Livre, Chap. |
[7, 3] |
εὑρήσομεν
καὶ
ῥᾳδίαν,
δόξῃ
μᾶλλον
|
ἢ |
πείρᾳ
δύσκολον.
Ἕλληνες
ἐν
Θερμοπύλαις |
[7, 4] |
ἐσήμαινον
τοῖς
ἔνδον,
πάντα
μᾶλλον
|
ἢ |
πολεμίους
εἶναι
προσδοκῶντες.
τίς
γὰρ |
[7, 6] |
αἰχμάλωτός
εἰμι.
φόνευσόν
με
μᾶλλον
|
ἢ
|
ταῦτα
ἐπαγγέλλου.
γάμον
οὐχ
ὑπομένω· |
[7, 3] |
τὴν
ταχίστην
ἐντεῦθεν
ἀπιέναι,
πρὶν
|
ἢ |
τὴν
Περσῶν
δύναμιν
τοῖς
Τυρίοις |
[7, 3] |
ὡς
ὑμνήσουσι
τοὺς
μετὰ
Μιλτιάδου
|
ἢ
|
τοὺς
μετὰ
Λεωνίδου
τριακοσίους,
οὕτως |
[7, 4] |
ἀλλὰ
εὐζωνότερον,
ἵνα
μηδὲν
ἐμπόδιον
|
ᾖ |
τῷ
τάχει.
παραλαβὼν
δὲ
τῆς |
[7, 6] |
δεήσεις
αὐτῇ
πάλιν
ἐκεῖνος
προσέφερεν,
|
ἡ |
δ´
οὐκ
ἀνίστατο,
ἀλλὰ
συγκεκαλυμμένη |
[7, 6] |
κατεψευσάμην
ὅτι
ἕξεις
αὐτὴν
γυναῖκα·
|
ἡ |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
μάλιστα
ἠγανάκτησεν. |
[7, 6] |
προσεδόκων,
τὸ
φιλανθρωπότατον
δέ,
δουλείαν·
|
ἡ |
δὲ
Στάτειρα
ἐνθεῖσα
τὴν
κεφαλὴν |
[7, 6] |
ἐξενεχθείσας
ἐζώγρησεν
αὐτάνδρους·
ἐνεπλήσθη
δὲ
|
ἡ
|
θάλασσα
ναυαγίων
Μηδικῶν.
ἀλλ´
οὔτε |
[7, 5] |
Περσῶν
ἀρίστων.
αὕτη
δὲ
ἦν
|
ἡ |
Καλλιρόῃ
ἀπαντήσασα
πρώτη
Περσίδων,
ὅτε |
[7, 6] |
γάρ
ἐστι
φιλογύναιος.
ταῦτα
ἀκούσασα
|
ἡ |
Καλλιρόη
μέγα
ἀνεκώκυσε
καὶ
τὰς |
[7, 5] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλασσαν
|
ἡ |
μάχη
συνήφθη.
χρόνον
μὲν
οὖν |
[7, 2] |
δὲ
καὶ
ὀχυρότητι
τῆς
οἰκήσεως.
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
πόλις
ἐν
θαλάσσῃ |
[7, 6] |
τὸν
δὲ
Αἰγύπτιον
πανταχοῦ
νικᾶν.
|
Ἡ |
νὺξ
ἐκείνη
καὶ
ἡδίστη
καὶ |
[7, 3] |
ἐναντίῳ
ἀνέμῳ
λαμβανόμεθα
καὶ
Τύρος
|
ἡ |
παγχάλεπος
κατέχει
σπεύδοντας
ἡμᾶς·
ἐπείγεται |
[7, 5] |
μὲν
οὖν
πολὺν
πολὺν
ἀντέσχεν
|
ἡ |
πεζὴ
στρατιὰ
τῶν
Αἰγυπτίων
Μήδοις |
[7, 2] |
μᾶλλον
αὐτὸν
καὶ
διαπρεπέστερον
ἐποίησεν
|
ἡ |
πρὸς
βασιλέα
φιλονεικία
καὶ
τὸ |
[7, 4] |
οὐδέποτε
ἐθάρρησεν
ἐλθεῖν
οὐδὲ
πᾶσα
|
ἡ |
τῶν
Αἰγυπτίων
δύναμις;
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 5] |
ἐγένετο
ὁ
λόγος·
κατήπειγε
γὰρ
|
ἡ |
χρεία.
καὶ
ὁ
μὲν
Αἰγύπτιος |
[7, 4] |
ὁ
Χαιρέας
ταῖς
καλλίσταις
πανοπλίαις
|
ἤγαγεν |
ἐπὶ
τὴν
βασιλέως
σκηνήν.
ἰδὼν |
[7, 4] |
συνεσπειραμένους
οὖν
ὁ
Χαιρέας
ἐκείνους
|
ἤγαγεν |
ἐπὶ
τὴν
Τύρον,
ὥστε
πολὺ |
[7, 6] |
ἡ
δὲ
πρὸς
τοῦτο
μάλιστα
|
ἠγανάκτησεν. |
ὁ
δὲ
Χαιρέας
ἐπαφρόδιτος
ἄρα" |
[7, 3] |
ἀνευφημήσουσιν.
ἔτι
λέγοντος
πάντες
ἀνέκραγον
|
ἡγοῦ, |
καὶ
πάντες
ὥρμησαν
ἐπὶ
τὰ |
[7, 5] |
τὸν
ἀνδρειότατον
καὶ
κάλλιστον
εἶχον
|
ἡγούμενον. |
ὀλίγον
τε
ἐπενόουν
οὐδέν,
ἀλλὰ
|
[7, 5] |
ἐπεδείξατο.
καὶ
ἐν
τῇ
συμβολῇ
|
ἠγωνίσατο |
λαμπρῶς,
ἀεὶ
μαχόμενος
πλησίον
βασιλέως, |
[7, 2] |
ἔχοντες,
θανάτου
καὶ
ἀμύνης
ἔρωτα·
|
ἤδη |
γὰρ
ἐτεθνήκειν
ὅσον
ἐπὶ
ταῖς |
[7, 4] |
Συρίας,
ὁρῶν
τὸν
πολέμιον
ἀντίπαλον
|
ἤδη. |
διὰ
τοῦτο
ἔδοξεν
αὐτῷ
μηκέτι |
[7, 5] |
Χαιρέας,
καὶ
γὰρ
ἐφίλουν
αὐτὸν
|
ἤδη
|
καὶ
ἀγαθὰς
εἶχον
ἐλπίδας
ἐκείνου |
[7, 5] |
μόνον
ἔλιπέ
μου
ταῖς
συμφοραῖς,
|
ἤδη |
καὶ
πολέμου
πεπείραμαι.
πρὸς
τὴν |
[7, 5] |
ἔδοξεν
ἑαυτόν,
πεπεισμένος
ὅτι
βεβαίως
|
ἤδη |
Καλλιρόης
ἀνήρ
ἐστι.
~Καὶ
ἐν |
[7, 5] |
τὸν
οἶκον
τὸν
ἐμὸν
καὶ
|
ἤδη |
σοι
δίδωμι
δῶρον
τὸ
ἥδιστον, |
[7, 1] |
σε
κωλύειν,
ὥστε
καὶ
αὐτὸς
|
ἤδη |
συναποθανεῖν
ἕτοιμος.
σκεψώμεθα
δὲ
θανάτου |
[7, 6] |
νικᾶν.
Ἡ
νὺξ
ἐκείνη
καὶ
|
ἡδίστη |
καὶ
χαλεπωτάτη
κατέσχεν
Ἄραδον.
Αἰγύπτιοι |
[7, 5] |
ἤδη
σοι
δίδωμι
δῶρον
τὸ
|
ἥδιστον, |
οὗ
μάλιστα
πάντων
αὐτὸς
ἐπιθυμεῖς, |
[7, 5] |
δὲ
ἀπεκρίνατο
πᾶς
ἐμοὶ
κίνδυνος
|
ἡδύς· |
ὑπὲρ
σοῦ
δὲ
ἀναδέξομαι
τὸν |
[7, 2] |
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
εἰς
καιρὸν
|
ἥκεις" |
φησίν,
ὦ
νεανία,
σεαυτῷ
τε |
[7, 1] |
ἐζήτει
Διονύσιον
τὸν
ἀντεραστὴν
καὶ
|
ἧκεν |
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν
τὴν
ἐκείνου. |
[7, 2] |
ποταμῷ
καὶ
προσμίξαντες
τοῖς
ὀπισθοφύλαξιν
|
ἠκολούθουν. |
ἐπεὶ
δὲ
ἧκον
εἰς
Συρίαν, |
[7, 2] |
τοῖς
ὀπισθοφύλαξιν
ἠκολούθουν.
ἐπεὶ
δὲ
|
ἧκον |
εἰς
Συρίαν,
ηὐτομόλησαν
πρὸς
τὸν |
[7, 5] |
εἰσῄει.
Ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
ἐπειδήπερ
|
ἤκουσε |
βασιλέα
πλησίον
ὄντα
καὶ
παρεσκευασμένον |
[7, 2] |
εἰς
Βαβυλῶνα
φίλος
ἐμὸς
ὢν
|
ἦλθε |
δι´
ἐμέ,
ἐγὼ
δὲ
διὰ |
[7, 1] |
Καλλιρόη
μένει.
τῆς
οὖν
ὑστεραίας
|
ἦλθεν |
ἐπὶ
τὰ
βασίλεια,
ζητῶν
τὴν |
[7, 4] |
στρατιᾶς
τὸ
καθαρώτατον
τὴν
ἄχρηστον
|
ἡλικίαν |
αὐτοῦ
κατέλιπε
μετὰ
τῆς
βασιλίδος |
[7, 2] |
διὰ
γὰρ
ταύτης
τῆς
προφάσεως
|
ἤλπιζον |
ἀδεῶς
διαβήσεσθαι
τὸν
Εὐφράτην.
κατέλαβον |
[7, 3] |
Τύρος
ἡ
παγχάλεπος
κατέχει
σπεύδοντας
|
ἡμᾶς· |
ἐπείγεται
δὲ
καὶ
βασιλεύς,
ὡς |
[7, 3] |
Συρακόσιος,
γένος
Δωριεύς.
δεῖ
δὲ
|
ἡμᾶς |
μὴ
μόνον
εὐγενείᾳ
τῶν
ἄλλων |
[7, 2] |
ἐπεὶ
δὲ
ἤχθησαν,
Χαιρέας
εἶπεν
|
ἡμεῖς
|
Ἕλληνές
ἐσμεν
Συρακόσιοι
τῶν
εὐπατριδῶν. |
[7, 4] |
τί
βούλοιντο.
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
|
ἡμεῖς |
Ἕλληνες
μισθοφόροι
παρὰ
τοῦ
Αἰγυπτίου |
[7, 1] |
ἄνδρες.
πῶς
οὖν"
εἶπε
Χαιρέας
|
ἡμεῖς
|
οἱ
δύο
μόνοι
καὶ
πένητες |
[7, 5] |
πεντακισχιλίους
λαβὼν
συνῆψε
σταθμοὺς
δύο
|
ἡμέρᾳ |
μιᾷ,
καὶ
νυκτὸς
ἐπιπεσὼν
τοῖς
|
[7, 5] |
φυγῆς
μακρᾶς
οὔσης
καὶ
συνεχοῦς
|
ἡμέραις |
τε
καὶ
νυξίν,
ὁρῶν
ἐπὶ
|
[7, 6] |
ἐν
ἀμφοτέροις.
ἐκείνης
οὖν
τῆς
|
ἡμέρας |
ἧς
ἐναυμάχησε
καταπλεύσας
εἰς
Ἄραδον |
[7, 5] |
Χαιρέᾳ
πρῶτος.
τῆς
δὲ
αὐτῆς
|
ἡμέρας |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
[7, 3] |
καὶ
εἴσοδος
ὀλίγη
καὶ
θάλασσα
|
ἡμετέρα |
καὶ
Νεῖλος
Αἰγυπτίους
φιλῶν.
ταῦτα |
[7, 3] |
Τυρίοις
προσγενέσθαι.
κίνδυνος
δὲ
καταληφθεῖσιν
|
ἡμῖν |
ἐν
τῇ
πολεμίᾳ.
τὸ
δὲ |
[7, 3] |
ἐν
μέσῳ
κειμένη
τὴν
Ἀσίαν
|
ἡμῖν |
πᾶσαν
ἀποκλείει.
δοκεῖ
δέ
μοι |
[7, 2] |
πολέμῳ
τῷ
Σικελικῷ.
τετυράννηκε
δὲ
|
ἡμῶν |
Ἀρταξέρξης,
καὶ
πάντα
διηγήσαντο.
φέροντες |
[7, 1] |
τὸν
ἅπαξ
ὡρισμένον
θάνατον
ὑφ´
|
ἡμῶν |
εἰς
ἄμυναν
καταχρήσασθαι
τοῦ
τυράννου· |
[7, 1] |
οὐδείς·
βασιλέως
γὰρ
δοῦλος
οὐκ
|
ἦν, |
ἀλλὰ
τότε
μόνος
ἐν
Βαβυλῶνι |
[7, 2] |
Συρίας
ἐξ
ἐπιδρομῆς,
ὑποχείριος
δὲ
|
ἦν |
αὐτῷ
καὶ
Φοινίκη
πλὴν
Τύρου. |
[7, 1] |
ὥσπερ
εὐκαίρως,
καὶ
εἶπεν
ἅπερ
|
ἦν |
δεδιδαγμένος.
θέλων
γὰρ
ὁ
Διονύσιος |
[7, 2] |
τὸ
δεῖξαι
θέλειν
ὅτι
οὐκ
|
ἦν |
εὐκαταφρόνητος,
ἀλλ´
ἄξιος
τιμῆς.
εὐθὺς |
[7, 5] |
ἀνδρὸς
Περσῶν
ἀρίστων.
αὕτη
δὲ
|
ἦν |
ἡ
Καλλιρόῃ
ἀπαντήσασα
πρώτη
Περσίδων, |
[7, 4] |
οὔκουν
οὐδὲ
τὰς
πύλας
δυνατὸν
|
ἦν |
κλεῖσαι,
σεσωρευμένων
ἐν
αὐταῖς
τῶν |
[7, 6] |
δὲ
ἰδὼν
τοῦτο
ἄλλο"
φησὶν
|
ἦν. |
κλέπτουσί
τινες
τὰ
κάλλιστα
τῶν |
[7, 5] |
πρὸς
τὴν
σύγκρισιν
τῶν
παρόντων
|
ἦν |
μοι
καὶ
Βαβυλὼν
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς |
[7, 1] |
ταῦτα
ἔλεγες,
εἰ
μὴ
πόλεμος
|
ἦν· |
νῦν
δὲ
ἀκούομεν
Αἴγυπτον
μὲν |
[7, 5] |
Βαβυλὼν
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς
ἐκεῖ
Χαιρέας
|
ἦν. |
νῦν
δὲ
πάντως
τέθνηκεν·
ἐμοῦ |
[7, 2] |
Αἰγύπτιος,
οὐδὲν
γὰρ
ἔθνος
ἄπυστον
|
ἦν |
τῆς
Ἀθηναίων
δυστυχίας,
ἣν
ἐδυστύχησαν
|
[7, 6] |
γὰρ
εὐρυχωρίαν
εἶχε.
τοσοῦτο
δὲ
|
ἦν |
τὸ
πλῆθος,
ὥστε
οὐ
μόνον |
[7, 5] |
δὲ
ἐφίππευσε
διώκων.
σπουδὴ
δὲ
|
ἦν |
τοῦ
Αἰγυπτίου
καταφυγεῖν
εἰς
Πηλούσιον, |
[7, 2] |
ἄπυστον
ἦν
τῆς
Ἀθηναίων
δυστυχίας,
|
ἣν |
ἐδυστύχησαν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ |
[7, 6] |
κάκη,
δέσποτα·
τὴν
γὰρ
γυναῖκα,
|
ἣν |
εὗρον
ὡς
ἐν
Πλαταιαῖς
τεταγμένην, |
[7, 1] |
τοσούτων
ἐθνῶν
καὶ
δύναμιν
ἔχοντα
|
ἣν |
ἑωράκαμεν
λυπῆσαι
δυνάμεθα;
τοῦ
μὲν |
[7, 4] |
τὴν
δυνατωτάτην
πόλιν
παραγίνεσθαι,
πρὸς
|
ἣν |
οὐδέποτε
ἐθάρρησεν
ἐλθεῖν
οὐδὲ
πᾶσα |
[7, 3] |
οὖν
καταπλαγῇ
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ´
|
ἣν |
ὑμᾶς
παρακαλῶ,
καὶ
γὰρ
δυνατὴν
|
[7, 2] |
τύχην
εὑρεθεὶς
συνῆκε
τῆς
φωνῆς·
|
ἠξίουν |
δὲ
ἄγεσθαι
πρὸς
τὸν
βασιλέα, |
[7, 5] |
δέ
ἐστιν
αὕτη
ἀπέχουσα
τῆς
|
ἠπείρου |
σταδίους
τριάκοντα,
παλαιὸν
ἱερὸν
ἔχουσα |
[7, 2] |
κεκτῆσθαι,
μὴ
δόξωσι
καταισχύνειν
τὸν
|
Ἡρακλέα, |
φανερώτατον
θεὸν
παρ´
αὐτοῖς
καὶ |
[7, 3] |
ἐμὲ
εὔνοιάν
τε
καὶ
πίστιν
|
ᾑρημένους. |
ἀλλ´
ἔν
τε
τῷ
παρόντι |
[7, 6] |
ἀμφοτέροις.
ἐκείνης
οὖν
τῆς
ἡμέρας
|
ἧς |
ἐναυμάχησε
καταπλεύσας
εἰς
Ἄραδον
ὁ |
[7, 4] |
τῶν
πολεμίων·
ὡς
δ´
ἐγγὺς
|
ἦσαν, |
βλέποντες
αὐτοὺς
οἱ
ἀπὸ
τῶν |
[7, 6] |
οὔτε
τροφῆς
ἐγεύσαντο·
πεπεισμέναι
γὰρ
|
ἦσαν |
ἑαλωκέναι
μὲν
βασιλέα
καὶ
ἀπολωλέναι |
[7, 2] |
πυθέσθαι.
ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
Αἰγύπτιος
|
ἥσθη |
καὶ
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
εἰς
|
[7, 6] |
ἀλλ´
οὔτε
βασιλεὺς
ἐγίνωσκε
τὴν
|
ἧτταν
|
τὴν
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ
τῶν |
[7, 2] |
ἐπεὶ
δὲ
ἧκον
εἰς
Συρίαν,
|
ηὐτομόλησαν |
πρὸς
τὸν
Αἰγύπτιον.
λαβόντες
δὲ |
[7, 2] |
ὄφελος
αὐτῷ
κομίζοντες.
ἐπεὶ
δὲ
|
ἤχθησαν, |
Χαιρέας
εἶπεν
ἡμεῖς
Ἕλληνές
ἐσμεν |