
[7, 1]	εἰ καὶ τὸ πρῶτον ἐξηπάτησεν	αὐτὴν	τῷ δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι. τί
[7, 6]	λέγεις, φιλάνθρωπός ἐστιν ὁ στρατηγός,	ταύτην	μοι δότω τὴν χάριν· ἐνταῦθά
[7, 1]	στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν ἐπὶ τὴν	μάχην	κατέλιπε τὸν ἀπαγγελοῦντα πρὸς Χαιρέαν
[7, 3]	Βουλομένων, ἔφη στρατηγῶ καὶ τὴν	ἀρχήν	μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ τοῦτο
[7, 2]	γέ τις Ἕλλην ἐκεῖ κατὰ	τύχην	εὑρεθεὶς συνῆκε τῆς φωνῆς· ἠξίουν
[7, 3]	ὁπόσον βούλεται τῆς στρατιᾶς ἐπίλεκτον	λαβεῖν.	ὁ δὲ οὐκ εὐθὺς εἵλετο,
[7, 5]	Πηλούσιον, τοῦ δὲ Πέρσου θᾶττον	καταλαβεῖν·	τάχα δ´ ἂν καὶ διέφυγεν,
[7, 6]	αὐτῇ προσφερέτω βίαν, ἀλλὰ ἐᾶτε	διάγειν	ὡς προῄρηται· πρέπει γάρ μοι
[7, 5]	αἵρεσιν, εἴτε τῆς πεζῆς θέλεις	στρατηγεῖν	εἴτε τῆς ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι
[7, 5]	κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον	διαφυγεῖν,	ἄν μοι δῷς ἱππεῖς ἐπιλέκτους.
[7, 5]	σπουδὴ δὲ ἦν τοῦ Αἰγυπτίου	καταφυγεῖν	εἰς Πηλούσιον, τοῦ δὲ Πέρσου
[7, 6]	καὶ ἐράσμιος, εἰ καὶ πρὶν	ἰδεῖν	ἀπεστράφη με καὶ ἐμίσησεν. ἔοικε
[7, 4]	ἀσεβῶ, εἴτε καὶ ζῇς, πῶς	ἑορτάζειν	δύναμαι δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν
[7, 6]	ἐν Πλαταιαῖς τεταγμένην, οὐ βούλεται	ἐλθεῖν,	ἀλλ´ ἔρριπται χαμαί, ξίφος αἰτοῦσα
[7, 4]	παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε ἐθάρρησεν	ἐλθεῖν	οὐδὲ πᾶσα ἡ τῶν Αἰγυπτίων
[7, 4]	ἀπώλεσεν. οἱ μὲν γὰρ ἔνδοθεν	ἐξελθεῖν	ἐβιάζοντο, οἱ δὲ ἔξω παιόμενοι
[7, 6]	τὸ βασιλικὸν ἐγγὺς μὲν αὐτῇ	προσελθεῖν	οὐκ ἐτόλμησε, στὰς δὲ παρὰ
[7, 3]	οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας, ἀλλ´ ἕτοιμος	ἀκολουθεῖν	ὅστις ἂν ὑμῶν ἄρχειν θέλῃ·
[7, 2]	καὶ ἀμύνης ἔρωτα· ἤδη γὰρ	ἐτεθνήκειν	ὅσον ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς, λοιπὸν
[7, 1]	τὸ πρῶτον ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ	δοκεῖν	ἐμὲ τεθνηκέναι. τί οὖν ἐγὼ
[7, 3]	οὖν χρὴ πράττειν; οὔτε γὰρ	ἑλεῖν	Τύρον ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ
[7, 2]	βασιλέα φιλονεικία καὶ τὸ δεῖξαι	θέλειν	ὅτι οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, ἀλλ´
[7, 2]	τοίνυν ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα, προσποιούμενοι	ἐθέλειν	ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι· διὰ γὰρ ταύτης
[7, 6]	ἔρριπται χαμαί, ξίφος αἰτοῦσα καὶ	ἀποθανεῖν	βουλομένη. γελάσας ὁ Χαιρέας εἶπεν
[7, 1]	παρεμυθούμην σε, φίλτατε, καὶ πολλάκις	ἀποθανεῖν	ἐκώλυσα, νῦν δέ μοι δοκεῖς
[7, 1]	κωλύειν, ὥστε καὶ αὐτὸς ἤδη	συναποθανεῖν	ἕτοιμος. σκεψώμεθα δὲ θανάτου τρόπον,
[7, 1]	τὸν Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι	μένειν	τὴν δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα
[7, 3]	πρὸς ἃ δεῖ μὴ παντάπασιν	ἀποκνεῖν,	ἀλλὰ ἐγχειρεῖν προβαλλομένους ἀεὶ τὴν
[7, 2]	ἀνδρείᾳ θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ δόξωσι	καταισχύνειν	τὸν Ἡρακλέα, φανερώτατον θεὸν παρ´
[7, 1]	γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ ποιῆσαι	μετανοεῖν,	ἔνδοξον καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις
[7, 3]	πάντα πράττειν, ὥστε ὑμᾶς μὴ	μετανοεῖν	τὴν πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν τε
[7, 3]	κατήφεια· μόνος δὲ Χαιρέας ἐτόλμησεν	εἰπεῖν·	Ὠ βασιλεῦ, σὺ γὰρ ἀληθῶς
[7, 1]	δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια	ἐρεῖν·	ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ Διονύσιος
[7, 3]	τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ	διαφέρειν.	μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν
[7, 6]	βίαν μὲν γὰρ οὐκ ἐτόλμα	προσφέρειν,	πεῖσαι δὲ πάλιν οὐκ ἐδύνατο.
[7, 3]	δεῖ μὴ παντάπασιν ἀποκνεῖν, ἀλλὰ	ἐγχειρεῖν	προβαλλομένους ἀεὶ τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα.
[7, 6]	τῶν Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος	κρατεῖν	ἐν ἀμφοτέροις. ἐκείνης οὖν τῆς
[7, 6]	τοιοῦτον. Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος	φυλάττειν	τοὺς ἐν τῷ οἰκήματι, γνοὺς
[7, 6]	νῆσον ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν κύκλῳ	παραφυλάττειν·	ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας λόγον τῷ
[7, 3]	ὡς πυνθανόμεθα. τί οὖν χρὴ	πράττειν;	οὔτε γὰρ ἑλεῖν Τύρον ἔνεστιν,
[7, 3]	δεδώκατε· διὰ τοῦτο πειράσομαι πάντα	πράττειν,	ὥστε ὑμᾶς μὴ μετανοεῖν τὴν
[7, 4]	μηκέτι μετὰ πάσης τῆς θεραπείας	ὁδεύειν,	ἀλλὰ εὐζωνότερον, ἵνα μηδὲν ἐμπόδιον
[7, 1]	καὶ τοσοῦτον ἀποδέω τοῦ σε	κωλύειν,	ὥστε καὶ αὐτὸς ἤδη συναποθανεῖν
[7, 3]	ἕτοιμος ἀκολουθεῖν ὅστις ἂν ὑμῶν	ἄρχειν	θέλῃ· πειθόμενόν με γὰρ εὑρήσει,
[7, 6]	ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω. δεήσεις αὐτῇ	πάλιν	ἐκεῖνος προσέφερεν, ἡ δ´ οὐκ
[7, 4]	κεντούμενοι ξίφεσι καὶ λόγχαις εἴσω	πάλιν	ἔφευγον, ἀπαντῶντες δὲ ἀλλήλοις ἐν
[7, 6]	οὐκ ἐτόλμα προσφέρειν, πεῖσαι δὲ	πάλιν	οὐκ ἐδύνατο. διόπερ ὑποστρέψας προσῆλθε
[7, 4]	δὲ καὶ θρῆνος κατεῖχε τὴν	πόλιν	ἅπασαν, ὀλίγων μὲν τὸ γινόμενον
[7, 2]	ᾧ μόνῳ σχεδὸν ἀνατεθείκασι τὴν	πόλιν.	θαρροῦσι δὲ καὶ ὀχυρότητι τῆς
[7, 1]	θύραις τοὺς φυλάσσοντας περιῄει τὴν	πόλιν	ὅλην ἐξερευνώμενος καὶ συνεχῶς καθάπερ
[7, 4]	τοσούτους ὄντας ἐπὶ τὴν δυνατωτάτην	πόλιν	παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε ἐθάρρησεν
[7, 1]	τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ	δύναμιν	ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα;
[7, 3]	ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν Περσῶν	δύναμιν	τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ
[7, 3]	Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν	ἡμῖν	ἐν τῇ πολεμίᾳ. τὸ δὲ
[7, 3]	ἐν μέσῳ κειμένη τὴν Ἀσίαν	ἡμῖν	πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι
[7, 2]	τῷ ποταμῷ καὶ προσμίξαντες τοῖς	ὀπισθοφύλαξιν	ἠκολούθουν. ἐπεὶ δὲ ἧκον εἰς
[7, 3]	διαφέρειν. μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ τὴν	πρᾶξιν	ἐφ´ ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ
[7, 5]	καὶ συνεχοῦς ἡμέραις τε καὶ	νυξίν,	ὁρῶν ἐπὶ τούτοις λυπούμενον βασιλέα
[7, 6]	στρατηγός, ταύτην μοι δότω τὴν	χάριν·	ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω. δεήσεις αὐτῇ
[7, 6]	δὲ βίαν ἴσως προσῆγες καὶ	ὕβριν.	οὒ" ἔφη, δέσποτα· πάντα δὲ
[7, 3]	μοι τὴν ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι,	πρὶν	ἢ τὴν Περσῶν δύναμιν τοῖς
[7, 6]	εἰμὶ καὶ ἐράσμιος, εἰ καὶ	πρὶν	ἰδεῖν ἀπεστράφη με καὶ ἐμίσησεν.
[7, 4]	μὴ πρότερον ἐπέλθῃς τῇ Τύρῳ,	πρὶν	κρατήσωμεν αὐτῆς καὶ ἀναβάντες ἐπὶ
[7, 3]	γίνεται, πρὸς ἃ δεῖ μὴ	παντάπασιν	ἀποκνεῖν, ἀλλὰ ἐγχειρεῖν προβαλλομένους ἀεὶ
[7, 5]	ἀκμάζει. σοὶ δὲ ἐπιτρέπω τὴν	αἵρεσιν,	εἴτε τῆς πεζῆς θέλεις στρατηγεῖν
[7, 6]	οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ	παρακλήσεσιν,	ἐπαίνοις, ἐπαγγελίαις, μάλιστα δέ, ἂν
[7, 4]	Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς	τείχεσιν	ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες εἶεν καὶ
[7, 2]	τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν	τείχεσιν,	ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς πόλεως καὶ
[7, 2]	εἶτα καὶ σύμβουλον· ἐπεδείκνυτο γὰρ	φρόνησίν	τε καὶ θάρσος, μετὰ τούτων
[7, 6]	ὁ δὲ Χαιρέας ἐπαφρόδιτος ἄρα"	φησὶν	εἰμὶ καὶ ἐράσμιος, εἰ καὶ
[7, 6]	ὁ δὲ ἰδὼν τοῦτο ἄλλο"	φησὶν	ἦν. κλέπτουσί τινες τὰ κάλλιστα
[7, 5]	τούτοις λυπούμενον βασιλέα μὴ λυποῦ"	φησίν,	ὦ δέσποτα· κωλύσω γὰρ ἐγὼ
[7, 2]	δεξιὰν ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις"	φησίν,	ὦ νεανία, σεαυτῷ τε κἀμοί.
[7, 3]	τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ	καταληφθεῖσιν	ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ. τὸ
[7, 5]	καὶ πολέμου πεπείραμαι. πρὸς τὴν	σύγκρισιν	τῶν παρόντων ἦν μοι καὶ
[7, 6]	λαφύρων; ἀλλ´ οὐ χαίροντες αὐτὸ	πράξουσιν.	ὡς οὖν εἶπεν ὁ Αἰγύπτιος
[7, 3]	γνώτωσαν οὖν πόσον Ἕλληνες Φοινίκων	διαφέρουσιν.	ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας,
[7, 3]	οὕτως καὶ τοὺς μετὰ Χαιρέου	ἀνευφημήσουσιν.	ἔτι λέγοντος πάντες ἀνέκραγον ἡγοῦ,
[7, 4]	στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν παρεῖχον τοῖς	φονεύουσιν.	οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας δυνατὸν
[7, 5]	ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ	δίδωσιν·	ὁ δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε
[7, 5]	εἰς Ἄραδον ἀποθέσθαι. ~Νῦσος δέ	ἐστιν	αὕτη ἀπέχουσα τῆς ἠπείρου σταδίους
[7, 6]	εἰ δέ, ὡς λέγεις, φιλάνθρωπός	ἐστιν	ὁ στρατηγός, ταύτην μοι δότω
[7, 6]	ἐντεῦθεν οὐκ ἀναστήσομαι· τάφος ἐμός	ἐστιν	οὗτος ὁ τόπος. εἰ δέ,
[7, 3]	πράττειν; οὔτε γὰρ ἑλεῖν Τύρον	ἔνεστιν,	οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ τεῖχος
[7, 3]	πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν τε καὶ	πίστιν	ᾑρημένους. ἀλλ´ ἔν τε τῷ
[7, 2]	θάρσος, μετὰ τούτων δὲ καὶ	πίστιν,	οἷα δὴ καὶ φύσεως ἀγαθῆς
[7, 3]	Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ	πίστιν	τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ τούτῳ
[7, 1]	τρόπον, ὅστις ἂν γένοιτο βελτίων·	ὃν	γὰρ σὺ διανοῇ, φέρει μέν
[7, 2]	ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην.	κατέλαβον	δὲ τὴν στρατιὰν ἐπὶ τῷ
[7, 6]	μετέχοντας εἰς οἴκημα τῆς ἀγορᾶς	εἰσήγαγον,	ἐν ᾧ συνήθως οἱ ἄρχοντες
[7, 3]	Χαιρέου ἀνευφημήσουσιν. ἔτι λέγοντος πάντες	ἀνέκραγον	ἡγοῦ, καὶ πάντες ὥρμησαν ἐπὶ
[7, 5]	πάσης ἀδείας αἱ γυναῖκες ἐνταῦθα	διῆγον.	θεασαμένη δὲ Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην,
[7, 2]	θυγατέρα, εἴ τινα Ἑρμοκράτην ἀκούεις	στρατηγὸν	τὸν Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα. ἐπένευσεν ὁ
[7, 5]	ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον.	ὀλίγον	τε ἐπενόουν οὐδέν, ἀλλὰ ὥρμηντο
[7, 6]	κύκλῳ παραφυλάττειν· ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας	λόγον	τῷ δεσπότῃ. κἀκεῖνοι τοὺς μὲν
[7, 5]	ὅσους ἂν θέλῃς. καὶ εὐθὺς	ἔργον	ἐγένετο ὁ λόγος· κατήπειγε γὰρ
[7, 2]	ἀλλ´ ἄξιος τιμῆς. εὐθὺς οὖν	ἔργον	ἐπεδείξατο μέγα. τῷ μὲν Αἰγυπτίῳ
[7, 5]	καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ Διονύσιος	ἔργον	θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. καὶ ἐν τῇ
[7, 4]	ξίφεσι καὶ λόγχαις εἴσω πάλιν	ἔφευγον,	ἀπαντῶντες δὲ ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ
[7, 6]	καὶ ἡδίστη καὶ χαλεπωτάτη κατέσχεν	Ἄραδον.	Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ ἔχαιρον ἀπηλλαγμένοι
[7, 4]	ἀσφαλέστερον εἶναι τοὺς καταλειπομένους εἰς	Ἄραδον	ἀποθέσθαι. ~Νῦσος δέ ἐστιν αὕτη
[7, 6]	ἡμέρας ἧς ἐναυμάχησε καταπλεύσας εἰς	Ἄραδον	ὁ Χαιρέας τὴν μὲν νῆσον
[7, 3]	ἀλλὰ καταμίξας ἑαυτὸν εἰς τὸ	στρατόπεδον	καὶ Πολύχαρμον κελεύσας τὸ αὐτό,
[7, 2]	παρ´ αὐτοῖς καὶ ᾧ μόνῳ	σχεδὸν	ἀνατεθείκασι τὴν πόλιν. θαρροῦσι δὲ
[7, 6]	τοὺς ἐν τῷ οἰκήματι, γνοὺς	ἔνδον	εἶναι τὴν βασιλίδα, κατὰ τὴν
[7, 4]	ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις ταῦτα τοῖς	ἔνδον	καὶ ἀνοίξας τὰς πύλας προῆλθεν
[7, 4]	ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐσήμαινον τοῖς	ἔνδον,	πάντα μᾶλλον ἢ πολεμίους εἶναι
[7, 2]	δόξωσι καταισχύνειν τὸν Ἡρακλέα, φανερώτατον	θεὸν	παρ´ αὐτοῖς καὶ ᾧ μόνῳ
[7, 5]	ἀριστείας. Διονύσιος δὲ προσεκύνησε καὶ	ἰσόθεον	ἔδοξεν ἑαυτόν, πεπεισμένος ὅτι βεβαίως
[7, 5]	Συρία. φέρ´ οὖν σκεψώμεθα τί	ποιητέον·	ἐν ἀμφοτέροις γὰρ τοῖς στοιχείοις
[7, 4]	δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν	ἐπλησίαζον,	ἐπυνθάνοντο τίνες εἶεν καὶ τί
[7, 2]	λαβόντες δὲ αὐτοὺς οἱ φύλακες	ἐξήταζον	τίνες εἶεν· σχῆμα γὰρ πρεσβευτῶν
[7, 4]	ἁλούσης οἱ μὲν ἄλλοι πάντες	ἑώρταζον,	μόνος δὲ Χαιρέας οὔτε ἔθυσεν
[7, 2]	μετ´ οὐ πολὺ δὲ καὶ	ὁμοτράπεζον	ἐποιήσατο Χαιρέαν, εἶτα καὶ σύμβουλον·
[7, 2]	διὰ γὰρ ταύτης τῆς προφάσεως	ἤλπιζον	ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον
[7, 6]	ἐν ᾧ συνήθως οἱ ἄρχοντες	ἐχρημάτιζον.	αἱ δὲ γυναῖκες χαμαὶ ἐκαθέζοντο
[7, 4]	μισθοφόροι παρὰ τοῦ Αἰγυπτίου τὸν	μισθὸν	οὐκ ἀπολαμβάνοντες ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλευθέντες
[7, 5]	ἀπέχουσα τῆς ἠπείρου σταδίους τριάκοντα,	παλαιὸν	ἱερὸν ἔχουσα Ἀφροδίτης. ὥσπερ οὖν
[7, 2]	οὖν αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι	ῥᾴδιον·	τὴν μὲν πεζὴν στρατιὰν ἐκ
[7, 4]	ὁδεύειν, ἀλλὰ εὐζωνότερον, ἵνα μηδὲν	ἐμπόδιον	ᾖ τῷ τάχει. παραλαβὼν δὲ
[7, 4]	οὐκέτι στεφανώσομαι μετ´ ἐκείνην τὴν	γαμήλιον	νύκτα. εἴτε γὰρ τέθνηκας, ἀσεβῶ,
[7, 3]	πρῶτον Χαιρέαν παρεκάλεσεν εἰς τὸ	συμβούλιον	καὶ ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες σύμμαχοι,
[7, 4]	τῆς ὅλης Συρίας, ὁρῶν τὸν	πολέμιον	ἀντίπαλον ἤδη. διὰ τοῦτο ἔδοξεν
[7, 6]	μηδὲ ἀντίπαλον αὐτῷ γενέσθαι τὸ	πολέμιον	ναυτικόν· οὔτε γὰρ τὰς ἐμβολὰς
[7, 1]	καὶ πένητες καὶ ξένοι τὸν	κύριον	τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ
[7, 5]	συμβολῇ ἠγωνίσατο λαμπρῶς, ἀεὶ μαχόμενος	πλησίον	βασιλέως, ἵνα αὐτὸν βλέπῃ, καὶ
[7, 5]	δὲ Αἰγύπτιος ἐπειδήπερ ἤκουσε βασιλέα	πλησίον	ὄντα καὶ παρεσκευασμένον κατὰ γῆν
[7, 1]	Περσῶν χρείαν ἔχων συμμάχων πέπομφε	Διονύσιον	ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ τὸν Αἰγύπτιον
[7, 1]	μὴ εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει	Διονύσιον	τὸν ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ
[7, 3]	ἐν τῇ πολεμίᾳ. τὸ δὲ	Πηλούσιον	ὀχυρόν, ἔνθα οὔτε Τυρίους οὔτε
[7, 5]	ἦν τοῦ Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς	Πηλούσιον,	τοῦ δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν·
[7, 5]	δυστυχὲς κάλλος, ὀλέθρου μοι γέγονεν	αἴτιον.	ὃ μόνον ἔλιπέ μου ταῖς
[7, 5]	δέσποτα· κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν	Αἰγύπτιον	διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς ἱππεῖς
[7, 1]	Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ τὸν	Αἰγύπτιον	καί, ἵνα πιστῶς αὐτῷ καὶ
[7, 2]	εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς τὸν	Αἰγύπτιον.	λαβόντες δὲ αὐτοὺς οἱ φύλακες
[7, 6]	τὰ Περσῶν πράγματα, τὸν δὲ	Αἰγύπτιον	πανταχοῦ νικᾶν. Ἡ νὺξ ἐκείνη
[7, 2]	τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ἠκολούθουν. ἐπεὶ δὲ	ἧκον	εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς τὸν
[7, 6]	βαρβάρων πρὸς τὸ ὄνομα τὸ	βασιλικὸν	ἐγγὺς μὲν αὐτῇ προσελθεῖν οὐκ
[7, 4]	ἐσθῆτας καὶ τὸν πλοῦτον τὸν	βασιλικόν.	ἐπεὶ δὲ πάντα θορύβου καὶ
[7, 5]	σε" εἶπεν εὐεργέτην εἰς τὸν	οἶκον	τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη σοι
[7, 5]	ἐξῃρῆσθαι μεγάλου σώματος. τὸ δὲ	ναυτικὸν	ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι καὶ φρονήματος
[7, 6]	ἀντίπαλον αὐτῷ γενέσθαι τὸ πολέμιον	ναυτικόν·	οὔτε γὰρ τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο
[7, 2]	τοῦ δικαστοῦ. ~Ταχέως τοίνυν ἐξορμήσαντες	ἐδίωκον	βασιλέα, προσποιούμενοι ἐθέλειν ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι·
[7, 1]	εἰς ἄμυναν καταχρήσασθαι τοῦ τυράννου·	καλὸν	γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ ποιῆσαι
[7, 6]	θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν, ὥστε μηδὲ	ἀντίπαλον	αὐτῷ γενέσθαι τὸ πολέμιον ναυτικόν·
[7, 4]	ὅλης Συρίας, ὁρῶν τὸν πολέμιον	ἀντίπαλον	ἤδη. διὰ τοῦτο ἔδοξεν αὐτῷ
[7, 5]	ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ κάλλιστον	ἆθλον	τῆς ἀριστείας. Διονύσιος δὲ προσεκύνησε
[7, 4]	στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος δὲ	ἄλλον	ἐφόνευεν, ὥσπερ λέοντες εἰς ἀγέλην
[7, 2]	παιδείας οὐκ ἀπρονόητος. ἐπήγειρε δὲ	μᾶλλον	αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν ἡ
[7, 2]	πρεσβευτῶν οὐκ ἔχοντες ὑπωπτεύοντο κατάσκοποι	μᾶλλον.	ἔνθα καὶ παρεκινδύνευσαν, εἰ μὴ
[7, 3]	δυνατὴν εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ	μᾶλλον	ἢ πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες ἐν
[7, 4]	τειχῶν ἐσήμαινον τοῖς ἔνδον, πάντα	μᾶλλον	ἢ πολεμίους εἶναι προσδοκῶντες. τίς
[7, 6]	ἀληθῶς αἰχμάλωτός εἰμι. φόνευσόν με	μᾶλλον	ἢ ταῦτα ἐπαγγέλλου. γάμον οὐχ
[7, 6]	ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν διπλῷ	μᾶλλον,	καὶ γάρ σου κατεψευσάμην ὅτι
[7, 1]	φθόνον βασιλεῖ καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	αἰσχύνην, οὐ μεγάλην δὲ ἐκδικίαν
[7, 3]	τῶν συμμάχων, εἴς τε τὸ	μέλλον	ὄνομα καταλείψετε τῆς ἀρετῆς ἀθάνατον
[7, 3]	ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον ἢ πείρᾳ	δύσκολον.	Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην
[7, 2]	ὁμοτράπεζον ἐποιήσατο Χαιρέαν, εἶτα καὶ	σύμβουλον·	ἐπεδείκνυτο γὰρ φρόνησίν τε καὶ
[7, 1]	Διονύσιος ἀπελπίσαι Χαιρέαν τὸν Καλλιρόης	γάμον	καὶ μηκέτι μένειν τὴν δίκην,
[7, 6]	με μᾶλλον ἢ ταῦτα ἐπαγγέλλου.	γάμον	οὐχ ὑπομένω· θάνατον εὔχομαι. κεντείτωσαν
[7, 5]	εὐεργέτην εἰς τὸν οἶκον τὸν	ἐμὸν	καὶ ἤδη σοι δίδωμι δῶρον
[7, 2]	ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς τὸν	πόλεμον	ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν μὲν πεζὴν
[7, 5]	ὑπὲρ σοῦ δὲ ἀναδέξομαι τὸν	πόλεμον	καὶ πρὸς τὸν ἔχθιστον ἐμοὶ
[7, 1]	ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν	πόλεμον	τὸν πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους Χαιρέᾳ
[7, 3]	Σικελιώτας. ποιήσας οὖν τριακοσίους τὸν	ἀριθμὸν	ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες Ἕλληνες, ἐμοὶ
[7, 3]	ἑαυτὸν εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ	Πολύχαρμον	κελεύσας τὸ αὐτό, πρῶτον ἀνηρεύνα
[7, 1]	ἀντελύπησαν τὸν μέγαν βασιλέα καὶ	ἀπέθανον	ὡς ἄνδρες. πῶς οὖν" εἶπε
[7, 3]	ὅστις ἂν ὑμῶν ἄρχειν θέλῃ·	πειθόμενόν	με γὰρ εὑρήσει, ἐπεὶ καὶ
[7, 4]	πόλιν ἅπασαν, ὀλίγων μὲν τὸ	γινόμενον	ὁρώντων, πάντων δὲ θορυβουμένων. καὶ
[7, 5]	ἤκουσε βασιλέα πλησίον ὄντα καὶ	παρεσκευασμένον	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν,
[7, 1]	δοκεῖ δέ μοι τὸν ἅπαξ	ὡρισμένον	θάνατον ὑφ´ ἡμῶν εἰς ἄμυναν
[7, 5]	τὸν ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον εἶχον	ἡγούμενον.	ὀλίγον τε ἐπενόουν οὐδέν, ἀλλὰ
[7, 5]	καὶ νυξίν, ὁρῶν ἐπὶ τούτοις	λυπούμενον	βασιλέα μὴ λυποῦ" φησίν, ὦ
[7, 4]	αὐτοὺς οἱ ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἐσήμαινον	τοῖς ἔνδον, πάντα μᾶλλον ἢ
[7, 4]	μεθ´ ὑμῶν ἀμύνεσθαι θέλοντες τὸν	κοινὸν	ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις ταῦτα τοῖς
[7, 1]	σὺ διανοῇ, φέρει μέν τινα	φθόνον	βασιλεῖ καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[7, 6]	δὲ προνοήσεταί σου φιλανθρώπως· οὐ	μόνον	γὰρ ἀνδρεῖος, ἀλλὰ καὶ γυναῖκα
[7, 5]	ὀλέθρου μοι γέγονεν αἴτιον. ὃ	μόνον	ἔλιπέ μου ταῖς συμφοραῖς, ἤδη
[7, 6]	ἦν τὸ πλῆθος, ὥστε οὐ	μόνον	ἐν ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ καὶ
[7, 3]	Δωριεύς. δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ	μόνον	εὐγενείᾳ τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ
[7, 2]	συμφοραῖς, λοιπὸν δὲ ζῶ εἰς	μόνον	τὸ λυπῆσαι τὸν ἐχθρόν. Μὴ
[7, 3]	ἂν θεοὶ θέλωσι, καὶ οὐ	μόνον	Τύρον ἕξομεν, ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα.
[7, 5]	κατὰ θάλασσαν ἡ μάχη συνήφθη.	χρόνον	μὲν οὖν πολὺν πολὺν ἀντέσχεν
[7, 1]	καὶ σπαράξας τὰς τρίχας, τὸ	στέρνον	ἅμα παίων ἔλεγεν ἄπιστε Βαβυλών,
[7, 5]	μὴ ἀπολέσωμεν ἕτοιμα ἀγαθά, ὧν	κοινωνόν	σε ποιήσομαι. ἐμοὶ μὲν γὰρ
[7, 1]	λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ ποιῆσαι μετανοεῖν,	ἔνδοξον	καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις διήγημα
[7, 2]	ἐτεθνήκειν ὅσον ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς,	λοιπὸν	δὲ ζῶ εἰς μόνον τὸ
[7, 1]	συναποθανεῖν ἕτοιμος. σκεψώμεθα δὲ θανάτου	τρόπον,	ὅστις ἂν γένοιτο βελτίων· ὃν
[7, 5]	τῆς ἠπείρου σταδίους τριάκοντα, παλαιὸν	ἱερὸν	ἔχουσα Ἀφροδίτης. ὥσπερ οὖν ἐν
[7, 5]	οἱ Συρακόσιοι καὶ Ἀθηναίους κατεναυμαχήσατε.	σήμερον	δὲ ἀγών ἐστί σοι πρὸς
[7, 5]	τῆς ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι δὲ	οἰκειότερόν	σοι εἶναι τὴν θάλασσαν· ὑμεῖς
[7, 4]	πάσης τῆς θεραπείας ὁδεύειν, ἀλλὰ	εὐζωνότερον,	ἵνα μηδὲν ἐμπόδιον ᾖ τῷ
[7, 4]	ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ μὴ	πρότερον	ἐπέλθῃς τῇ Τύρῳ, πρὶν κρατήσωμεν
[7, 4]	πόλεις κατειλήφει ὁ πόλεμος, ἔδοξεν	ἀσφαλέστερον	εἶναι τοὺς καταλειπομένους εἰς Ἄραδον
[7, 2]	ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ	διαπρεπέστερον	ἐποίησεν ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία
[7, 1]	ποιῆσαι μετανοεῖν, ἔνδοξον καὶ τοῖς	ὕστερον	ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι δύο
[7, 4]	ὑμῶν ἀμύνεσθαι θέλοντες τὸν κοινὸν	ἐχθρόν.	ἐμήνυσέ τις ταῦτα τοῖς ἔνδον
[7, 2]	εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι τὸν	ἐχθρόν.	Μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ
[7, 2]	καὶ τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν εἰς	καιρὸν	ἥκεις" φησίν, ὦ νεανία, σεαυτῷ
[7, 5]	πρῶτά σου τῶν κατορθωμάτων ἀμείψασθαι	καιρὸν	οὐκ ἔσχον· σὺ γάρ μοι
[7, 6]	κατέσχεν Ἄραδον. Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ	ἔχαιρον	ἀπηλλαγμένοι πολέμου καὶ δουλείας Περσικῆς,
[7, 6]	δέσποτα· τὴν γὰρ γυναῖκα, ἣν	εὗρον	ὡς ἐν Πλαταιαῖς τεταγμένην, οὐ
[7, 4]	τοῖς πολεμίοις συμμίξαι. πυθόμενος γὰρ	Τύρον	ἑαλωκέναι περὶ Σιδῶνος ἐφοβεῖτο καὶ
[7, 5]	οὐκ ἔσχον· σὺ γάρ μοι	Τύρον	ἔδωκας· περὶ δὲ τῶν ἑξῆς
[7, 3]	χρὴ πράττειν; οὔτε γὰρ ἑλεῖν	Τύρον	ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ
[7, 3]	θεοὶ θέλωσι, καὶ οὐ μόνον	Τύρον	ἕξομεν, ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ
[7, 4]	Χαιρέας ἐκείνους ἤγαγεν ἐπὶ τὴν	Τύρον,	ὥστε πολὺ ἐλάττονας δόξαι· ὡς
[7, 3]	τῇ πολεμίᾳ. τὸ δὲ Πηλούσιον	ὀχυρόν,	ἔνθα οὔτε Τυρίους οὔτε Μήδους
[7, 5]	ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι	δῶρον	τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα πάντων
[7, 2]	τῇ γῇ κωλύει τὸ μὴ	νῆσον	εἶναι· ἔοικε δὲ νηὶ καθωρμισμένῃ
[7, 6]	Ἄραδον ὁ Χαιρέας τὴν μὲν	νῆσον	ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν κύκλῳ παραφυλάττειν·
[7, 2]	ἀμύνης ἔρωτα· ἤδη γὰρ ἐτεθνήκειν	ὅσον	ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς, λοιπὸν δὲ
[7, 3]	μετ´ εὐβουλίας χρώμενοι. γνώτωσαν οὖν	πόσον	Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν. ἐγὼ δὲ
[7, 3]	θαυμάσας αὐτοῦ τὸ φρόνημα συνεχώρησεν	ὁπόσον	βούλεται τῆς στρατιᾶς ἐπίλεκτον λαβεῖν.
[7, 6]	λέγουσα νῦν ἀληθῶς αἰχμάλωτός εἰμι.	φόνευσόν	με μᾶλλον ἢ ταῦτα ἐπαγγέλλου.
[7, 5]	οἱ φιλοῦντες. σύ μοι, δέσποινα,	δήλωσον	εἰ Χαιρέας ζῇ. ταῦτα λέγουσα
[7, 2]	εἴ τινα Ἑρμοκράτην ἀκούεις στρατηγὸν	τὸν	Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα. ἐπένευσεν ὁ Αἰγύπτιος,
[7, 5]	ὦ δέσποτα· κωλύσω γὰρ ἐγὼ	τὸν	Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς
[7, 1]	πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ	τὸν	Αἰγύπτιον καί, ἵνα πιστῶς αὐτῷ
[7, 2]	ἧκον εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς	τὸν	Αἰγύπτιον. λαβόντες δὲ αὐτοὺς οἱ
[7, 5]	ἐλπίσι καὶ φρονήματος ἐνεπλήσθησαν, ὅτι	τὸν	ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον.
[7, 1]	εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον	τὸν	ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν
[7, 1]	ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην κατέλιπε	τὸν	ἀπαγγελοῦντα πρὸς Χαιρέαν ὅτι βασιλεὺς
[7, 1]	ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι	τὸν	ἅπαξ ὡρισμένον θάνατον ὑφ´ ἡμῶν
[7, 3]	εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας οὖν τριακοσίους	τὸν	ἀριθμὸν ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες Ἕλληνες,
[7, 2]	φωνῆς· ἠξίουν δὲ ἄγεσθαι πρὸς	τὸν	βασιλέα, ὡς μέγα ὄφελος αὐτῷ
[7, 4]	τὰς ἐσθῆτας καὶ τὸν πλοῦτον	τὸν	βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ πάντα θορύβου
[7, 6]	καὶ ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα,	τὸν	δὲ Αἰγύπτιον πανταχοῦ νικᾶν. Ἡ
[7, 2]	θαλάσσης, ἀρκούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς,	τὸν	δὲ ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν τείχεσιν,
[7, 5]	εἶπεν εὐεργέτην εἰς τὸν οἶκον	τὸν	ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι
[7, 4]	Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς	τὸν	Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς τάχιστα τοῖς
[7, 2]	τῆς προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι	τὸν	Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν στρατιὰν
[7, 1]	ἀπαντήσει καὶ πρὸ τοῦ διαβῆναι	τὸν	Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν οἱ
[7, 5]	ἀναδέξομαι τὸν πόλεμον καὶ πρὸς	τὸν	ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα. δὸς δέ
[7, 2]	ζῶ εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι	τὸν	ἐχθρόν. Μὴ μὰν ἀσπουδί γε
[7, 2]	θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ δόξωσι καταισχύνειν	τὸν	Ἡρακλέα, φανερώτατον θεὸν παρ´ αὐτοῖς
[7, 1]	γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι Χαιρέαν	τὸν	Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι μένειν
[7, 5]	καὶ πλείονας τῶν Σικελικῶν· μίμησαι	τὸν	κηδεστὴν Ἑρμοκράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ.
[7, 4]	ὑμᾶς, μεθ´ ὑμῶν ἀμύνεσθαι θέλοντες	τὸν	κοινὸν ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις ταῦτα
[7, 1]	μόνοι καὶ πένητες καὶ ξένοι	τὸν	κύριον τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν
[7, 1]	ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες ἀντελύπησαν	τὸν	μέγαν βασιλέα καὶ ἀπέθανον ὡς
[7, 4]	Ἕλληνες μισθοφόροι παρὰ τοῦ Αἰγυπτίου	τὸν	μισθὸν οὐκ ἀπολαμβάνοντες ἀλλὰ καὶ
[7, 5]	ἀναγράφω σε" εἶπεν εὐεργέτην εἰς	τὸν	οἶκον τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη
[7, 4]	χρήματα καὶ τὰς ἐσθῆτας καὶ	τὸν	πλοῦτον τὸν βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ
[7, 4]	καὶ τῆς ὅλης Συρίας, ὁρῶν	τὸν	πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ τοῦτο
[7, 2]	τὴν ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς	τὸν	πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν μὲν
[7, 5]	ἡδύς· ὑπὲρ σοῦ δὲ ἀναδέξομαι	τὸν	πόλεμον καὶ πρὸς τὸν ἔχθιστον
[7, 1]	δὲ ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ	τὸν	πόλεμον τὸν πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους
[7, 1]	μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν πόλεμον	τὸν	πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους Χαιρέᾳ παρήγγειλεν
[7, 6]	ταῦτα ἐπαγγέλλου. γάμον οὐχ ὑπομένω·	θάνατον	εὔχομαι. κεντείτωσαν καὶ καέτωσαν· ἐντεῦθεν
[7, 1]	δέ μοι τὸν ἅπαξ ὡρισμένον	θάνατον	ὑφ´ ἡμῶν εἰς ἄμυναν καταχρήσασθαι
[7, 3]	μέλλον ὄνομα καταλείψετε τῆς ἀρετῆς	ἀθάνατον	καὶ πάντες, ὡς ὑμνήσουσι τοὺς
[7, 4]	φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας	δυνατὸν	ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς
[7, 1]	ἀπαρηγόρητον αὑτῷ τὴν συμφορὰν καὶ	ἀδύνατον	σωθῆναι Χαιρέαν πάλαι μὲν" ἔφη
[7, 5]	καὶ φρονήματος ἐνεπλήσθησαν, ὅτι τὸν	ἀνδρειότατον	καὶ κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον. ὀλίγον
[7, 6]	ὕβρεις καὶ σφαγὰς προσεδόκων, τὸ	φιλανθρωπότατον	δέ, δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα
[7, 2]	Τύριοι δὲ φύσει γένος ἐστὶ	μαχιμώτατον	καὶ κλέος ἐπ´ ἀνδρείᾳ θέλουσι
[7, 4]	παραλαβὼν δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ	καθαρώτατον	τὴν ἄχρηστον ἡλικίαν αὐτοῦ κατέλιπε
[7, 2]	μὴ δόξωσι καταισχύνειν τὸν Ἡρακλέα,	φανερώτατον	θεὸν παρ´ αὐτοῖς καὶ ᾧ
[7, 1]	ἐδίκασεν ἐνταῦθα. Πολύχαρμος δὲ ἰδὼν	ἀπαρηγόρητον	αὑτῷ τὴν συμφορὰν καὶ ἀδύνατον
[7, 5]	προσέκρουσα, τετιμώρησαί με· εἰ καὶ	νεμεσητὸν	ἔδοξέ σοι τὸ δυστυχὲς κάλλος,
[7, 1]	ταῦτα ἀκούσας Χαιρέας ἐπίστευσεν εὐθύς·	εὐεξαπάτητον	γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν. καταρρηξάμενος οὖν
[7, 4]	λέοντες εἰς ἀγέλην βοῶν ἐμπεσόντες	ἀφύλακτον·	οἰμωγὴ δὲ καὶ θρῆνος κατεῖχε
[7, 3]	συνεχώρησεν ὁπόσον βούλεται τῆς στρατιᾶς	ἐπίλεκτον	λαβεῖν. ὁ δὲ οὐκ εὐθὺς
[7, 1]	πόλεμος ἦν· νῦν δὲ ἀκούομεν	Αἴγυπτον	μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι,
[7, 5]	διέφυγεν, εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον	θαυμαστὸν	ἐπεδείξατο. καὶ ἐν τῇ συμβολῇ
[7, 4]	τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον τὴν	ἄχρηστον	ἡλικίαν αὐτοῦ κατέλιπε μετὰ τῆς
[7, 5]	ἤδη σοι δίδωμι δῶρον τὸ	ἥδιστον,	οὗ μάλιστα πάντων αὐτὸς ἐπιθυμεῖς,
[7, 5]	τὸν πόλεμον καὶ πρὸς τὸν	ἔχθιστον	ἐμοὶ βασιλέα. δὸς δέ μοι
[7, 5]	δίκην ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ	κάλλιστον	ἆθλον τῆς ἀριστείας. Διονύσιος δὲ
[7, 5]	ἐνεπλήσθησαν, ὅτι τὸν ἀνδρειότατον καὶ	κάλλιστον	εἶχον ἡγούμενον. ὀλίγον τε ἐπενόουν
[7, 2]	ὁ Αἰγύπτιος, οὐδὲν γὰρ ἔθνος	ἄπυστον	ἦν τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν
[7, 5]	εἰς Πηλούσιον, τοῦ δὲ Πέρσου	θᾶττον	καταλαβεῖν· τάχα δ´ ἂν καὶ
[7, 4]	τοὺς Αἰγυπτίους. οἱ δὲ λόγου	θᾶττον	παρῆσαν καὶ Τύρος ἑαλώκει. Τύρου
[7, 5]	ἀεὶ μαχόμενος πλησίον βασιλέως, ἵνα	αὐτὸν	βλέπῃ, καὶ πρῶτος ἐτρέψατο τοὺς
[7, 1]	τοῦ τυράννου· καλὸν γὰρ λυπήσαντας	αὐτὸν	ἔργῳ ποιῆσαι μετανοεῖν, ἔνδοξον καὶ
[7, 5]	ἐστρατεύσατο Χαιρέας, καὶ γὰρ ἐφίλουν	αὐτὸν	ἤδη καὶ ἀγαθὰς εἶχον ἐλπίδας
[7, 2]	οὐκ ἀπρονόητος. ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον	αὐτὸν	καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν ἡ πρὸς
[7, 5]	καὶ πρῶτος ἐτρέψατο τοὺς καθ´	αὑτόν·	τότε δὲ τῆς φυγῆς μακρᾶς
[7, 3]	οὐκ εὐθὺς εἵλετο, ἀλλὰ καταμίξας	ἑαυτὸν	εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ Πολύχαρμον
[7, 5]	δὲ Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν	ἑαυτὸν	καὶ Διονύσιος τὴν κεφαλὴν ἐκόμισε
[7, 5]	δὲ προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν	ἑαυτόν,	πεπεισμένος ὅτι βεβαίως ἤδη Καλλιρόης
[7, 1]	οὐκ ἀποσφάζω πρὸ τῶν βασιλείων	ἐμαυτόν,	προχέας τὸ αἷμα ταῖς θύραις
[7, 6]	τὴν βασιλίδα. συνέβη δέ τι	τοιοῦτον.	Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος φυλάττειν
[7, 1]	τὴν δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα	τοιοῦτον.	ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην κατέλιπε
[7, 4]	καὶ τὰς ἐσθῆτας καὶ τὸν	πλοῦτον	τὸν βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ πάντα
[7, 1]	μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ	τοσοῦτον	ἀποδέω τοῦ σε κωλύειν, ὥστε
[7, 4]	προῆλθεν ὁ στρατηγὸς μετ´ ὀλίγων.	τοῦτον	πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας ὥρμησεν ἐπὶ
[7, 6]	εἶναι τὴν βασιλίδα, κατὰ τὴν	ἔμφυτον	θρησκείαν τῶν βαρβάρων πρὸς τὸ
[7, 3]	καὶ Πολύχαρμον κελεύσας τὸ αὐτό,	πρῶτον	ἀνηρεύνα εἴ τινες εἶεν Ἕλληνες
[7, 1]	διαζευχθεῖσα Χαιρέου, εἰ καὶ τὸ	πρῶτον	ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ δοκεῖν ἐμὲ
[7, 5]	Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ τὸ μὲν	πρῶτον	ἐσιώπα καὶ ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα τῇ
[7, 5]	δὲ Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη. τοῦτο	πρῶτον	μὲν ἀθυμοτέρους ἐποίησε τοὺς πεζούς,
[7, 4]	δ´ ἀνήρ. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ τῶν πολεμίων·
[7, 3]	ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν. τότε	πρῶτον	Χαιρέαν παρεκάλεσεν εἰς τὸ συμβούλιον
[7, 4]	ὁ στρατηγὸς μετ´ ὀλίγων. τοῦτον	πρῶτον	Χαιρέας ἀποκτείνας ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς
[7, 5]	ἐφίλουν αὐτὸν ἤδη καὶ ἀγαθὰς	εἶχον	ἐλπίδας ἐκείνου στρατηγοῦντος· ἔδοξεν οὖν
[7, 5]	ὅτι τὸν ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον	εἶχον	ἡγούμενον. ὀλίγον τε ἐπενόουν οὐδέν,
[7, 4]	ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν	παρεῖχον	τοῖς φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ τὰς
[7, 5]	τῶν κατορθωμάτων ἀμείψασθαι καιρὸν οὐκ	ἔσχον·	σὺ γάρ μοι Τύρον ἔδωκας·
[7, 5]	συνήφθη. χρόνον μὲν οὖν πολὺν	πολὺν	ἀντέσχεν ἡ πεζὴ στρατιὰ τῶν
[7, 5]	μάχη συνήφθη. χρόνον μὲν οὖν	πολὺν	πολὺν ἀντέσχεν ἡ πεζὴ στρατιὰ
[7, 6]	καὶ τὰς τρίχας ἐσπάραττε λέγουσα	νῦν	ἀληθῶς αἰχμάλωτός εἰμι. φόνευσόν με
[7, 1]	ἔλεγες, εἰ μὴ πόλεμος ἦν·	νῦν	δὲ ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι,
[7, 1]	φίλτατε, καὶ πολλάκις ἀποθανεῖν ἐκώλυσα,	νῦν	δέ μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι·
[7, 5]	φιλάνθρωπος. ἐγγὺς ἐκεῖ Χαιρέας ἦν.	νῦν	δὲ πάντως τέθνηκεν· ἐμοῦ γὰρ
[7, 3]	ἐγώ σοι τοὺς Τυρίους, τοὺς	νῦν	καταγελῶντας, γυμνοὺς ἐν πέδαις παραστήσω.
[7, 6]	θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει, δέσποινα" εἶπε,	νῦν	μὲν γὰρ οὐκ οἶδεν ὁ
[7, 2]	λήψομαι παρὰ τοῦ δικαστοῦ. ~Ταχέως	τοίνυν	ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα, προσποιούμενοι ἐθέλειν
[7, 2]	σεαυτῷ τε κἀμοί. παραυτίκα μὲν	οὖν	αὐτοῖς ἐκέλευσεν ὅπλα δοθῆναι καὶ
[7, 2]	γῆς τεθεικυίᾳ τὴν ἐπιβάθραν. πανταχόθεν	οὖν	αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον·
[7, 2]	Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα διηγήσαντο. φέροντες	οὖν	ἑαυτοὺς δίδομέν σοι φίλους πιστούς,
[7, 1]	τῷ δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι. τί	οὖν	ἐγὼ βραδύνω καὶ οὐκ ἀποσφάζω
[7, 1]	καὶ ἀπέθανον ὡς ἄνδρες. πῶς	οὖν"	εἶπε Χαιρέας ἡμεῖς οἱ δύο
[7, 6]	οὐ χαίροντες αὐτὸ πράξουσιν. ὡς	οὖν	εἶπεν ὁ Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε
[7, 2]	Συρακόσιοι τῶν εὐπατριδῶν. οὗτος μὲν	οὖν	εἰς Βαβυλῶνα φίλος ἐμὸς ὢν
[7, 5]	παλαιὸν ἱερὸν ἔχουσα Ἀφροδίτης. ὥσπερ	οὖν	ἐν οἰκίᾳ, μετὰ πάσης ἀδείας
[7, 2]	εὐκαταφρόνητος, ἀλλ´ ἄξιος τιμῆς. εὐθὺς	οὖν	ἔργον ἐπεδείξατο μέγα. τῷ μὲν
[7, 3]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ. πλείονες μὲν	οὖν	εὑρέθησαν οἱ μισθοφοροῦντες, ἐξελέξατο δὲ
[7, 3]	ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν. μηδεὶς	οὖν	καταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν ἐφ´ ἣν
[7, 4]	ἔφη ποιήσειαν οἱ θεοί. συνεσπειραμένους	οὖν	ὁ Χαιρέας ἐκείνους ἤγαγεν ἐπὶ
[7, 1]	διαβῆναι τὸν Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν	οὖν	οἱ δύο μόνοι, τοσούτους δὲ
[7, 5]	ἡ μάχη συνήφθη. χρόνον μὲν	οὖν	πολὺν πολὺν ἀντέσχεν ἡ πεζὴ
[7, 3]	φρονήματι μετ´ εὐβουλίας χρώμενοι. γνώτωσαν	οὖν	πόσον Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν. ἐγὼ
[7, 5]	δὲ γενήσεται κτῆμα Συρία. φέρ´	οὖν	σκεψώμεθα τί ποιητέον· ἐν ἀμφοτέροις
[7, 1]	εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν. καταρρηξάμενος	οὖν	τὴν ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς
[7, 6]	ἑκάτερος κρατεῖν ἐν ἀμφοτέροις. ἐκείνης	οὖν	τῆς ἡμέρας ἧς ἐναυμάχησε καταπλεύσας
[7, 1]	τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου. προῆλθεν	οὖν	τις ὥσπερ εὐκαίρως, καὶ εἶπεν
[7, 3]	καὶ ὡς εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας	οὖν	τριακοσίους τὸν ἀριθμὸν ἔλεξεν ὧδε·
[7, 3]	λιμέσι κλειομένης ὥσπερ οἰκίας. ~Πάντων	οὖν	τῶν πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ
[7, 1]	ὅτι καὶ Καλλιρόη μένει. τῆς	οὖν	ὑστεραίας ἦλθεν ἐπὶ τὰ βασίλεια,
[7, 3]	καὶ βασιλεύς, ὡς πυνθανόμεθα. τί	οὖν	χρὴ πράττειν; οὔτε γὰρ ἑλεῖν
[7, 5]	εἶχον ἐλπίδας ἐκείνου στρατηγοῦντος· ἔδοξεν	οὖν	ὥσπερ ὀφθαλμὸς ἐξῃρῆσθαι μεγάλου σώματος.
[7, 2]	ποταμῷ καὶ προσμίξαντες τοῖς ὀπισθοφύλαξιν	ἠκολούθουν.	ἐπεὶ δὲ ἧκον εἰς Συρίαν,
[7, 2]	τύχην εὑρεθεὶς συνῆκε τῆς φωνῆς·	ἠξίουν	δὲ ἄγεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα,
[7, 4]	πολλὴν ἐξουσίαν παρεῖχον τοῖς φονεύουσιν.	οὔκουν	οὐδὲ τὰς πύλας δυνατὸν ἦν
[7, 5]	οὐκ ἐστρατεύσατο Χαιρέας, καὶ γὰρ	ἐφίλουν	αὐτὸν ἤδη καὶ ἀγαθὰς εἶχον
[7, 2]	αὐτῇ πύλης μιᾶς, τὸν δὲ	ἐπίπλουν	τῶν τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης
[7, 3]	μόνοι οἱ Τύριοι τῶν Αἰγυπτίων	κατεφρόνουν,	τὴν εὔνοιαν καὶ πίστιν τῷ
[7, 5]	κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον. ὀλίγον τε	ἐπενόουν	οὐδέν, ἀλλὰ ὥρμηντο καὶ τριήραρχοι
[7, 4]	ἀσπὶς ἄρ´ ἀσπίδ´ ἔρειδε, κόρυς	κόρυν,	ἀνέρα δ´ ἀνήρ. καὶ τὸ
[7, 3]	δ´, ἐγὼ Πολύχαρμός τε μαχησόμεθα·	σὺν	γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν. δέσθησαν πάντες
[7, 3]	ἀλλ´ ἔν τε τῷ παρόντι	σὺν	θεοῖς ἔνδοξοι καὶ περίβλεπτοι γενήσεσθε
[7, 2]	οὖν εἰς Βαβυλῶνα φίλος ἐμὸς	ὢν	ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ δὲ
[7, 5]	παρακαλῶ, μὴ ἀπολέσωμεν ἕτοιμα ἀγαθά,	ὧν	κοινωνόν σε ποιήσομαι. ἐμοὶ μὲν
[7, 1]	αἰσχύνην, οὐ μεγάλην δὲ ἐκδικίαν	ὧν	πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι τὸν
[7, 5]	καὶ δίδωσιν· ὁ δὲ πεντακισχιλίους	λαβὼν	συνῆψε σταθμοὺς δύο ἡμέρᾳ μιᾷ,
[7, 4]	μηδὲν ἐμπόδιον ᾖ τῷ τάχει.	παραλαβὼν	δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον
[7, 5]	καὶ Ἀθηναίους κατεναυμαχήσατε. σήμερον δὲ	ἀγών	ἐστί σοι πρὸς Πέρσας τοὺς
[7, 4]	θρῆνος κατεῖχε τὴν πόλιν ἅπασαν,	ὀλίγων	μὲν τὸ γινόμενον ὁρώντων, πάντων
[7, 4]	πύλας προῆλθεν ὁ στρατηγὸς μετ´	ὀλίγων.	τοῦτον πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας ὥρμησεν
[7, 1]	δὲ κατεκρίθην καὶ Διονύσιος νενίκηκε	σιγῶν.	ἀλλ´ οὐδὲν ὄφελος αὐτῷ τῆς
[7, 1]	βασιλεὺς ἐδίκασεν ἐνταῦθα. Πολύχαρμος δὲ	ἰδὼν	ἀπαρηγόρητον αὑτῷ τὴν συμφορὰν καὶ
[7, 4]	ἤγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλέως σκηνήν.	ἰδὼν	δὲ ὁ Αἰγύπτιος ἐθαύμασε καὶ
[7, 1]	ζητῶν τὴν γυναῖκα. κεκλεισμένα δὲ	ἰδὼν	καὶ πολλοὺς ἐπὶ θύραις τοὺς
[7, 6]	τῷ Χαιρέᾳ σκυθρωπός. ὁ δὲ	ἰδὼν	τοῦτο ἄλλο" φησὶν ἦν. κλέπτουσί
[7, 2]	ἡμεῖς Ἕλληνές ἐσμεν Συρακόσιοι τῶν	εὐπατριδῶν.	οὗτος μὲν οὖν εἰς Βαβυλῶνα
[7, 5]	ἦν ἡ Καλλιρόῃ ἀπαντήσασα πρώτη	Περσίδων,	ὅτε εἰς Βαβυλῶνα εἰσῄει. Ὁ
[7, 3]	δὲ ἀπιστεῖς, ἐμὲ προθυσάμενος ἀπέρχου·	ζῶν	γὰρ οὐ κοινωνήσω φυγῆς. ἂν
[7, 5]	δὲ ἀπέκτεινεν. ὁ δὲ Αἰγύπτιος	ζῶν	καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος
[7, 1]	ἐν Βαβυλῶνι ἐλεύθερος. ἔχαιρε δὲ	ἐλπίζων	ὅτι καὶ Καλλιρόη μένει. τῆς
[7, 6]	μετὰ τῶν αἰχμαλώτων ἐνταῦθα κατεκλείσθης,	μαθὼν	δὲ προνοήσεταί σου φιλανθρώπως· οὐ
[7, 2]	γὰρ ἔθνος ἄπυστον ἦν τῆς	Ἀθηναίων	δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν ἐν τῷ
[7, 5]	σοι πρὸς Πέρσας τοὺς ὑπὸ	Ἀθηναίων	νενικημένους. ἔχεις τριήρεις Αἰγυπτίας, μείζονας
[7, 1]	τὰς τρίχας, τὸ στέρνον ἅμα	παίων	ἔλεγεν ἄπιστε Βαβυλών, κακὴ ξενοδόχε,
[7, 6]	αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη δὲ ἡ θάλασσα	ναυαγίων	Μηδικῶν. ἀλλ´ οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε
[7, 6]	τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ τῶν	ἰδίων	οὔτε Χαιρέας τὴν ἐν τῇ
[7, 1]	καὶ οὐκ ἀποσφάζω πρὸ τῶν	βασιλείων	ἐμαυτόν, προχέας τὸ αἷμα ταῖς
[7, 4]	ἐστεφανώσατο. τί γάρ μοι ὄφελος	ἐπινικίων,	ἂν σύ, Καλλιρόη, μὴ βλέπῃς;
[7, 4]	πρῶτον οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ τῶν	πολεμίων·	ὡς δ´ ἐγγὺς ἦσαν, βλέποντες
[7, 1]	δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον.	ἐξιὼν	ἐπὶ τὴν μάχην κατέλιπε τὸν
[7, 1]	θανάτου τρόπον, ὅστις ἂν γένοιτο	βελτίων·	ὃν γὰρ σὺ διανοῇ, φέρει
[7, 4]	ἐλθεῖν οὐδὲ πᾶσα ἡ τῶν	Αἰγυπτίων	δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν
[7, 6]	τὴν ἐν τῇ γῇ τῶν	Αἰγυπτίων,	ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος κρατεῖν ἐν
[7, 3]	ἑαλωκότων μόνοι οἱ Τύριοι τῶν	Αἰγυπτίων	κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ πίστιν
[7, 5]	ἀντέσχεν ἡ πεζὴ στρατιὰ τῶν	Αἰγυπτίων	Μήδοις τε καὶ Πέρσαις, εἶτα
[7, 6]	γὰρ τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο τῶν	Αἰγυπτίων	τριηρῶν, οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι κατέστησαν,
[7, 6]	καὶ πεπαιδευμένη καὶ οὐκ ἀμελέτητος	κακῶν,	παρεμυθεῖτο μάλιστα τὴν βασιλίδα. συνέβη
[7, 6]	ἐνεπλήσθη δὲ ἡ θάλασσα ναυαγίων	Μηδικῶν.	ἀλλ´ οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε τὴν
[7, 5]	Αἰγυπτίας, μείζονας καὶ πλείονας τῶν	Σικελικῶν·	μίμησαι τὸν κηδεστὴν Ἑρμοκράτην ἐν
[7, 3]	χρώμενοι. γνώτωσαν οὖν πόσον Ἕλληνες	Φοινίκων	διαφέρουσιν. ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶ
[7, 6]	μάστιγας καὶ ὕβρεις καὶ σφαγὰς	προσεδόκων,	τὸ φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ
[7, 5]	ἐνέδωκαν. καὶ βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε	διώκων.	σπουδὴ δὲ ἦν τοῦ Αἰγυπτίου
[7, 2]	Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ τὴν δεξιὰν	ἐμβαλὼν	εἰς καιρὸν ἥκεις" φησίν, ὦ
[7, 4]	δέκατος αὐτὸς καὶ ἄνωθεν ἐσήμαινε	καλῶν	τοὺς Αἰγυπτίους. οἱ δὲ λόγου
[7, 1]	καὶ εἶπεν ἅπερ ἦν δεδιδαγμένος.	θέλων	γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι Χαιρέαν
[7, 3]	θάλασσα ἡμετέρα καὶ Νεῖλος Αἰγυπτίους	φιλῶν.	ταῦτα εἰπόντος λίαν εὐλαβῶς σιωπὴ
[7, 3]	ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν	ἄλλων	ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν. μηδεὶς
[7, 1]	στέρνον ἅμα παίων ἔλεγεν ἄπιστε	Βαβυλών,	κακὴ ξενοδόχε, ἐπ´ ἐμοῦ δὲ
[7, 5]	τῶν παρόντων ἦν μοι καὶ	Βαβυλὼν	φιλάνθρωπος. ἐγγὺς ἐκεῖ Χαιρέας ἦν.
[7, 4]	τοὺς ἀπαντῶντας καὶ εἴσω τῶν	πυλῶν	γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ τείχη
[7, 2]	πολέμῳ τῷ Σικελικῷ. τετυράννηκε δὲ	ἡμῶν	Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα διηγήσαντο. φέροντες
[7, 1]	τὸν ἅπαξ ὡρισμένον θάνατον ὑφ´	ἡμῶν	εἰς ἄμυναν καταχρήσασθαι τοῦ τυράννου·
[7, 4]	ἀπολέσθαι πάρεσμεν πρὸς ὑμᾶς, μεθ´	ὑμῶν	ἀμύνεσθαι θέλοντες τὸν κοινὸν ἐχθρόν.
[7, 3]	ἀλλ´ ἕτοιμος ἀκολουθεῖν ὅστις ἂν	ὑμῶν	ἄρχειν θέλῃ· πειθόμενόν με γὰρ
[7, 3]	ὀρέγομαι. πάντες ἐπεβόησαν σὺ στρατήγει.	Βουλομένων,	ἔφη στρατηγῶ καὶ τὴν ἀρχήν
[7, 4]	τὰς πύλας δυνατὸν ἦν κλεῖσαι,	σεσωρευμένων	ἐν αὐταῖς τῶν νεκρῶν. Ἐν
[7, 4]	τὸ γινόμενον ὁρώντων, πάντων δὲ	θορυβουμένων.	καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο διὰ
[7, 1]	τὸν κύριον τηλικούτων καὶ τοσούτων	ἐθνῶν	καὶ δύναμιν ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν
[7, 3]	τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ τούτῳ	δυσχεραίνων	ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν. τότε
[7, 4]	ἐφόνευεν, ὥσπερ λέοντες εἰς ἀγέλην	βοῶν	ἐμπεσόντες ἀφύλακτον· οἰμωγὴ δὲ καὶ
[7, 6]	ὁ Χαιρέας εἶπεν ὦ πάντων	ἀνθρώπων	ἀφυέστατε, οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται
[7, 3]	οὐχ ὁ Πέρσης, ὁ κάκιστος	ἀνθρώπων·	λελύπηκάς με σκεπτόμενος περὶ φυγῆς
[7, 6]	κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν τῶν	βαρβάρων	πρὸς τὸ ὄνομα τὸ βασιλικὸν
[7, 5]	δὸς δέ μοι μετὰ τῶν	τριηρῶν	καὶ τοὺς τριακοσίους τοὺς ἐμούς.
[7, 6]	τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο τῶν Αἰγυπτίων	τριηρῶν,	οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι κατέστησαν, ἀλλὰ
[7, 2]	μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν	τριηρῶν	τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς πόλεως
[7, 4]	κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς τῶν	νεκρῶν.	Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ τούτῳ
[7, 5]	συνεχοῦς ἡμέραις τε καὶ νυξίν,	ὁρῶν	ἐπὶ τούτοις λυπούμενον βασιλέα μὴ
[7, 4]	ἐφοβεῖτο καὶ τῆς ὅλης Συρίας,	ὁρῶν	τὸν πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ
[7, 1]	γὰρ καὶ αὐτὴ στρατεύεται. μὴ	εὑρὼν	δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον τὸν
[7, 6]	κλέπτουσί τινες τὰ κάλλιστα τῶν	λαφύρων;	ἀλλ´ οὐ χαίροντες αὐτὸ πράξουσιν.
[7, 5]	δύο ἡμέρᾳ μιᾷ, καὶ νυκτὸς	ἐπιπεσὼν	τοῖς Αἰγυπτίοις ἀπροσδόκητος πολλοὺς μὲν
[7, 5]	Μεγαβύζου, καὶ πατρὸς καὶ ἀνδρὸς	Περσῶν	ἀρίστων. αὕτη δὲ ἦν ἡ
[7, 6]	δουλείας Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες	Περσῶν	δεσμὰ καὶ μάστιγας καὶ ὕβρεις
[7, 4]	ἐν τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ	Περσῶν	διαβὰς τὸν Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς
[7, 3]	ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν	Περσῶν	δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος
[7, 6]	μὲν βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι τὰ	Περσῶν	πράγματα, τὸν δὲ Αἰγύπτιον πανταχοῦ
[7, 1]	πρὸς Χαιρέαν ὅτι βασιλεὺς ὁ	Περσῶν	χρείαν ἔχων συμμάχων πέπομφε Διονύσιον
[7, 4]	ἐθάρρησεν ἐλθεῖν οὐδὲ πᾶσα ἡ	τῶν	Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς
[7, 6]	Χαιρέας τὴν ἐν τῇ γῇ	τῶν	Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος κρατεῖν
[7, 3]	πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ Τύριοι	τῶν	Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ
[7, 5]	πολὺν ἀντέσχεν ἡ πεζὴ στρατιὰ	τῶν	Αἰγυπτίων Μήδοις τε καὶ Πέρσαις,
[7, 6]	οὔτε γὰρ τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο	τῶν	Αἰγυπτίων τριηρῶν, οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι
[7, 6]	ναύαρχος ὅτι καὶ σὺ μετὰ	τῶν	αἰχμαλώτων ἐνταῦθα κατεκλείσθης, μαθὼν δὲ
[7, 3]	δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ	τῶν	ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν.
[7, 6]	βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν	τῶν	βαρβάρων πρὸς τὸ ὄνομα τὸ
[7, 1]	βραδύνω καὶ οὐκ ἀποσφάζω πρὸ	τῶν	βασιλείων ἐμαυτόν, προχέας τὸ αἷμα
[7, 5]	ἀλλότριοι, πάντες βάρβαροι, φθονοῦντες, μισοῦντες,	τῶν	δὲ μισούντων χείρονες οἱ φιλοῦντες.
[7, 4]	τοὺς ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην·	τῶν	δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος
[7, 1]	προφυλακαί, κἂν ἀποκτείνωμεν δέ τινα	τῶν	ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν τι τῶν
[7, 1]	τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν τι	τῶν	ἐκείνου κτημάτων, οὐκ αἰσθήσεται τῆς
[7, 5]	μοι Τύρον ἔδωκας· περὶ δὲ	τῶν	ἑξῆς παρακαλῶ, μὴ ἀπολέσωμεν ἕτοιμα
[7, 2]	εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές ἐσμεν Συρακόσιοι	τῶν	εὐπατριδῶν. οὗτος μὲν οὖν εἰς
[7, 6]	ἧτταν τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ	τῶν	ἰδίων οὔτε Χαιρέας τὴν ἐν
[7, 5]	εἶπε τὰ μὲν πρῶτά σου	τῶν	κατορθωμάτων ἀμείψασθαι καιρὸν οὐκ ἔσχον·
[7, 6]	ἦν. κλέπτουσί τινες τὰ κάλλιστα	τῶν	λαφύρων; ἀλλ´ οὐ χαίροντες αὐτὸ
[7, 4]	ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς	τῶν	νεκρῶν. Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ
[7, 5]	πολέμου πεπείραμαι. πρὸς τὴν σύγκρισιν	τῶν	παρόντων ἦν μοι καὶ Βαβυλὼν
[7, 3]	κλειομένης ὥσπερ οἰκίας. ~Πάντων οὖν	τῶν	πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ Τύριοι
[7, 4]	μὲν πρῶτον οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ	τῶν	πολεμίων· ὡς δ´ ἐγγὺς ἦσαν,
[7, 4]	γὰρ τοὺς ἀπαντῶντας καὶ εἴσω	τῶν	πυλῶν γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ
[7, 5]	τριήρεις Αἰγυπτίας, μείζονας καὶ πλείονας	τῶν	Σικελικῶν· μίμησαι τὸν κηδεστὴν Ἑρμοκράτην
[7, 3]	καὶ περίβλεπτοι γενήσεσθε καὶ πλουσιώτατοι	τῶν	συμμάχων, εἴς τε τὸ μέλλον
[7, 4]	ἦσαν, βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἐσήμαινον τοῖς ἔνδον, πάντα
[7, 5]	βασιλέα. δὸς δέ μοι μετὰ	τῶν	τριηρῶν καὶ τοὺς τριακοσίους τοὺς
[7, 2]	πύλης μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν	τῶν	τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς
[7, 1]	κἂν ἐμπρήσωμέν τι τῶν ἐκείνου	κτημάτων,	οὐκ αἰσθήσεται τῆς βλάβης. ὀρθῶς
[7, 5]	τὰ μὲν πρῶτά σου τῶν	κατορθωμάτων	ἀμείψασθαι καιρὸν οὐκ ἔσχον· σὺ
[7, 1]	πολέμῳ γάμοι. καὶ ἐγὼ μὲν	ἐμμελετῶν	τὴν δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην
[7, 1]	ὑστεραίας ἦλθεν ἐπὶ τὰ βασίλεια,	ζητῶν	τὴν γυναῖκα. κεκλεισμένα δὲ ἰδὼν
[7, 6]	γελάσας ὁ Χαιρέας εἶπεν ὦ	πάντων	ἀνθρώπων ἀφυέστατε, οὐκ οἶδας πῶς
[7, 5]	δῶρον τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα	πάντων	αὐτὸς ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε
[7, 1]		~Πάντων	δὲ ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ
[7, 4]	ὀλίγων μὲν τὸ γινόμενον ὁρώντων,	πάντων	δὲ θορυβουμένων. καὶ ὄχλος ἄτακτος
[7, 3]	ταῦτα εἰπόντος λίαν εὐλαβῶς σιωπὴ	πάντων	ἐγένετο καὶ κατήφεια· μόνος δὲ
[7, 3]	καὶ λιμέσι κλειομένης ὥσπερ οἰκίας.	~Πάντων	οὖν τῶν πέριξ ἑαλωκότων μόνοι
[7, 1]	~Πάντων δὲ	ἐξιόντων	μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν πόλεμον
[7, 5]	πεπείραμαι. πρὸς τὴν σύγκρισιν τῶν	παρόντων	ἦν μοι καὶ Βαβυλὼν φιλάνθρωπος.
[7, 5]	βάρβαροι, φθονοῦντες, μισοῦντες, τῶν δὲ	μισούντων	χείρονες οἱ φιλοῦντες. σύ μοι,
[7, 4]	ἅπασαν, ὀλίγων μὲν τὸ γινόμενον	ὁρώντων,	πάντων δὲ θορυβουμένων. καὶ ὄχλος
[7, 3]	οἰκίας. ~Πάντων οὖν τῶν πέριξ	ἑαλωκότων	μόνοι οἱ Τύριοι τῶν Αἰγυπτίων
[7, 5]	καὶ πατρὸς καὶ ἀνδρὸς Περσῶν	ἀρίστων.	αὕτη δὲ ἦν ἡ Καλλιρόῃ
[7, 5]	ἐποίησε τοὺς πεζούς, ὅτι μετ´	αὐτῶν	οὐκ ἐστρατεύσατο Χαιρέας, καὶ γὰρ
[7, 1]	ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς τὴν ὑπὲρ	ἑαυτῶν	ἄμυναν. οὔπω πᾶν εἴρητο ἔπος
[7, 2]	ἐξήταζον τίνες εἶεν· σχῆμα γὰρ	πρεσβευτῶν	οὐκ ἔχοντες ὑπωπτεύοντο κατάσκοποι μᾶλλον.
[7, 1]	πένητες καὶ ξένοι τὸν κύριον	τηλικούτων	καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ δύναμιν
[7, 1]	ξένοι τὸν κύριον τηλικούτων καὶ	τοσούτων	ἐθνῶν καὶ δύναμιν ἔχοντα ἣν
[7, 2]	φρόνησίν τε καὶ θάρσος, μετὰ	τούτων	δὲ καὶ πίστιν, οἷα δὴ
[7, 6]	ὅτι καὶ σὺ μετὰ τῶν	αἰχμαλώτων	ἐνταῦθα κατεκλείσθης, μαθὼν δὲ προνοήσεταί
[7, 3]	περίβλεπτοι γενήσεσθε καὶ πλουσιώτατοι τῶν	συμμάχων,	εἴς τε τὸ μέλλον ὄνομα
[7, 1]	βασιλεὺς ὁ Περσῶν χρείαν ἔχων	συμμάχων	πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ
[7, 1]	ὅτι βασιλεὺς ὁ Περσῶν χρείαν	ἔχων	συμμάχων πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν
[7, 5]	χρεία. καὶ ὁ μὲν Αἰγύπτιος	ἔχων	τὴν πεζὴν στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς
[7, 4]	βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἐσήμαινον τοῖς ἔνδον, πάντα μᾶλλον
[7, 1]	ἐπίστευσεν εὐθύς· εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος	δυστυχῶν.	καταρρηξάμενος οὖν τὴν ἐσθῆτα καὶ