Livre, Chap. |
[7, 3] |
ἀδιόδευτος
καὶ
εἴσοδος
ὀλίγη
καὶ
|
θάλασσα |
ἡμετέρα
καὶ
Νεῖλος
Αἰγυπτίους
φιλῶν. |
[7, 6] |
ἐζώγρησεν
αὐτάνδρους·
ἐνεπλήσθη
δὲ
ἡ
|
θάλασσα |
ναυαγίων
Μηδικῶν.
ἀλλ´
οὔτε
βασιλεὺς |
[7, 5] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλασσαν |
ἡ
μάχη
συνήφθη.
χρόνον
μὲν |
[7, 5] |
παρεσκευασμένον
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλασσαν, |
καλέσας
Χαιρέαν
εἶπε
τὰ
μὲν |
[7, 5] |
δὲ
οἰκειότερόν
σοι
εἶναι
τὴν
|
θάλασσαν· |
ὑμεῖς
γὰρ
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ |
[7, 2] |
ἡ
μὲν
γὰρ
πόλις
ἐν
|
θαλάσσῃ |
κατῴκισται,
λεπτὴ
δὲ
εἴσοδος
αὐτὴν |
[7, 6] |
τὴν
ἧτταν
τὴν
ἐν
τῇ
|
θαλάσσῃ |
τῶν
ἰδίων
οὔτε
Χαιρέας
τὴν |
[7, 5] |
τὸν
κηδεστὴν
Ἑρμοκράτην
ἐν
τῇ
|
θαλάσσῃ. |
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
πᾶς
ἐμοὶ |
[7, 6] |
ταῦτα
ἐπράσσετο·
ἐν
δὲ
τῇ
|
θαλάσσῃ |
Χαιρέας
ἐνίκησεν,
ὥστε
μηδὲ
ἀντίπαλον |
[7, 2] |
μὲν
πεζὴν
στρατιὰν
ἐκ
τῆς
|
θαλάσσης, |
ἀρκούσης
αὐτῇ
πύλης
μιᾶς,
τὸν
|
[7, 6] |
ταῦτα
ἐπαγγέλλου.
γάμον
οὐχ
ὑπομένω·
|
θάνατον |
εὔχομαι.
κεντείτωσαν
καὶ
καέτωσαν·
ἐντεῦθεν |
[7, 1] |
δέ
μοι
τὸν
ἅπαξ
ὡρισμένον
|
θάνατον |
ὑφ´
ἡμῶν
εἰς
ἄμυναν
καταχρήσασθαι |
[7, 2] |
τὰ
προτρεπτικώτατα
εἰς
ἀνδρείαν
ἔχοντες,
|
θανάτου
|
καὶ
ἀμύνης
ἔρωτα·
ἤδη
γὰρ |
[7, 1] |
ἤδη
συναποθανεῖν
ἕτοιμος.
σκεψώμεθα
δὲ
|
θανάτου |
τρόπον,
ὅστις
ἂν
γένοιτο
βελτίων· |
[7, 6] |
δὲ
παρὰ
τῇ
θύρᾳ
κεκλεισμένῃ
|
θάρρει, |
δέσποινα"
εἶπε,
νῦν
μὲν
γὰρ |
[7, 2] |
μόνῳ
σχεδὸν
ἀνατεθείκασι
τὴν
πόλιν.
|
θαρροῦσι |
δὲ
καὶ
ὀχυρότητι
τῆς
οἰκήσεως. |
[7, 2] |
ἐπεδείκνυτο
γὰρ
φρόνησίν
τε
καὶ
|
θάρσος, |
μετὰ
τούτων
δὲ
καὶ
πίστιν, |
[7, 5] |
εἰς
Πηλούσιον,
τοῦ
δὲ
Πέρσου
|
θᾶττον |
καταλαβεῖν·
τάχα
δ´
ἂν
καὶ |
[7, 4] |
τοὺς
Αἰγυπτίους.
οἱ
δὲ
λόγου
|
θᾶττον |
παρῆσαν
καὶ
Τύρος
ἑαλώκει.
Τύρου |
[7, 3] |
τῇ
Χαιρέου
γνώμῃ·
βασιλεὺς
δὲ
|
θαυμάσας |
αὐτοῦ
τὸ
φρόνημα
συνεχώρησεν
ὁπόσον |
[7, 5] |
διέφυγεν,
εἰ
μὴ
Διονύσιος
ἔργον
|
θαυμαστὸν |
ἐπεδείξατο.
καὶ
ἐν
τῇ
συμβολῇ |
[7, 5] |
ἀδείας
αἱ
γυναῖκες
ἐνταῦθα
διῆγον.
|
θεασαμένη |
δὲ
Καλλιρόη
τὴν
Ἀφροδίτην,
στᾶσα |
[7, 5] |
τὴν
κεφαλὴν
ἐκόμισε
πρὸς
βασιλέα.
|
θεασάμενος |
δὲ
ἐκεῖνος
ἀναγράφω
σε"
εἶπεν |
[7, 4] |
ἐξεχεῖτο
διὰ
τῆς
πύλης,
βουλόμενος
|
θεάσασθαι |
τὸ
συμβεβηκός.
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς |
[7, 2] |
βασιλέα
φιλονεικία
καὶ
τὸ
δεῖξαι
|
θέλειν |
ὅτι
οὐκ
ἦν
εὐκαταφρόνητος,
ἀλλ´ |
[7, 5] |
τὴν
αἵρεσιν,
εἴτε
τῆς
πεζῆς
|
θέλεις |
στρατηγεῖν
εἴτε
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως. |
[7, 3] |
ἀκολουθεῖν
ὅστις
ἂν
ὑμῶν
ἄρχειν
|
θέλῃ· |
πειθόμενόν
με
γὰρ
εὑρήσει,
ἐπεὶ |
[7, 5] |
τούτους
καὶ
ἄλλους,
ὅσους
ἂν
|
θέλῃς. |
καὶ
εὐθὺς
ἔργον
ἐγένετο
ὁ |
[7, 3] |
φυγῆς.
ἂν
δὲ
καὶ
πάντως
|
θέλῃς, |
ὀλίγους
ἐμοὶ
κατάλιπε
τοὺς
ἑκουσίως |
[7, 4] |
πρὸς
ὑμᾶς,
μεθ´
ὑμῶν
ἀμύνεσθαι
|
θέλοντες |
τὸν
κοινὸν
ἐχθρόν.
ἐμήνυσέ
τις |
[7, 2] |
μαχιμώτατον
καὶ
κλέος
ἐπ´
ἀνδρείᾳ
|
θέλουσι |
κεκτῆσθαι,
μὴ
δόξωσι
καταισχύνειν
τὸν |
[7, 1] |
καὶ
εἶπεν
ἅπερ
ἦν
δεδιδαγμένος.
|
θέλων |
γὰρ
ὁ
Διονύσιος
ἀπελπίσαι
Χαιρέαν
|
[7, 3] |
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
γάρ,
ἂν
θεοὶ
|
θέλωσι, |
καὶ
οὐ
μόνον
Τύρον
ἕξομεν, |
[7, 3] |
ἐν
ἐπινικίοις·
νικῶμεν
γάρ,
ἂν
|
θεοὶ |
θέλωσι,
καὶ
οὐ
μόνον
Τύρον |
[7, 4] |
ὑμᾶς.
οὕτως"
ἔφη
ποιήσειαν
οἱ
|
θεοί. |
συνεσπειραμένους
οὖν
ὁ
Χαιρέας
ἐκείνους |
[7, 3] |
ἔν
τε
τῷ
παρόντι
σὺν
|
θεοῖς |
ἔνδοξοι
καὶ
περίβλεπτοι
γενήσεσθε
καὶ |
[7, 2] |
δόξωσι
καταισχύνειν
τὸν
Ἡρακλέα,
φανερώτατον
|
θεὸν |
παρ´
αὐτοῖς
καὶ
ᾧ
μόνῳ |
[7, 6] |
κἀκεῖνοι
τοὺς
μὲν
εὐνούχους
καὶ
|
θεραπαινίδας |
καὶ
πάντα
τὰ
εὐωνότερα
σώματα |
[7, 4] |
αὐτῷ
μηκέτι
μετὰ
πάσης
τῆς
|
θεραπείας |
ὁδεύειν,
ἀλλὰ
εὐζωνότερον,
ἵνα
μηδὲν |
[7, 3] |
ἢ
πείρᾳ
δύσκολον.
Ἕλληνες
ἐν
|
Θερμοπύλαις |
τοσοῦτοι
Ξέρξην
ὑπέστησαν.
Τύριοι
δὲ |
[7, 3] |
Πολύχαρμός
τε
μαχησόμεθα·
σὺν
γὰρ
|
θεῷ |
εἰλήλουθμεν.
δέσθησαν
πάντες
μὴ
συγκαταθέσθαι |
[7, 5] |
ἐσιώπα
καὶ
ἔκλαιεν,
ὀνειδίζουσα
τῇ
|
θεῷ |
τὰ
δάκρυα·
μόλις
δὲ
ὑπεφθέγξατο |
[7, 4] |
τὸν
βασιλικόν.
ἐπεὶ
δὲ
πάντα
|
θορύβου
|
καὶ
ταραχῆς
ἐπέπληστο
καὶ
μέχρις |
[7, 4] |
τὸ
γινόμενον
ὁρώντων,
πάντων
δὲ
|
θορυβουμένων. |
καὶ
ὄχλος
ἄτακτος
ἐξεχεῖτο
διὰ |
[7, 4] |
ἐμπεσόντες
ἀφύλακτον·
οἰμωγὴ
δὲ
καὶ
|
θρῆνος |
κατεῖχε
τὴν
πόλιν
ἅπασαν,
ὀλίγων |
[7, 6] |
τὴν
βασιλίδα,
κατὰ
τὴν
ἔμφυτον
|
θρησκείαν
|
τῶν
βαρβάρων
πρὸς
τὸ
ὄνομα |
[7, 2] |
δὲ
διὰ
γυναῖκα,
τὴν
Ἑρμοκράτους
|
θυγατέρα, |
εἴ
τινα
Ἑρμοκράτην
ἀκούεις
στρατηγὸν
|
[7, 5] |
ἐπιστᾶσα
δὲ
Ῥοδογούνη,
Ζωπύρου
μὲν
|
θυγάτηρ, |
γυνὴ
δὲ
Μεγαβύζου,
καὶ
πατρὸς |
[7, 6] |
ἐτόλμησε,
στὰς
δὲ
παρὰ
τῇ
|
θύρᾳ |
κεκλεισμένῃ
θάρρει,
δέσποινα"
εἶπε,
νῦν |
[7, 1] |
ἐμαυτόν,
προχέας
τὸ
αἷμα
ταῖς
|
θύραις |
τοῦ
δικαστοῦ;
γνώτωσαν
Πέρσαι
καὶ |
[7, 1] |
δὲ
ἰδὼν
καὶ
πολλοὺς
ἐπὶ
|
θύραις
|
τοὺς
φυλάσσοντας
περιῄει
τὴν
πόλιν |