Livre, Chap. |
[7, 1] |
στέρνον
ἅμα
παίων
ἔλεγεν
ἄπιστε
|
Βαβυλών, |
κακὴ
ξενοδόχε,
ἐπ´
ἐμοῦ
δὲ |
[7, 5] |
τῶν
παρόντων
ἦν
μοι
καὶ
|
Βαβυλὼν |
φιλάνθρωπος.
ἐγγὺς
ἐκεῖ
Χαιρέας
ἦν. |
[7, 5] |
ἀπαντήσασα
πρώτη
Περσίδων,
ὅτε
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
εἰσῄει.
Ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
ἐπειδήπερ |
[7, 3] |
μόνον
Τύρον
ἕξομεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
Βαβυλῶνα. |
πολλὰ
δὲ
ἐν
πολέμῳ
καὶ |
[7, 2] |
εὐπατριδῶν.
οὗτος
μὲν
οὖν
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
φίλος
ἐμὸς
ὢν
ἦλθε
δι´ |
[7, 1] |
ἦν,
ἀλλὰ
τότε
μόνος
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
ἐλεύθερος.
ἔχαιρε
δὲ
ἐλπίζων
ὅτι |
[7, 5] |
τί
γέγονε.
πάντες
ἀλλότριοι,
πάντες
|
βάρβαροι, |
φθονοῦντες,
μισοῦντες,
τῶν
δὲ
μισούντων |
[7, 6] |
κατὰ
τὴν
ἔμφυτον
θρησκείαν
τῶν
|
βαρβάρων |
πρὸς
τὸ
ὄνομα
τὸ
βασιλικὸν |
[7, 5] |
καὶ
πρὸς
τὸν
ἔχθιστον
ἐμοὶ
|
βασιλέα. |
δὸς
δέ
μοι
μετὰ
τῶν |
[7, 5] |
Διονύσιος
τὴν
κεφαλὴν
ἐκόμισε
πρὸς
|
βασιλέα. |
θεασάμενος
δὲ
ἐκεῖνος
ἀναγράφω
σε" |
[7, 1] |
Ἕλληνες
ἀδικηθέντες
ἀντελύπησαν
τὸν
μέγαν
|
βασιλέα |
καὶ
ἀπέθανον
ὡς
ἄνδρες.
πῶς |
[7, 6] |
πεπεισμέναι
γὰρ
ἦσαν
ἑαλωκέναι
μὲν
|
βασιλέα |
καὶ
ἀπολωλέναι
τὰ
Περσῶν
πράγματα, |
[7, 5] |
νυξίν,
ὁρῶν
ἐπὶ
τούτοις
λυπούμενον
|
βασιλέα |
μὴ
λυποῦ"
φησίν,
ὦ
δέσποτα· |
[7, 5] |
Ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
ἐπειδήπερ
ἤκουσε
|
βασιλέα |
πλησίον
ὄντα
καὶ
παρεσκευασμένον
κατὰ |
[7, 2] |
δικαστοῦ.
~Ταχέως
τοίνυν
ἐξορμήσαντες
ἐδίωκον
|
βασιλέα, |
προσποιούμενοι
ἐθέλειν
ἐκείνῳ
συστρατεύεσθαι·
διὰ |
[7, 2] |
καὶ
διαπρεπέστερον
ἐποίησεν
ἡ
πρὸς
|
βασιλέα |
φιλονεικία
καὶ
τὸ
δεῖξαι
θέλειν |
[7, 2] |
ἠξίουν
δὲ
ἄγεσθαι
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα, |
ὡς
μέγα
ὄφελος
αὐτῷ
κομίζοντες. |
[7, 1] |
δὲ
ἑαλωκέναι,
Συρίαν
δὲ
κατατρέχεσθαι.
|
βασιλεῖ |
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἀπαντήσει
καὶ |
[7, 1] |
διανοῇ,
φέρει
μέν
τινα
φθόνον
|
βασιλεῖ
|
καὶ
πρὸς
τὸ
μέλλον
αἰσχύνην, |
[7, 1] |
οὖν
ὑστεραίας
ἦλθεν
ἐπὶ
τὰ
|
βασίλεια, |
ζητῶν
τὴν
γυναῖκα.
κεκλεισμένα
δὲ |
[7, 1] |
καὶ
οὐκ
ἀποσφάζω
πρὸ
τῶν
|
βασιλείων |
ἐμαυτόν,
προχέας
τὸ
αἷμα
ταῖς |
[7, 3] |
δὲ
Χαιρέας
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν·
Ὠ
|
βασιλεῦ, |
σὺ
γὰρ
ἀληθῶς
βασιλεύς,
οὐχ |
[7, 5] |
εἶτα
πλήθει
βιασθέντες
ἐνέδωκαν.
καὶ
|
βασιλεὺς |
δὲ
ἐφίππευσε
διώκων.
σπουδὴ
δὲ |
[7, 3] |
μὴ
συγκαταθέσθαι
τῇ
Χαιρέου
γνώμῃ·
|
βασιλεὺς |
δὲ
θαυμάσας
αὐτοῦ
τὸ
φρόνημα |
[7, 4] |
σοῦ
κατακείμενος,
κἂν
ἐν
τοιούτοις;
|
Βασιλεὺς |
δὲ
ὁ
Περσῶν
διαβὰς
τὸν |
[7, 6] |
θάλασσα
ναυαγίων
Μηδικῶν.
ἀλλ´
οὔτε
|
βασιλεὺς |
ἐγίνωσκε
τὴν
ἧτταν
τὴν
ἐν |
[7, 1] |
γνώτωσαν
Πέρσαι
καὶ
Μῆδοι,
πῶς
|
βασιλεὺς |
ἐδίκασεν
ἐνταῦθα.
Πολύχαρμος
δὲ
ἰδὼν |
[7, 5] |
μοι
δῷς
ἱππεῖς
ἐπιλέκτους.
ἐπῄνεσε
|
βασιλεὺς |
καὶ
δίδωσιν·
ὁ
δὲ
πεντακισχιλίους
|
[7, 1] |
τὸν
ἀπαγγελοῦντα
πρὸς
Χαιρέαν
ὅτι
|
βασιλεὺς |
ὁ
Περσῶν
χρείαν
ἔχων
συμμάχων
|
[7, 3] |
Ὠ
βασιλεῦ,
σὺ
γὰρ
ἀληθῶς
|
βασιλεύς, |
οὐχ
ὁ
Πέρσης,
ὁ
κάκιστος |
[7, 3] |
σπεύδοντας
ἡμᾶς·
ἐπείγεται
δὲ
καὶ
|
βασιλεύς, |
ὡς
πυνθανόμεθα.
τί
οὖν
χρὴ
|
[7, 1] |
τοὺς
Αἰγυπτίους
Χαιρέᾳ
παρήγγειλεν
οὐδείς·
|
βασιλέως |
γὰρ
δοῦλος
οὐκ
ἦν,
ἀλλὰ |
[7, 3] |
ὧδε·
Ἄνδρες
Ἕλληνες,
ἐμοὶ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐξουσίαν
παρασχόντος
ἐπιλέξασθαι
τῆς
στρατιᾶς |
[7, 1] |
~Πάντων
δὲ
ἐξιόντων
μετὰ
|
βασιλέως |
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον
τὸν
πρὸς
|
[7, 5] |
ἠγωνίσατο
λαμπρῶς,
ἀεὶ
μαχόμενος
πλησίον
|
βασιλέως, |
ἵνα
αὐτὸν
βλέπῃ,
καὶ
πρῶτος |
[7, 4] |
καλλίσταις
πανοπλίαις
ἤγαγεν
ἐπὶ
τὴν
|
βασιλέως |
σκηνήν.
ἰδὼν
δὲ
ὁ
Αἰγύπτιος |
[7, 6] |
γυναῖκες
χαμαὶ
ἐκαθέζοντο
περὶ
τὴν
|
βασιλίδα |
καὶ
οὔτε
πῦρ
ἀνῆψαν
οὔτε |
[7, 6] |
οἰκήματι,
γνοὺς
ἔνδον
εἶναι
τὴν
|
βασιλίδα, |
κατὰ
τὴν
ἔμφυτον
θρησκείαν
τῶν |
[7, 6] |
ἀμελέτητος
κακῶν,
παρεμυθεῖτο
μάλιστα
τὴν
|
βασιλίδα. |
συνέβη
δέ
τι
τοιοῦτον.
Αἰγύπτιος |
[7, 4] |
ἡλικίαν
αὐτοῦ
κατέλιπε
μετὰ
τῆς
|
βασιλίδος |
καὶ
τὰ
χρήματα
καὶ
τὰς
|
[7, 6] |
βαρβάρων
πρὸς
τὸ
ὄνομα
τὸ
|
βασιλικὸν |
ἐγγὺς
μὲν
αὐτῇ
προσελθεῖν
οὐκ |
[7, 4] |
ἐσθῆτας
καὶ
τὸν
πλοῦτον
τὸν
|
βασιλικόν. |
ἐπεὶ
δὲ
πάντα
θορύβου
καὶ |
[7, 5] |
ἰσόθεον
ἔδοξεν
ἑαυτόν,
πεπεισμένος
ὅτι
|
βεβαίως |
ἤδη
Καλλιρόης
ἀνήρ
ἐστι.
~Καὶ |
[7, 1] |
νῦν
δέ
μοι
δοκεῖς
καλῶς
|
βεβουλεῦσθαι· |
καὶ
τοσοῦτον
ἀποδέω
τοῦ
σε |
[7, 1] |
θανάτου
τρόπον,
ὅστις
ἂν
γένοιτο
|
βελτίων· |
ὃν
γὰρ
σὺ
διανοῇ,
φέρει |
[7, 6] |
οὐκ
ἀγεννές.
μηδεὶς
αὐτῇ
προσφερέτω
|
βίαν, |
ἀλλὰ
ἐᾶτε
διάγειν
ὡς
προῄρηται· |
[7, 6] |
ἂν
ἐρᾶσθαι
δοκῇ;
σὺ
δὲ
|
βίαν |
ἴσως
προσῆγες
καὶ
ὕβριν.
οὒ" |
[7, 6] |
τῷ
Αἰγυπτίῳ
τί
καὶ
πράξειε·
|
βίαν |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἐτόλμα
προσφέρειν, |
[7, 4] |
τούτῳ
ταράχῳ
μόνος
ἐσωφρόνησε
Χαιρέας·
|
βιασάμενος |
γὰρ
τοὺς
ἀπαντῶντας
καὶ
εἴσω |
[7, 5] |
τε
καὶ
Πέρσαις,
εἶτα
πλήθει
|
βιασθέντες |
ἐνέδωκαν.
καὶ
βασιλεὺς
δὲ
ἐφίππευσε |
[7, 1] |
ἐκείνου
κτημάτων,
οὐκ
αἰσθήσεται
τῆς
|
βλάβης. |
ὀρθῶς
ἂν"
ἔφη
Πολύχαρμος
ταῦτα |
[7, 5] |
μαχόμενος
πλησίον
βασιλέως,
ἵνα
αὐτὸν
|
βλέπῃ, |
καὶ
πρῶτος
ἐτρέψατο
τοὺς
καθ´ |
[7, 4] |
ἐπινικίων,
ἂν
σύ,
Καλλιρόη,
μὴ
|
βλέπῃς; |
οὐκέτι
στεφανώσομαι
μετ´
ἐκείνην
τὴν
|
[7, 4] |
πολεμίων·
ὡς
δ´
ἐγγὺς
ἦσαν,
|
βλέποντες |
αὐτοὺς
οἱ
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν |
[7, 6] |
ὡς
ἐν
Πλαταιαῖς
τεταγμένην,
οὐ
|
βούλεται |
ἐλθεῖν,
ἀλλ´
ἔρριπται
χαμαί,
ξίφος |
[7, 3] |
αὐτοῦ
τὸ
φρόνημα
συνεχώρησεν
ὁπόσον
|
βούλεται |
τῆς
στρατιᾶς
ἐπίλεκτον
λαβεῖν.
ὁ |
[7, 3] |
τούτῳ
δυσχεραίνων
ὁ
Αἰγύπτιος
συνήγαγε
|
βουλήν. |
τότε
πρῶτον
Χαιρέαν
παρεκάλεσεν
εἰς |
[7, 4] |
ἐπυνθάνοντο
τίνες
εἶεν
καὶ
τί
|
βούλοιντο. |
Χαιρέας
δὲ
ἀπεκρίνατο
ἡμεῖς
Ἕλληνες |
[7, 6] |
χαμαί,
ξίφος
αἰτοῦσα
καὶ
ἀποθανεῖν
|
βουλομένη. |
γελάσας
ὁ
Χαιρέας
εἶπεν
ὦ |
[7, 4] |
ἄτακτος
ἐξεχεῖτο
διὰ
τῆς
πύλης,
|
βουλόμενος |
θεάσασθαι
τὸ
συμβεβηκός.
τοῦτο
μάλιστα |
[7, 3] |
ὀρέγομαι.
πάντες
ἐπεβόησαν
σὺ
στρατήγει.
|
Βουλομένων, |
ἔφη
στρατηγῶ
καὶ
τὴν
ἀρχήν |
[7, 4] |
ἐφόνευεν,
ὥσπερ
λέοντες
εἰς
ἀγέλην
|
βοῶν |
ἐμπεσόντες
ἀφύλακτον·
οἰμωγὴ
δὲ
καὶ |
[7, 1] |
ἐμὲ
τεθνηκέναι.
τί
οὖν
ἐγὼ
|
βραδύνω
|
καὶ
οὐκ
ἀποσφάζω
πρὸ
τῶν |