HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

δ = 84 formes différentes pour 234 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[7, 5]   δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα δ´ ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ

[7, 4]   ἀσπίδ´ ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ´ ἀνήρ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον

[7, 6]   ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν. τοὺς δ´ ἀξιώματός τι μετέχοντας εἰς οἴκημα

[7, 4]   καθεωρῶντο ὑπὸ τῶν πολεμίων· ὡς δ´ ἐγγὺς ἦσαν, βλέποντες αὐτοὺς οἱ

[7, 3]   κατάλιπε τοὺς ἑκουσίως μενοῦντας· νῶι δ´, ἐγὼ Πολύχαρμός τε μαχησόμεθα· σὺν

[7, 4]   ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ´

[7, 6]   αὐτῇ πάλιν ἐκεῖνος προσέφερεν, ἡ δ´ οὐκ ἀνίστατο, ἀλλὰ συγκεκαλυμμένη πεσοῦσα

[7, 5]   ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα τῇ θεῷ τὰ δάκρυα· μόλις δὲ ὑπεφθέγξατο ἰδοὺ καὶ

[7, 2]   εὑρεθεὶς συνῆκε τῆς φωνῆς· ἠξίουν δὲ ἄγεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα, ὡς

[7, 5]   Συρακόσιοι καὶ Ἀθηναίους κατεναυμαχήσατε. σήμερον δὲ ἀγών ἐστί σοι πρὸς Πέρσας

[7, 6]   ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα, τὸν δὲ Αἰγύπτιον πανταχοῦ νικᾶν. Ἡ νὺξ

[7, 5]   ὅτε εἰς Βαβυλῶνα εἰσῄει. Ὁ δὲ Αἰγύπτιος ἐπειδήπερ ἤκουσε βασιλέα πλησίον

[7, 5]   ἐζώγρησε, πλείονας δὲ ἀπέκτεινεν. ὁ δὲ Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν

[7, 1]   εἰ μὴ πόλεμος ἦν· νῦν δὲ ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην

[7, 4]   λόγχαις εἴσω πάλιν ἔφευγον, ἀπαντῶντες δὲ ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν

[7, 4]   δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος δὲ ἄλλον ἐφόνευεν, ὥσπερ λέοντες εἰς

[7, 4]   παρῆσαν καὶ Τύρος ἑαλώκει. Τύρου δὲ ἁλούσης οἱ μὲν ἄλλοι πάντες

[7, 6]   γυνὴ παρακλήσεσιν, ἐπαίνοις, ἐπαγγελίαις, μάλιστα δέ, ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ

[7, 5]   ἐμοὶ κίνδυνος ἡδύς· ὑπὲρ σοῦ δὲ ἀναδέξομαι τὸν πόλεμον καὶ πρὸς

[7, 4]   εἶεν καὶ τί βούλοιντο. Χαιρέας δὲ ἀπεκρίνατο ἡμεῖς Ἕλληνες μισθοφόροι παρὰ

[7, 5]   Ἑρμοκράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ. Χαιρέας δὲ ἀπεκρίνατο πᾶς ἐμοὶ κίνδυνος ἡδύς·

[7, 5]   ἀπροσδόκητος πολλοὺς μὲν ἐζώγρησε, πλείονας δὲ ἀπέκτεινεν. ὁ δὲ Αἰγύπτιος ζῶν

[7, 3]   γυμνοὺς ἐν πέδαις παραστήσω. εἰ δὲ ἀπιστεῖς, ἐμὲ προθυσάμενος ἀπέρχου· ζῶν

[7, 5]   προθυμίαν ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος. τῆς δὲ αὐτῆς ἡμέρας καὶ κατὰ γῆν

[7, 4]   ὑπελάμβανεν, οὐ τοὺς συνήθεις, ἐπηγγείλατο δὲ αὐτοῖς μεγάλας δωρεάς. ταῦτα μὲν"

[7, 4]   ὥρμησαν ἐπὶ τὰ ὅπλα. ~Κοσμήσας δὲ αὐτοὺς ὁ Χαιρέας ταῖς καλλίσταις

[7, 2]   ηὐτομόλησαν πρὸς τὸν Αἰγύπτιον. λαβόντες δὲ αὐτοὺς οἱ φύλακες ἐξήταζον τίνες

[7, 6]   δέ, ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ βίαν ἴσως προσῆγες καὶ ὕβριν.

[7, 5]   μὲν γὰρ ἀρκεῖ Αἴγυπτος, σοὶ δὲ γενήσεται κτῆμα Συρία. φέρ´ οὖν

[7, 6]   συνήθως οἱ ἄρχοντες ἐχρημάτιζον. αἱ δὲ γυναῖκες χαμαὶ ἐκαθέζοντο περὶ τὴν

[7, 2]   ὢν ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα, τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα,

[7, 6]   καὶ σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα

[7, 1]   ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ

[7, 6]   πολέμου καὶ δουλείας Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες Περσῶν δεσμὰ καὶ μάστιγας

[7, 3]   ἀεὶ τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα. τούτους δὲ ἐγώ σοι τοὺς Τυρίους, τοὺς

[7, 2]   πόλις ἐν θαλάσσῃ κατῴκισται, λεπτὴ δὲ εἴσοδος αὐτὴν συνάπτουσα τῇ γῇ

[7, 6]   τῇ γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε δὲ ἑκάτερος κρατεῖν ἐν ἀμφοτέροις. ἐκείνης

[7, 1]   τὸ μέλλον αἰσχύνην, οὐ μεγάλην δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ

[7, 5]   κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα. θεασάμενος δὲ ἐκεῖνος ἀναγράφω σε" εἶπεν εὐεργέτην

[7, 1]   μόνος ἐν Βαβυλῶνι ἐλεύθερος. ἔχαιρε δὲ ἐλπίζων ὅτι καὶ Καλλιρόη μένει.

[7, 3]   ἕξομεν, ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ δὲ ἐν πολέμῳ καὶ {τὰ} ἐμπόδια

[7, 1]   ~Πάντων δὲ ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν

[7, 4]   γὰρ ἔνδοθεν ἐξελθεῖν ἐβιάζοντο, οἱ δὲ ἔξω παιόμενοι καὶ κεντούμενοι ξίφεσι

[7, 2]   ἀρκούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς

[7, 5]   στοιχείοις ὁ πόλεμος ἀκμάζει. σοὶ δὲ ἐπιτρέπω τὴν αἵρεσιν, εἴτε τῆς

[7, 5]   καταλειπομένους εἰς Ἄραδον ἀποθέσθαι. ~Νῦσος δέ ἐστιν αὕτη ἀπέχουσα τῆς ἠπείρου

[7, 5]   πλήθει βιασθέντες ἐνέδωκαν. καὶ βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ ἦν

[7, 4]   μὲν" ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ δὲ ἔχε τὴν ἄλλην στρατιὰν ἐν

[7, 1]   οὖν οἱ δύο μόνοι, τοσούτους δὲ ἔχομεν συμμάχους ὅσους ὁ Αἰγύπτιος

[7, 2]   ὅσον ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς, λοιπὸν δὲ ζῶ εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι

[7, 6]   γῆν ἐξενεχθείσας ἐζώγρησεν αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη δὲ ἡ θάλασσα ναυαγίων Μηδικῶν. ἀλλ´

[7, 2]   προσμίξαντες τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ἠκολούθουν. ἐπεὶ δὲ ἧκον εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς

[7, 3]   εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν

[7, 2]   τῷ πολέμῳ τῷ Σικελικῷ. τετυράννηκε δὲ ἡμῶν Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα διηγήσαντο.

[7, 2]   Κοίλης Συρίας ἐξ ἐπιδρομῆς, ὑποχείριος δὲ ἦν αὐτῷ καὶ Φοινίκη πλὴν

[7, 5]   καὶ ἀνδρὸς Περσῶν ἀρίστων. αὕτη δὲ ἦν ἡ Καλλιρόῃ ἀπαντήσασα πρώτη

[7, 6]   αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε. τοσοῦτο δὲ ἦν τὸ πλῆθος, ὥστε οὐ

[7, 5]   βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ ἦν τοῦ Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς

[7, 2]   μέγα ὄφελος αὐτῷ κομίζοντες. ἐπεὶ δὲ ἤχθησαν, Χαιρέας εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές

[7, 1]   αὐτὸς ἤδη συναποθανεῖν ἕτοιμος. σκεψώμεθα δὲ θανάτου τρόπον, ὅστις ἂν γένοιτο

[7, 3]   συγκαταθέσθαι τῇ Χαιρέου γνώμῃ· βασιλεὺς δὲ θαυμάσας αὐτοῦ τὸ φρόνημα συνεχώρησεν

[7, 4]   μὲν τὸ γινόμενον ὁρώντων, πάντων δὲ θορυβουμένων. καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο

[7, 1]   πῶς βασιλεὺς ἐδίκασεν ἐνταῦθα. Πολύχαρμος δὲ ἰδὼν ἀπαρηγόρητον αὑτῷ τὴν συμφορὰν

[7, 1]   βασίλεια, ζητῶν τὴν γυναῖκα. κεκλεισμένα δὲ ἰδὼν καὶ πολλοὺς ἐπὶ θύραις

[7, 6]   προσῆλθε τῷ Χαιρέᾳ σκυθρωπός. ὁ δὲ ἰδὼν τοῦτο ἄλλο" φησὶν ἦν.

[7, 3]   παγχάλεπος κατέχει σπεύδοντας ἡμᾶς· ἐπείγεται δὲ καὶ βασιλεύς, ὡς πυνθανόμεθα. τί

[7, 1]   Βαβυλών, κακὴ ξενοδόχε, ἐπ´ ἐμοῦ δὲ καὶ ἐρήμη. ὢ καλοῦ δικαστοῦ·

[7, 4]   ἀγέλην βοῶν ἐμπεσόντες ἀφύλακτον· οἰμωγὴ δὲ καὶ θρῆνος κατεῖχε τὴν πόλιν

[7, 2]   καὶ σκηνήν, μετ´ οὐ πολὺ δὲ καὶ ὁμοτράπεζον ἐποιήσατο Χαιρέαν, εἶτα

[7, 2]   σχεδὸν ἀνατεθείκασι τὴν πόλιν. θαρροῦσι δὲ καὶ ὀχυρότητι τῆς οἰκήσεως. ἡ

[7, 3]   γὰρ οὐ κοινωνήσω φυγῆς. ἂν δὲ καὶ πάντως θέλῃς, ὀλίγους ἐμοὶ

[7, 2]   τε καὶ θάρσος, μετὰ τούτων δὲ καὶ πίστιν, οἷα δὴ καὶ

[7, 6]   αἳ μὲν εὐθὺς ἀνετράπησαν, ἃς δὲ καὶ πρὸς τὴν γῆν ἐξενεχθείσας

[7, 3]   καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους· εὗρε δὲ καὶ ὡς εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας

[7, 5]   αἱ γυναῖκες ἐνταῦθα διῆγον. θεασαμένη δὲ Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ

[7, 1]   καὶ αὐτὴ στρατεύεται. μὴ εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον τὸν ἀντεραστὴν

[7, 3]   δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ καταληφθεῖσιν ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ.

[7, 1]   ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ δὲ ὁ πόλεμος

[7, 1]   πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ Διονύσιος νενίκηκε σιγῶν.

[7, 3]   οὖν εὑρέθησαν οἱ μισθοφοροῦντες, ἐξελέξατο δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Κορινθίους καὶ τοὺς

[7, 4]   ἐσήμαινε καλῶν τοὺς Αἰγυπτίους. οἱ δὲ λόγου θᾶττον παρῆσαν καὶ Τύρος

[7, 2]   καὶ παιδείας οὐκ ἀπρονόητος. ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν

[7, 5]   Ῥοδογούνη, Ζωπύρου μὲν θυγάτηρ, γυνὴ δὲ Μεγαβύζου, καὶ πατρὸς καὶ ἀνδρὸς

[7, 5]   πάντες βάρβαροι, φθονοῦντες, μισοῦντες, τῶν δὲ μισούντων χείρονες οἱ φιλοῦντες. σύ

[7, 1]   καὶ πολλάκις ἀποθανεῖν ἐκώλυσα, νῦν δέ μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ

[7, 5]   τὸν ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα. δὸς δέ μοι μετὰ τῶν τριηρῶν καὶ

[7, 3]   Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι τὴν ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι,

[7, 1]   δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι τὸν ἅπαξ ὡρισμένον θάνατον

[7, 5]   ὀφθαλμὸς ἐξῃρῆσθαι μεγάλου σώματος. τὸ δὲ ναυτικὸν ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι καὶ

[7, 2]   τὸ μὴ νῆσον εἶναι· ἔοικε δὲ νηὶ καθωρμισμένῃ καὶ ἐπὶ γῆς

[7, 4]   ἐπὶ τὴν βασιλέως σκηνήν. ἰδὼν δὲ ὁ Αἰγύπτιος ἐθαύμασε καὶ ἄλλους

[7, 4]   κατακείμενος, κἂν ἐν τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς τὸν Εὐφράτην

[7, 1]   ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ δὲ ὁ πόλεμος ἀπαντήσει καὶ πρὸ

[7, 5]   εἴτε τῆς ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι τὴν θάλασσαν·

[7, 3]   Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην ὑπέστησαν. Τύριοι δὲ οὐκ εἰσὶ πεντακόσιαι μυριάδες, ἀλλὰ

[7, 3]   πόσον Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν. ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας, ἀλλ´ ἕτοιμος

[7, 3]   τῆς στρατιᾶς ἐπίλεκτον λαβεῖν. ὁ δὲ οὐκ εὐθὺς εἵλετο, ἀλλὰ καταμίξας

[7, 6]   γὰρ οὐκ ἐτόλμα προσφέρειν, πεῖσαι δὲ πάλιν οὐκ ἐδύνατο. διόπερ ὑποστρέψας

[7, 4]   τὸν πλοῦτον τὸν βασιλικόν. ἐπεὶ δὲ πάντα θορύβου καὶ ταραχῆς ἐπέπληστο

[7, 5]   ἐγγὺς ἐκεῖ Χαιρέας ἦν. νῦν δὲ πάντως τέθνηκεν· ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης

[7, 6]   αὐτῇ προσελθεῖν οὐκ ἐτόλμησε, στὰς δὲ παρὰ τῇ θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει,

[7, 5]   ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ δίδωσιν· ὁ δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε σταθμοὺς δύο

[7, 5]   Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον, τοῦ δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα δ´

[7, 3]   ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ. τὸ δὲ Πηλούσιον ὀχυρόν, ἔνθα οὔτε Τυρίους

[7, 1]   Πολυχάρμου τοῦ φίλου πυνθανόμενος Καλλιρόη δὲ ποῦ; τί γέγονεν; οὐ δήπου

[7, 6]   τῶν αἰχμαλώτων ἐνταῦθα κατεκλείσθης, μαθὼν δὲ προνοήσεταί σου φιλανθρώπως· οὐ μόνον

[7, 6]   ὅτι ἕξεις αὐτὴν γυναῖκα· ἡ δὲ πρὸς τοῦτο μάλιστα ἠγανάκτησεν. ὁ

[7, 5]   κάλλιστον ἆθλον τῆς ἀριστείας. Διονύσιος δὲ προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν ἑαυτόν,

[7, 5]   ταῦτα λέγουσα ἔτι ἀπῄει. ἐπιστᾶσα δὲ Ῥοδογούνη, Ζωπύρου μὲν θυγάτηρ, γυνὴ

[7, 6]   τὸ φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν κεφαλὴν εἰς

[7, 4]   ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος δὲ

[7, 6]   ὕβριν. οὒ" ἔφη, δέσποτα· πάντα δὲ ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν

[7, 3]   Τύρον ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ δὲ τεῖχος ἐν μέσῳ κειμένη τὴν

[7, 6]   τῇ γῇ ταῦτα ἐπράσσετο· ἐν δὲ τῇ θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν, ὥστε

[7, 2]   ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν στρατιὰν ἐπὶ τῷ ποταμῷ

[7, 4]   ἐμπόδιον ᾖ τῷ τάχει. παραλαβὼν δὲ τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον τὴν

[7, 5]   ἐτρέψατο τοὺς καθ´ αὑτόν· τότε δὲ τῆς φυγῆς μακρᾶς οὔσης καὶ

[7, 6]   παρεμυθεῖτο μάλιστα τὴν βασιλίδα. συνέβη δέ τι τοιοῦτον. Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ

[7, 1]   φυλακαὶ καὶ προφυλακαί, κἂν ἀποκτείνωμεν δέ τινα τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν

[7, 4]   ἡ τῶν Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες

[7, 4]   ἐν αὐταῖς τῶν νεκρῶν. Ἐν δὲ τῷ ἀδιηγήτῳ τούτῳ ταράχῳ μόνος

[7, 5]   γάρ μοι Τύρον ἔδωκας· περὶ δὲ τῶν ἑξῆς παρακαλῶ, μὴ ἀπολέσωμεν

[7, 5]   τῇ θεῷ τὰ δάκρυα· μόλις δὲ ὑπεφθέγξατο ἰδοὺ καὶ Ἄραδος, μικρὰ

[7, 6]   ἀπεστράφη με καὶ ἐμίσησεν. ἔοικε δὲ φρόνημα εἶναι τῆς γυναικὸς οὐκ

[7, 2]   καὶ Φοινίκη πλὴν Τύρου. Τύριοι δὲ φύσει γένος ἐστὶ μαχιμώτατον καὶ

[7, 6]   πρὸς τοῦτο μάλιστα ἠγανάκτησεν. ὁ δὲ Χαιρέας ἐπαφρόδιτος ἄρα" φησὶν εἰμὶ

[7, 3]   πάντων ἐγένετο καὶ κατήφεια· μόνος δὲ Χαιρέας ἐτόλμησεν εἰπεῖν· Ὠ βασιλεῦ,

[7, 5]   στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις, ὁ δὲ Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη. τοῦτο πρῶτον

[7, 4]   μὲν ἄλλοι πάντες ἑώρταζον, μόνος δὲ Χαιρέας οὔτε ἔθυσεν οὔτε ἐστεφανώσατο.

[7, 6]   ἐστιν οὗτος ὁ τόπος. εἰ δέ, ὡς λέγεις, φιλάνθρωπός ἐστιν ὁ

[7, 1]   εὐκαίρως, καὶ εἶπεν ἅπερ ἦν δεδιδαγμένος. θέλων γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι

[7, 3]   Μήδους οὔτε πάντας ἀνθρώπους ἐπιόντας δεδοίκαμεν· ψάμμος τε γὰρ ἀδιόδευτος καὶ

[7, 3]   καὶ τὴν ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ τοῦτο πειράσομαι πάντα πράττειν,

[7, 6]   τὴν χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω. δεήσεις αὐτῇ πάλιν ἐκεῖνος προσέφερεν, ἡ

[7, 3]   Ἕλλην εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ

[7, 3]   {τὰ} ἐμπόδια γίνεται, πρὸς ἃ δεῖ μὴ παντάπασιν ἀποκνεῖν, ἀλλὰ ἐγχειρεῖν

[7, 2]   πρὸς βασιλέα φιλονεικία καὶ τὸ δεῖξαι θέλειν ὅτι οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος,

[7, 4]   γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ τείχη δέκατος αὐτὸς καὶ ἄνωθεν ἐσήμαινε καλῶν

[7, 2]   ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις" φησίν,

[7, 3]   μαχησόμεθα· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν. δέσθησαν πάντες μὴ συγκαταθέσθαι τῇ Χαιρέου

[7, 6]   Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες Περσῶν δεσμὰ καὶ μάστιγας καὶ ὕβρεις καὶ

[7, 5]   χείρονες οἱ φιλοῦντες. σύ μοι, δέσποινα, δήλωσον εἰ Χαιρέας ζῇ. ταῦτα

[7, 6]   παρὰ τῇ θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει, δέσποινα" εἶπε, νῦν μὲν γὰρ οὐκ

[7, 5]   καὶ οὐδεὶς ἐνταῦθα ἐμός. ἀρκεῖ, δέσποινα. μέχρι ποῦ με πολεμεῖς; εἰ

[7, 5]   βασιλέα μὴ λυποῦ" φησίν, ὦ δέσποτα· κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον

[7, 6]   προσῆγες καὶ ὕβριν. οὒ" ἔφη, δέσποτα· πάντα δὲ ταῦτα, ὅσα λέγεις,

[7, 6]   ὁ Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε κάκη, δέσποτα· τὴν γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον

[7, 6]   ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας λόγον τῷ δεσπότῃ. κἀκεῖνοι τοὺς μὲν εὐνούχους καὶ

[7, 2]   τούτων δὲ καὶ πίστιν, οἷα δὴ καὶ φύσεως ἀγαθῆς καὶ παιδείας

[7, 5]   οἱ φιλοῦντες. σύ μοι, δέσποινα, δήλωσον εἰ Χαιρέας ζῇ. ταῦτα λέγουσα

[7, 1]   δὲ ποῦ; τί γέγονεν; οὐ δήπου γὰρ καὶ αὐτὴ στρατεύεται. μὴ

[7, 2]   Βαβυλῶνα φίλος ἐμὸς ὢν ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα,

[7, 2]   βασιλέα, προσποιούμενοι ἐθέλειν ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι· διὰ γὰρ ταύτης τῆς προφάσεως ἤλπιζον

[7, 2]   ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα, τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ

[7, 4]   θορυβουμένων. καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο διὰ τῆς πύλης, βουλόμενος θεάσασθαι τὸ

[7, 4]   ὁρῶν τὸν πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη. διὰ τοῦτο ἔδοξεν αὐτῷ μηκέτι μετὰ

[7, 3]   τὴν ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε· διὰ τοῦτο πειράσομαι πάντα πράττειν, ὥστε

[7, 4]   τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν διαβὰς τὸν Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς τάχιστα

[7, 1]   πόλεμος ἀπαντήσει καὶ πρὸ τοῦ διαβῆναι τὸν Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν

[7, 2]   ταύτης τῆς προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν

[7, 6]   αὐτῇ προσφερέτω βίαν, ἀλλὰ ἐᾶτε διάγειν ὡς προῄρηται· πρέπει γάρ μοι

[7, 1]   οὐ γὰρ ζήσεται Καλλιρόη παρόντος διαζευχθεῖσα Χαιρέου, εἰ καὶ τὸ πρῶτον

[7, 1]   γένοιτο βελτίων· ὃν γὰρ σὺ διανοῇ, φέρει μέν τινα φθόνον βασιλεῖ

[7, 2]   ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία

[7, 3]   τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν. μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν

[7, 3]   γνώτωσαν οὖν πόσον Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν. ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας,

[7, 5]   κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς ἱππεῖς ἐπιλέκτους.

[7, 2]   πάντα διηγήσαντο. φέροντες οὖν ἑαυτοὺς δίδομέν σοι φίλους πιστούς, δύο τὰ

[7, 5]   τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι δῶρον τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα

[7, 5]   ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ δίδωσιν· ὁ δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε

[7, 6]   ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν. τοὺς δ´ ἀξιώματός τι μετέχοντας

[7, 5]   καταλαβεῖν· τάχα δ´ ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν

[7, 1]   ἔνδοξον καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες

[7, 2]   δὲ ἡμῶν Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα διηγήσαντο. φέροντες οὖν ἑαυτοὺς δίδομέν σοι

[7, 5]   πάσης ἀδείας αἱ γυναῖκες ἐνταῦθα διῆγον. θεασαμένη δὲ Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην,

[7, 1]   τὴν δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ

[7, 1]   καὶ Χαιρέας ἀνεβόησε σπεύδωμεν, ἀπίωμεν. δίκας ἐν τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ

[7, 1]   τὸ αἷμα ταῖς θύραις τοῦ δικαστοῦ; γνώτωσαν Πέρσαι καὶ Μῆδοι, πῶς

[7, 1]   δὲ καὶ ἐρήμη. ὢ καλοῦ δικαστοῦ· προαγωγὸς γέγονεν ἀλλοτρίας γυναικός. ἐν

[7, 1]   τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ τοῦ δικαστοῦ. ~Ταχέως τοίνυν ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα,

[7, 1]   γάμον καὶ μηκέτι μένειν τὴν δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν

[7, 1]   καὶ ἐγὼ μὲν ἐμμελετῶν τὴν δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν·

[7, 5]   ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε τὴν δίκην ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ κάλλιστον

[7, 1]   Περσῶν χρείαν ἔχων συμμάχων πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ τὸν Αἰγύπτιον

[7, 1]   μὴ εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον τὸν ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ

[7, 1]   ἦν δεδιδαγμένος. θέλων γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι Χαιρέαν τὸν Καλλιρόης γάμον

[7, 5]   τὸ κάλλιστον ἆθλον τῆς ἀριστείας. Διονύσιος δὲ προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν

[7, 5]   ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. καὶ ἐν

[7, 1]   ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ Διονύσιος νενίκηκε σιγῶν. ἀλλ´ οὐδὲν ὄφελος

[7, 5]   ζῶν καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος τὴν κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα.

[7, 6]   πεῖσαι δὲ πάλιν οὐκ ἐδύνατο. διόπερ ὑποστρέψας προσῆλθε τῷ Χαιρέᾳ σκυθρωπός.

[7, 6]   ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν διπλῷ μᾶλλον, καὶ γάρ σου κατεψευσάμην

[7, 4]   καὶ ζῇς, πῶς ἑορτάζειν δύναμαι δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν ἐν τοιούτοις;

[7, 5]   ἐνέδωκαν. καὶ βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ ἦν τοῦ Αἰγυπτίου

[7, 2]   μὲν οὖν αὐτοῖς ἐκέλευσεν ὅπλα δοθῆναι καὶ σκηνήν, μετ´ οὐ πολὺ

[7, 3]   τὴν Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ δέ μοι τὴν ταχίστην ἐντεῦθεν

[7, 1]   μεγάλην δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ μοι τὸν ἅπαξ ὡρισμένον

[7, 1]   τὸ πρῶτον ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ δοκεῖν ἐμὲ τεθνηκέναι. τί οὖν ἐγὼ

[7, 1]   ἀποθανεῖν ἐκώλυσα, νῦν δέ μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ τοσοῦτον ἀποδέω

[7, 6]   ἐπαγγελίαις, μάλιστα δέ, ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ βίαν ἴσως προσῆγες

[7, 4]   τὴν Τύρον, ὥστε πολὺ ἐλάττονας δόξαι· ὡς καὶ ἀληθῶς ἀσπὶς ἄρ´

[7, 3]   γὰρ δυνατὴν εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον ἢ πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες

[7, 3]   με γὰρ εὑρήσει, ἐπεὶ καὶ δόξης οὐκ ἐμῆς ἀλλὰ κοινῆς ὀρέγομαι.

[7, 2]   ἐπ´ ἀνδρείᾳ θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ δόξωσι καταισχύνειν τὸν Ἡρακλέα, φανερώτατον θεὸν

[7, 5]   πρὸς τὸν ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα. δὸς δέ μοι μετὰ τῶν τριηρῶν

[7, 6]   ἐστιν ὁ στρατηγός, ταύτην μοι δότω τὴν χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω.

[7, 6]   σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν

[7, 6]   γὰρ ἔχαιρον ἀπηλλαγμένοι πολέμου καὶ δουλείας Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες Περσῶν

[7, 1]   Χαιρέᾳ παρήγγειλεν οὐδείς· βασιλέως γὰρ δοῦλος οὐκ ἦν, ἀλλὰ τότε μόνος

[7, 3]   καὶ ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες σύμμαχοι, δούλους γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμι τοὺς

[7, 4]   εἴτε καὶ ζῇς, πῶς ἑορτάζειν δύναμαι δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν ἐν

[7, 1]   δύναμιν ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα; τοῦ μὲν γὰρ σώματος αὐτῷ

[7, 1]   χρήματα, τοσαύτας τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ δυνάμει πρὸς τὴν ὑπὲρ ἑαυτῶν ἄμυναν.

[7, 5]   θέλεις στρατηγεῖν εἴτε τῆς ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι

[7, 1]   τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ δύναμιν ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα;

[7, 3]   ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν Περσῶν δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ

[7, 4]   οὐδὲ πᾶσα ἡ τῶν Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον,

[7, 3]   ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ γὰρ δυνατὴν εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον

[7, 4]   φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας δυνατὸν ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς

[7, 4]   προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ τὴν δυνατωτάτην πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε

[7, 1]   ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες ἀντελύπησαν τὸν μέγαν

[7, 5]   δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε σταθμοὺς δύο ἡμέρᾳ μιᾷ, καὶ νυκτὸς ἐπιπεσὼν

[7, 1]   οὖν" εἶπε Χαιρέας ἡμεῖς οἱ δύο μόνοι καὶ πένητες καὶ ξένοι

[7, 1]   Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν οἱ δύο μόνοι, τοσούτους δὲ ἔχομεν συμμάχους

[7, 2]   ἑαυτοὺς δίδομέν σοι φίλους πιστούς, δύο τὰ προτρεπτικώτατα εἰς ἀνδρείαν ἔχοντες,

[7, 3]   ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον ἢ πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην

[7, 5]   καὶ νεμεσητὸν ἔδοξέ σοι τὸ δυστυχὲς κάλλος, ὀλέθρου μοι γέγονεν αἴτιον.

[7, 2]   ἔθνος ἄπυστον ἦν τῆς Ἀθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν ἐν τῷ πολέμῳ

[7, 1]   ἐπίστευσεν εὐθύς· εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν. καταρρηξάμενος οὖν τὴν ἐσθῆτα καὶ

[7, 3]   τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ τούτῳ δυσχεραίνων ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν. τότε

[7, 4]   συνήθεις, ἐπηγγείλατο δὲ αὐτοῖς μεγάλας δωρεάς. ταῦτα μὲν" ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν·

[7, 3]   αὐτὸς Ἕλλην εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον

[7, 5]   ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι δῶρον τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα πάντων

[7, 5]   τὸν Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ

Livre, Chap.
[7, 5]	δὲ Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα	δ´	ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ
[7, 4]	ἀσπίδ´ ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα	δ´	ἀνήρ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[7, 6]	ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι διενυκτέρευσαν. τοὺς	δ´	ἀξιώματός τι μετέχοντας εἰς οἴκημα
[7, 4]	καθεωρῶντο ὑπὸ τῶν πολεμίων· ὡς	δ´	ἐγγὺς ἦσαν, βλέποντες αὐτοὺς οἱ
[7, 3]	κατάλιπε τοὺς ἑκουσίως μενοῦντας· νῶι	δ´,	ἐγὼ Πολύχαρμός τε μαχησόμεθα· σὺν
[7, 4]	ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς ἄλλους, τύπτε	δ´	ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ´
[7, 6]	αὐτῇ πάλιν ἐκεῖνος προσέφερεν, ἡ	δ´	οὐκ ἀνίστατο, ἀλλὰ συγκεκαλυμμένη πεσοῦσα
[7, 5]	ἔκλαιεν, ὀνειδίζουσα τῇ θεῷ τὰ	δάκρυα·	μόλις δὲ ὑπεφθέγξατο ἰδοὺ καὶ
[7, 2]	εὑρεθεὶς συνῆκε τῆς φωνῆς· ἠξίουν	δὲ	ἄγεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα, ὡς
[7, 5]	Συρακόσιοι καὶ Ἀθηναίους κατεναυμαχήσατε. σήμερον	δὲ	ἀγών ἐστί σοι πρὸς Πέρσας
[7, 6]	ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα, τὸν	δὲ	Αἰγύπτιον πανταχοῦ νικᾶν. Ἡ νὺξ
[7, 5]	ὅτε εἰς Βαβυλῶνα εἰσῄει. Ὁ	δὲ	Αἰγύπτιος ἐπειδήπερ ἤκουσε βασιλέα πλησίον
[7, 5]	ἐζώγρησε, πλείονας δὲ ἀπέκτεινεν. ὁ	δὲ	Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν
[7, 1]	εἰ μὴ πόλεμος ἦν· νῦν	δὲ	ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην
[7, 4]	λόγχαις εἴσω πάλιν ἔφευγον, ἀπαντῶντες	δὲ	ἀλλήλοις ἐν στενοχωρίᾳ πολλὴν ἐξουσίαν
[7, 4]	δὲ στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος	δὲ	ἄλλον ἐφόνευεν, ὥσπερ λέοντες εἰς
[7, 4]	παρῆσαν καὶ Τύρος ἑαλώκει. Τύρου	δὲ	ἁλούσης οἱ μὲν ἄλλοι πάντες
[7, 6]	γυνὴ παρακλήσεσιν, ἐπαίνοις, ἐπαγγελίαις, μάλιστα	δέ,	ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ δὲ
[7, 5]	ἐμοὶ κίνδυνος ἡδύς· ὑπὲρ σοῦ	δὲ	ἀναδέξομαι τὸν πόλεμον καὶ πρὸς
[7, 4]	εἶεν καὶ τί βούλοιντο. Χαιρέας	δὲ	ἀπεκρίνατο ἡμεῖς Ἕλληνες μισθοφόροι παρὰ
[7, 5]	Ἑρμοκράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ. Χαιρέας	δὲ	ἀπεκρίνατο πᾶς ἐμοὶ κίνδυνος ἡδύς·
[7, 5]	ἀπροσδόκητος πολλοὺς μὲν ἐζώγρησε, πλείονας	δὲ	ἀπέκτεινεν. ὁ δὲ Αἰγύπτιος ζῶν
[7, 3]	γυμνοὺς ἐν πέδαις παραστήσω. εἰ	δὲ	ἀπιστεῖς, ἐμὲ προθυσάμενος ἀπέρχου· ζῶν
[7, 5]	προθυμίαν ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος. τῆς	δὲ	αὐτῆς ἡμέρας καὶ κατὰ γῆν
[7, 4]	ὑπελάμβανεν, οὐ τοὺς συνήθεις, ἐπηγγείλατο	δὲ	αὐτοῖς μεγάλας δωρεάς. ταῦτα μὲν"
[7, 4]	ὥρμησαν ἐπὶ τὰ ὅπλα. ~Κοσμήσας	δὲ	αὐτοὺς ὁ Χαιρέας ταῖς καλλίσταις
[7, 2]	ηὐτομόλησαν πρὸς τὸν Αἰγύπτιον. λαβόντες	δὲ	αὐτοὺς οἱ φύλακες ἐξήταζον τίνες
[7, 6]	δέ, ἂν ἐρᾶσθαι δοκῇ; σὺ	δὲ	βίαν ἴσως προσῆγες καὶ ὕβριν.
[7, 5]	μὲν γὰρ ἀρκεῖ Αἴγυπτος, σοὶ	δὲ	γενήσεται κτῆμα Συρία. φέρ´ οὖν
[7, 6]	συνήθως οἱ ἄρχοντες ἐχρημάτιζον. αἱ	δὲ	γυναῖκες χαμαὶ ἐκαθέζοντο περὶ τὴν
[7, 2]	ὢν ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ	δὲ	διὰ γυναῖκα, τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα,
[7, 6]	καὶ σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον	δέ,	δουλείαν· ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα
[7, 1]	ἀκούομεν Αἴγυπτον μὲν ἀφεστάναι, Φοινίκην	δὲ	ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ
[7, 6]	πολέμου καὶ δουλείας Περσικῆς, οἱ	δὲ	ἑαλωκότες Περσῶν δεσμὰ καὶ μάστιγας
[7, 3]	ἀεὶ τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα. τούτους	δὲ	ἐγώ σοι τοὺς Τυρίους, τοὺς
[7, 2]	πόλις ἐν θαλάσσῃ κατῴκισται, λεπτὴ	δὲ	εἴσοδος αὐτὴν συνάπτουσα τῇ γῇ
[7, 6]	τῇ γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἐνόμιζε	δὲ	ἑκάτερος κρατεῖν ἐν ἀμφοτέροις. ἐκείνης
[7, 1]	τὸ μέλλον αἰσχύνην, οὐ μεγάλην	δὲ	ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ δέ
[7, 5]	κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα. θεασάμενος	δὲ	ἐκεῖνος ἀναγράφω σε" εἶπεν εὐεργέτην
[7, 1]	μόνος ἐν Βαβυλῶνι ἐλεύθερος. ἔχαιρε	δὲ	ἐλπίζων ὅτι καὶ Καλλιρόη μένει.
[7, 3]	ἕξομεν, ἀλλὰ καὶ Βαβυλῶνα. πολλὰ	δὲ	ἐν πολέμῳ καὶ {τὰ} ἐμπόδια
[7, 1]	~Πάντων	δὲ	ἐξιόντων μετὰ βασιλέως ἐπὶ τὸν
[7, 4]	γὰρ ἔνδοθεν ἐξελθεῖν ἐβιάζοντο, οἱ	δὲ	ἔξω παιόμενοι καὶ κεντούμενοι ξίφεσι
[7, 2]	ἀρκούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς, τὸν	δὲ	ἐπίπλουν τῶν τριηρῶν τείχεσιν, ὀχυρῶς
[7, 5]	στοιχείοις ὁ πόλεμος ἀκμάζει. σοὶ	δὲ	ἐπιτρέπω τὴν αἵρεσιν, εἴτε τῆς
[7, 5]	καταλειπομένους εἰς Ἄραδον ἀποθέσθαι. ~Νῦσος	δέ	ἐστιν αὕτη ἀπέχουσα τῆς ἠπείρου
[7, 5]	πλήθει βιασθέντες ἐνέδωκαν. καὶ βασιλεὺς	δὲ	ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ δὲ ἦν
[7, 4]	μὲν" ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν· σὺ	δὲ	ἔχε τὴν ἄλλην στρατιὰν ἐν
[7, 1]	οὖν οἱ δύο μόνοι, τοσούτους	δὲ	ἔχομεν συμμάχους ὅσους ὁ Αἰγύπτιος
[7, 2]	ὅσον ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς, λοιπὸν	δὲ	ζῶ εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι
[7, 6]	γῆν ἐξενεχθείσας ἐζώγρησεν αὐτάνδρους· ἐνεπλήσθη	δὲ	ἡ θάλασσα ναυαγίων Μηδικῶν. ἀλλ´
[7, 2]	προσμίξαντες τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ἠκολούθουν. ἐπεὶ	δὲ	ἧκον εἰς Συρίαν, ηὐτομόλησαν πρὸς
[7, 3]	εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. δεῖ	δὲ	ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν
[7, 2]	τῷ πολέμῳ τῷ Σικελικῷ. τετυράννηκε	δὲ	ἡμῶν Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα διηγήσαντο.
[7, 2]	Κοίλης Συρίας ἐξ ἐπιδρομῆς, ὑποχείριος	δὲ	ἦν αὐτῷ καὶ Φοινίκη πλὴν
[7, 5]	καὶ ἀνδρὸς Περσῶν ἀρίστων. αὕτη	δὲ	ἦν ἡ Καλλιρόῃ ἀπαντήσασα πρώτη
[7, 6]	αὕτη γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε. τοσοῦτο	δὲ	ἦν τὸ πλῆθος, ὥστε οὐ
[7, 5]	βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε διώκων. σπουδὴ	δὲ	ἦν τοῦ Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς
[7, 2]	μέγα ὄφελος αὐτῷ κομίζοντες. ἐπεὶ	δὲ	ἤχθησαν, Χαιρέας εἶπεν ἡμεῖς Ἕλληνές
[7, 1]	αὐτὸς ἤδη συναποθανεῖν ἕτοιμος. σκεψώμεθα	δὲ	θανάτου τρόπον, ὅστις ἂν γένοιτο
[7, 3]	συγκαταθέσθαι τῇ Χαιρέου γνώμῃ· βασιλεὺς	δὲ	θαυμάσας αὐτοῦ τὸ φρόνημα συνεχώρησεν
[7, 4]	μὲν τὸ γινόμενον ὁρώντων, πάντων	δὲ	θορυβουμένων. καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο
[7, 1]	πῶς βασιλεὺς ἐδίκασεν ἐνταῦθα. Πολύχαρμος	δὲ	ἰδὼν ἀπαρηγόρητον αὑτῷ τὴν συμφορὰν
[7, 1]	βασίλεια, ζητῶν τὴν γυναῖκα. κεκλεισμένα	δὲ	ἰδὼν καὶ πολλοὺς ἐπὶ θύραις
[7, 6]	προσῆλθε τῷ Χαιρέᾳ σκυθρωπός. ὁ	δὲ	ἰδὼν τοῦτο ἄλλο" φησὶν ἦν.
[7, 3]	παγχάλεπος κατέχει σπεύδοντας ἡμᾶς· ἐπείγεται	δὲ	καὶ βασιλεύς, ὡς πυνθανόμεθα. τί
[7, 1]	Βαβυλών, κακὴ ξενοδόχε, ἐπ´ ἐμοῦ	δὲ	καὶ ἐρήμη. ὢ καλοῦ δικαστοῦ·
[7, 4]	ἀγέλην βοῶν ἐμπεσόντες ἀφύλακτον· οἰμωγὴ	δὲ	καὶ θρῆνος κατεῖχε τὴν πόλιν
[7, 2]	καὶ σκηνήν, μετ´ οὐ πολὺ	δὲ	καὶ ὁμοτράπεζον ἐποιήσατο Χαιρέαν, εἶτα
[7, 2]	σχεδὸν ἀνατεθείκασι τὴν πόλιν. θαρροῦσι	δὲ	καὶ ὀχυρότητι τῆς οἰκήσεως. ἡ
[7, 3]	γὰρ οὐ κοινωνήσω φυγῆς. ἂν	δὲ	καὶ πάντως θέλῃς, ὀλίγους ἐμοὶ
[7, 2]	τε καὶ θάρσος, μετὰ τούτων	δὲ	καὶ πίστιν, οἷα δὴ καὶ
[7, 6]	αἳ μὲν εὐθὺς ἀνετράπησαν, ἃς	δὲ	καὶ πρὸς τὴν γῆν ἐξενεχθείσας
[7, 3]	καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους· εὗρε	δὲ	καὶ ὡς εἴκοσι Σικελιώτας. ποιήσας
[7, 5]	αἱ γυναῖκες ἐνταῦθα διῆγον. θεασαμένη	δὲ	Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην, στᾶσα καταντικρὺ
[7, 1]	καὶ αὐτὴ στρατεύεται. μὴ εὑρὼν	δὲ	Καλλιρόην ἐζήτει Διονύσιον τὸν ἀντεραστὴν
[7, 3]	δύναμιν τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος	δὲ	καταληφθεῖσιν ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ.
[7, 1]	ἀφεστάναι, Φοινίκην δὲ ἑαλωκέναι, Συρίαν	δὲ	κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ δὲ ὁ πόλεμος
[7, 1]	πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν· ἐρήμην	δὲ	κατεκρίθην καὶ Διονύσιος νενίκηκε σιγῶν.
[7, 3]	οὖν εὑρέθησαν οἱ μισθοφοροῦντες, ἐξελέξατο	δὲ	Λακεδαιμονίους καὶ Κορινθίους καὶ τοὺς
[7, 4]	ἐσήμαινε καλῶν τοὺς Αἰγυπτίους. οἱ	δὲ	λόγου θᾶττον παρῆσαν καὶ Τύρος
[7, 2]	καὶ παιδείας οὐκ ἀπρονόητος. ἐπήγειρε	δὲ	μᾶλλον αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν
[7, 5]	Ῥοδογούνη, Ζωπύρου μὲν θυγάτηρ, γυνὴ	δὲ	Μεγαβύζου, καὶ πατρὸς καὶ ἀνδρὸς
[7, 5]	πάντες βάρβαροι, φθονοῦντες, μισοῦντες, τῶν	δὲ	μισούντων χείρονες οἱ φιλοῦντες. σύ
[7, 1]	καὶ πολλάκις ἀποθανεῖν ἐκώλυσα, νῦν	δέ	μοι δοκεῖς καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ
[7, 5]	τὸν ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα. δὸς	δέ	μοι μετὰ τῶν τριηρῶν καὶ
[7, 3]	Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει. δοκεῖ	δέ	μοι τὴν ταχίστην ἐντεῦθεν ἀπιέναι,
[7, 1]	δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν. δοκεῖ	δέ	μοι τὸν ἅπαξ ὡρισμένον θάνατον
[7, 5]	ὀφθαλμὸς ἐξῃρῆσθαι μεγάλου σώματος. τὸ	δὲ	ναυτικὸν ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι καὶ
[7, 2]	τὸ μὴ νῆσον εἶναι· ἔοικε	δὲ	νηὶ καθωρμισμένῃ καὶ ἐπὶ γῆς
[7, 4]	ἐπὶ τὴν βασιλέως σκηνήν. ἰδὼν	δὲ	ὁ Αἰγύπτιος ἐθαύμασε καὶ ἄλλους
[7, 4]	κατακείμενος, κἂν ἐν τοιούτοις; Βασιλεὺς	δὲ	ὁ Περσῶν διαβὰς τὸν Εὐφράτην
[7, 1]	ἑαλωκέναι, Συρίαν δὲ κατατρέχεσθαι. βασιλεῖ	δὲ	ὁ πόλεμος ἀπαντήσει καὶ πρὸ
[7, 5]	εἴτε τῆς ναυτικῆς δυνάμεως. οἴομαι	δὲ	οἰκειότερόν σοι εἶναι τὴν θάλασσαν·
[7, 3]	Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην ὑπέστησαν. Τύριοι	δὲ	οὐκ εἰσὶ πεντακόσιαι μυριάδες, ἀλλὰ
[7, 3]	πόσον Ἕλληνες Φοινίκων διαφέρουσιν. ἐγὼ	δὲ	οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας, ἀλλ´ ἕτοιμος
[7, 3]	τῆς στρατιᾶς ἐπίλεκτον λαβεῖν. ὁ	δὲ	οὐκ εὐθὺς εἵλετο, ἀλλὰ καταμίξας
[7, 6]	γὰρ οὐκ ἐτόλμα προσφέρειν, πεῖσαι	δὲ	πάλιν οὐκ ἐδύνατο. διόπερ ὑποστρέψας
[7, 4]	τὸν πλοῦτον τὸν βασιλικόν. ἐπεὶ	δὲ	πάντα θορύβου καὶ ταραχῆς ἐπέπληστο
[7, 5]	ἐγγὺς ἐκεῖ Χαιρέας ἦν. νῦν	δὲ	πάντως τέθνηκεν· ἐμοῦ γὰρ ἐξελθούσης
[7, 6]	αὐτῇ προσελθεῖν οὐκ ἐτόλμησε, στὰς	δὲ	παρὰ τῇ θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει,
[7, 5]	ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ δίδωσιν· ὁ	δὲ	πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε σταθμοὺς δύο
[7, 5]	Αἰγυπτίου καταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον, τοῦ	δὲ	Πέρσου θᾶττον καταλαβεῖν· τάχα δ´
[7, 3]	ἡμῖν ἐν τῇ πολεμίᾳ. τὸ	δὲ	Πηλούσιον ὀχυρόν, ἔνθα οὔτε Τυρίους
[7, 1]	Πολυχάρμου τοῦ φίλου πυνθανόμενος Καλλιρόη	δὲ	ποῦ; τί γέγονεν; οὐ δήπου
[7, 6]	τῶν αἰχμαλώτων ἐνταῦθα κατεκλείσθης, μαθὼν	δὲ	προνοήσεταί σου φιλανθρώπως· οὐ μόνον
[7, 6]	ὅτι ἕξεις αὐτὴν γυναῖκα· ἡ	δὲ	πρὸς τοῦτο μάλιστα ἠγανάκτησεν. ὁ
[7, 5]	κάλλιστον ἆθλον τῆς ἀριστείας. Διονύσιος	δὲ	προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν ἑαυτόν,
[7, 5]	ταῦτα λέγουσα ἔτι ἀπῄει. ἐπιστᾶσα	δὲ	Ῥοδογούνη, Ζωπύρου μὲν θυγάτηρ, γυνὴ
[7, 6]	τὸ φιλανθρωπότατον δέ, δουλείαν· ἡ	δὲ	Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν κεφαλὴν εἰς
[7, 4]	ἄλλους, τύπτε δ´ ἐπιστροφάδην· τῶν	δὲ	στόνος ὤρνυτ´ ἀεικής. ἄλλος δὲ
[7, 6]	ὕβριν. οὒ" ἔφη, δέσποτα· πάντα	δὲ	ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν
[7, 3]	Τύρον ἔνεστιν, οὔτε ὑπερβῆναι, καθάπερ	δὲ	τεῖχος ἐν μέσῳ κειμένη τὴν
[7, 6]	τῇ γῇ ταῦτα ἐπράσσετο· ἐν	δὲ	τῇ θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν, ὥστε
[7, 2]	ἀδεῶς διαβήσεσθαι τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον	δὲ	τὴν στρατιὰν ἐπὶ τῷ ποταμῷ
[7, 4]	ἐμπόδιον ᾖ τῷ τάχει. παραλαβὼν	δὲ	τῆς στρατιᾶς τὸ καθαρώτατον τὴν
[7, 5]	ἐτρέψατο τοὺς καθ´ αὑτόν· τότε	δὲ	τῆς φυγῆς μακρᾶς οὔσης καὶ
[7, 6]	παρεμυθεῖτο μάλιστα τὴν βασιλίδα. συνέβη	δέ	τι τοιοῦτον. Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὁ
[7, 1]	φυλακαὶ καὶ προφυλακαί, κἂν ἀποκτείνωμεν	δέ	τινα τῶν ἐκείνου, κἂν ἐμπρήσωμέν
[7, 4]	ἡ τῶν Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ	δὲ	τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον, ἐπυνθάνοντο τίνες
[7, 4]	ἐν αὐταῖς τῶν νεκρῶν. Ἐν	δὲ	τῷ ἀδιηγήτῳ τούτῳ ταράχῳ μόνος
[7, 5]	γάρ μοι Τύρον ἔδωκας· περὶ	δὲ	τῶν ἑξῆς παρακαλῶ, μὴ ἀπολέσωμεν
[7, 5]	τῇ θεῷ τὰ δάκρυα· μόλις	δὲ	ὑπεφθέγξατο ἰδοὺ καὶ Ἄραδος, μικρὰ
[7, 6]	ἀπεστράφη με καὶ ἐμίσησεν. ἔοικε	δὲ	φρόνημα εἶναι τῆς γυναικὸς οὐκ
[7, 2]	καὶ Φοινίκη πλὴν Τύρου. Τύριοι	δὲ	φύσει γένος ἐστὶ μαχιμώτατον καὶ
[7, 6]	πρὸς τοῦτο μάλιστα ἠγανάκτησεν. ὁ	δὲ	Χαιρέας ἐπαφρόδιτος ἄρα" φησὶν εἰμὶ
[7, 3]	πάντων ἐγένετο καὶ κατήφεια· μόνος	δὲ	Χαιρέας ἐτόλμησεν εἰπεῖν· Ὠ βασιλεῦ,
[7, 5]	στρατιὰν ἀπηντᾶτο τοῖς πολεμίοις, ὁ	δὲ	Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη. τοῦτο πρῶτον
[7, 4]	μὲν ἄλλοι πάντες ἑώρταζον, μόνος	δὲ	Χαιρέας οὔτε ἔθυσεν οὔτε ἐστεφανώσατο.
[7, 6]	ἐστιν οὗτος ὁ τόπος. εἰ	δέ,	ὡς λέγεις, φιλάνθρωπός ἐστιν ὁ
[7, 1]	εὐκαίρως, καὶ εἶπεν ἅπερ ἦν	δεδιδαγμένος.	θέλων γὰρ ὁ Διονύσιος ἀπελπίσαι
[7, 3]	Μήδους οὔτε πάντας ἀνθρώπους ἐπιόντας	δεδοίκαμεν·	ψάμμος τε γὰρ ἀδιόδευτος καὶ
[7, 3]	καὶ τὴν ἀρχήν μοι ὑμεῖς	δεδώκατε·	διὰ τοῦτο πειράσομαι πάντα πράττειν,
[7, 6]	τὴν χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω.	δεήσεις	αὐτῇ πάλιν ἐκεῖνος προσέφερεν, ἡ
[7, 3]	Ἕλλην εἰμί, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς.	δεῖ	δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ
[7, 3]	{τὰ} ἐμπόδια γίνεται, πρὸς ἃ	δεῖ	μὴ παντάπασιν ἀποκνεῖν, ἀλλὰ ἐγχειρεῖν
[7, 2]	πρὸς βασιλέα φιλονεικία καὶ τὸ	δεῖξαι	θέλειν ὅτι οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος,
[7, 4]	γενόμενος ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὰ τείχη	δέκατος	αὐτὸς καὶ ἄνωθεν ἐσήμαινε καλῶν
[7, 2]	ὁ Αἰγύπτιος ἥσθη καὶ τὴν	δεξιὰν	ἐμβαλὼν εἰς καιρὸν ἥκεις" φησίν,
[7, 3]	μαχησόμεθα· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.	δέσθησαν	πάντες μὴ συγκαταθέσθαι τῇ Χαιρέου
[7, 6]	Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες Περσῶν	δεσμὰ	καὶ μάστιγας καὶ ὕβρεις καὶ
[7, 5]	χείρονες οἱ φιλοῦντες. σύ μοι,	δέσποινα,	δήλωσον εἰ Χαιρέας ζῇ. ταῦτα
[7, 6]	παρὰ τῇ θύρᾳ κεκλεισμένῃ θάρρει,	δέσποινα"	εἶπε, νῦν μὲν γὰρ οὐκ
[7, 5]	καὶ οὐδεὶς ἐνταῦθα ἐμός. ἀρκεῖ,	δέσποινα.	μέχρι ποῦ με πολεμεῖς; εἰ
[7, 5]	βασιλέα μὴ λυποῦ" φησίν, ὦ	δέσποτα·	κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον
[7, 6]	προσῆγες καὶ ὕβριν. οὒ" ἔφη,	δέσποτα·	πάντα δὲ ταῦτα, ὅσα λέγεις,
[7, 6]	ὁ Αἰγύπτιος οὐδεμία γέγονε κάκη,	δέσποτα·	τὴν γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον
[7, 6]	ὡς αὐτοὺς ἀποδώσοντας λόγον τῷ	δεσπότῃ.	κἀκεῖνοι τοὺς μὲν εὐνούχους καὶ
[7, 2]	τούτων δὲ καὶ πίστιν, οἷα	δὴ	καὶ φύσεως ἀγαθῆς καὶ παιδείας
[7, 5]	οἱ φιλοῦντες. σύ μοι, δέσποινα,	δήλωσον	εἰ Χαιρέας ζῇ. ταῦτα λέγουσα
[7, 1]	δὲ ποῦ; τί γέγονεν; οὐ	δήπου	γὰρ καὶ αὐτὴ στρατεύεται. μὴ
[7, 2]	Βαβυλῶνα φίλος ἐμὸς ὢν ἦλθε	δι´	ἐμέ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα,
[7, 2]	βασιλέα, προσποιούμενοι ἐθέλειν ἐκείνῳ συστρατεύεσθαι·	διὰ	γὰρ ταύτης τῆς προφάσεως ἤλπιζον
[7, 2]	ἦλθε δι´ ἐμέ, ἐγὼ δὲ	διὰ	γυναῖκα, τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ
[7, 4]	θορυβουμένων. καὶ ὄχλος ἄτακτος ἐξεχεῖτο	διὰ	τῆς πύλης, βουλόμενος θεάσασθαι τὸ
[7, 4]	ὁρῶν τὸν πολέμιον ἀντίπαλον ἤδη.	διὰ	τοῦτο ἔδοξεν αὐτῷ μηκέτι μετὰ
[7, 3]	τὴν ἀρχήν μοι ὑμεῖς δεδώκατε·	διὰ	τοῦτο πειράσομαι πάντα πράττειν, ὥστε
[7, 4]	τοιούτοις; Βασιλεὺς δὲ ὁ Περσῶν	διαβὰς	τὸν Εὐφράτην ἔσπευδεν ὡς τάχιστα
[7, 1]	πόλεμος ἀπαντήσει καὶ πρὸ τοῦ	διαβῆναι	τὸν Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν
[7, 2]	ταύτης τῆς προφάσεως ἤλπιζον ἀδεῶς	διαβήσεσθαι	τὸν Εὐφράτην. κατέλαβον δὲ τὴν
[7, 6]	αὐτῇ προσφερέτω βίαν, ἀλλὰ ἐᾶτε	διάγειν	ὡς προῄρηται· πρέπει γάρ μοι
[7, 1]	οὐ γὰρ ζήσεται Καλλιρόη παρόντος	διαζευχθεῖσα	Χαιρέου, εἰ καὶ τὸ πρῶτον
[7, 1]	γένοιτο βελτίων· ὃν γὰρ σὺ	διανοῇ,	φέρει μέν τινα φθόνον βασιλεῖ
[7, 2]	ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ	διαπρεπέστερον	ἐποίησεν ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία
[7, 3]	τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ	διαφέρειν.	μηδεὶς οὖν καταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν
[7, 3]	γνώτωσαν οὖν πόσον Ἕλληνες Φοινίκων	διαφέρουσιν.	ἐγὼ δὲ οὐκ ἐπιθυμῶ στρατηγίας,
[7, 5]	κωλύσω γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον	διαφυγεῖν,	ἄν μοι δῷς ἱππεῖς ἐπιλέκτους.
[7, 2]	πάντα διηγήσαντο. φέροντες οὖν ἑαυτοὺς	δίδομέν	σοι φίλους πιστούς, δύο τὰ
[7, 5]	τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη σοι	δίδωμι	δῶρον τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα
[7, 5]	ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ	δίδωσιν·	ὁ δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε
[7, 6]	ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ καὶ ὑπαίθριοι	διενυκτέρευσαν.	τοὺς δ´ ἀξιώματός τι μετέχοντας
[7, 5]	καταλαβεῖν· τάχα δ´ ἂν καὶ	διέφυγεν,	εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν
[7, 1]	ἔνδοξον καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις	διήγημα	καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες ἀδικηθέντες
[7, 2]	δὲ ἡμῶν Ἀρταξέρξης, καὶ πάντα	διηγήσαντο.	φέροντες οὖν ἑαυτοὺς δίδομέν σοι
[7, 5]	πάσης ἀδείας αἱ γυναῖκες ἐνταῦθα	διῆγον.	θεασαμένη δὲ Καλλιρόη τὴν Ἀφροδίτην,
[7, 1]	τὴν δίκην καὶ πάνυ ἐπεπείσμην	δίκαια	ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ
[7, 1]	καὶ Χαιρέας ἀνεβόησε σπεύδωμεν, ἀπίωμεν.	δίκας	ἐν τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ
[7, 1]	τὸ αἷμα ταῖς θύραις τοῦ	δικαστοῦ;	γνώτωσαν Πέρσαι καὶ Μῆδοι, πῶς
[7, 1]	δὲ καὶ ἐρήμη. ὢ καλοῦ	δικαστοῦ·	προαγωγὸς γέγονεν ἀλλοτρίας γυναικός. ἐν
[7, 1]	τῷ πολέμῳ λήψομαι παρὰ τοῦ	δικαστοῦ.	~Ταχέως τοίνυν ἐξορμήσαντες ἐδίωκον βασιλέα,
[7, 1]	γάμον καὶ μηκέτι μένειν τὴν	δίκην,	ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον. ἐξιὼν
[7, 1]	καὶ ἐγὼ μὲν ἐμμελετῶν τὴν	δίκην	καὶ πάνυ ἐπεπείσμην δίκαια ἐρεῖν·
[7, 5]	ἐπιθυμεῖς, Καλλιρόην γυναῖκα. κέκρικε τὴν	δίκην	ὁ πόλεμος. ἔχεις τὸ κάλλιστον
[7, 1]	Περσῶν χρείαν ἔχων συμμάχων πέπομφε	Διονύσιον	ἀθροῖσαι στρατιὰν ἐπὶ τὸν Αἰγύπτιον
[7, 1]	μὴ εὑρὼν δὲ Καλλιρόην ἐζήτει	Διονύσιον	τὸν ἀντεραστὴν καὶ ἧκεν ἐπὶ
[7, 1]	ἦν δεδιδαγμένος. θέλων γὰρ ὁ	Διονύσιος	ἀπελπίσαι Χαιρέαν τὸν Καλλιρόης γάμον
[7, 5]	τὸ κάλλιστον ἆθλον τῆς ἀριστείας.	Διονύσιος	δὲ προσεκύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν
[7, 5]	ἂν καὶ διέφυγεν, εἰ μὴ	Διονύσιος	ἔργον θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. καὶ ἐν
[7, 1]	ἐρεῖν· ἐρήμην δὲ κατεκρίθην καὶ	Διονύσιος	νενίκηκε σιγῶν. ἀλλ´ οὐδὲν ὄφελος
[7, 5]	ζῶν καταλαμβανόμενος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν καὶ	Διονύσιος	τὴν κεφαλὴν ἐκόμισε πρὸς βασιλέα.
[7, 6]	πεῖσαι δὲ πάλιν οὐκ ἐδύνατο.	διόπερ	ὑποστρέψας προσῆλθε τῷ Χαιρέᾳ σκυθρωπός.
[7, 6]	ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηκα ἐν	διπλῷ	μᾶλλον, καὶ γάρ σου κατεψευσάμην
[7, 4]	καὶ ζῇς, πῶς ἑορτάζειν δύναμαι	δίχα	σοῦ κατακείμενος, κἂν ἐν τοιούτοις;
[7, 5]	ἐνέδωκαν. καὶ βασιλεὺς δὲ ἐφίππευσε	διώκων.	σπουδὴ δὲ ἦν τοῦ Αἰγυπτίου
[7, 2]	μὲν οὖν αὐτοῖς ἐκέλευσεν ὅπλα	δοθῆναι	καὶ σκηνήν, μετ´ οὐ πολὺ
[7, 3]	τὴν Ἀσίαν ἡμῖν πᾶσαν ἀποκλείει.	δοκεῖ	δέ μοι τὴν ταχίστην ἐντεῦθεν
[7, 1]	μεγάλην δὲ ἐκδικίαν ὧν πεπόνθαμεν.	δοκεῖ	δέ μοι τὸν ἅπαξ ὡρισμένον
[7, 1]	τὸ πρῶτον ἐξηπάτησεν αὐτὴν τῷ	δοκεῖν	ἐμὲ τεθνηκέναι. τί οὖν ἐγὼ
[7, 1]	ἀποθανεῖν ἐκώλυσα, νῦν δέ μοι	δοκεῖς	καλῶς βεβουλεῦσθαι· καὶ τοσοῦτον ἀποδέω
[7, 6]	ἐπαγγελίαις, μάλιστα δέ, ἂν ἐρᾶσθαι	δοκῇ;	σὺ δὲ βίαν ἴσως προσῆγες
[7, 4]	τὴν Τύρον, ὥστε πολὺ ἐλάττονας	δόξαι·	ὡς καὶ ἀληθῶς ἀσπὶς ἄρ´
[7, 3]	γὰρ δυνατὴν εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν,	δόξῃ	μᾶλλον ἢ πείρᾳ δύσκολον. Ἕλληνες
[7, 3]	με γὰρ εὑρήσει, ἐπεὶ καὶ	δόξης	οὐκ ἐμῆς ἀλλὰ κοινῆς ὀρέγομαι.
[7, 2]	ἐπ´ ἀνδρείᾳ θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ	δόξωσι	καταισχύνειν τὸν Ἡρακλέα, φανερώτατον θεὸν
[7, 5]	πρὸς τὸν ἔχθιστον ἐμοὶ βασιλέα.	δὸς	δέ μοι μετὰ τῶν τριηρῶν
[7, 6]	ἐστιν ὁ στρατηγός, ταύτην μοι	δότω	τὴν χάριν· ἐνταῦθά με ἀποκτεινάτω.
[7, 6]	σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον δέ,	δουλείαν·	ἡ δὲ Στάτειρα ἐνθεῖσα τὴν
[7, 6]	γὰρ ἔχαιρον ἀπηλλαγμένοι πολέμου καὶ	δουλείας	Περσικῆς, οἱ δὲ ἑαλωκότες Περσῶν
[7, 1]	Χαιρέᾳ παρήγγειλεν οὐδείς· βασιλέως γὰρ	δοῦλος	οὐκ ἦν, ἀλλὰ τότε μόνος
[7, 3]	καὶ ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες σύμμαχοι,	δούλους	γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμι τοὺς
[7, 4]	εἴτε καὶ ζῇς, πῶς ἑορτάζειν	δύναμαι	δίχα σοῦ κατακείμενος, κἂν ἐν
[7, 1]	δύναμιν ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι	δυνάμεθα;	τοῦ μὲν γὰρ σώματος αὐτῷ
[7, 1]	χρήματα, τοσαύτας τριήρεις. χρησώμεθα ἀλλοτρίᾳ	δυνάμει	πρὸς τὴν ὑπὲρ ἑαυτῶν ἄμυναν.
[7, 5]	θέλεις στρατηγεῖν εἴτε τῆς ναυτικῆς	δυνάμεως.	οἴομαι δὲ οἰκειότερόν σοι εἶναι
[7, 1]	τηλικούτων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ	δύναμιν	ἔχοντα ἣν ἑωράκαμεν λυπῆσαι δυνάμεθα;
[7, 3]	ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν Περσῶν	δύναμιν	τοῖς Τυρίοις προσγενέσθαι. κίνδυνος δὲ
[7, 4]	οὐδὲ πᾶσα ἡ τῶν Αἰγυπτίων	δύναμις;	ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν ἐπλησίαζον,
[7, 3]	ἣν ὑμᾶς παρακαλῶ, καὶ γὰρ	δυνατὴν	εὑρήσομεν καὶ ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον
[7, 4]	φονεύουσιν. οὔκουν οὐδὲ τὰς πύλας	δυνατὸν	ἦν κλεῖσαι, σεσωρευμένων ἐν αὐταῖς
[7, 4]	προσεδόκησε τοσούτους ὄντας ἐπὶ τὴν	δυνατωτάτην	πόλιν παραγίνεσθαι, πρὸς ἣν οὐδέποτε
[7, 1]	ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι	δύο	Ἕλληνες ἀδικηθέντες ἀντελύπησαν τὸν μέγαν
[7, 5]	δὲ πεντακισχιλίους λαβὼν συνῆψε σταθμοὺς	δύο	ἡμέρᾳ μιᾷ, καὶ νυκτὸς ἐπιπεσὼν
[7, 1]	οὖν" εἶπε Χαιρέας ἡμεῖς οἱ	δύο	μόνοι καὶ πένητες καὶ ξένοι
[7, 1]	Εὐφράτην. οὐκ ἐσμὲν οὖν οἱ	δύο	μόνοι, τοσούτους δὲ ἔχομεν συμμάχους
[7, 2]	ἑαυτοὺς δίδομέν σοι φίλους πιστούς,	δύο	τὰ προτρεπτικώτατα εἰς ἀνδρείαν ἔχοντες,
[7, 3]	ῥᾳδίαν, δόξῃ μᾶλλον ἢ πείρᾳ	δύσκολον.	Ἕλληνες ἐν Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην
[7, 5]	καὶ νεμεσητὸν ἔδοξέ σοι τὸ	δυστυχὲς	κάλλος, ὀλέθρου μοι γέγονεν αἴτιον.
[7, 2]	ἔθνος ἄπυστον ἦν τῆς Ἀθηναίων	δυστυχίας,	ἣν ἐδυστύχησαν ἐν τῷ πολέμῳ
[7, 1]	ἐπίστευσεν εὐθύς· εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος	δυστυχῶν.	καταρρηξάμενος οὖν τὴν ἐσθῆτα καὶ
[7, 3]	τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες. ἐπὶ τούτῳ	δυσχεραίνων	ὁ Αἰγύπτιος συνήγαγε βουλήν. τότε
[7, 4]	συνήθεις, ἐπηγγείλατο δὲ αὐτοῖς μεγάλας	δωρεάς.	ταῦτα μὲν" ἔφη Χαιρέας πιστεύομεν·
[7, 3]	αὐτὸς Ἕλλην εἰμί, Συρακόσιος, γένος	Δωριεύς.	δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον
[7, 5]	ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίδωμι	δῶρον	τὸ ἥδιστον, οὗ μάλιστα πάντων
[7, 5]	τὸν Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι	δῷς	ἱππεῖς ἐπιλέκτους. ἐπῄνεσε βασιλεὺς καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/01/2007