HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  94 formes différentes pour 317 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 8]   ἐγίνετο· κίνησις γὰρ μεγάλη Ἀσίαν  κατέλαβε.   συγκαλέσας οὖν βασιλεὺς Περσῶν
[6, 3]   τὸν λόγον καὶ μὴ σύ  γε"   ἔφη τοιοῦτο μηδὲν εἴπῃς, ἵνα
[6, 3]   μὲν τυφομένου τοῦ πυρός, ἔτι  γε   μὴν οὐδὲ ἀμφίβολον ἦν οὐδὲ
[6, 6]   ποιήσει γυνὴ καὶ δέσποινα βάρβαρος;  ἄγε   δή, Καλλιρόη, βούλευσαί τι γενναῖον,
[6, 4]   ἐμοί. ἄπιθι δὴ καὶ Καλλιρόην  ἄγε.   δύο δέ σοι προστάσσω, μὴ
[6, 1]   δὲ Διονυσίῳ σπεύδοντες ἀντέλεγον πάλιν  ἐξήγαγε   πειρατηρίου τὴν μέλλουσαν φονεύεσθαι· τάλαντον
[6, 7]   δή τις φιλέλλην καὶ φιλάνθρωπος,  ἀπήγαγε   τοῦ πλήθους τῶν θεραπαινίδων.
[6, 3]   σὺ μόνος κρατεῖν καὶ θεοῦ.  ἄπαγε   δὴ τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν εἰς
[6, 6]   δίκη τῆς δόξης. ταύτην δὲ  παρέμισγε   τὴν παλινῳδίαν, εἴ πως ἀποστρέψαι
[6, 4]   Βαβυλώνιον) καὶ τιάραν ὑακινθινοβαφῆ· χρύσεον  δὲ   ἀκινάκην ὑπεζωσμένος δύο ἄκοντας ἐκράτει,
[6, 9]   καθεστηκότος παιδιᾶς ἐρωτικῆς μνημονεύειν, τὸ  δὲ   ἀληθὲς ἄσμενος ἀπηλλαγμένος καθάπερ ἀγρίου
[6, 7]   ὁδοί, ὁποτέραν βούλει τρέπεσθαι. μηνύσω  δὲ   ἀμφοτέρας· πεισθεῖσα μὲν βασιλεῖ δῶρα
[6, 1]   σώσαντα, μὴ τὸν ἀποκτείναντα· τί  δὲ   ἂν πάλιν ὀργισθῇ Χαιρέας; πάλιν
[6, 4]   διεδόθη καὶ πάντες ἀνέστρεφον· βασιλεὺς  δὲ   ἀνηρτημένος ταῖς ἐλπίσιν εἰσήλαυνεν εἰς
[6, 6]   Χαιρέας ὑπὸ ζηλοτυπίας. οὐκ ἔστι  δὲ   ἄξιον οὐδὲ τὴν βασιλίδα λυπῆσαι,
[6, 1]   κάλλιστον ὧν αὐτὸς ἐφορᾷ· σὺ  δὲ   ἀπελαύνεις τὸ δῶρον τοῦ θεοῦ;
[6, 3]   πλὴν αὐτὸς ἐρώμενος· τοῦτο  δὲ   ἄρα καὶ τὸ ᾀδόμενον λόγιον
[6, 7]   ποίησον οὕτως" εἶπε βασιλεύς. Ἐλθὼν  δὲ   Ἀρταξάτης καὶ προσκυνήσας τὴν βασιλίδα
[6, 5]   ἔχεις· ἡδέως σε εἶδε. κἀγὼ  δὲ   αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ σε
[6, 3]   μὲν πρῶτον ᾐδεῖτο κἀκεῖνον· ἰδὼν  δὲ   αὐτὸν Ἀρταξάτης ἐρυθήματος μεστὸν καὶ
[6, 1]   εἶχεν ἔνδον, συνεχῶς ἐφοίτα. παρεφύλαττε  δὲ   αὐτὸν καὶ ἐν ταῖς ὁμιλίαις
[6, 6]   Καλλιρόη κατείπῃ τοὺς λόγους· Στάτειραν  δὲ   βαρυθυμοῦσαν μέγα τι βουλεύσειν αὐτῷ
[6, 6]   λυπούμενος δὲ ἐφ´ ἑαυτῷ, φοβούμενος  δὲ   βασιλέα· τάχα γὰρ οὐδὲ πιστεύσειν
[6, 8]   βασιλικὸν τοὺς Αἰγυπτίους ἀνῃρηκέναι, κεχειροτονηκέναι  δὲ   βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων, ἐκεῖνον δὲ
[6, 6]   ὁμιλία ἐρωτικὴ παρ´ εὐνούχου· ἂν  δὲ   βιαιότερόν τι γένηται, τότε ἐστί
[6, 1]   πρῶτον ἔσωσεν, εἶτα ἔγημε· Χαιρέας  δὲ   γήμας ἀπέκτεινε· μνημονεύειν ὀφείλει Καλλιρόη
[6, 1]   μὲν οὖν οἱ ἄνδρες· αἱ  δὲ   γυναῖκες οὐκ ἐρρητόρευον μόνον, ἀλλὰ
[6, 5]   ἐξορύξαι τοῦ διαφθείροντος αὐτήν, οἷα  δὲ   γυνὴ πεπαιδευμένη καὶ φρενήρης, ταχέως
[6, 2]   Περσῶν πλῆθος παρέπεμπε Διονύσιον,  δὲ   δῆμος Χαιρέαν. συνευχαὶ δὲ καὶ
[6, 3]   περὶ αὑτῆς μῦθον ἐκπέμπει. προφάσει  δὲ   δίκης ἦλθεν ἐπ´ ἐμὲ καὶ
[6, 1]   δὲ τὴν ἐλευθέραν ἀγοράσαι. οἱ  δὲ   Διονυσίῳ σπεύδοντες ἀντέλεγον πάλιν ἐξήγαγε
[6, 3]   Ἔρως· δεινὸν μὲν ὁμολογεῖν, ἀληθῶς  δὲ   ἑάλωκα. ταῦτα ἅμα λέγων ἐνεπλήσθη
[6, 9]   αὐτὸν εἰσῆλθε τοῦ κάλλους· ᾐδεῖτο  δὲ   εἰπεῖν τι περὶ αὐτῆς, μὴ
[6, 8]   αὐτοῖς ἐγγύθεν τὴν βοήθειαν· βραδυνόντων  δὲ   εἰς τοὐναντίον ἅπαντα χωρήσειν· τοὺς
[6, 6]   τοῦτό σε πάντες ὑμνοῦσιν. Ἕλληνες  δέ   εἰσι μικραίτιοι καὶ λάλοι. περιβόητον
[6, 8]   δὲ βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων, ἐκεῖνον  δὲ   ἐκ Μέμφεως ὁρμώμενον διαβεβηκέναι μὲν
[6, 1]   κλέπτοντας μὲν τὴν θέαν, αὐτομάτως  δὲ   ἐκεῖ φερομένους. Στάτειρα μὲν οὖν
[6, 5]   ἀμείψασθαι τὸν εὐνοῦχον ὑπισχνουμένη. πάλιν  δὲ   ἐκεῖνος ἀναλαβὼν ἀπὸ προοιμίων ἤρξατο
[6, 5]   φησὶν ἵλεῳ βασιλεῖ διαμένοιεν, σοὶ  δὲ   ἐκεῖνος, ὅτι ἐλεεῖτε γυναῖκα δυστυχῆ.
[6, 6]   μηδὲ δύνασθαι Καλλιρόῃ προσελθεῖν· σὺ  δὲ   ἐκέλευσάς μοι, δέσποτα, προνοεῖσθαι τοῦ
[6, 3]   κάλλος· πλὴν οὐχ ὁμολογεῖ· προσποιεῖται  δὲ   Ἑλληνὶς εἶναι Συρακοσία. καὶ τοῦτο
[6, 1]   ~Ἐπεὶ  δὲ   ἔμελλε βασιλεὺς τῇ ὑστεραίᾳ δικάζειν
[6, 2]   βοηθῇ πρὸς τὸν υἱόν. Πάντων  δὲ   ἐν θυμηδίαις ὄντων μόνοι τρεῖς
[6, 2]   καὶ ἐδονεῖτο πᾶσα Βαβυλών. ὥσπερ  δὲ   ἐν Ὀλυμπίοις τοὺς ἀθλητὰς ἔστι
[6, 3]   ἄβρωτον, ἄποτον ἐν θήρᾳ. θήρᾳ  δὲ   ἐνδιατρίβειν βέλτιον τοῖς βασιλείοις
[6, 4]   κἀκείνη θεᾶται τὴν πομπήν. ταχέως  δὲ   ἐνεπλήσθη τὰ ὄρη βοώντων, θεόντων,
[6, 3]   ἥλιον, ἧς ἀπολαύεις μόνος. ἐξουσία  δὲ   ἔρωτα καταλύει, πλὴν εἰ μή
[6, 6]   ἀλήθειαν ἀπέκρυπτε τῶν γεγονότων, ἀσχολίαν  δὲ   ἐσκήπτετο καὶ τήρησιν ἀκριβῆ τῆς
[6, 7]   εἰσῆλθεν εἰς τὸ δικαστήριον, οἵα  δὲ   ἔστη, πῶς ἐλάλησε, πῶς ἐσίγησε,
[6, 8]   ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην ἀθροίζεσθαι. ῥᾴστη  δέ   ἐστι Πέρσαις παρασκευὴ τῆς
[6, 3]   δύνασθαι προσθεῖναι τοῖς λόγοις· ἀποσιωπήσαντος  δὲ   εὐθὺς μὲν Ἀρταξάτης ἠπίστατο πόθεν
[6, 2]   εὐνοῦχος τὸ προσταχθὲν ἀπήγγειλε, πάντα  δὲ   εὐθὺς μεστὰ θυόντων, ἐστεφανωμένων. αὐλὸς
[6, 5]   τῆς ὁμιλίας μνώμενος κέρδος. Καλλιρόη  δὲ   εὐθὺς τὴν καρδίαν ἐπλήγη ὥσπερ
[6, 7]   λέγουσα δακρύων πηγὰς ἀφῆκεν·  δὲ   εὐνοῦχος ἐπέθετο μᾶλλον καὶ σεαυτῇ"
[6, 7]   σπουδῆς ἀπῄει πρὸς αὐτόν.  δὲ   εὐνοῦχος ἰδὼν τὴν Καλλιρόην μόνην
[6, 2]   δικῶν τε καὶ πραγμάτων.  δὲ   εὐνοῦχος τὸ προσταχθὲν ἀπήγγειλε, πάντα
[6, 6]   μεστός, ὀργιζόμενος μὲν Καλλιρόῃ, λυπούμενος  δὲ   ἐφ´ ἑαυτῷ, φοβούμενος δὲ βασιλέα·
[6, 4]   κάλλιστον θήραμα θηράσας. καὶ Ἀρταξάτης  δὲ   ἔχαιρε νομίζων πρὸς ὑπηρεσίαν ὑπεσχῆσθαι,
[6, 7]   προσεκύνησε καὶ τρέχουσα ἄπεισι· σὺ  δέ,   δούλη, τὴν εὐτυχίαν οὐ
[6, 4]   γὰρ ἄνδρα οὐκ ἔχει, μένει  δὲ   κρίσις, τίνι ὀφείλει γαμηθῆναι.
[6, 9]   τῆς ἀριστείας τὴν γυναῖκα. Καλλιρόην  δὲ   μὲν βασιλὶς οὐκ ἤθελεν
[6, 1]   γάμοι. τίς εὐτυχέστερος ἄρα; διέσχιστο  δὲ   πόλις, καὶ οἱ μὲν
[6, 4]   καὶ προμετωπίδια καὶ προστερνίδια· πορφύραν  δὲ   ἠμφίεστο Τυρίαν (τὸ δὲ ὕφασμα
[6, 7]   τοῦ πλήθους τῶν θεραπαινίδων.  δὲ   ἠπίστατο μὲν καὶ εὐθὺς ὠχρά
[6, 8]   ἄλλος ἄλλο τι παρῄνει· πᾶσι  δὲ   ἤρεσκε τὸ σπεύδειν καὶ μηδὲ
[6, 5]   πεισθῶ τοῦ μεγάλου βασιλέως. εἰμὶ  δὲ   θεραπαινίσιν ὁμοία Περσίδων γυναικῶν. μὴ
[6, 6]   βασιλεῖ περὶ τῶν γεγονότων· Καλλιρόη  δὲ   καθ´ ἑαυτὴν γενομένη ταῦτα" φησὶν
[6, 7]   φανερὸν νομίζουσι τὸν βασιλέα. Καλλιρόη  δὲ   καὶ αὐτοῦ τοῦ Διὸς οὐκ
[6, 1]   τῆς γυναικὸς ἀντισυγκρινόμενον ἐγγύς· ὑπώπτευε  δὲ   καὶ βασιλέως τὰς πυκνὰς εἰσόδους
[6, 1]   ὀφείλει Καλλιρόη τοῦ γάμου· γνωστὸν  δὲ   καὶ Διονυσίῳ πρόσεστιν εἰς τὸ
[6, 9]   ἀλλὰ τῶν καλλίστων ἀξιῶν. τότε  δὲ   καὶ ἐλπίδος εἶχέ τι κούφης,
[6, 2]   δὲ δῆμος Χαιρέαν. συνευχαὶ  δὲ   καὶ ἐπιβοήσεις μυρίαι τῶν σπευδόντων
[6, 9]   μεταβολὰς τοῖς δυστυχοῦσι βελτίονας, τάχα  δὲ   καὶ τὴν δίκην ἕξειν τέλος
[6, 2]   καὶ εἴθε σεαυτὸν μόνον· νῦν  δὲ   καὶ τὸ τῆς ψυχῆς σου
[6, 6]   ὅτι αὐτῆς βασιλεὺς ἐρᾷ, Διονύσιος  δὲ   καὶ Χαιρέας ὑπὸ ζηλοτυπίας. οὐκ
[6, 2]   ἂν ἤρισαν καὶ θεοί. βασιλεὺς  δὲ   καλέσας τὸν εὐνοῦχον Ἀρταξάτην, ὃς
[6, 3]   μονονουχὶ δήσας παρεφύλαττεν αὐτόν. ~Βασιλεὺς  δὲ   καλέσας τὸν εὐνοῦχον, ὃς ἦν
[6, 1]   τὴν γυναικωνῖτιν εἰσῄει· ἀφ´ οὗ  δὲ   Καλλιρόην εἶχεν ἔνδον, συνεχῶς ἐφοίτα.
[6, 4]   οὔτε ἀνθρώπων, πάντων βοώντων. ἔβλεπε  δὲ   Καλλιρόην μόνην τὴν μὴ παροῦσαν,
[6, 7]   μὲν ὀφθαλμοὺς ἔχει Καλλιρόη, πῶς  δὲ   καλὸν τὸ πρόσωπον. τὰς τρίχας
[6, 6]   ἀτυχῶς μέν, ἀλλὰ διελέχθη· δόξει  δὲ   καταπροδιδόναι τὴν ὑπηρεσίαν χαριζόμενος τῇ
[6, 7]   ἄφωνος, ἠκολούθει δὲ ὅμως. ἐπεὶ  δὲ   κατέστησαν μόνοι, λέγει πρὸς αὐτὴν
[6, 3]   ψυχὴν εἰς πάσας ἡδονάς. μάλιστα  δὲ   κυνηγεσίοις ἐξαιρέτως χαίρεις· οἶδα γάρ
[6, 4]   νομίζων πρὸς ὑπηρεσίαν ὑπεσχῆσθαι, βραβεύσειν  δὲ   λοιπὸν ἅρμα βασιλικόν, χάριν εἰδότων
[6, 4]   χάριν εἰδότων ἀμφοτέρων αὐτῷ, Καλλιρόης  δὲ   μᾶλλον· ἔκρινε γὰρ τὴν πρᾶξιν
[6, 1]   ἀγνοεῖς μέν, ἀλλὰ ἐρᾷς· ἐλεγχθήσῃ  δὲ   μᾶλλον, ὅταν αὐτὴν μὴ βλέπῃς.
[6, 6]   τάφου μὲν ἐξῆλθον, οὐκ ἐξάξει  δέ   με ἐντεῦθεν λοιπὸν οὐδὲ Θήρων
[6, 2]   ἷκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ· βασιλεὺς  δὲ   μεγαλοπρεπεῖς θυσίας παρέστησε τοῖς βωμοῖς.
[6, 8]   οἰκείους ἐνδώσειν ὡς ἀμελουμένους. εὐτύχημα  δὲ   μέγιστον βασιλεῖ γεγονέναι τὸ μήτε
[6, 4]   ἴδιον Ἔρωτος τὸ φιλόκοσμον· ἤθελε  δὲ   μέσος ὑπὸ Καλλιρόης ὁραθῆναι, καὶ
[6, 1]   καὶ τὸν πατέρα ἴδῃς· εἰ  δὲ   μή, ζήσεις ἐπὶ ξένης ὡς
[6, 6]   ὑπηρεσίαν χαριζόμενος τῇ βασιλίδι. ἐδεδοίκει  δὲ   μὴ καὶ πρὸς ἐκείνην Καλλιρόη
[6, 7]   πρόσκαιρον αὐτῷ χάριν δώσεις· εἰ  δὲ   μή, πείσῃ ἄκουσα πάσχουσιν
[6, 7]   γύναι, σκέψεως καιρόν. σκέπτου  δὲ   μὴ περὶ σεαυτῆς μόνης, ἀλλὰ
[6, 5]   ὑπὸ ξίφους τοῦ λόγου· προσεποιεῖτο  δὲ   μὴ συνιέναι καὶ θεοὶ" φησὶν
[6, 5]   θησαυρόν σοι κεκόμικα· καὶ σὺ  δὲ   μνημόνευέ μου τῆς εὐεργεσίας· εὐχάριστον
[6, 6]   θαλάττῃ, τάφῳ, δουλείᾳ, κρίσει. πάντων  δέ   μοι βαρύτατον ἔρως
[6, 7]   ~Παραυτίκα μὲν οὖν ἔπεισε, πάλιν  δὲ   νυκτὸς γενομένης ἀνεκάετο καὶ
[6, 5]   καὶ μὲν ἀπέδραμεν, ἔστη  δὲ   εὐνοῦχος ἀχανής· οἷα γὰρ
[6, 5]   ἐνοχλῶ μηδὲ τῇ βασιλίδι. δόξας  δὲ   εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν
[6, 1]   πρὸ τῆς δίκης ἐφειστήκει· κατέκειντο  δὲ   οἱ βασιλεῖς οὐχ ὁμοίους λαμβάνοντες
[6, 8]   πολεμίους καταφρονήσειν ὡς δεδιότων, τοὺς  δὲ   οἰκείους ἐνδώσειν ὡς ἀμελουμένους. εὐτύχημα
[6, 7]   τε ἦν καὶ ἄφωνος, ἠκολούθει  δὲ   ὅμως. ἐπεὶ δὲ κατέστησαν μόνοι,
[6, 3]   καὶ αὐτοῦ τοῦ Διός· ἠπίστουν  δὲ   ὅμως ὅτι δύναταί τις παρ´
[6, 4]   ἄλλης στρατιᾶς τὸ ἐπίλεκτον. πάντων  δὲ   ὄντων ἀξιοθεάτων διαπρεπέστατος ἦν αὐτὸς
[6, 9]   τῶν ὑπηκόων μένειν ἐξῆν. κοσμησάμενος  δὲ   ὅπλοις καλλίστοις καὶ ποιήσας στῖφος
[6, 7]   ἔξεστιν ἀντειπεῖν βασιλέως κελεύοντος. εἰδὼς  δὲ   ὅτι Καλλιρόη καιρὸν οὐ δώσει,
[6, 1]   οὐκ ἀπέλιπεν· οὐκ ἀπελείφθη. Διονύσιος  δὲ   οὐκ ἔπεισεν, οὐκ ἔγημεν. λῃσταὶ
[6, 2]   καὶ πρὸ τούτων Χαιρέας. Καλλιρόη  δὲ   οὐκ ἠδύνατο λυπεῖσθαι φανερῶς ἐν
[6, 2]   τοιαῦτα μὲν ὠδύρετο Διονύσιος, Χαιρέας  δὲ   οὐχ ἥπτετο τροφῆς, οὐδὲ ὅλως
[6, 1]   οὖν ἡδεῖαν ἡμέραν ἐξεδέχετο, βασιλεὺς  δὲ   οὐχ ὁμοίαν, ἀλλ´ ἠγρύπνει δι´
[6, 8]   περὶ αὐτὸν δύναμιν ἐξάγειν, διαπέμψαι  δὲ   πανταχόσε κελεύοντα τὴν στρατιὰν ἐπὶ
[6, 8]   ὧντινων, ποῖα καὶ πόσα. τοσούτῳ  δὲ   παρασκευάζεται χρόνῳ πάντα ὑπὸ πάντων,
[6, 6]   δίκη τῆς δόξης. ταύτην  δὲ   παρέμισγε τὴν παλινῳδίαν, εἴ πως
[6, 8]   βασιλεύς, κατεπλάγησαν δὲ Πέρσαι· κατήφεια  δὲ   πᾶσαν ἔσχε Βαβυλῶνα. τότε καὶ
[6, 8]   τὸν ἀριθμὸν δεῖ παρέχειν, ποῖα  δὲ   πεζὴν στρατιὰν καὶ πόσην, τίνας
[6, 9]   κἂν εἷς ἀνὴρ παρεσκεύασε. ~Τῇ  δὲ   πέμπτῃ τῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν
[6, 8]   ἐταράχθη μὲν βασιλεύς, κατεπλάγησαν  δὲ   Πέρσαι· κατήφεια δὲ πᾶσαν ἔσχε
[6, 2]   τὸ βασιλικὸν ἡτοίμαζον δικαστήριον· τὸ  δὲ   πλῆθος συνέτρεχεν ἐπὶ τὰ βασίλεια,
[6, 1]   ἄλλοτε δ´ αὖτε ὕπτιος, ἄλλοτε  δὲ   πρηνής, ἐννοούμενος καθ´ αὑτὸν καὶ
[6, 7]   τιμιωτέραν, ὡς ἀρέσασαν βασιλεῖ. τοῦτο  δὲ   προσέθηκεν οὐχὶ δι´ ἐκείνην ἀλλὰ
[6, 6]   δέσποτα, προνοεῖσθαι τοῦ λαθεῖν. ὀρθῶς  δὲ   προσέταξας· ἀνείληφας γὰρ τὸ σεμνότατον
[6, 5]   κύριον ὑπέρριψας Διονυσίου δούλῃ. θαυμάζω  δὲ   πῶς συνετώτατος ὑπάρχων ἀγνοεῖς τὴν
[6, 3]   δρᾶμα τοῦτο ἐκείνη κατεσκεύασε. θαυμάζω  δέ   σε πῶς ἐτόλμησας Στάτειραν λέγειν
[6, 7]   οὐ ζηλοτυπήσει τὸν κρείττονα· δόξει  δέ   σε τιμιωτέραν, ὡς ἀρέσασαν βασιλεῖ.
[6, 2]   εἶδε; τίς ἂν προσῆλθε; φέρων  δὲ   σεαυτὸν εἰς μέσους ἔρριψας τοὺς
[6, 8]   τῆς ὁμιλίας ἥψατο Καλλιρόης. ~Πᾶσαν  δὲ   σκέψιν καὶ πᾶσαν ἐρωτικὴν ὁμιλίαν
[6, 4]   παρήρτητο, Σηρῶν ἔργον πολυτελέστατον. καθῆστο  δὲ   σοβαρός· ἔστι γὰρ ἴδιον Ἔρωτος
[6, 4]   δὴ καὶ Καλλιρόην ἄγε. δύο  δέ   σοι προστάσσω, μὴ ἄκουσαν, μήτε
[6, 1]   καὶ πάντες τοῦτο ἴσασι. μάλιστα  δὲ   Στάτειραν αἰδοῦμαι. μήτε οὖν δημοσίευε
[6, 8]   ὁρμώμενον διαβεβηκέναι μὲν Πηλούσιον, ἤδη  δὲ   Συρίαν καὶ Φοινίκην κατατρέχειν, ὡς
[6, 7]   παρευδοκιμούμενος. κἀκεῖνος μὲν ἀπηλλάγη, τὸ  δὲ   τελευταῖον τῆς ὁμιλίας ἥψατο Καλλιρόης.
[6, 1]   ἔγημεν. λῃσταὶ ἐπώλησαν· οὐκ ἐξὸν  δὲ   τὴν ἐλευθέραν ἀγοράσαι. οἱ δὲ
[6, 7]   Καλλιρόη καιρὸν οὐ δώσει, διακρούσεται  δὲ   τὴν ὁμιλίαν ἐξεπίτηδες συνοῦσα τῇ
[6, 8]   πυρὸς αἰφνίδιον ἐπιρρυέντος αὐταῖς. πρὸς  δὲ   τὴν φήμην ἐταράχθη μὲν
[6, 2]   λέγων ὥρμησεν ἐπὶ ξίφος, κατέσχε  δὲ   τὴν χεῖρα Πολύχαρμος καὶ μονονουχὶ
[6, 3]   Ἑλληνὶς εἶναι Συρακοσία. καὶ τοῦτο  δὲ   τῆς ἀπάτης ἐστὶ σημεῖον. ἐλεγχθῆναι
[6, 9]   τηλικούτῳ γυναικὸς εὐμόρφου μνημονεύων. βιαζομένης  δὲ   τῆς ὁρμῆς πρὸς μὲν Στάτειραν
[6, 5]   κάλλος μὲν θεῖον εὐτύχησας, μέγα  δέ   τι ἀπ´ αὐτοῦ καὶ σεμνὸν
[6, 9]   αὐτῷ συνῄδει τὸν ἔρωτα, ἐπενόησε  δέ   τι τοιοῦτον. ἔθος ἐστὶν αὐτῷ
[6, 2]   σὺ κρείττων, σὺ νικᾷς. ἦν  δὲ   τὸ ἆθλον οὐ κότινος, οὐ
[6, 5]   ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ μνημόνευε. Καλλιρόη  δὲ   τὸ μὲν πρῶτον ὥρμησεν, εἰ
[6, 7]   πῶς ᾐδέσθη, πῶς ἔκλαυσε. διαγρυπνήσας  δὲ   τὸ πλεῖστον μέρος καὶ τοσοῦτον
[6, 8]   πεζὴν στρατιὰν καὶ πόσην, τίνας  δὲ   τοξότας καὶ πόσα ἑκάστους ἅρματα
[6, 2]   οὐδὲ ὅλως ἤθελε ζῆν. Πολυχάρμου  δὲ   τοῦ φίλου κωλύοντος αὐτὸν ἀποκαρτερεῖν
[6, 9]   τὴν στρατεύσιμον εἶχον ἡλικίαν. ἐν  δὲ   τούτοις ἐξῆλθε καὶ Διονύσιος· Ἴων
[6, 7]   τὴν μανίαν τὴν σήν, τοὐναντίον  δέ,   ὑπεσχόμην ὑπὲρ σοῦ. πάρεισιν οὖν
[6, 4]   πορφύραν δὲ ἠμφίεστο Τυρίαν (τὸ  δὲ   ὕφασμα Βαβυλώνιον) καὶ τιάραν ὑακινθινοβαφῆ·
[6, 4]   μεγίστῳ χρύσεον ἔχοντι χαλινόν, χρύσεα  δὲ   φάλαρα καὶ προμετωπίδια καὶ προστερνίδια·
[6, 2]   καὶ ἡδέως κολαζόμενον ὁρᾷς. εἰ  δὲ   φίλος ἦς, οὐκ ἂν ἐφθόνεις
[6, 4]   δοῦλος, ὡς βάρβαρος. οὐκ ᾔδει  δὲ   φρόνημα Ἑλληνικὸν εὐγενὲς καὶ μάλιστα
[6, 5]   σου θεοί. διὰ τοῦτό σε  ἐνθάδε   ἤγαγον, πρόφασιν εὑρόντες τὴν δίκην,
[6, 4]   παρὼν καὶ λέγων οἷον ἦν  ἐνθάδε   Καλλιρόην ἰδεῖν, κνήμας ἀνεζωσμένην καὶ
[6, 3]   λέγεις, ὅτι θεῶν τίς ἐστιν  ἥδε   γυνή· οὐδὲ γὰρ ἀνθρώπινον
[6, 6]   οὐδ´ ἑαυτῷ. ~Καταλειφθεὶς οὖν καὶ  μηδὲ   ἀποκρίσεως καταξιωθεὶς ἀπηλλάττετο μυρίων παθῶν
[6, 6]   τήρησιν ἀκριβῆ τῆς βασιλίδος, ὥστε  μηδὲ   δύνασθαι Καλλιρόῃ προσελθεῖν· σὺ δὲ
[6, 8]   δὲ ἤρεσκε τὸ σπεύδειν καὶ  μηδὲ   μίαν ἡμέραν, εἰ δυνατόν, ἀναβαλέσθαι
[6, 5]   τὴν κρίσιν, ἵνα μηκέτι ἐνοχλῶ  μηδὲ   τῇ βασιλίδι. δόξας δὲ
[6, 5]   πρῶτον εὐαγγέλιον ἔχεις· ἡδέως σε  εἶδε.   κἀγὼ δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ
[6, 2]   μὴ θέλοντος ἐδόθη. τίς ἂν  εἶδε;   τίς ἂν προσῆλθε; φέρων δὲ
[6, 5]   οὖν ἔδοξεν ἀποδίδοσθαι Χαιρέᾳ καὶ  ἔσπευδε   τοῦτο ἀκοῦσαι, καὶ τῶν εὐαγγελίων
[6, 7]   δούλη, τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρεις,  οὐδὲ   ἀγαπᾷς ὅτι σε παρακαλεῖ κελεῦσαι
[6, 3]   γε μὴν οὐδὲ ἀμφίβολον ἦν  οὐδὲ   ἄδηλον ὅτι Καλλιρόης παρούσης οὐκ
[6, 7]   Διὸς οὐκ ἂν ἠσπάσατο γάμους,  οὐδὲ   ἀθανασίαν προετίμησεν ἂν ἡμέρας μιᾶς
[6, 7]   πόλεως πρώτης, ἣν οὐκ ἐνίκησαν  οὐδὲ   Ἀθηναῖοι οἱ ἐν Μαραθῶνι καὶ
[6, 3]   τοῦ πυρός, ἔτι γε μὴν  οὐδὲ   ἀμφίβολον ἦν οὐδὲ ἄδηλον ὅτι
[6, 7]   βασιλέως ἐχθροί, μόνοις γὰρ τούτοις  οὐδὲ   ἀποθανεῖν θέλουσιν ἔξεστι. κατεγέλασε Καλλιρόη
[6, 3]   τίς ἐστιν ἥδε γυνή·  οὐδὲ   γὰρ ἀνθρώπινον τὸ κάλλος· πλὴν
[6, 3]   μὲν Ἀρταξάτης ἠπίστατο πόθεν ἐτρώθη.  οὐδὲ   γὰρ πρότερον ἀνύποπτος ἦν, ἀλλὰ
[6, 9]   οὐκ ἤθελεν ἐπάγεσθαι· διὰ τοῦτο  οὐδὲ   ἐμνημόνευσεν αὐτῆς πρὸς βασιλέα οὐδὲ
[6, 9]   οὐδὲ ἐμνημόνευσεν αὐτῆς πρὸς βασιλέα  οὐδὲ   ἐπύθετο τί κελεύει γενέσθαι περὶ
[6, 2]   ἦς ἐν Μιλήτῳ κύριος, καὶ  οὐδὲ   ἐπιστολὴ Καλλιρόῃ τότε σοῦ
[6, 6]   ἐξάξει δέ με ἐντεῦθεν λοιπὸν  οὐδὲ   Θήρων λῃστής. κάλλος
[6, 2]   Χαιρέας δὲ οὐχ ἥπτετο τροφῆς,  οὐδὲ   ὅλως ἤθελε ζῆν. Πολυχάρμου δὲ
[6, 6]   φοβούμενος δὲ βασιλέα· τάχα γὰρ  οὐδὲ   πιστεύσειν αὐτὸν ὅτι ἀτυχῶς μέν,
[6, 9]   Στάτειραν αὐτὴν οὐδὲν εἶπεν, ἀλλ´  οὐδὲ   πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ αὐτῷ
[6, 6]   ζηλοτυπίας. οὐκ ἔστι δὲ ἄξιον  οὐδὲ   τὴν βασιλίδα λυπῆσαι, ἣν εὐμορφοτέραν
[6, 2]   εἰ Καλλιρόης ἀνήρ ἐστιν. ἀλλ´  οὐδὲ   τὴν ὁποιανδήποτε κρίσιν βάσκανος
[6, 7]   τὸν ἄνδρα κομίσῃ; τάχα μὲν  οὐδὲ   Χαιρέας γνοίη τὸ πραχθέν, ἀλλὰ
[6, 9]   οὕτως ἐξῆλθε Βαβυλῶνος οὐκ ἀηδῶς,  ἤλπιζε   γὰρ καὶ Χαιρέαν ἐξελεύσεσθαι· πολλὰ
[6, 5]   θῦε δὴ τοῖς θεοῖς καὶ  μακάριζε   σεαυτήν, καὶ νύττε ὅπως ἀρέσῃς
[6, 1]   τὸν ἔρωτα μήτε τὴν δίκην  ἀπάρτιζε.   ἀρκεῖ σοι Καλλιρόην κἂν βλέπειν·
[6, 2]   μέσους ἔρριψας τοὺς πολεμίους. καὶ  εἴθε   σεαυτὸν μόνον· νῦν δὲ καὶ
[6, 9]   ἀκολουθείτω. καὶ Καλλιρόη μὲν οὕτως  ἐξῆλθε   Βαβυλῶνος οὐκ ἀηδῶς, ἤλπιζε γὰρ
[6, 9]   εἶχον ἡλικίαν. ἐν δὲ τούτοις  ἐξῆλθε   καὶ Διονύσιος· Ἴων γὰρ ἦν
[6, 2]   συνοδίας· τάχα γὰρ οὐκ ἂν  ἐξῆλθε   τοῦ τάφου καταλιποῦσα τὸν νεκρόν.
[6, 4]   ἤκουεν ἐκείνης τῆς μὴ λαλούσης.  συνεξῆλθε   γὰρ ἐπὶ τὴν θήραν
[6, 9]   ἀδιηγήτῳ ταράχῳ μνήμη τις αὐτὸν  εἰσῆλθε   τοῦ κάλλους· ᾐδεῖτο δὲ εἰπεῖν
[6, 2]   τίς ἂν εἶδε; τίς ἂν  προσῆλθε;   φέρων δὲ σεαυτὸν εἰς μέσους
[6, 5]   παρ´ ἐκείνῳ. τοῦτο γὰρ προσέθηκεν·  εἴωθε   γὰρ πᾶς δοῦλος, ὅταν διαλέγηταί
[6, 6]   τῆς βασιλίδος ζηλοτυπίαν, ἣν οὐκ  ἤνεγκε   Χαιρέας, ἀνὴρ Ἕλλην. τί ποιήσει
[6, 5]   καὶ φιλάνδρου. ~Καιρὸν οὖν ἐπιτηρήσας  ἧκε   πρὸς αὐτὴν καὶ μόνης λαβόμενος
[6, 3]   εἰ μή τις ἐξ οὐρανοῦ  καταβέβηκε   τῶν ἄνωθεν ἐκ θαλάττης
[6, 3]   καὶ σιωπᾶν δυνάμενον; τί τηλικοῦτον  συμβέβηκε   δεινόν; ὡς ἀγωνιῶ μή τινα
[6, 8]   ἄλλο τι παρῄνει· πᾶσι δὲ  ἤρεσκε   τὸ σπεύδειν καὶ μηδὲ μίαν
[6, 5]   τίς λέγων, τὴν ὀργὴν  μετέβαλε   καὶ κατειρωνεύσατο λοιπὸν τοῦ βαρβάρου.
[6, 3]   Ἀρταξάτης ὡς εἰπών τι προπετές,  μετέβαλε   τὸν λόγον εἰς ἔπαινον. σεμνῶς"
[6, 4]   γὰρ ἴδιον Ἔρωτος τὸ φιλόκοσμον·  ἤθελε   δὲ μέσος ὑπὸ Καλλιρόης ὁραθῆναι,
[6, 2]   οὐχ ἥπτετο τροφῆς, οὐδὲ ὅλως  ἤθελε   ζῆν. Πολυχάρμου δὲ τοῦ φίλου
[6, 5]   εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν  ἤθελε   καὶ οὐ νενόηκεν γυνή,
[6, 2]   δὲ εὐνοῦχος τὸ προσταχθὲν  ἀπήγγειλε,   πάντα δὲ εὐθὺς μεστὰ θυόντων,
[6, 1]   θέλεις λυπεῖν; Ἥλιος προπάτωρ σὸς  ἐξεῖλέ   σοι τοῦτο τὸ ζῶον, κάλλιστον
[6, 1]   ~Ἐπεὶ δὲ  ἔμελλε   βασιλεὺς τῇ ὑστεραίᾳ δικάζειν πότερον
[6, 2]   συνετάφην· ἀλλὰ καὶ τότε σύ  με   βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐκώλυσας καὶ ἀφείλω
[6, 7]   ἔμπειρός εἰμι τοῦ δυστυχεῖν. τί  με   δύναται βασιλεὺς ὧν πέπονθα διαθεῖναι
[6, 6]   μὲν ἐξῆλθον, οὐκ ἐξάξει δέ  με   ἐντεῦθεν λοιπὸν οὐδὲ Θήρων
[6, 2]   ὑπάρχεις φίλου σχήματι· βασανιζόμενον γάρ  με   κατέχεις καὶ ἡδέως κολαζόμενον ὁρᾷς.
[6, 2]   ὄναρ καὶ ὕπαρ οἱ θεοί  με   μισοῦσι. ταῦτα λέγων ὥρμησεν ἐπὶ
[6, 6]   διὰ σὲ παρέστην δικαστηρίῳ. πόσοις  με   παρέδωκας; λῃσταῖς, θαλάττῃ, τάφῳ, δουλείᾳ,
[6, 2]   θεοὶ θυσίας ἀπαιτοῦσι καὶ δεῖ  με   πρῶτον ἐκτελέσαι τὰ τῆς εὐσεβείας.
[6, 5]   γυναῖκα δυστυχῆ. δέομαι, θᾶττον ἀπαλλαξάτω  με   τῆς φροντίδος, ἀπαρτίσας τὴν κρίσιν,
[6, 3]   προφάσει δὲ δίκης ἦλθεν ἐπ´  ἐμὲ   καὶ ὅλον τὸ δρᾶμα τοῦτο
[6, 1]   σωτηρίας αὐτῆς· πρῶτον ἔσωσεν, εἶτα  ἔγημε·   Χαιρέας δὲ γήμας ἀπέκτεινε· μνημονεύειν
[6, 2]   βασιλείοις, ἀλλ´ ἡσυχῆ καὶ λανθάνουσα  ὑπέστενε   καὶ τῇ ἑορτῇ κατηρᾶτο· Διονύσιος
[6, 1]   εἶτα ἔγημε· Χαιρέας δὲ γήμας  ἀπέκτεινε·   μνημονεύειν ὀφείλει Καλλιρόη τοῦ γάμου·
[6, 4]   ἀμφοτέρων αὐτῷ, Καλλιρόης δὲ μᾶλλον·  ἔκρινε   γὰρ τὴν πρᾶξιν ῥᾳδίαν, ὡς
[6, 9]   τῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν ἀγγελίαν  ἐξήλαυνε   Βαβυλῶνος βασιλεύς, κοινῷ παραγγέλματι
[6, 4]   ὑλακτούντων, οὔτε ἀνθρώπων, πάντων βοώντων.  ἔβλεπε   δὲ Καλλιρόην μόνην τὴν μὴ
[6, 4]   ἡδύς. ἀλλὰ βασιλεὺς οὔτε ἵππον  ἔβλεπε,   τοσούτων ἱππέων αὐτῷ παραθεόντων, οὔτε
[6, 7]   Καλλιρόης ἐξουσίαν δώσει. ποίησον οὕτως"  εἶπε   βασιλεύς. Ἐλθὼν δὲ Ἀρταξάτης καὶ
[6, 3]   ὡς ἀγωνιῶ μή τινα ἐπιβουλὴν  εἶπε   βασιλεὺς καὶ μεγίστην, ἀλλ´ οὐχ
[6, 2]   αὐτὸν ἀποκαρτερεῖν σύ μοι πάντων"  εἶπε   πολεμιώτατος ὑπάρχεις φίλου σχήματι· βασανιζόμενον
[6, 2]   Διονύσιος δ´ ἑαυτῷ, διότι Μίλητον  κατέλιπε.   φέρε" φησίν, τλῆμον, τὴν
[6, 2]   τὸ μὲν δοκιμώτατον Περσῶν πλῆθος  παρέπεμπε   Διονύσιον, δὲ δῆμος Χαιρέαν.
[6, 7]   Χαιρέου λοιδορηθέντος καὶ εὐφήμησον" εἶπεν,  ἄνθρωπε.   Χαιρέας εὐγενής ἐστι, πόλεως πρώτης,
[6, 2]   δ´ ἑαυτῷ, διότι Μίλητον κατέλιπε.  φέρε"   φησίν, τλῆμον, τὴν ἑκούσιον
[6, 4]   θήραμα θηράσας. καὶ Ἀρταξάτης δὲ  ἔχαιρε   νομίζων πρὸς ὑπηρεσίαν ὑπεσχῆσθαι, βραβεύσειν
[6, 6]   μοι πάντων κακῶν αἴτιον. διὰ  σὲ   ἀνῃρέθην, διὰ σὲ ἐπράθην, διὰ
[6, 7]   ὃν θέλεις· οὐ δήπου γάρ  σε   αὐτὸς μέλλει γαμεῖν ἀλλὰ πρόσκαιρον
[6, 6]   μάρτυν, Εὐφρᾶτα. προεῖπον ὅτι οὐκέτι  σε   διαβήσομαι. ἔρρωσο, πάτερ, καὶ σύ,
[6, 6]   ἀνῃρέθην, διὰ σὲ ἐπράθην, διὰ  σὲ   ἔγημα μετὰ Χαιρέαν, διὰ σὲ
[6, 4]   εὐνοῦχον κατεφίλησε καὶ δικαίως ἄρα  σε   ἐγὼ" ἔφη πάντων προτιμῶ· σὺ
[6, 5]   τοῦτο πρῶτον εὐαγγέλιον ἔχεις· ἡδέως  σε   εἶδε. κἀγὼ δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω
[6, 6]   σὲ ἔγημα μετὰ Χαιρέαν, διὰ  σὲ   εἰς Βαβυλῶνα ἤχθην, διὰ σὲ
[6, 5]   κήδονταί σου θεοί. διὰ τοῦτό  σε   ἐνθάδε ἤγαγον, πρόφασιν εὑρόντες τὴν
[6, 6]   αἴτιον. διὰ σὲ ἀνῃρέθην, διὰ  σὲ   ἐπράθην, διὰ σὲ ἔγημα μετὰ
[6, 4]   ἄκουσαν, μήτε φανερῶς· θέλω γάρ  σε   καὶ πεῖσαι καὶ λαθεῖν. Εὐθὺς
[6, 6]   ταῦτα" φησὶν ἐγὼ προεμαντευόμην. ἔχω  σε   μάρτυν, Εὐφρᾶτα. προεῖπον ὅτι οὐκέτι
[6, 5]   πρόφασιν εὑρόντες τὴν δίκην, ἵνα  σε   μέγας βασιλεὺς θεάσηται. καὶ
[6, 6]   παρὰ Πέρσαις εὐδοκιμεῖν. διὰ τοῦτό  σε   πάντες ὑμνοῦσιν. Ἕλληνες δέ εἰσι
[6, 5]   δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ  σε   παρ´ ἐκείνῳ. τοῦτο γὰρ προσέθηκεν·
[6, 7]   οὐ φέρεις, οὐδὲ ἀγαπᾷς ὅτι  σε   παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος. ἀλλ´ ἐγὼ
[6, 6]   σὲ εἰς Βαβυλῶνα ἤχθην, διὰ  σὲ   παρέστην δικαστηρίῳ. πόσοις με παρέδωκας;
[6, 5]   τῆς εὐεργεσίας· εὐχάριστον γὰρ εἶναί  σε   πιστεύω. πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ
[6, 7]   δυνάμενος. ἀλλ´ ἐγὼ (τιμῶ γάρ  σε)   πρὸς ἐκεῖνον οὐ κατηγόρευσα τὴν
[6, 5]   τίνων πόλεων ἄρχεις; πόσοι δοῦλοί  σε   προσκυνοῦσι; γυναῖκες Βαβυλώνιαι θεραπαινίδας ἔχουσι
[6, 3]   τοῦτο ἐκείνη κατεσκεύασε. θαυμάζω δέ  σε   πῶς ἐτόλμησας Στάτειραν λέγειν καλλίστην
[6, 7]   ζηλοτυπήσει τὸν κρείττονα· δόξει δέ  σε   τιμιωτέραν, ὡς ἀρέσασαν βασιλεῖ. τοῦτο
[6, 3]   κυνηγεσίοις ἐξαιρέτως χαίρεις· οἶδα γάρ  σε   ὑφ´ ἡδονῆς διημερεύοντα ἄβρωτον, ἄποτον
[6, 7]   καὶ προσκυνήσας τὴν βασιλίδα καλεῖ  σε"   φησίν, δέσποινα, ἀνήρ.
[6, 7]   τούτοις οὐδὲ ἀποθανεῖν θέλουσιν ἔξεστι.  κατεγέλασε   Καλλιρόη τῆς ἀπειλῆς καὶ ἔφη
[6, 8]   πάντων, ὅσῳ κἂν εἷς ἀνὴρ  παρεσκεύασε.   ~Τῇ δὲ πέμπτῃ τῶν ἡμερῶν
[6, 3]   ὅλον τὸ δρᾶμα τοῦτο ἐκείνη  κατεσκεύασε.   θαυμάζω δέ σε πῶς ἐτόλμησας
[6, 4]   ἐγγὺς εἶναι τοῦ πυρός. ~Ταῦτα  ἤρεσε   καὶ θήρα κατηγγέλλετο μεγαλοπρεπής. ἐξήλαυνον
[6, 7]   δὲ ἔστη, πῶς ἐλάλησε, πῶς  ἐσίγησε,   πῶς ᾐδέσθη, πῶς ἔκλαυσε. διαγρυπνήσας
[6, 7]   δικαστήριον, οἵα δὲ ἔστη, πῶς  ἐλάλησε,   πῶς ἐσίγησε, πῶς ᾐδέσθη, πῶς
[6, 4]   προσλαβόμενος ὑπὸ χεῖρα τὸν εὐνοῦχον  κατεφίλησε   καὶ δικαίως ἄρα σε ἐγὼ"
[6, 7]   ἀνήρ. ἀκούσασα Στάτειρα  προσεκύνησε   καὶ μετὰ σπουδῆς ἀπῄει πρὸς
[6, 7]   πῶς ἀκούσασα τὸ βασιλέως ὄνομα  προσεκύνησε   καὶ τρέχουσα ἄπεισι· σὺ δέ,
[6, 9]   ἐπειδὴ αὐτῷ συνῄδει τὸν ἔρωτα,  ἐπενόησε   δέ τι τοιοῦτον. ἔθος ἐστὶν
[6, 7]   βασιλέως τὸν Μιθριδάτου δοῦλον προτιμᾷς;  ἠγανάκτησε   Καλλιρόη Χαιρέου λοιδορηθέντος καὶ εὐφήμησον"
[6, 2]   καπνῷ· βασιλεὺς δὲ μεγαλοπρεπεῖς θυσίας  παρέστησε   τοῖς βωμοῖς. τότε πρῶτον καὶ
[6, 7]   διακονίας δυσχεροῦς. ~Παραυτίκα μὲν οὖν  ἔπεισε,   πάλιν δὲ νυκτὸς γενομένης ἀνεκάετο
[6, 8]   αὐτὸν δύναμιν ἐξάγειν, διαπέμψαι δὲ  πανταχόσε   κελεύοντα τὴν στρατιὰν ἐπὶ ποταμὸν
[6, 4]   καὶ δι´ αὐτῆς τῆς θεραπείας  ἐξέκαυσε   τὴν ψυχήν, ἔνδον παρὼν καὶ
[6, 7]   πῶς ἐσίγησε, πῶς ᾐδέσθη, πῶς  ἔκλαυσε.   διαγρυπνήσας δὲ τὸ πλεῖστον μέρος
[6, 9]   ὡς ἕκαστον ἔδει γενέσθαι, τελευταίας  ἐμνημόνευσε   Καλλιρόης ἀξιοπίστῳ τῷ προσώπῳ, ὡς
[6, 2]   βωμοῖς. τότε πρῶτον καὶ Ἔρωτι  ἔθυσε   καὶ πολλὰ παρεκάλεσεν Ἀφροδίτην, ἵνα
[6, 9]   τι τοιοῦτον. ἔθος ἐστὶν αὐτῷ  τε   βασιλεῖ καὶ Περσῶν τοῖς ἀρίστοις,
[6, 7]   ἠπίστατο μὲν καὶ εὐθὺς ὠχρά  τε   ἦν καὶ ἄφωνος, ἠκολούθει δὲ
[6, 8]   καὶ πόσα ἑκάστους ἅρματα ψιλά  τε   καὶ δρεπανηφόρα, καὶ ἐλέφαντας ὁπόθεν
[6, 3]   Ἔρως πρότερον ἤκουον ἐν μύθοις  τε   καὶ ποιήμασιν, ὅτι κρατεῖ πάντων
[6, 2]   πᾶσαν τὴν Ἀσίαν ἀφειμένην δικῶν  τε   καὶ πραγμάτων. δὲ εὐνοῦχος
[6, 1]   πᾶσα Βαβυλών, καὶ ἐν οἰκίαις  τε   πρὸς ἀλλήλους καὶ ἐν τοῖς
[6, 4]   θήραν Ἔρως αὐτῷ, καί,  ἅτε   δὴ φιλόνεικος θεός, ἀντιταττόμενον ἰδὼν
[6, 1]   Συρακούσας. ὀφθαλμοὶ δυστυχεῖς, μίαν ὥραν  ἔχετε   λοιπὸν ἀπολαῦσαι τοῦ καλλίστου θεάματος·
[6, 8]   δὲ μέγιστον βασιλεῖ γεγονέναι τὸ  μήτε   ἐν Βάκτροις μήτε ἐν Ἐκβατάνοις,
[6, 8]   γεγονέναι τὸ μήτε ἐν Βάκτροις  μήτε   ἐν Ἐκβατάνοις, ἀλλὰ ἐν Βαβυλῶνι
[6, 4]   κεῖνται γὰρ ἐπὶ τοῖς γάμοις,  μήτε   μοιχείαν, δεῖ γὰρ πρῶτον εἶναι
[6, 1]   ἴσασι. μάλιστα δὲ Στάτειραν αἰδοῦμαι.  μήτε   οὖν δημοσίευε τὸν ἔρωτα μήτε
[6, 1]   μήτε οὖν δημοσίευε τὸν ἔρωτα  μήτε   τὴν δίκην ἀπάρτιζε. ἀρκεῖ σοι
[6, 4]   οὖν ὅτι χήρας ἐρᾷς· ὡς  μήτε   τοὺς νόμους αἰδοῦ, κεῖνται γὰρ
[6, 4]   δέ σοι προστάσσω, μὴ ἄκουσαν,  μήτε   φανερῶς· θέλω γάρ σε καὶ
[6, 2]   πόλεμος κεκίνηται. τί δοκεῖ σοι,  ἀνόητε;   Χαιρέαν ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας σεαυτῷ
[6, 5]   διαμένοιεν, σοὶ δὲ ἐκεῖνος, ὅτι  ἐλεεῖτε   γυναῖκα δυστυχῆ. δέομαι, θᾶττον ἀπαλλαξάτω
[6, 1]   νυκτὸς ἄλλοτ´ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος,  ἄλλοτε   δ´ αὖτε ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ
[6, 1]   κατακείμενος, ἄλλοτε δ´ αὖτε ὕπτιος,  ἄλλοτε   δὲ πρηνής, ἐννοούμενος καθ´ αὑτὸν
[6, 2]   ἀνήρ ἐστιν. ἀλλ´ οὐδὲ τὴν  ὁποιανδήποτε   κρίσιν βάσκανος δαίμων ἐπιτρέπει
[6, 9]   τιθέμενος, ἀλλὰ τῶν καλλίστων ἀξιῶν.  τότε   δὲ καὶ ἐλπίδος εἶχέ τι
[6, 6]   ἂν δὲ βιαιότερόν τι γένηται,  τότε   ἐστί σοι καιρὸς ἐπιδεῖξαι Χαιρέᾳ
[6, 8]   κατήφεια δὲ πᾶσαν ἔσχε Βαβυλῶνα.  τότε   καὶ ὄναρ βασιλέως λογοποιοὶ καὶ
[6, 2]   μεγαλοπρεπεῖς θυσίας παρέστησε τοῖς βωμοῖς.  τότε   πρῶτον καὶ Ἔρωτι ἔθυσε καὶ
[6, 2]   καὶ οὐδὲ ἐπιστολὴ Καλλιρόῃ  τότε   σοῦ μὴ θέλοντος ἐδόθη. τίς
[6, 2]   θαπτομένῃ Καλλιρόῃ συνετάφην· ἀλλὰ καὶ  τότε   σύ με βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐκώλυσας
[6, 6]   πρὸς βασιλέα τὴν μὲν ἀλήθειαν  ἀπέκρυπτε   τῶν γεγονότων, ἀσχολίαν δὲ ἐσκήπτετο
[6, 1]   τέκνου. τοιαῦτα διαλαλούντων ἦν ἀκούειν,  ὥστε   εἶπεν ἄν τις ὅλην Βαβυλῶνα
[6, 6]   καὶ τήρησιν ἀκριβῆ τῆς βασιλίδος,  ὥστε   μηδὲ δύνασθαι Καλλιρόῃ προσελθεῖν· σὺ
[6, 3]   ταῦτα ἅμα λέγων ἐνεπλήσθη δακρύων,  ὥστε   μηκέτι τι δύνασθαι προσθεῖναι τοῖς
[6, 7]   τὸν εὐνοῦχον ἄπιθι" φησὶ καὶ  παραφύλαττε   δι´ ὅλης τῆς ἡμέρας· πάντως
[6, 1]   Καλλιρόην εἶχεν ἔνδον, συνεχῶς ἐφοίτα.  παρεφύλαττε   δὲ αὐτὸν καὶ ἐν ταῖς
[6, 5]   θεοῖς καὶ μακάριζε σεαυτήν, καὶ  νύττε   ὅπως ἀρέσῃς μᾶλλον αὐτῷ, καὶ
[6, 1]   ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ´  αὖτε   ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής, ἐννοούμενος
[6, 4]   οὔτε κυνὸς ἤκουε, τοσούτων ὑλακτούντων,  οὔτε   ἀνθρώπων, πάντων βοώντων. ἔβλεπε δὲ
[6, 4]   ἔβλεπε, τοσούτων ἱππέων αὐτῷ παραθεόντων,  οὔτε   θηρίον, τοσούτων διωκομένων, οὔτε κυνὸς
[6, 4]   καὶ κίνδυνος ἡδύς. ἀλλὰ βασιλεὺς  οὔτε   ἵππον ἔβλεπε, τοσούτων ἱππέων αὐτῷ
[6, 4]   παραθεόντων, οὔτε θηρίον, τοσούτων διωκομένων,  οὔτε   κυνὸς ἤκουε, τοσούτων ὑλακτούντων, οὔτε
[6, 1]   δὲ Στάτειραν αἰδοῦμαι. μήτε οὖν  δημοσίευε   τὸν ἔρωτα μήτε τὴν δίκην
[6, 5]   αὐτῷ, καὶ ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ  μνημόνευε.   Καλλιρόη δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[6, 5]   σοι κεκόμικα· καὶ σὺ δὲ  μνημόνευέ   μου τῆς εὐεργεσίας· εὐχάριστον γὰρ
[6, 1]   κάλλος τῆς γυναικὸς ἀντισυγκρινόμενον ἐγγύς·  ὑπώπτευε   δὲ καὶ βασιλέως τὰς πυκνὰς
[6, 5]   καὶ ἄλλα ἔθνη μείζονα χαρίσασθαι.  θῦε   δὴ τοῖς θεοῖς καὶ μακάριζε
[6, 4]   θηρίον, τοσούτων διωκομένων, οὔτε κυνὸς  ἤκουε,   τοσούτων ὑλακτούντων, οὔτε ἀνθρώπων, πάντων
[6, 9]   ἀξιῶν. τότε δὲ καὶ ἐλπίδος  εἶχέ   τι κούφης, ὅτι χρήσιμος ἢν
[6, 8]   δὲ Πέρσαι· κατήφεια δὲ πᾶσαν  ἔσχε   Βαβυλῶνα. τότε καὶ ὄναρ βασιλέως
[6, 2]   ταῦτα λέγων ὥρμησεν ἐπὶ ξίφος,  κατέσχε   δὲ τὴν χεῖρα Πολύχαρμος καὶ
[6, 1]   ἐρῶν· πατὴρ ἐξέδωκεν αὐτῷ, πατρὶς  ἔθαψε·   τοὺς γάμους οὐκ ἀπέλιπεν· οὐκ
[6, 7]   βασιλίδι, τοῦτο δὴ θεραπεῦσαι θέλων  ἔτρεψε   τὴν αἰτίαν οὐκ εἰς τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/12/2006