Livre, Chap.
[6, 7]	Ἀθηναῖοι οἱ ἐν Μαραθῶνι καὶ	Σαλαμῖνι	νικήσαντες τὸν μέγαν σου βασιλέα.
[6, 8]	μεγάλης παρασκευῆς. τὸν μὲν γὰρ	σατράπην	τὸν βασιλικὸν τοὺς Αἰγυπτίους ἀνῃρηκέναι,
[6, 1]	πρακτέον ἐστίν, ὦ ψυχή· κατὰ	σαυτὴν	γενοῦ· σύμβουλον οὐκ ἔχεις ἄλλον·
[6, 6]	μοι πάντων κακῶν αἴτιον. διὰ	σὲ	ἀνῃρέθην, διὰ σὲ ἐπράθην, διὰ
[6, 7]	ὃν θέλεις· οὐ δήπου γάρ	σε	αὐτὸς μέλλει γαμεῖν ἀλλὰ πρόσκαιρον
[6, 6]	μάρτυν, Εὐφρᾶτα. προεῖπον ὅτι οὐκέτι	σε	διαβήσομαι. ἔρρωσο, πάτερ, καὶ σύ,
[6, 6]	ἀνῃρέθην, διὰ σὲ ἐπράθην, διὰ	σὲ	ἔγημα μετὰ Χαιρέαν, διὰ σὲ
[6, 4]	εὐνοῦχον κατεφίλησε καὶ δικαίως ἄρα	σε	ἐγὼ" ἔφη πάντων προτιμῶ· σὺ
[6, 5]	τοῦτο πρῶτον εὐαγγέλιον ἔχεις· ἡδέως	σε	εἶδε. κἀγὼ δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω
[6, 6]	σὲ ἔγημα μετὰ Χαιρέαν, διὰ	σὲ	εἰς Βαβυλῶνα ἤχθην, διὰ σὲ
[6, 5]	κήδονταί σου θεοί. διὰ τοῦτό	σε	ἐνθάδε ἤγαγον, πρόφασιν εὑρόντες τὴν
[6, 6]	αἴτιον. διὰ σὲ ἀνῃρέθην, διὰ	σὲ	ἐπράθην, διὰ σὲ ἔγημα μετὰ
[6, 4]	ἄκουσαν, μήτε φανερῶς· θέλω γάρ	σε	καὶ πεῖσαι καὶ λαθεῖν. Εὐθὺς
[6, 6]	ταῦτα" φησὶν ἐγὼ προεμαντευόμην. ἔχω	σε	μάρτυν, Εὐφρᾶτα. προεῖπον ὅτι οὐκέτι
[6, 5]	πρόφασιν εὑρόντες τὴν δίκην, ἵνα	σε	ὁ μέγας βασιλεὺς θεάσηται. καὶ
[6, 6]	παρὰ Πέρσαις εὐδοκιμεῖν. διὰ τοῦτό	σε	πάντες ὑμνοῦσιν. Ἕλληνες δέ εἰσι
[6, 5]	δὲ αὐτὸν ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ	σε	παρ´ ἐκείνῳ. τοῦτο γὰρ προσέθηκεν·
[6, 7]	οὐ φέρεις, οὐδὲ ἀγαπᾷς ὅτι	σε	παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος. ἀλλ´ ἐγὼ
[6, 6]	σὲ εἰς Βαβυλῶνα ἤχθην, διὰ	σὲ	παρέστην δικαστηρίῳ. πόσοις με παρέδωκας;
[6, 5]	τῆς εὐεργεσίας· εὐχάριστον γὰρ εἶναί	σε	πιστεύω. πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ
[6, 7]	δυνάμενος. ἀλλ´ ἐγὼ (τιμῶ γάρ	σε)	πρὸς ἐκεῖνον οὐ κατηγόρευσα τὴν
[6, 5]	τίνων πόλεων ἄρχεις; πόσοι δοῦλοί	σε	προσκυνοῦσι; γυναῖκες Βαβυλώνιαι θεραπαινίδας ἔχουσι
[6, 3]	τοῦτο ἐκείνη κατεσκεύασε. θαυμάζω δέ	σε	πῶς ἐτόλμησας Στάτειραν λέγειν καλλίστην
[6, 7]	ζηλοτυπήσει τὸν κρείττονα· δόξει δέ	σε	τιμιωτέραν, ὡς ἀρέσασαν βασιλεῖ. τοῦτο
[6, 3]	κυνηγεσίοις ἐξαιρέτως χαίρεις· οἶδα γάρ	σε	ὑφ´ ἡδονῆς διημερεύοντα ἄβρωτον, ἄποτον
[6, 7]	καὶ προσκυνήσας τὴν βασιλίδα καλεῖ	σε"	φησίν, ὦ δέσποινα, ὁ ἀνήρ.
[6, 7]	δὲ εὐνοῦχος ἐπέθετο μᾶλλον καὶ	σεαυτῇ"	φησὶ τῆς βραδυτῆτος αἰτία γίνῃ.
[6, 6]	τι γενναῖον, Ἑρμοκράτους ἄξιον· ἀπόσφαξον	σεαυτήν.	ἀλλὰ μήπω· μέχρι γὰρ νῦν
[6, 5]	δὴ τοῖς θεοῖς καὶ μακάριζε	σεαυτήν,	καὶ νύττε ὅπως ἀρέσῃς μᾶλλον
[6, 7]	καιρόν. σκέπτου δὲ μὴ περὶ	σεαυτῆς	μόνης, ἀλλὰ καὶ Χαιρέου κινδυνεύοντος
[6, 1]	ἐραστὴς ἢ δικαστής; μὴ ἐξαπάτα	σεαυτόν.	ἀγνοεῖς μέν, ἀλλὰ ἐρᾷς· ἐλεγχθήσῃ
[6, 2]	τίς ἂν προσῆλθε; φέρων δὲ	σεαυτὸν	εἰς μέσους ἔρριψας τοὺς πολεμίους.
[6, 1]	αὐτὴν μὴ βλέπῃς. τί οὖν	σεαυτὸν	θέλεις λυπεῖν; Ἥλιος προπάτωρ σὸς
[6, 2]	ἔρριψας τοὺς πολεμίους. καὶ εἴθε	σεαυτὸν	μόνον· νῦν δὲ καὶ τὸ
[6, 3]	καὶ θεοῦ. ἄπαγε δὴ τὴν	σεαυτοῦ	ψυχὴν εἰς πάσας ἡδονάς. μάλιστα
[6, 2]	ἀνόητε; Χαιρέαν ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας	σεαυτῷ	δεσπότην ἀντεραστήν. νῦν βασιλεὺς καὶ
[6, 1]	ὁ Ἔρως. πρῶτον οὖν ἀπόκριναι	σεαυτῷ.	τίς εἶ; Καλλιρόης ἐραστὴς ἢ
[6, 5]	δέ τι ἀπ´ αὐτοῦ καὶ	σεμνὸν	οὐκ ἐκαρπώσω. τὸ διὰ γῆς
[6, 6]	δὲ προσέταξας· ἀνείληφας γὰρ τὸ	σεμνότατον	πρόσωπον τοῦ δικαστοῦ καὶ θέλεις
[6, 3]	μετέβαλε τὸν λόγον εἰς ἔπαινον.	σεμνῶς"	ἔφη διανοῇ, βασιλεῦ. μὴ τὴν
[6, 3]	τοῦτο δὲ τῆς ἀπάτης ἐστὶ	σημεῖον.	ἐλεγχθῆναι γὰρ οὐ βούλεται πόλιν
[6, 5]	ἔνδοξον καὶ περιβόητον ὄνομα μέχρι	σήμερον	οὐχ εὗρεν οὔτ´ ἄνδρα κατ´
[6, 7]	οὐ κατηγόρευσα τὴν μανίαν τὴν	σήν,	τοὐναντίον δέ, ὑπεσχόμην ὑπὲρ σοῦ.
[6, 4]	φαρέτρα καὶ τόξον αὐτῷ παρήρτητο,	Σηρῶν	ἔργον πολυτελέστατον. καθῆστο δὲ σοβαρός·
[6, 3]	γὰρ ὅτι καὶ θεοὶ τῆς	σῆς	ἐρῶσι συνουσίας. ἀπεκρίνατο βασιλεὺς τοῦτο
[6, 3]	ποῖον" ἔφη κάλλος δύναται τῆς	σῆς	κρατῆσαι, δέσποτα, ψυχῆς, ᾧ τὰ
[6, 5]	αὐτὴν καὶ ὅλην Ἰωνίαν καὶ	Σικελίαν	καὶ ἄλλα ἔθνη μείζονα χαρίσασθαι.
[6, 3]	δοῦλον σόν, εὔνουν σοι καὶ	σιωπᾶν	δυνάμενον; τί τηλικοῦτον συμβέβηκε δεινόν;
[6, 3]	λέγειν καλλίστην ἁπασῶν, Καλλιρόην βλέπων.	σκεπτέον	οὖν πῶς ἂν ἀπαλλαγείην τῆς
[6, 7]	φησίν, ὦ γύναι, σκέψεως καιρόν.	σκέπτου	δὲ μὴ περὶ σεαυτῆς μόνης,
[6, 1]	γενήσεται δοῦλος ἐμὸς εὐτυχέστερος ἐμοῦ.	σκέψαι	τί σοι πρακτέον ἐστίν, ὦ
[6, 7]	δίδωμί σοι" φησίν, ὦ γύναι,	σκέψεως	καιρόν. σκέπτου δὲ μὴ περὶ
[6, 8]	ὁμιλίας ἥψατο Καλλιρόης. ~Πᾶσαν δὲ	σκέψιν	καὶ πᾶσαν ἐρωτικὴν ὁμιλίαν ταχέως
[6, 4]	Σηρῶν ἔργον πολυτελέστατον. καθῆστο δὲ	σοβαρός·	ἔστι γὰρ ἴδιον Ἔρωτος τὸ
[6, 2]	σοι πόλεμος κεκίνηται. τί δοκεῖ	σοι,	ἀνόητε; Χαιρέαν ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας
[6, 5]	καὶ ἕτερον, δοῦλον βασιλέως. τί	σοι	γέγονεν ἐκ τούτων μέγα καὶ
[6, 5]	θεοὶ" φησὶν ἵλεῳ βασιλεῖ διαμένοιεν,	σοὶ	δὲ ἐκεῖνος, ὅτι ἐλεεῖτε γυναῖκα
[6, 7]	εἰς τὴν φυλάττουσαν, καὶ ἄν	σοι	δοκῇ" φησίν, ὦ δέσποτα, μετάπεμψαι
[6, 7]	ὑπεσχόμην ὑπὲρ σοῦ. πάρεισιν οὖν	σοι	δύο ὁδοί, ὁποτέραν βούλει τρέπεσθαι.
[6, 3]	ἔφη δέσποτα, δοῦλον σόν, εὔνουν	σοι	καὶ σιωπᾶν δυνάμενον; τί τηλικοῦτον
[6, 6]	βιαιότερόν τι γένηται, τότε ἐστί	σοι	καιρὸς ἐπιδεῖξαι Χαιρέᾳ παρόντι τὴν
[6, 2]	γὰρ αἴτιος εἶ τούτων. ἐξῆν	σοι	Καλλιρόην ἔχειν καὶ Χαιρέου ζῶντος.
[6, 1]	μήτε τὴν δίκην ἀπάρτιζε. ἀρκεῖ	σοι	Καλλιρόην κἂν βλέπειν· ὑπέρθου τὴν
[6, 5]	εἶπεν ἀγαθῶν, ὦ γύναι, θησαυρόν	σοι	κεκόμικα· καὶ σὺ δὲ μνημόνευέ
[6, 5]	τὸν μέγαν βασιλέα, τὸν δυνάμενόν	σοι	Μίλητον αὐτὴν καὶ ὅλην Ἰωνίαν
[6, 2]	τιμιώτερον κτῆμα. διὰ τοῦτο πανταχόθεν	σοι	πόλεμος κεκίνηται. τί δοκεῖ σοι,
[6, 1]	ἐμὸς εὐτυχέστερος ἐμοῦ. σκέψαι τί	σοι	πρακτέον ἐστίν, ὦ ψυχή· κατὰ
[6, 4]	καὶ Καλλιρόην ἄγε. δύο δέ	σοι	προστάσσω, μὴ ἄκουσαν, μήτε φανερῶς·
[6, 1]	λυπεῖν; Ἥλιος προπάτωρ σὸς ἐξεῖλέ	σοι	τοῦτο τὸ ζῶον, κάλλιστον ὧν
[6, 7]	ἀνύσαι δυνάμενος ὁ εὐνοῦχος δίδωμί	σοι"	φησίν, ὦ γύναι, σκέψεως καιρόν.
[6, 5]	παραυτίκα μηδὲν ὀργισθῇ, μετὰ ταῦτά	σοι	χαλεπανεῖ, λογισάμενος ὅτι τὸν γῆς
[6, 3]	τί κρύπτεις" ἔφη δέσποτα, δοῦλον	σόν,	εὔνουν σοι καὶ σιωπᾶν δυνάμενον;
[6, 1]	σεαυτὸν θέλεις λυπεῖν; Ἥλιος προπάτωρ	σὸς	ἐξεῖλέ σοι τοῦτο τὸ ζῶον,
[6, 7]	καὶ Σαλαμῖνι νικήσαντες τὸν μέγαν	σου	βασιλέα. ταῦτα ἅμα λέγουσα δακρύων
[6, 5]	ἠμελήθης εἰς πάντα, ἀλλὰ κήδονταί	σου	θεοί. διὰ τοῦτό σε ἐνθάδε
[6, 2]	οὐδὲ ἡ ἐπιστολὴ Καλλιρόῃ τότε	σοῦ	μὴ θέλοντος ἐδόθη. τίς ἂν
[6, 5]	Περσίδων γυναικῶν. μὴ σύ, δέομαί	σου,	μνημονεύσῃς ἔτι περὶ ἐμοῦ πρὸς
[6, 7]	σήν, τοὐναντίον δέ, ὑπεσχόμην ὑπὲρ	σοῦ.	πάρεισιν οὖν σοι δύο ὁδοί,
[6, 5]	γυναῖκες Βαβυλώνιαι θεραπαινίδας ἔχουσι πλουσιωτέρας	σου.	πλὴν οὐκ ἠμελήθης εἰς πάντα,
[6, 2]	δὲ καὶ τὸ τῆς ψυχῆς	σου	τιμιώτερον κτῆμα. διὰ τοῦτο πανταχόθεν
[6, 1]	ἀκαίρους φιλοφροσύνας. πρότερον μὲν γὰρ	σπανίως	εἰς τὴν γυναικωνῖτιν εἰσῄει· ἀφ´
[6, 8]	παρῄνει· πᾶσι δὲ ἤρεσκε τὸ	σπεύδειν	καὶ μηδὲ μίαν ἡμέραν, εἰ
[6, 1]	ἐλευθέραν ἀγοράσαι. οἱ δὲ Διονυσίῳ	σπεύδοντες	ἀντέλεγον πάλιν ἐξήγαγε πειρατηρίου τὴν
[6, 1]	πόλις, καὶ οἱ μὲν Χαιρέᾳ	σπεύδοντες	ἔλεγον πρῶτος ἦν ἀνήρ, παρθένον
[6, 2]	δὲ καὶ ἐπιβοήσεις μυρίαι τῶν	σπευδόντων	ἑκατέροις, ἐπευφημούντων σὺ κρείττων, σὺ
[6, 4]	ἵππων χρεμετιζόντων, θηρῶν ἐλαυνομένων. ἡ	σπουδὴ	καὶ ὁ θόρυβος ἐκεῖνος αὐτῶν
[6, 7]	ἡ Στάτειρα προσεκύνησε καὶ μετὰ	σπουδῆς	ἀπῄει πρὸς αὐτόν. ὁ δὲ
[6, 2]	ἔστι θεάσασθαι παραγινομένους ἐπὶ τὸ	στάδιον	μετὰ παραπομπῆς, οὕτω δὴ κἀκείνους.
[6, 3]	μὲν μυρίαι γυναῖκες, ἀλλὰ καὶ	Στάτειρα	καλλίστη τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον,
[6, 1]	θέαν, αὐτομάτως δὲ ἐκεῖ φερομένους.	Στάτειρα	μὲν οὖν ἡδεῖαν ἡμέραν ἐξεδέχετο,
[6, 7]	δέσποινα, ὁ ἀνήρ. ἀκούσασα ἡ	Στάτειρα	προσεκύνησε καὶ μετὰ σπουδῆς ἀπῄει
[6, 1]	πάντες τοῦτο ἴσασι. μάλιστα δὲ	Στάτειραν	αἰδοῦμαι. μήτε οὖν δημοσίευε τὸν
[6, 9]	δὲ τῆς ὁρμῆς πρὸς μὲν	Στάτειραν	αὐτὴν οὐδὲν εἶπεν, ἀλλ´ οὐδὲ
[6, 6]	ἐκείνην Καλλιρόη κατείπῃ τοὺς λόγους·	Στάτειραν	δὲ βαρυθυμοῦσαν μέγα τι βουλεύσειν
[6, 3]	θαυμάζω δέ σε πῶς ἐτόλμησας	Στάτειραν	λέγειν καλλίστην ἁπασῶν, Καλλιρόην βλέπων.
[6, 7]	δοκῇ" φησίν, ὦ δέσποτα, μετάπεμψαι	Στάτειραν,	ὡς ἰδιολογήσασθαί τι βουλόμενος πρὸς
[6, 2]	λῃστήριον, τὰ δεσμά, τὸν τοῦ	σταυροῦ	χαλεπώτερον βασιλέα. ὢ θανάτου καλοῦ,
[6, 7]	κατεχώσθην· παντὸς δεσμωτηρίου τάφος ἐστὶ	στενότερος.	λῃστῶν χερσὶ παρεδόθην. ἄρτι τὸ
[6, 1]	πρὸς ἀλλήλους καὶ ἐν τοῖς	στενωποῖς	οἱ ἀπαντῶντες ἔλεγον αὔριον τῆς
[6, 2]	ἐθυμιᾶτο τὰ πρόθυρα καὶ πᾶς	στενωπὸς	συμπόσιον ἦν, κνίση δ´ οὐρανὸν
[6, 4]	καὶ βραχίονας γεγυμνωμένην, πρόσωπον ἐρυθήματος,	στῆθος	ἀσταθμήτου πλῆρες. ἀληθῶς οἵη δ´
[6, 9]	δὲ ὅπλοις καλλίστοις καὶ ποιήσας	στῖφος	οὐκ εὐκαταφρόνητον ἐκ τῶν μεθ´
[6, 9]	πάντων αὐτῷ συνακολουθούντων, ὅσοι τὴν	στρατεύσιμον	εἶχον ἡλικίαν. ἐν δὲ τούτοις
[6, 8]	διαπέμψαι δὲ πανταχόσε κελεύοντα τὴν	στρατιὰν	ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην ἀθροίζεσθαι. ῥᾴστη
[6, 8]	δεῖ παρέχειν, ποῖα δὲ πεζὴν	στρατιὰν	καὶ πόσην, τίνας δὲ τοξότας
[6, 4]	οἱ ἄριστοι καὶ τῆς ἄλλης	στρατιᾶς	τὸ ἐπίλεκτον. πάντων δὲ ὄντων
[6, 4]	σε ἐγὼ" ἔφη πάντων προτιμῶ·	σὺ	γὰρ εὐνούστατος καὶ φύλαξ ἀγαθὸς
[6, 3]	βασιλεὺς τὸν λόγον καὶ μὴ	σύ	γε" ἔφη τοιοῦτο μηδὲν εἴπῃς,
[6, 5]	ἐκεῖνος ἀναλαβὼν ἀπὸ προοιμίων ἤρξατο	σύ,	γύναι, κάλλος μὲν θεῖον εὐτύχησας,
[6, 1]	ζῶον, κάλλιστον ὧν αὐτὸς ἐφορᾷ·	σὺ	δὲ ἀπελαύνεις τὸ δῶρον τοῦ
[6, 6]	ὥστε μηδὲ δύνασθαι Καλλιρόῃ προσελθεῖν·	σὺ	δὲ ἐκέλευσάς μοι, δέσποτα, προνοεῖσθαι
[6, 7]	ὄνομα προσεκύνησε καὶ τρέχουσα ἄπεισι·	σὺ	δέ, ἡ δούλη, τὴν εὐτυχίαν
[6, 5]	γύναι, θησαυρόν σοι κεκόμικα· καὶ	σὺ	δὲ μνημόνευέ μου τῆς εὐεργεσίας·
[6, 5]	θεραπαινίσιν ὁμοία Περσίδων γυναικῶν. μὴ	σύ,	δέομαί σου, μνημονεύσῃς ἔτι περὶ
[6, 2]	Καλλιρόην ἔχειν καὶ Χαιρέου ζῶντος.	σὺ	ἦς ἐν Μιλήτῳ κύριος, καὶ
[6, 2]	μυρίαι τῶν σπευδόντων ἑκατέροις, ἐπευφημούντων	σὺ	κρείττων, σὺ νικᾷς. ἦν δὲ
[6, 2]	Καλλιρόῃ συνετάφην· ἀλλὰ καὶ τότε	σύ	με βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐκώλυσας καὶ
[6, 6]	σε διαβήσομαι. ἔρρωσο, πάτερ, καὶ	σύ,	μῆτερ, καὶ Συρακοῦσαι πατρίς· οὐκέτι
[6, 2]	τοῦ φίλου κωλύοντος αὐτὸν ἀποκαρτερεῖν	σύ	μοι πάντων" εἶπε πολεμιώτατος ὑπάρχεις
[6, 6]	ὁ λῃστής. ὦ κάλλος ἐπίβουλον,	σύ	μοι πάντων κακῶν αἴτιον. διὰ
[6, 3]	ἑαυτῷ· δύνασαι γάρ, ὦ δέσποτα,	σὺ	μόνος κρατεῖν καὶ θεοῦ. ἄπαγε
[6, 2]	σπευδόντων ἑκατέροις, ἐπευφημούντων σὺ κρείττων,	σὺ	νικᾷς. ἦν δὲ τὸ ἆθλον
[6, 8]	κίνησις γὰρ μεγάλη Ἀσίαν κατέλαβε.	συγκαλέσας	οὖν ὁ βασιλεὺς Περσῶν τοὺς
[6, 8]	προσημαίνειν. πάντα μὲν τὰ εἰωθότα	συμβαίνειν	καὶ ὅσα εἰκὸς ἐν ἀπροσδοκήτῳ
[6, 3]	καὶ σιωπᾶν δυνάμενον; τί τηλικοῦτον	συμβέβηκε	δεινόν; ὡς ἀγωνιῶ μή τινα
[6, 1]	ὦ ψυχή· κατὰ σαυτὴν γενοῦ·	σύμβουλον	οὐκ ἔχεις ἄλλον· ἐρῶντος σύμβουλός
[6, 1]	σύμβουλον οὐκ ἔχεις ἄλλον· ἐρῶντος	σύμβουλός	ἐστιν αὐτὸς ὁ Ἔρως. πρῶτον
[6, 2]	τὰ πρόθυρα καὶ πᾶς στενωπὸς	συμπόσιον	ἦν, κνίση δ´ οὐρανὸν ἷκεν
[6, 2]	φησίν, ὦ τλῆμον, τὴν ἑκούσιον	συμφοράν·	ἑαυτῷ γὰρ αἴτιος εἶ τούτων.
[6, 9]	περὶ οὗ τὴν κρίσιν ἀνεδεξάμην,	σὺν	ταῖς ἄλλαις γυναιξὶν ἀκολουθείτω. καὶ
[6, 9]	βασιλεύς, κοινῷ παραγγέλματι πάντων αὐτῷ	συνακολουθούντων,	ὅσοι τὴν στρατεύσιμον εἶχον ἡλικίαν.
[6, 1]	οὐκ ἐρρητόρευον μόνον, ἀλλὰ καὶ	συνεβούλευον	ὡς παρούσῃ Καλλιρόῃ μὴ παρῇς
[6, 4]	ἤκουεν ἐκείνης τῆς μὴ λαλούσης.	συνεξῆλθε	γὰρ ἐπὶ τὴν θήραν ὁ
[6, 2]	εἰ ἐν Συρακούσαις θαπτομένῃ Καλλιρόῃ	συνετάφην·	ἀλλὰ καὶ τότε σύ με
[6, 2]	ἡτοίμαζον δικαστήριον· τὸ δὲ πλῆθος	συνέτρεχεν	ἐπὶ τὰ βασίλεια, καὶ ἐδονεῖτο
[6, 5]	Διονυσίου δούλῃ. θαυμάζω δὲ πῶς	συνετώτατος	ὑπάρχων ἀγνοεῖς τὴν βασιλέως φιλανθρωπίαν,
[6, 2]	Διονύσιον, ὁ δὲ δῆμος Χαιρέαν.	συνευχαὶ	δὲ καὶ ἐπιβοήσεις μυρίαι τῶν
[6, 1]	οὗ δὲ Καλλιρόην εἶχεν ἔνδον,	συνεχῶς	ἐφοίτα. παρεφύλαττε δὲ αὐτὸν καὶ
[6, 9]	πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ αὐτῷ	συνῄδει	τὸν ἔρωτα, ἐπενόησε δέ τι
[6, 4]	Εὐθὺς οὖν ἀνακλητικὸν τῆς θήρας	σύνθημα	διεδόθη καὶ πάντες ἀνέστρεφον· βασιλεὺς
[6, 5]	τοῦ λόγου· προσεποιεῖτο δὲ μὴ	συνιέναι	καὶ θεοὶ" φησὶν ἵλεῳ βασιλεῖ
[6, 5]	περὶ τοῦ δεσπότου, καὶ ἑαυτὸν	συνιστᾶν,	ἴδιον ἐκ τῆς ὁμιλίας μνώμενος
[6, 2]	ἀποθανεῖν ἐκώλυσας καὶ ἀφείλω καλῆς	συνοδίας·	τάχα γὰρ οὐκ ἂν ἐξῆλθε
[6, 7]	διακρούσεται δὲ τὴν ὁμιλίαν ἐξεπίτηδες	συνοῦσα	τῇ βασιλίδι, τοῦτο δὴ θεραπεῦσαι
[6, 3]	καὶ θεοὶ τῆς σῆς ἐρῶσι	συνουσίας.	ἀπεκρίνατο βασιλεὺς τοῦτο ἴσως ἀληθές
[6, 8]	Πέρσαις ἡ παρασκευὴ τῆς δυνάμεως.	συντέτακται	γὰρ ἀπὸ Κύρου, τοῦ πρώτου
[6, 1]	κρίσις· ὁ γὰρ προπετὴς ἐγὼ	σύντομον	ἔδωκα προθεσμίαν. τί οὖν μέλλομεν
[6, 3]	ὁμολογεῖ· προσποιεῖται δὲ Ἑλληνὶς εἶναι	Συρακοσία.	καὶ τοῦτο δὲ τῆς ἀπάτης
[6, 6]	πάτερ, καὶ σύ, μῆτερ, καὶ	Συρακοῦσαι	πατρίς· οὐκέτι γὰρ ὑμᾶς ὄψομαι.
[6, 2]	ἀπολώλεκας; μακάριος ἦν, εἰ ἐν	Συρακούσαις	θαπτομένῃ Καλλιρόῃ συνετάφην· ἀλλὰ καὶ
[6, 1]	λοιπὸν εἰς Μίλητον ἢ εἰς	Συρακούσας.	ὀφθαλμοὶ δυστυχεῖς, μίαν ὥραν ἔχετε
[6, 8]	διαβεβηκέναι μὲν Πηλούσιον, ἤδη δὲ	Συρίαν	καὶ Φοινίκην κατατρέχειν, ὡς μηκέτι
[6, 8]	ἐν Βαβυλῶνι κατειλῆφθαι, πλησίον τῆς	Συρίας·	διαβὰς γὰρ τὸν Εὐφράτην εὐθὺς
[6, 2]	θυόντων, ἐστεφανωμένων. αὐλὸς ἤχει καὶ	σύριγξ	ἐκελάδει καὶ ᾄδοντος ἠκούετο μέλος·
[6, 4]	ταῦτα ἀναζωγραφῶν καὶ ἀναπλάττων ἐξεκαίετο	σφόδρα.	ταῦτα λέγοντος Ἀρταξάτης ὑπολαβὼν ἐπιλέλησαι"
[6, 3]	τὴν ἐμὴν ψυχὴν πολὺς καὶ	σφοδρὸς	Ἔρως· δεινὸν μὲν ὁμολογεῖν, ἀληθῶς
[6, 7]	εὐμενῆ τὸν δικαστὴν ἕξεις, {ἢ	σχεῖν	κάλλιον} ἵνα καὶ τὸν ἄνδρα
[6, 2]	πάντων" εἶπε πολεμιώτατος ὑπάρχεις φίλου	σχήματι·	βασανιζόμενον γάρ με κατέχεις καὶ
[6, 1]	ἕτεραι τὸν εὐεργέτην ἑλοῦ, τὸν	σώσαντα,	μὴ τὸν ἀποκτείναντα· τί δὲ
[6, 1]	φονεύεσθαι· τάλαντον ἔδωκεν ὑπὲρ τῆς	σωτηρίας	αὐτῆς· πρῶτον ἔσωσεν, εἶτα ἔγημε·
[6, 4]	καὶ μάλιστα τὸ Καλλιρόης τῆς	σώφρονος	καὶ φιλάνδρου. ~Καιρὸν οὖν ἐπιτηρήσας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2006