Livre, Chap. |
[6, 4] |
χρύσεον
ἔχοντι
χαλινόν,
χρύσεα
δὲ
|
φάλαρα |
καὶ
προμετωπίδια
καὶ
προστερνίδια·
πορφύραν |
[6, 2] |
καὶ
ἰδιώτῃ
δικαστῇ.
~Ἡμέρας
οὖν
|
φανείσης |
οἱ
μὲν
ὑπηρέται
τὸ
βασιλικὸν |
[6, 7] |
πάντες
οἱ
βάρβαροι
καὶ
θεὸν
|
φανερὸν |
νομίζουσι
τὸν
βασιλέα.
Καλλιρόη
δὲ |
[6, 2] |
Καλλιρόη
δὲ
οὐκ
ἠδύνατο
λυπεῖσθαι
|
φανερῶς |
ἐν
τοῖς
βασιλείοις,
ἀλλ´
ἡσυχῆ |
[6, 4] |
σοι
προστάσσω,
μὴ
ἄκουσαν,
μήτε
|
φανερῶς· |
θέλω
γάρ
σε
καὶ
πεῖσαι |
[6, 7] |
ὁμιλίας
λανθανούσης.
εἰ
γὰρ
ἤθελον
|
φανερῶς |
καὶ
βίᾳ
περιγενέσθαι
τῆς
ἐπιθυμίας, |
[6, 9] |
ἑαυτοῦ,
ἐν
τοῖς
πρώτοις
καὶ
|
φανερωτάτοις
|
κατέταξεν
ἑαυτὸν
καὶ
δῆλος
ἦν |
[6, 5] |
καὶ
οὐ
νενόηκεν
ἡ
γυνή,
|
φανερώτερον |
ἤρξατο
λέγειν.
αὐτὸ
τοῦτο
εὐτύχηκας, |
[6, 9] |
χρήσιμος
ἢν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
φανῇ, |
λήψεται
παρὰ
βασιλέως
καὶ
δίχα |
[6, 4] |
ὑπεζωσμένος
δύο
ἄκοντας
ἐκράτει,
καὶ
|
φαρέτρα |
καὶ
τόξον
αὐτῷ
παρήρτητο,
Σηρῶν
|
[6, 3] |
ἐστιν
εὑρεῖν
φάρμακον.
εὕρηται"
φησὶ
|
φάρμακον, |
βασιλεῦ,
καὶ
παρ´
Ἕλλησι
καὶ |
[6, 3] |
καὶ
βαρβάροις,
τοῦτο
ὅπερ
ζητεῖς.
|
φάρμακον |
γὰρ
ἕτερον
Ἔρωτος
οὐδέν
ἐστι |
[6, 3] |
τι
ἄρα
δυνατόν
ἐστιν
εὑρεῖν
|
φάρμακον. |
εὕρηται"
φησὶ
φάρμακον,
βασιλεῦ,
καὶ |
[6, 2] |
δ´
ἑαυτῷ,
διότι
Μίλητον
κατέλιπε.
|
φέρε" |
φησίν,
ὦ
τλῆμον,
τὴν
ἑκούσιον |
[6, 9] |
Χαιρέαν
ἐξελεύσεσθαι·
πολλὰ
μὲν
οὖν
|
φέρειν |
πόλεμον
καὶ
ἄδηλα,
καὶ
μεταβολὰς |
[6, 7] |
ἡ
δούλη,
τὴν
εὐτυχίαν
οὐ
|
φέρεις, |
οὐδὲ
ἀγαπᾷς
ὅτι
σε
παρακαλεῖ |
[6, 1] |
τὴν
θέαν,
αὐτομάτως
δὲ
ἐκεῖ
|
φερομένους. |
Στάτειρα
μὲν
οὖν
ἡδεῖαν
ἡμέραν |
[6, 2] |
ἂν
εἶδε;
τίς
ἂν
προσῆλθε;
|
φέρων |
δὲ
σεαυτὸν
εἰς
μέσους
ἔρριψας |
[6, 8] |
ἐπιρρυέντος
αὐταῖς.
πρὸς
δὲ
τὴν
|
φήμην |
ἐταράχθη
μὲν
ὁ
βασιλεύς,
κατεπλάγησαν |
[6, 4] |
ταῦτα
λέγοντος
Ἀρταξάτης
ὑπολαβὼν
ἐπιλέλησαι"
|
φησί, |
δέσποτα,
τῶν
γεγονότων·
Καλλιρόη
γὰρ |
[6, 7] |
ἕωθεν
καλέσας
τὸν
εὐνοῦχον
ἄπιθι"
|
φησὶ |
καὶ
παραφύλαττε
δι´
ὅλης
τῆς |
[6, 5] |
τοῦ
βαρβάρου.
μὴ
γὰρ
οὕτω"
|
φησὶ |
μαινοίμην,
ἵνα
ἐμαυτὴν
ἀξίαν
εἶναι |
[6, 7] |
φύσιν
ἐνόησεν
ὅτι
ἐρᾷ.
ὦ"
|
φησὶ |
πασῶν
ἀνοητοτάτη
γυναικῶν,
τοῦ
βασιλέως |
[6, 7] |
εὐνοῦχος
ἐπέθετο
μᾶλλον
καὶ
σεαυτῇ"
|
φησὶ |
τῆς
βραδυτῆτος
αἰτία
γίνῃ.
πῶς |
[6, 9] |
ὡς
οὐδὲν
αὐτῷ
μέλον.
κἀκεῖνο"
|
φησὶ |
τὸ
γύναιον
τὸ
ξένον,
περὶ |
[6, 3] |
δυνατόν
ἐστιν
εὑρεῖν
φάρμακον.
εὕρηται"
|
φησὶ |
φάρμακον,
βασιλεῦ,
καὶ
παρ´
Ἕλλησι |
[6, 6] |
δὲ
καθ´
ἑαυτὴν
γενομένη
ταῦτα"
|
φησὶν |
ἐγὼ
προεμαντευόμην.
ἔχω
σε
μάρτυν, |
[6, 2] |
παρ´
αὐτῷ
μέγιστος,
ὄναρ
μοι"
|
φησὶν |
ἐπιστὰν
βασίλειοι
θεοὶ
θυσίας
ἀπαιτοῦσι |
[6, 5] |
δὲ
μὴ
συνιέναι
καὶ
θεοὶ"
|
φησὶν |
ἵλεῳ
βασιλεῖ
διαμένοιεν,
σοὶ
δὲ
|
[6, 7] |
δυνάμενος
ὁ
εὐνοῦχος
δίδωμί
σοι"
|
φησίν, |
ὦ
γύναι,
σκέψεως
καιρόν.
σκέπτου |
[6, 7] |
προσκυνήσας
τὴν
βασιλίδα
καλεῖ
σε"
|
φησίν, |
ὦ
δέσποινα,
ὁ
ἀνήρ.
ἀκούσασα |
[6, 7] |
φυλάττουσαν,
καὶ
ἄν
σοι
δοκῇ"
|
φησίν, |
ὦ
δέσποτα,
μετάπεμψαι
Στάτειραν,
ὡς |
[6, 2] |
ἑαυτῷ,
διότι
Μίλητον
κατέλιπε.
φέρε"
|
φησίν, |
ὦ
τλῆμον,
τὴν
ἑκούσιον
συμφοράν· |
[6, 4] |
τὸ
Καλλιρόης
τῆς
σώφρονος
καὶ
|
φιλάνδρου. |
~Καιρὸν
οὖν
ἐπιτηρήσας
ἧκε
πρὸς |
[6, 5] |
συνετώτατος
ὑπάρχων
ἀγνοεῖς
τὴν
βασιλέως
|
φιλανθρωπίαν, |
ὅτι
οὐκ
ἐρᾷ
δυστυχοῦς
γυναικὸς |
[6, 7] |
ὡς
δή
τις
φιλέλλην
καὶ
|
φιλάνθρωπος, |
ἀπήγαγε
τοῦ
πλήθους
τῶν
θεραπαινίδων. |
[6, 7] |
τὴν
δεξιάν,
ὡς
δή
τις
|
φιλέλλην |
καὶ
φιλάνθρωπος,
ἀπήγαγε
τοῦ
πλήθους |
[6, 1] |
τὸν
παρθένιον·
ἑλοῦ
τὸν
πρῶτον
|
φιλήσαντα, |
τὸν
πολίτην,
ἵνα
καὶ
τὸν |
[6, 4] |
ἔστι
γὰρ
ἴδιον
Ἔρωτος
τὸ
|
φιλόκοσμον· |
ἤθελε
δὲ
μέσος
ὑπὸ
Καλλιρόης |
[6, 4] |
Ἔρως
αὐτῷ,
καί,
ἅτε
δὴ
|
φιλόνεικος |
θεός,
ἀντιταττόμενον
ἰδὼν
καὶ
βεβουλευμένον, |
[6, 2] |
ἡδέως
κολαζόμενον
ὁρᾷς.
εἰ
δὲ
|
φίλος |
ἦς,
οὐκ
ἂν
ἐφθόνεις
μοι |
[6, 9] |
γενναῖον,
οἷα
δὴ
καὶ
φύσει
|
φιλότιμος |
ἀνὴρ
καὶ
οὐ
πάρεργον
τὴν |
[6, 2] |
ἤθελε
ζῆν.
Πολυχάρμου
δὲ
τοῦ
|
φίλου |
κωλύοντος
αὐτὸν
ἀποκαρτερεῖν
σύ
μοι |
[6, 2] |
μοι
πάντων"
εἶπε
πολεμιώτατος
ὑπάρχεις
|
φίλου
|
σχήματι·
βασανιζόμενον
γάρ
με
κατέχεις |
[6, 8] |
τὸ
πλεῖον
αὐξήσεως
καὶ
τοὺς
|
φίλους |
εὐθυμοτέρους
ποιήσωσι,
δείξαντες
αὐτοῖς
ἐγγύθεν |
[6, 1] |
πυκνὰς
εἰσόδους
καὶ
τὰς
ἀκαίρους
|
φιλοφροσύνας. |
πρότερον
μὲν
γὰρ
σπανίως
εἰς |
[6, 6] |
λέγω
τὴν
τοῦ
βασιλέως
ὀργήν·
|
φοβερωτέραν
|
γὰρ
ἡγοῦμαι
τὴν
τῆς
βασιλίδος |
[6, 4] |
μετ´
ἀγωνίας
καὶ
χαρά,
μετὰ
|
φόβου |
καὶ
κίνδυνος
ἡδύς.
ἀλλὰ
βασιλεὺς |
[6, 6] |
Καλλιρόῃ,
λυπούμενος
δὲ
ἐφ´
ἑαυτῷ,
|
φοβούμενος |
δὲ
βασιλέα·
τάχα
γὰρ
οὐδὲ |
[6, 8] |
Πηλούσιον,
ἤδη
δὲ
Συρίαν
καὶ
|
Φοινίκην
|
κατατρέχειν,
ὡς
μηκέτι
τὰς
πόλεις |
[6, 1] |
πάλιν
ἐξήγαγε
πειρατηρίου
τὴν
μέλλουσαν
|
φονεύεσθαι· |
τάλαντον
ἔδωκεν
ὑπὲρ
τῆς
σωτηρίας |
[6, 1] |
ἵνα
ἀπόθηται
τὴν
παρακαταθήκην
ὡς
|
φορτίον· |
ἐβάρει
γὰρ
αὐτὴν
τὸ
κάλλος |
[6, 5] |
οἷα
δὲ
γυνὴ
πεπαιδευμένη
καὶ
|
φρενήρης, |
ταχέως
λογισαμένη
καὶ
τὸν
τόπον
|
[6, 4] |
ὡς
βάρβαρος.
οὐκ
ᾔδει
δὲ
|
φρόνημα |
Ἑλληνικὸν
εὐγενὲς
καὶ
μάλιστα
τὸ |
[6, 5] |
δέομαι,
θᾶττον
ἀπαλλαξάτω
με
τῆς
|
φροντίδος, |
ἀπαρτίσας
τὴν
κρίσιν,
ἵνα
μηκέτι |
[6, 7] |
ἐκείνην
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς
οὕτω
|
φρονῶν· |
καταπεπλήγασι
γὰρ
πάντες
οἱ
βάρβαροι |
[6, 1] |
μή,
ζήσεις
ἐπὶ
ξένης
ὡς
|
φυγάς· |
αἱ
δ´
ἕτεραι
τὸν
εὐεργέτην |
[6, 4] |
προτιμῶ·
σὺ
γὰρ
εὐνούστατος
καὶ
|
φύλαξ
|
ἀγαθὸς
ἐμοί.
ἄπιθι
δὴ
καὶ |
[6, 7] |
τὴν
αἰτίαν
οὐκ
εἰς
τὴν
|
φυλαττομένην
|
ἀλλ´
εἰς
τὴν
φυλάττουσαν,
καὶ |
[6, 7] |
τὴν
φυλαττομένην
ἀλλ´
εἰς
τὴν
|
φυλάττουσαν, |
καὶ
ἄν
σοι
δοκῇ"
φησίν, |
[6, 5] |
τοῦ
λόγου
Καλλιρόη
περιχαρὴς
ἐγένετο·
|
φύσει |
γὰρ
ἄνθρωπος,
ὃ
βούλεται,
τοῦτο |
[6, 9] |
τι
γενναῖον,
οἷα
δὴ
καὶ
|
φύσει |
φιλότιμος
ἀνὴρ
καὶ
οὐ
πάρεργον |
[6, 7] |
γὰρ
εὐνοῦχος
δεινὸς
ὢν
τὴν
|
φύσιν |
ἐνόησεν
ὅτι
ἐρᾷ.
ὦ"
φησὶ |
[6, 7] |
τρίχας
ἐπῄνει,
τὸ
βάδισμα,
τὴν
|
φωνήν· |
οἵα
μὲν
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸ |