Livre, Chap. |
[7, 6] |
Περσῶν
δεσμὰ
καὶ
μάστιγας
καὶ
|
ὕβρεις
|
καὶ
σφαγὰς
προσεδόκων,
τὸ
φιλανθρωπότατον |
[7, 6] |
δὲ
βίαν
ἴσως
προσῆγες
καὶ
|
ὕβριν. |
οὒ"
ἔφη,
δέσποτα·
πάντα
δὲ |
[7, 3] |
τῆς
στρατιᾶς
τοὺς
ἀρίστους,
εἱλόμην
|
ὑμᾶς· |
καὶ
γὰρ
αὐτὸς
Ἕλλην
εἰμί, |
[7, 4] |
καὶ
ἐπιβουλευθέντες
ἀπολέσθαι
πάρεσμεν
πρὸς
|
ὑμᾶς, |
μεθ´
ὑμῶν
ἀμύνεσθαι
θέλοντες
τὸν |
[7, 3] |
τοῦτο
πειράσομαι
πάντα
πράττειν,
ὥστε
|
ὑμᾶς |
μὴ
μετανοεῖν
τὴν
πρὸς
ἐμὲ |
[7, 4] |
ἀναβάντες
ἐπὶ
τὰ
τείχη
καλέσωμεν
|
ὑμᾶς. |
οὕτως"
ἔφη
ποιήσειαν
οἱ
θεοί. |
[7, 3] |
καταπλαγῇ
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ´
ἣν
|
ὑμᾶς |
παρακαλῶ,
καὶ
γὰρ
δυνατὴν
εὑρήσομεν |
[7, 5] |
οἰκειότερόν
σοι
εἶναι
τὴν
θάλασσαν·
|
ὑμεῖς |
γὰρ
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
Ἀθηναίους |
[7, 3] |
στρατηγῶ
καὶ
τὴν
ἀρχήν
μοι
|
ὑμεῖς |
δεδώκατε·
διὰ
τοῦτο
πειράσομαι
πάντα |
[7, 3] |
ἀρετῆς
ἀθάνατον
καὶ
πάντες,
ὡς
|
ὑμνήσουσι |
τοὺς
μετὰ
Μιλτιάδου
ἢ
τοὺς |
[7, 4] |
ἀπολέσθαι
πάρεσμεν
πρὸς
ὑμᾶς,
μεθ´
|
ὑμῶν |
ἀμύνεσθαι
θέλοντες
τὸν
κοινὸν
ἐχθρόν. |
[7, 3] |
ἀλλ´
ἕτοιμος
ἀκολουθεῖν
ὅστις
ἂν
|
ὑμῶν |
ἄρχειν
θέλῃ·
πειθόμενόν
με
γὰρ |
[7, 6] |
ἐν
ταῖς
στοαῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑπαίθριοι |
διενυκτέρευσαν.
τοὺς
δ´
ἀξιώματός
τι |
[7, 4] |
Αἰγύπτιος
ἐθαύμασε
καὶ
ἄλλους
ὁρᾶν
|
ὑπελάμβανεν, |
οὐ
τοὺς
συνήθεις,
ἐπηγγείλατο
δὲ
|
[7, 1] |
χρησώμεθα
ἀλλοτρίᾳ
δυνάμει
πρὸς
τὴν
|
ὑπὲρ |
ἑαυτῶν
ἄμυναν.
οὔπω
πᾶν
εἴρητο |
[7, 5] |
ἀπεκρίνατο
πᾶς
ἐμοὶ
κίνδυνος
ἡδύς·
|
ὑπὲρ |
σοῦ
δὲ
ἀναδέξομαι
τὸν
πόλεμον |
[7, 3] |
γὰρ
ἑλεῖν
Τύρον
ἔνεστιν,
οὔτε
|
ὑπερβῆναι, |
καθάπερ
δὲ
τεῖχος
ἐν
μέσῳ |
[7, 3] |
Ἕλληνες
ἐν
Θερμοπύλαις
τοσοῦτοι
Ξέρξην
|
ὑπέστησαν. |
Τύριοι
δὲ
οὐκ
εἰσὶ
πεντακόσιαι |
[7, 5] |
θεῷ
τὰ
δάκρυα·
μόλις
δὲ
|
ὑπεφθέγξατο |
ἰδοὺ
καὶ
Ἄραδος,
μικρὰ
νῆσος |
[7, 5] |
ἐστί
σοι
πρὸς
Πέρσας
τοὺς
|
ὑπὸ |
Ἀθηναίων
νενικημένους.
ἔχεις
τριήρεις
Αἰγυπτίας, |
[7, 4] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
οὐδὲ
καθεωρῶντο
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων·
ὡς
δ´
ἐγγὺς
|
[7, 6] |
ἢ
ταῦτα
ἐπαγγέλλου.
γάμον
οὐχ
|
ὑπομένω· |
θάνατον
εὔχομαι.
κεντείτωσαν
καὶ
καέτωσαν· |
[7, 6] |
δὲ
πάλιν
οὐκ
ἐδύνατο.
διόπερ
|
ὑποστρέψας |
προσῆλθε
τῷ
Χαιρέᾳ
σκυθρωπός.
ὁ |
[7, 2] |
τῆς
Κοίλης
Συρίας
ἐξ
ἐπιδρομῆς,
|
ὑποχείριος |
δὲ
ἦν
αὐτῷ
καὶ
Φοινίκη |
[7, 2] |
σχῆμα
γὰρ
πρεσβευτῶν
οὐκ
ἔχοντες
|
ὑπωπτεύοντο |
κατάσκοποι
μᾶλλον.
ἔνθα
καὶ
παρεκινδύνευσαν, |
[7, 1] |
καὶ
Καλλιρόη
μένει.
τῆς
οὖν
|
ὑστεραίας |
ἦλθεν
ἐπὶ
τὰ
βασίλεια,
ζητῶν |
[7, 1] |
ποιῆσαι
μετανοεῖν,
ἔνδοξον
καὶ
τοῖς
|
ὕστερον |
ἐσομένοις
διήγημα
καταλείποντας
ὅτι
δύο |
[7, 1] |
μοι
τὸν
ἅπαξ
ὡρισμένον
θάνατον
|
ὑφ´ |
ἡμῶν
εἰς
ἄμυναν
καταχρήσασθαι
τοῦ |