Livre, Chap. |
[7, 5] |
ἐν
οἰκίᾳ,
μετὰ
πάσης
ἀδείας
|
αἱ |
γυναῖκες
ἐνταῦθα
διῆγον.
θεασαμένη
δὲ |
[7, 6] |
ᾧ
συνήθως
οἱ
ἄρχοντες
ἐχρημάτιζον.
|
αἱ |
δὲ
γυναῖκες
χαμαὶ
ἐκαθέζοντο
περὶ |
[7, 6] |
οὔτε
ὅλως
ἀντίπρῳροι
κατέστησαν,
ἀλλὰ
|
αἳ |
μὲν
εὐθὺς
ἀνετράπησαν,
ἃς
δὲ |
[7, 3] |
ἐμοὶ
τοῦ
βασιλέως
ἐξουσίαν
παρασχόντος
|
ἐπιλέξασθαι |
τῆς
στρατιᾶς
τοὺς
ἀρίστους,
εἱλόμην |
[7, 6] |
ἐπαίνοις,
ἐπαγγελίαις,
μάλιστα
δέ,
ἂν
|
ἐρᾶσθαι |
δοκῇ;
σὺ
δὲ
βίαν
ἴσως |
[7, 4] |
ἐξεχεῖτο
διὰ
τῆς
πύλης,
βουλόμενος
|
θεάσασθαι |
τὸ
συμβεβηκός.
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς |
[7, 1] |
θάνατον
ὑφ´
ἡμῶν
εἰς
ἄμυναν
|
καταχρήσασθαι |
τοῦ
τυράννου·
καλὸν
γὰρ
λυπήσαντας |
[7, 5] |
μὲν
πρῶτά
σου
τῶν
κατορθωμάτων
|
ἀμείψασθαι |
καιρὸν
οὐκ
ἔσχον·
σὺ
γάρ |
[7, 2] |
συνῆκε
τῆς
φωνῆς·
ἠξίουν
δὲ
|
ἄγεσθαι |
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
ὡς
μέγα |
[7, 3] |
θεῷ
εἰλήλουθμεν.
δέσθησαν
πάντες
μὴ
|
συγκαταθέσθαι |
τῇ
Χαιρέου
γνώμῃ·
βασιλεὺς
δὲ |
[7, 4] |
εἶναι
τοὺς
καταλειπομένους
εἰς
Ἄραδον
|
ἀποθέσθαι. |
~Νῦσος
δέ
ἐστιν
αὕτη
ἀπέχουσα |
[7, 2] |
μέγα
ῥέξας
τι
καὶ
ἐσσομένοισι
|
πυθέσθαι. |
ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
Αἰγύπτιος
ἥσθη |
[7, 4] |
οὐκ
ἀπολαμβάνοντες
ἀλλὰ
καὶ
ἐπιβουλευθέντες
|
ἀπολέσθαι |
πάρεσμεν
πρὸς
ὑμᾶς,
μεθ´
ὑμῶν |
[7, 6] |
ἐνίκησεν,
ὥστε
μηδὲ
ἀντίπαλον
αὐτῷ
|
γενέσθαι |
τὸ
πολέμιον
ναυτικόν·
οὔτε
γὰρ |
[7, 3] |
τὴν
Περσῶν
δύναμιν
τοῖς
Τυρίοις
|
προσγενέσθαι. |
κίνδυνος
δὲ
καταληφθεῖσιν
ἡμῖν
ἐν |
[7, 4] |
ὄντας
ἐπὶ
τὴν
δυνατωτάτην
πόλιν
|
παραγίνεσθαι, |
πρὸς
ἣν
οὐδέποτε
ἐθάρρησεν
ἐλθεῖν |
[7, 4] |
πάρεσμεν
πρὸς
ὑμᾶς,
μεθ´
ὑμῶν
|
ἀμύνεσθαι
|
θέλοντες
τὸν
κοινὸν
ἐχθρόν.
ἐμήνυσέ |
[7, 2] |
ταύτης
τῆς
προφάσεως
ἤλπιζον
ἀδεῶς
|
διαβήσεσθαι |
τὸν
Εὐφράτην.
κατέλαβον
δὲ
τὴν |
[7, 2] |
ἐδίωκον
βασιλέα,
προσποιούμενοι
ἐθέλειν
ἐκείνῳ
|
συστρατεύεσθαι· |
διὰ
γὰρ
ταύτης
τῆς
προφάσεως
|
[7, 1] |
Φοινίκην
δὲ
ἑαλωκέναι,
Συρίαν
δὲ
|
κατατρέχεσθαι. |
βασιλεῖ
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἀπαντήσει |
[7, 5] |
στρατηγοῦντος·
ἔδοξεν
οὖν
ὥσπερ
ὀφθαλμὸς
|
ἐξῃρῆσθαι |
μεγάλου
σώματος.
τὸ
δὲ
ναυτικὸν |
[7, 2] |
καὶ
κλέος
ἐπ´
ἀνδρείᾳ
θέλουσι
|
κεκτῆσθαι, |
μὴ
δόξωσι
καταισχύνειν
τὸν
Ἡρακλέα, |
[7, 1] |
νῦν
δέ
μοι
δοκεῖς
καλῶς
|
βεβουλεῦσθαι· |
καὶ
τοσοῦτον
ἀποδέω
τοῦ
σε |
[7, 3] |
ὑπέστησαν.
Τύριοι
δὲ
οὐκ
εἰσὶ
|
πεντακόσιαι |
μυριάδες,
ἀλλὰ
ὀλίγοι
καὶ
καταφρονήσει |
[7, 5] |
καὶ
γὰρ
ἐφίλουν
αὐτὸν
ἤδη
|
καὶ |
ἀγαθὰς
εἶχον
ἐλπίδας
ἐκείνου
στρατηγοῦντος· |
[7, 1] |
ἰδὼν
ἀπαρηγόρητον
αὑτῷ
τὴν
συμφορὰν
|
καὶ
|
ἀδύνατον
σωθῆναι
Χαιρέαν
πάλαι
μὲν" |
[7, 5] |
θάλασσαν·
ὑμεῖς
γὰρ
οἱ
Συρακόσιοι
|
καὶ |
Ἀθηναίους
κατεναυμαχήσατε.
σήμερον
δὲ
ἀγών |
[7, 2] |
ἐχθρόν.
Μὴ
μὰν
ἀσπουδί
γε
|
καὶ |
ἀκλειῶς
ἀπολοίμην,
ἀλλὰ
μέγα
ῥέξας |
[7, 4] |
ὥστε
πολὺ
ἐλάττονας
δόξαι·
ὡς
|
καὶ |
ἀληθῶς
ἀσπὶς
ἄρ´
ἀσπίδ´
ἔρειδε, |
[7, 4] |
ἰδὼν
δὲ
ὁ
Αἰγύπτιος
ἐθαύμασε
|
καὶ |
ἄλλους
ὁρᾶν
ὑπελάμβανεν,
οὐ
τοὺς |
[7, 5] |
ἐμούς.
ἔχε"
φησὶ
καὶ
τούτους
|
καὶ |
ἄλλους,
ὅσους
ἂν
θέλῃς.
καὶ |
[7, 2] |
προτρεπτικώτατα
εἰς
ἀνδρείαν
ἔχοντες,
θανάτου
|
καὶ |
ἀμύνης
ἔρωτα·
ἤδη
γὰρ
ἐτεθνήκειν |
[7, 4] |
τῇ
Τύρῳ,
πρὶν
κρατήσωμεν
αὐτῆς
|
καὶ |
ἀναβάντες
ἐπὶ
τὰ
τείχη
καλέσωμεν |
[7, 5] |
γυνὴ
δὲ
Μεγαβύζου,
καὶ
πατρὸς
|
καὶ |
ἀνδρὸς
Περσῶν
ἀρίστων.
αὕτη
δὲ |
[7, 4] |
ἐμήνυσέ
τις
ταῦτα
τοῖς
ἔνδον
|
καὶ
|
ἀνοίξας
τὰς
πύλας
προῆλθεν
ὁ |
[7, 4] |
ἐπὶ
τὰ
τείχη
δέκατος
αὐτὸς
|
καὶ |
ἄνωθεν
ἐσήμαινε
καλῶν
τοὺς
Αἰγυπτίους. |
[7, 1] |
ἀδικηθέντες
ἀντελύπησαν
τὸν
μέγαν
βασιλέα
|
καὶ |
ἀπέθανον
ὡς
ἄνδρες.
πῶς
οὖν" |
[7, 6] |
ἀλλ´
ἔρριπται
χαμαί,
ξίφος
αἰτοῦσα
|
καὶ |
ἀποθανεῖν
βουλομένη.
γελάσας
ὁ
Χαιρέας
|
[7, 6] |
γὰρ
ἦσαν
ἑαλωκέναι
μὲν
βασιλέα
|
καὶ
|
ἀπολωλέναι
τὰ
Περσῶν
πράγματα,
τὸν |
[7, 5] |
δάκρυα·
μόλις
δὲ
ὑπεφθέγξατο
ἰδοὺ
|
καὶ
|
Ἄραδος,
μικρὰ
νῆσος
ἀντὶ
τῆς |
[7, 3] |
μόνον
εὐγενείᾳ
τῶν
ἄλλων
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀρετῇ
διαφέρειν.
μηδεὶς
οὖν
καταπλαγῇ |
[7, 6] |
πρέπει
γάρ
μοι
σωφροσύνην
τιμᾶν.
|
καὶ |
αὐτὴ
γὰρ
ἴσως
ἄνδρα
πενθεῖ. |
[7, 1] |
τί
γέγονεν;
οὐ
δήπου
γὰρ
|
καὶ |
αὐτὴ
στρατεύεται.
μὴ
εὑρὼν
δὲ |
[7, 1] |
ἀποδέω
τοῦ
σε
κωλύειν,
ὥστε
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤδη
συναποθανεῖν
ἕτοιμος.
σκεψώμεθα |
[7, 5] |
σύγκρισιν
τῶν
παρόντων
ἦν
μοι
|
καὶ |
Βαβυλὼν
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς
ἐκεῖ
Χαιρέας |
[7, 3] |
οὐ
μόνον
Τύρον
ἕξομεν,
ἀλλὰ
|
καὶ
|
Βαβυλῶνα.
πολλὰ
δὲ
ἐν
πολέμῳ |
[7, 5] |
Πέρσαις,
εἶτα
πλήθει
βιασθέντες
ἐνέδωκαν.
|
καὶ
|
βασιλεὺς
δὲ
ἐφίππευσε
διώκων.
σπουδὴ |
[7, 3] |
κατέχει
σπεύδοντας
ἡμᾶς·
ἐπείγεται
δὲ
|
καὶ |
βασιλεύς,
ὡς
πυνθανόμεθα.
τί
οὖν |
[7, 3] |
στρατιᾶς
τοὺς
ἀρίστους,
εἱλόμην
ὑμᾶς·
|
καὶ |
γὰρ
αὐτὸς
Ἕλλην
εἰμί,
Συρακόσιος, |
[7, 3] |
πρᾶξιν
ἐφ´
ἣν
ὑμᾶς
παρακαλῶ,
|
καὶ |
γὰρ
δυνατὴν
εὑρήσομεν
καὶ
ῥᾳδίαν, |
[7, 5] |
μετ´
αὐτῶν
οὐκ
ἐστρατεύσατο
Χαιρέας,
|
καὶ |
γὰρ
ἐφίλουν
αὐτὸν
ἤδη
καὶ |
[7, 6] |
λέγεις,
πεποίηκα
ἐν
διπλῷ
μᾶλλον,
|
καὶ |
γάρ
σου
κατεψευσάμην
ὅτι
ἕξεις |
[7, 6] |
οὐ
μόνον
γὰρ
ἀνδρεῖος,
ἀλλὰ
|
καὶ |
γυναῖκα
ποιήσεται·
φύσει
γάρ
ἐστι |
[7, 2] |
ἀπρονόητος.
ἐπήγειρε
δὲ
μᾶλλον
αὐτὸν
|
καὶ |
διαπρεπέστερον
ἐποίησεν
ἡ
πρὸς
βασιλέα |
[7, 5] |
δῷς
ἱππεῖς
ἐπιλέκτους.
ἐπῄνεσε
βασιλεὺς
|
καὶ |
δίδωσιν·
ὁ
δὲ
πεντακισχιλίους
λαβὼν |
[7, 5] |
θᾶττον
καταλαβεῖν·
τάχα
δ´
ἂν
|
καὶ |
διέφυγεν,
εἰ
μὴ
Διονύσιος
ἔργον |
[7, 1] |
δίκαια
ἐρεῖν·
ἐρήμην
δὲ
κατεκρίθην
|
καὶ
|
Διονύσιος
νενίκηκε
σιγῶν.
ἀλλ´
οὐδὲν |
[7, 5] |
Αἰγύπτιος
ζῶν
καταλαμβανόμενος
ἀπέσφαξεν
ἑαυτὸν
|
καὶ |
Διονύσιος
τὴν
κεφαλὴν
ἐκόμισε
πρὸς |
[7, 3] |
πειθόμενόν
με
γὰρ
εὑρήσει,
ἐπεὶ
|
καὶ |
δόξης
οὐκ
ἐμῆς
ἀλλὰ
κοινῆς |
[7, 6] |
μὲν
γὰρ
ἔχαιρον
ἀπηλλαγμένοι
πολέμου
|
καὶ |
δουλείας
Περσικῆς,
οἱ
δὲ
ἑαλωκότες |
[7, 1] |
κύριον
τηλικούτων
καὶ
τοσούτων
ἐθνῶν
|
καὶ |
δύναμιν
ἔχοντα
ἣν
ἑωράκαμεν
λυπῆσαι |
[7, 1] |
ἀλλοτρίας
γυναικός.
ἐν
πολέμῳ
γάμοι.
|
καὶ |
ἐγὼ
μὲν
ἐμμελετῶν
τὴν
δίκην
|
[7, 1] |
προῆλθεν
οὖν
τις
ὥσπερ
εὐκαίρως,
|
καὶ |
εἶπεν
ἅπερ
ἦν
δεδιδαγμένος.
θέλων |
[7, 3] |
δεδοίκαμεν·
ψάμμος
τε
γὰρ
ἀδιόδευτος
|
καὶ |
εἴσοδος
ὀλίγη
καὶ
θάλασσα
ἡμετέρα |
[7, 4] |
Χαιρέας·
βιασάμενος
γὰρ
τοὺς
ἀπαντῶντας
|
καὶ |
εἴσω
τῶν
πυλῶν
γενόμενος
ἀνεπήδησεν |
[7, 5] |
καταντικρὺ
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐσιώπα
|
καὶ |
ἔκλαιεν,
ὀνειδίζουσα
τῇ
θεῷ
τὰ |
[7, 3] |
Χαιρέαν
παρεκάλεσεν
εἰς
τὸ
συμβούλιον
|
καὶ |
ἔλεξεν
ὧδε.
Ἄνδρες
σύμμαχοι,
δούλους |
[7, 6] |
καὶ
πρὶν
ἰδεῖν
ἀπεστράφη
με
|
καὶ |
ἐμίσησεν.
ἔοικε
δὲ
φρόνημα
εἶναι |
[7, 6] |
βεβαίως
ἤδη
Καλλιρόης
ἀνήρ
ἐστι.
|
~Καὶ |
ἐν
μὲν
τῇ
γῇ
ταῦτα |
[7, 5] |
μὴ
Διονύσιος
ἔργον
θαυμαστὸν
ἐπεδείξατο.
|
καὶ |
ἐν
τῇ
συμβολῇ
ἠγωνίσατο
λαμπρῶς, |
[7, 2] |
εἶναι·
ἔοικε
δὲ
νηὶ
καθωρμισμένῃ
|
καὶ |
ἐπὶ
γῆς
τεθεικυίᾳ
τὴν
ἐπιβάθραν. |
[7, 4] |
τὸν
μισθὸν
οὐκ
ἀπολαμβάνοντες
ἀλλὰ
|
καὶ
|
ἐπιβουλευθέντες
ἀπολέσθαι
πάρεσμεν
πρὸς
ὑμᾶς, |
[7, 6] |
Χαιρέας
ἐπαφρόδιτος
ἄρα"
φησὶν
εἰμὶ
|
καὶ |
ἐράσμιος,
εἰ
καὶ
πρὶν
ἰδεῖν |
[7, 1] |
κακὴ
ξενοδόχε,
ἐπ´
ἐμοῦ
δὲ
|
καὶ |
ἐρήμη.
ὢ
καλοῦ
δικαστοῦ·
προαγωγὸς |
[7, 2] |
ἀπολοίμην,
ἀλλὰ
μέγα
ῥέξας
τι
|
καὶ |
ἐσσομένοισι
πυθέσθαι.
ταῦτα
ἀκούσας
ὁ |
[7, 5] |
καὶ
ἄλλους,
ὅσους
ἂν
θέλῃς.
|
καὶ |
εὐθὺς
ἔργον
ἐγένετο
ὁ
λόγος· |
[7, 4] |
εἴτε
γὰρ
τέθνηκας,
ἀσεβῶ,
εἴτε
|
καὶ |
ζῇς,
πῶς
ἑορτάζειν
δύναμαι
δίχα |
[7, 5] |
εἰς
τὸν
οἶκον
τὸν
ἐμὸν
|
καὶ |
ἤδη
σοι
δίδωμι
δῶρον
τὸ |
[7, 6] |
πανταχοῦ
νικᾶν.
Ἡ
νὺξ
ἐκείνη
|
καὶ |
ἡδίστη
καὶ
χαλεπωτάτη
κατέσχεν
Ἄραδον. |
[7, 1] |
Καλλιρόην
ἐζήτει
Διονύσιον
τὸν
ἀντεραστὴν
|
καὶ |
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν
τὴν |
[7, 3] |
γὰρ
ἀδιόδευτος
καὶ
εἴσοδος
ὀλίγη
|
καὶ |
θάλασσα
ἡμετέρα
καὶ
Νεῖλος
Αἰγυπτίους |
[7, 2] |
σύμβουλον·
ἐπεδείκνυτο
γὰρ
φρόνησίν
τε
|
καὶ |
θάρσος,
μετὰ
τούτων
δὲ
καὶ |
[7, 6] |
δεσπότῃ.
κἀκεῖνοι
τοὺς
μὲν
εὐνούχους
|
καὶ |
θεραπαινίδας
καὶ
πάντα
τὰ
εὐωνότερα |
[7, 4] |
βοῶν
ἐμπεσόντες
ἀφύλακτον·
οἰμωγὴ
δὲ
|
καὶ |
θρῆνος
κατεῖχε
τὴν
πόλιν
ἅπασαν, |
[7, 1] |
ἀθροῖσαι
στρατιὰν
ἐπὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
|
καί, |
ἵνα
πιστῶς
αὐτῷ
καὶ
προθύμως |
[7, 5] |
τῆς
ἀριστείας.
Διονύσιος
δὲ
προσεκύνησε
|
καὶ |
ἰσόθεον
ἔδοξεν
ἑαυτόν,
πεπεισμένος
ὅτι |
[7, 6] |
οὐχ
ὑπομένω·
θάνατον
εὔχομαι.
κεντείτωσαν
|
καὶ |
καέτωσαν·
ἐντεῦθεν
οὐκ
ἀναστήσομαι·
τάφος |
[7, 1] |
ἐλεύθερος.
ἔχαιρε
δὲ
ἐλπίζων
ὅτι
|
καὶ |
Καλλιρόη
μένει.
τῆς
οὖν
ὑστεραίας |
[7, 5] |
φρονήματος
ἐνεπλήσθησαν,
ὅτι
τὸν
ἀνδρειότατον
|
καὶ
|
κάλλιστον
εἶχον
ἡγούμενον.
ὀλίγον
τε |
[7, 5] |
πρῶτος.
τῆς
δὲ
αὐτῆς
ἡμέρας
|
καὶ |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλασσαν |
[7, 5] |
αὐτῆς
ἡμέρας
καὶ
κατὰ
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλασσαν
ἡ
μάχη
συνήφθη. |
[7, 5] |
ὄντα
καὶ
παρεσκευασμένον
κατὰ
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλασσαν,
καλέσας
Χαιρέαν
εἶπε |
[7, 3] |
εἰσὶ
πεντακόσιαι
μυριάδες,
ἀλλὰ
ὀλίγοι
|
καὶ |
καταφρονήσει
μετ´
ἀλαζονείας,
οὐ
φρονήματι |
[7, 3] |
λίαν
εὐλαβῶς
σιωπὴ
πάντων
ἐγένετο
|
καὶ |
κατήφεια·
μόνος
δὲ
Χαιρέας
ἐτόλμησεν |
[7, 4] |
ἐβιάζοντο,
οἱ
δὲ
ἔξω
παιόμενοι
|
καὶ |
κεντούμενοι
ξίφεσι
καὶ
λόγχαις
εἴσω |
[7, 2] |
δὲ
φύσει
γένος
ἐστὶ
μαχιμώτατον
|
καὶ |
κλέος
ἐπ´
ἀνδρείᾳ
θέλουσι
κεκτῆσθαι, |
[7, 3] |
οἱ
μισθοφοροῦντες,
ἐξελέξατο
δὲ
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
Κορινθίους
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Πελοποννησίους· |
[7, 5] |
οὐδέν,
ἀλλὰ
ὥρμηντο
καὶ
τριήραρχοι
|
καὶ |
κυβερνῆται
καὶ
ναῦται
καὶ
στρατιῶται |
[7, 2] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
προκεχωρήκει
ῥᾳδίως
|
καὶ |
κύριος
ἐγεγόνει
τῆς
Κοίλης
Συρίας |
[7, 2] |
τείχεσιν,
ὀχυρῶς
ᾠκοδομημένης
τῆς
πόλεως
|
καὶ |
λιμέσι
κλειομένης
ὥσπερ
οἰκίας.
~Πάντων |
[7, 4] |
ἔξω
παιόμενοι
καὶ
κεντούμενοι
ξίφεσι
|
καὶ |
λόγχαις
εἴσω
πάλιν
ἔφευγον,
ἀπαντῶντες |
[7, 6] |
οἱ
δὲ
ἑαλωκότες
Περσῶν
δεσμὰ
|
καὶ |
μάστιγας
καὶ
ὕβρεις
καὶ
σφαγὰς |
[7, 4] |
πάντα
θορύβου
καὶ
ταραχῆς
ἐπέπληστο
|
καὶ |
μέχρις
Εὐφράτου
τὰς
πόλεις
κατειλήφει
|
[7, 4] |
ἄλλην
στρατιὰν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
|
καὶ |
μὴ
πρότερον
ἐπέλθῃς
τῇ
Τύρῳ, |
[7, 1] |
θύραις
τοῦ
δικαστοῦ;
γνώτωσαν
Πέρσαι
|
καὶ |
Μῆδοι,
πῶς
βασιλεὺς
ἐδίκασεν
ἐνταῦθα. |
[7, 1] |
ἀπελπίσαι
Χαιρέαν
τὸν
Καλλιρόης
γάμον
|
καὶ |
μηκέτι
μένειν
τὴν
δίκην,
ἐπενόησέ |
[7, 5] |
ὥρμηντο
καὶ
τριήραρχοι
καὶ
κυβερνῆται
|
καὶ |
ναῦται
καὶ
στρατιῶται
πάντες
ὁμοίως, |
[7, 3] |
εἴσοδος
ὀλίγη
καὶ
θάλασσα
ἡμετέρα
|
καὶ |
Νεῖλος
Αἰγυπτίους
φιλῶν.
ταῦτα
εἰπόντος |
[7, 5] |
σοι
προσέκρουσα,
τετιμώρησαί
με·
εἰ
|
καὶ |
νεμεσητὸν
ἔδοξέ
σοι
τὸ
δυστυχὲς |
[7, 5] |
συνῆψε
σταθμοὺς
δύο
ἡμέρᾳ
μιᾷ,
|
καὶ |
νυκτὸς
ἐπιπεσὼν
τοῖς
Αἰγυπτίοις
ἀπροσδόκητος |
[7, 5] |
οὔσης
καὶ
συνεχοῦς
ἡμέραις
τε
|
καὶ |
νυξίν,
ὁρῶν
ἐπὶ
τούτοις
λυπούμενον |
[7, 1] |
οἱ
δύο
μόνοι
καὶ
πένητες
|
καὶ |
ξένοι
τὸν
κύριον
τηλικούτων
καὶ
|
[7, 5] |
λόγος·
κατήπειγε
γὰρ
ἡ
χρεία.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
Αἰγύπτιος
ἔχων
τὴν |
[7, 5] |
μέχρι
ποῦ
με
πολεμεῖς;
εἰ
|
καὶ |
ὅλως
σοι
προσέκρουσα,
τετιμώρησαί
με· |
[7, 2] |
σκηνήν,
μετ´
οὐ
πολὺ
δὲ
|
καὶ
|
ὁμοτράπεζον
ἐποιήσατο
Χαιρέαν,
εἶτα
καὶ |
[7, 3] |
νικῶμεν
γάρ,
ἂν
θεοὶ
θέλωσι,
|
καὶ |
οὐ
μόνον
Τύρον
ἕξομεν,
ἀλλὰ |
[7, 5] |
νῆσος
ἀντὶ
τῆς
μεγάλης
Σικελίας
|
καὶ |
οὐδεὶς
ἐνταῦθα
ἐμός.
ἀρκεῖ,
δέσποινα. |
[7, 6] |
ὡς
ἂν
Ἑλληνὶς
καὶ
πεπαιδευμένη
|
καὶ |
οὐκ
ἀμελέτητος
κακῶν,
παρεμυθεῖτο
μάλιστα |
[7, 1] |
τεθνηκέναι.
τί
οὖν
ἐγὼ
βραδύνω
|
καὶ |
οὐκ
ἀποσφάζω
πρὸ
τῶν
βασιλείων |
[7, 6] |
χαμαὶ
ἐκαθέζοντο
περὶ
τὴν
βασιλίδα
|
καὶ |
οὔτε
πῦρ
ἀνῆψαν
οὔτε
τροφῆς
|
[7, 4] |
γινόμενον
ὁρώντων,
πάντων
δὲ
θορυβουμένων.
|
καὶ
|
ὄχλος
ἄτακτος
ἐξεχεῖτο
διὰ
τῆς |
[7, 2] |
ἀνατεθείκασι
τὴν
πόλιν.
θαρροῦσι
δὲ
|
καὶ
|
ὀχυρότητι
τῆς
οἰκήσεως.
ἡ
μὲν |
[7, 2] |
οἷα
δὴ
καὶ
φύσεως
ἀγαθῆς
|
καὶ |
παιδείας
οὐκ
ἀπρονόητος.
ἐπήγειρε
δὲ |
[7, 2] |
Σικελικῷ.
τετυράννηκε
δὲ
ἡμῶν
Ἀρταξέρξης,
|
καὶ |
πάντα
διηγήσαντο.
φέροντες
οὖν
ἑαυτοὺς |
[7, 6] |
τοὺς
μὲν
εὐνούχους
καὶ
θεραπαινίδας
|
καὶ |
πάντα
τὰ
εὐωνότερα
σώματα
συνήθροισαν |
[7, 3] |
ἔτι
λέγοντος
πάντες
ἀνέκραγον
ἡγοῦ,
|
καὶ
|
πάντες
ὥρμησαν
ἐπὶ
τὰ
ὅπλα. |
[7, 3] |
ὄνομα
καταλείψετε
τῆς
ἀρετῆς
ἀθάνατον
|
καὶ |
πάντες,
ὡς
ὑμνήσουσι
τοὺς
μετὰ |
[7, 3] |
οὐ
κοινωνήσω
φυγῆς.
ἂν
δὲ
|
καὶ
|
πάντως
θέλῃς,
ὀλίγους
ἐμοὶ
κατάλιπε |
[7, 1] |
ἐγὼ
μὲν
ἐμμελετῶν
τὴν
δίκην
|
καὶ |
πάνυ
ἐπεπείσμην
δίκαια
ἐρεῖν·
ἐρήμην |
[7, 2] |
ἔχοντες
ὑπωπτεύοντο
κατάσκοποι
μᾶλλον.
ἔνθα
|
καὶ
|
παρεκινδύνευσαν,
εἰ
μὴ
εἷς
γέ |
[7, 5] |
ἐπειδήπερ
ἤκουσε
βασιλέα
πλησίον
ὄντα
|
καὶ
|
παρεσκευασμένον
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
[7, 5] |
μὲν
θυγάτηρ,
γυνὴ
δὲ
Μεγαβύζου,
|
καὶ |
πατρὸς
καὶ
ἀνδρὸς
Περσῶν
ἀρίστων. |
[7, 1] |
Χαιρέας
ἡμεῖς
οἱ
δύο
μόνοι
|
καὶ |
πένητες
καὶ
ξένοι
τὸν
κύριον |
[7, 6] |
ἐκείνη
γάρ,
ὡς
ἂν
Ἑλληνὶς
|
καὶ |
πεπαιδευμένη
καὶ
οὐκ
ἀμελέτητος
κακῶν, |
[7, 3] |
τῷ
παρόντι
σὺν
θεοῖς
ἔνδοξοι
|
καὶ |
περίβλεπτοι
γενήσεσθε
καὶ
πλουσιώτατοι
τῶν |
[7, 5] |
στρατιὰ
τῶν
Αἰγυπτίων
Μήδοις
τε
|
καὶ |
Πέρσαις,
εἶτα
πλήθει
βιασθέντες
ἐνέδωκαν. |
[7, 3] |
τὴν
πρὸς
ἐμὲ
εὔνοιάν
τε
|
καὶ |
πίστιν
ᾑρημένους.
ἀλλ´
ἔν
τε |
[7, 2] |
καὶ
θάρσος,
μετὰ
τούτων
δὲ
|
καὶ |
πίστιν,
οἷα
δὴ
καὶ
φύσεως |
[7, 3] |
τῶν
Αἰγυπτίων
κατεφρόνουν,
τὴν
εὔνοιαν
|
καὶ |
πίστιν
τῷ
Πέρσῃ
φυλάττοντες.
ἐπὶ |
[7, 5] |
νενικημένους.
ἔχεις
τριήρεις
Αἰγυπτίας,
μείζονας
|
καὶ |
πλείονας
τῶν
Σικελικῶν·
μίμησαι
τὸν |
[7, 3] |
θεοῖς
ἔνδοξοι
καὶ
περίβλεπτοι
γενήσεσθε
|
καὶ |
πλουσιώτατοι
τῶν
συμμάχων,
εἴς
τε |
[7, 5] |
ἔλιπέ
μου
ταῖς
συμφοραῖς,
ἤδη
|
καὶ |
πολέμου
πεπείραμαι.
πρὸς
τὴν
σύγκρισιν |
[7, 1] |
μὲν"
ἔφη
παρεμυθούμην
σε,
φίλτατε,
|
καὶ |
πολλάκις
ἀποθανεῖν
ἐκώλυσα,
νῦν
δέ |
[7, 1] |
τὴν
γυναῖκα.
κεκλεισμένα
δὲ
ἰδὼν
|
καὶ |
πολλοὺς
ἐπὶ
θύραις
τοὺς
φυλάσσοντας |
[7, 3] |
καταμίξας
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
|
καὶ |
Πολύχαρμον
κελεύσας
τὸ
αὐτό,
πρῶτον |
[7, 6] |
σκέψις
προύκειτο
τῷ
Αἰγυπτίῳ
τί
|
καὶ |
πράξειε·
βίαν
μὲν
γὰρ
οὐκ |
[7, 6] |
φησὶν
εἰμὶ
καὶ
ἐράσμιος,
εἰ
|
καὶ |
πρὶν
ἰδεῖν
ἀπεστράφη
με
καὶ |
[7, 1] |
βασιλεῖ
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἀπαντήσει
|
καὶ |
πρὸ
τοῦ
διαβῆναι
τὸν
Εὐφράτην. |
[7, 1] |
Αἰγύπτιον
καί,
ἵνα
πιστῶς
αὐτῷ
|
καὶ |
προθύμως
ἐξυπηρετῆται,
Καλλιρόην
ἀπέδωκε.
ταῦτα
|
[7, 6] |
μὲν
εὐθὺς
ἀνετράπησαν,
ἃς
δὲ
|
καὶ
|
πρὸς
τὴν
γῆν
ἐξενεχθείσας
ἐζώγρησεν |
[7, 1] |
φέρει
μέν
τινα
φθόνον
βασιλεῖ
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
μέλλον
αἰσχύνην,
οὐ |
[7, 5] |
σοῦ
δὲ
ἀναδέξομαι
τὸν
πόλεμον
|
καὶ |
πρὸς
τὸν
ἔχθιστον
ἐμοὶ
βασιλέα. |
[7, 4] |
εἶναι
προσδοκῶντες.
τίς
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
προσεδόκησε
τοσούτους
ὄντας
ἐπὶ
τὴν |
[7, 2] |
τὴν
στρατιὰν
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
|
καὶ |
προσμίξαντες
τοῖς
ὀπισθοφύλαξιν
ἠκολούθουν.
ἐπεὶ |
[7, 1] |
μὲν
γὰρ
σώματος
αὐτῷ
φυλακαὶ
|
καὶ |
προφυλακαί,
κἂν
ἀποκτείνωμεν
δέ
τινα |
[7, 5] |
πλησίον
βασιλέως,
ἵνα
αὐτὸν
βλέπῃ,
|
καὶ |
πρῶτος
ἐτρέψατο
τοὺς
καθ´
αὑτόν· |
[7, 3] |
παρακαλῶ,
καὶ
γὰρ
δυνατὴν
εὑρήσομεν
|
καὶ |
ῥᾳδίαν,
δόξῃ
μᾶλλον
ἢ
πείρᾳ |
[7, 2] |
οὖν
αὐτοῖς
ἐκέλευσεν
ὅπλα
δοθῆναι
|
καὶ |
σκηνήν,
μετ´
οὐ
πολὺ
δὲ |
[7, 1] |
δυστυχῶν.
καταρρηξάμενος
οὖν
τὴν
ἐσθῆτα
|
καὶ |
σπαράξας
τὰς
τρίχας,
τὸ
στέρνον |
[7, 5] |
τριήραρχοι
καὶ
κυβερνῆται
καὶ
ναῦται
|
καὶ |
στρατιῶται
πάντες
ὁμοίως,
τίς
προθυμίαν |
[7, 6] |
οὐκ
οἶδεν
ὁ
ναύαρχος
ὅτι
|
καὶ |
σὺ
μετὰ
τῶν
αἰχμαλώτων
ἐνταῦθα |
[7, 2] |
καὶ
ὁμοτράπεζον
ἐποιήσατο
Χαιρέαν,
εἶτα
|
καὶ |
σύμβουλον·
ἐπεδείκνυτο
γὰρ
φρόνησίν
τε |
[7, 5] |
δὲ
τῆς
φυγῆς
μακρᾶς
οὔσης
|
καὶ |
συνεχοῦς
ἡμέραις
τε
καὶ
νυξίν, |
[7, 1] |
περιῄει
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἐξερευνώμενος
|
καὶ |
συνεχῶς
καθάπερ
ἐμμανὴς
Πολυχάρμου
τοῦ |
[7, 6] |
δεσμὰ
καὶ
μάστιγας
καὶ
ὕβρεις
|
καὶ |
σφαγὰς
προσεδόκων,
τὸ
φιλανθρωπότατον
δέ, |
[7, 3] |
Βαβυλῶνα.
πολλὰ
δὲ
ἐν
πολέμῳ
|
καὶ |
{τὰ}
ἐμπόδια
γίνεται,
πρὸς
ἃ
|
[7, 4] |
αὐτοῦ
κατέλιπε
μετὰ
τῆς
βασιλίδος
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
καὶ
τὰς
ἐσθῆτας |
[7, 4] |
βασιλικόν.
ἐπεὶ
δὲ
πάντα
θορύβου
|
καὶ |
ταραχῆς
ἐπέπληστο
καὶ
μέχρις
Εὐφράτου |
[7, 4] |
τῆς
βασιλίδος
καὶ
τὰ
χρήματα
|
καὶ |
τὰς
ἐσθῆτας
καὶ
τὸν
πλοῦτον |
[7, 6] |
ἀκούσασα
ἡ
Καλλιρόη
μέγα
ἀνεκώκυσε
|
καὶ |
τὰς
τρίχας
ἐσπάραττε
λέγουσα
νῦν |
[7, 3] |
σὺ
στρατήγει.
Βουλομένων,
ἔφη
στρατηγῶ
|
καὶ |
τὴν
ἀρχήν
μοι
ὑμεῖς
δεδώκατε· |
[7, 2] |
ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
Αἰγύπτιος
ἥσθη
|
καὶ |
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
εἰς
καιρὸν |
[7, 4] |
Τύρον
ἑαλωκέναι
περὶ
Σιδῶνος
ἐφοβεῖτο
|
καὶ |
τῆς
ὅλης
Συρίας,
ὁρῶν
τὸν |
[7, 4] |
τείχεσιν
ἐπλησίαζον,
ἐπυνθάνοντο
τίνες
εἶεν
|
καὶ |
τί
βούλοιντο.
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο |
[7, 2] |
ἐποίησεν
ἡ
πρὸς
βασιλέα
φιλονεικία
|
καὶ
|
τὸ
δεῖξαι
θέλειν
ὅτι
οὐκ |
[7, 4] |
κόρυς
κόρυν,
ἀνέρα
δ´
ἀνήρ.
|
καὶ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
οὐδὲ
καθεωρῶντο |
[7, 1] |
Καλλιρόη
παρόντος
διαζευχθεῖσα
Χαιρέου,
εἰ
|
καὶ |
τὸ
πρῶτον
ἐξηπάτησεν
αὐτὴν
τῷ |
[7, 1] |
αὐτὸν
ἔργῳ
ποιῆσαι
μετανοεῖν,
ἔνδοξον
|
καὶ |
τοῖς
ὕστερον
ἐσομένοις
διήγημα
καταλείποντας |
[7, 4] |
τὰ
χρήματα
καὶ
τὰς
ἐσθῆτας
|
καὶ |
τὸν
πλοῦτον
τὸν
βασιλικόν.
ἐπεὶ |
[7, 1] |
δέ
μοι
δοκεῖς
καλῶς
βεβουλεῦσθαι·
|
καὶ |
τοσοῦτον
ἀποδέω
τοῦ
σε
κωλύειν, |
[7, 1] |
καὶ
ξένοι
τὸν
κύριον
τηλικούτων
|
καὶ
|
τοσούτων
ἐθνῶν
καὶ
δύναμιν
ἔχοντα |
[7, 3] |
ἐξελέξατο
δὲ
Λακεδαιμονίους
καὶ
Κορινθίους
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
Πελοποννησίους·
εὗρε
δὲ
|
[7, 3] |
τοὺς
μετὰ
Λεωνίδου
τριακοσίους,
οὕτως
|
καὶ |
τοὺς
μετὰ
Χαιρέου
ἀνευφημήσουσιν.
ἔτι |
[7, 5] |
δέ
μοι
μετὰ
τῶν
τριηρῶν
|
καὶ |
τοὺς
τριακοσίους
τοὺς
ἐμούς.
ἔχε" |
[7, 5] |
τριακοσίους
τοὺς
ἐμούς.
ἔχε"
φησὶ
|
καὶ |
τούτους
καὶ
ἄλλους,
ὅσους
ἂν |
[7, 5] |
τε
ἐπενόουν
οὐδέν,
ἀλλὰ
ὥρμηντο
|
καὶ |
τριήραρχοι
καὶ
κυβερνῆται
καὶ
ναῦται |
[7, 4] |
οἱ
δὲ
λόγου
θᾶττον
παρῆσαν
|
καὶ |
Τύρος
ἑαλώκει.
Τύρου
δὲ
ἁλούσης |
[7, 3] |
πολὺ
εὐπλοήσασα
ἐναντίῳ
ἀνέμῳ
λαμβανόμεθα
|
καὶ |
Τύρος
ἡ
παγχάλεπος
κατέχει
σπεύδοντας
|
[7, 6] |
ἑαλωκότες
Περσῶν
δεσμὰ
καὶ
μάστιγας
|
καὶ |
ὕβρεις
καὶ
σφαγὰς
προσεδόκων,
τὸ |
[7, 6] |
σὺ
δὲ
βίαν
ἴσως
προσῆγες
|
καὶ |
ὕβριν.
οὒ"
ἔφη,
δέσποτα·
πάντα |
[7, 6] |
μόνον
ἐν
ταῖς
στοαῖς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὑπαίθριοι
διενυκτέρευσαν.
τοὺς
δ´
ἀξιώματός |
[7, 2] |
ἐπιδρομῆς,
ὑποχείριος
δὲ
ἦν
αὐτῷ
|
καὶ |
Φοινίκη
πλὴν
Τύρου.
Τύριοι
δὲ |
[7, 5] |
δὲ
ναυτικὸν
ἐπήρθη
ταῖς
ἐλπίσι
|
καὶ |
φρονήματος
ἐνεπλήσθησαν,
ὅτι
τὸν
ἀνδρειότατον |
[7, 2] |
δὲ
καὶ
πίστιν,
οἷα
δὴ
|
καὶ
|
φύσεως
ἀγαθῆς
καὶ
παιδείας
οὐκ |
[7, 1] |
ἄμυναν.
οὔπω
πᾶν
εἴρητο
ἔπος
|
καὶ |
Χαιρέας
ἀνεβόησε
σπεύδωμεν,
ἀπίωμεν.
δίκας |
[7, 6] |
Ἡ
νὺξ
ἐκείνη
καὶ
ἡδίστη
|
καὶ |
χαλεπωτάτη
κατέσχεν
Ἄραδον.
Αἰγύπτιοι
μὲν |
[7, 2] |
Ἡρακλέα,
φανερώτατον
θεὸν
παρ´
αὐτοῖς
|
καὶ |
ᾧ
μόνῳ
σχεδὸν
ἀνατεθείκασι
τὴν |
[7, 3] |
τοὺς
ἄλλους
Πελοποννησίους·
εὗρε
δὲ
|
καὶ |
ὡς
εἴκοσι
Σικελιώτας.
ποιήσας
οὖν |
[7, 1] |
τοῦ
μὲν
γὰρ
σώματος
αὐτῷ
|
φυλακαὶ |
καὶ
προφυλακαί,
κἂν
ἀποκτείνωμεν
δέ |
[7, 1] |
γὰρ
σώματος
αὐτῷ
φυλακαὶ
καὶ
|
προφυλακαί, |
κἂν
ἀποκτείνωμεν
δέ
τινα
τῶν |
[7, 1] |
συμφορὰν
καὶ
ἀδύνατον
σωθῆναι
Χαιρέαν
|
πάλαι |
μὲν"
ἔφη
παρεμυθούμην
σε,
φίλτατε, |
[7, 4] |
εἴτε
καὶ
ζῇς,
πῶς
ἑορτάζειν
|
δύναμαι |
δίχα
σοῦ
κατακείμενος,
κἂν
ἐν |
[7, 5] |
ταῖς
συμφοραῖς,
ἤδη
καὶ
πολέμου
|
πεπείραμαι. |
πρὸς
τὴν
σύγκρισιν
τῶν
παρόντων |
[7, 6] |
ἄρχοντες
ἐχρημάτιζον.
αἱ
δὲ
γυναῖκες
|
χαμαὶ
|
ἐκαθέζοντο
περὶ
τὴν
βασιλίδα
καὶ |
[7, 6] |
οὐ
βούλεται
ἐλθεῖν,
ἀλλ´
ἔρριπται
|
χαμαί, |
ξίφος
αἰτοῦσα
καὶ
ἀποθανεῖν
βουλομένη. |
[7, 3] |
δόξης
οὐκ
ἐμῆς
ἀλλὰ
κοινῆς
|
ὀρέγομαι. |
πάντες
ἐπεβόησαν
σὺ
στρατήγει.
Βουλομένων, |
[7, 5] |
στρατηγεῖν
εἴτε
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως.
|
οἴομαι |
δὲ
οἰκειότερόν
σοι
εἶναι
τὴν |
[7, 5] |
κίνδυνος
ἡδύς·
ὑπὲρ
σοῦ
δὲ
|
ἀναδέξομαι |
τὸν
πόλεμον
καὶ
πρὸς
τὸν |
[7, 3] |
μοι
ὑμεῖς
δεδώκατε·
διὰ
τοῦτο
|
πειράσομαι |
πάντα
πράττειν,
ὥστε
ὑμᾶς
μὴ |
[7, 5] |
ἕτοιμα
ἀγαθά,
ὧν
κοινωνόν
σε
|
ποιήσομαι. |
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
ἀρκεῖ
Αἴγυπτος, |
[7, 6] |
κεντείτωσαν
καὶ
καέτωσαν·
ἐντεῦθεν
οὐκ
|
ἀναστήσομαι· |
τάφος
ἐμός
ἐστιν
οὗτος
ὁ |
[7, 4] |
σύ,
Καλλιρόη,
μὴ
βλέπῃς;
οὐκέτι
|
στεφανώσομαι |
μετ´
ἐκείνην
τὴν
γαμήλιον
νύκτα. |
[7, 6] |
ἐπαγγέλλου.
γάμον
οὐχ
ὑπομένω·
θάνατον
|
εὔχομαι. |
κεντείτωσαν
καὶ
καέτωσαν·
ἐντεῦθεν
οὐκ |
[7, 1] |
ἀπίωμεν.
δίκας
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
λήψομαι |
παρὰ
τοῦ
δικαστοῦ.
~Ταχέως
τοίνυν |
[7, 5] |
ἀλλ´
οὐκ
ἔχω
παρὰ
τίνος
|
πύθωμαι |
τί
γέγονε.
πάντες
ἀλλότριοι,
πάντες
|
[7, 1] |
νῦν
δὲ
ἀκούομεν
Αἴγυπτον
μὲν
|
ἀφεστάναι, |
Φοινίκην
δὲ
ἑαλωκέναι,
Συρίαν
δὲ |
[7, 3] |
δέ
μοι
τὴν
ταχίστην
ἐντεῦθεν
|
ἀπιέναι, |
πρὶν
ἢ
τὴν
Περσῶν
δύναμιν
|
[7, 1] |
ἐξηπάτησεν
αὐτὴν
τῷ
δοκεῖν
ἐμὲ
|
τεθνηκέναι. |
τί
οὖν
ἐγὼ
βραδύνω
καὶ |
[7, 6] |
τροφῆς
ἐγεύσαντο·
πεπεισμέναι
γὰρ
ἦσαν
|
ἑαλωκέναι |
μὲν
βασιλέα
καὶ
ἀπολωλέναι
τὰ |
[7, 4] |
πολεμίοις
συμμίξαι.
πυθόμενος
γὰρ
Τύρον
|
ἑαλωκέναι
|
περὶ
Σιδῶνος
ἐφοβεῖτο
καὶ
τῆς |
[7, 1] |
Αἴγυπτον
μὲν
ἀφεστάναι,
Φοινίκην
δὲ
|
ἑαλωκέναι, |
Συρίαν
δὲ
κατατρέχεσθαι.
βασιλεῖ
δὲ |
[7, 6] |
ἦσαν
ἑαλωκέναι
μὲν
βασιλέα
καὶ
|
ἀπολωλέναι |
τὰ
Περσῶν
πράγματα,
τὸν
δὲ |
[7, 6] |
πῦρ
ἀνῆψαν
οὔτε
τροφῆς
ἐγεύσαντο·
|
πεπεισμέναι |
γὰρ
ἦσαν
ἑαλωκέναι
μὲν
βασιλέα |
[7, 1] |
πόλεμος
ἀπαντήσει
καὶ
πρὸ
τοῦ
|
διαβῆναι |
τὸν
Εὐφράτην.
οὐκ
ἐσμὲν
οὖν |
[7, 3] |
γὰρ
ἑλεῖν
Τύρον
ἔνεστιν,
οὔτε
|
ὑπερβῆναι, |
καθάπερ
δὲ
τεῖχος
ἐν
μέσῳ |
[7, 2] |
μὲν
οὖν
αὐτοῖς
ἐκέλευσεν
ὅπλα
|
δοθῆναι |
καὶ
σκηνήν,
μετ´
οὐ
πολὺ |
[7, 1] |
αὑτῷ
τὴν
συμφορὰν
καὶ
ἀδύνατον
|
σωθῆναι |
Χαιρέαν
πάλαι
μὲν"
ἔφη
παρεμυθούμην |
[7, 2] |
γῇ
κωλύει
τὸ
μὴ
νῆσον
|
εἶναι· |
ἔοικε
δὲ
νηὶ
καθωρμισμένῃ
καὶ |
[7, 4] |
ἔνδον,
πάντα
μᾶλλον
ἢ
πολεμίους
|
εἶναι |
προσδοκῶντες.
τίς
γὰρ
ἂν
καὶ |
[7, 6] |
ἐν
τῷ
οἰκήματι,
γνοὺς
ἔνδον
|
εἶναι |
τὴν
βασιλίδα,
κατὰ
τὴν
ἔμφυτον |
[7, 5] |
δυνάμεως.
οἴομαι
δὲ
οἰκειότερόν
σοι
|
εἶναι
|
τὴν
θάλασσαν·
ὑμεῖς
γὰρ
οἱ |
[7, 6] |
καὶ
ἐμίσησεν.
ἔοικε
δὲ
φρόνημα
|
εἶναι |
τῆς
γυναικὸς
οὐκ
ἀγεννές.
μηδεὶς |
[7, 4] |
κατειλήφει
ὁ
πόλεμος,
ἔδοξεν
ἀσφαλέστερον
|
εἶναι |
τοὺς
καταλειπομένους
εἰς
Ἄραδον
ἀποθέσθαι. |
[7, 2] |
πρὸς
βασιλέα
φιλονεικία
καὶ
τὸ
|
δεῖξαι |
θέλειν
ὅτι
οὐκ
ἦν
εὐκαταφρόνητος, |
[7, 4] |
ἔσπευδεν
ὡς
τάχιστα
τοῖς
πολεμίοις
|
συμμίξαι. |
πυθόμενος
γὰρ
Τύρον
ἑαλωκέναι
περὶ |
[7, 4] |
τὴν
Τύρον,
ὥστε
πολὺ
ἐλάττονας
|
δόξαι· |
ὡς
καὶ
ἀληθῶς
ἀσπὶς
ἄρ´ |
[7, 1] |
καλὸν
γὰρ
λυπήσαντας
αὐτὸν
ἔργῳ
|
ποιῆσαι |
μετανοεῖν,
ἔνδοξον
καὶ
τοῖς
ὕστερον |
[7, 5] |
μείζονας
καὶ
πλείονας
τῶν
Σικελικῶν·
|
μίμησαι |
τὸν
κηδεστὴν
Ἑρμοκράτην
ἐν
τῇ |
[7, 1] |
καὶ
δύναμιν
ἔχοντα
ἣν
ἑωράκαμεν
|
λυπῆσαι |
δυνάμεθα;
τοῦ
μὲν
γὰρ
σώματος |
[7, 2] |
δὲ
ζῶ
εἰς
μόνον
τὸ
|
λυπῆσαι |
τὸν
ἐχθρόν.
Μὴ
μὰν
ἀσπουδί |
[7, 5] |
εἰ
καὶ
ὅλως
σοι
προσέκρουσα,
|
τετιμώρησαί |
με·
εἰ
καὶ
νεμεσητὸν
ἔδοξέ |
[7, 4] |
οὐδὲ
τὰς
πύλας
δυνατὸν
ἦν
|
κλεῖσαι, |
σεσωρευμένων
ἐν
αὐταῖς
τῶν
νεκρῶν. |
[7, 2] |
πανταχόθεν
οὖν
αὐτοῖς
τὸν
πόλεμον
|
ἀποκλεῖσαι |
ῥᾴδιον·
τὴν
μὲν
πεζὴν
στρατιὰν |
[7, 6] |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἐτόλμα
προσφέρειν,
|
πεῖσαι |
δὲ
πάλιν
οὐκ
ἐδύνατο.
διόπερ |
[7, 1] |
χρείαν
ἔχων
συμμάχων
πέπομφε
Διονύσιον
|
ἀθροῖσαι |
στρατιὰν
ἐπὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
καί, |
[7, 1] |
δεδιδαγμένος.
θέλων
γὰρ
ὁ
Διονύσιος
|
ἀπελπίσαι |
Χαιρέαν
τὸν
Καλλιρόης
γάμον
καὶ |
[7, 1] |
ταῖς
θύραις
τοῦ
δικαστοῦ;
γνώτωσαν
|
Πέρσαι |
καὶ
Μῆδοι,
πῶς
βασιλεὺς
ἐδίκασεν |
[7, 3] |
ἡ
παγχάλεπος
κατέχει
σπεύδοντας
ἡμᾶς·
|
ἐπείγεται |
δὲ
καὶ
βασιλεύς,
ὡς
πυνθανόμεθα. |
[7, 6] |
ὡς
ἐν
Πλαταιαῖς
τεταγμένην,
οὐ
|
βούλεται |
ἐλθεῖν,
ἀλλ´
ἔρριπται
χαμαί,
ξίφος |
[7, 3] |
αὐτοῦ
τὸ
φρόνημα
συνεχώρησεν
ὁπόσον
|
βούλεται |
τῆς
στρατιᾶς
ἐπίλεκτον
λαβεῖν.
ὁ |
[7, 3] |
ἐν
πολέμῳ
καὶ
{τὰ}
ἐμπόδια
|
γίνεται, |
πρὸς
ἃ
δεῖ
μὴ
παντάπασιν |
[7, 5] |
στρατιῶται
πάντες
ὁμοίως,
τίς
προθυμίαν
|
ἐπιδείξεται |
Χαιρέᾳ
πρῶτος.
τῆς
δὲ
αὐτῆς |
[7, 1] |
αὐτῷ
τῆς
νίκης·
οὐ
γὰρ
|
ζήσεται |
Καλλιρόη
παρόντος
διαζευχθεῖσα
Χαιρέου,
εἰ |
[7, 1] |
τι
τῶν
ἐκείνου
κτημάτων,
οὐκ
|
αἰσθήσεται |
τῆς
βλάβης.
ὀρθῶς
ἂν"
ἔφη |
[7, 6] |
γὰρ
ἀνδρεῖος,
ἀλλὰ
καὶ
γυναῖκα
|
ποιήσεται· |
φύσει
γάρ
ἐστι
φιλογύναιος.
ταῦτα
|
[7, 5] |
γὰρ
ἀρκεῖ
Αἴγυπτος,
σοὶ
δὲ
|
γενήσεται |
κτῆμα
Συρία.
φέρ´
οὖν
σκεψώμεθα |
[7, 6] |
αἰχμαλώτων
ἐνταῦθα
κατεκλείσθης,
μαθὼν
δὲ
|
προνοήσεταί |
σου
φιλανθρώπως·
οὐ
μόνον
γὰρ |
[7, 6] |
ἀνθρώπων
ἀφυέστατε,
οὐκ
οἶδας
πῶς
|
μεθοδεύεται
|
γυνὴ
παρακλήσεσιν,
ἐπαίνοις,
ἐπαγγελίαις,
μάλιστα |
[7, 1] |
οὐ
δήπου
γὰρ
καὶ
αὐτὴ
|
στρατεύεται. |
μὴ
εὑρὼν
δὲ
Καλλιρόην
ἐζήτει |
[7, 5] |
ἀλλὰ
ὥρμηντο
καὶ
τριήραρχοι
καὶ
|
κυβερνῆται |
καὶ
ναῦται
καὶ
στρατιῶται
πάντες |
[7, 6] |
βίαν,
ἀλλὰ
ἐᾶτε
διάγειν
ὡς
|
προῄρηται· |
πρέπει
γάρ
μοι
σωφροσύνην
τιμᾶν. |
[7, 1] |
ἵνα
πιστῶς
αὐτῷ
καὶ
προθύμως
|
ἐξυπηρετῆται, |
Καλλιρόην
ἀπέδωκε.
ταῦτα
ἀκούσας
Χαιρέας |
[7, 6] |
τεταγμένην,
οὐ
βούλεται
ἐλθεῖν,
ἀλλ´
|
ἔρριπται
|
χαμαί,
ξίφος
αἰτοῦσα
καὶ
ἀποθανεῖν |
[7, 2] |
μὲν
γὰρ
πόλις
ἐν
θαλάσσῃ
|
κατῴκισται, |
λεπτὴ
δὲ
εἴσοδος
αὐτὴν
συνάπτουσα |
[7, 5] |
καὶ
τριήραρχοι
καὶ
κυβερνῆται
καὶ
|
ναῦται |
καὶ
στρατιῶται
πάντες
ὁμοίως,
τίς |
[7, 5] |
καὶ
κυβερνῆται
καὶ
ναῦται
καὶ
|
στρατιῶται |
πάντες
ὁμοίως,
τίς
προθυμίαν
ἐπιδείξεται |
[7, 2] |
λυπῆσαι
τὸν
ἐχθρόν.
Μὴ
μὰν
|
ἀσπουδί |
γε
καὶ
ἀκλειῶς
ἀπολοίμην,
ἀλλὰ |
[7, 3] |
καταγελῶντας,
γυμνοὺς
ἐν
πέδαις
παραστήσω.
|
εἰ |
δὲ
ἀπιστεῖς,
ἐμὲ
προθυσάμενος
ἀπέρχου· |
[7, 6] |
ἐμός
ἐστιν
οὗτος
ὁ
τόπος.
|
εἰ |
δέ,
ὡς
λέγεις,
φιλάνθρωπός
ἐστιν |
[7, 5] |
ὅλως
σοι
προσέκρουσα,
τετιμώρησαί
με·
|
εἰ |
καὶ
νεμεσητὸν
ἔδοξέ
σοι
τὸ
|
[7, 5] |
δέσποινα.
μέχρι
ποῦ
με
πολεμεῖς;
|
εἰ |
καὶ
ὅλως
σοι
προσέκρουσα,
τετιμώρησαί |
[7, 6] |
ἄρα"
φησὶν
εἰμὶ
καὶ
ἐράσμιος,
|
εἰ |
καὶ
πρὶν
ἰδεῖν
ἀπεστράφη
με |
[7, 1] |
ζήσεται
Καλλιρόη
παρόντος
διαζευχθεῖσα
Χαιρέου,
|
εἰ |
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐξηπάτησεν
αὐτὴν |
[7, 5] |
τάχα
δ´
ἂν
καὶ
διέφυγεν,
|
εἰ |
μὴ
Διονύσιος
ἔργον
θαυμαστὸν
ἐπεδείξατο. |
[7, 2] |
κατάσκοποι
μᾶλλον.
ἔνθα
καὶ
παρεκινδύνευσαν,
|
εἰ |
μὴ
εἷς
γέ
τις
Ἕλλην |
[7, 1] |
ἂν"
ἔφη
Πολύχαρμος
ταῦτα
ἔλεγες,
|
εἰ |
μὴ
πόλεμος
ἦν·
νῦν
δὲ |
[7, 5] |
φιλοῦντες.
σύ
μοι,
δέσποινα,
δήλωσον
|
εἰ |
Χαιρέας
ζῇ.
ταῦτα
λέγουσα
ἔτι |
[7, 2] |
διὰ
γυναῖκα,
τὴν
Ἑρμοκράτους
θυγατέρα,
|
εἴ |
τινα
Ἑρμοκράτην
ἀκούεις
στρατηγὸν
τὸν |
[7, 3] |
κελεύσας
τὸ
αὐτό,
πρῶτον
ἀνηρεύνα
|
εἴ |
τινες
εἶεν
Ἕλληνες
ἐν
τῷ |
[7, 5] |
ἐν
τῇ
συμβολῇ
ἠγωνίσατο
λαμπρῶς,
|
ἀεὶ |
μαχόμενος
πλησίον
βασιλέως,
ἵνα
αὐτὸν |
[7, 3] |
παντάπασιν
ἀποκνεῖν,
ἀλλὰ
ἐγχειρεῖν
προβαλλομένους
|
ἀεὶ |
τὴν
ἀγαθὴν
ἐλπίδα.
τούτους
δὲ |
[7, 1] |
ἔχομεν
συμμάχους
ὅσους
ὁ
Αἰγύπτιος
|
ἄγει, |
τοσαῦτα
ὅπλα,
τοσαῦτα
χρήματα,
τοσαύτας |
[7, 3] |
κοινῆς
ὀρέγομαι.
πάντες
ἐπεβόησαν
σὺ
|
στρατήγει. |
Βουλομένων,
ἔφη
στρατηγῶ
καὶ
τὴν |
[7, 3] |
Ἕλλην
εἰμί,
Συρακόσιος,
γένος
Δωριεύς.
|
δεῖ |
δὲ
ἡμᾶς
μὴ
μόνον
εὐγενείᾳ |
[7, 3] |
{τὰ}
ἐμπόδια
γίνεται,
πρὸς
ἃ
|
δεῖ |
μὴ
παντάπασιν
ἀποκνεῖν,
ἀλλὰ
ἐγχειρεῖν |
[7, 5] |
γὰρ
τοῖς
στοιχείοις
ὁ
πόλεμος
|
ἀκμάζει. |
σοὶ
δὲ
ἐπιτρέπω
τὴν
αἵρεσιν, |
[7, 1] |
πολλοὺς
ἐπὶ
θύραις
τοὺς
φυλάσσοντας
|
περιῄει |
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἐξερευνώμενος
καὶ |
[7, 5] |
Χαιρέας
ζῇ.
ταῦτα
λέγουσα
ἔτι
|
ἀπῄει. |
ἐπιστᾶσα
δὲ
Ῥοδογούνη,
Ζωπύρου
μὲν
|
[7, 5] |
πρώτη
Περσίδων,
ὅτε
εἰς
Βαβυλῶνα
|
εἰσῄει. |
Ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
ἐπειδήπερ
ἤκουσε |
[7, 5] |
Μήδοις
τε
καὶ
Πέρσαις,
εἶτα
|
πλήθει |
βιασθέντες
ἐνέδωκαν.
καὶ
βασιλεὺς
δὲ |
[7, 6] |
καὶ
αὐτὴ
γὰρ
ἴσως
ἄνδρα
|
πενθεῖ. |
|
[7, 3] |
κειμένη
τὴν
Ἀσίαν
ἡμῖν
πᾶσαν
|
ἀποκλείει. |
δοκεῖ
δέ
μοι
τὴν
ταχίστην |
[7, 2] |
μὴ
εἷς
γέ
τις
Ἕλλην
|
ἐκεῖ |
κατὰ
τύχην
εὑρεθεὶς
συνῆκε
τῆς |
[7, 5] |
μοι
καὶ
Βαβυλὼν
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς
|
ἐκεῖ |
Χαιρέας
ἦν.
νῦν
δὲ
πάντως |
[7, 2] |
μὲν
Αἰγυπτίῳ
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
προκεχωρήκει |
ῥᾳδίως
καὶ
κύριος
ἐγεγόνει
τῆς |
[7, 3] |
τὴν
Ἀσίαν
ἡμῖν
πᾶσαν
ἀποκλείει.
|
δοκεῖ
|
δέ
μοι
τὴν
ταχίστην
ἐντεῦθεν |
[7, 1] |
μεγάλην
δὲ
ἐκδικίαν
ὧν
πεπόνθαμεν.
|
δοκεῖ |
δέ
μοι
τὸν
ἅπαξ
ὡρισμένον |
[7, 5] |
σε
ποιήσομαι.
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
|
ἀρκεῖ |
Αἴγυπτος,
σοὶ
δὲ
γενήσεται
κτῆμα |
[7, 5] |
Σικελίας
καὶ
οὐδεὶς
ἐνταῦθα
ἐμός.
|
ἀρκεῖ, |
δέσποινα.
μέχρι
ποῦ
με
πολεμεῖς; |
[7, 4] |
λόγου
θᾶττον
παρῆσαν
καὶ
Τύρος
|
ἑαλώκει. |
Τύρου
δὲ
ἁλούσης
οἱ
μὲν |
[7, 1] |
δὲ
ἑαλωκέναι,
Συρίαν
δὲ
κατατρέχεσθαι.
|
βασιλεῖ |
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἀπαντήσει
καὶ |
[7, 1] |
διανοῇ,
φέρει
μέν
τινα
φθόνον
|
βασιλεῖ
|
καὶ
πρὸς
τὸ
μέλλον
αἰσχύνην, |
[7, 1] |
χρήματα,
τοσαύτας
τριήρεις.
χρησώμεθα
ἀλλοτρίᾳ
|
δυνάμει |
πρὸς
τὴν
ὑπὲρ
ἑαυτῶν
ἄμυναν. |
[7, 1] |
δὲ
ἐλπίζων
ὅτι
καὶ
Καλλιρόη
|
μένει. |
τῆς
οὖν
ὑστεραίας
ἦλθεν
ἐπὶ |
[7, 2] |
ἄλλα
προκεχωρήκει
ῥᾳδίως
καὶ
κύριος
|
ἐγεγόνει |
τῆς
Κοίλης
Συρίας
ἐξ
ἐπιδρομῆς, |
[7, 2] |
καὶ
προσμίξαντες
τοῖς
ὀπισθοφύλαξιν
ἠκολούθουν.
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἧκον
εἰς
Συρίαν,
ηὐτομόλησαν |
[7, 2] |
ὡς
μέγα
ὄφελος
αὐτῷ
κομίζοντες.
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἤχθησαν,
Χαιρέας
εἶπεν
ἡμεῖς
|
[7, 4] |
καὶ
τὸν
πλοῦτον
τὸν
βασιλικόν.
|
ἐπεὶ |
δὲ
πάντα
θορύβου
καὶ
ταραχῆς |
[7, 4] |
πᾶσα
ἡ
τῶν
Αἰγυπτίων
δύναμις;
|
ἐπεὶ |
δὲ
τοῖς
τείχεσιν
ἐπλησίαζον,
ἐπυνθάνοντο |
[7, 3] |
θέλῃ·
πειθόμενόν
με
γὰρ
εὑρήσει,
|
ἐπεὶ |
καὶ
δόξης
οὐκ
ἐμῆς
ἀλλὰ |
[7, 6] |
ἀλλὰ
ἐᾶτε
διάγειν
ὡς
προῄρηται·
|
πρέπει |
γάρ
μοι
σωφροσύνην
τιμᾶν.
καὶ |
[7, 1] |
βελτίων·
ὃν
γὰρ
σὺ
διανοῇ,
|
φέρει |
μέν
τινα
φθόνον
βασιλεῖ
καὶ |
[7, 6] |
δὲ
παρὰ
τῇ
θύρᾳ
κεκλεισμένῃ
|
θάρρει, |
δέσποινα"
εἶπε,
νῦν
μὲν
γὰρ |
[7, 3] |
πεντακόσιαι
μυριάδες,
ἀλλὰ
ὀλίγοι
καὶ
|
καταφρονήσει |
μετ´
ἀλαζονείας,
οὐ
φρονήματι
μετ´ |
[7, 3] |
ἄρχειν
θέλῃ·
πειθόμενόν
με
γὰρ
|
εὑρήσει, |
ἐπεὶ
καὶ
δόξης
οὐκ
ἐμῆς |
[7, 1] |
κατατρέχεσθαι.
βασιλεῖ
δὲ
ὁ
πόλεμος
|
ἀπαντήσει |
καὶ
πρὸ
τοῦ
διαβῆναι
τὸν |
[7, 6] |
ἀνδρεῖος,
ἀλλὰ
καὶ
γυναῖκα
ποιήσεται·
|
φύσει |
γάρ
ἐστι
φιλογύναιος.
ταῦτα
ἀκούσασα |
[7, 2] |
Φοινίκη
πλὴν
Τύρου.
Τύριοι
δὲ
|
φύσει
|
γένος
ἐστὶ
μαχιμώτατον
καὶ
κλέος |
[7, 1] |
στρατεύεται.
μὴ
εὑρὼν
δὲ
Καλλιρόην
|
ἐζήτει |
Διονύσιον
τὸν
ἀντεραστὴν
καὶ
ἧκεν |
[7, 2] |
εἴσοδος
αὐτὴν
συνάπτουσα
τῇ
γῇ
|
κωλύει |
τὸ
μὴ
νῆσον
εἶναι·
ἔοικε |
[7, 4] |
καὶ
μέχρις
Εὐφράτου
τὰς
πόλεις
|
κατειλήφει
|
ὁ
πόλεμος,
ἔδοξεν
ἀσφαλέστερον
εἶναι |
[7, 4] |
ἵνα
μηδὲν
ἐμπόδιον
ᾖ
τῷ
|
τάχει. |
παραλαβὼν
δὲ
τῆς
στρατιᾶς
τὸ |
[7, 3] |
λαμβανόμεθα
καὶ
Τύρος
ἡ
παγχάλεπος
|
κατέχει |
σπεύδοντας
ἡμᾶς·
ἐπείγεται
δὲ
καὶ |
[7, 2] |
μὴ
νῆσον
εἶναι·
ἔοικε
δὲ
|
νηὶ |
καθωρμισμένῃ
καὶ
ἐπὶ
γῆς
τεθεικυίᾳ |
[7, 6] |
δὲ
Χαιρέας
ἐπαφρόδιτος
ἄρα"
φησὶν
|
εἰμὶ |
καὶ
ἐράσμιος,
εἰ
καὶ
πρὶν |
[7, 3] |
ὑμᾶς·
καὶ
γὰρ
αὐτὸς
Ἕλλην
|
εἰμί, |
Συρακόσιος,
γένος
Δωριεύς.
δεῖ
δὲ |
[7, 6] |
ἐσπάραττε
λέγουσα
νῦν
ἀληθῶς
αἰχμάλωτός
|
εἰμι. |
φόνευσόν
με
μᾶλλον
ἢ
ταῦτα |
[7, 3] |
σύμμαχοι,
δούλους
γὰρ
οὐκ
ἂν
|
εἴποιμι |
τοὺς
φίλους,
ὁρᾶτε
τὴν
ἀπορίαν |
[7, 5] |
τὸν
ἐμὸν
καὶ
ἤδη
σοι
|
δίδωμι |
δῶρον
τὸ
ἥδιστον,
οὗ
μάλιστα |
[7, 1] |
ἦν,
ἀλλὰ
τότε
μόνος
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
ἐλεύθερος.
ἔχαιρε
δὲ
ἐλπίζων
ὅτι |
[7, 4] |
δ´
ἐγγὺς
ἦσαν,
βλέποντες
αὐτοὺς
|
οἱ |
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν
ἐσήμαινον
τοῖς |
[7, 6] |
ἀγορᾶς
εἰσήγαγον,
ἐν
ᾧ
συνήθως
|
οἱ |
ἄρχοντες
ἐχρημάτιζον.
αἱ
δὲ
γυναῖκες |
[7, 6] |
ἀπηλλαγμένοι
πολέμου
καὶ
δουλείας
Περσικῆς,
|
οἱ |
δὲ
ἑαλωκότες
Περσῶν
δεσμὰ
καὶ |
[7, 4] |
μὲν
γὰρ
ἔνδοθεν
ἐξελθεῖν
ἐβιάζοντο,
|
οἱ |
δὲ
ἔξω
παιόμενοι
καὶ
κεντούμενοι
|
[7, 4] |
ἄνωθεν
ἐσήμαινε
καλῶν
τοὺς
Αἰγυπτίους.
|
οἱ |
δὲ
λόγου
θᾶττον
παρῆσαν
καὶ |
[7, 1] |
πῶς
οὖν"
εἶπε
Χαιρέας
ἡμεῖς
|
οἱ |
δύο
μόνοι
καὶ
πένητες
καὶ |
[7, 1] |
τὸν
Εὐφράτην.
οὐκ
ἐσμὲν
οὖν
|
οἱ |
δύο
μόνοι,
τοσούτους
δὲ
ἔχομεν |
[7, 4] |
καλέσωμεν
ὑμᾶς.
οὕτως"
ἔφη
ποιήσειαν
|
οἱ |
θεοί.
συνεσπειραμένους
οὖν
ὁ
Χαιρέας |
[7, 4] |
Τύρος
ἑαλώκει.
Τύρου
δὲ
ἁλούσης
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
πάντες
ἑώρταζον,
μόνος |
[7, 4] |
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς
Τυρίους
ἀπώλεσεν.
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
ἔνδοθεν
ἐξελθεῖν
ἐβιάζοντο, |
[7, 3] |
στρατοπέδῳ.
πλείονες
μὲν
οὖν
εὑρέθησαν
|
οἱ |
μισθοφοροῦντες,
ἐξελέξατο
δὲ
Λακεδαιμονίους
καὶ |
[7, 5] |
εἶναι
τὴν
θάλασσαν·
ὑμεῖς
γὰρ
|
οἱ |
Συρακόσιοι
καὶ
Ἀθηναίους
κατεναυμαχήσατε.
σήμερον |
[7, 3] |
οὖν
τῶν
πέριξ
ἑαλωκότων
μόνοι
|
οἱ |
Τύριοι
τῶν
Αἰγυπτίων
κατεφρόνουν,
τὴν |
[7, 5] |
μισοῦντες,
τῶν
δὲ
μισούντων
χείρονες
|
οἱ |
φιλοῦντες.
σύ
μοι,
δέσποινα,
δήλωσον |
[7, 2] |
τὸν
Αἰγύπτιον.
λαβόντες
δὲ
αὐτοὺς
|
οἱ |
φύλακες
ἐξήταζον
τίνες
εἶεν·
σχῆμα |
[7, 3] |
οὐκ
εἰσὶ
πεντακόσιαι
μυριάδες,
ἀλλὰ
|
ὀλίγοι |
καὶ
καταφρονήσει
μετ´
ἀλαζονείας,
οὐ |
[7, 1] |
τοῦ
δικαστοῦ;
γνώτωσαν
Πέρσαι
καὶ
|
Μῆδοι, |
πῶς
βασιλεὺς
ἐδίκασεν
ἐνταῦθα.
Πολύχαρμος |
[7, 3] |
ἐν
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
γάρ,
ἂν
|
θεοὶ |
θέλωσι,
καὶ
οὐ
μόνον
Τύρον |
[7, 4] |
ὑμᾶς.
οὕτως"
ἔφη
ποιήσειαν
οἱ
|
θεοί. |
συνεσπειραμένους
οὖν
ὁ
Χαιρέας
ἐκείνους |
[7, 6] |
ἐν
ταῖς
στοαῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑπαίθριοι |
διενυκτέρευσαν.
τοὺς
δ´
ἀξιώματός
τι |
[7, 5] |
τίνος
πύθωμαι
τί
γέγονε.
πάντες
|
ἀλλότριοι, |
πάντες
βάρβαροι,
φθονοῦντες,
μισοῦντες,
τῶν |
[7, 3] |
ἐν
Θερμοπύλαις
τοσοῦτοι
Ξέρξην
ὑπέστησαν.
|
Τύριοι |
δὲ
οὐκ
εἰσὶ
πεντακόσιαι
μυριάδες, |
[7, 2] |
αὐτῷ
καὶ
Φοινίκη
πλὴν
Τύρου.
|
Τύριοι |
δὲ
φύσει
γένος
ἐστὶ
μαχιμώτατον |
[7, 3] |
τῶν
πέριξ
ἑαλωκότων
μόνοι
οἱ
|
Τύριοι |
τῶν
Αἰγυπτίων
κατεφρόνουν,
τὴν
εὔνοιαν |
[7, 5] |
τὴν
θάλασσαν·
ὑμεῖς
γὰρ
οἱ
|
Συρακόσιοι |
καὶ
Ἀθηναίους
κατεναυμαχήσατε.
σήμερον
δὲ |
[7, 2] |
Χαιρέας
εἶπεν
ἡμεῖς
Ἕλληνές
ἐσμεν
|
Συρακόσιοι |
τῶν
εὐπατριδῶν.
οὗτος
μὲν
οὖν |
[7, 6] |
ἡδίστη
καὶ
χαλεπωτάτη
κατέσχεν
Ἄραδον.
|
Αἰγύπτιοι |
μὲν
γὰρ
ἔχαιρον
ἀπηλλαγμένοι
πολέμου |
[7, 4] |
Τύρου
δὲ
ἁλούσης
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
πάντες
ἑώρταζον,
μόνος
δὲ
Χαιρέας
|
[7, 5] |
σοι
τὸ
δυστυχὲς
κάλλος,
ὀλέθρου
|
μοι |
γέγονεν
αἴτιον.
ὃ
μόνον
ἔλιπέ |
[7, 5] |
μισούντων
χείρονες
οἱ
φιλοῦντες.
σύ
|
μοι, |
δέσποινα,
δήλωσον
εἰ
Χαιρέας
ζῇ. |
[7, 1] |
πολλάκις
ἀποθανεῖν
ἐκώλυσα,
νῦν
δέ
|
μοι |
δοκεῖς
καλῶς
βεβουλεῦσθαι·
καὶ
τοσοῦτον |
[7, 6] |
φιλάνθρωπός
ἐστιν
ὁ
στρατηγός,
ταύτην
|
μοι |
δότω
τὴν
χάριν·
ἐνταῦθά
με |
[7, 5] |
ἐγὼ
τὸν
Αἰγύπτιον
διαφυγεῖν,
ἄν
|
μοι |
δῷς
ἱππεῖς
ἐπιλέκτους.
ἐπῄνεσε
βασιλεὺς |
[7, 5] |
τὴν
σύγκρισιν
τῶν
παρόντων
ἦν
|
μοι |
καὶ
Βαβυλὼν
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς
ἐκεῖ |
[7, 5] |
ἔχθιστον
ἐμοὶ
βασιλέα.
δὸς
δέ
|
μοι |
μετὰ
τῶν
τριηρῶν
καὶ
τοὺς |
[7, 4] |
ἔθυσεν
οὔτε
ἐστεφανώσατο.
τί
γάρ
|
μοι |
ὄφελος
ἐπινικίων,
ἂν
σύ,
Καλλιρόη, |
[7, 6] |
διάγειν
ὡς
προῄρηται·
πρέπει
γάρ
|
μοι
|
σωφροσύνην
τιμᾶν.
καὶ
αὐτὴ
γὰρ |
[7, 3] |
ἡμῖν
πᾶσαν
ἀποκλείει.
δοκεῖ
δέ
|
μοι |
τὴν
ταχίστην
ἐντεῦθεν
ἀπιέναι,
πρὶν |
[7, 1] |
ἐκδικίαν
ὧν
πεπόνθαμεν.
δοκεῖ
δέ
|
μοι |
τὸν
ἅπαξ
ὡρισμένον
θάνατον
ὑφ´ |
[7, 5] |
καιρὸν
οὐκ
ἔσχον·
σὺ
γάρ
|
μοι |
Τύρον
ἔδωκας·
περὶ
δὲ
τῶν |
[7, 3] |
ἔφη
στρατηγῶ
καὶ
τὴν
ἀρχήν
|
μοι |
ὑμεῖς
δεδώκατε·
διὰ
τοῦτο
πειράσομαι |
[7, 1] |
γέγονεν
ἀλλοτρίας
γυναικός.
ἐν
πολέμῳ
|
γάμοι. |
καὶ
ἐγὼ
μὲν
ἐμμελετῶν
τὴν |
[7, 2] |
φησίν,
ὦ
νεανία,
σεαυτῷ
τε
|
κἀμοί. |
παραυτίκα
μὲν
οὖν
αὐτοῖς
ἐκέλευσεν |
[7, 5] |
πόλεμον
καὶ
πρὸς
τὸν
ἔχθιστον
|
ἐμοὶ |
βασιλέα.
δὸς
δέ
μοι
μετὰ |
[7, 3] |
δὲ
καὶ
πάντως
θέλῃς,
ὀλίγους
|
ἐμοὶ |
κατάλιπε
τοὺς
ἑκουσίως
μενοῦντας·
νῶι |
[7, 5] |
θαλάσσῃ.
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
πᾶς
|
ἐμοὶ |
κίνδυνος
ἡδύς·
ὑπὲρ
σοῦ
δὲ |
[7, 5] |
ἀγαθά,
ὧν
κοινωνόν
σε
ποιήσομαι.
|
ἐμοὶ |
μὲν
γὰρ
ἀρκεῖ
Αἴγυπτος,
σοὶ |
[7, 3] |
ἀριθμὸν
ἔλεξεν
ὧδε·
Ἄνδρες
Ἕλληνες,
|
ἐμοὶ |
τοῦ
βασιλέως
ἐξουσίαν
παρασχόντος
ἐπιλέξασθαι |
[7, 6] |
Ἄραδον.
Αἰγύπτιοι
μὲν
γὰρ
ἔχαιρον
|
ἀπηλλαγμένοι |
πολέμου
καὶ
δουλείας
Περσικῆς,
οἱ |
[7, 4] |
ἐξελθεῖν
ἐβιάζοντο,
οἱ
δὲ
ἔξω
|
παιόμενοι |
καὶ
κεντούμενοι
ξίφεσι
καὶ
λόγχαις |
[7, 2] |
~Ταχέως
τοίνυν
ἐξορμήσαντες
ἐδίωκον
βασιλέα,
|
προσποιούμενοι
|
ἐθέλειν
ἐκείνῳ
συστρατεύεσθαι·
διὰ
γὰρ |
[7, 4] |
οἱ
δὲ
ἔξω
παιόμενοι
καὶ
|
κεντούμενοι
|
ξίφεσι
καὶ
λόγχαις
εἴσω
πάλιν |
[7, 3] |
ἀλαζονείας,
οὐ
φρονήματι
μετ´
εὐβουλίας
|
χρώμενοι. |
γνώτωσαν
οὖν
πόσον
Ἕλληνες
Φοινίκων |
[7, 1] |
δύο
μόνοι
καὶ
πένητες
καὶ
|
ξένοι |
τὸν
κύριον
τηλικούτων
καὶ
τοσούτων |
[7, 6] |
αὐτοὺς
ἀποδώσοντας
λόγον
τῷ
δεσπότῃ.
|
κἀκεῖνοι |
τοὺς
μὲν
εὐνούχους
καὶ
θεραπαινίδας |
[7, 1] |
εἶπε
Χαιρέας
ἡμεῖς
οἱ
δύο
|
μόνοι |
καὶ
πένητες
καὶ
ξένοι
τὸν |
[7, 3] |
~Πάντων
οὖν
τῶν
πέριξ
ἑαλωκότων
|
μόνοι |
οἱ
Τύριοι
τῶν
Αἰγυπτίων
κατεφρόνουν, |
[7, 1] |
οὐκ
ἐσμὲν
οὖν
οἱ
δύο
|
μόνοι, |
τοσούτους
δὲ
ἔχομεν
συμμάχους
ὅσους
|
[7, 3] |
τε
τῷ
παρόντι
σὺν
θεοῖς
|
ἔνδοξοι |
καὶ
περίβλεπτοι
γενήσεσθε
καὶ
πλουσιώτατοι |
[7, 2] |
γὰρ
πρεσβευτῶν
οὐκ
ἔχοντες
ὑπωπτεύοντο
|
κατάσκοποι |
μᾶλλον.
ἔνθα
καὶ
παρεκινδύνευσαν,
εἰ |
[7, 5] |
τί
γέγονε.
πάντες
ἀλλότριοι,
πάντες
|
βάρβαροι, |
φθονοῦντες,
μισοῦντες,
τῶν
δὲ
μισούντων |
[7, 4] |
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
ἡμεῖς
Ἕλληνες
|
μισθοφόροι |
παρὰ
τοῦ
Αἰγυπτίου
τὸν
μισθὸν |
[7, 6] |
τῶν
Αἰγυπτίων
τριηρῶν,
οὔτε
ὅλως
|
ἀντίπρῳροι |
κατέστησαν,
ἀλλὰ
αἳ
μὲν
εὐθὺς |
[7, 5] |
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
ἀρκεῖ
Αἴγυπτος,
|
σοὶ |
δὲ
γενήσεται
κτῆμα
Συρία.
φέρ´ |
[7, 5] |
τοῖς
στοιχείοις
ὁ
πόλεμος
ἀκμάζει.
|
σοὶ |
δὲ
ἐπιτρέπω
τὴν
αἵρεσιν,
εἴτε |
[7, 5] |
οἶκον
τὸν
ἐμὸν
καὶ
ἤδη
|
σοι |
δίδωμι
δῶρον
τὸ
ἥδιστον,
οὗ |
[7, 5] |
ναυτικῆς
δυνάμεως.
οἴομαι
δὲ
οἰκειότερόν
|
σοι |
εἶναι
τὴν
θάλασσαν·
ὑμεῖς
γὰρ |
[7, 5] |
κατεναυμαχήσατε.
σήμερον
δὲ
ἀγών
ἐστί
|
σοι |
πρὸς
Πέρσας
τοὺς
ὑπὸ
Ἀθηναίων
|
[7, 5] |
με
πολεμεῖς;
εἰ
καὶ
ὅλως
|
σοι
|
προσέκρουσα,
τετιμώρησαί
με·
εἰ
καὶ |
[7, 5] |
με·
εἰ
καὶ
νεμεσητὸν
ἔδοξέ
|
σοι |
τὸ
δυστυχὲς
κάλλος,
ὀλέθρου
μοι |
[7, 3] |
ἀγαθὴν
ἐλπίδα.
τούτους
δὲ
ἐγώ
|
σοι |
τοὺς
Τυρίους,
τοὺς
νῦν
καταγελῶντας, |
[7, 2] |
διηγήσαντο.
φέροντες
οὖν
ἑαυτοὺς
δίδομέν
|
σοι |
φίλους
πιστούς,
δύο
τὰ
προτρεπτικώτατα |
[7, 3] |
ἔνδοξοι
καὶ
περίβλεπτοι
γενήσεσθε
καὶ
|
πλουσιώτατοι |
τῶν
συμμάχων,
εἴς
τε
τὸ |
[7, 3] |
παρόντι
σὺν
θεοῖς
ἔνδοξοι
καὶ
|
περίβλεπτοι |
γενήσεσθε
καὶ
πλουσιώτατοι
τῶν
συμμάχων, |
[7, 3] |
πείρᾳ
δύσκολον.
Ἕλληνες
ἐν
Θερμοπύλαις
|
τοσοῦτοι |
Ξέρξην
ὑπέστησαν.
Τύριοι
δὲ
οὐκ |
[7, 3] |
συμβούλιον
καὶ
ἔλεξεν
ὧδε.
Ἄνδρες
|
σύμμαχοι, |
δούλους
γὰρ
οὐκ
ἂν
εἴποιμι |
[7, 5] |
ἐπενόουν
οὐδέν,
ἀλλὰ
ὥρμηντο
καὶ
|
τριήραρχοι |
καὶ
κυβερνῆται
καὶ
ναῦται
καὶ |
[7, 2] |
ἔοικε
δὲ
νηὶ
καθωρμισμένῃ
καὶ
|
ἐπὶ |
γῆς
τεθεικυίᾳ
τὴν
ἐπιβάθραν.
πανταχόθεν |
[7, 1] |
κεκλεισμένα
δὲ
ἰδὼν
καὶ
πολλοὺς
|
ἐπὶ |
θύραις
τοὺς
φυλάσσοντας
περιῄει
τὴν |
[7, 3] |
τὴν
ἀπορίαν
ὅτι
ὥσπερ
ναῦς
|
ἐπὶ |
πολὺ
εὐπλοήσασα
ἐναντίῳ
ἀνέμῳ
λαμβανόμεθα |
[7, 1] |
μένει.
τῆς
οὖν
ὑστεραίας
ἦλθεν
|
ἐπὶ |
τὰ
βασίλεια,
ζητῶν
τὴν
γυναῖκα. |
[7, 3] |
ἀνέκραγον
ἡγοῦ,
καὶ
πάντες
ὥρμησαν
|
ἐπὶ |
τὰ
ὅπλα.
~Κοσμήσας
δὲ
αὐτοὺς |
[7, 4] |
εἴσω
τῶν
πυλῶν
γενόμενος
ἀνεπήδησεν
|
ἐπὶ |
τὰ
τείχη
δέκατος
αὐτὸς
καὶ |
[7, 4] |
πρὶν
κρατήσωμεν
αὐτῆς
καὶ
ἀναβάντες
|
ἐπὶ |
τὰ
τείχη
καλέσωμεν
ὑμᾶς.
οὕτως" |
[7, 2] |
ἔρωτα·
ἤδη
γὰρ
ἐτεθνήκειν
ὅσον
|
ἐπὶ |
ταῖς
συμφοραῖς,
λοιπὸν
δὲ
ζῶ |
[7, 4] |
Χαιρέας
ταῖς
καλλίσταις
πανοπλίαις
ἤγαγεν
|
ἐπὶ |
τὴν
βασιλέως
σκηνήν.
ἰδὼν
δὲ |
[7, 4] |
ἂν
καὶ
προσεδόκησε
τοσούτους
ὄντας
|
ἐπὶ |
τὴν
δυνατωτάτην
πόλιν
παραγίνεσθαι,
πρὸς |
[7, 1] |
ἐπενόησέ
τι
στρατήγημα
τοιοῦτον.
ἐξιὼν
|
ἐπὶ |
τὴν
μάχην
κατέλιπε
τὸν
ἀπαγγελοῦντα |
[7, 1] |
Διονύσιον
τὸν
ἀντεραστὴν
καὶ
ἧκεν
|
ἐπὶ
|
τὴν
οἰκίαν
τὴν
ἐκείνου.
προῆλθεν |
[7, 4] |
οὖν
ὁ
Χαιρέας
ἐκείνους
ἤγαγεν
|
ἐπὶ |
τὴν
Τύρον,
ὥστε
πολὺ
ἐλάττονας |
[7, 6] |
οὐκ
ἀνίστατο,
ἀλλὰ
συγκεκαλυμμένη
πεσοῦσα
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς
ἔκειτο.
σκέψις
προύκειτο |
[7, 1] |
συμμάχων
πέπομφε
Διονύσιον
ἀθροῖσαι
στρατιὰν
|
ἐπὶ |
τὸν
Αἰγύπτιον
καί,
ἵνα
πιστῶς |
[7, 1] |
~Πάντων
δὲ
ἐξιόντων
μετὰ
βασιλέως
|
ἐπὶ |
τὸν
πόλεμον
τὸν
πρὸς
τοὺς |
[7, 4] |
τοῦτον
πρῶτον
Χαιρέας
ἀποκτείνας
ὥρμησεν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἄλλους,
τύπτε
δ´
ἐπιστροφάδην· |
[7, 5] |
ἡμέραις
τε
καὶ
νυξίν,
ὁρῶν
|
ἐπὶ
|
τούτοις
λυπούμενον
βασιλέα
μὴ
λυποῦ" |
[7, 3] |
καὶ
πίστιν
τῷ
Πέρσῃ
φυλάττοντες.
|
ἐπὶ |
τούτῳ
δυσχεραίνων
ὁ
Αἰγύπτιος
συνήγαγε |
[7, 2] |
Εὐφράτην.
κατέλαβον
δὲ
τὴν
στρατιὰν
|
ἐπὶ |
τῷ
ποταμῷ
καὶ
προσμίξαντες
τοῖς |
[7, 5] |
σὺ
γάρ
μοι
Τύρον
ἔδωκας·
|
περὶ |
δὲ
τῶν
ἑξῆς
παρακαλῶ,
μὴ
|
[7, 4] |
συμμίξαι.
πυθόμενος
γὰρ
Τύρον
ἑαλωκέναι
|
περὶ |
Σιδῶνος
ἐφοβεῖτο
καὶ
τῆς
ὅλης |
[7, 6] |
αἱ
δὲ
γυναῖκες
χαμαὶ
ἐκαθέζοντο
|
περὶ |
τὴν
βασιλίδα
καὶ
οὔτε
πῦρ |
[7, 3] |
κάκιστος
ἀνθρώπων·
λελύπηκάς
με
σκεπτόμενος
|
περὶ |
φυγῆς
ἐν
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
γάρ, |
[7, 5] |
οὐδεὶς
ἐνταῦθα
ἐμός.
ἀρκεῖ,
δέσποινα.
|
μέχρι |
ποῦ
με
πολεμεῖς;
εἰ
καὶ |
[7, 2] |
αὐτοῖς
καὶ
ᾧ
μόνῳ
σχεδὸν
|
ἀνατεθείκασι |
τὴν
πόλιν.
θαρροῦσι
δὲ
καὶ
|
[7, 2] |
ὀχυρῶς
ᾠκοδομημένης
τῆς
πόλεως
καὶ
|
λιμέσι |
κλειομένης
ὥσπερ
οἰκίας.
~Πάντων
οὖν |
[7, 4] |
δὲ
ἔξω
παιόμενοι
καὶ
κεντούμενοι
|
ξίφεσι |
καὶ
λόγχαις
εἴσω
πάλιν
ἔφευγον, |
[7, 5] |
τοὺς
τριακοσίους
τοὺς
ἐμούς.
ἔχε"
|
φησὶ |
καὶ
τούτους
καὶ
ἄλλους,
ὅσους |
[7, 3] |
Ξέρξην
ὑπέστησαν.
Τύριοι
δὲ
οὐκ
|
εἰσὶ
|
πεντακόσιαι
μυριάδες,
ἀλλὰ
ὀλίγοι
καὶ |
[7, 2] |
ἀλλὰ
μέγα
ῥέξας
τι
καὶ
|
ἐσσομένοισι |
πυθέσθαι.
ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
Αἰγύπτιος |
[7, 5] |
τὸ
δὲ
ναυτικὸν
ἐπήρθη
ταῖς
|
ἐλπίσι |
καὶ
φρονήματος
ἐνεπλήσθησαν,
ὅτι
τὸν |
[7, 3] |
Πελοποννησίους·
εὗρε
δὲ
καὶ
ὡς
|
εἴκοσι |
Σικελιώτας.
ποιήσας
οὖν
τριακοσίους
τὸν |
[7, 2] |
μαχιμώτατον
καὶ
κλέος
ἐπ´
ἀνδρείᾳ
|
θέλουσι |
κεκτῆσθαι,
μὴ
δόξωσι
καταισχύνειν
τὸν |
[7, 2] |
μόνῳ
σχεδὸν
ἀνατεθείκασι
τὴν
πόλιν.
|
θαρροῦσι |
δὲ
καὶ
ὀχυρότητι
τῆς
οἰκήσεως. |
[7, 3] |
ἀρετῆς
ἀθάνατον
καὶ
πάντες,
ὡς
|
ὑμνήσουσι |
τοὺς
μετὰ
Μιλτιάδου
ἢ
τοὺς |
[7, 6] |
ἰδὼν
τοῦτο
ἄλλο"
φησὶν
ἦν.
|
κλέπτουσί |
τινες
τὰ
κάλλιστα
τῶν
λαφύρων; |
[7, 3] |
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
γάρ,
ἂν
θεοὶ
|
θέλωσι, |
καὶ
οὐ
μόνον
Τύρον
ἕξομεν, |
[7, 2] |
ἐπ´
ἀνδρείᾳ
θέλουσι
κεκτῆσθαι,
μὴ
|
δόξωσι |
καταισχύνειν
τὸν
Ἡρακλέα,
φανερώτατον
θεὸν |
[7, 4] |
ἐπλησίαζον,
ἐπυνθάνοντο
τίνες
εἶεν
καὶ
|
τί |
βούλοιντο.
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
ἡμεῖς |
[7, 4] |
Χαιρέας
οὔτε
ἔθυσεν
οὔτε
ἐστεφανώσατο.
|
τί |
γάρ
μοι
ὄφελος
ἐπινικίων,
ἂν
|
[7, 5] |
οὐκ
ἔχω
παρὰ
τίνος
πύθωμαι
|
τί |
γέγονε.
πάντες
ἀλλότριοι,
πάντες
βάρβαροι, |
[7, 1] |
φίλου
πυνθανόμενος
Καλλιρόη
δὲ
ποῦ;
|
τί |
γέγονεν;
οὐ
δήπου
γὰρ
καὶ |
[7, 2] |
ἀκλειῶς
ἀπολοίμην,
ἀλλὰ
μέγα
ῥέξας
|
τι |
καὶ
ἐσσομένοισι
πυθέσθαι.
ταῦτα
ἀκούσας |
[7, 6] |
ἔκειτο.
σκέψις
προύκειτο
τῷ
Αἰγυπτίῳ
|
τί |
καὶ
πράξειε·
βίαν
μὲν
γὰρ |
[7, 6] |
ὑπαίθριοι
διενυκτέρευσαν.
τοὺς
δ´
ἀξιώματός
|
τι |
μετέχοντας
εἰς
οἴκημα
τῆς
ἀγορᾶς |
[7, 1] |
αὐτὴν
τῷ
δοκεῖν
ἐμὲ
τεθνηκέναι.
|
τί |
οὖν
ἐγὼ
βραδύνω
καὶ
οὐκ |
[7, 3] |
δὲ
καὶ
βασιλεύς,
ὡς
πυνθανόμεθα.
|
τί |
οὖν
χρὴ
πράττειν;
οὔτε
γὰρ |
[7, 5] |
κτῆμα
Συρία.
φέρ´
οὖν
σκεψώμεθα
|
τί |
ποιητέον·
ἐν
ἀμφοτέροις
γὰρ
τοῖς |
[7, 1] |
μηκέτι
μένειν
τὴν
δίκην,
ἐπενόησέ
|
τι
|
στρατήγημα
τοιοῦτον.
ἐξιὼν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 6] |
μάλιστα
τὴν
βασιλίδα.
συνέβη
δέ
|
τι |
τοιοῦτον.
Αἰγύπτιος
στρατιώτης,
ὁ
πεπιστευμένος |
[7, 1] |
τινα
τῶν
ἐκείνου,
κἂν
ἐμπρήσωμέν
|
τι |
τῶν
ἐκείνου
κτημάτων,
οὐκ
αἰσθήσεται |
[7, 6] |
πεπιστευμένος
φυλάττειν
τοὺς
ἐν
τῷ
|
οἰκήματι, |
γνοὺς
ἔνδον
εἶναι
τὴν
βασιλίδα, |
[7, 3] |
καὶ
καταφρονήσει
μετ´
ἀλαζονείας,
οὐ
|
φρονήματι |
μετ´
εὐβουλίας
χρώμενοι.
γνώτωσαν
οὖν |
[7, 5] |
εἰ
Χαιρέας
ζῇ.
ταῦτα
λέγουσα
|
ἔτι |
ἀπῄει.
ἐπιστᾶσα
δὲ
Ῥοδογούνη,
Ζωπύρου |
[7, 3] |
καὶ
τοὺς
μετὰ
Χαιρέου
ἀνευφημήσουσιν.
|
ἔτι |
λέγοντος
πάντες
ἀνέκραγον
ἡγοῦ,
καὶ
|
[7, 1] |
Χαιρέαν
τὸν
Καλλιρόης
γάμον
καὶ
|
μηκέτι |
μένειν
τὴν
δίκην,
ἐπενόησέ
τι
|
[7, 4] |
ἤδη.
διὰ
τοῦτο
ἔδοξεν
αὐτῷ
|
μηκέτι |
μετὰ
πάσης
τῆς
θεραπείας
ὁδεύειν, |
[7, 4] |
ἂν
σύ,
Καλλιρόη,
μὴ
βλέπῃς;
|
οὐκέτι |
στεφανώσομαι
μετ´
ἐκείνην
τὴν
γαμήλιον |
[7, 2] |
τὴν
πόλιν.
θαρροῦσι
δὲ
καὶ
|
ὀχυρότητι |
τῆς
οἰκήσεως.
ἡ
μὲν
γὰρ |
[7, 5] |
ἰδοὺ
καὶ
Ἄραδος,
μικρὰ
νῆσος
|
ἀντὶ |
τῆς
μεγάλης
Σικελίας
καὶ
οὐδεὶς |
[7, 3] |
ᾑρημένους.
ἀλλ´
ἔν
τε
τῷ
|
παρόντι |
σὺν
θεοῖς
ἔνδοξοι
καὶ
περίβλεπτοι |
[7, 1] |
κατέλιπε
τὸν
ἀπαγγελοῦντα
πρὸς
Χαιρέαν
|
ὅτι |
βασιλεὺς
ὁ
Περσῶν
χρείαν
ἔχων |
[7, 5] |
καὶ
ἰσόθεον
ἔδοξεν
ἑαυτόν,
πεπεισμένος
|
ὅτι |
βεβαίως
ἤδη
Καλλιρόης
ἀνήρ
ἐστι. |
[7, 1] |
τοῖς
ὕστερον
ἐσομένοις
διήγημα
καταλείποντας
|
ὅτι |
δύο
Ἕλληνες
ἀδικηθέντες
ἀντελύπησαν
τὸν |
[7, 6] |
μᾶλλον,
καὶ
γάρ
σου
κατεψευσάμην
|
ὅτι |
ἕξεις
αὐτὴν
γυναῖκα·
ἡ
δὲ |
[7, 1] |
Βαβυλῶνι
ἐλεύθερος.
ἔχαιρε
δὲ
ἐλπίζων
|
ὅτι |
καὶ
Καλλιρόη
μένει.
τῆς
οὖν |
[7, 6] |
γὰρ
οὐκ
οἶδεν
ὁ
ναύαρχος
|
ὅτι |
καὶ
σὺ
μετὰ
τῶν
αἰχμαλώτων |
[7, 5] |
μὲν
ἀθυμοτέρους
ἐποίησε
τοὺς
πεζούς,
|
ὅτι
|
μετ´
αὐτῶν
οὐκ
ἐστρατεύσατο
Χαιρέας, |
[7, 2] |
φιλονεικία
καὶ
τὸ
δεῖξαι
θέλειν
|
ὅτι |
οὐκ
ἦν
εὐκαταφρόνητος,
ἀλλ´
ἄξιος |
[7, 5] |
ταῖς
ἐλπίσι
καὶ
φρονήματος
ἐνεπλήσθησαν,
|
ὅτι |
τὸν
ἀνδρειότατον
καὶ
κάλλιστον
εἶχον |
[7, 3] |
τοὺς
φίλους,
ὁρᾶτε
τὴν
ἀπορίαν
|
ὅτι |
ὥσπερ
ναῦς
ἐπὶ
πολὺ
εὐπλοήσασα |
[7, 5] |
ὅτι
βεβαίως
ἤδη
Καλλιρόης
ἀνήρ
|
ἐστι. |
~Καὶ
ἐν
μὲν
τῇ
γῇ |
[7, 2] |
Τύρου.
Τύριοι
δὲ
φύσει
γένος
|
ἐστὶ |
μαχιμώτατον
καὶ
κλέος
ἐπ´
ἀνδρείᾳ |
[7, 5] |
Ἀθηναίους
κατεναυμαχήσατε.
σήμερον
δὲ
ἀγών
|
ἐστί |
σοι
πρὸς
Πέρσας
τοὺς
ὑπὸ |
[7, 6] |
καὶ
γυναῖκα
ποιήσεται·
φύσει
γάρ
|
ἐστι |
φιλογύναιος.
ταῦτα
ἀκούσασα
ἡ
Καλλιρόη |
[7, 3] |
ἐμοὶ
κατάλιπε
τοὺς
ἑκουσίως
μενοῦντας·
|
νῶι |
δ´,
ἐγὼ
Πολύχαρμός
τε
μαχησόμεθα· |