Livre, Chap. |
[6, 3] |
ἦν
ὅτι
ὁ
τρώσας
αὐτὸς
|
ἰάσεται. |
κατῃδέσθη
βασιλεὺς
τὸν
λόγον
καὶ |
[6, 7] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ὕπνοις
Καλλιρόην
|
ἰδεῖν, |
ἕωθεν
καλέσας
τὸν
εὐνοῦχον
ἄπιθι" |
[6, 4] |
λέγων
οἷον
ἦν
ἐνθάδε
Καλλιρόην
|
ἰδεῖν, |
κνήμας
ἀνεζωσμένην
καὶ
βραχίονας
γεγυμνωμένην, |
[6, 1] |
πολίτην,
ἵνα
καὶ
τὸν
πατέρα
|
ἴδῃς· |
εἰ
δὲ
μή,
ζήσεις
ἐπὶ |
[6, 7] |
ὦ
δέσποτα,
μετάπεμψαι
Στάτειραν,
ὡς
|
ἰδιολογήσασθαί |
τι
βουλόμενος
πρὸς
αὐτήν·
ἐμοὶ |
[6, 5] |
τοῦ
δεσπότου,
καὶ
ἑαυτὸν
συνιστᾶν,
|
ἴδιον |
ἐκ
τῆς
ὁμιλίας
μνώμενος
κέρδος. |
[6, 4] |
καθῆστο
δὲ
σοβαρός·
ἔστι
γὰρ
|
ἴδιον |
Ἔρωτος
τὸ
φιλόκοσμον·
ἤθελε
δὲ |
[6, 1] |
κρίσιν·
τοῦτο
γὰρ
ἔξεστι
καὶ
|
ἰδιώτῃ |
δικαστῇ.
~Ἡμέρας
οὖν
φανείσης
οἱ |
[6, 3] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ᾐδεῖτο
κἀκεῖνον·
|
ἰδὼν |
δὲ
αὐτὸν
Ἀρταξάτης
ἐρυθήματος
μεστὸν |
[6, 4] |
ἅτε
δὴ
φιλόνεικος
θεός,
ἀντιταττόμενον
|
ἰδὼν |
καὶ
βεβουλευμένον,
ὡς
ᾤετο,
καλῶς, |
[6, 2] |
ἀποκαρτερήσεως,
τὸν
μετὰ
τὴν
δίκην.
|
ἰδὼν |
Καλλιρόην
οὐ
προσῆλθον,
οὐ
κατεφίλησα. |
[6, 7] |
πρὸς
αὐτόν.
ὁ
δὲ
εὐνοῦχος
|
ἰδὼν |
τὴν
Καλλιρόην
μόνην
ἀπολελειμμένην,
ἐμβαλὼν |
[6, 2] |
εὐσεβείας.
παράγγειλον
οὖν
τριάκοντα
ἡμερῶν
|
ἱερομηνίαν |
ἑορτάζειν
πᾶσαν
τὴν
Ἀσίαν
ἀφειμένην |
[6, 2] |
συμπόσιον
ἦν,
κνίση
δ´
οὐρανὸν
|
ἷκεν |
ἑλισσομένη
περὶ
καπνῷ·
βασιλεὺς
δὲ |
[6, 5] |
μὴ
συνιέναι
καὶ
θεοὶ"
φησὶν
|
ἵλεῳ |
βασιλεῖ
διαμένοιεν,
σοὶ
δὲ
ἐκεῖνος, |
[6, 1] |
βασιλὶς
ηὔχετο
ἡμέραν
γενέσθαι
τάχιον,
|
ἵνα |
ἀπόθηται
τὴν
παρακαταθήκην
ὡς
φορτίον· |
[6, 2] |
ἔθυσε
καὶ
πολλὰ
παρεκάλεσεν
Ἀφροδίτην,
|
ἵνα
|
αὐτῷ
βοηθῇ
πρὸς
τὸν
υἱόν. |
[6, 1] |
καὶ
Διονυσίου,
δούλων
ἐμῶν
ἀδόξων,
|
ἵνα |
βραβεύω
τοὺς
ἐκείνων
γάμους
καὶ |
[6, 3] |
γε"
ἔφη
τοιοῦτο
μηδὲν
εἴπῃς,
|
ἵνα |
γυναῖκα
ἀλλοτρίαν
διαφθείρω.
μέμνημαι
νόμων
|
[6, 5] |
μὴ
γὰρ
οὕτω"
φησὶ
μαινοίμην,
|
ἵνα |
ἐμαυτὴν
ἀξίαν
εἶναι
πεισθῶ
τοῦ |
[6, 7] |
δικαστὴν
ἕξεις,
{ἢ
σχεῖν
κάλλιον}
|
ἵνα |
καὶ
τὸν
ἄνδρα
κομίσῃ;
τάχα |
[6, 1] |
τὸν
πρῶτον
φιλήσαντα,
τὸν
πολίτην,
|
ἵνα |
καὶ
τὸν
πατέρα
ἴδῃς·
εἰ |
[6, 8] |
εἰ
δυνατόν,
ἀναβαλέσθαι
δυοῖν
ἕνεκεν·
|
ἵνα |
καὶ
τοὺς
πολεμίους
ἐπίσχωσι
τῆς |
[6, 5] |
τῆς
φροντίδος,
ἀπαρτίσας
τὴν
κρίσιν,
|
ἵνα |
μηκέτι
ἐνοχλῶ
μηδὲ
τῇ
βασιλίδι. |
[6, 5] |
ἤγαγον,
πρόφασιν
εὑρόντες
τὴν
δίκην,
|
ἵνα |
σε
ὁ
μέγας
βασιλεὺς
θεάσηται. |
[6, 3] |
ὑφ´
ἡμᾶς,
ἀλλ´
ὑπὲρ
τὸν
|
Ἰόνιον |
καὶ
τὴν
πολλὴν
θάλασσαν
τὸν
|
[6, 4] |
δ´
Ἄρτεμις
εἶσι
κατ´
οὔρεος
|
ἰοχέαιρα, |
ἢ
κατὰ
Τηΰγετον
περιμήκετον
ἢ |
[6, 8] |
μὲν
τῶν
ἐθνῶν
εἰς
πόλεμον
|
ἱππείαν |
καὶ
πόσην
τὸν
ἀριθμὸν
δεῖ |
[6, 4] |
καὶ
θήρα
κατηγγέλλετο
μεγαλοπρεπής.
ἐξήλαυνον
|
ἱππεῖς |
κεκοσμημένοι
καὶ
Περσῶν
οἱ
ἄριστοι |
[6, 4] |
βασιλεὺς
οὔτε
ἵππον
ἔβλεπε,
τοσούτων
|
ἱππέων |
αὐτῷ
παραθεόντων,
οὔτε
θηρίον,
τοσούτων |
[6, 3] |
πάντα
δουλεύει,
χρυσός,
ἄργυρος,
ἐσθής,
|
ἵπποι, |
πόλεις,
ἔθνη;
καλαὶ
μὲν
μυρίαι |
[6, 4] |
κίνδυνος
ἡδύς.
ἀλλὰ
βασιλεὺς
οὔτε
|
ἵππον |
ἔβλεπε,
τοσούτων
ἱππέων
αὐτῷ
παραθεόντων, |
[6, 4] |
αὐτὸς
ὁ
βασιλεύς.
καθῆστο
γὰρ
|
ἵππῳ |
Νισαίῳ
καλλίστῳ
καὶ
μεγίστῳ
χρύσεον |
[6, 4] |
ὄρη
βοώντων,
θεόντων,
κυνῶν
ὑλασσόντων,
|
ἵππων |
χρεμετιζόντων,
θηρῶν
ἐλαυνομένων.
ἡ
σπουδὴ
|
[6, 1] |
τὴν
κρίσιν
καὶ
πάντες
τοῦτο
|
ἴσασι. |
μάλιστα
δὲ
Στάτειραν
αἰδοῦμαι.
μήτε |
[6, 3] |
ἐρῶσι
συνουσίας.
ἀπεκρίνατο
βασιλεὺς
τοῦτο
|
ἴσως |
ἀληθές
ἐστιν,
ὃ
λέγεις,
ὅτι |
[6, 9] |
δὲ
τούτοις
ἐξῆλθε
καὶ
Διονύσιος·
|
Ἴων |
γὰρ
ἦν
καὶ
οὐδενὶ
τῶν |
[6, 5] |
σοι
Μίλητον
αὐτὴν
καὶ
ὅλην
|
Ἰωνίαν
|
καὶ
Σικελίαν
καὶ
ἄλλα
ἔθνη |