Livre, Chap.
[7, 1]	τῆς οὖν ὑστεραίας ἦλθεν ἐπὶ	τὰ	βασίλεια, ζητῶν τὴν γυναῖκα. κεκλεισμένα
[7, 6]	Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν κεφαλὴν εἰς	τὰ	γόνατα Καλλιρόης ἔκλαιεν· ἐκείνη γάρ,
[7, 5]	καὶ ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα τῇ θεῷ	τὰ	δάκρυα· μόλις δὲ ὑπεφθέγξατο ἰδοὺ
[7, 3]	πολλὰ δὲ ἐν πολέμῳ καὶ	{τὰ}	ἐμπόδια γίνεται, πρὸς ἃ δεῖ
[7, 6]	εὐνούχους καὶ θεραπαινίδας καὶ πάντα	τὰ	εὐωνότερα σώματα συνήθροισαν εἰς τὴν
[7, 6]	ἄλλο" φησὶν ἦν. κλέπτουσί τινες	τὰ	κάλλιστα τῶν λαφύρων; ἀλλ´ οὐ
[7, 2]	ἐπεδείξατο μέγα. τῷ μὲν Αἰγυπτίῳ	τὰ	μὲν ἄλλα προκεχωρήκει ῥᾳδίως καὶ
[7, 5]	κατὰ θάλασσαν, καλέσας Χαιρέαν εἶπε	τὰ	μὲν πρῶτά σου τῶν κατορθωμάτων
[7, 3]	ἡγοῦ, καὶ πάντες ὥρμησαν ἐπὶ	τὰ	ὅπλα. ~Κοσμήσας δὲ αὐτοὺς ὁ
[7, 6]	ἑαλωκέναι μὲν βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι	τὰ	Περσῶν πράγματα, τὸν δὲ Αἰγύπτιον
[7, 2]	δίδομέν σοι φίλους πιστούς, δύο	τὰ	προτρεπτικώτατα εἰς ἀνδρείαν ἔχοντες, θανάτου
[7, 4]	τῶν πυλῶν γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ	τὰ	τείχη δέκατος αὐτὸς καὶ ἄνωθεν
[7, 4]	κρατήσωμεν αὐτῆς καὶ ἀναβάντες ἐπὶ	τὰ	τείχη καλέσωμεν ὑμᾶς. οὕτως" ἔφη
[7, 4]	κατέλιπε μετὰ τῆς βασιλίδος καὶ	τὰ	χρήματα καὶ τὰς ἐσθῆτας καὶ
[7, 5]	σώματος. τὸ δὲ ναυτικὸν ἐπήρθη	ταῖς	ἐλπίσι καὶ φρονήματος ἐνεπλήσθησαν, ὅτι
[7, 1]	βασιλείων ἐμαυτόν, προχέας τὸ αἷμα	ταῖς	θύραις τοῦ δικαστοῦ; γνώτωσαν Πέρσαι
[7, 4]	~Κοσμήσας δὲ αὐτοὺς ὁ Χαιρέας	ταῖς	καλλίσταις πανοπλίαις ἤγαγεν ἐπὶ τὴν
[7, 6]	πλῆθος, ὥστε οὐ μόνον ἐν	ταῖς	στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν.
[7, 5]	αἴτιον. ὃ μόνον ἔλιπέ μου	ταῖς	συμφοραῖς, ἤδη καὶ πολέμου πεπείραμαι.
[7, 2]	ἤδη γὰρ ἐτεθνήκειν ὅσον ἐπὶ	ταῖς	συμφοραῖς, λοιπὸν δὲ ζῶ εἰς
[7, 4]	ἐπεὶ δὲ πάντα θορύβου καὶ	ταραχῆς	ἐπέπληστο καὶ μέχρις Εὐφράτου τὰς
[7, 4]	Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ τούτῳ	ταράχῳ	μόνος ἐσωφρόνησε Χαιρέας· βιασάμενος γὰρ
[7, 6]	τὸ πολέμιον ναυτικόν· οὔτε γὰρ	τὰς	ἐμβολὰς ἐδέξαντο τῶν Αἰγυπτίων τριηρῶν,
[7, 4]	βασιλίδος καὶ τὰ χρήματα καὶ	τὰς	ἐσθῆτας καὶ τὸν πλοῦτον τὸν
[7, 4]	ταραχῆς ἐπέπληστο καὶ μέχρις Εὐφράτου	τὰς	πόλεις κατειλήφει ὁ πόλεμος, ἔδοξεν
[7, 4]	παρεῖχον τοῖς φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ	τὰς	πύλας δυνατὸν ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων
[7, 4]	ταῦτα τοῖς ἔνδον καὶ ἀνοίξας	τὰς	πύλας προῆλθεν ὁ στρατηγὸς μετ´
[7, 6]	ἡ Καλλιρόη μέγα ἀνεκώκυσε καὶ	τὰς	τρίχας ἐσπάραττε λέγουσα νῦν ἀληθῶς
[7, 1]	οὖν τὴν ἐσθῆτα καὶ σπαράξας	τὰς	τρίχας, τὸ στέρνον ἅμα παίων
[7, 2]	ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.	ταῦτα	ἀκούσας ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ
[7, 1]	καὶ προθύμως ἐξυπηρετῆται, Καλλιρόην ἀπέδωκε.	ταῦτα	ἀκούσας Χαιρέας ἐπίστευσεν εὐθύς· εὐεξαπάτητον
[7, 6]	ποιήσεται· φύσει γάρ ἐστι φιλογύναιος.	ταῦτα	ἀκούσασα ἡ Καλλιρόη μέγα ἀνεκώκυσε
[7, 3]	ἡμετέρα καὶ Νεῖλος Αἰγυπτίους φιλῶν.	ταῦτα	εἰπόντος λίαν εὐλαβῶς σιωπὴ πάντων
[7, 1]	βλάβης. ὀρθῶς ἂν" ἔφη Πολύχαρμος	ταῦτα	ἔλεγες, εἰ μὴ πόλεμος ἦν·
[7, 6]	εἰμι. φόνευσόν με μᾶλλον ἢ	ταῦτα	ἐπαγγέλλου. γάμον οὐχ ὑπομένω· θάνατον
[7, 6]	~Καὶ ἐν μὲν τῇ γῇ	ταῦτα	ἐπράσσετο· ἐν δὲ τῇ θαλάσσῃ
[7, 5]	δέσποινα, δήλωσον εἰ Χαιρέας ζῇ.	ταῦτα	λέγουσα ἔτι ἀπῄει. ἐπιστᾶσα δὲ
[7, 4]	ἐπηγγείλατο δὲ αὐτοῖς μεγάλας δωρεάς.	ταῦτα	μὲν" ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ
[7, 6]	οὒ" ἔφη, δέσποτα· πάντα δὲ	ταῦτα,	ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν διπλῷ
[7, 4]	τὸν κοινὸν ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις	ταῦτα	τοῖς ἔνδον καὶ ἀνοίξας τὰς
[7, 6]	λέγεις, φιλάνθρωπός ἐστιν ὁ στρατηγός,	ταύτην	μοι δότω τὴν χάριν· ἐνταῦθά
[7, 2]	ἐθέλειν ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι· διὰ γὰρ	ταύτης	τῆς προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι
[7, 6]	καὶ καέτωσαν· ἐντεῦθεν οὐκ ἀναστήσομαι·	τάφος	ἐμός ἐστιν οὗτος ὁ τόπος.
[7, 5]	τοῦ δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν·	τάχα	δ´ ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ
[7, 4]	ἵνα μηδὲν ἐμπόδιον ᾖ τῷ	τάχει.	παραλαβὼν δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ
[7, 2]	πολέμῳ λήψομαι παρὰ τοῦ δικαστοῦ.	~Ταχέως	τοίνυν ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα, προσποιούμενοι
[7, 4]	διαβὰς τὸν Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς	τάχιστα	τοῖς πολεμίοις συμμίξαι. πυθόμενος γὰρ
[7, 3]	ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι τὴν	ταχίστην	ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν
[7, 3]	πάντας ἀνθρώπους ἐπιόντας δεδοίκαμεν· ψάμμος	τε	γὰρ ἀδιόδευτος καὶ εἴσοδος ὀλίγη
[7, 5]	καὶ κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον. ὀλίγον	τε	ἐπενόουν οὐδέν, ἀλλὰ ὥρμηντο καὶ
[7, 2]	καὶ σύμβουλον· ἐπεδείκνυτο γὰρ φρόνησίν	τε	καὶ θάρσος, μετὰ τούτων δὲ
[7, 5]	μακρᾶς οὔσης καὶ συνεχοῦς ἡμέραις	τε	καὶ νυξίν, ὁρῶν ἐπὶ τούτοις
[7, 5]	πεζὴ στρατιὰ τῶν Αἰγυπτίων Μήδοις	τε	καὶ Πέρσαις, εἶτα πλήθει βιασθέντες
[7, 3]	μετανοεῖν τὴν πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν	τε	καὶ πίστιν ᾑρημένους. ἀλλ´ ἔν
[7, 2]	ἥκεις" φησίν, ὦ νεανία, σεαυτῷ	τε	κἀμοί. παραυτίκα μὲν οὖν αὐτοῖς
[7, 3]	μενοῦντας· νῶι δ´, ἐγὼ Πολύχαρμός	τε	μαχησόμεθα· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.
[7, 3]	καὶ πλουσιώτατοι τῶν συμμάχων, εἴς	τε	τὸ μέλλον ὄνομα καταλείψετε τῆς
[7, 3]	καὶ πίστιν ᾑρημένους. ἀλλ´ ἔν	τε	τῷ παρόντι σὺν θεοῖς ἔνδοξοι
[7, 2]	νηὶ καθωρμισμένῃ καὶ ἐπὶ γῆς	τεθεικυίᾳ	τὴν ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς
[7, 4]	τὴν γαμήλιον νύκτα. εἴτε γὰρ	τέθνηκας,	ἀσεβῶ, εἴτε καὶ ζῇς, πῶς
[7, 5]	Χαιρέας ἦν. νῦν δὲ πάντως	τέθνηκεν·	ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης οὐκ ἂν
[7, 1]	ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ δοκεῖν ἐμὲ	τεθνηκέναι.	τί οὖν ἐγὼ βραδύνω καὶ
[7, 4]	Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς	τείχεσιν	ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες εἶεν καὶ
[7, 2]	τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν	τείχεσιν,	ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς πόλεως καὶ
[7, 4]	πυλῶν γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ	τείχη	δέκατος αὐτὸς καὶ ἄνωθεν ἐσήμαινε
[7, 4]	αὐτῆς καὶ ἀναβάντες ἐπὶ τὰ	τείχη	καλέσωμεν ὑμᾶς. οὕτως" ἔφη ποιήσειαν
[7, 3]	ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ	τεῖχος	ἐν μέσῳ κειμένη τὴν Ἀσίαν
[7, 4]	βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἐσήμαινον τοῖς ἔνδον, πάντα μᾶλλον
[7, 6]	ἣν εὗρον ὡς ἐν Πλαταιαῖς	τεταγμένην,	οὐ βούλεται ἐλθεῖν, ἀλλ´ ἔρριπται
[7, 5]	εἰ καὶ ὅλως σοι προσέκρουσα,	τετιμώρησαί	με· εἰ καὶ νεμεσητὸν ἔδοξέ
[7, 2]	ἐν τῷ πολέμῳ τῷ Σικελικῷ.	τετυράννηκε	δὲ ἡμῶν Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα
[7, 2]	λεπτὴ δὲ εἴσοδος αὐτὴν συνάπτουσα	τῇ	γῇ κωλύει τὸ μὴ νῆσον
[7, 6]	ἀνήρ ἐστι. ~Καὶ ἐν μὲν	τῇ	γῇ ταῦτα ἐπράσσετο· ἐν δὲ
[7, 6]	ἰδίων οὔτε Χαιρέας τὴν ἐν	τῇ	γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ
[7, 6]	ἐγίνωσκε τὴν ἧτταν τὴν ἐν	τῇ	θαλάσσῃ τῶν ἰδίων οὔτε Χαιρέας
[7, 5]	μίμησαι τὸν κηδεστὴν Ἑρμοκράτην ἐν	τῇ	θαλάσσῃ. Χαιρέας δὲ ἀπεκρίνατο πᾶς
[7, 6]	γῇ ταῦτα ἐπράσσετο· ἐν δὲ	τῇ	θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν, ὥστε μηδὲ
[7, 5]	πρῶτον ἐσιώπα καὶ ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα	τῇ	θεῷ τὰ δάκρυα· μόλις δὲ
[7, 6]	οὐκ ἐτόλμησε, στὰς δὲ παρὰ	τῇ	θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει, δέσποινα" εἶπε,
[7, 3]	κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν ἡμῖν ἐν	τῇ	πολεμίᾳ. τὸ δὲ Πηλούσιον ὀχυρόν,
[7, 5]	ἔργον θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. καὶ ἐν	τῇ	συμβολῇ ἠγωνίσατο λαμπρῶς, ἀεὶ μαχόμενος
[7, 4]	ὅπλοις καὶ μὴ πρότερον ἐπέλθῃς	τῇ	Τύρῳ, πρὶν κρατήσωμεν αὐτῆς καὶ
[7, 3]	εἰλήλουθμεν. δέσθησαν πάντες μὴ συγκαταθέσθαι	τῇ	Χαιρέου γνώμῃ· βασιλεὺς δὲ θαυμάσας
[7, 1]	πένητες καὶ ξένοι τὸν κύριον	τηλικούτων	καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ δύναμιν
[7, 3]	ἀποκνεῖν, ἀλλὰ ἐγχειρεῖν προβαλλομένους ἀεὶ	τὴν	ἀγαθὴν ἐλπίδα. τούτους δὲ ἐγώ
[7, 6]	τὰ εὐωνότερα σώματα συνήθροισαν εἰς	τὴν	ἀγοράν, αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε.
[7, 5]	πόλεμος ἀκμάζει. σοὶ δὲ ἐπιτρέπω	τὴν	αἵρεσιν, εἴτε τῆς πεζῆς θέλεις
[7, 4]	Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ δὲ ἔχε	τὴν	ἄλλην στρατιὰν ἐν τοῖς ὅπλοις
[7, 3]	ἂν εἴποιμι τοὺς φίλους, ὁρᾶτε	τὴν	ἀπορίαν ὅτι ὥσπερ ναῦς ἐπὶ
[7, 3]	στρατήγει. Βουλομένων, ἔφη στρατηγῶ καὶ	τὴν	ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ
[7, 3]	δὲ τεῖχος ἐν μέσῳ κειμένη	τὴν	Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ
[7, 5]	ἐνταῦθα διῆγον. θεασαμένη δὲ Καλλιρόη	τὴν	Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ τὸ μὲν
[7, 4]	δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον	τὴν	ἄχρηστον ἡλικίαν αὐτοῦ κατέλιπε μετὰ
[7, 4]	ταῖς καλλίσταις πανοπλίαις ἤγαγεν ἐπὶ	τὴν	βασιλέως σκηνήν. ἰδὼν δὲ ὁ
[7, 6]	δὲ γυναῖκες χαμαὶ ἐκαθέζοντο περὶ	τὴν	βασιλίδα καὶ οὔτε πῦρ ἀνῆψαν
[7, 6]	τῷ οἰκήματι, γνοὺς ἔνδον εἶναι	τὴν	βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν
[7, 6]	οὐκ ἀμελέτητος κακῶν, παρεμυθεῖτο μάλιστα	τὴν	βασιλίδα. συνέβη δέ τι τοιοῦτον.
[7, 4]	βλέπῃς; οὐκέτι στεφανώσομαι μετ´ ἐκείνην	τὴν	γαμήλιον νύκτα. εἴτε γὰρ τέθνηκας,
[7, 6]	Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε κάκη, δέσποτα·	τὴν	γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον ὡς
[7, 6]	ἀνετράπησαν, ἃς δὲ καὶ πρὸς	τὴν	γῆν ἐξενεχθείσας ἐζώγρησεν αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη
[7, 1]	ἦλθεν ἐπὶ τὰ βασίλεια, ζητῶν	τὴν	γυναῖκα. κεκλεισμένα δὲ ἰδὼν καὶ
[7, 2]	ἀκούσας ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ	τὴν	δεξιὰν ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις"
[7, 1]	Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι μένειν	τὴν	δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον.
[7, 1]	γάμοι. καὶ ἐγὼ μὲν ἐμμελετῶν	τὴν	δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια
[7, 5]	αὐτὸς ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε	τὴν	δίκην ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ
[7, 4]	καὶ προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ	τὴν	δυνατωτάτην πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν
[7, 1]	καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν	τὴν	ἐκείνου. προῆλθεν οὖν τις ὥσπερ
[7, 6]	ἔνδον εἶναι τὴν βασιλίδα, κατὰ	τὴν	ἔμφυτον θρησκείαν τῶν βαρβάρων πρὸς
[7, 6]	θαλάσσῃ τῶν ἰδίων οὔτε Χαιρέας	τὴν	ἐν τῇ γῇ τῶν Αἰγυπτίων,
[7, 6]	οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε τὴν ἧτταν	τὴν	ἐν τῇ θαλάσσῃ τῶν ἰδίων
[7, 2]	καθωρμισμένῃ καὶ ἐπὶ γῆς τεθεικυίᾳ	τὴν	ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς τὸν
[7, 2]	ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα,	τὴν	Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ τινα Ἑρμοκράτην
[7, 1]	γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν. καταρρηξάμενος οὖν	τὴν	ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς τρίχας,
[7, 3]	οἱ Τύριοι τῶν Αἰγυπτίων κατεφρόνουν,	τὴν	εὔνοιαν καὶ πίστιν τῷ Πέρσῃ
[7, 6]	Μηδικῶν. ἀλλ´ οὔτε βασιλεὺς ἐγίνωσκε	τὴν	ἧτταν τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ
[7, 5]	οἴομαι δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι	τὴν	θάλασσαν· ὑμεῖς γὰρ οἱ Συρακόσιοι
[7, 6]	δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα	τὴν	κεφαλὴν εἰς τὰ γόνατα Καλλιρόης
[7, 5]	καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος	τὴν	κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα. θεασάμενος
[7, 1]	τι στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν ἐπὶ	τὴν	μάχην κατέλιπε τὸν ἀπαγγελοῦντα πρὸς
[7, 6]	καταπλεύσας εἰς Ἄραδον ὁ Χαιρέας	τὴν	μὲν νῆσον ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν
[7, 2]	αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον·	τὴν	μὲν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς
[7, 1]	τὸν ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ	τὴν	οἰκίαν τὴν ἐκείνου. προῆλθεν οὖν
[7, 5]	καὶ ὁ μὲν Αἰγύπτιος ἔχων	τὴν	πεζὴν στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις,
[7, 3]	ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ	τὴν	Περσῶν δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι.
[7, 4]	οἰμωγὴ δὲ καὶ θρῆνος κατεῖχε	τὴν	πόλιν ἅπασαν, ὀλίγων μὲν τὸ
[7, 2]	καὶ ᾧ μόνῳ σχεδὸν ἀνατεθείκασι	τὴν	πόλιν. θαρροῦσι δὲ καὶ ὀχυρότητι
[7, 1]	ἐπὶ θύραις τοὺς φυλάσσοντας περιῄει	τὴν	πόλιν ὅλην ἐξερευνώμενος καὶ συνεχῶς
[7, 3]	ἀρετῇ διαφέρειν. μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ	τὴν	πρᾶξιν ἐφ´ ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ,
[7, 3]	πράττειν, ὥστε ὑμᾶς μὴ μετανοεῖν	τὴν	πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν τε καὶ
[7, 2]	διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ	τὴν	στρατιὰν ἐπὶ τῷ ποταμῷ καὶ
[7, 5]	ἤδη καὶ πολέμου πεπείραμαι. πρὸς	τὴν	σύγκρισιν τῶν παρόντων ἦν μοι
[7, 1]	Πολύχαρμος δὲ ἰδὼν ἀπαρηγόρητον αὑτῷ	τὴν	συμφορὰν καὶ ἀδύνατον σωθῆναι Χαιρέαν
[7, 3]	πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι	τὴν	ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ
[7, 4]	ὁ Χαιρέας ἐκείνους ἤγαγεν ἐπὶ	τὴν	Τύρον, ὥστε πολὺ ἐλάττονας δόξαι·
[7, 1]	τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς	τὴν	ὑπὲρ ἑαυτῶν ἄμυναν. οὔπω πᾶν
[7, 6]	ὁ στρατηγός, ταύτην μοι δότω	τὴν	χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω. δεήσεις
[7, 6]	ἀξιώματός τι μετέχοντας εἰς οἴκημα	τῆς	ἀγορᾶς εἰσήγαγον, ἐν ᾧ συνήθως
[7, 2]	οὐδὲν γὰρ ἔθνος ἄπυστον ἦν	τῆς	Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν ἐν
[7, 3]	τε τὸ μέλλον ὄνομα καταλείψετε	τῆς	ἀρετῆς ἀθάνατον καὶ πάντες, ὡς
[7, 5]	πόλεμος. ἔχεις τὸ κάλλιστον ἆθλον	τῆς	ἀριστείας. Διονύσιος δὲ προσεκύνησε καὶ
[7, 4]	ἄχρηστον ἡλικίαν αὐτοῦ κατέλιπε μετὰ	τῆς	βασιλίδος καὶ τὰ χρήματα καὶ
[7, 1]	τῶν ἐκείνου κτημάτων, οὐκ αἰσθήσεται	τῆς	βλάβης. ὀρθῶς ἂν" ἔφη Πολύχαρμος
[7, 6]	ἀνίστατο, ἀλλὰ συγκεκαλυμμένη πεσοῦσα ἐπὶ	τῆς	γῆς ἔκειτο. σκέψις προύκειτο τῷ
[7, 6]	ἐμίσησεν. ἔοικε δὲ φρόνημα εἶναι	τῆς	γυναικὸς οὐκ ἀγεννές. μηδεὶς αὐτῇ
[7, 5]	τίς προθυμίαν ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος.	τῆς	δὲ αὐτῆς ἡμέρας καὶ κατὰ
[7, 6]	κρατεῖν ἐν ἀμφοτέροις. ἐκείνης οὖν	τῆς	ἡμέρας ἧς ἐναυμάχησε καταπλεύσας εἰς
[7, 5]	~Νῦσος δέ ἐστιν αὕτη ἀπέχουσα	τῆς	ἠπείρου σταδίους τριάκοντα, παλαιὸν ἱερὸν
[7, 2]	τὴν μὲν πεζὴν στρατιὰν ἐκ	τῆς	θαλάσσης, ἀρκούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς,
[7, 4]	ἔδοξεν αὐτῷ μηκέτι μετὰ πάσης	τῆς	θεραπείας ὁδεύειν, ἀλλὰ εὐζωνότερον, ἵνα
[7, 2]	προκεχωρήκει ῥᾳδίως καὶ κύριος ἐγεγόνει	τῆς	Κοίλης Συρίας ἐξ ἐπιδρομῆς, ὑποχείριος
[7, 5]	καὶ Ἄραδος, μικρὰ νῆσος ἀντὶ	τῆς	μεγάλης Σικελίας καὶ οὐδεὶς ἐνταῦθα
[7, 5]	τῆς πεζῆς θέλεις στρατηγεῖν εἴτε	τῆς	ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι δὲ οἰκειότερόν
[7, 1]	σιγῶν. ἀλλ´ οὐδὲν ὄφελος αὐτῷ	τῆς	νίκης· οὐ γὰρ ζήσεται Καλλιρόη
[7, 2]	πόλιν. θαρροῦσι δὲ καὶ ὀχυρότητι	τῆς	οἰκήσεως. ἡ μὲν γὰρ πόλις
[7, 4]	ἑαλωκέναι περὶ Σιδῶνος ἐφοβεῖτο καὶ	τῆς	ὅλης Συρίας, ὁρῶν τὸν πολέμιον
[7, 1]	ἐλπίζων ὅτι καὶ Καλλιρόη μένει.	τῆς	οὖν ὑστεραίας ἦλθεν ἐπὶ τὰ
[7, 5]	δὲ ἐπιτρέπω τὴν αἵρεσιν, εἴτε	τῆς	πεζῆς θέλεις στρατηγεῖν εἴτε τῆς
[7, 2]	τῶν τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης	τῆς	πόλεως καὶ λιμέσι κλειομένης ὥσπερ
[7, 2]	ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι· διὰ γὰρ ταύτης	τῆς	προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν
[7, 4]	καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο διὰ	τῆς	πύλης, βουλόμενος θεάσασθαι τὸ συμβεβηκός.
[7, 3]	τὸ φρόνημα συνεχώρησεν ὁπόσον βούλεται	τῆς	στρατιᾶς ἐπίλεκτον λαβεῖν. ὁ δὲ
[7, 4]	ᾖ τῷ τάχει. παραλαβὼν δὲ	τῆς	στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον τὴν ἄχρηστον
[7, 3]	τοῦ βασιλέως ἐξουσίαν παρασχόντος ἐπιλέξασθαι	τῆς	στρατιᾶς τοὺς ἀρίστους, εἱλόμην ὑμᾶς·
[7, 5]	τοὺς καθ´ αὑτόν· τότε δὲ	τῆς	φυγῆς μακρᾶς οὔσης καὶ συνεχοῦς
[7, 2]	ἐκεῖ κατὰ τύχην εὑρεθεὶς συνῆκε	τῆς	φωνῆς· ἠξίουν δὲ ἄγεσθαι πρὸς
[7, 4]	ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες εἶεν καὶ	τί	βούλοιντο. Χαιρέας δὲ ἀπεκρίνατο ἡμεῖς
[7, 4]	Χαιρέας οὔτε ἔθυσεν οὔτε ἐστεφανώσατο.	τί	γάρ μοι ὄφελος ἐπινικίων, ἂν
[7, 5]	οὐκ ἔχω παρὰ τίνος πύθωμαι	τί	γέγονε. πάντες ἀλλότριοι, πάντες βάρβαροι,
[7, 1]	φίλου πυνθανόμενος Καλλιρόη δὲ ποῦ;	τί	γέγονεν; οὐ δήπου γὰρ καὶ
[7, 2]	ἀκλειῶς ἀπολοίμην, ἀλλὰ μέγα ῥέξας	τι	καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι. ταῦτα ἀκούσας
[7, 6]	ἔκειτο. σκέψις προύκειτο τῷ Αἰγυπτίῳ	τί	καὶ πράξειε· βίαν μὲν γὰρ
[7, 6]	ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν. τοὺς δ´ ἀξιώματός	τι	μετέχοντας εἰς οἴκημα τῆς ἀγορᾶς
[7, 1]	αὐτὴν τῷ δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι.	τί	οὖν ἐγὼ βραδύνω καὶ οὐκ
[7, 3]	δὲ καὶ βασιλεύς, ὡς πυνθανόμεθα.	τί	οὖν χρὴ πράττειν; οὔτε γὰρ
[7, 5]	κτῆμα Συρία. φέρ´ οὖν σκεψώμεθα	τί	ποιητέον· ἐν ἀμφοτέροις γὰρ τοῖς
[7, 1]	μηκέτι μένειν τὴν δίκην, ἐπενόησέ	τι	στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν ἐπὶ τὴν
[7, 6]	μάλιστα τὴν βασιλίδα. συνέβη δέ	τι	τοιοῦτον. Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος
[7, 1]	τινα τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν	τι	τῶν ἐκείνου κτημάτων, οὐκ αἰσθήσεται
[7, 6]	προῄρηται· πρέπει γάρ μοι σωφροσύνην	τιμᾶν.	καὶ αὐτὴ γὰρ ἴσως ἄνδρα
[7, 2]	οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, ἀλλ´ ἄξιος	τιμῆς.	εὐθὺς οὖν ἔργον ἐπεδείξατο μέγα.
[7, 2]	γυναῖκα, τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ	τινα	Ἑρμοκράτην ἀκούεις στρατηγὸν τὸν Ἀθηναίους
[7, 1]	καὶ προφυλακαί, κἂν ἀποκτείνωμεν δέ	τινα	τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν τι
[7, 1]	γὰρ σὺ διανοῇ, φέρει μέν	τινα	φθόνον βασιλεῖ καὶ πρὸς τὸ
[7, 3]	τὸ αὐτό, πρῶτον ἀνηρεύνα εἴ	τινες	εἶεν Ἕλληνες ἐν τῷ στρατοπέδῳ.
[7, 4]	δὲ τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο	τίνες	εἶεν καὶ τί βούλοιντο. Χαιρέας
[7, 2]	δὲ αὐτοὺς οἱ φύλακες ἐξήταζον	τίνες	εἶεν· σχῆμα γὰρ πρεσβευτῶν οὐκ
[7, 6]	τοῦτο ἄλλο" φησὶν ἦν. κλέπτουσί	τινες	τὰ κάλλιστα τῶν λαφύρων; ἀλλ´
[7, 5]	ἔζησεν. ἀλλ´ οὐκ ἔχω παρὰ	τίνος	πύθωμαι τί γέγονε. πάντες ἀλλότριοι,
[7, 4]	μᾶλλον ἢ πολεμίους εἶναι προσδοκῶντες.	τίς	γὰρ ἂν καὶ προσεδόκησε τοσούτους
[7, 2]	παρεκινδύνευσαν, εἰ μὴ εἷς γέ	τις	Ἕλλην ἐκεῖ κατὰ τύχην εὑρεθεὶς
[7, 5]	ναῦται καὶ στρατιῶται πάντες ὁμοίως,	τίς	προθυμίαν ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος. τῆς
[7, 4]	θέλοντες τὸν κοινὸν ἐχθρόν. ἐμήνυσέ	τις	ταῦτα τοῖς ἔνδον καὶ ἀνοίξας
[7, 1]	οἰκίαν τὴν ἐκείνου. προῆλθεν οὖν	τις	ὥσπερ εὐκαίρως, καὶ εἶπεν ἅπερ
[7, 1]	πρὸ τῶν βασιλείων ἐμαυτόν, προχέας	τὸ	αἷμα ταῖς θύραις τοῦ δικαστοῦ;
[7, 3]	τὸ στρατόπεδον καὶ Πολύχαρμον κελεύσας	τὸ	αὐτό, πρῶτον ἀνηρεύνα εἴ τινες
[7, 6]	τῶν βαρβάρων πρὸς τὸ ὄνομα	τὸ	βασιλικὸν ἐγγὺς μὲν αὐτῇ προσελθεῖν
[7, 4]	τὴν πόλιν ἅπασαν, ὀλίγων μὲν	τὸ	γινόμενον ὁρώντων, πάντων δὲ θορυβουμένων.
[7, 5]	ὥσπερ ὀφθαλμὸς ἐξῃρῆσθαι μεγάλου σώματος.	τὸ	δὲ ναυτικὸν ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι
[7, 3]	καταληφθεῖσιν ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ.	τὸ	δὲ Πηλούσιον ὀχυρόν, ἔνθα οὔτε
[7, 2]	ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία καὶ	τὸ	δεῖξαι θέλειν ὅτι οὐκ ἦν
[7, 5]	εἰ καὶ νεμεσητὸν ἔδοξέ σοι	τὸ	δυστυχὲς κάλλος, ὀλέθρου μοι γέγονεν
[7, 5]	καὶ ἤδη σοι δίδωμι δῶρον	τὸ	ἥδιστον, οὗ μάλιστα πάντων αὐτὸς
[7, 4]	τάχει. παραλαβὼν δὲ τῆς στρατιᾶς	τὸ	καθαρώτατον τὴν ἄχρηστον ἡλικίαν αὐτοῦ
[7, 5]	τὴν δίκην ὁ πόλεμος. ἔχεις	τὸ	κάλλιστον ἆθλον τῆς ἀριστείας. Διονύσιος
[7, 2]	λοιπὸν δὲ ζῶ εἰς μόνον	τὸ	λυπῆσαι τὸν ἐχθρόν. Μὴ μὰν
[7, 1]	τινα φθόνον βασιλεῖ καὶ πρὸς	τὸ	μέλλον αἰσχύνην, οὐ μεγάλην δὲ
[7, 3]	πλουσιώτατοι τῶν συμμάχων, εἴς τε	τὸ	μέλλον ὄνομα καταλείψετε τῆς ἀρετῆς
[7, 5]	Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐσιώπα καὶ ἔκλαιεν,
[7, 4]	κόρυν, ἀνέρα δ´ ἀνήρ. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ
[7, 2]	αὐτὴν συνάπτουσα τῇ γῇ κωλύει	τὸ	μὴ νῆσον εἶναι· ἔοικε δὲ
[7, 6]	ἔμφυτον θρησκείαν τῶν βαρβάρων πρὸς	τὸ	ὄνομα τὸ βασιλικὸν ἐγγὺς μὲν
[7, 6]	εὐρυχωρίαν εἶχε. τοσοῦτο δὲ ἦν	τὸ	πλῆθος, ὥστε οὐ μόνον ἐν
[7, 6]	ὥστε μηδὲ ἀντίπαλον αὐτῷ γενέσθαι	τὸ	πολέμιον ναυτικόν· οὔτε γὰρ τὰς
[7, 1]	παρόντος διαζευχθεῖσα Χαιρέου, εἰ καὶ	τὸ	πρῶτον ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ δοκεῖν
[7, 1]	ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς τρίχας,	τὸ	στέρνον ἅμα παίων ἔλεγεν ἄπιστε
[7, 3]	εἵλετο, ἀλλὰ καταμίξας ἑαυτὸν εἰς	τὸ	στρατόπεδον καὶ Πολύχαρμον κελεύσας τὸ
[7, 4]	διὰ τῆς πύλης, βουλόμενος θεάσασθαι	τὸ	συμβεβηκός. τοῦτο μάλιστα τοὺς Τυρίους
[7, 3]	τότε πρῶτον Χαιρέαν παρεκάλεσεν εἰς	τὸ	συμβούλιον καὶ ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες
[7, 6]	καὶ ὕβρεις καὶ σφαγὰς προσεδόκων,	τὸ	φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ δὲ
[7, 3]	γνώμῃ· βασιλεὺς δὲ θαυμάσας αὐτοῦ	τὸ	φρόνημα συνεχώρησεν ὁπόσον βούλεται τῆς
[7, 2]	λήψομαι παρὰ τοῦ δικαστοῦ. ~Ταχέως	τοίνυν	ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα, προσποιούμενοι ἐθέλειν
[7, 4]	δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν ἐν	τοιούτοις;	Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς
[7, 6]	τὴν βασιλίδα. συνέβη δέ τι	τοιοῦτον.	Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος φυλάττειν
[7, 1]	τὴν δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα	τοιοῦτον.	ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην κατέλιπε
[7, 5]	ἡμέρᾳ μιᾷ, καὶ νυκτὸς ἐπιπεσὼν	τοῖς	Αἰγυπτίοις ἀπροσδόκητος πολλοὺς μὲν ἐζώγρησε,
[7, 4]	κοινὸν ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις ταῦτα	τοῖς	ἔνδον καὶ ἀνοίξας τὰς πύλας
[7, 4]	οἱ ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐσήμαινον	τοῖς	ἔνδον, πάντα μᾶλλον ἢ πολεμίους
[7, 2]	ἐπὶ τῷ ποταμῷ καὶ προσμίξαντες	τοῖς	ὀπισθοφύλαξιν ἠκολούθουν. ἐπεὶ δὲ ἧκον
[7, 4]	ἔχε τὴν ἄλλην στρατιὰν ἐν	τοῖς	ὅπλοις καὶ μὴ πρότερον ἐπέλθῃς
[7, 5]	ἔχων τὴν πεζὴν στρατιὰν ἀπηντᾶτο	τοῖς	πολεμίοις, ὁ δὲ Χαιρέας ναύαρχος
[7, 4]	τὸν Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς τάχιστα	τοῖς	πολεμίοις συμμίξαι. πυθόμενος γὰρ Τύρον
[7, 5]	τί ποιητέον· ἐν ἀμφοτέροις γὰρ	τοῖς	στοιχείοις ὁ πόλεμος ἀκμάζει. σοὶ
[7, 4]	τῶν Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ	τοῖς	τείχεσιν ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες εἶεν
[7, 3]	πρὶν ἢ τὴν Περσῶν δύναμιν	τοῖς	Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν
[7, 1]	ἔργῳ ποιῆσαι μετανοεῖν, ἔνδοξον καὶ	τοῖς	ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι
[7, 4]	ἐν στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν παρεῖχον	τοῖς	φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας
[7, 2]	εἴ τινα Ἑρμοκράτην ἀκούεις στρατηγὸν	τὸν	Ἀθηναίους καταναυμαχήσαντα. ἐπένευσεν ὁ Αἰγύπτιος,
[7, 5]	ὦ δέσποτα· κωλύσω γὰρ ἐγὼ	τὸν	Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς
[7, 1]	πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ	τὸν	Αἰγύπτιον καί, ἵνα πιστῶς αὐτῷ
[7, 2]	ἧκον εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς	τὸν	Αἰγύπτιον. λαβόντες δὲ αὐτοὺς οἱ
[7, 5]	ἐλπίσι καὶ φρονήματος ἐνεπλήσθησαν, ὅτι	τὸν	ἀνδρειότατον καὶ κάλλιστον εἶχον ἡγούμενον.
[7, 1]	εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον	τὸν	ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ τὴν
[7, 1]	ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην κατέλιπε	τὸν	ἀπαγγελοῦντα πρὸς Χαιρέαν ὅτι βασιλεὺς
[7, 1]	ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι	τὸν	ἅπαξ ὡρισμένον θάνατον ὑφ´ ἡμῶν
[7, 3]	εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας οὖν τριακοσίους	τὸν	ἀριθμὸν ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες Ἕλληνες,
[7, 2]	φωνῆς· ἠξίουν δὲ ἄγεσθαι πρὸς	τὸν	βασιλέα, ὡς μέγα ὄφελος αὐτῷ
[7, 4]	τὰς ἐσθῆτας καὶ τὸν πλοῦτον	τὸν	βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ πάντα θορύβου
[7, 6]	καὶ ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα,	τὸν	δὲ Αἰγύπτιον πανταχοῦ νικᾶν. Ἡ
[7, 2]	θαλάσσης, ἀρκούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς,	τὸν	δὲ ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν τείχεσιν,
[7, 5]	εἶπεν εὐεργέτην εἰς τὸν οἶκον	τὸν	ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι
[7, 4]	Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς	τὸν	Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς τάχιστα τοῖς
[7, 2]	τῆς προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι	τὸν	Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν στρατιὰν
[7, 1]	ἀπαντήσει καὶ πρὸ τοῦ διαβῆναι	τὸν	Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν οἱ
[7, 5]	ἀναδέξομαι τὸν πόλεμον καὶ πρὸς	τὸν	ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα. δὸς δέ
[7, 2]	ζῶ εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι	τὸν	ἐχθρόν. Μὴ μὰν ἀσπουδί γε
[7, 2]	θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ δόξωσι καταισχύνειν	τὸν	Ἡρακλέα, φανερώτατον θεὸν παρ´ αὐτοῖς
[7, 1]	γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι Χαιρέαν	τὸν	Καλλιρόης γάμον καὶ μηκέτι μένειν
[7, 5]	καὶ πλείονας τῶν Σικελικῶν· μίμησαι	τὸν	κηδεστὴν Ἑρμοκράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ.
[7, 4]	ὑμᾶς, μεθ´ ὑμῶν ἀμύνεσθαι θέλοντες	τὸν	κοινὸν ἐχθρόν. ἐμήνυσέ τις ταῦτα
[7, 1]	μόνοι καὶ πένητες καὶ ξένοι	τὸν	κύριον τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν
[7, 1]	ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες ἀντελύπησαν	τὸν	μέγαν βασιλέα καὶ ἀπέθανον ὡς
[7, 4]	Ἕλληνες μισθοφόροι παρὰ τοῦ Αἰγυπτίου	τὸν	μισθὸν οὐκ ἀπολαμβάνοντες ἀλλὰ καὶ
[7, 5]	ἀναγράφω σε" εἶπεν εὐεργέτην εἰς	τὸν	οἶκον τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη
[7, 4]	χρήματα καὶ τὰς ἐσθῆτας καὶ	τὸν	πλοῦτον τὸν βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ
[7, 4]	καὶ τῆς ὅλης Συρίας, ὁρῶν	τὸν	πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ τοῦτο
[7, 2]	τὴν ἐπιβάθραν. πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς	τὸν	πόλεμον ἀποκλεῖσαι ῥᾴδιον· τὴν μὲν
[7, 5]	ἡδύς· ὑπὲρ σοῦ δὲ ἀναδέξομαι	τὸν	πόλεμον καὶ πρὸς τὸν ἔχθιστον
[7, 1]	δὲ ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ	τὸν	πόλεμον τὸν πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους
[7, 1]	μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν πόλεμον	τὸν	πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους Χαιρέᾳ παρήγγειλεν
[7, 6]	τάφος ἐμός ἐστιν οὗτος ὁ	τόπος.	εἰ δέ, ὡς λέγεις, φιλάνθρωπός
[7, 1]	συμμάχους ὅσους ὁ Αἰγύπτιος ἄγει,	τοσαῦτα	ὅπλα, τοσαῦτα χρήματα, τοσαύτας τριήρεις.
[7, 1]	ὁ Αἰγύπτιος ἄγει, τοσαῦτα ὅπλα,	τοσαῦτα	χρήματα, τοσαύτας τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ
[7, 1]	ἄγει, τοσαῦτα ὅπλα, τοσαῦτα χρήματα,	τοσαύτας	τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς
[7, 6]	ἀγοράν, αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε.	τοσοῦτο	δὲ ἦν τὸ πλῆθος, ὥστε
[7, 3]	πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις	τοσοῦτοι	Ξέρξην ὑπέστησαν. Τύριοι δὲ οὐκ
[7, 1]	μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ	τοσοῦτον	ἀποδέω τοῦ σε κωλύειν, ὥστε
[7, 1]	ἐσμὲν οὖν οἱ δύο μόνοι,	τοσούτους	δὲ ἔχομεν συμμάχους ὅσους ὁ
[7, 4]	τίς γὰρ ἂν καὶ προσεδόκησε	τοσούτους	ὄντας ἐπὶ τὴν δυνατωτάτην πόλιν
[7, 1]	ξένοι τὸν κύριον τηλικούτων καὶ	τοσούτων	ἐθνῶν καὶ δύναμιν ἔχοντα ἣν
[7, 5]	πρῶτος ἐτρέψατο τοὺς καθ´ αὑτόν·	τότε	δὲ τῆς φυγῆς μακρᾶς οὔσης
[7, 1]	γὰρ δοῦλος οὐκ ἦν, ἀλλὰ	τότε	μόνος ἐν Βαβυλῶνι ἐλεύθερος. ἔχαιρε
[7, 3]	δυσχεραίνων ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν.	τότε	πρῶτον Χαιρέαν παρεκάλεσεν εἰς τὸ
[7, 5]	ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ ἦν	τοῦ	Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον, τοῦ
[7, 4]	ἀπεκρίνατο ἡμεῖς Ἕλληνες μισθοφόροι παρὰ	τοῦ	Αἰγυπτίου τὸν μισθὸν οὐκ ἀπολαμβάνοντες
[7, 3]	ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες Ἕλληνες, ἐμοὶ	τοῦ	βασιλέως ἐξουσίαν παρασχόντος ἐπιλέξασθαι τῆς
[7, 5]	τοῦ Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον,	τοῦ	δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα
[7, 1]	ὁ πόλεμος ἀπαντήσει καὶ πρὸ	τοῦ	διαβῆναι τὸν Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν
[7, 1]	προχέας τὸ αἷμα ταῖς θύραις	τοῦ	δικαστοῦ; γνώτωσαν Πέρσαι καὶ Μῆδοι,
[7, 1]	ἐν τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ	τοῦ	δικαστοῦ. ~Ταχέως τοίνυν ἐξορμήσαντες ἐδίωκον
[7, 1]	ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα;	τοῦ	μὲν γὰρ σώματος αὐτῷ φυλακαὶ
[7, 1]	καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ τοσοῦτον ἀποδέω	τοῦ	σε κωλύειν, ὥστε καὶ αὐτὸς
[7, 1]	ὑφ´ ἡμῶν εἰς ἄμυναν καταχρήσασθαι	τοῦ	τυράννου· καλὸν γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν
[7, 1]	καὶ συνεχῶς καθάπερ ἐμμανὴς Πολυχάρμου	τοῦ	φίλου πυνθανόμενος Καλλιρόη δὲ ποῦ;
[7, 4]	αὐτὸς καὶ ἄνωθεν ἐσήμαινε καλῶν	τοὺς	Αἰγυπτίους. οἱ δὲ λόγου θᾶττον
[7, 1]	ἐπὶ τὸν πόλεμον τὸν πρὸς	τοὺς	Αἰγυπτίους Χαιρέᾳ παρήγγειλεν οὐδείς· βασιλέως
[7, 3]	δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Κορινθίους καὶ	τοὺς	ἄλλους Πελοποννησίους· εὗρε δὲ καὶ
[7, 4]	πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας ὥρμησεν ἐπὶ	τοὺς	ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην· τῶν
[7, 4]	μόνος ἐσωφρόνησε Χαιρέας· βιασάμενος γὰρ	τοὺς	ἀπαντῶντας καὶ εἴσω τῶν πυλῶν
[7, 3]	ἐξουσίαν παρασχόντος ἐπιλέξασθαι τῆς στρατιᾶς	τοὺς	ἀρίστους, εἱλόμην ὑμᾶς· καὶ γὰρ
[7, 6]	στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν.	τοὺς	δ´ ἀξιώματός τι μετέχοντας εἰς
[7, 3]	πάντως θέλῃς, ὀλίγους ἐμοὶ κατάλιπε	τοὺς	ἑκουσίως μενοῦντας· νῶι δ´, ἐγὼ
[7, 5]	τῶν τριηρῶν καὶ τοὺς τριακοσίους	τοὺς	ἐμούς. ἔχε" φησὶ καὶ τούτους
[7, 6]	Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ πεπιστευμένος φυλάττειν	τοὺς	ἐν τῷ οἰκήματι, γνοὺς ἔνδον
[7, 5]	αὐτὸν βλέπῃ, καὶ πρῶτος ἐτρέψατο	τοὺς	καθ´ αὑτόν· τότε δὲ τῆς
[7, 4]	ὁ πόλεμος, ἔδοξεν ἀσφαλέστερον εἶναι	τοὺς	καταλειπομένους εἰς Ἄραδον ἀποθέσθαι. ~Νῦσος
[7, 6]	ἀποδώσοντας λόγον τῷ δεσπότῃ. κἀκεῖνοι	τοὺς	μὲν εὐνούχους καὶ θεραπαινίδας καὶ
[7, 3]	ὑμνήσουσι τοὺς μετὰ Μιλτιάδου ἢ	τοὺς	μετὰ Λεωνίδου τριακοσίους, οὕτως καὶ
[7, 3]	ἀθάνατον καὶ πάντες, ὡς ὑμνήσουσι	τοὺς	μετὰ Μιλτιάδου ἢ τοὺς μετὰ
[7, 3]	μετὰ Λεωνίδου τριακοσίους, οὕτως καὶ	τοὺς	μετὰ Χαιρέου ἀνευφημήσουσιν. ἔτι λέγοντος
[7, 3]	δὲ ἐγώ σοι τοὺς Τυρίους,	τοὺς	νῦν καταγελῶντας, γυμνοὺς ἐν πέδαις
[7, 5]	τοῦτο πρῶτον μὲν ἀθυμοτέρους ἐποίησε	τοὺς	πεζούς, ὅτι μετ´ αὐτῶν οὐκ
[7, 4]	καὶ ἄλλους ὁρᾶν ὑπελάμβανεν, οὐ	τοὺς	συνήθεις, ἐπηγγείλατο δὲ αὐτοῖς μεγάλας
[7, 5]	μοι μετὰ τῶν τριηρῶν καὶ	τοὺς	τριακοσίους τοὺς ἐμούς. ἔχε" φησὶ
[7, 4]	θεάσασθαι τὸ συμβεβηκός. τοῦτο μάλιστα	τοὺς	Τυρίους ἀπώλεσεν. οἱ μὲν γὰρ
[7, 3]	ἐλπίδα. τούτους δὲ ἐγώ σοι	τοὺς	Τυρίους, τοὺς νῦν καταγελῶντας, γυμνοὺς
[7, 5]	ἀγών ἐστί σοι πρὸς Πέρσας	τοὺς	ὑπὸ Ἀθηναίων νενικημένους. ἔχεις τριήρεις
[7, 3]	δούλους γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμι	τοὺς	φίλους, ὁρᾶτε τὴν ἀπορίαν ὅτι
[7, 1]	ἰδὼν καὶ πολλοὺς ἐπὶ θύραις	τοὺς	φυλάσσοντας περιῄει τὴν πόλιν ὅλην
[7, 6]	Χαιρέᾳ σκυθρωπός. ὁ δὲ ἰδὼν	τοῦτο	ἄλλο" φησὶν ἦν. κλέπτουσί τινες
[7, 4]	τὸν πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ	τοῦτο	ἔδοξεν αὐτῷ μηκέτι μετὰ πάσης
[7, 6]	αὐτὴν γυναῖκα· ἡ δὲ πρὸς	τοῦτο	μάλιστα ἠγανάκτησεν. ὁ δὲ Χαιρέας
[7, 4]	πύλης, βουλόμενος θεάσασθαι τὸ συμβεβηκός.	τοῦτο	μάλιστα τοὺς Τυρίους ἀπώλεσεν. οἱ
[7, 3]	ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ	τοῦτο	πειράσομαι πάντα πράττειν, ὥστε ὑμᾶς
[7, 5]	ὁ δὲ Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη.	τοῦτο	πρῶτον μὲν ἀθυμοτέρους ἐποίησε τοὺς
[7, 5]	τε καὶ νυξίν, ὁρῶν ἐπὶ	τούτοις	λυπούμενον βασιλέα μὴ λυποῦ" φησίν,
[7, 4]	προῆλθεν ὁ στρατηγὸς μετ´ ὀλίγων.	τοῦτον	πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας ὥρμησεν ἐπὶ
[7, 3]	προβαλλομένους ἀεὶ τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα.	τούτους	δὲ ἐγώ σοι τοὺς Τυρίους,
[7, 5]	τοὺς ἐμούς. ἔχε" φησὶ καὶ	τούτους	καὶ ἄλλους, ὅσους ἂν θέλῃς.
[7, 3]	πίστιν τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ	τούτῳ	δυσχεραίνων ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν.
[7, 4]	νεκρῶν. Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ	τούτῳ	ταράχῳ μόνος ἐσωφρόνησε Χαιρέας· βιασάμενος
[7, 2]	φρόνησίν τε καὶ θάρσος, μετὰ	τούτων	δὲ καὶ πίστιν, οἷα δὴ
[7, 5]	αὕτη ἀπέχουσα τῆς ἠπείρου σταδίους	τριάκοντα,	παλαιὸν ἱερὸν ἔχουσα Ἀφροδίτης. ὥσπερ
[7, 3]	Μιλτιάδου ἢ τοὺς μετὰ Λεωνίδου	τριακοσίους,	οὕτως καὶ τοὺς μετὰ Χαιρέου
[7, 3]	ὡς εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας οὖν	τριακοσίους	τὸν ἀριθμὸν ἔλεξεν ὧδε· Ἄνδρες
[7, 5]	μετὰ τῶν τριηρῶν καὶ τοὺς	τριακοσίους	τοὺς ἐμούς. ἔχε" φησὶ καὶ
[7, 5]	ἐπενόουν οὐδέν, ἀλλὰ ὥρμηντο καὶ	τριήραρχοι	καὶ κυβερνῆται καὶ ναῦται καὶ
[7, 5]	τοὺς ὑπὸ Ἀθηναίων νενικημένους. ἔχεις	τριήρεις	Αἰγυπτίας, μείζονας καὶ πλείονας τῶν
[7, 1]	τοσαῦτα ὅπλα, τοσαῦτα χρήματα, τοσαύτας	τριήρεις.	χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς τὴν
[7, 5]	δὸς δέ μοι μετὰ τῶν	τριηρῶν	καὶ τοὺς τριακοσίους τοὺς ἐμούς.
[7, 6]	τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο τῶν Αἰγυπτίων	τριηρῶν,	οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι κατέστησαν, ἀλλὰ
[7, 2]	μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν	τριηρῶν	τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς πόλεως
[7, 6]	Καλλιρόη μέγα ἀνεκώκυσε καὶ τὰς	τρίχας	ἐσπάραττε λέγουσα νῦν ἀληθῶς αἰχμάλωτός
[7, 1]	τὴν ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς	τρίχας,	τὸ στέρνον ἅμα παίων ἔλεγεν
[7, 1]	συναποθανεῖν ἕτοιμος. σκεψώμεθα δὲ θανάτου	τρόπον,	ὅστις ἂν γένοιτο βελτίων· ὃν
[7, 6]	καὶ οὔτε πῦρ ἀνῆψαν οὔτε	τροφῆς	ἐγεύσαντο· πεπεισμέναι γὰρ ἦσαν ἑαλωκέναι
[7, 4]	ἀποκτείνας ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς ἄλλους,	τύπτε	δ´ ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος
[7, 1]	ἡμῶν εἰς ἄμυναν καταχρήσασθαι τοῦ	τυράννου·	καλὸν γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ
[7, 3]	ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην ὑπέστησαν.	Τύριοι	δὲ οὐκ εἰσὶ πεντακόσιαι μυριάδες,
[7, 2]	αὐτῷ καὶ Φοινίκη πλὴν Τύρου.	Τύριοι	δὲ φύσει γένος ἐστὶ μαχιμώτατον
[7, 3]	τῶν πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ	Τύριοι	τῶν Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν
[7, 3]	ἢ τὴν Περσῶν δύναμιν τοῖς	Τυρίοις	προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν ἡμῖν
[7, 4]	τὸ συμβεβηκός. τοῦτο μάλιστα τοὺς	Τυρίους	ἀπώλεσεν. οἱ μὲν γὰρ ἔνδοθεν
[7, 3]	δὲ Πηλούσιον ὀχυρόν, ἔνθα οὔτε	Τυρίους	οὔτε Μήδους οὔτε πάντας ἀνθρώπους
[7, 3]	τούτους δὲ ἐγώ σοι τοὺς	Τυρίους,	τοὺς νῦν καταγελῶντας, γυμνοὺς ἐν
[7, 4]	τοῖς πολεμίοις συμμίξαι. πυθόμενος γὰρ	Τύρον	ἑαλωκέναι περὶ Σιδῶνος ἐφοβεῖτο καὶ
[7, 5]	οὐκ ἔσχον· σὺ γάρ μοι	Τύρον	ἔδωκας· περὶ δὲ τῶν ἑξῆς
[7, 3]	χρὴ πράττειν; οὔτε γὰρ ἑλεῖν	Τύρον	ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ
[7, 3]	θεοὶ θέλωσι, καὶ οὐ μόνον	Τύρον	ἕξομεν, ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ
[7, 4]	Χαιρέας ἐκείνους ἤγαγεν ἐπὶ τὴν	Τύρον,	ὥστε πολὺ ἐλάττονας δόξαι· ὡς
[7, 4]	δὲ λόγου θᾶττον παρῆσαν καὶ	Τύρος	ἑαλώκει. Τύρου δὲ ἁλούσης οἱ
[7, 3]	εὐπλοήσασα ἐναντίῳ ἀνέμῳ λαμβανόμεθα καὶ	Τύρος	ἡ παγχάλεπος κατέχει σπεύδοντας ἡμᾶς·
[7, 4]	θᾶττον παρῆσαν καὶ Τύρος ἑαλώκει.	Τύρου	δὲ ἁλούσης οἱ μὲν ἄλλοι
[7, 2]	ἦν αὐτῷ καὶ Φοινίκη πλὴν	Τύρου.	Τύριοι δὲ φύσει γένος ἐστὶ
[7, 4]	καὶ μὴ πρότερον ἐπέλθῃς τῇ	Τύρῳ,	πρὶν κρατήσωμεν αὐτῆς καὶ ἀναβάντες
[7, 2]	γέ τις Ἕλλην ἐκεῖ κατὰ	τύχην	εὑρεθεὶς συνῆκε τῆς φωνῆς· ἠξίουν
[7, 4]	αὐταῖς τῶν νεκρῶν. Ἐν δὲ	τῷ	ἀδιηγήτῳ τούτῳ ταράχῳ μόνος ἐσωφρόνησε
[7, 6]	τῆς γῆς ἔκειτο. σκέψις προύκειτο	τῷ	Αἰγυπτίῳ τί καὶ πράξειε· βίαν
[7, 6]	παραφυλάττειν· ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας λόγον	τῷ	δεσπότῃ. κἀκεῖνοι τοὺς μὲν εὐνούχους
[7, 1]	καὶ τὸ πρῶτον ἐξηπάτησεν αὐτὴν	τῷ	δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι. τί οὖν
[7, 2]	εὐθὺς οὖν ἔργον ἐπεδείξατο μέγα.	τῷ	μὲν Αἰγυπτίῳ τὰ μὲν ἄλλα
[7, 6]	ὁ πεπιστευμένος φυλάττειν τοὺς ἐν	τῷ	οἰκήματι, γνοὺς ἔνδον εἶναι τὴν
[7, 3]	πίστιν ᾑρημένους. ἀλλ´ ἔν τε	τῷ	παρόντι σὺν θεοῖς ἔνδοξοι καὶ
[7, 3]	κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ πίστιν	τῷ	Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ τούτῳ δυσχεραίνων
[7, 1]	ἀνεβόησε σπεύδωμεν, ἀπίωμεν. δίκας ἐν	τῷ	πολέμῳ λήψομαι παρὰ τοῦ δικαστοῦ.
[7, 2]	Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν ἐν	τῷ	πολέμῳ τῷ Σικελικῷ. τετυράννηκε δὲ
[7, 2]	κατέλαβον δὲ τὴν στρατιὰν ἐπὶ	τῷ	ποταμῷ καὶ προσμίξαντες τοῖς ὀπισθοφύλαξιν
[7, 2]	ἣν ἐδυστύχησαν ἐν τῷ πολέμῳ	τῷ	Σικελικῷ. τετυράννηκε δὲ ἡμῶν Ἀρταξέρξης,
[7, 3]	εἴ τινες εἶεν Ἕλληνες ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ. πλείονες μὲν οὖν εὑρέθησαν
[7, 4]	εὐζωνότερον, ἵνα μηδὲν ἐμπόδιον ᾖ	τῷ	τάχει. παραλαβὼν δὲ τῆς στρατιᾶς
[7, 6]	οὐκ ἐδύνατο. διόπερ ὑποστρέψας προσῆλθε	τῷ	Χαιρέᾳ σκυθρωπός. ὁ δὲ ἰδὼν
[7, 4]	ἐθάρρησεν ἐλθεῖν οὐδὲ πᾶσα ἡ	τῶν	Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς
[7, 6]	Χαιρέας τὴν ἐν τῇ γῇ	τῶν	Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος κρατεῖν
[7, 3]	πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ Τύριοι	τῶν	Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ
[7, 5]	πολὺν ἀντέσχεν ἡ πεζὴ στρατιὰ	τῶν	Αἰγυπτίων Μήδοις τε καὶ Πέρσαις,
[7, 6]	οὔτε γὰρ τὰς ἐμβολὰς ἐδέξαντο	τῶν	Αἰγυπτίων τριηρῶν, οὔτε ὅλως ἀντίπρῳροι
[7, 6]	ναύαρχος ὅτι καὶ σὺ μετὰ	τῶν	αἰχμαλώτων ἐνταῦθα κατεκλείσθης, μαθὼν δὲ
[7, 3]	δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ	τῶν	ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν.
[7, 6]	βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν	τῶν	βαρβάρων πρὸς τὸ ὄνομα τὸ
[7, 1]	βραδύνω καὶ οὐκ ἀποσφάζω πρὸ	τῶν	βασιλείων ἐμαυτόν, προχέας τὸ αἷμα
[7, 5]	ἀλλότριοι, πάντες βάρβαροι, φθονοῦντες, μισοῦντες,	τῶν	δὲ μισούντων χείρονες οἱ φιλοῦντες.
[7, 4]	τοὺς ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην·	τῶν	δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος
[7, 1]	προφυλακαί, κἂν ἀποκτείνωμεν δέ τινα	τῶν	ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν τι τῶν
[7, 1]	τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν τι	τῶν	ἐκείνου κτημάτων, οὐκ αἰσθήσεται τῆς
[7, 5]	μοι Τύρον ἔδωκας· περὶ δὲ	τῶν	ἑξῆς παρακαλῶ, μὴ ἀπολέσωμεν ἕτοιμα
[7, 2]	εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές ἐσμεν Συρακόσιοι	τῶν	εὐπατριδῶν. οὗτος μὲν οὖν εἰς
[7, 6]	ἧτταν τὴν ἐν τῇ θαλάσσῃ	τῶν	ἰδίων οὔτε Χαιρέας τὴν ἐν
[7, 5]	εἶπε τὰ μὲν πρῶτά σου	τῶν	κατορθωμάτων ἀμείψασθαι καιρὸν οὐκ ἔσχον·
[7, 6]	ἦν. κλέπτουσί τινες τὰ κάλλιστα	τῶν	λαφύρων; ἀλλ´ οὐ χαίροντες αὐτὸ
[7, 4]	ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς	τῶν	νεκρῶν. Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ
[7, 5]	πολέμου πεπείραμαι. πρὸς τὴν σύγκρισιν	τῶν	παρόντων ἦν μοι καὶ Βαβυλὼν
[7, 3]	κλειομένης ὥσπερ οἰκίας. ~Πάντων οὖν	τῶν	πέριξ ἑαλωκότων μόνοι οἱ Τύριοι
[7, 4]	μὲν πρῶτον οὐδὲ καθεωρῶντο ὑπὸ	τῶν	πολεμίων· ὡς δ´ ἐγγὺς ἦσαν,
[7, 4]	γὰρ τοὺς ἀπαντῶντας καὶ εἴσω	τῶν	πυλῶν γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ
[7, 5]	τριήρεις Αἰγυπτίας, μείζονας καὶ πλείονας	τῶν	Σικελικῶν· μίμησαι τὸν κηδεστὴν Ἑρμοκράτην
[7, 3]	καὶ περίβλεπτοι γενήσεσθε καὶ πλουσιώτατοι	τῶν	συμμάχων, εἴς τε τὸ μέλλον
[7, 4]	ἦσαν, βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἐσήμαινον τοῖς ἔνδον, πάντα
[7, 5]	βασιλέα. δὸς δέ μοι μετὰ	τῶν	τριηρῶν καὶ τοὺς τριακοσίους τοὺς
[7, 2]	πύλης μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν	τῶν	τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς ᾠκοδομημένης τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/01/2007