Livre, Chap.
[6, 2]	τὸν τοῦ σταυροῦ χαλεπώτερον βασιλέα.	ὢ	θανάτου καλοῦ, μεθ´ ὃν ἤκουσα
[6, 2]	Καλλιρόην οὐ προσῆλθον, οὐ κατεφίλησα.	ὢ	καινοῦ καὶ ἀπίστου πράγματος· κρίνεται
[6, 2]	αὐτὸν θυσίας οἷς καθημέραν θύει.	ὢ	τῆς ἀναισχυντίας· παρέλκει τις τὴν
[6, 5]	μόνης λαβόμενος μεγάλων" εἶπεν ἀγαθῶν,	ὦ	γύναι, θησαυρόν σοι κεκόμικα· καὶ
[6, 7]	ὁ εὐνοῦχος δίδωμί σοι" φησίν,	ὦ	γύναι, σκέψεως καιρόν. σκέπτου δὲ
[6, 7]	τὴν βασιλίδα καλεῖ σε" φησίν,	ὦ	δέσποινα, ὁ ἀνήρ. ἀκούσασα ἡ
[6, 7]	καὶ ἄν σοι δοκῇ" φησίν,	ὦ	δέσποτα, μετάπεμψαι Στάτειραν, ὡς ἰδιολογήσασθαί
[6, 3]	βασιλικήν, ἀνταγωνιζόμενος ἑαυτῷ· δύνασαι γάρ,	ὦ	δέσποτα, σὺ μόνος κρατεῖν καὶ
[6, 6]	λοιπὸν οὐδὲ Θήρων ὁ λῃστής.	ὦ	κάλλος ἐπίβουλον, σύ μοι πάντων
[6, 2]	διότι Μίλητον κατέλιπε. φέρε" φησίν,	ὦ	τλῆμον, τὴν ἑκούσιον συμφοράν· ἑαυτῷ
[6, 7]	τὴν φύσιν ἐνόησεν ὅτι ἐρᾷ.	ὦ"	φησὶ πασῶν ἀνοητοτάτη γυναικῶν, τοῦ
[6, 1]	σκέψαι τί σοι πρακτέον ἐστίν,	ὦ	ψυχή· κατὰ σαυτὴν γενοῦ· σύμβουλον
[6, 3]	τῆς σῆς κρατῆσαι, δέσποτα, ψυχῆς,	ᾧ	τὰ καλὰ πάντα δουλεύει, χρυσός,
[6, 5]	εὐαγγέλιον ἔχεις· ἡδέως σε εἶδε.	κἀγὼ	δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ
[6, 4]	κατεφίλησε καὶ δικαίως ἄρα σε	ἐγὼ"	ἔφη πάντων προτιμῶ· σὺ γὰρ
[6, 6]	καθ´ ἑαυτὴν γενομένη ταῦτα" φησὶν	ἐγὼ	προεμαντευόμην. ἔχω σε μάρτυν, Εὐφρᾶτα.
[6, 1]	ἡ κρίσις· ὁ γὰρ προπετὴς	ἐγὼ	σύντομον ἔδωκα προθεσμίαν. τί οὖν
[6, 7]	σε παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος. ἀλλ´	ἐγὼ	(τιμῶ γάρ σε) πρὸς ἐκεῖνον
[6, 6]	ἔρως ὁ βασιλέως. καὶ οὔπω	λέγω	τὴν τοῦ βασιλέως ὀργήν· φοβερωτέραν
[6, 5]	μὴ συνιέναι καὶ θεοὶ" φησὶν	ἵλεῳ	βασιλεῖ διαμένοιεν, σοὶ δὲ ἐκεῖνος,
[6, 5]	ἁπάσης κύριον ὑπέρριψας Διονυσίου δούλῃ.	θαυμάζω	δὲ πῶς συνετώτατος ὑπάρχων ἀγνοεῖς
[6, 3]	τὸ δρᾶμα τοῦτο ἐκείνη κατεσκεύασε.	θαυμάζω	δέ σε πῶς ἐτόλμησας Στάτειραν
[6, 5]	μαινοίμην, ἵνα ἐμαυτὴν ἀξίαν εἶναι	πεισθῶ	τοῦ μεγάλου βασιλέως. εἰμὶ δὲ
[6, 4]	ὁ βασιλεύς. καθῆστο γὰρ ἵππῳ	Νισαίῳ	καλλίστῳ καὶ μεγίστῳ χρύσεον ἔχοντι
[6, 3]	τί τηλικοῦτον συμβέβηκε δεινόν; ὡς	ἀγωνιῶ	μή τινα ἐπιβουλὴν εἶπε βασιλεὺς
[6, 6]	Βαβυλῶνα ἤχθην, διὰ σὲ παρέστην	δικαστηρίῳ.	πόσοις με παρέδωκας; λῃσταῖς, θαλάττῃ,
[6, 1]	τοῦ γάμου· γνωστὸν δὲ καὶ	Διονυσίῳ	πρόσεστιν εἰς τὸ νικᾶν ὅτι
[6, 1]	τὴν ἐλευθέραν ἀγοράσαι. οἱ δὲ	Διονυσίῳ	σπεύδοντες ἀντέλεγον πάλιν ἐξήγαγε πειρατηρίου
[6, 3]	καὶ δικαιοσύνης ἣν ἐν ἅπασιν	ἀσκῶ.	μηδεμίαν μου καταγνῷς ἀκρασίαν. οὐχ
[6, 5]	σε εἶδε. κἀγὼ δὲ αὐτὸν	ἀναμιμνήσκω	καὶ ἐπαινῶ σε παρ´ ἐκείνῳ.
[6, 4]	προστάσσω, μὴ ἄκουσαν, μήτε φανερῶς·	θέλω	γάρ σε καὶ πεῖσαι καὶ
[6, 2]	με βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐκώλυσας καὶ	ἀφείλω	καλῆς συνοδίας· τάχα γὰρ οὐκ
[6, 5]	ἀπαρτίσας τὴν κρίσιν, ἵνα μηκέτι	ἐνοχλῶ	μηδὲ τῇ βασιλίδι. δόξας δὲ
[6, 9]	μοι καὶ χάριν ἔχειν τῷ	πολέμῳ	διακόψαντι τὴν βασιλέως ἐπιθυμίαν ὑπὸ
[6, 8]	καὶ ὅσα εἰκὸς ἐν ἀπροσδοκήτῳ	πολέμῳ,	καὶ ἐλέγετο καὶ ἐγίνετο· κίνησις
[6, 9]	δόξῃ παιδαριώδης εἶναι παντάπασιν, ἐν	πολέμῳ	τηλικούτῳ γυναικὸς εὐμόρφου μνημονεύων. βιαζομένης
[6, 9]	ὅτι χρήσιμος ἢν ἐν τῷ	πολέμῳ	φανῇ, λήψεται παρὰ βασιλέως καὶ
[6, 7]	παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος. ἀλλ´ ἐγὼ	(τιμῶ	γάρ σε) πρὸς ἐκεῖνον οὐ
[6, 4]	ἄρα σε ἐγὼ" ἔφη πάντων	προτιμῶ·	σὺ γὰρ εὐνούστατος καὶ φύλαξ
[6, 2]	τῆς ἐλευθερίας ὑπὸ δαίμονος κακοῦ	τυραννουμένῳ.	πόσους μου καιροὺς εὐτυχίας ἀπολώλεκας;
[6, 5]	κἀγὼ δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ	ἐπαινῶ	σε παρ´ ἐκείνῳ. τοῦτο γὰρ
[6, 5]	ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ σε παρ´	ἐκείνῳ.	τοῦτο γὰρ προσέθηκεν· εἴωθε γὰρ
[6, 9]	Καλλιρόης ἐπελέληστο βασιλεύς, ἀλλὰ ἐν	ἐκείνῳ	τῷ ἀδιηγήτῳ ταράχῳ μνήμη τις
[6, 9]	ἀγγελίαν ἐξήλαυνε Βαβυλῶνος ὁ βασιλεύς,	κοινῷ	παραγγέλματι πάντων αὐτῷ συνακολουθούντων, ὅσοι
[6, 8]	καὶ πόσα. τοσούτῳ δὲ παρασκευάζεται	χρόνῳ	πάντα ὑπὸ πάντων, ὅσῳ κἂν
[6, 2]	δ´ οὐρανὸν ἷκεν ἑλισσομένη περὶ	καπνῷ·	βασιλεὺς δὲ μεγαλοπρεπεῖς θυσίας παρέστησε
[6, 9]	ὡς δῆτα μὴ θαρρῶν ἐν	κινδύνῳ	τοῦ δεσπότου καθεστηκότος παιδιᾶς ἐρωτικῆς
[6, 7]	κακῶν πάσχω· παρόντα Χαιρέαν οὐ	βλέπω.	τοῦτο τὸ ῥῆμα προέδωκεν αὐτήν·
[6, 6]	Ἑρμοκράτους ἄξιον· ἀπόσφαξον σεαυτήν. ἀλλὰ	μήπω·	μέχρι γὰρ νῦν ὁμιλία ἐρωτικὴ
[6, 4]	αὐτὸς ὁ βασιλεύς. καθῆστο γὰρ	ἵππῳ	Νισαίῳ καλλίστῳ καὶ μεγίστῳ χρύσεον
[6, 6]	ὁ ἔρως ὁ βασιλέως. καὶ	οὔπω	λέγω τὴν τοῦ βασιλέως ὀργήν·
[6, 9]	τελευταίας ἐμνημόνευσε Καλλιρόης ἀξιοπίστῳ τῷ	προσώπῳ,	ὡς οὐδὲν αὐτῷ μέλον. κἀκεῖνο"
[6, 3]	μηδὲν εἴπῃς, ἵνα γυναῖκα ἀλλοτρίαν	διαφθείρω.	μέμνημαι νόμων οὓς αὐτὸς ἔθηκα
[6, 8]	παρασκευάζεται χρόνῳ πάντα ὑπὸ πάντων,	ὅσῳ	κἂν εἷς ἀνὴρ παρεσκεύασε. ~Τῇ
[6, 4]	Καλλιρόην ἄγε. δύο δέ σοι	προστάσσω,	μὴ ἄκουσαν, μήτε φανερῶς· θέλω
[6, 7]	δύο ὁδοί, ὁποτέραν βούλει τρέπεσθαι.	μηνύσω	δὲ ἀμφοτέρας· πεισθεῖσα μὲν βασιλεῖ
[6, 5]	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ σεμνὸν οὐκ	ἐκαρπώσω.	τὸ διὰ γῆς πάσης ἔνδοξον
[6, 9]	ἐπελέληστο βασιλεύς, ἀλλὰ ἐν ἐκείνῳ	τῷ	ἀδιηγήτῳ ταράχῳ μνήμη τις αὐτὸν
[6, 4]	ἀδικοῦντα μοιχόν. ἤρεσεν ὁ λόγος	τῷ	βασιλεῖ, πρὸς ἡδονὴν γὰρ ἦν,
[6, 3]	ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις θεραπείαν	τῷ	Ἔρωτι προσαγάγῃς, ἀλλὰ τὴν κρείττονα
[6, 5]	δεσπότην. καὶ γὰρ ἂν ἐν	τῷ	παραυτίκα μηδὲν ὀργισθῇ, μετὰ ταῦτά
[6, 9]	ἄν μοι καὶ χάριν ἔχειν	τῷ	πολέμῳ διακόψαντι τὴν βασιλέως ἐπιθυμίαν
[6, 9]	κούφης, ὅτι χρήσιμος ἢν ἐν	τῷ	πολέμῳ φανῇ, λήψεται παρὰ βασιλέως
[6, 9]	γενέσθαι, τελευταίας ἐμνημόνευσε Καλλιρόης ἀξιοπίστῳ	τῷ	προσώπῳ, ὡς οὐδὲν αὐτῷ μέλον.
[6, 5]	ἐλεεῖτε γυναῖκα δυστυχῆ. δέομαι, θᾶττον	ἀπαλλαξάτω	με τῆς φροντίδος, ἀπαρτίσας τὴν
[6, 9]	βασιλεύς, ἀλλὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ	ἀδιηγήτῳ	ταράχῳ μνήμη τις αὐτὸν εἰσῆλθε
[6, 8]	συμβαίνειν καὶ ὅσα εἰκὸς ἐν	ἀπροσδοκήτῳ	πολέμῳ, καὶ ἐλέγετο καὶ ἐγίνετο·
[6, 2]	Χαιρέου ζῶντος. σὺ ἦς ἐν	Μιλήτῳ	κύριος, καὶ οὐδὲ ἡ ἐπιστολὴ
[6, 9]	ἀνεδεξάμην, σὺν ταῖς ἄλλαις γυναιξὶν	ἀκολουθείτω.	καὶ Καλλιρόη μὲν οὕτως ἐξῆλθε
[6, 4]	γὰρ ἵππῳ Νισαίῳ καλλίστῳ καὶ	μεγίστῳ	χρύσεον ἔχοντι χαλινόν, χρύσεα δὲ
[6, 4]	βασιλεύς. καθῆστο γὰρ ἵππῳ Νισαίῳ	καλλίστῳ	καὶ μεγίστῳ χρύσεον ἔχοντι χαλινόν,
[6, 9]	ἔδει γενέσθαι, τελευταίας ἐμνημόνευσε Καλλιρόης	ἀξιοπίστῳ	τῷ προσώπῳ, ὡς οὐδὲν αὐτῷ
[6, 2]	καὶ πολλὰ παρεκάλεσεν Ἀφροδίτην, ἵνα	αὐτῷ	βοηθῇ πρὸς τὸν υἱόν. Πάντων
[6, 4]	ἐπὶ τὴν θήραν ὁ Ἔρως	αὐτῷ,	καί, ἅτε δὴ φιλόνεικος θεός,
[6, 4]	εἰς τοὐναντίον τὴν τέχνην περιέτρεψεν	αὐτῷ	καὶ δι´ αὐτῆς τῆς θεραπείας
[6, 5]	καὶ νύττε ὅπως ἀρέσῃς μᾶλλον	αὐτῷ,	καὶ ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ μνημόνευε.
[6, 6]	δὲ βαρυθυμοῦσαν μέγα τι βουλεύσειν	αὐτῷ	κακὸν ὡς οὐχ ὑπηρετοῦντι μόνον
[6, 4]	ἅρμα βασιλικόν, χάριν εἰδότων ἀμφοτέρων	αὐτῷ,	Καλλιρόης δὲ μᾶλλον· ἔκρινε γὰρ
[6, 2]	εὐνοῦχον Ἀρταξάτην, ὃς ἦν παρ´	αὐτῷ	μέγιστος, ὄναρ μοι" φησὶν ἐπιστὰν
[6, 9]	ἀξιοπίστῳ τῷ προσώπῳ, ὡς οὐδὲν	αὐτῷ	μέλον. κἀκεῖνο" φησὶ τὸ γύναιον
[6, 4]	οὔτε ἵππον ἔβλεπε, τοσούτων ἱππέων	αὐτῷ	παραθεόντων, οὔτε θηρίον, τοσούτων διωκομένων,
[6, 4]	ἐκράτει, καὶ φαρέτρα καὶ τόξον	αὐτῷ	παρήρτητο, Σηρῶν ἔργον πολυτελέστατον. καθῆστο
[6, 1]	ἔγημεν ἐρῶσαν ἐρῶν· πατὴρ ἐξέδωκεν	αὐτῷ,	πατρὶς ἔθαψε· τοὺς γάμους οὐκ
[6, 3]	καλέσας τὸν εὐνοῦχον, ὃς ἦν	αὐτῷ	πιστότατος ἁπάντων, τὸ μὲν πρῶτον
[6, 9]	ὁ βασιλεύς, κοινῷ παραγγέλματι πάντων	αὐτῷ	συνακολουθούντων, ὅσοι τὴν στρατεύσιμον εἶχον
[6, 9]	οὐδὲ πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ	αὐτῷ	συνῄδει τὸν ἔρωτα, ἐπενόησε δέ
[6, 9]	δέ τι τοιοῦτον. ἔθος ἐστὶν	αὐτῷ	τε βασιλεῖ καὶ Περσῶν τοῖς
[6, 7]	αὐτὸς μέλλει γαμεῖν ἀλλὰ πρόσκαιρον	αὐτῷ	χάριν δώσεις· εἰ δὲ μή,
[6, 2]	ὦ τλῆμον, τὴν ἑκούσιον συμφοράν·	ἑαυτῷ	γὰρ αἴτιος εἶ τούτων. ἐξῆν
[6, 2]	τῇ ἑορτῇ κατηρᾶτο· Διονύσιος δ´	ἑαυτῷ,	διότι Μίλητον κατέλιπε. φέρε" φησίν,
[6, 3]	τὴν κρείττονα καὶ βασιλικήν, ἀνταγωνιζόμενος	ἑαυτῷ·	δύνασαι γάρ, ὦ δέσποτα, σὺ
[6, 5]	οὐ βασιλεῖ μόνον, ἀλλ´ οὐδ´	ἑαυτῷ.	~Καταλειφθεὶς οὖν καὶ μηδὲ ἀποκρίσεως
[6, 6]	μὲν Καλλιρόῃ, λυπούμενος δὲ ἐφ´	ἑαυτῷ,	φοβούμενος δὲ βασιλέα· τάχα γὰρ
[6, 2]	ἀνόητε; Χαιρέαν ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας	σεαυτῷ	δεσπότην ἀντεραστήν. νῦν βασιλεὺς καὶ
[6, 1]	ὁ Ἔρως. πρῶτον οὖν ἀπόκριναι	σεαυτῷ.	τίς εἶ; Καλλιρόης ἐραστὴς ἢ
[6, 2]	ἐπὶ τὸ στάδιον μετὰ παραπομπῆς,	οὕτω	δὴ κἀκείνους. τὸ μὲν δοκιμώτατον
[6, 5]	λοιπὸν τοῦ βαρβάρου. μὴ γὰρ	οὕτω"	φησὶ μαινοίμην, ἵνα ἐμαυτὴν ἀξίαν
[6, 7]	δι´ ἐκείνην ἀλλὰ καὶ αὐτὸς	οὕτω	φρονῶν· καταπεπλήγασι γὰρ πάντες οἱ
[6, 9]	παιδαριώδης εἶναι παντάπασιν, ἐν πολέμῳ	τηλικούτῳ	γυναικὸς εὐμόρφου μνημονεύων. βιαζομένης δὲ
[6, 8]	παρ´ ὧντινων, ποῖα καὶ πόσα.	τοσούτῳ	δὲ παρασκευάζεται χρόνῳ πάντα ὑπὸ
[6, 1]	Διονυσίου, δούλων ἐμῶν ἀδόξων, ἵνα	βραβεύω	τοὺς ἐκείνων γάμους καὶ ὁ
[6, 3]	ἐκ θαλάττης ἀναβέβηκεν ἄλλη Θέτις.	πιστεύω	γὰρ ὅτι καὶ θεοὶ τῆς
[6, 5]	εὐεργεσίας· εὐχάριστον γὰρ εἶναί σε	πιστεύω.	πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ λόγου
[6, 6]	πόσοις με παρέδωκας; λῃσταῖς, θαλάττῃ,	τάφῳ,	δουλείᾳ, κρίσει. πάντων δέ μοι
[6, 9]	ἀλλὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἀδιηγήτῳ	ταράχῳ	μνήμη τις αὐτὸν εἰσῆλθε τοῦ
[6, 6]	γενομένη ταῦτα" φησὶν ἐγὼ προεμαντευόμην.	ἔχω	σε μάρτυν, Εὐφρᾶτα. προεῖπον ὅτι
[6, 7]	ἄρτι τὸ μέγιστον τῶν κακῶν	πάσχω·	παρόντα Χαιρέαν οὐ βλέπω. τοῦτο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2006